Brandweerprofessionals (vrijwilligers) gezocht

Mijn naam is Jonas Jol, 29 jaar oud, geboren en getogen in Lisserbroek. Ik woon met mijn vrouw en onze drie kinderen in de Dopheidestraat. Al van kleins af aan heb ik een voorliefde voor de brandweer. Daarom meldde ik mij aan bij de jeugdbrandweer. Dit wakkerde het vuur in mij verder aan en nadat ik 18 werd en de jeugdbrandweer moest verlaten, mocht ik door bij de vrijwillige brandweer. Na een aantal jaar bij de vrijwilligers, heb ik van mijn passie mijn beroep mogen maken en ik ben nu dan ook werkzaam bij de beroepsbrandweer in Nieuw-Vennep.

‘Vrijwillig, maar niet vrijblijvend’ is een vaak gehoorde zin binnen het vrijwilligersleven. Dit geldt ook voor de vrijwillige brandweer. Er gaat uiteraard tijd in zitten, er moet een opleiding gevolgd worden en er moet geoefend worden om het vak uit te kunnen voeren.

Kies je voor de brandweer, dan kan het zijn dat je op de bank zit met een kop koffie, en enkele seconden later race je op de fiets naar de kazerne voor een uitruk.

Vrijwilliger te mogen zijn bij de brandweer betekent voor mij een prachtige combinatie tussen het helpen van dorpsgenoten en het samenwerken met een fantastische groep mensen, die ik meer beschouw als vrienden dan collega’s. Of het nou gaat om een keukenbrand, een paard in de sloot of een reanimatie, samen klaren wij de klus en dit zorgt voor een hechte band.

Wie weet heb je ons wel eens zien oefenen op een dinsdagavond of hoor je onze auto wel eens voorbij rijden.

Ben je 18 jaar en lijkt het jou gaaf om ook deel uit te maken van de brandweer? Dan is dit je kans, want we zijn namelijk op zoek naar vrijwilligers.

Loop gerust eens bij ons binnen voor een kop koffie en een praatje op een dinsdagavond tussen 19.30 en 21.30 uur.

Bij interesse of vragen mag je mij ook appen of mailen: 06-1203 5493 jolj@vrk.nl

Jaarcijfers politiemeldingen van 2022

Van onze wijkagent Stefan van Beusekom hebben wij de cijfers gekregen van verschillende misdrijven in Lisserbroek. Het gaat dan over horizontale fraude, dit houdt in dat de fraude gepleegd wordt tegen een burger, een financiële instelling of een bedrijf. Een voorbeeld hiervan is hypotheekfraude. Hierbij was de fraudeur niet eerlijk over zijn werksituatie tegenover een financiële instelling. Hij heeft bijvoorbeeld een hoger salaris opgegeven, waardoor hij onrechtmatig een hogere financiering heeft gekregen. Een ander voorbeeld hiervan is ook de bekende WhatsApp-fraude. Dan wordt een bericht gestuurd uit naam van een vriend of familie met de vraag of hij/zij geld kan krijgen. Ook fraude met bankpasjes valt hier onder.

In Lisserbroek was er tien keer een melding van een voorval die valt onder die horizontale fraude. Dit is dan ook het meest voorkomende misdrijf in Lisserbroek. Daarnaast is er viermaal een melding gedaan van cybercrime.

Friends

Online Doe je mee?

Ben jij tussen de 16 en 23 jaar? Ontmoet anderen en ontdek wat je leuk vindt.

Een kort online programma.

Wil jij meer of andere jongeren leren kennen?

Ga je ontdekken wat je leuk vindt?

Wil je ervaren hoe je makkelijk contact kunt leggen en houden?

Wil je weten met welke jongeren jij een klik hebt?

Woon je in de gemeente Haarlemmermeer?

Ben je gemotiveerd en neem je zelf de stap? Meld je dan aan voor FriendsOnline!

Hoe werkt het?

In drie tot vijf (online) avondbijeenkomsten leer je andere jongeren kennen. Je ontdekt wat je leuk vindt en je zet stappen om hier verder mee te gaan. Dat doe je op de manier die bij jou past. De bijeenkomsten zijn gezellig en positief. Misschien houd je er wel leuke contacten of vrienden aan over!

Data:

Donderdag 30 maart, 6, 13 en 20 april 2023

Kosten: Deelname is kosteloos

Vragen? Bel, app of mail

Noa Janssen: 06-4738 6732 (ma t/m do). noa.janssen@meerwaarde.nl

Devi Van Woudenberg: 06-4391 9998 (ma, di, do en vr) devi.vanwoudenberg@meerwaarde.nl

Inge Janssen, sociaal makelaar jeugd 06-4728 0157 (di t/m do) inge.janssen@meerwaarde.nl www.meerwaarde.nl/friendsonline

Beheerders van Preventie App (online)

Ontstaan van Lisserbroek(hoofdstuk 2/deel 6)

Overgenomen uit het boekwerk ‘Zo was het in Lisserbroek’ (uitgave 1978) geschreven door Nic. Bouwmeester, samenstelling Aart Donker en fotografische verzorging Maarten Doedes. Hoofdstuk 2: Lisserbroek als veenderij.

