ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ ΚΑΙ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟΣ ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ:
Η ΜΗΧΑΝΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Η έκθεση εξετάζει μια από τις πιο
αποφασιστικής σημασίας κοινωνικές
συνθήκες των τελευταίων εξήντα ετών:
τη σύμπτυξη πόλεων, ανθρώπων και
πληροφοριακών συστημάτων. Η έκθεση
παρουσιάζει αυτή τη συνθήκη σε δύο
επεισόδια.
Το πρώτο επεισόδιο καλύπτει την
προφητική χρήση των υπολογιστών κατά
τη δεκαετία του 1960 από τον Έλληνα
αρχιτέκτονα και διεθνώς φημισμένο
πολεοδόμο Κωνσταντίνο Α. Δοξιάδη, μέσα
από τη δουλειά του Κέντρου Ηλεκτρονικών
Υπολογιστών Δοξιάδη (DACC / Doxiadis
Associates Computer Center). Το δεύτερο ανιχνεύει αυτές τις υπολογιστικές πρακτικές
στη σημερινή Αθήνα, μετά από νέα έρευνα
για τη φυσική μορφή, την τεχνική διαχείριση
και την εδαφική εξάπλωση των συστημάτων ελέγχου αστικών και κρατικών συνόρων.
1ο Επεισόδιο: Το Τεχνικό Γραφείο Δοξιάδη (Doxiadis Associates)
Το Κέντρο Ηλεκτρονικών Υπολογιστών
Δοξιάδη (DACC) συστάθηκε το 1964 και,
εξοπλισμένο με έναν κεντρικό υπολογιστή
UNIVAC και μονάδες περιστρεφόμενων
μαγνητικών ταινιών, ήταν ένα αξιοθαύμαστο
εγχείρημα για αρχιτεκτονικό γραφείο της
δεκαετίας του 1960. Ο Δοξιάδης ανήκε
σε μια χορεία διεθνών αρχιτεκτόνων και
διανοουμένων που έβλεπαν με θετικό μάτι
τη συμβολή των νέων ψηφιακών τεχνολογιών
στο μέλλον των πόλεων. Σε αντίθεση με τους
συναδέλφους του, όμως, οι οποίοι συχνά
προσέγγιζαν αυτό τον αντίκτυπο μονάχα
θεωρητικά ή αφηρημένα, οι τεχνικές και
τα προϊόντα των υπολογιστικών εφαρμογών
ήταν πλήρως αφομοιωμένα στην πρακτική
του Δοξιάδη.
Η υπολογιστική βοήθησε το Γραφείο
Δοξιάδη να δημιουργήσει νέες μορφές
σχεδίων, χαρτών και πολεοδομικών
αναλύσεων. Επίσης, επιτάχυνε την προσέγγιση
του Δοξιάδη στο αρχιτεκτονικό του έργο, που είχε ανέκαθεν ως γνώμονα τη συλλογή
και την οπτικοποίηση πληροφοριών. Από
την εθνογραφικού χαρακτήρα τεκμηρίωση
πόλεων της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής έως τα μεταγενέστερα έργα του γραφείου με
τη χρήση υπολογιστών, όπως ήταν η λεγόμενη
Μεγαπόλη στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών
των ΗΠΑ, ο Δοξιάδης διατύπωσε μια διαρκώς επεκτεινόμενη πρακτική Πληροφοριακού Μοντερνισμού που βασιζόταν σε δεδομένα.
Με αυτό τον Πληροφοριακό Μοντερνισμό –
και με επισκόπηση των προτύπων της αστικής ανάπτυξης, ταξινόμηση των ευρημάτων από τις απογραφές πληθυσμού, συνεντεύξεις με κατοίκους των πόλεων και με πρωτότυπο προγραμματιστικό κώδικα για την πρόβλεψη της κινητικότητας των πληθυσμών–, το Γραφείο Δοξιάδη αναδείχθηκε ως ένας από τους επιφανέστερους κόμβους ενσωμάτωσης δεδομένων και πειραματισμού στη μεταπολεμική αρχιτεκτονική και πολεοδομία. Η έκθεση περιγράφει το έργο του Γραφείου Δοξιάδη στον τομέα του πληροφοριακού σχεδιασμού μέσα από τέσσερις ενότητες. Η ενότητα Informational Modernism (Πληροφοριακός Μοντερνισμός) παρουσιάζει τις πρώιμες πρακτικές συλλογής δεδομένων και τεκμηρίωσης του Δοξιάδη. Η ενότητα DACC αφηγείται τη σύσταση και ανάπτυξη του Κέντρου Ηλεκτρονικών Υπολογιστών Δοξιάδη. Η ενότητα HUCO (Human Community) περιγράφει το ομώνυμο πρόγραμμα (Ανθρώπινη Κοινότητα), μια έρευνα για τους κατοίκους της Αθήνας, που πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια του DACC. Τέλος, το Dox-USA αποτυπώνει την επιτάχυνση των υπολογιστικών εργασιών του γραφείου μέσα από τη συνάντησή του με τις αμερικανικές πόλεις στα τέλη της δεκαετίας του 1960, μια περίοδος που σηματοδοτείται από αστικές αναταραχές και ποικίλες διατυπώσεις πολεοδομικής «ανανέωσης».
Στον χώρο της έκθεσης και σε όλη την έκταση των τεσσάρων αυτών ενοτήτων της, γραφήματα, διαγράμματα, πίνακες, εκτυπώσεις από υπολογιστές και πλέγματα πληροφοριών (κάνναβοι) επανεμφανίζονται με διάφορους τρόπους και συνδυασμούς,
ως η κυρίαρχη οπτική γλώσσα. Αυτές οι μορφές περιγραφής δεν ήταν μονάχα ένας τρόπος επικοινωνίας, αλλά επίσης σημάδια ενός νέου πολεοδομικού οράματος, σύμφωνα με το οποίο η πόλη και οι κάτοικοί της
διαβάζονται ως πληροφοριακές οντότητες
και η πόλη γίνεται αντιληπτή ως ένα σύστημα
επεξεργασίας ποικίλων δεδομένων εισαγωγής
και εξαγωγής.
2ο Επεισόδιο: Η Νέα Ανθρώπινη Κοινότητα (The New Human Community)
Τη δεκαετία του 1960, το Γραφείο Δοξιάδη διεξήγαγε το πρόγραμμα «Ανθρώπινη
Κοινότητα», μια ολοκληρωμένη μελέτη για
τους κατοίκους της Αθήνας, με τη βοήθεια
του DACC, η οποία μέτρησε την προσαρμογή
τους στην ανάπτυξη και τον ρυθμό της μεταπολεμικής πόλης. Για τον Δοξιάδη, η έννοια της κοινότητας αντιπροσώπευε ένα ιδανικό κοινωνικής ένταξης και ικανοποίησης των κατοίκων. Ήταν, επιπλέον, ένα δυναμικό μέτρο της πολεοδομικής κλίμακας, μέσω της παρατήρησης των ορίων ανάμεσα στις αστικές συνοικίες, τα οποία γίνονταν ευμετάβολα λόγω της μεταπολεμικής αναταραχής και της εσωτερικής μετανάστευσης.
