UWIERZ W DUCHA do 27.11 Warszawa, Galeria Kordegarda, ul. Krakowskie Przedmieście 15/17 www.kordegarda.org Czy powinniśmy korzystać z tradycji, wierzeń i obyczajów słowiańszczyzny przedchrześcijańskiej jako odniesienia do źródeł naszej kultury? Gdzie pojawia się różnica między pogaństwem a nieobecnością religii? Wiara w jakie symbole przenosi nas w dany obszar wyznań? Symbole mogą występować jako intuicyjna cecha danego zjawiska bądź refleksja naukowa. W sztuce także dochodzi do podobnych inspiracji. Symbolika może wtedy przybrać dowolny wyraz w pracach, które często wyrażają więcej niż złożony esej. Surrealizm, kicz, folklor, budzenie grozy, przywoływanie zjawisk nadprzyrodzonych są pierwszymi narzucającymi się narzędziami/tematami, dzięki którym udaje się połączyć wiele rzeczywistości. Do wystawy Uwierz w ducha zostały wybrane prace, które w niezobowiązujący sposób mierzą się z przywołanymi wariantami. Jedyną pracą, która w bezpośredni sposób odnosi się do tematyki poganizmu, jest praca Katarzyny Majak Kobiety mocy, która powstała jako uzupełnienie etnograficznych badań artystki nad współczesnymi czarownicami. Reszta prac generuje szerokie pole interpretacji, pozostając dzięki temu jeszcze bliżej zjawisk niewyjaśnialnych, występujących raczej w indywidualnej interpretacji. Piotr Bosacki traktuje symbole w sposób surrealistyczny, Hege Lønne pozostawia nas w poczuciu głęboko duchowej tajemnicy, a Ewa Juszkiewicz porusza się w sferze legend i podań. Łukasz Ziętek z kolei operuje symboliką popkulturową, tworząc ze swoich bohaterów postaci rodem z hollywoodzkiego horroru.
na.6.tygodni.
72 | listopad – grudzień | 2011
ZIMNA WODA 19.11–11.12 Warszawa, Lokal30, ul. Foksal 17b/30 www.lokal30.pl Szwedzkim światem kultury i sztuki wstrząsnęło kilka artystycznych skandali wywołanych realizacjami artystów wywodzących się ze sztokholmskiej uczelni Konstfack. W 2009 roku niektóre prace próbowano zdejmować z wiosennego pokazu dyplomowego akademii, a na temat działań jednego z artystów z tego kręgu szwedzka minister kultury otwarcie wypowiedziała się: to nie jest sztuka! Na wystawie Cool Water pokazywane są prace czterech artystów zaliczanych do grona najbardziej kontrowersyjnych i bulwersujących szwedzką opinię publiczną. Przyczyna? Prace te godzą w samą podstawę wizerunku Szwedów w świecie oraz w to, jak oni sami postrzegają siebie jako społeczeństwo. Oscar Guermouche przedstawia pracę Chcemy iść na Moskwę. Jest to kompozycja złożona z trzech szwedzkich flag z wymalowanymi fragmentami pieśni bojowych z repertuaru szwedzkich pułków piechoty okresu ostatniej wojny rosyjsko-szwedzkiej (1808–1809), pełnych brutalnych wizji rozprawienia się z wrogiem. Elin Magnusson w wideo Wysiadaj przemierza Sztokholm z mocnym postanowieniem odzyskania czegoś, co zostało jej odebrane. Z kolei kryjący się pod pseudonimem NUG artysta skupia uwagę na energii uwalnianej w trakcie tworzenia graffiti, znajdującej ujście w irracjonalnej kresce i ruchach ręki wiedzionej instynktem i emocjami, co widoczne jest na dokumentującym jego akcje filmie. Wreszcie Anna Odell swoim radykalnym działaniem rzuca wyzwanie państwowym instytucjom, w których gestii leży orzekanie o stanie zdrowia psychicznego obywateli.
czytelnia
Kusiak / Saciłowski / Rypson / Walser-Jankowicz / Adach / Sokolnicka / Klancyk! / Kopyt
Oscar Guermouche: Chcemy iść na Moskwę, obiekt
80
notes 72 / 11–12.2011 / orientuj się
notes 72 / 11–12.2011 / orientuj się
81