0–53
OCZYWISTOŚĆ – NIERZECZYWISTOŚĆ do 14.09 Gdynia, Galeria sztuki współczesnej – od czasu do czasu..., ul. Armatorów 31 www.galeriaoddo.pl
0—52 Konrad Pustoła: Widok z okna dyrektor naczelnej Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu Danuty Marosz, z cyklu Widoki władzy. Wałbrzych, 2012
uczestnictwie w polskiej rzeczywistości, doskwiera brak wchodzących z nią w dialog intelektualistów. Ma ona wszelkie warunki ku temu, by silnie oddziaływać na procesy społeczne, a zarazem jest wyalienowana. Stan ten zaowocował w sztuce polskiej obfitością dzieł o charakterze tautologicznym, wzmożoną refleksją nad kondycją sztuki i krytyki artystycznej, nad rolą, ale też pozycją artysty, nad misją instytucji kultury czy zagrożeniami związanymi z rynkiem sztuki. Prezentowane prace mają uświadomić, jak daleko odeszliśmy od tak lubianego przez polską publiczność romantycznego paradygmatu twórcy i dzieła, po którym scheda zdaje się być źródłem nieporozumień i trudności w obcowaniu ze sztuką najnowszą. 0–52
SILESIA ART BIENNALE 6.09–30.11 www.okis.pl, www.dfa.okis.pl
Outside in inside out to tytuł tegorocznego Silesia Art Biennale. Jest to inicjatywa stworzenia ponadregionalnej sieci komunikacji i wymiany artystyczno-kulturalnej. W swoim założeniu działaniem obejmować będzie ośrodki Dolnego Śląska, realizując tam program wychodzący ponad wymiar regionalności. Założenia Biennale oparte są na koncepcji wejścia sztuki w przestrzeń publiczną miast Dolnego Śląska oraz Wroc-
ławia – ogniskującego i sumującego całość inicjatyw regionalnych i wrocławskich dokonań. W kolejnych edycjach Biennale przewiduje się rozszerzenie zasięgu aktywności artystyczno-projektanckich na obszar regionu przygranicznego w ujęciu: Dolny Śląsk – okręg Liberec i Hradec Kralove (Czechy) – Saksonia (Niemcy). W tym roku Biennale odbywa się w Bystrzycy Kłodzkiej, Wałbrzychu, Sokołowsku, Legnicy, Jeleniej Górze i we Wrocławiu, który będzie finalizował całość przedsięwzięcia. Projekt w swoim założeniu składać się będzie z działań efemerycznych (performance, akcja, panele dyskusyjne) oraz stałych (obiekty, murale, instalacje wpisane w przestrzenie miejskie oraz społecznych). Outside in inside out to rodzaj gry, jaka toczy się nieustannie we współczesnym świecie między tym, co zewnętrzne i wewnętrzne, centralne i prowincjonalne, uniwersalne i globalne, indywidualne i społeczne. Jesteśmy uczestnikami tej gry, żyjemy w lokalnych społecznościach, a zarazem w zglobalizowanym świecie. Ten nieustanny ruch – odśrodkowy i dośrodkowy – outside in inside out – kształtuje kulturę i nasze życie codzienne. Sztuka może pomóc się w tym świecie odnaleźć, wskazać kierunki myślenia, tematy i sposoby ich dyskutowania. Artyści biorący udział: Janusz Bałdyga, Paulina Braun, Iwona Demko, Monika Drożyńska, Roman Dziadkiewicz & Ensemble, Małgorzata Kazimierczak, Grzegorz Klaman, Anna Kutera, Robert Kuśmirowski, Anka Leśniak, Tomasz Opania, Konrad Pustoła, Konrad Smoleński, Artur Tajber.
