Cryptogamia Guyanensis seu plantarum cellularium in Guyana Gallica annis 1835-1849

Page 1

MANIOC.org Conseil général de la Guyane


MANIOC.org Conseil général de la Guyane


MANIOC.org Conseil général de la Guyane


MANIOC.org Conseil général de la Guyane


MANIOC.org Conseil général de la Guyane



CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.


PARISIIS. — Ex typis L , MARTINET, via vulgo dicta Mignon,

2.


CRYPTOGAMIA GUYANENSIS SEU

PLANTARUM

CELLULARIUM ANNIS

1835-1849

A CL. L E P R I E U R

ENUMERATIO

IN GUYANA GALLICA

COLLECTARUM

UNIVERSALIS;

AUCTORE CAM. M O N T A G N E , D .

M.,

Academiæ Scientiarum Instituti Imperialis Gallici, Societ. Imp. A g r i c u l t u r e , B o t a n i c e s , Philomathicæ, B i o l o g i æ , etc., etc., S o d a l i , Ord. Imp. Legionis Honorariæ Equite.

PARISIIS, SUMPTIBUS FORO

VICTORIS

dicto

MASSON,

école-de-médecine.

M DCCC L V .



EXTRAIT DES A N N A L E S D E S S C I E N C E S N A T U R E L L E S , TOME XIV, CAHIER N° 5 .

CRYPTOGAMIA seu

GUYANENSIS,

Plantarum cellularium in Guyana gallica Cl. Leprieur collectarum enumeratio

annis 1835 — 1849 a universalis,

Auctore C. M O N T A G N E , D . M.

J'ai déjà fait connaître dans ces Annales un grand nombre d'espèces découvertes dans la Guyane française par M. Leprieur, pharmacien de première classe de la marine à Cayenne. Ce naturaliste ayant rapporté dans le voyage qu'il vient de faire une multitude de nouveautés cryptogamiques, dont il a bien voulu encore me confier la publication, je profiterai de ce dernier travail pour enregistrer ici dans un ordre systématique toutes les espèces antérieurement décrites ou énumérées par moi. Il va sans dire que pour celles-ci, je me bornerai à en rappeler le nom sans entrer dans aucun détail, à moins toutefois que de nouveaux documents ne viennent compléter l'histoire restée imparfaite de quelques unes d'entre elles. Mais avant d'entrer en matière, je veux appeler l'attention des phycologistes sur le fait singulier de la station insolite de quelques Floridées. NOTE SUR LA S T A T I O N I N S O L I T E D E Q U E L Q U E S F L O R I D É E S D A N S L E S EAUX

DOUCES

ET C O U R A N T E S D E S R U I S S E A U X D E S M O N T A G N E S A LA G U Y A N E .

( A d r e s s é e à l ' A c a d é m i e d e s s c i e n c e s le 13 m a i 1850.)

Tous les botanistes, mais surtout ceux qui se sont spécialement occupés des Algues, savent très bien q u e , des trois familles qui composent cette grande classe de végétaux, il n'en est qu'une seule, celle des Zoosporées, dont plusieurs tribus (les Confer-


2 —

284

c.

MONTAGNE.

vées, les Vaucheriées, les Ulvacées, etc.) aient des représentants clans les eaux douces et salées, c'est-à-dire dont les espèces puissent vivre à la fois dans la mer et dans les fleuves, les étangs, les mares, etc. Quant aux Phycoïdées ou Fucacées, et aux Flori dées surtout, on n'en avait pas encore rencontré ailleurs que dans les eaux salées, ou du moins saumâtres. Une seule espèce, le Fucus amphibius Huds., vit quelquefois dans ces dernières conditions, mais n'a jamais été trouvée dans des rivières q u i , ne communiquant pas directement avec la mer, ne sont pas soumises à l'influence des marées. Or M. Leprieur, comme on le verra dans les pages qui vont suivre, a recueilli dans les eaux courantes de la Guyane trois Bostrychia, un Gymnogongrus et deux Ballia. Ce fait, quelque étonnant qu'il soit, l'est peut-être moins cependant pour les trois premières Algues que pour les trois dernières, par la raison que celles-là font partie d'un genre, le Bostrychia, que j ' a i établi sur une espèce de nos côtes, qui s'égare parfois dans les eaux saumâtres des étangs formés par la mer. Ces Algues, et quelques autres propres aux eaux douces, ont été récoltées dans les ruisseaux de la montagne de Mahuri, dans ceux de la crique Cacao, distante de Cayenne de plus de 80 kilomètres, et dans les cours d'eau de la crique Gravier des montagnes de Kau, à environ 40 kilomètres de la mer, et à une altitude de 100 à 150 mètres. Et ce qu'il est surtout important de considérer, c'est que l'eau de ces ruisseaux ne présente aucune espèce de salure; ce sont des eaux vives, torrentielles, dont la source filtre à travers les minerais de fer qui constituent les sommets de ces montagnes. L'élévation du lieu est d'ailleurs une autre circonstance, qui doit exclure toute idée que le flux puisse pénétrer jusque-là pour y apporter les germes de ces plantes, dont les formes sont d'ailleurs complètement nouvelles. Il y a encore ceci à noter, c'est que M. Leprieur a constaté sur les lieux mêmes que ces Algues répandaient une forte odeur de m a r é e , tout à fait semblable à celle qu'exhalent leurs congénères marines. L'état de dessiccation récente ne détruit même pas entièrement ce caractère.


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

285

3

Comment donc expliquerons-nous maintenant ce curieux fait de station phycologique? J'avoue que cela me semble impossible dans l'état actuel de la science. Si une seule de ces espèces vivait dans la mer qui baigne les côtes de la Guyane, on pourrait s'ingénier à rechercher comment et par quelle voie ses spores ou séminules sont arrivées à franchir un aussi long trajet, et ont pu conserver la faculté de germer, de végéter et de se reproduire dans des conditions si différentes. Mais ces espèces sont toutes nouvelles, et à moins d'admettre que leur structure et leur forme ont pu être modifiées par cette station inusitée et pour ainsi dire anormale , on ne saurait les rapporter à aucune des trois congénères qui croissent à Cayenne où remonte la marée. Ce qu'il y a de très singulier dans ce fait déjà lui-même si singulier , c'est surtout la présence d'un Ballia, genre exclusivement marin sur les filaments d'un Batrachosperme nouveau, fixé aux rochers de la crique Gravier des montagnes de Kau. Le botaniste bien connu qui a découvert ces plantes mérite d'ailleurs toute confiance; mais s'il était possible d'élever des doutes sur sa véracité, cette Floridée parasite sur une Zoosporée, dont les congénères ne vivent que dans les eaux douces, suffirait pour les dissiper à l'instant.

ALGÆ. 1. Delesseria Leprieurii Montag., Ann., — Coll. n. 356 et 362.

2 , XIII, p. 196, icon.

OBS. Cette jolie Floridée, d o n t M. Harvey était tenté d e faire u n genre, se r e n c o n t r e d a n s trois localités fort distantes l ' u n e de l ' a u t r e , à Cayenne, à New-York et à la N o u v e l l e - Z é l a n d e . Dans les d e u x premières, les c o n ditions de végétation sont les m ê m e s , c'est-à-dire qu'elle h a b i t e des fleuves qui reçoivent la m a r é e m o n t a n t e . Chose r e m a r q u a b l e , la Polysiphonia subtilissima croît aussi dans ces d e u x fleuves.

2. Hypnea musciformis n. 1117.

Lamx. — H A B . Cayenne. —

Coll.

3. Hypnea setacea Kg., Sp. Alg., p. 7 6 1 . — Cum priori. — Coll. n. 837.


4 —

286

C.

MONTAGNE.

fi. Bostrychia Calliptera Montag., l. c., p. 197, icon. sub Rhodomela. — Coll. n. 355. 5. Bostrychia radicans Montag., l. c . , p. 198, icon. s u b Rhodomela. — Coll. n. 3 6 1 . 6 . Bostrychia pilulifera Montag., l. c., XVIII, p. 252. — Coll. n. 3 4 9 . 7. Bostrychia cornigera Montag. mss. : cæspitosa, fronde c a p i l lari vage ramosa, ramis ramulisque alternis d i s t i c h e pinnulat i s , secundariis cornuformi-reflexis, ramellis erectis setaceis rigidulis in stichidia lanceolata intumescentibus, articulis i n ferioribus diametro 2plo brevioribus 6-8siphoniis, superiorib u s diametrum subsequantibus oligosiphoniis. — HAB. C æ s p i t e s crassiusculos efformat ad rupes aquis dulcibus et perennibus torrentis Remire dicti i n u n d a t a s , in parte occidentali montis Mahuri 80 kilom. a Cayenna distantis. — Coll. n. 8 3 5 . DESC. F r o n d e s e c o r t i c a t æ , c a p i l l a r e s , teretes, e r e c t æ a u t d e c u m b e n t e s , infcricatæ, 3 a d 5 c e n t i m . l o n g æ , 2 d e c i m i l l i m . d e o r s u m , 5 c e n t i m i l l i m . s u r s u m d i a m e t r o æ q u a n t e s , a basi v a g e r a m o s æ , c i r c u m s c r i p t i o n e s u b eorymbosæ. Rami secundarii distichi, alterni, breviusculi, rigidi, t a n d e m d i v a r i c a t o - r e f l e x i , c o r n u f o r m e s ( u n d e n o m e n ) ex axilla p r o m u n t r a m e l l o s p i n n u l a t o s seu distiche a l t e r n o s apice sæpius bifurcos, q u a n d o q u e in m o d u m fulcri d i l a t a t o s et r u p i b u s a d h æ r e n t e s . Articuli inferiores d i a m e t r o d u p l o b r e v i o r e s , e s i p h o n i b u s 6 - 8 in p e r i p h e r i a c o n s t a n t e s , superiores sensim longiores, ramellorum t a n d e m d i a m e t r u m longitudine æ q u a n t e s s u b m o n o s i p h o n i i , a d e n d o p h r a g m a t a leniter c o n s t r i c t i . Stichid i a i n apice i n t u m e s c e n t e r a m e l l o r u m l a n c e o l a t a a c u m i n a t a , 12 c e n t i m i l l i m . c r a s s a , q u o a d l o n g i t u d i n e m m a x i m e v a r i a n t i a , specie o r d i n e s t e t r a s p o r a r u m binos sed r e v e r a q u a t e r n o s l o n g i t u d i n a l e s i n c l u d e n t i a . Color o b s c u r e s o r d i d e q u e violaceus. OBS. Q u o i q u e plus petite, c e t t e espèce a un p e u le facies d u Bostrychia scorpioides d e nos côtes, m a i s elle n ' a pas ses r a m u l e s e x t e r n e s e n r o u l é e s . Elle est b e a u c o u p p l u s g r a n d e q u e les B. mixta, vaga et Hookeri, et d'aill e u r s elle vit d a n s d e s c o n d i t i o n s si différentes qu'il n ' y a p a s lieu de les c o m p a r e r . Celle des n o m b r e u s e s espèces d e C a y e n n e d o n t elle se r a p p r o c h e d a v a n t a g e est, sans c o n t r e d i t , le B. monosiphonia q u e j e vais d é c r i r e t o u t à l ' h e u r e , et d o n t j ' i n d i q u e r a i alors les p o i n t s d e d i s s e m blance.


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

267—5

8. Bostrychia Leprieurii Montag. mss. : pusilla, fronde capiHari corymboso-ramosissima, ramis ramellisque subfastigiatis tandem patentibus in stichidia lanceolata aut conceptacula ovoidea apice intumescentibus, articulis polysiphoniis diametro 3 plo4 plo brevioribus. — H A B . In locis aqua dulci et salsa alternalim obrutis ad radices montis les Gémeaux dicti, in consortio sequentis lecta. Coll. n. 1 1 1 3 . DESC. Frons t e r e s , s e m u n c i a l i s , capillo h u m a n o vix crassior, violacea, corymboso-ramosissima. R a m i vagi, inferiores elongati sensim s e n s i m q u e m i n o r e s , ramellos subdistichos vel alterne dichotomos fastigiatos p r i m o strictos dein p a t e n t e s , n u n q u a m r e c u r v o - s e c u n d o s , c r e b r e in stichidia aut conceptacula in diversis individuis i n t u m e s c e n t e s , proferentes. Stiehidia n u m e r o s a , q u o a d formam varia. C o n c e p t a c u l a o v o i d e o - a c u m i n a t a , p y r i f o r m i a , fere semimillim. c r a s s a , apice pellucida, sporas longe o b o voideas pedicellatas foventia. S t r u c t u r a u t in B. radicanti, at siphones r e c t a n g u i e nec obiique dispositi. Color frondis v i o l a c e u s , r a m e l l o r u m viridis. OBS. Si l'on c o m p a r e ce Bostryckia au B. radicans, la seule des especes guyanaises avec laquelle on p o u r r a i t le c o n f o n d r e , on l'en distinguera aisement a ses r a m e a u x ou d r e s s e s , ou ouverts, mais j a m a i s r e c o u r b e s , ni e n c o r e m o i n s t o u r n e s d u même cote ; a u x gonidies des e n d o c h r o m e s plus sveltes et disposées h o r i z o n t a l e m e n t et s u i v a n t u n e ligne p l u s ou m o i n s oblique ; e n f i n a ses r a m u l e s qui ne s'epatent point pour se fixer aux corps e n v i r o n n a n t s . Du reste, il faut bien l'avouer, les especes de la seconde section de ce g e n r e , c'est-a-dire les B. radicans, Hookeri, fastiyiata, mixta et Leprieurii, sont tellement voisines que ce n'est pas chose facile q u e de trouver des signes certains a u x q u e l s on puisse toujours les rcconnaitre.

9 . Bostrychia monosiphonia Montag. mss. : cæspitosa, fronde tenuissima elatiori vage ramosa, ramis virgatis undique oriundis, ramellis distichis longissimis setaceis alternis rigidulis monosiphoniis ad genicula constrictis, articulis inferioribus ecorticatis 6siphoniis, fructus — H A B . In eisdem locis at non promiscue cum B. cornigera lecta. — Coll. n. 1115. DESC. F r o n s ecorticata, 6 ad 8 c e n t i m . longa, capillo vix crassior, 15 centimillim. inferne d i a m e t r o metiens, a p i c e m versus t e n u i s s i m a , 4 c e n t i m i l l i m . h a u d attingens, violaceo-fusca, r a m o s i s s i m a . Rami virgati i t e r u m ramellosi. Ramelli distiche p i n n u l a t i , p i n n u l i s patenti-erectis s e -


6 — 288

c.

mONTAGNE.

taceis a l t e r n i s , ut in Bostrychia pilulifera dispositis. A r t i c u l i inferiores d i a m e t r o d u p l o b r e v i o r e s s i p h o n i b u s in p e r i p h e r i a senis t u b u m l o n g i u s a r t i c u l a t u m axilem a n g u s t i o r e m c i r c u m a g e n t i b u s o n u s t i , s u p e r i o r e s d i a m e t r u m i o n g i t u d i n e s u p e r a n t e s s i p h o n e m u n i c u m l a x e i n c l u d e n t e s et a d g e n i c u l a leviter c o n s t r i c t i , ita u t r a m e l l u s s u b m o n i l i f o r m i s v i d e a t u r . Fructificatio u t r a q u e deest. OBS. Le seul B. cornigera, d e c r i t p i u s h a u t , a des r a p p o r t s avec c e l u i ci. On l'en p o u r r a n e a n m o i n s , je crois, d i s t i n g u e r p a r son p o r t et sa r a mification q u i , b i e n q u ' a n a l o g u e s , n'offrent p a s c e t t e disposition d o n t j ' a i tire ie c a r a c t e r e specifique du p r e m i e r , c ' e s t - a - d i r e le p r e m i e r r a m u l e d e la b a s e d e v e n u r o i d e et r e f l e c h i , et se r e c o u r b a n t e n c o r e en dessous. L e n o m b r e des stries d e la fronde p r i n c i p a l e est d i f f e r e n t , et la g o n i d i e q u i o c c u p e les e n d o c h r o m e s des d e r n i e r s r a m u l e s est n o n s e u l e m e n t p l u s d i s t i n c t e m e n t s o l i t a i r e , mais e n c o r e l a r g e m e n t b o r d e e d ' u n l i m b e g e l a tineux hyalin.

1 0 . Bostrychia leptoclada Montag. mss. : amnicola, cæspitosa, elata, fronde vage ramosissima, ramis corymbosis, ramulis ramellosis primariis reflexis, ramellis distiche bipinnulatis, pinnulis tenuissimis, articulis frondis diametrum subæquantibus decasiphoniis, ramellorum multo superantibus subtrisiphoniis; fructus..... — HAB. In rivulo loci dicti Crique Cacao in montibus Comitatus ad altitudinem 2 0 0 m. supra mare cum Gymnogongro amnico lecta. — Coll. n. 1 1 1 6 . DESC. F r o n d e s c æ s p i t o s æ , setaceæ, r a m i s r e s i d u i s b r e v i t e r s p i n u l o s æ , t r i u n c i a l e s , v i r g a t o - r a m o s i s s i m æ . R a m i p r i m a r i i v a g i , s e c u n d a r i i distiche p i n n u l a t i , p i n n u l o inferiori r i g i d o reflexo, c æ t e r i s i t e r u m p l u r i e s p i n n u l a t i s , p i n n u l i s l o n g i u s c u t i s capillo t e n u i o r i b u s fere a r a c h n o i d e i s a p i c e u t p l u r i m u m c i n c i n n u l a t i s . E n d o c h r o m a t a frondis ecorticata c r a s s i t u d i n e l o n g i t u d i n e m æ q u a n t i a , s i p h o n i b u s in p e r i p h e r i a senis g r a c i l i b u s u t r o q u e fine incrassatis dispositis i n s i g n i a , p i n n u l a r u m d i a m e t r u m sescuplicem æ q u a n t i a . C o n c e p t a c u l a s t i c h i d i a q u e d e f u e r u n t in n o s t r i s q u a m p l u r i m i s speciminibus. OBS. À p a r t la t é n u i t é r e m a r q u a b l e et c a r a c t é r i s t i q u e des r a m u l e s et l e u r p l u s g r a n d e division, cette espèce r e s s e m b l e en m i n i a t u r e au B. pilulifera. Mais celui-ci diffère en o u t r e d u p r e m i e r , p a r sa fronde p r i n c i p a l e p o u r v u e d ' u n e c o u c h e corticale qui en r e c o u v r e les s t r i e s , et la p l a c e d a n s la p r e m i è r e section du g e n r e .


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

289

7

11. Polysiphonia subtilissima Montag., Ann., 2, XIII, p. 199. — Coll. n. 353. 12. Polysiphonia spinescens Montag. mss. : oligosiphonia, filo primario basi repente tenui flaccido irregulariter ramoso,ramis raris virgatis ramulos breves patentes rectos monosiphones spiniformes gerentibus, geniculis haud constrictis ; fructus... — HAB. Ad radices arborum aqua alternatim dulci et salsa fluminis inundatas circa Cayenne lecta. — Coll. n. 1114. DESC. Cæspites valde intricatos efformat h æ c c e species. Fila basi c o r ticibus a d r e p e n t i a , m o x e r e c t a , capillo t e n u i o r a , d i a m e t r o 12 c e n t i m i l l i m . metientia, biuncialia, parce r a m o s a , u t et r a m i ipsi r a r i , v i r g a t i , ramellis b r e v i b u s p a t e n t i b u s a l t e r a i s reetis a p i c e m versus sensim m i n o r i b u s obsita, spinescentia. Articuli filorum r a m o r u m q u e l o n g i t u d i n e d i a m e t r u m arquantes vel s u r s u m p a u l u l u m s u p e r a n t e s , t e t r a s i p h o n i i , eellulis scilicet q u a t e r n i s t u b u m c e n t r a l e m m i n o r e r a c i n g e n t i b u s , r a m e l l o r u m sublongiores, m o n o s i p h o n i i . Genicula h a u d c o n s t r i c t a . U t e r q u e fructus deest. Color sordide p u r p u r e o - v i o l a s c e n s . OBS. Bien q u e cette espèce ait des e n d o c h r o m e s semblables à ceux d u P. subtilissima, et qu'elle croisse d a n s les m ê m e s c i r c o n s t a n c e s , on n e saurait p o u r t a n t les c o n f o n d r e . La ramification et le p o r t q u i en résulte sont si différents, qu'il suffit d ' u n e l o u p e p o u r d i s t i n g u e r ces d e u x algues l'une de l ' a u t r e . P a r m i les P o l y s i p h o n i e s à r a m e a u x aculéiformes, le P. spinulosa se distingue d u n ô t r e p a r ses filaments p r i n c i p a u x r e c o u v e r t s d ' u n e c o u c h e corticale ; le P. aculeifera Kg. p a r ses r a m e a u x p é n i c i l l i fôres, et par ses e n d o c h r o m e s inférieurs h u i t fois plus longs q u e le d i a m è t r e ; le P. subulifera Ag. p a r ses articles m a r q u é s d e cinq s t r i e s , et s u r t o u t p a r ses filaments bien plus g r o s .

13. Lomentaria impudica Montag., l. c, p. 197. — Coll. n. 354. OBS. M . L e p r i e u r a r a p p o r t é cette fois des individus fructifiés. Les tétraspores sont q u a d r i j u g u é s c o m m e d a n s les Hypnea, ce qui est remarq u a b l e , et renfermés dans u n i m m e n s e périspore qui forme a u t o u r d ' e u x u n large l i m b e t r a n s p a r e n t et d o n t ils s ' é c h a p p e n t à la m a t u r i t é . Ces tétraspores sont é p a r s sur les d e r n i è r e s divisions des frondes q u ' i l s r e n d e n t g r a n u l e u s e s et d ' u n violet foncé. C o m m e l e u r g r a n d axe est dirigé d u centre à la p é r i p h é r i e , o n n'en aperçoit p a s les divisions.

14. Gymnogongrus amnicus Montag. mss. : rhodomeloides, fronde cæspitosa gracillima unciali et ultra atro-violacea irregulariter


8 — 290

C.

MONTAGNE.

dichotome virgato-ramosa, divisionibus extremis bifurcis, nematheciis semiamplectentibus sparsis. – H A B . Ad rupes in torrentibus aquæ dulcis montium Kau dictorum in consortio Bostrychiœ leptocladis lecta. — Coll. n. 1112. DESC. F r o n d e s c a p i l l a r e s , cæspitosæ, i n t r i c a t æ , s e s c u n c i a l e s , in sicco a t r æ , r i g i d i u s c u l æ , d i c h o t o m o - r a m o s i s s i m æ , 0,05 m i l l i m . d i a m e t r o æ q u a n t e s . R a m i virgati, e x t r e m i bifurci, hinc i n d e p r æ s e r t i m apices versus præ n e m a t h e c i i s t u b e r c u l o s i . S t r u c t u r a generis. N e m a t h e c i a m e d i u m r a m u m a m p l e c t e n t i a , h e m i s p h æ r i c a a u t subapicalia t o t a m r a m i p e r i p h e r i a m o c c u p a n t i a , e filis r a d i a n t i b u s a r t i c u l a t i s , articulis d i a m e t r o æ q u a libus c o m p o s i t a . T e t r a s p o r æ n o n d u m e v o l u t æ . OBS. Certes, à la v u e s i m p l e , on n ' i m a g i n e r a i t j a m a i s q u ' o n a sous les y e u x u n e A l g u e de ce g e n r e ; on croirait voir bien p l u t ô t u n e R h o d o m è î e ou u n e P o l y s i p h o n i e . L'analyse et l'observation m i c r o s c o p i q u e n e laissent p o u r t a n t p a s de d o u t e , et n o u s a v o n s ici t o u t à la fois la s t r u c t u r e et la fructification d'un Gymnogongrus. Mais c o m m e n t e x p l i q u e r sa p r é s e n c e d a n s l'eau d o u c e d e s r u i s s e a u x s u r des m o n t a g n e s à h u i t lieues d e la m e r ?

15. Acrocarpus gracilis Kg., l. c, p. 6 6 1 . — Coll. n. 836.

geniculorum

16. Centroceras rhizophorum Montag. mss. : sescunciale, purpureum, i n e r m e , filis dichotomis, divisionibus longis incurvoforcipatis, articulis cylindricis inferioribus diametro triplo Longioribus, apicem versus sensim brevioribus, cellulis corticalibus longitrorsum seriatis subrotundis mediocribus, annulis inermibus radicellas hyalinas promentibus. —

Ceramium clavulatum Montag., l. c., p. 199. — Coll. n. 359. OBS. A l'époque o ù je d é t e r m i n a i cette espèce, on n ' a v a i t point e n c o r e établi le g e n r e Centroceras, et l'on n e d i s t i n g u a i t pas les formes diverses q u e revêt le Ceramium clavulatum d ' A g a r d h . D e p u i s , n o n s e u l e m e n t ce g e n r e a été c r é é , et à bon droit a d m i s par la p l u p a r t des p h y c o l o g i s t e s , m a i s on a c r u devoir séparer spéciliquement ses différents é t a t s , p e u t ê t r e au delà des limites du vrai. Ma p l a n t e ne p o u v a n t e n t r e r d a n s a u c u n e des espèces é n u m é r é e s d a n s le Species d e M. K ü t z i n g , j e suis b i e n forcé, p u i s q u ' o n a d i v i s é , d e la d o n n e r c o m m e u n e espèce d i s t i n c t e , r e m a r q u a b l e p a r l'absence c o m p l è t e d'aiguillons, p a r les radicelles q u i s o r t e n t des filaments au n i v e a u de p r e s q u e t o u s les e n d o p h r a g m e s , enfin p a r la r é g u l a r i t é , la g r a n d e u r et la forme des cellules corticales, lesquelles d a n s la périphérie forment e n v i r o n t r e n t e - d e u x stries.


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

291 — 9

17. Ballia Leprieurii Kg., l. c, p. 665. — H A B , Ad rupes submersas rivulorum les Gemeaux in monte Mahuri, quas strato velutino dilute castaneo glaucescente obducit. — Coll. n. 832. 18. Balliapygmœa Montag. mss. : callithamnioides, microscopica, irregularis, roseo-purpurea, fitis subsimplicibus (apice nudis) simpliciterque pinnulatis, pinnulis oppositis patenti-erectis acutis, articulis cylindricis, omnibus diametro subduplo longioribus. — H A B . In filis Batrachospermi equisetifolii parasitantem inveni. — Coll. n. 1109. DESC. Fila cæspitoso fasciculata, vix m i l l i m e t r o l o n g i o r a , tenuissima, simpliciuscula aut parcissime r a m o s a , r a m i s ad a n g u l u m 45° e g r e d i e n tibus p i n n u l a t i s . P i n n u l æ b r e v e s , p a t e n t i - e r e c t æ , s t r i c t i u s c u l æ , o m n e s u t et filum p r i m a r i u m apice longe n u d u m acuti. Articuli d i a m e t r o s u b d u p l o longiores. Color roseus. An potius Callithamnion?

19. Batrachospermum cayennense Montag. in Kütz., Spec. Alg., p. 537. — B. moniliforme Montag., var. guyanense, A n n . , 2, XIII, p. 2 0 1 . — Coll. n. 348. 20. Batrachospermum excelsum Montag. mss. : maximum, cæruleo-viride, fronde crassa ramosissima, ramis alternis patentierectis iterum et iterum ramosis, ramulis verticillatis cymosis subflabellatis, fructu — H A B . Ad caules plantarum in flumine Oyak immersos. — Coll. n. 1104. DESC. F r o n s elata, d o d r a n t a l i s , pedalis et u l t r a , g e n i c u l a t a , interne d i a m e t r o sextam millimetri p a r t e m a d æ q u a n s , a basi ramosissima, apice c y m o s a . Rami s e c u n d a r i i a l t e r n i , raro o p p o s i t i , rarissime t e r n a t i , l o n g i s s i m i , i t e r u m r a m u l o s i , o m n e s verticillis magnis ad genicula obtecti. Verticilli subsphærici, s e s q u i m i l l i m e t r u m crassi, s u r s u m c y m o s i , d e o r sum vero c u m verticillo infero ramellis sensim b r e v i o r i b u s confluente subcuneiformes seu i l a b e l l a t i , e quovis filorum r a m o r u m q u e articulo orti et alter a b altero spatio m i l l i m e t r u m æ q u a n t e sejuncti. Ramelli verticillorum ut p l u r i m u m erecti a u t e r e c t o - p a t e n t e s , internodii h o r i z o n tales, longe d i c h o t o m i , ex e n d o c h r o m a t i b u s p r i m o clavatis, 7 ad 1 0 centimillim. longis sensim b r e v i o r i b u s , extremis oblongis compositi. OBS. E n l'absence d u fruit, il est difficile d'indiquer, en termes clairs et précis, les différences qui distinguent d e ses c o n g é n è r e s ce b a t r a c h o s p e r m e véritablement g i g a n t e s q u e . Rien q u ' à le voir, on r e c o n n a î t qu'il


10 — 292

C.

MONTAGNE.

doit i n c o n t e s t a b l e m e n t c o n s t i t u e r u n e espèce, et l'observation m i c r o s c o p i q u e des r a m e a u x verticillés m o n t r e q u e l e u r f o r m e , de m ê m e q u e l e u r disposition en éventail p l u t ô t q u ' e n boule, s e m b l e confirmer cette déterm i n a t i o n . P a r m i les n o m b r e u s e s espèces d e C a y e n n e q u e je vais d é c r i r e , il y en a d'aussi g r a n d e s s a n s d o u t e , mais la c o n f o r m a t i o n des verticilles et la ramification en s o n t fort différentes. Le B. cayennense l u i - m ê m e , q u i a c q u i e r t d'aussi g r a n d e s d i m e n s i o n s , s'en d i s t i n g u e à sa r a m i f i c a tion en p y r a m i d e , à ses verticilles s p h é r i q u e s et à sa c o u l e u r d ' u n rouge brun.

2 1 . Batrachospermum torridum Montag. mss. : elatum, gracile, cserulescens, fronde setacea irregulariter virgato-ramosa, ramis inferioribus longissimis, verticillis ellipticis distinctis, ramulorum confluentibus, sporarum glomerulo inter ramellos verticillorum ad genicula sessili. — HAB. Ad rupes in aquis quietis rivuli prope montem des Tigres nuncupatum in insula cayennensi lectum. — Coll. n. 8 3 3 . — B. cayennense var. denudatum Kg., Sp. Alg., p. 537??? DESC. F r o n s gracilis, s u b s e t a c e a , vix decimillim. crassa, \ 2 ad 1 5 c e n t i m i l l i m . l o n g a , p e r q u a m i r r e g u l a r i t e r r a m o s i s s i m a , e cærulescenti v i r i descens. R a m i inferiores l o n g i s s i m i , a l t e r n i , e r e c t o - p a t e n t e s , r e c t i , i t e r u m v i r g a t o - r a m u l o s i . Articuli frondis p r i m a r i æ d i a m e t r o s e x t u p l o - l o n g i o r e s , ad genicula vix i n c r a s s a t i , r a m u l o r u m s e n s i m et p e d e t e n t i m b r e v i o r e s a p i c e m versus d i a m e t r u m sescuplicem s u p e r a n t e s . V e r t i c i l l o r u m d i s t i n c t o r u m e l l i p t i c o r u m in r a m e l l i s novis m o d o c o n f u s o r u m filamenta horizontalia, d i c h o t o m a , axillis a c u t i s , a p i c e fastigiata, a r t i c u l a t a , a r t i culis inferioribus b r e v i b u s s u b c y l i n d r i c i s d i a m e t r u m l o n g i t u d i n e æ q u a n tibus a u t d u p l o s u p e r a n t i b u s , s u p e r i o r i b u s longe clavatis q u i n t u p l o s e x tuplove d i a m e t r o l o n g i o r i b u s , s u p r e m o a c u m i n a t o . In m e d i o h o r u m f i l a m e n t o r n m c o n s p i c i u n t u r g l o m e r u l i s p o r a r u m in fronde ipsa ad g e nicula ibi p a u l u l u m constricta sessiles, s u b g l o b o s i , ex sporis i n n u m e r i s u n d i q u e i r r a d i a n t i b u s c o n s t a n t e s . Sporæ p e d i c e l l a t æ , l i m b a t æ seu n u e l e u m g r a n u l o s u m in perisporio i n c l u d e n t e s , s p l æ r i c æ , d i a m e t r o 0 , 0 1 m i l l i m . vix m e t i e n t e s . OBS. J'ai r a p p o r t é l e s y n o n y m e d e M . K ü t z i n g à c a u s e d u n u m é r o qu'il i n d i q u e ; m a i s il y a eu n é c e s s a i r e m e n t q u e l q u e e r r e u r d a n s l ' é t i q u e t t e , c a r c e t t e espèce q u e j e viens de d é c r i r e n ' a a u c u n r a p p o r t m ê m e éloigné a v e c le B. cayennense. Elle se r a p p r o c h e b i e n p l u s d e n o t r e B. nodiflorum q u i croît d a n s l e s m ê m e s localités, et s o n p o r t lui d o n n e q u e l q u e r e s s e m b l a n c e avec certaines formes de n o t r e B. moniliforme v a r . , B. de-


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

293 — 11

tersum ou B. Dillenii Bory. J'indiquerai p l u s loin à quels signes on p o u r r a le distinguer d e son c o n g é n è r e d e C a y e n n e avec lequel j e viens d e le c o m p a r e r . Dans le n . 833 de M. L e p r i e u r , je n e retrouve rien q u i se r a p p o r t e à la p h r a s e de la variété de M. Kützing.

22. Batrachospermum macrosporum Montag. mss. : procerum, plumbeo-griseum, fronde setacea tandem denudata, irregulariter ramosissima, ramis longis et brevibus intermixtis patentierectis, verticillis turbinatis aut (in ramulis) subconfusis, sporarum maximarum glomerulo stipitato, stipite articulato. — HAB. Lignis adhærens in fundo rivulorum Orapu et Comté lectum — Coll. n. 1105. DESC. F r o n s longissima, ultrapedalis, a basi setacea ramosissima. R a m i longiusculi brevesque i n t e r m i x t i , e r e c t o - p a t e n t e s , capillares, verticillis dense vestiti. Verticilli d e o r s u m m a t u r e c a d u c i , u n d e frons d e n u d a t a r e m a n e t , r a m o r u m distincti, turbiniformes, r a m u l o r u m confusi, q u o r u m o m n i u m filamenta e geniculis orta s u n t d i c h o t o m a , 1/4 m i l l i m . l o n g a , articulata. Articuli o m n e s clavæformes, inferiores longissimi sextuplo septuplo — superiores breviores d u p l o triplo t a n t u m d i a m e t r u m s u p e r a n tes, l i m b o m u c i l a g i n e o hyalino cincti. I n t e r filamenta verticillorum surgit glomerulus s p o r a r u m longe stipitatus. Stipes 5 ad 7 centimillim. l o n g u s , ex articulis æqualibus q u a t e r n i s a u t quinis constans a fibris desc e n d e n t i b u s originem d u c e r e videtur. G l o m e r u l u s ipse constat e sporis m a x i m i s obovoideo-subpyriformibus perisporio inclusis, n u c l e o g r a n u loso viridi farctis. Sporæ m a t u r æ d e o r s u m a c u m i n a t æ , 5 ad 6 centimillim. l o n g æ , apice 4 centimillim. crassæ. OBS. Les caractères tirés de la fructification sont si saillants, si r e m a r q u a b l e s dans cette espèce, qu'ils l'éloignent de toutes ses c o n g é n è r e s , et dispensent d ' u n plus long parallèle. Quoique a t t e i g n a n t p r e s q u e les m ê m e s dimensions q u e le B. excelsum, on peut l'en d i s t i n g u e r à la v u e simple, ses verticilles étant p r o p o r t i o n n e l l e m e n t très petits.

23. Batrachospermum oxycladum Montag. mss. : atro-cæruleum, fronde capillari laxe virgato-ramosa, ramis longissimis e quoque geniculo breves et alternos ramellos oppositosque patentes conicos vel lanceolatos emittentibus, verticillis ramorum sphæricis subdistantibus ramellorum confluentibus, fructu — H A B . Ad truncos arborum in medio flumine Gomitatus


12 — 294

c.

MONTAGNE.

superioris (La Comté), loci a Cayenna 120 kilom. distantis, dejectos. — Coll. n. 1106. DESC. F r o n d e s c a p i l l a r e s , c o n g r e g a t æ , cortici a r b o r u m in a q u i s fluent i b u s d e j e c t a r u m affixæ, n a t a n t e s , 8 ad 12 c e n t i m . l o n g æ , in sicco et chartæ a d h æ r e n t e s , a t r o - c æ r u l e s c e n t e s luteo v a r i e g a t æ , a basi v i r g a t o r a m o s œ . R a m i e r e c t o - p a t e n t e s i t e r u m r a m e l l o s i . Ramelli e geniculis c o n s t r i c t i s inter filamenta v e r t i c i l l o r u m e g r e d i e n t e s , oppositi a u t a l t e r n i , q u o d r a r i u s e v e n i t , et ut p l u r i m u m b r e v i s s i m i , m i l l i m e t r u m m e t i e n t e s , cum verticillis c o n f l u e n t e s , fine a c u t i s s i m i , u n d e n o m e n . Verticilli a u t e m frondis r a m o r u m q u e s p h æ r i c i , a b invicem m i l l i m e t r u m d i s t a n t e s , r a m e l l o r u m vero a p p r o x i m a t i et c o n f u s i , e filamentis compositi infern clavatis m o x o b o v a t i s , t a n d e m exacte s p h æ r i c i s , l i m b o l a t o cinctis. Fructificatio deerat. OBS. Bien q u e la fructification m a n q u e , le p o r t et la ramification sin g u l i è r e d e ce b a t r a c h o s p e r m e en font u n e espèce bien t r a n c h é e . Les r a m u l e s , q u i s u r t o u t la c a r a c t é r i s e n t , n a i s s e n t des cloisons des r a m e a u x o u m ê m e d u filament p r i n c i p a l , e t , c o n f o n d u s à l e u r base avec le verticille, ils forment e n s e m b l e u n c ô n e p l u s o u m o i n s a l l o n g é , m a i s toujours a i g u . Je n e c o n n a i s a u c u n e a u t r e espèce, soit e u r o p é e n n e soit g u y a n a i s e , q u i offre u n tel c a r a c t è r e .

24. Batrachospermum nodiflorum Montag. mss. : elatum, gracillim u m , atro-cærulescens, fonde setacea basi denudata irregulari modo ramosissima, ramis virgatis ramulos breves patentes incurvos aut recurvos apice subincrassatos proferentibus, verticillis omnibus confusis, glomerulo sporarum subgloboso nudalo. — HAB. Ad rupes in rivulo montis des Tigres nuncupati radices subluente in insula Cayennensi lectum. — Coll. n . 1107. DESC F r o n d e s c æ s p i t o s æ , capillares, a t r o - c æ r u l e æ , i n t e r n e d i a m e t r o 0 , 1 5 m i l l i m . æ q u a n t e s , ut p l u r i m u m filamentis d e n u d a t æ et fusceseentes, l o n g i s s i m æ , s p i t h a m e æ , a basi o r d i n e n u l l o r a m o s æ , æ t a t e p r o v e c t a n o d o s o - g e n i c u l a t æ . R a m i longi, v i r g a t i , t e n u i o r e s , e r e c t o - p a t e n t e s , r a mellis n u m e r o s i s et filamentis verticillatis ad g e n i c u l a brevissimis tan tum o n u s t i . R a m e l l i a p p r o x i m a t i , p a t e n t i s s i m i , seu c u m r a m o a n g u l u m r e c t u m formantes, breves et b r e v i s s i m i , inter s e m i m i l l i m e t r u m et 2 ad 3 millim. l o n g i t u d i n e v a r i a b i l e s , ad a p i c e m r e c u r v u m a u t i n c u r v u m crassiores, verticillis confertis p r o r s u s c o o p e r t i . A r t i c u l i f r o n d i s d i a m e tro 5plo — 2plo longiores, r a m e l l o r u m bréviorés. G l o m e r u l u s s p o r a r u m


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

295 - 13

subsphæricus, fronde d u p l o triplove crassior, e filis u n d i q u e r a d i a n t i b u s c o m p o s i t u s . Fila glomeruli r e p e t i t o - d i c h o t o m a , decimillim. l o n g a , ex e n d o c h r o m a t i b u s crassitudine d u p l o longioribus apice subglobosis h i n c aut in d i c h o t o m i a sporas sustinentibus formata. Sporæ initio perisporio i n c l u s æ , t a n d e m liberæ o v o i d e o - o b l o n g æ , 0,02 millim. longæ, a n g u s tiores, g r a n u l o s æ , virides. OBS. Cette espèce se d é n u d e avec l ' â g e , et a l o r s les g l o m é r u l e s d e spores, très visibles m ê m e à l'œil n u , o c c u p e n t le s o m m e t d e l'angle des géniculations qu'ils p r o d u i s e n t sur la fronde et les r a m e a u x . Elle est s u r t o u t r e m a r q u a b l e p a r ce caractère et p a r celui des r a m u l e s c o u r t s , s o r t a n t à angle droit du filament principal ou des r a m e a u x . Ces r a m u l e s , c o m m e j e l'ai dit d a n s la description, sont les seules portions de l'algue qui soient recouvertes d e verticilles c o u r t s et r a p p r o c h é s . Ils d o n n e n t à cette espèce u n facies p r o p r e et la font s u r - l e - c h a m p distinguer du B. torridum, qui d'ailleurs a tous ses e n d o p h r a g m e s plus c o u r t s .

25. Batrachospermum equisetifolium Montag. mss. : minusculum, capillaceum, fronde violacea basi ramosiuscula, sursum subsimplici, articulis diametro quadruplo longioribus, verticillorum ramellis omnibus incurvis ; fructu..... — H A B . Ad rupes loco dicto crique Gravier in montibus Kau Guyanæ lectum. —

Coll. n. 1109. OBS. Je ne crois pas nécessaire de décrire cette e s p è c e , parce qu'elle ressemble assez à certaines formes de n o t r e b a t r a c h o s p e r m e le plus v u l gaire. Toutefois j e l'en crois bien d i s t i n c t e , soit p a r ses l o n g s r a m e a u x t e r m i n a u x , soit et surtout p a r la disposition r e m a r q u a b l e des filaments verticillés. C e u x - c i , en effet, au lieu d'irradier en tous sens a u t o u r de l ' a r t i c u l a t i o n , se relèvent et se c o u r b e n t au s o m m e t . Les articles de ces filaments sont d'ailleurs a u t r e m e n t c o n f o r m é s , puisqu'ils sont tous en m a s s u e plus ou moins allongée. Elle est fixée aux rochers p a r une sorte de d i s q u e . C'est enfin s u r elle q u e j'ai t r o u v é parasites le Ballia pygmœa et le Scytonema adnatum.

26. Batrachospermum vagum Ag. var. guyanense Montag. mss.: fronde setacea seruginosa virgato-dichotoma, articulis 8plo3plo diametrum superantibus, verticillorum fere omnium confusorum filamentis ovoideo-moniliformibus apice botryoideoproliferis. — H A B . In aquis dulcibus fluentibus haud longe ab urbe Cayenna. — Coll. n. 1103. OBS.

J'ai d é t e r m i n é ce joli Batrachosperme s u r u n e x e m p l a i r e d u


14 - 296

C.

MONTAGNE.

B. vagum, r e ç u , en 1 8 2 3 , d e m o n s a v a n t confrère et a m i M. G r a t e l o u p , qui, c o m m e le savent bien t o u s les phycologistes, s'est livré avec succès autrefois à u n e é t u d e q u e la p r a t i q u e m é d i c a l e l'a forcé de négliger d e p u i s . Or, au dire d e B o r y , c'est T h o r e , c o m p a t r i o t e et a m i d u d o c t e u r G r a t e loup, q u i a d é c o u v e r t cette espèce à Dax. On ne p e u t d o n c g u è r e m e t t r e en d o u t e l'exactitude d e la d é t e r m i n a t i o n . Reste à savoir si le B. vagum A g . et le B. turfosum Bory sont i d e n t i q u e m e n t les m ê m e s , ce d o n t u n exemplaire a n g l a i s d u p r e m i e r , q u e je t i e n s de M. R a l f s , m e p o r t e r a i t fort à d o u t e r . Quoi qu'il en soit, l'espèce, o u t r e sa c o u l e u r g l a u q u e , p o r racée, offre u n c a r a c t è r e m i c r o l o g i q u e r e m a r q u a b l e , d o n t p e r s o n n e , q u e je s a c h e , n ' a fait m e n t i o n , et q u i consiste e n ceci : les e x t r é m i t é s des filam e n t s verticillés p o r t e n t des g r a p p e s de gonidies globuleuses. Ces g o n i dies sont des e n d o c h r o m e s p l u s c o u r t s , c o m m e entassés (congesta), d e la division d i c h o t o m i q u e des filaments. Ces g r a p p e s f o r m e n t u n t r è s joli effet s o u s le m i c r o s c o p e . J'ai analysé, c o m m e on p e u t voir, u n g r a n d n o m b r e de B a t r a c h o s p e r m e s , et rien de s e m b l a b l e n e s'est p r é s e n t é à m o n o b s e r v a t i o n . La variété d e C a y e n n e diffère u n p e u p a r la ramification m o i n s é v i d e m m e n t d i c h o t o m i q u e et le r a p p r o c h e m e n t des divisions. P e u t - ê t r e est-ce bien aussi u n e espèce distincte ; m a i s il faudrait en c o n n a î t r e le fruit. Nos e x e m p l a i r e s les p l u s g r a n d s ont 12 c e n t i m è t r e s de h a u t . Le filament p r i n c i p a l b r u n i t ou devient r o u x avec l'âge.

27. Batrachospermum ambiguum Montag. mss. : fronde primaria fusca, verticillis globosis subconfluentibus cæruleo-violaceis., sporarum glomcrulis frondi sessilibus crassis numerosis. — HAB. Radicibus vulgo æreis dictis, cum e summis arboribus dependent et in flamine Orapu innatantibus hanc speciem ut videtur genuinam adhærentem invenit cl. Leprieur. — Coll. n. 1110. OBS. Avec le p o r t d u B. turfosum Bory, cette A l g u e , q u i n ' a g u è r e p l u s de 2 à 3 c e n t i m è t r e s de h a u t e u r , a la ramification et les verticilles d u B. moniliforme, et la fructification d u B. nodiflorum, avec lequel il n e m ' a p a s s e m b l é possible de la r é u n i r . La fronde p r i n c i p a l e est d ' u n j a u n e b r u n , q u i t r a n c h e b e a u c o u p s u r le bleu violet des verticilles. Les articles sont q u a t r e à h u i t fois p l u s l o n g s q u e le d i a m è t r e ; m a i s , c o m m e d a n s t o u s les B a t r a c h o s p e r m e s , cette p r o p o r t i o n c h a n g e à m e s u r e q u ' o n les o b s e r v e d e p l u s en plus h a u t . Je n e t e r m i n e r a i pas l'exposition des espèces d e ce g e n r e s a n s faire r e m a r q u e r , ce q u ' a u reste c h a c u n a p u voir facilement, q u e C a y e n n e est la localité q u i , p r o p o r t i o n g a r d é e , offre les formes les p l u s diverses. On m ' o b j e c t e r a p e u t - ê t r e q u e cela tient à ce q u e j ' a i t r o p d i s t i n g u é ces formes


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.297

en les érigeant en espèces. Je p e n s e , m o i , qu'il faut p l u t ô t a t t r i b u e r cet accroissement considérable de leur n o m b r e , car celui-ci est d o u b l é , à ce q u e j u s q u ' i c i on avait peu et mal é t u d i é ces p l a n t e s d a n s toutes leurs p a r t i e s , et e n c o r e m o i n s celles d ' e n t r e elles qui croissent sous la zone t o r r i d e . Je regrette de n'avoir pu d o n n e r de dessins des analyses q u e j'en ai faites ; il eût fallu u n t r o p g r a n d n o m b r e de p l a n c h e s p o u r en m o n t r e r c o n v e n a b l e m e n t tous les détails.

28. Ectocarpus spinulosus n. 358.

Montag., l. c., p. 1 9 8 . — Coll.

29. Chantransia cœrulescens Montag. mss. : investiens, fdis c æ r u Icscentibus crassis ramosis, ramis fastigiatis erectis strictis, articulis diametro duplo triplove longioribus, sporis didymis. — HAB. In aquis fluentibus rivulorum prope Cayenne lecta. — Coll. n. 1103. OBS. Cette espèce ressemble t e l l e m e n t au Chantransia chalybœa F r . , que j e n e me serais pas c r u autorisé à l'en d i s t i n g u e r si le microscope ne m'avait révélé deux caractères q u i me s e m b l e n t légitimer cette d i s t i n c tion ; ce sont 1° des filaments u n peu p l u s longs ( 0 , 0 1 m . ) , p r é s e n t a n t d'ailleurs u n d i a m è t r e d ' u n bon tiers p l u s g r a n d ; 2 ° des spores g é m i nées portées p a r un r a m e a u c o u r t , bifurqué et dressé c o n t r e les filaments. Ces spores sont ellipsoïdes ou o b o v o ï d e s , e n v i r o n n é e s d ' u n limbe formé par la cellule p é r i p h é r i q u e , et m e s u r e n t en l o n g u e u r j u s q u ' à 0 , 0 3 millim. Les filaments o n t u n d i a m è t r e m o y e n d e 0 , 0 2 millim. C o m m e l'espèce e u r o p é e n n e , elle e n v a h i t les radicelles des plantes qui nagent d a n s les ruisseaux. Sa c o u l e u r est d ' u n b l e u t i r a n t sur le vert, au m o i n s d a n s l'état d e dessiccation où je la possède.

30. Bulbochœte pedicellata Montag. mss. : filis a basi ramosis articulatis, articulis sursum incrassatis seta basi bulbosa hyalina instructis diametro subtriplo longioribus, sporis sphæricis pedicellatis lutescentibus. — HAB. In rivulis montium ad folia decomposita lecta. — Coll. n. 1096. DESC. Fila intricata, brevia, vix 5 millim. longa, 0 , 0 1 5 m i l l i m . crassa, primo h y a l i n a , m o x lutescentia, a r t i c u l a t a , a basi r a m o s a , r a m i s erectop a t e n t i b u s . Articuli apice p a u l u l u m i n c r a s s a t i , d i a m e t r o s u b t r i p l o l o n g i o r e s , h i n c s e t a m h y a l i n a m r i g i d a m basi b u l b o s a m l o n g i s s i m a m 1 / 5 m i l l i m . æ q u a n t e m p r o d u c e n t e s . Sporæ pedicellatæ seu e n d o c h r o m a t e secundo r a m u l i brevissimi t r a n s f o r m a t o o r t æ n e c u n q u a m ad genicula

15


16 — 298

C.

MONTAGNE.

sessiles ut in B, setigera n o s t r a o b s e r v a t u r , sæpe a r t i c u l o residuo c o r o n a t æ et ad m a t u r i t a t e m c u m pedicello d e c i d u æ . A r t i c u l u s f d o r u m extrem u s setis binis i n s t r u c t u s est. OBS. La description de cette Algue m e s e m b l e suffisante p o u r établir sa distinction spécifique, q u i réside s u r t o u t d a n s la position des spores. Celles-ci s o n t , en effet, sessiles d a n s l'espèce e u r o p é e n n e , o u naissent d a n s les e n d o c h r o m e s du filament p r i n c i p a l .

3 1 . Bryopsis et 827.

Leprieurii

Kg., l. c., p. 490. — Coll. n. 817

GOMPSOPOGON

Montag.

Char. explet. Frons filiformis, r a m o s a , rarius subsimplex, intus septis tenerrimis evanidis articulata, e pluribus cellularum stratis constans. Gellulæ interiores autem maximæ, vesiculatoinflatæ, hyalinæ, corticales vero monogonimicæ, in parenchymate continuo contextæ. Articuli aut inconspicui aut ad genicula constricti. Fructus : sporæ continuæ in verrucas corticales aggregatæ, cellulis periphericis matricalibus innatæ, mox liberatæ. Nomen e vocibus græcis xouwoc, élégant, et T t o y w v , barbe, non autem Campsopogon ut apud Kutzing, Sp. Alg., p. 432 mendose legitur. — Compsopogon Montag., Fl. Alg., I, p. 154. OBS. Je d o n n e ici u n e nouvelle définition d e ce g e n r e . Il est si distinct des Conferves où l'espèce t y p e avait été placée p a r Balbis, puis avec d o u t e p a r M. C. A g a r d h , qu'il a été a d m i s et m é r i t a i t de l'être. La fructification, restée jusqu'ici i n c o n n u e , s'est m o n t r é e à m o n observation d a n s u n e des espèces d e Cayenne ; elle vient confirmer l'analogie q u e M. Kützing avait r e m a r q u é e entre la s t r u c t u r e de ces algues et celle d u g e n r e Ceramium, analogie q u i les assimile en q u e l q u e sorte, q u o i q u e e n les r a n g e a n t d a n s u n e série p a r a l l è l e . En effet, les s p o r e s , q u i r é s u l t e n t de la m é t a m o r p h o s e des n u c l é u s colorés des cellules c o r t i c a l e s , restent e n t i è r e s , et n e d e v i e n n e n t jamais des tétraspores.

32. Compsopogon leptoclados Montag. mss. : cæspitosus, griseofuscescens (in vivo cæruleo-glaucus), fronde primaria elongata setacea virgato-ramosa lanceolata, ramis ramulisque brevibus confertis alternis erecto-patentibus arachnoideis, articulis dia-


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.299 — 1 7

metro brevioribus aut æqualibus. — HAB. In aquis dulcibus profluentibus prope Cayenne. — Coll. n. 1098. DESC F r o n s longissima, 2 0 ad 2 5 c e n t i m . m e t i e n s , a basi setacea, 6 ad 8 centimillim. c r a s s a , v i r g a t o - r a m o s a et ramosissima. R a m i secundarii ad a n g u l u m 45 e fronde egredientes, i t e r u m a l t e r n e ramosi. R a m u l i tertii ordinis millim. a u t s e m i - m i l l i m . longi, e r e c t o - p a t e n t e s , t e n u i s s i m i , fere a r a c h n o i d e i , d i a m e t r o vix 0 , 0 2 m i l l i m . m e t i e n t e s , articulati. Articuli frondis p r i m a r i æ d i a m e t r o s u b æ q u a l e s , c o r t i c a t i , centro globoso e x c a v a t i ; r a m u l o r u m m o n o - a u t p l e i o g o n i m i c i , ad genicula subincrassati. Cellulæ corticales g r a n u l o s æ ; gonidia a r t i c u l o r u m s u p e r i o r u m incudiniformia seu ossula p h a l a n g a r u m s u p r e m a r u m r e f e r e n t i a , simplicia a u t , ut in Polysiphoniis, bi-tripartita. OBS. A u c u n e a u t r e espèce ne justifie m i e u x q u e celle-ci le n o m de leptoclados. E l l e forme p a r la r é u n i o n de ses frondes u n e l o n g u e c h e v e l u r e , d o n t les dernières divisions sont de la plus g r a n d e t é n u i t é . Les cloi s o n s , o u au m o i n s les traces d e l e u r e x i s t e n c e , persistent d a n s toute l'étendue des filaments. Ceux-ci offrent d e u x c o u c h e s de cellules d a n s le bas de la p l a n t e , u n e seule d a n s les r a m e a u x . Les r a m u l e s m o n t r e n t l'organisation des Conferves ou de quelques Polysiphonies.

3 3 . Compsopogon chalybœus Kg., l. c., p. 4 3 3 . — Coll. n. 828. 34. Compsopogon subsimplex Montag. mss. : obscure violaceus, fronde subsimplici setacea flexuosa passim incrassato-inflata verrucosa obsolete articulata, e verrucis prolifera. — HAB. Ad rupes maritimas æstu decedente nudatas et tum aqua dulci irrigatas prope Cayenne lectas. — Coll. n. 830. DESC. F r o n d e s i n t r i c a t æ , flexuosæ, unciales, simplices, a p i c e m versus u n u m a u t a l t e r u m r a m u m e v e r r u c i s p r o m e n t e s , b a s i crassiusculæ, crinales, h i n c inde incrassatæ, o b s c u r e a r t i c u l a t æ , n e c ad genicula ullo m o d o constrictæ, e c o n t r a r i o verrucis s p o r a r u m t u b e r c u l o s æ , i n æ q u a l e s , gonidiis violaceis b i n a t i m conjunctis p u n c t a t æ . R a m u l i proliferi, q u a n d o a d s u n t , tenuissimi, 0 , 0 1 m i l l i m . c r a s s i , h y a l i n i , gonidiis uni-biserialibus nullo septo sejunctis insignes. S p o r æ e globoso o v o i d e æ , o b l o n g æ , cellulis matricalibus corticis i n n a t æ , lilacinæ, in v e r r u c a s sparsas c o n g l o m e r a t æ , t a n d e m liberæ, d i a m e t r o sesqui-bimillim. æquantes. Color in vivo æ n e u s a u t d i l u t e castaneus. OBS. Cette espèce se d i s t i n g u e de ses c o n g é n è r e s , q u i c o m m e n c e n t à devenir n o m b r e u s e s , p a r son h a b i t a t d a n s les eaux a l t e r n a t i v e m e n t douces 2


18 — 3 0 0

C.

MONTAGNE.

et s a l é e s , p a r la simplicité d e sa f r o n d e , et p a r l'absence de tout r e t r é cissement au n i v e a u des cloisons.

3 5 . EnteromorphacompressaGrev., 350 et 822.

Montag., l. c. — Coll. n. 347,

36. Enteromorpha ramulosa Hook. — HAB. In nodosa Kg. parasitans. — Coll. n. 8 2 5 .

37. Bangia fusco-purpurea — Coll. n. 832.

var.

0

guyanensis

Kg.,

l.

Chœtomorpha

c.,

p.

360.

38. Stygeoclonium plumosum Kg,, l. c., p. 356. — HAB. Ad r u pes alterna vice aqua dulci et marina submersas prope Gayenne lectum. — Coll. n. 829. CHLOROPTERIS Montag., Nov. Gen. Frons confervacea, heterogenea, ramosissima, basi fdis longissimis ramosisque stuposo-radicans. Rami in rachide anguloso-geniculata a l t e r n i , simplices, plumosi. Color herbaceoviridis. OBS. Ce g e n r e serait a n a l o g u e a u Ballia p a r m i les C o n f e r v é e s , si ses r a m e a u x , au lieu d'être alternes, étaient opposés. P a r m i les genres n o u v e l l e m e n t fondés d a n s cette t r i b u , je ne vois que l'Acanthonema J. A g . qui s'en r a p p r o c h e un peu par la s t r u c t u r e , q u o i q u e le n ô t r e s e m b l e différer par la disposition géniculée d u filament p r i n c i p a l , et la l o n g u e u r des r a m e a u x p e n n é s qui le g a r n i s s e n t . L ' a u t e u r a y a n t établi ce g e n r e s u r ma Conferva aculeata d u Sertum patagonicum, p. 4, je puis facilement en apprécier les analogies et les différences.

39. Chloropteris Leprieurii Montag. mss. : fronde pygmæa stupa radicellarum intricata radicante, prolifero-ramosa ramisque alterne pinnatis uno latere versis e quoque geniculo angulato (en zigzag) egredientibus articulatis, articulis filorum radicantium diametro duplo-triplo — frondis primariæ ramorumque sesquilongioribus aut eumdem vix superantibus. — HAB. Gum Ballia Leprieurii ad rupes rivulorum les Gémeaux sed hisce rationibus loci diversis distinctæ. Genus novum summitatem


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.301

rupium quam aqua dulcis defluens lambit priusquam ruat; Ballia autem semper immersa manet latera rupis insidens vestiensque. — Ægagropila Leprieurii Kg., l. c., p. 4 1 3 , ex numero collectionis 831 citato. OBS. Il faut q u e M . L e n o r m a n d n'ait envoyé à M . Kutzing q u ' u n exemplaire i n c o m p l e t ; a u t r e m e n t , il n'est g u è r e p r o b a b l e q u e ce genre eût é c h a p p é a u c o u p d'œil exercé de m o n s a v a n t a m i de N o r d h a u s e n . Sa description d u Cladophora (Ægagropila) Leprieurii ne s a u r a i t c o n v e n i r , en effet, q u ' a u x filaments r a d i c a n t s feutrés qui p a r t e n t d e la fronde principale. Cette f r o n d e , quelquefois m é l a n g é e avec celle d u Ballia, peut être prise p o u r celui-ci, car elle a à p e u près les mômes d i m e n s i o n s . C'est sous le microscope q u ' o n peut s e u l e m e n t les distinguer. Sa h a u t e u r totale est d ' e n v i r o n u n c e n t i m è t r e , et la l o n g u e u r des r a m e a u x p e n n é s est de moitié plus petite. Les r a m u l e s qui naissent a l t e r n a t i v e m e n t de c h a q u e s o m m e t des e n d o c h r o m e s ont u n e l o n g u e u r de 1 à 1 1/2 millim. Le diam è t r e des filaments entrecroisés est de 3 c e n t i m i l l i m . , celui des r a m u l e s n'est q u e de 2 ; mais la fronde p r i n c i p a l e a e n v i r o n 4 à 5 c e n t i m i l l i m . d'épaisseur. La c o u l e u r de cette Algue p e n d a n t la vie est d ' u n b e a u vert p r é , tandis q u e celle d u Ballia est d ' u n e n u a n c e m a r r o n clair avec des reflets glauques ou b l e u â t r e s L'organisation des d e u x Algues est d'ailleurs fort différente.

40. Conferva (Cladophora) œdogonia Montag. mss. : flaccida, pallide viridi-lutescens, filis membranaceis cylindraceis arachnoideis intricato-ramosissimis, ramis patenti-erectis ramulis alterne subternatim secundis brevibus, articulis longitudine variis diametrum bis aut duodecies et ultra superantibus, brevioribus fructiferis tumidis oblongis. — HAB. In puteis hospitii nautici apud Cayenne lecta. — Coll. n. 826. An C. putealis Kg. haud descripta eadem sit ac hæc nostra non liquet. DESC. Cæspites lutescentes, pallidos, ad superficiem a q u æ , at p r o b a b i liter p r i m i t u s fundo p u t e i a d h æ r e s c e n t e s , efformat. Fila, q u o r u m l o n g i t u d o vera vix d e f i n i e n d a , intricatissima r a m o s i s s i m a q u e , crassitie 1 / 2 0 ad l/1O millim. æquantia. R a m i secundarii e r e c t o - p a t e n t e s , r a m u l o s s u b t e r n a t o s secundos breviores b i m i l l i m e t r u m metientes p a u c i a r t i c u l a t o s , s u b t e r n o n a u t e m ex ipso e n d o p h r a g m a t e proferentes. Articuli q u o a d l o n g i t u d i n e m m a x i m e varii : alteri a u t e m bis, alteri vero plus q u a m duodecies d i a m e t r u m s u p e r a n t e t ad g e n i c u l a leniter constricti s o n t . Priores seu breviores ad t e m p u s fructificationis t u m i d i , t u m ellip-

19


20 — 302

C. MONTAGNE.

s o i d e i , 0 , 1 5 millim crassi, passim solitarii a u t s e r i a t o - g e m i n a t i , c o n t i n u e viridi-fusco.

nucleo

OBS. Cette espèce semble j o i n d r e les OEdogonium a u x Cladophora. Si elle était s i m p l e au lieu d ' ê t r e très r a m e u s e , o n p o u r r a i t s'y m é p r e n d r e . Je n e c o n n a i s que le C. putealis Kg., t r o u v é d a n s des localités s e m b l a b l e s en A l l e m a g n e , qui offre q u e l q u e s u n s des c a r a c t è r e s d e celui-ci. T o u t e fois n o t r e a l g u e en p r é s e n t e plusieurs d o n t n e p a r l e p a s M. K ü t z i n g , e t q u i v a l a i e n t bien l a p e i n e d ' ê t r e m e n t i o n n é s , si les d e u x a l g u e s s o n t r é e l l e m e n t i d e n t i q u e s ; ce sont : 1° la n a i s s a n c e des r a m e a u x et des r a m u l e s à u n e distance, a u - d e s s o u s d e la cloison, égale au d i a m è t r e d u filament ; 2° la f o r m e de la fructification. On t r o u v e p a r a s i t e s u r cette a l g u e un Fragillaria q u e j ' a i r a p p o r t é d a n s le t e m p s au F. hyemalis, m a i s qui p o u r r a i t bien être le F. glabra E h r e n b . , t r o p b r i è v e m e n t d é c r i t o u c a r a c t é r i s é p o u r q u ' o n puisse ê t r e c e r t a i n d e la d é t e r m i n a t i o n . On y r e n c o n t r e e n c o r e u n e n o u v e l l e espèce, selon m o i , d e Rhipidophora, q u ' à cause de sa forme s i n g u l i è r e et c o n s t a n t e j e n o m m e r a i R. Craticula. Voyez sa d e s c r i p t i o n ci-après.

41. Conferva (Cladophora) delicatula Montag. mss. : cæspitosa, sordide virescens, filis tenuissimis laxe intricatis virgato-ramosis longe articulatis iterum ramulosis, ramulis brevibus breviter articulatis, geniculis paululum constrictis. — HAB. Ad rupes æstu maris inundatas apud Cayenne lecta. — Coll. n. 1100. DESC. F i l a d e c i m e t r u m circiter l o n g a , laxe i n t r i c a t a , t e n u i s s i m a , fere a r a c h n o i d e a , 8 c e n t i m i l l i m . d e o r s u m crassa, v i r g a t o - r a m o s a , sordide virescentia, longe a r t i c u l a t a . R a m i e l o n g a t i , s t r i c t i u s c u l i , a n g u l u m 2 0 ad 30° c u m filo f o r m a n t e s , u n d i q u e e g e n i c u l i s constrictis e g r e d i e n t e s . R a m u l i u l t i m i ordinis b r e v i o r e s , t e r n a t i m s e c u n d i , vix sextam q u a r t a m v e m i l l i m e t r i p a r t e m l o n g i t u d i n e a d æ q u a n t e s , 2 ad 3 c e n t i m i l l i m . crassi, brevissime a r t i c u l a t i . Articuli fili p r i m a r i i et r a m o r u m s e c u n d i o r d i n i s d i a m e t r o 6plo-4rplo ( e x s i c c a t i o n e m e d i o d i a p h a n i ) r a m u l o r u m vix d u p l o t a n t u m longiores. Facies Chœtomorphœ implexœ at t o t o c œ l o diversa. Ramificatio Compsopogonis leptocladi..

42. Conferva (Cladophora) polyacantha Montag. mss. : cæspitosa, obscure viridis, filis biuncialibus rigidiusculis inferne subdi chotomo-ramosis, ramis irregulariter ramulosis, ramulis longiusculis spiniformibusque crebris intermixtis, articulis 2plo3plo diametro longioribus, — HAB. Cum priori. — Coll., n. 1 1 0 1 .


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.303 — 21 DESC. Cæspites obscure et sordide virides, exsiccatione olivaceos, b i u n ciales, r u p i b u s æstu accedente i n u n d a t i s adhærescentes efformat. Fila capillo h u m a n o t e n u i o r a , rigidiuscula, 3 ad 5 c e n t i m . l o n g a , 5 ad 8 centimillim. crassa, a basi t a n t u m d i c h o t o m o - r a m o s a . R a m i p r o r a t i o n e divis i o n u m inferiorum longiusculi, apice d e n u d a t i , u n d i q u e s u b genicula r a mulos variæ l o n g i t u d i n i s e m i t t e n t e s . Alteri e n i m 0,035 millim. crassi 1 ad 4 millimetra a s s e q u u n t u r , alteri spiniformes binis ternisve e n d o c h r o m a t i b u s c o n s t a n t e s , vix decimillim. m e t i u n t u r . Articuli d u p l o t r i plove d i a m e t r o longiores. Ramelli acanthoidei i n t e r d u m s e c u n d a t i fere ex q u o q u e geniculo at s e m p e r r a t i o n e p r o r s u s i r r e g u l a r i o r i u n d i . OBS. On ne saurait c o m p a r e r cette Algue q u ' a v e c le C. spinigera Montg. dont elle a la c o u l e u r , et le C. spinulosa Kg. Elle diffère d u p r e m i e r par la r a m i f i c a t i o n , la rigidité p l u s g r a n d e des f i l a m e n t s , p a r la l o n g u e u r p r o p o r t i o n n e l l e des e n d o c h r o m e s q u i d a n s la p l a n t e de Montevideo d é passe cinq fois le d i a m è t r e , et enfin p a r la position des r a m u l e s s p i n i formes. Je la crois distincte d u second, d o n t je ne c o n n a i s q u e la diagnose. p a r la g r a n d e u r relative des articles, etc.

43. Conferva (Cladophora) sertularina Montag., Ann., 2, XIII. p. 200 ; an Ag.? — Kg., l. c., p. 396. — Coll. n. 360. hh Conferva (Chætomorpha) nodosa Kg., l. c., p. 376. — HAB. In lacunis marinis ad Cayenne. — Coll. n. 825. 4 5 . Conferva (Chætomorpha) geniculata Montag. Hb. : filis simplicibus rigidiusculis obscure viridibus longis laxe intricatis flexuoso-crispatis hinc inde geniculatis, geniculis plus minus patentibus, articulis diametro sesqui-duplo longioribus raro æqualibus. — HAB. Apud Cayenne in mari lecta. — Conferva Linum Montg., l. c, p. 199, non Lin. — Coll. n. 357. DESC. Fila elongata, o b s c u r e viridia, cylindrica, d i a m e t r o d e c i m a m ad q u i n t a m millimetri p a r t e m æ q u a n t i a , passim geniculis instructa. Genicula a n g u l u m o b t u s u m , r e c t u m , imo a c u t u m ( 2 0 ° ) efficientia. Articuli a u t d i a m e t r o æquales a u t et d u p l o longiores c æ t e r u m u t in C. Lino c o n formati. OBS. Je possède d a n s m a collection dix Conferves différentes sous le n o m d e C. Linum. Je n ' a i r é e l l e m e n t c o n n u l'espèce l i n n é e n n e q u ' a p r è s la c o m m u n i c a t i o n qui m ' a été faite p a r m o n ami le révérend M. J. B e r keley d ' u n échantillon p r i s de la publication de J u r g e n s . Voyez à ce sulet

2*


2 2 — 304

C.

MONTAGNE.

les observations q u e j ' a i consignées à la p a g e 165 d u t o m e I d e la Flore d Algérie. Les g é n i c u l a t i o n s qui c a r a c t é r i s e n t cette confervée m ' a v a i e n t , je le confesse, é c h a p p é au p r e m i e r e x a m e n . E l l e s s o n t , a u r e s t e , c o n s t a n t e s , et telles q u e j e n e sache p a s qu'il existe u n a u t r e Chœtomorpha q u i les p r é s e n t e .

46. Rhizoclonium bolbogenum Montag. mss. : cæspitosum, sub marinum, filis et basi bulbosa radicantibus subsimplicibus tenuissimis obscure olivaceis articulis diametro sesqui-triplo longioribus ad genicula vix constrictis. — HAB. Apud Cayenne rupibus maritimis in lacunis adhærens lectum. — Coll. n. 1092. DESC. Cæspes o l i v a c e u s , t r i u n c i a l i s , l u t o et Grammatophora marina c o n s p u r c a t u s . F i l a e r e c t a , capillo h u m a n o m u l t o t e n u i o r a , 0 , 0 3 m i l l i m . crassa, b a s i b u l b o s a , r a r i s s i m e r a m u m u n u m a u t a l t e r u m e m i t t e n t i a . B u l b u s , ex q u o s u r g i t f i l u m , d e p r e s s u s , o r b i c u l a t u s a u t et a n g u l a t u s , inferne r a d i c e l l a s a g e n s n o n n u l l a s d e s c e n d e n t e s c o n t i n u a s 1/3 m i l l i m . longas, 0,015 m i l l i m . crassas pellucidas. A r t i c u l i s u b c y l i n d r i c i , d i a m e t r o s e s q u i - t r i p l o l o n g i o r e s , r a r o t a n t u m e o d e m æquales, ad g e n i c u l a leniter r o n s t r i c t i , i n t u s n u c l e u m (exsiccatione c o l l a p s u m ) , o l i v a c e u m foventes. OBS. Si le g e n r e est b o n , cette espèce en offre b i e n t o u s les c a r a c t è r e s . Elle m e p a r a î t s u r t o u t différer d e ses c o n g é n è r e s p a r la p r é s e n c e d ' u n renflement b u l b e u x ou c o l l e t , d ' o ù naissent et le filament a s c e n d a n t et les fils r a d i c e l l a i r e s .

