Herfst 2020 | Gratis Pers | Like ons: fb.me/Wandelkrant | Twitter.com/DeWandelkrant
Deze herfsteditie omvat 106 pagina’s wandel- & leesplezier: • Wie zijn de winnaars van onze laatste Lees&Win wedstrijd?
• Maas Trek 2020 een tikkeltje anders op 3 en 4 oktober
• Wandelen in je thuishaven
• Han-sur-Lesse: bovengronds en ondergronds wandelen
• Wandelsuggesties in de Vaucluse • Rondom je kot wandeling regio Maaseik • Rondom je kot wandelsuggesties van Gilbert & Bennet • Gezocht: beste fiets- en wandelroute van 2021 • La primavera 2021
• Best bewaarde geheim van Italië • Wandelen in Noord-Brabant deel 12: wandelen langs de Roovertsche Leij • Wandelen in Fuerteventura is wandelen in eenzaamheid
VOORWOORD Deze 27ste Wandelkrant editie is nu volledig compleet! We maken in deze Herfst editie de winnaars bekend van onze Lees&Win wedstrijd van de afgelopen Lente editie. Anja vertelt hoe ze de lock-down doorkwam in haar thuishaven Exmouth (Devon, UK). Elke morgen opnieuw... Gilbert zijn wandelsuggesties gaan ditmaal over de Franse Vaucluse. Vier daarvan kan je nu ook in deze online Wandelkrant lezen. Daarnaast bezocht hij ook Han-sur-Lesse in ons eigen landje. Hij heeft ook een hele serie “Rondom je kot” wandelsuggesties gemaakt, regio Merchtem, die je op onze blog pagina kan nalezen. De weblinks staan verderop opgelijst in deze krant! Ook Bennet heeft je tal van “Rondom je kot” wandelsuggesties voor te stellen, die ook verderop opgelijst staan. Eentje ervan wordt in deze krant volledig besproken. Wandel je mee?
Ook Sofie slaagt erin om op een naburig eiland heel eenzaam te wandelen. Ondanks dat de Lente editie niet gedrukt werd, kreeg deze toch +17.000 lezers, weliswaar enkel online. Ook onze overige 26 edities kan je online nalezen. Dat zijn +- 1500 pagina’s wandel-lees-plezier!!! Alle weblinks zijn ook aanklikbaar!
Vraagje ... Mag ik je vragen, als (trouwe) lezer van deze wandelkrant, de link https://webkiosk.wandelkrant.be/ zo veel als mogelijk te delen! Alvast bedankt! En blijf gezond in je kot. Marc Thijs
Met Wandelen langs de Roovertsche Leij is René al toe aan zijn twaalfde wandelverhaal uit zijn serie “Wandelen in Noord-Brabant”. Ook hij heeft een “Rondom je kot” wandeling beschreven op https://wandelkrant.be/ zoomland/ dat ik samen met hem nog eens voor een stukje naliep tijdens mijn midweek vakantie in de bergen, euh ... Bergen-Op-Zoom. Mijn vakantiefoto’s kan je hier inzien: https://wandelkrant.smugmug.com/ Nederland/Noord-Brabant/Brabantse-Wal-wandeling/ Joop brengt ons het best bewaarde geheim uit Italië. Kom het hier in deze krant ontdekken!
Verantwoordelijke Uitgever Marc Thijs
COLOFON
Postadres THEMA, Streepkenstraat 24, B-3600 Genk Lid van: Deze krant is auteursrechtelijk beschermd. Overname uit de inhoud, afdrukken, kopieën of scans van deze krant zijn slechts toegestaan na schriftelijk akkoord van de uitgever. Eindredactie & Vormgeving Marc Thijs Werkten mee aan dit nummer: Bennet Berx, Maaseik Joop Duijs, Kwadijk (NL) Sofie Hendrikx, Mogán, Gran Canaria (ES) René Luijsterburg, Bergen op Zoom (NL) Gilbert Roels, Merchtem Marc Thijs, Genk Anja Thys, Exmouth, Devon (GB)
Adverteren in De Wandelkrant? Zie onze mediakit: https://wandelkrant.be/mediakit Archief: Al onze edities staan ook op onze webkiosk: https://webkiosk.wandelkrant.be/ Volg ons online via: wandelkrant.be fb.me/Wandelkrant Twitter.com/DeWandelkrant Pinterest.com/wandelkrant De Wandelkrant is een uitgave van: THEMA Streepkenstraat 24, B-3600 Genk BTW BE 0840.813.519 Website: http://thema.press/ E-mail: info@marcthijs.be GSM: +32 (0)498 05 01 05
En de winnaars zijn ... Met de vorige Lente editie kon je een midweek winnen in een van de vakantieappartementen van Castelferien. Wij pikten de familie Lisabeth uit Ardooie eruit als winnaars. Dit schreven zij ons toe: Castelferien is een vrijstaand vakantiehuis in Echtershausen in de Duitse deelstaat RijnlandPalts. Deze volledig ingerichte en van alle gemakken voorziene vakantieappartementen voor maximaal 6 personen ligt verscholen tussen de heuvels en bossen aan de oever van de Prüm, een zijrivier van de Moezel. Echtershausen is een oase van rust gelegen op 240 km van Brussel, 60 km van Luxemburg-stad en 40 km van Trier. En dichtbij “alles wat van Prüm zo’n bijzondere plek maakt”. Een schilderij vol heldere kleuren. Hier, in de zuidelijke Eifel, voelen natuurliefhebbers en rustzoekers zich thuis! De vakantieappartementen van Castelferien zijn het hele jaar door te huur voor een lang of kort weekend, midweek of per week. U kunt er overnachten in één van de twee appartementen die in vakantiehuur aangeboden worden. De woonkamer staat in open verbinding met de eetkamer en de goed uitgeruste keuken. Vanuit de slaapkamer stap je direct op het grote balkon waarop je altijd kunt genieten. De comfortabel ingerichte appartementen van Castelferien beschikken over een ruime woonkamer met centrale verwarming, open keuken en een zithoek met kleurentelevisie werkend met satellietverbinding en Wifi. Gratis Wifi ter beschikking. Huisdieren zijn - op aanvraag - toegestaan. De auto kan voor de deur worden geparkeerd. Je eigen fietsen of moto’s kunnen binnen in de schuur gestald worden tijdens de nacht. Waterverbruik, elektriciteit, verwarming en eindschoonmaak zijn steeds in de prijs inbegrepen. Een stukje cultuur behoort tevens tot de mogelijkheden zoals een bezoek aan Bitburger Marken-Erlebniswelt, het Waterkasteel van Rittersdorf of Trier op 40 km hiervandaan, een stad met een geschiedenis om U tegen te zeggen! In de streek zijn er ook mooie dorpen waar je kan gaan shoppen en nadien lekker kan ontspannen met een drankje op een gezellig terrasje? Klinkt niet slecht! Voor de rust en de vele wandelingen ben je hier op het goede adres. In onze appartementen van Castelferien vindt u een mapje gevuld met talrijke mooie wandelroutes. Uitgestippeld door een ervaren wandelaar die hier al jaren in de streek op verlof komt. Castelferien Gmbh Hauptstraße 27 54636 Echtershausen Duitsland
Voor alle info en reservatie: GSM: +32(0)473 54 50 17 Tel. +32(0)59 27 52 52 info@castelferien.com www.castelferien.com
Wij zijn Danny & Anja uit West-Vlaanderen , recreatieve wandelaars (nog) niet aangesloten bij een club. De mooie omgeving tussen het zuiden van de Eifel en Luxemburg trekt ons heel erg aan. Onder ons 2 daar enkele dagen verblijven in deze prachtige accommodatie en natuur, zou voor ons op dit moment heel welgekomen zijn. Hartelijke groet, Familie Lisabeth uit Ardooie.
www.abtenau-info.at
! l e i z e d r o o v e i t n a k a V De wintersportplaats Abtenau in het hart van Oostenrijk is een Insider-tip voor sportievelingen en genieters, die uit het turbulente alledaagse leven willen ontsnappen. Met het diverse aanbod is er voor elk wat wils: Talrijke, goed gemarkeerde en geprepareerde winterwandelwegen voor ontspannen wandelingen • Fantastische panorama zichten •Gratis begeleide wandeltochten • Sneeuwschoenwandelingen in de ongerepte natuur • 50 km langlaufbanen elke dag vers geprepareerd in Abtenau en op de Postalm • Gratis langlaufcursus • Romantische arrensleetochten Kunstijsbaan • Natuurlijke rodelbaan • Samen met het skigebied Dachstein West 160 km pisteplezier • Traditionele lekkernijen uit de Tennengau genietersregio
Tourismusverband Abtenau
www.facebook.com/abtenau
Markt 165 | A-5441 Abtenau | Tel.: +43 6243 4040 ferien@abtenau-info.at | www.abtenau-info.at
www.instagram.com/visitabtenau
WWW.WESTERWALD.INFO
FASCINEREND WESTERWALD
LAND DER GROENE HORIZONTEN
Het Wiedtal: kom naar beneden!
Het Wiedtal en het Rengsdorfer Land liggen middenin het Natuurpark Rhein-Westerwald tussen de RheinSteig en de WesterwalderSteig. Rondom de levendige Wied vinden plezierwandelaars het decor voor een heerlijke wandelvakantie. Of het nu op de Wiedpromenade in de officieel erkende luchtkuuroord van de vallei is, in de romantische zijdalen met eenzame paden of rond het luchtkuuroord Rengsdorf, er is hier voor alle wandelaars wat bij. Het hoogtepunt zijn de uitstekende kwaliteits- en premiumpaden, de drie “Wäller-tochten” Bärenkopp, Klosterweg en Iserbachschleife.
Het Wiedtal heeft ook een geweldig “Wied-fietspad” erbij. Het loopt van oost naar west door de prachtige riviervallei van het Westerwald en verbindt zo gevarieerde landschappen over bijna 100 km. De zijdalen die naar de hoogten van het Rengsdorfer Land leiden, worden aanbevolen voor tochten die veeleisender zijn.
In het kloosterlandschap zijn twee kloosters, talrijke kerken en vele kleine kapelletjes te bezoeken. Deze pelgrimstocht kan ook in stukken worden gewandeld. Het leidt langs het St. Marienhaus op de Klosterberg van de Waldbreitbacher Franciscaanse zusters. Ook op de Kreuzkapelle aan de Wiedoever uit 1694, waar de stichteres van de zusters Franciscanessen en later de oprichters van de Franciscaanse Orde van de Broeders van het Heilig Kruis woonden.
Gratis informatiemateriaal over alle aanbiedingen is verkrijgbaar bij Touristik-Verband Wiedtal e.V. in Waldbreitbach via info@wiedtal.de of via www.wiedtal.de of kan ook telefonisch aangevraagd worden via +49 (0)2638 – 4017.
De restaurants bieden regionale gerechten uit het Westerwald en het Rijndal. Een grote keuze aan hotels, vakantiewoningen, herbergen, campings en camperplaatsen maakt het aanbod compleet.
Rondom je kot wandelsuggesties: Wandelsuggesties van Gilbert: https://wandelkrant.be/rene-mertens-wandeling-affligem/ https://wandelkrant.be/wandelen-op-de-paden-van-schilder-eugene-laermans/ https://wandelkrant.be/wandelen-naar-het-middelpunt-van-vlaanderen/ https://wandelkrant.be/petrus-ascanus-wandeling/ https://wandelkrant.be/kruisborre-wandeling/ https://wandelkrant.be/hoge-horik/ https://wandelkrant.be/dertien-bunders-wandeling/ https://wandelkrant.be/rhododendronwandeling/ https://wandelkrant.be/banmolenpad/ https://wandelkrant.be/hunsbergbos/ https://wandelkrant.be/van-basiliek-tot-basiliek/ https://wandelkrant.be/hellepad/ https://wandelkrant.be/dhooghvorst-pad/ https://wandelkrant.be/plantentuin-meise/ https://wandelkrant.be/droeswandeling/
Wandelsuggesties van Bennet: https://wandelkrant.be/op-pad-in-eigen-stad/ https://wandelkrant.be/itterdal-en-solterheide/ https://wandelkrant.be/rivierpark-maasvallei/ https://wandelkrant.be/donderslag-in-duinengordel/ https://wandelkrant.be/pareltje-in-het-grenspark-kempen-broek/ https://wandelkrant.be/thorpark-dat-zijn-terrils-natuur-en-water/ https://wandelkrant.be/connecterra/
Wandelen in je thuishaven
5.45 u. tttrrrriiinnngggg … mijn alarm maakt me wakker en normaal zou ik op de snooze knop duwen maar vandaag niet, want we gaan wandelen!
