@letiekleven 41/2022 - EKU18 Jeruzalem

Page 1

EUROPESE KAMPIOENSCHAPPEN U18

Jeruzalem/Isr | Maandag 4 juli tot en met donderdag 7 juli 2022

Pagina 302-308|Nummer 41


HISTORISCH EKU18 MET DRIE BELGISCHE MEDAILLES Tot voor de Europese Kampioenschappen U18 in het Israëlische Jeruzalem telde ons land vier medailles, verzameld tijdens de twee vorige edities van het EKU18. De derde editie in het Italiaanse Rieti werd in 2022 afgelast vanwege de coronapandemie. Maar in Jeruzalem konden de beste Europese scholieren opnieuw strijden tegen elkaar. De Belgische delegatie presteerde bijzonder sterk en dikte dat aantal medaille op van vier naar zeven met twee zilveren stuks van Némo Rase en Zoë Laureys en een bronzen exemplaar van Merel Maes. Met bovendien nog vijf top acht plaatsen lieten onze Belgische scholieren een sterke indruk na in Jeruzalem.

303

Simon Jeukenne Foto Belga

STERKE STEEPLE BELGEN Rhune Vanroose/AVLO en Maud De Coninck/SER mochten het EKU18 aftrappen met de reeksen op de 2000m steeple. Met een vijfde plaats voor Vanroose en een zevende stek voor De Coninck werd het twee op twee voor de finale. Een dag later was het aan de jongens voor hun reeksen op de 2000m steeple. Sem Serrano/KAAG liep naar een achtste plaats met 6’08”23 in de eerste reeks en miste de finale. Serrano komt wel opnieuw in actie op de EYOF, waarvoor hij zich als eerstejaars scholier plaatste. Simon Jeukenne/HERV ging van start in de tweede reeks en liep naar een sterke vijfde plaats in 5’57”07. Het leverde hem een rechtstreeks ticket op voor de finale. Op die manier kregen we in totaal drie Belgen in een steeple finale. De steeple leverde in het verleden al succes op voor de Belgen, want in 2016 won Tim Van de Velde/DUFF de Europese titel en pakte Rémi Schyns/HERV de bronzen medaille. In de finales in Jeruzalem liep Vanroose een sterke koers en kon net niet onder zeven minuten duiken. Met 7’00”46 werd ze elfde. De Coninck liep als veertiende over de finish in 7’08”15. Simon Jeukenne kwam in

actie op de laatste dag in zijn finale. Hij knokte zich naar een knappe zesde plaats, ondanks een val. Jeukenne verbeterde bovendien het Belgisch record dat Sem Serrano in mei op de tabellen zette met drie seconden tot 5’52”08.

Sem Serrano/KAAG (19de 2000m steeple): “Ik had er zolang naar uitgekeken dat ik al zenuwachtig was bij het vertrek. Ik voelde me er helemaal klaar voor. Tot op de eerste dag van de competitie de twijfels opkwamen. Alle Belgische atleten waren goed bezig en plaatsten zich voor de volgende ronde. Ik kreeg echt veel stress en begon te denken dat ik dat niet kon. De stress nam helaas de overhand en mijn wedstrijd de volgende dag was echt niet waarvoor ik gekomen was. Ik liep dertien seconden trager dan mijn PR. Ik was heel teleurgesteld, want ik had niet gelopen zoals ik anders loop. Ik wist dat ik veel beter kon. Ik ben toen even met mijn ouders en mijn coach het oude Jeruzalem ingetrokken om alles een plekje te geven. Even nadenken, reflecteren en er hopelijk iets uit leren. Daarna heb ik nog genoten van mijn verblijf met de atleten. Als ik nu terugkijk, ben ik heel blij dat ik dit heb mogen ervaren en meemaken. Ik ben ook heel blij dat ik nog een tweede kans krijg op de EYOF. Ik hoop de teleurstelling van het EK te kunnen doorspoelen. Ik zie het helemaal zitten om te knallen en alles te geven. Ik kijk er alvast naar uit om die kans met twee handen te grijpen.” Simon Jeukenne/HERV (6de 2000m steeple): “Na de reeksen voelde ik mij heel goed en ik was blij dat ik mij kon plaatsen voor de finale. Die finale was een bonus, want het podium ging sowieso heel moeilijk zijn. Ondanks een beetje frustraties omwille van mijn val, ben ik heel tevreden. Het is een heel mooie ervaring die ik meeneem naar volgend jaar.”