47. OEdogonium? didymosporum Montag. mss. : filis crystallinis simplicibus tenuissimis intricatis articulatis, articulis diametro triplo-quintuplo superantibus, sporis didymis. — HAB. In aquis pigris fossarum secus vias circa Gayenne lecta. — Coll. n. 1094. DESC. Fila i n t r i c a t a , c y l i n d r i c a , d i a m e t r o 0,015 ad 0,02 m i l l i m . æ q u a n t i a , l o n g i t u d i n i s vix d e t e r m i n a b i l i s , c u m a l g a aliis p l u r i b u s i m m i x t a sit, a r t i c u l a t a . Articuli cristallini, n u n q u a m ad g e n i c u l a c o n s t r i c t i , d i a m e t r u m l o n g i t u d i n e 3 p l o - 5 p l o , i m o 8 p l o s u p e r a n t e s , fructiferi h a u d t u m i d i . Sporæ g l o b o s æ , q u o q u e e n d o c h r o m a t e b i n a t i m s e r i a t æ , cont i g u æ , luteo-fuscidulæ, 0 , 0 1 5 m i l l i m . c r a s s æ . OBS. Cette espèce, q u i a p p a r t i e n t p e u t - ê t r e a u g e n r e Zygogonium (ce q u e j e n e s a u r a i s affirmer), croît p ê l e - m ê l e avec u n e foule d ' a u t r e s algues d a n s les fossés d'eau d o u c e des e n v i r o n s d e la ville. Je n e c o n n a i s


CRYPTOGAMIA GUYANENSIS 305 — 23 aucun OEdogonium qui présente ce caractère de spores r é u n i e s deux à deuxs selon la l o n g u e u r de l ' e n d o c h r o m e de m a n i è r e à r e p r é s e n t e r un 8 de chiffre, c o m m e d a n s la Conferva bipunnctata Dillw., Brit. Conf. t. 2.

48. Spirogyra ovigera Montag. mss. : filis ilexuosis obscure viridibus, articulis diametro sesqui-septuplo longioribus, spiris ternis densis, sporis ovato-ellipticis. — HAB. In rivtdis per imbres crescenlibus apud Cayenne et eu m priori mixta lecla. — Coll. n. 8 2 1 , 1 0 9 4 et 1095. DESC. Fila elongata, t e n u i s s i m a , fîexuosa, i m b r i c a t a , o b s c u r e yiridia, s u b o l i v a c e a a b s q u e n i l o r e , 0,04 millim. crassa. Articuli q u o a d longitud i n e m varii, d i a m e t r o s e s q u i - 7 p l o longiores, cylindrici. Fascias gonimicaternas s a t d e n s a s , gonidiis e globoso ellipticis. Sporæ in e n d o c h r o m a t e medio p a r u m dilatato ex ovoideo ellipsoideas, magnas, decimillim. longas, 0,06 millim. crassas, i n t u s g r a n u l o s a ; , g r a n u l i s gonidiis s i m i l i b u s , e p i sporio vestitas, t a n d e m brunneas. OBS. E t e n d u e sur le papier, cette A l g u e est si s e m b l a b l e par son port au S. nitida, qu'il faut le secours du m i c r o s c o p e p o u r en voir les différences essentielles, lesquelles consistent d a n s des filaments de moitit: moins épais, à e n d o c h r o m e s p l u s longs et variables, et d a n s la forme et la disposition spirale des gonidies.

49. Staurospermum cœrulescens (Ag.) Kg., l. c., p. 436. — HAB. In aquis dulcibus circa Cayenne fertile lectum. — Coll. ni 1097. 50. Scytonema Leprieurii Kg., l. c, p. 307. — HAB. Ad rupes imbribus madefactas circa Cayenne lectum. — Coll. n. 824 et 1099. 5 1 . Scytonema adnatum Montag. mss. : microscopicum, fdis initio adnatis solitariis aut geminis tenuissimis brevissimisque æruginosis tandem subliberis decumbentibus cyanescentibus, ramis geminis e medio filo exeuntibus filo primario æqualibus, vagi nis crystallinis lævissimis, articulis sexcuplici longitudine diametrum æquantibus sæpe dimidiatis ad juncturas constrictiusculis interdum punctatis aut linea longitudinali percursis. — HAB. In Batrachospermo equisetifolio in consortio Balliœ pygmœœ parasitans observavi. — Coll. n. 1109. DESC Fila a s r u g i n o s o - c y a n e s c e n t i a , p r i m o a d n a t a b r e v i o r a , solitaria,


24 — 306

C.

MONTAGNE.

r a r i s s i m e p a r a l l e l i t e r g e m i n a t a , m o x l i b e r a , m o d o d e c u m b e n t i a , 2 ad 3 m i l l i m . v i x l o n g a , 0,015 m i l l i m . d i a m e t r o æ q u a n t i a , ad m e d i u m r a m o s c o n f o r m e s g e m i n o s œ q u e crassos p r o m e n t i a . Cætera u t in diagnosi exposui. OBS. Cette espèce se d i s t i n g u e de ses c o n g é n è r e s p a r ses filaments é p a r s , s o l i t a i r e s , tout au p l u s g é m i n é s , n e c r o i s s a n t j a m a i s p a r touffes p l u s ou m o i n s fournies, etc.

52. Lyngbya gvyanensis Kg., l. c., p. 282. — L. œruginosa Montag., A n n . , t. X I I I , p . 200, non Ag. — Coll. n. 3 5 1 . 5 3 . Lyngbya putcalis Montag., l. c. — Coll. n. 352. 54. Leiblinia cœrulea Montag. mss. : cæspitosa, fdis tenuissimis uncialibus et u l t r a e glauco-viridi cærulescentibus breviter articulatis et transversim punctatis, vaginis achrois basi aspero-rugosis summo apice flaccido vacuis, sporis globosis aggregatis. — HAB. Ad rupes maritimas nec non ad Confervas apud Cayenne. — Coll. n. 820. DESC. Cæspes u n c i a l i s - s e s c u n c i a l i s , siccitate c æ r u l e s e e n s et specie L y n g b y a m q u a m d a m æ m u l a n s . Fila t e n u i s s i m a , r e c t a , vix flexuosa, basi i n t e r d u m r a m u l o (?) sexies t e n u i o r i s u b apice orto r a d i c a n t i a , 0 , 0 i 0,015 m i l l i m . c u m v a g i n a , 0 . 0 0 7 - 0 , 0 1 m i l l i m . sine v a g i n a c r a s s a , madet'acta et sub m i e r o s c o p i o posita p u l c h r e æ r u g i n o s o - c a 8 r u l e a . Vagina s u b c r a s s a , d e o r s u m aspero r u g u l o s a , s u b v e r r u c o s a , s u r s u m lævissima . h y a l i n a , apice v a c u o flaccida c o n t o r t a q u e . Articuli d i a m e t r o d u p l o - q u a d r u p l o breviores, i n t e r d u m t r a n s v e r s i m granulosi. S p o r æ g l o b o s æ , l i m b o c i n c t æ , a d latera fili solitariæ a u t et p l u r e s a g g r e g a t æ , d i a m e t r o 0,01 m i l l i m . æ q u a n t e s a u t s u p e r a n t e s , nucleo cæruleo-iilacino t e n u i s s i m e granuloso. OBS. Cette espèce est b i e n u n Leiblina, si toutefois je n ' a i p a s fait e r r e u r en p r e n a n t p o u r sa fructification des c o r p s q u i lui seraient é t r a n gers. Elle diffère d e toutes les a u t r e s p a r la c o u l e u r , les rugosités d e sa g a î n e , et q u e l q u e s a u t r e s caractères qui r e s s o r t i r o n t d e la description q u e j ' e n ai d o n n é e . Parasite e l l e - m ê m e , elle p o r t e les parasites s u i v a n t s : Cymbosira Agardhii, Biddulphia septemlocularis, Isthmia polymorpha, Achnantes subsessilis et Melosira salina Kg. v a r . concatenata.

55. Nostoc lacunosum Montag. mss. : rupestre et terrestre, fronde gelatinosa membranacea bullata ex ærugineo fucescenti-olivacea exsiccatione nigro-viridi, filis moniliformibus dense impli-


CRYPTOGAMIA GUYANENSIS 307 — 25

catis, articulis globosis puncto centrali notatis diametro circiter 0 , 0 0 7 mm. æquantibus, temnogenesi tandem bipartitis, tum gonidiis transversim oblongis. — HAB. Ad rupes in ipso urbis Cayenne circuitu inprimis in posticis Hospitii nautici partibus obvium. — Coll. n. 8 1 8 . - OBS. Ce Nostoc acquiert u n e g r a n d e u r de 10 à 15 c e n t i m è t r e s , et offre les n u a n c e s du N. verrucosum, m a i s il ne croît pas d a n s les eaux c o u rantes comme celui-ci. Je ne puis penser que ce soit là le N. pelluci dum Kg., dont l'auteur dit les articles elliptiques. En tout cas, le n° 346 q u e je ne connais p a s , et sous lequel M. L e n o r m a n d l'a c o m m u n i q u é , n'est pas celui q u e p o r t e n t les exemplaires q u e j ' a i v u s .

5 6 . Sirocoleum guyanense Kg., l. c., p. 2 4 9 . — HAB. In rupibus maritimis circa Cayenne lectum. — Coll. n. 8 1 9 . 5 7 . Phormidium guyanense Montag. mss. : strato membranaceo obscure olivaceo ambitu cærulescente, filis flexuosis perquam tenuibus, 0 , 0 0 4 Mm. circiter diametro metientibus apice obtusis, articulis vix conspicuis apicalibus diametrum subæquantibus, vagina hyalina achroa sursum undulata. — HAB. Fundo limoso rivulorum adhærens circa Cayenne lectum. — Coll. n. 1 0 9 3 . t OBS. Cette espèce diffère du P. vulgare p a r ses s o m m e t s o b t u s et les o n d u l a t i o n s de sa gaîne. Dans n o t r e a l g u e , ce n e s o n t pas les a r t i c l e s , mais les o n d u l a t i o n s en question qui font p a r a î t r e le filament t o r u l e u x . De là sa dissemblance avec le P. subtorulosum. C'est sur elle q u e vit en parasite le Navicularia œquinoctialis.

5 8 . Desmidium Swartzii n. 9 4 .

var. Ralfsii Kg., l. c., p. 1 6 0 . — Coll.,

5 9 . Desmidium quadrangulatum Ralfs, Ann. of nat. hist., X I , p. 4 0 5 ; et Brit. Desmid., p. 6 2 , t. V. — Coll. n. 1 0 9 4 . 6 0 . Micrasterias rotata Ralfs, l. c., XIV, p . 2 5 9 , et Brit. Desmid., p. 7 1 , t. VIII, fig. 1 . M. Rota Menegh. in Linnœa 1 8 4 0 , p. 2 1 5 . Kützg., Sp. Alg., p. 1 7 0 . — M. denticulata Breb., Alg. Falais., p . 5 4 , t. VII. — Echinella rotata Grev. in Hook., Brit. Fl. (1830). - HAB. Cum prioribus.


26 — 308

C.

MONTAGNE.

6 1 . Closterium Lunula (Müll.) Nitzsch. — Ralfs, l. c, p. 1 6 3 , t. XXVII, fig. 1. — HAB. Cum Spirogyra ovigera, n. 8 2 1 . 62. Biddulphia septemlocularis Kg., Bacill., p . 138, t. XIX, f. I I , et Sp. Alg., p. 138. — HAB. Ad rupes æstu recedente denudatas apud Cayenne lecta. — Coll. n. 815. Singularis, et a B. pulchella maxime diversa. 6 3 . Odontella polymorpha Kg., Bacill., 1. c , t. XXIX, fig. 9 0 , et Sp. Alg., p. 136. — Isthmia polymorpha Montag., Ann., 1. c., p . 200. — Coll. n. 3 5 3 . 64 Grammatophora marina Kg. — HAB. In Bhizogonio bolbogeno parasitantem inveni. — Coll. n. 1092. 6 5 . Rhipidophora Craticula Montag. mss. : breviter stipitata subflabellata basi dilatata craticuliformis, bacillis 2-6 lanceolatis sursum truncatis deorsum obtusis. — HAB. In Cladophora œdogonia parasitica. — Coll. n. 826. DESC Stipes t e n u i s , 1-2 centimillim. l o n g u s , basi d i l a t a t u s , apice bacilla 3 ad 6 o b l o n g o - l a n c e o l a t a 4 - 6 c e n t i m i l l i m . l o n g a , 0 , 0 5 m i l l i m . in m e d i o lata, apice t r u n c a t a , basi o b t u s a vix a t t e n u a t a .

66. Schizonema parvum Menegh. inlitt. Kg., l. c., p. 100. — Coll. n. 823. 67. Schizonema investiens Montag. mss. : parasiticum, fasciculatum, minutum, lubricum, fuscum, opacum, filis a basi dilatata vage ramosis, ramis anastomosanti-concretis, naviculis unibiserialibus majusculis binucleatis cymbiformibus. — HAB. In

Bostrychia monosiphoniasupra descripta parasitans lectum. — Coll. n. 1111. DESC. Fila m u c o s a , b r e v i s s i m a , vix m i l l i m e t r u m l o n g a , basi dilatata s e s q u i - (mox a t t e n u a t a et modo) c e n t i m i l l i m e t r u m d i a m e t r o a d æ q u a n s , i r r e g u l a r i t e r r a m o s a , e luteo fusca. R a m i v a g i , s i m u l c o n c r e t i et a n a s t o m o s a n t e s . N a v i c u l æ serie u t p l u r i m u m u n i c a r a r o d u p l i c i a n n e x æ , u t r o q u e f i n e p a u l u l u m i m h r i c a t æ , c y m b i f o r m e s , obtusiusculas, 0 , 0 3 m i l l i m . l o n g æ , 0;008 millim. circiter in medio c r a s s æ , i n t u s n u c l e o s b i n o s coloratos foventes. OBS. Cette Algue e n v a h i t les filaments et les r a m e a u x d u Bostrychia, et leur d o n n e u n aspect sale. Elle n e r e s s e m b l e à a u c u n Schizonema dé-


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.309

crit, et il en est à peine un seul avec lequel je puisse la c o m p a r e r . Les d e u x n u c l é u s des navicules représentent d e u x triangles isocèles opposés par la base.

68. Navicula œquinoctialis Montag. mss. : majuscula, linearioblonga apicibus rotundatis, pinnulis radiantibus validis, in 0,01 mm. 4. Longit. 1/10 ad 1/6 mm. — HAB. In consortio Phormidii guyanensis inveni. — Coll. n. 1093. OBS. Quant à la forme g é n é r a l e , cette navicule ressemble a u x N. Dactylus et N. suecica, m a i s elle en diffère a u t a n t p a r ses dimensions q u e par ses stries b e a u c o u p p l u s larges. Sous ce dernier r a p p o r t , elle se r a p p r o c h e du N. pachyptera, q u i se d i s t i n g u e , lui, d e notre espèce p a r u n renflement m é d i a n .

69. Cymbosira Agardhii Kg., Bacill., p. 77, t. XX, fig. III. — Achnanthes seriata Ag., Bot. Zeit., 1827, et Consp. Diatom., p. 60. Montg., l. c. p. 2 0 1 . — Coll. n. 3 5 3 , 815-817 et 823. 70. Achnanthes subsessilis Kg., Alg. Dec., n. 42. Bacill., p. 76, t. XX, fig, IV. — Coll. n. 817 et 830. 71. Melosira salina Kg., Bacill., p. 52, t. I I I , fig. IV, 1-4. Sp. Alg., p. 27. — Coll. n. 820. 72. Podosira hormoides Kg., Bacill., l. c., t. XXIX, fig. 8 4 , et Sp. Alg., p. 26. — Melosira Montg., l. c, p. 200. — Coll. n . 353. 73. Odontidium hiemale Kg., Bacill., p. 44, t. XVII, fig. IV, et Sp. Alg., p. 13. — Coll. n. 826. 7 4 . Himantidium pectinale Kg., Bacill., p. 39, t. XVI, fig. X, 1-4, et Sp. Alg., p. 9. — Coll. n. 352. 75. Himantidium guyanense Ehrenb., Amer., p. 129. Kg., Bacill., p . 39, t. XXIX, fig. 4 1 , et Sp. Alg., p. 10. — Coll. n. 1096. 76. Himantidium

Papilio Ehrenb., 1. c ? — Coll. n. 826. —

Paris. — Imprimerie de L. MARTINET, rue M i g n o n , 2 .

27



EXTRAIT DES

ANNALES DES SCIENCES NATURELLES,

TOME XVI,

CAHIER N° 5.

CRYPTOGAMIA teu

GUYANENSIS,

Plantarum cellularium in Guyana gallica Cl. Leprieur collectarum enumeratio

annis 1835 — 1849 a universalis,

Auctore C. MOKTTAGKTE, D. M .

COLLEMACEAE Montag. (Byssaceœ Fries). 7 7 . Cœnogonium Linkii Ehrenb., Hor. Phys. Berol., p. 1 2 0 , t. XXVII. — Montag., Cuba, Crypt. ed. fr., p. 108. Observ. — HAB. In ramis arborum cum sequente varietate lectum. — Coll. absque n. VAN. Leprieurii Montag. mss. : thallo laxius contexto, excipulo discoque hemisphærico marginem excludente primitus lividis. OBS. Cette espèce présente d e u x formes bien distinctes, qui ne me paraissent p a s liées p a r des intermédiaires. Dans l ' u n e , q u e je considère

3


30 — 48

C. MONTAGNE.

comme le type, l'apothécie est d'abord blanche, comme pédicellée, en toupie ou cyathii'orme ; peu à peu elle s'évase, s'aplatit; le disque se colore, et devient safrané ou du moins ochracé. Dans l'autre, dont on pourrait peut-être faire une espèce, l'apothécie, plane dès l'origine, ou munie d'un rudiment de pédicelle, reste telle ou devient convexe, et con serve à peine la trace d'un rebord. Sa couleur, qui ne change pas, est toujours livide, et ne revêt jamais la couleur gaie que l'on remarque dans la première forme. Au reste, la fructification est identique dans les deux variétés. Je demande à cette occasion la permission de rectifier une erreur de typographie qui s'est glissée au lieu cité de la Cryptogamie de Cuba. Au lieu de deux centièmes de millimètre indiqués comme mesure du diamètre des thèques, c'est un deux-centième de millimètre qu'il faut lire. 78. Collema Boryanum Pers. in Gaudich. Voy. Uran. Bot., p. 2 0 5 . — Montag. Ann. Sc. nat., 3 sér., t. X, p . 133, ubi descriptio. — C, byrsinum Ejusd. (non Ach.) in eodem Diario, 2 sér., t. XVI, p. 112. — HAB. Ad cortices arborum. — e

e

79. Leptogium bullatum (Ach. Raddi), var. sertatum Montag. l. c., p. 113. — Stephanephorus Fw. — cortices arborum lectum. — Coll. n. 530.

Eschw. HAB.

— Ad

80. Leptogium marginellum (Swartz). — Montag. Cuba, Crypt., p. 1 1 5 , t. VI, f. 2. — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 526. 8 1 . Leptogium azureum (Swartz). — Montag., l. c., p. 114, et Ann. l. c. — HAB. In iisdem locis cum priore lectum. 82. Leptogium reticulatum, Montag., Ann. l. c. — HAB. Ad cortices arborum. — Coll. n. 630. 8 3 . ? Lichina microcarpa Montag. mss. : thallo c a 2 s p i t o s o filiformi-compresso, sicco atro, madido lurido. apice dilatato laciniato, laciniis planis linearibus imbricatis subdigitatis ; apotheciis terminalibus minutis concoloribus, f r u c t u . . . — HAB. In rupibus? circa Cayenne. — Coll. n. 1340. DESC. Thallus cæspitosus, sesquilineam altus, siccus atro-fuscus, fragilis, humectatus lentus luridus, e frondibus erectis compositus. Frondes


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

49 —

31

ramosissimæ, basi filiformes, a t r æ , intricatissimæ et aqua a d m o t a sine r u p t u r a vix extricabiles, apicem versus d i l a t a t æ , c o m p r e s s æ , digitatim l a c i n i a t æ , laciniis linearibus s u r s u m p a t e n t i b u s i m b r i c a t u l i s , s u b t u s atris, facie superiori luridis. Apothecia t e r m i n a l i a s c u t e l l i f o r m i a , sessil i a , m i n u t i s s i m a , q u a r t a m millimetri p a r t e m h a u d superantia ( a n j u n i o r æ ) thallo concoloria et n o n d u m fertilia. S t r u c t u r a thalli h æ c est : S t r a t u m medullare a l b i d u m , e fibris a n a s t o m o s a n t i b u s r e t i c u l u m p e n t a g o n u m , gonidiis i n t e r s p e r s u m , c o n s t i t u e n t i b u s c o m p o s i t u m ; s t r a t u m corticale fuscum, 0,06 mm. crassum, e cellulis minutissimis densis go nidia cærutea tandem fusca foventibus constans. OBS. J e ne suis pas certain de la place à assigner à cette p r o d u c t i o n , parce q u e je n'ai pu réussir à trouver u n e seule apothécie fertile. Toutefois, le port et la s t r u c t u r e c o n c o u r e n t à légitimer celle q u e je lui d o n n e provisoirement. Elle a bien q u e l q u e s r a p p o r t s avec certaines Lécidées à thalle foliacé, dressé et i m b r i q u é , c o m m e sont, par e x e m p l e , les L. vesicularis, conglomerata, cinereo-virens et imbricata; mais l'organisation du thalle et l'absence d ' e x c i p u l u m p r o p r e c a r b o n a c é exclut la possibilité d'un semblable rapprochement.

LICHENES, Parmeliaceoe Fries. 84. Sticta Cinchonœ Delise. — Montag., Ann. — Coll. n. 499. 85. Sticta guercizans et 525.

2, XVI, p . 114.

Delise. — Montag., l. c. — Coll. n. 519

86. Ramalina linearis Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 500 et 5 0 1 . 87. Ramalina n. 502.

rigida (Pers.) Ach. — Montag., l. c. — Coll.

88. Parmelia (Imbricaria) perlata ( L . ) Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 500. Var. latissima (Fée) Montag., Cuba, Crypt, p . 2 3 1 . — Coll. n. 500 cum typo. 89. Parmelia (Imbricaria) sinuosa Var. angutifolia (Pers.)., — Montag., in Gaudich. Voy. Bonite, Bot., p . 140, et Ann., l. c., p . 115. — Coll. n . 504, 508 et 629.


32

— 50

C.

MONTAGNE.

9 0 . Parmelia (Physcia) obsessa Ach. — Montag., Cuba, p. 227, et Ann., l. c. — Coll. n. 5 0 6 , 1282.

Crypt.,

9 1 . Parmelia (Physcia) picta Swartz, Lich. Amer., p. 3 , tab. I I , fig. sup. P. applanala Fée, Essai, p. 126, tab. XXXII, f. 2. — Montag., Cuba, l. c., p. 2 2 3 , tab. 8, fig. 1, et Ann., l. c. — Coll. n. 513. OBS. Je n e connaissais p a s e n c o r e la figure d o n n é e p a r S w a r t z de son Parmelia picta, q u a n d j ' a i a d o p t é p o u r cette espèce le n o m de P. applanata. En la voyant, je me suis c o n v a i n c u q u e le L i c h e n , p u b l i é p a r M. F é e sous ce d e r n i e r n o m , n'en était pas différent, o p i n i o n p a r t a g é e é g a l e m e n t p a r M. Churchill B a b i n g t o n , d e C a m b r i d g e , et qu'il m ' a e x p r i m é e d a n s sa c o r r e s p o n d a n c e . Il résulte de là q u e m o n P. picta (Cuba, Crypt., p. 2 2 1 , t a b . 9, fig. 3), n ' é t a n t pas celui d e S w a r t z , doit se n o m m e r à l'avenir P. viridis.

9 2 . Parmelia (Physcia) speciosa (Wulf.) Ach. — HAB. Ad cortices arborum lecta. — Coll. absque numero. Sterilis et margine soredifera. 9 3 . Parmelia (Amphiloma) pellita Swartz., l. c., p. 7, tab. VI, fig. sup. — Montag., Ann., l. c., p. 116. — Coll. n. 444. 94. Parmelia (Amphiloma) pannosa Swartz., l. c., p. 6, tab. V, fig. sup. — Montag., Ann., l. c. — Coll n. 514. 9 5 . Parmelia (Amphiloma) gossypina (Swartz) Montag., Cuba, Crypt., p. 217, tab. 6, fig. 3. — Coll. n. 507 et 1409, 759 et 760. Var. Biatorina Montag., Ann., l. c. — Lecidea gossypina Swartz, l. c., p. 1, tab. 1 . — Ach., Syn. Lich., p. 54. — HAB. Cum typo ad cortices arborum lecta. — Coll. n. 512. Var. Filamentosa Montag. mss. : thallo byssino filiformi ramoso floccis crispulis contexto, apolheciis junioribus extus purpurascentibus. — Byssocaulon niveum Montag., Fl. J. Fern, p . 9, n. 52, in Ann.

Sc. nat. 2, III, p. 355. — HAB. In m u s c i s .

OBS. Q u a n d j ' a i p u b l i é le g e n r e Byssocaulon, cette p r o d u c t i o n était t e l l e m e n t é t r a n g e p o u r moi qu'il m e fut impossible d e la r a p p r o c h e r d e quoi q u e ce soit En p r e n a n t pour des spores les gonidies éparses de ce


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.51 — 3 3 lichen larvé, je fus t r o m p é de la m ê m e m a n i è r e q u e j ' a i m o n t r é ( C u b a , Crypt., p. 133) que l'avait été Kunze dans l'établissement d e son g e n r e Cephaleuros, qui n'est lui-même a u t r e chose q u ' u n Strigula. L a présence des apothécies, trouvées à Cayenne par M. L e p r i e u r , ne laisse plus la m o i n d r e prise au d o u t e , pas plus que celle des périthèces, d a n s les p l a ques du Strigula comptartata, ne pouvait m ' e n laisser q u a n t à la vraie n a t u r e d u lichen d e Kunze. Notre lichen est, c o m m e on voit, un véritable p r o t é e ; c a r celui q u i aurait d e v a n t les yeux, sans transition, les trois formes principalesqu e j ' a i signalées, et d o n t u n e seule était c o n n u e , en ferait i n d u b i t a b l e m e n t a u t a n t d'espèces.

96. Parmelia (Amphiloma) undulata (Fée) Montag., Ann. 2 , XVI, p. 117. — Coll. 517. 97. Parmelia (Psoroma) prolifera Montag. mss. Cfr. infra Biatora prolifera. 98. Parmelia (Psoroma) pholidota Montag., l. c., p. 118. — 99. Parmelia (Psoroma) parvifolia (Pers. sub Lecidea) Montag., Cuba, Crypt., p. 214, t. X, fig. 3 et l. c., p. 119. — Coll. n. 569, 754-758. 100. Parmelia (Lecanora) cinereo-virens (Eschw.) Ann. l. c. — Coll. n. 212, 213, 518, 737. 101. Parmelia n. 473.

(Lecanora) diploloma

Montag.,

Montag., l. c. —

Coll.

102. Parmelia (Lecanora) subfusca (L.) Ach. — Var. byssiseda Montag., l. c, p. 120. — Coll. n. 158. — Typus, n. 762. 103. Parmelia (Lecanora) p. 1 2 1 . — Coll. n. 474.

punicea

Ach. — Montag., l. c,

104. Parmelia (Lecanora) gyrosa (Fée mss.) Montag., l. c. — 105. Parmelia (Lecanora) pallescens (L.) Ach. — Montag., l. c. 106. Parmelia (Biatora) aurantiaca cortices lecta. — Coll. n. 764.

(Lightf.) Fries. — HAB. Ad


34 — 52

C.

MONTAGNE.

Lecidineœ

Fries.

107. Biatora prolifera Montag. mss. : thallo foliacéo papyrino tenuissimo helvolo, subtus pallido villosulo, laciniis imbricatulis polymorphis ex ambitu repando proliferis; apotheciis submarginalibus planiusculis vaccinis, sporidiis lineari-cymbiformibus medio transverse septatis. — HAB. Ad cortices inter muscos et hepaticas. — Coll. n. 1405. DESC. T h a l l u s m e m b r a n a c e u s , t e n u i s s i m u s , p a l l i d e h e l v o l u s , s u b t u s p a l l i d u s a u t a i b u s fibrillisque b r e v i b u s h y a l i n i s r a m o s i s q u e villosulus, e squamis polymorphis subimbricatis constans. S q u a m æ laciniato-repandæ, laciniis o m n i b u s r o t u n d a t i s , m i n u t a i , majores 4 ad 5 millim l o n g i t u d i n e , 1 ad 2 m i l l i m . l a t i t u d i n e m e t i e n t e s , h u m e c t a t æ et c o n t r a lucem visæ p u n c t a t o - p e l l u c i d a i . A p o t h e c i a s u b m a r g i n a l i a , rufa a u t v a c c i n a , vix m a r g i n a t a , m a r g i n e disco c o n c o l o r i , m i n o r a 3 / 8 , m a j o r a s u b r e p a n d a m i l l i m l a t a , a m b i t u s u b t u s libera. L a m i n a proligera ex ascis gelatinosis c o h æ r e n t i b u s a b s q u e p a r a p h y s i b u s c o m p o s i t a . S p o r i d i a , ut a s c i , h y a l i n a , linearia, a t t e n u a t a , subtfusiformia, 0,01 millim. l o n g a , m e d i o septata seu i n t e r v a l l o n u c l e o s s e j u n g e n t e vix a u t difficillime conspicuo. OBS. Je ne c o n n a i s p a r m i les Biatores a u c u n e e s p è c e à laquelle j e p u i s s e c o m p a r e r celle-ci. E l l e est plutôt a n a l o g u e au Parmelia hypnorum d o n t elle diffère, en o u t r e des c a r a c t è r e s g é n é r i q u e s , p a r la m i n c e u r p a p y r a c é e d e son t h a l l e , et p a r ses apothécies i m m a r g i n é e s . Le thalle offre e n c o r e cette p a r t i c u l a r i t é , q u e de ses b o r d s naissent des p r o l f i c a t i o n s o r b i c u l a i r e s q u i , p a r l e u r d é v e l o p p e m e n t , c o n t r i b u e n t à en a c c r o î t r e l ' é t e n d u e . Si l'on lait a b s t r a c t i o n d e la g r a n d e u r , ces prolifications s o n t assez s e m b l a b l e s p o u r la l'orme à celles d e m o n Sticta marginifera (Voy. Bonite, Bot. Crypt., t. 166, fig. 2), o u d e la v a r i é t é h o m o n y m e d u Rhodyrnema palmata.

108. Biatora vernalis ( L . ) Fries. — HAB. Ad cortices varios lecta. — Coll. n. 1287. Var. Varians Eschw., l. c, p. 2 5 3 . — Coll. n. 150. 109. Biatora vestita Montag., Ann. 2, I I , p. 3 7 4 , et XVI, p. 1 2 1 . — Coll. n. 1 5 9 , 5 0 5 , 557, 1273 et 1288, 1274-76. 110. Biatora tuberculosa (Fée) Montag., Ann., n. 5 7 0 .

l. c. — Coll


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.5 3 — 3 5

111. Biatora aurigera (Fée) Montag., Ann. 2 , X I X , p. 8 5 . — 1 1 2 . Biatora anomala (Ach.) Fries. — HAB. Ad cortices et truncos arborum. — Coll. n. 1286. 1 1 3 . Biatora russula (Ach.) Montag., Ann. 2 , X V I , p 1 2 1 . — 1 1 4 . ? Biatora tricholoma Montag. mss. : thallo membranaceo tenuissimo effuso olivaceo; apotheciis minutis rufo-fibrillosomarginatis, disco atro-fusco, ascis breviter clavatis sporidia octona cymbiformia triseptata hyalina foventibus. — HAB. Ad folia coriacea, Opegraphœ filicinœ, Porinœ epiphyllœ, Strigulœ Rotulœ comes. — Coll. n. 1 3 6 6 . DESC. T h a l l u s tenuissimus, vix ullus, e gonidiis viridibus juxtapositis c o m p o s i t u s , o b colorem folii subjecti olivaceus, effusus. Apothecia m i nitna, punctiformia, 1/5 ad 1/3 millim. d i a m e t r o m e t i e n t i a , rufo m a r g i n a t a . Margo autem e fibrillis ramosis intricatis constans, madefactus hyalinus. L a m i n a proligera ex ascis erectis absque p a r a p h y s i b u s facta. Asci c l a v a t i , 0,05 m i l l i m . longi, 0,015 millim. s u p e r n e c r a s s i , sporidia octona includentes h y a l i n a , o b l o n g a , u t r i n q u e a t t e n u a t o - o b t u s a , s u b c y m b i f o r m i a , 0,012 millim. l o n g a , septis ternis transversis d i v i s a , seu nucleos q u a t e r n o s foventia. OBS. Je signale ce lichen à cause de ses apothécies, r e m a r q u a b l e s surtout p a r leur b o r d entièrement formé d e filaments byssoïdes entrelacés et nés des gonidies du thalle. C'est u n e s t r u c t u r e q u i a quelque analogie avec celle d e l'excipulum de m o n genre Bystophytum, d e Taïti. C'est a peine u n Biatora.

1 1 5 . ? Biatora microscopica Montag. mss. : hypothallo atro fibrilloso radiante, squamis raris glaucis adsperso ; apotheciis minutissimis urceolatis carneis, ascis cymbifonnibus sporidia conformia trinucleolata foventibas. — HAB. In foliis coriaceis. DESC. Thalli squamai r a r æ et u t detritæ a p p a r e n t . H y p o t h a l l u s e libril lis atris ramosis e c e n t r o r a d i a n t i b u s , illas Asteromatis cujusdam æ m u lantibus compositus et m a c u l a s orbiculatas d i a m e t r o 5 millim. æ q u a n t e s constituens. Apothecia punctiformia p e r q u a m m i n u t a , c a r n e a , 0,10 ad 0,15 millim. c r a s s a , quæ vix o c u l o n u d o , nisi p r æ c o l o r e , c o n s p i c u a ,


36 – 54

C.

MONTAGNE.

c e n t r o depresso u r c e o l a l a , m a r g i n e valido c o n c o l o r i m u n i t a . Asci b r e vissimi, u t r o q u e fine a t t e n u a t i , 0,05 millim. longi, 0,005 millim. in m e d i o crassi, hyalini, s p o r i d i a s u b s e n a f u s i f o r m i a b i s e p t a t a , 0,013 millim. longa i n c l u d e n t e s . OBS. Si j e n'avais observé q u e l q u e s écailles sur la t r a m e d e l ' h y p o t h a l l e , j ' a u r a i s r e g a r d é cette p l a n t e c o m m e un Nectria, car je vois u n e g r a n d e r e s s e m b l a n c e e n t r e ses apothécies et les p é r i t h è c e s d u Spliœria Peziza T o d e . On p o u r r a i t e n c o r e la p r e n d r e p o u r u n e espèce d e P e z i z e , t a n t son faciès la r e n d a m b i g u ë . La d o u b l e cloison des sporidies e x c l u t , d u r e s t e , t o u t r a p p r o c h e m e n t avec les d e u x g e n r e s . Bien q u e c e lichen n e soit r e p r és en t é d a n s la collection q u e p a r u n seul e x e m p l a i r e , je n ' a i pas voulu n é a n m o i n s le passer sous silence.

SPOROPODIUM Montag., Nov.

gen.

Excipulum proprium nullum. Hypothecium orbiculare erump e n s , cellulo-vesiculosum, laminam proligeram primo thallo marginatam, mox nudam fulciens. Sporidium solitarium, oblong u m , multicellulosum, initio asco diaphano (mucilagineo?) receptum, dein, hoc deliquescente, nudum longeque pedicellatum, unde nomen. Thallus (erusta) epiphlœodes, indeterminatus, t e nuissimus, viridi-glaucescens, granulis adspersus. Folia ut plurimum coriacea incolens, inter tropicos. An Echinoplacæ Fée. T o u s les c a r a c t è r e s d e végétation assignés à son g e n r e p a r M. F é e , m o i n s toutefois celui pris d e s p i q u a n t s du t h a l l e , se r e t r o u v e n t d a n s l'espèce q u e j e vais d é c r i r e . Il n'en est pas ainsi d e la fructification q u i est bien singulière, et q u e l ' a u t e u r de l'Essai sur les Cryptog. des écorc. offic. a v o u e n ' a v o i r vue q u e fort i m p a r f a i t e m e n t ; aussi les figures q u ' i l e n d o n n e n ' o n t rien d e c o m p a r a b l e av e c ce q u e j ' a i r e n c o n t r é . C ' e s t , s a n s d o u t e , à ce n o u v e a u g e n r e , d o n t je propose l ' a d o p t i o n a u x l i c h é n o g r a p h e s , qu'il faut r a p p o r t e r l'espèce de T a ï t i , q u e j ' a v a i s p r o v i s o i r e m e n t n o m m é e Biatoræ Phyllocharis. Voy. Ann., 3 sér., t. X , p. 128. e

116. Sporopodium Leprieurii Montag. mss. : thallo effuso tenuissime granulato glauco ; apotheciis tandem immarginatis fuscis. — HAB. In foliis coriaceis. — Coll. n. 1357. — Pl. 16, fig. 1. DESC. C r u s t a effusa, s u b o r b i c u l a r i s et a m b i t u r e p a n d a , sordide viridig l a u c e s c e n s , granulis tenuissimis e x a s p e r a t a . A p o t h e c i a s p a r s a , convexa, fere s e m i m i l l i m . d i a m e t r o metientia, primo m a r g i n e t h a l l o d e s e r -


CRYPTOGAMIA

GUYANEINSIS

55 —

37

tata, t a n d e m crassiuscula et i m m a r g i n a t a , excipulo p r o p r i o p r o r s u s destituta. Hypothecium e cellulis sphæricis hyalinis c o n s t i t u t u m , 0,16 millim. c r a s s u m , s u p e r n e fuscescens, l a m i n a m proligeram suffulciens. Asci clavati, hyalini, s p o r i d i u m s i n g u l u m , oblongo - fusiforme, u t r o q u e fine scilicet a t t e n u a t u m o b t u s u m q u e , trigesies a n n u l a t u m , annulis c e l l u l o s i s , t a n d e m p e d i c e l l a t u m , dilute o l i v a c e u m , decimillim. l o n g u m , foventes. Paraphyses, ut videtur, n u l l æ , nisi asci j u n i o r e s . OBS. Ce lichen est fort intéressant sous le r a p p o r t d e la m o r p h o s e d e s sporidies, dont c h a q u e thèque, en effet, ne r e n f e r m e q u ' u n e seule. Cellec i , c o m m e t o u j o u r s , se forme dans la strie de matière sporacée q u i occupe l'axe de la t h è q u e . Toutefois, et c'est en cela q u e consiste la s i n gularité du fait, il n'y a que la moitié ou les deux tiers supérieurs qui servent à cette formation, la portion inférieure s'organisant en une sorte de pédicelle, qui reste fixé q u e l q u e t e m p s à l'hypothèce avant la d i s p e r sion des sporidies. A cette é p o q u e , la t h è q u e , limpide et c o m m e m u c i l a gineuse, est résorbée et ne s'aperçoit plus. Serait-ce d'après la m ê m e loi q u e se formeraient les spores de plusieurs P y r é n o m y c è t e s d é p o u r v u s d e t h è q u e s , c o m m e cela se voit d a n s les genres Diplodia, Hendersonia Sphœropsis, e t c . ? Le r a p p r o c h e m e n t est c u r i e u x et mérite d'attirer l ' a t tention des observateurs. S'il en était ainsi, c o m m e il est p r o b a b l e , le fait expliquerait, par un arrêt de développement, cette a n o m a l i e singulière q u e nous avons signalée ailleurs (Fl. Alg., t o m . I, p. 480) d ' u n Sphœria diplodioides, croissant (sur la m ê m e é c o r c e ) à coté d'un Diplodia, qui lui ressemble tellement par ses caractères extérieurs, q u e la fructification seule p e u t servir à les faire distinguer. EXPLICATION DES FIGURES. Pl. 16, fig I. — 1 a, Sporopodium Leprieurii sur une feuille, et vu de grandeur naturelle; 1 b, coupe verticale d u n e apolhécie, montrant en c la couche inférieure, et en d la couche supérieure de l'hypothèce épais sur lequel est étendue la lame proligère. On voit en e cette même lame, non marginée, avec quatre sporidies sorties déjà de leur enveloppe; 1 f, 1 f, montrent des thèques jeunes avec la strie de matière sporacée; I g, une autre plus avancée, et dont la moitié inférieure de cette matière s'organise en pédicelle. 1 h, 1 h, deux sporidies parfaites, pédicellées, et entièrement libres de leur thèque résorbée; sur l'une d'elles, on voit pourtant encore en i des débris de la thèque. La figure I b est grossie 80 fois, et les figures g et h, h, environ 400 fois.


38 —

56

c.

MONTAGNE.

117. Coccocarpia molybdœa P e r s . — M o n t a g . ,

Ann.

2, X V I ,

p . 124. — Coll. n. 510. 118. Coccocarpia smaragdina n. 5 2 1 .

Pers. — Montag., l. c. — Coll.

119. Coccocarpia incisa Pers. — Montag., l. c, p. 125. — Coll. n. 5 1 1 . 120. Lecidea Brebissonii Fée. — Montag., l. c. — Coll. n. 4 7 1 . 121. Lecidea Leprieurii Montag. mss. : crusta membranacea effusa lævigata viridi-olivacea tenuissima ; apotheciis bimarginatis a tris, margine proprio crasso tandem rimuloso, accessorio angusto submembranaceo disco rufo-velato concolori, sporidiis acicularibus multiseplatis. — HAB. Ad corticem r a morum lævigatam lecta. — Coll. n. 7 6 3 . DESC. Thallus ( c r u s t a ) t e n u i s , m e m b r a n a c e u s , lævigatus a u t g r a n u l i s tenuissimis nec nisi bonæ lentis o p e conspicuis c o n s p e r s u s , v i r i d i - o l i v a c e u s , n u l l a linea a m b i t u l i m i t a t u s . A p o t h e c i a c a r b o n a c e a , a t r a , ejusdom formæ et m a g n i t u d i n i s a c illa Pyxines sorediatœ, a q u i b u s t a m e n , ut tac e a m s p o r i d i o r u m formam p e r q u a m d i v e r s a m , colore disci et s t r u c t u r a l a m i n æ proligeræ m a x i m e differunt. Hæc a u t e m j u n i o r a m i n u t a , s u b s p h æ r i c a , p u n c t o rufulo i m p r e s s a , p r o g r e s s u œtatis dilatata et m a r g i n e crasso e x t u s r i m u l o s o c r e n u l a t o m u n i t a . Discus r u f o - f u l v u s , p u l v e r u l e n t u s , a n n u l o a u g u s t o concolori ad s p e c i e m c i n c t u s , ita ut a p o t h e c i u m dupliciter m a r g i n a t u m v i d e a t u r . L a m i n a p r o l i g e r a h a u d m u l t u m crassa, q u a r t a m m i l l i m e t r i p a r t e m ad s u m m u m m e t i e n s , ex ascis clavatis p a r a p h y s i b u s q u e tlexuosis c o m p o s i t a . Asci e l o n g a t i , c l a v a t i , sporidia o c t o n a , a c h r o m a t i c a , a c i c u l a r i a , t r a n s v e r s i m m u l t i s e p t a t a , inter se c o h æ r e n t i a , o r d i n e nullo includentes. Sporid. longit. 0,08 m i l l i m . , crassit. semimillimillim. OBS. Cette espèce r e m a r q u a b l e n ' a de c o m m u n avec la p r é c é d e n t e q u e la c o u l e u r du d i s q u e . T o u t le r e s t e , y c o m p r i s la fructification, est fort différent. Ces d e u x Lecidea n ' e n doivent p a s m o i n s être r a p p r o c h é s , n e fut-ce q u e p o u r n o u s fournir u n e n o u v e l l e p r e u v e q u e l'analogie d e s formes e x t é r i e u r e s , d a n s cette f a m i l l e , n e c o n c o r d e pas toujours avec des o r g a n e s d e r e p r o d u c t i o n semblables ou m ê m e a n a l o g u e s , et q u ' a m o i n s d e m u l t i p l i e r d é m e s u r é m e n t les g e n r e s , on n e saurait les fonder s o l i d e m e n t s u r la forme des s p o r i d i e s , i n d é p e n d a m m e n t des c a r a c t è r e s offerts p a r le thalle.


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.57 — 3 9

122. Lecidea parasema 762.

Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 6 3 8 ,

123. Lecidea imbricata Montag., l. c. — Coll. n. 5 7 7 . 124. Pyxine sorediata Fries. — Montag., l. c. — Parmelia Tuckerm. Syn. Lich. boreali-amer., p. 3 5 . — Coll. n. 5 0 3 , 512 et 7 6 1 . Graphideœ

Fries.

125. Graphis pavoniana Fée. — Montag., Ann. p. 9 6 7 . — Coll. n. 1 9 7 , 2 0 6 , 6 1 9 , pr. part.

2,

XVIII,

126. Graphis illinita Eschw. — Montag., l. c. — Coll. n. 24. 127. Graphis Afzelii 194, 492.

Ach. — M o n t a g . , l. c. — Coll. n. 1 9 3 ,

128. Graphis oryzœformis

Fée. — Montag., l. c., p. 2 6 8 . —

129. Graphis virginea (Eschw.) Montag., Cuba, Crypt., et l. c. — Coll. n. 207.

p. 1 7 5 ,

130. Graphis Poitœi Fée. — Montag., Ann., l. c., — Coll. n. 2 0 8 , 5 6 1 , 564, 565 et 1 3 0 6 . 1 3 1 . Graphis chrysenteron Montag., l. c, p. 2 6 9 . — Coll. n. 2 3 . 132. Graphis rufula Montag. mss. : thallo (crusta) sordide olivaceo membranaceo lævi limitato; apotheciis sparsis erumpentibus simplicibas rectis aut curvulis latescentibus, disci canaliculati marginibus crassis rufis madore vaccinis a m a r gine tballode simplici subopertis, excipulo rufo (haud carbonaceo) laterali tectiformi, nucleo niveo ; ascis cylindricis spolidia oblonga hyalina tetrapyrenia uniserialia longitudinalia aut obliqua subimbricata foventibus. — HAB. Ad cortices a r borum lecta. — Coll. n. 784 et 785. - OBS. Je n e m e p r o p o s e p a s d e d é c r i r e c e t t e e s p è c e , c'est p o u r q u o i j e viens d ' e n d o n n e r u n e d i a g n o s e u n p e u é t e n d u e . Qu'il m e suffise d ' a j o u ter q u ' e l l e r e s s e m b l e à p l u s i e u r s d e ses c o n g é n è r e s d e la m ê m e s e c t i o n , et, e n t r e a u t r e s , a u x G. chrysenterun, G. chlorocarpa et G. Balbisii. Pour


40 — 5 8

C.

MONTAGNE.

a c h e v e r de la faire c o n n a î t r e , j ' i n d i q u e r a i tes p r i n c i p a u x caractères q u i la r a p p r o c h e n t ou l'éloignent de c h a c u n e d'elles.

Elle a cette même croûte limitée par une ligne obscure qu'on observe dans la première, et la description que j'ai donnée de celle-ci (Ann., 2 sér., t. XVIII, p. 269) s'appliquerait en beaucoup de points au G. ru fala. Toutefois les lirelles, qui sont agrégées et rameuses dans le 67. ckrysenteron, sont rares, éparses et simples dans notre nouvelle espèce ; e

leur c o u l e u r , qui est s e u l e m e n t un peu différente d a n s l'état d e s é c h e resse, le d e v i e n t b e a u c o u p q u a n d on les h u m e c t e , et elles p r e n n e n t a l o r s la n u a n c e châtain c l a i r : d ' a i l l e u r s elles ne p o r t e n t p a s d e stries l o n g i t u d i n a l e s . L ' e x c i p u l u m , au lieu d ' ê t r e noir et c a r b o n a c é c o m m e d a n s l'espèce d é c r i t e , est d ' u n r o u x qui passe au b r u n q u a n d on l ' h u m e c t e , et il a la consistance de la c o r n e l o r s q u ' o n l ' e n t a m e avec un r a s o i r . Le nucléus repose sur la c o u c h e m é d u l l a i r e , et les p a r o i s latérales de l ' e x c i p u l u m i n c o m p l e t sont inclinées l ' u n e vers l ' a u t r e c o m m e la t o i t u r e d ' u n e maison. Les o r g a n e s de la r e p r o d u c t i o n sont essentiellement différents d a n s l'une et d a n s l ' a u t r e . E n effet, a u lieu d e ces g r a n d e s s p o ridies m u r a l e s , c o m m e les appelle assez j u s t e m e n t M. de F l o t o w , v o u s n ' a v e z ici q u e de fort petites sporidies o b l o n g u e s d a n s lesquelles sont r e n fermés q u a t r e seuls n u c l é u s ou sporidioles. N o t r e espèce ressemble e n c o r e bien plus au 67. chlorocarpa F é e ; m a i s ses lirelles p l u s allongées, q u i c h a n g e n t de c o u l e u r q u a n d on les m o u i l l e , et s u r t o u t la forme et la g r a n d e u r des s p o r i d i e s , suffisent p o u r établir e n t r e elles u n e distinction f a c i l e , p u i s q u e d a n s le lichen de M. Fée les sporidies s o n t très g r a n d e s et m u l t i c e l l u l e u s e s ou m u r a l e s . Je ne c o n n a i s le 67. Balbisii q u e par la f i g u r e , m a l h e u r e u s e m e n t d é p o u r v u e d'analyses, q u ' e n a d o n n é e l ' a u t e u r ; m a i s les sporidies, d é c r i t e s et figurées d a n s le s u p p l é m e n t à l ' E s s a i , s ' o p p o s e n t à tout r a p p r o c h e m e n t avec le G. rufula.

133. Opegrapha Comma Ach. — Montag., l. c., p. 270. — Coll n. 36, 197, 2 0 2 , 548, pr. part., 1805. 134. Opegrapha tenella Ach. Syn. Lich.,

p. 8 1 , sub Graphide.

135. Opegrapha prosodea Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 35 et 1307. 136. Opegrapha aurita (Eschw.) Montag., l. c. — Coll. n. 550 et 648. 137. Opegrapha ovata Fée. — Montag., p. 2 7 1 , l. c. — n. 645 et 1310.

Coll.,


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

59

41

J 38. Opegrapha Acharii Fée. — Montag., l. c. — Coll. n. 5 6 7 , 792 et 793. — An ab O. prosodea diversæ 139. Opegrapha elegans Smith. — Montag., l. c. — Coll. n. 114, 119 et 1309. 1 4 0 . Opegrapha striatula Ach., l. c, p . 74. – HAB. Ad cortices arborum. — Coll. n. 7 7 3 . 141. Opegrapha rimulosa Montag., l. c. — Coll. n. 116, 2 0 0 , 2 0 4 , 7 9 8 , pr. part., 1 3 1 6 , 1 3 1 9 , 1 3 2 2 , 1347. 142. Opegrapha enteroleuca Ach., l. c., p. 78. — HAB. Ad cort ices arborum. — Coll. n. 1349. — An, utcenset cl. Fée, cum sequente c o n j u n g e n d æ 143. Opegrapha scaphella A c h , l. c. — HAB. Ad cortices lecta. Coll. n. 1 2 9 8 . 144- Opegrapha chrysocarpa R a d d i , in Att. della Soc. delle Scienze di Mod., X V I I I , p. 3 4 , t. I I I , f. 2. — Eschw., l. c., p. 8 4 , et Syst. Lich., fig. 4, analysis. — HAB. Ad cortices a r borum lecta. —- Coll. n. 485 et 486, antea prætermissa. 145. Opegrapha

myriocarpa

146. Opegrapha

scripta

Var. pulvendenta.

Fée. — Montag., l. c., p . 2 7 3 . —

(L.) Ach. Mtth.

— Montag., l. c. —

— Coll. n. 3 7 , 3 8 , 2 0 1 , 1 2 8 4 , 1 3 0 2 .

147. Opegrapha angustata (Eschw.). — Montag., l. c. — n. 5 5 4 , 787, 7 8 8 , 794, 7 9 7 , 1311 et 1315.

Coll.

148. Opegrapha varia Pers. — Montag., l. c. — Coll. n. 5 8 5 . 149. Opegrapha n. 1 3 5 1 .

atra Pers. —

H A B . Ad cortices. —

Coll.

150. Opegrapha anfractuosa (Eschw.) — Montag., l. c. — Coll. n. 6 2 1 . 1 5 1 . Opegrapha n. 19.

Leprieurii

Montag., l. c., p. 274.

— Coll.


42 - 60

C.

MONTAGNE.

152. Opegrapha sealpturakt (Ach.) — Montag., l. c. — Coll. n. 118, 126, 188 a, 196, 2 0 3 , 219, 5 4 5 , 626, 749, 776, 780, 782, 7 8 3 , 1300. 153. Opegrapha n. 117.

obtrita (Fée) Montag., l. c., p. 275. —

Coll.

154. Opegrapha filicina Montag., Cuba, Crypt., p. 184, t. IX, f. 1. — HAB. In foliis coriaceis frequens. — Coll. n. 1353, 1360. 1 5 5 . Opegrapha depressa Montag. mss. : thallo (crusta) meinbranaceo lævi cinereo-olivaceo linea obscura ambitu limitato ; apotheciis oblongo-linearibus atris complanatis appositione bifurcis ramosisque in medio rima clausa longitrorsum fissis, perithecio laterali, nucleo pallido, sporidiis oblongis multicellulosis. — HAB. In cortice lævigato arborum. — Coll. n. 786. DESC. Crusta h y p o p h l œ o d e s , lævigata, o l i v a c e a , linea fusca limitata. A p o t h e c i a a t r a , o p a c a , s p a r s a aut c o n f e r t a , o b l o n g o - l i n e a r i a , s i m p l i c i a , a p p o s i t i o n e bifurca aut et r a m o s i o r a p r o r s u s d e p l a n a t a nec s u p e r t h a l l u m exstantia, u t r o q u e fine o b t u s a r i m a q u e clausa l o n g i t r o r s u m divisa. P e r i t h e c i u m laterale, s u b t u s o m n i n o deticiens, in sicco d e p r e s s u m , m a d e f a c t u m vero m o d i c e p r o m i n u l u m et f o r m a m tecti i n d u e n s . Sporidia (an m a t u r e e v a c u a t æ ) p a u c i s s i m a , o b l o n g a , 0,03 m i l l i m . l o n g a , 0,01 m i l l i m . cr as s a, decies-duodecies a n n u l a t a . A s c i ? OBS. Je ne co n n ai s a u c u n Grophis d ' A c h a r i u s , a u q u e l je puisse c o m p a r e r YO. depressa; car cette e s p è c e , n ' a y a n t pas son e x c i p u l u m ou p é r i t h è c e entier, a p p a r t i e n t bien à cette section du g e n r e O p é g r a p h e .

156. Lecanactis confluens (Fée) Montag., l. c. — Coll. n. 1 9 5 , 205. Var. calcea(Fée mss.) Montag., l. c., p. 277 — Coll. n. 578, 811. 157. Lecanactis serograpta (Spreng.). Arlhonia sinensigrapha Fée. — Coll. 772, 1271-93-94-96-97.

— n.

Montag., l. c. 211, 551, 624,

— 769,

158. Lecanactis lobata Fschw. — Montag., l. c. — Coll. n. 562, 563, 1295.


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.61

159. Lecanactis pruinosa Eschw. in M a r t . , Fl. Bras., I , p. 1 0 0 , t. V I I , f. 3 . — HAB. Ad corticem arborum lecta. — Coll. n. 7 8 1 . 160. Ustalia

gracilis

Eschw. — Montag.,

l.

1 6 1 . Ustalia fuscescens (Fée). — U. adspersa p. 2 7 8 . — Coll. n. 1269. 162. Ustalia anguina

c,

p. 277. —

Montag., l. c.,

Montag., l. c. — Coll. n. 198, 1 9 9 , 5 4 7 .

163. Ustalia speciosa Eschw. — Montag., l. c., p. 279. 164. Ustalia n. 1.

Flammula

Eschw. — Montag., l. c. —

Coll.

165. Sclerophyton colliculosum Montag. mss. : crusta crassa olivacea, lævigata, nitida; apotheciis oblongis elongatisve appositione ramosis thallo lineari-colliculoso tenui-marginatis, hypotheciorufo discum concolorem, siccum canaliculatum, madefactum planum, suffulciente. Asci et sporidia generis. — Hab. Ad cortices arborum, stromata orbicularia Sphœriœ heterostomœ cingens lectum. — Coll. n. 1 4 0 6 . — Pl. 16, fig. 2. D e s c . T h a l l u s c r u s t a c e u s , c r a s s i u s c u l u s , l a t e effusus, lævis, s i c c u s e t oculo n u d o v i s a s o l i v a c e o - c i n e r a s e e n s , l e n t i s o p e v e r o c o n s p e c t u s c o l c r e m n i t o r e m q u e f r u c t u s oleæ m a t u r i i n d u e n s , m æ e r a t u s fulvus, p r o j e c turis l i n e a r i b u s c o n f e r t i s flexuosis c o l l i c u l o s u s . A p o t h e c i a e u m o r p l i a , vertice co l i c u l o r u m i n s c u l p t a t h a l l o q u e i m m e r s a , m a r g i n e t h a l l o d e tenui e r e c t o t a m e n c i n c t a , f o r m a a u t e m o b l o n g a , q u o a d l o n g i t u d i n e m vero m a x i m e v a r i a , altera m i n o r a , q u a r t a m m i l l i m e t r i p a r t e m æ q u a n tia, altera continua aut moniliformi-interrupta sesquimillimetrum m e tientia. H y p o t h e c i u m a l t e i m m e r s u m , o b c u n e a t u m , r u f u m . L a m i n a p r o l i g e r a ( d i s c u s ) in sicco rufa, c o n c a v i u s c u l a , m a d i d a t u r g e s c e n s , p l a n a , d i l u t e fulva, 0,10 m i l l i m . a l t a , 1/4 m i l l i m . l a t i t u d i n e a d æ q u a n s . Asci c l a v a t i , p a r a p h y s i b u s t i l i f o r m i b u s c o n c o m i t a t i , s p o r i d i a o c t o n a , m i n u t a foventes. S p o r i d i a h y a l i n a , b r e v i t e r o b l o n g a , 0 , 0 1 5 m i l l i m . long. 0 , 0 0 5 5 m i l l i m . c u m e p i s p o r i o ad s p e c i e m m u c i l a g i n e o in m e d i o crassa, q u a d r i n u c l e o l a t a .

OBS. Ce lichen ne p e u t ê t r e r a p p o r t é q u ' a u g e n r e s u s n o m m é d ' E s c h weiler,. et qui a p o u r s y n o n y m e le g e n r e Embterhia, p u b l i é d e u x a n s plus tard p a r P e r s o o n . (Voy. Voyage Uranie, Bot., p. 1 8 3 , et P r e s l , Me-

43


44 — 62

C.

MONTAGNE.

pert. Bot. Syst., fasc. 1, p . 85.) J'ai a n a l y s é les d e u x e s p è c e s d e Persoon e t j ' a i p u a i n s i c o n s t a t e r q u ' e l l e s a v a i e n t et la m ê m e o r g a n i s a t i o n et la m ê m e fructification q u e celles d e n o t r e l i c h e n . E l l e s d o i v e n t d o n c p r e n d r e p l a c e p a r m i les S c l e r o p h y t o n s . On sait q u e la c o r v e t t e l ' U r a n i e a y a n t fait n a u f r a g e , t o u t e s les c o l l e c t i o n s f u r e n t p l u s o u m o i n s e n d o m m a g é e s p a r l ' e a u d e m e r . E h b i e n , les E. venosa et c o n t e x t a offrent a b s o l u m e n t la m ê m e n u a n c e de r o u i l l e q u e c e l u i d e nos é c h a n t i l l o n s q u e j ' a i laissé m a c é r e r p e n d a n t q u e l q u e s h e u r e s . Les t h è q u e s et les s p o r i d i e s s o n t les m ê m e s d a n s les q u a t r e e s p è c e s , si l'on s'en r a p p o r t e p o u r le t y p e , le S. elegans, à la d e s c r i p t i o n d o n n é e d a n s la Fl. Bras., t. I, p . 1 0 4 , n o n à l ' i m p a r f a i t e et i n c o r r e c t e figure d u Systema Lichenum. EXPLICATION DES FIGURES, Pl. 16, fig. 2. — 2 a, portion d'écorce, montrant le Sclerophyton colltculosum de grandeur naturelle; on y voit en 2 b un stroma ou plaque du Sphœria heierosloma ; 2 c, montre des lirelles creusées sur les saillies colliculeuses du thalle, et grossies environ 12 fois. En 2 d se voit un profil de deux lirelles coupées verticalement, et dans l'état de dessiccation, à un grossissement de 25 fois. Une autre coupe, vue au même grossissement, montre une de ces lirelles mouillée, où l'on peut facilement distinguer en 2 e la lame proligère, et en 2 f l'hypothèce brun enfoncé dans la substance médullaire. 2 g, représente une thèque entre des paraphyses, et grossie 380 fois. 2 h, montre deux sporidies isolées, vues au même grossissement.

166. Fissurina Babingtohii Montag. in litt. ad cl. Churchill Babington : crusta tenuissima hypophlœode sordide cinereoglauca, nucleis subsimplicibus aut confluentia radiato-ramosis thallo elevato albicante labiato-marginatis ; sporidiis subglobosis sporidiola quaterna foventibus. Facies G r a p h i d i s , at excipulum nullum. Species elegantissima. = F. insculpta Montag., Ann. 2 , X V I I I , p 2 8 0 , excl. synon. — Graphis illinitæ Babingt. in Sched. Lich. Americ. R. Spruce, n. 84. — HAB. Ad corticem arborum. — Coll. n. 129 et 6 1 8 v e tusta. — Cfr. descript. et observ. in Ann. Sc. nat., l. c., 167. 167. Fissurina nivea Fée. var. congregata Montag., l. c, p. 2 7 9 . — Coll. n. 130, 7 7 4 ( 1 2 1 ? ) . 168. Fissurina 1273.

radiata Montag., l. c, p. 2 8 0 . — Coll. n. 2 1 9 ,


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.63— 45

169. Fissurina nitida (Eschw.). — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 209. — Diorygma nitidum Eschw., l. c. 170. Fissurina

incrustans Fée. — Montag., l. c., p. 2 8 1 . —

1 7 1 . Fissurina grammitis (Fée) Montag., l. c., excl. synon. Emblemia renosa, quæ Sclerophyti Speciés. — Coll. n. 115, 122. 172. Arthonia polymorpha Eschw.! (an et Ach.?). — Montag., l. c, p . 282. — Coll. n. 477, 482, 1290. 173. Arthonia complanata n. 650, 1256 pro parte.

Fée. — Montag., l. c. —

Coll.

Sphœrophoreœ Fries. OzocLADIuM Montag., Nov. Gen. Apothecia terminalia, a thallo formata, initio sphærica, velata, velo lacero urceolata, deorsum versa, e margine prolifero moniliformi-concatenata. Nucleus gelatinosus ex ascis constans tenuissimis erectis, sporidia numerosa globosa hyalina uniserialia foventibus. Thallus fruticulosus, horizontalis, supra corticatus, viridis, subter nudus, pallidus, intus fibroso-cartilagineus, prolificatione apotheciorum dichotome et fastigiatim ramosus. In ramis fruticum circa Cayennam crescit hoc genus maxime singulare et abnorme, cui nomen e vocibus græcis o^oç, nodus, et vSké-^oq ramus factum et ramum nodosum denotans, imposui. OBS. Ce l i c h e n , b i e n q u ' h é t é r o c l i t e , m e p a r a î t p o u r t a n t se r a p p r o c h e r des S p h é r o p h o r é e s , t a n t p a r ses apothécies t e r m i n a l e s , d ' a b o r d c l o s e s , puis se d é c h i r a n t au sommet p o u r s'évaser en c u p u l e , q u e par son n u cleus c o m p o s é de t h è q u e s remplies de spores unisériées. Il ne s a u r a i t être c o m p a r é q u ' à certaines Cladonies sous le r a p p o r t de la prolification de ses apothécies, q u i , p a r leur s u c c e s s i o n , c o n s t i t u e n t le thalle en entier. Son m o d e d'accroissement n ' a d'analogie q u e d a n s un a u t r e r è g n e , chez les Polypiers flexibles, ou chez les Corallinées p a r m i les Algues.

174 . Ozocladium Leprieurii Montag. mss. : characteres iidem ac h


40 — 64

C.

MONTAGNE.

g e n e r i s . — H A B . Ad ramulos (an vivos?) prope Cayennam lcctum. — Coll. n. 1 2 9 2 . — Pl. 16, fig. 3 . DESC. T h a l l u s f r u t i c u l o s u s , h o r i z o n t a l i s , m o n i l i f o r m i s , 5 ad 7 m i l l i m . longus, sesquimillim. crassus, supra eodem, q u o r a m u s , strato corticali o b d u c t u s , h u m e c t u s i n t e n s e v i r i d i s , s i c c u s æ n e u s n i t i d i u s c u l u s , illi Porinœ americanœ s i m i l l i m u s , s u b t e r s t r a t o g o n i m i c o e p i d e r m i d e q u e d e f i c i e n t i b u s p a l l i d u s , ex a p o t h e c i i s h i n c p r o l i f e r i s fere l o t u s c o m p o s i t u s . A p o t h e c i a t e r m i n a l i a , initio g l o b o s a , m i n u t a , c a p u t a c i c u l i m i n i r n i (camion) r e f e r e n t i a , c l a u s a , m o x velo r u p t o a p e r t a et c r a t e r i f o r m i a , d i a m e t r o s e s q u i m i l l i m e t r u m a d m a r g i n e m c r a s s u m et i n v o l u l u n i m e t t e n t i a , e v o l u t i o n e p e r a c t a s e c u n d a , n e m p e d e o r s u m v e r s a et e v a c u a t a ( f u r f u r o s a ) , m a r g i n e , u t ita d i c a m , d o r s a l i p r o l e m sibi c o n s i m i l e m p r o c r e a n t i a , mon i i i f o r m i c o n c a t e n a t a et t h a l l u m n o d o s u m efficientia. Si a u t e m u n i c u m e m a r g i n e p r o g i g n i t u r a p o t h e c i u m , c o n t i n u a t i o m o d o t h a l l i , si v e r o b i n a , r a m i f i c a t i o e j u s d e m s u c c e d i t . N u c l e u s g e l a t i n o s u s , m a t u r e fatiscens, n e c nisi in a p o t h e c i i s c l a u s i s a u t p a r u m a d h u c d u m e v o l u t i s r e p e r t u s . Asci filiformes, 0 , 0 6 m i l l i m . l o n g i , e r e c t i , t e n u i s s i m i , vix 0 , 0 0 2 m i l l i m . d i a m e t r o a r q u a n t e s , s p o r i d i a (?) g l o b o s a , h y a l i n a , n u m o r o s a , serie u n i c a foventes. Obs. R i e n d e p l u s é t r a n g e n i d e p l u s c u r i e u x q u e c e t t e p r o d u c t i o n n a t u r e l l e . S e s affinités n e s o n t p a s b i e n c l a i r e s , et ce n ' e s t q u ' a v e c h é s i t a t i o n q u e j e la p l a c e p a r m i les S p h é r o p h o r é e s , o ù la r a m è n e n t s u r t o u t son t h a l l e f r u t i c u l e u x , ses a p o t h é c i e s t e r m i n a l e s et son n u c l é u s c a d u c {fatiscens). On c r o i r a i t voir u n e C o r a l l i n é e o u u n d e ces P o l y p i e r s à cell u l e s ( S e r t u l a i r e ) d o n t l ' a c c r o i s s e m e n t se fait d e la m ê m e m a n i è r e , c ' e s t à - d i r e par l ' a d j o n c t i o n s u c c e s s i v e d e n o u v e a u x i n d i v i d u s a d n é s a u x a n ciens. J'ai a n a l y s é u n g r a n d n o m b r e d e n u c l é u s s a n s j a m a i s r e n c o n t r e r d a n s les t h è q u e s a u t r e c h o s e q u e d e s s p o r e s u n i s é r i é e s e x c e s s i v e m e n t petites. EXPLICATION DES FIGURES. Pl. 16, fig. 3 . — 3 a, plusieurs individus de l'Ozocladium Leprieurii de grandeur naturelle, et vus en dessous dans la position qu'ils occupent sur les r a meaux. 3 b, un individu grossi 8 fois, détaché, et vu en dessus. 3 c, le même, vu par sa face inférieure. 3d, coupe verticale d'une apothécie, montrant en 3 e un débris du velum, grossie 2 5 fois comme la figure suivante 3 f, qui représente la même apothécie entière et vue de face, et en g laisse voir un d é bris ou un résidu du velum. 3 h, amas de thèques, dont est composée la lame proligère, grossies 380 fois. On voit qu'elles sont remplies de globules sériés. Nota. Le graveur, n'ayant pas compris le dessin, avait fait de ces thèques des filaments cloisonnés, en sorte qu'il lui a été difficile ensuite de corriger cette


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.65—

erreur Je n'ai pas fait figurer de sporidies libres, parce que je n'en ai pas vu dans cet état isolé.

Verrucariœ

Pries.

175. Verrucaria

prostans Montag., Ann.,

t. XIX, p. 53. —

176. Verrucaria

Cinchonœ Ach. — Montag., l. c., p. 5/4. —

177. Verrucaria thelena Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 154, 589, 679, 707, 708, 7 I 5 , 717, 719, 1232 et 1238. 178. Verrucaria catervaria Fée. — Montag., l. c. — Coll. n. 60, 67, 68, 7 3 , 79, 84, 85, 9 1 , 94, 100, 113 et 1242. 179. Verrucaria tropica Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 52, 478, 494, 635, p. p. et 712. 180. Verrucariaplanorbis n. 632, 1255.

Ach. — Montag., l. c. p . 55. — Coll.

181. Verrucaria melanophthalma. — Montag., l. c. — n. 154, 694, 695, 703 et 1243.

Coll.

182. Verrucaria analepta Ach. — M o n t a g . , l .c.— Coll. n. 480, 600, 615, 616, 698-700. 183. Verrucaria socialis Zenk. w Gœb. Par mac. Waarenk. 1, p. 133, t. 15, fig. 6. — HAB. In cortice arborum lecta. — 184. Verrucaria aggregata Fée, Essai, p. 91, dein Pyrenula. — HAB. ad cortices. — Var. nigro-cincta. — Coll. n. 616 et 1250. 185. Verrucaria

punctiformis

Pers. Fries. — Coll. n. 1260.

186. V. (Pyrenula)nitens? Fée. — Montag., Le. — Coll. n. 498. 187. V. (Pyrenula) myriocarpa Fée. — Montag., l. c. — Coll. n. 47. 188. V. (Pyrenula) marginata HOok. — Montag., l. c. — Coll. n. 144, 1 2 4 1 , 1259.

47


48

-

66

C.

MONTAGNE.

1 8 9 . V. (Pyrenula) aspistea Ach. — Montag., l. c, p. 5 6 . —

1 9 0 . V. 149,

(Pyrenuia) Eschweileri

Montag., l. c. — Coll. n. 1 2 7 ,

155.