Tekst en foto’s: Anja Thys
5.45 u. tttrrrriiinnngggg … mijn alarm maakt me wakker en normaal zou ik op de snooze knop duwen maar vandaag niet, want we gaan wandelen! Ik zit al vlug op de rand van mijn bed en mijn wandeloutfit ligt klaar, in volgorde van wat ik eerst moet aantrekken.
De warmte van mijn thee doet echt goed. Het is eigenlijk geweldig om hier te kunnen gaan wandelen. Toen de lockdown begon gingen we elke avond even een frisse neus halen en beseften we ook al hoeveel geluk we hadden dat we hier zo dicht bij de zee woonden.
Even later sta ik al volledig aangekleed voor de spiegel in de badkamer mijn tanden te poetsen en gooi ik snel een beetje water in mijn gezicht vooraleer ik naar de keuken ga waar Dirk me al een chai thee heeft gemaakt. Ik neem nog een banaan mee en we zijn weg. We wandelen tegen 6.25 u. naar de zeekant. Daar ontmoeten we een paar vrienden en beginnen we aan onze wandeling ‘rondom ons kot’. We wandelen in twee groepjes, Dirk en ik en dan de andere drie vrienden.
In het begin mochten we maar een half uur rondom ons huis of blok wandelen maar wij stonden al na 2 minuten aan de zee. En voor ons is dat natuurlijk letterlijk onze thuishaven. Zeven jaar geleden verhuisden we naar hier, Exmouth in Devon, Groot-Brittannië en nog steeds vinden we het een geweldig stadje! En nu dat we terug een beetje meer buiten mogen, besloten we om ‘s morgens te gaan wandelen want, ’s avonds werd het gewoon te druk omdat er te veel mensen ook buitenkwamen.
We vertrekken aan de kloktoren en wandelen helemaal tot het einde van de dijk aan Orcombe Point. Het is redelijk kalm en redelijk zonnig, gisteren was de zee een ware spiegel, zo rustig. Maar vandaag is er iets of wat beweging!
Als je over de zee kan staren, de opkomende zon in je gezicht voelt, de wind rondom je speelt, het geluid van de meeuwen hoort, wat wil je nog meer? Plots lijken alle wereldproblemen niet zo erg meer en haal je energie uit deze wandeling langs de zee.
Lawaai Als we over het estuary kijken dan zien we de vroege ochtendtrein naar Exeter en het dorpje Starcross en Dawlish Warren, een natuurreservaat. We beginnen aan onze wandeling en meteen valt het op hoeveel lawaai er is, die meeuwen kunnen er wat van hoor! Maar het is een geweldig geluid! En in de verte zien we de cruiseschepen, die hier al een aantal weken in de baai liggen. De baai gelegen voor Exmouth is namelijk een ‘parkeerplaats’ voor grote schepen, nu tijdens de lockdown. Alle havens liggen immers vol en die schepen kunnen nergens anders naartoe. Op dit ogenblik liggen er twee en het zijn enorme cruiseschepen. Ik denk dat ik wel 18 verdiepingen telde! In ’t begin waren er ook een aantal containerschepen die hier een paar weken ‘op rust’ lagen. Het eerste stuk van de wandeling is langs het strand waar normaal gezien de locals altijd zitten. Dit stukje is het dichtste bij de winkelstraat en de clock tower. Dan gaat het voorbij het ronde gebouw, de Octagon, en wandelen we meer in de richting van het bredere strand.
Tussen hier en het National Coastwatch Institution is er een park en grasveld, net achter het strand. Hier zitten we normaal gezien ’s avonds al wel eens, op een bankje, en dan haak ik en Dirk leest wat. Maar ja, dat kunnen we nu een tijdje niet doen. Dan gaat het naar de duinen en het nieuwe moderne Life Boat Station. Die duinen waren er de eerste winter dat we hier woonden. En die waren redelijk hoog zelfs, maar toen was er een hevige storm en verdwenen ze in de zee. Nu is het allemaal vlak strand. Ongelofelijk hoe een kustlijn in één nacht kan veranderen. Na het Life Boat Station is er een andere vibe, hier liggen het strand, de dijk en parkeerplaatsen. Hier komen mensen uit de buurt met de wagen naar het strand. Dit is meer voor de toeristen. We wandelen helemaal naar het einde, naar de rode rotsen toe, naar Orcombe Point Red Rocks.
Orcombe Point Dit is het meest westelijke punt van de Jurassic Coast (Jurakust), een World Heritage Site die begint in Exmouth en eindigt, na 96 miles, aan Old Harry Rocks in Swanage in Dorset. Er zijn stukken van het Jura, Krijt en Trias ofwel het Mesozoïcum te vinden. Van hieruit keren we terug en wandelen we met de zon in onze rug. De wandeling neemt exact 56 minuten in beslag en is 5 km lang van aan onze achterdeur tot Orcombe Point en terug. Dat geeft me net genoeg tijd om mijn pc aan te zetten en beginnen te werken om 7.30 u. Douchen zal voor tijdens de lunchbreak zijn!
Webcam Op de National Coastwatch Institution Tower in Exmouth staat een live webcam op de uitkijk, en die kan je hier bekijken. https://www.exmouthcoastwatch.co.uk/
Waar? Exmouth, Devon, UK, 4 uur 30 min van Folkestone, 20 minuten van Exeter, gelegen aan de zuidkust van Engeland, aan het begin van de Jurassic Coast.
Wandelen in Fuerteventura is:
wandelen in eenzaamheid
Tekst en foto’s: Sofie Hendrikx Foto’s: Strand van Barlovento
Onbekend is onbemind: Terra Incognita Canariensis Wat drijft een wandelaar ertoe om als “Remi-alleen-op-de-wereld” door een godverlaten landschap te stappen? Na de gebeurtenissen van de afgelopen maanden wordt de lokroep van de eenzaamheid steeds luider en menig aardbewoner hunkert naar verlaten stranden, eindeloze vergezichten, zilte lucht en glooiende heuvels die hij met geen enkele andere homo viator dient te delen. “Alleen in het paradijs” - het bestaat; op Fuerteventura. Het eiland heeft het imago van een surfersparadijs vol beachgoers te zijn. Wandelaars verkiezen vaak de groene weelde van La Palma of La Gomera. Kun je het hen verwijten?
Toch bulkt Fuerteventura van de wandeltroeven! Haar perfect gesignaleerd routenetwerk maakt een wandelkaart overbodig. Het hoogteverschil is zeer gering, in vergelijking met haar verticale buurvrouw die de sprankelende naam Gran Canaria draagt. Fuerteventura is een oud, uitgedeind eiland, plaatselijk gevuld met ronde, zachte borsten. De kust is als een rozenkrans waar parelmoerkleurige baaien en uitgestrekte stranden kilometerslange kliffen aan elkaar rijgen. Wandelingen kunnen bijna steevast afgesloten worden met een frisse duik of “un chapuzón en el Atlántico”, zoals het in de lokale variant van het Spaans klinkt. En met een gemiddelde bevolkingsdichtheid van 62,16 inwoners per km2 en meer dan 100 leeggelopen hotels, heb je als wandelaar Fuerteventura volledig voor jezelf!
Foto’s: aankomst aan Barlovento
Een meer dan 10 km lang, wit zandstrand voor jou alleen! Om het attractieve landschap van Fuerteventura te begrijpen, dien je als wandelaar haar ontstaansgeschiedenis in te duiken. Deze gaat meer dan 70 miljoen jaar in de tijd toen de oceaanbodem openreet en er massa’s magma zich een weg naar het wateroppervlakte baanden. Het gestolde lava bouwde op de oceaanbodem een eilandsokkel die in geologische termen “het basale complex van Fuerteventura” wordt genoemd. Delen van het oude basale complex zijn door de kracht van uitbarstingen en platentektoniek omhoog geduwd en deze grillige vormen kan je plaatselijk bewonderen. Je ziet er zelfs de natuurlijke schachten waarlangs het magma omhoog gekropen is. Een zeldzaam geologisch hoogstandje van Moeder Aarde! In een latere fase - zo´n slordige 40 miljoen jaar geleden - vormden zich op deze sokkel enkele onstabiele schildvulkanen die grotendeels verdwenen zijn door erosie en gigantische landverschuivingen. De 700 meter hoge rotswanden in het zuidwesten van Fuerteventura zijn het litteken van zulk cataclysme en vormen een reusachtig, natuurlijk amfitheater. Dit amfitheater dat de naam “Macizo de Jandía” draagt, omarmt een kilometerslang, wit zandstrand: het maagdelijk strand van Barlovento.
De Loefzijde Barlovento betekent “de loefzijde”; de zijde waar de wind wordt gedwongen de berg op te gaan. De passaatwinden joelen er het hele jaar door en zorgen voor een aangename temperatuur, maar ook voor wolkenvorming. Zo hangt er meestal een grimmige mist tegen de bergflanken terwijl het strand zelf in de zon baadt. De golven zijn er echter genadeloos hoog en de drenkelingen ontelbaar, dus je “chapuzón” in de azuurblauwe oceaan is in Barlovento een “no-go”. Toch oefent het maagdelijke strand een ongekende aantrekkingskracht uit! De enige plekken waar de postmoderne mens zijn hand aan heeft gelegd zijn het gehucht Cofete met zijn half dozijn aan huisjes, en de kale Villa Winter die als een landheer op de omliggende, verlaten terrassen neerkijkt. Fuerteventura bestond vroeger uit twee eilanden: Maxorata in het noorden en Jandía in het zuiden. Immense zandbanken en duinen hebben de twee eilanden aan elkaar geregen. De landengte “El Istmo de Jandía” vormt de verbindende strop. Aan de oostzijde van de strop ligt het toegankelijke Sotavento-strand en aan de westzijde ligt het ontoegankelijke Barlovento-strand. Je kan het alleen te voet bereiken én bij laagtij. Als wandelaar begin je aan Sotavento, je laat je door de landengte leiden om Barlovento te bereiken en ploetert vervolgens 10 kilometer door het zand
Foto: De bus met Monstertruck wielen door de dienst tussen Cofete en de bewoonde wereld verzorgt.
Foto: Het klippenpad vlak voordat we het strand van Barloven
vooraleer je het gehucht Cofete bereikt. Daar is er een bus met de wielen van een monstertruck, die je via een wervelende landweg weer naar de bewoonde wereld brengt. Denk bijtijds aan je Touristil!
nto bereiken
Foto: Geitenboerderij
De wandeling naar Barlovento is één van de meest spectaculaire van het eiland. Wegens haar hoog adrenalinegehalte, valt ze echter buiten het wandelroutenetwerk.
