Maas & Waal
Beweegt
Van stalen ros
ultramoderne tot racefiets Met de komst van de Giro d’ Italia in het vooruitzicht besloot de redactie van Maas en Waal4all XL om de veranderingen op het gebied van de racefiets eens nader te belichten. We nodigden fietsenbouwer/leverancier, Werner Peters uit Nijmegen uit om de transformatie van stalen ros naar ultramoderne wegracer te komen toelichten. Uit zijn verhaal zal blijken dat de moderne racefiets in niets meer lijkt op de zware stalen racer uit het verleden.
Werner Peters met zijn lifestylefiets
Veranderingen in de racefiets Werner (49) heeft als vertegenwoordiger in de sport- en racefietsenbranche diverse innovaties van nabij meegemaakt. Zo was hij in 1988 nauw betrokken bij het gehele begintraject en de introductie van de mountainbike en zag hij sinds 1992 gedurende 22 jaar als medewerker van Giant alle grote vernieuwingen op racefietsgebied voorbij komen. zo was hij bijvoorbeeld bij de introductie van de eerste oversized racefiets. Sinds anderhalf jaar bouwt hij zijn eigen lifestyle-fietsen, die een aanvulling moeten gaan vormen op het huidige fietsenaanbod.
Het frame Werner vertelt: “Vroeger bestond een raceframe uit een diamantconstructie van stalen buizen, waarbij de driehoeken zorgen voor de stijfheid van het frame. Door de jaren heen werd het frame steeds lichter, door de overstap van staal naar aluminium en uiteindelijk naar carbon. Doordat de buizenwanden steeds dunner werden, werden de buizen zelf meer oversized gemaakt, zodat het frame lichter, maar ook sterker werd. Door een aflopende bovenbuis werd de oppervlakte van de driehoek kleiner, waardoor het frame ook stijver en sterker werd. Het verschil in hoogte werd vanaf dat moment gecompenseerd door een langere zadelpen. Vroeger had je veel framematen, maar door deze ontwikkeling konden die worden teruggebracht tot ongeveer vier.” Werner vervolgt: “Sinds de 90-er jaren is het carbon-frame, dat gemaakt is van koolstofvezels in opkomst. Dat was nog veel lichter dan aluminium. Aanvankelijk werden carbonbuizen verlijmd met aluminium lugs , wat toch wel weer voor gewichtstoename zorgde . Daarom ontwikkelde de branche door naar een carbonframe uit één stuk, of carbon lugverbindingen en de productieprocessen van zowel het carbon als de frames werden sterk verbeterd. Vandaag de dag zijn er ook allerlei innovaties gaande op het gebied van staal en titanium, maar met name de productie van titanium-frames is buitengewoon kostbaar.”
Aandrijving en remmen De eerste racefietsen met versnellingen hadden een derailleur met vijf versnellingen. “Inmiddels is dat aantal opgelopen tot ver in de twintig en zijn de ouderwetse commandeurs vervangen door een elektronisch schakelsysteem, waarbij de kabels zijn weggewerkt in het frame. Momenteel wordt ook al geëxperimenteerd met draadloos schakelen via bluetooth maar dat wordt nog niet op uitgebreide schaal gebruikt. Ook bij het remsysteem zijn
de kabels in het frame weggewerkt en moderne racefietsen worden steeds vaker voorzien van schijfremmen in plaats van de velgrem. De remwerking is dan beter bij natheid en je kunt gedoseerder remmen.
Banden Jarenlang hadden racefietsen buiten- en binnenbanden. “Vanaf eind jaren ’70, begin jaren ’80 kwam de tubeless fietsband opzetten, waarbij de binnenband aan de buitenband was vastgestikt. Die had echter het nadeel dat hij niet ter plekke te repareren was. Inmiddels zijn de velgen zo goed afgedicht dat er alleen een tubeless buitenband op kan worden gemonteerd, die je snel en probleemloos kunt verwisselen. Met dat soort banden heb je ook veel minder kans op stootlekken. Waren de banden vroeger dik en toe steeds dunner, tegenwoordig zijn ze weer wat breder in verband met het rijcomfort. ” Duidelijk is dat de moderne racefiets in niets meer lijkt op het oude stalen ros van vroeger. Telkens als je denkt dat er niets meer aan een fiets veranderd kan worden komt de branche weer met nieuwe innovaties. Soms gaan die wel erg ver, zoals de recentelijke publiciteit over ingebouwde hulpmotortjes, maar vast staat dat de racefiets nog lang niet is uitontwikkeld. Op 7 mei, tijdens de Giro, kunnen we de professionele racefiets allemaal van dichtbij gaan bekijken. Tekst: RvL foto’s: RvL en WP
De nieuwe variant Sinds anderhalf jaar is Werner Peters bezig met de bouw van zijn eigen fiets. Zijn J-Bike heeft een minimalistische vormgeving en wordt gebouwd op basis van een licht stalen frame. De wielen van de fiets zijn asymmetrisch; het voorwiel is anders dan het achterwiel. Dat is niet puur voor de vorm, want het voorwiel, dat gemaakt is van een magnesium/ aluminium-legering heeft een vliegwielfunctie, waardoor de fiets bijzonder soepel loopt. Daardoor kan Werner volstaan met slechts één versnelling en een terugtraprem. De fiets is daardoor niet alleen geschikt voor sportief of recreatief, maar ook voor dagelijks gebruik. Speciaal voor de komst van de Giro is er zelfs een aparte versie van gebouwd in een kleine oplage. Werner heeft zijn fiets uitgebreid getest door het rijden van het parcours van Parijs-Roubaix en daarbij bleek dat hij met zijn ene versnelling niet langzamer was dan een conventionele racefiets.
Lokaal is Hip!
9