1 9 1 . V. (Pyrenuia) micromma Montag., l. c., p. 5 7 . — H A B . Ad cortices lecta. — Coll. n. 2 1 4 , 6 1 1 , 7 0 2 et 1 2 6 1 . DESC. T h a l l u s m e m b r a n a c e u s , t e n u i s , l æ v i g a t u s a u t q u i b u s locis p e rithecia confluunt crassiusculus, tum cartilagineus, e cinereo pallescens, l o n g e l a t e q u e effusus, n e c u l l a linea l i m i t a t u s d i s c o l o r i . V e r r u c æ t u m s p a r s æ , t u m aggregatæ subconfluentes, semimillim. ad s u m m u m m e t i e n t e s , h e m i s p h æ r i c a ; a u t p r e s s u o b l o n g æ , p e r i t h e c i u m a t r u m fere t o t u m obtegentes. Perithecia e globoso ovoidea, parietibus crassissimis (15 c e n t i m i l l i m . ) t e r t i a m e o r u m d i a m e t r i p a r t e m æ q u a n t i b u s m u n i t a , intus atra opaca, n u c l e u m ( m a d i d u m m u c i l a g i n o s u m ) o p a l i n u m fovent i a , ad apicem d e n u d a t u m poro pertusa vix conspicuo. Rarissime a p e r t u r a m m i n u t a m a l b o - f a r i n o s a m o b s e r v a v i ; v e r r u c a t h a l l o d e s ad a p i c e m p e r i t h e c i i s e n s i m a t t e n u a t u r et p e r s i s t i t i l l u d a r c t e c i n g e n s . Asci c l a v a t i , s p o r i d i a s e n a o c t o n a v e , o b l o n g a , t e t r a p y r e n i a fovente s et i n t e r p a r a p h y s e s s i m p l i c e s flexuose e r e c t a s n i d u l a n t e s , e p a r i e t i b u s u n d e q u a q u e ad centrum vergentes. OBS. A y a n t r e ç u d e s e x e m p l a i r e s p l u s c o m p l e t s d e ce l i c h e n , j ' a i c r u d e v o i r e n d o n n e r ici u n e d e s c r i p t i o n q u i m a n q u a i t a u lieu c i t é . On p o u r r a i t a p p l i q u e r à cette e s p è c e ce q u ' A c h a r i u s disait (Lich. univ, p . 317) d e sou. Pyrenuia henalomma, d o n t il a fait p l u s t a r d u n Thelotrema, c'est-à-dire q u ' e l l e r e s s e m b l e b e a u c o u p a u Pertusaria communis. E l l e est é g a l e m e n t voisine d u Pyrenuia verrucarioides A c h . , et d e s Verrucaria pustulosa Z e n k . et V. ochroleuca E s c h w . N o t r e l i c h e n diffère d e c e l u i d ' A c h a r i u s , d o n t a u r e s t e la d i a g n o s e s e u l e m ' e s t c o n n u e , soit p a r la c o u l e u r d e la c r o û t e , soit p a r l ' a b s e n c e d e b o r d u r e et d e t o u t e t r a c e d e p a p i l l e a u p é r i t h è c e , soit enfin p a r c e d e r n i e r c a r a c t è r e q u ' à a u c u n e é p o q u e d e sa vie l e m ê m e p é r i t h è c e n ' e s t d é n u d é j u s q u ' à la b a s e . Si j e n ' a i p a s d e t y p e d e s d e u x d e r n i e r s , j ' e n ai p u c o n s u l t e r les figures ; n o t r e e s p è c e s ' é l o i g n e d u V. pustulosa p a r la c o u l e u r et la n a t u r e d u t h a l l e et p a r la d i m e n s i o n d e s v e r r u e s , et d u V. ochroleuca, q u i d ' a i l l e u r s se r e n c o n t r e d a n s la c o l l e c t i o n , p a r c e s m ê m e s c a r a c t è r e s et p a r l ' a b s e n c e d e p a p i l l e . T o u t e f o i s , l a c o u p e c, d, e, f de l a figure 7 d e Z e n k e r , si j ' e n e x c e p t e l ' é p a i s s e u r d e la p a r o i d e s p é r i t h è c e s b i e n m o i n d r e q u e d a n s m a p l a n t e , en r e n d p a r f a i t e m e n t le p o r t , et j u s q u ' à l ' e n f o n c e m e n t d e c e u x - c i d a n s l ' é c o r c e .


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.67 — 49

192. V. (Pyrenula) variolosa (Pers.). — Montag., l. c. — Coll. n. 8 1 , 128, 147, 148, 150, 152, 156, 555, 696, 1262. 193. V. (Pyrenula) prœlucida Montag. mss. : crusta cartilaginea fulva fasciis longituclinalibus nigrescentibus interrupta; peritheciis erumpentibus atro-nitentibus magnis poro pertusis, nucleo atro, sporidiis cymbiformibus tetrasporis tandem brunneis, sporidiolis mediis maximis. — HAB. in cortice arborum eheu! parce lecta. — Coll. n. 705. DESC. T h a l l u s crustaceus, s i n g u l a r i s (an n o r m a l i s ? ) , e fasciis l o n g i t u dinalibuscartilagineis fulvis m i l l i m e t r u m vix latis, q u a s s e j u n g u n t fasciæ alteræ æ q u e latœ atro-violaceæ (an corticis color n a t u r a l i s ? ) , compositus. Perithecia ovoideo-globosa, m i l l i m e t r o c r a s s i o r a , basi et ultra m e d i u m crustæ i m m e r s a , parietibus crassis u t e n t i a , intus a t r a , apice n u d o m a x i m e lucentia s p l e n d e n t i a q u e , ibique poro vix conspicuo perforata. Nucleus m u c i l a g i n o s u s , ex ascis cylindricis m a g n i s p a r a p h y s i b u s q u e erectis constitutus. Sporidia sena octonave, uniserialia, c y m b i f o r m i a , magna, regularia aut h i n c gibbosa inæqualia, p r i m o h y a l i n a , t a n d e m b r u n n e a , fragilia, sporidiola q u a t e r n a foventia i n æ q u a l i a , bina m e d i a apicalibus plus q u a m decies majora. OBS. Malgré la présence de la c r o û t e , cette p r o d u c t i o n est, p e u t - ê t r e , une Sphériacée. Le c a r a c t è r e tiré des sporidies est si singulier, q u e je n'en ai pas vu u n second exemple d a n s cette t r i b u ; r é u n i à l'éclat du sommet des p é r i t h è c e s , il suffit p o u r bien d i s t i n g u e r cette espèce d e ses congénères.

194. V. (Pyrenula) ochroleuca Eschw. — Montag., l. c, p. 58.

195. V. (Pyrenula) trypetheliiformis Montag., mss. : thallo (crusta) membranaceo tenuissimo dilute olivaceo ; peritheciis atris conico-depressis subtus deficientibus apice poro pertusis stromate pulverulento croceo immersis; ascis clavatis sporidia fusiformia multiannulata longissima foventibus. — HAB. In cortice lævigato arborum. — Coll. n. 1344. DESC. Crusta h y p o p h l œ o d e s , m e m b r a n a c e a , lævigata, c i n e r e o - o l i v a c e a , t e n u i s s i m a . Apotheciorum verrucœ sparsæ, r a r æ , c o n v e x æ , a m b i t u depressæ, intus p u l v e r e m croceum progressu ætatis d e n u d a t u m p e r i t h e ciaque o c c u l t a n t e m foventes. Perithecia atra, dimidiata n e m p e s u b t u s


5 0 — 68

C.

MONTAGNE.

d e f i c i e n t i a , c o n i c o - d e p r e s s a , c r a s s a , b a s i e x p a n s a , d i a m e t r o fere m i l l i m . æ q u a n t i a , a p i c e p o r o p e r t u s a et c r u s t æ , i m o c o r t i c i s e m p e r i m m e r s a . N u c l é u s p a l l i d u s , ascis p a r a p h y s i b u s q u e filiformibus t a n d e m i n t r i c a t i s c o m p o s i t u s . Asci m a g n i , c l a v a t i , 0,14 m i l l i m . l o n g i , s p o r i d i a q u a t e r n a a u t sena raro octona includentes. Sporidia m a t u r a libera, fusiformia, long i t u d i n e ascos ipsos t a n d e m s u p e r a n t i a a u t s a l t e m æ q u a n t i a , vigesies ad t r i g e s i e s a n n u l a t a , a n n u l i s seu n u c l e o l i s s i m p l i c i b u s o b l o n g i s t r a n s v e r s i s , a n m a t u r i t a t e c e l l u l o s i s (?) q u o d m i h i v i d e r e h a u d c o n t i g i t . OBS. Cette e s p è c e a d e s r a p p o r t s a v e c le Pyrenuia clandestina Ach. d o n t elle diffère p a r le s t r o m a c o l o r é , q u i e n v i r o n n e le p é r i t h è c e et e n fait u n e s o r t e d e t r y p e t h e l i u m m o n o c a r p e . D a n s le j e u n e â g e , la c o u c h e c o r t i c a l e d u t h a l l e c o u v r e la p o u s s i è r e o r a n g é e q u i c o n s t i t u e le s t r o m a et o n a p e r ç o i t difficilement les p u s t u l e s p e u s a i l l a n t e s d u f r u i t ; m a i s à la m a t u r i t é , le f r o t t e m e n t a u s é et d é c h i r é le t h a l l e et m i s à n u les p é r i t h è c e s , o u , p o u r p a r l e r p l u s e x a c t e m e n t , le s t r o m a q u i les r e c o u v r e . L e Trypethelium pruinosum F r i e s ( S . 0 . V. p . 2 8 7 ) , offre u n e d i a g n o s e t r o p s u c c i n c t e p o u r q u e j ' y puisse r e c o n n a î t r e m o n l i c h e n , q u e d e u x caractères i m p o r t a n t s en éloignent.

196. V. (Pyrenuia) Coll. n. 117 et 217.

leucostoma

Ach.

Montag.,

l.

c.,

p.

60.

1 9 7 . V. (Pyrenuia) infernalis Montag, mss. : crusta cartilaginea stratosa gilvo-fulvescente peritheciis sparsis vel aggregatis i m mersis absconditis colliculosa, ostiolo papillato tandem deciduo, sporidiis ovoideis nucleolos binos inæquales foventibus. — HAB. Ad corticem lævigatam arborum lecta. — Coll. n. 7 2 2 , 7 2 5 . DESC. S p e c i e s q u o a d f r u c t u m m a x i m e s i n g u l a r i s , quæ v i x h u j u s c e g e n e r i s foret si v e r o c h a r a c t e r e f r u c t u d e s u m p t u s h u i c v e g e t a t i o n i s prævaleret. Thallus l a t i s s i m u s , cartilagineus, lævigatus, e stratis p l u r i b u s f a c t u s , ætate p r o v e c t a p e r i t h e c i o r u m a u t e t i a m v e r r u c i s c o r t i c a l i b u s c o l l i c u l o s u s , e gilvo f u l v e s c e n s , i l l i m i t a t u s . P e r i t h e c i a a t r a , s p a r s a aut aggregata, globoso-ovoidea, thallo (non cortice) omnino sepulta, p r o g r e s s u æ t a t i s v e r o c r u s t a m s u b l e v a n t i a et i l l a m m o n t i c u l o s a m r e d d e n t i a , p a r i e t i b u s p r o m a g n i t u d i n e , q u æ d i a m e t r o 3/4 m i l l i m . a d æ q u a t , c r a s s i s m u n i t a , i n t u s a l b a , o s t i o l o p a p i l l a t o vix a b s q u e vitris a u g e n t i bus conspicuo c o r o n a t a , papillula t a n d e m decidua. Nucleus gelatinosus o p a l i n u s . A s c i c l a v a t i , m a x i m i , 1/5 m i l l i m . l o n g i t u d i n e , 0,04 m i l l i m . c r a s t i t u d i n e m e t i e n t e s , h y a l i n i , s p o r i d i a s u b o c t o n a foventes p a r a p h y sibusque innumeris nidulantes. Sporidia m a g n a , ovoidea, utrinque o b -


CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

69

- 51

tusa nucleolos glaucos, grurnosos, inæquales, s u p e r i o r e m inferiore duplo majorem i n c l u d e n t i a . Longit. spor., 0,05 ; latit. m a j , 0,025 millim. OBS. Il faut placer cette espèce à côté du Pyrenula çlandestina, avec lequel elle offre t a n t de points de r e s s e m b l a n c e q u e la diagnose d ' A c h a rius p o u r r a i t lui c o n v e n i r . Mais les sporidies o n t u n e forme si singulière et si é t r a n g è r e à ce g e n r e , qu'il n'est pas p e r m i s m ê m e de l'en c o n s i d é r e r c o m m e u n e modification. Ces sporidies n ' o n t p o i n t d ' a n a l o g u e s p a r m i les l i c h e n s , si ce n'est p e u t - ê t r e celles d e l'Arthonia complanata, lesquelles en diffèrent c e p e n d a n t p a r six n u c l é o l e s , dont les deux extrêmes sont les p l u s g r a n d s . On n'en r e n c o n t r e d e semblables que d a n s les sphéries et nos S. apiospora Fl. Alg. p . 482, et S. unguiculata Fl. Chil. ined., en offrent des exemples. Et p o u r t a n t la présence d ' u n e véritable c r o û t e thallodique m e s e m b l e s'opposer à ce q u ' o n r a p p o r t e cette p l a n t e aux sphéries.

198. V. (Pyrenula) cinnamomea Montag., Ann., l. c., p. 58. — Coll. n. 102, 103, 1246. 199. V. (Pyrenula) chionea Montag., L c. — Coll. n. 6 1 3 . 200. V. (Pyrenula) porinoides (Ach.) Montag., l. c, p. 59. — Coll. n. 97, 145, 155, 220, 455, 456, 729, 731, 735, 1247. 201. V. (Pyrenula) clandestina (Ach.) Montag., l. c. — Coll. n. 556, 6 0 1 , 1248. 202. V. (Pyrenula) nitida (Weig.) Ach. — Montag., l. c. — Coll. 609, 610. Var. americana Fée. — Pyrenula nilida var. B. nitidella Schœr. Enum. crit. Lich. europ., p. 212. — Coll. n. 157. 2 0 3 . V. (Pyrenula) complanata Montag., l. c, p. 60. — Coll. n. 593, 594 et 1233 bis. 204. V. (Pyrenula) heterochroa Montag., l. c. — Coll. n. 64, 66, 444, 450, 452, 470 et 730. 205. Pyrenastrum americanum Spreng. — Montag., l. c., p. 62. — Coll. 123, p. p. 495, 595, 602, 1329. 206. Pyrenastrum septicollare Eschw. — M o n t a g . , l. c. — Coll. n . 596, 800, 1341. 207. Pyrenastrum macrospermum Montag., l. c. — Coll. n. 111.


52 – 70

C.

MONTAGNE.

208. Pyrenastrum

eustomum Montag., l. c., p. 6 3 . — Coll. n. 1 7 9 .

209. Pyrenastrum

album

210. Pyrenastrum? n. 5 8 8 .

Eschw. — Montag., l. c., p. 6 3 . —

seminudum

Montag., l. c., p. 6 4 . — Coll.

2 1 1 . Pyrenastrum fuscum Montag. mss. : thallo (crusta) m e m branaceo colliculoso fusco atro-limitato ; peritheciorum plurium a g g r e g a t u m decumbentiumque collis ostiolo minuto carneoareolato centrali conniventibus, ascis cylindricis sporidia oblonga tetrapyrenia uniserialia foventibus. — H A B . In cortice verruculoso arborum lectum. — Coll. n. 801 et 8 0 3 . OBS. Ce Pyrenastrum, dont il n'existe que deux exemplaires dans ma collection, se rapproche par la couleur de son thalle du P. cinnamomeum Eschw., mais il n'y a point de verrues et les rugosités du thalle appartiennent à l'écorce. Il en résulte que les cols des périthèces, au lieu d'être dressés pour venir aboutir dans l'ostiole commun, sont au contraire couchés comme dans le P. septicollare. Notre espèce semble pourtant différer de ce dernier par la couleur du thalle, si c'est un bon caractère, mais principalement par la saillie des périthèces. Or, comme je l'ai fait pressentir dans ma seconde Centurie, à l'occasion des trypéthéliacées de cette contrée, cette saillie pourrait bien tenir à l'atrophie locale de la couche médullaire de la croûte. Trypetheliaceœ

Pries.

212. Trypethelium madreporiforme Eschw. — Montag., l. c., p . 6 8 . — Coll. n . 2 7 , A et B, 7 7 , 496 ; normale. 213.

Trypethelium

megaspermum

214. Trypethelium pyrenuloides n. 6 0 7 , 7 0 9 , 7 2 3 . 215. Trypethelium porosurn Ach. — — Coll. n. 62, 99. 107, 109, 456, 458, 466, 706.

Montag., l. c. — Coll. n. 6 0 3 . Montag. l. c., p . 6 9 . — Coll.

Montag.,

l.

c,

p.

70.

216. Trypethelium Leprieurii Montag., l. c. — Coll. n. 28 A-D. 50, 7 0 , 7 1 , 9 5 , 1 0 4 , 4 5 9 , 4 6 6 .


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.71 —

217. Trypethelium Feei Meisn. in Fée Monogr., p. 33, t. XIV, fig. 2, ex descr. — Coll. n. 177 et forsan n. 55 nimis exiguum. 218. Trypethelium nudum? Fée, Suppl, p. p. cum Verrucaria analepta.

p. 6 1 . — Coll. n. 714,

219. Trypethelium annulare (Fée) — Montag., l. c, p. 71. — Coll. n. 51, 162, 166, 167, 169, 505 et 1257. 220. Trypethelium plalystomum Montag., l. c., p. 72. — Coll. n. 4 3 , 76, 124, 1 6 1 , 170, 469, 556. 221. Trypethelium cruentum Montag., l. c., p. 93. — Coll. n. 14, 1 6 1 , p. p. 162. 222. Trypethelium 457, 4 6 1 .

sphœrioides Montag., l. c. — Coll. n. 80,

223. Trypethelium Sprengelii Ach. — Montag., l. c, p. Coll. n. 57, 464, 1277.

74. –

224. Astrothelium sepultum Montag., l. c. — Coll. n. 6 3 , 88, 168, 1 8 1 , 452. 225. Astrothelium conicum Eschw. — Montag., l. — Coll. (normale) n. 53, 92, 93, 105, 106, 112, 173, 182.

c,

p.

75.

226. Porodothion Acharii Montag., Cuba et l. c., p. 77. — Trypethelium anomalum Ach. Syn. Lich., p . 105. Vid. l. c. alia synonyma. — Coll. n. 42, 123, 147, 462, 779, 1231. Endocarpeœ Fries. 227. Pertusaria leucosticta Montag., l. c. — Coll. n. 599, 732. 228. Pertusaria verrucosa (Fée) — Montag., l. c, p. 78. — 229. Porina endochrysa Montag. l. c, p. 79. — Coll. n. 4 8 1 , 704, 710. 230. Porina americana Fée. — Montag., l. c. — Coll. n. 4 8 1 , 704, 710.

53


54

72

C.

MONTAGNE.

2 3 1 . Porina epiphylla Fée, Supplém., p. 7 6 . — Montag. Ann. 3 , X, p. 130. — HAB. In foliis Astrocaryi, Strigulœ Rotulœ et Opegraphœ filicinœ consors. — Coll. n. 1 3 5 2 - 5 3 .

232. Sagedia compuncta — Coll. n. 743.

Ach.

Montag.,

Ann.

2,

XVIII,

p.

79.

233. Sagedia granulata Montag. mss. : Crusta granulata effusa, haud limitata fuliginosa intus nivea, punctis rubris creberrimis inspersa, verrucis apotheciorum orbiculatis convexo-deplanatis, nucleis periphericis ovatis, ostiolis punctiformibus lividis demum in lirellas brevissimas confluentibus. — HAB. In cortice arborum vetusto Parmeliœ angustatœ Pers. confinis. — Coll n. 641, 738, 739 et 740. DESC. T h a l l u s ( c r u s t a ) c a r t i l a g i n e u s , t e n u i s t a m e n et t e n u i s s i m e g r a n u l a t u s , in c o r t i c e effusus, n e c lineis n i g r i s d e c u s s a t u s , c o r n e o - f u l i g i n o s u s , i n t u s n i v e u s et p u n c t i s r u b r i s c r e b e r r i m i s i n t e r s p e r s u s . V e r r u c æ n u c l e o s f o v e n t e s illis Chiodectonis sphœralis, ita s i m i l e s u t p r i m o i n t u i t u h u n e c e lichenem sub oculis habere crederes ; sunt tamen d i a m e t r o paul u l u m m a j o r e s , b i n a m i l l i m . s e q u a n t e s et m a g i s a p p l a n a t a ï , a p p r o x i m a t æ a u t s p a r s æ . N u c l e i p e r i p h e r i c i , in p e r i t h e c i i s m e m b r a n a c e i s ovoideis erectis pallidis ostiolo d e m u m a m p l o apertis recepti. H o r u m p e r i t h e c i o r u m i n t e r d u m p l u r e s c o n f l u u n t , u n d e fit u t confusio o s t i o l o r u m l i r e l l u l a s s i m u l e t . Asci c l a v a t i , n u l l i s p a r a p h y s i b u s c o n c o m i t a t i e f u n d o p e r i t h e c i i s u r g u n t , q u i s p o r i d i a a c i c u l a r i a t r i s e p t a t a , q u a m in Sagedia aggregata d i m i d i o m i n o r a , f o v e n t . OBS. Il n e f a u t p a s se le d i s s i m u l e r , c e l i c h e n est si voisin d u p r é c é d e n t , q u ' i l est p e u t - ê t r e t é m é r a i r e d e les s é p a r e r . T o u t e f o i s la c o u l e u r et les g r a n u l a t i o n s d u t h a l l e et s u r t o u t les n o m b r e u s e s p o n c t u a t i o n s d ' u n r o u g e vif, d o n t sa c h a i r est c o m m e p a r s e m é e , m e s e m b l e n t , i n d é p e n d a m m e n t des organes de reproduction de plus petite dimension, me s e m b l e n t , d i s - j e , d e s motifs suffisants p o u r l é g i t i m e r sa d i s t i n c t i o n spécifique.

2 3 4 . Thelolrema platystomum Var. thallo helvolo, n. 8 1 2 .

Montag., l. c. — Coll.

2 3 5 . Thelotrema

Montag., l. c, p . 8 0 . —

Auberianum

n. 4 9 1 . Coll.

n. 5 6 9 . — Anamorphosis verrucarum. — Coll. n. 1276 bis. OBS. Il est fort

malaisé de reconnaître ce lichen d a n s l'état ou il n o u s


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.7 3 — 55 est r e p r é s e n t é par ce d e r n i e r n u m é r o 1276 bis. Sa déformation tient, à c e q u ' i l paraît à l ' h y p e r t r o p h i e des cloisons d e s e x c i p u l u m c o n f l u e n t s , qui constituent les verrues composées de l'espèce. On s'en r e n d r a bien c o m p t e n é a n m o i n s , si l'on veut p r e n d r e la peine d e jeter les yeux sur la fig. d, grossie, r e p r é s e n t a n t plusieurs apothécies (Voy. Cuba, Crypt., tab. VIII, fig. 2 ) ; l ' u n e d ' e l l e s , la p l u s d é v e l o p p é e , m o n t r a n t la réunion de plusieurs e x c i p u l u m , d o n n e r a l'idée d e ce q u e doit être n o t r e lichen d a n s l'état a n o r m a l et p a t h o l o g i q u e d o n t il est ici q u e s t i o n , si l'on suppose, par la p e n s é e , q u e le b o r d boursouflé des e x c i p u l u m a pris un d é v e l o p p e m e n t excessif, q u i p e r m e t à peine de d i s t i n g u e r leur o u v e r t u r e , et encore m o i n s la l a m e proligère q u ' i l s sont d e s t i n é s à protéger. La fructification est i d e n t i q u e .

236. Thelotrema olivaceum Montag., l. c. — Coll. n. 558. 237. Thelotrema atralum Fée. — Montag., l. c. — Conotrema Tuck. Syn. Lich. Brit. amer., p. 86? — Coll. n. 472 et 586. 238. Thelotrema urceolare Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 614, 800 et 810. 239. Thelotrema immersum Eschw. in Mart. Fl. Bras. 1, p. 76?

240. Thelotrema depressum Montag. mss. : crusta membranacea lævigata olivacea longitrorsum fissa, verrucis orbicularibus depressis, apertura punctiformi albo-pulverulenta, perithecio laterali conico atro cortici defosso, sporidiis maximis elongatis (muralibus) cellulosis. — HAB. In cortice quodam ignoto lævigato lecta. — Coll. n. 7 0 1 . DESC. Crusta l æ v i g a t a , h y p o p h l œ o d e s , t e n u i s , illæ Thelotrematis Bonplandiœ s u b s i m i l i s , colore olivaceo i n s i g n i s , in s p e c i m i n i b u s diffractis quæ a n t e oculos h a b e m u s h a u d l i m i t a t u s . V e r r u c æ s p a r s æ , orbiculares, s u b p r o m i n u l æ , ita depressæ u t nisi vitro a u g e n t e a d h i b i t o vix c o n s p i cuæ, b i m i l l i m e t r a et quod excedit b a s i n v e r s u s d i a m e t r o æ q u a n t e s , a p e r t u r a m i n u t a , r e c t i u s p o r u m d i c e n d a apice p e r t u s æ . Hascce a u t e m millim. lata, fundo albo p u l v e r u l e n t o , h a u d m a r g i n a t a . Perithecium t e n u i s s i m u m , a t r u m , c o n i c u m , ore p r o ratione a m p l o , n e m p e e a m d e m c u m a p e r t u r a m a g n i t u d i n e m m e t i e n t e , p e r t u s u m . Nucleus m u c i l a g i n o s u s , a l b u s , ex ascis longe clavatis p a r a p h y s i b u s q u e simplicibus, e fundo a s s u r g e n t i b u s c o m p o s i t u s . Sporidia cito l i b e r a , m a x i m a , t r y p e -


56 — 74

C.

MONTAGNE.

t h e l i n i s s i m i l i o r a , o b l o n g a , u t r o q u e fine r o t u n d a t a , h y a l i n a , vigesies a n n u l a t a , a n n u l i s m u l t i c e l l u l o s i s ; l o n g i t . 18 c e n t i m i l l i m . , latit. 4 c e n timillim. OBS, C e t t e e s p è c e est u n p e u a n o r m a l e q u a n t à sa f r u c t i f i c a t i o n et f o u r n i t u n e n o u v e l l e p r e u v e , e n t r e m i l l e , d e la difficulté d e f o n d e r les g e n r e s , soit d a n s les l i c h e n s , soit d a n s les p y r e n o m y c è t e s , s u r les c a r a c t è r e s m i c r o s c o p i q u e s , à m o i n s d ' e n p r e n d r e s o n p a r t i et d e les m u l t i p l i e r o u t r e m e s u r e . Mais a l o r s m ê m e , les d i s p a r a t e s q u e v o u s r e n c o n t r i e z s o u s le r a p p o r t d u f r u i t , v o u s les r e t r o u v e r e z q u a n t a u s y s t è m e v é g é tatif. J e n e c o n n a i s q u e le T. terebratum ( q u e n o u s a v o n s aussi), q u i s'en r a p p r o c h e p a r l ' o u v e r t u r e d u s o m m e t ; les s p o r i d i e s d e ce d e r n i e r , i n d i q u é e s p a r M. F é e , e t q u e j e r e t r o u v e d a n s son e x e m p l a i r e , la c o u l e u r d e s o n t h a l l e , et l ' a m p l e u r d e ses v e r r u e s d ' a i l l e u r s fort e s p a c é e s , et à p e i n e c o n v e x e s l'en é l o i g n e n t s u f f i s a m m e n t .

2 4 1 . Thelotrema cavatum Ach. Syn. Lich., p. 1 1 6 . — HAB. Ad corticem arborum lectum. — Coll. 11. 814,. 242. Thelotrema occultum? Eschw., HAB. Ad cortices. — Coll. 1234.

l.

c.,

p.

174,

ex

descrip.

2 4 3 . Thelotrema lepadinum. Ach. Lich. univ., p . 312. Syn. Lich., p . 1 1 5 . — Engl. Bot., t. 6 7 8 . — HAB. Ad corticem arborum. — Coll. n. 1 3 3 5 , 1 4 1 1 . 2 4 4 . Thelotrema terebratum Ach. Syn. Ad cortices lectum. — Coll. n. 7 3 3 .

Lich.,

p. 114. — HAB.

2 4 5 . Thelotrema Bonplandiœ Fée, Essai, p . 9 4 , t a b . X X I I I , fig. 2. — H A B . Ad corticem arborum lectum. — Coll. n. 1342. ASCIDIUM Fée. Char. emend. Apothecium (verruca) h e m i s p h æ r i c u m apice d e presso-umbilicatum, poro marginato a p e r t u m , monoearpum. Stroma medullare, pulverulentum. Perithecium carbonaceum, atrum, c o n i c o - h e m i s p h æ r i c u m , subtus deficiens, a p i c e poro p e r tusum, nucleum pallidum mucilaginosum tegens. Asci maximi, paraphysibus immixti mono- aut pleiospori. Sporidia fusiformioblonga multicellulosa. — Thallus crustaceus, membranaceus effusus, lævis aut granulatus, strato medullari albo aut roseo


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.7 5 — 5 7

pulverulento insignis. — Genus eximium Trypethelio quam Thelotremati magis affine sed ab utroque distinctissimum. A priore autem, quem verruca stromateque thallode approximat et quodammodo refert, perithecio solitario incompleto, verruca ostiolata marginata sporidiorumque forma ab eodem maxime distat; a posteriori vero forma perithecii nunquam discoideo-aperti velique defectu nec non fructificatione recedit. Est Trypethelium mono carpum, verruca et perithecio distincte et seorsum ostiolatis generice diversum. 246. Ascidium rhodostroma Montag. mss. : thallo membranaceo olivaceo-fulvescente subgranulato ; apotheciorum verrucis he misphœricis magnis vertice umbilicatis ostiolatis, ostiolo, ut in Tulostomate mammoso, regulari marginato, stromate pulcherrime-roseo ; perithecio atro conico sursum incrassato, subtus deficiente ; ascis fusiformi-clavatis sporidium singulum, maximum, fusiforme, subquadragesies nucleolatum foventibus. — HAB. Ad corticem arborum in viciniis urbis Cayennæ lectum. — Coll. n. 1334 — Pl. 16, fig. 4. OBS. Ma nouvelle et p l u s explicite définition du g e n r e , et ma l o n g u e diagnose, m e dispenseront de d o n n e r u n e description de l'espèce guyanaise. Je m e b o r n e r a i à tracer e n t r e elle et sa c o n g é n è r e u n p a r a l l è l e , q u i a u r a p o u r eifet d e les faire bien c o n n a î t r e et d i s t i n g u e r l'une de l'autre. Dans n o t r e lichen, les v e r r u e s , d e u x fois plus v o l u m i n e u s e s q u e dans VA. Cinchonarum, ont u n d i a m è t r e d e 6/5 de millim. et une h a u t e u r , en y c o m p r e n a n t le n u c l é u s q u i est enfoncé d a n s l ' é c o r c e , d'un m i l l i m è t r e ou e n v i r o n . Le périthèce m a n q u e de fond d a n s l'une c o m m e dans l'autre espèce, et, q u o i q u e M. Fée ne p a r l e point de ce caractère i m p o r tant d a n s sa d i a g n o s e , n i m ê m e d a n s sa c o u r t e et incomplète d e s c r i p t i o n , la fig. 5 c, de sa p l a n c h e X X I I I , m o n t r e parfaitement qu'il en est ainsi. Je m ' e n suis, d'ailleurs, assuré sur des exemplaires q u e je tiens de l u i - m ê m e . D a n s l'A. Cinchonarum, ce périthèce est niché d a n s un s t r o m a b l a n c , lequel est du p l u s beau rose d a n s notre lichen. Les thèques du p r e m i e r sont cylindracées ou en m a s s u e , et q u o i q u e g r a n d e s , n ' o n t pas plus de 0,14 millim. d e l o n g u e u r ; elles renferment h u i t s p o r i d i e s , disposées sans o r d r e , lesquelles sont oblongues, longues de 0,035 millim. sur u n e épaisseur trois fois m o i n d r e , et c o n t i e n n e n t u n e dizaine de n u c l é u s lenticulaires ou disciformes. Les thèques de l'A. rhodostroma, sont i n -


58 — 76

C.

MONTAGNE.

e o m p a r a b l e m e n t plus l o n g u e s , puisqu'elles acquièrent plus d ' u n q u a r t d e m i l l i m è t r e ; la m a t i è r e s p o r a c é e q u ' e l l e s r e n f e r m e n t p r i m i t i v e m e n t se m é t a m o r p h o s e en u n e s e u l e s p o r i d i e f u s i f o r m e , d o n t la l o n g u e u r est selon l ' â g e , d e 0 , 0 7 à 0 , 2 0 , et la p l u s g r a n d e é p a i s s e u r d e 0 , 0 2 5 m i l l i m . , et q u i c o n t i e n t , s u p e r p o s é s l ' u n à l ' a u t r e c o m m e les d i s q u e s d ' u n e pile, de t r e n t e à q u a r a n t e n u c l é u s . Vues de trois q u a r t s après leur r u p t u r e , ces s p o r i d i e s m o n t r e n t q u e les n u c l é u s e n q u e s t i o n n ' o n t p o i n t la f o r m e q u ' o n l e u r a t t r i b u e g é n é r a l e m e n t , m a i s b i e n c e l l e d ' u n d i s q u e ou d ' u n e r o n d e l l e p l u s ou m o i n s l e n t i c u l a i r e , c ' e s t - à - d i r e a m i n c i e à la p é r i p h é r i e .

Glyphideœ

Fries.

247. Chiodecton sphœrale Ach. — Montag., Ann. 2. XIX, p. 81. — Coll. 736, 1264-1267. 248. Chiodecton nigro-cinctum Montag. mss. : thallo membranaceo byssino-tomentoso e pallido-cinereo rufescente marginato, marginato, verrucis sparsis initio convexo-planiusculis tandem ambitu repando-crenatis, peritheciis monostichis ovoideis atris, ostiolis minutis margine thallode obtuso cinctis. = SYNON. Hypochnus nigro-cinctus Ehrenb. Hor. Phys. Berol., p. 85, t. XVII, fig. 4. — Montag., Ann. 2. XIII, p. 206. — HAB. In cortice arborum variarum legit fructiferum cl. Leprieur. — Chiodecton umbratum Fée, Monogr. Chiod., p. 22, fig. 1, ABC hujusce loci videtur. — Coll. n. 686 (sterile), 745-748 (fertile). D E S C . T h a l l u s m e m b r a n a c e u s , c o r t i c i effusus e t a d h æ r e n s , e p a l l i d o c i n e r e u s , p r o g r e s s u æ t a t i s r u f e s c e n s , b y s s a c e u s e t illis P. P. gossypinœ, undulatœ et lanuginosoe a n a l o g u s , s u b f a r i n a c e o - f l o c c o s u s , ad a m b i t u m latissime hypothallo n i g r o - c i n c t u s . V e r r u c æ e crusta e r u m p e n t e s , initio orbiculares, convexo-depressæ, tandem elevatæ, irregulares ambitu r e p a n d o - c r e n a t æ , crustæ concolores, n i g r o - p u n c t a t æ . Peritliecia m o n o s t i c h a , v e r r u c i s s e p u l t a , o v o i d e a , a t r a , ore m i n u t o f u s c o - a t r o m a r g i n u l a t a , u n d e v e i r u c æ leviter colliculosæ fiunt. N u c l e u s m a d i d u s o p a l i n u s , ex a s c i s e r e c t i s c l a v a t i s s p o r i d i a s u b o c t o n a f o v e n t i b u s p a r a p h y s i b u s q u e filiformibus tenuissimis specie anastomosanti-rafnosis compositus. Sporidia fusiformia h y a l i n a , 2 - 4 s e p t a t a , l o n g i t u d i n e 0 , 0 2 m i l l i m . m e tientia. e

O B S . J'ai a n n o n c é d a n s ces A n n a l e s ( 3 sér. t o m . X I I , p . 3 0 4 ) , q u e M. L e p r i e u r , e n m e c o m m u n i q u a n t u n e n o m b r e u s e série d ' é c h a n t i l l o n s ,


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.77 – 59 présentant la plante d a n s ses divers â g e s , m'avait fourni le moyen de constater q u e l'Hypochnus nigro-cinctus n'était a u t r e chose que le thalle stérile d ' u n C h i o d e c t o n , c o m m e mon H. albo-cinctus n'était l u i - m ê m e , ainsi q u e j ' e n a v a i s , dès le p r i n c i p e , manifesté le soupçon (V. Cuba, Crypt. p . 161 et 3 6 8 ) , q u e la c r o û t e également stérile d u Chiodecton lacteum Fée. C'est m a i n t e n a n t u n fait qui ne p e u t plus laisser l ' o m b r e d'un doute. On p o u r r a i t s'imaginer au p r e m i e r a b o r d , q u e les verrues du lichen sont s e u l e m e n t parasites sur la m e m b r a n e h y m é n i a l e d u d é funt h y m é n o m y c è t e ; il n'en est a b s o l u m e n t rien. Elles se développent n o r m a l e m e n t d a n s la c o u c h e corticale très m i n c e q u e représente le p r é t e n d u h y m é n i u m . Le thalle est en effet c o m p o s é d e deux couches distinctes, l ' u n e inférieure, noire, formée de filaments r a m e u x et a n a s t o m o s é s , c o u l e u r de s u i e , lesquels constituent u n h y p o t h a l l e , d o n t les fibres r a y o n n e n t d'un c e n t r e c o m m u n vers la p é r i p h é r i e ; l'autre supér i e u r e , d ' u n b l a n c de neige sous le m i c r o s c o p e , composée des m ê m e s filaments, mais incolores, et mélangée d e n o m b r e u s e s gonidies fort p e tites, q u ' o n a u r a sans doute prises p o u r les spores d u c h a m p i g n o n , c o m m e cela m'était a r r i v é à m o i - m ê m e pour le Byssocaulon. Il n'y a pas d ' é p i d e r m e , et c'est en cela q u e ce thalle ressemble fort à celui des P. P. gossypina et lanuginosa. Il pousse de sa face libre des espèces de ramules c y l i n d r a c é s , f l o c o n n e u x , b l a n c s , quelquefois terminés p a r un point noir, et q u ' o n n e saurait mieux c o m p a r e r q u ' à ces prolifications des a u t r e s l i c h e n s , auxquelles on a d o n n é le n o m d'Isidium. Je m e suis assuré q u e ces prolifications se r e n c o n t r a i e n t également s u r des échantillons types de l'Hypochnus. J'ai tout lieu d e penser, sans en être toutefois a s s u r é , q u e le C. umbratum, F é e , est sinon la m ê m e espèce, du moins u n e espèce b i e n voisine.

249. Glyphis favulosa Ach. — Montag., Ann.

3. XIX, p. 8 1 . —

250. Glyphis cicatricosa Ach. — Montag., l. c. – Coll. 3 3 . OBS. Je ne veux pas laisser é c h a p p e r cette occasion d ' a n n o n c e r aux lichénographes q u e , p a r m i u n e foule de n o u v e a u t é s c r y p t o g a m i q u e s intéressantes, rapportées du P o r t u g a l p a r M. W e l w i t s c h , se trouvent de fort beaux é c h a n t i l l o n s d u Glyphis cicatricosa, croissant s u r l'écorce du Châtaignier, à côté des Opegrapha scripta et Verrucaria nitida. Voilà donc un g e n r e , autrefois exclusivement t r o p i c a l , devenu e u r o p é e n , c o m m e n a g u è r e le Chiodecton. M. Welwitsch m ' a aussi c o m m u n i q u é des i n d i v i d u s d e Sticta sylvatica, chargés d ' u n e sorte de fructification, q u i n'est pas celle des autres congénères. Je c r u s d ' a b o r d à la présence d'apothécies biatorines,


60 — 7 8

C.

MONTAGNE.

mais le défaut d'excipulum me dissuada promptement de les considérer de cette manière. Ces prétendues apothécies consistaient, en effet, en de petites verrues ou pulvinules, convexes, hémisphériques, sans rebord ni propre ni thallodique, et tellement semblables à celles d'un Agyrium, que si, au lieu de sporidies simples, je n'avais pas trouvé des sporidies biloculaires, je n'aurais guère pu me défendre de les prendre pour une espèce de ce genre, parasite à la surface du lichen en question. En réfléchissant bien à ce singulier fait, le genre Abrothallus de mon ami M. De Notaris, me revint en mémoire. Je me suis alors souvenu d'y avoir trouvé une fructification tout à fait semblable à celle-ci, sous le double rapport de la forme et de l'évolution des thèques et des sporidies. Bien mieux, j'y observais même cette poussière verdâtre, cette sorte de velum, dont les apothécies, ou ce qu'on avait pris jusqu'ici pour cette forme de fruit, sont saupoudrées dans le jeune âge. Passant à l'examen de l'Abrothallus Buellianus, qui croît sur le Parmelia tiliacea, il ne me paraît guère différer que par son support ou sa matrice de l'Endocarpon parasiticum Ach., espèce parasite sur le thalle du Parmelia saxatilis, et dont la planche 1 8 6 6 de l ' E n g l i s h Botany, donne une assez fidèle représentation. D a n s l'analyse comparative que j'ai faite de ces deux espèces, j'ai retrouvé à peu de chose près les mêmes formes, soit des pulvinules, soit des organes de la reproduction. Léon D u f o u r m'avait appris que Fries est d'avis que la plante d'Acharius n'est qu'un état du Parmelia saxatilis, mais mon ami de Saint-Sever ne partage pas cette opinion. Il pense que c'est bien un lichen sui generis, et me dit que Delise en avait fait un genre Cerebrina, resté manuscrit. Ainsi, pour me résumer, voilà quatre lichens bien différents, les P. P. olivacea, saxatilis, tiliacea et le Sticta sylvatica qui portent, indépendamment de celle qui leur est propre, une autre fructification identiquement la même pour tous. Qu'en peut-on raisonnablement conclure? Que celle-ci leur est normalement étrangère, et qu'elle constitue un genre de champignon parasite, analogue sans être semblable au Sclerococcum, pris d'abord par Acharius lui-même pour un Lecidea (L. papillosa), et voisin des Agyrium Fries, dont il ne diffère que par son habitat constant sur le thalle des lichens foliacés et par des sporidies biloculées. En effet, il est, comme ce dernier, primitivement inné et se compose d'un stroma (hypothèce DNtrs.), de la périphérie duquel irradient les thèques. Il n'y aurait aucun inconvénient, je pense, à conserver à ce genre le nom d ' A b r o t h a l l u s , quoique ce nom n'ait plus la même signification. Sa diagnose, telle qu'elle est exposée par M. De Notaris, est parfaite, si l'on en supprime ce qui est relatif à un thalle qui lui est étranger.


CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

79 — 61

Les espèces, s'il est p e r m i s de les distinguer avec c e r t i t u d e , seront les A. Bertianus, Bvcllianus, -parasitions et Welwitschii, sinon toutes d e vront r e n t r e r d a n s l'Abrothallus parasititus, n o m le plus ancien. Je dois à la vérité d e dire q u e , d a n s u n e lettre du 11 n o v e m b r e 1849, M. De Notaris m e faisait déjà p a r t des doutes q u i s'élevaient d a n s son esprit s u r la n a t u r e de cette p r o d u c t i o n , d a n s laquelle il p e n c h a i t dès lors à voir u n e sorte de parasitisme. Depuis, à l'occasion m ê m e d e la description de son A. Buellianus (1), il était r e v e n u de n o u v e a u à cette idée d o n t il a été d i s s u a d é , ajoute-t-il, p a r cette considération q u ' a u c u n a u t r e lichen e u r o p é e n n'offre u n e fructification s e m b l a b l e à celle de l'Abrothallus ? A u j o u r d ' h u i qu'il connaît celle d u Sticta sylvatica du P o r t u g a l , q u e je lui ai e n v o y é e , il m ' é c r i t qu'il r e c o n n a î t bien u n p a rasite d a n s son ancien g e n r e , mais q u e , au lieu de le r a p p o r t e r aux c h a m p i g n o n s , c o m m e j e le fais, il serait plus disposé à le r a p p r o c h e r des caliciées p a r a s i t e s , en m ê m e t e m p s q u e son g e n r e Buellia (l. c ) , (Di~ plotomma F l o t w . in Bot. Zeit.), qui a p o u r type le Lecidea canescens. Il serait t r o p l o n g , et ce n'est d'ailleurs p a s ici le lieu d'exposer toutes les raisons q u i militent c o n t r e cette opinion nouvelle d e m o n savant a m i ; je n'en déduirai q u ' u n e s e u l e , qui m e semble p é r e m p t o i r e , et c'est l'absence a b s o l u e , r e c o n n u e p a r M. De Notaris l u i - m ê m e , d e toute trace d ' e x c i p u l u m . Je persisterai d o n c , j u s q u ' à ce q u ' o n m e p r o u v e le c o n traire, à penser q u e l'Abrothallus est un Discomycète voisin d e l ' A g y r i u m .

251. Glyphis confluens Zenk? — Montag., l. c. — Coll n. 146. 252. Glyphis labyrinthica Ach. — Montag., l. c. — Coll. n. 136, 137, 189-192. 253. Glyphis (Actinoglyphis) heteroclita Montag., l. c., p. 8 3 . — OBS. Depuis q u e j ' a i publié ce lichen, en en d o n n a n t d a n s ces Annales u n e description et une figure a n a l y t i q u e , il a été r e t r o u v é à Java p a r M. Zollinger, et le long des b o r d s de l'Amazone p a r M. R i c h . Spruce. Le g e n r e Actinoglyphis étant a d o p t é , l'espèce q u i n'a p l u s rien d ' h é téroclite, doit c h a n g e r de n o m spécifique. Je p r o p o s e , en c o n s é q u e n c e , de lui d o n n e r celui de l ' i n v e n t e u r qui, p a r ses n o m b r e u s e s d é c o u v e r t e s , a si bien m é r i t é d e la science, et de la n o m m e r , en c o n s é q u e n c e , A. Leprieurii.

254. Medusula tricosa Ach. — Montag., l. c, p. 84. — Coll. n. 476, 5 5 3 , 622, 751 (var. oligographa), 753, 1268. (1) Frammenti lichenogr., p. 22. V. Giorn. bot. ital. de M. Parlatore. 5


62 — 80

C.

M O N T A G N E .

255. Medusula olivacea Montag., l. c., p. 8 5 . — Coll. n. 8. 256. Medusula Punctum (Fée) Montag., l. c. — Coll. n. 22, 476, 487, 752. 257. Medusula fulva (Fée). — Montag., l. c. — Coll. n. 475 et 1270. Limboricœ Fries. 258. Strigula complanata (Fée) — Montag. Cuba, Crypt., p. 140, tab. VII, fig. 3. — H A B . In foliis variis cum Porina epiphylla, Opegrapha filicina aliisque speciebus commixta. — Coll. 13551365. 259. Strigula Nemathora(Fée). — Montag., l. c., p. 143, — H A B . In iisdem foliis. — Coll. n. 1367. 260. Strigula Rotula Montag., l. c., p. 142. — H A B . cum prioribus. — Coll. n. 1 3 5 2 - 1 3 5 8 , 1359. 261. Strigula nitidula Montag., l. c., p. 139, — HAB. In iisdem foliis cum prioribus. — Coll. n. 1304-1368. Lichenes

tab.

VII,

fig.

2.

degenerati

262. Lepra rhodochroa Montag. mss. : crusta rosea pulverulenta tenuis nigro-marginata, granulis concoloribusconspersa, irregulariter explicata. — H A B . In cortice lævi arborum. — Coll. n. 798.

DESC. Thallus hypophlœodes, erumpens, tenuis, pellicula epidermi dis initio albo-velatus, roseus, hac demum sensim secedente intensius coloratus, coccineus, forma varius, at semper rotundatus, et linea atra angustissima non nisi lentis ope augentis discernibili peripheriam percurrente limitatus. Granula ad superficiem posita et cellulis, ut videtur, strati epidermici inferioris multiplicatis candidissimisque incumbentia, e rotundo polyedra, madida et sub microscopio visa, nucleo opaco et intense rubro referta, pro patione crassa, 0,03 millim. diametro æquantia. Cette production, que je rapporte avec doute aux Lepra d'Achaà cause de l'analogie qu'elle présente avec les L. L. rubens et

OBS.

rius,


Ann. des Scienc. nat. 3e SĂŠrie.

Bot. Tom. 16. Pl. 16

1. Sporopodium Leprieurii. Montg. 3. Ozocladium Leprieurii. Montg.

2. Sclerophytum colliculosum. Montg. 4. Ascidium rhodostroma. Montg.

N. RĂŠmond Impr. des Noyers 65. Paris.



CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.81

odorata, ne m e s e m b l e pas p o u v o i r se r a n g e r p a r m i les Chroolepus, par la raison q u e les gonidies c o l o r é e s , q u i la d i s t i n g u e n t , paraissent se développer, i n d é p e n d a m m e n t de tout système filamenteux, e n t r e les deux couches qui c o m p o s e n t l'épiderme de l'écorce. Mais il n ' y a p a s , c o m m e d a n s le Coniocarpon, de vraies sporidies et encore m o i n s d e thèques. C'est p o u r n e savoir où la m i e u x placer, q u e j e l'ai a d m i s e ici p a r m i les lichens r u d i m e n t a i r e s ou d é g é n é r é s . Toutefois elle est si jolie, et son thalle est si bien limité de noir, que j e n'ai pas c r u devoir la p a s ser sous silence. APPENDIX. P a r m i les lichens q u e j e viens d ' e n u m é r e r , se t r o u v a i e n t encore d'autres p l a n t e s , algues et c h a m p i g n o n s , q u i seront décrites par la s u i t e , mais d o n t je tiens à constater ici la p r é s e n c e , en les n o m m a n t et en i n d i q u a n t l e u r n u m é r o d ' o r d r e d a n s la collection. Ce s o n t : Stictis Leprieurii Montag., n. s p . n° 804, 806, 807 et 808. — S. variolosa Pers. Uran. Bot., n° 1330 et 1336. — S. cruentata Montag., n. sp. n° 805. — S. microsticta Montag., n. sp. n ° 1 3 3 2 , 1331 et 1350. — S. miltophthalma Berk., n° 1356. — Sphœria heterostoma Montag., n° 1407. — Sphœria quœdam nondum determin., n° 1369. — Micropeltis applanata Montag., n° 1363 — Cenangium œquinoctiale Montag., n. sp. n° 1343. — Dictyonema membranaceum Ag., n° 1280. — Scytonema vinosum Montag., n. sp. ad folia c o r i a c e a , n° 1370. — ? Symploca composita Montag. n. s p . ad terram a r e n a c e a m , n° 1287 bis.

Paris. — Imprimerie de L. MARTINET, rue Mignon, 2,

63



EXTRAIT

DES

ANNALES DES SCIENCES N A T U R E L L E S ,

T O M E I.

(CAHIER N° 2.)

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS, seu Plantarum cellularium in Guyana gallica Cl. Leprieur collectarum enumeratio

annis 1835-1849 a universalis,

A u c t o r e C. M O N T A G N E , D. M.

De tous les botanistes voyageurs qui ont visité les contrées équa toriales ou qui y ont séjourné, M. Leprieur est le premier qui, portant spécialement son attention sur ces plantes souvent éphémères dont se compose la tribu des Agaricinées, a réussi à en conserver et à nous en rapporter le plus grand nombre. Je vais donc, dans les pages qui suivent, avoir à décrire beaucoup de formes nouvelles appartenant à ce groupe difficile. Quoique quelques espèces aient été accompagnées de figures peintes d'après nature, comme la plupart de ces figures manquent d'analyses, comme d'ailleurs les individus n'ont pu être préservés des Insectes que par l'emploi à forte dose d'une solution de deutochlorure de mercure, il en résulte que la coloration naturelle, que la dessiccation suffit déjà à modifier, et même les dimensions des petites espèces, ont dû en recevoir de très profondes modifications. De là sans doute de grandes difficultés que je n'ai pu vaincre toutes. 1


66 — 92

C.

MONTAGNE.

HYMENOMYCETES AGARICINI

Fries.

Fries.

2 6 3 . Agaricus (Lepiota) cepœstipes Sow. — H A B . Ad terram. — Coll. n. 1 0 5 4 .

Fries, Epicr.,

p. 1 7 .

264. Agaricus (Lepiota) pilosiusculus Montag. mss. : pileo carnoso ex ovoideo campanulato roseo-violaceo stipiteque cavo rigido albo basi subbulboso pilis brevibus appressis villosulis, annulo reflexo persistente, lamellis pallidis confertissimis, p o s tice attenuatis determinate remotissimis, antice late rotundatis, sporis minutissime ovoideis albis ! — H A B . In horto (in sabulosis umbrosis) hospitii nautici cayennensis. — Coll. n . 1 0 2 8 . D E S C . P i l e u s c a r n o s u l u s , roseo-violaceus, j u n i o r o v o i d e u s , m i n i m u s , vix semen cannabis magnitudine superans, mox campanulatus cum u m b o n e o b t u s o , i n t e r d u m et s u b t r u n c a t u s , t o t u s pilis brevissimis a p p r e s s i s a s p e r u l i s villosulus, m a r g i n e t a n d e m , in sicco s a l t e m , m o d i c e s t r i a t u s et t u n c d i a m e t r o 2 5 m i l l i m . a d æ q u a n s . Stipes albus 4 ad 5 c e n t i m . l o n g u s , 3 ad 5 m i l l i m . c r a s s u s , b a s i b u l b o s u s , bulbo in t e r r a s e p u l t o , c a v u s , iisdem pilis c u m pileo c o o p e r t u s , supra a n n u l o lato reflexo p e r s i s t e n t e i n s t r u c t u s . L a meliæ c o n f e r t i s s i m æ , subtridymso, longiores postice a t t e n u a t a 3 et a b a p i c e stipitis fere m i l l i m . r e m o t æ , antice vero l a t i o r e s , rotundatse, s e m i s p a t h u l a t æ , p a l l i d æ . Sporse ovoideæ, i n c o l o r e s , a l b æ , h y a l i n æ , 0

M N

,0075

longæ.

O B S . Cet Agaric est p e u t - ê t r e voisin de l'A. m o l y b d i t e s M e y . , si j ' e n dois j u g e r d ' a p r è s la d i a g n o s e , car j e n ' e n connais pas a u t r e c h o s e ; m a i s il en est é v i d e m m e n t distinct par l ' a b s e n c e de s q u a m e s s u r le c h a p e a u , p a r son stipe b l a n c , p a r son a n n e a u p e r s i s t a n t et p a r ses l a m e l l e s , qui n e d e v i e n n e n t pas b l e u â t r e s .

265. Agaricus (Lepiota) clypeolarius Bull. — Fries, l. c., p . 1 5 . — H A B . In sylvis. — Coll. absque n u m e r o . 266. Agaricus (Clitocybe) colleticus Montag. m s s . : pileo m e m b r a naceo hygrophano convexo obtuso lineato-striato albo-cærulescente, pellicula viscosa secernibili obducto, stipite brevi cartilagineo glabro fistuloso, lamellis tri-tetaritymis ventricosis albis


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.9 3 — 67

utrinque attenuatis haud attingentibus. — HAB. In ligno putrido circa Cayennam. — Coll. n. 1034. DESC Albo-cærulescens. Pileus tenuis, convenus, centro obtuse umbonatus, circa umbonem initio venoso-rugosus, tandem ad marginem u s q u e lineato-striatulus, totus pellicula secernibili glutinosa sat crassa obductus et. in sicco ea de causa vernicosus, 1 ad 2 1/2 centim. latus. Stipes 1 0 a d 2 0 millim. longus, pro ratione crassus, cum in hac dimensione 2/3 ad 1/2 millim. metiatur, c a v u s , basi et apice leniter ampliatus. Lamellæ tridymæ, tem)

medio

stipitis

convexæ,

apicem

haud

utrinque

attenuatæ,

attingentes.

Sporæ

pallidæ albæ,

(in

exsiccatis

ellipsoideæ,

sal

0mm,0065

longæ, nucleo vix conspicuo. OBS. J e suis dans le doute si ce Champignon ne doit pas être rangé plutôt parmi les Mycena,

à côté de l'A. pelliculosus

F r i e s , dent il diffère

par une foule de caractères. Il est aussi voisin de l'A. epiplerygius,

mais

sa couleur est tout autre.

2 6 7 . Agaricus (Collybia) griseo-rubens Montag. mss. : gregarius, pileo e conyexo explanato membranaceo-papyracco radiatostriato pellucido, stipitc floccoso-fisluloso lævi sursum deorsumque incrassato concolori, lamellis inæqualibus utrinque attenuatis fuscis. — HAB. In herbidis ad radices graminum parasilans. — Coll. n. 970 et 1008. DESC. Gregarius et interdum basi subfasciculatus. Pileus papyraceus, primo convexus, mox planus, griseus, rubedine t i n c t u s , e centro levi radiatostriatus, margine crenulatus, tandem ad stipitem usque fissus, 6 - 1 2 millim. latus. Stipes concolor, floecoso-farctus, centro

fistulosus,

1-2 centim. lon-

gus, semillim. et quod excedit crassus, basi subincrassata radicatus, et radicibus graminum affixus, sursum in pileum d i l a t a t u s , siccus fragilissimus. Lamellæ fuscidulœ, distantes, fere omnes sequales, u t r i n q u e attenuatæ,

medio latiores convexæ, ut pileus, tenues, secedenti-liberæ, non-

nullis intercalaribus marginalibus brevissimis at r a r i s . OBS. Ce petit Agaric, remarquable par son habitat et sa couleur à l'état de vie, devient presque noir lorsqu'il est desséché. Il n'est comparable à aucune espèce européenne. Si l'on coupe le stipe t r a n s v e r s a l e m e n t , on voit qu'il est f i s t u l e u x , mais que le centre est occupé par un cordon fibreux.


68 - 94

C. MONTAGNE

2 6 8 . Agaricus (Collybia) cayennmsis Montag. mss. : pileo e carnoso coriaceo centro umbonato glabro margine plicato-striatulo fusco, stipite rigido subcartilagineo fistuloso strigoso-velutino rufo-ferrugineo, lamellis crassis tetradymis distantibus démuni pileo concoloribus postice dente villoso adnexis medio convexis antice attenuatis. — HAB. In truncis putridis delapsis, in sylvis paludosis insulse Cayennensis. Octobri. — Coll. n. 9 8 6 . DESC. G r e g a r i u s c æ s p i t o s u s q u e . P i l e u s c a r n o s o - c o r i a c e u s , c o n v e x u s , u m b o n u l a t u s , u m b o n e obtuso r u g u l o s o , m a r g i n e d e n s i s s i m e s t r i a t u s , fusc u s , a 5 m i l l i m . ad 4 c e n t i m . latitudine s e c u n d u m œ t a t e m v a r i a n s . Stip e s c e n t r a l i s , validus, c a r t i l a g i n e u s , r i g i d u s , e l a s t i c u s , fistulosus,

basi

a p i c e q u e d i l a t a t u s , longitudine i n t e r 5 m i l l i m . et 5 c e n t i m . — c r a s s i t u d i n e 1-4 m i l l i m . v a r i a b i l i s , t o t u s t o m e n t o denso rufo-ferrugineo strigoso-velut i n u s . Lamellæ c r a s s æ , s u b d i s t a n t e s nec sic confertæ

u t in icone d e p i c t æ ,

q u a d r u p l i c i o r d i n e hinc t e t r a d y m æ , initio flavescentes, dein pileo c o n c o lores, longiores m e d i o c o n v e x æ , postice d e n t e ut stipes strigoso

adnatæ,

m a r g i n e m versus p r i m i t u s involutum a t t e n u a t æ , h o c s i g n u m a p u d n o s demi-accolade

n u n c u p a t u m in m e m o r i a m r e v o c a n t e s . H y m e n i u m , cortex

pilei stipitisque colore i n t e n s e spadiceo i n s i g n e s . Caro pilei p u n c t i s albis farcta et fibris dissimilibus c o n s t a t ; aliæ tenuissimse flexuosæ, aliœ r a m o sissimse q u i n t u p l o c r a s s i o r e s , illis quæ t o m e n t u m stipitis c o n s t i t u u n t s i m i l l i m æ , l u t e s c e n t e s , in t r a m a m h y m e n i i d e s c e n d e n t e s . H y m e n i u m 0mm,04 c r a s s u m , s p o r o p h o r i s clavatis, a c u m i n a t i s , ad s p e c i e m g r a n u l o s o - f a r c t i s , sit venia v e r b o , c o m p o s i t u m . Sporœ s p h æ r i c æ , h y a l i n æ , a l b æ , m i n u t æ , d i a m . 0 m m , 0 0 3 5 m e t i e n t e s . P u n c t a alba, stellata, q u i b u s caro pilei infarcitur e g r a n u l i s tenuissimis c o n g l o m e r a t s constat. OBS. Cette espèce est b i e n voisine de l'A. velutipes

C u r t . , a u q u e l elle

r e s s e m b l e u n peu ; elle en diffère n é a n m o i n s p a r ses feuillets plus d i s t a n t s , plus é p a i s , et p a r le duvet t o m e n t e u x qui r e c o u v r e n o n s e u l e m e n t tout le stipe, m a i s s'étend e n c o r e à la d e n t p a r laquelle les feuillets viennent y a d h é r e r . Son c h a p e a u coriace est m a m e l o n n é .

269. A garicus (Collybia) urbicus Montag. m s s . : cæspitosus, albidus, pileo-earnuloso, convexo centro depresso u m b o n a t o , margine siriato tandem fisso villosulo stipiteque farcto rigido striato-suleato spadiceo birto fibrilloso, lamellis cultriformibus


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.95

kidymis utrinqueattenuatis fuscidulis, sporis — HAB. Super terrain arenosani in ipsa urbe Cayenna creseens. — Coll. n. 9 8 9 . DESC. P l u r a individua basi conjuncta. Pileus c o n v e x u s , centro unibonato d e p r e s s u s , villosulus, a l b i d u s , 5-8 millim. l a t u s , m a r g i n e striatus tandem fissus et c r i s p u s . Stipes solidus, r i g i d u s , f u s c i d u l u s ,

villositate

alba qua obductus est pallescens, striatus vel sulcatus, cortice

spadiceo

vestitus, hinc cartilagineus, 2 1/2-3

c e n t i m . longus, m i l l i m . vix c r a s s u s .

Lamellæ l i b e r æ , medio convexæ, cultriformes, fuscæ, pro r a t i o n e c r a s s æ , cum crassitiem h y m e n o p h o r i s u p e r a n t , u t r i n q u e ac prassertim postice a t t e nuatæ t r i d y m æ . Sporæ OBS. Voisin de l'A. slipitarius,

il en diffère suffisamment p a r l'habitat,

la couleur des lamelles et de la villosité qui le r e c o u v r e . La couche de sublimé d o n t il est c o m m e e n c r o û t é e m p ê c h e d ' e n saisir p l u s i e u r s c a r a c t è r e s importants.

270. Agaricus (Collybia) ixodes Montag. mss. : erumpens, unicolor, cinnamomeiis, pileo membranaceo-papyraceo convexoplano centro depresso, margine lineolis inæqualibus notato substriatulo primitus involuto, glutinoso. stipite centrali solido æquali nudo obscuriori, lamellis polydymis postice latioribus rotundis determinate in slipitem desinentibus. — HAB. E ligno emortuo erumpens. — Coll. n. 9 8 2 . DESC. P i l e u s in vivo viscosus, convexus, m a r g i n e p r i m o involutus, tandem explanatus, c e n t r o d e p r e s s u s , m e m b r a n a c e u s , t e n u i s s i m u s , vix 1/4 mil lim. c r a s s u s , lentus nec fragilis, s e s q u i c e n t i m . d i a m . a d æ q u a n s , colore in sicco c i n n a m o m e o , u t totus fungus, insignis, m a r g i n e s t r i a t o - l i n e o l a t u s , striis confertis ad speciem d i c h o t o m i s . Stipes firmus r i g i d u s , 2 c e n t i m . longus, 2 millim. c r a s s u s , n u d u s , apice in pileum dilatato-expansus. L a mellæ confertæ angustissimæ, intégræ et i n t e g e r r i m æ , dimidiatæ q u a r t a m octavamve radii p a r t e m m e t i e n t e s , pileo concolores, p r o p e s t i p i t e m ,

cui

determinate a d h æ r e s c u n t , latiores r o t u n d a s et inde a d m a r g i n e m sensim attenuatæ, in medio vix 1/3 Hymenium t e n u i s s i m u m ,

millim. latæ, s u b microscopio pallescentes.

m n

0 , 0 2 c r a s s u m , tenuissime sporophoris, altero

latere visum, ciliatum. T r a m a floccosa ex fibris h y m e n o p h o r i inter lamellas descendentibus facta.

69


70 — 96 271. —

Agaricus HAB. In

C.

MONTAGNE.

(Mycena) purus Pers. — sabulosis siccis hospitii nautici n. 1 0 3 1 .

Fries, apud

l. c, Cayennam.

p. —

102. Coll.

2 7 2 . Agaricus (Mycena) hœmatochrous Montag. mss. : terrestris, sanguineus, pileo ex ovoideo conico-campanulato obtuse umbonato carnoso-membranaceo margine tenuissime striato, stipite listuloso lœvi sursum attenuato concolori, lamellis confertis albidis anguste lanceolatis inœqualibus haud decurrentibus. — H A B . Ad terrain in sylvis umbrosis circa Cayennam. — Coll. n. 9 6 8 .

DESC. Gregarius. Forma A. atro-cyanei Batsch. Pileus ovoideus, de

mum conico-canipanulatus aut glandiformis, umbone obtuso rugoso inter duni centro protuberans, vegetus colore sanguineo insignis, exsiccatus atrospadiceus, carnosus vel carnoso-membranaceus, 5 millim. altus, 7 millim. diametro adæquans, margine demisso tenuissime striatulo. Stipes centralis, fistulosus, stratis concentricis pluribus compositus, 2 centim. longus, sesquimillim. crassus. Lamellæ albidæ, confertissimse utroque fine attenuatæ s. lanceolatæ, angustæ, in sicco decipientes, pluribus simul concretis plicas crassas furcatas simulantibus. OBS. Ce petit Agaric est voisin p a r son port de l'A. atro-cyaneus;

mais

sa couleur rouge d e sang et son pédicule parfaitement lisse l'en feront distinguer.

2 7 3 . Agaricus (Myeena) albo-rubellus Montag. mss. : unicolor, albo-rubellus, delicatus, pileo tenuissime membranaceo explanato, centro glabro subumbonato, tenuissime striatulo tandem multifisso stipite æquali fistuloso basi scutatim affixo, lamellis tetradymis convexis utroque fine parum attenuatis. — H A B . Ad ramos dejectos putridos in sylvis humidis prope Cayennam. Jul. August. 1 8 4 1 . — Coll. n. 1006 c. icone. — Pl. 1 1 , f. 7 . DESC. P i l e u s m e m b r a n a c e u s , ut totus fungus a l b o - r u b e l l u s , t a n d e m e x p l a n a t u s , centro s u b u m b o n a t u s , c æ t e r u m ad m a r g i n e m

usque striatulus,

glaber, d i a m e t r o 5 - 1 0 millim. a d æ q u a n s . Hic, si luci i n t e r p o n e t u r , tenuiss i m u s et pellucidus a p p a r e t e t p r o g r e s s u ætatis in laciniis p e r i p h e r i c i s m u l t i s finditur, t u m r e c e p t a c u l u m Marchantiœ

polymorphœ

femineum

prorsus

semulans. Stipes 1 1/2-2 c e n l i m . l o n g u s , millim. c r a s s u s , glaber, fistilo-


97 — 71

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

s u s , basi s c u l a t i m dilata ta aiba r a m o affixus. Lamellæ dilute r o s e æ , t e t r a d y m æ , convexæ, scalpelliformes, stipitem h a u d a t t i n g e n t e s , p r æ s e r t i m postice attenuatso. EXPLICATION DES F I G U R E S . Pl. 11, fig. 7. — 7 a, doux individus de l'Agaricus albo-rubellus vus de g r a n deur naturelle. — 7 b, section verticale d'un individu également de grandeur naturelle.

274. Agaricus (Mycena) leptopilus Mantag. mss. : pileo membranaceo tenuissimo pellucido primo campanulato demum applanato striato, in sicco fuscescentc, stipite elato glabro fistuloso basi radicato, lamcllis tridymis angustis distantibus subtriangulis albis, acic coloratis. — HAB. In Horto hospitii nautici urbis Cayerinnæ. — Coll. n. 1017. DESC. P i l e u s c a m p a n u l a t u s , dein e x p a n s u s p l a n u s , uinbellii'ormis, p e r q u a m t e n u i s et t r a n s l u c e n s , 5 c e n t i m . l a t u s , s t r i a t u s , striis distantibus , ad marginem c r e b r i o r i b u s . Stipes lævis, cylindricus, g l a b e r r i m u s , fuligineus, 1 2 - 1 4 c e n t i m . l o n g u s , 3 m i l l i m . c r a s s u s , basi incrassata 6 m i l l i m . d i a m e t r o a d æ q u a n s et in r a d i c e m 3 c e n t i m . longam a t t e n u a t u s . Lamellæ potius d i s tantes i n t e g r æ , dimidiatæ m i n o r e s q u e

intermixtæ

, p r i o r e s l o n g i o r e s , sti-

pitem h a u d a t t i n g e n t e s , a n g u s t æ , u t r i n q u e a t t e n u a t æ , forma t r i a n g u l u m æmulantes e l a t e r i b u s cujus liberis p o s t e r i o r brevior est et a n t e r i o r e triplo m i n o r , c æ t e r u m in vivo a l b æ , in sicco vero pallescentes c u m acie fuscescente. Obs. E s p è c e assez voisine, si j e n e m e t r o m p e , de l'A. macrorrhizus Fries ( F u n g . natal., p . 4), m a i s distincte p o u r t a n t p a r sa r a c i n e plus mince et ses feuillets n o n attachés au s t i p e .

2 7 5 . Agaricus (Oniphalia) griseo-lutescens Montag. mss. : grandis, fascicularis, pileo carnosulo convexo alte umbilicato margine primitus mllcxo laxe striato glabro grisco-lutescente, stipite crasso medio subventricoso demum cavo deorsum attenuato, lamellis distantibus crassis decurrentibus, sporis albis sphæricis minutis. — HAB, ad terrain sylvarum prope Cayennam. — Coll. 11. 1 0 4 0 . DESC. Dense cæspitosus, l a s c i c u l a r i s , m a g n u s . P i l e u s c a r n o s u s , convexus, umbilicato-subinfundibuliformis, m a r g i n e p r i m itus inflexus, glaber.


72 — 98

c.

MONTAGNE.

striatus, totus e griseo lutescens, exsiccatus vero fuscescens. Stipes 9-41 centim. longus, apice dilatatus, basi attenuatus, in medio subven tricosus et ibi centimetrum usque diametro metiens, intus cavus. Lamellæ crassiusculæ, tetradymæ, 1-2 millim. latæ, convexulæ, utrinque attenuatæ, stipiti decurrentes. Hymenium 0 ,06 crassum. Sporæ albæ, sphæricæ, 0m,0035 diametro metientes. mm

OBS. J e n e connais a u c u n Agaric d e cette t r i b u q u ' o n puisse confondre avec celui-ci.

276. Agaricus (Omphalia) spodoides Montag. mss. : pileo m e m branaceo hygrophano convexo griseo profunde umbilicato striatulo, stipite fistuloso lævi sursum deorsumque leniter incrassato ligno alte descendente, lamellis tetradymis confertis, minoribus lanceolatis, longioribus antice attenuatis, postice rotundo-ampliatis, dente decurrentibus. — H A B . ad ligna putredine consumpta et folia putrida. — Coll. n. 1 0 3 3 et 1 0 5 2 (ad folia). DESC. Unicolor, griseus (gris de fer foncé, L e p r . ) . P i l e u s m e m b r a n a c e u s , c o n v e x o - c a m p a n u l a l u s , profunde u m b i l i c a t u s , c æ t e r u m

striatulus,

1 1 / 2 - 4 c e n t i m . l a t u s , d e m u m m a r g i n e e x p a n s u s . Stipes n u d u s , lævis, 3 c e n t i m . l o n g u s , 1-3 m i l l i m . in m e d i o c r a s s u s , cavus, apice ampliato in pileum a b i e n s , d e o r s u m i n c r a s s a t u s et in lignum p u t r i d u m alte d e s c e n d e n s i n t e r cujus fibras late s e r p i t . L a m e l l æ subconfertæ, t e t r a d y m æ , longiores prope s t i p i t e m , in q u e m

d e n t e exiguo e x c u r r u n t ,

v e n t r i c o s æ , et ad

2 millim. l a t æ , a n t i c e vero sensim a t t e n u a t æ ; c æ t e r æ m o d i c e convexæ a u t anguste l a n c e o l a t æ , u t et totus fungus c i n e r a s c e n t e s . OBS. P a r m i les espèces de cette t r i b u , j e n ' e n connais a u c u n e q u i p é n è t r e d e la m ê m e m a n i è r e ni aussi profondément d a n s le bois p o u r r i .

277. Agaricus (Pleurotus) striatulus Pers. — Fries, — HAB. In ramis deciduis circa Cayennam. — Coll. n. 983.

l.

c,

p.