Onze eerste missie bestond erin om veilig aan de overzijde van de Tandenknarsen landengte te geraken. Gedurende de eerste kilometers volgden we Jaren geleden hadden we deze de bodem van het droge ravijn wandeling al eens gestapt. Op en ploegden we door omgewoeld een zomerse julidag met een zwart, losliggend zand. Op de hittegolf in de rug, besloten we achtergrond flirten de eerste de 17 km naar Cofete te stappen. zonnestralen met de torenhoge Wanneer de wind niet uit het noorden komt, maar uit de oostelijk goudkleurige duinen en trakteerden ons op een schaduwspel van gelegen Saharawoestijn, wordt de contrasten. Op het eerste zicht Canarische archipel in een sluier lijkt het landschap kaal maar van zand en stof gehuld. Zulk Fuerteventura is rijk aan weertype heet “calima”. Calima duinen- en woestijnvegetatie! beheerst dan verschillende dagen De inheemse plantjes hebben er je hele leven; je ademt calima, je de gekste namen: het zeedruifje, eet calima, je praat calima en je de Medusa-winde, het loogkruid, slaapt calima - als je tenminste de de Canarische ijsplant, het slaap weet te vatten. kruiskruid,… Toen we na een derde van ons Bij het bereiken van de overkant traject zonder water vielen en het van de landengte, stonden we voor hoogtij dreigend op ons afkwam, de volgende uitdaging. Het pad dat besloten we voor “el contrarumbo” te kiezen en wijselijk terug naar de via de kliffen naar het begin van het Barlovento-strand afdaalt, is auto te stappen. Het mocht echter niet baten. Volledig gedehydrateerd overal en nergens. Fuerteventura is een geiteneiland. Er zijn meer zijn we niet verder dan het geiten dan inwoners en deze vrije beginpunt van het klippenpad geraakt om er als aardappelzakken viervoeters zijn er de trailblazers bij uitstek. Overal trekken ze nieuwe in het hete zand in te storten. paadjes. Soms wandel je op een Het werd zwart voor onze ogen. pad en voor je er erg in hebt, besef De enige man in ons gezelschap, je dat je op een verticaal geitenpad übrigens topfit en met kuiten als als een puntkokkel tegen de rots paaseieren, besloot op zoek te zit geplakt. Een GPS is dan geen gaan naar hulp. In Barlovento was er anno 2007 geen gsm-ontvangst. overbodige luxe. Onze hero-for-a-day wist een jeep Na een klein halfuurtje uur dalen op te sporen, gevuld met trippende bereikten we het strand van hippies die ons niet alleen water Barlovento. Haar maagdelijke aanboden maar in de eerste plaats schoonheid sloeg ons in het een rit naar de bewoonde wereld. gezicht! What a beauty! Maar We waren gered! de fotosessie die halverwege de Jaren knaagde de frustratie over eerste baai volgde, bracht onze ons mislukt avontuur totdat we in tijdlijn in het gedrang. Het water 2020 besloten er ons een tweede kwam omhoog en het strandje keer aan te wagen. Met dezelfde van de eerste baai liep al snel vol. groep, maar dit keer vergezeld van Teruglopen was geen optie. Met het ons nageslacht en voorzien van water tot aan onze enkels en de voldoende proviand, zetten we bij wind van voor, spurtten we naar de het krieken van de dag de tocht in.
Foto’s: afdaling naar het strand.
gigantische afgevallen rotsblokken die de baai van de rest van het strand afsneden. Het zand plakte als modder aan onze wandelschoenen. Het beloofde een unieke dag te worden! Zodra we het strand bereikten, zette het rondwaaiende zand zich vast op onze bezwete lichamen. Als gepaneerde kroketjes wandelen we zwijgzaam richting Cofete. Tandenknarsen kreeg er een heel andere betekenis.
Tegen het middaguur begonnen onze magen te knorren en werd de picknick uitgestald, maar niet vooraleer we al het zand uit onze schoenen hadden gekieperd We genoten van de eenzame rust. Alleen het breken van de metershoge golven doorbrak de stilte. Opeens kreeg iemand het illustere idee om zijn playlist boven te halen. Even later galmde The Sound of Silence van Simon & Garfunkel over het hemelsbrede strand en werden we gepakt door In 2007 was het strand van Barlovento nog heel de toekomstige nostalgie die zich nu al als een sterk vervuild. Ik heb foto’s van aangespoelde flash forward tastbaar maakte. Hoe eenvoudig computers, TV´s en hopen plastiek die mooi kan het leven toch zijn! Een eenzame eerder de mens onteerden als wel het wandeling, een azuurblauwe zee en een maagdelijk strand. Maar enkele jaren geleden smakelijke picknick! is de eilandregering aan een opruimactie begonnen en met vaste regelmaat wordt het aangespoelde vuil weggeruimd. Alleen het drijfhout laten ze liggen. De inheems bevolking P.S.: slecht twee keer vooraleer we Cofete heeft een eigen woord voor drijfhout: “jallos de bereikten, hebben we andere wandelaars madera”. Het woord is een canarismo, hetgeen ontmoet. Acht kilometer strand hadden we betekent dat het alleen in de archipel wordt voor ons alleen gehad. gebruikt. In tijden van crisis verzamelden de armen “los jallos” om ze als sprokkelhout te verkopen. Er werden ook meubels en zelfs kerkbankjes mee gemaakt.
Foto: De statige Villa Winter
Mogán Verde: jullie nederlandstalige privé-gidsen op Gran Canaria! Mogán Verde is een firma van duurzaam toerisme die hoofdzakelijk privé-wandelingen aanbiedt in het ruige hinterland van Gran Canaria. Hierbij begeleid ik jou als gids terwijl je samen met je partner, familie of vrienden op pad bent. Je kan een wandeling uit het aanbod op onze website kiezen of ik stel je enkele op-maat-gemaakte wandelingen voor. Mijn academische achtergrond staat me toe me te verdiepen in verschillende onderwerpen, zoals vulkanisme, flora, geschiedenis en architectuur. Dankzij mijn jarenlange ervaring als wandelgids en “officiële gids van de Canarische regering” wordt elke wandeling een levendige, vrolijke, geanimeerde en interessante tour! Mogán Verde stelt ook wandelvakanties samen, zowel voor particulieren als voor verenigingen en reisbureaus. Met behulp van verschillende bouwstenen als wandeltocht, transport, lunch, verblijf kunnen we voor jou de ultieme op-maat-gemaakte wandelvakantie samenstellen! Ik woon al meer dan 17 jaar op de Canarische eilanden en zowel Gran Canaria als Fuerteventura ken ik als mijn broekzak! Gaan we samen op pad? Foto: Sofie Hendrikx - https://www.moganverde.es/nederlands/
Gezocht: ‘beste’ fiets- en wandelroute van 2021 Wandelroute van het Jaar De strijd om de Fietsroute en de Wandelroute van het Jaar barst weer los. Iedereen kan zijn of haar favoriete route voordragen bij twee jury’s van ervaren fietsers en wandelaars. In februari 2021, op de Fiets en Wandelbeurzen in Gent en Utrecht, maken zij de winnaars bekend. Fietsen en wandelen staan als duurzame én veilige activiteiten meer dan ooit in de belangstelling. Belgen en Nederlanders gingen in de afgelopen maanden massaal met de fiets of te voet op pad. En al deze fietsers en wandelaars verdienen natuurlijk kwalitatief goede routes, met een duidelijke bewegwijzering, goede route-informatie en weinig hinder van autoverkeer.
Fietsroute van het Jaar Al meer dan tien jaar trekt de fietsjury eropuit om in heel Europa nieuwe routes te testen en te beoordelen. Afgelopen jaar legde La Dolce Via in de Franse Ardèche beslag op de eretitel ‘beste fietsroute van 2020’. In aanmerking komen nieuwe of ingrijpend vernieuwde routes die tussen 1 september 2019 en 1 september 2020 zijn gerealiseerd.
De wandeljury beoordeelt routes in België, Nederland en Groothertogdom Luxemburg. Elk jaar leggen de juryleden honderden kilometers af om genomineerde routes na te lopen. In 2020 werd het Streek-GR Waas- en Reynaertland tot winnaar uitgeroepen. Ook voor deze uitverkiezing geldt: alleen nieuwe of ingrijpend vernieuwde routes die in de periode 1 september 2019 en 1 september 2020 zijn gerealiseerd, maken kans op de eretitel ‘beste wandelroute van 2021’.
Uitreiking trofeeën De wandeljury reikt de bijbehorende wandeltrofee uit op zaterdag 13 februari, tijdens de eerste dag van de Fiets en Wandelbeurs in Flanders Expo in Gent. Vrijdag 19 februari volgt de uitreiking van de fietstrofee op de eerste dag van de Fiets en Wandelbeurs in Jaarbeurs Utrecht. Bekijk de criteria voor de Fietsroute en de Wandelroute van het Jaar op www.fietsenwandelbeurs.be. De deadline voor aanmelding is 15 september 2020 voor de fietsroute en 1 oktober 2020 voor de wandelroute. De Fietsroute en de Wandelroute van het Jaar zijn een initiatief van de Fiets en Wandelbeurs, het grootste indoor event ter wereld voor fietsers en wandelaars.
Wandelsuggesties in de Vaucluse
Le manoir de la Pré Fantasti Le circuit des châteaux Les 3 chapelles Le plateau de Gargamiane
Tekst en foto’s: Gilbert Roels
Wandelsuggesties in de Vaucluse
Wandelen in de Vaucluse
De Vaucluse is een van de zes departementen die de Provence vormen. Het ligt tussen vier andere Franse departementen: de Drôme in het noorden, de Alpes-de-Haute-Provence in het oosten, de Bouches-du-Rhône in het zuiden en de Gard in het westen. Belangrijke steden zijn Avignon (de hoofdstad), Carpentras, Vaison-la-Romaine, Orange en Cavaillon. Sportieve wandelaars zijn verrukt over de mogelijkheden die deze streek rond de Mont Ventoux en de Dentelles de Montmirail biedt.
Twee belangrijke Grote Routepaden kruisen elkaar boven op de Mont Ventoux: de GR4 en de GR9. In en om de grillige rotsen van de Dentelles de Montmirail maakt de streek-GR (GRP) des Dentelles de Montmirail de dienst uit.
Wijn
Wijnliefhebbers kennen de streek omwille van zijn Côtes du Rhône wijnen met ronkende namen als Chateauneuf-du-Pape, Gigondas en Vacqueyras. Toeristen kennen vanzelfsprekend Avignon (met zijn bekende “Pont” en het paleis van de pausen) en de Romeinse steden Orange en Vaison-la-Romaine.
Mooiste dorp
Het departement telt ook zeven dorpen die de titel van mooiste dorp van Frankrijk wegkaapten: Ansouis, Gordes, Roussillon, Lourmarin, Ménerbes, Séguret en Venasque.
Alle Grote Routepaden en streek-GR ’s van de Vaucluse opsommen, is onbegonnen werk. Maar niet iedereen wil zich zo maar meteen aan een avontuurlijke GR wagen. Daarom stelt Vaucluse Provence Attractivité een twaalftal suggestiewandelingen voor, met afstanden schommelend tussen 2 en 12 km. En met een moeilijkheidsgraad van gemakkelijk over gemiddeld tot moeilijk. Opgelet: zelfs bij zogezegde gemakkelijke wandelingen zijn soms wandelstokken nuttig. En bij wandelingen als La Montagne de Piaud in Malaucène zelfs noodzakelijk. Met 525 hoogtemeters is deze “moeilijke” wandeling trouwens enkel geschikt voor ervaren en sportieve wandelaars. De basiskaart voor de meeste van deze wandelingen is de IGN-topokaart 3040ET Carpentras (1:25.000). En bijkomend eventueel kaart 3140ET (een must voor wie rond de Mont Ventoux gaat wandelen).
