76
PRZYSZŁOŚĆ MIAST
ZBAWIENNA REINDUSTRALIZACJA
ORIENTUJ SIĘ 13 POLITYKI KULTURALNE
Aleksander Magritte, SierRodczenko, Jerzy Lewczy Shiga, Cezary giej Bratkow, Jason Evanński, Sally Mann, René Tomek Brodaw Pieczyński, Charlotte s, Viviane Sassen, Lieko Makabresku, ka, Lena Dobrowolska, Mi Cotton, Karol Hordziej, Mateusz SareDawid Misiorny, Martyna Ru chał Lichtański, Laura Jarosław Trybłło, Jan Durina, Ola Wadnicka, Łukasz Rusznica, Michał Łuczak uś, Witek Orski, Janek lków, Grzegorz Piątek, Kownacka, Gawe, Zuza Krajewska, Bart Zamoyski, Adam Pańczuk, ek Wieczorek, Pa we ł Szypul ł Ko wn ac ki , Jo an na Ki no Magdalena Pajączkowska ski, Maciek Żakowski, Stan ws ka , Ka ro li na Su le j, Jędruch, Agni , Anna Borejczuk, Mo isław Boniecki, Agnieszka Kaja Gliwa, eszka Kwiecień, Krzysztof Sinika Dylewska, Dorota Paweł Olszcz Konrad Pustoła, Mikołaj atka, Tomasz Dobiszewski, Nowicka, Konryński, Wojciech Orlik, Andr Moskal, Damian Nowak, Łukasz Czap ad Wojnowski, Wojciech No zej Szczerski, Martyna Dubiel, Zbys ski, Krzysztof Pacholak wicki, Paulina Capała, szulc, Merry zek Łata, Rafał Siderski, , Zuza Sikorska, Tomasz Beksiński, La Alpern, Nobuyoshi Araki, Mateusz Zgliński, Alicja Gretta, Ken rry Clark, JiRí David, Nan GoHans Bellmer, Zdzisław Zuzanna Janin,Hicks, Damien Hirst, Zhan ldin, Maurycy Gomulicki, Markiewicz, Pa Katarzyna Kozyra, David g Huan, Magda Hueckel, Pierre Molini ul McCarthy, Helen van LaChapelle, Małgorzata Friederike Pe er, Natalia LL, Dorota Ni Meene, Borys Michajłow, Aaron Siskind,zold, Thomas Ruff, Laureneznalska, Marek Piasecki, ce Salzmann, Christer Strö Jan Saudek, mholm
17.05.-17.06.220 www.photomon 01122 www.facebook th.com .com/photomo nth
CO Z PROGRAMEM ROZWOJU KULTURY W WARSZAWIE Nad dokumentem Miasto kultury i obywateli. Program rozwoju kultury w Warszawie do roku 2020, który został przyjęty w marcu przez Radę Miasta, przez wiele miesięcy pracowali teoretycy i praktycy kultury oraz urzędnicy. Dokument wyznacza kierunek rozwoju kultury w stolicy, przewiduje powołanie organów doradczych, zrewidowanie obecnych przepisów oraz głęboką reformę instytucji odpowiedzialnych za kulturę. W jaki sposób będzie wdrażany? Czy istnieje zagrożenie, że nie zostanie wprowadzony w życie? „Notes.na.6.tygodni” poprosił osoby związane ze stołeczną kulturą i polityką o komentarz w tej sprawie 90
POSTAWY
ROZBIĆ W PYŁ WSZYSTKIE POZY Świat sztuki jest tak skonstruowany, że świetnie obywa się bez publiczności, koncentrując się na środowisku artystów, kuratorów, krytyków i ludzi, którzy to wszystko finansują. A sztuka jest w stanie dużo zdziałać, orać umysły, powodować, że ludzie doznają olśnień – z Marcinem Śliwą, byłym urzędnikiem miejskim, a dziś progresywnym animatorem kultury, szefem działu edukacji Mazowieckiego Centrum Kultury i Sztuki, rozmawia Bogna Świątkowska 96
EKONOMIA KULTURY
DLACZEGO ARTYŚCI SĄ BIEDNI. PRÓBA DIAGNOZY Trudno powiedzieć, ilu artystów w Polsce żyje w biedzie. Brak jest u nas jakichkolwiek statystyk, nie przeprowadza się szczegółowych badań sytuacji materialnej twórców, a już w szczególności artystów wizualnych. Na zasadzie analogii oraz na podstawie bezpośrednich obserwacji można jednak przyjąć, że Polska nie jest wyjątkiem na tle innych krajów europejskich i że także u nas przeciętny artysta jest biedny. Tekst: Kuba Szreder 106
ORIENTUJ SIĘ!