Για πολλούς πρόσφατα αφιχθέντες κατοίκους της σύγχρονης Αθήνας, αυτά τα όρια έχουν πολλαπλασιαστεί και διευρυνθεί, φτάνοντας
να συμπεριλάβουν τα κρατικά σύνορα και τα συστήματα ελέγχου τους.
Η «Νέα Ανθρώπινη Κοινότητα» φέρνει το Κέντρο Ηλεκτρονικών Υπολογιστών
Δοξιάδη σε μια επικοινωνία με τις σημερινές συζητήσεις γύρω από την υπολογιστική και τις κοινότητες. Ανακαλεί εκείνη τη χωροταξική επισκόπηση του Δοξιάδη, πραγματοποιώντας συνεντεύξεις με πρόσφυγες και άλλους, πρόσφατα αφιχθέντες κατοίκους της Αθήνας. Στην έκθεση, αυτές οι συνεντεύξεις εμφανίζονται μέσα από αποσπάσματα
βίντεο και δυναμικούς χάρτες, οι οποίοι αποτυπώνουν τις διαδρομές για την άφιξη στην Ελλάδα.
Οι μακέτες στην έκθεση απεικονίζουν
όργανα, αντικείμενα και χώρους που
διαχειρίζονται και παρακολουθούν τις
περιοχές τις οποίες διέσχισαν οι άνθρωποι
που εμφανίζονται στα βίντεο ντοκουμέντα.
Στο σύνολό τους, οι μακέτες αυτές
συναποτελούν συστατικά στοιχεία των
πληροφοριακών υποδομών του ελληνικού
κράτους και συγκροτούν μια επιτομή
συνοριακών τόπων, συστημάτων και
φαντασιακών.
Η έκθεση αποτυπώνει τις συνδέσεις
μεταξύ της μεταπολεμικής περιόδου και
της σημερινής εποχής, μέσα από τις τεχνικές
εξαγωγής και συσσώρευσης δεδομένων.
Τα δύο επεισόδιά της, που μεταξύ
τους απέχουν χρονικά έξι δεκαετίες, χαρτογραφούν τη συνεχώς αναδυόμενη
πληροφοριακή γεωγραφία της Ελλάδας, εντοπίζοντας τα όρια και τα σύνορά της, καθώς και τα υποκείμενα δεδομένων που
αυτά παράγουν.
Το Κέντρο Υπολογιστών (Computer Center)
Οι υπολογιστικές δυνατότητες του Γραφείου
Δοξιάδη διευρύνθηκαν πάρα πολύ κατά
τη δεκαετία του 1960. Το γραφείο
διεξήγαγε έναν αρχικό πειραματισμό
το 1961, χρησιμοποιώντας τα δεδομένα
της απογραφής πληθυσμού σε έναν IBM
1401, στο κέντρο υπολογιστών της Εθνικής
Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας.
Το 1964 συστάθηκε το Κέντρο Ηλεκτρονικών
Υπολογιστών Δοξιάδη, με έναν UNIVAC 1004.
Το 1969, όταν εγκαταστάθηκε ο μεγαλύτερος
και πιο εξελιγμένος UNIVAC 1107 στην αυλή
του κτιριακού συγκροτήματος γραφείων στον
περιφερειακό του Λυκαβηττού, έγινε μεμιάς
η σημαία της υπολογιστικής και η νέα εικόνα
όλου του γραφείου. Φωτισμένος μέρα και
νύχτα, βρισκόταν πίσω από έναν αλεξίσφαιρο
γυάλινο τοίχο και κάτω από το γλυπτό μιας
κουκουβάγιας, φιλοτεχνημένο από τη Φρόσω
Ευθυμιάδη-Μενεγάκη. Η μακέτα δείχνει
την αρχιτεκτονική του Κέντρου Υπολογιστών
με τα συστατικά της μονάδας 1107 και
τα κανάλια επικοινωνίας.
Πληροφοριακός Μοντερνισμός
IM (Informational Modernism)
Τα ημερολόγια και οι εκθέσεις του Δοξιάδη, μαρτυρώντας έναν σχεδόν μανιώδη ζήλο παρατήρησης, κατέγραφαν συστηματικά
τους δρόμους, τα κτίρια, τα τοπία και τους ανθρώπους που συναντούσε στη Συρία, τον Λίβανο, τη Ζάμπια, τη Βραζιλία και στις τόσες άλλες χώρες όπου
δραστηριοποιούνταν
το γραφείο του, από τη δεκαετία του 1950 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Αυτοί οι τόμοι εγγράφων, που είναι εν μέρει σημειώσεις πεδίου, εν μέρει εθνογραφικές μελέτες και εν μέρει τεκμήρια των προσωπικών του οραματισμών και συνδέσεων, υπαινίσσονται το εύρος του Πληροφοριακού Μοντερνισμού του Δοξιάδη.
Ανήσυχος από τις μετασχηματιστικές πιέσεις που ασκούνταν στις μεταπολεμικές πόλεις και τους ανθρώπινους οικισμούς, ο Δοξιάδης και το γραφείο του παρήγαγαν και αφομοίωσαν δεδομένα πάνω σε διάφορους τέτοιους μετασχηματισμούς ανά την υφήλιο. Ο Δοξιάδης ήταν επιρρεπής όχι μόνο σε έναν «πυρετό δικτύων», αλλά και σε έναν αντίστοιχο για τη σχηματική αναπαράστασή τους. Η γραφιστική γλώσσα, με τις ράβδους, τους πίνακες, τους χάρτες και τα διαγράμματα, που σύντομα κατέκλυσε το γραφείο και συντόνισε την επικοινωνία του, προέκυψε από τις απόπειρες του Δοξιάδη να συμμαζέψει τα προβλήματα της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης κατά έναν τρόπο ώστε να γίνονται γρήγορα κατανοητά.
Η πληροφοριακή γλώσσα του μεταπολεμικού ελληνικού αγώνα έγινε η γλώσσα για έναν κόσμο που αγωνιζόταν για επιβίωση.
Ο Πληροφοριακός Μοντερνισμός του Δοξιάδη κατανοούσε τον κόσμο μέσω της πληροφορίας και ως πληροφορία. Κατέστησε την πληροφορία έναν πόρο, μια διαδικασία και μια δική της αισθητική συνθήκη, που εκτεινόταν από τη χρωματική κωδικοποίηση των εγγράφων του γραφείου έως τη χαρτογράφηση των πληθυσμιακών μοτίβων. Ενισχύθηκε και επιταχύνθηκε από τα
και τις βάσεις δεδομένων του Κέντρου Ηλεκτρονικών Υπολογιστών Δοξιάδη, όμως
δεν ήταν απλώς μια τεχνολογική εμμονή.
Αντιθέτως, ήταν μια σύνθετη διατύπωση
συγκέντρωσης και συλλογής δεδομένων
που διαδραματιζόταν σε πολλαπλά μέσα
και απέρρεε από μια ενασχόληση με άλλους
παγκόσμιους μοντερνισμούς, πολεοδομικές
αναδιαμορφώσεις και γεωπολιτικές
ανακατατάξεις.
01. Battle for Survival (αγγλική έκδοση του περιοδικού Ἀγὼν Ἐπιβιώσεως), επιμ. Κ. Δοξιάδη. Επιλεγμένα τεύχη και σελίδες, 1949-1950.
02. Λεύκωμα Οἱ θυσίες τῆς Ἑλλάδος, 1946.