Een overzicht van de suggestiewandelingen: • • • • • • • • • • • •
Aubignan: le plateau de Gargamiane
http://www.ventouxprovence.fr/fileadmin/mediatheque/ventoux-provence/document/fiche-randonnee-aubignan.pdf
Beaumes de Venise: le plateau des Courens
http://www.ventouxprovence.fr/fileadmin/mediatheque/ventoux-provence/document/fiche-randonnee-beaumes-venise.pdf
Bédoin: la combe obscure
http://www.ventouxprovence.fr/fileadmin/mediatheque/ventoux-provence/document/fiche-randonnee-bedoin.pdf
Caromb: le manoir de la Pré Fantasti
http://www.ventouxprovence.fr/fileadmin/mediatheque/ventoux-provence/document/Fiche-randonnee-caromb.pdf
Carpentras: la ville au fil de l’eau
http://www.ventouxprovence.fr/fileadmin/mediatheque/ventoux-provence/document/fiche-randonnee-carpentras.pdf
Flassan : la combe de Canaud
http://www.ventouxprovence.fr/fileadmin/mediatheque/ventoux-provence/document/fiche-randonnee-flassan.pdf
Gigondas: La tour sarrasine & le rocher du midi
http://www.ventouxprovence.fr/reportages/dentelles-de-montmirail/2-randos-au-depart-de-gigondas.html
Malaucène: la montagne de Piaud
http://www.ventouxprovence.fr/fileadmin/mediatheque/ventoux-provence/document/fiche-randonnee-malaucene.pdf
Mazan: les 3 chapelles
http://www.ventouxprovence.fr/fileadmin/mediatheque/ventoux-provence/document/fiche-randonnee-mazan.pdf
Sarrians: le circuit des châteaux
http://www.ventouxprovence.fr/fileadmin/mediatheque/ventoux-provence/document/Fiche-randonnee-sarrians.pdf
Vacqueyras: la colline Coste de Coa
http://www.ventouxprovence.fr/fileadmin/mediatheque/ventoux-provence/document/fiche-randonnee-vacqueyras.pdf
Venasque: Pérégrine et fonds des gorges de la Nesque
http://www.ventouxprovence.fr/fileadmin/mediatheque/ventoux-provence/document/fiche-randonnee-venasque-rect.pdf
Vier wandelingen We stellen onze lezers enkele van de wandelingen voor die we dit en vorig jaar uitgetest hebben. Met niet teveel commentaar, wel veel foto’s… die zeggen meer.
1.
Le manoir de la Pré Fantasti
Met een afstand 3,6 km en 133 hoogtemeters een gemakkelijke wandeling. Gemakkelijk is echter relatief in Frankrijk want er komen een stevige klim en een eerder avontuurlijke afdaling in voor. Vertrekplaats van deze wandeling is de parking langs de D13 (op de folder vind je de GPS-coördinaten). Een infobord op de parking herinnert er ons aan dat we hier in een gevoelig natuurgebied zijn (foto 1). En een paaltje met een gele pijl toont ons de goede richting (foto 2). Wel wat verwarrend want de bewegwijzering van de route bestaat uit twee groene strepen. Het gaat langzaam omhoog tussen het groen (foto 3) en al vlug bereiken we de resten van de Manoir de la Pré Fantasti (foto 4). Een infobord (foto 5) leert ons dat dit landhuis te maken had met twee corrupte kardinalen, neven van paus Urbanus VIII. Die moesten vluchten uit Rome en zich hier in 1648 vestigden. Meer over de geschiedenis van deze plaats vind je op het infobord. We laten de ruïne achter ons en klimmen (zie introfoto) naar het plateau van Les
Coupinottes. Van waar we een mooi uitzicht krijgen op het 12de-eeuwse kasteel van Le Barroux (foto 7). Af en toe is het wel zoeken geblazen naar onze twee groene strepen, die soms verstopt zitten onder de struiken. Zoals steeds in Frankrijk is een actuele topografische IGN kaart geen overbodige luxe. We dalen af, draaien naar rechts en komen zo aan het stuwmeer van Paty (foto 8). Op één na de oudste nog in werking zijnde stuwdam. Gebouwd in de tweede helft van de 18de eeuw. Er is hier een snackbar met terras, iets waar we graag gebruik van maken. Een lommerrijke weg en een wat avontuurlijk dalen pad (foto 9) scheiden ons nog van de parkeerplaats. Link naar folder en beschrijving: http://www.ventouxprovence.fr/fileadmin/mediatheque/ ventoux-provence/document/Fiche-randonnee-caromb. pdf
Foto 1
Foto 9
Foto 8
Foto 2
Foto 3
Foto 7
Foto 4
Foto 5
2.
Le circuit des châteaux
Een erg gemakkelijke wandeling van 10,7 km met slechts 44 hoogtemeters. Je moet echter van asfalt houden want die overheerst, op enkele mooie landwegen na. Vertrekken (parking) kan aan het oude station van de lijn Sarrians-Montmirail. Het pad is “bewegwijzerd” met bordjes “Les Châteaux” zoals bij de start (foto 10). We zetten bewegwijzerd tussen haakjes want hier en daar ontbreekt wel een bordje of heeft het een slag van de molen gekregen. Maar met de folder in de hand, geraak je er wel. Bij de start staat ook een bord met de nodige uitleg over het agrarisch en industrieel verleden van Sarrians (foto 11). Het eerste deel van de wandeling is recht-oprecht asfalt over de Via Vénaissia (foto 13). De naam van deze 15 km lange fietsroute verwijst naar het graafschap Venaissin. Wat dadelijk opvalt bij het begin van deze weg zijn de duizenden (lees miljoenen) kleine witte slakkenhuisjes op de planten langs het parcours (foto 12). We zullen deze slakjes ook nog tegenkomen bij de wandeling van de “3 Chapelles”.
Halfweg van deze via zien we rechts het zogenaamde “maison aux girafes” (foto 14). Aan het zwembad van deze mooi beschilderde gîte blijken twee kleurige giraf-beelden te staan… Gelukkig kunnen we wat verder het asfalt even in de steek laten voor een mooie parallelle veldweg (foto 15). Op het rondpunt van Pied Card verlaten we de fietsroute en trekken we (nog steeds asfalt) de velden en wijngaarden in. De Route de Saint Privas, een prachtige platanendreef (foto 16), leidt ons naar het kasteel van Verclos vlakbij de rivier de Ouvèze (foto 17) met een nog intacte 13de-eeuwse toren. We keren op onze stappen terug en nemen rechtsaf de landweg “chemin de Saint-Laurent” door de velden. Met de Route du Gayet, scherp linksaf, zitten we weer op het asfalt. De Route de Tourreau brengt ons rechtsaf voor de poort van het gelijknamige kasteel (foto 18). We blijven deze weg volgen, die op het einde overgaat in de boulevard du Comte d’Orange en tenslotte naar de boulevard de Provence en ons vertrekpunt. Met een uitstekend dagmenu in brasserie Le Pressoir in het centrum van Sarrians besluiten we deze voormiddagwandeling. Link naar folder en beschrijving: http://www.ventouxprovence.fr/fileadmin/ mediatheque/ventoux-provence/document/Fiche-randonnee-sarrians.pdf
Foto 10
Foto 13
Foto 12
Foto 11
Foto 15
Foto 16
Foto 14
Foto 17
Foto 18
3.
Les 3 chapelles
Voor wie van kapellen en een historische begraafplaats houdt, is dit een mooie wandeling. Ook al omdat het middengedeelte veel natuurschoon en een panorama biedt en ook wat grillige wegen. De wandeling krijgt de classificering middelzwaar mee, is 9,7 km lang en telt 200 hoogtemeters. De bewegwijzering is geel van de Petite Randonnée (foto 21) plus een kort niet bewegwijzerd pad. Start- en eindplaats is de Place du 8 mai, vlakbij de toeristische dienst in het centrum van Mazan (parking in de omgeving). We volgen de geasfalteerde chemin de Notre Dame, hier en daar afgezoomd met cactussen in bloei (foto 19). Na 1,4 km staan we voor de kapel van Notre Dame (foto 20). De chemin de la Genestière en de chemin du Limon Sud sturen ons zachtjes klimmend naar bebost terrein. Het pad wordt rotsachtiger en voert ons door typische Provençaalse flora (foto 22).
Bij een wegwijzer (326 m. hoog) volgen we richting Crillon (foto 23) en komen we aan de ruïnes van de kapel van Saint Alban (foto 24). We volgen een pad op het plateau (foto 25), dat ons wat verder aan een gedenkkruis beloont met een panorama (foto 26). We dalen door de wijngaarden, waar arbeiders aan het snoeien zijn (foto 27) af richting Mazan. Even voor het dorp betreden we het befaamde kerkhof van Mazan. Een infobord (foto 28) vertelt ons meer over deze monumentale kerkhof-tuin, die naar verluidt zijn oorsprong heeft in de Romeinse tijd. Men vindt er meer dan zestig sarcofagen uit de 5de en 6de eeuw (De Merovingische tijd) en talrijke monumentale grafmonumenten (foto 29). Ook de kapel van Notre Dame de Pareloup (foto 30), gebouwd op de grondvesten van de kapel van Notre Dame le Brune Saint Alban, is een bezoek meer dan waard. Een korte afdaling brengt ons tenslotte weer op de place du 8 mai.. Link naar folder en beschrijving: http:// www.ventouxprovence.fr/fileadmin/mediatheque/ventoux-provence/document/fiche-randonnee-mazan.pdf
Foto 21
Foto 23
Foto 20
Foto 19
Foto 24
Foto 26
Foto 22
Foto 25
Foto 27
Foto 29
Foto 28
Foto 30
4.
Le plateau de Gargamiane
Onze vierde wandeling start aan het kerkhof van Aubignan. Het gaat om een gemakkelijke wandeling van 6,1 km met slechts 65 hoogtemeters. Landschappelijk echter heel mooi en met twee rode draden: Het 65 km lange Canal de Carpentras (dat zijn water betrekt uit de Durance) en bedoeld is voor irrigatie. En de wijngaarden tussen Aubignan en Beaumes-de-Venise, het dorp van de bekende muskaatwijn. Het pad is bewegwijzerd met rode bordjes met de letters QVG (Qualité de Vie Gargamiane) in het wit. Maar, zoals steeds, ontbreken er wel een paar langs het parcours. Een eindje voorbij het kerkhof gaat het linksaf langs de chemin de Gargamiane en komen we al vlug aan het kanaal van Carpentras. We volgen het witgroene water van het kanaal (foto 31) tot aan een houten brugje. Daar gaat het links en volgen we een piste door de wijngaarden (foto 32) over het plateau van Gargamiane. We krijgen hier door de wijnranken zicht op de grillige rotsen van de Dentelles de Montmirail, waar de zon voor altijd wisselende kleuren zorgt (foto 33).
