Ο Κωστής ορίζει εικαστικά τη δυναμική της ενεργειακής γραμμής του κεραυνού. «Όλο το έργο του Κωστή μοιάζει με μια συνεχή, χωρίς σταματημό γραμμή», σχολιάζει ο Θανάσης Μουτσόπουλος, αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης και Θεωρίας του Πολιτισμού. «Από τα πρώτα του έργα που βγαίνουν μέσα από την κοινωνική αναστάτωση του underground, την ποίηση, οπτική και λεκτική, και τη θεωρία, έως τους γνωστότατους γραμμικούς κεραυνούς του. Στην πρώτη, επί χάρτου, περίοδο, ο Κωστής γεμίζει επιφάνειες επί επιφανειών με γραμμές, μονοκονδυλιές που άλλοτε μένουν ανεικονικές και χαοτικές και άλλοτε μορφοποιούνται στη γνωστή του μορφή, του τρελού. […] Έτσι, με τον ίδιο τρόπο ο Κωστής θα γίνει ηλεκτρικός και η γραμμή του τρελού θα μεταμορφωθεί σε ηλεκτρικό παλμό»…Αυτά τα καλλιγραφικά πραγματοποιημένα ή σχεδιασμένα πρόσωπα δεν κοιτάνε, περιμένουν», γράφει για τη δουλειά του ο Pierre Restany. «Είναι βουβά σαν την επιθυμία.
