rachut,:;誰 officieel orgaan van de Afdeling Parachutespringen KoninklijkeNederlandse Vereniging voor Luchtvaart
Jaargang
2 - nummer 5 - 1 mei 1974
In dit nummer o. a. : Redaktioneel, Afdelingsbestuur, FAI-CIP, Reserve-procedures,
Het formeren van een STER.
sportparachutist
Hein in gesprek met ..... , Springgebieden, Nationals, Een jaar UT-15, Mijn leven als KOKO, Clubnieuws, Allerlei, Enz. Enz. Enz.
Foto: Andy Kee~h
187/1
Jaargang
2 - nummer
5 - 1 mei 1974
sportparachutist TWEEMAANDELIJKSE UITGAVE VAN DE KNVvL AFDELING PARACHUTESPRINGEN
REDAKTIDNEB~
Eindredacteur, samenstelling en ontwerp: Karst Sikkens Redacteuren: Hein Cannegieter Voor copy zorgden deze maand: Bert Wijnands Wim Velthuizen Koos Groeneveld Fotografen: Harry Kuipers Tom Verschoor Henk Beuzel Andy Keech André Bouquet Tekenaar: Han Blaauw
va
J(Ç
De met name onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redaktie weer te geven. Abonnement SPORTPARACHUTIST LEDEN EN JEUGDLEDEN VAN DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN ONTVANGEN HET BLAD GRATIS. LOSSE ABONNEMENTEN f 22,50 per jaar. Advertenties: Advertentietarieven op aanvraag. Verschijningsdatum: 1 jan., 1 mrt, 1 mei, 1 juli, 1 september 1 november. Druk: Van Deventer
bv
I
s-Gravenzande
===!$~.t.rl:'''~== KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING voor LUCHTV AART, AFDELING PARACHUTESPRINGEN
- voorzitter - vice-voorzitter - vertegenwoordiger van de cl ubv 00 rz itters - voorlichting - sport en instruktie tvs manager' nationale para-team - algemene projekten - secretaris tvs afdelingsbureau
H. Cannegieter A. Lasschuyt Jr. A. G. Bouquet K. Sikkens
Adres secretariaat: p/a KNVvL Jozef Iaraél spl ein 8, 's-Gravenhage. Privé (uitsluitend in de avonduren): St. Martinuslaan 124, Voorburg. Tel. 070 - 863854. Lidmaatschap: Alle leden f 42, -- per jaar. Het inschrijfgeld
f
voor leden bedraagt
4, --.
Aanmeldingen voor het lidmaatschap Te richten aan het afdelings-secretariaat (d. t. v. de clubsecretaris) .
Na 1 juli: Halve jaarcontributie
188/2
Ingezonden brief "Het adres op de kaart is dat adres waar ik ben na 10 april 1974. Echter, stuur SPORTPARACHUTIST naar onderstaand adres. Als u dit niet kunt doen op 8 april met de laatste post, stuur dan alles naar het andere adres zoals op de voorkant is aangegeven." H.J. te R.
en
~
Bestuur: W.A. Velthuizen E. T. H. Wijnands P.C. Peters
~
Redaktie:
volledig begrepen.
Jury-leden Als coördinator en coach voor de opleiding van jury-led, is aangewezen de heer C.A. T. Pellens (FAI judge). De leden die zich voor deze opleiding hebben opgegeven worden verzocht binnen tien dagen aan het afdelingssecretariaa t bekend te maken of men wel! of niet in het bezitis van de CODE SPORTIF Section 5 - PARACHUTING(editie 1973) . Door de zorg van het afdelings-secretariaat zullen eventueel de benodigde exemplaren worden aangevraagd bij de FAI.
Werving In grote steden in Engeland treft men bij de verkeerszuilen grote affiches aan met betrekking tot werving van "pa.ra trooper s". Op de affiches staat te lezen: "Kombij de "paratroopers". De sprong uit het vliegtuig is lang niet zo gevaarlijk als het oversteken van deze straat."
Wings voor militairen Veel geruchten enz. over deze materie. In het kort: degene die in het bezit is van een vergunning met inlegvel voorzien van een FAI-stempel kan een verzoek indienen bij de militaire autoriteiten. Aanvraagformulieren verkrijgbaar bij uw clubsecretaris. Aan buitenlandse militairen wordt geen toestemming verleend om eerderbedoeld onderscheidingsteken te mogen dragen.
"
bij aanmelding
t
Tunesi~ Gaat u met vakantie naar Tunes ië ? Op het Tunesische luchtsportcentrum SOUSSE kunt u vanaf heden elke dag terecht om een sprong te maken. Het springcentrum beschikt over een zes-persoons vliegtuig. Vraag van te voren informaties op onderstaand adres: Mr. H. Dorka,
verschuldigd.
De
pi
~
d
Ecole de Parachutisme Bureau de A. S. M. S. Sousse Tunes ié
sportparachutist
s
BL
nieuws van het afdelingsbestuur van het gereorganiseerde afdelings bestuur In de vorige Sportparachutist stond te lezen dat ons overkoepelende orgaan, het Afdelingsbestuur (AB) een schokkendeverandering heeft ondergaan. a jaren experimenteren met 1, 2 en vervolgens weer 1 vertegenwoordiger per klub, regelmatige bijeenkomsten en weinig resultaten, zijn we wat modernere wegen ingeslagen. Waarom? De belangrijkste reden was het gebrek aan resultaten. Het was natuurlijk erg representatief, rustgevenden soms zelfs gezellig. Maar we schoten er niets mee op. Het "werkte" niet. Water nu de afgelopen 3 maanden gebeurd is, dat is ontroerend. Een gedeelte van onze para-wereld reageerde merkwaardig door te verwachten dat nu al hun privé- en club-problemen door de nieuwe formatie opgelost zou gaanworden. Even merkwaardig was de reaktie, "dat het niet meer was, wat het geweest was", wat betreurd werd. Diegoeie ouwe tijd! Mogelijkter verduidelijking volgt onderstaand een omschrijvingvan wat nu de opzet is, wat u mag verwachten en och arme wat L1 zoal zou kunnen en mogen doen.
eden ~n ~cre.t is ditie en.j de
.zur-
Jij
halla op aarde? De oplossing van alle problemen? Natuurlijk niet. Eén van de (mogelijk) nadelige gevolgen is zeker de toegenome kans op konflikten. Niet zo moeilijk voor te stellen in een organisatorische konstruktie, waarin een groot aantal personen de vrijheid krijgt naar eigen inzicht te gaan werken. Het voordeel is uiteraard dat er nu iets gebeurt. Het probleem van de konflikten wordt in de eerste plaats onderkend, terwijl ik hierbij iedereen zou willen vragen om begrip. Is het erg veel gevraagd aan al die dappere, grote, volwassen para' s wanneer er onenigheid is, dit op een volwassen manier uit te praten met betrokkenen. Waarom eigenlijk niet? Zou het niet kunnen dan vrees ik dat een deel van de voordelen van de toegenome aktiviteiten teniet gedaan worden door de extra opwinding. En dat zou jammer zijn niet? Dan nog iets. Er zijn mensen die menen dat het secretariaat van het AB er is voor hun privé moeilijkheden. Wel, dat is niet zo. Er is een X-hoeveelheid tijd beschikbaar, die besteed kan worden aan nieuwe projekten of aan allerlei privé-paramoeilijkheden zoals organisatie riggers-cursus voor Mr. Y. (regel dit svp zelf en vraag zonodig assistentie van al geslaagde riggers) bestelling van een pilotchute (daar zijn andere wegen voor) of het regelen van ruzies tussen twee springers) om maar een paar voorbeelden te noemen. Wilt u echt proberen het secretariaat niet voor dit soort (voor de afdeling) onbenulligheden in te schakelen. Anders vrees ik dat we zeer binnenkort zonder secretariaat zitten.
Dewereld om ons heen veranderd snel en drastisch. Dat wil zeggen dat de problemen die wij tegenkomen als para' s in de ons omringende wereld in razend tempo in omvang en aard wisselen. De oplossing van het begin van deze eeuw, n.l. een bestuur van zwaarwichtige figuren, die dankzij jarenlange ervaring oudgeworden sleutels passen opnieuwe sloten, werkt niet meer zo best. Dat is niet zo'n sensationele ontdekking. In het bedrijfsleven ontdekten talrijke bedrijven, denk maar aan Ro ll s Royce en Lockheed, dat oude oplossingen vaak de weg naar afgelegen rustige plaatsen voeren. Flexibiliteit en innovatie, vernieuwing, dat zijn de sleutels geworden voor een modern management. En waarom zoudenwij daar niet van proberen te leren . Voor het uit-voeren van de routine aktiviteiten is n.l. geen bestuur nodig, dat kat] door een secretariaat beter. Het gaat dus om de non-routine zaken die in belangrijkheid en omvangde laatste jaren zo geweldig toegenomen zijn. Daarbij hoef ik b. v. maar te wijzen op de benzine-affaire. In november plotseling een probleem, dat om allerlei akties vroeg. Dit probleem was begin januari (voor de PARA's!!) op excellente en snelle wijze door enkele mensen opgelost. Gelukkig schijnen nu de problemen alweer voorbij te zijn. Flexibiliteit, nieuwe oplossingen voor steeds weer andere problemen.
'erm
e-
.st
Hoebereiken we nu, althans proberen we, die flexibiliteit en het vermogen ons te "vernieuwen". Dat heet zeer modieus "Projekt-management". Een soort "dagelijks bestuur", een oude naam voor iets met een totaal andere taak dan vroegere dagelijkse besturen, moet proberen deze nieuwe projekten te entameren en op afstand te begeleiden. Allerlei werk c. q. projektgroepen, die slechts voor de duur van dat projekt in leven blijven, moeten ons "on the road" helpen. Een probleem zal hierbij zeker zijn, dat we de ca. 1000 leden van de Afdeling niet kennen. We hopen echter dat daarin door de voorzitters van de diverse clubs assistentie zal worden verleend. Een hoop zal ook afhangen van het initiatief van projektgroepleden, die zeer ruime opdrachten zullen krijgen. Watverwachten wij nu van deze nieuwe opzet? Het Walsportparachutist
Tien para' s en een Dakota.