03. Λεύκωμα Such Was the War in Greece
(η αγγλική έκδοση του Οἱ θυσίες τῆς
Ἑλλάδος), 1947.
04. Σχεδιάγραμμα του Κ. Δοξιάδη για την
εσωτερική διάρθρωση των υπηρεσιών
ανασυγκρότησης, 1946.
05. Υπόμνημα του Κ. Δοξιάδη αναφορικά με
το Γενικό Αρχείο Πληροφοριών του Γραφείου Δοξιάδη, 1957.
06. Υπόμνημα για το Στεγαστικό Πρόγραμμα
του Ιράκ, 1957.
07. Υπόμνημα για Πειραματικά Στεγαστικά Σχέδια, 1957.
08. Υπόμνημα για τη Στέγαση στη Μοσούλη (Ιράκ), 1957.
09. Υπόμνημα για τη Στέγαση στη Σουρχινάρ (Ιράκ), 1957.
10. Υπόμνημα για Επαγγελματικές Σχολές Οικοδομικών Επαγγελμάτων, 1957.
IM 2
01. Ημερολόγιο εκθέσεων Συρίας, τ. 1, 1954. Δεμένος τόμος και επιλεγμένες σελίδες.
02. Ημερολόγιο εκθέσεων Συρίας, τ. 2, 1954. Δεμένος τόμος και επιλεγμένες
σελίδες.
03. Ημερολόγιο εκθέσεων Ιράκ, τ. 2, 1954.
Δεμένος τόμος και επιλεγμένες σελίδες.
04. Επισκόπηση Λιβάνου, Περιοχή Τρίπολης
και περιχώρων, 1957. Δεμένος τόμος
και επιλεγμένες σελίδες.
05. Ημερολόγιο εκθέσεων Γκάνας 1, 1960.
Δεμένος τόμος και επιλεγμένες σελίδες.
06. Εκθέσεις Ζάμπιας, τ. 3, 1967.
Δεμένος τόμος και επιλεγμένες σελίδες.
07. Ημερολόγιο Βραζιλίας 1, 1963.
Δεμένος τόμος και επιλεγμένες σελίδες.
Κέντρο Ηλεκτρονικών Υπολογιστών Δοξιάδη
DACC (Doxiadis Associates Computer Center)
Μια σειρά φωτογραφιών από το 1964
δείχνουν έναν ανυψωτικό γερανό να ανεβάζει
τον υπολογιστή UNIVAC 1004 στον δεύτερο
όροφο του κτιριακού συμπλέγματος του
Τεχνικού Γραφείου Δοξιάδη. Οι φωτογραφίες
αποτυπώνουν την άφιξη της κεντρικής
υπολογιστικής μονάδας. Σηματοδοτούν
επίσης μια χρονική στιγμή κατά την οποία
νέες φουρνιές ειδικών, οπτικών τεχνικών και θεωρητικών ιδεών γύρω από τα δεδομένα και την πόλη εγκαταστάθηκαν πλάι στα υπολογιστικά συστήματα.
Οι σελίδες των εσωτερικών εγγράφων
και εκθέσεων του Τεχνικού Γραφείου Δοξιάδη
βρίθουν από αυτές τις καινοτόμες διαδικασίες και τα πρωτόκολλα κατάρτισης. Ενημερωτικά
δελτία του γραφείου που χρονολογούνται
το 1964 αφηγούνται τη σύσταση του Κέντρου Ηλεκτρονικών Υπολογιστών [Διερευνητών αρχικά] Δοξιάδη, την επιμόρφωση του προσωπικού και την τεχνική, χωρική και επιστημολογική προσαρμογή των νέων υπολογιστικών συστημάτων. Σε άλλα τεκμήρια που παρουσιάζονται σε αυτό το τμήμα της έκθεσης, απεικονίζεται η ανάπτυξη του Κέντρου Υπολογιστών στη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 μέχρι την άφιξη του UNIVAC 1107 στα τέλη του 1969. Αυτά καταδεικνύουν επίσης πώς το Κέντρο Υπολογιστών –που άνοιξε το 1970 στην αυλή του ισογείου του κτιρίου– έγινε το
έμβλημα του ενισχυμένου υπολογιστικού
προσανατολισμού του γραφείου.
Η σύνδεση μεταξύ του υπολογιστή και της πόλης βρίσκεται στο επίκεντρο διαφόρων έργων, κειμένων και εκθέσεων.
Το άρθρο “Cities of Tomorrow Planned on High-Speed Computers” [«Οι πόλεις του μέλλοντος σχεδιάζονται σε υπολογιστές
υψηλής ταχύτητας»], που δημοσιεύτηκε
στο ενημερωτικό δελτίο UNIVAC News, απαριθμεί τα πρότζεκτ στα οποία εργαζόταν
τότε το γραφείο, στις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη
Νότια Αμερική,
κοινής παγκόσμιας επικράτειας UNIVAC και
Δοξιάδη, η οποία αποτελεί το αποτύπωμα
μιας εμπορικής αγοράς και, συγχρόνως, της γεωγραφίας πόλεων, ζωνών και περιφερειών
– και όλα αυτά υπό την ανάλυση και την
επεξεργασία των εργαλείων και των τεχνικών μιας αναπτυσσόμενης υπολογιστικής πολεοδομίας.
DACC 1
01. Φυλλάδια που περιγράφουν τις
υπηρεσίες του Κέντρου Ηλεκτρονικών
Υπολογιστών Δοξιάδη.
02. Φυλλάδιο του Γραφείου Δοξιάδη με
το εσωτερικό του Κέντρου Υπολογιστών.
03. Απόψεις του κτιριακού συμπλέγματος
γραφείων Δοξιάδη με φωτογραφία της αυλής
του κτιρίου και του Κέντρου Υπολογιστών. 04. Φωτογραφία του κτιριακού συμπλέγματος γραφείων Δοξιάδη.
05. Περιοδικό Αρχιτεκτονική, τ. Ιανουαρίου 1970, με άρθρο του Κ. Δοξιάδη που
αναφέρεται στο γλυπτό της κουκουβάγιας και στη «Μηχανή στη Καρδιά του Ανθρώπου».
06. Έντυπο UNIVAC Update, με άρθρο για τις πόλεις του μέλλοντος, 1968.
07. Φυλλάδιο του Doxiadis Associates
International.
08. Φυλλάδιο για το DACC UNIVAC Datacenter.
DACC 2 (αριστερά)
01. Φωτογραφίες που δείχνουν την άφιξη του UNIVAC 1004 στο Κέντρο Υπολογιστών, 1964.
02. Φωτογραφίες επιμορφωτικού σεμιναρίου στον UNIVAC 1004 στο Κέντρο Υπολογιστών, 1964.
03. Φωτογραφία που δείχνει το προσωπικό του Κέντρου Υπολογιστών να χρησιμοποιεί το μηχάνημα διάτρητων δελτίων, 1964.
04. Φωτογραφία μηχανικού που εκπαιδεύεται στο Κέντρο Υπολογιστών, 1964.
05. Φωτογραφίες από επίδειξη στο
Κέντρο Υπολογιστών, 1964.
06. Φωτογραφίες επιμόρφωσης χειριστών
στο Κέντρο Υπολογιστών, 1965.
07. Φωτογραφίες επιμόρφωσης μηχανικών
στο Κέντρο Υπολογιστών, 1964.