193.

OBS. Cette e s p è c e , assez r a r e chez n o u s , s'y r e n c o n t r e o r d i n a i r e m e n t s u r les b r a n c h e s m o r t e s des Groseilliers. J e l'ai recueillie à S e d a n , en 1 8 3 1 , s u r le Ribes Grossularia Ribes

alpinum.

L . , et à B e a u m o n t - s u r - O i s e , en 1 8 5 3 , s u r l e

F r i e s en a r e ç u de Port-Natal

q u e l q u e s individus. P l u -

s i e u r s , p a r m i ceux de Cayenne, ont des r u d i m e n t s de s t i p e .

278. Agaricus ( P l e u r o t u s ) griseo-roseus Montag. mss. : pileo membranaceo pellucido sessili-adnato cupulæformi-conchato e


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.9 9 —

griseo roseo supra glabro lævique, lamellis primants tenuibus pauois prope peripheriam in retieulum abeuntibus concoloribus. — H A B . Ad ramulos putridos prope Cayennam. — Coll. n. 1 0 1 8 . DESC. G r e g a r i u s , p e r p u s i l l u s , r o s e o - g r i s e u s . P i l e u s t e n u i s s i m e m e m b r a n a c e u s , m a r g i n e affixus, c o n c h a t u s a u t s u b c u p u l a r i s , 3-5 m i l l i m . l a t i t . vix s u p e r a n s , s u p r a lævis, m a r g i n e rugoso excepto, et g l a b e r r i m u s , prse t e nuitate h y g r o p h a n u s , reflexus. L a m e l l æ a p u n c t o c o r t i c i affixo ad m a r g i nem r a d i a n t e s , p a u c i s s i m æ (5-7), p l u r i b u s dimidiatis p e r i p h e r i c i s

inter

sese et c u m p r i m a r i i s a n a s t o m o s a n t i b u s et ita r e t i c u l u m favulosum constituentibus. OBS. Cette espèce est voisine d e la p r é c é d e n t e d o n t elle diffère p a r le réseau q u i résulte d e l ' a n a s t o m o s e

des feuillets, et

de

l'A.

dictyoides

L é v . , q u i m ' e s t d'ailleurs i n c o n n u , p a r la c o u l e u r et l ' a b s e n c e de stries du c h a p e a u .

M. Léveillé a omis d ' i n d i q u e r la g r a n d e u r de son C h a m -

pignon.

279. Agaricus ( P l e u r o l u s ) liliputianus Montag. mss. : resupinatus, cupulæformis, centro affixus albus, pileo tenerrimo hemisphærico supra pilosiusculo, pilis crispulis, subtus concavo, lamellis paucis simplicibus e centro radiantibus, dimidiatis interjectis, medio convexis utrinque acutis. — Ad ramulos dejectos Coll. n. 1 0 1 9 . DESC. Gregarius,

p r i o r e m i n o r , totus a l b u s . P i l e u s c u p u l a r i s , s u p r a

convexus velo r e s i d u o pilosiusculus, d i a m e t r o 1 1/2-3 L a m e l l æ c o n v e x æ , i n t e g r æ et d i m i d i a t æ , 1/5

millim. metiens.

millim. i n medio l a t æ , u t r i n -

que a t t e n u a t æ , a c i e farinosse. OBS. N o t r e Agaric liliputien se r a p p r o c h e d e l'A. tenuissimus

Jungh.;

mais il e n est i n c o n t e s t a b l e m e n t distinct p a r la g r a n d e u r et la c o u l e u r , et p a r l'absence de s t i p e .

280. Agaricus (Pholiota) prœcox Pers. — Fries, l. c, p. 1 1 2 . — H A B . Inter gramina. — Coll. n. 9 9 8 . 2 8 1 . Agaricus (Naucoria) albo-luteus Montag. mss. : pileo carnosulo e convexo piano albo-luteo glabro, stipile cartilagineo fislulôso longiusculo concolori basi i n c u r v e , lamellis iridvmis sub-

73


74 — 100

C.

MONTAGNE.

confertis undulato - ventricosis dente filiformi stipiti adnexis , primo ferrugineis tandem fuscis. — H A B . In sabulosis hospitii nautici apud Cayennam. — Coll. n. 1030. D E S C . P i l e u s convexus, t a n d e m a p p l a n a t u s , centro lævis n i t i d u s , cæter u m glaber, luteo-alhus, in sicco r u g u l o s u s , sesquicentim. et quod excedit l a t u , m a r g i n e obsolete s t r i a t u s . Stipes cartilagineo-corticatus, u t videtur pileo concolor , excepto apice longitrorsum lineolatus , lævis, basi incrass a t u s , incurvus et fibrilloso-radicatus, 5 c e n t i m . et ultra longus, 3 millim. in medio c r a s s u s , i n t u s cavo-fistulosus. Lamellæ t r i d y m æ , ventricosse, longiores dente attenuatæ et prope stipitis apicem adproximatæ initio

ferru-

gineœ, sporis m a t u r i s ovoideis ferrugineo-fuscis, 0 m m , 0 1 6 l o n g i s , fuscescentes. OBS. Cette espèce ressemble un p e u à l'A. pediades.

Deux fois plus

g r a n d e , elle m ' e n p a r a i t d'ailleurs différer par son stipe manifestement fistuleux dans toute sa l o n g u e u r , et par ses lamelles à peine fixées au stipe p a r u n e dent linéaire d é c u r r e n t e .

2 8 2 . Agaricus (Galera) Umbellula Montag. mss. : pileo membranaceo conico-campanulato , sicco rufo-fuligineo radiatim lineolato, stipite fistuloso glabro fibrilloso-striatulo curvulo helvolo , lamellis convexis cinnamomeis attenuato-adnexis antice rotundato-subtruncatis, sporis ferrugineis ovoideo-oblongis, a latere visis reniformibus. — H A B . In foliis dejectis in sylvis. — Coll. n. 9 7 8 . D E S C Pileus t e n u i t e r m e m b r a n a c e u s , m a r g i n e expanso conico-campanulatus, r a d i a t i m lineolatus, 1-3 centim. latus, 2 c e n t i m . altus, in sicco rufo-fuligineus (couleur feuille-morte). Stipes fistulosus, curvulus , n u d u s , fibroso-striatulus, albo-lutescens, 5-8 c e n t i m . longus, 1-2 millim. c r a s s u s . Lamellæ p o l y d y m æ , t e n e l l æ , c o n v e x æ , postice a t t é n u a t o - a f f i x a 3 ,

sensim

m a r g i n e m v e r s u s , u b i e rotundo t r u n c a t æ sunt, latescentes, c i n n a m o m e æ . Sporse ferrugineæ, ovoideo-oblongæ, 0

m m

,015

longa3,

a latere conspectæ

a u t e m renfiormes. OBS. Cet Agaric a le port de l'A. conocephalus

, à côté duquel il vient

se placer. Il en diffère par ses feuillets qui ne sont pas a r r o n d i s p r è s du stipe, auquel ils viennent aboutir au contraire p a r u n e extrémité a m i n c i e .

2 8 3 . Agaricus (Psalliota) campestris L . — H A B . In campis non rarus, — Coll. n. 752,


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.1 0 1 — 7 5

284. Agaricus Psathyra) gyroflexus Paulet, pl. 1 2 3 . — Fries, l. c. p. 2 3 2 . — H A B . In fimeto equino secus vias sylvarum. — OBS. Sporœ naviculares, m a g n œ , fuscœ.

285. Agaricus (Psathyra) gastrodes Montag. m s s . : minutulus, pileo membranaceo campanulato demum expanso fulvo-fusceseente, margine striatulo, stipite concolore gracili basi incrassato fistuloso striatulo (an exsiccatione?), lamellis didymis antice r o lundatis, postice attenuato-adnexis fuscis. — H A B . In sabulosis hortihospitii nautici urbis Cayennæ, decemb. — Coll. n. 1 0 0 5 . DESC. P i l e u s e fulvo fuscescens, h e m i s p h æ r i c o - c a m p a n u l a t u s ,

apice

scilicet obtusissimus n e c acute conicus, glaber, m a r g i n e r e c t o t a n t u m strial u s , t a n d e m e x p a n s u s , imo u t videtur ambitu ascendenti-revolutus, ita u t àciès lamellarum ventricosa pateat et n u d a prostet. Stipes 1-2

centim.

longus, d e o r s u m m i l l i m e t r u m s u r s u m 1/3 m i l l i m . c r a s s u s , s t r i a t u l u s , fist u l o s u s , pileo concolor. Lamellœ c o n f e r t æ , d i - t r i d y m æ , fuscæ,

dolabri-

formes, p a r t e ampliato-rotundata ad a m b i t u m v e r s a . Sporœ fuscidulœ ellipticœ,

0

m m

, 0 l l o n g æ , n u c l e u m conformem obsoletum i n c l u d e n t e s .

OBS. Cette espèce est voisine d e s A. gyroflexus

et A. flavo-griseus

;

mais elle s'en distingue p a r sa t a i l l e , sa c o u l e u r , et s u r t o u t p a r la forme et la disposition r e m a r q u a b l e d e ses feuillets. L a figure 3 de la p l a n c h e 1 d e Batsch r e p r é s e n t e assez bien la forme du c h a p e a u , m a i s les lamelles e t les couleurs sont t r è s différentes.

286. Agaricus (Psathyra) stenophyllus Montag. mss. : pileo tenuissime membranaceo expanso-plano striis confertissimis subplicalulo hygrophano griseo-rubello, stipite fistuloso lævi basi subbuiboso, lamellis polydymis sublinearibus utrinque attenuatis, unguc stipiti adnexis cinnamomeo-fuscidulis, sporis ovoideis hilo notatis. — H A B . In fimo vaccino circa Cayennam. — Coll. n. 1 0 1 2 . DESC. Pileus in s p e c i m i n i b u s visis e x p a n s u s , planus ( a n in j u v e n t u t e , ut probabile v i d e t u r , c a m p a n u l a t u s i n c e r t u m ) t e n u i s s i m u s ,

hygrophanus

uriseo r u b e l l u s , 5 - 6 c e n t i m . latus, striis confertissimis e centro radiantibus n o t a t u s . Stipes fibroso-cartilagineus, fistulosus, siccus

fuscescens.


76 — 102

basi erum

bulbosus, prorsus

in

C.

ipso

apice

lævigatus,

8-10

præ

MONTAGNE.

lamellis

centim.

primitus

longus,

3-4

contiguis millim.

striatulus,

cæt-

crassus.

La-

mellæ polydymæ, angustissime l i n e a r e s , u t r o q u e fine a t t e n u a t æ , postice vero u n g u e brevi stipiti a d h æ r e n t e s , siccæ fusco-cinnamomeæ lentæ. Sporæ ovoideæ, fuscæ, 0

M M

, 0 1 5 l o n g æ , altero fine h i l u m p e r s i s -

tentem clare demonstrantes. Trama hymenoph. lamellarum floccosa. celis,

pulveru-

S p o r o p h o r a videre mihi h a u d contingit. An species

tenuissime Helicomy-

generis a m e p a r u m intellect! ?

OBS. Si les spores colorées ne s'y étaient pas opposées, j ' a u r a i s r a p p r o c h é cet Agaric des H y g r o p h a n e s . J e n e sais avec quelle espèce de sa tribu on p o u r r a i t le c o m p a r e r .

2 8 7 . Agaricus (Psathyra) œquatorius Montag. mss. : pileo membranaceo campanulato mox convexo - expanso hygrophano ad centrum tenuissime striatulo stipiteque æquali glabro fistuloso eastaneis, lamellis tetradymis angustis utrinque attenuatis sporisque oblongis fuscis. — HAB. In terram nudam sylvarum. — Coll. n. 979. DESC. P i l e u s t e n u i s s i m e m e m b r a n a c e u s , p a p y r a c e u s ,

hygrophanus,

p r i m o c a m p a n u l a t u s dein convexo e x p a n s u s , a m a r g i n e p a t e n t e subdenticulato ad c e n t r u m u s q u e tenuissime s t r i a t u l a t u s , vivus c a s t a n e u s , siccus vero e griseo fuscescens fuliginosusque, d i a m e t r o 4 - 6 c e n t i m . a d æ q u a n s . Stipes 4 ad 5 c e n t i m . longus, 1-3 m i l l i m . crassus, d e o r s u m vix incrassat u s , lævis, fistulosus, pileo concolor. Lamellæ a n g u s t i s s i m æ , vix 1 / 2 millim. in medio l a t æ , postice liberæ stipitem h a u d a t t i n g e n t e s , initio fuscæ, tand e m atro-fuscæ. S p o r æ oblongæ fuscæ, 0

M M

, 0 0 7 circiter longæ, nucleolum

obscuriorem foventes. OBS. Cette espèce a plus d'un r a p p o r t avec l'A. stenophyllus

qui p r é -

cède ; mais elle en diffère évidemment p a r sa couleur, p a r ses dimensions beaucoup plus petites, par ses spores de moitié moins grosses, c o m m e aussi par son habitat.

2 8 8 . Agaricus (Psathyra) cubosporus Montag. mss. : pileo membranaceo tandem explanato striatulo hygrophano margine inllexo rufo-fusco, stipite fistuloso apice incrassato, lævi, lamellis convexis attenuato-adnexis cinnamomeis, sporis exacte cubicis !


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.103 — 77

— H A B . Ad terrain humosam prope Cayennam. — n. 1 0 8 4 .

Coll.

OBS. Cette espèce est r e m a r q u a b l e p a r la forme de ses s p o r e s , qui r e s semblent u n peu à celles du Melanospora barbata, q u e j ' a i fait figurer dans la Flore d'Algérie, p l . 2 5 , fig. 3 f. Son port, les stries de son chapeau et sa c o u l e u r , du moins à l'état de dessiccation, lui donnent u n e assez grande r e s s e m b l a n c e avec l'A. stenophyllus, p o u r q u e j e m e dispense de la décrire m i n u t i e u s e m e n t . Elle en diffère par sa taille p l u s petite, ses feuillets beaucoup larges, et son stipe non b u l b e u x . Ses s p o r e s cubiques s'opposent d'ailleurs à tout r a p p r o c h e m e n t .

289. Agaricus (Psathyra) œnochrous Montag. m s s . : cæspitosus, pileo membranaceo hygrophano conico-campanulato umbonato margine striato e griseo roseo-vinoso, stipite fareto basi incrassato striato fragili, lamellis tetradymis convexis attenuato-adnexis tandem ob sporas ovoideas fuscescentibus. — H A B . Ad ligna putrida prope Cayennam. — Coll. n . 1 0 8 3 . DESC. P i l e u s p r i m o conicus, mox c a m p a n u l a t u s c u m u m b o n e , t a n d e m margine p a t e n t e striatulo e x p a n s u s , 2 - 2 1/2 c e n t i m . l a t u s roseo-vinosus. Stipes 3 c e n t i m . longus s u p e r n e 4/5 millim. — inferne sesqui-bimillim. crassus, basi dilatata ligno a d h æ r e n s , totus et j u n i o r , s t r i a t u s , intus farctus. L a m e l l æconvexæ, 1 1/2 millim. in m e d i o l a t æ , antice r o t u n d a t æ , postice attenuato-adnexæ, f u s c æ , acie ad speciem d e n t i c u l a t æ . S p o r æ ovoideooblongæ,

mm

mm

0 , 0 0 8 - 0 , 0 1 5 longæ, fuliginosæ.

OBS. Il faut placer cet Agaric à côté de l'A. spadiceo-griseus,

qui s'en

distinguera s u r - l e - c h a m p , si j ' e n puis j u g e r s u r la diagnose d o n n é e p a r F r i e s et la figure de Schæffer, soit p a r la c o u l e u r du c h a p e a u , soit p a r son stipe fistuleux, soit enfin p a r ses s p o r e s , q u e le mycologue bavarois r e présente s p h é r i q u e s .

290. Agaricus (Panæolus) papilionaceus Bull. — Fries, l. c, p. 2 3 6 . — H A B . In herbosis circa Cayennam. — Coll. n. 1058 cum icône. Sub Coprino Lepr. 2 9 1 . Agaricus (Psathyrella) fulvipes Montag. mss. : pileo membranaceo convexo-expanso g l a b r o , centro subumbonato excepto tenuissime striatulo nigrescente, stipite stricto rigido fragili lis-


78

104

C.

MONTAGNE.

tuloso luteo-fulvo, lamellis tridymis convexis longioribus dente affixis antice rotundis fuligineo-nigris. — H A B . Ad terram arenosam in urbe Cayennæ. — Coll. n. 1 0 3 5 . DESC. P i l e u s m e m b r a n a c e u s , t e n u i s , hygrophanus ( a n initio c a m p a n u latus ? ) a d u l t u s convexo-expansus, centro manifeste u m b o n u l a t u s , c æ t e r u m ad m a r g i n e m radiato-striatulus, cincreo-nigricans, 15 m i l l i m . latus, glaber. Stipes luteo-fulvus, fuscescens, siccus l i n e o l a t u s , g l a b e r , fistulosus, rigid u s , fragilis, 3 c e n t i m . longus, 1-1 1/2 millim, crassus, æ q u a l i s . Lamellæ n e c c o n f e r t æ , nec distantes, di- vel t r i d y m æ , longiores postice a t t e n u a t æ , d e n t e angustissimo affixæ, c o n v e x æ , millim. l a t æ , antice r o t u n d æ , mediæ m i n o r e s q u e subsemiorbiculares u t r i n q u e scilicet obtusatæ et fuligineo-nig r æ . Sporæ fuscæ, ovoideo-oblongæ, 0MM,01 longæ, fere o p a c æ . Species forsan A. cultrigero

nimis affinis. An h u j u s t a n t u m forma? Videtur tamen

diversus.

2 9 2 . Agaricus (Psathyrella) cultriger Montag. mss. : pileo hemisphœrico centro lævi margine striato nec primitus involuto stipiteque œquali sursum lineolato farcto subfuscis, lamellis tetradymis haud confertis scalpelliformibus postice stipiti adnexis tabacinis acie candicantibus, sporis ovoideis permagnis brunneo-fuscis. — H A B . Ad fimum in Cayenna. — Coll. n . 1 0 0 1 et 1015. D E S C . P i l e u s m e m b r a n a c e u s , convexus, 6 - 1 5 millim. l a t u s , m a r g i n e demisso s t r i a t u l o . Stipes 1-2 c e n t i m . l ongus, m i l l i m . c r a s s u s , farctus, basi leniter i n c r a s s a t u s . L a m e l l æ longiores scalpelliformes

basi stipiti late

affixæ, breviores convexæ t a b a c i n æ , acie a l b i d u l æ . Sporæ fuscæ ovoideæ, pro ratione m a g n æ , d i a m e t r o majori 0

M M

, 0 1 5 æquantes.

O B S . Je n e saurais c o m p a r e r ce Champignon q u ' a u p r é c é d e n t , dont on voit qu'il diffère par l'habitat, p a r son chapeau convexe sans saillie, p a r son stipe plein, et p a r le b o r d libre de ses feuillets farineux.

2 9 3 . Agaricus (Psathyrella) hortulanus Montag. mss. : pileo m e m branaceo hemisphærico radiatim striatulo margine crenulato griseo, stipite farcto-cavo subflexuoso basi bulboso lævi, lamellis postice atlenualis, antice ventricoso-rotundatis, majoribus prosi-


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.1 0 5

lientibus e fuligineo nigricantibus. — H A B . In fimo horti hospitii nautici jam memorati. — Coll. n. 1 0 0 9 et 1 0 1 4 . — Pl. 1 1 , f. 3 . DESC. S u b c æ s p i t o s u s . Pileus c o n v e x u s , striis r a d i a n t i b u s et

margine

t e n u i t e r c r e n u l a t o insignis, ex icone fuligineo-griseus

rubedine tinctus,

2 1/2-3

l o n g u s , 2 millim.

c e n t i m . l a t u s . Stipes concolor, 2 - 4 c e n t i m .

c r a s s u s , i n t u s e farcto cavus, basi b u l b o s u s . Lamellæ t e t r a d y m æ , fuligin e æ , postice a t t e n u a t æ , antice r o t u n d a t æ , longiores a u t e m circa stipiiis apicem non vero i p s u m a l t i n g c n t e s , d e n t e orbiculatim dispositœ m a r g i nem versus p r o s i l i e n t e s . Sporæ ovoideæ oblongæ, 1 1 / 2 millim. fuliginosæ

longæ,

nigræque.

O B S . Cet Agaric est p r i n c i p a l e m e n t r e m a r q u a b l e par ses plus longs feuillets, q u i , a r r o n d i s et saillants, dépassent u n peu le bord d u c h a p e a u . Il est voisin de

l'A.

crenatus

Lasch, dont il diffère par son stipe fistuleux,

par la couleur du c h a p e a u ,

et p a r

le défaut

d'adhérence

des

feuillets

au s t i p e . EXPLICATION DES F I G U R E S . Pl. 11, fig. 3. — 3 a, plusieurs individus de l'Agaricus hortulanus rapprochés par la base et de grandeur naturelle. — 3 b, un de ces individus coupé longitudinalement pour montrer la forme et la disposition des feuillets et la cavité du stipe. — 3 c, plan de ces feuillets.

2 9 4 . Coprinus hortensis Montag. mss. : pileo tenerrimo glabro griseo-argenteo convexo campanulato explanato, a centro lævi radiatim striatulo tandem margine fisso. stipite fistuloso sursum incrassato lævi glabro, lamellis didymis angustissimis utrinque attenuatis postice subaffixis nigris. — H A B . In hortis urbis Cayennæ. — Coll. n. 1 0 1 1 . DESC. P i l e u s m e m b r a n a c e u s , t e n e r r i m u s , g l a b e r r i m u s ,

griseo-argen-

t e u s , tandem e x p l a n a t u s , 3 1/2 c e n t i m . l a t u s , excepto c e n t r o lævi totus plicato-striatulus. Stipes in sicco subhelvolus, l æ v i s , !x c e n t i m . l o n g u s , a basi ad apicem i n c r a s s a t u s , m e d i o 1-1 1/2 m i l l i m . c r a s s u s . Lamellœ d i d y m æ , a n g u s t i s s i m æ , u t r o q u e fine a t t e n u a t æ , stipiti parvo spatio affixæ, tandem n i g r æ . Sporœ globosœ! d i a m e t r o centimillim. p a u l u m m i n o r e s , n i g r œ . Adsunt et aliquot r a n e ovoideœ. O B S . NE l'ayant vu que sec, il m'est ditlicile d'indiquer les .uialogies d e

79


80 — 100

C.

MONTAIGNE.

ce C h a m p i g n o n avec ses n o m b r e u x c o n g é n è r e s . J e le crois p o u r t a n t diffé-

rent d u

C. ephemcrus, p r è s d u q u e l il vient se p l a c e r .

2 9 5 . Coprinus mirabilis Montag. mss. : pileo tenerrimo primitus tandem explanato sulcato albo margine crenulato,.stipite gracili fistuloso concolori, lamellis distantibus convexis tandem n i g r i s , sporis globosis. — H A B . In herbidis ambulacri urbis Cayennæ. — Coll. 1 0 5 9 . DESC. Pileus omnium tenerrimus, expansus 1 1 / 2 centim. l a t u s , margine c r e n u l a t u s

et r a d i a t i m sulcato-plicatulus. Stipes

filiformis,

albus,

3 1/2 centim. longus, 1/2 millim. crassus, æqualis. Lamellæ distantes, leviter convexæ, medio m i l l i m . l a t i t u d i n e vix m e t i e n t e s , i n t e r quas l i n e a m o b s c u r i o r e m plicæ r e s p o n d e n t e m c o n s p i c i t u r . M a t u r æ n i g r æ f a c i u n t et deliq u e s c u n t . S p o r æ t e r n a t æ et q u a t e r n a t æ , exquisite globosæ, n i g r æ . O B S . Comme le p r é c é d e n t , n o t r e Champigon diffère de tous les Coprins e u r o p é e n s p a r des spores moins n o m b r e u s e s et parfaitement s p h é r i q u e s , au lieu d'avoir la forme des s e m e n c e s de lin ou d ' ê t r e a m y g d a l o ï d e s .

2 9 6 . Hygrophorusconicus

Scop. — Fries, l . c . , p . 3 3 1 , n. 44. —

2 9 7 . Hiatula lignifraga Montag. mss. : candidus, pileo tenerrimo pellucido, irregulariter orbiculato tandem explanato subumbonato densissime striatulo, stipite glabro fistuloso lamellisque concoloribus subsequalibus confertis cultriformibus, circa apicem stipitis incrassatum attenuato-affixis. — H A B . E rimis ligni putredine consumpti erumpit ; circa Cayennam. — Coll. n. 9 8 5 . DESC. Pileus translucidus, quam maxime membranaceus,

charta

pelure

d'oignon v e r n a c u l e dicta forsan a d h u c t e n u i o r , i r r e g u l a r i t e r o r b i c u l a r i s , 2 5 m i l l i m . l a t u s , c e n t r o vix u m b o n a t o convexo-applanatus, t e n u i s s i m e ad a m b i t u m u s q u e s t r i a t u l u s . Stipes 2 c e n t i m . et u l t r a l o n g u s , 1 1 / 2 m i l l i m . in m e d i o — 2 - 3 m i l l i m . basi et apice c r a s s u s , l æ v i s , g l a b e r , f i s t u l o s u s , e ligno e r u m p e n s , exsiccatione f u s c e s c e n s , at p r i m i t u s u t et totus fungus (ex collectore) c a n d i d i s s i m u s . L a m e l l æ s u b c o n f e r t æ , t e n e r r i m æ , ex h y m e n o p h o r o u t videtur f o r m a t æ , cum iisdem c u m illo g a u d e a n t s t r u c t u r a et t e n u i t a t e , convexæ n e m p e c u l t r i f o r m e s , pileo c o n c o l o r e s , acie i n t e g r æ , circa stipitem d e t e r m i n a t e d e s i n e n t e s , potius ab eo r e m o t æ , n e c u n q u a m ei


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.1 0 7 — 8 1

a d h æ r e n t e s , ad invicem distantes et 0 m m , 0 3 crassæ. Sporœ a l b æ , pellucidæ,

myriadeæ, subovoideæ,

0

m m

,087

majori diametro

metientes,

nucleo albo farctœ. OBS. Il paraît que le genre est assez bon puisque cette description était faite, et que je l'avais proposé moi-même sous le n o m de Leptomyces d'avoir reçu de mon a m i E . Fries ses Novœ l'établit sous celui de Hiatula. et Benzonii,

Symboles

mycologicæ,

avant où il

Mon espèce se r a p p r o c h e des H.

discreta

mais elle présente des caractères qui l'en distinguent suffi-

sa aiment.

298. Hiatula squamulosa; Montag. mss. : pileo papyræeo conicocampanulato subumbonato, umbone lævi excepto, densissime striato helvolo fusco-pimctato squamuloso, stipite lævi sursum attenuato c a v o , lamellis confertis liberis circa stipiiem defmile attenuato-acuminatis, sporis albis ovoideo - reniformibus. — DESC. Pileus membranaceo-papyrius, t e n e r r i m u s , helvolus, conico-camp a n u l a t u s , u m b o n a t u s , mox margine fisso explanatus et t u m 3-4 c e n t i m . latus, squamulis fuscis apice vel centro confertiusculis, ad m a r g i n e m r a r i o ribus punctatus, u m b o n e excepto, qui lœvis p e r m a n e t , dentissime striatulus. Stipes cylindricus, lœvis, fistuloso-cavus, in sicco u m b r i n o - f u s c u s , 5 centim. et quod excedit longus, basi 5 — apice 2 millim. crassus, a pileo separabilis. Lamellœ albæ, siccœ p a l l i d æ , p e r q u a m t e n e r r i m æ , confertissimæ, convexæ, 1 1/2 millim. in medio l a t æ , acie minulissime denticul a t æ , antice o b t u s i u s c u l æ , postice acuminato-attenuatœ et definite ad intervallum

millimetri

prope

apicem

stipitis desinentes.

irregulariter ovoideœ a u t subreniformes 0

m m

Sporœ

albæ,

, 0 0 8 l o n g æ , nucleolum late

limbatum includentes. OBS. Les squames dont le chapeau est comme ponctué de b r u n , et plusieurs autres différences e n c o r e , e m p ê c h e r o n t de confondre cette espèce avec les deux a u t r e s que Fries a publiées dans son Elenchus sous les noms d'A. discretus

et

Fungorum

Benzonii.

299. Cantharellus guyanensis Montag. mss. : Gregarius, purpureoaurantiacus, pipera tus, pileo carnoso-subcoriaceo, convexo-hemisphærico moxinfundibuliformi(subpuberulo) margine inflexo undulato tandem fisso reniformi-flabellato, stipite centrali crasso, sicco cartilagineo - corneo, centro fistuloso, lamellis angustis 2


8 2 — 108

C.

MONTAGNE.

n'assis dichotomis lutescentibus. — HAB. Ad vias in sylvis sabu losis prope Cayennam, junio lectus. Edulis. — Coll. ri. 1062 c. icone. — Pl. 1 1 , f. 1 . D E S C . P i l e u s c a r n o s u s , adultus c o r i a c e u s , c r a s s u s , aurantio-coccineus, forsan p u b e r u l u s , primitus c o n v e x o - h e m i s p h æ r i c u s , dein centro d e p r e s s o infundibuliformis, tandem uno latere fisso subdimidiatus, reniibrmi-flabelliformis, m a r g i n e inflexo undulatus s u b l o b a t u s , j u n i o r 6 m i l l i m . , adultus 3

centim. et ultra l a t u s .

Stipes s u b c o n c o l o r ,

1 2 - 3 6 millim.

longus,

2 - 7 millim. c r a s s u s , in vivo a u t e m c a r n o s u s ? in sicco vero durissimus corneus et centro auguste fîstulosus, apicem versus d i l a t a t u s , inferne aut æqualis aut i n r a r i s individuis s u b i n c r a s s a t u s . Lamellæ a n g u s t æ , confertæ, i m e q u a l e s , s u b t r i d y m æ , fere 1 / 2 m i l l i m . c r a s s æ , acie o b t u s æ , longiores dichotomo-ramos.'E, d e c u r r e n t e s , antice haud venulis c o n n c x æ , flavescentes. Trama

floccoso-granulata.

Hymenium sub microscopio l u t e u n i , 0

M M

,07

c r a s s u m , e sporophoris granulatis constans. Sporæ a l b æ , ovoideo-oblongæ, 0

M M

, 0 0 6 5 d i a m e t r o majori æ q u a n t e s .

O B S . J ' a i étudié avec soin ce C h a m p i g n o n , bien d i s t i n c t , c o m m e on le voit, de tous ses congénères, et j ' e n ai donné u n e description qui ne p e r mettra pas qu'on le confonde désormais avec d ' a u t r e s . EXPLICATION DES F I G U R E S . Pl. I l , fig. 4. Groupe d'individus du Gantharellus guyanensis vus à différents âges et de grandeur naturelle.

3 0 0 . Cantharellus buccinalis Montag. mss. : pileo earnoso pri mitus convexo-hemisphœrico centro alte depresso, mox infundibuliformi tandem ad stipitem fisso, e griseo fuligineo glabro, stipite solido nudo basi incrassato-bulboso affixo, lamellis ( s e rotinis) plicæformibus dicholomis sobdccurrentibus. — H A B . Ad corticem tnineorum et ranios. — Coll. 1 0 6 3 . — Pl. 1 1 , f. 4. D E S C . G r e g a r i u s . Pileus carnoso-coriaceus, convexus c e n t r o d e p r e s s u s , dein eximie tubæformis, mox infundibuliformis

semper t a m e n m a r g i n e

involutus, h a u d pervius, tandem ad stipitis apicem usque in lacinias plures triangulares fissus, supra rivulosus, j u n i o r 7 - 1 2 millim. — adultuset ante seissionem 2 - 3 c e n t i m . latus, colore fuliginoso-lurido exsiccatione uigrescente insiguis. Stipes solidus, in sicco fragilissimus, pro

ratione longus-


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.109 – 83

sesquicentimetrum metiens, penna corvina crassior, pileo concolor, lævis nudus s. glaber, basi incrassata bulbosa affixus. Lamellæ ut videtur sero evolvendæ, angustissimæ , plicæformes et illis Trogiœ Montagnei Fr. (Cantharellus haplorutis Montg.) simillimæ (an hujusce generis species) at dichotomæ, in stipitem subdecurrentes, intermediis simplicibus. OBS. Très voisin du C. partitus Berk., celui-ci en diffère par la dimension, la couleur, la longueur , la glabréité du stipe et sa dilatation bulbiforrae. EXPLICATION DES FIGURES. Pl. 11, fig. 4. Quelques individus de grandeur naturelle , du Cantharellus bucci nalis, vus à différents âges et dans divers étais.

301. Marasmius (Collybia) rugatus Montag. mss. : cantharelli formis , holophæus , pileo carnuloso convexo obtuse umbonato margine involuto, stipite fistuloso striato-sulcato sursum in pileum dilatato, basi rhizomorpha radicante, lamellis erassis plicæformibus inæqualibus in stipitem subdecurrentibus.— HAB. Gregarius ad ligna putredine consumpta circa Cayennam. — Coll. n. 969. DESC. Pusillus, 3 - 1 2 millim. altus. Pileus in majoribus 3 millim. latus, convexo-umbonatus, lævis, margine involutus, ut stipes lamellæque fuscus. Stipes fistulosus, magnitudine secundum ætatem valde varians , 1/2-3/4 millim. crassus, profunde sulcatus, subtortus, in hymenophorum dilatatus. Lamellæ angustissimæ, potius rugæ dicendæ, radiantes, crassis simæ, inæquales, longiores in stipitem leniter decurrentes. OBS. La figure 6 3 de Batsch donne assez bien le port de cette espèce , qui ressemble plus à une Chanterelle qu'à un Marasme, et qui n'est peutêtre qu'un Agaric de la section des Collybia. 302. Marasmius (Collybia) castaneus Montag. mss. : pileo mem branaceo campanulalo subumbilicato margine involuto plicatoslriato castaneo, stipite filiformi fistuloso striato pilis albis patulis hirto basi flosculoso insititio, lamellis umbrinis paucis (12) utrinque attenuatis, hymenio fusco-punctato, s p o r i s . . . . — HAB.


84

110

C.

MONTAGNE.

In foliis dejectis cum M. hœmatocephalo riiversissimo circa Cayennam. — Coll. n . 9 9 6 e t n. 994 pro parte.

Icclus

D E S C . Pileus m e m b r a n a c e u s , e campanulato s u b h e m i s p h æ r i c u s , c e n t r o depresso leviter u m b i l i c a t u s , diametro 3 - 4 millim. vix m e t i e n s , radiosopîicatus, m a r g i n e involuto crenulatus, obscure s. intense castaneus nec exsiccalione pallescens. Stipes fistulosus,

l e n t u s , 3-4 centim. l o n g u s ,

1 / 2 millim. crassus, tenuissime striatus, f u s c o - p u r p u r e u s , apice dilutior, floccorum ope r a d i a t o r u m pallescentium folio a d n a t u s , totus pilis albis brevibus ( 1 / 1 0 m i l l i m . ) patulis vestitus. Lamellæ 8 - 1 2 in sicco u m b r i n æ , u t r i n q u e a c u m i n a t æ , medio c o n v e x æ , nec v e n t r i c o s æ , c r a s s i u s c u l æ , acie o b t u s æ . Hymenium sub microscopio fusco-punctatum. Sporæ OBS. m'écrit

Cette espèce n e r e s s e m b l e à aucun Marasme décrit. M. Berkeley que

ce n'est point son M.

atro-rubens

qu'on verra

indiqué

plus loin.

3 0 3 . Marasmiiis (Collybia) holophœus Montag. mss. : unicolor, brurmeus, pileo membranaceo convexo mox explanato radiatim ad marginem usque involutum striato, stipite glabro nudo fistuloso sequali basi decumbente, lamellis subdistantibus angustis utroque fine attenuatis a stipite subremotis — H A B . In foliis dejectis circa urbem. — Coll. ri. 987. D E S C . Pileus 1 - 3 c e n t i m . latus, initio convexus dein explanatus, a c e n tro lineolato-striatus, m a r g i n e primitus involutus. Stipes glaber, l æ v i s , cav u s , 1 1 / 2 - 3 c e n t i m . longus, millim. in majoribus crassus, basi d e c u m b e n s et villo parco myceliï r e s i d u o foliis quisquiliisque a d h æ r e n s . Lamellæ t r i t e t r a d y m æ , subdistantes, angustæ, convexulæ, u t r o q u e fine at magis a d h u c postice attenuatæ stipitem haud attingentes, i n t e g e r r i m æ . OBS. Voisin du M. hepaticus

B e r k . , il en diffère par ses lamelles e n -

tières et par son chapeau m e m b r a n e u x m a r q u é de lignes ou stries rayonnantes.

30/u Marasmius (Collybia) rubricosus Monîag. mss. : pileo carnoso-membranaceo eonvexo-hemisphserieo rubricoso, centro umbonato, margine primo involuto tenuissime plicato-striato, stipite longo striatulo iorlo glabro badio nitido, basi radiatim iibroso-slrigosa affixo, lamellis tridymis confertis attenuatis


CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 111 —8 5

tandem umbrinis, secedenti liberis. — HAB. Ad ramulos, folia et quisquilia in sylvis. — Coll. n. 1 0 2 4 pro parte. D E S C . Pileus carnosulo-membranaceus, centim. latus, rubricosus, umbonatus, umbone obtuso ruguloso, margine primitus involuto tenuissime etprofunde plicato-striatulus. Stipes cartilagineus, badius, nitens, tortilis, g l a b e r r i m u s , 6 centim. longitudine s u p e r a n s , tenuis, 1 / 2 millim. crassus fistulosus, basi fibris radiantibus sordide fulvis, ramulis et foliis alïixus. Lamellœ confertæ, tridymæ, convexæ, utrinque

attenuatæ,

secedenti-

liberæ, primo pallidæ, tandem umbrinœ. OBS. Ce Marasme diffère des M. alro-rubens et M. rhodocephalus M. pyrrhocephalus

et M. ferrugineus

Berk.

F r i e s , par ses feuillets blancs et r a p p r o c h é s , et du Berk. par son stipe libre et ses feuillets, qui ne sont

ni ventrus ni réunis par des veines.

3 0 5 . Marasmius (Collybia) plectophyllus Montag. mss. : Gregarius, pileo membranaceo convexo-hemispbœneo moxexplanato, e centro depresso ad marginem striatulo, ex albo-rubello ad griseo-vinosum vario, stipite valido fistuloso apice incrassato basi subbulbosa farinosa affixo, lamellis tridymis angustis, longioribus adnexis reticulatim conjunctis concoloribus, sporisexiguis albis globosis. — HAB. Ad ramulos et folia die pluvio in sylvis jugi Montabo prope Cayennam, julio et augusto 1841, — Colin. 1045,1046,1047, 1048 c. icone. — Pl. 11, f. 2. D E S C . Pileus membranaceus, hemisphœricus centro depressus, margine primitus involutus, mox expansus e t t u m 3 - 4 centim. latus, e rubello violaceus,sed quoad coloris vim maxime ut videtur variabilis, nisi prospeciebus propriis plures varietates habeantur, supra reticulato-rugulosus. Stipes pro ratione validus, intus vero cavus, supra incrassatus, basi bulbosa albopulverulenta

affixus, cæterum

glaber et nudus, 2 - 3 centim.

longus,

1 1 / 2 - 2 millim. in medio crassus. Lamellæ 1 2 - 1 5 angustissimæ, apici stipitis adnexæ, cum interstitiis brevioribus et venis obliquis reticulato-conj u n c t æ , subdedaloideœ. Sporœ globosœ exiguœ albœ. — N°s 1 0 4 5 pileo dilute griseo-violaceo ; 1 0 4 6 pileo albo-rubello ; 1 0 4 7 pileo violaceo-vinoso; 1 0 4 8 pileo pallide vinoso variant. Obs. Bien que cette espèce offre quelques caractères qui lui soient communs avec une autre que je décrirai plus loin ( M . tessellatus),

on ne sau-


86 — 1 1 2

C. MONTAGNE.

rait cependant la confondra avec elle. Elle en diffère par son chapeau dép r i m é , mais n o n profondément o m b i l i q u é , par la forme irrégulière et non tetra-hexaèdre des mailles du réseau, et par son stipe fistuleux et renflé e » bulbe. Nous avons un certain n o m b r e d'espèces de la Guyane qui offrent ce type r e m a r q u a b l e , semblable à celui que Fries a signalé dans u n Marasme que j ' a i trouvé en 1 8 3 0 son Epicrisis,

page 3 8 5 ,

dans la forêt des A r d e n n e s , et qu'il n o m m e dans M.

faveolaris.

J'avais d'abord la pensée de les

r é u n i r sous le nom générique de Dictyoploca,

mais je crois qu'il est plus

raisonnable d'en former u n e tribu sous ce m ê m e n o m . EXPLICATION DES F I G U R E S . Pl. 11, fig. 2. — 2 a, groupe de plusieurs individus du M a r a s m i u s p l e c t o p h y l l u s vu de grandeur naturelle. — 2 6, un individu du même coupé longitudinalement, pour laisser voir la disposition des feuillets et la cavité du stipe. — 2 c, feuillets vus en dessous, afin de montrer les petites lames transversales qui réunissent les feuillets en un réseau régulier.

306.

Marasmius (Collybia) cfinopus Montag. mss. : erumpens gregarius, pileo minuto e carnosulo m e m b r a n æ e o , convexo centro umbonato, margine involuto striatulo, e rubro fusco, stipite gracili longo fistuloso siccitate (?) compresse- fuligineo glaberrimo, basi iloccosa radiante instructo, lamellis pallidis lineari-attenualis. — HAB. E ramulis erumpens. — Coll. n. D E S C . P i l e u s e a r n o s u l u s , convexo-heinisphsericus, u m b o n a t u s , confier-

tim striatulus, m a r g i n e involutus, e rubricoso-fuscescens, vix 2 millim. latus e t a l t u s . Stipes gracillimus,

lsevis,fuligineo-cinnamomeus,fistulosus,

pro ratione l o n g u s , 3 c e n t i m . a d æ q u a n s , setam porcinam crassitudine haud s u p e r a n s , siccitate compressus et paucistriatus, basi mycelio fulvo radiato strigosus ( u n d e n o m e n ) radiis b r e v i h u s . Lamelke albidæ, haud l a t æ , flexuose lineares, u t r o q u e fine a t t e n u a t æ , antice ob m a r g i n e m pilei involut u m in sectione u n c i n a t æ . S p o r æ . . . . . OBS.

Ce Mai-asme ne saurait être r a p p o r t é au M.

fulviceps,

qui existe

aussi dans la collection. Quoique v o i s i n , il en diffère par l'exiguïté et les stries de son c h a p e a u . Il est encore plus près de mon M. dispar,

mais ses

feuillets a u t r e m e n t conformés et son stipe fistuleux et radié à la base s'apposant i toute réunion.


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.113

3 0 7 . Marasmius (Collybia) congregatus Montag. mss. : subiasciculato-Cflespitosus, pileo membranaceo convexo-hemisphserïco tandem explanato tenuissime plicato - venoso albo-lutescenlc, stipite fistuloso lsevi basi fulvo-lanato, lamellis paucis inæqualibus angustissimis pallidis interruplis utrinque acutis vix attin gentibus. — HAB. in ligno carioso. — Coll. 1081 D E S C . CongTegato-eœspilosus. Pileus primitus margine involuto subglobosus, mox convexo-hemisphœrieus, tandem explanatus, subretieulatim sed parce venoso-plicatus, plicis tenuissimis, 2-2 1/2 centim. latus. Stipes lœvis, teres, subflexuoso-curvatus, fistulosus, e pallido rufus, 5-6 centim. longus, millim. crassus, basi fulvo-lanatus. Lamellœ distantes, inœquales, pallidæ, angustissimæ, vix 1/3 millim. latæ, hinc subplicœformes, longe interruptæ, utrinque attenuatæ, nec stipitem attingentes. O B S . Cette espèce aurait appartenu aux Collybia yicum.

du Systema

mycolo-

Aujourd'hui j e pense qu'elle doit r e n t r e r dans le genre M a r a s m e ,

dont la Guyane nous fournit de si nombreux représentants nouveaux. Elle se rapproche du M. t e r g i n u s Fries, le seul auquel j e puisse la comparer, et s'en distingue par plusieurs caractères dont le plus saillant consiste en des feuillets interrompus dans leur continuité, et si étroits que ce sont plutôt de simples plis.

3 0 8 . Marasmius (Mycena) polycladus Montag. mss. : erumpens, pileo membranaceo hemisphærico nmbilieato centro mamillato glabro e fusco purpureo striato-plicato, stipite corneo fistuloso spadiceo-nigro nitido glaberrimo ramosissimo, lamellis fuscis simplicibus convexis adnatis. — HAB. Rames arborum sylvula slipitorum prolifero-ramosorum ambiens. Cayenna. — Coll. absque n. D E S C . Pileus membranaceus, tenuis, hemisphœricus, 4-8 millim. latus, centro mamillato umbilicatus, cœterum ad marginem involutum plicatosulcatus, e fusco purpureus sanguineusve, glaberrimus. Stipes primo simplex, spadiceo-ater, nitidus, lœvis, filo sutorio (1/4 m i l l i m . ) c r a s s u s , basi bulbosula subcorticali erumpens, mox elongatus, rainosissimus, repens, hinc inde scilicet rainos in cortice radicantes emittens et undique ramos erinûlis densis rigidis horridos redilens. Ramorum quisque proliferorum ëxlreniomui apice pallescens pileum sustinet. Quandoque ranuis a b o r t m i s

87


88 —

114

C.

MONTAGNE.

in appendicem extinctoriiformem desinit. Lamellæ simplices ( 1 8 - 1 2 ) convexæ, 4 millim. in medio l a t æ , stipiti adnatæ sed non d e c u r r e n t e s , pileo concolores. ORS. Celte espèce fort curieuse est parfaitement semblable en petit à mon Polyporus

Rhizomorpha

de la m ê m e c o n t r é e . Elle est

d'ailleurs

analogue et m ê m e voisine d'une a u t r e , publiée par mon excellent a m i le révérend M. J . Berkeley, sous le n o m de M.

sarmentosus.

Elle en diffère

toutefois par la couleur, la dimension et la glabréité de son c h a p e a u , c o m m e aussi par la g r o s s e u r des pédicules.

3 0 9 . Marasmius (Mycena) longipes Montag. mss. : validus, pileo membranæeo convexo - eampanulato lævi depresso margine dense striato vaccino n u d o , stipite corneo-cartilagineo longo striatulo torto intus cavo, basi dilatata tuberculoso, apice dilatato, sicco fragili, madido elastico, lamellis obscurioribus, flcxuoso-undulatis angustis, longioribus subdecurrentibus. — HAB. In foliis delapsis putridis circa Cayennam. — Coll. n. 973. DESC. Pileus c o n v e x u s , c a m p a n u l a t u s , d e m u m centro depresso s u b u m bilicato planiusculus, 2 - 3 c e n t i m . latus, ad m a r g i n e m u s q u e striatulus, glaber, vaccinus. Stipes c o r n e u s , siccus rigidus

demissum

fragilissimus,

m a d i d u s flexilis, lentus, elasticus, 5 - 7 millim. longus, medio millim. c r a s s u s , s p a d i c e u s , intus cavus nec u n q u a m farctus, ad speciem lævigatus at totus e fibris tortis factus, hinc sub lente mediocriter augente tenuissime striatulus, basi dilatatus et fibrilloso-radiosus, c æ t e r u m n u d u s , ad apicem vero sensim ampliatus et in pileum diffusus. Lamellæ t e t r a d y m æ , a n g u s t æ , latiores medio millim. l a t æ , u t r i n q u e a t t e n u a t æ , longiores in stipitem, cui concolores, breviter d e c u r r e n t e s , o m n e s pro ratione crassæ acie obtusiusculæ

flexuoso-undulatæ.

Hymenium t e n u i s s i m u m , vix 0

Sporæ m i n u t i s s i m æ , s p h æ r i c æ , 0

m m

M M

, 0 3 crassum.

, 0 0 3 5 diametro m e t i e n t e s .

OBS. Espèce r e m a r q u a b l e de la sous-tribu des Chordales,

avec a u c u n e

desquelles j e ne saurais la c o m p a r e r . Elle croît sur les feuilles de Monocotylédonées.

3 1 0 . Marasmius (Mycena) guyanensis Montag. mss. : pileo heniisphserico mox expanso membranæeo tenuissimo umbrino radiatim plicatulo, margine ob lamellas prosilientes denticulato, stipite capillari striatulo, basi floccosa insititio casterum glaberrimo, lamellis 8 ad 1 2 angustissimis convexulis attcnuatis pallidis non


CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

115 —

89

attingentibus. — HAB. Ad folia dcjecta in sylvis humidis. — Coll. n. 9 9 5 c. icone. — Pl. 1 1 , fig. 5 . OBS. Cette jolie petite espèce, dont M . Leprieur m'a remis un dessin d'après nature, se rapproche par plusieurs caractères du M. phalus.

hœmatoce-

Toutefois la couleur du chapeau, assez constante dans ce genre, et

l'étroitesse des feuillets non ventrus et d'ailleurs plus nombreux, s'opposent à leur réunion. Les feuillets sont conformés comme ceux du M.

castaneus

décrit plus haut ; mais tout le reste est fort différent. EXPLICATION DES FIGURES. Pl. 11, fig. 5. Quatre individus du Marasmius guyanensis vus de grandeur naturelle et dans diverses positions.

S U . Marasmius (Mycena) rubellus Montag. mss. : gregarius, pileo membranæeo convexo umbilicato tandem explanato rubente floccoso-sericello, margine exsiccatione vix striatulo, stipite insititio spongioso-farcto fuscescente, pilis albis fasciculatis villoso, lamellis tridymis postice latioribus antice attenuatis stipiti dense adnatis concoloribusque. — HAB. In foliis dejectis sylvarum umbrosarum circa Cayennam, augusto. — Coll. n. 9 9 3 c. icone. — Pl. 1 1 , fig. 6 . DESC. Pileus m e m b r a n a c e u s , pellucidus, initio hemisphsericus tandem explanatus, centro depresso umbilicatus, rubellus, floccis appressis sericeus, margine vix ( a n exsiccatione?) s t r i a t u s , 6 - 1 5 millim. latus. Stipes basi floccoso-radiatus, striatus,

floccis

fuscescens, apice dilutior, solidus, s p o n g i o s o - f a r c t u s , albis fasciculatis

vestitus,

1 - 1 / 2 - 3 centim.

longus,

1/2-1 millim. crassus. Lamellæ tridymæ, fuscæ, angustæ, stipitem versus, cui dente adnatæ sunt, latiores inde attenuato-acutæ. Sporæ m i n u t i s s i m æ , albæ, motu browniano incitatæ, pellucidæ. OBS. Notre Marasme est voisin du M. saccharinus,

dont il diffère sur-

tout par son chapeau non plissé, et par ses feuillets non anastomosés en forme de réseau. EXPLICATION DES FIGURES. Pl. 11, fig. 6. — 6 a, trois individus du Marasmius rubellus vlis de grandeur naturelle sur la feuille où ils vivent. — 6 6 , moitié d'un chapeau coupé verticalement, afin de montrer la forme des différents ordres de feuillets, vue uns fois et demie plus grande que nature.


90 — 116

C.

MONTAGNE.

3 1 2 . Marasmius (Mycena) gamophyllus Montag. mss. : pileo convexo demum applanato radiato-striato cum stipite longo gracili pleno aequali albo-velutino basi fibrilloso-radicato coneoloribus fuliginosis, lamellis angustis ochracco-pallidis adnexis connatoreticulatis. — H A B . Ad folia dejecta circa Cayennœ. — Coll. n. 997. DESC. Pileus m e m b r a n a c e u s , convexus, tandem e x p l a n a t u s , s t r i a t u s , h m i l l i m . l a t u s . Stipes 2 - 3 c e n t i m . longus, filiformis, l æ v i s , villo brevi albo patente totus vestitus, basi fibrillis fuscis r a d i a n l i b u s folio aflixus. Lamellæ a n g u s t æ , pallescentes, a n a s l o m o s a n t i - r e t i e u l a t æ . OBS. Cette petite espèce est voisine du M. faveolaris

F r i e s , qui en dif-

fère p a r un chapeau plus ample, et par u n stipe c o u r t , glabre et c r e u x .

3 1 2 bis. Marasmius (Mycena) tessellalus Montag, mss. : albus, pileo membranæeo convexo tandem expanso, centro profunde umbilicato, radiatim striatulo, reticulato-tessellato, stipite brevi sursum dilatato deorsum attenuato insititio solido, lamellis confertis tri-tetradymis angustissimis utrinque attenuatis venis crebris transversalibus conjunctis. — H A B . Ad ligna denudata in sylvis, prope Cayennam. — Coll. n. 1 0 4 4 . D E S C . Totus a l b u s . P i l e u s m e m b r a n a c e u s , tenuis, convexus (an primitus m a r g i n e involutus et t u m Collybiarius ?), t a n d e m expansus, 2 - 5 c e n t i m . latus, centro alte umbilicatus subeyathiformis, confertim s t r i a t u l u s , venulis hymenii in sicco prosilientibus r e t i c u l a t o - t e s s e l l a t u s , alveolis

quadratis

hexagonisve. Stipes cartilagineus, brevis, validus, solidus, glaber, apice a m p l i a t u s , basi insititia ligno affixus 1 1/2-3 1/2 c e n t i m . longus 1-2 m i l l i m . medio c r a s s u s . Lamellæ s u b t e t r a d y m æ , c o n f e r t æ , u t r i n q u e

1/2 atte-

n u a t æ , medio m i l l i m e t r u m ad s u m m u m latæ, in stipitem ob pileum u m b i licatum breviter d e c u r r e n t e s , cujuscumque ordinis per venas transversales sat c r e b r a s r e t i c u l a t o - c o n j u n c t æ , t r a n s i t u m ad Polyporeos, Favolum p r æ s e r t i m , significantes.

3 1 3 . Marasmius ( M y c e n a ) stenophyllus Montag. mss. : pileo m e m b r a n æ e o tenerrimo convexo-plano pallido lævi, sicco r a diato-venoso, stipite brevi basi insititio fusco, apice pallescente glabro opaco, lamellis paucis initio angustissimis snbramosis


117 — 91

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

aut marginem versus (ambitu) reticulatis — HAB. Ad cortices ramorum prope Cayennam. — Coll. n. 1 0 2 9 . DESC. Pileus tenuissime membranaceus, hyalinus, pallidus, primo convexus, dein explanatus, 5-7 millim. latus, supra lævis. Stipes 8-15 millim. longus, 1/2-1 millim. crassus, basi brunneo-fuscus, apice leniter incrassatus,

intus medulloso-farctus,

lævis, u m b r i n o - o p a c u s .

Lamellæ

paucæ

(8-12) pileo concolores, initio omnium angustissimæ, vix 1/4 millim. latæ, in pileum siccitate ita inflexæ ut lamellas Cantharelli plicæformes referant, demum millim. latitudine metientes ramosiusculæ et ambitum versus pilei venoso-reticulatse. Sporæ albæ globosæ. OBS. Les individus j e u n e s de ce Marasme ressemblent à une Chanterelle. Peut-être appartient-elle plutôt aux Mycènes du genre Agaric. Mais dans un âge plus avancé, ses feuillets ayant acquis plus de largeur, q u o i que pourtant toujours infiniment étroits, elle se rapproche davantage des Marasmes où son port m e l'a fait placer.

314. Marasmius (Myecna) niveus Montag. mss. : pileo membranaceo campamilato - expanso tandem explanato niveo a centro striato stipiteque longiusculo cinereo - fuscescnte lævi basi fibroso-radiato affixo glabcrrimis , lamellis tetradymis angustissimis lanccolatis haud attingentibus pileo concoloribus. — HAB. Ad ligmim.— Coll. n. 1 0 3 8 . DESC. Pileus membranaceus, tenuis, niveus, e centro ad ambitum striat u s , expansus, 2 5 millim. latus, tandem applanatus. Stipes 3-4 centim. longus, fere millim. crassus, e cinereo fuscescens, fistulosus, basi

fibrillis

radiantibus pallidis ligno affixus, cæterum æqualis glaber. Lamellæ tetradymæ, subdistantes, omnes angustæ, lanceolatæ, antice scilicet posticeque a t t e n u a t æ , longiores autem apicem stipitis vix a t t i n g e n t e s , pileo concolores, minores vero 1-2 millim. longitudine vix æquantes. OBS. Ce Marasme a plusieurs caractères communs avec le précédent ; mais il est beaucoup plus grand , et ses feuillets sont libres et non réticulés par des veines. Il diffère en outre du

M. consocius

Berk. par les

mêmes caractères.

315. Marasmius (Nycem) ferrugineus Berk. Not. of som. Brazil. Fungi, p. 2. — Hab. Ad ligna et folia prope Cayennam. —

Coll. n. 1025.


92 — 118

C.

MONTAGNE.

3 1 6 . Marasmius (Mycena) atro-rubens Berk. (sub A garico) Enum. of Fung. Surinam, coll. by D . Hostmann, n. 2 . — H A B . In ramulis dejectis. — Coll. n. 1 0 2 1 . r

317. Marasmius (Mycena) fulviceps Berk. Dec. of Fungi, n. 157. — HAB. Ad ligna cariosa. — Coll. n. 1079. 3 1 8 . Marasmius (Mycena) hœmatocephalus Montag. Cent. I, n. 26, sub A garico. — Cuba, Crypt., p. 418, t. 17, f. 4. — Fries,Epier., p. 382. — HAB. Adligna et folia. — Coll. n. 990, 1 0 2 2 et 1 0 2 3 . E

3 1 9 . Marasmius (Mycena) dispar Montag. Ann. se. nat., 2 s é r . , t. II, p . 7 9 , t. 4 , f. 3 . — Fries, c. — H A B . Ad folia dejecta. Coll. n 9 9 1 . 3 2 0 . Marasmius (Mycena) decurrens Montag. mss. : pileo m e m b r a n æ e o e convexo explanato tandem umbilicato subumbelliformi pallido striato, stipite corneo setiformi farcto umbrino basi dilatata fulva affîxo, lamellis distantibus semilanceolatis longe decurrentibus pallidis. — HAB. Ad cortices et folia prope Cayennam. — Coll. n. 9 8 4 . DESC. Pileus m e m b r a n a c e u s , initio convexus t a n d e m e x p l a n a t u s , imo c e n t r o depresso subumbelliformis a u t cyathiformis, pallidus, 5 - 9 m i l l i m . l a t u s , m a r g i n e striatus e x p a n s u s . Stipes u m b r i n u s , g l a b e r , intus farctus n e c u n q u a m fistulosus, setiformis, 1-1 1 / 2 c e n t i m . longus, apice leniter incrassatus et lævis, basi orbiculari dilatata fulva affixus. L a m e l l æ p a u c æ s. distantes, pileo c o n c o l o r e s , longiores u t r i n q u e attenuatæ stipiti d e c u r r e n t e s et antice venoso-connexæ. OBS. Les feuillets assez l o n g u e m e n t d é c u r r e n t s de cette jolie petite espèce la r a p p r o c h e n t des seuls M. languidus M.

mitiusculus

F r i e s , M. clavœformis

et

B e r k . On la distinguera du p r e m i e r p a r son chapeau d é -

p r i m é , m e m b r a n e u x et g l a b r e , et la m i n c e u r de son pédicule qui n e s'attache pas à la m a t r i c e de la m ê m e façon, et du second p a r ce d e r n i e r c a r a c t è r e et par sa glabréité. Ses feuillets amincis aux deux bouts e m p ê c h e r o n t enfin de la confondre avec le t r o i s i è m e .

3 2 1 . Marasmius (Mycena) polygrammus

Montag. mss. : unicolor,


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.1 1 9 — 93

pileo membranaceo campanulato radioso-intiltistriato glaberrimo margine expanso sicco ferrugineo, stipite æquali rufo-velutino glabrescenti fistuloso, lamellis angustissimis albis adnexis haud anastomosantibus. — HAB. In sylvis circa Cayennam. — Coll. n. 1 0 3 9 . DESC.

Pileus m e m b r a n a c e u s ,

campanulatus,

centro

umbonalus,

1 1 / 2 centim. l a t u s , multis striis radiantibus sulcatus, glaber. Stipes fistulosus, rufo-velutinus,

tandem derasus glabrescens, t u m longitrorsum

lineolatus, 3 centim. et ultra longus, 1/2-1 millim. crassus, basi L a m e l l æ tridymæ, confertæ, angustissimæ, vix semimillim. latæ, atten u a t æ , a d n e x æ , pallidœ. OBS. J e croyais d ' a b o r d , s u r la simple d i a g n o s e , avoir sous les yeux le M. mitiusculus du révérend Berkeley, l e q u e l , consulté à ce sujet, m e répondit que c'était une espèce fort différente de la sienne et probablement inédite. J e n ' e n connais pas u n e autre à lui comparer. Sans renseignements précis de la part de M. Leprieur, j e ne puis être s û r d e la couleur de ce Marasme à l'état de vie, ni de son habitation.

3 2 2 . Lentinus strigosus Fries, Epicr., p. 3 8 8 . — Montag., Ann. sc. nat., 2 sér., t. XIII, p . 2 0 1 . — HAB. Ad truncos arborum. E

3 2 2 . Lentinus velutinus Fries, l. c, p . 3 9 2 . — Montag., Cuba, Crypt., p . 4 1 6 , pl. 1 7 , f. 3 . — H A B . Ad truncos. — Coll. absque n. 3 2 3 . Lentinus zonatus Lév. Champ, exot., n. 3 1 , in Ann. sc. nat., octob., 1 8 4 4 , p. 1 7 6 . — HAB. Ligna emortua. — Coll. n. 9 7 5 et 9 7 6 . OBS. Notre Champignon ne diffère de l'exemplaire type, que j ' a i pu examiner chez M. Léveillé, que par l'anastomose de l'extrémité décur rente des feuillets, ce qui me l'avait d'abord fait prendre pour le L. burgkii

Schom-

Berk.

3 2 4 . Lentinus Leprieurii Montag. mss. : parvulus, pileo papyraceo-eoriaceo convexo centro umbilicato fusco ! pilis fasciculalis brevissimis deciduis obtecto, stipite farcto villoso, lamellis coneoloribus angiistissimis integris dimidiatisque albo-pruinosis


94 – 120 C. MONTAGNE in stipitem breviter decurrentibus. — HAB. In ligne ad earhoncuî ambusto in sylvis Guyanensibus a cl. Lcpricur inventus et ei dicatus. — Coll. n . 9 7 4 . DESC.

T o t u s fungus fuscus, v e l u t i n u s , s e s q u i c e n t i m e t r u m a l t u s . P i l e u s

p a p y r a c e u s l e n t u s , c e n t i m . et q u o d excedit l a t u s , c o n v e x u s , c e n t r o alte u m b i l i c a t u s , subinfundibuliformis, o r b i c u l a r i s , ambitu pilis

r e g u l a r i , ciliatus,

obtectus brevissimis fasciculatis, pileo apice c o n c o l o r i b u s , at sub

microscopio d e c o l o r i b u s , t a m densis ut fungus tomentoso-velutinus a p p a r e a l . S u b s t a n t i a t e n u i s , p a p y r a c e a , flexilis. Stipes c e n t r a l i s ,

centim.

altus,

m i l l i m . c r a s s u s , solidus, iisdem pilis sed q u o q u e d e n s i o r i b u s rigidis

hir-

s u t u s , basi mycelio floccoso p a r c o c a r b o n i b u s affixus, apice dilatatus et in p i l e u m obeonicus e x p a n s u s . L a m e l l æ i n t e g r æ

aut dimidiatæ, tenuissimæ

a n g u s t i s s i m æ q u e , vix 1/4 millim. l a t æ , u t r i n q u e a t t e n u a t æ , acie r i m æ pileo c o n c o l o r e s . L o n g i t . p i l o r u m s e m i m i l l i m .

integer-

adæquat.

O B S . Ce C h a m p i g n o n a la c o u l e u r et p r e s q u e le velouté du L.

velutinus,

m a i s il en diffère p a r les d i m e n s i o n s , l'habitat et u n e foule d ' a u t r e s c a r a c t è r e s . Il est a u s s i t r è s distinct du L. fulvus

par l'absence d e s stries s u r le

c h a p e a u . Sa c o u l e u r le fera d i s t i n g u e r aussi d e m o n L.

tephroleucus.

3 2 5 . Panus Cantharelloides Montag. mss. : pileo carnoso-coriaceo lento griseo-umbrino tandem vaccino, varie lobato, lobis s u b zonatis striatulis, centro umbilicato, stipite lignoso glabro suboxcentrico basi disciformi affixo, lamellis confertissimis dichotome ramosis acie obtusis subplicœformibus decurrentibus. — HAB. Ad ligna denudata. — Coll. n. 1041. D E S C . P i l e u s m e m b r a n a c e o - c o r i a c e u s , l e n t u s , in vivo (ex icone) g r i s e o u m b r i n u s , siccus e fulvo vaccinus, initio i n t e g e r , m a r g i n e t a n t u m u n d u l a t o r e p a n d u s , 2 c e n t i m . l a t u s , centro d e p r e s s o - u m b i l i c a t u s , c o n c e n t r i c e z o n a tus, mox a m p l i a t u s , fere ad c e n t r u m u s q u e l o b a t u s , lobis flabelliformibus l o n g i t r o r s u m s t r i a t u l i s , adultus plurifissus et latitudinem fere t r i u n c i a l e m ( 8 c e n t i m . ) a d æ q u a n s . Stipes u t in L e n t i n i s l i g n o s u s , s o l i d u s , u m b r i n u s , sursum deorsumque

dilatatus, 3-4

c e n t i m . l o n g u s , 2 m i l l i m . in m e d i o

c r a s s u s , basi discoidea ligno p u t r i d o

affixus.

Lamellæ

confertissimæ,

d i c h o t o m æ et venis a n a s t o m o s a n t e s , o m n i u m a n g u s t i s s i m æ , vix 1 / 2 0 millim. l a t æ , c r a s s æ , acie o h t u s æ , plicas Merulii

tremellosi

r e f e r e n t e s , at non

p o r o s æ , in d u a s l a m i n a s scissiles. O B S . E s t - c e là ce Lenfinus

Flos.

o r i g i n a i r e de la m ê m e c o n t r é e , qui


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS121

n'a jamais été décrit, ni peut-être vu dans son état parfait, et que Fries soupçonne appartenir au genre Panus?

Cela serait possible, mais j e n'ose

l ' a f f i r m e r . En tout c æ , cette Agaricinée tient des Lentinus des Panus rellus

par le s t i p e ,

p a r ses lamelles rayonnantes et dichotomes et des

Cantha-

par leur extrême étroitesse qui les réduit à de simples plis. Quand

ce champignon est vieux, son chapeau prend la couleur de m o n Leprieurii.

Polyporus

M. Leprieur a peint notre e s p è c e ; le chapeau, dans sa figure,

a à centim. de large et est encore dans son état d'intégrité et infundibuliforme ; le stipe, qui est comme strié e t renflé à la b a æ , n ' a pas moins de 6 millim. d'épaisseur dans son milieu.

526: Panus Leprieurii Montag. mss. : erumpens, pileo convexoplano lsevi cervino coriæeo-lento, sicco fragili, margine primum involuto, stipite subexcentrico corneo longiusculo glabro apice . striatulo interne tandem eroso-squamuloso pallido, basi subincurva dilatato, lamellis postice rotundis et a stipite secedcntibus simul concretis sensim ad marginem attenuatis carneo-pallidis. — HAB. E ligno emortuo ut Panus Delastrii erumpens. Hujus fungi, congenerum decoris, formant duplicem œtate, ut videtur, diversam circa Cayennam legit cl. Leprieur, cui de scientia amabili tam bene merito, libenti et grato animo dicavi. — Coll. n. 980 junior, 981 adultus et perfectus. DESC. F u n g u s adultus 3 centim. altus, 4 centim. latus. Pileus coriaceus, siccus rigidus, madidus l e n t u s , flexilis, convexus, j u n i o r subumbonatus et margine regulariter orbiculato involuto insignis, mox explanato et a m bitu subirregulari, tune 4 centim. diametro s u p e r a n s , cervinus et margine excepto tenuissime striato omnino lævigatus et n u d u s . Stipes corneo-cartilagineus, rigidus, solidus, prima œtate centralis, dernum

subexcentricus,

3 centim. longus, 3 millim. in medio — 5 millim. apice in pileum confluente crassus et squamis furfurosis Iaxis vestitus, pallidus, basi

sœpe

incurvus et e ligno e r u m p e n s . L a m e l l æ c o n f e r t æ et confertissimæ, inœqual e s , postice latiores r o t u n d a t æ , a l i æ liberæ, a l i æ in membranam

annula-

rem stipitem cingentem forsan primitus eidem adhœrentem ( c u m adsunt s t r i æ tenuissimœ) coalitæ, sensim ad marginem procurrentes attenuatæ, c a r n e o - p a l l i d æ , sub microscopio et

trans lucem v i s æ transversim s e u

secundum eorum latitudinem fibroso-radiatœ. Sporœ Mes. Cette espèce, sans être la plus

grande,

nie parait la plus remar-

95


96 — 1 2 2

C.

MONTAGNE.

q u a b l e du g e n r e , s u r t o u t

en raison de son pédicule c e n t r a l . T o u s les

c a r a c t è r e s c o n c o r d e n t avec ceux s u r lesquels F r i e s l'a établi, et le c o n firment d ' u n e m a n i è r e plus solide e n c o r e . J e n e connais q u e le P.

badius

B e r k . , qui ait le stipe c e n t r a l , m a i s le c h a p e a u est infundibuliforme et velouté, etc.

3 2 7 . Panus rubicundus Montag. mss. : ruber, pileo carnoso lento crasso excentrico margine tenuescente tandem lobato-fisso, stipite brevi crasso sublaterali, lamellis determinate stipiti d e currenti-affixis inæqualibus, latis, concoloribus ? antice v e noso-connexis. — H A B . Ad ligna circa Cayennam. — Coll. n. 1 0 6 1 . D E S C . Unicolor, r u b e r . P i l e u s c a r n o s o - c o r i a c e u s , convexus,

crassus,

a m b i t u t e n u e s c e n s , in sicco a n g u l o s u s at p r o r s u s g l a b e r , 1-4 c e n t i m . l a t u s . S t i p e s e x c e n t r i c u s a u t in individuo unico s u b l a t e r a l i s , solidus, 5 m i l l i m . l o n g u s , crassitie m u l t u m v a r i a n s , i n t e r d u m c u m pileo confusus et s u b n u l l u s . L a m e l l æ s u b c o n f e r t æ t r i d y m æ , convexæ,

determinatæ, utrinque

a t t e n u a t æ , m a r g i n e m v e r s u s pilei venis c o n n e x æ , c o n c o l o r e s . OBS. T r è s différent sc.

nat.,

du

Panus

granulatus

B e r k . et M o n t a g . ( A n n .

e

3 s é r . , I V , p . 3 5 5 ) , près d u q u e l il vient se p l a c e r .

328. Panus hygrophanus Montag. mss. : horizontalis, ochroleucus, pileo coriaceo-membranaceo, primitus reniformi demum semiorbieulari-flabellato, ambitu hygrophano sublobato, stipiteque laterali vel excentrico brevi glaberrimis lamellis distantibus dichotomis inæqualibus stipiti decurrentibus marginem pilei versus attenuatis. — HAB. In ligno putrido circa Cayennam. — Coll. n. 1016. DESC. Pileus Laschiæ haud

papulosæ

coriaceo - m e m b r a n a c e u s , p r i m i t u s (Fl.

Chil.

Crypt.,

reniformis

et

tum

t. 7 , f. 8 ) forma m a g n i t u d i n e q u e

absimilis, dein semiorbiculari-expansus, 3 - 4

centim. latus.

g e r , t a n d e m f l a b e l l i f o r m i - l o b u l a t u s , a m b i t u i n t e r lamellas

inte-

hygrophanus,

c œ t e r u m o p a c u s , g l a b e r , s u p r a m a r g i n e s t r i a t u s , in vivo a l b u s , s e c u n d u m inventorem,

at exsiccatione

ochroleuco-fuscescens.

m a x i m e v a r i u s , s u b n u l l u s vel h-8 m i l l i m .

