september 2006 - De Hoogstraatse Maand

MAANDBLAD JAARGANG 22 NR. 257 SEPTEMBER 2006 PRIJS: 2,10 € AFGIFTEKANTOOR: 2320 HOOGSTRATEN

UITGEVERIJ DE HOOGSTRAATSE PERS B.V.B.A., Loenhoutseweg 34, 2320 HOOGSTRATEN

www.demaand.be

DON VERBOVEN VERKIEZINGSDEBAT 6 SEPTEMBER ZAAL PAX

KWARTEEUW

CAHIER DE BROUILLON ANTILLIAANSE FEESTEN EEN SFEERBEELD

EN HET OXEL AN B OOK V N IAA NU ADR RSTE EN RDBEI E AA DE E STE T A A DE L

WIN U

W

GRAT

INKOM

PARADIJS VOOR FUTLOZEN

IS

KAAR T!

COLUMN

Hallo! Hoi! Daag!

Een zomerse dag in juli!

Dikke, luie koeien in de verzengende hitte enig soelaas zoekend in de schaduw van enkele statige bomen, een kroost waggelende eenden dat opgewekt je pad kruist en hals over kop in het frisse water duikt, onrustig dartelende waterhoentjes, luidruchtig kwakende kikkers, blanke zwanen, heerlijk ruikende gemaaide bermen en gladgeschoren beemden, melancholisch kijkende gastarbeiders in de geurende aardbeivelden en veel… fietsende mensen. Uitnodigend toch!

Het fietspad langs de Mark, dat zich uitstrekt van Meer tot Meersel-Dreef en zo verder langs de Klokkenberg tot in Breda, mag je zonder meer een pareltje noemen, alhoewel de krachtige boomwortels stilaan hun slopingswerk aan het asfalt in gang gezet hebben. Bestaat er nog iets ontspannender voor lijf, leden en geest om je tweewieler van stal te halen en onder het welwillend lonkend oog van Lora, met een ruisend windje door je haardos of langs je kale schedel, langs de Markboorden te flaneren? Geluk is voor velen: fietsen langs de Mark en een verfris-

send oponthoud in Meersel-Dreef waar eet- en drankhuisjes de recreanten verwelkomen. Alleen, met zijn tweetjes, met vrienden…! Het doet er niet toe.

Dat geluk zou je toch ook moeten kunnen overbrengen naar de anderen toe, maar daar knijpt nu juist het schoentje. Weinig gelukkige uitstraling valt er te merken op de meestal vertrokken, stuurs voor zich uitkijkende gezichten. Geen hallo, daag, hoi of doei in de ether. En dan die gillende semi-professionele wielertoeristen, de ziel uit hun lijf roepend als ze je willen passeren zonder vaart te minderen en die je als het ware zo vlug mogelijk de Mark in willen drijven. Waarschijnlijk nog nooit het geluid van een waarschuwende rinkelende bel gehoord. Hoffelijkheid aan het stuur, ook voor zelfaangedreven tweewielers.

Toch een lichte bron van ergernis voor heel wat mensen uit de vorige eeuw, die het niet meer dan normaal vinden een groet toe te roepen tijdens het wisselen.Enkele Markliefhebbers, waaronder schrijver dezes, besloten op een drukke zomerse

Antilliaanse Feesten - vrijdag 11 augustus, 23.34 u - !Vamos!

2

zondag het heft in handen te nemen en elke tegenligger, op een natuurlijke wijze en zonder te forceren of verbaal geweld, op een vriendelijke groet te tracteren. “Waar ben je in godsnaam toch mee bezig, hoor ik je al mompelen. Ik groet iemand die ik graag groet en daarmee basta! De rest kan me gestolen worden. Op de Meir in Antwerpen of in de bus ga je toch ook niet rond met “goeie morgen” rond te strooien!” Het resultaat van onze actie? Bedroevend zou je denken!

Onwaarschijnlijk, maar het werd grote onderscheiding met felicitaties van de jury! Oude heertjes in veel te wijde shorts met splinternieuwe fiets en trendy stuur, gebruinde blote bovenlijven, décolletés, hippe zonnebrillen, zomerse petjes, jong en oud… reageerden eerst een beetje verrast, realiseerden maar half wat hen overkwam daar langs de Mark, herpakten zich wonderbaarlijk en beantwoordden de groet die speciaal voor hen bestemd was. Opgeklaarde gezichten, weg donderwolken en het fietsen langs de Mark werd op slag een dimensie rijker. (rel)

(foto Evelien Jansen)

