De auto van de toekomst

We zochten en vonden een Hoogstratenaar die er haast dagelijks mee bezig is. En door zijn beroep het voorrecht heeft de hightechbedrijven, die met de auto van de toekomst bezig zijn, tot in Silicone Valley te mogen bezoeken. Miel Horsten hield ons er een hele voormiddag mee aan de praat. We waren aan zijn lippen gekluisterd, gelukkig stond het ook op onze recorder, zodat we het u allemaal kunnen navertellen.

DHM: Miel, ben je altijd in auto’s geïnteresseerd geweest?

Miel Horsten: Neen, ik ken weinig van mechaniek. Ik heb vroeger ooit met nonkel Marc (Van Merode) wel eens aan een auto staan prutsen, olie verversen, andere bougies steken, van die dingen. Maar daar is het bij gebleven. Ik heb economie gestudeerd, maar heb dan wel weer mijn thesis gemaakt bij Michelin, wat zijdelings toch iets met de auto te maken heeft. Maar toen ik afgestudeerd was, was de autosector allesbehalve populair hier. Renault sloot met een smak de deuren in Vilvoorde en dat zorgde voor heel wat tumult.

DHM: Toch werk gevonden in de auto business, dus?

Miel Horsten: Na mijn studies kon ik bij Michelin aan de slag. Ik werd echter meteen uitgeleend aan Hertz, een van hun grote klanten. Omdat Europa een stokje stak voor de kortingen die bandenfabrikanten aan zijn grote klanten gaf, verleenden ze andere diensten, zoals het ter beschikking stellen van personeel voor de administratieve diensten. Ik kwam er terecht in de administratie en de kostencontrole. Na een tijdje werd ik teruggeroepen naar Hertz (Hertz Lease, niet te verwarren met Hertz Renta-car, een andere onderneming, nvdr) voor de marketingafdeling. Hertz was toen in handen van Ford en werd in de etalage gezet. In 2003 werd het verkocht aan de Societé Génerale, een grote Franse bank.

Hertz Lease is een kapitaalintensieve onderneming en is bij een bank goed op zijn plaats. Nu is Societé Génerale een typisch Frans bedrijf, dat wil zeggen dat er weinig andere talen dan Frans gesproken worden. Mijn kennis van Frans, Engels, Duits en Spaans was een grote troef en ik werd al gauw naar Parijs geroepen voor de organisatie van de verzekeringsactiviteiten van het eigen wagenpark van Hertz. Daarna ben ik enkele jaren CEO geworden van de afdeling in de USA en ben ik ook naar ginder verhuisd.

Geboren op 29 december 1973 in het moederhuis in Hoogstraten. - Opgegroeid in de apotheek op de Vrijheid - Vader van twee kinderen, Nora (10) en Natan (8)

School: 1980-1985 lagere school Gemeenteschool Hoogstraten, 1985-1991 Klein Seminarie Latijn Wetenschappen, 1991-1996 Licentiaat Handelswetenschappen - EHSAL Brussel, 2002-2003 Bijkomende Master Corporate Finance en Financial Accounting

1997-1999 Technisch bediende bij Hertz Lease - ALD Automotive Belgie, 1999-2002 Operations Manager - ALD Automotive Belgie, 2003-2006 International Insurance Manager - ALD International in Parijs, 2006-2010 CEO - ALD Automotive USA in Madison, WI, USA, 2010-2011 Product & Services Director ALD International in Parijs, 2012- ... CEO ALD Automotive Belgium

- 2015: verkozen tot CEO van het jaar door HRM & Peoplesphere Magazine

- sinds 2016: Voorzitter van de Raad van Bestuur van Renta, federatie van alle lease en verhuurbedrijven in België met een totale vloot van 500.000 voertuigen (10 procent van alle voertuigen in België)

- sinds 2011: Lid van de Raad van Bestuur van ALD Re Ltd, verzekeringsmaatschappij in Dublin

Over ALD Automotive:

- Grootste auto-lease bedrijf van Belgie met een totale vloot van 67.000 voertuigen met belangrijkste klanten bpost, Eandis, Suez en PWC

- 274 medewerkers gebaseerd in Evere

- Balanstotaal van 1.1 miljard euro, omzet van 440 miljoen euro in 2015 en winst voor belastingen van 35,7 miljoen euro

DHM: Een droomjob, nemen we aan?