De piste gaat over in een asfaltweg en we naderen Beaumes-de-Venise (foto 34). Aan de rand van het dorp nemen we de oude route van Orange naar Malaucène naar links (foto 35). Wat verder gaat het opnieuw naar links over de chemin des Etangs. We lopen nu een tweetal kilometers tussen wijngaarden en olijfbomen, waarbij we onderweg overstappen naar de chemin de Gargamiane. We komen opnieuw aan het kanaal van Carpentras. Het mooie pad volgt de bochten van het kanaal tot we het over een brugje (foto 36) verlaten richting centrum en kerkhof. Het rode QVG bordje is hier wel vervangen door een groen… We houden onze middagpauze op de avenue Frédéric Mistral. Meer bepaald op het terras van de sympathieke brasserie Ideal Bar, waar we voor de ongelooflijke prijs van 14,90 Euro een viergangen dagmenu niet aan ons laten voorbijgaan. En waar kan je trouwens nog een pastis drinken voor 2 Euro… Link naar folder en beschrijving: http:// www.ventouxprovence.fr/fileadmin/mediatheque/ventoux-provence/document/fiche-randonnee-aubignan.pdf
Foto 31
Foto 32
Foto 33
Foto 35
Fo
oto 36
Foto 34
Info & documentatie De officiële site van Ventoux-Provence is www.ventouxprovence.fr/accueil.html De site is beschikbaar in het Frans en het Engels en brengt een overzicht van alle toeristische bezienswaardigheden, vrijetijdsactiviteiten en uitstappen, wijn & gastronomie, geleide bezoeken, kunst & artisanale producten, HORECA en nog veel meer. Speciaal gericht op actieve vakantiegangers is de site van Vaucluse Provence Attractivité: www.provence-toerisme.com/ De site is beschikbaar in het Nederlands, Engels, Duits, Spaans en vanzelfsprekend ook in het Frans. Wie op zoek is naar wandelingen, kan hier terecht via de rechtstreekse link www.provence-toerisme.com/itineraires/aanbod-33-2.html Met 3000 km aan gemarkeerde paden is de Vaucluse een waar paradijs voor wandelaars. Wandelen in het hart van de wijngaarden en lavendelvelden, tussen de okerlandschappen van Roussillon en langs charmante, hooggelegen dorpjes. Op deze site vind je eveneens de nodige info als je op zoek bent naar een gids. Via de bovenstaande link krijg je een vijftigtal suggesties aangeboden voor trektochten en rondwandelingen. Reportage & foto‘s: Gilbert Roels
Rondom
m je kot wandeling regio Maaseik
Tekst: Bennet Berx, foto’s: Marc Thijs
Er was eens… Zo beginnen vele verhaaltjes, en veel daarvan zijn veelal fictief. Maar deze keer kunnen we de ‘beginwoorden’ toepassen én in de hedendaagse realiteit. Begin dit jaar hadden we nog totaal geen idee hoe de huidige coronacrisis om zich heen zal slaan en ons leven zal beheersen. Die impact had niemand verwacht, zelfs wij niet in onze stoutste dromen. Dus trokken we vlak voor de lockdowntoestanden nietsvermoedend en naar goede gewoonte de wandelschoenen aan om samen met Wandelclub De Wandelaar onze eerste wandeltocht voor jaargang 2020 aan te vatten. Het was een ‘thuismatch’ want de plaats voor onze tocht was onze eigenste regio. Het zou tot nu ook de enige georganiseerde tocht zijn, die we dit jaar voorlopig hebben kunnen laten doorgaan. Want het slot ging erop! Dus, er was eens … Maaseik en omstreken vormden het decor, en dat betekende een wandeling van bijna 16 kilometer langsheen twee mooie wandelregio’s. Namelijk het Rivierpark Maasvallei en het Grens-park Kempen~Broek. De zon was vroeg op het jaar al in volle glorie aanwezig
en als startlocatie hadden we gekozen voor het idyllische Heppeneert, een gehucht van Maaseik. Het gehucht wordt ook mooi bezongen door Harold K, een muzikant afkomstig uit de Nederlandse buurgemeente Echt-Susteren. Je vindt trouwens zijn muzikale vertolking onder dit artikel bij de weblink van YouTube. Heppeneert is ook een populair bedevaartsoord (foto 1), en dat vindt zijn oorsprong in het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Rust. Dat beeld werd oorspronkelijk vereerd in de kapel van de Kapellerhof (de uit de middeleeuwen daterende Hof aen die Capelle) te Elen, waar het eeuwen eerder was aangespoeld bij een overstroming van de Maas. Elen is ook de locatie waar we heen moeten en daar zullen we onze eerste rustplaats houden. Nadat we iedereen welkom hadden geheten op de parking aan de kerk en het bedevaartsoord gingen we van start. Langs de dijk van de Maas ging het in noordelijke richting naar Maaseik. Het historische centrum zullen we niet bezoeken, maar het loont zeker de moeite om het eens te bezoeken. Wij blijven in de omgeving van de rivier en zullen voor
Foto 1
het stadscentrum de velden en uiterwaarden induiken (foto 2). De plaatselijke paarse wandellus zal ons gedurende bijna 3 kilometer veelal vergezellen. Kale bomen en her en der enkele paarden in de velden zijn onze blikvangers tijdens dat stukje route.
In de verte zie je Elen liggen, een dorp van de stad Dilsen-Stokkem. Ook zien we de windmolen De Hoop aan de horizon. Enkele schapen lachen ons toe (foto 4 + 5) vooraleer we op de brede dijkweg aankomen.
Waar de Scherestraat bijna de Duivelsbrugweg nadert, gaan we via het onverharde deel van de Scherestraat zuidwaarts, nu samen met de rode wandellus. Aan de Nuchelenweg zien we de Onze-Lieve-Vrouwekapel (foto 3) en de mooie Hoeve Nuchelenhof. Ter hoogte van de Daalweg verlaten we de rode wandellus en slaan linksaf het onverharde pad in. Foto 4
Foto 3 Foto 5
Foto 2
Deze dijk (foto 6) kan je als fietspad gebruiken tussen Heppeneert, Elen en verderop tot Stokkem. Sinds kort is er een nieuwe grindwinning tussen deze dijk en de Maas.
Foto 6
Indrukwekkende machinerie (foto 7) flankeert ons op weg naar de dorpskern van Elen.
Dit kleine gebied is ontstaan als gevolg van turfwinning. De oranje wandellus wijst ons de weg erheen. We dwarsen de drukke Rijksweg N78 en doorheen de bebouwing arriveren we aan De Broeken. Aan de plaatselijke vijver staat ook een vogelkijkhut om het leven rondom deze plas gade te slaan. We verlaten deze voormalige turfwinning en steken de Stationsstraat over om de Kasteeldreef te bereiken, nog steeds de oranje lus volgend. Kasteeldreef doet terecht vermoeden dat er in de buurt een kasteel moet zijn. We zien inderdaad de contouren van Kasteel Sipernau (foto 9). De legende wil dat de Franse Keizer Napoleon Bonaparte en zijn gevolg er op hun terugreis van de noodlottige veldtocht in Rusland overnachtte. Het kasteel is door de jaren heen regelmatig verbouwd. Heden is dit kasteel nog steeds bewoond. In de omgeving is het kasteel vooral bekend omwille van de kapel waar Heilige Rita vereerd wordt.
Foto 7
Tegenover de plaatselijke Sint-Pieterskerk bereiken we onze rust- en pauzeplaats, Café In De Goude Ster. Iets meer als 6 kilometer hebben we reeds achter de rug. Na onze pauze verlaten we de omgeving van De Maas en trekken westwaarts via Kapelhof naar natuurgebied De Broeken (foto 8).
Foto 8
Foto 9
De Oranje lus wuiven we uit om na bijna 11 kilometer het Rivierpark Maasvallei tijdelijk om te wisselen voor het Grenspark Kempen~Broek. De voormalige spoorweg tussen Maaseik en As is nu een fietspad en maakt deel uit van het Limburgse fietsroutenetwerk.
Foto 10
Na 300 meter over de zijkant van dit pad bevinden we ons in de Maaseikse gehuchten Wurfeld en Siemkensheuvel. Aan een bankje (foto 10) nemen we nog een korte pauze en aanschouwen we de omgeving van het natuurgebied Den Tösch. We vervolgen onze weg en trekken oostwaarts, terug richting Heppeneert en het Rivierpark Maasvallei. In een tuintje merken we een vervallen miniatuurdorp op. We moeten eerst nog de N78 wederom oversteken om uiteindelijk de regio tussen Heppeneert en Elen aan te treffen. Landbouw voert hier het hoge woord. Getuige daarvan zijn diverse akkers, traktoren (foto 11) en boerderijen (foto 12).
Als we op onze teller 13,5 kilometer zien staan, komen we de routemarkeringen van Heppeneert weer tegen. De rode lus en verderop ook weer de paarse lus doen ons behouden en wel aankomen op ons eindpunt (foto 13); de parking en het mooie park van de Sint-GertrudisKerk en het bedevaartsoord. Onze ‘cirkel’ is daarmee rond! Deze zelf samengestelde route kan je vinden via de link van RouteYou. Ook de link van de volledige fotoreportage van Marc Thijs kan je hieronder terugvinden. Wil je zelf ook in dit gebied wandelen met behulp van kant-en-klare wandellussen, dan kan je je best informeren bij het Regionaal Landschap Kempen en Maasland en de website van Wandelen in Limburg. Vele wandelgroeten, Bennet
INFO:
https://fb.me/wandelclubdewandelaar/ Foto 11
https://www.rivierparkmaasvallei.eu/nl https://www.kempenbroek.eu/nl https://nl.wikipedia.org/wiki/Heppeneert https://www.youtube.com/watch?v=NxF4Ay6tQmE https://nl.wikipedia.org/wiki/Maaseik https://nl.wikipedia.org/wiki/Elen https://nl-nl.facebook.com/CafeInDeGoudeSter
Foto 12
https://nl.wikipedia.org/wiki/De_Broeken https://nl.wikipedia.org/wiki/Kasteel_Sipernau http://www.rlkm.be/ https://www.wandeleninlimburg.be/nl/
ROUTE: zie ommezijde! FOTOREPORTAGE: Foto 13
https://wandelkrant.smugmug.com/Wandelroutes/Maasvallei-Heppeneert/
ROUTE: https://www.routeyou.com/nl-be/route/view/7895444/wandelroute/maasvallei-heppeneert-elen
Mallorca Walking Event
5de Editie
15-18 April 2021
Wandel4daagse Capdepera, een wandelparadijs in Mallorca! www.mallorcawalkingevent.com Powered by
De 5de editie van het Mallorca Walking Event verhuist naar de Oostelijke kant van het eiland. Wij zijn dan ook zeer verheugd Capdepera voor te stellen. Geniet alvast van een voorproefje van hun mooie routes en prachtige uitzichten!
Wie tot aan de lichttoren loopt of de Punta de Capdepera wordt beloond met mooie zichten over de kliffen. Verderop ligt het toeristische gebied van Font de sa Cala met stranden en toeristische baaien.
De Serra de Llevant is de bergketen die het reliëf vormt van het Oostelijke deel van Mallorca. Deze loopt parallel van het binnenland Arta tot schuin naar de kust vlakbij Santanyi. Dit gebied heeft daarenboven nog een extra mooi natuurlijke geschenk; het Llevant Natural Park met routes die vaak eindigen met zichten over het turquoise water.
Tussen Cap de Pinar en Cap Vermell ligt Canyamel een zowel toeristisch als residentieel gebied en waar je ook de mooie site van de Arta grotten een bezoek waard zijn.
Dankzij de mooie kusten en het kristalhelder water heeft de omgeving zich verder toeristisch ontwikkeld. Het hele gebied strekt zich uit over 54,90 km², waarvan ongeveer 30 km bestaat uit kustlijn.
De vele mogelijkheden die Capdepera biedt, maakt het tot een interessante streek op elk moment van het jaar. Daarom heeft de organisatie voor deze regio gekozen om hier samen met jullie de Vierdaagse te lopen!