Stipes

longitudine

longus, nigrescens,

e x c e n t r i c u s v. l a t e r a l i s . H y m e n i u m siccum Cantharellum

glaber,

e x g r . C.

allii-


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.1 2 3 —

odorum

referens, fuscum. Lamellæ a l b æ , tandem fuscæ, dichotomæ, s u b -

distantes, acie intégræ, plures dimidiatæ, in stipitem d e c u r r e n t e s . O B S . Cette espèce, si j e ne me trompe pas en la rapportant à ce genre et non aux Agarics pleurotes, comme j e l'eusse fait autrefois, cette espèce se distingue très bien de toutes les autres par la glabréité et la t r a n s p a rence du chapeau, tant sa substance membraneuse est mince.

329. Panus bicolor Montag. mss. : pileo carnoso-coriaceo ton ni semiorbiculari luxido vel umbrino - cervino, supra glabro radioso-lineolato, stipite complanato laterali longiusculo basi strigoso-affixo, lamellis angustis linearibus inæqualibus confertis decurrentibus acie obtusis atris. — HAB. Ad ligna denudata. — Coll. n. 957. D E S C . Totus g l a b e r , petaloideus. Pileus c a r n o s o - c o r i a c e u s , l e n t u s , tenuis, semiorbicularis, postice in stipitem lateralem horizontalem 1 1/2 centim. longum, apice c o m p l a n a t u m , mox cylindraceum, basi vero fibris radiantibus affixum confluens, sesquicentim. latus, luridus aut u m b r i n o cervinus g l a b e r r i m u s , lineolatus. Lamellæ angustæ, p r o r a t i o n e crassæ, t e t r a d y m æ , prorsus atræ ! in stipitem determinate d e c u r r e n t e s , acie obtusæ. O B S . Les couleurs de ce Champignon le distinguent suffisamment de ses congénères.

330. Schizophyllum commune Fries, l. c, p. 403. — HAB. In foliis dejectis putridis Hymenœæ Courbaril circa Cayennam — Coll. n.683 et 1002. 3 3 1 . Schizophyllum umbrinum Berk., Dec. of Fungi, n. 302, in Lond. Journ. ofBot., vol. III, t. 1, f. 1. — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 1003 et 1004. 332. Lenzites repanda (Pers.) Fries, l. c, p. 404. — Montg., Crypt. Cuba, p . 382, t . 14, f. 4 ; sub Dœdalea P. — HAB. Ad truncos. — Coll. n. 9 3 6 . 333 Lenzites striata (Swartz) Fries, l. c., p . 406. — HAB. Ad cortices arborum. — Coll. n. 6 8 9 ; sub L. interrupta, non Fries. 3

97


98 — 124

C.

MONTAGNE.

POLYPOREI F r i e s .

3 3 4 . Boletus decipiens Berk. et Curt., Cent, of North American Fungi, n. 4 0 . — H A B . In Guyana. — Coll. Absque n° unieum spécimen a cl. Berkeley visum. POLYPORUS. — A.

Eupolyporus.

3 3 5 . Polyporus (Lenti) agariceus (Kœnig) Berk., Not. of Fungi in theHerb. of th eBrit. Mus., n . 1 3 . — Favolus ciliaris Montag., Ann. sc. nat., décemb. 1 8 4 3 , pl. 1 5 , f. 2 . — H A B . Ad. ligna. — Coll. n . 9 5 2 . r e

3 3 6 . Polyporus (Lenti) Tricholoma Montag., l Centur., n . 5 3 , et Cuba, Crypt., p . 4 1 1 , pl. 1 7 , f. 1 . — Fries, Epier.,1, p . 4 3 1 . — H A B . Ad ramulos emortuos. — Coll. n . 9 4 3 et 9 4 4 . e

3 3 7 . Polyporus (Lenti) guyanensis Montag., 2 Centur., n. 1 0 , Ann. sc. nat., avril 1 8 4 0 . — H A B . Ad ligna. — Coll. n. 1 0 6 7 . OBS. On en t r o u v e q u e l q u e s individus dont le c h a p e a u , ouvert s u r u n côté j u s q u ' a u s t i p e , p a r a î t flabelliforme.

3 3 8 . Polyporus (Lenti) gracilis Klotzsch. — Berk., Descr. of Exot. Fungi in the coll. of sir W. J. Hooker, n . 5 , p . 3 8 4 . — H A B . Ad ligna et cortices. — Coll. n . 9 5 3 . 3 3 9 . Polyporus (Spongiosi) megaloporus Montag. mss. : pileo subsemiorbiculari coriaceo tenui piano radiato-striolato fusco-nigrescente glabro, margine repando incurvo, stipite brevi crasso, poris maximis radianti-elongatis decurrentibus concoloribus acie acutis laceratisque. — H A B . Ad corticem arborum. — Coll. n . 9 5 8 bis. D E S C . Pileus c o r i a c e u s , r i g i d u s , postice 3 m i l l i m . c r a s s u s , s e n s i m ad marginem demissum acutum repandum quandoque involutum tenuescens, 5 - 9 c e n t i m . l a t u s , 3-6 c e n t i m . l o n g u s , s u p r a p l a n u s , a c e n t r o r a d i a t o s t r i a t u s , colore e lurido n i g r e s c e n s g l a b e r . Stipes l a t e r a l i s , c e n t i m . l o n g u s et c r a s s u s , basi dilatata affixus, c o n c o l o r . P o r i r a d i a n t e s , m a x i m i , fundo p l a n i , 1-2 m i l l i m . et u l t r a longi, s e m i m i l l i m . lati, o r e acuti et l a c e r a l i , pileo stipitique c o n c o l o r e s .


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.125

OBS. Je ne saurais c o m p a r e r ce Polypore qu'avec le P .

Schweinitzii,

pour lequel j e l'aurais d'abord p r i s , si M. Berkeley, qui a vu ce dernier, ne m'avait averti qu'il était fort différent et probablement inédit. Il croît sur le tronc d'un Bombax

! e

340. Polyporus (Melanopodis) Leprieurii Montag., 2 Centur., n. 1 3 , l. c, tom. X I I I , pl. 6, f. 1. — H A B . Ad ligna cariosa in sylvis circa Cayennam. — Coll. n. 5 3 1 , 935 et 1068. Var. Stipite concolori. — Coll. n. 864. OBS. Cette variété se distingue s u r - l e - c h a m p du type par la couleur du pédicule, qui est la m ê m e que celle du chapeau. Toutefois le petit épatement en disque de ce stipe est parfaitement noir et décèle son origine.

341. Polyporus (Petaloides) grammocephalus Berk., Enumer. of Fungi coll. byB. Cumin g, n. 10. — Var. Cayennensis Montag. mss. OBS. Ce Champignon, dont il n'existe q u ' u n exemplaire dans la collection et que j ' a v a i s pris pour u n e forme du P . spathulatus

Hook., à moi

inconnu, n'en diffère peut-être pas essentiellement. Par la couleur c a n nelle et les stries rayonnantes de son chapeau, il ressemble surtout P . grammocephalus

au

Berk. ; mais il s'en éloigne p a r l'exiguïté des pores

et la longueur plus grande de son stipe ( 1 c e n t i m . ) , sur lequel les pores sont d'ailleurs d é c u r r e n t s .

342. Polyporus (Petaloides) tephromelas Montag., l. c., n. 12. — HAB. In ramis putridis dejectis. 343. Polyporus (Petaloides) dealbatus Berk. et Curt., Centur. of North. Amer. Fungi, n. 46. — H A B . In terra nuda. — Coll. n. 9 4 1 . 344. Polyporus (Petaloides) multiformis Montag. mss. : pileo coriaceo subdimidiato polymorpho reniformi - spathulato, cochleariformi, supra rufo-vaccino concentrice subzonato fibrillisque ad ambitum usque crenatum radiantibus, subtus umbrino, stipite laterali e tomentoso scruposo inæquali concolori, poris e rotundo-angulatis minimis fuscis ore farinosis in stipite longe decurrentibus. — HAB. Ad terram circa Cayennam. — Coll. n. 939.

99


100

126

C.

MONTAGNE.

D E S C . P i i e u s c o r i a c e u s , p o l y m o r p h u s , reniformis, s p a t h u l a t u s , cochleariformis,

auriscalpium r e f e r e n s ,

parvus,

7 - 1 5 millim. longus, 1 - 1 / 2

c e n t i m . l a t u s , vix millim. in medio c r a s s u s , m a r g i n e m versus

crenulatum

a c u t i s s i m u m u n d u l a t u m q u e a t t e n u a t u s , s u p r a rufo-vaccinus, radiato-fibrillosus et lineolis nigris concentricis zonatus r u g o s u s q u e . H y m e n i u m u m b r i num.

Stipes l a t e r a l i s , r a r o

inter 1 / 2

et 1 1/2

centim.

e x c e n t r i c u s , t u m pileus

infundibuliformis,

l o n g u s , p e n n a m c o l u m b i n a m c r a s s u s , initio

rufo-tomentosus tandem tuberculoso-scruposus, radicans.

Contextus fibro-

s u s r h a b a r b â r i n u s , strato i n t e r m e d i o n i g r e s c e n t e i n s i g n i s . P o r i fusci, m i n u t i s s i m i , oculo n u d o i n c o n s p i c u i , 1 / 2 m i l l i m . longi, e r o t u n d a t o a n g u l a t i p r i m i t u s ore g r a n u l a t o farinosi et t u m ac s p e c i e m , prsesertim s u b m i c r o s copio, 5/100

fimbriati,

tandem nudiusculi obtusi, majores 8 / 1 0 0 — minores

m i l l i m . d i a m e t r o æ q u a n t e s et in stipite d e c u r r e n t e s .

OBS. Cette espèce a des c a r a c t è r e s qui la r a p p r o c h e n t du P.

obsoletus

F r i e s , m a i s elle en diffère p a r son e x i g u ï t é , p a r son c h a p e a u c o r i a c e , ses p o r e s c o u r t s , e t c . J e l'ai t r o u v é e mêlée quelquefois avec la p r é c é d e n t e .

Descr. of Coll. n. 967.

3 4 5 . Polyporus (Dicbroi) gilvus F r . — Var. Scabro-rugosus Berk., Exot. Fung., n. 31, p. 389. — HAB. Ad cortices. —

3 4 6 . Polyporus (Dicbroi) Ilostmanni Berk., Enum. of Fungi coll. by Dr Hostmann in Surinam, n. 5 , p. 1 3 9 . — H A B . Ad t r u n cos, — Coll. 1 0 7 0 .

347. Polyporus (Lignescentes) actinobolus Montag. mss. : apus, pileo coriaceo-suberoso rigido, convexo-hemisphserico concentrice zonato unicolori fulvo-ferrugineo brunnescente radiatim rugoso glabro, intus ligneo, margine obtuso, subtus late sterili radiato-rimoso, poris tenuissimis brevissimisque cinnamomeis — HAB. Ad arborum rarhos in Guyana. — Coll. n. 856. D E S C . P i l e u s s e m i o r b i c u l a r i s , convexus, m e d i o nec toto m a r g i n e postico affixus, 6 - 7 c e n t i m . l a t u s , 4 c e n t i m . l o n g u s , 7 m i l l i m . c u m poris in m e dio c r a s s u s , e fibris e x t a n t i b u s a c e n t r o ad a m b i t u m rigide r a d i a t i s r u g o sus,

u n i c o l o r , fulvo-ferrugineus,

sed et c o n c e n t r i c e lineolis et l i t u r i s

fuscescentibus z o n a t u s , s u b t u s c o n c h a t u s . Margo p a t e n s ad s p e c i e m a t t e n u a t u s , at r e v e r a s u b t u s i n c r a s s a t u s d e t e r m i n a t e sterilis et

tenuissime


CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

12 7 -

1 0 1

longitrorsum sulcatus. Hymenium conchatum. Pori tenuissimi, inconspicui, cinnamomeo-umbrini, postice 2 millim. longitud. attingentes, sensim vero breviores simul atque ad ambitum, ubi rudimentarii, approximantur. OBS. Cette espèce est pour ainsi dire intermédiaire entre le P. tus, dont elle a le facies, si on la regarde en dessus et le P.

radia-

verruculosus

Fries, auquel elle ressemble par la couleur de l'hyménium. Elle diffère du premier par la couleur de ses pores, du second par l'absence de tubercules et de tomentum du chapeau, et de tous les deux par la grandeur de ses pores et surtout par u n e large bande calleuse qui règne au-dessous

du

bord antérieur. re

348. Polyporus(Ligneseentes) cubensis Montag., 1 Cent., n. 5 2 . — Cuba, Cryptog., p. 404, t. 16, fig. 3 . — Fries, Epicr., p. 462. — HAB. Ad truncos arborum. — Coll. n. 927. 349. Polyporus (Fomes) rugosus Nees, Nov Act. Acad. nat. curios., t. XIII, p . 2 1 (seorsim), t. VII. — Fries, Epicr., t. I , p. 435. — HAB Coll. n. 862. 350. Polyporus (Fomes) Schomburgkii Montag. et Berk. in Berkeley, Dec. of Fung., n. 12. — Coll. n. 3 5 1 . Polyporus (Fomes) lucidus Leys. — Fries, l. c., p. 4 4 2 . — HAB. Ad terrain. — Coll. n. 1 0 7 4 specimina juniora. 3 5 2 . Polyporus (Fomes) fornicatus Fries, in Linnœa, t. V, p . 5 1 6 . — HAB. In truncis. - Coll. n. 8 5 4 , 8 5 7 , 8 6 0 . 353. Polyporus (Fomes) longipes Lév. Champig. du Mus. de Paris, p. 1 2 4 , n. 4 4 , eximia species.— HAB. Ad truncos. — Coll. n. 8 5 3 . e

354. Polyporus (Fomes) Rhizomorpha Montag., 2 Cent., Pl. cellul. exot., n. 1 1 , Ann. sc. nat., 2 sér., avril 1840. — HAB. Ad stipites ramulosque dejectos. — Coll. n. 573 et 9 3 0 . e

355. Polyporus (Fomes) Auriscalpium Pers. Voy. Uran. Gaudich. Bot., p. 1 6 9 , t. 1 , f. 5. — HAB. Ad truncos. — Coll. n. 535 et 925 pleuropus ; 9 2 2 mesopus. 356. Polyporus (Fomes) australis Fries, El. Fung., I, p . 108, et Epicr., p. 464. — HAB. Ad truncos. — Coll. n. 584.


102

128

C.

MONTAGNE.

3 5 7 . Polyporus (Fomes) multiplicatus Montag. mss. : apus, pileo dimidiato sessili amplo convexo, sulcis confertis concentricisnotato glabro laccato fusco-badio, primitus rubiginoso, hymenophori subtennis contextu badio, poris tenuissimis longissimis cinnamomeis ore obtusis. — HAB. Ad truncos arborum in Guyana. — Coll. n. 8 6 7 . DESC. Pileus dimidiato-sessilis, fere tota basi affixus, a m p l u s ,

longi-

tudine 5 — latitudine 1 4 c e n t i m . et ultra m e t i e n s , basi 2 1/2 — medio 1 1/2 centim. c r a s s u s , s u p r a convexus, striis multis (plus q u a m 5 0 ) concentricis e u m o r p h i s n o t a t u s , pulvere aut i n d u m e n t o rubiginoso prim itus obtectus, quo deraso ïaccato-nitens et badio-fuscus a p p a r e t . Margo d e m i s sus a b r u p t u s et

ille striatulus h y m e n i u m surculo

delimitat.

Contextus

h y m e n o p h o r i vix 3 - 4 millim. crassi suberosus et fuscus. Pori te nuissim i, oculo inarmato vix conspicui, c i n n a m o m e i , fere c e n t i m . longi, non stratosi ad ora concolores, obtusissimi. OBS. J e ne connais a u c u n e espèce de ce groupe

qui présente

une

quantité aussi considérable de plis concentriques, d'où j ' a i t i r é le n o m spécifique, caractère qui, r é u n i à plusieurs a u t r e s , m e semble s é p a r e r ce polypore de tous ses voisins.

3 5 8 . Polyporus ( F o m e s ) Micromegas Montag. Cuba, Crypt., p. 4 2 3 , t. 1 7 , f. 5 . — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 9 5 0 3 5 9 . Polyporus (Impoliti) auriformis Montag. mss. : a p u s , pileo ligneo-suberoso duro semiorbiculari concbato centro subtubcrculoso marginem versus acutuni concentrice zonato glabro cinnamomeo-fulvo intus concolori, poris brevissimis minutissimis angulato-rotundis spadiceis, ore acuto farinosis. — HAB. Ad truncos. — Coll. n. 9 6 6 . DESC. Pileus s e m i o r b i c u l a r i s , lignoso-suberosus,

conchato-auriformis,

c o n v e x u s , postice autem t u b e r c u l a t u s , antice vero concentrice zonatus, cinnamomeo-fulvus, 5 c e n t i m . l at u s , 3 c e n t i m . longus, 6 - 8 m i l l i m . c u m poris crassus, m a r g i n e demisso subtus d e t e r m i n a t e et late s t e r i l i s , c o n textu fibroso-radiatus concolor. P o r i m i n u t i s s i m i , oculo nudo

inconspi-

c u i , brevissimi, spa'dicei, 1 / 2 - 1 millim. profundi, 0 m m , 0 9 - 0 m m , 0 1 5 lati, o r e acuto farinosi.


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

129 —

103

OBS. Cette espèce a la forme d ' u n e oreille humaine ou d ' u n e valve de coquille. Sa s t r u c t u r e et sa couleur la rapprochent du P. fulvus,

qui fait

aussi partie de la collection, mais elle s'en distingue aisément par sa s u r face glabre et par son hymenium d e couleur b r u n e ou presque n o i r e . Elle diffère aussi par ce dernier caractère du P. Ribis,

qui a comme elle son

bord tranchant. Ce p o l y p o r e , au r e s t e , paraît v a r i a b l e , car j ' a i un i n d i vidu de Cuba, q u e j ' y rapporte à cause de la forme, de la g r a n d e u r et de la couleur des p o r e s , mais dont le chapeau, par suite de la destruction de sa couche corticale, est devenu tout semblable à de l'amadou.

3 6 0 . Polyporus (Impoliti) omalopilus Montag. Cuba, Crypt., p. 4 2 3 . — HAB. Ad truncos. — Coll. n. 5 3 9 . — P. carneo-ful~ vus Berk. in Sched. et Fries, Nov. Symb. MycoL, p . 5 2 , vix diversus. 3 6 1 . Polyporus (Impoliti?) tristiculus Montag. in litt. ad cl. Berkeley : subpleuropus, pileo suborbiculari piano, nigrescente, supra rivuloso glabro postice utrinque emarginato cum stipite brevissimo confluente, poris mediocribus concoloribus irregulariter angulatis, dissepimentis tenuibus acutis stipiti decurrentibus. — Hab. Ad ramos arborum. — Coll. n DESC. Pileus n i g r e s c e n s , h o r i z o n t a l i s , a p p l a n a t u s , fere orbicularis, in stipitem ( ? ) brevissimum r o t u n d u m postice d e s i n e n s , supra tenuissime rivulosus, glaber, margine patens. Hymenium fusco-atrum. P o r i angulati, quoad magnitudinem varii ( 1 / 2 - 1 / 4 millim.), acie dissepimentorum in stipitem descendentes, ubi obliqui e v a d u n t , et totum

acuta,

hymenophorum

occupantes. OBS. Il n'y avait que deux exemplaires d a n s la collection. J'ai partagé avec mon ami M. Berkeley. Cette espèce est voisine du P . versiformis Berk. ipso m o n e n t e .

3 6 2 . Polyporus (Poriæ) cruentatus Montag. mss. : resupinato-effusus, coriaceus, tenuis, adglutinatus, obscure sanguineus, ambitu membranæeo nudo pallido, poris brevissimis subrotundis planis. — H A B . Ad ligna denudata. — Coll. n. 1 0 6 5 . DESC. Pileus prorsus r e s u p i n a t u s , o b l o n g u s , c o r i a c e u s , a d g l u t i n a t u s , o c h r a c e o - p a l l i d u s , 7 - 1 0 centim. longus, 2 - 3 centim. latus, margine a m -


104 — 130

C.

MONTAGNE.

gusto a p o r u s . Pori sequales non nisi colore obscure sanguineo ab illis P. Surinamensis

Montg. olim, n u n c P. tephropori,

diversi. Ut ut spécimen

incompletum in coll. a d s i t , tamen hymenio maxime differt a P.

violaceo

Fries.

363. Polyporus (Poriœ) nitidus HAB. Ad cortices. — Coll. n 142.

Pers.,

var.

croceus

364. Polyporus (Poriœ) Medulla Panis — HAB. Ad cortices ramorum. — Coll. n. 932.

Fries

Epicr.,

B . Polystictus,

Schvvz.

I,

p.

484.

Fries.

3 6 5 . Polyporus ( P o v c n n e s ) fragilissimus Montag. mss. : mesopus, pileo coriaceo tenui orbiculari centro depresso concentrice striato glabro cinnamomeo, stipite centrali crasso brevi, ut contextus pilei ferrugineo, poris longis mediis angulatis a pileo separabilibus concoloribus. — HAB. In carbonariis Guyanæ. — Coll. n. 9 5 1 . DESC. Pileus coriaceus, vix semimiliim. crassus, fragilissimus, o r b i c u l a r i s , c o n v e x u s , m a r g i n e integro d e m i s s u s , centro d e p r e s s u s , 4 c e n t i m . diametro m e t i e n s , striis pluribus h a u d discoloribus concentrice fulvo-cinnamomeus. Substantia t e n u i s , ginea. Stipes

floccosa,

c e n t r a l i s , 6 - 7 millim. c r a s s u s ,

zonatus,

stipiti concolor longitudine vix

ferruac

ne

v i x h a n c c e dimensionem s u p e r a n s . P o r i 5 millim. in medio l o n g i , m e d i i , oculo nudo manifesti, inasquales, angulati, dissepimentis tenuibus acutis, in stipitem haud d e c u r r e n t e s a t a pileo, cui concolores, facile, ut illi P. tulini,

Be-

d e m u m secedentes.

OBS. Ce champignon est analogue a u x P. tomentosus, et P. perennis,

P.

Montagnei

dont il est voisin ; mais il diffère de tous les trois bien

évidemment et par des caractères essentiels, ainsi q u ' o n peut s'en a s s u r e r en comparant leur description ou seulement leur diagnose avec celle q u e j ' a i d o n n é e . Il a aussi q u el q u es r a p p o r t s , surtout par son habitat, avec le P.

carbonarius

F r i e s ; toutefois, c e l u i - c i , qui croît en Italie, a son c h a -

peau noirâtre et ses pores b l a n c s . Enfin, le P. sideroides

Lév. offre aussi

quelques points de r e s s e m b l a n c e avec le n ô t r e ; son chapeau s u b é r e u x , i r r é g u l i e r , quelquefois dimidié, large du double et velouté, l'en dislingue .suffisamment.


131 — 105

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

366. Polyporus (Perennes) perennis Fries, Epicr., I, p. 434. — HAB. Ad terram et truncos. — Coll. n. 1064. 367. Polyporus (Discipedes) modestus Kunze. — F r i e s , p . 444. — H A B . In truncis. — Coll. n. 9 2 3 .

l.

c.,

368. Polyporus (Discipedes) brunneolus Berk. Decad. of n. 4. — HAB. A d r a m o s . — Coll. n. 856.

Fungi,

369. Polyporus (Discipedes) Didrichsenii Fries, Nov. Symb. Mycol., p. 6 0 . — H A B . Ad cortices arborum. — Coll. n. 9 2 3 . 370. Polyporus (Discipedes) mutabilis Berk. et Curfc., Centur. of North Amer. Fungi, n. 47. — P. flbrilloso-radians Montag. in litt. ad cl. Berkeley. P. modestus ejusd., 2 Cent., non Kunze, — H A B . Ad truncos arborum. — Coll. 6 5 9 , 937 bis et 1066. e

3 7 1 . Polyporus (Discipedes) brachyporus Montag. mss. : pleuropus, pileo subdimidiato membranæeo rigido tenuissimo fusco, lineolis radiantibus supra notato, ambitu integro, margine in stipitem crassum attenuato, contextu obscure badio-fusco, poris mediis angulatis brevissimis ore æutis stipiti decurrentibus. — H A B . Ad lignum emortuum. — Coll. n. 9 5 9 . DESC. Pileus r i g i d u s , fragilissimus, subdimidiatus (raro c y a t h i f o r m i s ) , subflabellatus, margine in stipitem subexcentricum, 3 - 5 millim. l o n g u m , 3 - 4 millim. crassum a t t e n u a t u s , 5 c e n t i m . l a t u s , s u p r a fuscus, lineolatus,

prope

stipitem

ob

confluenliam

(quando haud mesopus) hinc formas Favoli

marginum

brasiliensis

radiatim

subcucullatus

nonnullas

r e n s . Hymenophorum tenuissimum, 1 / 5 millim. c r a s s u m , intus

refe-

obscure

b a d i u m , fere n i g r u m , vitro fragilius. P o r i m e d i i , a n g u l a t i , brevissimi, vix 0

M M

, 1 5 longi, cæterum insequales, majores 1 / 3 — minores

1/5

millim.

diametro m e t i e n t e s , dissepimentis tenuibus acie acutis et illis ad eamdem altitudinem haud attingentibus i n s i g n e s , pileo u t videtur concolores, i n stipitem longe d e c u r r e n t e s et i b i , u t in variis Favolis accidere solet, a n gustiores et elongati. OBS. J e ne connais a u c u n e congénère de la môme tribu que j e puisse comparer à cette espèce.


106

132

C.

MONTAGNE. e

372. Polyporus (Discipedes) monochrous Montag., 2 Centur., l. c., n. 8 2 . — H A B . Ad ligna dejecta. — Coll. n. 536 et 1069. Var. Stip. longior. 3 7 3 . Polyporus (Discipedes) sanguineus n. 6 4 . — H A B . ad ligna. — Coll....

Fries, Epicr. I, p. 4 4 4 ,

374. Polyporus (Discipedes) Splitgerberi Montag., l. c, n. 83. — HAB. Ad cortices arborum. — Coll. ut prior absque numero. 375. Polyporus (Funales) trichomallus Berk. et Montag., in Montag. Centur. VI, n. 65, Ann. sc. nat., 3 sér., t. XI, p. 238 — HAB. Ad truncos arborum. — Coll. n. 962. e

376. Polyporus(Stuposi) floridanus Berk., in Ann. Nat. Hist. X, p. 3 7 6 . Fries, Nov. Symb. Mycol., p . 6 5 . — HAB. Ad cortices. Coll. n. 9 6 4 . 377. Polyporus (Stuposi) campyloporus Montag. mss. : pileo coriaceo-membranaceo lento conebato sessili, lineolis multis concentrais velutinis zonato, cinnamomeo-fusco, margine a c u t o , poris fuscis minutis subrotundis vel dilaceratione concentrice labyrintbiformibus, ore pruinoso obtusis byssinisque. — H A B . Ad. cortices. — Coll. n. 9 3 8 . DESC. Pileus s e m i o r b i c u l a r i s , basi e m a r g i n a t u s , sessilis, conchiformis, supra cinnamomeo-fuscus, intus c o n c o l o r , tenuissime z o n a t u s , pilis b r e vissimis depressis v e l u t i n u s , 2 - 3 c e n t i m . l a t u s , 1-3 c e n t i m . l o n g u s , s e m i millim. cr as s u s . H y m e n i u m fuscum. P o r i marginales seu p r i m a r i i s u b r o t u n d i , m i n u l i , 1/6

millim. a l t i , 0

m m

, 0 7 circiter lati, medii posticique

lacerato-dædalei s u b c o n c e n t r i c i , a l b o - p r u i n o s i , d i s s e p i m e n t o r u m crassor u m acie obtusi et byssini. Z o n æ d e n æ in millim. q u a t u o r . OBS. Ce joli polypore ressemble en dessus à mon P.

tabacinus,

si

Ton excepte la c o u l e u r , mais ses pores sont bien a u t r e m e n t conformés et plus g r a n d s . J ' a u r a i s pu c r o i r e , d'après la diagnose donnée dans de F r i e s , qu'il ne différait p a s du P. pavonius

YEpicrisis

Hook., dont les pores sont

aussi, d i t - o n , labyrinthiformes à u n âge avancé. M. Berkeley m ' é c r i t qu'il s'en distingue suffisamment p a r sa f o r m e , p a r ses zones plus étroites et par une plus g r a n d e rigidité. Il est plus rapproché encore du P.

derma-


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

133 —

107

todes Lév., dont il diffère p a r la couleur du chapeau et par ses pores, qui deviennent des sillons concentriques p a r la déchirure des cloisons et offrent de cette manière u n passage au Cyclomyces. M. Léveillé, à qui j e l'ai montré, n'y a pas r e c o n n u son espèce.

3 7 8 . Polyporus (Stuposi) phœoporus Montag. mss. : pileo dimidiato sessili semiorbiculari supra convexo obscure zonato glaberrimo liiacino-fusco, contextu concolori, subtus piano obscure badio, poris mediis angulatis profundis ore acutis. — HAB. Ad truncos putridos circa Cayennam. — Coll. n. 9 2 0 . DESC. P a r v u l u s . Pileus dimitliatus, s e s s i l i s , coriaceo-suberosus, s e m i o r b i c u l a r i s , diametro inter 7 et 1 5 millim. v a r i a n s , 3 millim. crassus, supra ob m a r g i n e m demissum o b t u s u m q u e c o n v e x u s , g l a b e r r i m u s , vix zonam u n a m aut alteram oculo nudo offerens, at armato zonis tenuissimis concentricis se praabens o r n a t u m , colore e lilacino r u b r o fuscescens, s u b tus planus intense fuscus. Hymenophorum pro ratione tenue intus concolor, 1/3 millim. c r a s s u m . P o r i medii et oculo nudo conspicui, a n g u l a t i , insequales, hymenophoro tripio crassiores, r a r o laceratione dsedalei, ore a t t e nuato-acuti, ad e x t r e m u m u s q u e m a r g i n e m obvii, majores (nec laceri) 1/3 millim. diametro æ q u a n t e s . OBS. Ce petit polypore n'est comparable qu'aux P . Micromegas et P. pullus dont il a la forme, mais le p r e m i e r en diffère par la couleur, l'exiguïté et la stratification des p o r e s , e t c . , et le second par son chapeau velouté et à stries concentriques. Il ressemble encore à mon P. cycliscus (Fl. Chil. VII, p . 3 6 3 , t. 7 , f. 7 ) , qui est orbiculaire, plus g r a n d et sans zones. Le P. calcigenus, qui a quelque analogie avec le P. cycliscus, est mésopode.

379. Polyporus (Coriacei) gibberulosus Lév., Champig. Mus. Paris, p. 139, n. 109. — HAB. Ad ramos et truncos in Guyana. — Coll. n. 934. 380. Polyporus (Coriacei) fimbriatus? Fries Epicr. I, p. 476. — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 540. 3 8 1 .381.Polyporus (Coriacei) occidentalis Klotzsch in Berk. On Exotic Fungi, p. 393, n. 48. — HAB. Ad cortices prope Cayennam. —


108

134

C.

MONTAGNE.

3 8 2 . Polyporus (Coriacei) caperatus Berk., l. c, p. 3 9 1 , n 3 9 . — H A B . Ad cortices arborum. — Coll. n. 919 et 9 2 8 . e

3 8 3 . Polyporus (Goriacei) licnoides Montag., 2 Centur.,Pl. cell. exot.,n. 14, Ann. sc. nat., 2 sér., avril 1840. — H A B . Ad ramos emortuos. — Coll. n. 6 8 5 , 9 3 7 , 949 et 9 6 5 . e

3 8 4 . Polyporus (Coriacei) iodinus Montag., l. c, n. 8 1 , août, 1 8 4 1 . — H A B . Ad lignum putridum in sylvis Sinnamariensibus. — Coll. n . 5 3 2 , 3 8 5 . Polyporus (Coriacei) leiodermus Montag. mss. : apus, pileo coriaceo lento tenui semiorbiculari aut reniformi substipitato lignicolori polyzono, poris mediis oblusis cinerascentibus postice s u b d a e l e i s . — H A B . Ad cortices seriato-connatus. — Coll. n. 855 et 868. D E S C . A p u s . Pileus c o r i a c e o - m e m b r a n a c e u s , flexilis, u n d u l a t u s , s e m i orbicularis aut reniformis, 2 1/4 —

4 centim. latus, 2 centim. longus,

millimetro cum poris vix crassior, x y l o c h r o u s , margine subrepando p a t e n s , a c u t u s , supra zonis pluribus concentricis concoloribus o r n a t u s , tactu mollis et r a r o tuberculis minutis exasperatus. P o r i mediocres, 1 / 3 millim. a l t i , 1 / 2 - 2 / 3 millim. diametro æquantes, c i n e r a s c e n t e s l u d e n t e s q u e , prope m a r g i n e m seu ad ambitum rotundi et r u d i m e n t a r i i , medio angulati, acie obtusiusculi, postice defectu dissepimentorum subconcentrice

dœdaloidei,

intus albo-pruinosi. Pilei ssepius sessiles et medio lateraliter affîxi, ut et c u m vicinis seriatim connati. Attamen adsunt et pilei leniter e m a r g i n a t o reniformes cum r u d i m e n t o stipitis lineam œquantis, fere ut in P . modesto, a quo p o r o r u m magnit. præsertim differt. O B S . Cette jolie espèce se rapproche encore de deux a u t r e s , les Menziesii

Berk. et P.

P.

Unis Lév. Elle diffère du p r e m i e r par la forme de

son c h a p e a u , qui n'est pas en coin et qui est m a r q u é de zones distinctes, bien que concolores, et du second p a r l'absence du velouté de la surface, p a r ses pores qui n e sont pas « minuti

» ni limités par u n e m a r g e stérile.

On y r e t r o u v e le plus souvent ce caractère propre au P. modestus,

à sa-

voir u n e saillie du r e b o r d s u r le point d'attache.

3 8 6 . Polyporus (Membranacei) Sector Ebrenb, Hor. Phys. Be rol., p . 10, t. 1 8 , f. 6. — Fries, Epicr. I , p. 480. — H A B . Ad cortices arborum. - Coll. n. 9 1 6 et 9 6 0 .


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

135

109

387. Trametes hydnoides (Sw.) Fries, l. c., p . 490. — HAB. Ad ligna. — Coll. n. 9 1 8 , 946 et 947. 388. Trameles Sagrœana Montag. Cuba, Cryptog., p. 409 (sub Polyporo), t. 16, f. 4. — H A B . Ad truncos arborum. — Coll. n. 861 et 8 6 5 . 389. Tramêtes Beyrichii Fries, l. c , p . 4 9 1 . — H A B . Ad ligna. —

390. Dœdalea rhabarbarina

e

Montag., 2 Centur.,

I. c , n. 16. —

391. Hexagoniaaculeata Montag., l. c., n. 15. — HAB. Ad ligna. — Coll. n 391 bis. Favolus giganteus Montag. mss. : pileo carnoso-lento crasso flabelliformi, ambitu lobato-fisso in stipitem sublateralem brevissimum attenuato, deorsum leproso glabrescente radiosovirgato, alveolis magnis elongato-subhexagonis acie acuta denticulatis lacerisve decurrentibus concoloribus. — H A B . Ad truncum Bombacis ! globosi? in Guyana. Leprieur n. 9 5 8 . DESC. Pileus

flabelliformis,

8 centim. altus, 14 centim. in p a r t e a n t e -

riore latus, unicolor, in sicco alutaceo-ligneus autfulvus, basi, ubi margines cucullatim coalescunt, uti in formis variis F.

brasiliensis

accidere solet,

leproso-hirsutiusculus, 3 millim. crassus et lineolis a stipite ad ambitum r a diantibus exstantibus crebrisque p e r c u r s u s , glabrescens, ambitu a t t e n u a t u s lobato-fissus.

Stipes sublateralis brevissimus, vix c e n t i m e t r u m attingens

sed hanc dimensionem crassitudine s u p e r a n s . Alveoli radiantes, maximi, elongato-hexagoni, majores centimetro longiores, in stipitem d e c u r r e n t e s , dissepimentis tenuibus acutis denticulatis lacerisve. OBS. On ne saurait comparer cette espèce q u ' a u F. brasiliensis

que j e

possède sous u n e m u l t i t u d e de formes, mais dont aucune n'offre les c a r a c tères que j ' a i cherché à faire saillir dans ma diagnose. Je n'ai vu non plus sur nul exemplaire de l'espèce de F r i e s le duvet comme réticulé de la base du chapeau de celle de la Guyane que j e propose ici, encore moins les lignes saillantes qui rayonnent de la base à la p é r i p h é r i e . Le F.

velutinus

Fries est mince, et son chapeau cilié n'atteint pas la moitié des dimensions du n ô t r e .


110

— 136

C.

MONTAGNE.

392. Favolus brasiliensis Fries, Elench. Fung., I, p. 4 4 . — H A B . Ad ligna et cortices. — Coll. absque numero. e

393. Favolus tessellatus Montag., 4 Centur., n. 84, in Ann. sc. nat., novemb. 1843. — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 579. 394. Favolus Rhipidium (Berk.) Montag. mss. : Polyporus Berk., Dec. of Fungi, n. 124. — Favolus scruposus Montag., in liti. ad cl. Berkeley. — H A B . Ad cortices circa Cayennam. — Coll. n.

395. Favolus melanopus Montag. mss. : pileo carnoso lento ex or biculato subreniformi lævi glabro, stipite laterali atro cylindrico ad basin dilatato alveolisque penta-hexagonis mediocribus acie acutis cinnamomeis. — HAB. In ligno emortuo in Guyana. — Coll. n. 942. DESC. Pileus c a r n o s u s , t e n u i s , l e n t u s , j u n i o r o r b i c u l a r i s , longe stipital u s , adultus subreniformis, nempe postice leviter e m a r g i n a t u s , supra c o n vexo-applanatus, 12 millim. longus, 1 5 millim. latus, lævis, glaber, cinnam o m e u s , ambitu r e g u l a r i t e r semi-orbicularis. Stipes lateralis, c y l i n d r i c u s , p e n n a m passerinam ad s u m m u m c r a s s u s , 5 millim. longus, ferme

ater,

basi in scutulum dilatatus. Alveoli (radiantes) insequales, majores oblongohexagoni l / 2 millim. æ q u a n t e s , pileo c o n c o l o r e s , acie acuti, sed integri, haud d e c u r r e n t e s . OBS. Si l'on r e g a r d e ce petit champignon en d e s s u s , on p o u r r a le p r e n d r e p o u r u n petit individu encore j e u n e du Polyporus

Leprieurii;

mais

si on le r e t o u r n e , on verra sur-le-champ qu'il en diffère m ê m e g é n é r i q u e m e n t . Il se distingue du Favolus

hepaticus

par son long stipe noir et ses

petites alvéoles.

396. Favolus pusillus Fries, in Linnœa,

V, p . 5 1 1 , t. 1 1 , f. 2 .

3 9 7 . Laschia Auriscalpium Montag. mss. : gregaria, pusilia, pileo tremelloideo-membranacco orbiculari convexo horizontali glabro, stipite laterali, alveolis hexagonis concoloribus. — H A B . Ad cortices arborum, utvidetur, monocotyledonearum prope Cayennam — Coll. n. 9 6 1 . DESC. Pileus m e m b r a n a c e u s , tenuissimus, u d u s g e l a t i n o s u s , horizon-


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

137 — 111

talis, convexus, orbicularis, 1/2-1 1/2 millim. diamctro vix m e t i e n s . Stipes lateralis , cylindricus , gracilis , ascendenti-erectus , cum pileo angulum rectum efficiens, longitudine inter 1/4 millim. et millim. v a r i a n s . Alveoli pro ratione magni (14 ad 2 0 ) eximie hexagoni, acie subacuti, pileo stipitique concolores pallidi, majores 1/3 millim. diametro æ q u a n t e s . O B S . Cette espèce ressemble en petit à l ' H y d n u m Auriscalpium. Elle est voisine du Laschia papulaia (Fl. Chil. tome VII, p . 3 6 7 , t. 7 , f. 8 ) , mais outre qu'elle est infiniment plus petite, elle en diffère encore par ses alvéoles qui sont exactement hexagones et non pas orbiculaires. La s t r u c ture est d'ailleurs si différente , que j ' a v a i s d'abord été tenté d'en faire u n nouveau genre sous le nom de Myxomyces. En effet, la couche extérieure du chapeau est formée de cellules arrondies très grandes j u x t a p o s é e s comme dans la t r a m e des Russula, et une couche de semblables cellules revêt l'axe filamenteux du stype. HYDNEI

Fries.

398. Irpeex griseo-fuscus Montag. m s s . . pileo reflexo coriaceomembranaceo semiorbiculari zonato villo denso griseo canescente radioso primitus obtecto , dentibus postice conico-subulatis, ambitu lamelloso-seriatis fuscis albo-pruinosis, basi reticulato-connexis. — HAB. Ad truncos. — Coll. n D E S C . Pilei, u t videtur, i m b r i c a t i , coriaceo-membranacei, admodum tenues, lenti, semiorbiculares vel subreniformes, 4 centim. Idngi, 6 c e n t i m . et ultra l a t i , ambitu integri aut l o b a t i , supra villo denso griseo-albicante striato radiante obtecti, zonisque concentricis subconcoloribus aut fuscis notati. Contextus fusco-nigrescens. Hymenium umbrino-fuscum. Dentes ad basim ut in Hydnis postice l i b e r i , d e n s i , s u b u l a t i , acuti i n o r d i n a t i , a n tice vero seu ad ambitum magis lamellæformes, seriato-radiantes, omnes pruina pallida praeter apicem obducti et reticulatim basi connexi. O B S . On ne saurait comparer cet Irpex qu'avec l'I. canescens F r i e s , qui, d'après la description, est plus petit, plus épais, et d o n t les dents « plano-compressi » sont d'ailleurs transversalement sériées , ce qui est tout le contraire dans notre espèce. Sa substance, d'un bai n o i r â t r e , s ' o p pose à son r a p p r o c h e m e n t de l'I. fusco-vioîaceus dont l'hyménophore est blanc à l ' i n t é r i e u r .


1 1 2 — 138

C.

MONTAGNE.

AURICULARINI

Fries.

399. Craterellus Cornucopioides Pers. Myc. Europ., I I , p. 5. — in sylvis. — Coll. n. 1077. OBS. Nos exemplaires ont le dessus du chapeau d ' u n roux b r u n â t r e et tout chagriné comme dans la figure q u ' a donnée Vaillant de cette espèce (Voir Bot. Paris.,

t . XIII, f. 2 , 3 ) . C'est donc à tort q u e Persoon la trouve

f a u t i v e , ainsi que la p h r a s e diagnostique du Species

Plantarum

do

Linné.

400. Thelephora speciosa Fries, in Linnœa, V, p . 5 2 5 , et p. 5 3 6 . — Hab. Ad terrain. — Coll. n. 5 4 1 .

Epicr.,

4 0 1 . Thelephora padinœformis Montag. mss. : stipitata, coriaceomembranacea, lenta, glaberrima, rufo-badia, pileo ad stipitem usque striatum in lacinias pltires erectas dilatatas cimeato-flabelliformes margine crenutato subrepandas stipitatasque diviso, ramoso, bymenio infero lutescente glabro laavi, papillis minutis obsito. — H A B . Ad terram. — Coll. n. 9 1 4 . DESC. Primitus infundibuliformis. Stipes coriaceus, compressus, rugosostriatus, 3-4 centim. longus, penna corvina crassior, tandem subdichotome divisus et in pileos elegantes, padinæformes, u t ita dicam, e x p a n s u s . Pilei flabellatim explanati, 6 - 7 c e n t i m . transversim metientes, supra glaberrimi, rufo-badii, l æ v e s , quisque e o r u m a u t e m basi in stipitem s e c u n d a r i u m , i n t e r d u m margine proliferum c u n e a t o - a t t e n u a t u s , ambitu r o t u n d a t u s c r e n u l a t u s q u e , latitudine inter 1 et 2 centim. varians. Hymenium lutescens, seu pagina superiori dilutius, g l a b r u m , id est haud setulosum, in statu adulto et perfecto papillis minutissimis confertis o b r u t u m . OBS. On croirait voir u n e a l g u e , et j e ne connais point de Théléphore décrite qu'on puisse c o m p a r e r à celle-ci, si ce n'est peut-être la T. partita

multi-

q u i , comme la n ô t r e , est d'abord infundibuliforme. Mais dans

celle-ci, le stipe paraît se diviser tantôt dichotomiquement, tantôt en é m e t t a n t de son bord des r a m e a u x terminés chacun par u n chapeau m e m b r a neux très mince et flexible, r e m a r q u a b l e par sa forme en éventail.

402. Thelephora nigella Montag. mss. : sessilis, cæspitosa, coria-


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

139

113

cea, lenta, e lurido nigrata, pileolis flabellatis imbricato-concretis applanatis nudis azonis, margine sublobato haud ciliatis, hymenio infero radiatim costato-plicato glabro papilloso. — H A B . Ad terram. — Coll. n O B S . Cette espèce a tout à fait le port du T. terres tris, dont elle diffère par la couleur, par la glabréité de ses chapeaux et les plis rayonnants de son hymenium, qui est d'ailleurs chargé de papilles vers la base comme dans le genre Grandinia. e

403. Thelephora liliputiana Montag., 2 Centur., n. 17, in Ann. sc. nat., avril 1840. — H A B . In ramis emortuis nondum décorticatis, in summo monte MontaboinsulæCayennæ. — Coll. n. 6 5 8 . 404. Thelephora radicans Berk. Dec. of Funai, terram. — Coll. n. 9 1 0 .

n. 8. — HAB. Ad

405. Guepinia cohœrens Miq. Fung. aliq. exot. recens., p. 8 , t. 1 3 , f. 4. — H A B . Ad terram inter folia. — Coll. n. 905 et 9 0 6 , c. icone. 406.CladoderrismembranaceaDe Vrièse et Lév., Champig. Par., n. 186. — HAB. Ad truncos. — Coll. n. 9 1 3 .

Mus,

407. Stereum hydrophorum Berk., Descr. of new Fungus of Brit. Guyan., in Ann. and Magaz. of nat. Hist, tom. XIV, t. 9, f. 2. — HAB. Ad ligna dejecta. — Coll. n. 915. 408. Stereum damœcorne (Link.) Fries in Linnœa, V, p . 5 2 4 , et Epicrisis, I, p . 5 4 6 . — HAB. Ad terram. — Coll. n. 409. Stereum remforme Fries, terram. — Coll n . 682

Epicr.,

I, p . 546. — HAB. Ad

410. Stereum surinamense Lév, Ad ligna. — Coll. n. 9 1 1 .

Champig. exot., n. 162. — H A B .

O B S . Cette Théléphore a été déterminée s u r un type reçu de M. Léveillé. Il y a probablement u n e e r r e u r de typographie dans la description, et il faut sans doute lire q u e le Champignon a de 2 à 4 centim. de h a u t e u r et non pas 2 à 4 décim. J e signalerai u n a u t r e caractère de ce Stereum,

et

dont fie parle pas notre confrère. L e stipe est en effet fixé au bois par une m e m b r a n e orbiculaire d ' u n roux pâle ou fauve, dont le diamètre n'a pas moins de 5 à 6 millim. 4


114 — 140

C.

MONTAGNE.

4 1 1 . Stereum lobatum (Kunze) Fries, l. c, p . 5 4 7 , et in l. c., p . 5 2 7 . — H A B . Ad truncos. — Coll. n. 5 3 3 .

Linnœa

412. Stereum rheicolor Monta g., Crypt. Nilgk.,n. 1 5 2 , in Ann. sc. nat., juillet 1 8 4 2 . — Vix differt S. tenuissimum Berk. Dec of Fungi, n. 1 8 4 . — H A B . Ad truncos dejectos. — Coll. n . 9 1 2 .

413. Stereum Berkeleyanum Montag. mss. : pileis membranaceopapyrinis csespitoso-imbricatis dimidiatis lobatis margineque proliferis e spadieeo-ful igineis lentis zonatis appresse puberulis, hymenio concolori setuloso. — HAB. In corticibus in Guyana. — Coll. absque n. D E S C . Pilei effuso-reflexi, c æ p i t o s o - i m b r i c a t i ,

membranaceo-papyrini,

valde flexiles, u n i c o l o r e s , spadiceo-fuliginosi, 2 - 3 c e n t i m . d i a m e t r o œ q u a n tes, m a r g i n e lobati, lobis r o t u n d a t i s i n t e r d u m e t

proliferis, supra

appressa vestiti, et striis concentricis d e n s e zonati, s u b t u s

pube

(hymenium)

concolores setuloso-velutini. Contextus s p a d i c e u s . O B S . Cette e s p è c e est voisine de la p r é c é d e n t e dont elle diffère p a r la c o u l e u r d ' u n b r u n obscur s a l e , p a r le m o d e de division de ses e x p a n s i o n s , q u i sont lobées et prolifères, et s u r t o u t p a r sa s u b s t a n c e qui n'offre pas la t e i n t e j a u n â t r e d e r h u b a r b e q u ' o n observe d a n s le S. rheicolor.

Je me

fais u n v r a i plaisir d e la d é d i e r à m o n savant ami de King's Cliffe a u x é m i n e n t s t r a v a u x de q u i la science mycologique est si r e d e v a b l e .

414. Auricularia mesenterica Fries, Epicr., I, p . 5 5 . — t. 2 9 0 . — H A B . Ad truncos. — Coll. n . 1 0 5 1 . 415. Hypolyssus

Montagnei

Berk., Enumer.

of Fungi

Bull.,

coll. by

r

D Hostmannin Surinam, n. 6, inLond. Journ. of Bot., vol. I, p. 139, t. 6, f. 1. — HAB. Ad cortices ramorum (absque n.) 416. Cora Pavonia Fries, Epicr., I, p. 556. — HAB. Ad cortices. — Coll. n 662. 417. Corticium Leprieurii Montag. m s s . : s p o n g i o s o - m e m b r a n a ceum, effusum, adglutinatum, hymenio cinnamomeo-umbrino glabro nitido ambitu nudo. — H A B . Ad cortices arborum vigentium in sylvis circa Cayennam. — Coll. n. 5 2 9 . D E S C . Mycélium dense s p o n g i o s u m ,

t e n u i s s i m u m , colore

p r o r s u s referens, corticibus orbiculariter e x p a n s u m

et

chocolatum

arcte a d h s e r e n s ,


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

141

115

hymenio concolori, glabro, lsevissimo nitidoque v e s t i t u m , ambitu d e t e r minato irregulari n u d u m . O B S . Les plaques formées par cette espèce qui diffère de tous les Lejostroma par sa couleur, atteignent j u s q u ' à deux pouces de d i a m è t r e . L ' h y ménium est si mince et si délicat que le moindre frottement le détruit et laisse à nu un mycélium spongieux d'une couleur m a t e et u n peu plus foncée. J'avais oublié de signaler cette plante du premier voyage de M. L e prieur, à qui j e la d é d i e .

4 1 8 . Corticium caulium Berk. et Curt., Exot. Fung. from the Schwein. Herb., in Journ. Acad. sc. nat., Il, apri!1853, p. 279. — HAB. In caulibus et ramis quos crusta aurantiaca obducit. — Coll. n. 963. 4 1 9 . Hypochnus nigro-cinclus Ehrenb. — Chiodecton tum Montag. Crypt. Guyan. p . 5 8 , n. 2 4 8 . CLAVARIEI

nigro-cinc-

Fries.

4 2 0 . Clavaria amethystina Bull., t. 4 9 6 , f. 2 . — Fries, Epicr., 1, p. 5 7 1 . — Schæff., t. 1 7 2 . — H A B . Ad terram. — Coll. n. 8 9 2 edulis. 4 2 1 . Clavaria fastigiata Lin. — Fries, l. c., — Holmsk., Otia, p. 9 0 , c. icone. — H A B . Ad terram. — Coll. n. 9 0 2 .

I,

4 2 2 . Clavariacristata Hoimsk., Otia, I, p. 9 2 , c. icone. — Fries, l. c, p. 5 7 2 . — HAB. Ad terram in sylvis. — Coll. n. 8 9 3 . 4 2 3 . Clavaria

formosa Pers., Ic. et Descr, Fung.,

t. 3 , f. 6 —

4 2 4 - Clavaria acutissima Berk. in Sched. — Montag. Fl. tom. VII, p. 3 8 6 . — H A B . Ad terram. — Coll. n 8 9 5 .

Chil.,

4 2 5 . Clavaria (Bamaria) carbonaria Montag. mss. : ochrospora, nigrescens, fusco - velutina, caule compresso inferne simplici brevi irregulariter subdichotome aut fasciculato-ramoso, ramis conformibus, ramulis fastigiatis acutis. — H A B . In humidis carbonaceis prope Cayennam. — Coll. n. 8 9 7 . DESC. Cæspites efformat hæc species atros, 3 centim. altos, ad terrain locis humidis ubi ligna combusta fuerunt. Caulis brevis, 5 millim. longus,


116 — 142

C.

MONTAGNE.

c o m p r e s s o - p l a n u s , r a m o s i s s i m u s . R a m i subdichotomi fasciculatique, c o n formes,

fastigiati,

acuti,

axillis d i c h o t o m i a r u m

dilatatis

rotundatis.

T o t u s fungus i n d u m e n t o velutino fusco brevissimo v e s t i t u s . S p o r æ a m y g d a l i n æ s e u , quoad formam, semina Lini r e f e r e n t e s , l u t e s c e n t i - o c h r a c e æ , 1/50 m i l l i m . l o n g œ . O B S . E s p è c e voisine de la p r é c é d e n t e mais plus petite, n o i r â t r e et à d i v i sions p l a n e s . Elle diffère d'ailleurs du C. atra

L é v . p a r l'absence d e t u b e r -

cules et p a r ses d e r n i e r s r a m e a u x tous a i g u s .

426. Clavaria (Velutina) brasiliensis (Lév. Champig. Mus. Par., p. 159, n. 215, sub Erioclado, dein Lachnobolio), Montag. — HAB. Ad. truncos. — Coll. n. 904 et 1413. 4 2 7 . Clavaria (Velutina) tubulosa Fries, in El. Fung., I, p . 2 2 9 , et in Epicr., I , p . 5 7 6 . — HAB. Ad terrain. — Coll. n. 4 7 5 . 4 2 8 . Clavaria (Velutina) furcellata Fries, in Linnœa, V, p . 5 5 1 , et Epicr. I. c. — HAB. Ad ligna. — Colin. 8 9 8 , 9 0 0 et 9 0 3 . 4 2 9 . Clavaria (Velutina) Surculus Berk., Enumer. of Fungi coll. by D Hostmann in Surinam, p , 5 4 , n. 2 8 . — HAB. Ad terrain. Primitus (ex Leprieur) griseo-rosea dein (sicca) fusca. — Coll. n. 9 0 1 . r

4 3 0 . Clavaria mucida P e r s . in Comment., t. 3 , f. 3 . — Fries, Epicr., I , p . 5 8 0 . — HAB. Ad lignum mucidum. — Coll. n. 9 0 9 . 4 3 1 . Pterula tropica Montag. mss. : caulescens, csespitosa, r a m o sissima, fulva, caule di-trichotomo tereti, ramis apice fasciculatis subulatis divaricatis capillari-attenuatis midis. — HAB. Ad terram Guyanæ. — Coll. n. 894 pro parte. D E S C . F u n g u s 3 d e c i m . a l t u s , totus fulvus, r a m o s i s s i m u s . Gaules c æ s p i losi, p e n n a m corvinam c r a s s i , post b r e v e intervallum repetito di-vel t r i c h o t o m i , s e n s i m t e n u e s c e n t e s , i n t r i c a t i . Rami e x t r e m i multifidi, subfascic u l a t i , subulato - d i v a r i c a t i ,

a c u l i s s i m i , hymenio

o r b a t i , hinc

paulum

obscuriores seu rufo-vaccini. S u b s t a n t i a fibroso-coriacea. S p o r æ a l b œ . O B S . Notre espèce a u n p e u du port du P. dendroides

J u n g h . , mais les

d e r n i e r s r a m e a u x , au lieu d ' ê t r e o b t u s , sont s u b u l é s c o m m e dans le subulata.

P.

Elle diffère d'ailleurs de ce d e r n i e r p a r u n e ramification plus

étalée et p a r ses d e r n i è r e s divisions multifides et comme fasciculées.


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

143

117

432. Pterula taxiformis Montag. mss. : delicatula, fusca, trunco erecto filiformi-attenuato pilis fasciculatis olivaceis h i r t o , virgato-ramoso, ramis inordinatis subulatis, inferioribus longioribus patentibus, iterum ramulosis. — H A B . Ad ligna putrida circa Cayennam. — Coll. n. 9 0 8 . DESC. 2 - 3 centim. alta, a basi ramosa, inferne crinalis, apice tenuissima, subulata, pilis fasciculatis vestita, inordinate virgato-ramosa. Rami breves, capillari-attenuati, glabri, fusci, acutissimi, patentes et inferiores, qui simul et ramulosi, longiores, sensim ad apicem u s q u e decrescentes, ubi simplices et brevissimi ita u t ramificatio illam Taxi

assimilat. Sporæ h a u d r e -

pertæ. OBS. J e rapporte aux Clavariées, et au genre Pterula

cette p r o d u c -

tion singulière, qui n'est peut-être q u ' u n mycelium rhizomorphe, comme j e n'en ai, du r e s t e , j a m a i s r e n c o n t r é .

4 3 3 . Calocera dilatata Montag. in Belang., Voyage aux lnd. orient, par terre, Cryptog., sub Clavaria. — H A B . Ad terram. — Coll. n. 899. — An C. Hostmanni Lév. exdiagnosi? 434. Calocera cornea Fries, Epicr., I , p . 5 8 1 . — H A B . Ad ligna. — Coll. n. 1076. 435. Calocera delicata Fries, in Linnœa, p. 5 8 1 . — H A B . Ad ramos absque n.

V, p. 5 3 3 , et Epicr., I,

436 Calocera glossoides Fries, Syst. Myc., I, p. 487. — H A B . Ad truncos. — Coll. n. 9 0 6 . TREMELLINI

Fries.

437. Hirneola polylricha Montag. in Belanger, Voy. lnd. Or. par terre, Crypt., p. 154, sub Exidia. — Fries, Fung. natal., p. 26. — H A B . Ad ligna. — Coll. n. 1402. 438. Hirneola nigra Fries, l. c, p. 2 7 . — Peziza Swartz, FL Ind. Occid., I I I , p . 1 9 3 8 . — H A B . Ut prior ad ligna et cortices. Coll. n. 1403. 439. Hirneola Lancicula Montag. mss. : gregaria, minutula, subpezizoidca, cupula tremelloidea sessili, plano-concava, centro umbilicata, margine undulata extus intusque lævi unicolori u n i -


118 — 144

C.

MONTAGNE.

CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

brino-succinea. — H A B . Ad lignum consumphtum prope Cayennam. — Coll. n . 1 0 8 7 . D E S C . Cupulae g r e g a r i æ , t e n u e s ,

orbiculares , diametro 1 1/2 —

2

m i l l i m . æquantes , Pezizas m i n u t a s referentes , s u b t u s nudse, m a r g i n e u n dulatæ, umbrino-vel fusco-succineæ, madore tremellinæ. Hymenium dist i n c t u m , e s p o r o p h o r i s c o n t e x t u m , e a d e m c r a s s i t u d i n e cum c u p u l a g a u dens. OBS. J e n e connais point d'espèce de ce g e n r e aussi p e t i t e . E l l e r e s s e m ble à u n e petite pézize, m a i s l ' h y m é n i u m n ' e s t pas formé par des t h è q u e s .

4 4 0 . Exidia Auricula J u d æ Fries, Epicris., I, p . 5 9 0 . — H A B . Ad cortices. — Coll. absque n . 4 4 1 . Tremella aurantia Schwz. Car. , n. 1 1 3 1 . — F r i e s , l. c., p. 5 8 8 . — H A B . Ad ligna et cortices. — Coll. n. 8 7 3 , c. icone. 4 4 2 . Nœmatelia granulosa Montag. mss. : lobato-ramosa, nigra, lobis obtusis subcylindricis granulato-cxasperatis. — H A B . Ad ligna circa Cayennam. — Coll. n. 1 0 8 8 . D E S C . F u n g u s s u b s e s s i l i s , d e c u m b e n s aut et a d s c e n d e n s , 3 c e n t i m . long u s , l o b a t u s aut d i c h o t o m e d i v i s u s , inferne c o m p l a n a t u s , b r e v e post s p a t i u m cylindraceus , siccus cartilagineus totus niger, m a d o r e g e l a t i n o s o - t r e m e l l i n u s atro-fuscus, i n t u s pallidior. Lobi aut laxi a u t conferti b r e v i o r e s q u e obtusi , g r a n u l i s m i n u t i s e x a s p e r a t i , 1 - 2 m i l l i m . d i a m e t r o æ q u a n t e s . S u b s t a n t i a e fibris r a m o s i s t e n u i s s i m i s c e n t r u m v e r s u s hyalinis i n t r i c a t i s simis , ad p e r i p h e r i a m in tloccos paralleliter j u n c t o s clavæformes sporas b r u n n e o - f u s c a s a p i c e foventes c o n s t a n s . Stirps s i n g u l a r i s , a n o m a l a et nulli c o n g e n e r u m affinis. Xylariæ speciem quamdam mentiens. (Discomycetes

brevi

intervallo

sequentur.)

PARIS. — Imprimerie de L. MARTINET, rue Mignon, 2.


Bot.

Ann. des Scienc. nat. 4e SĂŠrie.

1. Cantharellus guyanensis. M. 4. Cantharellus buccinalis. M.

Tom.

1.

Pl.

11.

3.Agaricus hortulanus.M. 2. Marasmius plectohyllus. M. 6. Agaricus albo-rubellus.M. 5. Marasmius guyanensis. M.

N. RĂŠmond imp. des Noyers. 65. Paris



EXTRAIT DES A N N A L E S D E S S C I E N C E S N A T U R E L L E S ,

SÉRIE, TOME III,

(CAHIER N° 2)

CRYPTOGAMIA G U Y A N E N S I S , seu Plantarum cellularium in Guyana gallica CL Leprieur collectarurn enumeratio

annis 1835-1849 a universalis,

Auctore C. MONTAGNE, D. M. DISCOMYCETES Fries ( 1 ) .

443. Mitrula lutea Montag. mss. : geoglossoides, stipite mediocri cum capitulo luteo, sicco fuscescenti, clavæformi confluente; ascis longe clavatis sporas octonas simplices lineari-oblongas foventibus inter paraphyses nidulantibus. — HAB. Ad terrain muscosam prope Cayennam. — Coll. n. 1075. DESC. Geoylosso

viridi

quoad f o r m a m et magnitudinem simillima ,

2 - 2 1/2 centim. alta, lutea, capitulum 4-6 millim. longum cum stipite 1-2 millim. crasso confluens et clavæforme. Hymenium ex ascis et paraphysibus capillaribus constans. Asci longe clavati, 8 centimillim. longi, octospori. Sporæ simplices, lineares, 2 centimillim. l o n g æ , 5 millimillim. crassæ, utroque fine obtusæ, pellucidæ et intus granulosæ. OBS. Je ne saurais la comparer à aucune autre espèce, si ce n'est peutêtre au M.

elegans

Berk., dont elle se distingue a i s é m e n t , soit par sa

couleur, qui est j a u n e , soit par la brièveté et l'épaisseur du stipe.

444. Peziza Tricholoma Montag., Ann., 2, I I , p. 77, t. 4, f. 2. — HAB. In cortice et in petiol, folior. Astrocaryi vulgaris. — Coll. n. 890 et 891. OBS. Les poils qui hérissent cette remarquable Pézize, déjà décrits par M. Léveillé, sont d'autant plus nombreux qu'elle est plus jeune. Au m o ment où elle s'échappe de son nid souvent cortical, elle ressemble à un Porc-Epic , tant ses poils sont drus. Sa couleur varie du jaune au violet vineux. Elle est rarement tout à fait glabre et lisse. On la mange à Cayenne, au rapport de M. Leprieur. Le dessin qu'il m'en a donné, fait sur la plante vivante, la représente de couleur rose ou incarnate. e

e

(1) Voyez Ann. des sc. nat., 3 série, t. XIV et XVI, cahier n° 5, et 4 série, t. I, cahiers n°s 2 et 3.

4


120 — 9 2

C.

MONTAGNE

4 4 5 . Peziza Hindsii Berk., Enum. of Fungi, Journ. n. 2 1 , t. 1 5 . — HAB — Coll.. n , 4 4 6 . Peziza n. 4 3 9 .

crocata Montag., Ann.,

4 4 7 . Peziza applanata f. C, sob Octospora.

of Bot.,

I,

2 , XIII, p . 2 0 7 . — Coll.

H e d w . , Musc. F rond., II, p. 1 8 , t. 5 , — H A B . Ad ligna put rida. — Coll. n

448. Peziza phlyctispora Lepr. et M . , Cent. V, n. 8 8 , in Ann. sc. nat., 3 s é r . , t. IV, p . 3 5 8 . — H A B . In solo arenoso, circa Cayennam, e

4 4 9 . Peziza

omphalodes Bull., Champ., t. 4 8 5 , f. 1. — F r i e s , Syst. Myc., II, p . 7 3 . — Var. albo-lutea Montag. vix autem specie distinguenda. — H A B . Ad terrain sabulosam in sylvis guyanensibus. — Coll. n. 8 8 8 .

4 5 0 . Angelina Leprieurii Montag. m s s . : e r u m p e n s , excipulis sessilibus navicularibus aut confluentia triquetris in cæspitulos a g g r e g a t i s , disco rubricoso carnoso- tremelloso, sporis a t r o punctato, inadore dilatato vix lineameequante, sicco labiis crassis lusco-atris involuto-approximatis clauso ; ascis elavatîs sporas octonas luscas triseptatas foventibus. — H A B . Ad corticem t n m corum in Guyana. — Coll. n. 8 6 9 . D E S C . Cæspites e c o r t i c i s fissuris e r u m p e n t e s , c o n f e r t i , 3 ad 5 m i l l i m . l a t i . E x c i p u l a a g g r e g a t a , h y s t e r i n a , 2 ad 3 m i l l i m . l o n g a ,

flexuosa,

utro-

q u e fine a t t e n u a t a b i l a b i a t a , sicca c l a u s a , m a d o r e d i s c r e t a , labiis fuscis l o n gitrorsum

t e n u i s s i m e s t r i a t u l i s . Discus r u b r i c o s u s p u l v e r u l e n t u s ,

ejectis a t r o - p u n c t a t u s ,

m a d i d u s t r e m e l l i n u s , ex ascis

sporis

paraphysibusque

c o n s t a n s . Asci clavati, 8 - s p o r i , 1 8 c e n t i m i l l . l o n g i . S p o r æ o b l o n g s e , h i n c g i b b o s u l æ , illinc s u b r e c t æ , 3 c e n t i m i l l i m . l o n g æ , c e n t i m i l l i m . in m e d i o c r a s s æ , s e p t i s t e r n i s t r a n s v e r s i s divisæ, s. q u a d r i l o c u l a r e s , t a n d e m

atro-

fuscæ. O B S . E l l e diffère d e l'A. conglomerata S c h w z . (Syn. Fung. Amer., s u b Ascobolo), p a r la c o u l e u r d u d i s q u e , p a r d e s c u p u l e s m o i n s g r a n d e s , et p e u t - ê t r e par s e s c a r a c t è r e s m i c r o s c o p i q u e s , dont il n ' e s t p a s dit un m o t .


CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

9 3 - 121

4 5 1 . Lemalis Mangiferœ M o n t a g . , 2e Cent., n. 2 0 , in Ann. nat., 2 sér., avril 1840. — HAB. In foliis vivis Mangiferœ dicœ ad Oyac, novemb. — Coll. n. 389. e

sc. in-

451 Midotis heteromera Montag., l. c., n. 1 8 , t. 6, f. 3 , sub Peziza. — Fries, Sum. Veg. Scand., p. 362. — Ad lignum putridum in sylvis sinnamariensibus. — Coll. n. 534. 452. Cenangium œquinoctiale Montag. mss. : gregarium, erumpens,exoipulo coriaceo globoso initio clauso helvolo-furfuraceo, tandem subcupulari-explanato, diseo livido-fusco pulvere sulfureo velato; ascis cylindricis octosporis inter paraphyses ramosas nidulantibus, sporis magnis ovoideis bilocularibus, loculis inæqualibus. — H A B . Ad cortices arborum circa Cayennam. — Coll. n. 1 3 4 3 . DESC. Excipula e cortice e r u m p e n t i a , gregaria vel cæspitoso-confluentia, primo sphærica c l a u s a , dein hemisphserica aut c o m p r e s s a , 1 1/2 millim. lata discusque planus , livido-fuscus , marginem crassum i n t e r d u m flexuosum æ q u a n s , in omni ætate pulvere copioso helvolo-sulfurescente

con-

s p e r s i . Asci longissimi, cylindrici, basi longe a t t e n u a t i , fere 1/4 millim. æquantes, inter paraphyses ut videtur virgato-ramosas nidulantes et sporas octonas uniseriales foventes. Sporæ ovoideæ, 0mm,03 longæ, 0 m m , 0 1 5 m e dio crassæ, loculis binis inæqualibus transversim divisæ et limbolato cinctæ. An typus novi g e n e r i s ?

4 5 3 . Hysterium rufulum Spreng., in Veter. Acad. Handl., 1820, p. 50. — Fries, Syst. Myc., II, p. 584. — H A B . Ad cortices in Guyana. — Coll. n. 443 et 8 7 1 . OBS. Nous avons les deux variétés de cette espèce , mentionnées p a r F r i e s dans son Ecl. Funyorum,

p . 5 5 2 , n° 9 7 . Le n° 443 r e p r é s e n t e le

type de Sprengel, et le n° 8 7 1 l ' H y s t e r i u m confluens

Kze., originaire d e

S u r i n a m , et dont j e possède u n exemplaire a u t h e n t i q u e , reçu d e l ' a u t e u r l u i - m ê m e . La seule différence que présentent ces deux plantes , c'est q u e l'une a son disque d ' u n b r u n rougeàtre ( H . rufulum), t e m e n t noir ( H .

et l ' a u t r e l'a parfai

confluens).

4 5 4 . Hysterium Uraniœ Montag. mss. : epiphyllum, innatoerumpens, longitudinale, ex ovato lineare, rectum, apicibus obtusum, atrum , opacum , labiis conniventibus cum labiis epi-


122

— 94

C. MONTAGNE.

dermidis ruptæ tandem discretis supra trilineatum; ascis longe clavatis 8-sporis, sporis acicularibus transverse multiseptatis. — HAB. In foliis Uraniœ guyanensis. — Coll. n. 870. DESC.

Hysterio

plantarum

per q u a m

breviter d e s c r i p t o ,

omissis

fructus characteribus , species affinis. Perithecia initio ovata, mox linearia, recta, 1 ad 2 millim. longa, e r u m p e n t i a , nigra o p a c a , intus c o r n e a , disco lineari inter labia epidermidis a t r a t æ subdiscreta p r o m i n e n t e . Asci longe clavati, 0mm,08 ad 0

m m

, 1 0 longi. Sporæ octonæ, tenuissimæ, aciculares,

3 centimillim. longse, vix 0 m m , 0 0 2 medio c r a s s æ , septis 1 0 ad 16 t r a n s versis divisæ.

455. Hysterium foliicolum Fries, Syst. Myc, II, p. 5 9 3 . — Xyloma hysterioides P e r s . , Icon. et descr., p. 5 8 , f. X , f. 3 et 4 — H A B . In pagina super, folior. Hymeneœ Courbaril. — Coll. n. 1373. 456. Phacidium Phomatoides Montag., 2e Cent., n. 62 (sub Ascospora), in sc. 2 sér., décemb. 1840, t. 1 9 , f. 7. — H A B . In foliis delapsis in sylva Oyapok, — Coll. n. 440. e

457. Rhytisma Astrocaryi Montag. mss. : innatum, epiphyllum , tenue, sparsum, irregulariter oblongum, confluens, atro-fuscum opacum, demum costis elevatis rectis hysterinis rimose ruptum secedensque.— H A B . In pagina super, folior. Astrocaryi vulgaris in Guyana. — Coll. n. 1120 et 1147. D E S C . Maculas sistit hæc species tenuissimas sub epidermide ortas, fragiles, secedentes, quoad formam m a g n i t u d i n e m q u e variabiles, centro n i grescentes, ambitu fuscescentes et concentrice striolatas. Mox costæ lineares, rectse, directione variæ sensim elevantur, quse tandem rimose dehiscunt. Asci clavati, breves, i n æ q u i l a t e r i , i n t e r d u m hinc gibbosi, deorsum in stipitem attenuati, 0mm,007 longi, 0

m m

, 0 2 ad 0mm,03 crassi, 8 - s p o r i . Sporse oblongæ,

fuscellsc, transversim uniseptatse, 0 m m , 0 2 l o n g æ , diametro dimidio m i n o r e s , quandoque ad septum leniter constrictse. OBS. Le nombre des espèces exotiques de ce genre est encore fort r e s treint, et celles qui ont été publiées ont été si brièvement décrites, quand elles l'ont été, qu'il est fort difficile de les r e c o n n a î t r e . Je n'en vois t o u t e fois aucune à laquelle j e puisse r a m e n e r celle-ci.