Miel Horsten: Helaas, door de grote bankencrisis besloot Societé Génerale de Amerikaanse activiteiten af te stoten. Een tijd ben ik bezig geweest om de afdeling zelf over te nemen, ik had zelfs de eigen financiële middelen gevonden om een bod te doen. Maar ondanks de oorspronkelijke steun van het moederbedrijf, werd de poging afgeblokt. Nadien bleek dat ik het bedrijf perfect had klaargemaakt om het aan een derde te kunnen verkopen. Mij restte als CEO alleen nog de verschrikkelijk taak alle werknemers hun ontslag te geven. Uit die droom wakker worden was zeer confronterend, een bikkelharde klap. Je denkt op weg te zijn naar een eigen bedrijf, je motiveert je werknemers door hen een perspectief te bieden. Dan opeens blijk dat je niets meer bent dan een marionet en worden in Parijs de touwtjes doorgeknipt.

Dat komt hard aan. Want je zit heel de tijd hard te werken, de weg naar zo’n overname brengt je als het ware in een euforische toestand en geeft enorme energie. Ik heb het er heel moeilijk mee gehad. Achteraf heeft een goede oudere en wijze Hoogstraatse vriend me verzekerd dat het goed was dat ik die klap op 35-jarige leeftijd kreeg en niet pakweg 15 jaar later. Het blijft echter een zwarte periode.

DHM: Stond je zelf dan ook op straat?

Miel Horsten: Neenee, ik had wel nog de luxe dat ik bij SG in Parijs aan de slag kon blijven. Later heeft men me uitgelegd wat er in zulke deals allemaal speelt en heb ik het wel begrepen. Maar het besef slechts een radertje te zijn heeft me toch behoorlijk geraakt.

DHM: Uiteindelijk ben je toch terug in België beland?

Miel Horsten: Jazeker. Twee jaar later heeft men me gevraagd CEO te worden van de Belgische afdeling van Hertz, ondertussen omgedoopt tot ALD Automotive. ALD Automotive Belgium is in België dé referentie voor verhuur van voertuigen op lange termijn. Je klopt bij ons aan voor de leasing van personenwagens en bestelwagens. Maar óók voor een totale mobiliteitsoplossing in uw organisatie en het beheer van uw wagenpark. Ons bedrijf telt 274 medewerkers, heeft 67.000 leasewagens (personenwagens en bestelwagens, o.a. van bpost). Elke jaar worden ongeveer 10 tot 12.000 wagens gekocht, en 10 tot 11.000 gebruikte wagen terug verkocht. Het bedrijf heeft een omzet van 440 miljoen euro. Die wagens vertegenwoordigen een groot bedrag op de balans (1,1 miljard euro), een kapitaal dat snel roteert. Ons grootste risico is de inschatting van de waarde van de wagen als hij na 3 jaar naar het bedrijf terug komt. Wij verzorgen alles: de aankoop, de financiering, de verzekering en het onderhoud. Zo kunnen we goed inschatten hoe die wagens er aan toe zijn als ze bij ons terug komen.

DHM: Dat lijkt me nog ‘gewoon’ zoals het er altijd al aan toe ging?

