[k] by k kalamari

editorial

Xριστούγεννα, ημέρες χαράς και χαλάρωσης!

Ημέρες, που ξεφεύγοντας από τους εξοντωτικούς ρυθμούς της καθημερινότητας, θα παραμερίσουμε άγχη και προβληματισμούς, θα νιώσουμε πιο ελεύθεροι. Κι ίσως, προσπερνώντας το εγώ μας, γίνουμε πιο γενναιόδωροι, πιο φιλάνθρωποι. Και στη δύση του 2008 θα κάνουμε τον απολογισμό της χρονιάς που έφυγε προγραμματίζοντας ανελέητα για πράγματα που δεν κάναμε. Όμως αναρωτιέμαι, μήπως πρέπει να βλέπουμε τη ζωή μέσα από τα μάτια ενός πιτσιρικά που απολαμβάνει τη μαγεία της κάθε στιγμής κι ενθουσιάζεται με τα μικρά κι ωραία; Ας ευχηθούμε στο 2009 να ξυπνήσουμε περισσότερο ανθρώπινοι αδιαφορώντας για το επιφανειακό και ανακαλύπτοντας ότι η ουσία όλων βρίσκεται στην απλότητα και στη μεγαλοπρέπεια της ψυχής ! Bonne annee!!! Ερμίνα Συρρή Γενική Διευθύντρια της Σχολής

τεύχος 7

Διανέμεται δωρεάν La Press Libre

ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΑΜΑΡΙ 06 Παραμύθια της χαλιμάς 08 Να τα πούμε; 10 “σάν κάτι ξεχασμένα σινεμά” 12 ξανά παιδί... 14 λίστες αποφοίτων 18 έλα να σε πάω μια βόλτα! (καταστήματα αποφοίτων)

Διεύθηνση περιοδικού: Επιμέλεια Ύλης - Σύνταξης: Σχεδιασμός: Τυπογραφείο: Διαφημιστικό τμήμα:

Ερμίνα Συρρή Μαρία Φαρδέλλα Στέφανος Μιχαηλίδης Europaper Αλέξης Τσιότσης

Σ’αυτό το τεύχος συνεργάστηκαν: Δέσποινα Πολυχρονίδου, Δημήτρης Νάσκος , Κωνσταντίνος Καρεμφύλλης, Γεωργία Καλούση , Κατερίνα Φαρδέλλα .

38 κάτι για να θυμάσαι... 40 Green X-mas Ας είναι τα Χριστούγεννα Πρασινα 42 Οικολογικά Χριστούγεννα 44 δείτε τι κάναμε! 56 disKoπροτάσει

Εάν θέλετε και εσείς να μπείτε στο περιοδικο αποφοίτων της Σχολής Καλαμαρί Επικοινωνήστε: Eλληνογαλλική Σχολή Καλαμαρί Mαρία Φαρδέλλα Μαντώ Γαβριηλίδου Tηλ.: 6972183273 e-mail: c2_square@yahoo.com Tηλ.: 2310472115

Μου ζητήσες να γράψω κάτι για τα Χριστούγεννα… μιας και το καινούργιο τεύχος κυκλοφορεί την περίοδο αυτή και έχει χαρακτήρα γιορτινό…

Πήρα λοιπόν ένα μπουκάλι κρασί, έβαλα ν’ ακούω κλασική μουσική (έτσι για να μπώ και στο κλίμα) και κάθισα εμπρός στον υπολογιστή ανοίγοντας μια λευκή σελίδα του Microsoft word… ο κέρσορας αναβόσβηνε για ώρες δίχως να καταγράψω ούτε μια λέξη…

Θυμάσαι πως μετρούσαμε τις μέρες με αγωνία ν ανοίξουμε τα δώρα που είχαν αφήσει οι δικοί μας κάτω απ το δέντρο?

Θυμάσαι την χριστουγεννιάτικη γιορτή που κάναμε στο σχολείο στην 3η λυκείου ξενιχτισμένοι έχοντας δεί το ξημέρωμα στο καφενείο «λευκός πύργος»;;

Σε πληροφορώ πως κοιτούσα τον τοίχο τόσο βαριεστημένος και αδιάφορος όσο δεν φαντάζεσε… όχι μόνο δεν είχα όρεξη να συντάξω κάτι , αλλά ήθελα και να το σπάσω από τα νεύρα που μου δημιουργήθηκαν όσο περνούσε η ώρα…

Θυμάσαι εκείνα τα χριστούγεννα του ’88 που παίζαμε μέρες ολόκληρες χιονοπόλεμο?τι σαβούρντες...

σταμάτα να επεμβαίνεις ρε παιδάκι μου!!!! ...αφού είχα πιει όλο σχεδόν το μπουκάλι άρχισα να σκέπτομαι το εξής…

Τύφλα πλέον.....

“τα χριστούεννα δέν αφορούν κανέναν” “τα χριστούεννα δέν αφορούν κανέναν” “τα χριστούεννα δέν αφορούν κανέναν” Θυμάσαι που όλα μας αφορούσαν σα να ήμασταν το επίκεντρο του κόσμου; Αυτή η σκέψη στροβίλιζε στο μυαλό μου για ώρες πολλές... Νομίζω πως είναι ένα ψεύτικο και απατηλό παραμύθι για παιδικά μυαλά και όχι για παιδιά. Για ποια Χριστούγεννα να γράψω?? Ποιος νοιάζεται για γραφικότητες?? Ποιός νοιάζεται για την αναπαράσταση μιας γέννησης μέσα σε μια φάτνη και για το άν θα φτάσουν οι μάγοι;; Άσε που όταν λες Χριστούγεννα περισσότερο σου έρχεται στο νού η πρωτοχρονιά, οι διακοπές, η εικοσιμία και τα μελομακάρονα!!! Τι δώρα θα ανταλλάξεις δίπλα στο δέντρο , τι θα φορέσεις, που θα γλεντήσεις, πόσους πρέπει να συγχωρέσεις και φέτος να σου μπει καλά ο χρόνος!!!

Τώρα θυμήθηκα την αποβολή που είχα πάρει...!

ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ;;;;;;;

Έχεις υπόψη σου πως σου γράφει ένας άνθρωπος που ασχολείται δώδεκα χρόνια με την εκκλησιαστική βυζαντινή μουσική και πως πιστεύει σε μια ανώτερη δύναμη…

Θυμάσαι που άκουγες metallica;

Θυμάσαι που σου είπα να σταματήσεις να με διακόπτεις; Το θρησκευτικό νόημα και η ουσία της γέννησης απέχει πολύ απο το χαζοχαρούμενο κλίμα των Χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς…θα σε παρακαλέσω να σκεφτείς κάτι πριν σου ευχηθώ καλές γιορτές… Πές μου ειλικρινά… το 2009 ποιος νοιάζεται να γιορτάσει κάποιον τον οποίον κι αυτοί που υποτίθεται τον εκπροσωπούν τον έχουν ξεχάσει;

Θέλεις να κλείσουμε τα μάτια και να ονειρευτούμε όλα αυτα που ψιθιρίζαμε στα 16 μας.;

...to be continued

τατόπουλου) του Χρήστου Σουλ (πάνω σε μια ιδέα

ου

του Δημήτρη Νάσκ

Ο πλησιέστερος κινηματογράφος από το σπίτι μου ήταν ο κινηματογράφος καπιτολ. Από το 1989 μαθητής του δημοτικού πήγαινα εκεί. Ήταν το μοναδικό μέρος που μου επέτρεπαν οι γονείς να πηγαίνω μόνος. Τρία λεπτά το πολύ. Βρίσκονταν σε ένα στενό, κάθετο στην οδό 25ης Μαρτίου. Εκεί θυμάμαι είχα δει ταινίες που σημάδεψαν την παιδική ηλικία. Το τζουρασικ παρκ! Τότε που οι δεινόσαυροι κυβερνούσαν τον κόσμο. Το ιντιάνα τζοουνς και η τελευταία σταυροφορία! Η ματαιοδοξία, η υπερβολή, η απληστία και η αγωνιά των ανθρώπων που καναν ότι θελαν στον κόσμο για την αθανασία. Ο εξολοθρευτής! Μια παράξενα προφητική ταινία για τον καιρό που οι μηχανές θα κατακτήσουν τον πλανήτη… και άλλα πολλά όπως το σινεμά ο παράδεισος, το απέραντο γαλάζιο… Θυμάμαι σαν χαμήλωναν τα φώτα και σκοτείνιαζε η αίθουσα κάτι φωτίζονταν στο μυαλό μου. Ένας αλλιώτικος κόσμος πιο όμορφος άστραφτε στην φαντασία μου. Το αγάπησα το καπιτολ… Αυτοί οι μικροί κινηματογράφοι έκλειναν το καλοκαίρι και άνοιγαν το φθινόπωρο αφήνοντας μια επιγραφή αισιοδοξίας και υπόσχεσης που έλεγε -ραντεβού τον Σεπτέμβρη-.