Rhune Vanroose Foto Belga


Rhune Vanroose/AVLO (11de 2000m steeple): “Ik was heel erg blij dat ik de finale heb gehaald. En ook met het resultaat dat ik heb neergezet in de finale. Het was geweldig om tussen de beste van Europa te mogen staan en tegen hen te mogen lopen. Ik vond het een geweldige ervaring en voor mij smaakt het zeker naar meer.”

Némo Rase

Zeno Van Neygen

Foto Belga

Foto Belga

RASE VERRAST ZICHZELF 304

Op de hoge horden kregen we liefst vier Belgen aan de start die niet zonder ambities van start gingen. Némo Rase/USBW (13”52) en Zeno Van Neygen/DAC (13”76) plaatsten zich vlot voor de halve finales. Noor Koekelkoren/DCLA (13”56) en Camille Sonneville/KAAG (13”71) deden hetzelfde, eerste opdracht volbracht. In de halve finales liepen trainingsgenoten Koekelkoren en Van Neygen opnieuw een sterke race, maar ze kwamen net te kort voor de finale. Koekelkoren moest nog even wachten op de verliezende tijden met het oog op de finale. Uiteindelijk werd ze tiende overall met 13”55, een nieuw PR. Van Neygen werd in totaal negende met 13”65, eveneens een PR. Sterke prestaties op het juiste moment, maar pech met de reeksindeling aangezien Van Neygen in een andere reeks wel aanspraak had gemaakt op een rechtstreeks ticket voor de finale. Camille Sonneville leek op weg naar een PR, maar ze raakte de laatste horde zwaar met haar knie en verloor de controle. Ze haalde de eindmeet, maar 14”38 was niet het verhoopte resultaat. Net als haar clubgenoot Serrano zien we Sonneville wel terug op de EYOF. Némo Rase verging het beter, want hij wist zich

met 13”59 als tweede snelste verliezende tijd te plaatsen voor de finale. In de finale kon hij na een sterke start vanuit baan een het ritme hoog houden en liep Rase zelfs even aan de leiding. Op het einde kwam de Nederlander David Pronk vanuit baan acht er nog net overheen om de Europese titel te winnen met 13”50. Rase werd tweede met 13”56 en hield zo de Duitse favoriet Nils Leifert (13”60) achter zich. Een onverwachts knappe prestatie van de jonge hordeloper, die sukkelde met een kwetsuur in aanloop naar het EK. Zijn zilveren medaille was pas de vijfde Belgische medaille ooit op een EKU18. Noor Koekelkoren Foto Belga

