cy i aktywiści, którzy dotąd działali w rozproszeniu, włączyli się w budowanie wizerunku Warszawy jako miasta kultury, ważnego ośrodka artystycznego, aspirującego do roli kulturalnej metropolii. Nie mniej istotne będzie wyłonienie Zespołu Sterującego, zarządzającego Programem. Zależy mi, aby jego skład został rozszerzony o zewnętrznych ekspertów, prawdziwych wizjonerów, którzy wykorzystując swoją wiedzę i pomysły, pomogą tworzyć programy operacyjne. Program Rozwoju Kultury komunikuje zmiany na każdym poziomie zarządzania kulturą w Warszawie. Również instytucje będą musiały sprostać wyzwaniom, jakie przed nimi stawia dokument. Oczywiście nie będziemy niczego autorytarnie narzucać, konsultacje poszczególnych rozwiązań, także dotyczących instytucji, są wpisane w założenia PRK. Alina Gałązka, szefowa portalu ngo.pl: Jakieś ruchy związane z PRK zostaną wykonane, wszak wybory będą, a temat kultury jest niszowy, lecz medialnie nośny. Większym niebezpieczeństwem jest moim zdaniem prowadzenie działań pozornych, czyli wprowadzenie PRK w taki sposób, że nie przyniesie to żadnych istotnych zmian. Mam na myśli na przykład powołanie zespołów roboczych, Zespołu Sterującego i Społecznej Rady Warszawy w takim składzie, który będzie albo zbyt zajęty, by poświęcić się takiej pracy, albo zbyt mało zainteresowany reformatorskimi zmianami. Można omijać konkursy na stanowiska szefów instytucji kultury, argumentując to na sto sposobów – które są z prawnego punktu widzenia nie do podważenia. Można też nie robić zaplanowanych badań (bo drogie, a kryzys) lub przeprowadzać je w taki sposób, by potwierdzić założoną tezę (np. ogół warszawiaków lubi masowe, darmowe imprezy – zadziwiające, że taki jest wynik, prawda?). Joanna Mytkowska, dyrektorka Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie: PRK jest projektem lokalnej polityki kulturalnej, próbą wyznaczenia kierunku dla miasta. W tej chwili wiele inicjatyw albo polityk jest prowadzonych niezależnie, indywidualnie. Słabo się nawzajem wzmacniają
i artystycznych nie musi być uwarunkowane opłacalnością (przychodami z biletów) lub wysoką frekwencją. Równie ważną zasadą jest dążenie do równego traktowania twórców i organizatorów kultury, bez względu na ich formę prawną (instytucje kultury, organizacje pozarządowe4, sektor prywatny5, grupy nieformalne6, indywidualni artyści), jednakże z uwzględnieniem ich zróżnicowanych możliwości. Cel główny Programu Rozwoju Kultury Kultura buduje współczesną tożsamość miasta i obywateli, wspiera ich aktywność oraz wzmacnia stołeczną i metropolitalną pozycję Warszawy. Celem głównym PRK jest rozwój kultury w jej zróżnicowanych przejawach.
i przenikają. Miasto powinno być zainteresowane przekierowaniem, choćby częściowym, tej energii w jakiś spójny kulturalny wizerunek Warszawy oraz poszerzeniem dostępności i atrakcyjności oferty kulturalnej dla mieszkańców. Do tej pory miasto takiej polityki nie miało. A PRK, bardzo ogólny dokument, jest wyrazem woli stworzenia współczesnej miejskiej polityki kulturalnej. PRK jednak, przewalczony z wielkim trudem, przez kilka zaangażowanych środowisk, będzie miał znaczenie tylko wtedy, jeśli będzie realizowany, kiedy nie pozostanie tylko na papierze, co niestety nie jest jasne. Grzegorz Lewandowski, założyciel klubu Chłodna 25: Jeżeli w budżecie zostały na to zarezerwowane środki, PRK wydaje się niezagrożone. Ostatnio odbyło się zebranie byłego zespołu konsultacyjnego z wiceprezydentem Waldemarem Paszyńskim zajmującym się kulturą, na którym nastąpiły pewne starcia co do punktów, które są zawarte w tym programie. Powoli przesuwa się ciężar myśli urzędniczych, którzy dotychczas mieli problem np. z przeprowadzaniem konkursów na stanowiska dyrektorskie dużych instytucji kultury. Po podpisaniu dokumentu muszą zmienić sposoby działania. W głośnej ostatnio historii powoływania nowego dyrektora Teatru Dramatycznego doskonale to widać: na początku chcieli powołać kolejnego dyrektora bez konkursu. Ostatecznie jednak na stronie internetowej Ratusza pojawiły się kilka dni temu kryteria i informacja o trwaniu postępowania. Nie jest to oczywiście konkurs, ale przynajmniej tryb robi się bardziej jawny, przejrzysty. Myślę, że takich sytuacji będzie coraz więcej. Wielką niewiadomą pozostaje wewnętrzna struktura Biura Kultury, która musi zostać zmieniona, dostosowana do wyzwań, które przed nim stoją. Jako środowisko jesteśmy zainteresowani reformami. Dla ludzi działających w organizacjach pozarządowych długość procesów administracyjnych jest niewyobrażalna. Chciałbym jednak wierzyć, że PRK będzie konsekwentnie i nieodwołalnie wdrażany. Wypowiedzi zebrał Arek Gruszczyński
Cele PRK 1. Zwiększanie i pogłębianie uczestnictwa w kulturze oraz pobudzanie aktywności społecznej i kulturalnej mieszkańców miasta. 2. Wspieranie rozwoju twórczości oraz upowszechniania kultury i sztuki, a także rozwoju sektora kreatywnego. 3. Poprawa stanu i dostępności infrastruktury kulturalnej; poprawa jakości przestrzeni publicznej i jej lepsze wykorzystanie na działania kulturalne. 4. Zbudowanie wizerunku Warszawy jako liczącego się w Europie miasta kultury. 5. Zbudowanie współczesnej tożsamości warszawskiej z poszanowaniem tradycji i wielokulturowości. 6. Podniesienie jakości i efektywności zarządzania kulturą. Miasto kultury i obywateli. Program rozwoju kultury w Warszawie do roku 2020, fragmenty, całość do czytania na: http://www.um.warszawa.pl/sites/default/files/attach/aktualnosci/zalacznik_prk_po_ autopoprawce.pdf
No76 / czytelnia
94—95