αντί × λόγου
διήγημα
«Καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω τα γράμματα που τίμησαν την παλιά μας συμμαχία και που βρίσκονται απόψε εδώ, για να βοηθήσουν το εγχείρημά μας» και το 1 έδειξε προς τα δεξιά του και ένα πεπερασμένο πλήθος αριθμών χειροκρότησε καθώς ο Άσσος, όπως τον φώναζαν οι αριθμοί ή όπως είναι ευρέως γνωστός ως Άλφα, σηκώθηκε και έκανε μια υπόκλιση εκ μέρους των γραμμάτων. «Εν συνεχεία να ευχαριστήσω όλους εσάς που κατανοήσατε πως το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε εμείς οι αριθμοί την τρέχουσα περίοδο, είναι τεράστιο και πολύ σοβαρό. Επίσης, ζητώ συγγνώμη από τα μεγάλα νούμερα, τα οποία, όπως γνωρίζουν, είναι πολύ δύσκολο να χωρέσουν σε αυτή την αίθουσα και έχουν παραμείνει έξω στην πλατεία». «Να μη μακρηγορούμε, όμως με τα τυπικά… Θα μπω κατευθείαν στο θέμα». Το 1 ξερόβηξε δυο φορές. «Το πρόβλημα λοιπόν είναι το ακόλουθο. Το μηδέν. Το μηδέν το οποίο αποφάσισε πως δεν ανήκει πλέον στους αριθμούς και πως είναι ένα ανεξάρτητο σύμβολο. Έχουμε λοιπόν μια ανταρσία». «Μια ανταρσία η οποία, όχι απλώς μας πλήττει ως αριθμούς, μειώνοντας το κύρος και την ηθική μας αξία, αλλά ελαχιστοποιεί και το πλήθος μας. Δηλαδή πέραν που μειωθήκαμε μετά τη φυγή του κατά 1, μειωθήκαμε και κατά χ από τη στιγμή που συμπεριλαμβάνεται ως δείκτης της κενής θέσης στην ανάπτυξη αριθμών. Για παράδειγμα, ο καλός μου φίλος το δέκα, δε βρίσκεται πλέον μαζί μας, γι’ αυτό ακριβώς το λόγο. Διότι το 1 μόνο του, χωρίς τη συμβολή του μηδέν στα δεξιά του, δεν μπορεί να αναγραφεί ως δέκα, παρά μόνο με τη βοήθεια των γραμμάτων. Και φυσικά όλοι εκείνοι οι ακέραιοι δεκαδικοί που είναι μικρότεροι του 1 και μεγαλύτεροι του μηδενός. Και αυτοί επίσης βρίσκονται αιχμάλωτοί του. Στην ουσία το μηδέν έχει περισσότερους αιχμαλώτους από όσοι είμαστε όλοι μας αυτή την στιγμή». «Να σας υπενθυμίσω πως δεν υπήρξε ανάμεσα μας από την αρχή και πως γεννήθηκε αργότερα. Στην αρχή δειλά, στη συνέχεια πιο δυνατά, ώσπου στο τέλος έγινε αναπόσπαστο κομμάτι μας. Στην πορεία του έχει αμφισβητηθεί πολλές φορές για το αν εν τέλει είναι αριθμός ή όχι. Για τις αμφισβητήσεις αυτές προς το πρόσωπό του πιθανολογούμε πως αποφάσισε ότι δεν ανήκει πια στο σύνολό μας. Έτσι, εναντιώθηκε προς εμάς κρατώντας αναπόφευκτα αιχμάλωτους όλους αυτούς τους αριθμούς που το εμπεριέχουν». «Σε αυτό το σημείο θα παρακαλούσα το στρατηγό 5 να ανέβει και να μας υποδείξει το σχέδιο που κατάστρωσε για την αντιμετώπιση του προβλήματος». Και αποχωρώντας το 1, ανέβηκε στο έδρανο το 5 μέσα σε χειροκροτήματα και επευφημίες.
24