Interview / The Normal Heart
Gavroche in de eerste Nederlandse versie van Les Miserables. Een aantal dansers uit het ensemble stierf toen aan aids. Ik ken nu wel iemand die hiv heeft, maar die kan er dankzij de juiste cocktail prima mee leven. Die echte angst voor de ziekte is mij vreemd. Maar juist daarom vind ik het interessant om die verhalen wel te horen, zodat ook ik begrijp hoe hard homo’s er toen voor hebben moeten vechten om geaccepteerd te worden. En wat Kevin al zei: de strijd is nog steeds niet gestreden. Kijk maar naar al die demonstratie in Parijs de laatste maanden. Waar maken die mensen zich druk over?’
JELLE, JIJ BENT HETERO. KIJK JIJ DENK JE OOK ANDERS TEGEN HIV AAN DAN JE HOMOSEKSUELE COLLEGA’S? HEB JE HET IDEE DAT DIE ZIEKTE JOU ALS HETERO TOCH MINDER SNEL KAN RAKEN?
JELLE: ‘Ik denk dat je de gevaren sneller onderschat. Ik was laatst wat grieperig, ik had een blaasontsteking. Mijn huisarts stelde voor om voor de zekerheid toch maar even een soa- en hiv-test te doen. Ik zag daar niet echt een reden toe: ik sta al lange tijd volstrekt monogaam in mijn relatie. Maar toen realiseerde ik me dat ik sowieso nog nooit zo’n test heb gedaan. En natuurlijk zijn er in het verleden wel dingen gebeurd waar het fout had kunnen gaan. Daar hoef je echt geen homo voor te zijn.’
KEVIN, JIJ SPEELDE EERDER AL IN DE VEELGEPREZEN VOORSTELLING BENT, OVER HOMO’S IN EEN CONCENTRATIEKAMP. ZIJN DIT SOORT ACTIVISTISCHE VOORSTELLINGEN IETS WAAR JE BEWUST VOOR KIEST? 22
KEVIN: ‘Nee, niet bewust: dat is iets wat blijkbaar gebeurt. Ik speel nu inderdaad in veel stukken die gaan over homoemancipatie, maar ik vind het wel leuk dat ik met mijn vak iets méér kan doen dan alleen maar vermaken. Ik denk dat deze stukken echt iets te vertellen hebben, en echt iets kunnen betekenen voor de mensen die ze zien. Dat is toch een van de redenen waarom ik acteur ben geworden.’
RECENT WAS JE NOG TE ZIEN IN GTST. BEN JE DAAR BEWUST MEE GESTOPT? KEVIN: ‘Nee, absoluut niet. Dat was een
tijdelijke rol, en dat was net zo leuk om te doen. Ik ben zeker geen acteur die zijn neus ophaalt voor soaps. Het is een heel andere manier van werken, maar daar kun je óók heel veel van leren. Ik denk juist dat het belangrijk is dat je je zo breed mogelijk ontwikkelt. Maar het theater is wel meer mijn basis. Ik doe wel audities voor tv- en filmrollen. Maar of je ze krijgt, is ook een kwestie van geluk. Mijn moment komt wel weer.’
JELLE, IN CANNES GING ONLANGS DE LIBERACE-FILM BEHIND THE CANDELABRA IN PREMIÈRE. MICHAEL DOUGLAS EN MATT DAMON WERDEN BEJUBELD OMDAT ZE ZO DAPPER WAREN OM EEN HOMOROL TE SPELEN. VOEL JIJ JE OOK ZO DAPPER? JELLE: ‘Dan noem je ook twee acteurs
die hun carrière hebben opgebouwd als uithangborden van mannelijkheid en stoerheid en heteroseksualiteit! Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die in hun positie ook even zouden twijfelen over het spelen van een homorol. Maar ik geloof niet dat dat in Nederland ook geldt. In de cast
van The Normal Heart zijn maar drie jongens zelf homo en ik geloof niet dat iemand dat als dapper ziet of ervaart. Het zijn gewoon prachtige rollen, ongeacht de seksuele voorkeur van de personages. Ik vind het vooral dapper dat producent OpusOne in deze tijden van theatercrisis, teruglopende bezoekersaantallen en verdampende subsidies toch zo’n stuk als dit durft op te voeren. Het is een prachtig verhaal dat verteld moet worden.’
JOB, JE LIJKT ALLEEN MAAR LEKKERE ACTEURS TE HEBBEN GECAST VOOR DE VOORSTELLING. HEEFT DIT STUK DAT NODIG OM PUBLIEK TE TREKKEN? OF VIND JE HET ZELF GEWOON FIJNER WERKEN MET MOOIE MANNEN?
JOB: ‘Ik denk dat het voor niemand in de zaal een straf is om twee uur lang naar knappe mannen te kijken. Maar als deze acteurs alléén maar knap zouden zijn, zouden mensen snel afhaken. Alleen knap is niets. Maar als je de keuze hebt tussen een appetijtelijke acteur met talent of een minder appetijtelijke acteur, dan weet ik het wel. Cast ik ze omdat ze knap zijn? Nee. Helpt het dat ze knap zijn? Ja. Ik heb ook heel bewust gekozen voor een paar echt grote namen, zoals Thijs Römer of Freek Bartels. Het is nou eenmaal zo dat publiek sneller bereid is naar een onbekende voorstelling te gaan als er bekende hoofden in zitten. Dan zorgen wij er op onze beurt voor dat deze avond ze nog lang bijblijft.’
THE NORMAL HEART IS VAN 30 JULI TOT EN MET 11 AUGUSTUS TE ZIEN IN HET DELAMAR. VOOR MEER INFORMATIE EN KAARTEN: WWW.DELAMAR.NL.
TEKST: Robbert Blokland / FOTO p. 20: Frans Jansen / FOTO Job Gosschalk: Greetje Mulder