We gaan verder met de veenlaag in de Lisserbroekerpolder

‘De Lisserbroek aan de Lisserzijde is maar in zéér beperkte mate uitgeveend, vermoedelijk omdat er een te dikke zandlaag vanaf de duinen overheen was verstoven. Die ‘laatste’ rest betekende overigens nog zo’n 1.180.000 turven, oftewel een kapitaal van 1.416.000 gulden. Een voor die tijd formidabel bedrag. Er is in Lisserbroek tot 1909 geveend. Dat betekende een gemiddelde opbrengst van 25.286 gulden per jaar.

Vergunning vervening

Om de vervening van de Lisserbroek zo goed en economisch mogelijk te laten verlopen, was het noodzakelijk dat er verschillende voorzieningen getroffen werden. Allereerst werd de uitvening ‘bij Koninklijk besluit’ aan voorwaarden en voorschriften gebonden. Grondeigenaren waren verplicht vergunning aan te vragen om hun landerijen uit te venen. Eind 1854 werd collectief om de concessies gevraagd.

Verkaveling vóór de vervening

Toen de concessie was verleend, kon het werk beginnen. Allereerst werden er lange brede sleuven (tot vier meter breed) uitgeveend, die op regelmatige afstanden van elkaar vanaf het Turfspoor in de richting van de Dijk liepen. Dit had namelijk twee grote voordelen. Het grondwater zakte naar deze ‘sloten’ toe waardoor het eigenlijke werkterrein wat droger werd. Bovendien kon men deze sloten als vaarwater gebruiken om de turf naar de Dijk te vervoeren.

Door Dijkgraaf en Heemraden werd er een ‘Keur of Verordening’ uitgevaardigd, waarin nauwkeurig werd bepaald hoe deze sloten op diepte en breedte moesten worden onderhouden. Een controleur hield daar, op straffe van een geldboeten (maximaal f. 25,00) toezicht op. Tweemaal per jaar, in augustus en oktober, kwam deze man ‘schouw’ verrichten. Ook later, in de bloembollentijd, waren deze bepalingen nog van kracht. Echter, alle verordeningen te spijt, wat er van deze vaarsloten nog over is, zijn wat onbeduidende greppels.

De losplaatsen en het jaagpad

Teneinde voor de gewonnen turf goede vervoersmogelijkheden te creëren werden er aan beide zijden van de Lisserbroek een laad- en losplaats aangelegd.

De turf werd vandaar per trekschuit naar de omliggende steden vervoerd. Deze losplaatsen deden tevens dienst voor het verladen van voeder- en suikerbieten, hetgeen elk najaar weer opnieuw een grote slikboel op de Dijk teweeg bracht. Vooral vóór 1932 toen de Dijk en de Lisserweg nog grindwegen waren. De met de boerenwagenwielen meegebrachte vette kleikluiten, vermengd met het zand en het grind van de weg gaf een enorme gladde smeerboel. In 1932 is de Dijk bestraat en in juli 1964 met een bituumlaag verbeterd. Door de verharding van de Dijk was het gemakkelijker om na het bieten rijden de ergste troep weer op te ruimen.

De grindweg op de Dijk gaf voor de Lisserbroekers het nodige ongerief. In droge perioden met harde wind kon het er oogverblindend stuiven waardoor dan weer de nodige kuilen ontstonden. Nabij de kruisingen Dijk-Lisserweg en Dijk-Turfspoor had de Polder flinke grindhopen in reserve liggen om de weg te onderhouden. De Dijk zakte nog steeds, zodat hij met een zekere regelmaat opgehoogd moest worden. De eerste grindverharding, waar de eerste turvers over gelopen hebben, ligt nu plaatselijk 1,25 meter diep.

Het Turfspoor

Men had langs de oostelijke rand van de Lisserbroekse veenderijen een smalspoor aangelegd, waarop een aantal ‘lorries’ reden, getrokken door een of meer paarden, die dan achter elkaar tussen de rails liepen. Dit ‘Turfspoor’ was aangelegd door de heer J. Rotteveel die in Lisse woonde en de achterste landerijen in Lisserbroek in eigendom had.

Alle met dit smalspoor vervoerde turven werden via de zuidelijke losplaats verladen omdat het Turfspoor alleen dáár aansloot op de Dijk en de Ringvaart.

Na het opbreken van dit smalspoor zijn de rails langs de vaarsloten in de Lisserbroek gelegd om dienst te doen voor de bollenteelt. Ook hier zijn ze inmiddels weer verwijderd. Veel van deze rails zijn later opgekocht door de Firma Potman, aannemers van grondwerken in de Lisserbroek. Vooral in de veertiger jaren zijn veel van deze rails verdwenen. Het heeft echter nog tot het voorjaar van 1976 geduurd voordat de laatste werd opgeladen en afgevoerd.’

Volgende keer meer: alles over turfsteken