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.95 — 123

458. Rhytisma Myrciæ Montag. mss. : amphigenum, innatum, c tuberculis confcrlis irregulariter confluentibusconstans, atrum, opacum, subtus convexum keve, supra applanatum rugulosum rimis ilexuosis dehiscens, intus nigrum. — HAB. In foliis Myrciœ. — Coll. n. 1140. DESC. Maculæ gregatim confertæ, a t r æ , o p æ t c , u t r a m q u e folii paginam i n v a d e n t e s , supra deplanatæ r u g o s æ , tandem rimis Ilexuosis p e r c u r s æ , subtus peritheciis primo h e m i s p h æ r i c o - d e p r e s s i s dein confluentibus t u b e r eulosæ subpapillosæque. Perithecia l e n t i c u l a r i a , album gelatinosum foventia.

;dte s e p u l t a ,

nucleum

Asci cylindracei, decimillim. longi, c e n t i -

millim. crassi, 8 - s p o r i . Sporæ oblongo-cymbiformes, 0mm,015 l o n g æ , vel seriatæ vel imbricatæ u t et asci hyalinæ, quadrinucleolatæ seu ad speciem transversim triseptatæ. Paraphyses nullse. OBS. On pourrait tout aussi bien p r e n d r e cette llypoxylée pour un thidea,

et comme M . Léveillé a publié un D. Myrciæ

Do-

du Brésil, j ' a v a i s

d'abord cru que c'était la m ê m e plante que la m i e n n e . Mais les caractères microscopiques qu'il a t t r i b u e à son espèce m'ont facilement dissuadé. En effet, le D. Myrciæ

a des t h è q u e s courtes et o v a l e s , mélangées avec des

p a r a p h y s e s , et renferme des s p o r e s , sans doute s i m p l e s , assez g r o s s e s , ovoïdes et légèrement courbées. D ' a i l l e u r s les périthèces, qui sont opaques dans ma p l a n t e , sont luisants dans la sienne. M. Berkeley indique u n thidea dinaviæ,

cay ennemis,

que j e n'ai pu retrouver dans la Summa

veget.

DoScan-

et que j e n e vois décrit nulle p a r t , a moins que ce ne soit la

m ê m e chose que le Sphœria

cayennensis

du Systema

mycologicum,

espèce bien différente de celle que j e viens de faire connaître, et qui se trouve aussi dans notre collection.

459. Rhytisma gyrosum Montag., Cuba, Crypt., p. 357. — HAB. In foliis cujusdam Laurineæ in viciniis Cayennte. — Coll. n. 1143 et 1148. 460. Lembosia catervaria Montag. mss, : eptphylla, peritheciis elongatis in maculas suborbiculares vel irregulares subsparsæ, fusco-atras confluentibus, tandem rimose ruptis; ascis subsphæricis hyalinis, sporis 8 ovato-oblongis mox fuscescentibus bilocularibus, medio constrictis. — HAB. Ad folia coriacea mihi ignota, circa Cayennam lecta. — Coll. n. 1132 et 1154. DE.SC. Perithecia primo p u n c t i f o r m i a , dein in subiculo fibrilloso m a -


c.

124 — 9 6

montagne.

culas orbiculares atras dianietro 2 ad 5 millim. metientes efformantia , tum oblonga, hysterina seu apice o b t u s a , i n t e r d u m t r i g o n a , vix ac ne vix lertiam millim. partem longitudine aequantia , tandem r i m a dehiscentia. Asci ex ovato sphærici, 4 ad 7 centimillim. crassi 8 - s p o r i . Sporæ ovoideooblongœ, 3 centimillim. longæ, 0mm,015 diametro æ q u a n t e s , binucleolatæ, medio in forma 8 constrictæ. OBS. Cette espèce est voisine du L. Dendrochili distingue évidemment p a r ses taches

L é v . , dont elle

se

régulières formées de p é r i t h è c e s

linéaires reposant s u r d e s fibrilles a p p a r e n t e s , bien q u e dans ce g e n r e les poils soient étroitement appliqués sur la feuille. D'ailleurs n o t r e L e m b o s i e est c o n s t a m m e n t épiphylle, et croît sur des feuilles coriaces d'arbres d i c o tylédones, tandis que le L. Dendrochili

se développe s u r les feuilles d ' u n e

Orchidée de Java. 4 6 1 . Cheilaria?

melanoplaca

Montag.

m s s . : epiphylla, perithe-

ciis minutissimis, c globoso oblongis prominulis, atris, opacis, rima dehiscentibus, in maculas orbiculares nigras congregatis, sporis fusiformibus. Justiciœ

H A B . In pagina

superiori

foliorum

uliorumque in Cayenna. — Coll. n. 1 1 2 5ET1 1 2 6 .

DESC. Hæc species maculas in pagina superiori foliorum orbiculares , diametro 2 ad 5 millim. æ q u a n t e s , nigras, opacas efficit. Perithecia p e r quam minutissima, globosa, decimillim. crassa , aut oblonga 1/5 m i l l i m . longa, valde p r o m i n e n t i a , rima plus m i n u s longa dehiscentia, u t r o q u e fine obtusa. Asci breviter clavati, hexa-octospori, 3 ad à centimillim. longi, plures basi j u n c t i , i n t e r paraphyses hyalinas tenuissimas deorsum r a m o s a s n i d u l a n t e s . Sporæ fusiformes, 0mm,015 circiter longæ, ut videtur continuas, hyalinæ. OBS. Cette plante e s t a m b i g u ë , car elle semble reposer s u r u n e sorte d e subiculum fibreux, et alors ce serait u n Lembosia.

Toutefois sa fructifica-

tion, quoique plus petite à tous é g a r d s , ressemble à celle q u e j ' a i trouvée dans mon C. pulicaris, Flora

Chilena,

et figurée dans l'atlas de ma Cryptogamie de la

planche S, figure 9 . Elle croît s u r les m ê m e s feuilles c o -

riaces q u e le Lembosia

catervaria

et s u r celles d ' u n Jaslicia,

aux environs

de Cayenne. 462.

Stictis

cruentata

Montag. m s s . : erumpens, convexo-planta

lenticularis, limbo lacero-dehiscente

sanguineo-pulverulento ,

disco planiusculo

sporis

fusco-atro n u d o ,

ovoideo - o b l o n g i s


CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

97 — 125

multicellulosis. — HAB. Ad corticem arborum prope Cayennam. Coll. n. 8 0 5 . DESC. H y p o p h l œ a , gregaria confluensque. Discus seu hymenium sub cuticula quam e r u m p e n d o ejicit nascens, primitus limbo integro, d e m u m iabiatim lacero-dehiscente, pulvere sanguineo consperso v e l a t u s , tandem nudus fusco-ater. Asci magni, clavseformes, 8-spori, paraphysibus stipati. Sporæ ex oblongo ovoideæ, 0

m m

, 0 2 5 longæ, transversim q u i n q u e a n n u l a t æ ,

annulis quadrate cellulosis. OBS. Cette e s p è c e , qui me paraît très distincte de ses c o n g é n è r e s , est un Cryptodiscus par le r é c e p t a c l e , et un Mellitiosporium par la fructification.

Stictis Leprieurii Montag., Crypt. Guy., LICHENES, ad calcem: immersa, gregaria, confluens, demum majuscula, disco rufo n u d o , ore primitus albo-velato tandem revoluto repando, sporis ellipticis hyalinis tetrapyreniis. HAB. Ad cortices Guyanæ. — Coll. n. 8 0 6 - 8 0 8 .

463.

DESC. E r u m p e n s , p u n c t i f o r m i s , agglomerato-confluens,

albo-velata.

Discus m i n u t u s , mox plurium confluentia l a t e s c e n s , 2 millim. et quod excedit diametro m e t i e n s , p l a n u s , rufus c a s t a n e u s v e , n u d u s , ore prius connivente albo farinoso d e m u m stellatim dentato revoluto cinctus. Asci clavati, paraphysibus capillaribus s t i p a t i , decimillim. fere l o n g i , sporas oblongas uniseriatas quadrinucleolatas includentes. OBS. Espèce v o i s i n e , mais toutefois bien différente, des S. et S. ocellata.

Lecanora

4 6 4 . Stictis var iolosa Pers. in Gaudich., Voy. Uran. Bot., p . 1 7 8 . 4 6 5 . Stictis microsticta Montag., l. c. : erumpens, minutissima, punctiformis, irregulariter orbiculata, disco tremellino cæsiopruinoso, ore stellatim dentato reflexo albo-cincto ; ascis sporisque linearibus minutissimis hyalinis. — HAB. Ad cortices arborum et fruticum Guyanæ. — Coll. n. 1 3 3 1 . DESC. Hypophlœa, e r u m p e n s , m i n u t i s s i m a , quartam millim.

partem

diametro metiens. Discus p l a n u s , madore t r e m e l l o s u s , c o n v e x u s , semper


126 — 98

c. MONTAGNE.

c æ s i o - p r u i n o s u s , ore reflexo d e n t a t o . Asci cylindrici, 0mm,05 longi, p a r a physibus stipati, sporas l i n e a r e s , q u i n q u e - n u c l e o l a t a s h y a l i n æ , centimillim. l o n g æ , subinconspicuas foventes. OBS. Elle diffère de toutes ses congénères par l'exiguïté de toutes ses p a r t i e s , et du S. Leprieurii

par le m ê m e c a r a c t è r e , c o m m e aussi par son

disque bleuâtre pulvérulent. PYRENOMYCETES

Fries.

SPH.-ERIACEI F r i e s .

466. Cordyceps larvata Montag., Cent. IV, in Ann. sc. nat., 2e sér., t. XX, p. 3 6 8 , n. 8 9 , sub Hypocrea. — H A B . In sylvis montosis Kau, ad cortices. — Coll. n. 402. 467. Cordyceps brevipes Montag. mss. : fusca, brevissime stipitala, stipite crasso plicato-striato, in discum convexum depressum radiato-rogulosum subtus concavum ampliato, peritheciis periphericis minimis globosis vel ovatis monostichis erectis, ostiolis confertis ore farinosis. — H A B . Ad ligna pulredine eonsumpta circa Cayennam. — Coll. n. 1073. D E S C . P y g m æ a , tota vix m i l l i m . a l t a ,

fusca,

intus a l b a ,

suberoso-

fibrosa. Discus convexo-depressus, millim. latus, r u g o s u s , s u p e r n e ostiolis confertis prominulis a l b o - p u n c t a t u s . Perithecia peripherica m e m b r a n a c e a , ovoidea aut sphœrica, erecta, 1 / 5 - 1 / 8 millim. m i n o r a . 0

m m

Asci l i n e a r e s ,

, 0 6 l o n g i , 0mm,0025 crassi sporas globosas 1 6 uniseriales foventibus.

OBS.

On voit que la place de cette Sphériacée est u n peu a m b i g u ë .

Avec le port et le mode de végétation d'un Poronia, r e p r o d u c t i o n des Hypocrea,

elle a les organes de

auxquels j e l'aurais volontiers r é u n i e , si elle

n'eût été pourvue d'un stipe. S u b é r e u s e quand elle est sèche, elle doit c e r t a i n e m e n t ê t r e c h a r n u e p e n d a n t la vie.

468. Cordyceps strangulans Montag. mss. : atro-virens, armillæformis, nodos culmi ambiens, ex ostiolis tenuissimi s granulosa, intus pallida, ascis sporisque Cordycipilis. — H A B . Ad culmos Paspali — Coll. n. 1 1 4 6 . DESC. Dothideæformis, carnosa, atra, madida a t r o - v i r e n s , intus livida, nodos culmi m o r e annuli a m b i e n s , 2 ad 3 millim. longa, 3/4 millim. cir-


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.9 9 citer crassa, ex ostiolis minutissimis confertissimis extus granulosa. P e r i thecia peripherica, m e m b r a n a c e a , pallida, ex oblongo obovata, 3 ad 4 decimillim. longa, 1 0 ad 2 0 centimillim. crassa. Asci tenuissimi, longissimi hyalini, illis Cordycipitis

Robertsii

sursum

a t t e n u a t i , cellula

crassi,

deorsum

l i n e a r e s , pertenues in segmenta

simillimi, 0

m m

r

, 1 4 longi, 0mm,0075

pellucida coronati. Sporæ

( s p o r i d i æ ) longitudine incerta s e c e -

dentes. OBS. Cette Hypoxylée, à cause de sa c o u l e u r , ressemble plus à un Dolhidea

qu'à un Cordyceps

ou un Hypocrea.

J'avoue q u e , malgré la

fructification, j e l'eusse de préférence rapportée à ce dernier g e n r e , si F r i e s , dans sa Sum. de son Dolhidea

Vey. Scandin.,

typhina,

n'avait fait lui-même un

Cordyceps

dont le nôtre est le représentant équatorial.

Tous les n œ u d s du m ê m e c h a u m e en sont entourés comme d'un a n n e a u . Ceux du bas de la plante sont les plus avancés dans leur évolution. A moins que cette espèce n'ait été prise et publiée pour u n Dothidea,

ce qui était

facile et possible au temps encore peu éloigné où l'on ne tenait pas compte de la fructification, j e n e connais aucun autre Cordyceps avec lequel on puisse la confondre. E

4 6 9 . Xylaria (Xyloglossa) guyanensis Montag., 2 Cent., n. 2 7 , Ann. sc. nat., 2 sér., tom. XIII, p . 3 4 3 , t. 9 , f. 2 . — H A B . Ad truncos arborum putridos in monte Tigre insulæ Cayennæ. — Coll. n. 250. e

4 7 0 . Xylaria (Xyloglossa) polymorpha Vers., Comment., p. 1 7 , sub Sphœria. — Montag., I. c., p. 27. — HAB. Ad ligua. — Coll. n. 226! 254, 277, 280? 4 7 1 . Xylaria (Xyloglossa) rhopaloides Kze. sub Sphœria in Weigelt, Exsicc. — Montag., l. c. — H A B . Ad ligna. — Coll. n. 2 3 6 . E

4 7 2 . Xylaria (Xyloglossa) cubensis Montag., 2 Cent., n. 2 9 , et in Cuba, Crypt., éd. fr., p. 347, t. 13, f. 1, sub Hypoxylo. — HAB. Cum priori. — Coll. n. 403. 4 7 3 . Xylaria (Xyloglossa) tabacina Kickx, Bull, de l'Acad. de Bruxelles, tom. VIII, t. 2 , f. 1 . — HAB. Ad lignum emortuum prope Cayennam. — Coll. n. 1 2 2 0 .

127


128 — 109

C.

MONTAGNE.

4 7 4 . Xylaria (Xyloglossa) enterogena Montag., Cent. Il, n. 2 5 , l. c., p. 3 4 2 , sub Hypoxylo. HAB. In sylvis sinnamariensibus et circa Cayennam ad truncos putridos.— Coll. n. 4 0 5 , 411, 1202

et

1204 ?

OBS. Il faut s u p p r i m e r ( l . c.),

dans la diagnose et les observations ,

tout ce qui est relatif aux périthèces a n o r m a u x ou e n d o g è n e s , et à leur c o n t e n u . Les p r é t e n d u e s spores hyalines , ovoïdes-globuleuses, q u i occupent le c e n t r e de ces loges , j e les r e g a r d e a u j o u r d ' h u i plutôt c o m m e des œufs d'insecte introduits dans la clavule pendant son j e u n e â g e , et quand elle est encore c h a r n u e . Ce q u i m ' a mis s u r la voie de cette rectification, c'est l'examen de nouveaux exemplaires d e la m ê m e espèce (n° 1 2 0 2 ) , qui p r é s e n t e n t à l'extérieur des t u m e u r s b r u n e s , de m ê m e s t r u c t u r e q u e les loges centrales , et d a n s lesquelles j ' a i r e n c o n t r é les m ê m e s corpuscules hyalins. J'ai m ê m e p u m ' a s s u r e r , en o u t r e , qu'ils sont enveloppés d ' u n e m e m b r a n u l e d'une g r a n d e ténuité , toute ponctuée de granules a r r o n d i s . qui n'ont pas plus de 0 m m , 0 0 2 5 de d i a m è t r e , tandis que ce que j e p r e n a i s autrefois p o u r des s p o r es a n o r m a l e s offre u n e dimension q u a t r e fois plus g r a n d e . Il est toujours t e m p s de relever et de corriger les e r r e u r s où l'on a pu t o m b e r . J e dois encore ajouter q u e de n o m b r e u x

renseignements

m ' a p p r e n n e n t q u e , p e n d a n t la v i e , cette couche dont la clavule est r e c o u v e r t e est d ' u n blanc é c l a t a n t , et q u e ce n'est q u ' e n se desséchant qu'elle devient d ' u n j a u n e o c h r a c é . E

4 7 5 . Xylaria (Xyloglossa) hyperythra Montag., 2 Cent., n . 2 6 , et l. c., p . 3 4 3 . — HAB. In sylvis sinnamariensibus et prope Cayennam ad truncos putridos. — Coll. n. 4 1 1 pro parte et 1201. OBS. NOUS en possédons des individus dont le stipe se divise et porte deux clavules.

4 7 6 . Xylaria (Xyloglossa) Gomphus Fries, El. Fung., II, p . 5 4 , sub Sphœria. — HAB. Ad basin truncorum circa Cayennam. Coll. n. 1 2 1 5 . 4 7 7 . Xylaria (Xyloglossa) œnea Montag. mss. : stromate suberoso clavato obtuso plicato-rugoso tandem geneo glabro, ex ostiolis prominulis crassis exasperato, intus pallido, in stipitem brevissimum basi discoidea dilafalum confluente; perithecüs peripheri-


CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. 101 — 129

cis minutis immerso-latentibus ; sporis maximis. — HAB. In ligno emortuo apud Cayennam. — Coll. n. 1197 et 1399. DESC. Stipes brevissimus, 2 ad 4 millim. longus, 1 - 2 millim. c r a s s u s , compressus et, ut tota stirps (an exsiccatione?), plicato-rugosus, basi dilatata discoidea convexa 5 millim. lata ligno affixus, mox in clavulam abiens rhopaloideam, solidam, suberosam, 1 1 / 2 ad 4 centim. longam, 1 1 / 2 ad 5 millim. medio crassam, intus pallidam, extus rugoso-collapsam (affaissée), crusta lævigata, primitus autem ex inventore g r i s e o - r u b e n t e in sicco vero ænea aut sordide olivacea vestitam et ostiolis crassis atris obtusis peritheciorum exasperatam. Perithecia ovoidea, fusca, pro ratione exigua, cum vix tertiam millimetri p a r t e m diametro a d æ q u a n t , in ostiolum crassum et, ut jam dictum e s t , p r o m i n u l u m desinens. Asci diffluentes. Sporæ m a g n æ , cymbiformes, i n æ q u i l a t e r æ , altero convexæ, altero r e c t i u s c u l æ , 3 centimillim. longæ, centimillim. modo crassæ, fuscæ. OBS.

Voici encore u n e espèce qui ressemble à plusieurs autres de ses

congénères, mais qu'il me paraît impossible de r é u n i r à aucune a u t r e , tant la n a t u r e s'est plu à j e t e r de la variété dans cette immense famille des Hypoxylées. Son stipe, à peine couvert d'un léger duvet caduc, q u i , p e u t être encore, ne lui appartient p a s , s'épate à la base en u n e sorte de disque à la manière de certaines Fucacées, comme dans le X.

platypoda

Lév.,

espèce à laquelle elle ne saurait appartenir, puisque celle-ci est revêtue d'un enduit crustacé b l a n c . O r , dans l'état de vie , la n ô t r e , au dire de M. Leprieur, est d'un gris rougeâtre qui, par la dessiccation, sans d o u t e , passe à la couleur de b r o n z e . e

478. Xylaria (Xyloglossa) rhizocola Montag., 2 Cent., n. 2 8 , l. c , p. 3 4 4 , t. 9 , f. 3. — HAB. In Guyanæ centralis sylvis secus a m e n mInipi,aprili 1836. — Coll. n. 2 3 5 . 479. Xylaria (Xyloglossa) Kegeliana Montag. — Sphœria (Cordyceps) Kegeliana Lév., Champ, du Mus. Paris., n. 2 9 5 . HAB. Ad truncos dejectos. — Coll. n. 1214. 480. Xylaria (Xyloglossa) rhytidophlœa Montag. mss. : simplex, stromate cornco indurato tereti-compresso obtuso vel corniformi atro opaco, intus fuligineo , stipiteque brevissimo tenuissime r u g o s o - r e t i c u l a t i s ; peritheciis globosis immersis periphericis


130 — 102

C. MONTAGNE.

atro-faretis, ostiolis prominulis. — HAB. Ad ligna denudata. — Coll. n DESC. Stroma cylindraceum, c o m p r e s s u m , u t r i n q u e æ q u a l e , o b t u s u m , oblongum, vel leniter a t t e n u a t u m ( c o r n i f o r m e ) , intus c o r n e o - i n d u r a t u m , r i g i d u m , fuligineum, extus tenuissime r e t i c u l a t o - r u g o s u m , a t r u m ,

opa-

c u m , 2 ad 4 centim. a l t u m , 3 ad 5 millim. c r a s s u m , brevissime stipitatum. Stipes 5 ad 8 millim. l o n g u s , sesquimillim. c r a s s u s , r u g o s o - r i m u l o s u s , fragilissimus, inferne disciformi-dilatatus. Perithecia omnia p e r i p h e r i c a , a p p r e s s a , totam clavulam ad apicem usque o c c u p a n t i a , g l o b o s a , minora semimillim. diametro gequantia, i n t u s nucleo atro farcta. Ostiola d e p r e s s a , in areolas p r o m i n u l a , sub lente poro p e r t u s a . Asci s p o r æ q u e g e n e r i s , al hæ magnitudine p e r q u a m variabiles, etsi minimse. OBS. J e crains bien q u e cette Xylaire n e doive ê t r e r é u n i e au X. Fries (Nov.

Symb.

Myc),

prolea

q u e j e n'ai pu voir, bien qu'elle me paraisse

en différer par la brièveté du stipe qui est fendillé, et non longitudinalement cavernoso-rugosus,

et par ses périthèces de petite d i m e n s i o n , et

dont l'ostiole seul fait saillie.

4 8 1 . Xylaria (Xyloglossa) columnifera Montag. mss. : stromate columella suberosa pallida filiformi persistente percurso, clavula cylindræea compressa rugosa cortice rigido fragili vestita, intus c a v a , extus fulvo-velata, tandem glabra cinereo-nigreseenle stipileque longissimo atro-earbonaceis fragilissimis ; peritbeciis membranaceis. — HAB. Ad ligna emortua circa Cayennam. — Coll. n. 1225 et 1227. D E S C . Stipes a t e r , t e r e t i - c o m p r e s s u s , 4 ad 8 c e n t i m . l o n g u s , 2 ad millim. c r a s s u s , ut clavula, carbonaceus fragillimusque, laccatus, o p a c u s , fustulatim r u m p e n s , columella axiformi pallida e stromate r e s i d u a , p e r m a n e n t e p e r c u r s u s , ita ut similitudinem c u m thallo Usnearum

quamdam

exhibeat. Clavula distincta, t e r e s , compressa, apice r o t u n d a , tandem r u gosa m e d i o q u e longitrorsum ad m o d u m X.

cubensis

t i s s a , intus excavata,

stromate in lamellas varias breves dilatato at cavitatem h a u d implente centro modo p e r c u r s a , in frustula decidua, extus velo primitus fulvo mox cinereo tandem nigrescente vestita, c æ t e r u m lævissima. Perithecia m e m b r a n a c e a , cortici seu strato p e r i p h æ r i c o a d h æ r e n t i a et c u m eo decidua, m a d o r e llaccida et n u n q u a m c a r b o n a c e a , g r a n u m Milii e floccis intricatis c o m p o s i t a , idcirco illis X.

anquantia, grisea, nigrescentia, collabenlis

exacte

similia et


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

103

131

forsan cum aliis ejusdem indolis tribum inter Xylarias parvulam ad instituendam idonea. Ostiola atra, punctiformia. Asci et sporæ denuo inquirendi. O B S . Cette espèce doit être voisine du X.

papyrifera,

que j e connais

seulement par la description qu'en a donnée mon illustre ami Fries dans son E c l o g œ Fungorum.

Elle me paraît s'en distinguer toutefois : 1° par sa

forme, qui n'est point en massue ; 2° par u n stroma réduit à un axe filiforme persistant, autour duquel se brisent facilement et tombent en fragments le stipe et la clavule; 3° par des périthèces qui, loin d'être enfoncés dans la couche périphérique, en sont au contraire très distincts et peuvent s'en

séparer.

abens,

que

Ils j'ai

n'y figuré

sont, dans

en

effet, la

adhérents

planche

citée,

que et

comme sont

ceux

du

d'ailleurs

X.

coll

parfaitement

sphériques, jamais déformés par une pression mutuelle. C'est u n e fort grande et fort belle espèce de ce g e n r e , a u q u e l , comme au reste de la famille, la Guyane a fourni de nombreux r e p r é s e n t a n t s .

4 8 2 . Xylaria (Xyloglossa) allantodia Berk., Desc. of Exot. p. 3 9 7 . — HAB. Ad ligna emortua. — Coll. n

Fungi,

4 8 3 . Xylaria (Xyloglossa) obovata Berk., l. c. — HAB. In eodem loco. — Coll. n. 1 2 2 5 , 1 2 3 0 .

484. Xylaria (Xyloglossa) globosa Spreng., sub Sphœria. — Montag., l. c, p. 28. — HAB. In truncis dejectis circa Cayennam. — Coll. n. 2 2 7 et 2 2 8 . 4 8 5 . Xylaria (Xylocoryne) ruginosa Montag. mss. : elata, dichotoma, compressa, scruposa, atro-fusca, opaca, clavulis terminalibus ellipticis glabris profunde rugoso-rimosis, intus corneis, rigidis ; peritheciis magnis periphericis immersis, ostiolis minulis (ad lentem), prominulis. — H A B . Ad truncos pulridos prope Cayennam. — Coll. n D E S C . T r u n c u s compressus, fusscus, scruposus vel longitrorsum rugososulcatus, bis terve furcatus, c u m clavulis 6 - 8 centim. longus, ad axillas dilatatus, deorsum 3 — s u r s u m 2 m i l l i m . crassus. Clavulse elliptico-oblongæ, irregulares, stipiti vel trunco concolores, glabræ, centim. longæ, 3 millim. latæ, millim. tantum crassæ. rugis aut rimis profundis sulcatæ et sub lente ostiolis parum prominulis a t r o - p u n c t a t æ , intus corneæ induratæ, ideo valde


132 — 104

C.

MONTAGNE.

fragiles. Perithecia p r o ratione m a g n a , p e r i p h e r i c a , at i n t e r r u p t e contigua, a t r a , evacuata intus nilentia. Asci et sporæ g e n e r i s . O B S . Il est possible que ce q u e j e propose ici c o m m e u n e espèce ne soit q u ' u n e forme du X . adscendens

Fries, Ecl.

Fung.

n° 6 2 , sub

Sphœria.

J e conserve pourtant quelque doute qu'il en soit a i n s i , p a r la raison q u e ce savant a placé plus tard son espèce dans la section suivante des Xylo dactylœ.

486. Xylaria (Xylocoryne) multiplex Kunze in Fries, l. c., n. 6 1 . — Montag., l. c., p. 3 4 9 . — H A B . Ad ligna circa Gayennam. — Coll. n. 2 2 3 , 2 4 6 , 247 et 1 1 9 3 . 487. Xylaria (Xylocoryne) Berkeleyi Montag. — X. furcata Schwz. mss. in Berk. et Curt., Fung. Surin. Herb. Schweinz., n. 4 5 . — Sphœria corniformis Montag. Herb. non Fries. — H A B . Ad lignum emortuum. — Coll. n. 1 1 9 6 , 1200 et 1 2 0 3 . O B S . Je n'ai point p u b l i é , mais j ' a i distribué à m e s amis exemplaires de cette espèce sous le nom de 5 . corniformis,

quelques

celle d e F r i e s

n e m ' é t a n t pas alors c o n n u e . J e r e g r e t t e de ne pouvoir lui conserver le nom de furcata,

donné a n t é r i e u r e m e n t p a r Fries au Xylaria

dichotoma

de

M. Léveillé, qui faisait double emploi avec mon espèce homonyme de Cuba.

488. Xylaria (Xylocoryne) scruposa Kunze in Fries, El. Fung., II, p. 5 5 . — Montag., l. c. — H A B . Ad truncos dejectos putridosque. — Coll. n. 2 3 2 , 422 et 1397. 489. Xylaria (Xylocoryne) corniformis Fries, l. c., p. 5 7 , sub Sphœria. — H A B . Ad ligna prostrata circa Gayennam. — Coll. n. 1199, 1 2 2 1 . 490. Xylaria (Xylocoryne) anisopleura Montag., l. c., n . 3 2 , p. 3 4 8 . — HAB. In sylvis montis Kau ad ligna putrida. — Coll. n. 2 5 4 , 4 3 8 , 1194 et 1 1 9 8 . 4 9 1 . Xylaria (Xylodaclyla) hypoxylon Lirai., sub Clavaria. — Bull. Champ., t. 180. — Montag., l. c., p . 3 4 9 , sub Hypoxylo cornuto Hoffm. — H A B . Ad ligna emortua. — Coll. n. 2 4 5 , 248.


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.105

492. Xylaria (Xylodactyla) ianthino-velutina Montag., Cent. II, n. 34, c, p. 348. — HAB. In fructibus putridis Hymeneæ Courbaril circa Cayennam. — Coll. n. 574. 493. Xylaria (Xylodactyla) Apeibæ Montag. mss. : suberosa, flliformis, dichotoma, divisionibus patenti-erectis, hirsutiuscula, peritheciis sparsis exsertis mamillatis atris, sporis generis. — HAB. In fructibus Apeibæ muricatis circa Cayennam. — Coll. n. 1207. DESC. Stroma s u b e r o s u m ,

g r a c i l e , t i l i f o r m e , fertile cum peritheciis

exsertis millimetrum crassitudine non a d æ q u a n s , a t r u m , intus p a l l i d u m , extus h i r s u t i u s c u l u m , bis f u r c a t u m , apice capillari. Perithecia globosodepressa, erumpentia, tandem exserta subsessilia, hinc inde sparsa a g g r e gatave, semen papaveris magnitudine æquantia (semimillim. crassa) atra, ostiolo mamillata, intus a t r o - n i t e n t i a . Asci cito dissoluti in massam fibrosam intricati, per quam sporæ m i n u t æ , 0 M M , 0 1 2 5 l o n g æ , semiovatæ seu uno latere gibbæ, altero r e c t æ , fuscidulæ, dispersæ sunt. OBS. Cette espèce

diffère

évidemment du X.

carpophila

p a r son

stroma plusieurs fois dichotome et v e l u , de m ê m e que p a r ses périthèces saillants, et du X .

filiformis

p a r la présence du duvet qui garnit son stipe

et ses divisions. e

494. Xylaria (Xylodactyla) collabens Montag., 2 Cent., n. 3 1 , l. c., p. 347, t. 9, f. 6. — Acrosphœria collabens Corda, Anleit., p . 136. — HAB. In sylvis Guyanæ centralis, ad ripas amnis Camopi in cortice arborum emortuarum. — Coll. n. 407 et 409. OBS. M. Corda réunit sous ce nom g é n é r i q u e deux Pyrénomycètes, qui n'ont entre eux a u c u n e analogie. e

495. Xylaria (Xylodactyla) comosa Montag., 2 Cent., n. 30, l. c., p. 3 4 5 , t. 9 , f. 5. — HAB. Ad lignum emortuum in sylvis sinnamariensibus et prope Cayennam. — Coll. n. 418, 1206 et 1216. e

496. Xylaria (Xylodactyla) Microceras Montag., 2 Cent., n. 3 3 , l. c, p. 348, t. 9, f. 4. — HAB. In sylvis montosis Kau et sinnamariensibus, ad ligna corrnpta. — Coll. n. 242.

133


C. MONTAGNE

134 — 106

497. Xylaria (Xylodactyla) aristata Montag. mss. : simplex aut frucata, filiformis, carnoso-subcrosa; clavula ex ovoideo sphærica, mucronato-aristata, umbrina, lævis ; peritheciis sphæricis latentibus membranaceis, ostiolis prominulis atris; stipite patenti-villoso attenuato, sporis minutis. — H A B . In foliis Guttiferæ cujusdam mihi ignotæ circa Cayennam. — Coll. n. 1 2 0 9 . Pl. DESC. Stipes filiformis, 1 1 / 2 ad à c e n t i m . altus, basi 1 / 2 ad 1 millim. c r a s s u s , sensim ad apicem u s q u e a t t e n u a t u s , a t e r , pilis patentibus h i r t u s , simplex a u t r a r o semel furcatus.

Clavula ovoidea aut

sphserico-oblonga

d e p r e s s a v e , 1 1 / 2 ad 2 m i l l i m . c r a s s a , u m b r i n a , l æ v i s , i n t u s alba, apice longe m u c r o n a t a vel r a r i u s a p p e n d i c e seu seta capillari 6 millim. longa a r i s t a t a . P e r i t h e c i a r n e m b r a n a c e a , i n n a t o - p e r i p h e r i c a , vix colorata, t e n u i s sima , 1 / 5 m i l l i m . d i a m e t r o sequantia , ostiolis atris prominulis i n s t r u c t a . Asci c y l i n d r a c e o - c l a v a t i , (5 ad 8 c e n t i m i l l i m . l o n g i , 5 millimillim. crassi octospori. Sporæ monostichae, i n æ q u a l i t e r cymbiformes, n e m p e hinc g i b b æ , illinc rectiusculæ fuscæ , m i n u t æ , majores vix c e n t i m i l l i m e t r u m l o n g i t u dine

metientes.

bosa, diametro 0

Paraphyses M M

intricatissimæ

conidia

numerosissima

glo-

, 0 0 3 5 Æ q u a n t i a , hyalina i n t e r d u m moniliformi-seriata

foventes. OBS. Cette jolie espèce croît à la face s u p é r i e u r e des feuilles, dont elle s e m b l e p e r c e r l ' é p i d e r m e . Celui-ci r e s t e p o u r t a n t t e l l e m e n t appliqué c o n t r e la base du stipe, q u ' o n s'aperçoit à peine s'il a été d é c h i r é et soulevé. On voit aussi s u r ces feuilles d e s lignes noires flexueuses sous - é p i d e r m i q u e s fort semblables à celles de l ' A s t e r o m a geographica

(Dothidea

Fries) , et

analogues c o n s é q u e m m e n t à celles d o n t parle l'illustre professeur d'Upsal à l'occasion d e son X . gracillima.

J e ne connais q u e deux a u t r e s Xylaires

q u i soient susceptibles d'être confondues à p r e m i è r e vue avec celle q u e j e viens de d é c r i r e : ce sont les X . pedunculata

Dicks. et X . Thyrsus

Berk.

L a n ô t r e se distingue de toutes les d e u x par son stipe velu, p a r ses spores t r o i s fois plus petites a u t r e m e n t conformées , et d é p o u r v u e s de ce l i m b e m u c i l a g i n e u x qui d o n n e aux p r e m i è r e s u n e physionomie si r e m a r q u a b l e . Elle diffère en o u t r e du p r e m i e r p a r ses périthèces m e m b r a n e u x incolores t r è s petits , et p a r l'absence des ostioles s a i l l a n t s , r e m p l a c é s p a r u n p o r e t r è s a p p a r e n t , et du second par ses périthèces s p h é r i q u e s dirigés en tout s e n s et n o n sursum

spectantia,

et s u r t o u t p a r ses s p o r e s , qui ne sont ni

grosses ni ellipsoïdes, ni enfin enveloppées d ' u n seul côté par u n mucilage, d e m a n i è r e à figurer un testicule avec son é p i d i d y m e .


107 — 1 3 5

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

Je noterai ici en passant que la fructification de phica

est celle des Phoma

ou des Phyllosticta.

l'Asteroma

geogra-

La spore encore fixée à

son sporophore ressemble parfaitement à une baguette de tambour ; mais on ne voit bien cela qu'à un grossissement de 8 0 0 diamètres.

498. Xylaria (Xylodactyla) axifera Montag. mss. : stipite axiformi, filiformi, rufo-fuscescente puberulo, clavula prope apicem irregulariter globosa extus intusque atra; peritheciis paucis magnis prominentibus, ostiolis inconspicuis, sporis subquaternis oblongo-cymbiformibus fuscis. — H A B . In ramis arborum aut fruticum in Cayenna, — Coll. n. 1192. — Pl. DESC. Stipes filiformis, basi, ubi crassior, 1/2 millim. diametro m e tiens, sensim ad apicem usque t e n u e s c e n s , sub cortice e mycelio rhizomorpho inter fibras ligni repente originem ducens, primitus ochraceo-rufus, pilis haud confertis patentibus hirtulus, tandem fuscescens et glaber, apice vero colorem rufum servans, intus solidus, suberosus, pallidus, inter 1 et 8 centim. longitudine varians. Clavula brevi intervallo sub apice valde i r r e gulariter stipitem circumdat et capitulum format aut sphœrico-depressum aut

inæqualiter

referens,

semper

didymum vero

cum

utrumque axi

aut

latus stipite

occupans, concretum

nec

fructum ab

Biscutellæ

eo

corticatum.

Perithecia perpauca, 4 ad 5, proratione magna, millim. diametro æquantia, intus atra, opaca, stromate concolori tenui fragili immersa. Ostiola inconspicua. Asci déliquescentes, abortu tetraspori. Sporse oblongæ, leniter utroque fine attenuatæ, primitus h y a l i n æ , granulosæque, tandem fuscæ, 0mm,025 l o n g æ , quaternatim s e r i a t æ , limbo mucilagineo

angustissimo

cinctæ, suprema appendice minuta ovata decolori, quæ sporam abortivam referre videtur, superata. O B S . A simple v u e , je croyais cette Xylaire peu distincte de la p r é c é dente ; mais, observée de plus p r è s , elle en diffère essentiellement et par ses formes et par son organisation, non moins que par ses organes de r e production. Entre les fibres ligneuses des rameaux, on voit serpenter ces lignes que Persoon rapportait au genre Rhizomorpha.

Quelquefois, mais

bien rarement, le sommet du stipe se bifurque, et porte ainsi deux clavules; d'autres fois les loges sont inégalement distribuées autour du s t i p e , deux d'un côté et une seule de l'autre : en sorte que l'on peut très bien voir ce stipe qui les t r a v e r æ , et auquel elles se fixent comme sur un axe. e

499. Xylaria (Xylostyla) Rhizomorpha Montag., 2 Cent., n. 24, 2


136 — 108

c.

MONTAGNE.

l. c, p. 3 4 1 . — H A B . Ad terrain in sylvis Guyanæ centratis forsan e caudice defosso enata. — Rhizomorpha guyanensis Fries, Sum. Veg. Scand., p . 3 8 2 . — Coll. n. 2 3 4 . OBS. Il est bien vrai q u e les p é r i t h è c e s sont tout à fait superficiels dans cette espèce ; m a i s ils le sont également ou le deviennent dans les X . tentosa

(Fl.

Chil.,

t. 9 , f. 1 ) , X. coccophora,

X.

Apeibæ,

por-

etc. Si mon

illustre ami d'Upsal eût p u voir cette r e m a r q u a b l e X y l a i r e , dont m a l h e u r e u s e m e n t il n'existe q u ' u n seul exemplaire dans ma collection, j e crois pouvoir a s s u r e r que s u r ce seul c a r a c t è r e , il se serait bien gardé de l'éloig n e r du g e n r e où il me semble plus n a t u r e l de la p l a c e r . e

5 0 0 . Xylaria (Xylostyla) grammica Montag., 2 Cent., n. 2 3 , et l. c., p. 3 4 1 , t. 9 , f. 1 . — H A B . Ad truncos putridos sectis ripas amnis Saï, in Guyana centrali. — Coll. n. 2 5 3 .

501. Xylaria (Xylostyla) Phyllocharis Montag. mss. : simplex, fili — formis, clavula longe cylindrica carnosa stipite glabro striatulo atro longiori mucronulata ; peritheciis membranaceis innato-periphericis, ostiolis atris prominulis ; ascis subtetrasporis, sporis ovoideis minutis brunneis. — HAB. ad folia delapsa prope Cayennam. — Coll. n. 1208. D E S C . Stipes liliformis, 1/2 millim. c r a s s u s , s t r i a t u l u s , glaber, post i n tervollum 1 ad 2 c e n t i m . a basi in clavulam t e r e t e m , æ q u a l e m , apice modo m u c r o n u l a t a m , velo sordido r e s i d u o s t r i a t o - p u l v e r u l e n t a m , in majoribus indivi cluis3 c e n t i m . l o n g a m , 3/4 millim. ad s u m m u m c r a s s a m , ostiolis atris p r o m i n u l i s p u n c t a t a m e x a s p e r a t a m q u e a b i e n s . Clavula h a u d c a r b o n a c e a , e fibris longitudinalibus septatis fuscis approximatis et coalitis c o n stans, ideo scalpello sine r u p t u r a facile t r a n s v e r s i m secta. Perithecia m e m b r a n a c e a , vix c o l o r a t a , illis X . aristatæ

simillima, 5 ad 6 in p e r i p h e r i a ,

ostiolis exsertis atris ut j a m diximus i n s t r u c t a . Asci 4 - 6 - s p o r i , mox d i s s o luti, inter paraphyses conidiis destitutas p r i m i t u s n i d u l a n t e s . Sporæ ovoideæ veî oblongæ, subæqu d a t e r æ , b r u n n e æ , l i b é r æ , q u a t e r n a t i m ut p l u r i m u m seriatæ, 0mm,0135 longæ. OBS. C'est d u X . fi iformis,

qui croît aussi s u r les feuilles, q u e cette

espèce se r a p p r o c h e davantage ; elle en diffère s u r t o u t p a r ses périthèces non saillants, et qui occupent toute la l o n g u e u r de la clavule. Ma plante ne r e s s e m b l e , en a u c u n e m a n i è r e , si ce n'est par son habitat,

à celle d'Al-


CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

109 — 137

bertini et Schweinilz, dont j e ne connais; au reste, que la figure et la description malheureusement bien succincte. Le X . gracillima,

que Fries

compare à cette dernière, me semble aussi s'en distinguer, si tant est qu'il soit différent lui-même du X . pumila,

non-seulement par son habitat

sur

le bois mort, mais encore par ses périthèces n o i r s , et par ses clavules de moitié plus grêles et plus courtes.

502. Xylaria (Xylostyla) coccophora Montag. mss. : dichotoma, subcrosa, tereti-compressa, gracilis, stipite atro bis terve dichotomo, sub dicbotomia complanato, glabro, clavulis teretibus apice mucronatis torulosis velo fulvo a peritheciis prominulo-exsertis fisso remotoque primitus vestitis, sporis generis. — HAB. Ad ligna putrida circa Gayenne. — Coll. n. 1398 et ibrsan n. 1228, quæ junior et sterilis. DESC. Stipes brevis, basi disciformi afflxus, t e r e s , siccitate plicato-rugosus, apice flabellatim dilatatus, pluries dichotomus. Clavulæ cylindricæ, centro suberosæ, extremo apice sterili mucronatæ, 1 ad 2 centim. et quocl exstat longæ, sesquimillim. crassæ, granulatæ, primitus velo fulvo vestitæ, tandem fulvo nigroque variegatæ. Perithecia peripherica, carbonacea, atra, sphærica, semimillim. diametro æquantia, intus evacuata atra, a basi clavulæ fere ad apicem prominula, et, nisi extremo apice, ubi cortice colliculoso stromatis vestita sunt, omnino exserta, quasi sessilia, ostiolo mamillata. Asci cito diffluentes, 8-spori. Sporæ inæqualiter cymbiformes, oblique visæ plano-concavæ, fuscæ, centimillim. longæ. OBS. Cette espèce ressemble à plusieurs autres déjà m e n t i o n n é e s , soit dans cette flore, soit par d'autres mycologues, mais ne saurait, il me semble, être confondue avec aucune d'elles. Les exemplaires qui portent le n° 1 2 2 8 sont tellement semblables aux autres par le port, la grandeur et la r a m i fication,

que, bien que stériles, j e ne crois pas me tromper en les y r a p -

portant. Quelques individus exceptionnels du X . scopiformis

Kze.,

offrent

quelquefois u n e , rarement deux bifurcations ; mais ils se distinguent s u r le-champ de notre X . coccophora

par leurs clavules irrégulières, velues,

dépourvues du velum f a u v e , et par des périthèces toujours i m m e r g é s , quoique un peu saillants.

503. Xylaria (Xylostyla) gracillima Fries in Linnœa, Ecl Fung., p. 538. — Montag., l. c, p. 349. — HAB. Ad ligna emortua prope Cayennam. — Coll. n. 378, 384 et 388.


138-110

C.

MONTAGNE.

5 0 4 . Xylaria (Xylostyla) pumila Fries, l. c. — HAB. Ad ramos emortuos circa urbem Cayennam. — Coll. n. 1 2 1 0 , 1 2 1 1 , 1 2 1 2 et 1 2 1 3 . 5 0 5 . Xylaria (Xylostyla) scopiformis Kunze in Weigelt Exsic. — Montag. l. c. — HAB. Ad ligna putrida.— Coll. 2 2 4 , 2 2 8 et 1 2 2 9 . 5 0 6 . Xylaria (Xylostyla) Myosurus Montag. mss. : simplex, cornea, atra, myosuroidea, subsessilis ; peritheciis exiguis immersis, ostiolis subprominulis nitidis ; ascis clavatis diffluentibus, sporis 8 oblongis seriatis ob guttulam oleosam globosam specie septatis. — HAB. Ad lignum denudatum. — Coll. n. 1 4 1 2 . DESC. Stroma corneum, intus griseum, extus a t r u m glabrum, teres, a basi interdum incrassata, sæpius vero angustata sensim ad apicem usque sterilem attenuatum, myosuroideum, quandoque depresso-lanceolatum, ostiolis exiguis prominulis nitidissimis punctatum, vix 2 centim. altum , diametro 1 ad 2 millim. vix superans, nisi quando complanatum. Peritheeia conferta, minutissima, e globoso ovata , 1/4 millim. diametro metientia, b r u n n e o atra, ostiolata, totam clavulam, extremo apice excepto, occupantia. Sporse octonæ, seriatæ, cito l i b e r a t æ , fuscæ, oblongæ, specie transversim biseplatæ, centimillim. longæ, inter paraphyses ramosas intricatas nidulantes. OBS. Cette espèce est très petite dans toutes ses p a r t i e s ; elle ressemble à une de ces petites limes d'acier nommées queues de R a t , ou à un petit Ver lombric. Plusieurs individus sont souvent réunis par la base. CAMILLEA Fries.

Stroma verticale, terminiforme, carbonaceum, stipitem mentiens, basi sæpius annulo matricali helciiformi cinctum. Perithecia heterogenea, linearia, membranacea, stromate immersa, in orbem disposita et ad apicem truncatum excavatum marginatum spectantia. Asci cylindrici, gelalinosi, deliquescentes, 8-spori, paraphysibus capillaribus immixti. Sporæ uniseriales, oblongæ aut cymbiformes, continuæ, primitus hyalinæ, demum fuscæ, tandem liberæ, appendiculo ut plurimum uromorpho line altero in ætale juniori auctæ. — Bacillaria Montag., 2 Cent. E

OBS. Dès 1 8 4 0 j'avais considéré comme type d'un genre naturel

l'Hy-


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

111

139

poxylon Leprieurii, et j ' e n avais aussi r a p p r o c h é les H. Bacillum et H. Cyclops. Toutefois je m'étais contenté d'en former pour le m o m e n t une petite tribu, que j ' a v a i s désignée sous le nom de Bacillaria. Je n'ignorais pas que ce n o m , déjà consacré à u n e D i a t o m é e , ne pouvait être conservé comme nom générique ; aussi ai-je adopté celui par lequel mon excellent ami M. le professeur F r i e s a bien voulu le r e m p l a c e r . De nouveaux e x e m p l a i r e s , r a p p o r t é s en 1 8 4 9 par M. L e p r i e u r , m'ont fait voir u n e circonstance du développement que j e n'avais pas observée lors de ma p r e m i è r e publication. Le stroma du Camillea Leprieurii naît sous l'écorce des a r b r e s , dont il entraîne avec l u i , à sa s o r t i e , u n e r o n delle très n e t t e m e n t découpée qui reste engagée dans la cupule du sommet, et ne tombe q u e dans l'âge a d u l t e . Il paraît que cette chute coïncide avec l'époque de l'évacuation des p é r i t h è c e s . J e n'ai pu du moins bien observer les thèques, qui sont facilement r é s o r b é e s , que dans les individus encore munis de leur bouchon d'écorce. C'est ainsi que chez de j e u n e s individus du C. Cyclops, il m ' a été donné d'observer r é c e m m e n t u n e fructification tout à fait a n a l o g u e , qui était restée douteuse pour moi dans u n p r e m i e r examen, il y a quatorze a n s . Mais ce qui mérite surtout la plus sérieuse a t t e n t i o n , ce sont ces faux périthèces h é m i s p h é r i q u e s ostiolés que j ' a i trouvés simulant des parasites au sommet et p r o p r e m e n t autour de la m a r g e du stroma dans le C. mucronata. Au lieu de t h è q u e s , ils ne r e n f e r m e n t , en effet, q u ' u n e masse gélatiniforme dans laquelle se voient d'innombrables corpuscules s p o r o m o r p h e s , t r a n s p a r e n t s , doués du mouvement b r o w n i e n , et qui semblent devoir être r a p p o r t é s aux spermaties de M. T u l a s n e . Avant cet observateur, on aurait r e g a r d é ces périthèces comme autant d'individus du g e n r e Aposphœria Berkeley; car ils ressemblent à s'y m é p r e n d r e au Sphœria acuta Hoffm., tant par le contenant que par le contenu. Je r a p p o r t e le fait, que j e crois c u r i e u x , sans oser encore me prononcer sur son i n t e r prétation. Quant au d é m e m b r e m e n t futur du genre Sphœria, il est bien évident qu'on sera incessamment forcé d'en venir là. Comment, en effet, conserver entier u n genre q u i , renfermant plus de 2 , 0 0 0 e s p è c e s , la plupart légit i m e s , est à lui seul plus n o m b r e u x que le reste de la famille? On est déjà arrivé à quelques coupes assez h e u r e u s e s , mais elles ne suffisent pas e n c o r e . Mais ce n'est pas chose facile que d'assigner les caractères sur l e s quels devront r e p o s e r les nouvelles divisions. En tout c a s , il faudra bien se garder, à mon avis, de p r e n d r e le nucléus pour base u n i q u e du démemb r e m e n t , comme on s'est trop h â t é , dans ces derniers t e m p s , de le faire


140 — 112

C . MONTAGNE.

pour les Lichens. Dans les Hypoxylées, en effet, c'est dans le stroma, sa n a t u r e , ses formes, etc. et dans le r é c e p t a c l e , comme chez les Lichens, dans le thalle et les apothécies, qu'on devra chercher les caractères de première valeur. Les premiers en offrent encore un a u t r e , qui se fait désirer dans les seconds. Bien que par les Verrucariées, les Trypéthéliées et les G r a p h i d é e s , les Lichens présentent tant de points de ressemblance avec lesPyrénomycètes, que l'absence seule du thalle établisse souvent entre eux la distinction des g e n r e s , on y cherche pourtant vainement cet autre caractère si important pour la taxonomie, qui consiste à offrir deux sortes de spores, les unes nues, les autres renfermées dans des utricules n o m mées thèques. Les lichénographes auxquels j e faisais allusion tout à l'heure n'ont pas assez réfléchi qu'en prenant les seuls organes de la reproduction pour base exclusive de leurs coupes génériques, ils s'éloignaient de la méthode naturelle, et remontaient tout simplement vers le système qui fait reposer la classification sur les modifications d'un seul et même organe. E

5 0 7 . Camillea Leprieurii Montag., 2 Cent., n. 4 0 , l. c., p. 3 5 2 , t. X, f. 3 , sub Hypoxylo. — Fries, Summ. Veg. Scandin., p. 3 8 2 . — HAB. Ad cortices ramorum dejectorum in sylvis Guyanæ. — Coll. n. 2 4 3 . 5 0 8 . Camillea mucronata Montag. mss. : stromate cylindraceoconico, obtuse truncato carbonaceo atro polito longitrorsum striatulo basi nudo, apice excavato crasse marginato, centro disci valide mamillalo-mucronato ; peritheciis inordinatis confertis elongatis circa basin mucronis discum ostiolo petentibus ; sporis oblongis. — HAB. Ad ligna nigrefacta in Guyana centrali et gallica. — Coll. n. 1 1 6 5 . — Pl. DESC Stroma cylindraceum, sursum parum a t t e n u a t u m , carbonaceum, a t r u m , politum, at longitrorsum striaturis vix manifestis sub lente exaratum, terminos quibus arva delimitantur exacte r e f e r e n s , 6 millim. altum, 3 et quod excedit millim. basi nuda, nec ut priori ocreata crassum, apice excavato valide marginatum et e centro disci proferens mucronem conicum acuminatum crassum, sesquimillim. altum, interdum poro p e r t u s u m . In m a r gine autem disci adsunt perithecia aliahemisphserica, ostiolata, illis Sphseria; acutæ Hoffm. (Aposphœria B e r k . ) simillima, sporis simplicibus minimis innumeris referta. Utrum hæc, ex theoria cl. T u l a s n e i , alteram formam, spermatia scilicet, fructificationis ejusdeni s t i r p i s , in quam parasitantur


CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

113 — 1 4 1

p r æ b e a n t , a n speciem sphgerise legitimam et distinctam constituant, mihi adhuc in dubio est. Perithecia hujus Camilleæ

vero m e m b r a n a c e a , inor-

dinate stromati i m m e r s a , fusiformia, longissima, à millim. longa, u t r o q u e fine obtusa, s u r s u m poro dehiscentia. OBS. Cette curieuse Sphériacée est, p o u r ainsi dire, intermédiaire entre le C. Leprieurii,

dont elle atteint presque la h a u t e u r , et le C.

Cyclops,

qu'elle rappelle par la forme d e ses organes de r e p r o d u c t i o n . Elle diffère de l'une et d e l'autre par u n e sorte de mamelon t e r m i n é en pointe qui occupe p r e s q u e tout le disque, et lui donne un aspect singulier. J e n'ai pas vu d e transition e n t r e ces trois formes. — P l . re

509. Camillea Bacillum Montag., l Cent., n. 32, in Ann. sc. nat., 2 sér., t. VIII, p. 358, sub Thamnornycc, et Cuba, Cryptog., éd. fr., p. 343, sub Llypoxylo, cum descriptione. — HAB. Ad ligna emortua in Antillis : Mougeot, Ramonw de la Sagra ; in Guyana : Leprieur. — Coll. n. 1 1 8 0 ! — Pl. E

E

5 1 0 . Camillea Cyclops Montag., 2 Cent., n . 4 1 , in Ann. sc. nat., 2 sér., Bot., t. XIII, p. 3 5 3 , T. 1 0 , f. 4 , sub Llypoxylo. — HAB. Ad ligna emortua in declivis montis Tigre insulæ Cayennæ. — Coll. n. 221, 1166 et 1167. — Pl. E

5 1 1 . Camillea Labellum Montag. mss. : erumpens, velo crasso verrucoso primitus involuta, dein libera, stromate tereti brevi crasso apice determinate cupulalo, margine granulato ; peritheciis immersis erectis oblongis in collum attenuatis et ostiolo instructis prominulo papillæformi ; sporis fusiformibus inæquilateris fuscis. — HAB. In truncis emortuis prope Cayennam. — Coll. n. 1178. — Pl. DESC. Hæcce species valde n o l a b i l i s , more congenerum inter lignum et corticem evolvitur, qua rupta sub formam Lycoperdonis cujusdam echinati in conspectum prodit. Velum p r i mi t u s stroma involvens et cum eo e r u m p e n s , mox medio circumscinditur et ejus pars superior d e c i d i t , inferior vero speciem cupulæ quercinæ æ m u l a n s p e r m a n e t . In hoc s t a t u , fungus iste glandem q u e r c u s j u n i o r e m adhuc in cupula squarrosa inclusam assimilat. Stroma tandem adultum carbonaceum, a t r u m , cylindricum, centimetrum altitudine crassitudineque metiens, supra c u p u l a r i - e x c a v a t u m , t e n u i t e r


142 — 114

C. MONTAGNE.

marginatum, margine ad millimetrum alto, minutissimeque sub lente g r a n u l a t o , demum velo residuo cupulariformi suffultum. Discus subplanus, aut leniter convexus, ostiolis peritheciorum prominulis punctato-scaber. P e r i thccia oblongo-fusiformia, erecta conferta, bimillimetro longiora, intus evacuata a t r a , superne in collum attenuata. Asci haud inventi. Sporæ f u s c æ , subfusiformes,

0

m m

, 0 3 l o n g æ , i n æ q u i l a t e r æ , nempe hinc r e c t æ , illinc

convexæ. E

5 1 2 . Poronia OEdipus Montag., 2 Cent., n. 3 5 , Ann. sc. nat., 2 sér., XIII, p. 349, et Cuba, Crypt., p. 346, t. 13, f. 2. — Sphœriapunctata var. OEdipoda Montag., Notice sur les plantes cryptogames de France, in eodem D'iario, VI, p. 3 3 . — S . incrassata Jungh. — HAB. In fimo equino circa Cayennam (Leprieur) et in insula Cuba (Ramon de la Sagra). E

E

5 1 3 . Poronia Heliscus Montag., 2 Cent., n. 4 4 , L. C, p. 3 5 5 , sub Hypoxylo, t. 1 0 , f. 5 . — HAB. Ad truncos emortuos in sylvis paludosis radices montis Tigre circumluentibus. — Coll. N. 2 5 2 . E

5 1 4 . Hypocrea phyllogena Montag., 2 Cent, n. 2 2 , L. C., p. 3 4 0 , t. 6 , f. 4 — HAB. In foliis adhuc vivis Coutareæ speciosæ ad oras sylvarum circa Cayennam. — Coll. n. 5 8 8 et 1 1 2 1 . 515. Hypocrea rufa (Pers.) Montag., HAB. Ad corticem ramorum circa et 8 8 2 .

Canar. Crypt. p. Cayennam. — Coll.

83. n.

— 881

5 1 6 . Hypocrea fusca Montag. mss. : erumpens, carnosa, orbicularis, plana, extus intusque fusca; peritheciis ovoideis in ostiolum prominulum attenuatis ; sporis binucleolatis. — HAB. In petiolis foliorum Maximilianæ regiæ prope Cayennam, Pemphidio confinis. — Coll. n. 1 3 5 4 . DESC. Stroma e r u m p e n s , c a r n o s u m , exacte r o t u n d u m , p l a n i u s c u l u m , supra primitus furfuraceo-rimulosum, dein ob ostiola exstantia colliculosum, extus intusque fuscum, diametro 2 - 3 millim. adæquans, semillimetrum crassum, vestigio epidermidis nullo residuo cinctuni. Perithecia sat n u m e r o s a , parietibus cellulosis, ovala, erecta, octavam millimetri partem longitudine


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

115

143

m e t i e n t i a , albo-farcta, ostiolata, ostiolis prominulis. Asti clavati, h y a l i n i , octospori, 0mm,035 longi, 0 m m , 0 0 7 5 medio crassi. Sporæ o b l o n g æ , hyal i n æ , 0 , 0 0 5 longæ, diamelro triplo minori utentes, ad speciem biloculares vel nucleolos binos intervallo separatos foventes. m m

OBS. Cette e s p è c e , qui, de prime-abord, a quelque ressemblance avec la précédente , en diffère essentiellement par la fructification. Son port la rapproche aussi des Diatrype disciformis Hoffm. et bullata E h r h . ; mais la s t r u c t u r e et les spores sont fort différentes.

5 1 7 . Hypocrea impressa Montag. mss. : carnosa, convexa, sparsa, pallida, supra impresso-fossulata vel colliculosa, ambitu crenulata ; peritbeciis oblongis osliolo puneliformi coloratovix prominulo instructis ; sporis oblongo-cymbiformibus binucleolatis , hyalinis. — HAB. Ad cortices ramorum. — Coll. n. 8 8 3 . DESC. Stroma c a r n o s u m , e cortice r a m o r u m e r u m p e n s , s p a r s u m , convexo-hemisphœricum vel irregulare , millimetrum et quod excedit diametro metiens, supra colliculosum aut peritheciis apice collabentibus i m p r e s s u m , fossulatum, ambitu r e p a n d o - c r e n u l a t u m , carneo-pallidum, intus concolor. Perithecia quam in priori pauciora , oblonga , quintam millimetri partem longa , m e m b r a n a c e a n e c in ostiolum attenuata , sed ostiolo papillæformi minutissimo fuscidulo, in fossulis, quando p r æ s e n t e s , vix prominulo , vel ad apicem m o n t i c u l o r u m prosiliente , instructa. Asci pro ratione m a g n i , late clavati, basi attenuata substipitati, 8 centimillim. l o n g i , 0 , 0 2 ad 0mm,025 medio crassi hyalini, sporas octonas biseriales aut etiam nullo ordine foventes. Sporæ, cymbiformi-oblongæ, 2 centimillim. longæ, centimillim. medio crassæ, ad speciem transversim uniseptatæ, nucleolos binos scilicet conicos oppositos includentes. m m

OBS. Cette espèce est fort voisine en apparence de l ' H y p o c r e a gelatinosa Tode ; mais, i n d é p e n d a m m e n t de quelques caractères de végétation u n peu différents, elle s'en distingue très bien par sa fructification , qui ressemble à celle de la précédente.

5 1 8 . Hypoxylon (Pulvinata) P h œ n i x Kunze in Frics, Ecl. Fung., n. 6 9 , p. 5 4 1 . — HAB. In cæspitibus Graminum semicombustis circa Cayennam. — Coll. n. 1175. OBS. Les exemplaires de Cayenne sont identiques avec ceux q u e j ' a i r e ç u s dans le temps de Kunze l u i - m ê m e .


144 — 116

519. Hypoxylon Ann.

sc. nat.,

C.

MONTAGNE. e

(Palvinata) Scleroderma Montag., 2 Cent, in e

2 sér.,

X I I I , p. 3 5 3 , n. 37, t. 10, f. 1. — HAB.

Ad ligna prope Cayennam. — Coll. n. 431.. e

520. Hypoxylon(Pulvinata) irradians Montag., 2 Cent., n. 3 8 , l. c., t. 10, f. 2. — HAB. In sylvis montosis ad utramque ripam amnis Conana. — Coll. n. 2 3 1 . 5 2 1 . Hypoxylon (Pulvinata) cœnopus Fries, Ed. Fung., n. 7 1 , sub Sphœria. — Montag., l. c., p. 356. — HAB. Ad corticem ramorum emortuorum prope Cayennam. — Coll. n. 387, 400, 425, 430 et 1164. 522. Hypoxylon (Pulvinata) comaropsis Montag., l. c , p. 350, 2 Cent., n. 36. — HAB. Ad ligna putrida in sylvis sinnamariensibus. — Coll. n. 368. e

523. Hypoocylon (Pulvinata) porosum Montag. mss. : stromate pulvinato carbonaceo crasso hemisphærico extus intusque atro ; peritheciis elongatis erectis phialiformibus, ostiolis erumpentibus tandem late porosis ; ascis clavatis, sporis ovoideis minimis. — HAB. Ad cortices? — Coll. n. 1177. DESC. Hsec species pulvinulos efformat minutos hemisphæricos diametro centimetrum haud superantes, basimatrici deficienti et mihi prorsus ignotse adnatos. Stroma carbonaceum, atrum, basi inflexum aut, sed rarius, expansum, perithecia fovens elongata, lageniformia, erecta, 1 1/2 ad 2 millim. longa, tenuia, intus fusca. Ostiola primitus papillata, nitidula, demum ore lato aperta, ad speciem perforata. Asci breviter clavati aut obovati, cito d e liquescentes, 0mm,03 longi, octospori. Sporse (desciscentes) ovoideæ, fuscidulse, minutissimæ, 0 m m , 0 0 3 5 ad 0mm,005 longse. OBS. Les ostioles d'abord légèrement saillants, puis semblables à des pores assez largement ouverts et sans rebord, mais surtout l'exiguïté et la forme ovoïde des s p o r e s , feront aisément distinguer cet Hypoxylon des espèces voisines.

524. Hypoxylon (Pulvinata) rubricosum Fries, El. Fung., II, p. 6 3 . - Montag., l. c., p. 350, et Fl. Chil., I, p. 442, t. 10, f. 2. — HAB. Ad cortices arborum circa Cayennam. — Coll. - n. 237.


CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

117 — 145 e

5 2 5 . Hypoocylon (Pulvinata) macrospermum Montag., 2 Cent., n. 39, l. c., p. 3 5 1 . - HAB. Ad ligna putrida. — Coll. n. 255. 526. Hypoocylon (Pulvinata) annulatum Schwz. in F r i e s , El. Fung., II, p. 6 4 , sub Sphœria. — Montag., l. c., p. 352, et Fl. C h i l . , I, p. 445, t. 10, f. 3 . — Var. depressum Fries, l. c. — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 2 3 0 , 369 et 3 9 7 . e

527. Hypoxylon (Pulvinata) conostomum Montag., 2 Cent., n. 5 1 , Ann., 2 sér., X I V , p. 3 2 1 , sub Sphœria. — H A B . Ad corticem arborum circa Cayennam et juxta amnem Conano Guyanæ centralis. — Coll. n. 3 6 3 , e

5 2 8 . Hypoocylon (Pulvinata) endoxanthum Montag. mss. : erumpens, subglobosum, fragile, subsimplex aut confluentia compositium, fusco-atrum, opacum, velo argillaceo inspersum, intus pallidum ; peritheciis globosis endoxanthis, ostiolis crassis prominulis obtusis, sporis hujus generis. — H A B . E rimis corticis ramorum longitrorsum erumpens et sa3pius seriale. — Coll. n. 1 1 7 1 . DESC. S t r o m a g l o b u l a r e , seriatim e r u m p e n s , subsimplex c o m p o s i t u m q u e , magnitudine inter 3/4 et 2 millim. diametro varians , extus atrum opacum, velo argillaceo residuo frustulatim inspersum, perithecia cortice tenui carbonaceo fragili i n d u e n s . Perithecia pauca, globosa, in

stromate

pallido n i d u l a n t i a , tenuiter m e m b r a n a c e a , intus helvola nitentia. Ostiola prominula, obtusa. Asci cito deliquescentes 8 - s p o r i . Sporæ oblongo-cymbiformes, uniseriales, 0mm,02 longse, 0 m m , 0 0 6 5 c r a s s æ , fuscæ, nucleum o b s c u d o r e m foventes. O B S . Cette espèce ressemble à plusieurs a u t r e s , m a i s à l'H. quisquiliarum.

principalement

Elle en diffère essentiellement toutefois p a r la cou-

l e u r du vélum , par celle de l'intérieur des loges , par la forme et la d i s position des ostioles, etc. e

529. Hypoxylon (Pulvinata) Quisquiliarum Montag., 2 Cent., n. 52, Ann., 2 sér., XIV, p. 3 2 1 , sub Sphœria. — HAB. Ad corticem ramulorum apud Cayennam et in Guyana centrali. — Coll. n. 366 et 1 1 7 3 . e

OBS. J e n'avais encore vu la plante que dans l'âge a d u l t e . La collection


146 — 118

C.

MONTAGNE.

nouvelle nous la montre j e u n e , sortant de dessous l'écorce, et recouverte des débris du vélum qui la fait paraître tachetée de j a u n e . Or la couleur du stroma est n o i r e . Elle ressemble, comme j e l'ai déjà annoncé ailleurs, à l'H. comaropsis dont les spores sont de moitié plus petites, et à l'H. en doxanthum, qui a ses loges d'un j a u n e paille en dedans et non pas noires , et dont la forme des ostioles, des thèques et des spores est d'ailleurs si différente. Elle croît sur les mêmes écorces que le Nectria discophora.

5 3 0 . Hypoxylon (Concentrica) concentricum Bolton , Hist. of Fung., t. 1 8 0 . — Montag., A n n . , 2 sér., X I I I , p. 3 5 0 . HAB. Ad ligna. — Coll. n. 2 4 9 . E

5 3 1 . Hypoxylon (Concentrica) Asphalatum Link in Fries; Ecl. Fung., n. 6 7 , p. 5 4 0 . — Montag., l. c , p. 3 5 2 . — HAB. Ad truncos emortuos circa Cayennam. — Coll. n. 4 3 6 et 1 1 8 3 . 5 3 2 . Hypoxylon (Concentrica) exsurgens Montag. mss. : erumpens, oblongum, pulvinatum, convexum, marginulatum, atrum, opacum; peritheciis in stromate fuligineo-atro zonato periphericis ovoideis ostiolatis, ostiolis prominulis confertis minimis. — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 1 1 8 1 . DESC. Stroma primitus subcorticale, cortice rupto mox e r u m p e n s , p u l vinatum , oblongum confluenti-irregulare , 1 ad 4 centim. ( i n nostris) l o n g u m , 3/4 ad 2 centim. l a t u m , 1 centim. altum , c o n v e x u m , margine extus abrupto cinctum, a t r u m , opacum, e stratis pluribus fuliginoso-atris albo-punctatis constans e t , ut videtur, in ætate juniori crusta tenui atra caduca obductum. Perithecia peripherica, conferta, erecta, ovoidea, monosticha , in collum superne attenuata , cum ostiolo prominulo minuto sub lente nitidulo fere millim. longa, evacuata ; hinc asci et sporæ haud inventi. OBS. Cette espèce a la forme de quelques variétés de YH. nummularium ; mais son rebord, la haute saillie que fait le stroma, dont la s t r u c ture est si différente, et qui d'ailleurs ne se détache pas de la matrice, l'en distinguent suffisamment. Elle se rapproche un peu de l'H. Asphalatum, mais deux caractères importants l'en éloignent : ce sont l'absence de la croûte vernissée et le mode de croissance du s t r o m a , dont la forme est aussi fort dissemblable. Elle ne diffère pas moins de l'H. glycyrhizum


119 — 147

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

B e r k . par la forme de ses ostioles, qui ne s'élèvent pas au-dessus du stroma sous forme de verrues ombiliquées.

5 3 3 . Hypoocylon (Glebosa) ustulatum Bull., Champ., p. 1 7 6 , t. 4 8 7 , f. 1 . — Montag., l. c., p. 3 5 5 . — HAB. Ad truncos vetustos, circa Cayennam. — Coll. n. 2 2 5 , 2 3 5 et 1 1 8 2 . 5 3 4 . Hypoxylon (Glebosa) arecarium Bory mss. in Herb. ejus et Willd. — Fries, Ecl. Fung., n. 7 3 , p. 5 4 4 , sub Sphœria. — Montag., l. c. — HAB. Ad lignum Palmarum et aliarum circa Cayennam. — Coll. n. 4 3 2 . E

5 3 5 . Hypoocylon (Glebosa) lucidulum Montag., 2 Cent., n. 4 3 , l. c., p. 3 5 4 . — Ad ligna in sylvis collinis prope amnem Conana Guyanæ centralis. — Coll. n. 4 3 0 . 5 3 6 . Hypoxylon (Glebosa) incrustans Pers., Obs., I, p . 7 0 , et Syn. Fung., p . 6 2 , sub Sphœria. — HAB. Ad ligna denudata. — Coll. n. 1 1 3 7 et 1 1 3 8 . OBS. Cette espèce diffère de

l'H.

serpens

par un ostiole m a m e l o n n é ,

c ' e s t - à - d i r e dont le mamelon est entouré d'un r e b o r d formé p a r le sommet du périthèce. Les spores, semblables, sont plus petites, et ne p r é s e n t e n t point un endospore b i - t r i n u c l é o l é .

