De Nieuwspeper 2018 nr 9

PAGINA 11

JAARGANG 4, NR. 9 2 MEI - 15 MEI 2018

Pittig en inspirerend nieuws over Rotterdam

DE NIEUWSPEPER IS EEN UITGAVE VAN METRO

Studenten aan de slag met het Schouwburgplein

Peter van Heemst at al 126 keer hetzelfde broodje PAGINA 12

KIJK VOOR HET LAATSTE NIEUWS OP WWW.DENIEUWSPEPER.NL

@DENIEUWSPEPER

Ook 25 jaar jong: Circus Rotjeknor

25 JAAR HOTEL NEW YORK:

EEN REUS TUSSEN DE REUZEN PAGINA 5-9

(Foto: Robin Utrecht/HH)

WÉL ALLEEN A-MERKEN, ÉCHT DE GOEDKOOPSTE!

OPENIN GS I.V.M. OPENING 37e MEGASTORE

NU 4X VOORDEEL! 9%

8%

5%

10%

OP ON ZE TO CH AL LA A GSTE PRIJZEN 1e

EXTRA KORTING A ANGEBODEN VAN BIJNA ALLE FABRIK ANTEN! OPLOPEND TOT WEL

voordeel

15%!

2e voordeel

DIVERSE FEESTELIJKE AANBIEDINGEN EN MEENEEM ACTIES!

3e

4e

voordeel

BALLONPRIK ACTIE: EXTRA FEESTKORTING AANGEBODEN DOOR SANI-DUMP

6%

*

PROFITEER NU VAN ONZE SPECTACUL AIRE SHOWROOMOPRUIMING

voordeel

ct

oa

ct

t niet op de n

oa

Koopzondag? Kijk voor alle 37 vestigingen en openingstijden op www.sanidump.nl SANI-DUMP

SANI-DUMP

SANI-DUMP

SANI-DUMP

Stadionweg 45a

Schieweg 73-75

Lucebertstraat 32

Leeghwaterstraat 63

(Vlakbij de Kuip)

(100 meter vanaf de Makro)

Rotterdam

Delft

Spijkenisse

LOO D

S5

Sliedrecht

SANI-DUMP

Capelle a/d IJssel Cypresbaan 1

Naast

Aalsmeer - Almere - Amersfoort - Amsterdam - Bergen op Zoom - Breda - Capelle a/d IJssel - Cruquius - Delft - Den Haag - Dordrecht - Drachten - Elst - Geel (België) Groningen - Hoogeveen - Leeuwarden - Leiderdorp - Merksplas (België) - Middelburg - Nuenen - Roelofarendsveen - Roosendaal - Rotterdam - Sliedrecht Spijkenisse - Terneuzen - Tilburg - Utrecht - Veghel - Volendam - Wijchen - *Woerden - Zaandam - Zaltbommel - Zoetermeer - Zwolle *Woerden geopend vanaf 1 mei 2018

DE

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

NIEUW NIEUW ROTTERDAMS

OPINIE

3

COLUMN MATTHIJS GOES

ROTTERDAMS

PEIL PEIL

LEKKER BELANGRIJK...

NIET LULLEN MAAR POETSEN

HELEMAAL DE BOM

Voor wie het op de noordoever ontging: Roze Rieneke Grobben wordt op een Zuid-gevel herdacht Afijn, laat ie fijn zijn, ja toch, niet dan?

Een geslaagd plein gaat honderden jaren mee, en niet 20 jaar De Coolsingel wordt verbouwd. Daarom moeten fietsers die van Noord naar Zuid en andersom rijden, dat voortaan via een onbegrijpelijke route doen. Hier heb ik in mijn vorige column al bij stilgestaan. Toch moeten we nog even door op hetzelfde thema: onbegrijpelijke designbeslissingen die op het stadhuis worden genomen.

International Seafarers’ Welfare & Assistance Network roept Rotterdamse haven uit tot Port of the Year 2018 Dankzij een nieuw zeemanshuis in Oostvoorne. Zo ver ligt de haven van de stad.

Het belangrijkste knelpunt op die fietsroute is het Centraal Station, of liever: het plein ervoor. Daar kom je aan op je fiets en dan moet je 14 kanten tegelijk uitkijken voor kruisend verkeer en slingerdeslang over de haakse hoeken van het fietspad sturen. Ondertussen word je weggeblazen door de wind die over de enorme vlakte waait. Het mag duidelijk zijn: ik vind het ontwerp van dat plein maar weinig geslaagd. Dan druk ik me nog zacht uit. Het plein is een creatie van Adriaan Geuze.

Wellicht zegt die naam u niks. Daarom een korte toelichting: het is de ontwerper die is ingehuurd om de nieuwe Coolsingel te tekenen en dat is een totaal onbegrijpelijke beslissing.

De man heeft niet alleen de vlakte bij het station op zijn geweten. Adriaan Geuze (en zijn bureau West 8) is ook verantwoordelijk voor het waanzinnig nutteloze Schouwburgplein. Ook ontwierp hij de Binnenrotte, het plein van de grote markt. Dat wordt na 20 jaar al weer aangepakt, ook dat was een kille windvlakte. Nu zegt u misschien: “20 jaar, dat is toch best lang?”

Nee, dat is het niet. In Parijs en Rome zijn de pleinen honderden, zo niet duizenden jaren geleden ontworpen. En dat zijn de pleinen die de mensen willen.

Nu mag Geuze weer een poging wagen om dit keer dus de Coolsingel warm en sfeervol te maken. Aan de kant tegenover het stadhuis zijn terrassen getekend. Daarom gaan ze de stoep verbreden en komen er minder rijstroken voor auto’s. Op papier heel leuk verzonnen natuurlijk, maar nu een praktische vraag: Zit u weleens op een terras in de schaduw? Liever niet toch? Juist, waarom plant een planner dan terrassen aan de schaduwkant van de straat?

‘‘

De kiezer gunde Stadsinitiatief geen raadszetel, dus verkondigt de afgewezene om dan maar over bestuurdersschouders mee te gaan kijken Je moet toch wat masseerwerk verrichten om tot de volgende verkiezingen in beeld te blijven.

Geuze kreeg het voor elkaar om een levendig Schouwburgplein in een doods plein te veranderen. En nu moet hij leven brengen op de Coolsingel. Mijn voorspelling: dat gaat niet lukken. Kunnen de dames en heren op het stadhuis voortaan eens naar een andere ontwerper uitkijken? Zoals ook met de fietsroutes: het helpt echt om af en toe gewoon naar buiten te gaan, te kijken en dan goed na te denken. Vriendelijk bedankt, ook namens de andere bewoners van de stad.

Kunnen de dames en heren op het stadhuis eens naar een andere ontwerper uitkijken?

Colofon

’’

Tonia van Nieuwenhuijzen 06 - 4905 4783

De Nieuwspeper verschijnt samen met dagblad Metro en wordt in geselecteerde gebieden huis-aan-huis verspreid. Tevens is De Nieuwspeper verkrijgbaar bij afhaalpunten in Rotterdam en de regio.

Carin Broere 06 - 5758 0037

Hoofdredactie Jaap van Rijn

Online www.denieuwspeper.nl www.facebook.com/denieuwspeper

Redactie redactie@denieuwspeper.nl

KANNIE WAAR ZIJN?!

Vormgeving Metro

Paul Rosenmöller als formateur weer terug in Rotterdam Benieuwd of hij van Algemeen Beschaafd Nederlands overschakelt op fake-Rotterdams, zoals destijds, als havenstakingsleider.

Advertentieverkoop adverteren@denieuwspeper.nl

Alle rechten ten aanzien van de inhoud van deze uitgave worden nadrukkelijk voorbehouden en berusten bij De Nieuwspeper. Op het gebruik van deze uitgave zijn de Algemene Toepassingsvoorwaarden van De Nieuwspeper van toepassing.

De Nieuwspeper is een uitgave van Telegraaf Media Groep.

tweewielergroothandel

Paul Krugerstraat 109-113 3072 GE Rotterdam Tel.: 010 - 4 85 39 59 info@alblastweewielers.nl

Alblas Tweewielers Berini Dolce Vita

Berini New City INCLUSIEF -Rijklaar maken -Kentekenleges -500 km servicebeurt -Kettingslot

€420,-

Berini Napoli I Of €0.81,per dag!

Of €0.67,per dag!

4-takt 25/45 km/h

€999,-

€1.199,-

4-tak kt 25/455 km/h

Groot assortiment tweedehands scooters!

4-ttak kt 25/45 km/h

Of €0.61,per dag!

€899,-

Nu vanaf

€395,-

Rij nu al vanaf €0.61,- per dag! www.alblastweewielers.nl

TRAVEL

Nog even samen knuffelen voor het slapen gaan

Roëll de Ram @wearetravellersnl

De beste influencers vind je bij Blog Society!

FOOD

Jadis & Anouk @thelemonkitchennl

Ben jij ook inluencer? Sluit je dan aan bij het Blog Society netwerk van TMG Ga nu naar www.blogsociety.nl

Geef een nachtzoen Ronald McDonald Huis Sophia Rotterdam

DE

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

STADSONTWIKKELING 5

Vele wegen leiden tot 25 jaar Hotel New York

GEEN BRUG TE VER Daar zit u dan. Wellicht achter een glazen kop pepermuntthee.

Of een witte wijn, in Hotel New York. Er is niet veel veranderd sinds het in 1993 de deuren opende. Geruststellend tijdloos en nog steeds druk bezocht.

Best bijzonder voor een ooit verpieterende pier die na een glorieus verleden slechts dienst deed als opslagplaats van tinen aluminiumbroodjes. Wie de huidige Wilhelminapier wil begrijpen en de rol die Hotel New York daar bij speelt, duikt het verleden in.

TEKST: JAAP VAN RIJN

(FOTO: JAAP VAN RIJN)

DE

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

STADSONTWIKKELING

6

(FOTO: JAAP VAN RIJN)

DE 19E EEUW Franse hugenoten Immigranten en vluchtelingen spelen een rol van betekenis in de opkomst van Rotterdam als belangrijke maritieme stad. Ook hun nazaten, zoals de families Plate en Reuchlin. De Reuchlins stammen af van Duitse adel. De nakomelingen die in Rotterdam terechtkomen, worden verheven tot de Nederlandse adelstand. Friedrich Heinrich Plate verruilt aan het einde van de 18e eeuw het toenmalige Koninkrijk Hannover voor Rotterdam. Hij trouwt met Henriëtte Brodier, een ontwikkelde vrouw uit een geslacht van gevluchte Franse hugenoten die al langer in Nederland wonen.

Zij geeft les aan een school in een tijd dat de elite zich wil onderscheiden met kennis van de Franse taal.

Voorname Rotterdamse families sturen hun kinderen dan ook naar dit instituut. De Plates, van relatief nederige afkomst, kunnen mede dankzij Brodiers inspanningen invloedrijke maatschappelijke posities worden gegund. Een van de nazaten, Frederic Jean Plate, werkt zich halverwege de 19e eeuw op tot voorzitter van de Kamer van Koophandel. Ook zet hij zich in voor de Frans georiënteerde rederij Balguerie, in een tijd van groot optimisme: de Gründerzeit. Europa bloeit economisch op. Die sfeer inspireert Plate, want Rotterdam kan van de voorspoed profiteren.

Verzanding

Plate maakt zich hard voor een stoomvaartlijn tussen Nederland en de steeds belangrijker wordende Verenigde Staten van Amerika. Wil het zo ver komen, dan moet Rotterdam een probleem oplossen: de verzanding van de rivieren. Een te graven waterweg maakt de haven beter bereikbaar voor de steeds grotere schepen. Ferdinand de Lesseps, de man die destijds het Suezkanaal bedenkt en uitvoert, zal vast ook een inspiratiebron geweest zijn: hij was Frans consul in Rotterdam. Drie jaar later vaart het eerste schip door de Nieuwe Waterweg, een kunstwerk van ingenieur Pieter Caland.

Kinderziekten

Antoine Plate, de zoon van Frederic Jean, is dan 27 jaar oud en werkt ook bij rederij Balguerie. Hij ruikt zijn kans. Goederen en passagiers per schip vervoeren naar het voor veel Europeanen beloofde land vraagt om een goed georganiseerde rederij. Samen met jonkheer Otto Reuchlin vergaart hij een startkapitaal, de mannen kunnen de mou-

De zakkendrager in de haven moet zijn plaats kennen. Hier stut hij de erker van het directievertrek.

wen oprollen. Want na de stichting van hun Nederlandsch-Amerikaansche Stoomvaart Maatschappij (NASM) in 1873 moeten ze jaren lang energie steken in de verbetering van de door kinderziekten geplaagde Nieuwe Waterweg. Mede door de inspanningen van Antoine Plate wordt de Nieuwe Waterweg definitief bevaarbaar voor grotere zeeschepen. Voor hem geldt: geen brug te ver. Toch houdt hij het na zeven jaar directeurschap voor gezien bij de NASM en stelt Plate zijn kennis als vrije liberaal beschikbaar voor het stads- en landsbestuur. De NASM verscheept emigranten vanaf de Stieltjeskade aan de Koningshaven en houdt kantoor in het Poortgebouw. De landverhuizers verblijven onder meer in Hotel New York aan de Van der Takstraat.

