Leni de jong

Tussen de regenbuien door kwam ik in dit nieuwe jaar gezellig een kopje thee drinken bij Leni de Jong. Een belangrijk persoon als het gaat om de beginjaren van onze vereniging. In het jaar 1972 richtte zij samen met haar echtgenoot Rob en Kees en Corrie Rijnsent onze korfbalvereniging op.

We kwamen al snel in gesprek over vrijwilligerswerk in het algemeen. Zo vertelde Leni mij, ‘’Het is iets wat je voor jezelf doet en dat je natuurlijk een steentje bijdraagt aan de maatschappij. Vrijwilligerswerk is een verrijking voor jezelf, je leert er veel van’’. Zo heeft ze in de loop van de tijd taken laten vallen, zodat de nieuwe generatie het over kan nemen, een mooie natuurlijke gang van zaken vindt ze.

Wie is Leni? Leiden is de stad waar ze is opgegroeid, hier speelde ze vanaf haar 12e korfbal, later werd ze als vrijwilligster actief bij het clubblad van de vereniging Ons Eiland. Deze vereniging bestaat tegenwoordig niet meer. Na de Mulo (middelbaar onderwijs) is ze gaan werken als typiste bij de gasfabriek in Leiden.

Samen met haar man Rob (†2003) verhuisden ze naar Vaassen omdat hij in Apeldoorn ging werken als IT’er in de luchtvaartbegeleiding voor Philips. Leni werkte toen in Epe en zo leerde zij Kees kennen. Hier begon het met zaadjes planten, later begonnen Leni en Rob, Kees en zijn vrouw Corrie in 1972 met het oprichten van onze vereniging. Via advertenties in de krant en rijdend door het dorp met een busje proberen ze leden te werven. Na een tijdje konden ze met 27 leden van start gaan op het Ireneveld. Rob begon als wedstrijdsecretaris in het bestuur samen met Kees en Leni en Rob verzorgden het clubblad. Er was contact met de korfbalverenigingen in Apeldoorn en met ondersteuning van de Bond werden er wedstrijden georganiseerd.

Vrijwilliger in beeld: Angela Rodijk

In 1974 werden al de eerst zomerkampen georganiseerd. Samen met Toos van Huffelen verzorgde Leni 14 jaar de maaltijden. Dit leverde leuke herinneringen op over haar creativiteit met de gerechten. Ooit was er het thema Oud Hollands, toen hebben de dames ‘’blote billetjes in het gras’’ op tafel gezet, dit is stamppot met witte bonen en snijbonen. Een gerecht waar we erg om konden lachen.

Naast Leni haar vrijwillige bijdrage voor de vereniging was ze toen ook moeder van 2 kinderen, Mando en Ilse. Op werkgebied heeft ze haar talenten op verschillende gebieden mogen inzetten en ontwikkelen. In haar jongere jaren is ze begonnen als administratief medewerker en later het begeleiden van mensen met een taalachterstand in onze maatschappij. Het educatieve werk beviel haar goed, ze is terechtgekomen in de technische wereld, tot haar pensioen heeft ze hier mensen begeleid in het werken met de computer.

In 1997 ging Rob uit het bestuur, zo kwam de gelegenheid voor Leni om als secretaris aan de slag te gaan in het bestuur. Een regel was dat twee familieleden in het bestuur niet was toegestaan. In de beginjaren van het schoolkorfbal droeg zij haar steentje bij in het organiseren hiervan. Samen met Toos heeft ze een periode ervoor gezorgd dat er altijd iemand achter de bar stond in onze kantine. In 2007 heeft Leni de oorkonde Lid van Verdienste in ontvangst mogen nemen. En in 2008 richtte ze samen met Mart Bonnink, Marleen Schoemaker en Ilia Schoemaker TOM (Taak Op Maat) op, met het idee om op een efficiëntere manier vrijwilligers te werven.

Tegenwoordig is Leni nog steeds een bezige bij, na haar pensioen blijft ze actief voor Regio’72, ze doet waar nodig de hand-en-spandiensten bij de vereniging. Ook is ze op allerlei vlakken actief bij kasteel Cannenburch. Samen met een groepje vrouwen maken ze hele leuke vrolijke patchwork kleedjes voor zieke kinderen, eens in de zoveel tijd komen ze samen om alle gemaakte lapjes aan elkaar te maken.

Naast al haar verschillende werkzaamheden als vrijwilligster, is ze super trots op haar kinderen én vier kleinkinderen, Lisa, Kim, Olivia & Valerie. Ook geniet ze waar het kan van leuke tripjes en vakanties. Al een aantal jaren maakt ze samen met Gert Leskens, Arie & Attie Mol en Ruud & Toos van Huffelen een mooie fietsvakantie. De fotoboeken kwamen erbij op tafel toen ze erover vertelde, erg leuk! Ook heeft ze een mooie reis gemaakt met haar gezin naar Aruba, het eiland waar haar schoondochter is opgegroeid.

Het was een fijn en gezellig gesprek. Ik heb nog beter kennis mogen maken met een veelzijdig actief mooi mens! En dat op de mooie leeftijd van 73 jaar.

Liefs, Angela Rodijk