Φωτογραφίες από δημόσια παρουσίαση
του UNIVAC 1107 στο νέο Κέντρο
Υπολογιστών, 1970.
09. Ενημερωτικό δελτίο UNIVAC News
(Νοέμβριος 1968), με άρθρο για το
Κέντρο Ηλεκτρονικών Υπολογιστών Δοξιάδη.
10. Ενημερωτικά δελτία του Γραφείου
Δοξιάδη για το Κέντρο Υπολογιστών,
διάφορα τεύχη, 1964.
DACC 2 (δεξιά)
01. Τεύχη του επιστημονικού περιοδικού
Ekistics/Οικιστική με θέματα υπολογιστών.
Από Απρίλιο 1965 έως Μάιο 1974.
02. Τεύχη του DA Review με αναφορές
στο Κέντρο Υπολογιστών. Από Ιανουάριο
1970 έως Ιούλιο 1971.
DACC 3 (αριστερά)
01. Ekmaps. Δοκιμές προγράμματος
χαρτογράφησης της βαρυτικής έλξης.
Φωτοτυπημένες εκτυπώσεις υπολογιστή, περ. 1971.
DACC 3 (δεξιά)
01. Φόρμες για τα μηχανήματα διάτρητων
δελτίων του Κέντρου Υπολογιστών.
02. Ekistics Index, 1968.
03. Διάτρητα δελτία δεδομένων
του Κέντρου Υπολογιστών.
04. Διάγραμμα αλληλουχίας διάτρητων
δελτίων δεδομένων.
05. Έκθεση του Γραφείου Δοξιάδη για
τα προγράμματα υπολογιστών σε γλώσσα
Fortran και το TRAF2, 1968.
06. Αποτελέσματα και διαγράμματα
εγκάρσιων υπολογισμών.
07. Έκθεση του Γραφείου Δοξιάδη
αναφορικά με πρόγραμμα χαρτογράφησης, 1964.
08. Φύλλα προγραμματισμού του
Κέντρου Υπολογιστών.
09. Έκθεση του Alan Parkin για το
Πρόγραμμα Οικιστικής Χαρτογράφησης, 1971.
10. Έκθεση του Γραφείου Δοξιάδη σχετικά με την υπολογιστική χαρτογράφηση για
σκοπούς χωροταξικής ανάλυσης, 1968.
11. Έκθεση του Γραφείου Δοξιάδη σχετικά
με τα διάτρητα δελτία δεδομένων
της «Ανθρώπινης Κοινότητας» από το Κέντρο Υπολογιστών, 1971.
12. Έκθεση του Γραφείου Δοξιάδη για το πρόγραμμα επίδειξης, 1968.
13. Έκθεση του Γραφείου Δοξιάδη για υπηρεσίες υπολογιστών, 1967.
14. Μηνιαίο ευρετήριο άρθρων του
J. Tyrwhitt, 1966.
15. Το πρόγραμμα για την εισαγωγή των υπολογιστών UNIVAC στην Ελλάδα, 1968.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
HUCO (HUMAN COMMUNITY)
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1960
μέχρι τις αρχές της επόμενης, μέσω
της Μεταπτυχιακής Σχολής Οικιστικής (Graduate School of Ekistics), ο Δοξιάδης
πραγματοποίησε μια εμπεριστατωμένη μελέτη
της οικιακής και αστικής συμπεριφοράς
των κατοίκων σε γειτονιές όλης της Αθήνας.
Για τη μελέτη αυτή, με τίτλο The Human Community (HUCO) συγκεντρώθηκαν
πρωτοφανείς ποσότητες δεδομένων
σχετικά με τις καθημερινές συνήθειες
και τα μοτίβα μετακίνησης των Αθηναίων
καθώς προσαρμόζονταν στη μεταβαλλόμενη
δομή της μεταπολεμικής πόλης.
Η συλλογή των πληροφοριών υλοποιήθηκε
μέσα από προσωπικές συνεντεύξεις που
πήραν ερευνητές –μετά από σχετική
επιμόρφωση από κοινωνιολόγους–,
οι οποίοι επισκέπτονταν τους κατοίκους
στα διαμερίσματα και τα σπίτια τους για
να διεξάγουν επισκοπήσεις με τη μορφή μακροσκελών ερωτηματολογίων.
Έχοντας εξασφαλίσει γενναία
χρηματοδότηση από το αμερικανικό Ίδρυμα
Ford, ο Δοξιάδης προέκρινε τη μελέτη
ως απάντηση στην ολέθρια κατάσταση των
αστικών κέντρων. Η αρχική του έκθεση ξεκινά
με τη διατύπωση ότι οι πόλεις ανά τον κόσμο
αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα και
συνεχίζει με τη συναγωγή ότι η HUCO θα
βοηθήσει στην επίλυση αυτών των κρίσεων
μέσα από τα κύματα πληροφοριών που θα
αποκτηθούν και θα αναλυθούν. Μεταξύ της πιλοτικής μελέτης και του ερωτηματολογίου,
διενεργήθηκαν μια σειρά επισκοπήσεων:
μια συνολική οικιστική επισκόπηση, μια
επισκόπηση σε βάθος, μια επισκόπηση
στέγασης και μια επισκόπηση εμπορικής
αρχιτεκτονικής επαύξησαν το πληροφοριακό
εύρος της μελέτης.
Στην έκθεση, τα δείγματα
ερωτηματολογίων και οι φωτογραφίες
από μια έκθεση πάνω στα «Χαρακτηριστικά
χωροταξικού σχεδιασμού 20 κοινοτήτων»
μοιάζουν σαν σελίδες σκισμένες από
κάποιον πληροφοριακό άτλαντα της
μεταπολεμικής
Αθήνας. Σε μια προσπάθεια
εντοπισμού και καθορισμού ορίων και συνόρων, οι σημειώσεις των επισκοπήσεων
προσδιορίζουν τις συνθήκες των δρόμων
καθώς και «προσφυγικές κατοικίες» και
άλλα σημάδια κινητικότητας, μέσα από
τα οποία ορίζονταν και μεταβάλλονταν
οι κοινότητες. Μια σειρά από εκθέσεις
της HUCO συνέλεξαν και μετέφρασαν
τα ευρήματα των επισκοπήσεων και των ερωτηματολογίων σε χάρτες μετακινήσεων
των κατοίκων και μορφές οπτικοποίησης
που καθιστούσαν ευανάγνωστη τη σύνθετη τοπογραφία ταυτοποίησης των κοινοτήτων και αλληλεπίδρασης των κατοίκων. Μέσα από έναν «δείκτη ικανοποίησης»,
το πρότζεκτ επιχείρησε να μετρήσει τον βαθμό καταλληλότητας των χώρων, των υπηρεσιών και των λειτουργιών στις διάφορες γειτονιές για τους κατοίκους
της πόλης.
