58 Foto: Sander Cedee Courtesy galerie Ron Mandos, Amsterdam-Rotterdam
Sander Cedee Sander werd genomineerd op basis van het olieverfschilderij Processing en een kleiner werk Untitled/ Osaka. Processing beeldt een scene uit gebaseerd op de counter van een fastfoodrestaurant vlak na sluitingstijd. Sander: ‘Het was de bedoeling dat je niet meer helemaal kunt zien dat het een McDonald’s is, ik wilde dat het ook een operatiekamer, laboratorium of een interieur van een verlaten ruimteschip kan zijn.’ Vanwaar die fascinatie voor de hamburgergigant? ‘Binnen het netwerk van de stad zijn het menselijke tankstations. Het zijn fabrieken die producten produceren die zodanig in een laboratorium zijn ontwikkeld, dat
050-059_New_talent_BLE45_09_RHJ.indd 58
de knapperigheid van de friet je doet verlangen naar de sappigheid van hamburger met gesmolten cheddar, die je op zijn buurt weer doet verlangen naar de koude cola, waarna je weer trek krijgt in een frietje. Het is een cyclus. Ik vind fastfoodketens een belangrijke afdruk van hoe de mens is, wat ze doet. Ik wil daar geen suffig milieupolitiek oordeel over vellen want daar is dit werk niet voor bedoeld,’ aldus Sander, die in een grijs verleden ook bij McDonald’s heeft gewerkt. Het werk heeft wel een donkere ondertoon. ‘Ik wilde een unheimische, morbide sfeer creëren door te spelen met licht en donker. Ik heb eens ergens gelezen hoe iemand dacht aan toekom-
stige archeologen die overal in de wereld allemaal huisjes met dezelfde daken zullen opgraven en die zelfde rare M; ze zullen denken dat het kerkjes waren van dezelfde religieuze stroming.’ Na een carrière in het bedrijfsleven belandde de 37-jarige Sander een paar jaar geleden via een oriëntatiejaar op de Gerrit Rietveld Academie en schreef zich vervolgens in voor de reguliere opleiding. ‘Ik ben blij dat ik het roer heb omgegooid. Ik kan nu alles in het teken stellen van kunst.’ Nu hij is afgestudeerd, wil hij zich richten op een onderzoek waar hij voor zijn eindexamenproject al mee bezig was. ‘Op mijn eindexamenexpositie heb ik doeken getoond
van auto-interieuren waarin ik probeer een vorm van samenhang van realisme en abstractie te vinden. Het gaat ook om de personificatie van de auto. De auto’s zijn de personen. Ik ga op zoek naar de betekenis daarvan; als kleuter vond ik dat de Citroën in de straat waar ik woonde zielig keek en de Audi gemeen. Ik wil verder gaan met dat onderzoek en over vijf jaar wil ik me verder hebben ontwikkeld in schilderen. Ik wil dat er dan een oeuvre aan het ontstaan is, een eigen domein. Het werk van nu is slechts een pril begin. Ik heb nog geen vastomlijnd idee hoe die wereld eruit zal zien.’ sandercedee.com
12-10-2009 12:17:49