Némo Rase/USBW (brons 110m horden): “Ik heb niet veel kunnen trainen voordien vanwege een kwetsuur. Dus ik vertrok met als doel genieten van elk moment en ervaring opdoen. Pas na de laatste halve finale wist ik dat ik gekwalificeerd was voor de finale. Ik kon bijna wenen van geluk en was ontzettend dankbaar om zover te geraken. Van start gaan in een Europese finale was al geweldig, zeker gezien de korte voorbereidingstijd. Maar in een finale kan alles. Wanneer ik over de finish liep, wist ik niet dat ik tweede was. Na een aantal seconden verscheen mijn naam op het grote scherm, dat was een gigantische verrassing en de beste ervaring uit mijn leven.” Zeno Van Neygen/DAC (9de 110m horden): Ik ben echt blij dat ik heb kunnen meedoen. Het was een toffe groep en iedereen supporterde voor elkaar. Na de halve finale was ik wel wat teleurgesteld omdat ik heel graag de finale wou lopen. De volgende dag was dat al wat weg, omdat je al mee mag doen aan het EK en dat op zich is al zot. Noor Koekelkoren/DCLA (10de 100m horden): “Eerst en vooral, het was een ongelooflijke ervaring. Tijdens de opwarming van de reeksen voelde ik dat ik er klaar voor was. Ik had geen stress, eerder goesting om aan mijn kampioenschap te beginnen. De reeksen gingen vlot tot aan horde negen, ik tikte hem met mijn knie en verloor wat evenwicht waardoor ik vol tegen de laatste horde liep. Ik werd nog tweede in mijn reeks, maar ik voelde dat ik beter kon. Ook tijdens de opwarming voor de halve finales voelde ik me top. Ik startte goed en liep



mee op kop, maar naar het einde toe viel ik wat stil. Ik werd vierde en het was nog even spannend afwachten of ik met de verliezende tijden naar de finale zou kunnen gaan. Tot na de tweede reeks was er nog hoop, maar in de derde reeks was er nog een meisje sneller… En viel ik net uit de finale selectie. Het was even zuur omdat ik voelde dat er zoveel meer in zat. Achteraf gezien blik ik tevreden terug naar mijn EK en heb ik zin om hard te trainen voor de toekomst!”

306

Camille Sonneville/KAAG (23ste 100m horden): “Ik vond het een unieke ervaring. In de halve finale heb ik de laatste horde wel wat vervloekt, omdat de race goed verliep en dat er een mooie tijd inzat. Maar door de laatste horde hard te raken, is het er niet uitgekomen. Het EK was een super toffe ervaring met heel wat mooie vriendschappen die daar ontstaan zijn! Nu is het tijd voor EYOF en ga ik nog is alles proberen geven wat ik in mij heb en hopen dat de laatste horde deze keer blijft staan.”

MEREL MAES SPRINGT RAAK Op de eerste dag plaatste Merel Maes/ACW zich voor de finale van het hoogspringen. Daarvoor werd 1m80 of een plekje bij de beste twaalf gevraagd. Niemand haalde die hoogte, maar negen atletes, waaronder Maes, haalden wel 1m77 en werden daarvoor beloond met een ticket voor de finale op woensdagnamiddag. Op de derde dag van het EK stond de finale gepland. Maes hield de zenuwen goed onder controle en sprong een sterke finale. Ze bleef foutloos

Camille Sonneville Foto Belga

tot 1m83, maar klaarde ook die hoogte bij haar derde poging. Op dat moment was Maes al zeker van een medaille. Nadien gingen haar twee concurrentes nog hoger, maar op 1m86 kwam de lat driemaal naar beneden. Het leverde haar een geweldige bronzen medaille op. De winst was voor de Servische Angelina Topic met 1m92. Merel Maes/ACW (brons hoogspringen): “Voor de finale had ik wat last van stress, maar ik had er ook wel zin in. Voor het kampioenschap en tijdens kreeg ik veel hulp om dit onder controle te houden. De eerste sprongen gingen ook wat minder, maar na de derde poging op 1m83 ging alles veel

vlotter. Ik kijk er heel tevreden op terug. Ik had zelf niet verwacht dat ik 1m86 dan al zou aankunnen. Het was daarnaast ook super leuk op het podium te mogen staan.” Lola Lepère/BBS plaatste zich ook voor de finale, maar dan in het polsstokspringen. Voor een finaleplaats werd 3m90 gevraagd, maar niemand haalde die hoogte. Lepère won wel groep B met 3m80 en mocht zich daardoor samen met elf andere atletes opmaken voor de finale. In de finale bleef ze foutloos tot en met 3m75, maar miste nadien driemaal op 3m85. Het leverde haar een knappe vijfde plaats op. Voor winst was uiteindelijk 4m05 nodig.