Το 2001 λοιπόν τον Σεπτέμβριο λίγο μετά την επίθεση στους δίδυμους πύργους κατηφόριζα την Μαρτίου σκεπτικός. Μόλις έφτασα στο κάθετο σοκάκι που ήταν το καπιτολ έκανα ενστικτωδώς δεξιά για να δω τι προβάλει τη νέα κινηματογραφική σεζόν. Σαν έφτασα μπροστά στην είσοδο αντίκρισα κάτι φρικτό κάτι που αδυνατώ να σας μεταφέρω με λόγο... Ολόκληρη η πρόσοψη ήταν καλυμμένη με εφημερίδες, δίπλα πεταμένα άτσαλα κομπρεσέρ και φτυάρια, πιο δίπλα φορτηγά έφερναν τσιμέντο και πάνω ψηλά αντί για την επιγραφή -ραντεβού τον Σεπτέμβρη- μια επιγραφή απρόσωπη και κρύα σαν σκοτεινό ψυγείο που έλεγε προσεχώς σουπερ μάρκετ!! Τα μάτια μου άδειασαν, τ’ αυτιά μου δεν άκουγαν και όλες μου οι αισθήσεις παρέλυσαν. Ήταν φρικτό το θέαμα… Όλοι αυτοί οι ήσυχοι και μικροί κινηματογράφοι δεν άντεξαν εμπρός στη δυναμική των πολυχωρων με τις 10 αίθουσες για ταινίες, με τα μπιλιάρδα, με τα ατέλειωτα παρκινγκ, με τα κινέζικα εστιατόρια, με τα γυραδικα, τα μαγαζιά, τα κοσμηματοπωλεία… Δεν άντεξαν και χάθηκαν ολοκληρωτικά στο ανεπίστρεπτο της ζωής… Όπως χάθηκε ο 20ος αιώνας και η 2η χιλιετία.

Λέξεις όπως –παγκοσμιοποίηση- και -παγκόσμιο κέντρο εμπορίουστριφογύρισαν στο μυαλό μου και χωρίς να το θέλω τις συνδύασα από τότε με τον κινηματογράφο καπιτολ. Ο αιώνας άλλαξε λοιπόν το ίδιο και η χιλιετία κι εγώ για όλα αυτά έχω να αντιπαραθέσω ένα μικρό τραγούδι που εξυμνεί έναν χαμένο εφηβικό έρωτα με τον συμβολικό τίτλο Σαν κάτι ξεχασμένα σινεμά… ‘’σαν κάτι ξεχασμένα σινεμά που κλεισαν τον Σεπτέμβρη ραντεβού κάποτε μας ένωναν τόσα πολλά τώρα ο ένας μια σκιά στη μνήμη του αλλουνού σαν κάτι ξεχασμένα σινεμά που έπαιζαν ένα καιρό το la vita est Bella κωμωδία η δράμα τελικά έκρυβες πάντα μέσα σου βαθιά σαν κάτι ξεχασμένα σινεμά που την παλιά τους αίγλη ζητάνε κι ας γνωρίζουν καλά πως ίδιο τίποτε δεν θα ‘ναι σαν κάτι γκρίζα σινεμά που το χρώμα τους ζητάνε’’

Η πρώτη προβολή ταινίας έγινε στις 3 Ιουλίου 1897 στο Καφέ-μπυραρία Η Τουρκία. Το γεγονός κατέγραψε σε μια μικρή είδηση η εφημερίδα Journal de Salonique η οποία σημείωνε «Οι περίεργες φωτογραφίες, ζωντανεμένες από την πρωτότυπη αυτή ανακάλυψη, εξελίσσονταν μπροστά σ’ ένα έκπληκτο κοινό, που δεν έπαψε ούτε στιγμή να θαυμάζει ένα τόσο θελκτικό θέαμα».Η αναφορά στα Παρισινά τοπία που παρουσίαζαν οι ταινίες μας αφήνει να υποθέσουμε ότι μπορεί να ήταν ταινίες Λυμιέρ.

ανά παιδί

Πόσο θα θελα να γυρίσω το χρόνο πίσω να ξαναγίνω παιδί , να πάρω το καλαντάρι μου και να τρέξω στις γειτονιές με τους φίλους μου και να πώ τα κάλαντα.Πρωί πρωί αξημέρωτα με το ζεστό μου σκούφο και το κασκόλ που κρέμαγα στο λαιμό και ζέσταινα τα χέρια μου είχε και τσαντάκι με φερμουάρ κι έβαζα μέσα τις δραχμές, τα πενηντόλεπτα που μας δίνανε άντε και κανένα δεκάρικο απο κανέναν χουβαρντά. Τι χαρά ήταν εκείνη όταν τα μετρούσαμε στο τέλος κι έφταναν να πάρουμε ένα παιχνίδι ή ένα δώρο στη μαμά που γιόρταζε ανήμερα τα Χριστούγεννα. Δέν είχε ξημερώσει ακόμη και ήμασταν όλοι έτοιμοι , ντυμένοι με τα καλά μας να πάμε στην εκκλησία. Νύσταζα , γκρίνιαζα μα δεν σήκωνε κουβέντα ο παππούς η γιαγιά , η μαμά ο μπαμπάς όλη η οικογένεια στη σειρά. Δέν άκουγα και δεν πολυκαταλάβαινα τι έλεγαν τόσοι παπάδες και τόσοι ψαλτάδες, ένα ήταν μόνο σίγουρο , υπήρχε μεγάλη συγκίνηση για τη γέννηση του χριστού. «καλά καλέ μαμά κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια μιά φορά γεννιούνται όλοι , ο χριστός γιατί γεννιέται κάθε χρόνο?» «Χρόνια πολλά , χρόνια πολλά» μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι όλοι ανταλλάσαμε ευχές. Πρόσεχε θα γλυστρίσεις , μην αφήνεις το χέρι του παππού έχει πολύ χιόνι απ δώ που ναι αφράτο να περπατάς!! Ήθελα τόσο πολύ να γυρίσουμε γρήγορα στο σπίτι. Πότε προλάβαινε η μαμά και τα ετοίμαζε όλα , το τραπέζι στρωμένο με τα κουλουράκια , τους κουραμπιέδες , τα μελομακάρονα κι εκείνη την απίστευτη μυρωδιά της κανέλας. Το τσάι ζεστό, έτοιμο στην τσαγιέρα κι όλα στρωμένα πάνω στο τραπέζι σ ένα κατάλευκο κολαριστό κεντημένο τραπεζομάντηλο.Πρώτα τον καφέ του παππού , ύστερα το τσάι της γιαγιάς και μετά όλοι οι άλλοι. Τι μυρωδιές, τι αναμνήσεις μου έρχονται στο μυαλό... Εκείνη η γλυκιά ζεστασιά της πύλινης σόμπας που έκαιγε στο σαλόνι, εμείς γύρω απο το δέντρο προσμένοντας να ανοίξουμε τα δώρα μας. Ιεροτελεστία το γεύμα με τη γαλοπούλα τη γεμιστή κι ένα σωρό λιχουδιές και το κρασί στην κρυστάλλινη κανάτα, τα ποτήρια που έβγαιναν απο το σερβάν ειδικά για κείνη την ημέρα και το απόγευμα δεν προλάβαινα να τρέχω κι εγώ πίσω απ τη μαμά ν ανοίγουμε την πόρτα στους καλεσμένους που έρχονταν για τη γιορτή της....κι εκίνη καμαρωτή με το γκρενά