Wystawa serii fotografii Kasi Dorocińskiej zatytułowana Oczywistość – Nierzeczywistość rejestruje nastroje i temperatury spotkań z życiem. To konfrontacja umysłu obserwatorki/autorki z rzeczywistym obrazem poprzez medium, jakim jest aparat fotograficzny. Fotografia, częściej dokumentująca zdarzenia, tu przedstawia ich wyobrażenie, a tego, co miało miejsce, możemy się domyślać. Jak wykonać fotografię zapachu, niepokojącego rozczarowania, radości czy realnego uczucia czasu, który mija? Autorka, igrając ze światłem, podejmuje ryzyko i skacze w nieostrą płaszczyznę basenu zamkniętego w formacie fotografii o wymiarach 60 na 90 cm. Każda fotografia to notatka, która pomija powierzchnię/powierzchowność obiektów. Na każdej z fotografii z tej kolekcji, w rozświetleniach o różnej ciepłocie znikają elementy, ludzie i zdarzenia. Pozostają ślady, świadectwa, fotografie. Na nich obserwujemy prywatny świat Kasi Dorocińskiej. W nim odnajdujemy podobne tęsknoty i wrażenia, odczuwamy samych siebie, czasem niewyraźnych, a na pewno mijających, zmieniających się i znikających z czasem z obszaru sprzed obiektywu aparatu. Lepiej czasem jedynie „omieść wzrokiem” rzeczywisty obraz albo go pominąć, by w dalszej perspektywie dostrzec wartość nas samych czy osoby obok. 0–54
RELOKACJE BYDGOSZCZ 15.09–21.09 Bydgoszcz, Śródmieście Zachodnie www.wetmusic.pl
Relokacje Bydgoszcz to inicjatywa artystyczno-społeczna realizowana w wybranych punktach zachodniej części Śródmieścia, określanej przez mieszkańców „dzielnicą cudów”. Organizatorzy chcą „zagospodarować” sztuką kilka nowych przestrzeni w dzielnicy, która mając ogromny potencjał, wciąż postrzegana jest stereotypowo i marginalizowana. Relokacje to proces twórczy realizowany w oparciu o współpracę artystów z mieszkańcami. W ciągu siedmiu dni bydgoska publiczność będzie mogła uczestNo78 / orientuj się
niczyć w koncertach, spotkaniach warsztatowych, pokazach filmowych, dyskusji o współczesnym mieście, spotkaniach z artystami w kontekście ich realizacji czy wziąć udział w akcji sąsiedzkiej. Zaproszeni artyści swoje chwilowe interwencje ulokują w różnych punktach bydgoskiego Śródmieścia: u grawera, w ogrodzie, na ścianie kamienicy, na chodniku, w podwórzu, w bramie. Ulica Pomorska ożyje przygotowanym specjalnie dla niej koncertem, ulicę Kwiatową i Cieszkowskiego połączy akcja sąsiedzka, wyjątkowym zdarzeniem będzie projekt publiczny Joanny Rajkowskiej Termometry i szklanki w bramie przy Mazowieckiej 5. Rajkowska tak mówi o swoim projekcie: „Moim marzeniem było pokryć (…) lustrzanym tynkiem cały budynek, co by zdematerializowało widok bryły, szczególnie fasady. Jest to niemożliwe. Wylusterkowana będzie jedynie brama jednego z budynków w Bydgoszczy. Mam nadzieję, że będzie piękna i mieszkańcy będą się nią cieszyć. Dla mnie osobiście projekt Termometry i szklanki jest próbą odtworzenia sytuacji, w której pamięć bardzo istotnego momentu zaczyna zanikać. Chcę ją przywołać”. Artyści biorący udział w projekcie: Joanna Rajkowska, Leszek Przyjemski, Krzysztof Gruse, Mikołaj Trzaska oraz tacy, których działania są zbieżne z koncepcją projektu: Zorka Wollny, Anna Szwajgier, Michał Jacaszek, kapela uliczna Tsigunz. 0–55
(NIE)PORZĄDEK 15.09–21.10 Opole, Galeria Sztuki Współczesnej, pl. Teatralny 12 www.galeriaopole.pl
Wystawa odbywa się w ramach 3. Biennale Ars Polonia. (Nie)Porządek stanowi próbę zastanowienia się nad kategoriami „ład” i „chaos”. Punktem wyjścia jest zagadnienie porządku artystycznego (kanon, styl, kompozycja) i jego koniecznych modyfikacji zapobiegających obumieraniu kultury (do jakiego stopnia artefakt musi się wpisywać w „system” języka artystycznego, a w jakim stopniu powinien go negować, rozrywać i być „inwencyjny”, stanowić awangardową transgresję?). Podczas wystawy poruszone zostaną następujące kwestie społeczne: Jakie są granice „porządku”? Kiedy zamienia się on w represję i konwenanse? Jaka do egzystencji jest niezbędna doza ładu, praw oraz konwencji społecznych? Jaki są relacje pomiędzy „prawem naturalnym” i „kodeksem”, „ustrojem” a „rewolucją”, między schematem kulturowym i indywidualnymi skłonnościami jednostki?
64—65