Foto: Ke ech 189/3
r:»
---~~~ ~
~ =="'"
hans van der stroom de lucht is zijn leven. Eén ding dat de KNVvL ons Nederlanders aan luchtsporten geeft, heeft Hans van der Stroom (29) nog nooit ondergaan: ballonvaren. Maar verder alles: modelbouwen, zweefvliegen, parachutespringen, sportvliegen. Zelfs zijn inkomen verdient hij met vliegen: als co-pilot bij de KLM op DC-S' s. Kortom: met of zonder motor, met of zonder vleugels, de lucht heeft weinig geheimen meer voor de vrij kleine, tengere Van der Stroom, die - wat zou je anders verwachten een huis heeft gekocht in Hollandse Rading vanwaar hij het Hilversumse vliegveld kan zien. Een opsomming als deze is niet helemaal eerlijk. Geen woord er van is gelogen. Maar toch, als je het zo leest, denk je: "Die vent is lu chtgek" . Maar als je hem iets beter kent, moet je bekennen, dat ze nauwelijks nuchterder geboren worden. Hij is bovendien een wroeter. Er zijn weinig technische en theoretische zaken in het verkeersvliegen, sportvliegen, zweefvliegen en parachutespringen, die hij niet heeft uitgezocht, overdacht en zich eigen gemaakt. Waarschijnlijk niet zozeer uit een ziekelijke behoefte om meer te weten dan anderen of om äl les te weten dat "weetbaar" is, maar gewoon omdat hij voor zichzelf wil weten wat hij doet en wat hij kan doen. Hans: "Ik vind alles eigenlijk leuk. Ik heb geen enkele behoefte om in elk van de dingen die ik doe tot de top te behoren. Ik doe het voor m'n plezier. Niet meer en niet minder. " Waarom hij van kinds af aan "hogerop" wilde, weet hij niet precies. Hij denkt lang na. "Het zal wel de behoefte van elke luchtsporter zijn: het gevoel dat het je geeft om los te zijn van de aarde." Zijn eerste stappen zette Van der Stroom in de luchtsporten toen hij tien jaar oud was. Zijn interesse was natuurlijk al veel ouder. Voor zover hij in zijn geheugen kan. nagaan, zat hij in de weekeinden op de bunker aan de noordkant van het Hilversumse vliegveld. Springen bestond toen nog lang niet. Zweven wel. Maar dat mocht nog niet. Dus werd het modelbouwen bij de Hilversumse modelbouwclub. Vijf jaar lang bouwde hij zijn eigen vliegtuigen. "Ik heb er nog twee thuis liggen die zouden kunnen vliegen. Ze hebben een motor en werden radiografisch bestuurd. " Onderwijl vielen er - zo merkte hij op - hoe langer hoe minder ESG's (oud soort zweefvliegtuig) te pletter en toen hij 15 was en onder de scholierensubsidieregeling voor zweefvliegen viel, meldde hij zich aan bij de Gooise Zweefvliegclub, waar hij nog steeds lid van is. Toevalligerwijze behaalde hij eind maart dit jaar het allerhoogste wat je in de zweefsport kunt bereiken: de derde diamant. De eerste diamant krijg je na een doelvlucht van 300 kilometer. De tweede na een afstandsvlucht van 500 kilometer. De derde krijg je als je na het ontkoppelen van het zweefvliegtuig een hoogtewinst maakt van 5000 meter. Dit deed Hans eind maart in de italiaanse Alpen (een dergelijke hoogtewinst kan je alleen in gebergten behalen door de golfwinden) , waar hij op een hoogte kwam van 23.000 voet. Uiteraard met zuurstof en zeer dikke kleren, laarzen, petten, handschoenen en wat dies meer zij. (Dat Hans bij het springen 190/4
ook niet tot de hele kleine
jongens behoort mag blijken dat hij als zesde inkwamin Nederlands eerste zesmansster, eind november vorig jaar, waarover ik vorige keer schreef. Dit was - zove telt hij - zijn leukste sprong.) Door de subsidieregeling en zijn enthousiasme kwamH: in korte tijd bij het zweven tot een niveau waaropje het zweven nooit meer zal kunnen laten. Een zelfde verhaal valt te vertellen over de springen]. Hans: "Het zal 1964 geweest zijn toen ik daarmee begon. Ik had de KNVvLal eens geschreven of ik hier in Neder. land ook kon springen. Dat kon niet. Voor een opleiding moest ik naar Frankrijk. Dat was ik al weer een beetje vergeten toen ik tijdens een vakantie in Frankrijk in Moul in s aan het zweven was. Het was een van die vele Franse velden waar ze zowel zweven als springen. Daar zag ik dagelijks zo'n honderd sprongen. En eigenlijkn, een ongeluk. Er was zelfs een bakker, die 's avondsna het sluiten van zijn winkel in z'n geruite bakkersbroek de fiets sprong, naar het veld peeste en vroeg: "Kanik nog een sprongetje maken? Dus - zo dacht ik - dat moet ook best leuk zijn." Samen met enkele andere zwevers - onder wie de ookn, steeds actieve springer Tommy Wilschut, die eenjaar later in Moultns met springen begon - werd Hans sportspringer . In die vakantie maakte hij een dertig sprongen. Het volgende jaar weer zo'n dertig. Samen zo'n zestig, een zeer hoog aantal voor die tijd. En zoals elke springe weet: als je in het begin hard gaat kom je op een niveau dat je ook het springen niet meer kunt laten. In Nederland begon het springen heel langzaam vande grond te komen. Maar daar wilde Hans weinig van weten. De pioniers uit die dagen trokken op "militaire statielinl hoogte", dat wil zeggen zo'n 1200 voet en dat vondHans (en wie zal het nu niet met hem eens zijn) gekkenwerk. Hans: "De Seppe Parachuteschool kwam toen hier naar Hilversum. Zij wisten dat ik sprong. Ik wist dat zij sprongen. Maar ook al liepen we tien centimeter langs elkaar, kennen deden we elkaar niet. Met de neuzenind, lucht. " Hans ontmoette hier Steve Groff, de Amerikaanse sprinj die lange tijd in Nederland woonde. "Hij kwam hier met de Amerikaanse springregels (de regels die nu in grote lijnen over de hele wereld gelden door middel van de FAQ! en die vond ik goed. Steve begon op Rotterdam met de Flying Dutchmen. Koos Verhaal' en ik sloten ons onmidd lijk aan. En zo tufte ik vrijdagnachts op de van mijnmo geleende Solex van Hilversum naar Zestienhoven omer 0 zes uur' s ochtends te arriveren. En daar hoorde je dan gewoonlijk dat er te veel wind stond, er net een Engelse kist aan kwam enzovoort. We sprongen met Flying Dutehmen nog op het veld. Veel later kwam die springbak bij Zoetermeer. Ja (lacht Hans nu), ik heb toen heel wat
Hans in de "Sagitta" ... Materiaal verzekering op premier risque basis tegen schade en verlies van uw koepel e. d. bij een uitkering van max. f 1.500, -- per geval, premie f 45, -- p.j. idem bij f 3.000,-- premie f 75,-- .. ook alle andere verzekeringen len e. d. natuurlijk:
als springongeval-
de Para Chute Shop.
sportparachutist
spo
f-
ms
I.
er
I.