που έρχονταν για τη γιορτή της....κι εκίνη καμαρωτή με το γκρενά , μπορντώ μακρύ της φόρεμα τα ξανθά μαλλιά της μαζεμένα να φαίνονται τα υπέροχα σκουλαρίκια της που φέτος της πήρε ο μπαμπάς...και στο σαλόνι το γραμμόφωνο να παίζει.... Το χέρι στην πόρτα χτυπούσε συνέχεια, έτσι ήταν τότε έξω απο κάθε πόρτα, υπήρχε ένα σιδερένιο χεράκι και η γειτόνισσα απ απέναντι έβγαινε στο παράθυρο το πρωί και περίμενε να βγεί κι η μαμά να της πεί την καλημέρα. Δεν υπήρχε τηλέφωνο, μόνο κάρτες στέλναμε και μας έστελναν απο την Αμερική, την Αθήνα, την Πάτρα και τη Ναύπακτοπου ήταν οι συγγενείς μας. Κάθε μέρα κατεβαίνω στο γραμματοκιβώτιο και βλέπω μήπως έχω καμμιά κάρτα.... χαμηλώνω την τηλεόραση μήπως δεν ακούσω τον τηλέφωνο....το κουδούνι δεν πρόκειται να χτυπήσει, το ξέρω, όλοι γύρω είναι άγνωστοι.Τα παιδιά μου λείπουν ταξίδι , οι αγαπημένοι μου άνθρωποι δεν υπάρχουν πια στη ζωή μου κι εγώ είμαι εδώ παρέα με τις αναμνήσεις μου.... Καλά Χριστούγεννα! Κ.Φ

Από τη Δέσποινα Πολυχρονίδου

Εύα Κουντουράκη Σίγουρα για δώρα θα περάσεις από το Mil-Or Κοσμήματα από το 1897, από τους παλαιότερους οίκους κοσμημάτων στην Θεσσαλονίκη, (είδη: χρυσά κοσμηματα με ή χωρίς πολύτιμους λίθους και διαμάντια, κοσμήματα εποχής-αντίκες, κοσμήματα γάμου και βάφτισης, ειδικές παραγγελίες-κατασκευές)και θα ψωνίσεις για τις κοκέτες της παρέας.

Ηρακλής Πάντσιος Πέρασες από Π.Π.Γερμανού τώρα τελευταία; Τα καταστήματα γίνονται όλο και καλύτερα! Το αγαπημένο μου είναι το Τα JLO by Jennifer Lopez Shops. Τα ρούχα,η μεγάλη γκάμα παπουτσιών και η ποικιλία των αξεσουάρ αντιπροσωπεύουν την εικόνα της εκρηκτικής λατίνας σταρ,ακολουθώντας κάθε σεζόν τις τάσεις της επόχής.Η Jennifer πριν την παραγωγή περνάει τα ρούχα από έλεγχο,εγκρίνει τα σχέδια σύμφωνα με το στυλ της και τέλος τα προμοτάρει φορώντας τα στις δημόσιες εμφανίσεις της.

Αλέξανδρος Χριστοδούλου Επειδή θα μείνεις μόνη σου πλέον νομίχω ότι πρέπει να περάσουμε από Κartell- το πιό ντιζαινάτο μαγαζί - έχεις δει τους νάνους καθίσματα; Με υπογραφές κορυφαίων σχεδιαστών όπως Philippe Starck, Ron Arad, P. Lissoni, F. Laviani, P. Urquiola κ.α. είναι σίγουρο πως θα κάνεις το πιο όμορφο σπίτι στην πόλη. Ψυχή της εταιρίας και ιδρυτής της ο Χρήστος Χριστοδούλου, προσπαθεί να μυήσει το αγοραστικό κοινό της πόλης του σε καινοτόμες και πρωτοποριακές προτάσεις στο χώρο της επίπλωσης. Η δραστηριότητα του αφορά την εισαγωγή και εμπορία επίπλων από το εξωτερικό και κυρίως από την Ιταλία .

Γιάννης Καραμανλής Για κουρτίνες θα πάμε στο καλύτερο. Oι ΑΦΟΙ. Καραμανλή είναι εδω και 35 χρόνια στο χώρο των κουρτινών και των υφασμάτων επίπλωσης δίνοντας ιδιαίτερο βάρος στην άμεση εξυπηρέτηση, την συνέπεια αλλα και την ξεχωριστή ποιότητα των προιόντων- τις έχω δει στα ωραιότερα σπίτια της πόλης. Σίγουρα πρέπει να κοιτάξεις όλα τα σχέδια.

Βασιλική Καρουλίδου Πέρασε η ώρα και ακόμα δώρο δεν σου πήρα! Πάμε μια βόλτα ανατολικά της πόλης! Μεγάλη ποικιλία εσωρούχων σε όλα τα χρώματα και τις ποιότητες που προτιμάς και πάντα με ειδικές προσφορές.

Εμμανουήλ Μαρία Θα κάνουμε μια στάση για καφέ; Θα σε πάω στο αχχίλειον να δούμε και το ηλιοβασίλεμα, η παρέα είναι ήδη εκεί και μας περιμένει!

Μαργαρίτα Θωμαίδου Έχουμε κλείσει για βράδυ,αλλά πρέπει να περάσουμε μια βόλτα για περιποίηση και μαλλιά από το κομμωτήριο MILTON-μανικιούρ πεντικιούρ και μαλλιά-έχω κλείσει και για τις δυό μας. Στην Βασ.Όλγας 150. Μας περιμένουν!

Βαία Καραχρήστου Πείνασες; Ήρθε η ώρα να τσιμπήσουμε μεζεδάκια στο “Θερμαϊκό” (Θέτιδος και Καποδιστρίου 2 Νέα Κρήνη).Η ψαροταβέρνα “Θερμαϊκός” λειτουργεί από το 2001 στην περιοχή της Ν.Κρήνης προσφέρει υψηλής ποιότητας μεσογειακή κουζίνα βασισμένη πάντα στο φρέσκο και ελληνικό ψάρι, το οποίο προμηθεύεται καθημερινώς από διάφορους αλιείς.

Η ειδυλλιακή τοποθεσία δίπλα στην θάλλασα αλλά και η συνολική ατμόσφαιρα που δημιουργείται με την παρουσία πολλών λουλουδιών θα σε κάνει να αισθανθείς σαν να παίζεις σε ελληνική ταινία. Έχω να σου προτείνω τα εξής:καραβιδόψυχα τηγανιτή, πεσκανδρίτσα σουβλάκι, σαρδέλα “παντρεμένη” στα κάρβουνα και μυδοπίλαφο. Τι θα φας;

Ανθή Παπαοικονόμου Γλυκάκι; Το πρώτο ζαχαροπλαστείο της εταιρείας Plaisir άνοιξε το 1984 με στόχο να δημιουργήσει νέες πρωτοποριακές γεύσεις στο χώρο του γλυκού. Γεύσεις ελαφριές που βασίζονται στα φρέσκα υλικά & στην ποιότητα των πρώτων υλών. Σήμερα έχει στην ιδιοκτησία της 14 καταστήματα κάποια απο τα οποία λειτουργούνε παράλληλα και ως καφέ - ζαχαροπλαστεία.