THEATER

De Hoogstraatse Maand sprak met theatermaker Don Verboven

“In Wortel-Kolonie is het kind met het badwater weggegooid” ‘Paradijs voor futlozen’. Zo heet de theatervoorstelling die regisseur Don Verboven maakte voor het Turnhoutse gezelschap Het Gevolg, en die vanaf 13 september op het domein van Wortel-Kolonie te zien is. Nico Sturm (bekend van theatergezelschap Cie. De Koe) en Bruno Vanden Broecke (bekend van het theatercollectief Skagen en als Sammy uit de televisieserie ‘Het Eiland’) spelen de hoofdrollen, Florejan Verschueren schrijft de muziek, diens broer Bram doet de dramaturgie. Het wordt een voorstelling over de landloperij, en over de sluiting van de Rijksweldadigheidskolonie voor Landlopers van Wortel in 1993. Over twee broers die, wanneer de Kolonie een ‘gewone’ gevangenis wordt en landlopers er niet meer welkom zijn, de wijde wereld intrekken.

Nu ja, één van beide trekt de wijde wereld in. Voor de 30-jarige Verboven, die tegenwoordig in Brussel woont maar geboren en getogen Merenaar is, betekent ‘Paradijs voor futlozen’ een terugkeer naar zijn wortels.

Don Verboven: Alles is voor mij begonnen toen ik een jaar of vijftien was, en we een rondleiding kregen in de schouwburg van de Warande in Turnhout. Wij mochten vrij op de scène rondlopen, onder die lampen, onder die indrukwekkende toneeltoren waarin hele decors omhooggetrokken kunnen worden… Ik stond daar op dat podium, voor die lege zaal met 700 stoelen… En het was misschien wel de meest indrukwekkende ervaring die ik al had meegemaakt. Daarbij kwam nog dat ik rond die tijd ook mijn eerste voorstelling in de Warande had gezien. Een theatervoorstelling! Stel je voor! Het was magisch, een beter woord heb ik er niet voor: mensen spelen iets, andere mensen kijken ernaar, en tussen die twee groepen wordt een verhaal verteld. Zowel spelers als publiek zitten in een wereld die alleen in hun fantasie bestaat, en nemen dat, als het goed is, ook als iets heel vanzelfsprekends aan. Ik ver-

moed dat mijn toneelmanie daar begonnen is.

Een beetje vreemd wellicht, omdat ik van thuis uit niet bepaald gestimuleerd werd om naar het theater te gaan. Wel naar het Heidebloempje in Meer, maar toch niet op een weekdag naar de Warande, zeker? Op weekdagen moest je op je kamertje zitten studeren. Ik zat dan wel op het Klein Seminarie, maar studeren was er niet veel bij. Urenlang lag ik boeken te lezen op mijn bed, maar studeren? Ho maar.

Op een bepaald moment - ik was een jaar of 17 - waren mijn ouders een weekje met vakantie, en ben ik ‘s avonds van Meer naar Turnhout gefietst om in de Warande – helemaal in ’t geniep – naar een theatervoorstelling te gaan kijken. Ik vergeet het nooit, het was een voorstelling van Theater Teater. De eerste échte volwassenenvoorstelling die ik zag en ik was er HE-LE-MAAL zot van.

Ondersteboven zelfs. Die avond vergeet ik nooit meer. Van toen af wist ik wat ik wilde gaan doen.

En wat het nog mooier maakt: dat stuk werd geregisseerd door een van mijn latere docenten.

Met één van de acteurs heb ik later zelf ook nog een voorstelling gemaakt.

Toen ik achttien was en mijn hogere studies aan de orde kwamen, flipte ik een beetje. Wat moest ik gaan doen? Binnenhuisarchitectuur. Of toch maar leraar, waar ze thuis achter stonden? Dan was je zeker van een job. Of toch maar iets in het theater? Op dat moment had ik het geluk dat op het Seminarie John Vervoort een van mijn leraren was. Hij stimuleerde mijn theaterpassie, wat mijn verlangen om door te zetten aanwakkerde. Omdat mijn zus had mogen studeren wat ze zelf wilde – arabistiek en islamkunde –, vonden mijn ouders dat ze mij ook mijn eigen keuze moesten laten maken. En wellicht dankzij dat precedent, ben ik uiteindelijk toch aan de toneelschool beland.

Eerst wou ik acteur worden, ik heb daar ook toelatingsproeven voor gedaan. Meteen was duidelijk dat dat niks voor mij was. En zo ben ik in

de regisseursopleiding van het RITS in Brussel terechtgekomen. Maar dat viel tegen. In de loop van het eerste jaar ben ik al vrij snel gestopt, omdat ik de opleiding veel te oubollig vond. Ik wist ondertussen wel dat regisseur worden was wat ik met mijn leven wilde doen. Alleen kon ik me niet vinden in de opleiding zoals die in Brussel gegeven werd. Daarom wilde ik naar Amsterdam, maar dat bleek erg duur. Zonder dat mijn ouders van iets wisten, heb ik toen een Spaans restaurant in Leuven mee opgestart, met de bedoeling zoveel mogelijk geld te verdienen en het jaar daarop in Amsterdam voor regisseur te gaan studeren. Voor zover mijn ouders wisten, studeerde ik gewoon verder. Ik volgde nog wel een paar interessante praktijklessen, voor de rest zat ik in de horeca bij te klussen. In dat Spaanse restaurantje, en tussendoor ook nog wat in een jazzcafé. Ik was 18-19 jaar, niks liep zoals het zou

3

THEATER moeten lopen. Maar het voordeel was: je wordt in zo’n jaar snel ouder en je leert erg veel bij.