Miel Horsten: Ons actieterrein verschuift steeds meer van het ‘aanbieden van een wagen naar het bieden van een oplossing voor verplaatsingsbehoeften. M.a.w. van puur “auto” naar “mobiliteit”. Om die redenen volgen we van nabij het actuele debat over het mobiliteitsbudget. De evolutie is ingezet, dus kunnen we maar beter klaar zijn. Wij noemen het “New Mobility” en bij ALD hebben we daarvoor een flexibel aanbod uitgewerkt. Een bedrijfswagen: tof! Maar … is dat wel altijd de beste oplossing? Misschien is de combinatie van uw auto met een andere oplossing nóg beter. ALD Automotive biedt ondertussen zes flexibele en ecologische formules aan.

Ik zet ze even op een rijtje:

- ALD electric, een uitgebreid gamma elektrische wagens;

- ALD switch, een vaste wagen tijdelijk inruilen voor een ander type;

- 7 Wheel Lease: een combinatie wagen en scooter;

- Railease: een combinatie eigen auto én de trein;

- ALD companybike: een combinatie wagen/ fiets en

- Mobispot, gedeelde kantoren en vergaderruimtes.

Maar België is wel een moeilijk land voor dergelijke systemen. Voor het openbaar vervoer alleen al zijn er heel veel verschillende partners zoals de NMBS, De Lijn, Tec, enzovoort.

DHM: Daar gaat mijn bedrijfswagen…

Miel Horsten: Het debat over bedrijfswagens is actueel, maar wordt niet altijd correct gevoerd. Men verwart nogal gemakkelijk servicewagens, die nodig zijn om effectief het werk te doen, zoals de wagens van bpost of Eandis, en de salariswagens. Die laatste zijn er vooral omdat in België weinig andere middelen zijn om iemand fiscaal vriendelijk te verlonen. In België is de ‘spread’ tussen loonkost en het bedrag in het loonzakje het grootste ter wereld. Dus heeft men uitwegen gezocht, waarvan de salariswagen misschien wel de bekendste is. Maar de mogelijke verschuiving naar een ‘mobiliteitsbudget’ zal dus zeker een grote invloed hebben op onze strategie want ongeveer een derde van onze leasewagens zijn salariswagens. Dat is voor ons bedrijf een grote uitdaging, want wij willen graag evenveel wagens in de markt blijven zetten. Leasing aan particulieren is een van de oplossingen.

DHM: En wat met de niet-auto?

Miel Horsten: Fietsen en openbaar vervoer zijn nog geen rendabele activiteiten, gezien de complexiteit en de grote verschillen met de autosector, maar het maakt het pakket wel compleet. De gesprekken met die sectoren zijn volop aan de gang.

DHM: Zal na dit alles mijn auto er anders gaan uitzien?

Miel Horsten: Je merkt dat er een evolutie aan de gang is, die een grote invloed zal hebben op onze activiteiten. Wij moeten proberen in te schatten wat de klant binnen enkele jaren zal willen. Nieuwe evoluties zetten ons businessmodel overhoop. Want de autosector verandert in snel tempo – denk alleen maar aan de plotse omslag van diesel naar benzine – maar ook het gedrag van de klant wijzigt: van autorijden naar ‘zich verplaatsen’. De brandstofkeuze is momenteel voor ons als leasebedrijf bijzonder actueel, voornamelijk voor de klimaatdoelstellingen zoals de CO2- reductie en ja, het schandaal van de sjoemelsoftware. Nu, ook wij wisten dat de normen die de constructeurs in hun brochures opgeven niet stroken met de realiteit. Wij monitoren ook de brandstofkosten van ons wagenpark. Iedereen die een beetje van statistiek begrijpt, wist dat trouwens. Niet van de sjoemelsoftware, want dat is pure fraude. Maar de normen zijn te laks, en iedereen – ook de overheden – vond dat blijkbaar comfortabel, dus liet men het maar.

DHM: Goed, maar hoe ziet mijn nieuwe auto er uit?

