Dagbesteding Zorg & Welzijn
TIEL XL - Rivierenland
ZOMER editie 2016
senioreN IS MAATWERK
vlnr Gerda, Truus, Resi en Jo
Zorgcentra Rivierenland (SZR) biedt ouderen, zowel binnen haar zorgcentra als daarbuiten, een totaalpakket aan zorg, behandeling en wonen en stelt hen zo in staat om zo zelfstandig mogelijk te leven. Daarbij staan deskundigheid, betrokkenheid en gastvrijheid centraal. Een onderdeel van het zorgpakket betreft de dagopvang en dagbesteding, die zowel voor bewoners van de diverse locaties toegankelijk is. SZTR beschikt zelfs over een Ontmoetingscentrum dat specifiek gericht is op mensen met geheugenproblemen of beginnende dementie. Tiel XL-Rivierenland4all sprak met een drietal medewerkers en een bezoeker over het toenemende belang van deze vorm van zorg.
Resi Spijkers (45) is Coördinator Welzijn en Vrijwilligers bij SZR en coördineert de dagopvang voor de gemeenten Geldermalsen en Neerijnen. Truus van den Bogert (47) is Flexmedewerker Zorg bij SZR en begeleidster van de dagopvang in Beesd. Gerda van Ommeren (56) is begeleider bij de dagopvang op locatie Vrijthof in Tiel en was een half jaar lang invalster op het Ontmoetingscentrum op de locatie Walstede in Tiel. Jo de Vaal (81) is voormalig vrijwilliger van de dagverzorging in Beesd en zelf inmiddels een regelmatig bezoeker. Samen vertellen zij over de dagverzorging.
Steeds belangrijker Resi geeft aan dat SZR zo’n 25 jaar geleden met dagverzorging begon in Geldermalsen. “Sinds die tijd is het belang ervan flink toegenomen en inmiddels bewijst het, met name recentelijk, zijn doel omdat mensen langer thuis moeten blijven wonen. Feitelijk kun je het zien als een voorportaal voor de opname in een van onze locaties.” Truus knikt. “De dagopvang is niet alleen ingesteld als een ontmoetingsplek, maar ontlast ook de mantelzorgers. Het is er echt voor mensen met een zorgvraag. Wat dat betreft zijn doel en indicatie door de jaren heen wel veranderd; er kan niet zo veel meer als vroeger.”
Verandering Op de vraag of de noodzaak voor dagverzorging voortkomt uit sociaal-maatschappelijk verval antwoord Gerda deels bevestigend. “Ik zou niet spreken van verval, maar meer van een sociaal-maatschappelijke verandering. De overheid wil dat ouderen gestimuleerd worden om langer thuis te wonen, maar kinderen hebben door hun eigen maatschappelijke en sociale leven te weinig tijd om zich intensief met hun ouders bezig te houden.” Resi bevestigt Gerda’s Opmerking. “Tegenwoordig wordt van iedereen verwacht dat hij of zij aan het maatschappelijk leven deelneemt. Vroeger ging de man werken en bleef de vrouw thuis. Zij had daarom meer tijd om aandacht aan de ouders te schenken. Dat de overheid die ‘oude’ sociale structuur stimuleert is niet slecht, zolang het maar niet gebeurt vanwege bezuinigingsdrift.” Truus geeft aan dat de rol van de gemeente bij dagopvang essentieel is, als coördinator van beleid en als financier.
Zo veel mogelijk voor iedereen Truus vertelt dat sociaal contact door ouderen vaak belangrijker wordt gevonden dan zorg. “Daarom proberen we ook steeds meer om dagbesteding
te bieden aan mensen zonder indicatie. Die betalen daar graag een kleine vergoeding voor.” Jo bevestigt haar opmerking. “Vaak zie je dat er kleine clubjes ontstaan, waarmee gemakkelijk contact is te leggen. Je komt er vaak weer mensen tegen die je van vroeger kent.” Truus vervolgt: “Het oppervlakkige contact met de mensen bij de indicatiestelling zorgt er voor dat er regelmatig een groep buiten de boot valt. Gelukkig gaat men steeds meer naar de mensen toe voor keukentafelgesprekken, waar de zorgvraag wordt besproken.” Gerda knikt, maar vindt wel dat de ervaringen met dergelijke gesprekken per gemeente nogal verschillen.
Inspraak bij invulling Volgens de SZR-medewerkers is de belangstelling voor de dagopvang en –besteding wisselend. Deel is de manier van indiceren bepalend, maar veel mensen vinden dat ze ‘er nog niet aan toe zijn”. Gerda: “De dagverzorgingspaketten waar wij mee werken zijn beslist niet duur, maar de drempel om naar een verzorgingshuis te komen is hoog; voor veel ouderen betekent het een erkenning dat je hulpbehoevend bent. En hoewel de invulling van de dagverzorging in samenspraak met de bezoekers wordt bepaald, vinden sommigen het kinderachtig.” Truus geeft aan dat het de bedoeling is dat niemand iets tegen zijn zin doet, maar dat mensen niet gauw het initiatief nemen om met een voorstel te komen. “Als medewerkers moeten wij met dan ook met de ideeën komen en vervolgens de reacties daarop peilen. De behoeften van de bewoners en bezoekers staan dus centraal en die slaan we op in een elektronisch zorgdossier voor dagbesteding.”
Voortdurend in ontwikkeling Resi vertelt dat de dagbesteding continue in ontwikkeling is en voortdurend wordt aangepast. “Er komt nu bijvoorbeeld een hele andere generatie aan die veel mondiger is en gewend om zelf keuzes te maken. Het continue blijven kijken naar de groep is belangrijk, maar de wensen voor dagbesteding worden sterk individueel bepaald. Dagbesteding is dus maatwerk, maar individuele voorkeuren moeten zodanig worden gekoppeld dat het voor de groep leuk blijft. Dat kan door goed samen te werken en ook in de groep individuele aandacht aan de mensen te blijven schenken. Het blijft echter voortdurend vernieuwen.” Tekst: RvL Foto’s: RvL en SZR
33