le-
le ~er
,I)
lel3der om
1-
nachtelijke bromfietstochten voor niets gemaakt. Of voor éénpestsprongetje. " Later - toen de Amerikaanse regels al jaren in Nederland verplicht waren -, gaf Hans zijn rigoreuze houding tegen TomVerschoor c. s. op en sloot zich aan bij Icarus. Gewoonomdat het makkelijker was. Tussendoor was hij ook nog sportvlieger geworden. In 1966 ging hij naar de Rijksluchtvaartschool om verkeersvlieger te worden. Je leert dan onderwijl de kunst van het vliegen van sportvliegtuigen. In1969 kwam hij bij de KLM als vlieger. Nu is hij tweede vlieger. . Alszuivere sport heeft Hans het sportvliegen nooit beoe-fend. "Iksleep wel eens een reclametekst. Ik sleep zweefkisten vanmijn collega-zwevers op. Ik drop mijn collega-springers. En ik huur regelmatig een kist om even ergens snel naar toe te gaan of om met mijn vrouw wat te vliegen. Onvermijdelijke vraag is: wat vind je het leukst? Hans: "Ikzou het ene niet willen doen om het andere te laten. Maarals ik gedwongen zou zijn om een keuze te maken, danzou ik het zweven kiezen. Voor iemand anders zou hetmisschien het springen zijn - het hangt erg van jezelf af - maar voor mij toch het zweven. Je geniet zoveel langer, zou je kunnen zeggen. Ik vind het prachtig om alles te proberen om je zweefkist zo lang mogelijk boven te houden. Het hangt waarschijnlijk samen met mijn behoefteom los te zijn van de aarde. Hetaantrekkelijke van springen vind ik niet dat hangen onderdie koepel. Dat vind ik de vrije val en met name hetrelatiefspringen (het maken van sterren en andere formaties in de vrije val). Hier moet je in een zeer korte tijd (30 tot 40 sekonden) een hoge prestatie samen met anderespringers bereiken. Kom ik bij de ster of ga ik de mistin? Een kleine fout van jezelf en je mist de ster. Enhet blijft een fascinerend gezicht om een ander naast je te zien vallen die niet valt voor je eigen gevoel." Evenwat feitjes. Hans van der Stroom heeft 240 sprongen. Eénkeer (dat was onlangs) aan zijn reserveparachute gehangen.Verder 1060 starts met het zweefvliegen en 420 uur zweven. Tenslotte ca. 3.500 uur sport- en verkeersvliegen. Hans:"Zweven en springen zijn twee volstrekt verschillendesporten. Ze hebben eigenlijks niets gemeen, behalve dandat je los van de aarde bent en dat beide zeer individualistisch zijn. Toch moet ik zeggen dat zwevers wel iets minderindividual istisch zijn dan springers met als gevolg dat de organisatie en discipline bij zwevers iets groter is dan bij springers. Maarhet springen is nog nieuwer. Misschien speelt dat ooknog wat mee. " Hoebekijken je KLM-collega's jou springerij? Hans lacht watschaapachtig. "Ze vinden me natuurlijk volslagen idioot. Een toestel moet wel helemaal in de fik staan of zondervleugels vliegen, wil je springen. Maar voor je lol springen? Nee. Dan moe je echt gek zijn. Ik praat er weleens over zo onderweg met collega's. En bij een aantal zie ik nu dat ze iets van begrip tonen, maar gek blijven ze het vinden. Ik laat ze wel eens foto' s zien in de hoop datze "het" zien. Tevergeefs. Maar dat neemt niet weg datze het wel best vinden als ik in Zuid-Afrika zeg dat ik evenga springen voor we terugvliegen. Voorde zweefvliegers geldt eigenlijk hetzelfde. Als ik daarbinnenkom, hier aan de andere kant van het Hilversumsevliegveld, dan begroeten ze me met: "Ha, doodvaller!" En als ze een springer boven het veld zien afdrijven, dan zeggen ze: "Kijk, die gaat maar meteen naar ziekenhuis" Zonnestraal" . Tochis er een vorm van accepteren ook al begrijpen ze hetniet. Ze zien tientallen sprongen op een dag. We moetenbij het ochtend- en avondspringenrekening met elkaar houden:springers moeten uit de lierbaan blijven bij de landingen dat soort dingen. Zwevers moeten even stoppen als het per ongeluk toch gebeurt. Ongelukkentussen springers en zwevers zijn hier en bijvoorbeeld ook op Teuge bij mijn weten nooit gebeurd. Alseen geoefend springer en een geoefend zwever elkaar sportparachutist
in de lucht tegenkomen is er ook weinig aan de hand. Als een leerling-zwever een springer opeens voor zich ziet, zou er een paniekreactie kunnen ontstaaan. Een van Nederlands beste springers heeft me eens een prachtig verhaal vertelt. Hij sprong op Maartensdijk. Vrij hoog. Hij zag een zweefkist diep onder zich. (Er zat hoorde ik achteraf een geoefend zwever in.) Er mag daar geen zwever komen, dus dacht die sp rtnge r'rlk laat hem schrikken." Hij stuurde zich zo in de vrije val dat hij - hoewel op veilige afstand - toch in de nabijheid en goed in zicht van de cockpit langs de zwever liet vallen. De zwever die heerlijk ontspannen van zijn vluchtje zat te genieten, schrok zich een waanzinnige rolberoerte, dook naar het veld, landde, kwam bibberend zijn kist uit en zei zoiets van: "Ze zijn langs me gevallen!" Dolle pret aan de kant van de springer natuurlijk. " Veiligheid in de lucht is een van de meest vurige stokpaarden van Hans van der Stroom. De kritiek van zijn kant is vaak hard en snijdend en volgens sommigen ook zeer lastig, maar zelden is het onterecht. Hij zit in een Kr\TVvLcommissie die zich bezighoudt met de verdeling van het luchtruim boven Nederland. Bovendien maakt hij deel uit van een commissie van verkeersvliegers die zaken behandeld aangaande het luchtverkeersreglement. Metna me het gesprek tussen de KNVvL commissie en de RLD ging aanvankelijk zeer stroef omdat de RLD het liefst het hele Nederlandse luchtruim gecontroleerd zou willen zien waardoor de kleine luchtvaart praktisch onmogelijk wordt. Nu begint er aldus v. d. Stroom begrip te ontstaan bij de RLD en beginnen de gesprekken meer inhoud te krijgen. Hans: "maar het zal nog wel jaren duren - voordat er een echte dialoog ontstaat" . Springen en verkeersvliegen gaat veel beter samen dan zweven en verkeersvliegen. Dat is dus veel minder een probleem. Met een zweefkist kan je alle kanten op. Met springen maar één, recht naar beneden en bovendien nog op één plaats. Door de jaren heen hebben de vliegers en de RLD dat ontdekt en dus zijn er bijvoorbeeld demonstraties in het Olympisch Stadion bij Amstelveen, onder de rook van Schiphol. Er zijn zelfs grote vliegvelden waar op het veld zelf gesprongen wordt. Zoals Luik. Toch - zo begrijp ik van Van der Stroom - zal er de komende jaren nog een heel gevecht tussen de grote en kleine luchtvaart in Nederland gehouden worden. Wellicht een veel groter gevecht dan nodig zou zijn als beide partijen meer van elkaar afwisten. Kunnen springers en zwevers nog iets van elkaar leren? Hans: "Zeker, als veel zwevers zouden springen en veel springers zouden zweven, zou er een veel beter onderling begrip en respect kunnen ontstaan. Echt iets van elkaar leren: nee. Daarvoor zijn de sporten te verschillend. Al zal een zwever wel sneller redelijk kunnen springen en andersom. Ze zijn "thuis" in de lucht. Tot slot: hoe combineer je in de praktijk nou dat zweven en dat springen? Hans: "De ideale tijd van de dag voor zweven is midden op de dag. Dan is er de meeste thermiek. Voor springen is de ideale tijd 's-ochtends en 's-avonds: weinig wind en je kunt op het veld springen. Lekker makkelijk. Dus kom ik 's ochtends vroeg naar het Hilversumse veld als ik uit mijn raam zie dat er gesprongen wordt. Ik maak een sprongetje van zo'n 5000 voet. Lekker vallen, tr'ackinkj e, wat draaien, chuutj e open, bij het clubhuis landen, kopje koffie. Om een uur of tien, elf naar de overkant, naar de zwevers, een uurtje zweven. Misschien twee. 's Avonds terug naar de springers. Nog een sprongetje, glaasje en I naar huis."
SPORTPARA
is
KNVvL-PARA
191/5
contributie 1974
informatiebull::j
Niet van toepasssing
voor:
a. leden die de contributie
1974 reeds
hebben betaald;
b. leden die in 1974 lid zijn geworden van één van debij de KNVvL aangesloten PARA-verenigingen. Dit keer geen INFORMATIEBULLETIN . Waarom niet zult u zich afvragen. Wel, - in de eerste plaats telt SPORTPARACHUTIST deze maand twintig pagina' s. Wij trachten u hierdoor nog meer' INFORMA TIE te geven. Doch, - het probleem is als volgt. Om een bijlage mede te zenden met IN EN OM DE KNVvL dient de afdeling dit te zenden naar alle KNVvL leden. Dit zouden we graag willen doen - maar de f'inanc iën laten dit -helaa.s- niet toe. Om het toch mede te mogen zenden dient onze INFORMATIEBULLETIN officieel worden erkend als zijnde een "periodiek" dat minimaal 6 x per jaar verschijnt. Deze, erkenning is thans aangevraagd. Dus dan hebben we twee "periodieken" . Het is maar een weet. ....
FOTOBOEKEN
MET BETREKKING
TOT DE PARASPORT
Binnen twee maanden zullen er op de markt twee foto-boeken verschijnen betreffende het PARACHUTESPRINGEN ALS SPORT. Het eerste boek F ALLSCHIRMSPORT IN WORT UND BILD - een modern boek over een moderne sport - is geschreven door UWE BECKMANN. Het boek wordt uitgegeven in groot formaat en telt HO pagina's met ca. 250 foto's en afbeeldingen. Vele interna tionaal bekende para-fotografen hebben aan dit fraaie boek medegewerkt. Ook "onze fotograaf TOM VERSCHOOR" verzorgde fraaie foto's. Het tweede boek is van ANDY KEECH en omvat ca. 150 kleurenfoto' s ..... SKY' s CALL ..... Een aantal foto's is gemaakt met een z.g. vis-oog camera. Wij zullen trachten CHUTESPRINGEN boeken.
voor leden van de AFDELING PARAeen korting te verkrijgen op deze twee
SPORTPARACHUTIST van 1 juli a. s. of de INFORMA TIEBULLETIN van 1 juni a. s. zal u op de hoogte houden.
F.A.I.
Op 3 april 1. 1. had 42, 5% (l ) van de Ieden de contributie 1974 nog niet betaa~ Triest Echter, vele malen hebben wij reeds op deze zaak geau deerd. Jammergenoeg is het wel zo dat een groot aantal van (juist) deze categorie leden op de tiende van de ma informeert op welke datum SPORTPARACHUTIST wordt verzonden. Men stelt ons bijna onmogelijke vragen. men verwacht iets - mogen wij dan u ook beleefd verzoeken aan uwver plichtingen te voldoen? Ter informatie: in 1972 moestd afdeling(!) f 8. 000, -- aan achterstallige contributies be l en , Medeleden zijn door het niet betalen gedupeerd - en dit wilt u ons en hun toch niet aan doen? WEES SPORTIEF
- REGEL DIT VANDAAGNOG E\'
sporsparachutist
ook voor uw para informatie.
Ter informatie: Leden die op 15 mei a. s. de contributie betaald hebben, zullen: a. worden afgevoerd
De FAI SPORTLICENTIE kunt u bestellen door overmaking van f 7,50 op postrekening 179618 t. n. v. KNVvL Den Haag. Op het strookje vermelden: naam, adres, woonplaats, geboorteplaats, geboortedatum en de vermelding FAI-PARASPORTLICENTIE ;
c. uw clubbestuur
informatiebulletins
~.Il'·
.,....
"I"
•.
,," Adidas springschoenen St. Christophe
Para
DE springschoen voor 1974 f 97,50 Integral
helmen
f
~: ,
••
52,50
enz. niet
zal in kennis worden gesteld.
I;~~'~, ':;"; -
1974 nog niet
uit het ledenbestand;
b. SPORTPARACHUTIST, meer ontvangen;
- PARA - SPORTLICENTIE
.....
•...
•
~ " .:k<1. ~
'"
~
"
...
. .:
"..•...