Miel Horsten: Om de nieuwe CO2-normen voor 2020 te halen zal dieselland België een dubbele inspanning moeten doen. Want diesel mag dan wel vervuilender zijn wegens de stikstofuitstoot en fijn stof, de CO2-uitstoot is beduidend lager. Men gaat die norm alleen kunnen halen door volop in te zetten op aardgas en vooral elektrische en hybride wagens. Wij werken daar nauw samen met ENGIE, het vroegere GDF-Suez/ Electrabel. Zij zien in elektrische wagens de mogelijkheid om elektriciteit te stockeren want de huidige overproductie gaat verloren. De meeste automerken zetten volop elektrische wagens in de markt. Tesla heeft hier, met haar grote actieradius, een voortrekkersrol.

DHM: Mijn wagen zal dus elektrisch zijn…

Miel Horsten: Ja, maar toch wordt algemeen aangenomen dat de elektrische wagens nog niet de beste oplossing zijn op lange termijn vooral wegens de beperkte actieradius, het risico van de doorverkoop, de oplaadpunten en het oplaadcomfort. Inductie (laadsystemen verwerkt in het wegdek - nvdr) is een ander mogelijk oplaadsysteem, maar vergt grote investeringen. Japanse automerken verlaten nu al de ontwikkeling van elektrische auto’s. Zij zitten met het Fukushima trauma! Ze zetten volledig in op waterstof en die brandstof zal ook hier snel ingeburgerd geraken, maar dat vergt vooral investeringen in tankinfrastructuur.

DHM: Maar wel een futuristisch design voor mijn auto?

Miel Horsten: De auto van de toekomst zal het ook niet meer moeten hebben van zijn design. De tijd dat de goegemeente onze status en persoonlijkheid kan aflezen aan het model van onze auto loopt ten einde. Autodesign – de buitenkant – is uit. De ideale vorm van een auto is immers een druppel. Omdat die plat op de weg moet staan, kapt men er de onderkant af. En omdat men ondertussen weet dat aan de achterzijde turbulentie ontstaat, wordt de staart recht afgekapt. Die wetmatigheden gelden voor alle auto’s, eender welk merk. Dus daar zal het onderscheid steeds kleiner worden. De focus zal gaan naar de inrichting en de uitrusting. Alles zal bestuurd worden via je smartphone of tablet.

DHM: Kortom, qua mechaniek is het allemaal min of meer voorspelbaar…

Miel Horsten: Inderdaad. De grote revolutie die er aan komt heeft echter met andere dingen te maken. Welke aandrijving ook, de auto van de toekomst zit in de ‘connectiviteit’. Letterlijk ‘verbondenheid’, maar niet zozeer in de sociale betekenis van het woord maar in technische en elektronische zin. De communicatie tussen wagens en tussen andere weggebruikers. En ook tussen wagens en verkeersgeleidingssystemen via bijvoorbeeld trajectcontrole. Ook daar speelt Tesla een voortrekkersrol, in Europa zijn Volvo en Opel vergevorderd. Maar de grootste ontwikkelingen op dat gebied zien we niet bij autoconstructeurs, maar bij softwaregiganten zoals Google en Apple.

DHM: U zegt?

Miel Horsten: Wat het belang van Google en Apple is? ‘Big Data’, natuurlijk. Door de permanente connecties tussen smartphone en auto gaan de softwaregiganten veel informatie krijgen. Waar je bent, vanwaar je komt en naartoe gaat, waar je parkeert, waar je gaat winkelen, welke muziek je speelt in de auto, welke apps je tijdens je verblijf in de auto gebruikt en wat je ermee doet. Dat alles tezamen geteld zijn “smart data” en er zijn veel klanten die daar geld voor over hebben. Een voorbeeld. Via de data van mijn smartphone weet men dat ik meestal Delhaize in Hoogstraten ga winkelen als ik van mijn werk kom. Als men aan het traject kan zien dat ik om welke reden dan ook daar niet voor sluitingstijd ga aankomen, zal die me een boodschap geven dat er zich in de buurt een Delhaize bevindt en dat ik daar alvast mijn boodschappen kan doen. Mijn gsm geeft ook aan welke voor mij interessante zaken ik onderweg nog tegenkom en zal me daar op wijzen. Als ik naar zee vertrek, zal men mij zeggen hoe laat ik het best kan vertrekken en via welke route. Of dat ik beter een dag wacht om op vakantie te vertrekken. De mogelijkheden zijn oneindig.

