Afvalkalender; Sjoelnieuws 11/12. Kersttijd herinneringen

Afvalkalender

Wijk 9 (Gansoord, Kruisbaak, Turfspoor, Lisserbroekerweg, Lisserweg en Lisserdijk):

- PBD: maandag 19 december en 2, 16 en 30 januari - GFT en etensresten: vrijdag 23 december, 6, (13/kerstboom) en 20 januari - Restafval: donderdag 29 december en 26 januari

Wijk 10 (alle overige straten):

- PBD: dinsdag 20 december en 3, 17 en 31 januari - GFT en etensresten: donderdag 22 december, 5, (12/kerstboom) en 19 januari - Restafval: vrijdag 30 december en 27 januari

Kerstbomeninzameling KoetActief: zie blz. 8.

Sjoelnieuws

Eindelijk konden we na een paar jaar corona het regio Haarlemmermeertoernooi weer organiseren op zaterdag 26 november. Zes sjoelclubs hadden zich hiervoor opgegeven om met acht personen de strijd aan te gaan. Vijftien bakken moesten er gesjoeld worden. Na acht bakken was er een pauze om de inwendige mens een beetje te vullen. Na de pauze dus nog zeven bakken. Ondanks de strijd om het kampioenschap van de regio Haarlemmermeer was het een hele gezellige dag. De uitslag is:

punten gem.

1. Beinsdorp 13.642 113.68 2. Hillegom 13.354 111.29 3. Lisserbroek 13.337 111.14 4. Lisse 13.078 108.99 5. Alkemade 12.522 104.35 6. Rijsenhout 11.871 98.90 Beste dame van het toernooi werd Aleida Zielman van Sjoelclub Beinsdorp met 1.818 punten, 121.2 gem. Beste heer werd Johan v.d. Veek van Sjoelclub Lisserbroek met 1.951 punten, 130.06 gem. In de stand van de competitie is weinig veranderd. Alleen in groep C heeft Rob Medenblik de eerste plaats overgenomen van Daan den Ouden.

Na zes avonden is de stand:

Groep A

1. Frank den Butter

punten gem. 9.693 134.62 2. Johan v.d. Veek 9.580 133.05 3. Jacqueline den Butter 8.917 123.84

Groep B

1. Adrie Heuseveldt 2. Olga Hilhorst 3. Annie Baak 4. Stien Wennekers 8.746 121.47 8.452 117.38 8.387 116.48 8.170 113.47

Groep C

1. Rob Medenblik 2. Wim v.d. Geest 2. Daan den Ouden 4. Jolanda Schalken

Groep D

1. Dick Witteman 2. Danielle Hilgen 3. Karin Medenblik 4. Ada le Feber 7.809 108.45 7.631 105.98 7.631 105.98 7.543 104.76

7.452 103.50 7.200 100.00 6.970 96.80 6.940 96.38

Groep E

1. To Glas 2. Plonie Zitter 3. Ineke Croese 6.642 92.25 6.547 90.93 5.985 83.12

De puntencup hebben we er ook weer bij gedaan. Hier moet je het gemiddelde, wat je vorig seizoen had, gooien om een punt te halen. Bijvoorbeeld: men had vorig seizoen 100 gemiddeld gegooid, dan is nu elke 100 die men gooit of hoger 1 punt, twaalf bakken 12 punten. Gooi je daarbij ook nog eens over de twaalf bakken op een avond 1200 punten of meer, dan krijg je 5 punten extra. Dus kan men in totaal 17 punten op een avond halen. De stand is hier na zes avonden: 1. Adrie Heuseveldt 2. Wim v.d.Geest 3. Johan v.d.Veek

Jolanda Schalken 5. Daan den Ouden 61 punten 60 punten 53 punten 53 punten 51punten

Dit was het voor deze keer. Rest mij u nog fijne feestdagen en een prettige jaarwisseling toe te wensen en tot volgend jaar. Sjoelgroeten, Dick Witteman

Kersttijd: herinneringen

We vroegen kennissen en familie naar herinneringen aan vroegere kersttijden.

Lia mailde ons: ‘Jarig op oudejaarsdag en pap bakte altijd de oliebollen. Het deeg stond dagen daarvoor in een grote pan onder een theedoek te rijzen bij de kachel en we mochten dan absoluut niet de theedoek optillen, want anders ‘stortte de boel in’. Het waren de allerlekkerste oliebollen! Mijn oom heeft ooit op mijn verjaardag de kerstboom gesnoeid, omdat er veel visite was en de boom in de weg stond. En ’s avonds keken we met z’n allen, opa was er dan ook altijd omdat hij vlakbij ons woonde, naar Wim Kan en om 0.00 uur gingen we naar buiten, vuurwerk kijken samen met de hele buurt; gelukkig nieuwjaar!’

