Tom Van den Borne Voorzitter Karavaan vzw
D Jongensdromen of een acute midlifecrisis? de Karavaan nr. 1
Vooraf
e OpPad zit weer in mijn brievenbus, dit Nederlandse outdoormagazine is voor mij het equivalent van een Sinterklaasboekje voor kinderen. Ik weet dan altijd dat ik een tijdje zoet zal zijn met in stilte lezen en wegdromen bij de reizen en de gadgets die er in worden beschreven. In plaats van een lijstje op te stellen voor de goede Sint, zorgt het lezen van OpPad er bij mij meestal voor dat mijn lijstje met nog te bereizen landen weer net iets langer wordt. Ik kruip dus op de zetel met mijn tijdschrift en een goede kop koffie, klaar om weg te dromen. En ik begin te lezen over de fietstips van een Brit van 38 die vier jaar onderweg is geweest en 72.000 km heeft gefietst op bijna alle continenten. En dan de verhalen van een Nederlandse van 39 die enkele jaren geleden haar hele hebben en houden heeft verkocht en nu ergens onderweg is in Zuid-Amerika. En ik krijg een knoop in mijn maag, het gevoel van een acute paniekaanval… Ik ben dit jaar 40 geworden en veel last van dat extra decennium op de teller had ik tot nog toe niet gehad. Maar nu krijg ik het benauwd van het idee dat twee mensen, die jonger zijn dan ik, langer en verder gereisd hebben en het aangedurfd hebben om alles achter zich te laten. Waarom heb ik dat niet gedaan? Waarom heb ik nog niet zo veel reiservaring? Waarom? Enkele dagen voordien was er in een gesprek met vrienden nog ter sprake gekomen wie welke jongensdroom had, wat wilde je zeker worden of doen toen je tiener was? Eén van de vrienden vertelde dat hij toen al absoluut een mooi en groot huis wilde, bij mij was dat reizen en de andere kant van de wereld zien. Die vriend heeft een mooi en groot huis. En nu, met die OpPad in de hand, kreeg ik de indruk dat ik mijn jongensdroom echt nog niet had waargemaakt. Nog steeds in paniek belde ik een goede vriendin. En de conclusie was snel gemaakt: een acuut geval van midlifecrisis. Waarop ze me vooral aanmoedigde om mijn pas gekochte appartement terug te verkopen, alles achter te laten en lang te gaan reizen, ze zou wel elk half jaar even op bezoek komen. Het hielp, ik kalmeerde enigszins. En vervolgens zette ik me aan mijn Sinterklaaslijstje: welke reizen wilde ik ooit absoluut doen en welke wil ik zeker nog doen. Een hele reeks jongensdromen zijn gelukkig al waargemaakt, en deze 40-jarige heeft er nog een aantal nieuwe op zijn lijstje gezet. Geniet van dit nieuwe jaar, maak er een fijn reisjaar van en maak één van je jongens- of meisjesdromen waar!
3