Reparaties, modificaties en keuringen (reserve modif. f 35, --)
'.
pakken en inspectie natuurlijk De Para
..~
van noodparachutes Chute Shop.
"
Jongens - het spijt me zeer - ik ga toch eerst eventjes mijn KNVvL contributie betalen. 192/6
sportparachutist
nationaal team ij
parachute-
.
e
spnngen :enI .nd
t
r-
e ~ta1
Nade wat sombere start in 1974 ging het het team toch redelijk voor de wind, letterlijk en figuurlijk. Deeerste training, in de vorm van de inspringwedstrijdenvan de ENPC in Seppe, ging goed; het team deed buitenmededinging mee hetgeen het voor de overigen een leukewedstrijd maakte; de eerste drie plaatsen groeps p.a. zouden naar de drie "nationaal team" -teams z ijn gegaan. Tocheen leuke sportieve prestatie zo aan het begin van hetseizoen. De beste drie uit de ploeg waren 1. Levering, 2. Pellens en 3. Lasschuijt. 3 maart werden deze drie sprongen in Seppe gemaakt. Daagstevoren zat de wachtkamer vol: windsnelheid Sm/sec. wasnet teveel voor p. a. Niet voor een aantal ploegleden, dieeen demo gingen springen voor de directie van de Ennia, die aanwezig was in de vorm van de heren Berkhouten Mulder van het hoofdkantoor in Den Haag en de heer Crijnen, directeur van het rayon zuid van Nee rIands optwee na grootste verzekeringsmaatschappijen. Enwaarom waren we dan wel zo blij om de directie te ontvangentemidden van het team? Wel, het bedrijf heeft besloten om het Nationale Team Para te sponsorren. Dat betekent, dat de ftnanctél e lasten niet zo zwaar zullen drukkenop de schouders van de mensen uit de selectie, hoeweler toch nog wel het één en ander bijgelegd moet worden. In ieder geval is van het sponsorbedrag een belangrijke postafgetrokken, om het team eens in een uniforme overall te steken, voorzien van de naam van onze sponsor. DeEnnia-staf reikte ze op 2 maart aan de ploegleden uit
Ledenvan het Nat. Team met de direktie sportparachutist
(zie foto). Het was een bijzonder gezellige gebeurtenis, terwijl de samenwerking er voor de toekomst rooskleurig uitziet. Enkele weken later waren ook de nieuwe oranje/blauwe trainingspakken voor de ploegleden klaar, zodat op dat gebied onze ploeg relatief in Innsbruck hoge ogen gooide. Over relatief gesproken: de relatief-ploeg trainde om niet achter te raken bij de rest van Europa met een Turbo Porte Er werden 16/17 februari maar liefst zeven sprongen (van 11. 000 ft) per persoon gemaakt, al was het resultaat niet zo goed als men verwachtte. Het onmisbare "op elkaar inspelen" is nu echter gebeurd; de basis is gelegd (ook weer letterlijk en figuurlijk) en het is nu nog ervaring opdoen door zo vaak mogelijk dezelfde mensen bij elkaar te krijgen. Plannen van de wedstrijdploeg. Na 1 mei nog een tweetal styletrainingen, een p. a. relatiefwedstrijd in Duitsland, de Nationals in Teuge en daar zal dan de definitieve selectie hebben plaatsgevonden en worden bepaald welke zes leden zullen afreizen naar Szolnok (Hongarije) om daar de Nederlandse driekleur hoog te houden. In de Sportparachutist van 1 juli meer hierover; sportgroeten van het NTP! Wing Leatherhead.
UIT VOORRAAD LEVERBAAR nieuwe en gebruikte - Papillons, harnassen en packs; - Cl.ouds; - Para-overalls, eveneens in twee kleuren; - Para-boots; - Para-helmen; - Hoogtemeters; - Tassen voor hoofd- en res. chutes; - Para-brillen (origineel); - Para-handschoenen; '- Vliegerjacks; - Stickers, .posters, speldjes, stropdassen enz. PARA-SHOP HOR S T Papaverstraat 11 Amersfoort Telefoon 03490 - 10132
van ENNlA (v.l. n. r , heren Crijnen,
Berkhout en Mulder)
Foto: Verschoor 193/7
fai-cip meeting
~!~ ••
perus
m4 Ve rht
"DELTONA" SPORT PARACHUTE EQUIPMENT Rozenburg-Europoort Postbus 1041 Telefoon 01889 - 4981
11 -1 3 febr. '74
De wonderen zijn de wereld nog niet uit! Jarenlang worden de Wereldkampioenschappen slechts tegenstribbelend door een ter elfder ure gecharterde organisatie geaccepteerd. Maar zie 1976, niet 1 maar 4(!) kandidaten nl. Frankrijk, West-Duitsland, Ital ié en Argentinië. De verkiezing ging bijna per opbod. Frankrijk wilde de wedstrijd houden in Parijs, in het Bois de Bologne, met Heli's, Ital ié bood Rome. Na twee opwindende stemmingen werd Ital ië gekozen, voornamelijk omdat daar nog nooit een Wereldkampioenschap was gehouden. Dat was maar 1 van de vele beslissingen, die in Parijs genomen zijn. Heeft u er veel belangstelling voor dan kunt u bij het secretariaat wel een copy van het volledige verslag krijgen. Maar er zijn nog wel wat belangrijke zaken te noemen. De Russen hebben een elektronische scooring "pad ontworpen, die gekoppeld aan een computer automatisch de Precisie resultaten tot zo'n 40 cm aangeeft. Een enorme stap vooruit van de jurering. Dit systeem waarschijnlijk nog zonder computer, zal ook in Szolnok worden gebruikt tijdens de Wereldkampioenschappen: De nieuwe nu gebruikte Code Sportive blijft de komende 4 jaren in deze vorm geldig. In die tijd geen veranderingen. De World Cup RW 1973, Ft. Bragg USA was, zoals al beschreven in een voorafgaande aflevering, een groot succes. Na wat tegenstribbelen van onze Russische Kosmonaut Gorbatkov (die wat langer wilde trainen) werd toch met zeer grote meerderheid beslist vóór een officieel Wereldkampioenschap RW in 1975. Eén van de afgewezen kandidaten voor de WK 1976, West-Duitsland verklaarde zich volgaarne bereid de organisatie. op zich te nemen. De reglementen zijn een beetje aangepast. Er zijn nu separate inschrijvingen mogelijk voor 4-man teams, en 10-man teams, m. a. w. specialisatie.
Franse parachutisten Wit polyester kinband. Prijs
f
helmen ST. CHRISTOPHE.
met zwart leer afgewerkt. Met
56, -- per stuk.
Nieuw model van RICHARD PONTVERT. Ontworpen door PARA's. Kleur rood of wit. Prijs
f
56, -- per stuk.
Style helm - geheel vervaardigd van leer. U stopt hem in uw binnenzak. Licht gewicht. Prijs
f
81,--
per stuk.
Vindt u dit te duur? Laten wij dan eens praten over korting. Bel 01889 - 4981.
Zij "be:
UW CONTRIBUTIE
AL GEREGELD?
In 14 landen waren allO-man teams aan het trainen (!). Bij de 4-man teams sequentral RW is de "lijn" die erg moeilijk jureerbaar was, vervangen door Jaap's T, die helaas omgedoopt is in Canadian T. Het aantal sprongen in ieder onderdeel is gebracht op 10 stuks. (!) Aardig nieuws, niet zozeer voor de CIP, maar in het algemeen was het bericht dat Mr. G. Yourko uit Rusland Wereldrecordhouder PA is met ..... 26 dead-centers en de 27e sprong 0.03 mtr. Een kostbare zaak dat te verbeteren! Alles bij elkaar genomen een zeer vruchtbare vergadering, waarmee het lijkt alsof de CIP eindelijk een . effektieve werkmethode gevonden heeft.
1
. Bert Wijnands. J~
~l
A
f J,
f
sportparachutist UW blad
~ Een "demo" te BEEK in 1963.
194/8
sportparachutist
s
materiaal Verhaal met weinig woorden.
(H. Kuipers)
Zijnde "D" ringen om uw reserve "bevestigd"?
Is uw snap of quick release van een beenband ook zo bevestigd of "gerepareerd"? (kapot gesneden band werd met de hand een beetj e aan elkaar genaaid.)
aan te haken ook zo
wedstrijden
en
evenementen kalender
1974
Klausheide
W-Dld
4/5 mei
4x relatief 2x relatief
Gelnhausen
W-Dld
11/12 mei
6x groeps p. a.
4 mansteams
Hutter sdcrf
W-Dld
23-26 mei
5x groeps p. a. 4x relatief (figuren)
4 mansteams
Straatsburg
Fr.
1-3 juni
Europa-relatief-cup
6 mansteams
Ailertchen/Ww
W-Dld
13-17 juni
6x 3x 3x 3x
p, a. stijl groeps p. a. relatief
3 mansteams
dag (figuren) nacht (ster)
4 mansteams
Neudorf
Zwitserland
21-23 juni
6x groeps p. a.
8 mansteams
Teuge
Nld.
3-7 juli
Nederlandse 6x p.a. 3x stijl
indiv.
Mannheim
W-Dld
26/27 juli
groeps p. a. en relatief
Szolnok
Hongarije
23/7-13/8
13e We reldkamp. pa.ra
La FertĂŠ Gaucher
Fr.
17-25/8
10 manssterrenwedstrijd
Kamp. para
Ned. Team int.
Uiteraard zullen er meer wedstrijden gehouden worden in Europa. Doch de naam Nederlandontbreekt hier wel m. i. Niets voor een Nederlandse club om eens een internationale springwedstrijd te organiseren? Aanvullingenvan data van nationale clubwedstrijden, springweken enz., zijn van harte welkom.
sportparachutist
195/9
overzicht van vaste springgebieden knvvl-pa ra-verenig ingen NAAM PARA CLUB
SPRINGPLAATS I POSITIE
PERIODE
TIJDEN GMT
I HOOGTE
I VOORWAARDEN
in ft.