Hazardspel verboden

Koningin Wilhelmina opent in 1891 de Wilhelminakade. Vanaf deze kade vertrekken talloze Europeanen, de landverhuizers, met NASMschepen naar Amerika, in de hoop daar een beter bestaan op te kunnen bouwen. Op de pier staat het NASM-hotel, waarin, afhankelijk van de geboekte klasse, de landverhuizers volgens de overlevering slapen in comfortabele en frisse, gelijkmatig verwarmde zalen met 6 of 12 bedden. Sterke drank is niet verkrijgbaar en het hazardspel, een kansspel, is strikt verboden. In 1896 legt de directie de makkelijker uit te spreken naam Holland-Amerika Lijn (HAL) vast. Het hotel stond op de plek van de huidige parkeerplaats. De sloopkogel maakt in 1972 korte metten met het hotel.

(FOTO: SAM PRESSER, SPAARNESTAD PHOTO/HH)

Wave goodbye, say hello* Een liefhebberij van Rotterdammers: zwaaien naar zij die vertrokken. Kijk de zwaaiers opgewekt zijn, zittend en vooral staand op de basalten kade voor het kantoor van de HollandAmerika Lijn. Wellicht helpt de moed gevende Oud-Hollandse soundtrack van het altijd aanwezige draaiorgel. Trots zijn ze, op de avonturiers die de stap aandurven.

En ongetwijfeld ook verdrietig. Of opgelucht om van een lastpak verlost te zijn? De zwaaiers hebben zich zonder uitzondering helemaal opgedoft – zo heette dat toen. Sommige kledingstukken maken de mensen wat ouwelijk. Moet dat nu, zo’n bloemetjesjurk voor een meid in de bloei van haar leven? Of is het een doorschuiver-

tje van een oudere zus die over de reling van de boot hangt? Cool: het blonde wafelkapsel links, daar is echt tijd in gestoken. Kunnen die gasten van Schorem deze vintagecoupe niet herintroduceren? Is weer eens wat anders dan die opgeschoren koppies.

De man met een lange watergolfslag in het haar loopt erg op de jaren 70 vooruit. Het boordje van het overhemd over de colbert schikken, deze plaat moet de stylist van John Travolta gezien hebben. En zie die zittende gozer met pet voorzien van broekspijpen met drukknopen.

Wellicht veilig bij het werk dat hij uitvoert. Of hij beschikt over een kettingkastloze fiets. Zo rijk waren de mensen toen niet.

Ook nadat zwart/wit door kleur werd vervangen, blijken Rotterdammers het wuiven niet te zijn verleerd. Nu hangen de ledematen van de kadekluivers nog werkloos langs de lijven. Het volk is te veel onder de indruk van de immens grote, hagelnieuwe Eurodam van de Holland-Amerika Lijn, die de pier langzaam nadert.

Eenmaal dicht bij de kade gaan de handen omhoog. Detail: de Montevideo vormt een solitair setje met Hotel New York. Dat ontgaat een opvarende niet: “Where are the other buildings?” Nog een paar jaar geduld, eerst maar eens terugzwaaien. * Vrij naar Marc Almond van Soft Cell

DE 20E EEUW De jaren nul

J. Muller en C.M. Droogleever Fortuyn ontwerpen in 1901 voor de rederij een nog torenloos administratiegebouw, gesitueerd op de kop van de Wilhelminapier, met een imaginair uitzicht op Amerika. In 1908 levert een bouwer het magazijn aan de achterzijde op. Het gebouw gaat een belangrijke rol spelen in de geschiedenis van de Holland-Amerika Lijn en later bij de herontwikkeling van de Wilhelminapier.

De jaren tien Een Ierse scheepswerf bouwt voor de Holland-Amerika Lijn de Statendam II. Johan George Reuchlin, de zoon van Otto Reuchlin, krijgt in 1912 van de reder een uitnodiging voor een proefvaart met een nieuw type luxeschip van dezelfde werf.

Nog voordat de Titanic zinkt, laat Johan via de telex weten content over het vaartuig te zijn.

Het kantoor van de HollandAmerika Lijn krijgt met Jugendstiltorens en een nieuwe gevel zijn definitieve vorm. Op een van de torens is – nog steeds – de Halve Maen

DE

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

De jaren 70 De HAL, inmiddels de afkorting voor Holland-Amerika Lijn, besluit door toenemende concurrentie van de luchtvaart de dienstregeling op New York te beëindigen en zich te concentreren op de cruisevaart. Het hoofdkantoor van het passagiersbedrijf verhuist in 1971 naar New York.

In Nederland lopen ondertussen de binnensteden leeg, wat ook zichtbaar is aan de supporters van het succesvolle Feyenoord die steeds vaker uit de satellietsteden komen.

Want meer mensen kunnen zich dankzij de toegenomen welvaart een ruimere woning buiten de stad veroorloven.

De voormalige motor van de nationale economie, het trotse bastion van de opgerolde mouwen, vergaart ondertussen ‘roem’ als coke & smack hang-out. De stad als harddrugs walhalla haalt zelfs Life, de autobiografie van Rolling Stones gitarist Keith Richards. Hij gaat op jacht naar de heldin, oftewel heroine die de stad nog jaren zal teisteren, in het havengebied, volgens Richards “een bijna dickensiaanse plek”.

Rotterdammers die de oude stad niet willen of kunnen verlaten, zien het verval met lede ogen aan. Ze vinden het wijkactivisme uit en maken zich sterk voor bouwen voor de buurt. Uiteraard kunnen ze niet voorkomen dat op de Wilhelminapier de bedrijvigheid afneemt, dat havenbedrijven naar het westen trekken, alwaar de havenwerkgelegenheid krimpt door automatisering en containers. Wie durft initiatieven op te pakken waarmee Rotterdam zich kan vernieuwen en werk kan creëren?

Wat in ieder geval helpt: de kracht waarmee Adriaan van der Staay als directeur van de Rotterdamse Kunststichting Poetry International, LantarenVenster en het filmfestival wind in de zeilen geeft.

De instituten en evenementen krijgen invloed op de ontwikkeling van Rotterdam als cultuurstad.

Profetische regels

Rotterdammer Bob Visser maakt voor de VPRO de korte documentaire Stadsgezicht met Rotterdam als onderwerp. Bijzonder, want genoeg culturele smaakmakers beschouwen de stad als een kil tochtgat. Rotterdam komt dan ook nauwelijks aan bod op de nationale televisie. Visser toont met zijn documentaire in 1977 een fascinerende stad en geeft Jules Deelder een podium. Deelder draagt het monumentale gedicht Stadsgezicht voor. Hij straalt een opvallend tijdloze eigentijdsheid uit: lange, zwarte jas, zonnebril, speedy, scherp, recht voor z’n raap. Terwijl hij pro-

Een economische bloeitijd breekt aan, de wederopbouw die tot de jaren zeventig aanhoudt zichtbaar die dienst doet als windvaan. Dit schip voer in dienst van de V.O.C. en was op zoek naar een geschikte handelspost: Nieuw-Amsterdam, het latere New York. Een replica van de Halve Maen ligt aan de kade van Albany, de hoofdstad van New York State.

Vanaf nu bouwt de HollandAmerika Lijn gestaag aan een imperium, met agentschappen in vele landen. De cruisevaarten worden steeds belangrijker.

De creatieven geven de stad letterlijk een nieuwe smoel

fetische regels uitspreekt – “torenhoog de wooncomplexen” – ontvouwt zich achter hem de hoekige werkstad. De conclusie van menig, vooral jonge kijker: uit het zicht van ‘Hilversum’ ontkiemt blijkbaar een bijzondere stadscultuur aan de Maasoevers. Culturele ondernemers voelen zich aangetrokken tot het zakelijke, rauwe karakter van Rotterdam. En vooral ook: er is betaalbare ruimte zat om je te ontplooien. Deze individualisten slaan mede een brug naar de toekomst, naar de stad zoals we die nu kennen.

Kruisbestuiven Terwijl zich een nationale economische crisis aandient die tot diep in de jaren 80 doorwoekert, verruilt de HAL Rotterdam voor Stamford in de Verenigde Staten. Een gezelschap van creatieve dromers, denkers en doeners ‘bezetten’ het verlaten drinkwaterleidingterrein bij De Esch en richten de werkgemeenschap Utopia op. Utopia krijgt toestemming om activiteiten te ontplooien, want de gemeente weet zich geen raad met de forse locatie.

Creatieve bedrijfjes, vergelijkbaar met die in het huidige Schieblock en de Keilewerf, vormen een vitale broedplaats. Hier wordt zo’n beetje het concept van het hergebruiken van bestaande gebouwen en kruisbestuiven uitgevonden. De overheid hoeft alleen maar te faciliteren.

Dankzij legendarische feesten op het terrein in Hal 4 kunnen mensen uit verschillende disciplines elkaar ontmoeten.

Een nieuwe smoel De creatieven geven de stad letterlijk een nieuwe smoel. Ze leren mede-Rotterdammers om anders naar de mogelijkheden van de stad te kijken. Kok Rob Baris geeft in de binnenstad het andere geluid ruimte op het bord. Hij werkt met Japanse producten, destijds een unicum, en promoot macrobiotisch eten. Ook in het komende decennium zal Baris van zich laten horen, hij toont aan dat mensen toe zijn aan laagdrempelige en toch kwaliteit biedende eetgelegenheden die de stad onvoldoende biedt.

(FOTO: CEES ZEVENBERGEN)

STADSONTWIKKELING

De jaren 80 Ponton 010 wordt in de zomer van 1980 te water gelaten. Utopia-mensen tekenen voor de aankleding van deze drijvende tribune met een podium voor concerten. Het belang van Ponton 010: het verbindt aanpakkers die de stad cultureel en culinair op de nationale kaart gaan zetten. Zo verzorgen Joop Hakvoort en Daan van der Have, eigenaren van cultureel brandpunt Dizzy, de catering. Van der Have zal zijn ervaringen samen met anderen de komende jaren omzetten in vernieuwende, cultureel getinte horeca.

Het ponton verbindt de stad ook met de havens, een lijn die verbroken was. Deze visie vertaalt zich in 1999 in het gemeentelijke plan Rotterdam Waterstad.

De aanpakkende Rotterdammers stralen ambitie uit. Smaakmakers als muziekprogrammeur Berend Lenstra (heel veel, onder meer New Pop – nu Metropolis, en Dag van de Romantische Muziek), de mannen van Kunst & Vaarwerk (de Paktank hoedendoos in de Botlek) en de ontwerpers van Hard Werken (tijdschrift en boekomslagen) laten steeds nadrukkelijker van zich horen. Pak de uitgave Hard Werken 1979-1994 en zie hoe Rotterdammers zichtbaar de geschreven en ongeschreven regels provoceren, helemaal in de geest van die tijd.

Rem Koolhaas ontwerpt een

Ook in tijden van economische malheur zijn er kansen te benutten

Na de Tweede Wereldoorlog Vele landgenoten en andere Europeanen zien een betere toekomst voor zichzelf en de kinderen in vooral de Verenigde Staten, Canada en Australië. Deze tweede emigratiegolf vertrekt ook vanaf de Wilhelminapier, met de grote schepen van de Holland-Amerika Lijn. Schepen van het bedrijf vervoeren ook passagiers, vracht en later cruisegangers. Duizenden Rotterdammers vinden werk dankzij de bedrijven op de Wilhelminapier en de scheepswerven, die mede vorm geven aan de wederopbouw van de stad, havens en industrie. Een economische bloeitijd breekt aan die tot de jaren 70 aanhoudt. De mensen gaan buffelen, hijsen, laden, lossen, classificeren, sjorren, heien, bouwen, kortom, niet veel niet lullen maar poetsen en op zondag gezellig voeballuh kijken.

bouwwerk aan de Boompjes, op de plek waar nu het witte Maersk-gebouw staat. Opvallend: het gebouw van Koolhaas lijkt op zijn De Rotterdam op de Wilhelminapier. Rotterdam krijgt naam als een stad waar experimenten mogelijk zijn. Optimisten vermoeden dat het niet lang meer duurt eer Rotterdam het zieltogende Amsterdam als cultureel brandpunt voorbij streeft.

De tijdgeest aanvoelen Joop Hakvoort en Daan van der Have breiden Dizzy aan de ’s Gravendijkwal uit tot een volwassen jazzpodium. BOA, een Utopia-bedrijf, tekent voor de architectuur. De zaak is altijd afgeladen, het verrassend goede eten en de programmering trekken volk. Dit smaakt naar meer. Daan van der Have voelt perfect aan wat veel Rotterdammers willen: informeel eten in een interessante ambiance. Hij trekt op met mensen als de Rotterdamse illustratrice/kunstenares Dorine de Vos, die naam maakt met de speelse bric-à-brac inrichting van het Haagse café Schlemmer. Zij krijgt nu een kans in Rotterdam. Café-salon-restaurant Zochers in Het Park groeit uit tot een culturele pleisterplaats. Naast de Schouwburg wordt Floor het ideale theatercafé-restaurant. Eigenzinnige interieurs en menukaarten van Dorine de Vos bepalen mede de sfeer. Wat deze ondernemers bewijzen: ook in tijden van economische malheur zijn er kansen te benutten.