Paula mailde ons: ‘Jullie vroegen om een herinnering. Het optuigen van de boom is het eerste wat in me opkomt. Daags voor kerst kwam mijn vader thuis met een vers gezaagde boom. Het optuigen hiervan was een heel ritueel. Een privilege van mijn vader. Hij begon met het ophangen van de verlichting en daarna mochten wij, de drie dochters, om en om een kerstbal aanwijzen die hij dan in de boom hing. Daarna volgde de piek en tot slot het engelenhaar, dat was nog een lastig karweitje. Maar dan: lampjes aan en allemaal ooooh’s en aaah’s, wat hadden we weer een mooie kerstboom! Wel jammer dat onze kat daar anders over dacht, die nam een raam, sprong boven op de boom en daar ging de hele handel op zijn kant. Het beduusde gezicht van mijn vader zal ik nooit vergeten.’

We spraken met Cor over de eeuwige kerstboom uit zijn jeugd: ‘Hij ging wel achteruit, de kunstversie van onze kerstboom. Ieder jaar na kerst werd hij op de zolder van de schuur gelegd en telkenmale moesten we rond kerst constateren dat de muizen er weer fanatiek aan geknaagd hadden. Maar goed… met wat draaien om de mooiste kant te vinden, lukte het wel weer. Totdat het echt niet meer kon. Er werd toen een echte boom gekocht, niet zo groot, want op het dressoir in de voorkamer was ook niet zoveel ruimte. Wat een geld heeft dit gekost. De voorkamer was altijd erg koel, van kamertemperatuur was zeker geen sprake. Ook duurde de kerstvreugde in ons huis niet zo lang. Na enkele weken moesten de kerstspullen weer snel het huis uit, want mijn moeder wilde de ‘kersttroep’ zo kort mogelijk in huis hebben. Hoe werkte dit nu toch met de boom? Daar stond je als kind niet bij stil. Het was jaren later dat ik erachter kwam dat vader toen al circulair te werk ging. Blijkbaar werd de boom (gelukkig fijn en fris in en uit de voorkamer) overgebracht naar het kippenschuurtje en aldaar geplant. Ik had er wel eens een gat opgemerkt, maar daar nooit lang over nagedacht.

11

Het lukte mijn vader om de levensduur van een echte kerstboom met zo’n 5 tot 10 jaar te verlengen. En als moeder erom vroeg, ging vader weer aan de slag met het uitspitten van de boom. Uiteindelijk begon de boom toch wel een beetje grof en uit model te raken, paste hij niet meer op het dressoir en moesten we toch afscheid van hem nemen Met de thermostaat nu ook op 19 graden en de kersttijd in aantocht, moest ik denken aan onze ‘eeuwige’ kerstboom. Als we met elkaar proberen net zo her te gebruiken en bewust te zijn, dragen we ook nu ons steentje bij. Net als in de vijftiger jaren……’ Willy mailde ons: ‘Een aantal jaren geleden waren we met een groepje dames de bloemendames van onze parochiekerk. Voor Kerst gingen we eerst lunchen om de versiering te bespreken, dan ging ik het materiaal bestellen en gingen we vier dagen voor Kerst beginnen. Wat een leuke en gezellige tijd was dat met elkaar. Maar als we klaar waren, was er altijd een van de dames wat stilletjes. Wat was er aan de hand? Zij zei, jullie gaan fijn naar jullie man en ik kom in een leeg huis… Nooit bij stil gestaan natuurlijk. Deze dame was eigenlijk onze ‘verzorgster’, zij zorgde voor de koffie en ruimde op. Zij kwam ook controleren en zei dan: ‘Niks meer aan doen’! We hebben toen besloten om voortaan, als we klaar waren, om de beurt bij elkaar te eten! Nou dat was me toch gezellig, ook onze mannen kwamen erbij. Er werden leuke verhalen verteld. Van het eten kwam een weekend met zijn allen. Daarna een midweek. Het eten doen we nog steeds rond Kerst. Ook de midweek. We begonnen met twaalf personen en zijn nu nog met vier…, maar de herinneringen hebben we en ook de schik. We hopen het nog een aantal jaren vol te houden, maar we zijn intussen wel dikke tachtigers!’

Wij spraken met Corry: ‘Vroeger gingen we altijd heel vroeg in de ochtend naar de nachtmis voor kinderen, om 6.00 uur. Na deze nachtdienst gingen we lekker ontbijten met mooi servies op tafel, lekkere broodjes, vleeswaren en warme chocomel. Mijn vader werkte in de Waterleidingduinen in De Zilk en nam ieder jaar een boom mee uit duin achter op zijn fiets. Een echte dennenboom met flinke naalden. Daar kwamen echte kaarsjes in die met clipjes in de takken werden vastgeklemd en onder de boom kwam natuurlijk het stalletje. Eerste kerstdag aten we konijn. Mijn vader vond ieder jaar wel een arm konijn in een van de sprenkels die waren uitgezet door illegale stropers. Dat beestje werd dan door hemzelf geslacht en ik moest de pootjes vasthouden. Zo ging dat nu eenmaal in die tijd…….…. De huid hing te drogen in de schuur en werd later opgehaald door de voddenboer.’