Τάσος Μάγγος Μετά θα σε πάω στην Αρετσού και στο καφέ-μπάρ ΑΡΩΜΑ και το βράδυ στο club LIDO. Το ΑΡΩΜΑ είναι ενα all day cafe-bar όπου διασκεδάζει τον κόσμο του με τους ήχους της ελληνικής μουσικής σκηνής.Το LIDO έχει δύο χώρους,ένα χειμερινό στην περιοχή των σφαγείων και ένα θερινό στην περιοχή του αεροδρομίου στο δρόμο Θεσ/νικης-Μηχανιώνας. Φόρα τα dancing shoes σου και έλα να πάμε. Γιορτές είναι.

Τα βράδια των Χριστουγέννων στο σπίτι του παππού. Δωμάτιο τρία επί τέσσερα για καθιστικό, ασπρόμαυρη τηλεόραση με μπαλέτα από στρας και λαμέ, η Ραφαέλα Καρά με το μαλλί καρέ, το a far l’ amore comincia tu και αυτοσχέδιοι διαγωνισμοί τραγουδιού μ’ ένα μαγνητόφωνο που έφερε ο πατέρας από τη Γερμανία το ’72, ιστορίες από τον πόλεμο στην Αλβανία, η φτώχεια, η «μασίνα» να σκορπίζει ζεστασιά και πάνω στα «μάτια» της φλούδες πορτοκαλιού και κάστανα. Όταν θα έρθει η ώρα να φέρεις ξύλα από έξω, θα έχει νύχτα σκοτάδι με σκόρπια αστέρια κρύα κι εσύ θα σκέφτεσαι το κοριτσάκι με τα σπίρτα και το γεγονός ότι Το βράδυ της παραμονής ήταν συνήθως από τα πιο σκοτεινά μπορεί να πάγωσε, αλλά μείωσε, για λίγο τουλάχιστον, της ζωής σου. Παρηγοριέσαι γνωρίζοντας πως «το πιο μεγάλο τα σκοτάδια. σκοτάδι είναι λίγο πριν την αυγούλα». Κοιτάζεις από το παράθυρο Τα πρωινά των Χριστουγέννων αναμμένη σόμπα και μυρωδιά από ψημένες φρυγανιές. Όλοι έχουν δικαίωμα στη συνέχεια των ονείρων. Θα δοκιμάσουμε το λάδι της καινούργιας χρονιάς. Το φρυγανισμένο ψωμί αρχικά βουτηγμένο στο λάδι και έπειτα πασπαλισμένο με αλάτι και ρίγανη από τα βουνά του καλοκαιριού. Είναι πρασινοκίτρινο και μυρίζει έντονα. Και έχει μέσα τον ιδρώτα από τα παιδικά σου χέρια και τα παιδιά που άφησες να παίζουν στη γειτονιά, ενώ εσύ έτρεχες για να σε μεγαλώσουν γρήγορα.

φιγούρες αντρικές που επιστρέφουν βιαστικά από τα καφενεία, με τα χέρια στις τσέπες και το γιακά σηκωμένο. Μισοσκόταδο στο σπίτι, οι μεγάλοι που κοιμήθηκαν νωρίς για την εκκλησία στης άλλης μέρας το πρωί και μόνοι άγρυπνοι εσύ, τα λαμπάκια στο δέντρο και η φωτιά στη σόμπα, που αργοσβήνει με τους δικούς της θορύβους και τις δικές της σκιές. Έχει ζέστη και είναι ωραία. Θα κοιμηθείς και θα δεις όνειρα στις χώρες του Βορρά, με άσπρο χιόνι και αγιοβασίληδες να πετάνε στ’ άστρα και να κρεμούν στο ταβάνι το αεροπλανάκι που τόσο επιθύμησες.

Απόγευμα της παραμονής τρέχεις για να προλάβεις τα κάλαντα. Τα αλάνια έφτασαν ήδη στην άκρη του χωριού και μάζεψαν και τα ρέστα. Τώρα φέρνουν νέα από το μέτωπο, προβάλλουν τα ανδραγαθήματα και τη μπάζα και δυσφημούν τους φραγκοφονιάδες και τα μασούρια. «Ας τα πάρουν στον τάφο τους». Το παλτό ζεστό, αλλά τα χέρια έχουν ήδη ξυλιάσει. Γριές ξεμεινεμένες από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα θα δώσουν τρύπιες δεκάρες, μισόφραγκα, πορτοκάλια, μήλα, μανταρίνια και άλλα οπωρικά. Σε κάθε τρεις γριές, ο πιο σπαστικιά καίγεται. Μετά από ασφαλή απομάκρυνση από το σπίτι της, κάποια εσπεριδοειδή θα σκάσουν με εντυπωσιακό τρόπο στους τοίχους του σπιτιού της. Χριστουγεννιάτικες κατάρες θα μας συνοδεύσουν μέχρι τη Θεία Κοινωνία, το επόμενο πρωί. Ξημέρωμα Χριστουγέννων. «Χαράματα η ώρα τρεις». Το χέρι της μάνας στον ώμο, για να ξυπνήσω. Μια οδυνηρή αντίφαση: Από τη μια η εκ φύσεως ανώμαλη πράξη της βίαιης αφύπνισης και από την άλλη η εκ φύσεως απέραντη τρυφερότητα του μητρικού χεριού, με μνήμες από χάδια νανουρίσματος και διακρίβωσης του πυρετού στο παιδικό μέτωπο. Κι ύστερα, τρεχάλα για την εκκλησία, για το ποιος θα κρατήσει τα εξαπτέρυγα των Χριστουγέννων. Ο κατέχων το σταυρό θα καμαρώνει σ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας. Σαν αθιγγανικός σκέρπανος. Στο ιερό το κλωτσίδι πέφτει σύννεφο, όπως και ο ύπνος στα κλεφτά. Στις εξόδους από το ιερό μια μυσταγωγία: οι άντρες σιωπηλοί, σοβαροί, φρεσκοξυρισμένοι, με κοστούμι, άσπρο πουκάμισο και φτηνό άφτερ σέιβ και οι γυναίκες με μαλλί λάχανο, χιονάτα ταγιέρ, στρώματα πούδρας, αρώματα βαριά και επιθετική σεμνοτυφία. Στις γωνιές και οι συνήθεις γριές, να σημαίνουν παρουσία με κιλά από κολόνια «Μυρτώ». Και από το γυναικωνίτη θα προβάλλουν πάντα τα πρόσωπα που αγάπησες και δεν το έμαθαν ποτέ. Το χιόνι ανήμερα των Χριστουγέννων και μία βόλτα στα λευκά χωράφια. Είναι από τις λίγες φορές που φαίνονται όμορφα, γιατί δεν απαιτούν ούτε δουλειά ούτε εκδουλεύσεις. Κι ύστερα στον Ολύνθιο, το ποτάμι που επιμένει δίπλα σε ερείπια και θρύλους, με τα πλατάνια ήσυχα στις όχθες, ανέμελα στα μυστήρια και τις φαντασίες. Όλα γύρω κάτασπρα κι ένα ποτάμι που κυλάει κελαρυστά. Τι δουλειά έχεις εδώ; Φωνάζουν παντού πολύ οι άνθρωποι και διάλεξες με την απόδραση το σκηνικό. Στο βάθος ο Φίλιππος δίνει έφιππος εντολές αγνοώντας ότι όλες οι νίκες δεν είναι νίκες.