Miel Horsten: Semiautomatisch rijden kan nu al, maar vooral nog op basis van in de wagen ingebouwde sensoren. Mijn auto remt voor een fietser sneller dan ikzelf kan reageren, geeft me een signaal als ik te veel van de weg afwijk, als ik te dicht tegen mijn voorganger kom of er een achterligger te dicht komt. Hij zal, naargelang het geval, zichzelf corrigeren, zonder dat ik er iets voor moet doen. Het verkeer zal daardoor een stuk veiliger worden. Het wettelijk kader loopt nog achter, maar daar wordt vooral op Europees gebied aan gewerkt.

Plots komt Miel met een apparaatje, niet groter dan een luciferdoosje. Het is een “Automatic”, een soort zwarte doos die je inplugt in de DD2- poort, waarmee elke wagen, na 1996 gebouwd, uitgerust is. Het verzamelt alle gegevens over je rijgedrag, de prestaties en de staat van de auto en stuurt die meteen via een app door naar je smartphone. Via een druk op je touchscreen weet je alles. Hoe dikwijls je geremd hebt, sterk opgetrokken, verbruik, gereden kilometers, snelheden, stilstand. Een schat aan gegevens voor de gebruiker, maar ook voor je verzekering (kijk naar de actie van AXA) en voor de leasinggever van je auto.

DHM: Hopelijk wordt het geen ratjetoe van systemen…

Miel Horsten: Ach, veel delen van auto’s van verschillende merken zijn van dezelfde leverancier. Een evolutie die alleen nog verder zal gaan. Met veel elektronica en software. Vandaar de grote inspanningen van Google, Apple. Vergelijk het met muziektoepassingen op je smartphone als Shazam of Spotify. Ze houden bij welke muziek gespeeld wordt, wat populair is en zullen zo de markt sturen.

Miel Horsten: De meeste ontwikkelingen worden gestuurd vanuit de VS, al is de verkeersinrichting daar anders dan bij ons. Steden liggen verder uit elkaar en ertussen liggen lange rechte snelwegen zonder al te veel op- en afritten. België en Vlaanderen vooral is een volledig verstedelijkt gebied. De software zal beter moeten zijn, maar de winst zal veel groter zijn wegens de grote densiteit van het verkeer. Zijn het vandaag nog vooral sensors die de communicatie tussen auto’s onderling sturen, binnen korte tijd zullen dat pure internetverbindingen zijn. Daar wordt volop aan gewerkt, zoals het LoRa netwerk, waar onder andere Proximus mee werkt. In Aarschot loopt een project dat aangeeft waar je een vrije parkeerplaats vindt en dat je daar ook meteen naartoe stuurt.

De mogelijkheden van Interconnectiviteit zijn haast onbegrensd. Je auto gaat niet sneller dan 50 km/u vanaf je de bebouwde kom binnenrijdt. Zone 30? Je zal niet sneller kunnen. Ongeval op de weg: je wordt een andere route opgestuurd. Dat alles gaat heel veel efficiëntiewinst met zich brengen. Een auto die automatisch parkeert heeft minder plaats nodig. De snelheid en de bewegingen zoals veranderen van rijstrook, inhalen, plots remmen worden aangepast aan de capaciteit van de weg. Dat is het mierenverhaal. Wetenschappers ontdekten dat mieren geen files veroorzaken omdat ze zich aanpassen aan de beschikbare plaats op de route tussen voedselbron en nest, hoe druk die ook gebruikt wordt.