Wegens COVID-19 werd besloten La primavera te verplaatsen naar eind oktober 2020. Maar ook deze editie werd afgeblazen. 2020 wordt dus Enkele kustcentra in dit gebied: Cala Rajada, een jaar zonder Primavera editie. Cala Mesquida, Font de sa Cala en Canyamel. Noteer alvast 15 tot en met 18 april 2021 in je Cala Rajada, is de natuurlijke haven van Capdeagenda met een stip. Dit valt in de tweede week pera en het dichtstbijzijnde punt naar het zuster van de Vlaamse Paasvakantie. Dan kan je hier eiland Menorca. hopelijk terecht voor deze volledig vernieuwde In Cala Rajada heerst een aangename sfeer met vierdaagse! haar gebouwen langs de kustlijn en ook een promenade langs de zee waar het heerlijk wandelen Blik gerust even terug op de voorgaande edities: is met een zacht briesje. https://wandelkrant.be/mallorca/
‘Maas Trek 2020: een tikkeltje anders’ op 3 en 4 oktober 2020! Helemaal veilig wandelen van het landschapspark langs de oevers van de Maas. Voor het zesde jaar op rij kun je het RivierPark Maasvallei te voet verkennen tijdens deze aangepaste versie van het grensoverschrijdend wandelevenement ‘Maas Trek’. Geen evenement dit keer, maar wel een bijzonder en tijdelijk aanbod om al wandelend het RivierPark Maasvallei te ontdekken tijdens de ‘Maas Trek 2020: een tikkeltje anders’. Dit jaar staat de riviernatuur in en rond de gemeente Stein, hart van de Maasvallei, centraal. Maar naar goede gewoonte is er een grensoverschrijdend wandelaanbod en zijn er ook wandellussen aan de Vlaamse zijde voorzien. Op 3 en 4 oktober zijn deze tijdelijke routes bewegwijzerd met de gekende roze pijlen, en zal je het gratis routekaartje kunnen downloaden op de website van RivierPark Maasvallei. Per wandelroute zijn er meerdere instapplaatsen in Stein, Maasmechelen, Dilsen-Stokkem en Sittard-Geleen. Zo kan je helemaal veilig genieten van dit prachtige landschapspark langs beide oevers van de Maas. “We organiseren de Maas Trek dit jaar een tikkeltje anders omwille van de coronacrisis,” zegt Katrien Schaerlaekens, projectleider RivierPark Maasvallei. “Veel evenementen kunnen of mogen niet doorgaan en we wilden natuurliefhebbers toch absoluut de kans geven om ook dit jaar het prachtige landschapspark te ontdekken. Gelukkig is wandelen een perfecte activiteit om in deze tijden te doen: in openlucht, in de natuur en in beperkt gezelschap.” Om drukte zoveel mogelijk te vermijden is er geen officiële startplek met randanimatie voorzien zoals andere jaren. Je hoeft je niet in te schrijven en je kan dus gratis de Maas Trek routes gaan wandelen. Ook de controleposten zijn geschrapt en je kan vanuit meerdere plaatsen aan de wandelingen starten. “Maar we roepen wandelaars van de Maas Trek wel op om een originele foto te posten op so-
cial media waarbij er een herkenbaar element uit het landschap te zien is. Bijvoorbeeld bij het blow-up meubel aan het veerpont in Berg aan de Maas. Wie dit doet en het RivierPark Maasvallei tagt, maakt kans op een gratis wandelbox van Wandelen in Limburg”, aldus de projectleider. ‘Maas Trek 2020: een tikkeltje anders’ is de ideale gelegenheid om samen met je gezin te genieten van de bijzondere riviernatuur in het hart van de Maasvallei! PRAKTISCH Datum: zaterdag 3 en zondag 4 oktober 2020 Deelname: gratis! Je kan kiezen uit volgende afstanden: 7,5 km – 11 km – 13,5 km De instapplaatsen zijn: Groot veer Berg aan de Maas – Meeswijk (7,5 km, 11 km en 13,5 km) De Wissen (7,5 km en 13,5 km) Grevenbicht, Burgemeester Kotenplein (13,5 km) Maasband, Maasbanderkerkweg (11 km) De routes worden op 2, 3 en 4 oktober beschikbaar gesteld op de website van RivierPark Maasvallei (plattegrond in pdf en gpx). De routes worden op beide dagen ook met roze pijlen aangeduid in het terrein. Na het weekend worden de pijlen weer weggehaald. Alle info op www.maastrek.eu
Han-sur-Lesse: bovengronds en ondergronds wandelen
Tekst en foto’s: Gilbert Roels
Han-sur-Lesse: bovengronds en ondergronds wandelen Van de tien Belgische provincies is Luxemburg, in het hart van de Ardennen, zonder twijfel de meest groene. Niet minder dan 51% van het totale grondgebied bestaat uit bos, goed voor 313.000 ha. Dit betekent dat in onze meest beboste provincie van het land, één op twee vierkante meter bedekt is met bomen. Een uitzonderlijk mooi wandelgebied is zonder twijfel dat tussen en rond de Lesse en haar bijrivier de Lomme. Het natuurgebied Lesse & Lomme (dat ooit de titel nationaal park meekreeg) ligt op het grondgebied van de gemeenten Rochefort en Tellin. De toeristische meest bekende plaats in die regio is zonder twijfel Han-sur-Lesse en dat omwille van de befaamde grotten. Wij gingen de streek zowel boven- als ondergronds gedurende twee warme augustusdagen verkennen.
Wandelen in en om Han-sur-Lesse Onze tweedaagse begint vroeg op een donderdagmorgen. Bedoeling is deze voormiddag een wandeling van een tiental kilometer te doen in de omgeving van Han-sur-Lesse. En de keuze valt op wandeling TL15 Promenade des Hauts de Lesse. De gemeente Tellin ligt ten zuidoosten van Han en in deze streek rond de dorpen Belvaux, Bure, Awenne, Mirwart en Grupont is er een ruime keuze aan wandelingen. Zoals de TL01 Le Chemin des Bruyères, TL02 Promenade des Chapelles, TL03 Promenade du Bois de Machi en zo meer. Ons vertrekpunt is de parking tegenover het kasteel van Resteigne (foto 1), vlakbij de plaats waar het beekje de Nanry in de Lesse uitmondt. We volgen het parcours via de liggende gele ruit (foto 2).
Foto 1
Foto 2
Het Waals Gewest gebruikt een eenvormige bewegwijzering, eigenlijk een copy-paste van die van de Franse Club Vosgien. Tussen de huizen en het groen door gaat het naar de kerk van Resteigne (foto 3). Hier vinden we ook een infobord over de slag van Bure tijdens WO II en de Britten die in Resteigne gebaseerd waren (foto 4). Bij het kruisen van de ruisseau de Nanry bemerken we links een Mariagrot (foto 5), verbonden aan
Foto 3
het wat verderaf gelegen Dominicanenklooster. We klimmen nu een vijftigtal meter door een bosje en beginnen aan een twee kilometer lange panoramische wandeling over het plateau (foto 6). Wel allemaal asfalt. We dalen lichtjes af en bereiken de dorpsrand van Tellin en het Croix de Stan (foto 7).
Foto 5
Foto 7 Foto 6
Foto 4
Op de Rue de Tchênet gaat het scherp linksaf en het kruisen van de Ruisseau de Boyes duiken we eindelijk het bos in (foto 8). We volgen een mooi bospad langs dit uitgedroogde beekje (foto 9) en steken het dan naar links over via een houten brugje (foto 10). Er volgt nu een stevige, licht avontuurlijke klim die (voorlopig) eindigt in de restanten van een verlaten steengroeve waar de natuur de vrije loop kreeg (foto 11). We klimmen zachtjes verder door het bos en na een afslag naar links bereiken we de Rocher à Pic, waar we genieten van een mooi uitzicht over de vallei van de Lesse (foto 12). Het gaat verder over de Crête du Bois d’Ellingchamps (foto 13) om dan schuinrechts aan een zeer steile afdaling te beginnen. De glijsporen tussen de dorre bladeren bewijzen dat de vorige wandelaars hier snel naar beneden gingen (foto 14).
Foto 8
Na de afdaling vervoegen we de TL12 Promenade des Bords de Lesse (foto 15). We lopen hier inderdaad parallel met de Lesse, die een dertigtal meter rechts beneden ons pad vloeit. Vooraleer we ons startpunt aan het kasteel bereiken, passeren we nog aan de nu verlaten steengroeve van Resteigne (foto’s 16 en 17). Je kan het parcours van deze wandeling bekijken en downloaden op RouteYou: www.routeyou.com/nl-be/route/view/7886646/ wandelroute/wandelkrant-les-hauts-de-lesse
Foto 9
Foto 10
Foto 12
Foto 13
Foto 14
Foto 15
Foto 16
Foto 11
Foto 17
Andere wandelmogelijkheden in de regio De belangrijkste wandelroute in de streek is de GR577 “Tour de la Famenne”, die door het centrum van Rochefort en Han-sur-Lesse loopt.
Op de wandelkaart “Rochefort et ses villages” vind je een 30-tal bewegwijzerde wandelingen van 3 tot 12 km terug.
Ten zuidoosten van Han passeert ook de Transardennaise, de 160km lange wandelroute die van La Roche naar Bouillon loopt.
De wandelkaart van Han-sur-Lesse bevat 6 wandelingen tussen 4,5 en 8,5 km.
“Entre Lesse et Lomme” is een fantastische, 78 km lange rondwandeling in en om het bos van Saint-Hubert (La Grande Forêt de Saint-Hubert). Het pad is opgedeeld in drie etappes en ideaal voor wie onderweg wil/kan bivakkeren. Het parcours is voor 90% onverhard, loopt bijna steeds door het bos en passeert in geen enkel dorp. Vooral het parcours langs de Lesse en de Lomme zijn schitterend. Maar info op de website van Trekkings (zie info & documentatie)
De wandelkaart van Tellin bevat 18 wandelroutes van 1,2 tot 12,5 km. Wie voor een langere afstand opteert kan vlot verschillende routes combineren.
Het domein van de Grotten van Han In het domein-dorp hebben wij op het terras van Le Pavillon afspraak met Kim de Lescluze, communicatie & event-manager voor Vlaanderen en Nederland. Zij geeft ons wat achtergrondinformatie over het domein: “In 1856 kocht Edouard de Spandl, een grondeigenaar met een passie voor natuur en archeologie, het terrein boven de grotten van Han. In 1895 richtten zijn nakomelingen een NV op en met tien van de dertien beheerders is die NV vandaag nog steeds in familiale handen. Brigitte Malou is de CEO en tegelijk de enige van de familie met een operationele functie binnen de onderneming.”
De Grotten van Han zijn sinds 1895 toegankelijk voor het publiek. Drie sterren (de hoogste score) in de groene gids van Michelin zijn het bewijs van hun belang op toeristische vlak. In 1961 is beslist om de site van de beboste heuvel van Boine, de rotsen van Faule en Griffaloux, de golf van Belvaux en de Chavée en de droge vallei van de Lesse te beschermen. Zo kwam men tot twee delen: het massief van Boine aan de ene kant en de “Chavée” of oude bedding van de Lesse met de bossen die het omringen aan de andere kant. Sinds 13 juli 1970 is dit gebied van circa 250 hectaren op de heuvel boven de grotten en de oude vallei van de Lesse ingericht als wildpark. Dit wildpark is gesitueerd op het Massief van Boine dat de Grotten van Han huisvest. In tegenstelling tot veel andere wildparken, vindt men hier enkel dieren die in Europa leven. Deze diersoorten zijn gewend geraakt aan het milieu en kunnen zich voortplanten als in hun natuurlijke omgeving. Binnen het wildpark kan men te voet of met een safari-busje genieten van de aanwezige flora en fauna.
Wandelen doorheen de grotten De bezoekers worden naar de ingang van de grot gebracht met een honderd jaar oude tram die een traject van zowat vier kilometer aflegt. Meertalige gidsen nemen bezoekers mee voor een wandeling door de grotten over een traject van twee kilometer. Het parcours bevat in normale omstandigheden 508 dalende en stijgende treden. Midden in het bezoek is er een klanken lichtspel. In deze Coronatijden is het bezoek echter aangepast en het aantal personen per groep beperkt. Alle details hierover zijn te vinden op de website.
Onze wandeling is vandaag dus effectief 1,6 km lang en duurt een kleine anderhalf uur. Daarbij krijgen we 360 treden voor de voeten. Al is het parcours ingekort, alle essentiële zalen en gangen zijn er in opgenomen (zie foto’s). Inclusief het klank en lichtspel halfweg. Een leuk weetje voor de dierenliefhebbers: recent heeft een otter zich in de grotten gesetteld. In het slib/zand langs de Lesse kan je zijn pootafdrukken zien.