5 3 7 . Hypoxylon (Glebosa) Scriblita Montag. mss. : orbiculatum, placentæforme, ambitu attenuatum, atro-fuscum ; peritheciis magnis ad marginem sphæricis, cæteris cubicis, ostiolo annulari in depressionibus stromatis carbonacei subconfluentibus prominulo, sporis subfusiformibus. — HAB. In cortice ramorum. — Coll. n. 1 1 6 2 . DESC. Stroma carbonaceum , e r u m p e n s , orbiculare , 5 ad 1 5 millim. diametro m e t i e n s , millim. crassum, extus intusque atro-fuscum, s u p r a d e pressionibus subrotundis confluentibus semimillim. latis excavatum, ambitu a t t e n u a t u m sterile. Perithecia pro ratione m a x i m a , semimillim. longa et lata, prope m a r g i n e m sphærica, cætera subcubica, angulis obtusatis, monosticha. Ostiola annulos minutissimos r e f e r e n t i a , centro cujusque

depres-

sionis p r o m i n u l a . Sporæ cymbi-fusiformes, luscæ, 0mm,03 longæ. OBS. Cet Hypoxylon a quelque ressemblanceavec l'H. fossulatum

décrit


148 — 1 2 0

C.

MONTAGNE.

plus bas, surtout par les fossettes où viennent aboutir les ostioles. J e l'en crois pourtant suffisamment distinct par son stroma pulviné et non é t a l é , par la forme de ses périthèces deux fois plus g r a n d s , et surtout par ses ostioles, qui forment une sorte d'anneau ou de virole au centre des dépressions. Celles-ci sont souvent conifuentes, et n'ont pas la même régularité que les fossettes de

l'H

fossulatum.

538. Hypoxylon (Glebosa) monticulosum Montag. mss. : pulvinalum , carbonaceum , pulvinis convexis orbicularibus confluentibus, colliculosis, extus intusque atris ; peritheciis periphericis monostichis obovoideis sursum prominulis, ostiolo mamillari, sporis cymbiformibus. — HAB. A d ligna circa Cayennam. — Coll. n. 1176. DESC. Pulvinulos efficit hæcce species convexos orbiculares, atros, opacos, intus concolores , initio vix millimetra bina diametro metientes tunc hemisphæricos, sensim vero ampliores centimetrum tandem æquantes d e pressioresque aut magis expansos, superficie sive pulvinorum confluentia, sive peritheciorum exstantia colliculosos. Perithecia p e r i p h e r i c a , obovatooblonga, 1 / 5 ad 1 / 2 Millim. longa, sursum prominulo-convexa, quodque centro papillulam tandem deciduam sive ostiolum interdum et sulculo circumdatuni proferens. Asci deliquescentes. Sporæ cymbiformes , fuscæ, quandoque, ut soient in hoc genere, inæquilateræ hinc gibbosulæ aut convexæ, 0 M M , 0 1 3 5 l o n g æ , utroque fine a c u t æ , conidiis innumeris globosis minutissimis hyalinis immixtæ. OBS. Cette espèce a des rapports avec les H. H. sum,

bipapillatum.

annulatum,

H. teres et

Elle diffère du premier et surtout de la variété

depres-

parce que le sommet également saillant des périthèces n'est ni tronqué

ni marginé; et du second par la forme étalée, non cylindrique, du stroma, et par sa couleur noire ; et enfin du dernier par ses pulvinules plus saillants , par ses périthèces oblongs ou obovoïdes ( n o n s p h é r i q u e s ) , et par l'intérieur du stroma, qui est noir et non pas blanc. Au surplus j e ne connais l'H. bipapillatum

que par la description bien abrégée qu'en a donnée

le rév. M. J. Berkeley. Ses pustules se comportent à peu près comme celles de l'H. confluens,

mais sont plus confluentes et plus étalées ; enfin sa s u -

perficie montueuse par la saillie des périthèces ostiolés , lui donne aussi, à ne considérer que les diagnoses, quelque analogie avec

l'H.

multiforme,

dont on la distinguera très facilement par l'inspection des sporidies qui sont


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.1 2 1

biloculaires dans celle-ci, et simples et continues dans l'espèce guyanaise que j e propose ici. E

5 3 9 . Hypoooylon (Effusa) hypomiltum Montag., 2 Cent., n. 4 5 , l. c., p. 3 5 6 . — HAB. Ad lignum putridum in sylvis circa Cayennam. — Coll. n. 3 7 1 . E

5 4 0 . Hypoxylon (Effusa) vinosum Montag., 2 Cent., — HAB. Ad cortices dejectos. — Coll. n. 4 4 2 .

n. 4 6 ,L.C.

E

5 4 1 . Hypoxylon (Anthracina) melanaspis Montag., 2 Cent., n. 4 8 , L. c., p. 3 5 7 , t. 1 0 , f. 7 , sub Sphœria. — Ad cortices ramorum emortuorumin sylvis Guyanæ centralis et circa Cayennam. — Coll. n. 2 3 8 , 1 1 8 5 et 1 1 8 9 . E

5 4 2 . Hypoxylon (Antbracina) heterostomum Montag., 2 Cent., n. 4 9 , L. c., p. 3 5 8 , t. 1 0 , f. 8 , sub Sphœria. — HAB. Ad cortices truncorum dejectorum in sylvis montis Tigre insulæ Cayennæ. — Coll. n. 2 2 9 , 3 9 5 , 1 1 8 9 , 1 1 9 0 et 1 2 1 7 . OBS. La collection offre deux variétés nouvelles de cette curieuse espèce, que j e désignerai par les lettres grecques y et S. Dans l ' u n e , y (n. 1 1 8 9 ) , le stroma dépasse peu le niveau de l'écorce et les ostioles , au lieu de se m o n t r e r sous leur forme ordinaire dans l'angle r e n t r a n t d'un chevron ou d ' u n e sorte d'accent circonflexe, sont placés dans des dépressions linéaires q u i , de la circonférence où elles sont obtuses, convergent en devenant aiguës vers le c e n t r e . Ces dépressions laissent voir dans le fond du sillon qu'elles forment un a u t r e sillon bilabié qui ressemble aux lèvres d'une opég r a p h e . Quelquefois ces r a y o n s , avant d'arriver au c e n t r e , viennent se confondre avec d ' a u t r e s , et simulent u n e ramification. Dans l'autre variété S (n. 1 2 1 7 ) le stroma forme des coussinets s a i l l a n t s , r u g u e u x ou lisses , h é m i s p h é r i q u e s déprimés et planes ou même u n peu excavés au sommet, où l'on r e m a r q u e des sillons courts , elliptiques , rayonnant du centre à la p é r i p h é r i e . Dans celte variété les périthèces , dressés a u s s i , sont un peu plus longs. Sur u n des boutons qui constituent le s t r o m a , on aperçoit l ' H y p o x y l o n annulatum parasite dans les trois quarts environ du p o u r t o u r . On voit que cette Sphériacée varie c o n s i d é r a b l e m e n t , et que si l'on ne tenait compte des passages d'une forme à l ' a u t r e , on serait conduit à faire un groupe nouveau composé de quatre espèces.

149


150

— 122

c.

MONTAGNE.

5 4 3 . Hypoxylon (Ànthracina) macromphalum Montag. mss. : erumpens , orbieulare , convexo-planum, lenticulare, a t r a m , nitidum, centre determinate discoideo-umbilicatum ; peritheciis ovoideis erectis monostichis, centralibus ostiolatis, ostiolis 5 - 6 centro disci prominulis, sporis oblongis fuseis opacis. — HAB. In cortice ramorum. — Coll. n. 1 1 6 8 . — Pl. DESC. Stroma l e n t i c u l a r e , p o l i t u m ,

eximie rotundatum et globulum

( u n b o u t o n ) atrum corneum r e f e r e n s , 6 ad 8 millim. diametro a 3 q u a n s , millim. medio crassum, carbonaceuni, centro excavato umbilicatum, disco millimetro vix latiore. Perithecia ovato-oblonga, erecta, contigua, centralia manifeste ostiolata, ostiolis conico-prominulis in orbem dispositis. Asci diffluentes. Spora; generis. OBS. Cette espèce est fort r é g u l i è r e , fort jolie et bien distincte de ses congénères par la petite excavation centrale, où viennent aboutir les ostioles des périthèces privilégiés; j e les nomme ainsi n'ayant pu observer de pore pour l'évacuation des a u t r e s . Il est probable que la dissémination des spores de ceux-ci n'a lieu qu'après la dissolution du stroma. Cette remarquable Sphériacée établit une transition au Camillea

par le C.

Cyclops.

5 4 4 . Hypoxylon (Anthracina) cycliscum Montag. mss. : orbieulare, applanatum, læve, aterrimum, stromate carbonaceo; peritheciis ovatis, ostiolis minutissimis in depressiones punctiformes immersis. — HAB. In cortice ramorum insulæ Cayennæ. — Coll. n. 1 1 8 6 . DESC. Stroma orbieulare, regulare, e u m o r p h u m , primo velo cinereo vestitum , mox n u d u m , c a r b o n a c e u m , a t r u m , applanatum, vix semimillim e t r u m crassum, 5 - 8 millim. latum, more digitalis tenuissime punctatum et Polyporum quemdam nigrum r e f e r e n s , tandem secedens, foveolam in cortice relinquens. Perithecia ovoidea, minuta, fusca, stromate i m m e r s a , ostiolis tenuissimis in fundo cavitatis disci spectantibus nec nisi oculo armato conspicuis i n s t r u c t a . Sporæ generis. OBS. Cette Hypoxylée est certainement voisine par son port du trype

Stigma

Dia-

; mais son stroma carbonacé si régulièrement orbiculaire, et

toujours le même dans de nombreux individus, suffirait seul pour l'en faire distinguer à simple vue , quand même la fructification , qui est celle des Hypoxylons, ne confirmerait pas cette distinction.


CKYPTOGAMIA

123—151

GUYANENSIS.

545. Hypoxylon (Anthracina) fossulatum Montag. mss. : erumpens, late effusum, stromate carbonaceo applanato subundulato atro-fusco foveolato ; peritheciis oblongo-ovoideis concoloribus ostiolatis, ostiolo in quaque fovea primo albo-pruinosa tandem nuda punctiformi-prominulo centrali. — H A B . Ad corticem arborum circa Cayennam. — Coll. n. 692 et 1 1 8 8 . DESC. Stroma e r u m p e n s , t a n d e m i r r e g u l a r i t e r lateque effusum, ambitu sæpe sterili u n d u l a t u m , cortice eroso s e r t a t u m , forma v a r i u m , ad d e c i m e t r u m extensum , millimetro c r a s s i u s , foveolis regulariter o r b i c u l a r i b u s , primitus albo-velatis , tandem nudis p u n c t a t u m , j u n i u s hinc c i n e r e u m , adultum atro-fuscum. Foveolse diametro 1 / 3 ad 1/4 millim. sequantes, par u m profundæ et centro per ostiolum punctiforme p r o m i n u l u m papillataa. Perithecia oblonga aut ovoidea, erecta, 3 / 4 ad millim. fere longa in ostiolum superne attenuata. Sporæ haud i n v e n t æ . OBS. On pourrait s'imaginer q u e ce caractère (ostiolis demum cingulo albo cinctis), assigné p a r Fries à l'H. arecarium, désigne l'espèce q u e j e viens de d é c r i r e , et q u e j ' a u r a i s dû l'y r a p p o r t e r . Il n ' e n est point ainsi. A c q u é r e u r de la collection mycologique de Bory, j ' y ai retrouvé de beaux exemplaires de l ' H y p o x y l o n qu'il avait adressé à Willdenow sous ce n o m , et j e puis certifier qu'elle est bien différente de la n ô t r e . J e ne saurais mieux faire connaître le principal caractère s u r lequel j e la fonde, c'està - d i r e ces fossettes r é g u l i è r e m e n t arrondies, au centre desquelles proémine un ostiole , q u ' e n comparant celles-ci à ce q u e j ' a i décrit et figuré pour

mon Xylaria

e

cayennensis ( v o y . Ann. sc. nat., 2 sér., t. X I I I , p l . 9 ,

fig. 2 en h et i), mais seulement pour la disposition de l'ostiole à la s u r face du stroma, car la forme du périthèce n'est pas la m ê m e . Vues d e face, ces fossettes donnent u n e idée du genre Porothelium de F r i e s .

546. Hypoxylon (Antbracina) anthracodes Fries, Ecl. Fung., n. 7 3 , sub Sphœria. — Montag., Ann., 2 sér.. X I I I , p. 3 5 9 . — H A B . Ad ramos dejectos circa Cayennam. — Coll. n. 2 2 2 , 379 et 1 1 8 7 . e

e

546 bis. Hypoxylon microstictum Montag., 2 Cent., n. 5 0 , in Ann., l. c, p. 4 3 9 . — HAB. Ad cortices dejectos in sylvis sinnamariensibus. — Coll. n. 2 9 3 . 547. Diatrype radicalis(Schwz.)

Fries, Ecl. Fung., II, p. 7 3 , sub 3


C. MONTAGNE. 152 — 124 Sphœria. — Montag., l. c. — HAB. Ad cortices arborum. — Coll. n. 392.

548. Diatrype stellulata Fries, Syst. myc, I I , p. 380, sub Sphœria. — HAB. Ad corticem ramorum circa Cayennam. — Coll. n. 1172. 549. Diatrype micromeria Montag. mss. : immersa, oblonga , prorumpens, longitrorsum confluens, extus intusque atra; peritheciis minutis globosis, ostiolis teretibus gracilibus ; ascis sporisque exilissimis. — HAB. In cortice arborum circa Cayennam. — Coll. n. 1174. DESC. In cortice interiori nascitur et ad lignum descendit. Stroma nigrum , ceraceum. Perithecia globosa, minuta ; vix tertiam millimetri partem diametro metientia , intus grisea , in plagas orbiculari-oblongas , confluentia elongatas dense congesta. Ostiola aggregata, teretia , obtusa, sublævia, opaca, flexuosa, exilissima, 7 centimillim. crassa , longitudine millimetrum fere a 3 q u a n t i a . Asci subfusiformes, omnium minimi, 0 , 0 1 5 longi, 8-spori. Sporse 0 , 0 0 3 5 longæ, diametro triplo minores, subreniformes nempe leviter curvatæ. m m

m m

OBS. Comparée à beaucoup de ses congénères, cette espèce est particulièrement remarquable par la petitesse excessive de toutes ses parties , d'où le nom spécifique que j e lui ai imposé. Ses glomérules, nés sous l'écorce intérieure et qui la soulèvent, sont d'abord a r r o n d i s , et mesurent, environ 3 millimètres en diamètre. Plus tard ils se réunissent en séries longitudinales plus ou moins allongées. L'écorce guyanaise que sillonne cette Sphériacée est extrêmement rugueuse , grise et fragile au moindre choc. M. Leprieur ne m'a pas dit le nom de l'arbre auquel elle appartient. Je ne pourrais comparer cette espèce à aucune autre, si ce n'est peut-être au S. rostrata; m a i s , outre que son mode de croître est différent, ses spores sont aussi tout a u t r e s . e

550. Diatrype evinacea Montag., 2 Cent., n. 47, in Ann. sc. nat., 2 sér., X I I I , p. 356, sub Hypoxylo. — HAB. Ad truncos dejectos in sylvis sinnamariensibus. — Coll. n. 396. e

OBS. Par l'ensemble de ses caractères, cette espèce insidieuse, qui tenait, d'un côté, par son mode d'évolution et ses longs ostioles, aux Versa-


125 — 153

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

tiles,

e t , de l ' a u t r e , par son tomentum , au Byssisedees

du Syst.

Myc,

me semble a u j o u r d ' h u i mieux placée dans ce nouveau g e n r e de F r i e s . e

5 5 1 . Dothidea euglypta Montag., 2 Cent., n. 59, Ann. sc. nat., 2 sér., XIV, p . 327. — HAB. Ad folia dejecta, in sylvis ad (lumen Oyapok. — Coll. n. 2 4 1 . e

e

5 5 2 . Dothidea Rhopalina Montag., 2 Cent., n. 6 0 , l. c. — HAB. In foliis Rhopalœ guyanensis dejectis prope Cayennam. — Coll. n. 4 4 1 . 552 bis. Dothidea Phylloplacus Kze in Weig. exsic. sub Sphœria: amphigena, orbicularis aterrima plana nitida, ambitu folio decolorato sertata, cellulis nigrescentibus colliculosa, ostiolis latenlibus; ascis oblongo - fusiformibus obtusis, sporis 8 oblongis continuis limbo hyalino cinctis. Nobis. — HAB. In foliis circa Cayennam. — Leprieur, n. 1 1 5 2 , vera Dothidea. 5 5 3 . Dothidea Acrocomiœ Montag. mss. : epiphylla, innata, erumpens, epidermide tandem rimosa tecta, cellulis amplis stromate aterrimo in series longitudinales parallelas confluentes junctis, nucleo albo, sporis oblongis chlorinis grumulosis. — HAB. In foliis Acrocomiœ scierocarpœ circa Cayennam. — Coll. n. 1156. DESC. Cellulæ ovoideæ, 1/5 millim. c r a s s æ , stromati a t e r r i m o in series paralleliter confluentes elongatas effuso i m m e r s æ , intus nucleo albo farctæ, epidermide folii rimose rupta t a n d e m vertice denudatse et tune poro lato hiantes. Asci c l a v a t i , 8 ad 1 2 centimillim. l o n g i , 1 1/2 ad 2 centimillim. medio crassi, 8 - s p o r i . S p o r a u n i - a u t biseriales, oblongæ, altero vel u t r o q u e fine obtuse a c u m i n a t æ , 2 centimillim. longæ, vix centimillimetrum c r a s s æ , intus granulosæ et colore chlorino insignes. OBS. Cette espèce forme, à la face s u p é r i e u r e des feuilles

d'Acrocomia,

des t u m e u r s linéaires n o i r â t r e s , o p a q u e s , en forme de t o i t , qui suivent direction des n e r v u r e s et des fibres, et se fendent au s o m m e t dans le sens longitudinal. J e ne connais point d'espèce analogue d a n s la section des erumpentes

; elle a le port d'un Rhytisma

ou d ' u n e S p h é r i e , mais j e n'ai

pu voir de périthèce distinct. Elle diffère par le fruit du Sphœria manni

Duby, et du S.

Palmarum

Bory, m s s .

Salz-


154 — 126

554. n. — n.

c.

montagne.

Nectria discophora Montag., Prodr. Fl. J. Fernand., 42 (sub Sphœria), et Fl. Chilena, VII, p. 454, t. 9, fig. 6. H A B . Ad corticem ramorum circa Cayennam. — Coll. 1169 et 1173.

555. Nectria coccinea Pers., Syn. Fung., p . 49, Ic. et descr., t. 1 2 , f. 2 (sub Sphœria). — Fries, Sum. Veg. Scand., p. 387. — H A B . Ad cortices. — Coll. n. 1170. 556. Nectria sanguinea Sibth., Ox., p. 4 0 4 , sub Sphœria. — Fries, l. c., p . 388. — Nees, Syst., f. 360. — Montag , l. c., p. 326. — H A B . L O C . simil. — Coll. n. 582. 557. Nectria episphœria Tod., Meckl., 2 , p. 2 1 , f. 8 9 , sub Sphœria. — Frics, l. c. — Montag., l. c. — H A B . In Hypoxylo cœnopode parasitans. — Coll. n. 2 5 5 . 558. Sphœria acanthostroma Montag. mss. : byssiseda, peritheciis minutissimis globosis gregatim confertis lævibus nigris epapillatis , mox centro depressis tandem late pertusis, subiculo concolori tenui cinctis, fibris subiculi acanthophoris. — H A B . Ad corticem arborum circa Cayennam. — Coll. n. 1163. DESC. Subiculum t e n u e , e fibris s e p t a t i s c e r a t o p h o r i s s e u i n r a m o s b r e ves a c u l e i i o r m e s aut. a p i c e d i v e r g e n t i - f u r c a t o s

divisis c o n s t a n s ,

atro-fus-

c e s c e n s . Perithecia s p h æ r i c a , m i n i m a , 4/4 ad 1/3 m i l l i m . d i a m e t r o æ q u a n t i a , l æ v i a , e p a p i l l a t a , c e n t r o p u n c t i t o r m i - i m p r e s s a , umbilicata d e p r e s s a , t a n d e m p o r o l a t o p e r t u s a , e x t u s i n t u s q u e a t r a , o p a c a , s u b i c u l o t o t a s e p u l t a vel u n d i q u e c i n c t a . Asci d e l i q u e s c e n t e s . Sporse c o n t i n u æ , o v o i d e o - c y m b i f o r m e s , m i n u t i s s i m æ , 0mm,005 l o n g æ , h y a l i n æ . OBS. Le s u b i c u l u m d e c e t t e e s p è c e offre u n c a r a c t è r e s i n g u l i e r ,

bien

p r o p r e à le faire d i s t i n g u e r d e s e s c o n g é n è r e s . Ses f i b r e s , q u o i q u e a u t r e m e n t r a m i f i é e s et b i e n p l u s g r ê l e s , offrent q u e l q u e r e s s e m b l a n c e a v e c l e chevelu des

Mycenastrum. e

559. Sphœria Pseudo-Bombarda Montag., 2 Cent., n. 54, l. c., p. 3 2 3 , t. 19, f. 5. — H A B . Ad corticem arborum in sylvis Cayennæ insulæ. — Coll. n. 370. 560. Sphœria schizostoma Montag. mss. : platystoma , gregaria.


127 — 155

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

convexo-conica, subelliptica, subtus applanata, atra, albo-farcta, ostiolo lineari vix prominulo , ascis cylindricis 8-sporis, sporis fusiformibus medio transverse septatis limbo mucilaginoso cinctis. — HAB. In culmis arundinaceis mihi ignotis aut ad petiolos Palmarum. — Coll. n... DESC. Perithecia solitaria aut aggregata hypophlceoda seu epidermidi concreta , 2 / 3 millim. lata , 1/4 millim. crassa , c o n i c o - d e p r e s s a , s u b r o t u n d a , a t r a , epaca , apice rimose lineari-ostiolata , ostiolo 1/6

millim.

longo. Nucleus lenticularis, a l b u s , supra radiato-striatulus, ex ascis p a r a physibusque c o n s t a n s . Asci tubulosi, 1 7 centimillim. longi, basi attenuati, 8 - s p o r i . Sporæ illis Nectriœ

aurantiœ

simillimæ, fusiformes, medio uni-

septatse et ibi subconstrictæ , 5 centimillim. l o n g æ , 0

m m

,0075

medio

crassæ, areola mucilaginosa eo ampliori quo spora j u n i o r est c i n c t æ . OBS. Voisine du S. Arundinis, (Cent.

mais encore plus de m o n S.

Craterium

VI, n° 2 8 ) , elle diffère de la p r e m i è r e de ces espèces par u n ostiole

linéaire à peine saillant, de la seconde p a r l'absence du large pore apical, et de toutes deux par la fructification.

5 6 1 . Sphœria verminosa Montag. mss. : gregaria, peritheciis dimidiatis convexo-applanatis, epidermide tegente innatis, ostiolo papillato nitido, ascis lombriciformibus, sporis linearibus elongatis. — HAB. In petiolis Palmarum ? circa Cayennam. — Coll. n. 1 1 3 7 et 1 1 3 8 . — Pl. DESC. Punctiformis. Peritheeia i n n a t a , d i m i d i a t a , n e m p e subtus deficientia applanata, 1/2 ad 1/3 millim. lata, a t r a , epidermide tegente c i n e r a s c e n t i a , centro papillata , papilla nitida , intus alba. Asci vermiculares seu elongato-fusiformes, flexuosi , decimillim. longi, centimillim. medio crassi, hyalini, octospori. Sporae i n o r d i n a t æ , filiformes, longitudine ascor u m at tenuissimæ, vix ac ne vix 0

m m

, 0 0 1 5 c r a s s æ , u t r o q u e fine a c u t i u s -

culse, c u r v u l æ . OBS. Je ne connais aucune espèce e u r o p é e n n e qui puisse lui ê t r e comp a r é e . Quant aux exotiques, le n o m b r e e n est si grand a u j o u r d ' h u i q u e ce serait un vrai travail h e r c u l é e n que de les r a s s e m b l e r t o u t e s , éparses qu'elles sont dans cent ouvrages différents, où elles ont été insérées pour la p l u p a r t , sans être accompagnées d ' a u c u n e description et signalées par u n e simple phrase diagnostique, qui se peut appliquer à dix autres c o n g é nères de la m ê m e t r i b u .


156 — 128

C.

MONTAGNE. E

5 6 1 bis. Sphœria OEdema Montag., 2 Cent., n. 5 7 , l. c., p. 3 2 6 , non Frics in Moug. et Nestl., Stirp. Vosges., n. 8 8 0 , quæ est Dothideœ species. — HAB. In corticibus petiolorum Mauritiœ flexuosœ, vulgo Bache dictæ, prope Cayennam. — Coll. n. 3 4 6 . E

5 6 2 . Sphœria Calyculus Montag., 2 Cent., n. 5 3 , l. c., p. 3 2 2 . — HAB. Ad corticem arborum dejectarum in sylvis circa Cayennam. — Coll. n. 3 7 2 et 1 2 1 8 . 5 6 3 . Sphœria clivulosa Montag. mss. : culmicola , epidermide atrata sempertecta, linearis, confluens; peritheciis convexis depressis uni-aut pluriserialibus intus nigris, ostiolis minutisprominulis; ascis lineari-clavatis sporas 8 oblongas fuscas foventibus. — HAB. In culmis arundinaceis circa Cayennam. — Coll. n . . . . — Pl. DESC. Perithecia convexo-plana, 2 / 5 millim. lata, serie u n i c a , duplici triplicive sub epidermide, quammodice sublevant nigrefaciuntque coadunata et lineas longitudinales, lineari-lanceolatas, in sicco cinerascentes, madore atras , confluentia plus minusve longas efformantia. Ostiola minuta , p r o minula , poro conspicuo perforata. Nucleus ex ascis lineari-clavatis , cito evacuatis et in massam cellulosam, cui sporæ liberatæ seriato-imbricatæ , oblongas , 0 , 0 1 5 longæ, c o n t i n u æ , fuscas immixtas s u n t , intricatis constans. m m

OBS. Je n'ai jamais pu me procurer le Sphœria linearis Nees, malheureusement trop brièvement décrit par Fries, et dont les organes de la fructification sont passés sous silence , comme c'était d'usage à l'époque de la publication du Systema mycologicum. Je le regrette d'autant plus que ma nouvelle espèce paraît avoir quelques caractères communs avec lui. Plus tard, dans sa Summa , M. Fries compare le S. linearis au S. grammodes DNtrs., avec lequel la plante de la Guyane n'a aucun rapport.

5 6 4 . Sphœria stegophora Montag. mss. : bullato-erumpens, tecta, lineari-oblonga elongataque ; peritheciis seriatis atris sphæricis nigro-farctis stromate concolori immersis, ostiolis globosis prominulis ; sporis fuscis ex oblongo amygdaloideis. — HAB. In culmis arundinaceis aut in petiolis Mauritiæ. — Coll. n DESC. Perithecia sphasrica, depressa, extus intusque atra, in serie sim-


129—157

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

plici disposita, stromate atro i m m e r s a , epidermidem colore i m m u t a t a m sublevantia et strias l i n e a r e s , o b t u s a s , 1 ad 2 centim. longas aut c o n fluentia lineari-oblongas tectiformes, n e m p e medio elevatas, lineola nigra basi cinctas efformantia. Ostiola m i n u t a , globosa, in r i m u l a apicali e r u m pentia et p r o m i n u l a . Asci h a u d inventi. Sporee oblongæ vel amygdalinae , fuscae, 2 centimillim. longæ, e latere visæ compresso-planee. OBS. Cette espèce diffère p a r u n e foule de caractères saillants , mais surtout par ses spores du S. arundinacca,

près duquel elle vient se placer,

et de la p r é c é d e n t e p a r l'épiderme i m m a c u l é de ses s t r i e s , et par ses périthèces noirs à l ' i n t é r i e u r .

5 6 5 . Sphœria phaselina Montag. mss. : seriata, erumpens, lincari-lanceolata, elevata, n i g r a , stromate pallido, peritheciis pluriserialibus connatis oblongis, ostiolis crassis prominulis subsciitelliformibus atris, sporis minutissimis phaseoliformibus hyalinis. — H A B . In culmis arundinaceis aut in petiolis Mauritise?— Coll. n. 1219. — Pl. DESC. I n n a t a , dein e p i d e r m i d e longitrorsum rupta e r u m p e n s , strias simplicissimas, lanceolatas, aut confluentia lineari-elongatas, u t r o q u e fine a c u t a s , 2 ad 1 5 m i l l i m . l o n g a s , 3/4 millim. in medio latas, 3 / 8 millim. a l t a s , superficie a t r a s , cortice culmi lateraliter obvallatas efformans. P e r i thecia s t r o m a t e p a l l i d o , forsan primitus a l b o , nidulantia s. i m m e r s a , erecta, pluriserialia, n i g r a , oblonga, ostiolo crasso cylindrico annulari-prominulo seu scutellulam referente i n s t r u c t a . Asci clavati, m a t u r e dissoluti, 8-spori. Sporse singulares, reni-aut phaseoliformes, c o m p l a n a t æ , hyalinee, m i n u t i s s i m æ , motu Browniano, d u m l i b e r æ , concitatee, 0 , 0 0 7 5 l o n g æ , 0 ,0025 crassee, 0 0 9 , 1 5 crassee dorso visæ et in medio constrictee, u t r o q u e fine ad speciem nucleolatee. m m

mm

m m

OBS. Notre e s p è c e , quoique a p p a r t e n a n t à u n e section bien différente, a quelque chose du facies de n o t r e S. interrupta (Ann. sc. nat., 2 série, I, p . 2 9 5 , t . 1 1 , fig. 1 , A, B, C). Ses spores non-seulement l'en distinguent, mais elles sont telles que j e n ' e n ai pas encore observé de semblables dans plus de mille espèces par moi analysées. Quand elles sont sur le côté plat, elles ont la forme d ' u n H a r i c o t , et l'on observe, dans le bord échancré ou concave, u n espace elliptique plus t r a n s p a r e n t encore que le r e s t e . Lorsqu'on les r e g a r d e de profil et par le d o s , elles r e p r é s e n t e n t u n double pilon à cause d u léger renflement des deux b o u t s , ou par suite e


1 5 8 — 130

C.

MONTAGNE.

d'une constriction médiane. Au r e s t e , les caractères de végétation de cette Sphérie l'éloignent autant des congénères de la même section qu'elle s'en distingue par sa remarquable fructification. Toutefois, quelque étranges que paraissent ces spores au premier aspect, on peut encore les comparer à celles des Diatrype

Stigma,

D.

lata,

etc.

5 6 6 . Sphœria sulcigena Montag. mss. : seriata, peritheciis tectis hemisphæricis dimidiatis superne fusco-lanatis epidermidi adnexis, ostiolo erumpente punctiformi. — HAB. In petiolis Palmarum dejectis, sub epidermide nascens. DESC. Perithecia in sulcis petiolorum longitrorsum s e r i a t a , dimidiata , hemisphærico-depressa, 1 / 3 millim. diametro metientia, stromate floccoso fusco induta et parte superiore epidermidi sic concreta u t , si evulsa sit, hæc pars adhasrens p e r m a n e a t . Asci deliquescentes. Sporæ fuscæ, pro ratione magnas, ovatas, a latere visas, plano-concavas, 1 1 / 2 ad 2 1 / 2 centimillim. longas, 0 OBS.

M M

, 0 0 5 vix in piano crassæ, nucleo fibroso intricato nidulantes.

La disposition en lignes parallèles d'après laquelle sont rangés

les périthèces dépend bien évidemment de ce qu'ils occupent les sillons laissés entre les fibres ligneuses du pétiole sur lequel cette plante se développe. C'est pour cette seule raison que j e la rapporte à la section des Seriatœ;

car, par plusieurs de ses autres caractères, elle se rapproche

davantage des S. circumscissa, (non S. patula, Notice

S. clandestina,

S. lanata

et S.

pœtula

comme u n correcteur inexpert m e l'a fait écrire dans ma

sur les Crypt.

nouv.

à ajouter à la Fl.

Française).

Mais il sera

facile de la distinguer de toutes ces espèces à ses périthèces dimidiés (non e n t i e r s ) et à ses spores non cloisonnées. Je ne connais aucune espèce exotique avec laquelle on puisse confondre celle-ci. Je dois avouer pourtant que le nombre de ces espèces est déjà si grand et les descriptions qu'on en a données si courtes que, faute d'exemplaires authentiques, il est fort difficile, malgré le temps que l'on consacre à les éviter, il est même presque impossible de ne pas faire quelques doubles emplois. Mon relevé des espèces de l'ancien genre Sphœria,

comprenant

toutes celles qui ont été publiées en Angleterre, en Allemagne, en Suède, en Italie et chez nous depuis le Systema

mycologicum

de F r i e s , s'élève

déjà en ce moment (août 1 8 5 4 ) , à plus de huit cents. On peut j u g e r , d'après cela, de l'extrême difficulté qu'on rencontre à la fois et dans la distinction certaine de l'espèce que l'on croit nouvelle, et dans le choix d'un nom convenable qui ne soit pas encore occupé. Je dois dire aussi, pour donner


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.1 3 1

quelque confiance dans mes déterminations, que j e possède dans ma collection plus de deux mille Sphériacées a u t h e n t i q u e s . E

5 6 7 . Sphœria trachodes Montag., 2 Cent., n. 5 8 , M. c., p. 3 2 6 . — HAB. Ad folia monocotyled. in sylvis, juxta amnem Gabaret. — Coll. n. 5 8 1 . E

5 6 8 . Sphœria megalosperma Montag., 2 Cent., n. 5 5 , l. c , p. 3 2 4 . — H A B . Ad cortices arborum emort. circa Cayennam. — Coll. n. 2 3 9 et 2 4 0 . 569. p. p. —

E

Sphœria rhaphidosperma Montag., 2 Cent., n. 5 6 , L. c., 3 2 5 , t. 1 9 , f. 3 . — Rhaphidospora, Fries, Sum. Veg. Scand., 4 0 1 . — H A B . Ad cortices arborum in sylvis sinnamariensibus. Coll. n. 3 7 5 .

5 7 0 . Sphœria Fusariispora Montag., mss. : epiphylla, sparsa, peritheciis globosis minutis erumpentibus atris fulvo-velatis, poro pertusis , folium utrinque olivaceo - maculantibus albonucleatis, sporis fusiformibus byalinis curvulis , tri-quinque septatis. — H A B . In foliis Bambusœ prope Cayennam. — Coll. n. 1 1 2 2 . — Pl. DESC. Ut puncta m i n u t a , cinereo-olivacea, in u t r a q u e pagina foliorum in conspectum prodit hsecce species, ab i n n u m e r i s hujus tribus c o n g e n e r i bus distinctissima. Perithecia sphasrica, leniter depressa, primitus innata, epidermide livida tecta, atra, mox in pagina superiori e r u m p e n t i a , velo fulvo cooperta , sparsa aut etiam , r a r o autem , bina t e r n a q u e a g g r e g a t a , secundum astatem 1/4 ad 1/3 millim. diametro m e t i e n t i a , apice poro vix manifesto pertusa, ascigera. Asci clavulati, 8 - s p o r i , 5 centimillim. longi, centimillim. medio crassi, deorsum attenuati, inter paraphyses filiformes simplicesnidulantes. Sporæ fusiformes, c u r v u l æ , imbricatæ, 0 , 0 2 5 longæ, 0 m m , 0 0 2 5 medio crassæ, hyalinæ, transversim t r i - q u i n q u e s e p t a t æ . m m

OBS. Cette espèce a des spores analogues, non parfaitement semblables, à celles des S. serograpta, S. stenogramma DR. et Montagn. et S. culmifraya F r i e s , et m ê m e de plusieurs a u t r e s , sans pourtant leur r e s s e m bler a u t r e m e n t . Ce qui la caractérise surtout très bien à mes y e u x , c'est que le ou les périthèces, rapprochés p a r deux ou par t r o i s , sont comme cachés sous u n vélum qu'elles ont sans doute e m p r u n t é au parenchyme de la feuille.

159


160— 132

C.

MONTAGNE.

5 7 1 , Sphœria uberina Montag. mss. : erumpens, sparsa, verrucariaeformis, peritheciis hemisphærico-depressis basi applanata epidermide irregulariter rupta einctis brunneis opacis ostiolatis, ostiolo nitido, ascis maximis sporisque octo fusiformibus medio septatis hyalinis. — HAB. in petiolo Palmarum circa Cayennam. — Pl. DESC. Perithecia sparsim g r e g a r i a , n u n q u a m conferta, e r u m p e n t i a , hemisphærica, depressa, 3/4 millim. crassa, fusco-atra, intus albo-farcta, subtus deficientia, basi epidermidis rupta? lacinulis applicatis cincta, m a millari-ostiolata, ostiolo nitido. Asci maximi seu elongati subcylindracei, deorsum attenuati, 8-spori. Spora? fusiformes, leniter curvulæ, 1/20 millim. l o n g æ , 0mm,005 crassæ, medio transversim septata? ut et asci hyalinæ, limbo mucilagineo crasso cinctæ. OBS. Cette espèce, bien que plus petite, ressemble beaucoup au S. brina Fries ; mais le fond du périthèce fait défaut. «

um-

5 7 2 . Sphœria nitidula Lév. Champ, exot., n. 2 8 1 , Ann., janv. 1 8 4 5 , p. 5 4 . — HAB. In foliis Melastomaium circa Cayennam. — Coll. n. 1 1 1 8 et 1 1 2 7 . 5 7 3 . Sphœria Urticaria Montag. mss. : pustulæformis, epidermide adnata demum nigrata obtecta, peritheciis subsphæricis atris stromate concolori in series parallelas dispositis intus albis, ostiolis prominulis. — HAB. In petiolis Palmarum circa Cayennam. DESC. Tumores sistit minutos, e rotundo ellipticos, 3 ad 4 millim. diametro sequantes, epidermide illæsa atrata vero obtectos. Perithecia s u b sphærica, 1 / 4 millim. crassa, atra, in series parallelas stromate atro-fusco j u n c t a , intus albo-farcta, evacuata fusco-atra nitida, in collum breve a t t e m m

nuata et ostiolo nigro punctiformi prominulo instructa. Asci clavati 0 , 0 4 vix longi, sporas octonas lineari-oblongas, curvulas, centimillim. longas, 0 m m , 0 0 2 crassas, hyalinas, includentes. OBS. Cette espèce est fort remarquable par sa manière de croître sous l'épiderme, qu'elle finit par soulever sous forme de petites pustules, mais sans jamais le déchirer pour se montrer à n u . Elle est voisine des S. J u n c i , e t c . , dont elle se distingue par sa fructification, qui est celle des Diatrype Stigma, lata, tetragona, etc. Appartiendrait-elle à ce dernier genre?


133 — 161

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

5 7 4 . Sphœria mammœformis Pers. Syn. Fung. p . 6 4 , et Icon. pict., t. 5 , f. 6 , 7 . — Montag., l. c, p. 3 2 7 . 5 7 5 . Pemphidium nitidum Montag., 2 Cent., n. 6 3 , L. c., p. 3 2 9 , t. 1 9 , f. 8 . — HAB. In cortice petiolorum M a x i m i lianœ reqiœ in sylvis montosis ad Oyac — Coll. n. 3 9 1 . E

5 7 6 . Micropeltis applanata Montag. Cuba, Crypt. ed. Fr., p. 3 2 5 , t. 1 2 , f. 6 . — H A B . In foliis Ochnaceœ cujusdam circa Cayennam lectæ indeterminatge. — Coll. n. 1 3 6 3 . 5 7 7 . Micropeltis marginata Montag. mss. : minuta, gregaria, confluens, perithecio dimidiato orbiculari eonvexo, ambitu reflexo marginulato atro nitido, ostiolo poroso, ascis sporisque generis. — H A B . ad folia Palmarum. — Coll. n . 1 1 3 4 . DESC. P e r i t h e c i a m i n u t a , 1 / 5 m i l l i m . diametro metientia, sparsa aut sæpius aggregata, confluentia, e eonvexo d e p r e s s o - c o n i c a ,

atro-nitentia,

centro poro p e r t u s a , ambitu leniter reflexo ad speciem m a r g i n a t a , folio arcte a d h æ r e n t i a , n u c l e u m obtegentia hyalinum ex ascis

fusiformi-clavatis

8 centimillim. longis, hexa-octosporis. Sporse fusiformes, hyalinæ, 0mm,03 ad 0

m m

, 0 3 5 longse, 0 m m , 0 0 3 5 medio crassse, transverse triseptatse.

OBS. Cette espèce diffère du type qui précède par des périthèces r a p prochés et c o n f l u e n t s , quatre fois plus p e t i t s , u n peu relevés dans leur p o u r t o u r , et par des spores d e m ê m e l o n g u e u r , mais m u n i e s de trois au lieu de cinq cloisons transversales. DICHÆNACEI F r i e s . E

5 7 8 . Cordierites guyanensis Montag., 2 Cent., n. 6 5 , l. c., p . 3 3 1 , t. 1 9 , f 1 1 . — H A B . Ad ligna dejecta putrida in montibus Kau et ad scaturigines prope Rio des Cascades in Guyana. — Coll., n . 3 8 3 et 8 8 5 . — Pl. OBS. Les nouveaux exemplaires reçus sous ce d e r n i e r n u m é r o

m'ont

offert de vraies thèques en m a s s u e courte, renfermant s u r u n e seule rangée 6 à 8 spores o b l o n g u e s , h y a l i n e s , c o n t i n u e s , dont la l o n g u e u r atteint à peine 0 m m , 0 0 7 5 .

5 7 9 . Enslinia Leprieurii Montag. mss. : stromate erumpente suberoso rufo-furfuraceo intus nigro, cupulari-marginato sessili


162 — 1 3 4

C.

MONTAGNE.

aut breviter stipitato, peritheciis in disco pulverutento rufo erectis tubulosis, ascis lineari-clavatis horizontalibus sporas globosas subsenas hyalinas foventibus. — HAB. Ad cortices arborum emortuarum prope Cayennam. — Coll. n. 887. DESC. Stroma pezizoideum, rufo-tabacinum, tomentoso-pulverulentum, sessile aut breviter stipitatum, 1 1 / 2 ad 3 millim. a l t u m , 1 1 / 2 ad 2 millim. apice c r a s s u m , cupula valide marginata sursum vel lateraliter versa. Perithecia tubulosa, 1/4 millim. longa, 3 ad 4 centimillim. crassa, rufa, in disco cupulæ aperta et undique ascis vestita. Asci brevissimi, in fundo erecti, in parietibus horizontales, hyalini, lineari-clavati, 0 M M , 0 1 5 ad 0

M M

, 0 7 longi sporas globosas subsenas pellucidasque foventes.

OBS. Cette espèce est semblable à l ' E n s l i n i a Pocula,

surtout par ses

caractères microscopiques; elle en diffère par son stroma, noir à l'intérieur, par ses p é r i t h è c e s , qu'on n'aperçoit pas dans une coupe longitudinale, etc. PERISPOBIACEI Fries.

580. Meliola oligotricha Montag. mss. : epiphylla, peritheciis sparsis subsolitariis minutissimis globoso - depressis, setulis erectis subulatis cinctis, stromate fibroso radiante ramoso fultis, ascis obovatis octosporis, sporis bilocularibus. — HAB. In foliis Olyrœ circa Cayennam. — Coll. n. 1149. DESC. Perithecia sphærica, depressa, minutissima, circiter decimillimetrum diametro asquantia, atra, carbonacea, sicca fragilia, madida flaccida et sub microscopio e strato celluloso, cellulis angulosis, composita, vertice r u m p e n t i a , setulis erectis obscuris subulatis cincta, et stromati radiatofibrilloso,

fibrillis ramosis flexuosis articulatis

anastomosanti-reticulatis

insidentia. Setulæ seu fibræ r a r æ , simplices, 1/4 millim. l o n g æ , a t r æ , obscure et remote articulatæ. Asci oblongo-ovoidei, basi unguiculo ad speciem pedicellati, 8 - s p o r i , hyalini. Sporæ ovoideæ, nempe altero

fine

attenuatæ, transversim uniseptatæ, 0 M M , 0 2 et ultra longæ, centimillim. medio crassse, primo hyalinse, tandem fuliginosæ. OBS. Ce ne peut être le M. amphitricha,

qui a des spores cylindra-

cées trois fois plus grandes et à cinq loges. Cette espèce ressemble à une Vermiculaire dont les individus seraient épars sur la feuille, ou rapprochés seulement au nombre de trois ou de quatre. On ne peut mieux la peindre


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

135 — 163

q u ' e n disant q u e c'est u n Meliola à fructification Asterina. Peut-être est-ce u n e espèce d e ce d e r n i e r g e n r e , née au milieu d e s fibres d'un Helminthospore stérile.

5 8 1 . Asterina Labecula Montag. Cent. II, n . 6 1 , Ann., 2 , XIV, p. 3 2 8 , sub Asteroma et Fl. Chil., VII, p . 4 7 5 . — H A B . Ad folia coriacea in sylvis ad amnem Gabaret. — Coll. n . 6 6 4 . 5 8 2 . Asterina Melastomatis Lév., Champ, exot., n . 2 9 7 . — HAB. In foliis variis circa Cayennam. — Coll. 1 1 3 3 , 1 1 4 2 , 1 1 5 3 et 1377. CYTISPORACEI

Fries.

5 8 3 . Phylacia poculiformis Kunze, in Weig. exsic. sub Corynelia. — Montag. Ann. sc. nat., 2 série, XIII, p . 3 5 4 , et Cuba, p. 3 4 2 , t. 1 2 , f. 5 , sub Hypoxylo. — H A B . In sylvis montosis viam quse ad Kau ducit marginantibus, ad ligna emortua. — Coll. n. 4 1 4 et 8 5 1 . E

SPHÆROPSIDEI

Fries.

5 8 4 . Hendersonia Heliconiœ Montag. mss. : innata, hypophylla, cæspitosa, peritheciis ovoideis tenuissimis stromati grumoso pallido immersis, ostiolo prominulo instructis, sporis cymbiformibus hyalinis triseptatis sporophoro brevissimo fultis. — H A B . In foliis Heliconiœ prope Cayennam. — Coll. n. 1 1 2 3 . DESC. Acervuli l i n e a r e s , b r e v i u s c u l i , in lineas obliquas parallelas a nervo folii ad m a r g i n e m adscendentes seriati, vix millimetro longiores, b i millimetrum r a r o metientes, fusci, e stromate e r u m p e n t e pallido granuloso p e r ostiola peritheciorum a t r o - p u n c t a t o constantes. Quodque stroma decem ad triginta perithecia ovoidea, intus alba, decimillimetrum longa et crassa includit. Sporse ex oblongo-cymbiformes, b i - t r i s e p t a t i s , vel tres tandem quatuor sporulas foventes, 0

m m

, 0 1 5 longæ, hyalinæ, sporophoro brevissimo

fultæ, subsessiles. OBS. J e n e connais aucune espèce d e ce genre qu'on puisse comparer à celle-ci. Elle a b e a u c o u p de r e s s e m b l a n c e , par sa fructification, avec mon genre Aschersonia, mais son stroma l ' e n éloigne suffisamment.

5 8 5 . Sphœropsis paradisiaca Montag. mss. : epiphylla, punctiformis, peritheciis minimis gregariis confertis globosis-depressis


164 — 136

C.

MONTAGNE.

epidermide tectis atris apice poro pertusis, nucleo albo, sporis oblongis sporopboro brevi fultis. — HAB. In foliis Musœ paradisiacœ. — Coll. n. 1124. DESC. Perithecia g r e g a r i a , conferta, m i n i m a , 1/4 millim. diametro metientia, paginas superiori folii innata, ubi puncta minuta refert, epidermide tecta, a t r a , poro pertusa et nucleum album foventia. Sporas continuæ, juniores obovatas sporophoro suffultæ brevissimo, mox l i b e r æ , ellipticooblongæ, fere 0mm,03 longæ, 0mm,0135 crassæ, limbo lato cinctæ, tandem brunneolas et sub forma cirri brevis et crassi eructas. Episporium ab endosporio late discretum. OBS. Ce Sphasropsis est ponctiforme et occupe des espaces de plus de 1 décimètre, à la surface de la feuille. Il a quelque ressemblance éloignée avec mon S. Hypoglossi, qui croît aussi sur les feuilles; mais il en est suffisamment distinct par sa dimension trois fois moindre, p a r la présence des cirres et p a r le limbe très apparent des spores. PHYLLOSTICTEI F r i e s . e

586. Sacidium Mauritiœ Montag., 2 Cent., n. 64, l. c, p. 330 sub Phomate. — HAB. In petiolis foliorum Mauritiœ (leoouosœ cum Sphœria OEdemate.— Coll. n. 345. An idem cum Sphœria Palmarum Duby, non Bory ? ostiolum autem nitidum globosum. 586 bis. Graphiola Phœnicis Poit. Ann. sc. nat., 1, III, p. 472, t. 26, f. 2, — Montag., Fl. Alg., I , p. 617. — HAB. et in Cayenna. — Coll. n. 664. 586 ter. Ascospora Phomatoides Montag., Cent. II, n. 6 2 , Ann., 2, XIV, p. 328. — HAB. In foliis delapsis in sylvis ad Oyapock Guyanæ. — Coll. n. 440. Potius Sphæriæ species S. phomatoides dicenda. GASTEROMYCETES F r i e s . PHALLODEI F r i e s .

587. Phallus (Dictyophora) indusiatus Vent., Mém. de l'Inst., I, p. 520, t. 7, f. 3. — Desvaux, Journ. Bot., II, et Lév., Mem.


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.137

Soc. Linn. Paris, Y, p . 507, I. 1 3 , F. 2 . — HAB. In sylvis umbrosis prope Cayennam, hyeme. — Coll. n. 839. OBS. Cette espèce est assez r a r e aux environs de Cayenne. L e chapeau est rouge et perforé. Dans notre e x e m p l a i r e , les mailles du réseau de l ' i n d u s i u m sont considérablement plus grandes que dans la d e r n i è r e figure citée. Le Sophronia

brasiliensis

Pers.

in Gaudich., Voy.

Uranie

Bot.,

p . 1 7 8 , t. I, f. 2 , est encore la m ê m e espèce.

5 8 8 . Phallus (Dictyophora) radicatus Montag. mss. : receptaculo libero hemisphgerico reticulato pervio, indnsio laxo eampanulato retiformi, interstitiis hexagonis, volva longe radicata. — HAB. Ad terram circa Cayennam. — Coll. n. 8 3 8 , cum icone. DESC. F u n g u s totus fuliginosus. Volva ovoideo-oblonga, 4 c e n t i m . longa, basi 3 c e n t i m . , apice fisso undulato-plicato stricto 2 c e n t i m . diametro metiens, s u b t u s e centro radices plures validas albas elongatas emittens, u m b r i n a colore roseo tincta. Stipes validus, cribroso-cellulosus, cellulis oblongis vel e l o n g a t i s , 8 ad 1 0 c e n t i m . l o n g u s , d e o r s u m

4—sursum

2 c e n t i m . crassus, intus cavus. Indusium c a m p a n u l a t u m , 3 ad 8 c e n t i m . , secundum æ t a t e m , longum, basi 5 ad 6 c e n t i m . l a t u m r e t i f o r m e ;

retis

maculas (ex icone ad n a t u r a m facta) r e g u l a r i t e r in vivo hexagonæ, 4 ad 5 millim. l a t æ . Receptaculum m a g n u m , h e m i s p h æ r i c u m , hujus P. lati

Montag., Fl.

Alg.,

subucu-

p . 440, subsimile, basi t a m e n minus contracta

3 centim. — apice 2 c e n t i m . crassum lateque pervium, annulo valido m u n i t u m , reticulalo-rugosum, retis maculis parvulis angulatis ( e x icone r e gulariter ellipticis) latice olivaceo primitus oblinitum. OBS. P e u t - ê t r e cette espèce n e diffère-t-elle pas du P. Dœmonum figuré à la planche XX de la Botanique du Voyage

du capitaine

Hook., Beechey.

Quoi qu'il en soit, je tiens p o u r très probable q u e ni l'un ni l'autre de ces Phallus ne saurait être r a p p o r t é à l'espèce de R u m p h i u s . Celle-ci,

que

j ' a i comparée à la plante d'Alger, en diffère p a r l'ampleur de son réseau, dont les mailles sont criblées de pores, et par les racines b l a n c h e s , longues et n o m b r e u s e s qui fixent dans le sol la base de la volva.

5 8 9 . Phallus (Mutinus) xylogenus Montag. mss. : minimus, receptaculo libero conico lævi impervio umbrino, stipite brevi cribroso-lacunoso pallido, volva brunnea radices lignum intrantes

165


166 — 138

C.

MONTAGNE.

emittente. — HAB. In ligno plane putride circa Cayennam. — Coll. n. 840, cum icone. — Pl. DESC. Totus fungus evolutus vix centimet. longitudine superat. Volva junior et ante r u p t u r a m obovata, fusca, exsiccata 3 millim. alta, apice 2 millim. crassa, rupta vero et post capituli evolutionem ovoideo-oblonga, 5 millim. et quod excedit longa, in lobos 2-4 tissa, e basi subtus radices ramosas concolores inter ligni putredine consumpti fibras penetrantes p r o mens. Stipes teres, pallidus, primitus cribrosus tandem longitrorsum subsulcatus et ut ita dicam alatus, 2 millim. diametro metiens. Receptaculum initio conico-campanulatum, tandem margine expanso subhemisphæricum, fusco-umbrinum, basi haud stipiti adnata 3 millim. latum, læve, i m p e r vium, obtusum. Sporæ hyalinæ, oblongo-lineares, 0 , 0 0 5 longæ. m m

OBS. Le morcellement du genre Phallus nécessite une case pour cette espèce. En effet, son chapeau n'est point soudé au stipe par la base, comme dans le Mutinus, où le placent l'imperforation et le poli de cet organe. Je préfère néanmoins le laisser dans l'ancienne section Cynophallus, pour ne pas multiplier les distinctions génériques. Cette Phalloïdée est remarquable par son habitat, qui suffira, avec la solution du chapeau, pour le différencier du P. curtus Berk. Au r e s t e , à celui q u i , comme m o i , a vu ou pourra voir les deux espèces, il n e viendra jamais dans l'idée de les confondre. e

590. Aserophallus cruciatus Lepr. et Mont., 5 Cent., n. 9 1 , in Ann. sc. nat., 3 série, I V , p. 3 6 1 , pl. 1 4 , f. 1. — HAB. Ad lignum putredine consumptum in horto Nosocomii nautici urbis Cayennæ. e

5 9 1 . Clathrus crispus Turpin, Dict. sc. nat. Atl., t. 6 , f. 1. Berk. Not. of sorne Fungi coll. by C. Darwin, in Ann. and Magaz. nat. hist., IX, p. 446, pl. x i , var. obovata. — HAB. Ad terram circa Cayennam. — Coll. n. 1086. NIDULARIACEI F r i e s .

592. Cyathus plicatus Fries, Ecl. Fung. in Linnœa, 1 8 3 0 , n. 100 (sub Nidularia), et Nov. Symb. mycol., p. 117. — Montag., Ann. sc. nat., 2 série, XIV. — C. Pœppigii L. et C. Tulasne, Rech. sur les Nidul. in Ann., 3 série, I, p. 77, pl. 4, f. 2 3 - 2 5 , et pl. v, f. 3-4. — HAB. In terra nuda argillacea et ligno dejecto cirea Cayennam. — Coll. n. 4 2 1 . e

e


CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

139 — 167

LYCOPERDACEI F r i e s .

5 9 3 . Geaster Scleroderma Montag. mss. : peridio exteriori crassiusculo rigido extus verrucoso-aculcato ad medium paucifido, interiori sessili tenui flaccido lacero-dehiscente, columella pislilliformi. — HAB. In terra circa Cayennam. — Coll. n. 1 0 8 9 . DESC. J u n i o r et n o n d u m perfecte evolutus Sclcrodermati

verrucoso

simillimus. P e r i d i u m exterius s p h æ r i c u m , 2 centim. c r a s s u m , ad medium u s q u e in lacinias paucas fissum, crassiusculum, rigidum, extus v e r r u c o s u m , verrucis pyramidato-subspinulosis persistentibus, exsiccatione fragile, rufum, intus strato t e n u i u m b r i n o fusco, u t videtur, p a r u m hygroscopico, haud rimuloso, o b d u c t u m . Peridium interius sessile, læve aut specie s u b p u b e r u l u m , u m b r i n u m vel nigrescens, apice inaequaliter lacerum vel stellato-dehiscens. Columella in sectione longitudinali obpyriformis aut pistillum r e f e r e n s ,

p a l l i d a , 7 ad 8 millim. l o n g a , quam i n t e r et peridium

inferius irradiant capillitii fibrillæ. Stipes nullus adest, at p e r i d i u m exterius radices crassissimas latissime expansas intricatas albas emittit. Sporæ sessiles, m i n i m æ , vix 0

M M

, 0 0 3 5 diametro æ q u a n t e s , globosæ, atro-fuliginosœ.

OBS. Je ne saurais comparer à a u c u n e autre celte espèce, qui ressemble d ' u n e m a n i è r e frappante à un Scleroderma, quand surtout le peridium extérieur est encore e n t i e r . La columelle, organe dont personne n'avait, il m e semble, t e n u c o m p t e avant Vittadini, est r e m a r q u a b l e p a r sa longueur et sa forme p i s t i l l a i r e ; la fig. II de la planche I des Lycoperdacées de cet a u t e u r en donne u n e idée exacte en D, 6.

5 9 4 . Geaster saccatus Frics, Syst. myc., III, p. 1 6 . — Berk. Darwin's Fungi, p. 44, n. 7 . — Montag., Fl. Chil., tom. VII, p. 5 0 9 . — Lycoperdon coronatum Plum. fil., t. 1 6 7 , f. 9 . — HAB. Ad terrain in Guyana. — Coll. n. 844. 5 9 5 . Geaster mirabilis Montag. mss. : minimus, xylophilus, peridio exteriori cupulari-aperto tenui rigido fragitissimo subsexfido, laciniis deciduis, interiori sessili sphserico-depresso ardosiaco, disco orbiculari concavo acute marginato, ore conico sericeo. — HAB. Ad ligna putrida congregatus. — Coll. n. 8 4 3 . - Pl. DESC. Species profecto mirabilis ob formas quas in serie continua vegelationis m a x i m e varias induit. Mycelium hujus alutaceum ad lignum longe lateque explicatur, ex quo surgunt individua plura, plus minus approximata 4


168

140

C.

MONTAGNE.

interclum et aggregata. Junior fungus albus et obovatus, Lycoperdoni haud absimilis. Tum peridium exterius 5 ad 8 millim. diametro metiens, integrum est adhuc et verrucis crassis concoloribus, nempe albis, ovoideoacuminatis coopertum, intusque pallidum, columella filiformi instructum et cellulis linearibus flexuosis radiantibus repletum, ita ut in hoc vegetationis statu speciem Cyclodermatis aut Secotii juniorem esse videre tibi videatur. Tandem apice in lacinias q u i n æ , flaccidas, irregulares, patentes aut r e v o l u t æ , deciduas ad medium usque finditur et inferne integrum cupulariforme permanet. Peridium interius globoso-depressus ardosiacus, diametro 5 millim. æquans, flaccidus, collabens, centro umbilicato marginato. Os conicum, s e r i c e u m , primitus clausum, dein late apertum. Columella evanescens. Sporas a t r æ , sessiles. OBS. Ce n'est pas sans quelque raison que j ' a i donné à ce Géastre l'épithète de mirabilis. La morphose de ce genre a été si peu étudiée jusqu'à Vittadini que si j e n'avais eu dans ma propre collection u n e coupe longitudinale du G. Bryanlii, reçue de mon ami Berkeley, qui m'expliquait cette morphose, j ' a u r a i s peut-être commis la faute de prendre l'état r u d i mentaire de cette curieuse espèce pour une espèce nouvelle du genre Cycloderma, que j e connais, au reste, seulement par la figure qui en a été donnée dans le Linnœa. J'y observais, en effet, une columelle filiforme d'où irradiaient en tous sens des locules linéaires, sinueuses, qui la reliaient au peridium interne. Je ne suis parvenu à croire à l'identité des deux états qu'en suivant le premier par gradations successives jusqu'à la maturité, où le doute devait cesser, quant à la détermination générique. Quant à l'espèce, quoique analogue à la précédente, l ' h a b i t a t , la dimension, l'écorce extérieure verruqueuse du péridium externe, et surtout le mycélium, étalé s u r le bois mort comme de la peau de gant, suffiront, j ' e s p è r e , aux yeux des mycologues, pour justifier la légitimité de celle-ci.

5 9 6 . Bovista cervina Berk., l. c., p. 447, n. 1 7 . — Montag. Fl. Chil., V I I , p. 5 1 1 . — HAB. Ad terram circa Cayennam, — Coll. n. 8 7 8 . E

5 9 7 . Scleroderma sinnamariense Montag., 2 Cent., n. 6 7 , in Ann., 2 série, X I V , p. 3 3 1 , pl. 1 9 , f. 1 2 . HAB. Ad ligna dejecta et putrida in sylvis sinnamariensibus. — Coll. n. 3 8 6 . E

E

5 9 8 . Antennaria tropica Montag., 2 Cent., n. 6 7 , L. c., p. 3 3 2 . HAB. Arbores dejectas tomento nigro denso compactoque obducil in sylvis prope Cayennam. — Coll. n. 6 8 7 .


141 — 169

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS. MYXOGASTIŒS F r i e s .

599. Lycogala epidendrum (Linn.) Frics, Syst. mycol., III, p. 80. — HAB. Ad ligna prope Cayennam. — Coll. n. 8 4 7 , 8 4 8 , 8 5 0 , 877 et 8 7 9 . 600. Æthalium septicum Fries, l. c., p. 9 3 . — Ad ligna dejecta prope Cayennam. — Coll. n. 8 4 9 . 6 0 1 . Leocarpus melaleucus Montag. mss. : epiphyllus, sessiliadnatus contluenti - subelongatus flexuosus, peridio exteriori crustacco helvolo intus niveo, interiori tenuissimo, hyalino, columella floccisque nullis, sporis atris. — HAB. In pagina superiori foliorum Musœ paradisiacœ. — Coll. n. 8 8 0 . DESC. F o r m a gaudet varia h æ c s p e c i e s , r o t u n d a , o b l o n g a , e l o n g a t o flexuosa.

P e r i d i u m exterius c r u s t a c e u m , lutescens aut h e l v o l u s , valvato-

dehiscens, valvis laceris explanatis, intus n i v e u m . I n t e r i u s t e n u i s s i m u m , hyalinum a sporis atris conglomerato-agglutinatis vix s e p a r a b i l e . oblongæ, 0mm,008 longæ,

mm

0 ,005

Sporæ

crassæ, sub microscopio fuscæ et cum

conidiis globosis i n n u m e r i s minutissimis

mm

0 ,00l5

diametro

æquantibus

commixtæ. OBS. Cette espèce l'orme, par ses anastomoses, une sorte de réseau d'un beau blanc de neige sur la feuille. A peine le peridium extérieur est-il ouvert que l'intérieur se détache et t o m b e .

6 0 2 . Stemonites fusca Roth, Comp. Fl. Germ., I, p. 4 4 8 . — Grev., Scoti Crypt. Fl., t. 170. — HAB. In ligno putrido circa Cayennam. 6 0 3 . Arcyria Leprieurii Montag. mss. : gregaria, peridiis congestis linearibus stipitatis, stipitibus plerumque coalitis, capillitio elongato cylindrico sporisque argillaceo - umbrinis. — HAB. Ad lignum putrescentem prope Cayennam. — Coll. n. 1 0 7 1 . DESC. Stipites 5 ad 8 coaliti, atro-fusci, 2 millim. et quod excedit longi, peridia totidem libera cylindrica, incurviuscula, e a d e m

longiludine

c u m s t i p i t e gaudentia, 1/4 millim. crassa, vix calyculata fulcientes. Capillitium ejusdem

formæ, parum elasticum, colore argillaceo in

cinereum


170 - 142

C. MONTAGNE.

vergente fibrisquc ramosis flexuosis altero latere denticulatis valde insigne. Sporæ globosæ, 0 m m , 0 0 5 diametro sequantes. OBS. Cette espèce est remarquable par la soudure constante de plusieurs pédicules, ce qui fait que les péridiums paraissent comme fasciculés au sommet d'un seul stipe. Avant l'analyse microscopique, j e la prenais pour un Stemonites. Elle est très voisine de l'A. nutans Fries.

604. Arcyria punicea Pers., Syn. Fung., p. 185. — Grev., Scot. Crypt. Fl., t. 130. — Montag., Ann., 2 série, XIV, p. 332. — HAB. Ad ramos delapsos in Guyana.— Coll. n. 244 et 3 7 1 . e

605. Arcyria decipiens Berk. Darwin s Fungi, l. c., p. 447, n. 1 8 . — HAB. Ad cortices in Guyana. — Coll. n. 874. 606. p. t. n.

Trichia Serpula var. P reticulata Fries, Syst. myc, III, 188. — T. reticulala Pers. Icon. et descr. Fung., p. 4 6 , 1 2 , f. 1. — HAB. Ad cortices circa Cayennam. — Coll. 1072. EXPLICATION

DES

FIGURES.

PLANCHE 5. Fig. 1, Camillea Leprieurii : a, jeune stroma sortant de l'intérieur de l'écorce, dont il entraîne une rondelle en forme de bonde, et qu'on voit en place, en b, à son sommet, tandis qu'en même temps on peut voir en c l'espèce de bourrelet ou d'ocrea qui entoure la base. Je n'avais pu en donner une figure lors de ma première publication dans la 2 Centurie, cette rondelle ne m'ayant été donnée qu'avec les derniers exemplaires que M. Leprieur a rapportés de son second voyage; d présente cette rondelle vue en dehors, et e la même vue en dedans avec son petit mamelon qui se moule sur le disque du stroma. On voit en f le bourrelet de la base encore fixé à une portion d'écorce. Ces quatre figures sont grossies à peu près du double ; g montre une thèque grossie environ 600 fois, et h deux spores encore un peu plus grossies. Fig. 2, Camillea Cyclops : a, une thèque grossie environ 500 fois ; 6, une spore mûre et isolée grossie 800 fois. Fig. 3, Camillea Bacillum : a, portion d'écorce, où l'on voit en 6, b deux individus de cette Sphériacée, et en c le bourrelet persistant d'un troisième qui s'est détaché de la base. On voit en d un de ces individus trois fois plus grands que nature; en e, une coupe longitudinale passant par l'axe de la partie supérieure du stroma, afin de laisser voir la disposition des loges à son intérieur, et en f, le sommet de ce stroma vu de face, et montrant les ostioles des périthèces; en g, sont trois spores isolées et grossies près de 800 Ibis e


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

143—171

Fig. 4, Camillea mucronata : a, deux individus vus de grandeur naturelle, et encore en place sur l'écorce qu'ils habitent; b, un de ces individus isolé et grossi de quatre à cinq fois, sur lequel on peut voir, tout autour du sommet, une couronne de périthèces parasites, et au sommet lui-même l'espèce do mucro central qui le surmonte La figure c représente une coupe verticale du même individu pour montrer la forme et la disposition intérieure des loges. On voit en d un des périthèces parasites détaché et grossi environ huit à dix fois, et en e le même coupé verticalement par le milieu pour laisser voir sa cavité. Enfin f et g montrent les spores renfermées dans ces derniers, grossies 380 fois en f, et 780 fois en g. Nous n'avons figuré ni les thèques, ni les spores du Camillea mucronala, parce que, excepté quelque différence dans la dimension, elles sont semblables à celles du C. Cyclops. Fig. 5. Camillea Labellum : a, un individu jeune de cette espèce encore renfermé dans une espèce de stroma ou de mycélium noir qui le fait ressembler à une Lycoperdacée. En b, on voit un autre individu dont le réceptacle est sorti de son stroma, qui persiste à la base sous la forme d'une cupule de gland. Ces deux figures sont de grandeur naturelle; mais la collection renferme des individus d'une grosseur presque double. Ainsi la figure c, qui montre une section verticale passant par le milieu de la cupule, et servant à montrer les loges contenues dans l'intérieur, n'est guère plus d'un tiers plus grande que nature. On voit en d deux spores isolées grossies 380 fois. Fig. 6, Xylaria aristata : a , portion de feuille portant cinq individus de cette Sphériacée vus de grandeur naturelle, et dont trois seulement sont fertiles, c'est-à-dire portent des clavules; b, clavule isolée et grossie, montrant la saillie des loges et l'ostiole noir qui les surmonte. On peut voir en c une coupe transversale du milieu de la clavule pour montrer la disposition des périthèces; d, montre une thèque accompagnée de quelques paraphyses, à un grossissement d'environ 400 fois. Enfin on voit en e un certain nombre de ces conidies, qui abondent dans les nucléus des loges, vues au même grossissement. Fig. 7, Xylaria axifera : a, portion de rameau, sur lequel on voit trois individus fertiles de cette espèce, et vus de grandeur naturelle; b, un de ces individus grossi et coupé verticalement pour montrer les loges que recèle sa clavule et le stipe qui traverse celle-ci. On voit en c une autre coupe horizontale de la même pour montrer la disposition des loges dans ce sens. La figure d montre l'agencement des spores dans les thèques, et la figure e trois de ces spores isolées, et représentées à un grossissement de 380 fois le diamètre. Fig. S , Hypoxylon macromphalum : a, écorce portant plusieurs plaques de cette curieuse e s p è c e , vue de grandeur naturelle et à différents âges. On voit presque au milieu un trou qui résulte de la chute d'une des plaques ; b, une de ces plaques grossie quatre fois, et au milieu de laquelle on peut voir au


172

l44

C.

MONTAGNE.

centre d'une fossette orbiculaire les cinq ostioles saillants des loges renfermées dans le stroma. On voit en c une coupe verticale passant par le centre de celui-ci pour montrer la forme, le nombre et la disposition des périthèces. PLANCHE

6.

Fig. 1, Sphœria uberina: a, une thèque contenant huit spores, et grossie près de 300 fois ; b et c montrent deux spores isolées, et grossies environ 400 fois. Fig. 2, Sphœria phaselina : a, une thèque renfermant huit spores, grossie près de 800 fois : b, apparences diverses des spores, selon qu'elles sont vues de profil et à plat, figurées au même grossissement. Fig. 3, Sphœria verminosa. : a, portion du pétiole d'une feuille de Palmier, sur lequel on voit, de grandeur naturelle, un certain nombre de périthèces de cette petite, mais remarquable espèce; b, un de ces périthèces grossi 20 fois, et vu de face; c, coupe grossie environ 40 fois de ce même périthèce, pour faire voir sa forme en bouclier et la cavité où est renfermé le nucléus; d, une thèque, et e deux spores linéaires isolées, grossies près de 800 fois. Fig. 4, Sphœria clivulosa : a, une thèque, grossie 380 fois, renfermant des spores hyalines; b, deux de ces spores isolées et brunes. Fig. 5, Sphœria Fusariispora : a, une thèque accompagnée de quelques paraphyses, et grossie 400 fois; 6, trois spores hyalines isolées et vues au même grossissement. Fig. 6, Cordierites guyanensis : a, deux thèques renfermant chacune six spores rondes ou un peu oblongues ; b, quelques-unes de ces spores isolées, et vues, comme les thèques, à un très fort grossissement. Fig. 7, Phallus xylogenus : a, morceau de bois pourri qui supporte en b quelques jeunes individus non encore sortis de leur volva, et en c deux individus adultes, vus les uns et les autres de grandeur naturelle. On voit en d deux des. jeunes individus grossis, l'un dont la volva est encore entière, et l'autre où celle-ci commence à se rompre et à s'entr'ouvrir au sommet, pour laisser sortir le réceptacle et son pédicule. On peut voir un individu très grossi en e : on y remarque en f la volva lacérée au sommet, et munie à sa base d'un mycélium radicellaire qui pénètre entre les fibres du bois: en g, le pédicule réticulé ; et en h, le chapeau lisse, campanulé, et imperforé au sommet. Enfin on voit en i quatre spores grossies 800 fois. Fig. 8, Geaster mirabilis : a, morceau de bois pourri, sur lequel on voit deux jeunes individus de cette belle espèce vus de grandeur naturelle, et dont l'un b est plus jeune et encore entier, et l'autre c, plus développé, est. coupé longitudinalement par le milieu pour en montrer la singulière morphose. L'une des deux moitiés, celle de gauche, est restée en place, tandis que celle de droite a été renversée. La figure d montre, à un grossissement d'environ 8 fois, la disposition des locules linéaires, qui composent la glèbe du péridion intérieur dans son jeune âge. On y voit aussi, dans le centre, le sommet de la


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.145

columelle, vers laquelle viennent converger les séries rayonnantes de ces locules. On voit en e trois des verrues, qui recouvrent le péridion extérieur avant qu'il se fende en étoile. Un individu adulte, vu de grandeur naturelle, est représenté en f, et le même plus grossi en g . Enfin on voit en h une coupe verticale également grossie, passant par le centre du péridion intérieur, et montrant sa cavité remplie d'une poussière noire, et en i un filament du chevelu ( c a p i l l i t i u m ) , et des spores grossies près de 400 fois.