EERSTE NED. PARACHUTISTEN CLUB
loudenbosch
1 51 35 30 N 1 dagelijks 04 34 00 E
1SR-SS
112000
1 Tel. aan-/afmeld.: MATCC (05775-366) Tijdens sprongen: R/T conto MATCC op 132.35 Mhz. Geen restricties tot 3000 ft. Voor sprongen op of boven 3000 ft: tevoren toestemm. vereist van MATCC. MATCC coö rd, met ACC/SPL,
, CADETTEN PARA VERENIGING
idem
idem
idem
idem
idem
idem
"FLYING DUTCHMEN"
Zoetermeer
52 02 N 04 29 E
wo
SR-1700 1700-SS SR-SS
3000 12500 12500
Vóór elke sprong coö rd. vlieger met TWR/RTM TWR/RTM coörd. daarna met VKL-APP en ACe SPL; Sprongen boven 12500 ft zullen incid. voorkomen.
mat/mvr.
1600-SS
12000
za/zo/feestd.
SR-SS
Op dagen dat daadwerk. terr. gebr. wordt:tel. aan-/afmelden aan: TWR/SBG (03404-34222); C-VKL ACC/SPL (020-5162197); MATCC (05775-366). Voor sprongen boven 6000 ft: tevoren toestemm. V. C-VKL ACC/SPL. Na einde activiteiten: belangh. inlichten.
6000
Voor sprongen tot 3000 ft: geen toestemm. eist. Voor sprongen boven 3000 ft: v66r start~l.
za
ICARUS
IMaartensdijk
Hilversum
MOBIELE COLOmmS
IBunschoten
AID
1521030 N 05 11 20 E
I
I
52 11 30 N 05 09 E
52 14 30 N
_1\~1-E
I
I ma
t/m za
zo
I
werkdagen
SR-0800 1700-88 SR-0900
toesteD1D1.
1700 SS
I ~~O~:Ss
,6000
C V..::1 APP./SPL
-
.--.
Voor sprongen tot 3000 ft: geen toestemming vereist. Voor sprongen boven 3000 ft:
ver-
~..... ~-
060
MOBIELE COLONNES
Bunschoten
E
V;;-~~ sprongen toestemm. APP /SPL.
52 11 30 N 05 09 E
ft.
1800-SS SR-SS
6000
Voor sprongen tot 3000 ft: geen toestemming vereist. Voor sprongen boven 3000 ft: vóór de start: tel. toestemm. C/VKL APP/SPL (020-5162199), nä de start: R/T met APP /SPL. Indien geen R/T cant. : niet hoger dan 3000 ft.
ma t/m za
SR-0800 1700-SS SR-0900 1700-SS
6000
Zie Paraclub
"ICARUS"
"ICARUS"
52 07 N 05 18 E
za/zo/feestd.
SR-SS
13000
Zie Paraclub
52 14 45 N 06 02 50 E
dagelijks
SR-SS
10000
Tel. aan-/afmelden: MATCC (05775-366) Tijdens sprongen: R/T conto MATCC: 132.35 MHz. Voor sprongen boven FL 60: eerst tel. toestem. MATCCj MATCC coö rd. met ACC/SPi Sprongen vanaf FL 100 zullen incid. voorkomen.
52 43 55 N 06 30 40 E
za/zo/feestd.
SR-SS
9000
Tel. aan-/afmelden: MATCC (05775-366) Tijdens sprongen: R/T conto met MATCC 132. 35MHz.
Nieuweroord
52 45 N 06 34 E
za/zo/feestd.
SR-SS
9000
idem
Zuidpunt eiland Texel
53 00 N 04 43 E
werkdagen
1700-SS (tot 011074) SR - SS
8000
telefonisch aanmelden aan verkeersleiding De Kooy: op werkd. : vóór 16.45 uur a. t. op za/zo en feestd. : op de voorafgaande werkdag. Voor sprongen op of boven 3000 ft is geen speciale toestemming vereist van de verkeersleidingsdiensten te Amsterdan en Nieuw Milligen Radio contact wordt door deze diensten niet noodzakelijk geacht.
Leusder
Heide
Teuge A/D
..
PARA CENTRUM NOORD Hoogeveen A/D
MARINE SPORT PARACHUTE CLUB
3000
boven 3000 ft, vóór start, tel. C-VKL APP/SPL, nà start: R/T met Indien geen R/T cant. : niet hoger
werkdagen za/zo
zo
VER. PARACENTRUM TEUGE
- ................... SR-0900 1700-SS
dan
52 14 30 N
A/D
zo
::L.~ .L::::
05 21
Hilversum
-
za/zo/feestd.
PARACLUB TU-ZEVEN
springterrein
in West-Duitsland
PARACLUB AFCENT
springterrein
in West-Duitsland
I
Hoogtemeter voor reserve Altimaster polsmontage
Overall' s zowel relatief als style Amer ikaans en Necl.erlands fabrikaat
vanaf
f
95,--
DE PARA CHuTE SHOP vliegvelĂ telefoon 02157 - 706 b. g. g. 201.
Hilve.rsum
f f
160,-180,--
Sentinell en Hi-tek uit voorraad leverbaar Natuurlijk De Para Chute Shop! Mini-system,
Na tuu s !ij!z:
montage vanaf
super pro,
stylemaster
enz.
Reparaties? Meestal klaar terwijl u ... springt bij een van de gastvrije clubs op vl iegveld Hilversum met: ONZE UITLEEN PARACHUTES tevens verhuur van parachutes P. C. achtige koepels
DE LUCHT IS ZIJN LEVEN.
zowel ronde als
en de prijzen? ronde koepels 28 of 35 ft. excl. vouwen mits controle door instr. f 2,50 p. s. P. C. achtige koepels f 4, -- per sprong excl. vouwen. Reserve sprong. Natuurlijk
met of zonder pilot chute
f
2,50 per
De Para Chute Shop!
I!!~
'-
PH-WVB - oftewel KOKO - als nieuw! Foto: Willebrandts
BEAUTIFUL
Beautiful streamer, open for me, blue skies above me and no canopy, counted nine thousand, waited toa long, reached for my ripcord, the darn thing was gone.
Hans van der Stroom "aan" zijn Para-Commander
f f f f
1. 375,--
Para Commander Mie 1 en Competition Papillon Frans of Amerikaans Amerikaans Russische P. C. 23' idem 27' Para Sled Para Plane Cloud
f
1.395,-1. 425,-1. 650,-1.975,-2.295,--
28' LL wit idem gekleurd 35' Hustler modificatie
f f f
250,-295,-325,--
Natuurlijk
198/12
de Para Chute Shop!
f
STREAMER
Beautiful streamer, why must it be? White silk above me is what I should see; just like my mother looks over me; to heli with the ripcord, t'was not made for me. Beautiful streamer, follow me down, time is clapsing and here is the ground; six hundred feet and th en I can teil, if 1'11go to heaven or end up in heil. Beautiful streamer, this is the end, Gabriel is blowing my body won't mend; all you jump; happy sons of a gun, take this last warning as jumping' no fun. sportparachutist
SpI
PARACHUTESPRINGEN OOK UW SPORT'
FORT BRAGG (USA) - 1e Wereldkampioenschappen sportparachutist
RELATIEF
1973
Foto: Andy Keech 199/13
de beech-pilot We zien het voor ons. Een Cessna 8000 ft, nummer 1 weg en nummer 2 er onmiddellijk over de kop, de eerste no. 1 missen.
er achteraan.
man zoeken,
een beetje "di ven" ,
Stoppen. Rondkijken,
men. Een handgrijpen.
Tweemaal
"fl a.ren'", weer inko-
Wegzakken enz.
En dat na 600 sprongen voor nummer 2. USA, het land van de extremen. miljonair
Waar een krantenjongen
wordt en dan weer arm,
om zijn gekidnapte
dochter vrij te kopen. Dat springen, gesitueerd
om daarop terug te komen, was trouwens
in Nederland,
maar zou ook in de USA kunnen
gebeuren.
Exit uit C-130.
Het kan ook (extreem) anders. SCS is. Voor de onwetende, in een 8 man of grotere
het eerste
betekent dat iemand
ster is geweest,
het tweede dat
iemand als 8ste of later ingekomen is op een ster. niet weet wat een "ster"
Wie
is, vraagt het zijn vrouw!
In .{\rizona USA, vorig jaar de heer Randy Kempf, vlieger va~ een Beech. Verdiend zijn SCR en SCS tijdens zijn 31ste sprong. Wie zei dat relative Natuurlijk
work moeilijk was?
is dit exceptioneeel
en alleen mogelijk na zorg-
vuldige en intensive grondtraining exceptioneel
en' dan nog met een
iemand die erg "thuis"
is in de lucht.
Maar toch, een aardig en waar verhaal. (Nou nog nummer 2 zijn link-up na 601 sprongen!) B.W.
SPORT PAHACHUTE EQUIPMENT Rozenburg-Europoort Postbus 1041 Tel. 01889 - 4981
i Wij
leveren franse parachutisten RICHARD PONTV ERT.
Prijs
f
para's
springen
styleboots
Ook deze styleboots Prijs
f
99, -- per paar.
Korting mogelijk.
Het wedstrijdprogramm.a bestaat uit: Onderdeel A : 6 precisiesprongen individueel van 2600ft - opening tussen 0 - 3 sec. Onderdeel B : 3 stylesprongen van 6600 ft - opening tussen 0-25sec.
f f f
102, -75,-23,--
in de zool.
bedragen
Inschrijving: Uiterlijk 1 juni a. s. inschrijvingsformulieren alsmede het wedstrijdreglement verkrijgbaar bij uw clubsecretaris. Individuele leden kunnen e. e. a. aanvragen bij het afdelingssecretariaat.
enkels
van RJCHARD PONTVERT.
met luchtkussens
Vraagt inlichtingen of folders.
200/14
aan voeten,
109, -- per paar.
Nu ook de franse
Om deel te kunnen nemen moet men: a. minimaal aantekening C bezitten; b. in het bezit zijn van een geldige FAI-licentie; c. de Nederlandse nationaliteit bez.itten (buitenlanders mogen meedoen (buiten mededinging) - mits zij lid zijn van ĂŠĂŠn der bij de KNVvL aangesloten paraclubs).