Krankzinnig leegte Een projectontwikkelaar koopt in 1984 het leegstaande HAL-kantoorgebouw. Ondertussen roert Riek Bakker zich, in 1985 benoemd tot directeur van de Dienst Stadsontwikkeling. Het kwartje dat de Wilhel-

7

DE

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

STADSONTWIKKELING

8

(FOTO: PIETER VAN DER MEER)

minapier kan uitgroeien tot een magneet, valt bij haar in een hotel met uitzicht op Zuid. Ze ontwaart een krankzinnige leegte met potentie. Bakker betrekt een woning op Zuid, een verbouwde radarpost.

Daar ontvangt ze echtgenotes van beleidsmakers. Ze laat de dames ook de haven zien. Riek Bakker vertelt: “Daarna had ik voor ieder van hen een paar vragen: ‘Stel je voor dat je hier zou komen wonen. Wat ga je je echtgenoot dan vertellen als je hem vanavond weer op de hotelkamer ziet? Wat wil je hem meegeven? Wat heb je nodig als je hier zou wonen?’ Er kwamen antwoorden als: een goed winkelcentrum, leuke ontmoetingsplekken, woningen met groen eromheen, uitgaansmogelijkheden en cultuur. En: ‘Ik wil dat mijn man niet via Schiphol hoeft te reizen.’ Dat ontbeerden Noord én Zuid allemaal.”* Doorpakken Riek Bakker kent het gebouw van de Holland-Amerika Lijn een belangrijke rol toe bij de ontwikkeling van de Wilhelminapier: er moet sfeermakende horeca in. Mensen zullen vanuit zo’n uitspanning het gebied anders ervaren. Dankzij steun van onder meer burgermeester Bram Peper en wethouders als Joop Linthorst kan Riek Bakker doorpakken: een stad die in samenhang meer biedt. Peper schrijft een essay over sociale vernieuwing en het revitaliseren van Rotterdam. Hij en Bakker weten: meer stedelijkheid maakt de stad aantrekkelijker. De gemeenteraad toont zich solidair. Het beslissende wapenfeit van Peper en Bakker: de Erasmusbrug, want dat wordt de grote verbinder en tevens een grootse sprong voorwaarts.

Maar zover is het nog niet.

Onmisbare soundtrack Het bestuur kiest voor hoogbouw.

De reanimatie van Rotterdam krijgt in 1987 met de smaragdgroene WTC-toren een opvallend gezicht.

De stad begint op meerdere plekken te bruisen. In het Scheepvaartkwartier opent Hans Loos in 1988 de deuren van grand café-restaurant Loos. Op zo’n smaakvol ingerichte klassieke zaak moest de stad decennia lang wachten. Vanaf de eerste dag loopt Loos als een trein, mede door de smakelijke brasseriekeuken en het geroezemoes: de onmisbare soundtrack van een echt grotestadscafé. Na 30 jaar weet Loos met hetzelfde interieur nog steeds te behagen, wat veel zegt over het inzicht van de ontwerpers, die de stad op deze plek perfect aanvoelden.

Kantine Werklust, eerste kwartiermaker van de Wilhelminapier.

De jaren 90 Rotterdam als zich ontwikkelende culinaire stad krijgt een vervolg.

Rob Baris, altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen, kookt in de pop-up Kantine Werklust een jaar lang als eerste kwartiermaker op de allesbehalve gezellige Wilhelminapier. De gasten hebben uitzicht op stapels aluminiumbroodjes en vinden het geweldig. De eetgelegenheid bereikt een cultstatus. Elders in de stad kookt Cees Helder Parkheuvel naar het maximum aantal bereikbare Michelin-sterren toe. Herman den Blijker opent met zijn compagnon De Engel, waar weldra mensen buiten in de rij staan die, eenmaal binnen, voor het eerst met gerijpt MRIJ-vlees in aanraking komen.

housecycloon. Het volk gaat los langs de Rijnhaven, met uitzicht op Hotel New York.

Scepsis over Zuid Ergens in het van drugs en misdaad vergeven Wilde Westen besluit een koppel dat het genoeg is. Weg van al die overlast. Ze kunnen een nieuwe, betaalbare atelierwoning betrekken aan de Oranjeboomstraat. Bevriende Noorderlingen verklaren hen voor geschift. Want, hé, dat is Zuid!? Ze kunnen niet door het desolate landschap van zandvlakten, in onbruik geraakte havenbekkens met hier en daar een vegeterend

veem heen kijken.

Ook Van der Have, Loos en De Vos, die in het HAL-pand de laatste hand leggen aan Hotel New York, kunnen op meewarige blikken rekenen. Want om moeten rijden via de Willemsbrug staat gelijk aan onbereikbaarheid. De afbraak op de pier en het Zuid-imago zullen het initiatief smoren, zo verwacht menigeen.

Het trio zal vast om zoveel scepsis hebben gegrinnikt, staande op de kop van de pier met uitzicht op een majestueus glinsterende rivier en de ondergaande zon. “We gaan ze gewoon aan de overkant ophalen, met een watertaxi!” En zo geschiedt.

(FOTO: ARIE KIEVIT / HH)

Episch centrum De ruige trekjes van de stadscultuur krijgen vorm in gabber, de snoeiharde, industriële 190-beats-perminuut-versie van house. Terwijl de inmiddels afgebroken Energiehal uitgroeit tot het episch centrum van de hardcore, maakt Ted Langenbach naam met zijn MTC party’s.

Basic Beat van dj Ronald Molendijk op de Nieuwe Binnenweg wordt een ontmoetingsplaats voor houseliefhebbers. Dj’s als Tiësto brengen hier muziek aan de man. Basic Beat geeft ook muziek uit van dj’s als Freddy Corsten. Vijf jaar later zet de Fast Forward Parade Rotterdam op de kaart als het oog van de vaderlandse

Zieltogend Vanaf de Wilhelminapier wordt ondertussen nog steeds weinig hoopgevends vernomen. Krakers bezetten het HAL-pand.

Terwijl Daan van der Have, Dorine de Vos en Hans Loos in de luwte plannen voor het zieltogende gebouw maken, besluit de gemeente de ontwikkelingen in de stad als een bestuursvisie te presenteren. Al snel worden woorden daden: de gemeente Rotterdam koopt in 1989 het HAL-kantoor en restaureert het casco. De bestuurders geloven in de aanpak van de ondernemers.

Zij krijgen een lening van de gemeente voor de ontwikkeling van het gebouw tot hotel-restaurant. Het gemeenschapsgeld is goed besteed, zo zal spoedig blijken.

Ze hebben geen oog voor de geweldige potentie van het Zuid rond de oude havens

(FOTO: PIETER VAN DER MEER)

De huiskamer van Rotterdam

De toeloop valt mee. Wat hee t: Hotel New York opent in 1993 de deuren en is direct een hit. Koningin Beatrix opent drie jaar later de Erasmusbrug voor verk eer. Met dit kunstwerk geeft de gemeente een krachtig signaal: geen brug is te ver is als het gaat om het beter maken van de stad.

Hotel New York groeit uit tot de groot uitgevallen huiskamer van Rott erdam, de Kop van Zuid krijgt vorm. Wan t het grote geld durft de stap nu ook te mak en, mede met dank aan de inspanninge n en visie van de kwartiermakers van Hote l New York.

DE

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

STADSONTWIKKELING

9

(FOTO: JAAP VAN RIJN)

De film van Dorine de Vos Dankzij de keuze van curator Sjouk Hoitsma en ontwerper Ton Hoogenwerf voor negen stijlkamers, kan de bezoeker zich onderdompelen in de bijzondere geschiedenis van de Wilhelminapier en Hotel New York. De tentoonstelling gaat de bezoeker veel bieden, denk aan beeldmateriaal van de landverhuizers en de achterblijvers. Bijzonder: unieke foto’s en een film van pionier Dorine de Vos over de verbouwing van een leeg administratiekantoor tot Hotel New York.

Sjouk Hoitsma (1962) werkt sinds 1992 als conservator, curator en projectleider voor Museum Rotterdam. Ze ontwikkelt hier concepten voor tentoonstellingen over (de geschiedenis van) Rotterdam.

Ze maakt tentoonstellingen over de relatie van de Rotterdammers met hun stad.

DE 21E EEUW

Live volgen televisiecamera’s de in een helikopter dalende Den Blijker

De levendige tentoonstelling 25 jaar Hotel New York is alleen te zien in Museum Rotterdam en . niet in Hotel New York Curator Sjouk Hoitsma van Museum Rotterdam tussen de koffers van landverhuizers. “Ik ben aangenaam verrast door de ongelofelijke hoeveelheid materiaal en beeld dat mensen aan ons ter beschikking stellen. Achter al die spullen en foto’s zitten indrukwekkend veel ontroerende verhalen.”

De jaren nul De Wilhelminapier raakt in trek.

Het Gemeentelijk Havenbedrijf Rotterdam betrekt kantoren in het nieuwe World Port Center. Het Nieuwe Luxor opent de deuren, een reden te meer om de Wilhelminapier te bezoeken. Hotel New York krijgt in 2006 met WestCord een nieuwe eigenaar. Op de Wilhelminapier beuken heimachines de eerste palen in de grond voor de Montevideo, een jaar later gaat de bouw van New Orleans van start. In 2007 opent de HAL haar Europese hoofdkantoor in de Montevideo, met uitzicht op Hotel New York. Aan de kade liggen inmiddels de eerste cruiseschepen, de cirkel is rond.

Herman den Blijker acteert in een televisieserie rondom de verbouwing van restaurant Las Palmas in het gelijknamige gebouw, de voormalige werkplaats van de Holland-Amerika Lijn. Live volgen televisiecamera’s de in een helikopter dalende Den Blijker, zichtbaar verrast door de mensenmassa onder hem die nieuwsgierig is naar de ‘vishut van die kale’. Terwijl ongeduldige genodigden bonken vlees uit een mansgrote tonijn bikken, stromen de eerste toiletten over. Na het uit de hand gelopen feest is het restaurant aan de eerste renovatie toe.

De Wilhelminapier vaart wel bij de aandacht en staat nationaal scherper op het netvlies.

De jaren 10 Met de verhuizing van LantarenVenster en het Nederlands Fotomuseum naar Zuid maakt de Wilhelminapier steeds zichtbaarder deel uit

van het stedelijk weefsel. In 2011 krijgen de landverhuizers met het monument Lost Luggage Depot van Jeff Wall een gedenkplek op de pier.

Iets verderop realiseert Rem Koolhaas De Rotterdam, het in beton en glas gestolde idee dat hij 33 jaar geleden aan de Boompjes situeerde.

Ondertussen overleeft Hotel New York als een denkbeeldige reus tussen betonnen reuzen, want still going strong, als symbool van de kracht van de verbeelding. Wat ook in de 25 jaar niet is veranderd: die onmogelijk zware toegangsdeuren, de windvlagen die je bij de lurven grijpen bij het naar buiten stappen, de koelbanken met de schaal- en schelpdieren en de strenge maar rechtvaardige dame achter de lessenaar die je naar een tafel begeleidt.

Ontvluchten ooit mensen Europa via deze pleisterplaats, nu komen ze hier om de stad te bewonderen.

De geschiedenis herhaalt zich, maar zelden op dezelfde manier.

Dit artikel kwam tot stand met eigen waarnemingen en dankzij de bronnen: http://resources.huygens.knaw.nl/bwn1880-2000/lemmata/bwn1/plate, lezing De Rotterdamse Hugenoten, W.F. Lichtenauer, Karin Kuipers (ex-AD en Rotterdams Dagblad), Museum Rotterdam en het proefschrift Dromen van een metropool, de creatieve klasse van Rotterdam 1970-2000, Patricia van Ulzen, Uitgeverij 010, 2007, ISBN 978-906450-620-8. * Citaat Riek Bakker: interview Henk de Kleine, Doen 12, magazine Van Omme & De Groot.

Hotel New York, story of pioneers “Op de Kop van Zuid, aan de Maas, in het gebouw van de Holland-Amerika Lijn . Daar… zal het hotel verrijzen, een ode aan alle reizigers van weleer en van nu. En allemaal zullen ze met weemoed terugdenken aan hun verblijf in Rotterdam.”

(Persbericht 1991 betreft plannen Hotel Holland Amerika Lijn, 1991, Archief HNY)

25 jaar Hotel New York betekent een schatkamer gevuld met foto's, films en bijzondere items, maar het staat ook garant voor vele grappige verhalen en herinneringen. In 25 jaar tijd zijn er bijvoorbeeld 10.000 leesbrillen gevonden en heeft men zelfs een badkuip gevuld met goudvissen aangetroffen.