Merel Maes

Merel Maes

Foto Belga

Foto Belga


NET NIET VOOR VERHULST

307

Ides Verhulst Foto Belga

Ides Verhulst/ACW was de laatste Belg die op de eerste dag in actie kwam. In de kwalificaties van het discuswerpen kwam hij tot 54m58, goed voor de vierde plaats in groep B. In totaal werd hij negende met een finaleplaats als beloning. In de finale opende Verhulst sterk met 56m16 en bevestigde in zijn vierde worp met 56m70. In zijn zesde en laatste worp pakte hij bijzonder sterk uit met 57m95, een nieuw PR en bovendien een vierde plaats op amper 23 centimeter van het brons. Ides Verhulst/ACW (4de discuswerpen): “Na de kwalificaties wist ik dat er zeker nog een paar meter extra in zat, dus ik had wel een gerust gevoel voor de finale. Ik stond als zevende op de ranglijst. Mijn vierde plaats was in dat opzicht wel een verassing, want vooraf hoopte ik op een vijfde plek. Ik wierp ook nog een persoonlijk record en daar ben ik heel blij mee. Alleen vond ik het een beetje jammer dat ik het podium met 23 centimeter net miste.” Nina Van Pelt/LOOI stond voor een moeilijke opdracht op de 800m. De halve finales vielen weg, dus Van Pelt moest zich via de reeksen plaatsen voor de finale. In de eerste reeks eindigde Van Pelt als derde met 2’09”20, maar enkel de eerste twee plaatsten zich rechtstreeks voor de finale. Na drie reeksen had Van Pelt de zesde tijd achter haar naam en mocht ze zich opmaken voor de finale. In die finale startte Van Pelt achteraan de groep, maar ze schoof langzaam op. In de laatste 200m ging het tempo de hoogte in en gingen veel meisjes op zoek naar de koppositie in een drukke sprint. Het

was de Noorse Hoelsveen die het haalde in 2’09”29. Van Pelt werd zesde in 2’10”48.

niet helemaal wat ik er van verwacht had, maar als ik er achteraf op terugkijk ben ik tevreden met mijn achtste plaats. Het stadium, de supporters en de stad waren fantastisch. Ik hoop daarom nog veel te mogen deelnemen aan zulke internationale kampioenschappen.”

Charlotte Penneman/ACW moest wachten tot de derde dag voor haar kampioenschap. Ze kwam in actie in de rechtstreekse finale van de 3000m. Penneman liep een sterke race en werd beloond met een knappe achtste plaats in 9’59”65.

LAUREYS WERVELT NAAR ZILVER

Charlotte Penneman/ACW (8ste 3000m): “Het was lang afwachten op mijn wedstrijd. Ik was de laatste atleet die in actie mocht komen doordat het een rechtstreekse finale was. Ik stond dus echt te popelen om er aan te beginnen. De dag van de wedstrijd was het stadium mooi gevuld en dat zorgde voor een zeer leuke sfeer. De goesting om er aan te beginnen werd daardoor nog groter. De wedstrijd zelf was

Op de 400m horden liet Zoë Laureys/DUFF al mooie dingen zien in aanloop naar het EKU18, met onder meer een vierde plaats op de Allianz Belgian Championships. In haar reeks werd Laureys tweede met 60”45, goed voor een rechtstreeks ticket voor de halve finales en een vierde plaats over alle reeksen heen. In de tweede halve finale liep Laureys opnieuw een attente koers. Met 59”19 plaatste ze zich recht-

Nina Van Pelt

Charlotte Penneman

Zoë Laureys

Foto Belga

Foto Belga

Foto Belga


streeks voor de finale met de derde tijd van alle finalisten. Vanuit baan drie liep ze een indrukwekkende finale en even leek ze op weg naar goud toen de Britse Pye naast haar de voorlaatste horde zwaar raakte. Maar de Britse herstelde zich en kon Laureys nog net afhouden met 58”09 voor Pye. Laureys greep zilver met 58”22.