Net voor de deadline voor de kopij voor ons blad brengt De Standaard van 15 maart volgend bericht, dat wonderwel aansluit bij het interview met Miel.

Proximus start met bedrijf rond slimme mobiliteit

Proximus wordt hoofdaandeelhouder van een nieuw bedrijf dat zich gaat bezighouden met slimme mobiliteit. Daarvoor is dochteronderneming Mobile-For, dat de betalende sms’jes voor parkeren en De Lijn beheert, samengevoegd met de Gentse bedrijven Be-Mobile en Flow. Het nieuwe bedrijf gaat zich toeleggen op alles wat te maken heeft met het stroomlijnen van de mobiliteit via dataverzameling. Dat kan gaan van parkeersystemen op basis van sensoren tot multimodale apps die de snelste trajecten berekenen.

DHM: Het mobiliteitsprobleem opgelost?

Miel Horsten: De mobiliteitsknoop zal niet al- leen door connectiviteit kunnen opgelost worden. Er zijn nog andere factoren die een rol spelen. Op ons bedrijf kan het personeel flexibel werken en nu al geeft een app op hun smartphone aan als er te druk verkeer is. Ze kunnen hun vertrek- tijd dus aanpassen. Maar productiebedrijven of scholen kunnen dat niet met hun vaste begin- en eindtijden.

Ook een belasting op gebruik van wegen kan sturend werken. In de spits rijden kan duurder worden dan in de daluren. Het bezit beperken kan ook, maar ik heb misschien te lang in de Verenigde Staten gewoond om daar in mee te gaan. Bezit is vrijheid. Maar betalen voor meer gebruik moet kunnen.

In VS houden de autogebruikers bestuurders zich vrij strikt aan de opgelegde beperkingen. Maar ik merk dat het ook in Europa evolueert. In Pa- rijs is het tien maal verbeterd in vergelijking met tien jaar geleden. Door de pakkans te verhogen en door een stevige handhaving. België loopt nog altijd achter.

DHM: Maar ik zit nog altijd maar alleen in mijn auto…

Miel Horsten: Daar heb je carsharing voor. Denk aan Uber (taxidiensten) of Blablacar (soort Taxi- stop, nvdr). Je biedt via een app plaatsen aan in je auto. Ik heb het uitgeprobeerd met een ver- plaatsing van Parijs naar Brussel en drie van de vier zetels in mijn wagen ter beschikking gesteld via de app. Daar wordt dan op geboden. Ik heb 25 euro per zetel gekregen. In de VS is het een ingeburgerd systeem, ook met dien verstande dan men op de opbrengst een faire belasting betaalt. Als die echt fair is, zal men die hier ook wel aangeven. In de VS zijn de eerste 20.000 taxfree.

DHM: Dat is wel tegen jullie winkel…

Miel Horsten: Minder of gedeeld gebruik betekent inderdaad minder auto’s verkopen en financieren. Maar we moeten onze business-modellen aanpassen, want het gaat toch gebeuren. En dan kan je maar beter voorbereid zijn. Laatst hield Herman Konings, een bekende trend- watcher, voor ons personeel een voordracht. Ook hij haalde Uber aan en het verzet ertegen in Brus- sel. Nutteloos, want het komt toch. Waarom zou je een dure taxi nemen, die dikwijls vuil is met een onvriendelijke chauffeur achter het stuur als er via een vrij eenvoudige app binnen de kortste keren een wagen naar keuze voor je neus staat? In het buitenland gebruik ik het regelmatig en het werkt perfect. En je betaalt voor wat je kiest: een kleine wagen of een limo, alleen als passagier of meerdere. Het tarief is bijzonder flexibel. Herman Konings vertelde het verhaal van de lampolieverkopers, die protesteerden tegen de komst van elektrische verlichting; de waterdragers tegen de komst van de waterleiding. Het is er allemaal gekomen.

DHM: Als onderneming moet je dan wel uit je doppen kijken.