Wat niet veel mensen weten, is dat de Wilhelminapier 25 jaar geleden vooral een plek was om te mijden. Mede dankzij de succesvolle transformatie van hoofdkantoor HollandAmerika Lijn (HAL) tot Hotel New York is deze pier de afgelopen jaren uitgegroeid tot een van Rotterdams kenmerkendste locaties. Met een sterke blik op de toekomst, overtuigd van zijn betekenis voor de stad, is door velen hard gewerkt aan het icoon dat Hotel New York vandaag de dag is.

De tentoonstelling Hotel New York – story of pioneers neemt de bezoeker mee op een tijdreis door negen uniek vormgegeven kamers: van het verhaal van de landverhuizers, van de HAL, de cruiseschepen en de Kop van Zuid tot een portret van de hotelpioniers; alles passeert de revue.

Meer informatie: museumrotterdam.nl Stadswandeling Hotel New York en Museum Rotterdam organiseren samen de stadswandeling 25 jaar Hotel New York, story of pioneers . De wandeling is inclusief een bezoek aan Museum Rotterdam, een vaartocht met de watertaxi en een cheflunch in Hotel New York.

Reserveringen en informatie: info@marcorganiseert.nl. De Rotterdampas en Museumjaarkaart (of in het algemeen kortingskaarten) zijn niet geldig i.c.m. deze actie.

(FOTO; JAAP VAN RIJN)

BELEEF LIVE NIEUWE TECHNOLOGIEËN, FOOD EN HOSPITALITY, ENTERTAINMENT, LOCATIES EN ACTIVITEITEN...

R OT T E RIN LIVE DA M GROOT COMMUNICATIE!

16-17 MEI 2018 ROTTERDAM AHOY 010AREA.LIVE

16-17 MEI 2018 ROTTERDAM AHOY 010AREA.LIVE

DE

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

ARCHITECTUUR

11

Wat moeten we toch met het Schouwburgplein?

Wat gebeurt er als studenten van de Willem de Kooning Academie zonder enige ruimtelijke beperking een nieuw ontwerp voor het Schouwburgplein mogen maken?

Het levert een bonte verzameling aan ideeën op, van trappen tot kraters.

TEKST: TARA LEWIS Het is een van de meest bekritiseerde pleinen van Rotterdam: het Schouwburgplein, ontworpen door Adriaan Geuze. Deze vlakte wordt echter door stedenbouwkundigen, architecten én toeristen wel interessant gevonden. Moma, het museum voor moderne kunst in New York, kocht zelfs de maquette aan. Harm Scholtens, hoofd van de afdeling ruimtelijk ontwerpen van de Willem de Kooning Academie, zag in de discussie een mooie aanleiding om tweedejaarsstudenten hun visie op het plein te laten geven. Harm Scholtens: “De opdracht was om in zes weken tijd een originele visie te maken. Het ontwerp hoeft niet realistisch te zijn. Het doel is mensen te kunnen enthousiasmeren.”

Veilig voelen De opdracht was om te achterhalen of de wetten voor de openbare ruimte uit het in ontwerperskringen geroemde boek A Pattern Language uit 1977 nog steeds gelden. Het Schouwburgplein van Geuze is uitdrukkelijk niet volgens de richtlijnen uit het boek ont-

worpen. Scholtens: “Volgens A Pattern Language strijken mensen pas ergens neer als ze zich veilig voelen, doordat ze bijvoorbeeld meer rugdekking hebben door gebouwen eromheen. Daarom zal je niet zo snel iemand midden op een leeg plein zien zitten.” Hij ziet de stedenbouwkundige waarde van Geuzes ontwerp. “25 jaar geleden was Geuze een jonge ‘god’ die dit plein wereldwijd op de kaart zette.

Toen was het dynamisch, nieuw en spannend, met gebruik van nieuwe materialen en technieken. Het is een conceptueel en filosofisch plein, geïnspireerd op de Rotterdamse haven. Voor architecten is dat echt genieten. Maar de niet-ingewijde kan er minder mee.” Daarom is het de hoogste tijd voor een jonge generatie van vernieuwers, vindt Scholtens. “Mijn opdracht aan de studenten was: wie wordt de nieuwe Adriaan Geuze?”

Allerlei obstakels Uit de verschillende visies kwam volgens Harm Scholtens één belangrijke observatie terug: “De functies die om

het plein liggen, zoals de schouwburg en horeca, hebben door allerlei obstakels geen verbinding met het plein.” Hij is in zijn nopjes met de verscheidenheid aan gepresenteerde ontwerpen. “In totaal zijn er 22 maquettes gemaakt. Ik ben tevreden over de ambitie en gedrevenheid die ik bij de studenten zag. Wat me ook raakte: het optimisme waarmee ze het plein benaderden. Je kunt snel cynisch worden door te denken: dit kan of lukt niet. Maar daar hebben zij gelukkig nog geen last van.”

Krater Onderdeel van de opdracht was om de foyer van de schouwburg en het plein beter met elkaar te verbinden.

Begin april waren alle maquettes te bezichtigen in de foyer van de schouwburg. Zes studenten gaven een mondelinge toelichting bij hun ontwerp en voerden met het publiek een discussie. Nino Vogels trapte af, met een gedurfd voorstel om van het plein een krater te maken. Vogels: “Het bombardement sloeg een krater in Rotterdam, waardoor het hart uit de stad werd getrokken. Op dit moment is het plein rauw en kil, het nodigt niet uit om erop te verblijven.” Door de stad een krater te geven met in het midden een podium, wil hij de stad haar hart teruggeven. Langs de kraterwanden kunnen mensen ontspannen.

Minder opvallend Student Raúl Cortes ervaart

dat het plein geen verbinding met de omliggende gebouwen heeft. Met strepen in de kleur van rood staal maakt hij die connectie. “West 8 gebruikt deze kleur vaak in zijn ontwerpen. Ze zijn een ode aan Adriaan Geuze.” Een ander interessant voorstel van Cortes is om de gevel van Pathé te strippen, waarbinnen zich – zo blijkt – drie blokken bevinden.

“Ik heb de gevel eraf gehaald.

Door de drie blokken iets uit te breiden, komen ze goed tegen elkaar te staan en ontstaat een nieuwe gevel die strakker en minder opvallend is.”

Zwart gat Volgens Thyra Bakker verandert het plein ’s avonds in een zwart gat en is het alleen in de zomer levendig. Maar alle elementen om van het plein een prettige verblijfsplek te maken, zijn wel aanwezig. Dus moet er een soepele verbinding komen in de vorm van een verlichte trap die de mensen vanaf het Kruisplein, over Pathé, richting de schouwburg brengt. Haar idee om hoogte én licht toe te voegen komt onder meer voort uit het succes van de trap tegen het Groothan-

delsgebouw van Winy Maas en de Luchtsingel van ZUS. Garage als verblijfsplek Een van de ‘problemen’ van het plein is dat het dak van de parkeergarage, die ouder is dan het ontwerp van Geuze, relatief dun is. Daarom kunnen er geen bomen op groeien. De studenten losten dit op verschillende innovatieve manieren op, zoals met verrijdbare blokken waar gras, boom en wortel in zitten. Anderen besloten de garage te gebruiken als verblijfsplek, passend bij de verwachting dat er in de toekomst minder auto’s zijn.

Over vier jaar wordt het dak van de garage daadwerkelijk aangepakt, vertelde wethouder Eerdmans in 2017. Hij maakte bekend dat de gemeente drie miljoen euro gaat investeren in een ‘gezelliger en toegankelijker’ plein.

Dankzij het succes van het Giant Flying Grass Carpet, dat nu op het plein ligt, kun je concluderen dat enige knusheid het plein wel ten goede komt. En onlangs maakte Pathé bekend dat het de golfplaten inruilt voor een witte gevel. De aanpak van het garagedak zou de perfecte aanleiding kunnen zijn om van het ‘filosofische’ plein een plek te maken waar niet alleen toeristen en architecten, maar ook Rotterdammers graag willen zijn. Helaas was de gemeente niet aanwezig bij de presentatie van de 22 maquettes. Wie weet hadden ze daar zomaar de nieuwe Adriaan Geuze ontmoet.

DE

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

TARA LEWIS SNACKT ONDER DE 10 EURO MET ROTTERDAMMERS

126 keer hetzelfde broodje bij Man Met Bril Merkentrouwe Peter van Heemst schuift graag aan bij Man Met Bril Koffie, vanwege het broodje én een cursus schaap scheren.

Tijdens zijn politieke loopbaan, eerst als statenlid, daarna in de Tweede Kamer en tot slot in de gemeenteraad, ontwikkelde Peter van Heemst (64) de gewoonte om buiten de deur te lunchen. “Vooral in Den Haag wilde ik nooit in de kantine zitten, maar naar buiten om onder de mensen te zijn.” In zijn tijd in de Rotterdamse raad was hij vaak bij de IJssalon op de Meent te vinden. “Je had toen nog een grote tafel waar iedereen kon aanschuiven, het was net een buurtcafé.” Zo leerde hij Paul Sharo kennen, de eigenaar van Man Met Bril Koffie, die daar destijds ijs verkocht. “Paul kon altijd al hele goede koffie zetten. Ik ben hem blijven volgen en heb hem zien groeien van slim hulpje van de ijscoman tot een goede Rotterdamse ondernemer.

Sinds hij deze plek opende, ben ik een trouwe klant. We hebben samen trouwens ook een cursus schaap scheren gedaan. Dat schept toch een band voor het leven.”

In de koffiebranderij in de Hofbogen kun je ontbijten en lunchen. Van Heemst bestelt steevast hetzelfde: de toast met avocado en ei. “’s Winters doe ik daar voor 50 eurocent extra ook nog spek bij, dan heb ik meer zin in stevige kost.” Hij heeft nog nooit iets anders op de kaart geprobeerd. “Ik ben heel merkentrouw. Misschien heb ik dit al 126 keer gegeten. Thuis eet ik nooit avocado en eigenlijk ook weinig eieren.

Ik eet meestal kaas en jam. Ik heb altijd zeven potten jam in huis en ben continu hysterisch op zoek naar jam met meer dan 65% fruit. Ik heb eens in Afrika druivenjam ontdekt en heb toen meteen 12 potten meegenomen naar huis.”

Ook koffie speelt een belangrijke rol in zijn leven. “Ik zit vaak geamuseerd te kijken hoe ze hier koffiezetten tot een wetenschap hebben verheven. Ik kan genieten van vakmanschap, of dat nu metselen of schrijven is. Als het maar gebeurt met aandacht, geduld, liefde en oog voor detail.”

Van Heemst heeft een favoriete haiku die wat hem betreft over hetzelfde gaat: “De stap die je zet, zet die weloverwogen, nooit zet u die weer.”

HAUTE CUISINE VOOR MAXIMAAL TIEN

Man Met Bril Koffie, Vijverhofstraat 70 Toast met avocado en gepocheerd ei: 5,50 euro Oordeel: Prima prijs-kwaliteitverhouding. De kaartjes met uitleg bij de koffie (waarbij overigens een koekje ontbreekt) zijn een tikkeltje aanstellerig.

ETEN & DRINKEN

12

mpelen je onder te do m o te ef o eh b Had je c. A. van ging je naar Ja an D ? ie g al st o in n lein. De Schouwburgp et h p o n te an Z Britse oom met veel klassieke tear dere n compleet an ee d o o b en ct produ le horeca en tussen de snel en d id m d el wer . Helaas, Van Pathé-publiek e g ti ch u vl et h lein is Schouwburgp Zanten aan het wee heeft tijd. Wie heim en ed rl ve id o volto t koers weewinkel, ze m ei h e ez d r naa ieuwerkerk anten 2.0 in N richting Van Z . aan den IJssel

TEKST: ELLEN MANNENS BEELD: JAAP VAN RIJN

Het was misschien wel de moeilijkste beslissing van hun leven. Dorenda Degenkamp en haar man Koos Hofland sloten de deuren van hun lunch- en tearoom van de Britse delicatessenzaak Jac. A. van Zanten aan het Schouwburgplein. Zo verdween in 2017 het kleine stukje Groot-Brittannië voorgoed uit Rotterdam. Koos en Dorenda baten nu een groothandel uit in een unit op een bedrijventerrein in Nieuwerkerk aan den IJssel. Een knus bedrijventerrein, dat wel. Met uitzicht op een natuurgebied. “Ik weet eigenlijk niet hoe het heet, maar ik kan er lekker met de honden lopen.”

Ook binnen, hoe rechttoe rechtaan het pand ook is, duikt de bezoeker direct in die cosy Britse Van Zantensfeer.

“Het klassieke verdween” “De klassieke zaken verdwenen uit de stad”, zo verklaart Dorenda de terugloop bij Jac. van Zanten in het centrum. “Vroeger deden mensen standaard een rondje langs zaken als Meddens en Tammerijn en kwamen ze bij ons lunchen. Maar steeds meer zaken verdwenen, waarmee ook het klassieke publiek verdween”, mijmert Dorenda. “Dan kun je wel gaan moderniseren.

Maar als het klassieke van je kruin tot in je tenen zit, zoals bij mij, dan is dat niet te doen.”

