8 GEBODEN VAN JE PUBER VOOR OUDERS DIE DE PUBERTEIT GOED WILLEN DOORSTAAN
1.Laat me met rust. Dit is een belangrijke fase in de ontwikkeling van je kind én in jouw ontwikkeling als moeder. Het is het is net als bij een peuter die zijn eigen autonomie opzoekt: je moet hem soms laten gaan, zodat hij zich kan ontwikkelen. Loslaten betekent niet: ik doe een oog dicht en heb geen contact meer met mijn kind. Het betekent dat je begrip toont voor rare keuzes en niet steeds in discussie gaat. Als je denkt: het wordt niks met mijn kind, krijg je constant een ruziesfeer. Vertrouw erop dat het niet aan het karakter van je kind ligt, maar dat het sommige dingen nu gewoon even niet kan. Bankhangen, moe, geen zin? Probeer daar niet teveel tegenin te gaan. En ja, ondanks je opgedane puberkennis
BANKHANGEN, MOE? PROBEER DAAR NIET TEVEEL TEGENIN TE GAAN
is het tóch vervelend dat ie zijn nette schoenen niet aan wil doen.
Dat is een van de grootste uitdagingen voor moeders: dat je dan toch die afgetrapte gympen kunt toestaan. Je mag best lief voor je puber zijn, ook al irriteert het gedrag je enorm. Zo hou je contact, is het veilig bij jou en weet je kind dat het gezien wordt in zijn ontwikkeling.” En dus probeer ik vooral veel begrip op te brengen voor opmerkingen als “Waarom zeg je zo raar ‘Hallo’?” En ja, wissel ik zelfs soms die oude joggingbroek om voor een leuker setje als er vrienden van mijn kind langskomen. Want een hippe moeder, daar kun je bij thuiskomen. Daar krijg je misschien - als zijn vrienden weg zijn - zelfs wel een knuffel voor. • P.S. Of de hoofdpersoon van dit verhaal het goed vindt dat ik dit vertel? “Prima hoor”, zei mijn zoon. “Leuk verhaal”.
MEER LEZEN? Het puberende brein (Eveline Crone, uitgeverij Bert Bakker) puber-wijzer.nl 4Mama Magazine.nl positiefopvoeden.nl
2.In mijn kamer hebben jullie niets te zoeken, tenzij: Jullie schone was of ontbijt op bed brengen/Er sprake is van een noodsituatie en iemand in ernstig gevaar is/Ik me verslapen heb en jullie me voor school willen wekken/Er taart is/Jullie een audiëntie willen. 3.Ik accepteer geen bevelen, maar antwoord – als ik dat al doe – op verzoeken en goedbedoelde adviezen. Dat betekent ook dat ik mijn kamer alleen opruim als ik dat wil en niet als het jullie goed uitkomt. 4.Maak eten voor me klaar als ik honger heb. 5.Zet snel je handtekening bij slechte cijfers. Stel niet teveel vragen en maak me geen verwijten. Meestal weet ik waar het aan lag en zo niet, dan vraag ik om hulp. 6.Probeer me niet te dwingen tot dingen waar ik geen zin in heb. Anders praat ik niet meer met jullie. 7.Sta achter me, wat ik ook doe. Ik heb jullie hulp nog nodig, ook al kan ik dat niet zo openlijk tegen jullie zeggen. Ik probeer momenteel namelijk zelfstandig te worden en als ik jullie om hulp vraag, wordt deze illusie verstoord. 8.Probeer je niet al te veel zorgen te maken. Uit: Puber Leaks (Paul Bühre, Uitgeverij Boekerij, € 17,99).