0–6
0–7
TYLKO PIACH
FORMY PRZESTRZENNE
do 26.01 Warszawa, Piktogram/BLA, ul. Mińska 25, Soho Factory www.piktogram.org
14–15.12 Elbląg, Urząd Miejski, sala konfererencja, ul. Łączności 1 www.galeria-el.pl styczeń www.sklep.beczmiana.pl
O wystawie Piotra Janasa Tylko piach kurator Michał Woliński pisze: Tylko piach. Ziemia jałowa. Płasko. Badyle. Ściska coś. Glina. Błoto. Rzęzi. Coś wystaje. Krzywo leży. Lśni i muska. Osuwa się i wali. Pięknie. Gniecie. Śmierdzi. Znój. Unosi się. Sztywno. Mdli. Bryzga. Tańczy. Mieni się. Tłuszcz. Chlapie. Charkocze. Grzęźnie. Boli. Struktura. W głowie. Klej. Dym. Drży. Znowu. Kawa. Cukier. Nie ma nic. Szmaty. Kałuże. Nerwy. Rozciąga się. Kac. Olej. Bród. Szczekanie. Rozlewa się. Konstrukcja. Precyzyjnie. Krew. Partytura. Kręci się. Płótno. Szare. Ma zmarszczki. Grudy. Gluty. Głaszcze. Delikatnie. Lepi się. Deski. Sklecone. Sosny. Śmieci. Ugory. W każdym detalu. Prowizorka. Paruje. Chwieje się. Szczękościsk. Za dużo. Za dużo. Za dużo. Plamy. Nie do wytrzymania. Pieszczoty. Luźne. Muchy. Nie skacze. Pali się. Nie stoi. Nie leży. Opiera się. Złoto. Cieliste. Miękkie. Pulchne. Włochate. Jeszcze więcej. Lakier. Róż. Skwierczy. Szczecina. Fiolet. Brąz. Łomotanie. A gwiazdy wirują, wirują. Podłoga. Wszystko się układa. Niebieski tryska. Upadek. Spokój. Tylko w tym miejscu. Site specific. Piotr Janas (1970) — uczył się malarstwa w pracowni prof. Jerzego Tchórzewskiego na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W swoich pracach nawiązuje do polskiego malarstwa powojennego lat 60. i 70., łącząc surrealizm z ekspresją gestu malarskiego. Wybrane wystawy indywidualne: Wrong Gallery, Nowy Jork (2004); ICA, Londyn (2012).
W latach 60. i 70. w Elblągu odbywało się Biennale Form Przestrzennych. Było ono największą w kraju cykliczną artystyczną imprezą plenerową. Brały w nim udział takie sławy jak Henryk Stażewski, Kajetan Sosnowski, Edward Krasiński czy Marian Bogusz. Biennale było wynikiem współpracy Galerii El i Zakładów Mechanicznych Zamech, które wspólnie postanowiły wskrzesić mit przedwojennej awangardy i umożliwić współpracę robotnika z artystą. Zaproszeni przez galerię artyści przyjeżdżali na kilkumiesięczne pobyty twórcze, by z pomocą fachowców z Zamechu tworzyć metalowe rzeźby zwane Formami Przestrzennymi. Większość z nich do dzisiaj oglądać można na ulicach Elbląga. Karolina Breguła, uczestnicząc w organizowanym przez Galerię El projekcie Przebudzenie, dotyczącym końca świata, postanowiła potencjału katastrofy poszukać w Formach Przestrzennych. Wspólnie z naukowcami różnych dziedzin przeprowadzała dekonstrukcję elbląskich obiektów. Efektem tej pracy będzie artystyczno-naukowa książka Formy przestrzenne jako centrum wszystkiego oraz konferencja, podczas której naukowcy opowiedzą o wynikach swoich badań i rozważań. — Poprzez stworzenie atmosfery zagrożenia chciałam sprowokować nowe spojrzenie na rzeźby, zainteresowanie nimi — tłumaczy Breguła.
0—6 Piotr Janas: Smród