αντί × λόγου
διήγημα
Δεν το μετάνιωσα καθόλου. Το Γυμνάσιο αποδείχθηκε μια πολύ σπουδαία εφεύρεση. Επιτέλους δίνεται στο παιδί η δυνατότητα μιας επιλογής. Έχει τόσους καθηγητές που, αν δεν του αρέσει ο ένας, μέσα στο ίδιο πρωινό έχει κάποιον άλλον. Τα παιδιά μεγάλωσαν. Μια συμμαθήτριά μου πήρε αποβολή, γιατί την έπιασαν, λέει, στην ημερήσια εκδρομή μ’ έναν φαντάρο. Τι ήθελε κι αυτή με τον φαντάρο; Άλλο μυστήριο και τούτο. Μια βδομάδα μετά επέστρεψε στο σχολείο μαύρη απ’ το ξύλο. Δυστυχώς, είχε γονείς με αξιοπρέπεια, όπως οι περισσότεροι. Παρόλα αυτά η προϋπηρεσία της στο ξύλο και στο στρατό φαίνεται πως την οδήγησε να βρεθεί δυο χρόνια μετά παντρεμένη και μάλιστα με μεγαλοεπιχειρηματία της Θεσσαλονίκης. Για καλό ή για κακό, δεν ξέρω. Όπως και στο Δημοτικό έτσι κι εδώ εξακολουθούσε να απαγορεύεται η συνεργασία με τον διπλανό μας, αλλά αυτό δεν με πείραζε πλέον. Είχα από καιρό πάψει να μοιράζομαι τη ζωή μου με τις συμμαθήτριές μου. Η Μαρία ένα πρωινό εξαφανίστηκε, δεν έμαθα τίποτα ξανά γι’ αυτήν. Σαν να έπαψε να υπάρχει. Εδώ που τα λέμε, είχα αρχίσει να πιστεύω πως κι ο φίλος μου ο Χρόνος δεν υπάρχει πια. Είχαμε ν’ ανταμώσουμε κι εγώ δεν ξέρω πόσο καιρό. Κι έπειτα ήρθε ο Αλέξης. Επειδή μπορούσαμε να κουβεντιάζουμε χωρίς την παρουσία τρίτων, μας φώναζαν «το ζευγαράκι». Μας κρυφοκοιτούσαν και σιγομουρμούριζαν, ώσπου αρχίσαμε ν’ ανησυχούμε. Πολύ σύντομα, ούτε να μιλήσουμε μπορούσαμε, ούτε να κοιταζόμαστε, όπως πριν, στα μάτια. Όταν ήρθε η τελευταία μέρα του σχολείου, πήραμε τη μεγάλη απόφαση. Ένας αξιοπρεπής χωρισμός επέβαλε το λιγότερο ένα φιλί. Έτσι μας είπαν πως χώριζαν οι μεγάλοι ηθοποιοί στις Αμερικάνικες ταινίες που δεν έβλεπα. Θεέ μου, αυτή η Αμερική είχε κάνει τρομερές προόδους, εγώ πού ζούσα; Ο φίλος του, που νόμιζε πως ήταν φίλος του, κι η φίλη μου που ποτέ δεν πίστεψα πως ήταν φίλη μου σαν την Μαρία, μας γύρισαν την πλάτη για να μην ντρεπόμαστε. Κι έτσι έγινε. Με φόντο δύο πλάτες. Επιστρέφοντας στο σπίτι ήμασταν χαρούμενοι, αλλά με μια χαρά αλλόκοτη. Σαν υποχρεωτική. Πλησιάζοντας στο σπίτι είδα την οικογένειά μου να φεύγει με το καινούριο μας αυτοκίνητο. Είχα αργοπορήσει. Πώς να δώσεις όμως ένα αποχαιρετιστήριο φιλί που δεν είδες ποτέ στη μαγική οθόνη; Φαίνεται πως μου είχε πάρει περισσότερη ώρα απ’ αυτήν που είχα στη διάθεσή μου. Μα οι γονείς μου τα αγνοούσαν όλα αυτά και αποφάσισαν να φύγουν δίχως να με περιμένουν, μέχρι που για κακή μας τύχη πέσαμε πάνω τους. Ο πατέρας μου φρέναρε απότομα κι έδιωξε τον Αλέξη. Ύστερα ξαφνικά στο πρόσωπό μου άστραψε το πρώτο πατρικό χαστούκι. Στο φιλημένο μάγουλο. Άραγε για το φιλί ή για την αργοπορία; Ήμουν σίγουρη πως ο μπαμπάς όλα τα ήξερε και όλα τα είχε δει. Διαφορετικά, γιατί χτύπησε το φιλημένο μάγουλο κι όχι το άλλο;
9