Een korte maar lange wandeling door het wildpark
Een foute titel? Toch niet. Want de wandelingen door het wildpark zijn kort maar... duren lang. Zeker als je veel wilt zien en foto’s neemt. Het wandelpad is 2,5 of 5,5 km lang. Na 2,5 km bereik je de afgrond van Belvaux. Hier heb je de keuze: 3 km verder wandelen of overstappen op de pendelbus. In elk geval eindigt de route als je bruine beren ziet opduiken. In het Berenbos leven de dieren zich uit op een terrein van twee hectaren. Een honderdtal meter verder zie je de ingang van de grot en dus het eindpunt van het wandelpad. Voor de terugweg naar het dorp heb je hier de keuze: of je neemt de tram vanaf de ingang van de Grot, of je gaat te voet via een wandelpad over de heuvel van Boine (30 minuten wandelen). Het wandelpad terug is vrij steil en is dus voorbehouden aan de goede wandelaars. Wij nemen, zoals bijna iedereen, de honderdjarige tram die je naar het begin van het wandelpad aan de “Gare de Boine” brengt (foto 1). Je hebt ook de keuze om te voet (900 m) tot aan de ingang te wandelen maar dat parcours beperkt zich tot weiden met koeien. Na de herten, everzwijnen en uilen (foto 2) komen we aan de bladerdakbrug. Via allerlei houten brugjes (foto 3) en touw-hangbruggen tussen de bo-
men krijgen we kans om de dieren vanuit vogelperspectief te bekijken. Zoals de jonge poolvossen (foto 4). Vanop de bruggen krijgen we ook een panoramisch uitzicht op het uitgestrekte domein van het wildpark (foto 5). Wat verder passeren we nog de “gare de Faule” (foto 6), een voormalige halte van de trein-tramlijn, die tot 1968 nog vijfhonderd meter verder het domein inliep. We lopen verder en ontmoeten achtereenvolgens rendieren, marmotten en damherten op ons pad (foto’s 7, 8 en 9). Een sculptuur in riet en hout (er staan er verschillende langs het parcours) (foto 10) signaleert ons dat we het terrein van de poolwolven bereiken (foto 11). Wat verder houden we een drinkstop (de temperatuur loopt op tot boven de 30°) op het terras van Tivoli, een brasserie in het park. We dalen nu steil en zigzaggend af en bereiken zo de Lesse op de plaats waar die in de grotten verdwijnt (foto 12). Vanaf hier verandert het parcours. De verharde paden maken plaats voor een meer avontuurlijk en golvend parcours (foto 13). Een volwassen hert ligt rustig te herkauwen (foto 14). Langs het pad tussen bos en vlakte bemerken we de eerste boomhut (foto 15). Het domein van Han biedt acht van die unieke “tree tents” aan om te overnachten. Een overdekte brug en een
avontuurlijk pad (foto 16) brengen ons aan een nieuwe attractie in het park: het berenbos, waar bruine beren zich kunnen uitleven op een bebost gebied van twee hectaren. We hebben het geluk twee spelende welpen te kunnen spotten in het water (foto 18). Een verhard pad brengt ons tot slot naar de tram-trein halte aan de ingang van de grotten (foto 17). Wij hebben uiteindelijk ruim 2u30’ gedaan over een parcours van een zowat 6 km…
Belangrijk: wie enkel door het wildpark wil wandelen en niet de grotten wil bezoeken, kan hiervoor een apart (en goedkoper) ticket kopen. Alle prijsformules zijn terug te vinden op de website van het domein (zie info & documentatie)
Foto 1
Foto 3
Foto 2
Foto 4
Foto 5
Foto 8
Foto 9
Foto 6
Foto 7
Foto 10
Foto 12 Foto 11
Foto 14
Foto 13
Foto 15
Foto 16
Foto 17
Foto 18
Info & documentatie Alles over het domein van de Grotten van Han en het wildpark: https://grotte-de-han.be/nl De algemene site van de toeristische dienst van de provincie Luxemburg en meer specifiek de wandelmogelijkheden: www.luxembourg-belge.be/nl/doen-zien/wandelen-fietsen/te-voet.php De site van de toeristische dienst van de stad Rochefort en van deelgemeente Han-sur-Lesse: www.rochefort.be/loisirs/tourisme/SI/OfficeRoyalTourisme De site van de toeristische dienst van Tellin: www.tellin.be/culture-loisirs/tourisme-a-tellin/Tourisme Een uitgebreide beschrijving van de schitterende rondwandeling “Entre Lesse et Lomme” vind je op de site van Trekkings, de site over langeafstandswandelen van trekking- en bivak-specialist Luc Selleslagh: www.trekkings.be/entrelesseetlomme.html Tijdens deze wandel-tweedaagse verbleven we in het hotel Grenier des Grottes in Han-sur-Lesse. Het hotel telt 41 kamers, een tuin, terras en een gezellig restaurant, waar we trouwens ’s avonds lekker aten. Grenier des Grottes maakt deel uit van de Cocoon-groep van hotels van de Vlaamse familie Hendrickx. Tot de groep behoren eveneens het ****Hotel Du Commerce aan de Ourthe in Houffalize en twee hotels in het Groothertogdom Luxemburg. Met name de ****hotels La Rive en Belair en La Rive, allebei gelegen aan de oever van de Sûre in Bourscheid. De familieketen heeft daarenboven plannen voor de uitbreiding van de hotels in Bourscheid en een nieuw hotel in Grauenstein. Meer informatie over de Cocoon hotels en ons verblijfshotel Grenier des Grottes op: https://cocoonhotels.eu/. De Cocoon hotels boeken kan eveneens bij touroperator TUI: www.tui. be/nl/hotels/belgie-bel Reportage: Gilbert Roels
NOORD LIMBURGSE
VAKANTIEBEURS Weldr20 a mjanuari eer info2019 !!! zondag 10.00u - 17.30u
”POSTHOORN”
De Noord-Limburgse Vakantiebeurs voorzien voor zaterdag 23 en zondag 24 januari 2021, zal niet doorgaan!
HAMONT
We hopen je van harte gezond en wel terug te zien in 2022.
Waardevolle prijzen te winnen
Viawaaronder https://www.noordlimburgsevakantiebeurs.be/ zal weldra een alternatief geplaatst worden. Hou hem dus zeker in de gaten!
ENKELE LEUKE
WEEKENDS
• INKOM E2,50 • LEDEN E2,00 •
In Scilla kan je heerlijk zwaardvis en inktvis eten op een van de vele prachtige terrassen.
Best bewaarde geheim van Italië
Wel eens meegemaakt dat een restauranthouder je kwaad aankijkt omdat je je bordje niet helemaal hebt leeggegeten? Het overkwam ons in Calabrie, de onbekendste regio van Italie. De Wandelkrant ging er voor u op ontdekkingsreis. Tekst en foto’s: Joop Duijs
Kwart voor zeven ’s morgens. Terwijl de zon met haar eerste stralen de aarde wakker kust, komt buiten langzamerhand het leven, hier in het uiterste zuiden van Italie, op gang. Er is gevoetbald gisteravond en de bouwvakkers die vandaag verder gaan met hun renovatieklus nemen nog even snel de verschillende Europese wedstrijden door. Je hoeft geen Italiaans te spreken om te begrijpen dat het ‘kenners’ zijn. Vanaf ons balkon genieten we van het prachtige, eeuwenoude landschap op de laatste, zuidelijke uitlopers van de Apennijnen. Calabrie is de wreef van de laars die Italie heet. Arme streek, maar mede daardoor ongekend rijk aan ongerept natuurschoon en prachtige, witte stranden aan een azuurblauwe zee. Met eeuwenoude dorpjes en stadjes die vastgeplakt lijken te liggen op de bergketen, die als een dijk ligt ingeklemd tussen de Ionische en Tyrreense Zee, een afstand die met ongeveer twee uur autorijden is te overbruggen. Gedurende honderden eeuwen hebben hier allerlei soorten overheersers rondgelopen: Grieken, Romeinen, Byzantijnen, Lombarden, Saracenen, Noormannen en ook Grieks-Orthodoxe Albanezen die zich in de 15e eeuw vestigden op de vlucht voor de oprukkende islamitische legers. Calabrie kent nog altijd meerdere bergdorpen, waar de zich Arbaresh noemende bevolking die Albanese tradities, taal en religie in ere houden. Maar hoe vind je nou al die romantische, prachtige plekjes? Hoe weet je waar je het lekkerste kan eten, welke wijn er het best bij smaakt? Want je kunt je nog zo goed voorbereiden, het blijft altijd afwachten of aan alle verwachtingen wordt voldaan. We gaan daarom op reis met Tina Altieri, geboren Calabrese die jaren geleden naar Nederland kwam toen ze haar verliefde hart volgde. Nog altijd staat ze met het ene been in Calabrie, waar haar familie woont en het andere in Nederland waar ze met haar man en kinderen leeft. Tina is trots op haar geboorteland, geniet net als wij van de gastvrije bevolking, van het heerlijke weer – ga bij voorkeur in juni of september! – het eten en de prachtige natuur. En elke keer word je er weer verrast: zo sta je ’s morgens nog in je zwembroek op het strand, zo drink je een paar uur later koffie in Gambarie, een wintersportdorp waar je in de wintermaanden kan skien met uitzicht op Sicilie en de Straat van Messina. Hoe cool is dat! We wandelen er iets verderop de laatste kilometers naar de top van de Montalto, met 1956 meter de hoogste berg van het nationale park Aspromonte. Op de top staat een Christusbeeld dat elk jaar in september door duizenden Calabrezen wordt bezocht om voor bescherming tegen natuurrampen te bidden.
Uitzic
cht op de Apenijnnen vanuit een van die prachtige bergdorpen.
Calabrië heeft een schitterende kust.
Typische Calabrese gerechten zijn zeppole alla nduija (oliebolletjes met pikante vleesragout) en het herdersgerecht priatorio dat is gemaakt van ei met tomatensaus en peperoncino. Uiteraard wordt alles gebakken en gebraden in de olijfolie. Calabrie staat vol olijfgaarden, waar de olie door de boeren zelf wordt geperst.
Wolven, wilde katten en everzwijnen zwerven hier rond, roofvogels als havik- en steenarend zweven boven de boomtoppen en op de bodem leven diverse soorten slangen. Als Tina weer achter het stuur zit, rijden we door San Luca. Berucht vanwege de ‘Ndrangheta’, een van de machtigste criminele organisaties ter wereld. De door bloedbanden verbonden leden vergaderen ieder jaar in het geheim in het Santuario della Madonna di Polsi, een abdij die hier bij San Luca ligt. Vroeger verdiende de Calabrese maffia zijn geld vooral met afpersing en ontvoeringen, zoals Paul Getty jr. Inmiddels wordt het geld verdiend in Amsterdam, Londen, New York en Parijs met de internationale cocaine- en wapenhandel. De kans op een confrontatie is dus groter op De Vlasmarkt in Gent dan op de Via Kennedy in San Luca… Waar je overigens niet omheen kunt, is de Panda. Stokoude, verkleurde exemplaren van deze Fiat-hit rijden nog altijd zonder problemen en vaak volgeladen over de landerijen en bergweggetjes. Zo passeren we er ook weer vele in de Vallei van de Grote Stenen op weg naar de Pietra Cappa, de grootste monopoliet van Europa. Niet zo omvangrijk – ongeveer 80 x 80 meter - als Ayers Rock in Australie, maar bijna net zo imponerend. Tina weet een pad dat ons naar de eenzame rots brengt en vertelt onderweg dat hier onder de oppervlakte gesteente is gevonden dat honderden miljoenen jaren oud is. Om die reden staat deze vallei op de lijst van Unesco om uitgeroepen te worden tot Nationaal Park. Terwijl slechtvalken rond de monoliet zweven, verlaten we de vallei op weg naar de Tyrreense kust waar de mooie badplaatsen liggen.