DŁUG, CZYLI WIDMO BOGACTWA
ORGANIZATORZ Y:
SPONSOR: PARTNERZY:
Dyskusje, które toczą się od 2008 roku w związku z trwającym kryzysem finansowym, przyzwyczaiły nas do uznawania długu za niepożądaną i negatywną konsekwencję błędnych decyzji państwowych władz i nieprzemyślanych działań pojedynczych jednostek. Bez wątpienia taki dług też istnieje, jednak we współczesnym kapitalizmie dług jest czymś więcej; a właściwie dług jest wszystkim, bo sam pieniądz to obecnie tylko i wyłącznie dług. Dług nie tylko nie jest więc patologią, ale stanowi nawet strukturalny zwornik otaczającej nas rzeczywistości gospodarczej. Dług to tylko rewers bogactwa, a raczej — jego widmo. Tekst: Jan Sowa 118
Głęboko wierzę, że powrót przemysłu do miast jest niezbędny i musi się zdarzyć. Reindustrializacja to jest budowanie wielowarstwowej struktury, gdzie przemysł jest potrzebny z bardzo wielu powodów, między innymi by zapewnić stabilizację i zatrudnienie mieszkańcom – z Krzysztofem Nawratkiem rozmawia Bogna Świątkowska 128
TERYTORIA SIECIOWE
PAUZA W RĘCE MAS Nie w tym rzecz, żeby każdy był podłączony do wszystkiego. Jeśli równocześnie sprawdzasz pocztę, wysyłasz SMS, blogujesz, zaglądasz na Twittera i Facebooka, powstaje kompletnie afunkcjonalny melanż. Trzeba łączyć rewolucyjne możliwości, jakie daje technologia, ze świadomie wybieraną prostotą — z Geertem Lovinkiem, badaczem i krytykiem internetu, rozmawia Krzysztof Gutfrański 134
EKSPERYMENTY TWÓRCZE
BLISKIE POŁĄCZENIA W byłym Bloku Wschodnim państwo uczyło widzieć, myśleć, czuć. Uczyło także, jak należy słuchać, do czego zaangażowało nieprawdopodobną wręcz ilość środków i pieniędzy. Dźwiękowy eksperyment uczyniło wehikułem propagandy. Ten eksperyment stał się jednak — paradoksalnie — początkiem końca samego systemu. O subwersywnym potencjale dźwięku, z kuratorami wystawy Dźwięki elektrycznego ciała. Eksperymenty w sztuce i muzyce w Europie Wschodniej 1957–1984, Davidem Crowleyem i Danielem Muzyczukiem, rozmawia Krzysztof Gutfrański 142
SZTUKA DŹWIĘKU
DŹWIĘK JEST JAK DUCH W ramach sound artu usiłuje się wykazać, że słuch jest jakoś wyróżniony, piękny, zawsze pozytywny. Ja myślę, że jest zupełnie na odwrót — z Davidem Toopem, muzykiem i krytykiem muzycznym, autorem książki Złowieszczy rezonans, o źródłach dźwięków rozmawia Jacek Plewicki („Glissando”) 154
PRAKTYKI TEATRALNE
TEATR JAKO MEDIUM (O JAKIMŚ POTENCJALE) Kategoria nowoczesności w teatrze związała się z używaniem nowych technologii i mediów, a nie myślenia. Teatr sam siebie nie pyta, na ile gest myślowy jest nowoczesny, odważny czy ingerujący w rzeczywistość. W polskim teatrze nie lubi się myślenia, fetyszyzuje się natomiast emocję, intuicję, natchnienie – uważa w rozmowie z Arkiem Gruszczyńskim Dorota Sajewska, autorka wydanej właśnie książki Pod okupacją mediów 162
PRAKTYKI ODBIORU SZTUKI
SZTUKA POWOLNA Zwiedzający muzea spędzają przed każdym dziełem sztuki średnio osiem sekund. Takie tempo nie inspiruje, nie uczy patrzeć ani myśleć. Kontrą do biernego i męczącego zwiedzania jest ruch Slow Art — Wolnej, a raczej Powolnej Sztuki. O przyczynach niechęci do sztuki, nie tylko współczesnej, i stwarzaniu nowych możliwości jej odbioru, z Zuzą Stańską, organizatorką polskiej edycji Dnia Wolnej Sztuki, w przededniu dorocznej Nocy Muzeów, rozmawia Joanna Turek 170