Μια από τις πρώτες υπολογιστικές εργασίες στο γραφείο ήταν η μεταφορά των αποτελεσμάτων του ερωτηματολογίου
της HUCO σε διάτρητα δελτία δεδομένων. Μέσα στην επόμενη δεκαετία, αυτά τα αποτελέσματα χρησιμοποιήθηκαν για περαιτέρω έρευνα και για τη δοκιμή νέων υπολογιστικών προγραμμάτων. Σύνολα δεδομένων και αναλύσεις τους –καθώς επίσης χάρτες και σχέδια κοινοτήτων–πέρασαν από στάδια αντιγραφής, επανάληψης, επανεπεξεργασίας και αρχειοθέτησης. Συνέπεια αυτής της διαδικασίας ήταν μια σειρά από υπολογιστικές λειτουργίες πάνω σε προηγούμενα αποτελέσματα, όπου η πόλη και η κοινότητα εντέλει εξαφανίζονταν και αναδύονταν εκ νέου ως μια αλγοριθμική αρχή έλξης ή βαρύτητας. Κατ’ αντιστοιχία, καθώς
η HUCO χαρτογραφούσε τις ζωές των Αθηναίων, χαρτογραφούσε επίσης τη σχέση
ανάμεσα σε αυτές τις ζωές, τις πληροφορίες
τους, τα μοτίβα συμπεριφοράς τους
και την εμφάνιση ενός νέου είδους όντος:
του μεταπολεμικού υποκειμένου υπολογιστικών δεδομένων.
HUCO 1
01. Εκθέσεις HUCO 1 έως 10, 1962-1967.
Δεμένοι τόμοι και επιλεγμένες σελίδες.
HUCO 2 (μπροστά)
01. Επισκόπηση επαλήθευσης γειτονιάς HUCO, Καλλιθέα, 1963.
02. Επισκόπηση επαλήθευσης γειτονιάς HUCO, Πετράλωνα, 1963.
03. Επισκόπηση επαλήθευσης γειτονιάς HUCO, Κλωναρίδου, 1963.
04. Επισκόπηση επαλήθευσης γειτονιάς HUCO, Άνω Κυψέλη, 1963.
05. Επισκόπηση επαλήθευσης γειτονιάς HUCO, Κολωνάκι, 1963.
06. Επισκόπηση επαλήθευσης γειτονιάς HUCO, Άνω Δάφνη, 1963.
07. Επισκόπηση επαλήθευσης γειτονιάς HUCO, Αγία Βαρβάρα, 1963.
HUCO 2 (πίσω)
08. Επισκόπηση επαλήθευσης γειτονιάς HUCO, Κεντρική Γλυφάδα, 1963.
09. Επισκόπηση επαλήθευσης γειτονιάς HUCO, Νότια Γλυφάδα, 1963.
10. Επισκόπηση επαλήθευσης γειτονιάς HUCO, Κηφισιά, 1963.
11. Επισκόπηση επαλήθευσης γειτονιάς HUCO, Πετρούπολη και Κηπούπολη, 1963.
12. Επισκόπηση επαλήθευσης γειτονιάς HUCO, Κουκουβάουνες, 1963.
13. Επισκόπηση επαλήθευσης γειτονιάς HUCO, Νέα Κοκκινιά, 1963.
HUCO 3 (αριστερά)
01. Σειρά χαρτών που απεικονίζουν τη χρήση κοινοτικών εγκαταστάσεων από τα νοικοκυριά στην Κοκκινιά, περ. 1964
HUCO 3 (δεξιά)
01. Χάρτες μετακινήσεων των κατοίκων της Καλλιθέας, διαζωτυπίες, περ. 1965.
02. Φωτογραφία συμμετέχουσας στην
έρευνα κατά τη συνέντευξη στο σπίτι της με τη βοήθεια ερωτηματολογίου, 1963.
03. Διαγράμματα από τη μελέτη των
κοινωνικών συναναστροφών στην έρευνα HUCO, 1971.
04. Έκθεση για τον προγραμματισμό
των δεδομένων της έρευνας HUCO, 1964.
05. Διαγραμματική παρουσίαση της κοινότητας ως συστήματος.
06. Έκθεση σχετικά με τον υπολογιστικό προγραμματισμό για τη HUCO, 1970.
07. Μελέτη εγκαταστάσεων για τη HUCO από τους T. W. Fookes and S. Kumar, 1969.
HUCO 4 01–07.
HUCO (The Human Community)
ερωτηματολόγιο και απαντήσεις.
DOX-USA
Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, το Γραφείο Δοξιάδη έλαβε ανάθεση από την αμερικανική επιχείρηση ηλεκτρισμού Detroit
Edison Company να μελετήσει μια από τις
πιο σύνθετες αστικές και κοινωνικές
συνθήκες της δεκαετίας. Το πρότζεκτ,
τροφοδοτούμενο από τεράστια ποσά
πληροφοριών που είχαν συγκεντρωθεί
από την απογραφή πληθυσμού στις ΗΠΑ, αποσκοπούσε να περιγράψει και να
προβλέψει την ανάπτυξη και τις προοπτικές
του Ντιτρόιτ και των γειτονικών του περιοχών.
Το Γραφείο Δοξιάδη, με τεχνικές ανάλυσης
και προγράμματα υπολογιστών που είχαν
σχεδιαστεί για το HUCO –σε συνδυασμό
με ένα σύνολο νέων εργαλείων και
αλγορίθμων περιγραφής και πρόγνωσης–, επιχείρησε να αποτυπώσει, να περιγράψει
και να οπτικοποιήσει το τι συνέβαινε στις
αμερικανικές πόλεις, μέσω των πρόσφατων
πληθυσμιακών μεταβολών και των νέων αστικών οριοθετήσεων που επηρεάζονταν
από εισοδηματικά, εκπαιδευτικά και φυλετικά
ζητήματα.
Ένα μέρος αυτής της εργασίας ήταν
κατεξοχήν πρακτικό: Πώς θα μπορούσαν
οι αμερικανικές τοπικές Αρχές να
προβλέψουν και να προετοιμαστούν για
ενεργειακές ανάγκες όταν οι πληθυσμοί και
οι αστικές συγκεντρώσεις γίνονταν ξαφνικά
ασταθείς; Άλλες πτυχές του πρότζεκτ είχαν πιο πειραματικό και θεωρητικό χαρακτήρα.
Το έργο εστίαζε στην αποκαλούμενη
Megalopolis (Μεγαπόλη), ένα τεράστιο αστικό συνεχές που σχηματιζόταν από
επιμέρους πόλεις και συνοικισμούς στις βορειοανατολικές ΗΠΑ. Ο Δοξιάδης και η ομάδα του είδαν σε αυτά τα νέα αστικά μοτίβα τον ερχομό της «οικουμενόπολης», μιας εκτεταμένης κάλυψης της ηπείρου
από ένα σχεδόν συνεχές δίκτυο αστικών
κόμβων και διαδρόμων.
Μετά το 1970, η νεοαποκτηθείσα
κεντρική υπολογιστική μονάδα UNIVAC 1107
του γραφείου ανέλαβε την εκτέλεση των
αριθμητικών πράξεων και τη διαχείριση των
δεδομένων, που βοήθησαν στην παραγωγή
σεναρίων ανάπτυξης και παραλλαγών. Στην έκθεση, η εικόνα αυτής της νέας χωροταξίας παρουσιάζεται με τεχνικές και γραφιστικά εργαλεία που είχαν μόλις πρόσφατα επινοηθεί. Με τη χρήση προγραμμάτων χαρτογράφησης που είχαν γραφτεί εντός του γραφείου, η προσπάθεια ανάδειξης του πώς αλληλεπιδρούν οι άνθρωποι και οι πόλεις, η οποία πυροδοτήθηκε από την έρευνα HUCO, έδωσε την ώθηση για μια διευρυμένη και μαζική πληροφοριακή παραγωγή μέσω διαφόρων πρότζεκτ στις ΗΠΑ, όπως ήταν τα Northern Ohio Urban System (NOUS) και Urban Detroit Area (UDA) – για τις αστικές περιοχές στον βορρά της πολιτείας του Οχάιο και για την πόλη του Ντιτρόιτ, αντίστοιχα.