PARIS. — Imprimerie de L. MARTINET, rue Mignou, 2.

173



Ann. des Scienc. nat. 4e Série

Bot. Tom. 3. Pl. 5.

1. Camillea Leprieurii M. 2. C. Cyclops M. 3. C. Bacillum M. 4. C. mucronata M. 5. C. Labellum M. G. Xylaria aristata M. 7. X. axifera M. 8. Hypoxylon macromphalum M. N. Rémond imp.r. des Noyers. 65. Paris



Bot. Tom. 3. Pl. 6.

Ann. des Scienc. nat. 4e Série.

1. Sphœria uberina M. 2. S. phaselina M. 3. S. verminosa M. 4. S. clivulosa M. 5. S. Fusarüspora M. 6. Cordierites guyanensis M. 7. Phallus xylogenus M. 8. Geaster mirabilis M. N. Remond impr. des Noyers. 65. Paris



EXTRAIT DES A N N A L E S D E S S C I E N C E S N A T U R E L L E S , 4e S É R I E , TOME III, CAHIER N° 5.

CRYPTOGAMIA GUYANENSIS, seu

Plantarum a Cl.

cellularium

in

LEPRIEUR collectarum

Guyana

gallica

enumeratio

annis

1835-1849

universalis.

A u c t o r e C. M O N T A G N E , D . M.

J'arrive enfin au terme d'une tâche commencée depuis bien longtemps, et que je m'estime heureux d'avoir pu conduire à bonne fin. Mon Enumération des Mousses et des Hépatiques recueillies par M. Leprieur pendant son premier voyage à travers la Guyane centrale pour découvrir les sources du Maroni, laquelle a été publiée dans ces Annales, remonte, en effet, à 1835, c'est-à-dire à près de vingt ans. Il est vrai que, depuis cette première époque, j'ai consacré ma seconde Centurie presque entière, et une grande partie de la troisième, à la description de nombreuses espèces nouvelles de cet ordre, mais surtout des plus singulières formes d'Hypoxylées et de Lichens qui nous soient parvenues du nouveau monde. C'est la communication d'une troisième collection (du n° 611 au n° 1413) faite aux environs de Cayenne, et rapportée en août 1849, 1


176 — 312

C.

MONTAGNE.

qui m'a suggéré l'idée de réunir en une seule publication, sous le nom de Cryptogamia guyanensis, toutes les plantes cellulaires que nous devons aux actives et intelligentes explorations de cet infatigable botaniste. Bien que ce titre, un peu ambitieux peut-être, reçoive une sorte de justification de la pbrase dont je l'ai fait suivre, je dois dire toutefois q u e , pour la Guyane française du moins, personne, avant M. Leprieur, n'avait pour un tel travail rassemblé une si grande masse de matériaux, ni de plus précieux. J'ajouterai qu'aucun autre collecteur n'a montré plus d'habileté dans les investigations, ni eu la main aussi heureuse. Sur les 724 espèces dont se composent ces trois collections, il y a 76 Algues (50 nouv.), 7 Collémacées (2 nouv.), 179 Lichens (50 nouv.), 179 Hyménomycètes (86 nouv.), 24 Discomycètes (16 nouv.), 124 Pyrénomycètes (86 nouv.), 20 Gastéromycètes (9 nouv.), 65 Hépatiques (24 nouv.) et 55 Mousses (11 nouv.). Ce sont donc en tout 335 espèces nouvelles que j'ai successivement décrites, et qui prouvent que je n'ai rien exagéré en signalant à plusieurs reprises l'importance des découvertes de M. Leprieur dans le vaste champ de la Cryptogamie. Je dois dire, en outre, que presque toutes ces espèces ont subi depuis longtemps le contrôle des botanistes, et qu'elles sont pour la majeure partie admises à figurer dans les Species des différentes familles auxquelles elles appartiennent. Neuf genres nouveaux ont même dû être établis pour des productions qui ne pouvaient entrer dans aucun des cadres existants. Soixante-six espèces ont été successivement figurées dans ce recueil. Il ne faut pas que j'omette de rappeler à l'attention des cryptogamistes plusieurs faits intéressants que j'ai déjà signalés chacun en son lieu. Ce sont : 1° pour les Champignons charnus, cette longue série d'Hyménomycètes dessinés vivants, et si bien conservés que j'ai pu assez facilement les déterminer et les décrire; 2° pour les Hypoxylées, cette foule de formes singulières de Xylaires, d'Hypoxylons et de Sphéries, qui avaient à peine des analogues dans ceux que l'on connaissait; 3° pour les Lichens, ces nombreux et magnifiques exemplaires du genre Trypethelium, qui m'ont mis à même de donner sur la tribu tout entière quelques


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

313—177

considérations générales propres à en éclairer le mode de végétation; 4° enfin pour les Algues, d'abord le fait jusqu'ici exceptionnel d'espèces qui, bien qu'appartenant pour la plus grande part à des genres marins, ont néanmoins été recueillies dans des eaux douces à une grande distance des côtes de l'Atlantique, et qui plus est sur des plateaux assez élevés au-dessus du niveau de lamer (150 mètres); puis cette suite d'élégants Batrachospermes, qui en ajoute neuf au nombre assez restreint des bonnes espèces déjà connues. Revenant de nouveau sur le titre de Cryptogamia guyanensis que j'ai adopté, et sur lequel je suis tout le premier à convenir qu'il y aurait quelque objection à faire, puisque je n'ai pas cru devoir tenir compte des espèces recueillies par d'autres avant M. Leprieur, je dirai pour mon excuse que rien ne m'eût été plus facile que d'en faire le dépouillement dans les rares ouvrages où on les trouve mentionnées ; mais que le nombre de celles de la Guyane française, les seules dont j'aurais dû m'occuper, est si restreint comparativement, qu'on ne s'apercevra guère qu'elles font défaut ici. HEPATICAE. JUNGERMANNIDEAE

N.

ab

E.

607. Plagiochila patula N. et M., Syn. Hep., p. 2 6 . — Lindbg., Monogr. gener. Plagiochilœ, n. 10, t. 3 . — P. disticha? Montag., Cent. II, in Ann., l. c., p . 332. — Coll. n. 2 6 3 . 608. Plagiochila Montagnei N. ab E . , Ann. sc. nat., 1836, p. 2 , t. 2, f. 1. — Jungermannia Martiana Montag., Enumér., l. c., n. 41, non N. ab E . — Coll. s. n. 609. Plagiochila distinctifolia Lindbg., c , n. 8 , t. 3 . Typus $ et var. y latifolia a*. — Syn. Hep., p. 3 0 . — Coll. s. n. 610. Plagiochila rutilans Lindbg., l. c., n 26, t. 9 , var. Syn. Hep., p. 33. — Coll. s. n.

laxa.—

611. Plagiochila blepharophora N. ab E . — Syn. Hep. et var. tenera Lindbg., l. c., n. 63, t. 2 1 . — Coll. s. n .


178 — 314

C.

MONTAGNE.

6 1 2 . Plagiochila hypnoides Lindbg., l. c., n. 1 9 , t. 7 . — Syn. Hep., p. 4 5 . — L. cristata, N. ab E . , p. p . — Montag., Ann., 2 , X I V , p. 3 3 3 . — Coll. n. 2 6 1 et 2 8 9 . 6 1 3 . Plagiochila Biserrula Montag. mss. : caule primario repente ramoso, ramis erectis subsimplicibus aut vage ramosiusculis, madefactis curvatis ; foliis trimorphis laxe subimbricatis, inferioribus ovatis obtusis apice vix ac ne vix dentatis, superioribus semiovato-oblongis patenti-erectis, margine dorsali recto longe decurrente subinflexo integerrimis, ventrali convexe horizontal apiceque obtuso parce grosseque dentatis, mediis tandem arctius imbricatis (an folia perigonialia juniora ?) oblongis repandiusculisautintegris, omnibus siccitate crispulo-repandis sordide viridibus; fructu... — HAB. Ad cortices arborum in viciniis Cayennæ. — Coll. n. 1 3 8 9 . OBS. — Cette espèce a le port du P. blepharophora du P. repanda

Nees et les feuilles

Hook. Elle diffère du premier par ses feuilles non ciliées

et sa tige non flagellifère, et du second par ses feuilles lâchement i m b r i quées et à bord dorsal infléchi, etc.

6 1 4 . Plagiochila serrata Lindbg., l. c., n. 1 6 , t. 6 , var. surinamensis. — Syn. Hep., p. 4 4 . — H A B . Ad cortices arborum. — Coll. s. n. 6 1 5 . Lophocolea connata Swartz, et N. ab E . , Syn. Hep., p. 1 5 3 . — H A B . Ad ligna emortua prope Cayennam. — Coll. n. 1 3 9 3 . 6 1 6 . Calypogeia Miquelii Montag., in N. ab E . , Syn. Hep., p. 2 0 0 . — H A B . Ad terram argillosam circa Cayennam. — Coll. n. 1 3 8 7 . 6 1 7 . Mastigobryum bidens Gottsche et Lindbg., Syn. Hep., p. 2 2 8 . — Lindbg., Monogr. gen. Mastigobr., n. 5 0 , t. 1 5 , f. 1 . — Jungermannia serpentina et J. tridens? var., Montag., Enumér., l. c., n. 3 9 et 4 0 . — Herpetium stoloniferum var. bidens N. ab E . in Ann., 2 , X I V , p . 3 0 3 . — Coll. n. 2 8 0 p . p. 618. Mastigobryum

stoloniferum (Swartz) Lindbg., Monogr., l. c.,


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

315—179

t. 14. — Var. irregulare N. et M., l. c. — Coll. n. 280, p. p. et 292. 6 1 9 . Micropterygium vulgare N. ab E . , Lindbg. et G., Syn. Hep., p. 234. — Herpetium Pterygophyllum N. ab E . , in schedula. — Jungermannia Pterygophyllum Martius, Ic. sel. Pl. crypt., p. 34, t. 19. — H A B . Cum Hypno Richardi commixta prope Cayennam frequens. — Coll. n. 3 3 9 , 340 et 1388. 6 2 0 . Radula pollens N. ab. E., Syn. Hep., p. 256. — Montag., Enumér., l. c., n. 38. — Var. loborhiza N. et M., Syn. Hep., 1. c. — H A B . Ad cortices, et varietas ad folia arborum. — Coll. s. n. 6 2 1 . Radula stenocalyx Montag. Sylloge, mss. : dioica, caule pusillo arcte repente ramosiusculo, ramis brevibus divaricatis ; foliis subimbricatis obovatis aut ovato-oblongis rotundatis integerrimis, basi decurrente complicato-bilobis, lobulo cauli adnato rhizophoro margine libero convexo vel antrorsum truncato in folium confluente, involucralibus minoribus lobulo erecto piano truncato vel acutiusculo; perianthioprorationelongissimo corniformi ore subdilatato crenulato ; spicis masculis (in planta diversa) longis, foliis perigonialibus bilobis, lobis rotundatis, majore subpatente. — H A B . Ad folia Filicum prope Cayennam. — Coll. n. 1395 pro parte. DESC. Planta minuta, vix bi-trilinearis, arcte ad folia adrepens, ramosiuscula, ramis brevibus divaricatis. Lobulus foliorum cauli totus adnatus, margine libero convexus aut truncatus basi inflatus, radicellis instructus. Folia involucralia b i n a , caulinis breviora, vix 3/4 millim. longitudine aequantia. Perianthium subcylindricum cornu ad instar recurvum, sesquimillimetrum longum, ore paululum dilatatum, crenulatum. Inflorescentia mascula in individuis distinctis, ut videtur, posita. Juli laterales, sessiles, tria millim. longi recti aut curvuli. Folia perigonialia imbricata, alterna, saccata, apice breviter biloba, lobis inæqualibus rotundatis, dorsali majore exstante. OBS. — Voisine du R. Novœ-Hollandiœ,

cette jolie et curieuse espèce


180

316

C.

MONTAGNE.

en diffère par son exiguïté et par ses feuilles obovales arrondies obtuses et non aiguës. La forme du lobule et la longueur remarquable du périanthe empêcheront de la confondre avec la variété loborhiza de la p r é c é d e n t e .

622. Bryopteris filicina (Swartz.) N. ab E . , Syn. Hep., p . 284. — Jungermannia Swartz. — Hook., Musc, exot., t. 142, var. — Frullania (Bryopteris) filicina N. ab E . , in Europ. Leberm. — Montag., Ann., 2 , XIV, p. 334. — Coll. n. 258. 6 2 3 . Phragmicoma Leprieurii Montag. Sylloge — Frullania Leprieurii Montag. et Nees, in Ann., l. c., p. 3 3 3 , t. 2 0 , f. 1. — H A B . Ad cortices arborum. — Coll. 273 et 277. O B S . — Tout bien considéré, et contre l'opinion de M M . L e h m a n n et L i n denberg, j e pense que n o t r e plante diffère de leur Phragmicoma corticalis par u n trop grand n o m b r e de c a r a c t è r e s , dont plusieurs sont i m p o r tants, pour qu'on soit autorisé à l'y r é u n i r , comme ils l'ont proposé à la page 2 9 7 du Synopsis Hepaticarum. Je la maintiens donc ici comme u n e espèce légitime du genre Phragmicoma.

624. Lejeunia granulata N. ab E . , Syn. Hep., p . 3 1 1 . — Montag., Enumér., l. c , n. 3 . —Var. aut forma minor.— H A B . Ad cortices. Item ad folia cum Radula stenocalyce, Lejeunia elliptica, L. microdonta et L. peruviana. — Coll. n. 1392. 625. Lejeunia Leprieurii Montag., Enumér., l. c., n. 3 6 , t. 4 , f. 2 . — Syn. Hep., p . 319. — H A B . Ad cortices arborum in sylvis palustribus Guyanæ centralis. — Coll. n. 2 9 3 . 626. Lejeunia squamata (Willd.) N. ab E . , Syn. Hep., p. 3 2 2 . — Montag., l. c., n. 3 2 . — Phragmicoma N. ab E . , in Eur. Leberm. — Montag., Ann., 2, XIV, p. 234. — Coll. n. 2 8 3 . — Var. ocellulata, Syn. Hep., l. c. — Phragmicoma ocellulata N. et M., in Montag., Cent. IV, n. 4 2 , Ann., 2, XIX, p. 2 5 9 . — Coll. n. 1394. 627. Lejeunia lunulata ( W e b . ) N. ab E . , Syn. Hep., p. 3 2 6 . — Var. calcarata N. ab E . , l. c. — Phragmicoma calcarata Montag., Cent. IV, n. 44, l.c. — HAB. Ad folia in sylvis Guyanæ, — Coll. Leprieur, s. n. — Splitgerber, n. 1206.


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.317

628. Lejeunia surinamensis Montag., Cent. I I , n. 84 (sub Phragmicoma). — HAB. Surinamo a Splitgerbero detecta et hic pro memoria tantum inserta. 629. Lejeunia microdonta Gottsche, Syn. Hep., p . 337. — HAB. Ad folia prope Cayennam. — Coll. n. 1379 et 1392, p. p. 630. Lejeunia perumana L. et Lindbg., Pug. V, n. 1 8 , et Syn. Hep., p . 339. — L. dolabriformis Montag., Hb. — HAB. In folio plantæ cujusdam e Liliacearum ordine prope Cayennam. — Coll. n. 1392, p. p. 6 3 1 . Lejeunia crenata M. et N. in Montag., Cent. I , n. 84. — Syn. Hep., p. 4 3 1 . — HAB. In Micropterygio vulgari repens. — Coll. s. n. 632. Lejeunia oxyphylla M. et N . , in Montag., Cent. IV, n. 5 5 . Syn. Hep., p . 357. — H A B . Ad folia viva fructicum cum L. cu neata L. et Lindbg. — Coll. s. n. 3 3 3 . Lejeunia macroloba N. et M., in Montag., Cent. IV, n. 4 5 . — Syn. Hep., p . 359. — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 344. 634. Lejeunia contigua N. ab E , Syn. Hep., p. 362. — Montag., Ann., 2 , XIV, p . 335. — Coll. n. 1 5 , 268 et 294 cum capsulis. 635. Lejeunia amœna Gottsche, Syn. Hep., p. 3 6 3 . — L. sordida N. ab E . in litt. — Montag., Enumér., l. c., n. 34. — Coll. s. n. 636. Lejeunia myriantha N. et M., in N. ab E . , Syn. p. 365. — HAB. Ad cortices. — Coll. n. 15, p . p .

Hep.,

637. Lejeunia clausa M. et N . , in Montag., Cent. II, n. 7 3 , l. t. 20, f. 3 . — Syn. Hep., p. 365. — Coll. n. 2 7 6 . 6 3 8 . Lejeunia adnata Kunze, in L. et Lindbg. Pug. VI, n. 2 1 . — Syn. Hep., p. 370. — HAB. In folio Astrocaryi aliisque cum L. cucullata (3 tenui et L. radicosa. — Coll. n. 1395.

c.,

181


182 — 318

C.

MONTAGNE

6 3 9 . Lejeunia rigidula M. et N . , in Montag., Cent. II, n. 74, l. c. — H A B . Ad cortices arborum montis Serpent. — Coll. n. 257 et 287. 6 4 0 . Lejeunia arguta L. et Lindbg., Pug. IV, n. 19, et Syn. Hep., p. 384. — L. thymifolia var. laxa Montag., Enumér., l. c., n. 3 5 . — L. thymifolia var. s grandistipulata N. et M., Ann., 2 , XIV, p. 335. — Coll. n. 269. 6 4 1 . Lejeunia flexuosa Lindbg., Syn. Hep., p. 385. — HAB. In Calympere. — Nunc ad manus non est. 6 4 2 . Lejeunia cucullata var. exilis N. ab E . , Syn. Hep., p. 3 0 0 . — H A B . In foliis Hymenophylli ciliati. — Coll. n. 1 3 9 3 , p . p . 6 4 3 . Lejeunia tenuis N. ab E . , Syn. Hep., p . 390. — Jungermannia Ejusd., Hep. Jav., n. 39. — HAB. Cum priore. 644. Lejeunia marginata L. et Lindbg. Pug. V, n. 1 1 , et Syn. Hep., p. 3 9 3 . — L. hyalino-marginata N. ab E . , in Montag., l. c. — Coll. n. 655 et 1395. 6 4 5 . Lejeunia pellucida Meissner, in Spreng., Cur. Post. Syst. Veg., p. 3 2 5 , sub Jungermannia. — Syn. Hep., l. c. — L. ocellulata M. et N . , in Montag., Cent. IV, n. 5 7 , Ann., 2 , XIX. — H A B . In foliis repens. — Coll. s. n. 6 4 6 . Lejeunia cuneata L. et Lindbg., Pug. IV, n. 2 3 , et Syn. Hep., p . 394. — L. obliquai, et M., in Montag., Cent. IV, n. 56, l. c. — Coll. s. n. 647. Lejeunia cardiocarpa Montag., Cuba, Crypt., édit. franç., p . 476, t. 18, f. 4. — Syn. Hep., l. c. — H A B . In foliis coriaceis. — Coll. s. n. 6 4 8 . Lejeunia ceratantha N. et M., in Montag., Cent. I I , n. 7 0 , t. 2 0 , f. 2. — Syn. Hep., p. 396. — Hab. Ad cortices in sylvis humidis. — Coll. n. 2 7 1 . 649. Lejeunia guyanensis N. et M., l. c., n. 69. — Syn. p. 397. — Coll. n. 281 et 291

Hep.,


CRYPTOGAMIA GUYANENSIS.

319 — 183

650. Lejeunia cornuta Lindbg., Syn. Hep, Europ., p. 2 3 . — Syn. Hep., p. 399. — H A B . Cum Frullania Ecklonii. — Coll. s. n. 6 5 1 . Lejeunia involvens N. et M., l. c., n. 72, t. 2 0 , f. 4. — Syn. Hep., p . 400, var. a et — Coll. 256, 287, 659 et 1393, p. p. 652. Lejeunia radicosa N. et M., in Montag., Cuba, Crypt., p. 4 7 5 , non Jungermannia radicosa L. et Lindbg. quæ species Sphagnoecetis. — Syn. Hep., p . 4 0 1 . — HAB. In foliis coriaceis cum L. adnata Kze. 653. Lejeunia elliptica L. et Lindbg., Pug. V, n . 1 3 , sub Jungermannia. — Syn. Hep., p . 4 0 3 . — HAB. In foliis coriaceis. — Coll. n. 658, 1391 et 1395, pro parte. 654 - Lejeunia orthophylla N. et M. in Montag., Cent. IV, n. 59. Videtur status morbosus prioris. — HAB. In foliis cum Gliotricho Casseliœ simili. 655. Lejeunia tortifolia N. et M., l. c., n. 58. — Syn. p. 406. — HAB In folio ignoto. — Coll. s. n.

Hep.,

656. Frullania gibbosa N. ab E . , Syn. Hep., p. 4 1 1 . — Montag., Ann., 2 , XIV, p . 333. — Jungermannia obscura Swartz, pro parte. — Coll. n. 278. 657. Frullania Ecklonii Spreng., Syst. Veg., IV, 2 , p. 3 2 4 , sub Jungermannia. — Syn. Hep., p . 413. — HAB. Cum Lejeunia cornuta. — Coll. s. n. 658. Frullania hians L. et Lindbg., Pug. IV, n. 22, sub Jungermannia. — Syn. Hep., p. 4 1 4 . — Jungermannia obscura Swartz, pro parte. — Frullania obscura N. ab E. in litt. var. — — Montag., l. c., — Coll. n. 2 6 5 . 659. Frullania Thuillieri N. ab E . , Syn. Hep., p. 434. — Jungermannia replicata N. ab E . , in Mart. Fl. Bras., I, p. 3 6 9 . — Montag., Enumér., n. 3 7 , et Frullania replicata, Ann., 2, XIV, p. 3 3 3 . — Jungermannia Thuillieri Schwægr. — Coll n. 267 et 279.


184 — 320

C.

MONTAGNE.

660. Frullania subtilissima Lindbg., Syn. Hep., p. 443. — F. atrata P subtilissima M. et N . , in Montag., Cent. II, Ann., l. c. — H A B . Ad truncos Bixœ Orellanœ secus flumen Kau. — Coll. 264 (non 254) et 270. 6 6 1 . Frullania gymnotis M. et N . , in Montag., Cent. IV, n. 3 9 , Ann., 2, XIX, p. 257. — Syn. Hep., p. 444. — H A B . Ad cortices. — Coll. n. 360 et 366. 662. Frullania Leprieurii Lindbg., Syn. Hep., p. 449 (non autemM. et N . , quæ Phragmicoma Leprieurii Montag.). — F. parasitica Montag., Ann., 2 , XIV, p. 3 3 3 , non Hampe. — Coll. n. 272. 663. Frullania Montagnei Gottsche, Syn. Hep., p. 456. — F. cordistipula var. foliis submucronatis Montag. in Sched. ad celeb. Nees ab E s e n b e c k m m a . — H A B . Ad cortices. — Coll. s. n. FRONDOSÆ N . ab

E.

664. Symphyogyna sinuata M. etN., in d'Orb., Voy. Amér. mérid., Flor Boliv., p. 6 1 , et Syn. Hep., p. 482. — Jungermannia Swartz, Diplolœna N. ab E . , in Montag., Cent. II, l. c., p. 3 3 7 . 665. Aneura pinnatifida N. ab E . , Syn. Hep., p. 495 var. a 2 contexta Ejusd. — Montag., Ann., 2 , l. c. — Coll. n. 262 et 1388. 666. Aneura palmata N. ab E . , l. c, p . 498. — Montag., l. c. — Colin. 2 7 4 . 667. Metzgeria furcata N. ab E . , Hep. Europ., III, p. 4 8 5 , et Syn. Hep., p. 5 0 2 . — Var. p 1, communis major, ibid. — Montag., l. c., — Coll. n. 259. MARCHANTIEÆ N . ab

E.

668. Marchanlia chenopoda Linn., Sp. Pl., p . 1603. — Syn. Hep., p. 5 3 5 . — H A B . Ad terram prope urbem Cayennam. — Coll. n. 1386, indiv. femin.


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

321 — 185

MUSCI. ENTOPHYLLOCARPI B r i d .

669. Conomitrium radicans Montag., Ann. sc. nat., 2 , XIV, p. 345 (sub Fissidente). — C. Müll., Syn. Musc., II, p. 526. — HAB. Ad cortices arborum. — Coll n. 306 et 3 1 0 . l.

670. Fissidens leptophyllus Montag., l. c., p. 344. — C. Müll., c., p . 530. — HAB. Ad terram nudam. — Coll. n. 2 8 5 . 6 7 1 . F issidens Hornschuchii Montag., l. c., p. 3 4 2 . — C. Müll., l. c., I, p . 54. — F. serrulatus Hornsch. in Mart. et Endl., Fl. Bras., 1840, p . 9 1 , t. 2 , f. 3 , non Bridel. — Hab. Ad terram.

— Coll. n. 3 0 0 . 672. F issidens Kegelianus C. Müll., l. c., p. 49. — H A B . Ad terram locis umbrosis prope Cayennam, — Coll. n. 1382. 673. F issidens prionodes Montag., Enumération des Mousses et des Hépatiques de la Guyane centrale in Ann. sc. nat., 2 , III, p. 2 9 4 , n. 1 2 , t. 3 , f. 1. — C. Müll., l. c., p . 6 7 , et I I , p. 534. — HAB. Ad terram et ligna putrida. — Coll. absque numero. 674. Drepanophyllum fulvum C. Rich. in Hook., Musc. Exot., t. 145. — Montag., Enumér., n. 1. — HAB. In truncis putridis. — Specimina copiose fructifera ut et exemplaria mascula a Guyana centrali relata sunt. PLEUROCARPI Brid.

675. Hypnum lonchophyllum Montag., Sylloge mss. : caule fluilante debili intricato vage ramoso, ramis iterum ramulosis, ramulis brevibus ; foliis Iaxis longe lanceolatis patentibus flaccidis viridibus enerviis, apice dentatis, lineari-vel fusiformi-areolatis, perichætialibus paucis brevibus, pedunculo lævi e vaginula conico-truncata ascendente; capsula minuta, ovoideo-urceolata, tandem pendula, sub ore constricta, peristomii interioris ciliis solidis, ciliolo unico interjecto, operculo e basi convexa rostrato.


186

— 322

C.

MONTAGNE.

— H A B . In aquis dulcibus Guyanæ, prope Cayennam, — Coll. n. 1378.

fluitans.

D E S C . Caulis debilis, r u b e r , ramosus, intricatus, 1 2 - 1 5 centim. et ultra longus. Rami primarii vagi, satis elongati, minores tamen caule p r i m a r i o , ramulos breves et brevissimos patentes aut patenti-erectos hinc inde e m i t t e n t e s . Folia distantia, spiraliter circa caulem et ramos 2/5 disposita, a basi angustata eximie lanceolata (unde nomen), l o n g a , prorsus e n e r v i a , margine a medio ad apicem usque irregulariter d e n t a t a , p l a n i u s c u l a , tlaccida, patentia, viridia. Reticuli areolæ vermiculari-lineares, limitibus crassis. Perichætii folia 6 - 7 longitudine varia ut et forma, exteriora b r e viora ovato-lanceolata, interiora caulinis conformia, vaginulæ longiusculæ c o n i c o - t r u n c a t a 3 pistillis aliquot residuis onustse inserta. Paraphyses n u l l æ . Folia omnia Fragilariœ specie nova mox describenda conspurcata. P e d u n culus in caule ramisque lateralis, folio bracteatus, r u b e r , gracilis, lævis, e basi incurva erectus, pro ratione breviusculus, vix centimetrum longitudine, 5 centimillim. diametro m e t i e n s . Capsula minuta, ovoidea, dein urceolata, nutans tandem pendula, sub ore constricta, an vetustate r u g o s æ subæqualis, millimetro brevior, fusca. Operculum e basi convexa rostrat u m , rostro incurvo capsula longiore. Peristomii exterioris dentes 1 6 , 1 5 ad 1 7 centimillim. longi, triangulares, apice inflexi, trabeculati, obscure rubro-fusci, fere ad apicem usque lineolis longitudinalibus t e r n i s , media profundiori, exarati; interioris membrana cellulosa luteo-rufa in cilia totid e m carinata haud lacunosa fissa, ciliolis solitariis interjectis. Calyptra pallida, longe conica, latere fere ad apicem a c u m i n a t u m fissa. O B S . Cet Hypne se distingue de la plupart des congénères aquatiques p a r ses feuilles sans n e r v u r e et par l'exiguïté de sa capsule. Il est probable qu'il est dioïque, car j e n'ai pu trouver une seule fleur mâle. La s t r u c t u r e des dents du péristome extérieur est aussi fort r e m a r q u a b l e . Je n e saurais avec quelle a u t r e espèce, soit indigène, soit exotique, comparer celle-ci. Les tiges et les feuilles sont couvertes et comme salies par u n e espèce de Fragilaire, que j e crois également nouvelle, ou q u e , du moins, j e n e trouve ni d é c r i t e , ni figurée dans le beau travail de mon ami M. Kützing sur la famille des Diatomacées. Elle est voisine du F. virescens, et en la voyant de champ, il serait difficile de l'en distinguer. J e ne puis imaginer q u e ce soitj le F.? glabra E h r e n b . ( A m e r . , p . 1 2 7 ) ainsi caractérisé : F. linearis, lævis, apicibus attenuatis obtusis. Quoique cette F r a g i l laire soit aussi originaire de la G u y a n e , on comprend combien il est malaisé, sur u n e si courte diagnose et en l'absence de toute figure, de se p r o -


CRYPTOGAMIAGUYANENSIS.323

noncer sur l'identité de ma plante avec celle de M. E h r e n b e r g . Voici ma diagnose : Fr. brevis Montag. mss. : abbreviata, fere q u a d r a t a , articulis hinc parallelogrammis lævissimis, a latere secundario oblongo-linearibus obtusis. Les plaques que forment les individus par leur jonction ou juxtaposition latérale (car on ne peut leur donner le nom de rubans) sont courtes, quad r i l a t è r e s , et leur axe est dirigé dans tous les sens. Quelquefois même plusieurs plaques se recouvrent dans u n e direction différente; elles sont ordinairement un peu plus longues que l a r g e s , mais pas toujours. Leur largeur, mesurée par la longueur des frustules, varie, au reste, entre 3 et 7 centimillimètres. Vu de plat, chaque frustule représente un quadrilatère ou plutôt u n petit parallélogramme de la longueur mentionnée, et de 0 m m , 0 1 5 de largeur. Examiné de profil ou de côté, il est linéaire-oblong, obtus, mais non acuminé aux deux extrémités, comme dans les P. virescens et F. glabra, mais au contraire insensiblement atténuées. Dans ce sens, l'épaisseur vers le milieu est de 0 , 0 0 7 5 à 0 , 0 1 . Ce milieu est ou convexe des deux côtés, quelquefois moins d'un côté que de l'autre où il est comme aplati, plus rarement légèrement concave. Quand la mousse est sèche, les plaques réfléchissent vivement la lumière. m m

m m

676. Hypnum patulum Swartz. — Hedw., Sp. Musc, p. 2 7 9 , t. 7 3 . — Montag., Ann., 2, XIV, p. 337. — H. cirrhiferum Spreng. in Brid., Bryol. univ., II, p . 410, et Montag., l. c. — Pilotrichum patulum C. Müll., l. c., II, p . 155. — Coll. n. 343. — Sterile lectum. 677. Hypnum planum Brid., Sp. Musc, II, p. 9 7 . — C. Müll., l. c., p. 264. — H. elegantulum Montag., l. c., non Hooker. — H. Auberti Schimp. in litt. — Coll. n. 337 et 3 3 8 . 678. Hypnum Richardi Schwægr., Suppl., I, II, p . 2 0 5 , t. 9 3 . — Montag., l. c., et Enumér., l. c., n. 26. — C. Müll., l. c., p. 285. — Coll. n. 339 et 340. 679. Hypnum cupressoides C. Müll., l. c., p. 303. — H. Chamis sonis Montag.? var. (non Hornsch.) Enumér., l. c., n. 29 (non 26), cum observationibus nonnullis. — H A B . Ad cortices arborum Guyanæ centralis, ad fontes amnis Jarry, Martio-Majo. — Coll. n. 8.

187


188 — 324

c.

MONTAGNE.

680. Hypnum involvens P. B . , Prodr., p. 6 5 , ex C. Müll., l. c., p. 4 9 5 . — H. gratum Schwægr., Brid. et Montag., Enumér., l. c., n. 2 8 . — HAB. Ad cortices arborum in Guyana centrali. — Coll. s. n. 6 8 1 . Hypnum subsimplex Hedw., Sp. Musc., p 2 7 0 , t. 6 9 . — Montag., Ann., 2 , XIV, p. 337. — C. Müll., l. c., p . 2 8 3 . — Coll. n. 305 cum sequente 682. Hypnum leptochœton Schwægr., Suppl., Montag., l. c. — C. Müll., l. c., p , 286.

I, II, p. 296. —

6 8 3 . Hookeria depressa Hook. et Grev. in Brewster, Edinb. Journ. of sc., 1826, p. 2 3 1 . — C. Müll., l. c., p . 2 1 8 . — Montag., Enumér., l. c., n. 2 2 , cum observationibus nonnullis. — Leskea depressa Hedw.,Sp. Musc, p. 2 1 5 , t. 5 3 . — H A B . Ad truncos in sylvis montosis Guyanæ centralis. — Forma aquatica : foliis caulinis normalibus, ramealibus elongato-lanceolatis vix acuminatis. — An species p r o p r i æ sed sterilis vix distinguenda. — HAB. In aquis dulcibus prope Cayennam. An casu delapsæ — Coll. n. 1380. 684. Hookeria scabriseta Schwægr., Suppl., I I I , II, I , t. 275 a (non Hooker). — Montag., Enumér., l. c., 2 , XIV, p. 340. — H. pallida Hornscb. ex C. Müll., l. c., p. 2 2 0 . — Coll. n. 3 1 1 . 6 8 5 . Leskea microcarpa Brid., Bryol. univ., II, p. 2 8 9 . — Montag., Enumér., l. c., n. 2 3 . — Hypnum C. Müll., l. c., p . 3 2 6 . — Coll. n. 1379. 686. Leskea cœspitosa Hedw., Sp. Musc, p. 2 3 3 , t. 4 9 . — Montag., l. c., n . 24. — Hypnum Swartz. — C. Müll., l. c., p . 330. — Coll. n. 1379, cum priori commixta. 687. Leskea pungens Swartz, Bridel, Montag., l. c., n. 2 5 . — Hypnum Hedw., Sp. Musc, t. 60. — C. Müll., l. c., p. 3 8 7 . — H A B . Ad truncos in sylvis montosis. — Coll. n. 3 0 4 . 6 8 8 . Pterogonium pulchellum Hook., Musc Exot., t. 4. — Montag., Ann., 2 , XIV, p. 340. — Neckera pulchella C. Müll., l. c.,


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

325 — 189

p. 7 8 . — Coll. n. 3 1 3 . — An et n. 2 8 3 ? quod certe non est P. intricatum Schwægr. 6 8 9 . Pilotrichum bipinnatum Brid., l. c., p. 2 6 3 . — Montag., Enumér., l. c., n. 2 0 . — Coll. n. 3 2 6 . 6 9 0 . Pilotrichum polytrichoides Brid. Mant. Musc., p. 1 4 0 . — Montag., l. c., n. 2 1 . — Neckera Schwægr. — Hookeria Spreng. — C. Müll., l. c., p. 1 0 5 . — Coll. n. 3 0 1 et 3 2 4 . 6 9 1 . Neckera scabriseta Schwægr., Suppl., l, I I , p . 1 5 3 , t. 8 2 . — Montag., l. c., n. 1 9 , Et Ann., 2 , XIV, p . 3 3 8 . — Lepidopilum subenerve Brid. — Hookeria Hampe. — C. Müll., l. c., p. 1 9 6 . — Coll. n. 3 0 3 et 1 3 8 1 . 6 9 2 . Neckera vulpina Montag., Enumér., 1. c., n. 1 7 in Ann., 2 , III, p . 2 0 3 , t. 4 , f. 1 . — C. Müll., l. c.,p. 7 9 . — H A B . Ad truncos arborum in sylvis montosis Guyanæ centralis ad fontes amnis Jarry. 6 9 3 . Neckera filicina Hedw., Musc. Frond., III, p . 4 5 , t. 1 8 . — Var. longipes Montag., Ann., 2 , XIV, p . 3 3 9 . An species propri? — Coll. n. 3 2 3 . 6 9 4 . Neckera guyanensis Montag., Sylloge mss.: surculo repente, caule procumbente pinnato, foliis oblongo-ovatis sub apicem utrinque plica inftexa acuminatis, acumine patulo, quinquefariam subspiraliter imbricatis integerrimis enerviis tenuissime lineari-areolatis, perichætialibus exterioribus minoribus late ovatis longeque acuminatis, interioribus lanceolatis plus duplo longioribus; capsula in ramis laterali periehætio immersa pedunculo brevissimo subnullo fulta, ovoideo-oblonga truncata, operculo longitudine capsulæ conico subacuminato, calyptra conica, basi modo hinc breviter fissa. — HAB. Ad ramulos in sylvis Guyanae. — Neckera imbricata var. brachypoda Montag., l. c., p. 3 3 8 . — Coll. n. 3 2 5 . OBS. SOUS

N. rigida,

le nom de

versicolor

N.

imbricata,

et imbricata,

plusieurs espèces, comme les

ont été publiées, qui se ressemblent

toutes par la forme des feuilles et le mode de ramification. La nôtre se


190 — 326

C.

MONTAGNE.

distinguera très facilement de ses congénères que j e viens de n o m m e r p a r la brièveté de son pédoncule, qui m e s u r e à peine un demi-millimètre, circonstance à laquelle est d u e l'immersion complète de la capsule dans u n périchèse très long.

695.

Neckera

Montag.,

l.

undulata l.

c.

c.

Hedw.,

Musc.

Frond.,

Pilotrichum

P.

III, B.

p.

31, G.

t. Müll.,

21.

l.

c.,

p. 147. — Coll. n. 3 1 2 . 696. Neckera disticha Hedw., l. c., p. 5 8 , t. 22.—C. Müll., l. c., p. 46. — N. retusa Brid. — Montag., l. c., p . 338. — Coll, n. 3 1 2 , 324 et 666.

697. Phyllogonium fulgens Brid., l. c., II, p . 671. — C. Müll., l. c., p. 2. — Pterogonium Schwægr. — Montag., Enumér., n. 16, et Ann., l. c., p . 340. — Coll. s. n. CLADOCARPI B r i d .

698. Hydropogon fontinaloides Brid., Bryol. univ., I, p. 770. — Montag., Enumnér., l. c., n. 11. — Grimmia Hook., Musc. Exot., t. 2 1 . — Pilotrichum C. Müll., l. c., p . 151. — HAB. In flumine Oyapock Guyanæ centralis. — Coll. n. 6 6 1 . ACROCARPI B r i d .

699. Macromitrium Leprieurii Montag., Ann., 2 , XIV, p . 347. t. 2 0 , f. 5. — C. Müll., l. c., I , p . 725. — H A B . Ad truncos prope Cayennam. — Coll. n. 3 3 4 .

700. Macromitrium brachyrrhynchum Schimp. in C. Müll., l. c., p . 741. — Schlotheimia Schwægr. — S. viticulosa Montag., l. c., p. 348. — Coll. n . 325. Stérile. 701. Macromitrium mucronifolium Schwægr., Suppl., I I I , I I , I, p. 6 1 , t. 170. — Montag., l. c. — Coll. n. 326 et 327.

702. Macromitrium cirrhosum Brid., l. c., I, p. 316. — Montag., Enumér., l. c., n. 9, et Ann., l. c. — C. Müll., l. c., p. 732. — Schlotheimia Schwægr. Suppl., III, I, t. 201. — Coll. n. 328, 329, 331 et 333.


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

327

491

703. Schlotheimia rugifolia Brid., l. c., p. 322. — Montag., Ann., l. c., — C. Müll., c , p . 760. — Coll. n. 330. OBS. Quand j ' a i voulu revoir dernièrement le Schlotheimia. squarrosa de l ' É n u m é r a t i o n et de la 2 Centurie, il m'a été impossible de mettre la main sur les échantillons de Cayenne. Je me suis en conséquence décidé à le négliger ici. Cette mousse avait d'autant plus besoin d'être étudiée de nouveau, et comparée à des types sûrs, qui manquaient alors à ma collect i o n , qu'elle semble limitée à la seule île de la Réunion ou de Bourbon. e

704. Angstrœmia tenuis C. Müll., l. c., p. 4 4 1 . — Dicranum Kze. — Schwægr., Suppl., I V , t. 3 0 8 . — Montag., Ann., 2. X I V , p. 347. — H A B . Ad terram argillosam. — Coll. n. 286. 705. Holomitriurn crispulum Mart., Ic. Pl. Crypt. Bras., p. 35, t. 18, f. 2. — C. Müll., l.c., p. 3 5 0 ! — Montag., l. c., p. 350! — Coll. n. 322. 706. Tortula agraria Swartz, Fl. Ind. Occid., III, p. 1763. — Montag., l. c., p. 347. — Barbula Hedw., Musc. Frond., III, t. 6. — C. Mull., l. c., p. 604. — Coll. n. 308 et 309. 707. Pottia (Hyophila) Leprieurii Montag. mss. : caule humili basi decumbente repente inde subramoso ; foliis e basi angusta oblongo-lanceolatis solidinerviis apice obtuse acuminato denticulato subserrulatis, margine involutis siccitate uncinato-incurvis ; capsulæ erectæ elongato-cylindricæ annulatæ gymnostomæ ore subcoarctato, operculo capsula 3-plo breviore longe conico acuminato, perichæ tialibus convolutis nervo ultramedio instructis tenuissime crenulatis, vaginula longiuscula, paraphysibus breviter articulalis, articulo supremo obovato. — Gymnostomum involutum Montag., l. c., n. 3 5 0 , non Hooker. — HAB Ad cortices arborum. — Coll. n. 284. OBS. Cette mousse est évidemment distincte du Gymnostomum involutum Hook., auquel j e l'avais réunie comme variété dans ma 2 Centurie. Elle est plus voisine du G. cylindricum Hook., que j ' a i également reçue du célèbre directeur du Jardin royal de Kew, mais elle en diffère suffisam' ment par la nervure excurrente de ses feuilles caulinaires. Ce dernier e

2


192 — 328

C.

MONTAGNE.

caractère lui est commun avec le Pottia Pœppigiana C. Müll., l. c., p . 5 6 2 , qui se distingue de notre espèce par des feuilles périchétiales également excurrentinerviées.

708. Syrrhopodon androgynus Montag. Enumér., L. C., n. 5 , t. 3 , f. 2 (sub Calympere). — S. longisetaceus C. Müll., p. 535. — HAB. Cæspitose ad cortices arborum. — Coll. n. 319 et 320. 7 0 9 . Syrrhopodon Leprieurii Monlag., Énumér., L. C., n. 6 , t. 3 , f. 3 . — C. Müll., l. c., p. 5 4 1 . — HAB. Cum priori. — Coll. n. 3 1 8 . 7 1 0 . Syrrhopodon elatus Montag., l. c., n. 7 . — C. Müll., l. c., p. 5 4 5 . — Coll. s. n. 7 1 1 . Syrrhopodon ligulatus Montag. mss. : cæspitosus, subsimplex aut basi modo ramosiusculus, parvulus, cum capsula centimetrum longus; foliis inferne laxius — superne densius imbricatis a basi vaginante quadrata quadrate cellulosa ad 1 / 3 pellucida linearibus, apice obtusissimo aut emarginulato incurvis ligulais, siccitate cirrhoso-involutis, margine (augmento maximo) tenuissime crenulato-denticulatis, singula scilicet cellula marginali quadrata extus bidentata, nervo continuo aut apicis emarginaturam excedente ; operculo rostrato capsulant brevissime pedunculatani ovoideam crectam æquante, cum calyptra subulata fere ad apicem fissa deciduo ; peristomii dentibus sedecim inæqualitcr ab invicem distantibus, quandoque subgeminatis irregularibus acutis 8 - 1 0 articulatis — HAB. In corticibus arborum Guyanæ. — Coll. n. 1 3 8 4 . OBS. Cette espèce est u n e des plus distinctes du g e n r e ; elle diffère du S. Miquelianus (que du reste j e ne connais que par sa diagnose) par ses feuilles ligulées très o b t u s e s , non d e n t é e s , et par son opercule en bec et non pas droit. Elle se distingue, en outre, du S. rigidus C. Müll. (non Hook.) par sa petitesse, par une tige simple, par des feuilles incurvées, non rongées au sommet, et par une nervure médiocre.

7 1 2 . Calymperes lonchophyllum Schwægr., Suppl. I, I I , t. 9 8 . — Monlag., Enumér., l. c., n. 4. — C. Müll., l. c., p. 5 2 6 . — Coll. n. 32 et 319.


CRYPTOGAMIA

GUYANENSIS.

713. Calymperes Afzelii Swartz. — C. Müll., C. Berterii Spreng. — Montag., Ann. 2, HAB. Ad cortices arborum. — Coll. n. 316, p. p.

329

193

l. c., p. 523. XIV, p. 349.

— —

7 1 4 . Calymperes Richardi C. Müll., l. c., p. 5 2 4 . — C. Palisoti Schwægr. pro parte. — C. Afzelii Brid. pro parte. — Montag., Enumér., L. C., n. 3 , et Ann., L. C., p . 3 4 9 — Coll. n. 3 1 4 . OBS. A l'occasion de cette dernière espèce, que j ' a d m e t s pourtant, j e m e suis mis à examiner plus de cinquante exemplaires de ma collection p o r tant le nom de Calymperes Afzelii, et provenant de localités fort diverses, et me suis convaincu que certains caractères tirés des organes foliaires étaient très variables dans la même touffe et sur la m ê m e tige. Je penche donc à croire qu'il est peut-être téméraire de chercher à fonder sur eux de bonnes et légitimes espèces.

7 1 5 . Bryum coronatum Schwægr., Suppl. I, I I , t. 7 1 . — Montag., Enumér., L. C., n. 1 5 ; var. a laxifolium. — C. Müll., l. c., p . 3 0 7 . — HAB. Ad terram nudam. — Coll. n. 3 0 7 . 7 1 6 . Leucobryum albicans Schwægr., Suppl. II, I I , t. 1 8 6 (sub Dicrano). — Montag., Ann., 2 , X I V , p. 2 4 7 . — L . longifolium Hampe, in C. Müll., l. c., p. 7 7 . — Coll. n. 3 4 2 . 7 1 7 . Octoblepharum albidum Hedw., Musc. Frond., I I I , p. 1 5 , t. 1 6 . — Montag., Enumér., L. C., n. 2 . — C. Müll., l. c., p. 8 6 . — Coll. n. 2 9 7 - 2 9 9 . 7 1 8 . Octoblepharum cylindricum Schimp. in Bryophylacio proprio et Hampeano. — Montag., Ann., 2, XIV, p. 3 4 9 . — C. Müll., l. c., p. 8 7 . — Coll. n. 2 8 2 .



INDEX

Achnanthes subscssilis Kg ACROCARPI Brid Acrocarpus gracilis Kg Æthalium septicum Fries AGARICINI Fries Agaricus æ q u a t o r i u s M — albo-luteus M — albo-rubellus M — campestris L — cayennensis M — cepaestipes S o w — clypeolarius Bull — colleticus M — cubosporus M — cultriger M — fulvipes M — gastrodes M — griseo-lutescens M — griseo-rubens M — griseo-roseus M — gyroflexus Paul hæmatochrous M — hortulanus M — ixodes M — leptopilus M — liliputianus M — œnochrous M — papilionaceus Bull — pilosiusculus M — purus Pers — præcox Pers — spodoides M — stenophyllus M — striatulus Pers — Umbellula M — urbicus M ALGÆ L Aneura p a l m a t a N. a b E — pinnatifida N . ab E A n g e l i n a Leprieurii M . A n g s t r œ m i a tenuis C. Müll A n t e n n a r i a tropica M Arcyria decipiens Berk — Leprieurii M — punicea Pers Arthonia c o m p l a n a t a Fée — polymorpha Eschw

ALPHABETICUS.

27 190 8 169 66 76 73 70 74 68 66 Ib. Ib. 76 78 77 75 71 67 72 75 70 78 69 71 73 77 Ib. 66 70 73 72 75 72 70 68 3 184 Ib. 120 191 168 170 169 170 45 Ib.

ASCIDIUM F é e , e m e n d A s c i d i u m rhodostroma M Ascospora phomatoides M Aserophallus cruciatus M. et L e p r . . . Asterina Labecula M — Melastomatis Lév Auricularia mesenterica Fr AURICULARINI Fr Bangia fusco-purpurea var. Kg Ballia Leprieurii Kg — pygmæa M Batrachospermum a m b i g u u m M — cayennense M — e q u i s e t i f o l i u m M. . — excelsum M — m a c r o s p e r m u m M.. — nodiflorum M — oxycladum M — torridum M — v a g u m v. g u y a n e n s e M. . Biatora a n o m a l a Fr — aurigera M — microscopica M — prolifera M — russula M — Tricholoma M — tuberculosa M ... — vernalis Fr — vestita M Biddulphia septemlocularis Kg BostrychiaCalliptera M

56 57 164 166 163 Ib. 114 112 18 9 Ib. 14 9 13 9 11 12 11 10

cornigera M — Leprieurii M — leptoclada M — monosiphonia M — pilulifera M — radicans M B o v i s t a cervina Berk Bryopsis Leprieurii Kg Bryopteris filicina N . a E B r y u m c o r o n a t u m Schwægr Bulbochaete pedicellata M Calocera cornea Fr — delicata Fr — dilatata M — glossoides Fr

Ib. 5 6 5 4 Ib. 168 16 180 193 15 117 Ib. Ib. Ib.

3

13 35 Ib. Ib. 34 35 Ib. 34 Ib. Ib. 26 47


196

INDEX

C a l y m p e r e s Afzelii S w z — lonchophyllum Schwægr. — Richardi C. Mull Calypogeia Miquelii M CAMILLEA F r . , illustr C a m i l l e a Bacillum M — Cyclops M — Labcllum M — Leprieurii M — mucronata M C a n t h a r e l l u s buccinalis M — guyanensis M C e n a n g i u m aequinoctiale M Centroceras rhizophorum M.. Chætomorpha geniculata M — n o d o s a Kg C h a n t r a n s i a cærulescens M Cheilaria m e l a n o p l a c a M Chiodecton nigro-cinctum M — sphærale A c h CHLOROPTERIS

M

Chloropteris Leprieurii M . . . C L A D O C A R P I Brid Cladoderris m e m b r a n c e a de V r i é s . e t Lév Cladophora delicatula M — cedogonia M — polyacantha M — sertularina M Clathrus crispus T u r p Clavaria a c u t i s s i m a Berk — a m e t h y s t e a Bull — brasiliensis L é v — carbonaria M — cristata H o l m s k — fastigiata Fr — formosa Pers — furcellata F r — m u c i d a Pers — Surculus Berk — tubulosa Fr C l o s t e r i u m Lunula N i t z s c h Coccocarpia incisa P e r s . — molybdaea Pers — s m a r a g d i n a Pers C œ n o g o n i u m Linkii, v . Leprieurii M. Collema B o r y a n u m P e r s COLLEMACEÆ M COMPSOPOGON

M

C o m p s o p o g o n c h a l y b æ u s Kg — leplocladosM — subsimplex M

Conomitrium radicans M

ALPHABETICUS. 193 192 193 178 138 141 Ib. lb. 140 Ib. 82 81 121 8 21 Ib, 15 124 58 Ib. 18

Ib. 190 113 20 19 20 21 166 115 Ib. 116 115 Ib. Ib. 115 116 Ib. Ib. Ib. 26 38 Ib. Ib. 29 30 29 16

17 16 17

185

Coprinus hortensis M. 79 — mirabilis M 8 0 Cora P a v o n i a F r 1 1 4 Cordierites g u y a n e n s i s M 1 6 1 Cordyceps brevipes M 126 — larvata M Ib. — strangulans M Ib. Corticium C a u l i u m Berk 115 — Leprieurii M 1 1 4 Craterellus cornucopioides P e r s . . . . . 1 1 2 Cyathus p l i c a l u s Fr 1 6 6 Cymbosira Agardhii Kg 2 7 CYTISPOKACEI

Fr

1 6 3

Dædalea rhabarbarina M 1 Delesseria Leprieurii M Desrnidium q u a d r a n g u l a t u m R a l f s . . — Swartzii Kg D i a t r y p e erinacea M 1 — micromeria M — radicalis Fr 1 — s t e l l u l a t a Fr 1 D I C H Æ N A C E I Fr

0 9 3 2 5 lb. 5 2 Ib. 5 1 5 2 1 6 1

Dictyonema membraceum Ag 6 3 DISCOMYCETES Fr 4 1 9 D o t h i d e a Acrocomiæ M 1 5 3 — euglypta M Ib. — Phylloplacus M . . . Ib. — Rhopalina M Ib. D r e p a n o p h y l l u m fulvum C l . R i c h . . . . 4 8 5 Ectocarpus s p i n u l o s u s M 1 5 ENDOCARPEÆ

Fr

Enslinia Leprieurii M E n t e r o m o r p h a compressa Grev — r a m u l o s a Hook E N T O P H Y L L O C A U F I Brid Exidia Auricula Judae Fr Favolus brasiliensis Fr — giganteus M — melanopus M — p u s i l l u s Fr — Rhipidium M — tessellatus M Fissidens Hornschuchii M — K e g e l i a n u s C. Müll — leptophyllus M — prionodes M — g u y a n e n s i s M. o m i s s u s Enumer Fissurina B a b i n g t o n i i M — i n c r u s t a n s Fée — nitida M — nivea F é e — radiata M

5 3

1 6 1 1 8 lb. 1 8 5

1 1 1 1

1 8 1 0 0 9 1 0 Ib. Ib. Ib. 1 8 5 Ib. Ib. Ib.

in Ib. 4 4 4 5 Ib. 44 Ib.


INDEX

Fragilaria brevis M FRONDOSÆ (Hepaticae) N . ab E Frullania Ecklonii Spr — gibbosa N . ab E — gymnotis N . et M — hians L. et Lg — Leprieurii Lindbg. . . . . . . — Montagnei Gotts — Thuillieri N. ab E — subtilissima Lindbg . . . . . . GASTEROMYCETES Fr Geastcr mirabilis M — saceatus Fr — Scleroderma M GLYPHIDEÆ Fr

Glyphis cicatricosa Ach — confluens Zenk — favulosa Ach — heteroclita M — labyrinthica Ach Gramrnatophora marina K g . . . . . . . . GRAPHIDEÆ Fr

Graphiola Phœnicis Poit Graphis Afzelii Ach — chryscnteron M — illinita Eschw — oryzaeformis Fée — Pavoniana Fée — Poitæi Fée — rufula M — virginea Eschw ... Guepinia cohærens M i q . Gymnogongrus amnicus M Hendersonia Helicouiæ M HEPATICÆ Juss Hexagonia aculeata M Hiatula lignifraga M — squamulosa M Himantidium guyanense E h r e n b . . . . — Papilio Ehrenb — pectinale Kg Hirneola Lancicula M — nigra Fr — polytricha M Holomitrium crispulum Mart Hookeria depressa H. et Grev — scabriseta Schwægr HYDNEI

Fr

Hydropogon fontinaloides Brid Hygrophorus conicus Scop HYMENOMYCETES Fr Hypnea musciformis Lamx — setacea Kg

197

ALPHABETICUS.

187 184 183 Ib. 184 183 184 Ib. 183 184 164 167 Ib. Ib. 58

59 61 59 61 Ib. 56 39

164 39 Ib. Ib. Ib. Ib. Ib. Ib. Ib. 113 7 163 177 109 80 81 27 Ib. Ib. 117 Ib. Ib. 191 188 Ib. 111

190 80 66 3 1b.

Hypnum cupressoides G. M ü l — involvens P. B — leptochæton Schwœgr — lonchophyllum M — patulum Swz — planum Brid — Richardi Schwgr — subsimplex Hedw Hypochnus nigio-cinctus E h r e n b . . . Hypocrea fusca M impressa M — phyllogena M — rufa M Hypolyssus Montagnei Berk Hypoxylon annulatum Schwz — anthracodes Fr ..... — arecarium Bory — asphalatum Lk — ccenopus Fr — comaropsis M — concentricum Bolt — conostomum M — cycliscum M. — endoxanthum M — exsurgens M — fossulatum M — heterostomum M — hypomiltum M — incrustans Pers — irradians M — lucidulum M — macromphalum M — macrospermum M — Melanaspis M — microstictum M . — monticulosum M Phœnix Kze — porosum M — Quisquiliarum M — rubricosum Fr — Scleroderma M — Scriblita M — ustulatum Bull — vinosum M Hysterium foliicolum Fr — rufulum Spr Uraniæ M Irpex griseo-fuscus M JUNGERMAISNIDEÆ N.

ab

E

Laschia Auriscalpium M Lecanactis confluens Fée — var. calcea — lobata Eschw

187 188 Ib. 185 187 Ib. Ib. 188 58 142 143 142 Ib. 114 145 151 147 146 144 Ib. 146 145 150 145 146 151 149 149 147 144 147 150 145 149 151 148 143 144 145 144 Ib. 147 Ib. 149 122 121 Ib. 111 177

110 42 Ib. Ib.


198

INDEX

Lecanactis pruinosa Eschw

43

— serograpta M Lecidea Brebissonii Fée — imbricata M — Leprieurii M — parasema Ach

42 38 39 38 39

LECIDINEÆ Fr

Leiblinia Lejennia — — — — — — — — — — – — — — — — — — — — —

ALPHABETICUS.

cærulea M adnata Kze amœna Gotts arguta L. et Lbg cardiocarpa M ceratantha N. et M clausa N. et M contigua N. ab E cornuta Lindbg crenata M. et N cucullata v. exilis N. ab E. cuneata L. et Lg elliptica L. et Lg flexuosa Lindbg granulata N. ab E guyanensis N. et M involvens N. ab E Leprieurii M lunulata N. ab E macroloba N . et M marginata L. et Lg microdonta Gotts

— myriantha N. et M . . . . . . — orthophylla N. et M — oxyphylla N. et M — pellucida Meissn — peruviana L. et Lg — radicosa N. et M — rigidula N. et M — squamata N. ab. E — v. ocellulata S. H — surinamensis M — tenuis N. ab E — tortifolia N. et M Lemalis Mangiferæ M Lembosia catervaria M Lentinus Leprieurii M — strigosus Fr — velutinus Fr — zonatus Lév Lenzites striata Fr — repanda Fr Leocarpus melaleucus M Lepra rhodochroa M Leptogium azureum M — bullatum Raddi

34

24 181 Ib, 182 Ib. Ib. 181 Ib. 183 181 182 Ib. 183 182 180 182 183 180 Ib. 181 182 181 Ib. 183 181 182 181 183 182 180 lb. 181 182 183 121 123 93 Ib. Ib. Ib. 97 Ib. 169 62 30 Ib.

Leptogium marginelkun M — reticulatum M Leskea cæspitosa Hedw — microcarpa Brid — pungens Swz Leucobryum albicans Scbwægr LICHENES L Lichina microcarpa M LIMBORIEÆ Fr

30 lb. 188 Ib. Ib. 193 31 30 62

Lomentaria impudica M Lophocolea connata Swz Lycogala epidendrum F r . . LYCOPERDACEI Fr

7 178 169 167

Lyngbya guyanensis Kg 24 — putealis M Ib. Macromitrium brachyrrhynchum Sch. 190 — cirrhosum Brid Ib. Leprieurii M Ib. — mucronifolium Schw.. Ib. Marasmius actinopus M 86 — atrorubens Berk 92 — — — — — — — — —

castaneus M congregatus M decurrens M dispar M ferrugineus Berk fulviceps Berk gamophyllus M guyanensis M hæmatocephalus M . . . . holophæus M

83 87 92 Ib. 91 92 90 88 92 84

— longipes M — niveus M — plectophyllus M polycladus M — polygrammus M — rubellus M — rubricosus M — rugatus M — stenophyllus M — tessellatus M Marcbantia chenopoda L Mastigobryum bidens G. et Lg — stoloniferum Lindbg. Medusula fulva M

88 91 85 87 92 89 84 83 90 Ib. 184 178 Ib. 62

— olivacea M — punctum M — tricosa M Meliola oligotricba M Melosira salina Kg Metzgeria furcata N. ab E Micrasterias rotata Ralfs Micropeltis applanata M

Ib. Ib. 61 162 27 184 25 161


INDEX

Micropeltis marginata M Micropterygium vulgare N . ab E . . . . Midotis heteromera M Mitrula lutea M MUSCI L MYXOGASTRES

Fr

Næmalelia granulosa M Navicula æquinoctialis M Neckera disticha Hedw — filicina Hedw — guyanensis M — scabriseta Schwægr — undulata Hedw — vulpina M Nectria coccinea Pers — discophora M — episphaeria Tode — sanguinea Sibth NIDULARIACEI Fr

Nostoc lacunosum M Octoblepharum albidum Hedw — cylindricum S c h m p . . Odontella polymorpha Kg Odontidium hiemale Kg OEdogonium didymosporum M Opegrapha Acharii Fée — anfractuosa Eschw — angustata Eschw — atra Pers — aurita Eschw — chrysocarpa Raddi — Comma Ach — depressa M — elegans Smith — enteroleuca Ach — filicina M — Lepricurii M — myriocarpa Fée — obtrita Fée — ovata Fée — prosodea Ach — rimulosa M — scalpturata Ach — scaphella Ach — scripta Ach — striatula Ach — tenella Ach — varia Pers OZOCLADIUM

M

Ozocladium Leprieurii M Panus bicolor M — Cantharelloides M — hygrophanus M

ALPHABETICUS.

161 179 121 119 185 169

118 27 190 489 Ib. Ib. 190 189 154 Ib. Ib. Ib. 166

24 193 Ib. 26 27 22 41 Ib. Ib. Ib. 40 41 40 42 41 Ib. 42 41 Ib. 42 40 Ib. 41 42 41 41 Ib. 40 41 45

Ib. 97 94 96

Panus Leprieurii M — rubicundus M Parmelia aurantiaca Fr — cinereo-virens M — diploloma M — gossypina M. c. var — gyrosa M — obsessa Ach — pallescens Ach — pannosa Swz — parvifolia M — pellita Swz — perlata Ach. var — pholidota M — picta Swz — prolifera M — punica Ach — sinuosa Ach. var — speciosa W u l f — subfusca Ach — undulata M PARMELIACEÆ Fr

Pemphidium nitidum M PERISPORIACEI Fr

Pertusaria leucosticta M — verrucosa M Peziza applanata Hedw — crocata M — Hindsii Berk — omphalodes Bull — Tricholoma M Phacidium Phomatoides M Phallus indusiatus Vent — radicalus M — xylogenus M. Phormidium guyanense M Phragmicoma Leprieurii M Phylacia poculiformis M Phyllogonium fulgens Brid PHYLLOSTICTEI Fr

Pilotrichum bipinnatum Brid — polytrichoides Brid Plagiochila Biserrula M — blepharophora N . ab E . . — distinctifolia L i n d b g . . . . — hypnoides Lindbg — Montagnei N . ab E — patula N . et M — serrata Lindbg — rutilans Lindbg PLEUROCARPI Brid Podosira hormoides Kg. POLYPOREI Fr

199 95 96 33 Ib. Ib. 32 33 32 33 32 33 32 31 33 32 33 Ib. 31 32 33 Ib. 31

161 162

53 Ib. 120 Ib. Ib. Ib. 119 122 164 165 Ib. 27 180 163 190 164

189 Ib. 178 177 Ib. 178 177 177 178 177 185 27 98


200

INDEX

Polyporus actinobolus M — agariceus K œ n i g — auriformis M — Auriscalpium Pers — australis Fr — brachyporus M — brunneolus Berk — campyloporus M — caperatus Berk — cruentatus M — cubensis M — dealbatus B . e t C — Didrichsenii Fr — fimbriatus Fr. i — floridanus Berk — fornicatus Fr — fragdissimus M — gibberulosus Lév — gilvus Fr — gracilis Klotz — grammocephalus B e r k . . . . — guyanensis M — Hostmanni Berk — iodinus M — leiodermus M — Leprieurii M — licnoides M — longipes Lév — lucidus Leyss — Medulla Panis Fr. — megaloporus M — Micromegas M — modestus Kze — monochrous M — multiformis M — multiplicatus M — mutabilis B. e t G — nitidus Pers — occidentalis Fr omalopilus M — perennis Fr — phœoporus M — Rhizomorpba M — rugosus N . a b E — s a n g u i n e u s Fr — Schomburgkii B . et M... — Sector E h r e n b — Splitgerberi M — tephromelas M — Tricholoma M — tristiculus M Polysïphonia spinescens M — subtilissima M

100 98 102 101 Ib. 105 Ib. 106 108 103 101 99 105 107 106 101 104 107 100 98 99 98 100 108 Ib. 99 108 101 Ib. 104 98 102 105 106 99 102 105 104 107 103 105 107 101 101 106 101 108 106 99 98 103 7 Ib.

ALPHABETICUS.

Porina americana Fée — endochrysa M — epiphylla Fée Porodothion Acharii Fr Pororda Heliscus M — OEdipus M Pottia Leprieurii M P t e r o g o n i u m p u l c h e l l u m Hook Pterula taxiformis M — tropica M P y r e n a s t r u m a l b u m Eschw — a m e r i c a n u m Spr — enstomum M — fuscum M — macrocarpum M — seminudum M — septicollare E s c h w . . . . PYRENOMYCETES Fr P y x i n e sorediata Fr Radula pallens N . ab E — Stenocalyx M R a m a l i n a rigida Pers Rhipidophora Craticula M Rhizoclonium b o l b o g e n u m M . . . . . . R h y t i s m a Astrocaryi M . . . — gyrosum M — Myrciæ M Sacidium Mauritiae M Sagedia compuncta Ach — granulata M Schizonema investiens M parvum Menegh Schizophyllum c o m m u n e Fr — umbrinum B e r k . . . . Schlotheimia rugifolia Brid Scleroderma sinnamariense M Sclerophytum colliculosum M Scytonema a d n a t u m M — Leprieurii Kg Sirocoleum g u y a n e n s e Kg Sphœria acanthostroma M — Calyculus M — clivulosa M — Fusariispora M — m a m m i f o r m i s Pers — megalosperma M — nitidula Lév — OEdema M . . . . — phaselina M — Pseudo-Bombarda M — Rhaphidosperma M — schizostoma M — stcgophora M

53 Ib. 54 53 142 Ib. 191 188 117 116 52 51 52 Ib. 51 52 51 126 39 179 Ib. 31 26 22 122 123 1b. 164 54 Ib. 26 Ib. 97 Ib. 191 168 43 23 Ib. 25 154 156 Ib. 159 161 159 160 156 157 154 159 154 156


INDEX

Sphœria — — — —

sulcigena M trachodes M Uberiua M Urticaria M verminosa M

158 159 160 Ib. 155

S P H Æ R I A C E I Fr

126

SPHÆROPHOREÆ SPHÆROPSIDEI

Fr

45

Fr

Sphaeropsis paradisiaca M Spirogyra ovigera M SPOROPODIUM

M

S p o r o d i u m Leprieurii M S t a u r o s p e r m u m caerulescens M S t e m o n i t i s fusca Roth Stereum Berkeleyanum M damaecorne Fr — h y d r o p h o r u m M. et B — lobatum Kze — r e n i f o r m e Fr — rheicolor M — s u r i n a m e n s e Lév Sticta Cinehonae D e l i s e — quercizans Delise Stictis c r u e n t a i a M — Leprieurii M — microsticta M — miltophthalma Berk — variolosa P e r s Strigula c o m p l a n a t a M — Nemathora M — nitida M — Rotula M S t y g e o c l o n i u m p l u m o s u m Kg S y m p h y o g y n a s i n u a t a M. e t N Syrrhopodon androgynus M elatus M — Leprieurii M . . — ligulatus M Thelephora liliputiana M — nigella M padinaeformis M radicans Berk — speciosa Fr Thelotrema atratum Fée — Auberianum M — Bonplandiae Fée — c a v a t u m Ach — depressum M immersum Eschw — l e p a d i n u m Ach — occultum Eschw olivaceum M — platystomum M

Thelotrema terebratum Ach — u r c e o l a r e Ach T o r t u l a agraria S w z T r a m e t e s Beyrichii Fr — h y d n o i d e s Fr — Sagraeana M T r e m e l l a aurantia S c h w z

163

T R E M E L L I N I Fr

Ib. 23

Trichia Serpula Fr.

36

. .

201

ALPHABETICUS.

Ib. 23 169 114 113 Ib. 114 113 114 113 31 Ib. 124 125 Ib. 63 1 25 62 Ib. Ib. Ib. !8 184 192 Ib. lb. Ib. 113 112 Ib. 113 112 55 54 56 Ib. 55 Ib. 56 Ib. 55 54

TRYPETHELIACÆ

117

Fr

Trypethelium annulare M — cruentum M — F e e i Meissn Leprieurii M — m a d r e p o r i f o r m e Esch. — megaspermum M . . . . — nudum Fée — platystomum M porosum Ach — pyrenuloides M — Sphaerioides M — S p r e n g e l i i Ach Ustalia a n g u i n a M — Flamrnula E s c h w — fuscescens Fée . — gracilis E s c h w — speciosa E s c h w Verrucaria aggregata Fée — a n a l e p t a Ach — aspistea Ach — catervaria F é e — chionea M — Cinchonæ Ach — cinnamomea M — clandestina A c h . . . . . . . complanata M Eschweileri M — heterochroa M — infernalis M — leucostoma Ach — marginata Hook. — melanophthalma M . . . . — micromma M — myriocarpa Fée n i t e n s Fée nitida W e i g ochroleaca Eschw — planorbis Ach — porinoides Ach — praelucida M — prostans M — —

56 55 191 109 Ib. Ib. 118

p u m tiformis P e r s socialis Zenk

170 52

53 Ib. Ib. 52 Ib. Ib. 53 Ib. 52 Ib. 53 Ib. 43 Ib. Ib. Ib. Ib. 47 Ib. 48 47 51 47 51 Ib. Ib. 48 57 50 Ib. 47 Ib. 48 47 Ib. 51 49 47 51 49 47 Ib 15


202 Verrucaria — —

thelena Ach tropica Ach trypetheliæformis variolosa M VERRUCARIEÆ Fr Xylaria ænea M — allantodia Berk — anisopleura M — Apeibæ M — aristata M — axifera M — Berkeleyi M — coccophora M — collabens M — columnifera M — comosa M — corniformis Fr — cubensis M — enterogena M — Gomphus Fr — gracillima M

INDEX

M...

...

ALPHABETICUS.

47 47 49 Ib. 47 128 131 132 133 134 135 132 137 133 130 133 132 127 128 Ib. 137

Xylaria grammica M — guyanensis M — hyperythra M — Hypoxylon Fr — Kegeliana M — ianthino-velutina M — Microceras M — multiplex Kze — Myosurus M — obovata Berk — Phyllocharis M — polymorpha Pers — pumila Fi — rhizocola M — rhizomorpha M — rhopaloides Kze — rhytidophlœa M — ruginosa M — scopiformis Kze — scruposa Kze — tabacina Kickx

136 127 128 132 129 133 Ib. 132 138 131 136 127 138 129 135 127 129 131 138 132 172








Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.