De Nieuwspeper besluit om Van Zanten op te zoeken, ook al voldoet de nieuwe onderneming niet helemaal aan de voorwaarden om in de reeks Heimweewinkels opgenomen te worden. “Nee, we zijn niet echt meer een winkel”, zegt Dorenda al aan de telefoon, als we polsen hoe het Van Zanten vergaat. “We richten ons nu alleen nog op de webshop en groothandel. Maar als mensen een bestelling komen afhalen, mogen ze best wel even rondneuzen hoor, net als in een winkel.”

We pakken de auto en maken de rit van slechts een kwartiertje naar Nieuwerkerk. Want er is één ding dat ons echt triggert: veel klanten hebben nog heimwee naar deze heimweewinkel. “Laatst heb ik iemand op station Rotterdam Alexander opgehaald, omdat ze per se bij ons wilde langskomen.”

Vast gegeven Tranen in de ogen en een dikke knuffel zijn meestal vaste prik als Dorenda en Koos klanten na lange tijd weer zien. “Dat is niet echt normaal hè, in een winkel?”, beseft Dorenda. “Het zegt wel iets over de band die we hebben met onze klanten. Hier voelen ze zich thuis. Veel klanten herkennen zich niet meer in de stad van nu.”

Sinds 1956 was Jac. A. van Zanten een vast gegeven aan het Schouwburgplein. De Lijnbaanflats waren net in gebruik genomen en bewoners deden hun dagelijkse boodschappen bij Van Zanten. “Koos’ ouders verkochten groenten en fruit aan de bewoners. En souvenirs aan toeristen.

Want het Schouwburgplein was in die tijd een grote parkeerplaats

HEIM DE HEIM JAC. A.

DE

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

ETEN & DRINKEN

Van Zanten’s Famous Ploughman’s Sandwich De Ploughman’s Sandwich werd vroeger gebruikt om er overgebleven restjes vlees in te verwerken. Je kunt dus kiezen voor vleessoorten die je zelf het lekkerst vindt.

Voor 1 persoon 2 sneetjes brood naar keuze 1 potje Ploughman’s Pickle 1 zakje salademix 2 plakken fricandeau 1 potje augurken, in plakjes gesneden 1 komkommer, in plakjes gesneden 2 plakken farmhouse cheddar 2 hardgekookte eieren, in plakjes gesneden 1 zoetzure appel in plakjes gesneden 2 plakken rosbief 1 tomaat, in plakjes gesneden 1 potje piccalilly Beleg 1 sneetje brood met Ploughman’s Pickle. Voeg een handje sla toe. Leg de fricandeau en wat plakjes augurk en komkommer op de sla. Leg hier de cheddar op. Leg het ei en de appel op de cheddar.

Maak de sandwich af met de rosbief en een paar plakjes tomaat.

Besmeer een sneetje brood met piccalilly en leg dit met de besmeerde kant op de sandwich.

Meer recepten op: www.jacavanzanten.nl

MWEE NAAR MWEEWINKEL VAN ZANTEN

waar touringcars parkeerden. Ze kwamen de destijds bijzondere Lijnbaan bekijken, de eerste autovrije winkelpromenade van de wereld. En voor ze de bus instapten, kochten ze hun souvenirs bij Van Zanten.”

Het farmhouse-gevoel Pas 30 jaar later ging de Britse wind door de zaak waaien. Waarom?

“Omdat ik er gek op ben”, is de logische verklaring van Dorenda.

Het liefst zou ze een bed & breakfast hebben op het Britse platteland en farmhouse-producten verkopen.

“Maar je moet altijd iets te dromen hebben, toch?”, relativeert ze. “Het komt hier aardig in de buurt, met de schaapjes in het natuurgebied.

Dit jaar ga ik Britse proeverijen organiseren. Heb ik toch het farmhouse-gevoel.”

Van Zanten is inmiddels vooral een groothandel. De Britse bemanning van de schepen die in de Rotterdamse haven aanleggen, is opgelucht als ze bij Van Zanten hun voorraad Tetley tea kunnen aanvullen, in grootverpakking natuurlijk.

“En vergeet de Heinz Pork & Beans niet. Britten zijn gek op hun baked beans, maar pork & beans zijn de favoriet.”

“Weet je wat ik ook echt altijd in huis moet hebben?” Dorenda loopt naar een houten kast achter in de ruimte. Het is hier dan wel een opslag voor een groothandel, menig supermarkt zou jaloers zijn op het cosy sfeertje dat Dorenda creëerde met geëtaleerde chutneys, knuffels en servies. “Deze mag niet ontbreken”, zegt ze terwijl ze een potje Branston Pickles omhoog houdt.

“Zo lekker op een dikke plak farmhouse bread met crispy salad en cheddar.”

Het simpele potje pickles brengt haar gedachten weer naar het Schouwburgplein: “Ik maakte de lekkerste Ploughman’s Sandwiches”, mijmert ze, om zich daarna weer te herpakken: “Het voordeel is dat ik nu de tijd heb om al die recepten op te schrijven. Dan kunnen mensen ze zelf thuis maken en hebben ze toch een beetje het Van Zanten-gevoel.”

“Het komt wel goed” Misschien houdt ze daarom wel zo van Groot-Brittannië: daar verandert alles wat minder snel. Daar koesteren ze dat klassieke gevoel nog, de beleefdheidsvormen zijn er nog zo belangrijk. En ja, daar kozen ze ook voor Brexit. Precies op het moment dat Van Zanten de overstap maakte van tearoom naar groothandel. “Daar hebben we ons wel zorgen over gemaakt. Maar die leggen we nu, net als de meeste Britten, naast ons neer. Niemand weet wat er gaat gebeuren. Het heeft geen zin je druk te maken zonder te weten waarover je je druk moet maken.”

Dorenda gaat even achterover zitten, denkt kort na en trekt dan haar conclusie: “Weet je, onze vaste leveranciers zeggen het ook: het komt wel goed.”

Britse bestsellers 1

Tetley tea Een beetje Brit kan niet zonder zijn favoriete thee. De grootverpakking met 1100 zakjes doet het daarom goed bij zeelui.

2

Heinz Pork & Beans Je kunt een Brit ’s nachts wakker maken voor baked beans. Maar voor Heinz Pork & Beans uit blik komt hij ook echt zijn bed uit.

3

McVitie’s Cookies, wat eet je anders bij de thee? McVitie’s is een Engelse favoriet met zijn digestives, lemon cheesecake creams, ginger nuts en chocolate.

13

Sponsoren bedankt!

Zonder jullie hadden we de tentoonstelling over Hotel New York niet kunnen maken.

- Museum Rotterdam -

DE

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

CULTUUR (FOTO: MEGIN ZONDERVAN)

Jasmijn Rubingh werkt samen met haar levenspartner Tobit van Vliet als acrobaat.

CIRCUS ROTJEKNOR LEGT DE BASIS VOOR VERNIEUWEND CIRCUSTHEATER TEKST: HELMUT DE HOOGH

15

DE

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

CULTUUR

(FOTO: BAS CZERWINSKI)

Als een verlegen, maar gedreven jongetje stapte Harm van der Laan bijna een kwart eeuw geleden de circusschool van Circus Rotjeknor binnen. Oprichter Johan Both kreeg in die tijd de helft van zijn leerlingen zo enthousiast, dat ze later op hoog niveau in het circus of in andere uitvoerende kunsten aan de slag gingen. Beide mannen spelen in het 25-jarige jubileumjaar van Circus Rotjeknor een hoofdrol op het Circusstad Festival.

Wie de goedaardige spierbundel Harm van der Laan ziet, kan zich moeilijk voorstellen hoe hij als iel jongetje van zeven jaar ooit voor het eerst de dependance van Circus Rotjeknor in Dordrecht binnenliep.

Directeur Johan Both herinnert zich Harm als een verlegen jongen die het heel spannend vond om op te treden.

Hij was ook heel gedreven en stapte na jaren oefenen over naar de groep in Rotterdam.

Daar vond hij meer uitdaging van de medeartiesten. Harm van der Laan: “Ik was een kind met veel energie en superfanatiek. Ik oefende uren en kon vrij snel jongleren. Ik oefende met alles wat los en vast zat.

En ik was ontzettend lenig. Op school werd ik gepest. Ik voelde me veel meer thuis op het circus met vrienden die even fanatiek waren als ik. Het circus heb ik altijd ervaren als een plek waar ik mezelf kan zijn. Wat ik tof vond aan Johan, was dat hij kinderen behandelde als kleine volwassenen. Dat was superprettig. Zo van: je hebt misschien minder ervaring, maar je kunt wel alles leren.”

Ruimte om te spelen In de gymzaal van de Pabo aan de Binnenrotte ontstond in die beginjaren een uitzonderlijk goede sfeer, die een hele generatie toonaangevende circusartiesten heeft opgele-

“Zonder Circus Rotjeknor zou ik niet weten waar ik nu zou zijn geweest”

verd. Zo’n beetje de helft kreeg de smaak zo te pakken dat ze er hun beroep van maakten. Zoals Jasmijn Rubingh, die met haar levenspartner Tobit van Vliet een professioneel circusduo vormt: “Circus Rotjeknor was voor mij als kind heel belangrijk.

Een veilige plek waar ik mezelf kon zijn en waar iedereen zich niet alleen als performer maar ook als persoon kon ontwikkelen. Johan was voor mij dé kracht achter Circus Rotjeknor. Hij bracht het gevoel van saamhorigheid en gelijkheid in alle groepen. Met zijn positieve en vrolijke karakter weet hij kinderen het gevoel te geven dat ze ertoe doen, dat het vooral moet gaan over wat je wél kan. Dat iedereen in een groep, hoewel zijn of haar aandeel misschien klein is, zijn eigen plekje heeft en even veel betekent als ieder ander.

Circus Rotjeknor heeft een enorme bijdrage geleverd aan mijn liefde en passie voor circus en performen. Bovendien is mijn technische én theatrale basis daar gelegd. Het zorgde dat mijn droom van een leven als artiest uiteindelijk werkelijkheid is geworden.”

Van andere artiesten horen we dezelfde geluiden. Tijdens de openingsavond van Circusstad Festival treedt Jorga Lok op als acrobate in het Oude Luxor Theater: “Circus Rotjeknor was een plek waar ik me thuis voelde, waar ik gelijkgestemden ontmoette en waar ik voelde dat ik gerespecteerd en geaccepteerd werd.”

Wereldrecord shaker cups Zeer succesvol is Niels Duinker. Hij reisde de wereld over als jongleur en heeft sinds kort een vaste baan met een eigen show in een theater in Tennessee. Hij is de voormalige wiskundeleraar Johan Both dankbaar dat hij het bestaan als circusdirecteur veel leuker vond. “Johan hielp vol overgave alle kinderen met het oefenen van de trucs en het leren van de acts. Bij Circus Rotjeknor probeerde ik voor het

plaus ontvingen we in 2001 tijdens het Europese Jongleerfestival in Schiedam. We speelden A la musica!, een muzikale circusvoorstelling met twee Ethiopische gastartiesten.”

Directeur van Circus Rotjeknor Johan Both op het Circusstad Festival.

(FOTO: BAS CZERWINSKI)

eerst om met shaker cups te jongleren. Ik ben nu met 14 bekers de houder van het wereldrecord. Een van deze bekers ligt nu in het officiële Guinness World Records museum in de VS.” Ook jongleur Nigel Voets treedt overal op. Hij valt op door zijn jongleerkunsten met een voetbal. “Zonder Circus Rotjeknor zou ik niet weten waar ik nu zou zijn geweest. Johan gaf me de kans om op te treden, waarmee ik dus op jonge leeftijd veel ervaring opdeed.” Luchtacrobate en docente in deze discipline Nienke Piena: “Rotjeknor was een plek om te spelen, plezier te hebben, vrienden te zien.

Het was ons ‘echte’ leven naast school. Johan was en is de drijvende kracht achter onze groep. Hij leerde ons over mijlpalen en applausmomenten. Hij stimuleerde om de technieken goed te beheersen en gaf ook de ruimte om te spelen en te ontdekken.”

Chinese bordjes op een stokje Circus Rotjeknor is inmiddels gevestigd in Fenixloods 2 op

Katendrecht, pal naast de hboopleiding Circus Arts van Codarts. Duizenden kinderen uit Rotterdam en omgeving leerden hier jongleren, ballopen, Chinese bordjes op een stokje draaien, en nog veel meer. Anno 2018 zijn er nog zo’n 240 kinderen lid. Daarbij doen nog vele honderden kinderen elk jaar mee aan een van de vele circuswerkplaatsen op scholen, pleinen en festiviteiten waarvoor Circus Rotjeknor wordt ingehuurd.