Als de wedstrijd niet doorgaat worden de resp. teruggestort, minus f 23, -- adm. kosten.
In de zool luchtkussens. geven echte bescherming
De Nationale kampioenschappen zullen dit jaar wordengehouden op het vliegveld TEUGE en wel van donderdag 4 juli tot en met 7 juli a. s. (uitwijkdatum: 10 t/m 14 juli). De deelnemers worden in de gelegenheid gesteld om op 3 juli - tegen vliegkosten - oefensprongen uit te voeren.
Kosten: Onderdeel A : Onderdeel B : Org. kosten :
laarzen van
Negentig procent van de amerikaanse met de franse paraboots.
NATIONALE KAMPIOENSCHAPPEN PARACHUTESPRINGEN 1974.
De wedstrijd wordt beschouwd als te zijn gehouden wanneer de volgende sprongen zijn uitgevoerd: Onderdeel A : 4 sprongen Onderdeel B : 2 sprongen.
"DELTONA"
Paraboots en rug.
Foto: Keech.
U weet wat een SCR en een
Voeding: De voedingskosten 4 x warme maaltijd 3 x ontbijt 4 x lunch Voedingskosten Onkosten
zijn: - per maaltijd - per ontbijt - per lunch
voor drie dagen
f f J J f
25,45 5,40
J
30,85
3,65 1,15 1,85
Een ieder kan deelnemen aan de opgediende voeding, doch alleen inschrijven voor alle maaltijden. K.S.
reserve procedure DeelI In zijn algemeenheid zijn er een aantal zinnige dingen te zeggenover reserveprocedures. Soms moet die snel gebeuren zoals bij "total s" , sleeve weigeringen etc. Bijna steeds worden die procedures onder vrij grote mentale druk uitgevoerd. Nu hebben we al twee belangrijke vereisten aangeraakt: a. de snelheid, b. het nodige denkwerk. Weproberen dus procedures te ontwikkelen die eenvoudig zijn en snel. Ieder systeem wat teveel verschillende akti es onder verschillende omstandigheden gebruikt is per definitie fout. Hoe kan ooit iemand verwachten van een leerling met een beperkte ervaring dat hij onder hoogspanning dejuiste beslissing neemt, wanneer hij eerst de situatie moetevalueren. Nogeen belangrijk facet is het optimaliseren. Hiervoor is uiteengezet waarom er een simpele eenduidige procedure moet komen. Per definitie houdt dat al in dat niet voor iedere soort malfunctie de beste actie gekozen moet worden. Dat zou veel te ingewikkeld zijn. Bovendien zullen we zien dat eliminatie van één probleem meestal introduktie van nieuwemoeilijkheden tot gevolg heeft. Hieronder volgt eerst de geschiedenis van de reserve behandeling terwijl in de volgende aflevering de specifieke procedures onder de loep genomen zullen worden. Daarbij kunnen niet alle pro' s en con' s worden genoemd. Karst als eindredacteur wil graag ook nog wat andere artikelen plaatsen. Geschiedenis 1. Aanvankelijk sprong men zonder reserve parachute, niet eens zo dom aangezien men zo laag sprong of opende, dat er toch geen tijd voor een reserve overbleef. Wel werd het slot van een sprong zo nu en dan erg spectaculair ..... , maar het spaarde veel geld uit. 2. Al snel werd de kwantiteit van het springen in militaire dienst volvoerd alwaar men in de USA vond dat iedere soldaat voor ca $ 80, -- een tweede kans moest hebben , waartegenover men in Engeland (en ook in Nederland !) lange tijd vond, dat het grotere risico ruimschoots gedekt werd door de extra toelage die men als parachutist maandelijks kreeg. Militairen gebruiken parachutes om zo snel mogelijk aan de grond te komen, reden waarom men van laag (1200-1000 ft) tot zeer laag (800-600 ft) springt. Het zal u als geoefend springer duidelijk zijn, dat bij welke malfunct ie dan ook, van die hoogte haast geboden is. Vandaar dat men op de reserve een pilotchute monteerde. Daarbij komt dat militaire springers zeer weinig sprongen maken en geen tijd en gelegenheid hebben om zich allerlei technieken van het springen eigen te maken. Een pilotchute op de reserve, die gezien de beperkte tijd en de nauwelijks eigen gemaakte techniek, de beste resultaten gaf. Resultaten die op zich echter slecht waren en zijn. 3. Het sport-parachutespringen dat duidelijk voortgekomen is uit het militaire springen werd in z'n beginfase (de sportparachutist
zeer onstabiele vrije val) regelmatig geconfronteerd met malfuncties, waarbij men alras constateerde dat de eveneens van de militairen overgenomen pilot chute weliswaar snel werkte, maar ook de reserve parachute voerde in regionen waar vaak een slecht werkende hoofdchute. een gewenste ontplooiing verhinderde of verminderde. Toen men eenmaal akkoord kon gaan met veilige openingshoogtes, een van de facetten van de overgang van het stunt-parachutespringen naar het sport-springen, kwam men er snel achter dat de kansen voor een goede opening v. d. reserve canopy, mits men de juiste techniek gebruikte veel groter werden wanneer de pilot chute v. d. reserve verwijderd werd. Men zou dit t. o. v. het vertrouwde militaire springen de derde revolutie kunnen noemen (vrije val, stuurbare parachutes). 4. Bij het verschijnen van steeds meer gemodificeerde parachutes zoals TU' s , maar vooral bij de omstreeks 1964 gei'ntroduceerde Crossbows en PC's, kwam men ook met reserves zonder pilotchute en met de juiste techniek in problemen. Wat was het geval. Wel een malfunctie met een dergelijke canopy had vaak tot gevolg dat de stuuropening aan één zijde geheel dicht raakte, en de canopy een vrij radicale vormverandering onderging. Daardoor ontstond een :'spin" met grote draai snelheid. De geaktiveerde reserve zonder pilotchute draaide vaak in of om de canopy of lijnen van de hoofdchute. waardoor de toch al hoge daalsnelheid bepaald verontrustende vormen aannam en zodoende het plezier in het springen deed verminderen. Er moest dus iets veranderd worden. De oplossing was de "br eakaway" , hier te lande veelal deskundig maar verkeerd "cutaway" genoemd. Dat hielt in dat de springer na een malfunctie bewust zijn hoofdparachute loste en vervolgens zijn reserve opende. Daarmee voorkwam hij iedere mogelijk verwarring van de 2 canopy' s, maar introduceerde daarmee uiteraard wel nieuwe r i siko ' s nl. a. van te laag een cutaway maken, waarna de reserve te weinig tijd meer heeft om te openen; b. een malfunctie van de reserve canopy. Ook hier is het weer een kwestie van afwegen van de voordelen en de nadelen, het zoeken naar een optimum. Wanneer de hoofdchute weg is, zijn daarmee ook de belemmeringen weggenomen voor het monteren van een pilot-chute. Daardoor ontstaat een snelle en vooral nettere opening. Gaat iemand springen met een bestuurbare reserve, zonder "netting" in de stuuropeningen, dan is het gebruik van een pilot-chute zelfs een must. Het monteren van een pilot chute heeft wel twee consekwenties nl. l. bij iedere malfunctie, waarbij het matu-backpack geopend is, moet een break-away gemaakt worden. 2. de releases, de capeweIls moeten voor het maken van een break-away in optimale konditie zijn, iets wat gecontroleerd moet worden. Gaat u, die met een pilot-chute op de reserve springt volgende keer eens gepakt en gezakt voor het vliegtuig staan en probeer eens met één beweging de twee capewells te openen. Normaal heeft u daarvoor 1 11. 2 seconden. Als ik van iedereen in Nederland bij wie dat niet lukt een pilsje krijg, heb ik de kans stomdronken te worden! Zo'n uitspraak moet u aan het denken zetten en aan het DOEN. De voordelen van de break-away zijn zo groot en evident dat lang gezocht is naar een systeem voor leerlingen, die met LV s springen en met TU' s. Liefst nog met daarbij, zoals bij het piggy-back, een automatische opening van de reserve. In de USA is daarvoor het Perry-Stevens break-away system ontwikkeld. In de volgende Sportparachutist zullen we het hoe en waarom van de reserve procedure uiteenzetten voor de volgende categcr ieen: l. Leerlingen met LL'sen TU's met minder dan 75 sprongen. 2. Springers met PC's, Papillons, Clouds etc. 2.1 met borst-reserve. 2.2 met piggy-back. Bert Wijnands 201/15
een jaar UT -1 5 door wim velthuizen In het koude, vroege 1973 kwamen de eerste "Russen" ons land binnen. Ben Woltering en ik waren de eersten, die er een kochten. Dat werd gevierd met champagne en bij de eerste sprongen was Mr. Bumistrov, de Russische handels attaché aanwezig. Nu zijn we een jaar verder. Was de UT-15 al die drukte waard? Wat is er in het afgelopen jaar gebeurd? De Rus had van het begin af goede kritieken. Zo goed zelfs, dat er onmiddellijk twee U. S. versies van kwamen. De 23 en 27 voeter, die door de dollar krisis veel gunstiger op onze 'markt lagen. Ik schat dat er in '73 zo'n 40 russen in ons land kwamen, waarvan maar weinig "ras echte" . Inmiddels zijn er buiten Rusland ervaringen opgedaan. Nog steeds staat de Rus in het middelpunt van de belangstelling, maar verschillende teams hebben een goede reden om toch geen Rus te nemen. Waarom niet? Wel in Frankrijk bijvoorbeeld is de hele markt "EFA" wat de klok slaat. De Franse springer krijgt zijn chute van de club en dat is automatisch een Franse. Het U. 3. A. team wordt fors gesponserd, waarbij het materiaal altijd wel door één van de grote fabrieken geschonken wordt, dus ook geen keuze. Toch heeft de originele UT-15 een aantal voordelen, die het overdenken waard zijn. Daar is b. v. het materiaal: de koepel, gemaakt van drie soorten nylon met verschillende poreusiteit en de vanglijnen van losgeweefd soepel nylon zonder stugge kern, die de chute, een grotere soeplese geeft vanaf de opening tot de landing. Daar is b. v. de modificaties: openingen in de voorkant (die weinig effect hebben tot het moment waarop je flink aan de toggles gaat hangen) en vooral ook de openingen in de top (die de opening erg positief maken, d. w. z. niet te snel, maar geen of nauwelijks kans op "plakken" van voorof zijpanelen) er zitten liefst 16 slots in de top, bij de Papillon 7! (Bovendien wordt de opening gunstig beïnvloed door de "ophanging" van de kroonlijnen. )
centre lijnen goed is!) een voorwaartse snelheid, diebij de conventionele chutes vrijwel ongekend is. Doordebi zondere top constructie - je weet wel al die slots - met het Hi-Po nylon is de UT-15 echter een canopie, dieh goed op half-brakes te manouevreren is. Terwijl we in de afgelopen jaren steeds meer van dev: lijnen afhaalden om een stijl ere en daardoor zekere fina), bij de precisie te hebben, vangt de UT-15 dit op doorde bijzondere eigenschappen bij het werken met de toggies laag. Het kost wel een paar sprongen om precies te we' wat je - vooral bij wisselende omstandigheden - precies moet doen om 100% uit de canopy te halen. Om b. v. een kleine overshoot op het laatste momentgo te maken is het beter om deze voorzichtig aan te trekken op het laatste moment helemaal door te halen, waardoor je werkelijk rechstandig naar beneden komt. Hetzelfde effect krijg je echter ook als je vanuit full-brakes je toggles laat schieten! Hoewel we allemaal nog wat moet, wennen aan dit soort dingen, voorspel ik toch, dat bij de komende Nationals op Teuge tenminste 5 "echte" russen bij de eerste 10 zullen zijn, hoewel PC' s en vooral Era's door de ervaring van de springers met de canopy niet uit, gevlakt mogen worden. Na een jaar gebruik heb ik gezien, dat je veel met de UT-15 kunt doen. Je kunt hem vouwen zo je wilt netjesof' geschud, in sleeves of PODs, met één of twee van de bijgeleverde pilot chutes, je kunt tot 1 meter van de lijnen afhalen al naar je gewicht of wensen, maar je kuntook heel goed met de lange lijnen werken, mits je de centrelijnen altijd langer houd. Veel tips kreeg ik van Gene Eland (USA)die er zo'n 300 sprongen mee heeft gemaakt, waarvan 112 DC's, waarvan meermalen 10-13 achter elkaar!
