K LUB Ł Ó I C A J Y PR Z Jacek Dominiczak
Transatlantyk Gdy w 1923 roku Le Corbusier (1887–1965), kluczowa postać architektury XX wieku, pisze swoją najważniejszą książkę, nadaje jej specyficzny tytuł: W stronę architektury (Vers une architecture). Ma wtedy 36 lat i intensywnie poszukuje nowych idei i nowych form dla budynków i miast. W książce umieszcza rozdział o zaskakującym jak na architekta tytule: Oczy, które nie widzą. Skierowuje w nim uwagę na trzy fascynujące produkty epoki przemysłowej: parowce, samoloty i samochody. Fragment Parowce zaczyna się tak:
Zaczęła się wielka epok a. Zapanował nowy duch . Istnieje mnóstwo dzieł stworzonych w nowym duchu; moż na je znaleźć przede wszystkim w p rodukcji przemysłowej. Architektura dusi się w przyzwyczajeniach. (s. 131)
Próba do spektaklu Beton w reż. Michała Derlatki. ⏎
13