Τη μέρα των Χριστουγέννων το τραπέζι στα γιορτινά του, με άσπρο τραπεζομάντιλο και κόκκινο κρασί. Το χοιρινό με σέλινο. Φαγητό που ανακαλύπτεται σιγά σιγά. Στροβίλισμα στο στόμα, μπουκιές που δεν καταπίνονται, για να διαρκέσουν περισσότερο. Κι αυτή η περίεργη αντίστιξη της γεύσης, χοιρινό που διαλύεται στον ουρανίσκο και σέλινο που προσθέτει ξυνόπικρα μυστικά στη γλώσσα και στα παιδικά μάτια. Το απόγευμα, όταν όλοι θα πέσουν για ύπνο, θα ανοίξεις την εγκυκλοπαίδεια προσπαθώντας να αποδράσεις από το τέλος της γιορτής, από το τέλος των ωραίων πραγμάτων. Και υποψιάζεσαι πως θα πρέπει να ετοιμαστείς για τη μοίρα αυτή που θα σε κυνηγήσει σε όλη τη διάρκεια της ζωής σου. Δημιουργώντας εσύ τις γιορτές και κάνοντάς τες να διαρκούν.

Από τον Σάκη Καβακόπουλο, μέλος των Οικολόγων Πράσινων & του Σ.Π.Κ.Θ.

Με αφετηρία το ρεαλιστικό κόσμο του σήμερα και την υπερκαταναλωτική του δράση και βίωση,με την αυξανόμενη ανάγκη/ζήτηση για Ενέργεια, από Πόρους υπό εξάντληση, με την κάκιστη διαχείριση των απορριμμάτων, και την αύξηση των Ρύπων, που μας φέρνει σε δύσκολη θέση,καθημερινά,αυτά τα Χριστούγεννα θα μπορούσαμε να είμαστε φειδωλοί/συγκρατημένοι στις αγορές μας. Τόνοι από μη ανακυκλώσιμα υλικά (μη υγιεινά σκευάσματα, ηλεκτρονικά, συσκευασίες, νάιλον, πλαστικά κλπ.) μεταφέρονται δια ξηράς, θαλάσσης και αέρος και αλλάζουν χέρια ως Χριστουγεννιάτικα δώρα. Και μόνον η μεταφορά τους ,από μακρινές χώρες,κοστίζει αρκετά στο περιβάλλον,από την εκπομπή καυσαερίων CO2. Τα περισσότερα από αυτά τα υλικά, όταν εκπληρώσουν το σκοπό τους, καταλήγουν σε μη κατάλληλους χώρους και με σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον. .

Επιλογές για δώρα από αντικείμενα τέχνης και αντίκες είναι διαχρονικά και μένουν αναλλοίωτα στο χρόνο,διατηρώντας ταυτόχρονα και μια ανταλλακτική αξία αρκετά ενδιαφέρουσα από επενδυτική άποψη,μια και δεν πρόκειται για «χαρτιά» αλλά για αντικείμενα τριών διαστάσεων,

Η κρίση που περνάμε αυτή την εποχή, φέρνει μαζί της και κάποιο «ωφέλιμο φορτίο» μας κάνει να σκεφτούμε διπλά τις συνέπειες των αγορών μας και να σκεφτούμε το Ατομικό μας Οικολογικό Αποτύπωμα.

Να μας θυμίζουν τον παλαιό κόσμο... (τον απωλεσθέντα). Τότε που ο κόσμος ζούσε ακόμη την κατάσταση της Άγνοιας για την μόλυνση, αλλά και σε ένα ισορροπημένο περιβάλλον σε σταθερές κλιματικές συνθήκες.

Πολλές φορές από ευγενή μέταλλα ,χρυσό, ασήμι, και μπρούντζο, γλυπτά, ¨η από ξύλα παλιά με ζωή μεγαλύτερη από την δική μας... Προφανές είναι και αυτονόητο, να αρχίσουμε μια (οίκο)λογικότερη Κατασκευασμένα από ανθρώπινα χέρια, με τα κύρια χαρακτηριστικά επιλογή στις αγορές μας και τα δώρα που θα επιλέξουμε για τα των Καλών Τεχνών αποτυπωμένα πάνω τους, ζουν ήδη πολλές ανθρώπινες γενιές για ένα και μόνο λόγο... Χριστούγεννα.

Αντίκες & παλαιά αντικείμενα αξίας www.icollector.gr www.antiques-thes.gr Η πάντα χρήσιμη Greenpeace, www.greenpeace.org Οικολόγοι Πράσινοι www.ecogreens.gr www.europeangreens.org

Άλλες λύσεις , Αγοράστε Έξυπνα - Σκεφθείτε Πράσινα, • Ψάξτε τα Παλαιοπωλεία στο Μπιτ-Παζάρ,Τοσίτσα και Γκαρπολα, και στην ετήσια έκθεση του Σωματείου Παλαιοπωλών Θεσσαλονίκης στο Κέντρο Ιστορίας Θεσ/νικης, στην οδό Ιπποδρομίου από 27 έως 30 -12-2008. • Ψάξτε τις Τοπικές χειροτεχνικές αγορές, • Επιλέξτε δώρα από υλικά ανακύκλωσης, • Δώστε δώρα χωρίς μπαταρίες, • Αποφύγετε αγορές παιγνιδιών που δείχνουν/προωθούν την βια, • Δωρίστε τα ...δώρα που πήρατε στο παρελθόν, • Και μειώστε την σπατάλη ενέργειας βάζοντας λαμπάκια και Χριστουγεννιάτικους στολισμούς χαμηλής κατανάλωσης ρεύματος. • Δωρίστε υπηρεσίες. • Στηρίξτε οικονομικά ,αλλά και με απευθείας προσωπική πρόσκληση,αυτούς που είναι σε πραγματική αδυναμία. • Έλατε σε επαφή με την Φύση, • Πάτε σε κοντινούς τουριστικούς προορισμούς, και επιλέξτε Αγροτοτουριστικές διακοπές. • Ακολουθούν μερικά links με συμβουλές για περισσότερο πράσινα Χριστούγεννα...

Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ο ορισμός σας, Χριστού τη θεία γέννηση, να πω στο αρχοντικό σας. Χριστός γεννάται σήμερον, εν Βηθλεέμ τη πόλη, οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η φύσις όλη.

Μπορεί στα παραδοσιακά μας κάλαντα η φύση να χαίρεται την έλευση του θεανθρώπου, στις μέρες μας όμως, μάλλον έχει και έναν λόγο να θλίβεται αφού ιδιαίτερα τη περίοδο αυτή κακοποιείται βάναυσα από τους ανθρώπους. Τούτη η γιορτή, η πιο χαρούμενη του χρόνου, είναι συνυφασμένη με την υπερκατανάλωση ενέργειας, την υπερβολή στο φαγητό και στο ποτό, την αλόγιστη σπατάλη χρημάτων και την παραγωγή τόνων απορριμμάτων. Ένα πράσινο βήμα για Χριστούγεννα φιλικά προς το περιβάλλον θα ήταν να αγοράσουμε αληθινό, αντί για πλαστικό δέντρο. Μετά την περίοδο των γιορτών μπορούμε να το βάλουμε σε γλάστρα ή να το μεταφυτέψουμε στον κήπο μας και να το ξαναχρησιμοποιήσουμε τον επόμενο χρόνο ή ακόμη να το κάνουμε κομπόστ (οικολογικό λίπασμα για τον κήπο μας) . Ένας σημαντικός λόγος για να αγοράσουμε αληθινό δέντρο είναι ότι τα ψεύτικα είναι φτιαγμένα από πετρέλαιο .Η μέθοδος κατασκευής τους περιλαμβάνει διοξίνες και τοξικά χημικά που προκαλούν καρκίνο. Ακόμη ένας λόγος για την αγορά ενός φυσικού δέντρου είναι ότι σήμερα τα περισσότερα δέντρα που προορίζονται για τα Χριστούγεννα , φυτεύονται και μεγαλώνουν σε ειδικά αγροκτήματα και έτσι δεν καταστρέφονται δάση για το σκοπό αυτό.