Στις ΗΠΑ, τα σοβαρότατα προβλήματα, που είχε διαγνώσει ο Δοξιάδης ότι αντιμετώπιζαν οι πόλεις, εμφανίστηκαν πιο έντονα από ποτέ στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Το 1967, το γραφείο προέβη σε μια συνεργασία με την εταιρεία πληροφορικής System Development Corporation με την προοπτική ίδρυσης μιας νέας εταιρείας
που θα είχε στόχο την ενασχόληση με πολεοδομικά προβλήματα μέσω της υπολογιστικής, στην Αμερική και διεθνώς, Στην έκθεση, η τελευταία προθήκη δείχνει ισοχρονικούς χάρτες που δημιουργήθηκαν από υπολογιστή και άλλες αλγοριθμικές μορφές ανάλυσης και περιγραφής για την Ισπανία. Με τις νέες τεχνικές που συγκεντρώθηκαν για τις αμερικανικές μελέτες, τα πρότζεκτ του Γραφείου Δοξιάδη
στις ΗΠΑ (Dox-USA) λειτούργησαν ως τρόπον τινά πληροφοριακός αρμός, γύρω από τον οποίο το γραφείο και το Κέντρο Ηλεκτρονικών Υπολογιστών Δοξιάδη στράφηκαν προς τ ην παγκόσμια υπολογιστική.
DOX-USA 1
01. Τοπογραφικές φωτογραφίες του Ντιτρόιτ και της κεντρικής επιχειρηματικής περιοχής
της πόλης, περ. 1967.
02. Φωτογραφία του Δοξιάδη με τον Walker Cisler και τον Edwin George της Detroit Edison Company.
03. “Into the 21st Century” (Στον 21ο
αιώνα), ειδικό ένθετο
The Detroit News, Οκτώβριος 1969.
04. Φωτογραφίες του αναπτυξιακού σχεδίου
της Detroit Edison.
05. Φωτογραφίες από συναντήσεις και
παρουσιάσεις στο Ντιτρόιτ με τον Δοξιάδη
και την ομάδα του, 1971.
DOX-USA 2
01. Παραλλαγές στις συνισταμένες της
Μεγαπόλης των Μεγάλων Λιμνών στις βορειοανατολικές ΗΠΑ (Great Lakes Megalopolis), εκτυπώσεις υπολογιστών. Οκτώβριος – Δεκέμβριος 1967.
02. Παραλλαγές στις συνισταμένες
της Μεγαπόλης των Μεγάλων Λιμνών στις βορειοανατολικές ΗΠΑ, εκτυπώσεις υπολογιστών. Δεκέμβριος 1967 - Ιανουάριος 1968.
DOX-USA 3
01. SDC Magazine, το περιοδικό της System Development Corporation, 1967-1969.
02. Έγγραφα και επιστολές μέσω τηλετύπου που περιγράφουν τη συνεργασία μεταξύ του Γραφείου Δοξιάδη και της System Development Corporation, 1967.
03. Υπόμνημα του Γραφείου Δοξιάδη που περιγράφει τις εγκαταστάσεις υπολογιστών στη System Development Corporation, 1967.
04. Φυλλάδια της Doxiadis Urban System Development Corporation, 1967-1969.
DOX-USA 4
01. Εκθέσεις και μεμονωμένες σελίδες για τη Μεγαπόλη των Μεγάλων Λιμνών, 19671968.
02. Έκθεση του 1970 για τη Μεγαπόλη των Μεγάλων Λιμνών, 1974
03. Διαγράμματα εργασίας για το πρότζεκτ Urban Detroit Area, 1968.
04. Εκθέσεις για το πολεοδομικό πρότζεκτ της Detroit Edison Company, 1965-1967.
05. Το ερευνητικό πρότζεκτ Urban Detroit Area, 1970.
06. Εκθέσεις ερευνών του Αθηναϊκού Κέντρου Οικιστικής, 1967-1971.
DOX-USA 5
01. Emergence and Growth of an Urban Region: The Developing Urban Detroit Area [Ανάδυση και ανάπτυξη μιας αστικής
περιφέρειας: Η αναπτυσσόμενη αστική
περιοχή του Ντιτρόιτ], Volume 1, 1966.
Επιλεγμένες σελίδες και σαλόνια.
02. Emergence and Growth of an Urban Region: The Developing Urban Detroit Area, Volume 2, 1967. Επιλεγμένες σελίδες
και σαλόνια.
03. Emergence and Growth of an Urban Region: The Developing Urban Detroit Area, Volume 3, 1970. Επιλεγμένες σελίδες
και σαλόνια.
DOX-USA 6 (αριστερά)
01. Σελίδες από τις εκθέσεις για τη
Μεγαπόλη των Μεγάλων Λιμνών και το ερευνητικό πρόγραμμα για το Βόρειο Οχάιο, 1969-1971.
02. Φυλλάδιο που αναφέρεται στην ανάδυση
και ανάπτυξη μιας αστικής περιφέρειας, 1967.
03. Φυλλάδιο που αναφέρεται στο ερευνητικό
έργο για την αναπτυσσόμενη Μεγαπόλη των
Μεγάλων Λιμνών, 1974.
04. Εισαγωγικό φυλλάδιο σχετικά με το
ερευνητικό έργο για την αναπτυσσόμενη
Μεγαπόλη των Μεγάλων Λιμνών, 1968.
05. Μελέτες μετανάστευσης για τη Μεγαπόλη
των Μεγάλων Λιμνών, περ. 1967.
06. Έκθεση για το πρόγραμμα πολεοδομικής
έρευνας στο Βόρειο Οχάιο, επιλεγμένες
σελίδες, 1970.
07. Επιστολή του Walter Christaller προς
τον Κ. Δοξιάδη, 1967.
08. Το πρόγραμμα πολεοδομικής έρευνας
της Detroit Edison, επιλεγμένες σελίδες, 1964.
09. Το πρόγραμμα πολεοδομικής έρευνας της Detroit Edison, ανάλυση κυκλοφοριακού όγκου, 1964.
10. Οι κάρτες με τις λεζάντες του Δοξιάδη για την παρουσίαση της Μεγαπόλης των Μεγάλων Λιμνών, 1971.
DOX-USA 6 (δεξιά)
01. Οικιστικό μοντέλο της Καταλονίας με ισοχρονικούς χάρτες που δημιουργήθηκαν
από υπολογιστή, 1973.
02. Ανάλυση των κύριων ζωνών δραστηριότητας στην Καταλονία, 1971.
03. Ανάλυση κυκλοφοριακού όγκου, 1971.
04. Οι δυνάμεις της Οικουμενόπολης, Καταλονία, 1971.
05. Συγκοινωνιακό μοντέλο, Οικιστικό μοντέλο της Καταλονίας, 1973.
06. Εκροές του προγράμματος υπολογιστών Nedes, 1973.
07. Διάγραμμα καταλληλότητας συστημάτων, 1973.
