|Lifestory
#livehappy
Estebans baby heeft schisis, een hazenlip met open
moment stonden we met twee rompertjes in onze handen.
gehemelte. “Ik vond het zó oneerlijk. Maar ik besefte
Eén met een eendje erop en één met een konijn. Toen zei
meteen daarna: dat is weer oneerlijk naar ons kind toe,
ik: ‘Een kind met een hazenlip als een konijntje aankleden
want het kan er ook niks aan doen. En als het dan toch met
lijkt me niet zo’n goed plan.’ Dat is onze humor. Zo gaan we
een aandoening geboren moet worden, dan is dit wel de
ermee om. We noemden haar tijdens mijn zwangerschap
beste familie voor haar. Mijn ouders en ik zijn bovendien
ook ‘ons konijntje’.”
alle drie medisch geschoold – ik ben fysiotherapeute, mijn ouders manueel therapeut en haptonoom - dus we
Lief gezichtje
gaan positief met aandoeningen om. Toen we weer buiten
“Dat je ongeboren kind een hazenlip heeft, betekent niet
stonden, realiseerde ik me dat we nog steeds niet wisten of
meteen dat je een medische indicatie voor de bevalling
het een jongen of een meisje was.”
Iets moois De dagen erna voelde Lotte zich uit het lood geslagen. “Mijn gevoelens waren gedempt. Ik was er in mijn hoofd steeds mee bezig.” De vakantie in Amerika kwam dus op een goed moment. “Iedereen maakt zijn eigen proces door om het te verwerken, maar daar konden we het een beetje laten bezinken. Het eventueel afbreken van de zwangerschap was voor ons geen optie. Daar hadden we het vóór de echo al over gehad. We zeiden allebei: als het over leven of dood gaat, willen we er nog wel een keer over nadenken. Maar verder hoeven we nergens over na te denken.
krijgt. Maar ik wilde sowieso
“WE NOEMDEN HAAR ‘ONS KONIJNTJE’. ONZE MANIER OM ERMEE OM TE GAAN”
in het ziekenhuis bevallen. Tegen de bevalling zelf keek ik niet op, maar ik was wel bang dat ik na de geboorte zou schrikken van Zoe. Dat bleek gelukkig helemaal niet zo. Toen ik bevallen was, kreeg ik haar in mijn armen. Ik keek naar dat lieve kleine gezichtje en dacht: oh, is dit het? Ik had op internet foto’s van kindjes met schisis gegoogled en
Na de eerste schrik dachten we: het is nu eenmaal zo.
verwachtte het ergste. Dit viel me heel erg mee. Ik zag
Iedereen heeft wel wat. Mijn zus is slechthorend en ik heb
gewoon een mooi meisje. En ik voelde meteen de drang
zelf als kind een corset moeten dragen omdat ik scoliose
haar te beschermen. Mijn man had precies hetzelfde.“
(een bocht in mijn wervelkolom, red.) had. Het heeft ook
Omdat Zoe’s gehemelte open is, kan ze niet vacuüm zuigen.
wel iets moois, dat je vanaf het begin van je leven iets krijgt,
Borstvoeding geven kan dus niet. Dat vond ik wel jammer.
waarmee je moet leren leven. Ik denk dat iedereen ooit wel
Het geven van de fles ging gelukkig heel goed. Maar na
een keer ergens tegenaan loopt in het leven, iets meemaakt
een tijdje wilde Zoe ineens niet meer drinken. Daardoor
wat moeilijk is. Als je dat al van jongs af aan meekrijgt en
ging ik erg aan mezelf twijfelen. Deed ik wat fout? Toen ik
leert hoe je daarmee om moet gaan, maakt dat je alleen
witte plekjes in haar mond zag, zijn we naar het ziekenhuis
maar sterker. Je kunt dat maar beter vroeg leren. Dat is
gegaan. Daar bleek dat ze spruw had, en een drukplek van
fijner dan dat je in je puberteit ergens tegenaan loopt en
de fles. Ze wilde niet drinken, omdat ze pijn had. Ze heeft
niet weet wat je ermee moet.”
een week aan de sonde gelegen. Wat me daarvan vooral
“Ik wilde in Amerika graag kleertjes shoppen, maar wist
is bijgebleven is de opmerking die een arts maakte: ‘Het is
dus niet of deze roze of blauw moesten zijn. Daarom heb ik
geen schisiskind, het is gewoon een baby die toevallig
maar van alles in neutrale kleuren gekocht. Op een gegeven
schisis heeft.’ Dat vond ik mooi gezegd.”
4MAMA|MAGAZINE
>
77