0–31
MYŚLIWY W FOTELU Wydawnictwo MORAVA Books moravabooks.com
spektaklu przyciągają swoja estetyką. Są demonstracją siły człowieka w starciu z samym sobą. Artyści biorący udział w wystawie to m.in. David Adamo, Olaf Brzeski, Klara Lidén, Joris van de Moortel, Ahmet Ögüt, Ariel Schlesinger, Konrad Smoleński, Satoru Tamura.
Książka Hunter in the Armchair to debiut prozatorski młodego artysty Ilji Karilampi (ur. 1983, Göteborg), 0–33 w którym opisuje 5-miesięczny pobyt w Nowym Jorku. Jego powieść przybiera formę pamiętnikowego mixtape’u – pełnego przygód i skandali — gdzie skrupulatnie do 14.11 opisana rzeczywistość Warszawa, Galeria Zachęta, amerykańskiej metropl. Małachowskiego 3 polii miesza się z fikcją www.zacheta.art.pl i fantazjami autora. Ilja Karilampi używa O jednej z najbardziej znaniedoskonałego języka 0—31 nych holenderskich artystek — euroangloamerykańIlja Karilampi: The Hunter in the Armchair Marlene Dumas Zofia Maria skiej mieszanki pełnej Cielątkowska przy okazji noslangu oraz internetowego żargonu. Jego bohater/alter ego poszu- wojorskiej wystawy artystki pisała w 2010 roku na łamach „Obiegu”: „Dumas używa kuje szczęścia w nowojorskim półświatku prawie wyłącznie fotografii jako materiału artystycznym, gdzieś między wernisażami źródłowego. Obraz nigdy nie jest dosłowi imprezami w pięciogwiazdkowych hotenym przetłumaczeniem fotografii, podobnie lach. Wiecznie bez kasy, łapiąc fuchy od czazresztą istota poruszanego tematu wysu do czasu, spędza czas, szukając nowych wrażeń, po to żeby zabić wszechogarniającą chodzi poza samo przedstawienie. Chodzi raczej o uchwycenie wewnętrznych różnic nudę. Sztuka, seks, narkotyki, jedzenie pomiędzy fotografią a malarstwem; coś, czy zwykły spacer ulicą — to codzienne, co sama Dumas określa jako the essentials darmowe używki młodego artysty. Całość immortality of indifference. […] Powtórzenie doświadczeń bohatera książki sytuuje się gdzieś między psychologią, fizyką kwantową nigdy nie jest powtórzeniem tego samego. To właśnie dzieje się z fotografią, kiedy a filozofią, czyli dokładnie tam, gdzie toczy umieszcza się ją z dala od jej pierwotnego się życie w Nowym Jorku. kontekstu, kiedy zostaje pozbawiona identyfikujących ją informacji, oderwana od czasu 0–32 i miejsca — źródła”. Dwa lata później indywidualną wystawę artystki przygotowała stołeczna Zachęta. Ekspozycja Miłość nie ma z tym nic wspólnedo 11.11 go jest pierwszą prezentacją Dumas w PolWarszawa, Galeria Zachęta, sce. Nie jest to wyczerpująca retrospektywa, pl. Małachowskiego 3 lecz przygotowany we współpracy z artystką www.zacheta.art.pl pokaz kilku wątków z jej bogatego dorobku. Punktem wyjścia wystawy są rysunki i kolaCzy młodych artystów stać na artystyczne że z pierwszej połowy lat 80., ale pojawiają chuligaństwo? Czy fascynacja realnym bądź się też nowsze prace malarskie. Główną potencjalnym zagrożeniem, niszczenie i deścieżkę narracji wyznacza dialog Marlene strukcja w sztuce to droga do rewolucyjnych Dumas z historią sztuki, a także historia i poprzemian, czy tylko strategia artystyczna? lityka, Eros i Thanatos, portrety i wizerunki, Zaprezentowane na wystawie Huls obiekty obrazy-wyobrażenia i zdjęcia. i zaaranżowane sytuacje o różnym stopniu napięcia — od mniej kontrolowanych, impulsywnych i dramatycznych, epatujących agresją, po bardziej subtelne, poetyckie czy metaforyczne — paradoksalnie zamieniają destrukcję w kreację. Wzbudzają poczucie zagrożenia i jednocześnie działają magnetycznie. Niebezpieczeństwo, patos, efekt
MIŁOŚĆ NIE MA Z TYM NIC WSPÓLNEGO
HULS