08. Ανάλυση ισοζυγίου μετανάστευσης από επαρχίες το έτος 1969, 1971.
09. Ανάλυση επιχειρήσεων και εργατικού δυναμικού ανά τομέα το έτος 1964, 1971.
10. Βιομηχανικές επιχειρήσεις το έτος 1964, 1970.
11. Εισροές και εκροές για τη ρουμπρίκα Εναλλακτικές, 1971.
12. Οικιστικός χάρτης για το έτος 1967, 1969.
Η ΝΕΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
Τα ζητήματα της κοινότητας και της
υπολογιστικής διασταυρώνονταν στις μελέτες
του Δοξιάδη για τις πόλεις, τους πληθυσμούς,
τις μετακινήσεις και την κινητικότητα των
ανθρώπων. Ανακινώντας τις συγκεκριμένες
θεματικές και συνθήκες και απαντώντας
σε αυτές, η Νέα Ανθρώπινη Κοινότητα (New Human Community / NHUCO)
χαρτογραφεί τις συντεταγμένες της
τρέχουσας πληροφοριακής γεωγραφίας, ως μια σύγχρονη απήχηση του
πληροφοριακού μοντερνισμού του Δοξιάδη. Η Νέα Ανθρώπινη Κοινότητα αποτελείται
από δύο βασικά συστατικά. Το πρώτο είναι
μια ακολουθία συνεντεύξεων με πρόσφατα
αφιχθέντες πρόσφυγες και κατοίκους
της Αθήνας που προβάλλονται σε βίντεο
στις οθόνες της αίθουσας. Το δεύτερο
συστατικό είναι μια σειρά από μακέτες
τρισδιάστατης εκτύπωσης. Οι μακέτες απεικονίζουν κομβικά σημεία των ελληνικών
συνόρων, δείχνοντας έναν συνδυασμό από
δυνατές, πιθανές και πραγματικές τροχιές
διέλευσης των συνόρων, καθώς επίσης τις αρχιτεκτονικές, τους χώρους, τα συστήματα
και τις υποδομές που εποπτεύουν και
οργανώνουν τις μετακινήσεις σε διάφορες
κλίμακες. Αυτές οι κλίμακες καλύπτουν ένα
μεγάλο εύρος που περιλαμβάνει αποθήκες
της αστυνομίας, συνοριακούς σταθμούς και
οχυρώσεις, περιπολίες της Ακτοφυλακής και
αίθουσες ελέγχου της Frontex. Οι μακέτες
αποτυπώνουν επίσης τα όργανα συλλογής
πληροφοριών που πλημμυρίζουν αυτούς
τους χώρους και τα οποία κυμαίνονται από
δορυφόρους και drones μέχρι θερμικές
κάμερες, ανιχνευτές καρδιακών παλμών και αισθητήρες διοξειδίου του άνθρακα (CO2).
ΜΕΘΟΡΙΑΚΑ ΣΗΜΕΙΑ (SITES)
Site-1 Καστανιές, διέλευση συνόρων
με τα πόδια
Site-2 Έβρος, διέλευση στρατιωτικής
ζώνης με τα πόδια
Site-3 Νέα Βύσσα
Αίθουσα ελέγχου
Site-4 Νέο Χειμώνιο
Διέλευση ποταμού
Site-5 Βαρσοβία, Πολωνία
Frontex Situation Center
Site-6 Στενό της Μυτιλήνης
Επαναπροώθηση (Pushback)
Site-7 Παρακολούθηση προσυνοριακών
ζωνών της Μεσογείου
από τη Frontex
Site-8 Παρακολούθηση της κυκλοφορίας
σκαφών από το λιμάνι του Πειραιά
Site-9 Συλλογή βιομετρικών δεδομένων
στο κλειστό κέντρο ελεγχόμενης
πρόσβασης Σάμου
Site-10 Κέντρο παρακολούθησης στο
Υπουργείο Μετανάστευσης
στην Αθήνα
Site-11 Ζώνη διέλευσης στο λιμάνι
της Πάτρας
Site-12 Υποδοχή και ταυτοποίηση στη Λέσβο
Site-13 Υπηρεσία αιτήσεων ασύλου
στη Θεσσαλονίκη
Site-14 Κρατητήριο ακτοφυλακής στο λιμάνι
της Ηγουμενίτσας
Site-15 Συνοριακή διάβαση Κακαβιάς Διέλευση με τα πόδια και με οχήματα
Site-16 Σιδηροδρομική γραμμή Ειδομένης, διέλευση με τα πόδια
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ
OBJ-1 Ηλεκτροοπτικός αισθητήρας
TDR-HR-300
OBJ-2 Ηλεκτροοπτικός αισθητήρας NVTS
OBJ-3 Πολυαισθητήρας M19 HD
OBJ-4 Αισθητήρας υπερύθρων M364 OBJ-5 Κάμερα παρακολούθησης Axis
Q1786-LE
OBJ-6 Ραντάρ συνθετικού διαφράγματος
(SAR) BCP ELM-2022U
OBJ-7 Σαρωτής ίριδας BK 2121U
OBJ-8 Σαρωτής δακτυλικών αποτυπωμάτων Idemia TP-3000
OBJ-9 Φορητός ανιχνευτής CO2
OBJ-10 Αερόστατο επιτήρησης της Frontex
OBJ-11 Μη επανδρωμένο εναέριο όχημα Heron 1
OBJ-12 Ελικόπτερο Bell UH-1
OBJ-13 Ταχύπλοο άκαμπτο φουσκωτό σκάφος Rafnar 1100
OBJ-14 Ταχύπλοο περιπολικό σκάφος ακτοφυλακής Lambro 57 MK1
OBJ-15 Ταχύπλοο άκαμπτο φουσκωτό σκάφος HCG
OBJ-16 Πύργος ηλεκτρονικής επιτήρησης
OBJ-17 Δέκτης συστήματος αυτόματης αναγνώρισης
OBJ-18 Δορυφόρος εξ αποστάσεως επιτήρησης Sentinel-1
OBJ-19 Ραντάρ ναυσιπλοΐας X-Band
OBJ-20 Σύστημα δορυφορικών επικοινωνιών v85NX
OBJ-21 Ανιχνευτής καρδιακών παλμών
OBJ-22 Ανιχνευτής ψεύδους AVATAR
OBJ-23 Σύστημα σάρωσης με ακτίνες Χ οχημάτων ZBV S-Class
OBJ-24 Βαν θερμικής όρασης
OBJ-25 Περιστρεφόμενη πύλη ανάγνωσης βιομετρικών στοιχείων
OBJ-26 Σαρωτής κάτω μέρους οχημάτων
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΕΚΘΕΣΗΣ
Σύλληψη, Έρευνα, Επιμέλεια και Σχεδιασμός:
Farzin Lotfi–Jam και Mark Wasiuta
Εκτελεστική Διεύθυνση: Αφροδίτη Παναγιωτάκου,
Πρόδρομος Τσιαβός
Ανάθεση και Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση /
Σε συνεργασία με το Αρχείο Κωνσταντίνου Α.
