ส่วนตัวผมเอง ก็ชอบเดินออกไปตามร้านค้า ตามห้าง ใหญ่ๆ ในวันหยุด ไปดูวิธีการนำ�เสนอสินค้า ไปดูการ สร้างบรรยากาศการขายของแบรนด์ต่างๆ มันน่าสนใจดี” เขาไม่ได้ชื่นชอบฉพาะสินค้าแฟชั่น เครื่องครัวเป็นอีกแผนกหนึ่งที่เขาสามารถใช้เวลา เดินไปมาได้เป็นวันๆ เควินทำ�อาหารได้ ชอบทำ�และอยาก ทำ�เป็นอาชีพ “ผมไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันว่าจะอยู่ในแวดวง แฟชั่นไปอีกนานเท่าไร แต่ตอนนี้มันก็ยังท้าทายอยู่ คน เราเปลี่ยนไปทุกวันครับ ไม่แน่ว่ามาคราวหน้าผมอาจจะ เป็นเชฟไปแล้วก็ได้นะ (หัวเราะ)”
Words&Photography : RIKSH UPAMAYA
PersonalVS Professional
BACHELOR DONT THINK HE’S
JUST ANOTHER GUY Kevin as a very optimisitic young international brand department manager in Hong Kong
ฉบับนี้เราพูดถึงฮ่องกงกันมาเกือบทั้งเล่มแล้ว ถ้าคอลัมน์หนุ่มโสดไม่ใช่หนุ่มชาวฮ่องกงก็คงจะดู ไม่เข้าท่า Kevin Tang หนุ่มวัย 28 ปี พ่วงตำ�แหน่ง ผู้จัดการแผนก ณ สโตร์แบรนด์แฟชั่นชั้นนำ�ระดับโลก ในฮ่องกง มาพบผมที่ร้านชา TWG ตรงเวลาเป๊ะ ก่อนจะเริ่มพูดคุยกัน เราตาลายกับรายชื่อชานับร้อย ในแผ่นพับตรงหน้า พนักงานยิ้มกริ่ม เราเลยรบกวน ให้เธอเลือกมาสักชนิดแล้วนำ�มาเสิร์ฟโดยไว เควินรู้สึก ไม่สบาย ส่วนผมหิวจนไส้กิ่ว “ผมว่าจริงๆ พนักงานก็คงไม่รู้หรอกว่าชากว่า ห้าหกร้อยชนิดเนี่ยมันต่างกันยังไง (หัวเราะ)” 74
DONT
Fashion Career
เควินเริ่มเล่าถึงตัวเองในวัยเด็ก หลังจากถูกครอบครัว ส่งไปเรียนที่ลอนดอนตั้งแต่อายุ 14 ปี ตอนนั้นยังไม่ ประสาเรื่องภาษาอังกฤษเลยแม้แต่น้อย เขาก็ต้องใช้ ความพยายามอย่างมาก ปริญญาโทด้านเศรษฐศาสตร์ จาก University of London : Queen Mary การพูด สำ�เนียงอังกฤษชัดแจ๋วของเขาคงเป็นเครื่องการันตี ถึงความสำ�เร็จในเบื้องต้นได้ดี แต่ที่มาที่ไปของการงาน ในแบรนด์แฟชั่นจากหนุ่มที่ร่ำ�เรียนการเงินมาตลอด ทำ�ให้เราสงสัย “ผมชอบแฟชั่นครับ ผมชอบดูของสวยๆ งามๆ ถึงจะเริ่มทำ�งานสายนี้ในแบรนด์ไฮสตรีทแต่นั่นก็เป็นจุด ที่ทำ�ให้ผมเข้าใจว่า จริงๆ แล้ว แฟชั่นเป็นเรื่องของ ทุกคน การมิกซ์แอนด์แมทช์ การเป็นตัวของตัวเอง มันไม่จำ�เป็นต้องอาศัยเสื้อผ้าแพงๆ เสมอไป” เดิมเควินตั้งใจจะทำ�งานในฐานะผู้ช่วยผู้จัดการ สโตร์ฆ่าเวลาไปก่อน เพราะปริญญาโทนั้นดูจะไม่ตรงกับ สิ่งที่เขาทำ�อยู่สักเท่าไร แต่คงเป็นเพราะความสนุกกับงาน ที่ทำ� ทำ�ให้กว่าจะรู้สึกตัวอีกทีเขาก็อยู่กับธุรกิจค้าปลีก สินค้าแฟชั่นมากว่าสองปีเต็ม “ไม่รู้จะเรียกว่าเป็นความหลงใหลได้หรือเปล่านะ ผมชอบพบปะผู้คน ชอบสังเกตพฤติกรรมของคนเวลา มาชอปปิ้ง ได้พูดคุย ได้ช่วยเหลือเขา มันสนุกดีนะครับ