Miel Horsten: Ja, we moeten op de hoogte blijven van die snelle evoluties? Sinds enig tijd hebben we binnen ons bedrijf “Innovatiehubs” in het leven geroepen. Op Belgisch, Europees en mondiaal niveau. Samen met de scholen, uniefs en industrie volgen we die innovaties op. Binnen onze vestiging is één persoon verantwoordelijk en die brengt mensen van alle afdelingen op geregelde tijdstippen samen om dat te bekijken, te brainstormen en proefprojecten op te zetten. Zo willen we oog houden op wat belangrijke mogelijke ontwikkelingen zijn voor ons bedrijf. De bedrijfscultuur wijzigt ook in snel tempo, hiërarchie verdwijnt. Voor iedereen dezelfde koffiemachine, alle werknemers eten samen in dezelfde refter. Iedereen praat met iedereen. Jonge mensen hebben daar weinig moeite mee. Nieuwsgierigheid is de sleutel, durven rondkijken, out-of-the-box denken.

Op internationaal niveau zijn er wereldwijd 12 mensen van de SG-groep samengebracht die een ‘Innovation Board’ vormen. Op basis van competenties, maar vooral voor hun open geest. Zij gaan wereldwijd kijken naar producten en bedrijven, van Silicon Valley tot Tel-Aviv. Ik maak deel uit van die groep, wegens mijn ervaring en mijn oprechte interesse in deze ontwikkelingen. Het feit dat ik geruime tijd in de VS gewerkt heb, is daarbij een voordeel.

De Board van 12 heeft een groep van 40 jonge mensen, “high potentials” (de toekomstige managers), geselecteerd die elke maand een aantal dagen uit hun gewone job gehaald worden om met een open geest naar toekomstige ontwikkelingen te kijken. Met welk perspectief? Dat weten we niet steeds vooraf. Een nieuw product lanceren duurde vroeger 2,5 jaar, nu nog goed 2,5 maand. Elke zes maanden houden we een strategische meeting: dan kijken we terug op de afspraken die de vorige keren gemaakt zijn, wat er van gekomen is, wat niet. En of we geen nieuwe dingen over het hoofd gezien hebben, die niet besproken werden. Je kan de toekomst niet voorspellen, maar je bedrijf wel zo structureren dat evoluties snel opgepikt én ingevoerd worden.

DHM: Geef eens een voorbeeld van zo’n ‘nieuw bedacht’ product.

Miel Horsten: Eén van die nieuwe evoluties is de particuliere leasing. Daarvoor hebben we twee modellen. Het eerste is één standaardwagen met basisuitrusting tegen een basisprijs van 200 euro per maand. All-in. Dat bieden we onder andere aan met Renault. Na drie jaar lever je de wagen weer in en neem je een nieuwe, voor weer een vast maandbedrag dat niet te ver afwijkt van het vorige. Het andere model is de wagen van je eigen keuze, waarvan het maandbedrag afhankelijk is van die keuze. Want waarom zou je nog een investering doen van twintig, dertig of veertigduizend euro, elke jaar taks, verzekering en onderhoud betalen voor iets dat het grootste deel van de tijd stil staat. Ik weet, het is een heel grote overgang in vergelijking met de huidige situatie. Nu rijden we gemiddeld 8,5 jaar met dezelfde wagen. Dat zal verkorten tot 3 - 3,5 jaar. De wijziging in financiering – een vaste vooraf gekende kost - zal er wel voor zorgen dat technische evoluties veel sneller publiek gebruikt zullen worden. Het zal ook de technische evoluties versnellen, we rekenen daar op een versterkend effect. Tesla, toch een van de voortrekkers van dé nieuwe auto, gaat alleen nog inzetten op leasing.

Na drie jaar verhuizen de teruggekomen wagens naar andere continenten waar de evoluties wat trager verlopen. Maar ook zij zullen er met rasse schreden op vooruit gaan.