308

Zoë Laureys/DUFF (zilver 400m horden): “Het was een opluchting toen ik me na mijn halve finale rechtstreeks had geplaatst voor de finale. Ik had toch wel wat stress voor die halve finale omdat ik wist als er iets misliep dat het moeilijk zou worden, want de tijden lagen allemaal dicht bij elkaar. Ik was dus echt super blij dat ik geplaatst was voor de finale. Tijdens die finale was de stress ook veel minder omdat ik echt wou genieten en dat heb ik ook gedaan. Het was echt een leuke belevenis en toffe ervaring om voor het eerst individueel te lopen op zo’n groot kampioenschap.” Dai Keïta/DCLA opende zijn Europese tienkamp met 11”65 op de 100m, een dikke tiende boven zijn PR. In het verspringen zette Keïta een persoonlijk record neer, want hij deed exact één centimeter beter dan ooit. In het kogelstoten volgde het tweede PR met 12m93, liefst 30 centimeter verder dan voorheen. Na drie proeven in het ochtendprogramma stond Keïta op een zeventiende plaats. Na de middag stonden nog twee proeven op het programma. In het hoogspringen ging Keïta van start in de sterkere groep B. Met 1m99 deed hij opnieuw beter dan ooit en sprong zelfs de derde prestatie van alle deelnemers. De hoogste sprong kwam op naam van de Est Harry Dai Keïta Foto Belga

Zoë Laureys (links) Foto Belga

Richard Jääger met een indrukwekkende 2m11. Met 794 extra punten steeg Keïta naar de elfde plaats in het klassement. Op de afsluitende 400m zette hij 51”71 op het bord na goede race. Keïta verzamelde na de eerste dag 3684 punten, goed voor 11de plaats. De tweede dag opende hij met 15”35 op de 110m horden en nadien 39m55 met de discus. In het polsstokspringen toonde hij opnieuw zijn springcapaciteiten met een derde plaats overall na 4m50. Het bracht Keïta naar plaats negen in het klassement. In het speerwerpen realiseerde hij 40m12 en op de afsluitende 1500m liep hij binnen na 4’53”29. In totaal verzamelde hij 6950 punten, oftewel zeven punten meer dan ooit voorheen en goed voor een mooie twaalfde plaats. Dai Keïta/DCLA (12de tienkamp): “Ik ben vooral tevreden over de eerste dag. Hoewel de 100m iets minder was. Ik denk dat ik nog niet goed wakker was, want het was echt heel vroeg. Met mijn PR op ver, kogel en hoog was ik wel blij. Ik had niet direct verwacht dat ik veel zou verbeteren omdat ik door de examens niet veel heb kunnen trainen. Op de tweede dag heb ik wel een paar steekjes laten vallen, vooral dan in het speerwerpen. De 110m horden voelde wel goed, ondanks de korte nacht van minder dan 6u en over het polsstokspringen was ik ook tevreden. In de 1500m ben ik dan te snel gestart. Ik hoopte nog om de 7000 punten te halen, maar kon het snelle tempo niet volhouden. We zijn gestart met 26 en geëindigd met 18, dus ik ben heel blij dat ik de meerkamp heb kunnen afmaken, ook al waren de punten iets minder dan gehoopt.” De uitslag van het EKU18 vind je hier.

COVER Zoë Laureys FOTO Belga

Vlaamse Atletiekliga vzw @letiekleven 41 - Vrijdag 15 juli 2022

FOTO'S: Belga TEKST: Ben Ghyselinck Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd en/of openbaar worden gemaakt door middel van druk, website, mail, fotokopie of op welke wijze ook, zonder voorafgaandelijke toestemming van de uitgever. Teksten en foto’s blijven eigendom van de auteur en fotograaf.


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.