Δοξιάδη & το Ίδρυμα Κωνσταντίνου και Εμμάς
Δοξιάδη / Με την υποστήριξη του Ελληνικού
Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες και του Δικτύου
«Μέλισσα» / Με επιπλέον υποστήριξη από το
Graham Foundation / Ιδιαίτερες ευχαριστίες
στους: Πολύνα Κοσμαδάκη, Γιώτα Παυλίδου, Γιώργο Τζιρτζιλάκη
ΟΜΑΔΑ ΑΘΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗ
«ΝΕΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ»
Συντονιστής: Λευτέρης Παπαγιαννάκης / Ομάδα
Παραγωγής: Χρήστος Λαζαρίδης, Nasruddin
Nizami, Αγγελική Σταματάκη
ΟΜΑΔΑ ΕΠΙΜΕΛΗΤΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Συντονισμός Σχεδιασμού και Κατασκευών: studioentropia architects_ (Γιώτα Πασσιά |
Παναγιώτης Ρούπας) / Σύμβουλος Κατασκευών: Μάνος
Βοηθοί Επιμέλειας: Grace Alli και Meera Almazrooei / Συντονισμός Έρευνας για τη
«Νέα Ανθρώπινη Κοινότητα»: Jarrett Ley /
Επιμελητική Έρευνα και Ομάδα Παραγωγής: Grace Alli, Meera Almazrooei, Jarrett Ley, Parker Limόn, Austin McInnis / Βοηθός στην
Έρευνα: Μαργαρίτα Τζαννέτου / Γραφιστικά
Έκθεσης, Κατάλογος: MTWTF / Βοηθοί
Ψηφιακής Σχεδίασης Μοντέλων: Jialiang Huang, Steven Xianxing Liu, Arseny Pekurovsky, Ελίνα
Βαρουξάκη, Adam Lingjia Wang, Gina (Yiqing)
Wei, Zifan Zhu / Βοηθοί Συναρμολόγησης
Μοντέλων: Παναγιώτης Αθανασίου, Ελίνα
Βαρουξάκη, Εμμανουέλα Λυγερού, Βαλεντίνα
Φαραντούρη
Μεταφράσεις: Βασίλης Δουβίτσας, Άλκηστη
Ευθυμίου, Αλίκη Θεοδοσίου, Κυριάκος Καρσεράς / Μεταφράσεις και υποτιτλισμός βίντεο:
Authorwave / Μετάφραση & επιμέλεια κειμένων
καταλόγου: Βασίλης Δουβίτσας
ONASSIS CULTURE
Director of Culture: Αφροδίτη Παναγιωτάκου / Deputy Director of Culture: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος / PR Executive: Αλεξάνδρα
Χρυσανθακοπούλου / Head of Production: Βασίλης Παναγιωτακόπουλος / Producer: Ειρηλένα Τσάμη / Production Coordination: Ηρακλής Παπαθεοδώρου / Head of Line
Production: Δήμητρα Μπουζάνη / Line
Production: Γιάννης Ιασωνίδης / Technical Director: Λευτέρης Καραμπίλας / Deputy Technical Director: Γιάννης Ντόβας / Administrative Support: Ρεβέκκα Στάμου / Stage Manager: Κατερίνα Κώτσου / Publications Manager: Χριστίνα Κοσμόγλου
COMMUNICATION & CONTENT DEPARTMENT
Group Communication & Content Manager: Δημήτρης Δρίβας / Content Leader: Αλέξανδρος Ρουκουτάκης / Head of Creative: Χρήστος Σαρρής / Campaign Manager: Κανέλλα Ψυχογυιού / Media Office: Βάσω Βασιλάτου, Κατερίνα Ταμβάκη, Νεφέλη Τσαρτακλέα-Κασσελάκη / Social Media: Βασίλης Μπίμπας, Σύλβια Κουβέλη, Αλεξάνδρα Σαραντοπούλου / Social Media Performance Specialist: Γιώργος Αθανασίου / Copywriters: Ελιζαμπέττα Ηλία-Γεωργιάδου, Βάλια Παπαδημητράκη / Website Editor: Δέσποινα Καλύβη / Creative Studio: Τζίλιαν Βιγλάκη, Γεωργία Λεοντάρα, Θεόδωρος Κωβαίος, Κωνσταντίνος Χαϊδαλής / Audiovisual Coordinator: Σμαράγδα Δογάνη / Commercial Manager: Νίκος Ροσσολάτος / Audience & Client Development Coordinator: Δήμητρα Παππά
DIGITAL & INNOVATION
Head of Digital & Innovation: Πρόδρομος Τσιαβός / Digital & Innovation Coordinator: Ηρακλής Παπαθεοδώρου / Digital Programs
Executive: Ιωάννα Μαργαρίτη / Digital & Innovation Assistant: Κατερίνα Βάρδα / Digital & Innovation Project Officer:
ONASSIS STEGI
Broadcasting Dept: Παναγιώτης Χατζησάββας, Ευστράτιος Τογανίδης / House Electricians:
Φώτης Ανδριανόπουλος, Κυριάκος
Ξανθόπουλος / Audio Dept: Αλέξιος Πολίτης, Θεόδωρος Τσάχαλος / Stage Engineers: Ιάκωβος Δαρζέντας, Στέλιος Μπουρδής, Leonardo Cela / Office Services Coordinator:
Βασίλης Κορομπίλης / Office Services
Assistants: Χρήστος Γιακουμής, Δημήτρης
Λιανός / Office Services Support – Recycle
Lab: Γιάννης Κούρος, Δημήτρης Νάζος / Office Services Support – General Duties:
Παναγιώτης Στεργίου, Λουκάς Δρόσος, Ihor Davyda / Facility Maintenance
Manager: Γιώργος Ράπτης / Facility
Maintenance Administrative Assistant: Χαρά Σιδηροκαστρίτη / Facility Engineers: Αντρέας Μπράνης, Παναγιώτης Γκενεράλης, Ιωάννης Καρρόπουλος / Facility Electricians –Lighting Technicians: Δημήτρης Μπουγιούκος, Βασίλειος Χατζηελευθερίου, Μάριος Χατζής / General Duty Technicians: Ηρακλής Ζέρβας, Petrit Mula / ICT Manager: Μάνος Καρτέρης / Network Administrator: Ιωάννης Χαζάκης / Food & Beverage Manager: Ευαγγελία Αγγελίδου / Food & Beverage Assistant: Δέσποινα Παπαστεργίου / Procurement Manager: Αντώνης Σάιτελμαν / Finance Manager: Χάρης Γκίζας / Chief Accountant: Θεόφιλος Νικολάου / Accountant: Βάσια
Φιλιπποπούλου / Visitor Experience
Coordinator: Νιόβη Πολυχρονίδου / Visitor
Experience Team: Ζένια Αγκιστριώτη, Κωνσταντίνος Ιακώβου, Κωνσταντίνος Ψυχοπαίδης, Εμμανουήλ Χατζάκης / Safety Team: Ανδρόνικος Πανδής, Δημήτρης Σταματόπουλος, Νίκος Καμπάνης, Σπυρίδων Τριανταφυλλάκης, Αναστασία Σαμπάνη, Χριστίνα Πρέντζια
Παραγωγή εκτύπωσης εντύπου: Ellastration
Legal Services: SAPlegal - Δικηγορική εταιρεία Α.Σ. Παπαδημητρίου & Συνεργάτες / Insurance
Consultant: ΣΚΑΡΠΑΣ Α.Ε. / Insurance Company: ALLIANZ HELLAS S.A.
onassis.org