Johan Both: “Het vijfjarig bestaan vierden we met een eerste optreden in Theater HAL4. De groep met de oudste artiesten speelden de circusvoorstelling Wat voor Wereld in Ethiopische stijl. De jongere kinderen lieten de leukste acts van de eerste vijf jaar zien. Na het vijfjarig jubileum volgden meer hoogtepunten: voor het eerst naar Amsterdam voor een optreden in De Krakeling, een jeugdcircusfestival in het Hofpleintheater, de eerste keer in de Rotterdamse Schouwburg, de 10-jarige jubileumshow in de Rotterdamse Schouwburg, en ga zo maar door. Het langste ap-

Zweven zonder zwaartekracht Wil je iets onmogelijks? Probeer het gewoon. Dat is volgens Harm van der Laan het geheim van Circus Rotjeknor.

Na de middelbare school ging Van der Laan niet meteen verder in het circus, hij studeerde eerst drie jaar psychologie. De interessante reeks lezingen over de invloed van jongleren op de hersenen is daarvan een uitvloeisel (zie Jongleren met je hersenen). Daarna stapte Van der Laan over naar Circus Arts van Codarts. Zijn maatje van Circus Rotjeknor Joris de Jong was daar toen al enkele jaren aan verbonden. Joris ging vervolgens aan het werk bij toonaangevende Canadese circustheatergezelschappen, zoals The 7 Fingers en Cirque Éloize, die het artistieke gehalte van een voorstelling hoog in het vaandel hebben staan. Wat het duo deelt is, behalve kameraadschap, de liefde voor het theatrale, het ontdekken en verder ontwikkelen van het nieuwe circus.

Dans en theater spelen daarin een veel grotere rol dan in de traditionele piste, waar het

“Hoe kan een jongleur gooien en vangen, terwijl hij zweeft?”

16

DE

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

CULTUUR

17

JONGLEREN MET JE HERSENEN Zien de hersenen van een jongleur er anders uit? En zou iedereen kunnen leren jongleren? Psycholoog en circusartiest Harm van der Laan geeft hierover regelmatig lezingen met neurowetenschapper Maarten Frens.

Nigel Voets (oud-Circus Rotjeknor) treedt wereldwijd op bij circus, theater, variété en dinnershows.

“De mens is veel maakbaarder dan we denken”, zo weet Van der Laan. “We zijn niet per se gebonden aan het idee van ‘zo zijn we nu eenmaal’. Er valt nog veel te veranderen, zij het vaak met nogal wat moeite. Bij jongleurs is voor het eerst aangetoond dat ook hersenen van volwassenen nog letterlijk kunnen groeien en dat je nog veel nieuwe dingen kunt leren.

Steeds uitdagingen aangaan blijkt gunstige effecten te hebben op je hersenen. Het onderzoek is van groot belang geweest voor het tegengaan van dementie. Daarbij maakt het niet eens zo veel uit wat je doet. Ga dansen. Als je maar blijft bewegen. Uit het onderzoek komen meer interessante resultaten. Zo blijkt het beter om regelmatig kort te oefenen.

Dus beter vier keer 10 minuten

Laan vooral in Nederland niet eenvoudig. “Nederland loopt internationaal achter op circusgebied. Het is tof dat Circusstad Festival makers als ons stimuleert om circus te maken. Het is niet gemakkelijk om de eerste generatie te zijn. Het duurde enkele jaren

oefenen, dan een uur aan één stuk.”

Nut van fouten maken “Er is ook meer inzicht in het nut van fouten maken. Dat is belangrijk voor het leerproces.

Als je met drie ballen kunt jongleren, is het niet eenvoudig om dat ook met vier ballen te doen. Het patroon van drie ballen werkt niet bij vier ballen.

Je moet het dus helemaal opnieuw aanleren. Wat ik tof vind, is dat ik word gedwongen om fouten te maken en daar-

“Mijn hersenen zijn veranderd door het vele jongleren”

voordat we met onze voorstelling langs de theaters konden.

Maar goed, ik ben begonnen als solojongleur, dankzij school werd ik een duo, en nu ben ik onderdeel van een tof gezelschap. En ja, we blijven heel graag in Rotterdam. We willen hier uitgroeien tot iets

door leer ik. Sinds ik dat weet, kan ik het maken van fouten makkelijker accepteren. Ik realiseer me dat dit noodzakelijk is en dat maakt me verdraagzamer, minder stellig.

Mijn hersenen zijn veranderd door het vele jongleren. Ze zijn iets groter en mijn brein verwerkt sommige informatie sneller. Bij mij lijkt het jongleren letterlijk langzamer te gaan. Als je een professioneel autocoureur bent, zal dat ook wel zo zijn. Natuurlijk heb ik dat zelf niet meer door. Daarom bekijk ik weleens een filmpje ondersteboven als ik aan het jongleren ben. Het patroon klopt niet meer en plotseling zie ik dan hoe snel jongleren gaat: verbazingwekkend rap en precies zoals het publiek het dus ziet.“

als Scapino, maar dan op circusgebied.”

Kortom, voor Harm van der Laan is de sky nog steeds the limit. Letterlijk zelfs: “Ik zou best eens naar de maan willen.

Vrij, zonder zwaartekracht jongleren, dat wil ik nog weleens ervaren.”

Niels Duinker werkt sinds kort in Tennessee, in het Comedy Barn Theater.

(FOTO: RICHARD FAVERTY)

meer om ‘aahs’ en ‘oohs’ uitlokkende technische hoogstandjes gaat. Na jaren over de wereld reizen voelt De Jong zich in Rotterdam helemaal op zijn plek.

Van der Laan ontmoette tijdens de opleiding zijn huidige levenspartner Maartje Bonarius. Met haar vormt hij al enige jaren een acrobatisch duo. Voor Van der Laan was het een nieuwe discipline naast het jongleren, waarvoor hij flink wat extra spieren moest kweken. De voorstelling Weg uit 2014, die ze samen maakten over hun eigen liefdesrelatie, was ronduit pakkend en ontroerend. Hier werd met circus echt theater gemaakt. Van der Laan en Bonarius richtten vervolgens het gezelschap Tall Tales Acrobatics op met een eigen circuswerkplaats in het centrum van Rotterdam, waar ook professionals van buiten hun eigen gezelschap welkom zijn om te oefenen. In de voorstelling One of These Days spelen ook Hannah Lennox en Joris de Jong mee. Van der Laan: “We willen de taal van choreografieën verder ontwikkelen met circus. We gaan de strijd met de zwaartekracht aan door ons af te vragen: hoe kan een jongleur gooien en vangen, terwijl hij zweeft?”

Jongleren op de maan Tall Tales Acrobatics pioniert op artistiek onontgonnen terrein. Dat is volgens Van der

Circusstad Festival Het Circusstad Festival is terug op het Schouwburgplein en ’s avonds ook in de Schouwburg en in het Oude Luxor Theater. Veel voorstellingen zijn gratis, zoals de doorlopende voorstellingen op het Schouwburgplein op vrijdag 4 en zaterdag 5 mei vanaf 18.30 uur. 12 internationale circusstudenten van de Rotterdamse opleiding Codarts Circus Arts geven in de Codarts Circus Chain een voorproefje van hun afstudeeract. Deze voorstelling is in zijn geheel te zien op 22 en 23 juni in het Oude Luxor Theater.

Openingsact Kabaal!

2 mei 12.00 uur 40 circusjongeren van Circus Rotjeknor, Circus Amersfoort, CircusTheaterschool de Klim en de Vooropleiding Codarts Circus Arts werken samen met Circolombia.

Ze verzorgen de openingsact Kabaal! van het Circusstad Festival op het Schouwburgplein.

Circus Jungle 2 mei tot en met 6 mei, doorlopend Circus Rotjeknor krijgt tijdens het Circusstad Festival een eigen plek op het Schouwburgplein. Daar kunnen kinderen en volwassenen gratis hun circustalent ontdekken met ballopen, jongleren, Chinese bordjes draaien op een stok, koorddansen en nog veel meer.

Ook zijn er speciale workshops voor iedereen vanaf 6 jaar: luchtwerk/klimdoek (14.00 uur) en jongleren (17.00 uur).

Tall Tales Acrobatics Oud-Circus Rotjeknorartiesten Joris de Jong en Harm van der Laan spelen met Hannah Lennox en Maartje Bonarius One of These Days in de Opticum-tent op het Schouwburgplein: “een funky show van een half uur, vol energie, op een soundtrack van artiesten als Pink Floyd, Tom Waits en Jimi Hendrix”. Ze zoeken de grenzen van hun uithoudingsvermogen op, want ze spelen de voorstelling overdag maar liefst 16 keer.

Circusstad 2018, Schouwburgplein, 2 - 6 mei, ww.circusstad.nl

, dagelijks te zien op Circusstad Festival.

Tall Tales Acrobatics met de voorstelling One of These Days (FOTO: MEGIN ZONDERVAN)

PROFITEER NU!

6 0 % AKTIEWEKEN EXTRA VOORDEEL TIJDENS DE VOORJAARS

tot

korting

Retro e

Va

NU

149OP=OP

Uit Duits e A-merk fabriek

• Shimano 7 versnellingen super licht met garantie!

26 en 28 inch dames & heren hoogwaardige Pro-V brake emmen voor en achter • hoogwaardig gel zadel!

Mountainbikes

- 26 en 28" - Shimano 21 ver - schijfremmen - aluminium fram me - alleen in zwart - verende voorvorr

Ook in grote 28 inch uitvoering!

Mega Partij stadsietsen en trackingbikes van alleen an Meer d Nederlandse 2000 stuks!

A-merken Normaal tot 599,NU UITZOEKEN

299-

199ELEKTRISCHE FIETSEN v.a.

De leukste KINDERFIETSEN. Keus uit meer dan Bijzondere vormgev ing!

1000 stuks! Nu al vanaf

99-

OP=OP

enorme keuze uit 500

en

modell

Van 599,- NU

NU OF NOOIT!

799-

BOVAG REPARATIE SERVICE CENTER Wij staan garant voor snel en vakkundig afhandelen van uw servicebeurten of reparatie. Ons enthousiaste werkplaats-team staat voor u klaar!

ALLES KLAAR TERWIJL U WACHT!* UNIEK IN ROTTERDAM!

advies • voordeel • service • keuze

naam bij top A-merk fabrikant! De Lowland Biria

Ultra light aluminium semi sttad-/sporrtiets uitgevoerd met hoogwaardige:

NU OF NOOIT!

OP=OP

dere véle an en nog

PARTIJ-VOORDEEL!

Heel veel TRANSPORT ietsen in SUPER Extra PARTIJ ingekocht onder eigen productiekleuren.

• 21 versnellingen gripshift met Shimano Acera derailleur • Verende voorvork en zadelpen • AXA LED standverlichting gevoedd door Shimano naafdynamo • Gel comfort zadel • Extra tandwielbescherming • Verstelbare stuurpen

Transport ietsen Normaal 599,-NU Normaal tot 699,NU v.a.

249-

Kwaliteit

OP=OP

249-

Heel veel kinderietsen, omaietsen, transportietsen, elektrische- en vouwietsen, mountainbikes, accessoires enz. enz.

Rotterdam XXL Mega Store Burg. van Walsumweg 2

j

g

voor een lage prijs !

• Maandag t/m Donderdag 09.00-18.00 • Vrijdag 09.00-21.00 • Zaterdag 09.00-18:00 • Zondag 11.00-17.00

Iedere ZONDAG GEOPEND 11-17 uur!

De beste service en garantie tegen de laagste prijs! Kijk voor openingstijden en routebeschrijving www.megabike.nl

DE

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

ETEN & DRINKEN 19

Vinaigrette Vier het voorjaar met een nostalgisch Frans tintje. De kwartelsalade, op smaak gebracht met frambozenazijn of edik, stond in de jaren 70 en 80 op het menu van menig bistro en restaurant. Een bijzonder bord geeft deze klassieke salade extra cachet.

PRODUCTIE: JESSE KIKKERT Een vinaigrette – een saladesaus – maak je van olie, azijn en smaakmakers. Bij een frambozenvinaigrette kun je kiezen voor een wat mildere azijn, de edik. Bij de edikproductie negeert de azijnmaker bewust het Azijnbesluit.

Het product mag dan geen azijn heten. Een edik bevat minder dan het wettelijk voorgeschreven minimum van 4% azijnzuur.

Zoals de Nederlandse Marga Vugs-ediks.

Ook met kwartels heb je een keuze. Een kwartel mag klein zijn, er zit verhoudingsgewijs

meer vlees aan dan bij ander gevogelte. Consumptiekwartels zijn gemeste, tamme kwartels.

Heb je wat met dierenwelzijn?

Weet dat veel kwartels in erbarmelijke omstandigheden opgroeien en/of hun eitjes leggen.

Gelukkig kun je kiezen voor kwartels en eieren met het Label Rouge-keurmerk. Deze kwartels leven in daglichtstallen, mogen naar buiten en krijgen goed voer.

Het Beter Leven-keurmerk geeft Label Rouge-kwartels het maximale aantal sterren.

Laat de kwartelpootjes en borstjes door de poelier prepareren.