DHM: Zullen wij dan grote veranderingen zien hier in Hoogstraten? Miel Horsten: Neem bijvoorbeeld de Vrijheid, ons symbool van haperende mobiliteit. Een ringweg is ondertussen een illusie. Op zich wordt het verkeer daar ook niet mee verminderd, alleen verlegd. Waar moeten we op letten, wat zijn de problemen? Met de nieuwe technologieën, ook die er nu al zijn, kan een deel van de problemen zo niet opgelost dan toch sterk gereduceerd worden. Parkeren, tijdrijden, connectiviteit, weren van zwaar vrachtvervoer. De technische middelen zijn er of zullen er binnenkort zijn. De kans bestaat echter, dat wanneer men vandaag tot herinrichting van de Vrijheid zou besluiten , dat het zal gebeuren met de gegevens en de kennis van vandaag. Dus is de vraag: zijn de studiebureaus die straat- en stadsinrichting doen en de ontwerpopdrachten krijgen, klaar voor de mobiliteitskenmerken van morgen? Is ons stadbestuur zich daarvan bewust? Ik durf eraan twijfelen.

Het zou goed zijn dat steden en gemeenten én ontwerpers van wegen, platformen zouden oprichten waar de betrokkenen elkaar zouden ontmoeten. En waar ook al die andere spelers aanwezig zijn, zoals Proximus (LoRa), Onstar (Opel), Engie, Google, Smartcities, autoconstructuteurs, De Lijn…..en waarom ook niet ADL? Ik denk dat Hoogstraten en zijn Vrijheid een prachtig proefproject zou kunnen zijn!

DHM: Waar zit het openbaar vervoer in de hele discussie?

Miel Horsten: Openbaar vervoer? Het is misschien vloeken in de kerk wat ik nu doe, maar ik heb twijfels bij een aantal ontwikkelingen. Vooral de ontwikkelingen bij het spoor en de aanleg van spoorwegen. Het is een dure infrastructuur met veel beperkingen: van een vast punt naar een ander vast punt, waarvoor men toch nog andere vervoermiddelen nodig heeft. Het blijft voor een deel een verlengstuk van je werk, het gevoel dat je maar eerst gedaan hebt met werken als je uitstapt op je eindpunt. Voor lange vervoerstrajecten is het wel een mooie oplossing, zoals de hsl-lijnen door Europa. Maar lokaal? Met de connectiviteit waar we het daarstraks over hadden, en de mogelijkheden tot verkeers- en mobiliteitssturing, én met carsharing, gaan veel aaneengeschakelde auto’s gelijken op een trein. De infrastructuur is er al, van de grote snelwegen tot de fijnmazige gewestwegen en gemeentewegen. Die houden niet op aan het station, maar aan je deur. In dat concept stopt de treincoupé waarin je zit bij wijze van spreken voor je deur. Je hebt dan nog de keuze om hem in je garage te stallen of hem gewoon weer beschikbaar te maken voor andere gebruikers. Met een eenvoudige knop op je smartphone staat je vervoermiddel op elk gewenst moment weer aan je voordeur. Ik zou inzetten op die vervoerswijzen, die een prima match zijn tussen het huidige super individuele transportmiddel – je eigen heilige koe de auto – of collectieve vervoermiddelen als treinen, trams en bussen. Neem van mij aan de technologie er is of er aan komt: in sneltreinvaart!

DHM: Miel, bedankt voor deze heldere blik op de toekomst.

Miel Horsten: Kom, we gaan even een ritje doen. Dat vertelt meer dan 1000 woorden. (jaf)

Wil je meer weten? ADL Automotive: www.aldautomotive.be Lora: www.lora-alliance.org IoT-Proximus: www.proximus.be/nl/ id_cl_iot/grote-bedrijven-en-overheden/ oplossingen/internet-en-netwerken/internet-of-things.html Smart Cities: https://en.wikipedia.org/ wiki/Smart_city

De wereld van SJAH