Τις μέρες αυτές η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση δημιουργεί ζεστασιά και θαλπωρή στο σπίτι. Ας προσπαθήσουμε φέτος να φτιάξουμε μόνοι μας, με φίλους ή με την οικογένεια μας τα χριστουγεννιάτικα στολίδια. Επιστρατεύοντας τη φαντασία και τη δημιουργικότητα μας μπορούμε να σχεδιάσουμε μοναδικά στολίδια χρησιμοποιώντας ανακυκλώσιμα υλικά που υπάρχουν στο σπίτι. Η ασχολία αυτή, είναι, ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά, μια ευκαιρία να μάθουν να αγαπούν ό,τι ανακυκλώνεται. Σημαντικό ρόλο στη διακόσμηση παίζουν και τα λαμπιόνια που βάζουμε στο δέντρο, στον κήπο ή στο μπαλκόνι τα οποία καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας. Λύση στο πρόβλημα αυτό δίνουν τα φωτάκια χαμηλής κατανάλωσης και ενέργειας (LED).

θα σωζόταν περίπου 60 χιλιόμετρα κορδέλας, ποσότητα που θα ήταν αρκετή για να «πακετάρουμε» έναν ολόκληρο πλανήτη! Ακόμα ένας τρόπος να περάσουμε οικολογικά Χριστούγεννα, είναι να προτιμήσουμε για το χριστουγεννιάτικο δείπνο, πάνινες πετσέτες και πορσελάνινα πιάτα, παρά χαρτοπετσέτες και πιάτα μιας χρήσης. Να ανάψουμε κεριά για να κάνουμε ατμόσφαιρα, παρά να ανάψουμε όλα τα φώτα του σπιτιού. Στο δείπνο που θα ετοιμάσουμε θα είναι καλό για την υγεία μας να χρησιμοποιήσουμε βιολογικά προϊόντα και να μην φτιάξουμε πολλά φαγητά που δεν θα φαγωθούν και στη συνέχεια θα πεταχτούν. Ας θυμηθούμε αυτά που καταναλώσαμε την προηγούμενη χρονιά, ώστε να μην αγοράσουμε περιττά υλικά και αυξήσουμε τα απορρίμματα.

Ας αναλογιστούμε… ας αναθεωρήσουμε, ας επαναπροσδιορίσουμε το νόημα των Χριστουγέννων που κάπου στην πορεία έχει χαθεί ανάμεσα σε μεγαβάτ φωτεινών λαμπιονιών, τεράστιες ποσότητες φαγητού και απορριμμάτων. Σας ευχόμαστε ευτυχισμένα και οικολογικά Τα Χριστούγεννα είναι μια περίοδος που προσφέρουμε και … χριστούγεννα. λαμβάνουμε δώρα. Τόνοι χαρτιού και χιλιόμετρα κορδέλας χρησιμοποιούνται μόνο και μόνο για τη στιγμιαία παρουσίαση των δώρων μας τα οποία στη συνέχεια καταλήγουν στους κάδους απορριμμάτων. Σκεπτόμενοι οικολογικά λοιπόν, ας χρησιμοποιήσουμε ανακυκλώσιμα υλικά για να τυλίξουμε τα δώρα που θα χαρίσουμε στα αγαπημένα μας πρόσωπα και προπαντός ας μη ξεχάσουμε στο τέλος να ανακυκλώσουμε τις συσκευασίες και τα χαρτιά περιτυλίγματος. Σύμφωνα με μια έρευνα, που πραγματοποιήθηκε πριν λίγα χρόνια, αν κάθε οικογένεια ξαναχρησιμοποιούσε μισό μέτρο από τις κορδέλες των δώρων που λαμβάνει μέσα στις γιορτές

Το κείμενο επιμελήθηκε η Γεωργία Καλούση με την βοήθεια των υπόλοιπων παιδιών του Ομίλου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της Σχολής.

Ακόμη μια φορά ένα πρόγραμμα ανταλλαγής της Σχολής μας στέφθηκε με επιτυχία. Στόχος μας η εξοικείωση των μαθητών μας με τη χρήση δύο γλωσσών, η συμβίωσή τους με μαθητές της ίδιας ηλικίας στο καθημερινό τους περιβάλλον και η επίσκεψη χώρων που σχετίζονται με την ιστορία και την αρχιτεκτονική του 19ου αιώνα. Βασικό στοιχείο και αυτού του προγράμματος η καλή διάθεση απέναντι στο καινούριο και στο διαφορετικό. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια οι 35 μαθητές της τρίτης γυμνασίου φιλοξενήθηκαν από γαλλικές οικογένειες στη Montville της Νορμανδίας και παρακολούθησαν μαθήματα στο γυμνάσιο Eugene Noel της πόλης. Επισκέφθηκαν μουσεία και μνημεία της περιοχής, καθώς και τις πόλεις της Honfleur και της Rouen όπου διασκέδασαν στο παγοδρόμιο παρέα με τους Γάλλους φίλους τους. Στη συνέχεια Γάλλοι και Έλληνες μαθητές πέρασαν τη Μάγχη και έχοντας ως ορμητήριο την πόλη της Οξφόρδης επισκέφθηκαν το Μουσείο Dickens, το Βlack Country Museum, το Μουσείο Φυσικής ιστορίας και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης καθώς και την Αγγλική πρωτεύουσα. Οι στόχοι μας έγιναν πραγματικότητα και ολοκληρώθηκαν με την υποδοχή των Γάλλων μαθητών από τις ελληνικές οικογένειες στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο 2008. Α la prochaine! M. Καμηλιέρη

Με μια βραδιά γεμάτη αναμνήσεις και τον γλυκό απόηχο χρόνων σχολικής ζωής οι μαθητές και μαθήτριες της Γ’ Λυκείου αποχαιρέτισαν τα μαθητικά θρανία. Καθηγητές, γονείς και φίλοι μοιράστηκαν μαζί τους την μετάβαση στην ενήλικη ζωή πλημμυρισμένοι από συγκίνηση.Επίσημος προσκεκλημένος, ο Διευθυντής του ΚΘΒΕ, κ. Νικήτας Τσακίρογλου, απευθύνθηκε στους τελειόφοιτους της Σχολής.

Στα μέσα Μαΐου μαθητές, γονείς, φίλοι και απόφοιτοι της Σχολής ένωσαν τις προσπάθειες και την καλή τους διάθεση με την κοινωνική τους ευαισθησία προκειμένου να στηρίξουν τη “Γιορτή της Άνοιξης”. Αποδέκτες της κοινής προσπάθειας τα παιδιά με σύνδρομο Down και το “Κέντρο υποδοχής προσφύγων”. Σε καιρούς σκληρούς στεκόμαστε πάντα ορθοί στο μετερίζι της ανθρωπιάς.

Αν η εκπαίδευση καλλιεργεί το λόγο, η διπλωματία τον χρησιμοποιεί για την ειρηνική επίλυση των διαφορών και αν το σχολικό περιβάλλον ανοίγει ορίζοντες σε αυτήν την κατεύθυνση και δημιουργεί ανάλογες υποδομές, τότε οι μαθητές εξοικειώνονται με τους κανόνες της δημόσιας διαβούλευσης και χρησιμοποιούν την αξία της διαπραγμάτευσης και του δημόσιου διαλόγου για τη διαχείριση των προβλημάτων.

Αυτή η καλλιέργεια είχε ως αποτέλεσμα μια εντυπωσιακή δραστηριοποίηση μαθητών και μαθητριών κατά την περσινή χρονιά στα συνέδρια προσομοίωσης στα οποία κλήθηκε να συμμετάσχει το σχολείο, με αποκορύφωμα την πρόκριση 2 μαθητριών στο διαγωνισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νέων. Η Χρυσάνθη Κονιού και η Αλίκη Λαζαρίδου, μαθήτριες της 2ας Λυκείου, προκρίθηκαν να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στις εθνικές αποστολές σε Πράγα και Σουηδία αντιστοίχως. Παράλληλα, το Κ-MEC (το ενδοσχολικό συνέδριο) παρουσιάστηκε για πρώτη φορά δημόσια, από μαθητές και αποφοίτους του σχολείου, στις 17/1/2008 στο σεμινάριο / εργαστήριο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που διοργανώθηκε για καθηγητές Αγγλικών των σχολείων της Θεσσαλονίκης.

