αντί × λόγου
ταινία
γράφει ο Γιάννης Πλιώτας
Εκτός απροόπτου, ο τίτλος δεν θα σας θυμίζει κάτι συγκεκριμένο ή το πολύ-πολύ να σας φέρνει στο νου το κλασικό πλέον animation της Pixar, που είχε κυκλοφορήσει στα ελληνικά ως «Μπαμπούλας ΑΕ» (και του οποίου το prequel έρχεται στις μεγάλες οθόνες το 2013). Το Monsters όμως, που προτείνω σε αυτό το τεύχος, βρίσκεται στους αντίποδες της χαριτωμένης ταινίας με τα χνουδωτά τερατάκια. Πρόκειται για ένα εγκεφαλικό road movie επιστημονικής φαντασίας, αναπάντεχα καλό, που καταφέρνει, όχι μόνο να ψυχαγωγήσει το θεατή, αλλά και να ανοίξει νέους δρόμους για τους ανεξάρτητους δημιουργούς. Πάμε πρώτα στα γενικά. Το Monsters παρουσιάστηκε στους κινηματογράφους της Αγγλίας πέρσι. Eίναι μία ταινία γυρισμένη σε ύφος ντοκιμαντέρ και διαπραγματεύεται εξωγήινους. Από αυτά τα δύο και μόνο, καταλαβαίνετε ότι ακολουθεί τα χνάρια μίας προηγούμενης έκπληξης, του «District 9», που έθιγε με αλλόκοτο τρόπο το ρατσισμό και είχε κόψει πολλά εισιτήρια, καταφέρνοντας να φτάσει ακόμα και στις υποψηφιότητες των όσκαρ για καλύτερη ταινία της χρονιάς. Το Monsters είναι μικρότερου προφίλ παραγωγή. Δεν είχε παραγωγό τον Πήτερ Τζάκσον και δεν έφτασε τόσο μακριά, αλλά δεν παύει να είναι ευχάριστο και πρωτότυπο. Σε μερικά χρόνια από σήμερα, η Nasa ανακαλύπτει ίχνη εξωγήινης ζωής και αποφασίζει να τα μεταφέρει στη γη. Κατά την επιστροφή του το διαστημικό σκάφος καταπέφτει στο Μεξικό και οι εξωγήινες μορφές ζωής διαφεύγουν, μεταλλάσσονται και εξαπλώνονται, μολύνοντας μια τεράστια έκταση. Έκτοτε, ολόκληρη η χώρα εκκενώνεται και δημιουργείται μια νεκρή και άκρως επικίνδυνη ζώνη, μεταξύ κεντρικής Αμερικής και ΗΠΑ. Η Αμερικανίδα κόρη ενός εκδότη εγκλωβίζεται νότια της ζώνης και ένας φωτογράφος, υπάλληλος του πατέρα της, αναλαμβάνει να τη συνοδέψει προς κάποια ασφαλή δίοδο για το βορρά. Δυστυχώς, τα σχέδια τους αποδεικνύονται μάταια. Ουσιαστικά, η κάμερα ακολουθεί στενά το οδοιπορικό των δύο ανθρώπων, καθώς ανακαλύπτουν πράγματα που αγνοούσαν για τη νεκρή ζώνη και τους εξωγήινους, αλλά και για τις ίδιες τους τις ζωές. Ο σκηνοθέτης Gareth Edwards επιχειρεί, μέσω αυτού του επικίνδυνου ταξιδιού, να θίξει ζητήματα που ξεκινούν από τα τραύματα των ανθρώπινων σχέσεων και καταλήγουν στις προβληματικές δομές της κοινωνίας, τον απομονωτισμό και την μη αποδοχή της διαφορετικότητας. Τελικά, οι δύο πρωταγωνιστές, Whitney Able και Scoot McNairy (είναι και ζευγάρι στην πραγματικότητα), ταξιδεύουν μέσα στους εαυτούς τους.
30