ความสัมพันธ์ระหว่างบุคลิกของเขากับตัวเอง งาน และคนรัก มีลักษณะแตกต่างกันไป แม้ตอนนี้เควิน จะไม่ได้อยู่ในสถานะ ‘โสด’ เต็มร้อยเพราะเขามีคู่หมั้นแล้ว แต่การอธิบายตัวตนและคนรอบตัวก็บ่งบอกได้ว่า เขาเป็นคนซับซ้อนไม่เบา “ผมอยู่คนเดียวได้นะ ไม่มีปัญหาเลย ผมใช้เวลา ว่างในหนึ่งวันแบบไม่มีแบบแผนเท่าไร ถ้าผมจะอยากจะ ออกไปข้างนอกผมก็จะแต่งตัวออกจากบ้านไปเลย ไม่เตรียมการอะไร ผมนั่งอยู่ในร้านกาแฟเป็นชั่วโมงๆ คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย” “แต่ถ้าเป็นเรื่องานผมค่อนข้างจริงจัง เพราะผม ให้ความสำ�คัญกับงานมากที่สุด ทั้งกับตัวงานและเพื่อน ร่วมงาน บรรยากาศการทำ�งานเป็นเรื่องสำ�คัญ โชคดีที่ ผมเป็นคนเข้ากับคนง่าย สบายๆ เฮฮา แต่ก็เฉพาะเรื่อง อัธยาศัยนะครับ พอมาเป็นเรื่องงานแล้วก็ต้องจริงจัง คนมักจะคิดว่าผมเป็นคนอะไรก็ได้ ยังไงก็ได้ โดยเฉพาะ ลูกน้องในทีมที่ผมดูแลอยู่ ซึ่งจริงๆ แล้วไม่ใช่เลย” “มันก็ไร้สาระเกินไปถ้าเราจะต้องมานั่งเก๊กให้ดู เคร่งขรึมตลอดเวลา พลังงานกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ถูก ใช้ไปกับการเก๊ก เมันไม่ใช่ตัวผม ผมเลยไม่ทำ� ทุกวันนี้ ผมก็พยายามสร้างสมดุลระหว่างเรื่องส่วนตัวและ เรื่องงานระหว่างเพื่อนร่วมงานให้ได้ ไม่ใช่เรื่องง่าย ก็ไม่ได้ยากจนเกินไปครับ” ถึงเราจะนัดกันในวันหยุด ของเขา แต่ระหว่างรอพบกันในช่วงเย็น เควินแอบแวบ เข้ามาทำ�งานฆ่าเวลาทั้งๆ ที่รู้สึกไม่ค่อยสบาย “ผมไม่อยากทำ�ให้ใครผิดหวัง โดยเฉพาะ ในเรื่องงาน” ผมถามย้อนกลับไปว่าเพราะเขาจะรู้สึกผิด หวังในตัวเอง หากมีใครผิดหวังในตัวเขาใช่หรือไม่ เควินยิ้มตอบเขินๆ ระหว่างจิบชา
Family & Life
เพิ่งหมั้นกับแฟนชาวสาวมาเลเซียไปหมาดๆ ซึ่ง กำ�หนดการแต่งงานอาจจะจัดขึ้นช่วงปลายปีหน้าที่ ลอนดอน ที่ๆ เธอและเขาได้พบกันเมื่อหลายปีก่อน วางแผนเรื่องชีวิตครอบครัวเอาไว้ว่าอยากมีลูก “ผมจะเป็นพ่อได้รึเปล่ายังไม่รู้เลย (หัวเราะ) แต่ผมคิดว่าผมอยากเป็นพ่อ และจะตั้งใจทำ�ให้ดีที่สุด” “หลายคนมองว่าการแต่งงานเป็นเรื่องไม่ยาก เพราะอย่างน้อยถ้าอะไรๆ ไม่เวิร์ก เราก็ยังหย่าได้ แต่ผมไม่อยากให้เรามองไปถึงตรงนั้น การแต่งงาน มันไม่ใช่การบีบสองคนไว้ด้วยกัน มันฟังดูอึดอัด ผมว่ามันคือการเชื่อมจิตวิญญาณเขาด้วยกันต่างหาก” น้ำ�ชาหมดกาแล้ว เควินเริ่มไอหนักขึ้น เป็นผล จากการพักผ่อนไม่เพียงพอมาอย่างต่อเนื่อง เราบอก ลากัน เควินไม่ลืมกำ�ชับให้ผมแปลบทสัมภาษณ์นี้เป็น ภาษาอังกฤษด้วย ผมรับปากไปอย่างนั้น เพราะรู้ว่าเมื่อ เราได้พบกันอีก ผมจะสามารถนั่งเล่าให้เขาฟังได้โดย ไม่ต้องลงแรงประดิดประดอยคำ�ให้ดูสละสลวยอีกครั้ง หลังจากที่ต้องแปลจากภาษาอังกฤษมาเป็นภาษาไทยแล้ว รอบหนึ่ง (ฮา)