Τα αποτελέσματα της προηγούμενης σχολικής περιόδου έφεραν το Σχολείο μας σε ζηλευτή θέση μεταξύ των σχολείων της χώρας. Επειδή πιστεύουμε ότι αποτελούν τη σημαντικότερη πηγή αισιοδοξίας για όλους μας αλλά κυρίως για τα παιδιά μας σας παραθέτουμε ορισμένα στοιχεία:

34,1%

των μαθητών πέτυχε Μ.Ο. στις γραπτές Πανελλαδικές Εξετάσεις από 18 εώς 20 (Πανελλήνιο ποσοστό 9,9%)

65,9%

των μαθητών πέτυχε Μ.Ο. στις γραπτές Πανελλαδικές Εξετάσεις από 15 εώς 20 (Πανελλήνιο ποσοστό 25,6%)

Ποσοστό Αριστούχων Γ’ Λυκείου 50% 10% των μαθητών κατέκτησαν θέσεις Εισαγωγής στην 1η Δεκάδα 95% των μαθητών εισάχθηκε σε Α.Ε.Ι. και 5% σε Τ.Ε.Ι. 41,5% των μαθητών πέρασε στην πρώτη του προτίμηση 73% των μαθητών πέτυχε σε σχολές της Θεσσαλονίκης 20% των μαθητών πέτυχαν σε Πολυτεχνικές Σχολές της Θεσσαλονίκης (Κατερίνα Κοκολιού: 6η - Ηλεκτρολόγων Μηχανικών με 19604 μόρια) (Ντομινίκ Βαρύτης: 4ος - Αρχιτεκτονική Κομοτηνής με 18179 μόρια) 10% των μαθητών πέτυχαν σε Οικονομικές Σχολές της Θεσσαλονίκης (Μαρίνα Λατινοπούλου: 3η - Οικονομικό Θεσ/νίκης με 17392 μόρια)

Οι επιτυχίες των παιδιών μας κάνουν ιδιαίτερα υπερήφανους καθώς είναι αποτέλεσμα συνεχούς και άοκνης προσπάθειας που ξεκινά από τα πρώτα χρόνια του δημοτικού μας και ολοκληρώνεται στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου της Σχολής. Με τα αποτελέσματα αυτά δικαιώνεται ο μόχθος σας, η προσπάθεια εκπαιδευτικών και μαθητών καθώς και η επιλογή μας να επικεντρώσουμε τον εκπαιδευτικό μας προγραμματισμό στο τρίπτυχο ελληνική και ευρωπαϊκή παιδεία, εκμάθηση ξένων γλωσσών, προσφορά και πιστοποίηση γνώσεων πληροφορικής.

Συνεχίζοντας την παράδοση 114 χρόνων και εκσυγχρονίζοντας τις μεθόδους διδασκαλίας, η Ελληνογαλλική Σχολή «Καλαμαρί» κατατάσσεται για μια ακόμα χρονιά σε μια από τις πρώτες θέσεις των σχολείων που προετοιμάζουν τους μαθητές -τριες τους στα γαλλικά και αγγλικά πτυχία γλωσσομάθειας.

Τα Χριστούγεννα αποτελούσαν ανέκαθεν μια περίοδο καταναλωτικής ευτυχίας, με ολίγη από ανθρωπιστικές ευαισθησίες και άφθονη αγάπη, για όλους (έλα να σε φιλήσω! ) . Διαλείμματα στο delirium consumens μιας ζωής που χαίρεται αναμφίβολα τα γιορτή και τα σύμβολά της ακόμα. Όλοι μα όλοι, έχοντες και μη έχοντες, θα σκεφτούν λιγότερο ή περισσότερο τους δικούς τους ανθρώπους και τότε έρχεται ώρα των δώρων. Κάτι για τον άλλο λοιπόν, πέρα από υποχρεώσεις και συμβάσεις. Από την άποψη αυτή θα μιλήσουμε για δισκάκια, παλιά και καινούργια, που μας έκαναν εντύπωση στις μοναχικές ακροάσεις, μέσα στο Δεκέμβρη του 2008.

του Κωνσταντίνου Καρεμφύλλη

Στο χώρο της ελληνικής μουσικής ρίξτε μια ματιά στο ‘‘ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΡΙΦΩΝΟ’’. Ο Νίκος Κουρουπάκης, η Ερωφίλη και ο Δημήτρης Υφαντής, έκαναν μαζί με τη Λίνα Νικολακοπούλου μια εξαιρετική δουλειά, απ’ όπου αναβλύζει η αγάπη για το τραγούδι και μάλιστα το τραγούδι στην πιο πρωτογενή μορφή του, με απλά υλικά και τίμιες προσεγγίσεις. Τρία νέα τραγούδια. Το ένα με τη μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη το «φουρτούνα στο πλυντήριο». Το άλλο του Carlos Libedinsky των Tademus, από την Αργεντινή το Gente que si που έγινε «να μ’ αγαπάς». Το άλλο από την Αρμενία. Παραδοσιακό με τους ελληνικούς στίχους τώρα, μιλάει για την «κρά Φροσύνη». Και 2 απρόβλεπτα. Το “Here it is” του Leonard Cohen και to “Because” των Beatles. Και μετά πίσω στα παλιά με τα καινούρια τους ρούχα. οι στίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου σε μουσικές των Σταμάτη Κραουνάκη, Νίκου Αντύπα, Goran Bregovic, Δήμητρας Γαλάνη, Kικι Lesendric, Γιάννη Σπάθα. (Το πάρτυ, Ο δερβίσης, Το τριανταφυλλάκι (Astor, έλα να δεις τα εγγόνια σου), Δι’ Ευχών, Τα πέδιλα, Πώς περνούν οι άνθρωποι…)

Από το χώρο του ελληνικού ξεκινάει και ο Μάκης Αμπλιανίτης με το “KISMET” για να γίνει όμως συνείδηση ενός κόσμου όπου όλα μπερδεύονται και ανακατεύονται γόνιμα και δημιουργικά, προς απογοήτευση της εμμονικής ιδεολογικής, πολιτισμικής ή οποιασδήποτε άλλης «καθαρότητας». Πολίτης του κόσμου ψυχικά εδώ και καιρό, παρότι ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ο Αμπλιανίτης μετά το αριστούργημα του “BAHAR” το 2000 (έναν από τους σημαντικότερους δίσκους της δεκαετίας στην ελληνική δισκογραφία) κυκλοφόρησε μέσα στο 2008 το δεύτερο ολοκληρωμένο πόνημα του, στα χνάρια του πρώτου. Με τους ίδιους περίπου συνεργάτες του Bahar ο Αμπλιανίτης μας δίνει ορχηστρικές κατά το πλείστον συνθέσεις και ένα μοναχικό τραγούδι «kismet/μοίρα» με το Μ.Λιδάκη, υλικά που παίζουν άνετα και αβίαστα μέσα στον πολύχρωμο χώρο της World Music.