Als u weet dat van 10 kilo handgeplukte olijven 1 liter olie wordt geperst begrijpt u dat alleen die olie een gecertificeerd keurmerk mag dragen. De flessen hebben een label met een QR-code waarmee je directe informatie krijgt over de herkomst. Als u gele olijfolie koopt, is het olie van olijven die in augustus zijn geperst, de donkere olijfolie is van olijven die in december zijn geplukt.
Trope de Parel v
Het is terug wel flink klimmen, maar wat zijn de stranden mooi in Tropea
Romantiek in Altomo
ea wordt ook wel van de Tyrreense Zee genoemd.
Houd u van mooie romantische, schilderachtige straatjes en doorkijkjes ga dan naar het oude vissersdorpje Scilla dat aan de Straat van Messina ligt met uitzicht op Sicilie dat je met de veerboot in 25 minuten kunt bereiken. Ga je meer voor gezellige winkelstraatjes, mooie stranden en azuurblauwe zee reis dan naar Tropea, dat ook wel de Parel van de Tyrreense Zee wordt genoemd. Het stadje ligt op een rots waardoor je flink moet dalen om het prachtige strand te bereiken, wat echter de moeite meer dan waard is. Vanuit Tropea zijn diverse vaartochten naar de Stromboli mogelijk. De vulkaan, die bijna voortdurend actief is, ligt weliswaar op 60 km afstand maar is uitstekend te zien. En de zee is hier zo helder dat je er geweldig kunt snorkelen.
Calabrie leent zich niet alleen voor een heerlijke strandvakantie, er zijn ook genoeg mogelijkheden om lekker actief bezig te zijn. Daarom gaan we de bergen weer in en ontdekken prachtige dorpjes als Altomonde en Laino Castello, vanwaar we genieten van het uitzicht over de Esaro-vallei en het Pollino-massief, onderdeel van het 200.000 hectare omvattende en daarmee grootste beschermde natuurgebied van Italie. Met grote verschillen in de vegetatie door het verschil in klimaat aan beide kanten van het gebergte. Tussen het vele groen zien we het water van de rivier Lao glinsteren, die zich door een canyon-landschap slingert met hoge wanden van wel driehonderd meter hoogte. Een paar ondernemende jongeren uit alle delen van de wereld leven er in het dal in een soort van hippiegemeenschap die onder leiding staat van Antonio. Relaxte gast die zichzelf vond na vier jaar te hebben geleefd bij een goeroe in Nepal. Daar ontdekte hij ook het raften, een sport die net zo beleefd en geleefd wordt als de (kite)surfers doen. Zomers zijn ze hier, als het winter wordt trekken ze naar Zuid-Amerika of de Himalaya. Maar er zijn er ook die in de wintermaanden skiles geven in de wintersportgebieden, zoals
Prachtig doorkijkje op de Tyrreense Zee in Scilla
Andreas. Hij helpt ons in speciale, waterbestendige pakken en schoenen, zet ons helmen op, behangt ons met zwemvesten en leert wat te doen als we eventueel overboord van de speciaal uitgeruste rubberboot vallen. En dan gaat het los! Met Andreas als stuurman ‘storten’ we ons naar beneden voor een geweldige, 18 kilometer lange afvaart door woeststromend, kraakhelder water en langs prachtige watervallen. Aanmoedigingen en instructies toeschreeuwend manoeuvreert hij ons langs uit het water opstekende keien en indrukwekkende, steile groene rotswanden. Prachtige belevenis! De dagen duren lang in Calabrie waar de dagdelen aan elkaar worden gegeten met vele verschillende heerlijke, kleine hapjes. De Calabrese keuken kent weinig vlees, want de mensen moesten het dus doen met wat er op hun land groeide: tomaten, pepers, aubergines, vijgen en uien zijn dan ook de basis van de vele specialiteiten, net als vis. Vooral Scilla is befaamd om de zwaardvis en inktvis die er gegeten kan worden. Maar wel je bordje leegeten, want anders krijg je kwade blikken uit de keuken.
Op de rivier Lao is raften een fantastisch avontuur.
De 18 kilometer lange raft is niet alleen spannend maar toont je ook unieke natuur.
WEGWIJZER Calabrie heeft een eigen vliegveld: Lamezia Terme dat met diverse vliegmaatschappijen vanaf Brussel is te bereiken. U kunt ook vliegen op Bari, Napels en Catania op Sicilie, waarna u met de veerboot (25 minuten varen) Calabrie makkelijk kunt bereiken. Deze reis werd mogelijk gemaakt door Enotria Travel, www.enotria.nl/
Wandelen in Noord-Brabant Deel 12: Wandelen langs de Roove
ertsche Leij
1. Natuurpoort De Roovertsche Leij De Natuurpoort De Roovertsche Leij is de ideale plaats om een wandeling en fietstocht te beginnen. Bij de natuurpoort ligt een grote parkeerplaats en is er het restaurant De Roovertsche Leij (https://roovertscheleij.nl/). In het bos is een klim & avonturenbos voor de kinderen. Knooppuntpaal 64 is de start voor alle wandelingen vanaf de Roovertsche Leij.
2. Landgoed Gorp & Roovert. Het gebied is waarschijnlijk in cultuur gebracht rond 1250. In 1868 werd “Gorp” eigendom van de van oorsprong Spaanse familie Zerezo De Tejada. Baron Eugène F.J. Zerezo De Tejada (1824-1887) heeft het landgoed aanzienlijk uitgebreid. Zijn zoon Gustave bracht het er wat minder fortuinlijk vanaf want in 1894 kwam het landgoed opnieuw onder de hamer. “Gorp” kwam in handen van Wilhelmus Jan Hubert van Beusekom en “Roovert” werd eigendom van notaris Emile Huijsmans. In 1920 verkocht de weduwe Huijsmans “Roovert” aan Eduard van Puijenbroek. In 1939 werd het grootste gedeelte van Gorp gekocht van de familie Van Beusekom. Het laatste resterende gedeelte van Gorp, landgoed Gorp de Ley bleef nog eigendom van de Van Beusekoms. Zie verder op het internet: https://nl.wikipedia.org/wiki/Gorp_en_Roovert
3. De Nieuwe Hoef (KP92 – KP68) De Nieuwe Hoef stamt uit 1641 en was van oorsprong een ‘Spicarum’ of ‘Spijker’, andere woorden voor een Tiendhoeve. Een opslagplaats voor de pacht in natura, tienden genoemd. In het woonhuis woonde een rentmeester die alles wat binnenkwam opschreef, controleerde, opstapelde en bewaakte. Hij zorgde ook voor het vervoer, ruil of verkoop van de tienden in opdracht van de eigenaar. Vanaf de Franse tijd werd er betaald met geld en werd het rentmeesterschap overbodig. De Nieuwe Hoef is nu een feest- en vergaderlokatie voor groepen vanaf 20 personen op afspraak. Op zaterdag en zondag is het restaurant voor iedereen open (11.00 – 18.00 uur). Kijk voor informatie op: https://nieuwehoef.nl/
4. De Aa of Roovertsche Leij (KP68 – KP67 – KP94) De Roovertsche Leij ontspringt in België vlakbij Poppel en meandert door het landgoed Gorp & Roovert. Vlakbij Goirle komt het samen met de Poppelse Leij en vormen samen de Leij. Vanaf de Nieuwe Hoef wandelen we langs de meanderende beek.
5. De Leenhof (KP93) Als je op een klinkerweg uitkomt zie je rechts een boerderij, wandel hier naar toe. De Leenhof is een omgrachte herenboerderij uit de 16e eeuw. Als je op het bruggetje staat zie je aan de linkerkant in de muur een kop van Johannes Goropius Becanus. Deze persoon is in 1518 hier geboren. Hij was de eerste vergelijkende taalwetenschapper en hij huldigde de theorie dat Adam en Eva Brabants spraken en situeerde het Paradijs hier op deze plek. Eigenlijk heette de geleerde in kwestie Jan Van Gorp, maar zoals veel humanisten verlatijnste hij zijn naam, net als Desiderius Erasmus die eigenlijk Gerrit Gerritsen heette. Ga terug naar de kruising en volg de klinkerweg.
6. Het Kasteeltje Het jachthuis wordt door iedereen het kasteeltje genoemd. Hubert van Beusekom was tot zijn dood in 1939 eigenaar van Gorp De Leij. Zijn erfgenamen bleven wonen op het Kasteeltje en verkochten het landgoed aan de stichting “Het Brabants Landschap” in 1962. Hubert van Beusekom had uitdrukkelijk verboden om het land te verkopen aan de familie Van Puijenbroek, die de rest van het landgoed in bezit heeft, in totaal 800 hectare bos en 370 hectare landbouwgrond.
7. Bossen van Landgoed Gorp & Roovert. (KP40 – 77 – 76 – 79 – 72) Het gedeelte waar we nu wandelen is een gedeelte van het bosbouwgebied wat door de familie Van Puijenbroek financieel sluitend wordt geëxploiteerd. Nu is alweer de derde en vierde generatie aan het werk van de familie. Bekijk de documentaire op het internet: http://www.kempischelandgoederen.nl/delandgoederen/gorp-roovert/gorp-roovert
8. Rovertkapel (KP96) We zijn de grens gepasseerd en de Roovertsche Leij overgestoken. Net na de grens vinden we de Rovertkapel met uitgebreide informatie en rustmogelijkheden. Lees over de legende die vertelt over het ontstaan van de kapel in 1735 op het internet: https://nl.wikipedia.org/wiki/Rovertkapel
9. Overbroek (KP06 – KP11 – KP12) Overbroek is een buurtschap ten noordoosten van Poppel, waarin het natuurgebied Tulderse Beemden ligt. Een beemd is een laaggelegen weiland dat regelmatig door een beek, rivier overstroomd wordt. Dit zorgt voor extra vruchtbaar land. Wij wandelen langs o.a. de Poppelse Beemd, een onderdeel van de Tulderse Beemden.
10. Hulsel (KP10 – KP07 – KP96) Hulsel is een buurtschap ten noorden van Poppel en grenst aan Overbroek. Hulsel is nog steeds een agrarische gemeenschap met als bijzonderheden een kleine kapel vernoemd naar Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes en de Molenheide met een aantal mooie stuifduinen. Hier wandelen we door op weg terug naar de Rovertkapel.
11. Fusilladeplaats bij Roovert (KP91 – KP02) Op deze bijzondere plaats zijn op 15 augustus 1942 vijf gijzelaars dood geschoten door de Duitsers. Het was een terechtstelling als vergelding van een aanslag door het Rotterdamse verzet. Twee van de gefusilleerden zijn op deze plek begraven. Bekijk de video op internet: https://www.goolsegeheimen.nl/fusillade-plaats/
12. Landbouw op het Landgoed Gorp & Roovert (KP02 – KP03 – KP63) Op het landgoed van de familie Van Puijenbroek is een groot landbouwbedrijf in gebruik. Dit bedrijf zorgt er mede voor dat het landgoed het financieel kan redden. In het laatste stukje van de wandeling zien we een aantal akkers tussen de bebossing liggen.
Tot de volgende keer, dan gaan we op bezoek in het Landgoed De Utrecht (Hilvarenbeek).
Foto’s en tekst René Luijsterburg
Deze wandeling zelf maken? Startpunt: Natuurpoort Rovertsche Leij, Gorpsbaantje 1, 5051 PX Goirle, Noord-Brabant, Nederland. (Gelegen aan de weg Tilburg – Poppel N630/N12) Route: Wandelknooppuntennetwerk Nederland/België: 64 – 63 – 69 – 92 – 68 – 67 – 94 – 93 – 40 – 77 – 76 – 79 – 72 – 96 – 6 – 11 – 12 – 10 – 7 – 96 – 72 – 78 – 91 – 2 – 3 – 63 – 64. GPX-route: volgt nog! Afstand: 19,8 km
wandelen#oj80c
Lees ook onze 26 vorige Wandelkrant edities rijk aan puur wandel-lees-plezier!
Tot de volgende !!! https://wandelkrant.be