• Leg een wit servet in een kookpan • Vul de pan met water en leg 8 kwarteleitjes op het servet. Zo kunnen de eierschalen niet breken tijdens het ‘dansen’ • Kook de eitjes 3 minuten. Pel de eitjes en snijd ze in kwarten • Bestrooi 4 kwartelborsten en de pootjes met zout & peper • Doe wat olie in een koekenpan en bak het kwartelvlees rosé • Sla met een vork in een flinke kom 1 el frambozenazijn of -edik en 3 el olijfolie tot een vinaigrette • Breng de vinaigrette op smaak met zout & peper

COLUMN KIMBERLEY SCHUT

Kimberley Schut geeft Engels aan het Albeda College Weena en verhaalt over schoolervaringen.

ZO GEDREIGD, ZO GEDAAN

• Pluk blaadjes van frisee (harde sla) en breng deze met fijngesneden kervel, platte peterselie en losse stukjes van vier frambozen in de kom op smaak met de vinaigrette • Snijd een stuk komkommer in dunne plakjes • Verdeel de sla, de komkommer en eitjesover vier bijzondere borden, zoals de Dudson Fine China of de Dassie Artisan Oyster. Porselein mag sterker en lichter zijn, serviezen van aardewerk sieren de tafel ook. Denk aan stoer, modern of aardewerk met een landelijke uitstraling.

• Verdeel de kwartels over de sla en garneer deze met geroosterde tarwekorrels of pijnboompitjes.

“Ik zweer, broer, ze maken je he-lemaal gek!”

“Ik zweer je, ik wilde staken. Gewoon echt niet leuk.”

“Ik had een hele les voorbereid. Maar ik ben er niet eens aan toegekomen!”

“Ik wilde het serieus doen, maar ze bleven gewoon niet stil! Kapotvervelend!”

Een belangrijk detail: dit zijn uitspraken van studenten en ze hebben het over ons. Flipping the Classroom krijgt bij ons een hele andere betekenis. Om studenten te laten wennen aan presenteren en om ze met wat zelfreflectie te motiveren, draaiden we tijdens de praktijkweek de rollen om. De opdracht: bereid een lesje voor, lever dit in met een lesplan en geef die les. Aan je docententeam.

Jullie docent, wij student. Zo gedreigd, zo gedaan. Voor de gelegenheid zijn een aantal collega’s in trainingspak, of ‘trinna’, naar school gekomen en ook een koptelefoon, pet en hip handtasje mogen natuurlijk niet ontbreken. En er is genoeg papier om vliegtuigjes mee te vouwen.

Om 9.15 uur is de eerste aan de beurt. Natuurlijk zijn wij als studenten niet allemaal op tijd. Gelukkig weten we hoe het moet. Je wandelt naar binnen, geeft iedereen een boks en gaat in de ambulance-stand in je stoel hangen.

“Wat moeten we doen?”

Onze eerste ‘docent’ is het direct zat: “Je pet af en anders eruit.”

Nou zeg, zijn wij ook altijd zo rap?

De rest van de dag vliegt voorbij in een aaneenschakeling van minilesjes rekenen en vermoeide zuchten van onze leraren. De stelling van Pythagoras? Netflix is boeiender.

“Geen probleem, hoor”, aldus ‘docent’ nummer 5, “Ga je lekker op de gang verder kijken.”

We worden tot stilte gemaand en tot de orde geroepen. De meeste ‘studenten’ kunnen het prima hebben en we zijn er heus niet op uit om de les te saboteren. We schelden niet, laten ons er braaf uit sturen en als de ‘docent’ het zat is, volgen we netjes de les. Maar er wordt ook gekletst, muziek aangezet en door de

klas geroepen. Een studente, nu even docente, moet bij binnenkomst al zo hard lachen dat ze nauwelijks kan beginnen voor haar tijd erop zit. “Dit is zo lauw. Ik ga helemaal stuk.” De grootste pretmaker geeft op de gang toe dat hij zichzelf direct herkent.

“Vanaf maandag, mevrouw, ik zweer , ik ga me gedragen.”

Maar niet elke student kan het waarderen, en dat zijn juist degenen die zelf vaak weerwoord geven, oneindig kletsen en over van alles in discussie willen.

“Echt vervelend, man. Ik wil dit gewoon uitleggen!”

Jongen, we weten hoe je je voelt.

De volgende dag zijn de rollen weer als vanouds. Ik loop de klas binnen en er raast een vliegtuigje langs mijn hoofd. Ik kijk recht in het grijnzende gezicht van de pretmaker. “Het moest effuh uit mijn systeem, mevrouw. Maar vanaf nu ga ik me gedragen.”

Met een plechtig gezicht gaat hij vooraan zitten. Wat een rust. Ik denk dat het zeker tot het tweede uur zal duren.

DE

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

ADVERTORIAL 20

DE WERELD IN ROTTERDAM

FOTO: MARWAN MAGROUN

Het Wereldmuseum wordt tot het najaar van 2018 geoptimaliseerd en vernieuwd! In de tussentijd zijn de deuren van het museum gewoon geopend in de vorm van kleine exposities en activiteiten.

5 REDENEN WAAROM JE HET WERELDMUSEUM MOET BLIJVEN VOLGEN.

1

Ons verhaal Op dit moment is de expositie Ons verhaal te zien. In Ons verhaal wordt duidelijk gemaakt wat de band is tussen het museum en de stad Rotterdam. Het Wereldmuseum gaat hiermee terug naar de basis. De expositie laat 30 objecten zien afkomstig uit alle hoeken van de wereld, oude en nieuwe objecten, elk met een interessant verhaal dat te beluisteren en te ontdekken is. Een film toont de ontstaansgeschiedenis van het gebouw en het museum. Er wordt vertelt hoe de eerste collecties zijn ontstaan en welke Rotterdammers bij de start van het museum waren betrokken. Ook gaan we op in onze plannen voor de toekomst.

Superdiversiteit Rotterdam is een wereldstad, een superdiverse stad waar maar liefst 170 verschillende nationaliteiten wonen. In de collecties van het Wereldmuseum vind je 127 van deze nationaliteiten terug. Meer dan 130 jaar geleden werd het museum opgericht door Rotterdammers die vanuit hun werk als wetenschapper of handelaar, een grote interesse hadden in de wereld om hen heen. Ze verzamelden vanuit een liefde voor interessante en mooi gemaakte objecten, maar ook om jonge kooplieden in de handelsstad meer te leren over andere culturen.

Rotterdammers vertellen hun verhaal Wat Ons verhaal extra bijzonder maakt is de samenwerking met verschillende Rotterdammers. Zoals bijvoorbeeld Claudia Tumba geboren in Angola, een buurland van Congo, waar het krachtbeeld vandaan komt.

Claudia vluchtte op 6-jarige leeftijd met haar ouders naar Nederland. In de expositie vertelt Claudia over het krachtbeeld: “Als Afrikaanse stammen of dorpsleider bij elkaar kwamen om een verdrag te sluiten, gebruikte zij uiteindelijk het krachtbeeld als bezegeling van het verdrag dat werd gesloten.”

Maar ook de Rotterdamse stadsdichter Derek Otte, die een quote schreef als reactie op de quote van Elie van Rijckevorsel (1821-1893), een van de oprichters van het museum.

“Slagen komt voort uit het lef om te falen.

Wie er met de kans om alles te verliezen voor kiest om niets te vrezen, leeft meer dan eens een leven dat de dood voorbij gaat.”

Derek Otte

De expositie bestaat uit een grote variatie aan onderwerpen als; vieren, versieren, geloven of vechten. Deze onderwerpen laten zien hoe mensen hun leven betekenis geven en met welke creativiteit. Ze tonen de verschillen én de overeenkomsten tussen mensen met verschillende culturele achtergronden.

Ons verhaal is te zien t/m 2 september 2018

2

Beleef de wereld op de step!

Naast de expositie biedt het Wereldmuseum jongeren de mogelijkheid om op een actieve manier meer te leren. De Rotterdamse wetenschapper en avonturier Elie van Rijckevorsel, verzamelde tijdens zijn reizen veel objecten uit allerlei culturen. Ruim 900 daarvan zijn belandt in het Wereldmuseum. Doormiddel van een steptour maak je kennis met dertig objecten die het verhaal vertellen van meer dan 130

jaar verzamelen, door Rotterdammers voor Rotterdammers. Van krachtbeeld tot offerschaal: elk voorwerp is ook een illustratie van de ontwikkeling van Rotterdam als wereldstad. Naast het bezoek aan de tentoonstelling ga je met de museumgids op de step door het historische Scheepvaartkwartier, waar Elie van Rijckevorsel woonde.

Meer informatie over de steptour is te vinden op de website of via educatie@wereldmuseum.nl

DE

3

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

Smells good in te Hood Kom elke laatste zondag van de maand genieten van een onbeperkt menu met juicy meat en crunchy veggies van over de hele wereld.

Tijdens dit soulfood event onder leiding van Big Nate, wordt je in 3 gangen meegenomen op wereldreis.

Naast dit smakelijke soul food banket trakteren SixStep.fm en Franky Sticks je zoals gebruikelijk de gehele avond op de meest soulvolle tunes. Daarnaast worden de meest toffe live acts voor je uitgenodigd op gebied van muziek, spoken word, dans en cabaret.

De eerstvolgende editie van Smells good in the hood is op zondag 27 mei.

ADVERTORIAL 21

4

Stacii & Chelsea Ook online kun je genieten van mooie content. Documentairefotograaf Stacii Samidin en creative director Chelsea Breur, maken voor het Wereldmuseum een serie portretten van Rotterdammers van gemengde achtergrond.

Wanneer en waar voel je je thuis?

Chelsea en Stacii volgen Rotterdammers met een biculturele achtergrond. Welke gebruiken en tradities neem je over in je dagelijks leven?

Hoe vier je je verjaardag bij de familie van je moeders- en vaderskant? En hoe verschillend is bijvoorbeeld de inhoud van de koelkast van je beide opa's en oma's?

In de superdiverse stad Rotterdam leven mensen met roots van over de hele wereld. Chelsea Breur en Stacii Samidin gaan voor het Wereldmuseum op onderzoek uit hoe je achtergrond je definieert en welke invloeden je terugvindt in je omgeving.

Over de komende maanden ontwikkelen Chelsea en Stacii een online fotoserie Home voor het Wereldmuseum. Elke maand publiceren het Wereldmuseum een nieuwe foto van een Rotterdammer online.

bezoek is dan wordt hij door beide oma’s voorgelezen uit zijn lievelingsboeken. Oma Marieke zegt: “De Marokkaanse gastvrijheid is wel anders.

De hele familie kan ineens op je stoep staan.” Waarbij oma Rkia volmondig zegt: “Wat is de Nederlandse gastvrijheid toch fijn! Ze bellen tenminste voordat ze op visite komen.”

Beide oma’s zijn het zeker met elkaar eens hoe bijzonder het is dat Mees zich thuis mag voelen in twee culturen.

Mees In de eerste serie is Mees te zien.

Mees is 1,5 jaar en heeft een Nederlandse vader en een Marokkaanse moeder. Als hij bij zijn oma’s op

Volg het Wereldmuseum op Facebook en zie als eerste het nieuwe werk van Chelsea en Stacii.

FOTO: STACII SAMIDIN

FOTO: MARWAN MAGROUN

FOTO: AAD HOOGENDOORN

5

Gratis Entree!

Tijdens de verbouwing is er gratis entree in het Wereldmuseum. Combineer een bezoek aan de expositie Ons Verhaal met een lekkere lunch in het vernieuwde Museumcafe.

DE

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

DAGELIJKSE ZAKEN 22

Dagelijkse zaken die mensen raken M., dichter: “Ik ben een jongen van de stad.”

TEKST & ILLUSTRATIE: NATALIE HANSSEN Zien dat er eindelijk geld is. Als zzp’er is het vaak wachten op je geld en soms kan dat best even duren, met als gevolg een lege rekening en op den duur een lege koelkast. Op zulke momenten ontstaat er weleens lichte paniek, maar als je dan weer zonder enige verwachting je rekening checkt en je geld is bijgeschreven, gaat er toch wel een vleugje warmte door je lichaam.

Geld maakt niet gelukkig, maar broke zijn ook niet.

Korstjes openkrabben. Een treurige tik van me. Ook mijn vriendin moet er soms aan geloven. En het mooie van korstjes is dat ze terug blijven komen, dus ik hoef ze nooit lang te missen.

De eendjes brood geven.

En is er geen oud brood in huis, dan koop ik wel een nieuw. Ook zij moeten af en toe van ‘echt vers’ kunnen genieten.

COLUMN ELLEN MANNENS

Hondenleven. Als onze hond besluit lekker uit te slapen en niet om 6 uur in de ochtend met zijn pootje hangend aan het bed staat.

The good life!

Verjaardagscadeaus, ik bewaar ze allemaal. Ik vraag niet veel, alleen geld.

En zo nu en dan, als ik krap bij kas zit, struin ik de enveloppen weer na om te chec-

AMELANDSEPLEIN

ken of ik echt niks over het hoofd gezien heb.

De zomerregen. Bij zomerse nachtregen trok ik vaak een regenpak aan en ging dan in de tuin zitten. Muziek op, oordopjes in en het volume niet te hard, zodat de regenval nog net de boventoon voerde. Magisch!

Maarten van Roozendaal.

