Λόγια Δρόμικα Γράφει ο Αλέξανδρος Σαλαμές - Ε: asalames@yahoo.gr - Φωτ.: Βίκτωρ Μαλκίεβιτς
Τιγρέ Σποράκια the Band Μπάντα όνομα και πράμα!
Σκόρπιες σκέψεις εν μέσω σύγχυσης…
Info:
Τα Τι γρέ Σ the B and κ ποράκια πρόσ υκλο φ φατα & ολο όρησαν κληρ δίσκο ωμέν με τίτ ο Όνομ λο: α και πράμ α
Tα Τιγρέ Σποράκια είναι ο Τάκη Τσαν και o Εισβολέας. Τα Τιγρέ Σποράκια the Band είναι o Τάκη Τσάν, ο Εισβολέας και καμιά έξι μουσικαράδες με ένα και μοναδικό στόχο και σκοπό. Να κάνουν το κοινό να χοροπηδήσει και να βροντοφωνάξει τα κομμάτια των δύο κορυφαίων MCs. Την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου όσοι βρεθούν στο Block33 θα απολαύσουν το συγκεκριμένο συγκρότημα, παρέα με τον Μικρό Κλέφτη από τα Βόρεια Αστέρια και τους Nasa Funk. Και ο Θεός ή…ο -συνεντευξιαζόμενος- Τάκης βοηθός. Όλη η ιδέα των Τιγρέ Σποράκια the band, στηρίχθηκε σε ένα πλάνο του Εισβολέα το οποίο δούλευε περισσότερα από πέντε χρόνια. Να παρουσιάζουμε ζωντανά τα κομμάτια μας επί σκηνής. Δυστυχώς τότε δεν διαθέταμε ούτε την εμπειρία, αλλά ούτε και τις κατάλληλες γνωριμίες προκειμένου να προχωρήσουμε σε αυτό το εγχείρημα, πράγμα οποίο ευτυχώς συνέβη τώρα. Από τους δυό μας καλύτερη επαφή με την μουσική έχει ο Εισβολέας. Αυτός εξάλλου πρώτος, άρχισε να μαθαίνει κιθάρα και να την χρησιμοποιεί στα τραγούδια του. Εγώ δεν ξέρω από νότες αν και δεν θεωρώ, ότι είναι κακό. Δεν είμαστε μουσικοί, ράπερς είμαστε. Τουλάχιστον το προσπαθούμε.
εξώστης. 06 - 12 Οκτωβρίου 2011
Για τη δημιουργία της μπάντας με την σημερινή της σύνθεση, ευθύνεται ο παραγωγός, Ακης Γκολφίδης. Αυτός ανέλαβε την επιμέλεια και βρήκε και όλους αυτούς τους εξαιρετικούς μουσικούς. Του είμαστε υπόχρεοι για αυτό και πάνω από όλα δεν μετανιώσαμε για την εμπιστοσύνη που του δείξαμε. Θα πω κάτι που απέφευγα πάντα στις συνεντεύξεις γιατί μου φαινόταν κλισέ αλλά είναι μία πραγματικότητα. Με όλους αυτούς τους μουσικούς αισθάνομαι σα να γνωρίζομαι χρόνια και αυτό βοηθάει πάρα πολύ στο να υπάρχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Είναι πραγματική έκπληξη αυτό το γεγονός και με χαροποιεί ιδιαίτερα. Οι δυνατότητες που σου δίνει μία live μπάντα, είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές της λούπας ή του DJ. Εδώ συνεννοούμαστε και βγαίνει ένα αποτέλεσμα πάντα προς το συμφέρον του κοινού μας. Αν χρειαστεί μπορούμε να γυρίσουμε από funk και μπλουζ μέχρι ρεμπέτικο και λαϊκό. Μέσα από αυτή την κίνηση θέλουμε να εκφράσουμε μεταξύ άλλων και την ευγνωμοσύνη μας προς το κοινό αλλά και τους μουσικούς οι οποίοι σε συνδυασμό μας βοήθησαν να πάμε την φάση μας σε ένα άλλο επίπεδο. Και να κάνουμε ουσιαστικά το όνειρο μας πραγματικότητα. •
20
H πόλη είναι φυλακή. Και ως φυλακή δίνει τζούρες ελευθερίας. Σαν το τσιγάρο του φυλακισμένου στο προαύλιο. Στην ψευτοσυντηρητική βαλκανούπολη που ζω όλα αυτά τα χρόνια δεν ένιωσα ποτέ ολότελα ελεύθερος. Όπως δεν ένιωσα και ποτέ ολότελα πνιγμένος. Και ξέρεις γιατί; Γιατί τούτες οι τζούρες είναι τόσο γλυκές που δεν τις ανταλλάζεις με ολάκερο καπνομάγαζο. Στην πόλη σαν κοιτάξεις ολόγυρα σου, δεν βλέπεις λουλούδια, ζώα ή χαμόγελα. Κατεβασμένα κεφάλια και βρώμα έχει παντού. Εχει όμως και μικρές πινελιές ελπίδας και αντίστασης. Μικρά δείγματα πολιτισμού γιομάτου ζωή. Εχει ήχους. Πάει καιρός που έχω πετάξει τα ακουστικά μου. Προτιμώ να ακούω σκόρπιες κουβέντες γύρω μου ή τις μελωδίες από τα περαστικά αυτοκίνητα. Όλα τούτα που μαρτυρούν τον δίπλα άγνωστο περαστικό μας. Στις «4 εποχές» είχε ένα γκραφίτι που απεικόνιζε δυο πιτσιρίκια να δείχνουν με το δάχτυλο όλους εμάς και να λέει το ένα στο άλλο «Πόλεις τις έλεγαν». Πιτσιρίκια μιας άλλης εποχής που ο πλανήτης θα έχει σωθεί και το μέλλον θα είναι πολύχρωμο και όχι γκρίζο. Ξέρεις τι όμως; Δεν τα ζηλεύω. Καθόλου. Γιατί το εύκολο είναι να εκτιμήσεις την ομορφιά. Η μαγκιά είναι να την ξεχωρίσεις μέσα στην τόση ασχήμια. Και όταν την ξεχωρίσεις να μην την ξεφτιλίσεις όσπου να έρθει στα δικά σου άσχημα μέτρα αλλά να σε πάει στα δικά της. Με κάθε κόστος ή τίμημα. •