m fl
De tekening geeft een idee van de drie grote stuw-openingen achterin, die zo duidelijk groter zijn dan van PC of Papillon. (UT-15) De achterste 5 panelen stulpen uit naar achteren net als bij de PTCH's.
Iets waar de Russen jarenlang naar gezocht hebben en wat aanvankelijk nog al problemen gaf. Het schijnt, dat dit ontwerp voor een deel aan een Russische vrouwebrein ontsproten is! Dan is al opvallend dat er drie knotsen van openingen voor de stuwing in voorwaartse richting zorgen. De PTCH typen hadden dat ook al. Hierdoor heeft de UT-15 (mits de ve rhouding in spanning tussen vanglijnen en 202/16
Bij de foto: Hoewel niet elegant, geeft deze foto toch een behoorlijk beeld van de vele vertikale slots in de UT-15. Door de laagste van de twee rijen horizontale slots voorin, wordt het onderste deel van de frontpanelen vaak ingedrukt. Ik zou wel eens willen proberen die onderste frontpanelen er uit te halen. sportparachutist
sp-
e bij e bijnet heel
'vangfinale r de les weten cies
Twee en en half jaar deed ik dienst, gaf m'n volle medewerking en sloofde me uit. Zo'n slordige twaalfhonderd uur draaide ik, soms op volle toeren om Piet, Fres, Koos en Wim, Max , Theo, Dik, Jaap en Dries, Jan, Karel, Kees, Robert en Theo, Guus, Ton, Ad, Eric, Freek en ja, die moeilijke naam ... Tjietske en nog veel meer van die rare snuiters naar boven te brengen. Na me rot gewerkt te hebben, sprongen die knakkers uit me.... '. Veel ziekten heb ik niet gekend, dus daar boffen die jongens mee. Eén keer, ik weet nog goed, hadden ze me verhuurd. Ik dacht dat die knurft me als maaimachine had aangenomen, maar in plaats van op het gras te beginnen, 'woudie vent dat ik met m'n prop op het beton begon. Ja... kom nou ... heus dat ie krom was. Het was dat ik snel reageerde en m'n peut afzette, anders had het ook nog m'n ingewanden gekost. Met die vent zijn die knullen nog aan het protesteren, nee ik bedoel procederen. En nog een keer ... , het schiet me ineens weer te binnen ... we vlogen in Hoogeveen, Fred had m'n knuppel vast, ik schrok me rot, een stekende pijn in één van de kamers van m'n hart, ik was net aan het klimmen, mijn knuppel voelde de natte handen van Fred ... Na de landing begaf ik het, maar was weer blij om op te grond te staan. DE jongens stonden zowat te janken, behalve één ... de vent die door m'n medegenoten verhuurd ... Dät waren nou mijn ongemakken. En dan gaan ze in november vertellen dat ik op ben ... nounou, ik kon het zeker nog dertig uren volhouden. Weetje wat ze gedaan hebben? Een vergadering gehouden over mIJ... , heerlijk, een vergadering alléén over mij .•. en moeilijk dat ze het hadden ... er zou geen drank meer voor mij komen en ze zouden me verkopen en ze zouden me inruilen voor een zekere PH-JAB, nou mot je meemaken, heb je je nou zo voor uitgesloofd . voor zo'n JAB, hij heeft MIJN jongens op oude jaar nog uit z'n bast laten springen ... Uiteindelijk zouden ze mij direkt naar het ziekenhuis sturen, al was niet iedereen het er mee eens, op de gok van de dranklevering af. Zoveel eerder zou ik weer op de been zijn. Maar eerst nog een hele echte bespreking tussen Koos/Fred/Koos en de hoogste heren van een zekere Air-Service. Ik heb het hele gesprek gehoord en ik geloof dat ze allemaal blij waren, op één na, die van de centen ... Afijn, ik naar Teuge, (daar barst je ook trouwens van al die idiote passagiers). Makenze me daar helemaal kaal, tot op het bot, m'n ingewanden eruit, m'n hart weg, m'n spraakvermogen foetsie ... ik kon wel huilen. En lang dûren ... Tot begin maart heb ik daar in m'n inter lokkie gestaan, het ergste was dat ik m'n mooie plaatje op m'n staart 'kwijt was, jeweetwel, die driehoek. Nu heb ik dan eindelijk een nieuw pak, nieuwe ingewanden en hart. Ja, ja, ën een transponder. Nadat de jongens van Schiphol iedere keer maar weer vroegen om zo'n ding, heeft de penningmeester maar gehapt en zo'n geval in me laten stoppen. Alsof ik het niet waard ben ... GIERIGAARD! Ik heb over de prijs van de operatiekamer horen smoezen ... De vent is zich rot geschrokken, ik zie hem al tellen .... hij zal wel weer een aktie onder de leden op touw gaan zetten, maar dat weet je niet van mij, hoor ... En nu sta ik weer op m'n plaats op Zestienhoven te geuren en te grozen, alleen en dat vind ik wel vervelend, m'n plaatje op m'n staart hebben ze er nog niet opgezet en niemand weet hoe ik heet, want ook m'n naam is er af. Als vliegtuig staat het misschien wel gek, maar ik wil toch even wat zeggen tegen m'n "knuppelvasthouders" .
goed kken en Ioo r de oeten j de
sen :fa's t uit-
es of l bij-
len )k trelOO i
Koos, Fred, Leo, Ton en in het verleden ook Nico, bedank voor het voorzichtig en met beleid hanterènvan m'n knoppies en m'n benen. Ik hoop dat ik jullie nog dikwijls zie ... Weer 1800 uren voor de boeg en dan misschien nog extensie als ik m'n best doe ... en dat zal ik ... Wat zullen we weer allemaal meemaken, hoeveel van die gekleurde koepels zie ik weer onder me uit gaan ... , hoeveel gekanker zal ik weer moeten aanhoren, hoeveel gelach, hoeveel plezier zal ik weer zien en ... misschien zie ik nou eindelijk eens een klubhuis ... (ik hoor er wéér over smoezen ... ). groeten Koko (opgeschreven door Koos Groeneveld) .
mijn leven bij de flying dutchmen
rvan
en 5.
)r1geont.-
ist
wereldkampioenschappen parachutespringen
1974
De twaalfde (12e) Wereldkampioenschappen worden gehouden van 25 juli tot 12 augustus a. s. in Hongarije. Het springterrein ligt 2 km verwijderd van het stadje Szolnok (100 km ten oosten van Boedapest). Als droppingsvliegtuigen gebruikt men de AN-2 (voor precisiesprongen) en het hefschroefvliegtuig MI-8 (voor stylesprongen) . De dertiende Wereldkampioenschappen (1976) zullen plaatsvinden in Ital ie,
automatisch aanwijzende doelschijf (dead-center) Voor de eerste keer wordt tijdens de Wereldkampioenschappen gebruik gemaakt van een automatisch aanwijzende doelschijf. Dit is een vinding van Russische springers. Het model heeft om de nul-schijf (middellijn van 10 cm) nog een 10 cm brede rand. Iedere centimeter heeft op instrument een eigen klein lampje hetwelk gaat branden als i een bepaald punt op de schijf wordt aangeraakt. Een lichte vingerdruk is al voldoende om een aanwijzing te registreren. De constructie van de schijf (die uit een speciale stof is vervaardigd) ziet er zeer solide uit. Men kan de schijf ruw behandelen zonder dat .e r een wijziging komt in de aangegeven resultaten. Deze schijf kan voor ca. 2000 sprongen gebruikt worden. Bovendien is het mogelijk om de schijf groter te laten maken tot 50 cm en meer. De prij s is helaas nog niet bekend. .
personalia GEBOREN BASTEN zoon van het echtpaar Kees en Bertie H eeg. 22 februari j.1. te Silvolde. Het zweefvliegendspringend echtpaar wensen wij van harte geluk. GEHUWD Ja, u heeft het allen kunnen lezen. Charles SCHUILENBERG en Jeannet van VULPEN zijn op 27 februari j. 1. op de enige denkbare wijze in het huwelijk" gesprongen". Charles en Jeannet wij wensen jullie veel gelukkige jaren en VAN HARTE GEFELICITEERD.
sportparachutist
203/17
•
._>"~ .•• • _
•••••• ..-~.