Άρωμα φερμένο από τις γειτονιές του κόσμου, με το ταμπεραμέντο μιας ελληνίδας από τη Σαμοθράκη αποπνέει η ‘‘TANGUERA’’ της Ζωής Τηγανούρια. Ένας ορχηστρικός δίσκος, όπου πρωταγωνιστεί το ακορντεόν, για όσους γοητεύονται από παγκόσμια ακούσματα, που έχουν εγγραφεί πια στο συλλογικό μας υποσυνείδητο. Βασικός παρονομαστής στο δίσκο αυτό είναι το ταγκό και το σιωπηλό πάθος των σωμάτων που εμπνέονται από αυτό. Εξάλλου Tanguera στην Αργεντινή, είναι η γυναίκα που χορεύει με πάθος αυτή «τη λυπημένη σκέψη που χορεύεται». Τα θέματα του δίσκου: Αργεντινή, Κούβα, Ελλάδα, Γαλλία, Αμερική… μουσική περιπλάνηση σε ακούσματα της παράδοσης και έργα γνωστών συνθετών.. “Por una Cabeza” του Carlos Gardel, “Tanguera” του Mariano Mores, “Σεράχ” του Βασίλη Τσιτσάνη, “Libertango” του Astor Piazzolla, “Τρίτο Στεφάνι” του Σταμάτη Κραουνάκη, “Corsica” του Petru Guelfucci, “And I love her” των John Lennon & Paul McCartney, “Schindler’s List” του John Williams, “Valse a Margaux” του Richard Galliano κ.ά

Ακούστε ακόμα το Θανάση Παπακωνσταντίνου και το Διονύση Σαββόπουλο στο ‘‘ΣΑΜΑΝΟ’’. Αγρίμι ο πρώτος είναι από τους λίγους Έλληνες συνθέτες που δημιουργούν ακόμη μουσική, ψάχνονται και πειραματίζονται, φτάνοντας τη μουσική στα όρια της, συνήθως μέσα σε ρούχα της παράδοσης και της συλλογικής μνήμης. Και ο άλλος μέγιστος και με ανώφελες συστάσεις, να εξημερώνει τις δημιουργίες δίνοντας ερμηνείες που θα καταλαγιάσουν τα πάθη μέσα στις ψυχές. Δίσκος δύσκολος και ιδιαίτερος, με κομμάτια όπως το «Αυτό», «Τα ορυχεία» (η Βροχή από κάτω), «όλα τα πρωινά», «Sara» να ξεχωρίζουν.

Οι JAMES δε χρειάζονται συστάσεις. Για όσους μεγάλωσαν με τον ιδιοφυή ρομαντικό TIM BOOTH και την παρέα του, η επανένωση των JAMES έδωσε Το ‘‘Fresh as a daisy: The Complete Singles Collection 1983-2007’’ που αποτελεί μια αναδρομή της παρουσίας τους στη βρετανική σκηνή. Στο δίσκο έχουν συγκεντρωθεί μερικά από τα καλύτερα κομμάτια του συγκροτήματος (σε μεγαλύτερο χρονικό εύρος από τα BEST OF του 1999), γεγονός που μπορεί να αποτελέσει είτε εισαγωγή στο έργο τους είτε επιτομή του.

Για τους φανατικούς των διασκευών και των ξανακοιταγμάτων πάνω σε παλιά υλικά, κυκλοφόρησε μέσα στο 2008 η συλλογή “GREEK CINEMA REVISITED”. Πρόκειται για μουσικές με τις οποίες πολλοί μεγάλωσαν και κάποιοι τις ανακάλυψαν στις τηλεοπτικές προβολές. Μουσικά θέματα του cult ελληνικού κινηματογράφου, τα οποία έμειναν ως μνήμη ένδοξων εποχών, όταν ο Βόγλης για παράδειγμα κυνηγούσε την τουρίστρια για να της δώσει «μύγδαλα». Πρόκειται για θέματα σπουδαίων Ελλήνων συνθετών όπως ο Γιάννης Σπανός, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, («Εκείνο Το Καλοκαίρι», «Αγκίστρι», «Ψυχή & Σάρκα» , «Αναζήτησις» , «Συμπόσιο» κλπ), στα οποία έγιναν νέες εκπληκτικές διασκευές. H αφρόκρεμα της ελληνικής εναλλακτικής ροκ & ηλεκτρονικής σκηνής, αλλά και guest από το εξωτερικό δίνουν τις πιο απρόβλεπτες εκτελέσεις στα πιο απρόσμενα θέματα: VARANO feat. VINCENT VAN GO GO ( Δανία), MATISSE feat. NINA LOTSARI, MIKAEL DELTA feat. ETTEN, GK feat. ΗΡΩ, SERAFIM TSOTSONIS feat. MARIEN, YOSEBU, GREGGY K & ETTEN, MATISSE feat. ARIS SIAFAS, CYANNA και INDIGENES SOUND. Θέλετε κι άλλα;

Bob Dylan: The Bootleg Series, Vol.8 - Tell Tale Signs: Rare And Unreleased 1989-2006 Το Tell Tale Signs πιθανόν να μην είναι το ιδανικό ξεκίνημα για τη μύηση στη μουσική του Dylan. Παρόλ’ αυτά, ένα τόσο υψηλό επίπεδο τραγουδιών παραπέμπει περισσότερο σε best of, παρά σε bootleg, γεγονός που κάνει την ακρόαση άκρως αυτής της συλλογής άκρως απολαυστική. Και κάτι ακόμα. Όλα, μα όλα, τα άλμπουμ του Dylan έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Όταν τα ακούς πρώτη φορά, αναρωτιέσαι «τι το σπουδαίο έχει τώρα αυτό;». Μα αν τους δώσεις λίγο χρόνο, καταλαβαίνεις. Και αναγνωρίζεις γιατί είναι ένας από τους πιο σεβαστούς ζωντανούς θρύλους της εποχής μας.

Μη ξεχάσεις επίσης ν’αγοράσεις το νέο cd ‘lollipop’ O monsieur minimal είναι ο Χρήστος Τσιτρουδης , γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Γιαννιτσά. Τ α τελευταία 3 χρόνια ζει στη Θεσσαλονίκη. Γραφεί και συνθέτη ως monsieur minimal εδώ και 5 χρόνια . Διακρίθηκε μέσα από το διαγωνισμό του coca-cola sound wave με τα κομμάτια “silk” και “love is a circle” και συμμετείχε με σημαντική επιτυχία στη συλλογή της “The sound of everything” “city campers”.H μουσική του χαρακτηρίζεται από έντονα indie pop στοιχειά χωρίς να λείπουν όμως από αυτή οι electronica πινελιές .Με άπλες και όμορφες μελωδίες ,γλυκά pop φωνητικά και έχοντας στις βαλίτσες του το πρώτο του προσωπικό album που ακούει στο όνομα ”lollipop” o monsieur minimal τριγυρίζει ανά την Ελλάδα με σκοπό να αναδείξει την μουσική του και να κάνει τους ανθρώπους που τον ακούν να χαμογελούν ,να ταξιδεύουν και να ερωτεύονται μέσα από αυτή. Στη σκηνή εμφανίζεται με ένα laptop, μια κιθάρα(ηλεκτρική και ακουστική),ένα μεγαλόφωνο, και μια φωνή. Καλή ακρόαση!

Θα διασχίσεις έν α πρωινό τον κό και θα ‘ναι πιο σμο όμορφα κι από ένα όνειρο Ίσως βρούμε έν α σπίτι για να με ίνουμε ένα τόπο να ζή σουμε και να πε θάνουμε μιλώντας σε κά ποιον που έχει σε χιονισμένα το πεθάνει πί α, σε δέντρα από ή σε ανθρώπους μελάνι που ψάχνουν μι προς το θεό, μι α κατεύθυνση α άλλη χώρα, μι α άγνωστη διεύ στην οθόνη ενός θυνση κομπιούτερ, στ α όνειρα του σκ στο ουράνιο τό ύλου ξο, στην καρδιά ενός φίλου Θάψε τις κούκλε ς κι όλα τα πλασ τικά σου όπλα μαχαίρια, πιστόλ ια, κάθε είδους Τα όνειρα της ζω κόλπα ής, μια θαμπή αν στριφογυρίζου άμνηση ν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλ σα δαχτυλίδια του Κρόνου στ άνησης έκ ον τα ι πάνω απ’ το κε τα όνειρα που φάλι κάνω όταν είμα ι ξύπνιος στο σκ οτάδι” Στέρεο Νόβα Ένα κλεμμένο ποδήλατο