Weinig vind ik echt mooi, maar als ik dan iets mooi vind, vind ik het ook echt heel mooi: Maarten van Roozendaal – Mooi.

Het moment van overgave van gedachten aan papier.

Schrijven is moeilijk, niet schrijven nog moeilijker.

Maar op de momenten van totale overgave tussen ge-

dachtes en papier, op die zeldzame momenten van genade, weet ik hoe wereldvrede aanvoelt.

Als toetje een dichtregel van M.: “En als een stoet van vogels voorbij vliegt, adem ik ze in. Ik ben een jongen van de stad, met een hart van natuursteen.” (www.mpunt.nl)

Ellen Mannens woont sinds kort bij het Amelandseplein in ‘probleemwijk’ Carnisse. Ze gaat op zoek naar de ware aard van haar buurt.

“WOON JIJ NOU HIERBOVEN?” “Woon jij nou hierboven?”, vraagt een dunne vrouw in een lange, paarse jas.

Ik sta voor mijn net gekochte portiekwoning te wachten op de puincontainer. De vrouw sleept een boodschappentrolley achter zich aan.

Haar broek is te groot, haar wangen zijn ingevallen. Ze mist, voor zover ik het kan zien, de helft van haar tanden.

“Ik ben bekend van tv”, babbelt mijn straatgenote verder. De vrachtwagen met mini-container rijdt de straat in. Ik zwaai om aan te geven waar de chauffeur moet zijn.

“Bij het journaal. Op Nederland 1.

Omdat ik altijd mensen help in de buurt. Ik bezorg de Carnisser Courier.

Wil je die ook?”

De chauffeur heeft me gezien en

manoeuvreert zijn wagen in de juiste positie om de container voor de deur te droppen.

“Is goed”, antwoord ik. “Dan kan ik mijn nieuwe buurt beter leren kennen.”

“Maar je hebt een nee-nee-sticker op je brievenbus”, merkt de vrouw verschrikt op. “Mag ik hem dan toch in je bus doen?”

“Ja, dat mag”, zeg ik.

“Oké. Dat zal ik onthouden. En kom je ook eten in de kerk?” Ze wijst naar het hoekige gebouw aan het eind van de straat. “Iedere tweede zaterdag is er een buurtmaaltijd. Ik doe wel een briefje in je brievenbus.”

Mijn container landt op de parkeerplaats. De vrouw in het paars snapt dat er werk aan de winkel is, zegt

gedag en vervolgt haar weg.

De vrouw in het paars is een vrouw van haar woord. In mijn brievenbus liggen een uitnodiging van mijn buurkerk (‘Wees welkom bij onze buurtmaaltijd’) en de meest recente editie van de Carnisser Courier.

‘Carnisse heeft geen bewonersorganisatie meer!’ schreeuwt de kop.

De vrijwilligers zijn moe, lees ik. Moe dat het straatvuil nog altijd een probleem is, moe dat de gemeente beloftes niet nakomt… klaag klaag, zeur zeur… Of toch niet?

Ineens is daar, halverwege het artikel, een nabrander. Een keiharde rechtse directe, bedoeld voor de kaak van vastgoedbeleggers en investeerders die staan te trappelen om ‘probleemwijk’ Carnisse plat te gooien.

Want met nieuwbouw komt er meer ‘sociale cohesie’. De laatste stuiptrekkingen van de bewonersorganisatie zijn een genot om te lezen: ‘Sociale cohesie wordt gecreëerd door de bewoners van de wijk. Niet door een sterke supervisie. En als die sociale cohesie tot stand komt in portiekwoningen die zogenaamd niet meer voldoen aan de eisen van de zorgverzekeraars… dan is dat verdomme maar zo.’

Ik kan nog maar één ding denken: het wordt tijd dat de dame in het paars nog bekender wordt. De vrouw die laat zien dat voor sociale cohesie geen mensen uit hun huizen gejaagd hoeven te worden. Een praatje, een krantje en een flyer in de brievenbus zijn al voldoende.

DE

NIEUWSPEPER 2 MEI 2018

CULTUUR

FOTO: BAS CZERWINSKI

23

Onkruid vergaat niet, want het smaakt lekker In De Nieuwe Tuin van Het Nieuwe Instituut staan veel ‘ongewenste’ gewassen die de smaakpapillen aangenaam kunnen verrassen.

Ronald Boer en Jonmar van Vlijmen van de Onkruidenier doen hier onderzoek naar de relatie tussen mens, plant en natuur en reiken, hoe nobel, nieuwe perspectieven aan.

Tijdens de Thursday Night Workshop ontdekken deelnemers tijdens een interactieve rondleiding en een culinaire workshop de waarde van de onbeminde planten en leren ze en passant ook over het nut van wilde natuur.

De workshop sluit aan op de tentoonstelling Dissident Gardens , die bezoekers inzicht geeft in de aloude strijd tussen natuur en cultuur. Het programma omvat een installatie met vier delen, de tentoonstelling The Human Insect en lezingen en debatten. Hedendaagse vraagstukken zoals duurzaamheid en de impact van technologie op ons leven en onze leefomgeving worden hier aan de orde gesteld.

FAMILIEFEST: DUIK IN DE TUIN Tijdens dit familiefeest kun je met het hele gezin meedoen aan allerlei groene activiteiten. Ga op ontdekkingstocht naar de toekomst, pluk je eigen onkruid en maak er een limonade van of doe mee met een dansworkshop geinspireerd op de elementen van de natuur.

Het Nieuwe Instituut | wo 2 mei | 11:00 uur

Het Nieuwe Instituut, 3 mei, www.nai.nl FOTO: OSSIP VAN DUIVENBODE

Vier de vrijheid Tijdens de Tweede Wereldoorlog gaf VS-president Franklin D. Roosevelt zijn Four Freedoms-speech. De boodschap: ieder mens, waar ook ter wereld, zou recht moeten hebben op vrijheid van meningsuiting, godsdienst en vrijwaring van gebrek en angst. Deze vrijheden zijn nog steeds niet

overal even vanzelfsprekend.

Toch staat volgens World’s Best News de wereld er op veel fronten beter voor dan een paar decennia geleden.

Laten we onze zegeningen tellen en vieren dat we nog steeds in een vrij land leven en lekker losgaan met, diepe ademteug: Fedde Le Grand, Winne (ja, hij is terug!) &

Melissa Lopes, DOOL, Cartiez, Certain Animals, Ladysmith Black Mambazo, Dansvoer, Secret Cinema, Mike Williams, Kim Janssen * Mr. Belt & Wezol en meer.

Euromastpark, 5 mei, www.bevrijdingsfestivalzh.nl

Kunstdriedaagse in Noord Ontdek tijdens Route du Nord een wereld waarin beeldende kunst, performance en livemuziek elkaar ontmoeten. Curator Yvonne de Jong selecteerde werk van kunstenaars Rogier Arents, Jochem Esser, J&B, Folke Janssen, Saïd Kinos, Janina Schipper, Noortje Stortelder, Studio Bureau, Ruben van de Ven, Nuno Viegas, Olaf Mooij en Sophie de Vos. Performancekunstenaar Renée van Trier en singer-songwriter Nana trappen de route af. Naast performances van TC Macabre (Milou Brockhus) en Mette Sterre zorgen garagerockband Iguana Death Cult en avantgarde-hardcoreband Bonne Aparte voor de snoeiharde noten. Com-

Rotterdam en jazz in de mix Tijdens de tweede editie van de Dag van de Rotterdamse Jazz staat Rotterdam centraal als immigratiestad voor jazzmuzikanten. Rotterdamse en aan Rotterdam verbonden jazzartiesten laten horen hoe het karakter van de Rotterdamse jazz wordt bepaald door invloeden van buitenaf.

Op het programma staan optredens van het Thijs Nissen Trio, Maria Mendes & Band ft. Teus Nobel, de Codarts Big Band, Liberati Quartet en Kim Hoorweg.

Ook wordt de film Saxman vertoond en houdt jazzexpert Hans Zirkzee een lezing over de Rotterdamse jazz.

De Doelen, 6 mei, www.dedoelen.nl

3J’S In tien jaar tijd produceerden de 3JS negen albums en gingen ze tien keer op tournee. In deze jubileumshow kijken de muzikanten zowel muzikaal als verbaal terug op alle shows van de afgelopen 10 jaar.

Nieuwe Luxor Theater | do 3 mei | 20:00 uur

ponist, improvisator en bassist Bruno Ferro Xavier Da Silva laat zich nadrukkelijk horen en dansgroep Twin Spirit van Rubén Garcia Arabit veroorzaakt zeker beroering en beweging.

Route du Nord ontstond in 2006 als een informele atelierroute op en rondom de Zwaanshals in het Oude Noorden.

Leegstaande renovatiepanden werden ingericht als tijdelijke galeries. Zo reisde dit nomadische kunstfestival langs de Hofpoort en de voormalige gevangenis aan de Noordsingel om dit jaar te landen in een grote loods aan de Vijverhofstraat 25.

Vijverhofstraat 25, 10 - 13 mei, www.routedunord.nl

Altijd trek & terug naar de eighties Rotterdamse bourgondiërs die zin hebben in ongedwongen genieten van lekker eten, livemuziek en theater, trekken naar het Vroesenpark.

Tijdens het Festival TREK wordt het Blijdorpse park omgetoverd tot een groot openluchtrestaurant met een uitgebreid aanbod aan streetfood vanuit alle delen van de wereld.

Jonge theatermakers en intieme live performances maken de belevenis compleet. Ook trekt een theaterkaravaan door het park en wordt de dag dansend afgesloten met de beste funk, soul en dance uit de eighties.

Theater na de dam benadert elk jaar theatermakers uit heel Nederland om speciaal voor 4 mei een voorstelling te maken, zo ook aan de makers van de voorstelling Revolte. Gesprekken tussen jongeren en ouderen die de oorlog hebben meegemaakt vormen daarvoor de basis.

Theater ’t Kapelletje | vr 4 mei | 21:00 uur

BEVRIJDINGSFESTIVAL ZUID-HOLLAND

Vroesenpark, 10 - 13 mei, www.festival-trek.nl

Jongerendilemma’s en andere zwaarwichtige onderwerpen Twee keer per jaar staat het Hofpleintheater in het teken van het On Stage Festival. Dit theaterfestival biedt jongeren vier dagen lang een veelzijdig, experimenteel programma met voorstellingen van up & coming theatermakers. Actuele onderwerpen als de waarde van copyright, feminisme 4.0, de online bubbel en de zoektocht naar vertrouwen en authenticiteit in een wereld van instagramfilters komen hier op theatrale wijze aan bod. Ook dit festi-

THEATER NA DE DAM

Vier de dag van de vrijheid met een leuk festival in Rotterdam! Er zijn debatten en verschillende muzieken theateroptredens. Onder anderen Fedde le Grand, Winne en Mike Williams vieren het feestje mee.

Het park (bij de Euromast) & Schoonoord | za 5 mei | 12:30 uur

FATU010 Een comedymiddag met bekende en nog onbekende stand-up comedians en cabaretiers georganiseerd door Jeffrey Spalburg & DJ Phantom. Grote namen als Javier Guzman, Anuar en Sidney Schmeltz worden afgewisseld met opkomend talent.

Theater Zuidplein | zo 6 mei | 15:15 uur

val is blijkbaar niet compleet zonder livemuziek, films en lekker eten en drinken.

Hofplein Rotterdam, 10 mei, www.hofpleintheater.nl

VOOR DE VOLLEDIGE AGENDA KIJK OP UITAGENDAROTTERDAM.NL

E P U S R E P U S ALS E D .NL A K A D P O F O S KEL LS IN ONZE WIN

A

!

S L A E D R E P SU UPERDE S R E E M G O N JK VOOR

KI

% 0 6 L E W T O T N E G N I T R O K N A V R E E T I PROF OP=OP 99

NU 2 VOOR 34.

ADIDAS Supernova Van 139,99 NU

60% KORTING

FTH MEN’S POLO In 10 verschhillende kleuren Van 49,99 NU

BABOLAT RIVAL PRO Van 129,99 NU

99

97.

99

49.

G N I T R O K % 0 6

99

19.

ADIDAS TELSTAR 18 TOP GLIDER Van 24,99 NU

OP=OP

99

14.

TENSON Monitor Jacket Van 89,99 NU Va

OP = P O 99

69.

NIKE MD RUNNER 2 Van 44,99 NU

EIGHTYSIX Jogger Van 44,99 NU

29.99

29.99

EIGHTYSIX Sweater Van 49,99 NU

G N I T R O K % 0 2

99

29.19.

EIGHTYSIX T-shirt Wit Van 34,99 NU

ASICS Gel-Game 5 GS Tennisschoenen Van 54,99 NU

G N I T R O K % 35

49

38.

Druk- en zetfouten voorbehouden. Deze advertentie is geldig t/m 13 mei 2018 en zolang de voorraad strekt. OP=OP. (#18064)

KIJK VOOR ONZE VESTIGINGEN OP DAKA.NL

DAKA.NL DAKA.NL

VOLG ONS OOK OP:

99