NeverEnding furniture: circulaire productie meubels

Triboo lanceert met Nedcam 3D geprinte circulair NeverEnding Furniture lijn kantoormeubilair

3D printen gaat een rol spelen in de circulaire economie, hoor je alom roepen. Wishful thinking? Nee, deze realiteit is al dichterbij dan je misschien denkt. De NeverEnding Furniture kantoormeubellijn van Triboo en Nedcam is én circulair én bevat 3D geprinte onderdelen.

Circulaire kantoormeubelinrichter wil netwerk van 3D printgrids in Europa die met recyclaat meubels printen én verwerken tot nieuwe grondstof

Wil je een nieuw bureau, stoel of accessoire? Dan lever je de oude meubels in en je krijgt de materiaalprijs van je oude meubilair terug van de fabrikant. Initiatiefnemer Marc van der Heijden, CEO van Triboo, wil mensen aanzetten tot nadenken over duurzaamheid. Maar minstens zo belangrijk vindt hij dat de gebruiker geniet van Dutch design, duurzaam geproduceerd. De eindgebruiker is de grote winnaar, voorspelt hij.

Eindgebruiker krijgt geld

Het Nederlandse bedrijf ontwerpt en produceert circulaire kantoormeubelen en brengt samen met Nedcam de NeverEnding Furniture lijn op de markt. Die past precies in het concept van de circulaire economie. De meubels zijn gemaakt van afval. “Nu krijgt de klant alleen maar facturen als hij van zijn oude meubels af wil, zoals voor de afvoer van het afval. Straks krijgt de koper de waardestijging van de grondstoffen terugbetaald. Wij maken er nieuwe kantoormeubelen mee”, legt Marc van der Heijden uit. “De eindgebruiker kan deze waardestijging uitgeven aan een nieuw meubel. Hij kan dus méér besteden.”

De rol van 3D printen

3D printen speelt een belangrijke rol in het concept van de NeverEnding Furniture lijn, die in eerste instantie in Nederland en daarna in de Scandinavische landen op de markt komt. De eerste producten uit de nieuwe lijn zijn plantenpotten in de vorm van Hollandse tulpen en boontjes, twee in elkaar passende plantenpotten. Daarnaast 3D print Nedcam onderstellen voor tafel, lampen en stoelen in Heerenveen op de CEAD-printer bij Nedcam. Aan het einde van de levensduur worden deze onderdelen omgezet in grondstoffen voor de 3D printer. Thermoplasten lenen zich heel goed voor circulaire concepten omdat de eigenschappen van het materiaal na recycling gelijk blijven. “We maken dus weer een nieuw onderstel voor een tafel of 3D printen een tulpenvaas, of omgekeerd”, verduidelijkt Marc van der Heijden, die samen met Martijn Vinke de directie van Triboo vormt.

Er zit echter nog een essentieel voordeel aan 3D printen voor het circulaire concept: het materiaalgebruik kan tot een minimum worden beperkt door met rasterstructuren sterkte aan te brengen zonder dat massief materiaal nodig is. “We gebruiken afval, recyclaat; en we hebben minder materiaal nodig dan bij hout en staal doordat we veel naar de natuur kijken waar sterke constructies met weinig materiaal volop aanwezig zijn.”

Marc vander Heijden wil in de toekomst geen vrachtwagens met meubels laten rijden maar 3D modellen digitaal versturen.

Gepersonaliseerde producten

Het andere voordeel van 3D printen die Triboo uitbuit, zijn de designvrijheid én het digitale productieproces, waardoor op termijn een gedistribueerd productiemodel mogelijk wordt. De designvrijheid geeft de ontwerpers van Triboo de kans om bijzondere ontwerpen te maken. En doordat er geen mallen nodig zijn voor de productie, kan men veel eenvoudiger de ontwerpen personaliseren. De eindgebruiker kan via de parametrische modellen van de meubels zelf mee aan de knoppen draaien. Marc van der Heijden: “Binnen bepaalde bandbreedte kun je variëren en kunnen we klantspecifieke producten maken. Met de NeverEnding Furniture kunnen we identiteit terugbrengen in de kantooromgeving, waar alles eenheidsworst is door massaproductie. Alles moet met mallen worden gemaakt omdat het goedkoop is. Doordat we 3D printen, kunnen we uitdagende vormen bedenken en produceren.” Marc van de Heijden zegt dat deze manier van meubels produceren uiteindelijk goedkoper is dan de manier waarop deze nu worden gemaakt; althans als je de eerlijke kostenberekening maakt. Kosten van meubelopslag vervallen omdat de voorraad gedigitaliseerd wordt. Pas als er echt meubels verkocht zijn, wordt er geproduceerd. De winst zit vooral in de lagere CO2 footprint doordat veel transport wegvalt en de grondstoffenkringloop gesloten wordt. Hij ziet het als een grondstoffenbank. “Het probleem van afval is afzet. Nederland verkocht

plastic afval aan China en noemde dat recycling. Dat heet gewoon verkopen van afval om het vervolgens weer in goedkope producten, die snel kapot gaan, per boot retour te krijgen. Toen China ons plastic niet meer afnam, ontstond er een probleem: de handel kon nergens meer naar toe. Wij zijn al 5 jaar bezig om duurzame afzet te creëren en waardevolle grondstoffen te laten circuleren.” Dat Triboo en Nedcam de ingeleverde meubels verwerken tot een nieuwe compound voor het nieuwe meubel, onderscheidt het Nederlandse bedrijf.

Netwerk 3D printbedrijven

Op termijn wil Triboo het digitale productieproces dat 3D printen is ook gebruiken om lokale productiecentra op te zetten. Marc van der Heijden wil in de toekomst geen vrachtwagens met meubels laten rijden maar 3D modellen digitaal versturen. Dat lukt niet vanaf de start, omdat je een zekere schaalgrootte nodig hebt. Er moet voldoende ingeleverd worden om nieuwe producten te kunnen maken. “Ons doel is echter een infrastructuur te bouwen waarin we informatie doorsturen naar de printgrids waar de meubels geprint worden.” Ook dat verlaagt de CO2 footprint van de NeverEnding Furniture lijn. In eerste instantie kan men de meubels alleen in Nederland en in Scandinavië, waar Triboo een vestiging heeft, inleveren. 3D printen gebeurt in Heerenveen.

Goedkoop kost meer

Triboo wil met de NeverEnding Furniture lijn een grotere beweging op gang brengen. Productiecapaciteit delen, geen massaproductie meer met onverkochte producten. “Als we de planeet niet om zeep willen brengen, moeten we anders naar produceren en consumeren gaan kijken. De NeverEnding Furniture lijn zet aan tot nadenken. Moet je zoveel nutteloze producten kopen? Inferieure massaproducten die met een marketingsausje duur worden verkocht? Goedkoop denken kost ons meer dan we ons realiseren.”