..•~:. Q~.-v..
- ••.....,... ••....::JU,..,."
.44
..•..-......
.....:.t~••
__ •
__
....r;...:..:.L. _
~~
:.J..~ __
~."-'I-
c..~
...•••.•.••..•. _~_~_
••••• ,,\. gi40-
••.••,
~ "-4
• .--.._
.
nieuws uit de • • veren 19 Ingen
~rnrn Para Centrum Noord al vroeg in het jaar aktief! Voor P. C. N. begon het seizoen al heel vroeg met in het weekend van 23/24 februari een opleiding in een sportzaal en leslokaal van de JWF Kazerne te Assen. Jammer dat het bestuur bij haar planning in de wintermaanden één ding had vergeten, nl. Carnaval! Juist op de 23e februari' s-avonds was overal in het land iedereen met dolle vreugde bezig het carnaval te vieren en een aantal kandidaten voor de eerste parachutesprong liet deze sport voor wat het was en maakte liever andere sprongen. Maar toch kwamen een twaalftal leerlingen opdagen en van deze twaalf maakten zondagmiddag de 24e februari hun eerste sprong in de weilanden van vader 't Hooft in Nieuweroord. Het weer was zelfs zo goed dat ook iedereen nog een tweede sprong maakte en als u dit leest hebben de meesten al weer de aantekening A behaald. P. C. N. is een jonge aktieve club en ondertussen zijn er al weer een aantal opleidingen achter de rug en de jaarlijkse terugloop na 31 december is al weer haast ingehaald. We hopen dit jaar het aantal opleidingen wat vorig jaar ruim honderd leerlingen was te verdubbelen. Op zaterdag 2 maart was de officiel e seizoensopening en vele leden sprongen op die dag de wintermoeheid uit hun benen, wat' s avonds nog eens werd afgespoeld met wat gerstenat en een lekker hapje en wat feestgenoegens. Dat iedereen vol goede moed was vwb het seizoen, bleek wel uit het feit dat iedereen zo hoog nodig moet gaan trouwen. Was "onze" Jan Edeler al begonnen met het wisselen van zijn vrijgezellen leven voor het huwelijksbootj e, nu wilde, de altijd aktieve Charles Schuilenburg, de chef instrukteur van P. C. N. dit voorbeeld zsm volgen en op 27 februari stapte hij met Jeanette van Vulpen onze enigste vrijevalSTER en hulpinstrukteur van PCN in het huwelijksvliegtuig en samen lieten ze zich in een lange vrije val naar het gemeentehuis van Gorssel brengen, waar ze in springoverall elkaar het Jawoord gaven. Voorwaar een prachtig iets wat de dagbladen dan ook onmiddellijk meldden en soms in geuren en kleuren met wat sensatie brachten. Och, en dat was ook niet zo erg, want inderdaad, Charles miste in zijn zenuwen, eindelijk eens het doel maar dat zal hem wel niet meer zo dikwijls overkomen, nu hij is getrouwd. Uiteraard zal een en ander geen enkele verandering brengen en we zullen Charles en Jeanette nog dikwijls genoeg op het vliegveld zien, al zal Charles het nu wat gemakkelijker krijgen omdat een tweede instrukteur, nl Joris Hercules zich bereid heeft verklaard om bij PCN de gelederen te versterken. Dat het druk zal worden bij PCN is zeker, moeilijkheden met vliegtuigen zijn opgelost, omdat er nu een contract is gesloten voor het gehele jaar met een vliegtui geigenaar , dus er staat nu altijd een vliegtuig klaar voor wie een sprongetje wil maken. H. Beuzel
waardoor
gedurende de rest van de dag het bierglas-heff beoefend werd. Tot ieders opperste verbazing echter was het zondagmor gen kastelenweer met zo'n 2-4 meter wind en werdom 09.00 uur door de wedstrijdleider Cees Kokkehet startsein opgegeven. Er waren 12 sticks ingedeeld, waaronder 3 sticks bemand door springers van het Nationale Team, dat niet meestri voor de prijzen. 1.p. v. de geplande 4, werden 3 groepsprecisie-sprongen gemaakt, waarvan zowel een individueel-, als een groepsklassement werd bijgehouden. Goede resultaten boekten Peter Levering, Bert Wijnands en Gerard van Beek, die menige crack achter zich wistte laten. Dat echter over het algemeen het vouwenvanhoge kwaliteot was, dan het springen, kan men opmakenuithet feit, dat alle koepels normaal opengingen en het werkvan de juryleden vooral aan de rand van de bak lag. Organisatorisch verliep de wedstrijd vlekkeloos, wantna de landing kon er rustig, onder het genot van muziek,op zeilen gevouwen worden, alvorens men na oproep werd teruggereden naar het vliegveld. ---------------------Tevreden of niet, men was het allemaal vrij snel vergeten en daarom werd het na de prijsuitreiking door de E.N.P. voorzitter Rob van Hoof de hoogste tijd geacht om zichte wijden aan andere dingen dan aan het springen.
i. p. v. het ripcord-trekken
Individueel klassement
Groepsklassement
l. Levering
2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9, 10.
0.64 0.82 2.21 3.56 4.10 4.19 4.41 5.26 5.69 6.09
Wijnands Pellens/v. Beek Las schuijt Jr. Willebrands Luys Blietz v. Beurden Holland Thijssen
1. Blietz Thijssen Pellens
12.71
2. Verschoor Willebrands Lasschuijt Jr.
21.49
3. Woltering Siering Levering
28.91
4. Luys Talenaars 32.40 Hoefnagels A.G. Bouquet
P. H. COX met ·de "in springers". "DELTONA" SPORT PARACHUTE EQUIPMENT Rozenburg-Europoort Postbus 1041 Telefoon 01889 - 4981
Uit Frankrijk ontvangen de originele parachutisten brillen. Gekeurd en getest. Deze kosten normaal DELTONA prijs
f f
39, --. 27, --.
~rn~rn
Overalls van RICHARD PONTVERT. Model par a - s t YI e . Geheel uitrisbaar .
Inspringwedstrijden
Prijs
Op zaterdag 2 maart j.l stond reeds vroeg in de morgen een dertigtal enthousiaste springers kant en klaar om eens te bewijzen, dat para' s wel iets meer kunnen, dan opscheppen, vouwen en drinken. Jammergenoeg konden de weergoden deze hang naar prestaties niet waarderen en werd de wedstrijd daarom tot de volgende morgen uitgesteld,
Para draagtassen
204/18
Foto: KS
Kleur wit of oranje.
Prijs
f
f
79, -- per stuk.
29, -- en
Para-vlieg-jacks. Prijs f 68, --,
voor boots, helm en kleding.
f
39, --. Kleur legergroen
- gevoerd.
sportparachutist
DE VAL
'TI
~-----------------_. ~d
:e
-- I :::.
I
wi.f{Or1 iWE HET ~Oi'N • -U-i \J~~~CXVl ~ WE \-\El EIEiéNl;!iIÇ.-lE ~ ~ Gk.»JOO~ .~I1~-l 2:1T fJ()() Q::N NAtiL IN rlF~'z.1\i.. 11\ I"'\~ ;<:-;;:;G-6ë;N. _
t1DJ;T t:>1\-r NoU
1 C;,;:,fit,S t-fAA~CP
~~~! D~T ~,qN lDCtI ~IET Qs"2oNC::::.-=?iJ,N ...JF Ht16 Tpp\J~NÇ COI'î uEJ,.. EI=-N &.l=~
4AN ~
~N"ÎEN.'
WORDT VERVOLGD
bergssingel170a
holland aviation
rotterdam tel. 01 0-370534
Konin
FABRIKANT VAN PARACHUTISTEN-OVERALLS, VLIEGKLEDING EN LUCHTVAART-UITRUSTING
1. PARACHUTISTEN-OVERALL KLEUREN.- .. ORANJE, ZWART, ROOD EN BLAUW; MATÈN •.. SMALL, MEDIUM EN LARGE; f 65,-IDEM ... GEBLOKT, BIJV • ORANJE/ZWART, ZWART/ROOD ETC. f 70,--
PARA-OVERALL-SPECIAAL ALS BOVEN, ECHTER ZONDER SIERSTREPEN; MAAR WEL, NYLON RITSEN, VERSTEVIGDE KNIEEN, ELASTISCHE BANDJES AAN DE PIJPEN, 1 BORSTZAK, t BENEDEN ZAK, 1 MOUWZAKJE (VOOR BREVET), TRICOT KRAAG EN ARMBOORDK" ENZ; f 90,-(ALLEEN OP BESTELLING) .
3. WINTER PARACHUTISTEN HOOGTEMETER, DEZE ZIJN NIET GOEDKOOP - MAAR WIJ DURVEN WEL TE STELLEN DAT DIT EEN VAN DE BESTE HOOGTE· METERS IS DIE U ZICH KUNT WENSEN f 215,-4. PARA INTEGRAL ST. CRISTOPHE 5. PONTVERT
VERDER
HELM
PARA BOOTS
LEVEREN
f
59,--
f
109,--
WIJ U O.A.:
VLIEGERJACKS
f
57,95
PARA CHUTE-TASSEN
f
27,50
KLITTENBAND 2. VLIEGER
206/20
HANDSCHOENEN
f
16,95
STOPWA TCHES
ENZ.,
ENZ.,
ENZ.
sportparachutist
sp