Rozpoznajemy priorytety mieszkańców poprzez debaty z udziałem reprezentantów lokalnych społeczności w trakcie spotkań Konwentu ds. Strategii Rozwoju Kultury, powołanego zarządzeniem Nr 956/2011 Prezydenta Miasta Krakowa z dnia 18 maja 2011 roku w sprawie powołania Konwentu ds. Strategii Rozwoju Kultury w Krakowie (z późn. zm.), Komisji Dialogu Obywatelskiego ds. Kultury, powołanej 19 stycznia 2012 r. zgodnie z zarządzeniem Nr 759/2011 Prezydenta Miasta Krakowa z dnia 28 kwietnia 2011 r. czy Zespołu Programowego ds. Edukacji Kulturalnej, powołanego zarządzeniem Nr 890/2012 Prezydenta Miasta Krakowa z dnia 4 kwietnia 2012 r. W przypadku realizacji projektu „Krakowskie noce” każdorazowo podział środków na poszczególne projekty jest dyskutowany z przedstawicielami lokalnych społeczności. Podobnie podział środków w ramach konkursów o dotacje odbywa się z udziałem reprezentantów lokalnej społeczności. PRACOWNIA BADAŃ I INNOWACJI SPOŁECZNYCH STOCZNIA: Katarzyna Starzyk, www.partycypacjaobywatelska.pl: Opór przed wprowadzaniem budżetów partycypacyjnych wydaje mi się naturalny. To, że w Sopocie udało się go wprowadzić na zasadzie podjęcia uchwały, a w Łodzi pojawia się grupa robocza, która zaczyna się nad tym zastanawiać, jest bardzo ważne i warte docenienia. Budżet partycypacyjny jest zaawansowaną formą partycypacji, stoi za tym decyzja o oddaniu „władzy” nad częścią budżetu. Wydaje mi się, że ze strony władzy jest to bardzo trudny krok. Problemem jest również brak praktyki. Ludzie muszą się oswoić ze świadomością, że mogą w jakiejś ważnej sprawie zabrać głos, który zostanie wysłuchany i wzięty pod uwagę. Jeśli konsultuje się jakąś sprawę, a potem nie wraca się do uczestników z żadną informacją zwrotną, to pogłębia się brak motywacji do zaangażowania w podobne procesy w przyszłości. Wprowadzenie rozwiązań legislacyjnych jest bardzo ważnym krokiem, ale niewystarczającym do rozwiązania wszystkich problemów. Jeśli taka zmiana nie zostanie uzupełniona działaniami edukacyjnymi, skierowanymi zarówno do ludzi, którzy są odpowiedzialni za zorganizowanie takich procesów, jak i do obywateli, którzy mieliby się w to zaangażować, to z tego nic nie wyjdzie. Bez powiązania tych dwóch elementów efektem może być duża liczba prowizorycznych procesów konsultacyjnych, które nie wprowadzą żadnych konstruktywnych zmian. Jesteśmy na początku tego procesu, ale wszystko wskazuje na to, że już się nie zatrzymamy. Trzeba jednak przy tym pamiętać, że nie tylko liczba konsultacji społecznych czy innych procesów partycypacyjnych się liczy, ale również ich jakość. Ani przewodnicząca Rady Miasta Stołecznego Warszawa, ani urzędnicy z Wrocławia nie odpowiedzieli na nasze pytanie. Głosy zebrał: Arek Gruszczyński
BUDŻET PARTYCYPACYJNY – O CO CHODZI? Budżet partycypacyjny jest demokratycznym procesem dyskusji i podejmowania decyzji, w którym każda mieszkanka i mieszkaniec miasta decyduje o tym, w jaki sposób wydawać część budżetu miejskiego lub też publicznego. Najczęściej jest on tworzony poprzez wykorzystanie takich narzędzi jak poznanie priorytetów w wydawaniu pieniędzy przez samych członków danej wspólnoty, wybór delegatów budżetowych reprezentujących lokalne społeczności, wsparcie techniczne ze strony rajców miejskich (na poziomie lokalnym), lokalne i regionalne zgromadzenia w celu debaty i głosowania nad priorytetowymi wydatkami, a następnie implementacja pomysłów mających bezpośrednie przełożenie na jakość życia mieszkańców. Pierwszy pełny proces tworzenia budżetu partycypacyjnego rozpoczął się w brazylijskim mieście Porto Alegre już w roku 1989. Co roku tysiące mieszkańców miasta decyduje, jak wydawać część tamtejszego budżetu miejskiego. W procesie sąsiedzkich, regionalnych i ogólnomiejskich zgromadzeń otwartych dla wszystkich, obywatele i wybrani delegaci budżetowi głosują nad tym, jakie priorytetowe potrzeby dofinansować i na jakim poziomie. W pierwszym etapie sąsiedzi wybierają delegatów dzielnicowych i tematycznych, którzy następnie, na nieoficjalnych spotkaniach, decydują o priorytetowych inwestycjach, przyznając im określoną liczbę punktów — im więcej, tym ważniejsza inwestycja. W drugiej rundzie obradują wspólnie zebrania dzielnicowe i tematyczne, które wybierają radnych do Rady Budżetu Partycypacyjnego. Nad ustawą o wzmocnieniu udziału mieszkańców w działaniach samorządu terytorialnego, o współdziałaniu gmin, powiatów i województw pracowała Kancelaria Prezydenta — zespół Forum Debaty Publicznej Samorząd terytorialny dla Polski. Prace nad nią zakończono w październiku 2011 roku. 16 maja gazeta „Metro” poinformowała, że z projektu zostanie usunięty zapis o zapytaniu obywatelskim (0,5% mieszkańców mogło zgłosić sprawę, która musiałaby zostać rozpatrzona podczas sesji rady miasta. Na każde pytanie urząd musiałby odpowiedzieć). Sprzeciw zgłosili samorządowcy zrzeszeni m.in. w Związku Miast Polskich. „Metro” cytuje prezydenta Poznania Ryszarda Grobelnego, który uważa, że lepiej, by to same miasta decydowały, ile władzy dać mieszkańcom. Nie jest do końca jasne, jaki kształt przyjmie ustawa. Kancelaria Prezydenta nie potwierdziła tych informacji. „Notes.na.6.tygodni” uzyskał jedynie informację, że we wrześniu zostanie przedstawiona nowa treść projektu ustawy. http://www.prezydent.pl/dialog/fdp/samorzad-terytorialny-dla-polski/inicjatywaustawodawcza/ http://www.emetro.pl/emetro/1,85651,11737847,Lud_miejski_glosu_nie_ma.html Polecamy także wydany w maju 2012 r. Partycypacja. Przewodnik Krytyki Politycznej, będący zbiorem tekstów wyczerpująco analizujących większość aspektów partycypacji obywatelskiej. No77 / czytelnia
86—87