Aan het RITS was ondertussen een paleisrevolutie aan de gang binnen de opleiding. Daarbij wilden sommige mensen het stof van de opleiding blazen, en voor een heel nieuwe aanpak kiezen.

Dirk Buysse, één van de docenten die ik bij het begin van het eerste jaar al even gehad had, stuurde mij een brief en deed mij daarin een voorstel: ‘Ik heb u aan de slag gezien in de praktijklessen, ik weet dat je naar Amsterdam wil. Maar doe mij nog één plezier: lees wat we volgend jaar willen doen, lees wie er komt lesgeven, en bekijk het programma. Als je dan toch nog beslist om naar Amsterdam te trekken, tant pis, maar denk er in alle geval over na.’

Ook niet onbelangrijk: Ik zou ook geen toelatingsproef meer moeten doen. Na lang twijfelen heb ik uiteindelijk toch maar beslist om in Brussel te blijven. Een probleem was wel dat mijn ouders ondertussen te weten waren gekomen dat ik niet meer naar de les ging; er zat dus een stevige vlieg aan de lamp: ‘Als het zo zit, betaal uw volgende jaar dan maar zelf’, was uiteindelijk de conclusie.

Het is de beste beslissing gebleken die ik ooit genomen heb, ik heb er nog geen minuut spijt van gehad. Die nieuwe opleiding was in één woord FAN-TAS-TISCH. Ik heb er vier waanzinnige jaren beleefd. Ook al omdat ik met mijn jaargenoten al vrij snel een eigen theatergezelschap had opgericht, Bronstig Veulen, waarmee we aan de lopende band voorstellingen maakten. Binnen heel die opleiding voelde je dat de wereld aan het veranderen was. Er waren niet genoeg lokalen beschikbaar, dus kregen wij een deel van onze lessen in een kraakpand aan de Dansaertstraat.

Dat was de spirit waarin die lessen plaatsvonden.

Zowel de studenten als de docenten wilden er iets van maken, de drive was ongelooflijk. Die opleiding behandelde niet alleen de technische aspecten, maar ging ook in op wat theater precies is of kan zijn, zocht naar de beweegredenen waarom iemand theater wil maken, en stelde soms ook vragen als ‘Hoe ga je als theatermaker om met een verloederde buurt?’, wat de Dansaertstraat en omgeving toen zeker nog waren,… Je leerde je plan trekken, en voor iemand die theater maakt, is dat toch niet onbelangrijk. Niet alleen métier is belangrijk, ook andere aspecten van het theaterleven bleken nu plots wel ruimschoots aan bod te komen in de opleiding. Ik genoot!

Schoon vrouwen DHM: Bronstig Veulen, dat gezelschap, hebben jullie dat meteen opgericht?

Don Verboven: Na twee jaar hebben we dat gedaan, niet meteen van bij het begin. Al bij al is dat vrij organisch gegroeid. Letterlijk iedereen die in mijn jaar zat, was erbij betrokken. En van onze docenten kregen wij ook al vrij snel groen licht om ermee door te gaan, wellicht omdat ze al wel vrij snel voelden dat het goed zat. Wij waren ook niet zomaar een collectief van regisseurs, wij waren een makerscollectief. Wij regisseerden geen voorstellingen, wij maakten ze, van begin tot einde. De ene acteerde, de an-

4

dere regisseerde of bouwde het decor, ik zorgde vaak voor de organisatorische kant van de zaak, toen al. Nog iemand anders kon goed koken of zorgde dat er altijd schoon vrouwen in de buurt waren,… (lacht) DHM: Ook een belangrijke verantwoordelijkheid.

Don Verboven: Voilà! Het was zondermeer een ongelooflijke tijd. Zes gasten in de fleur van hun leven, die samen de wereld gingen veroveren. (grijnst:) Nu zijn wij allemaal ouwe zakken van dertig, maar toen! Ach, meneer! Als je terugkijkt zijn er toch mensen uitgekomen die iets te vertellen hebben. Wij staken met ons enthousiasme mekaar aan, gingen bij mekaar te rade. Wij deden alles samen, in goede en kwade dagen, zeg maar. Eén grote kruisbestuiving van ’s morgens tot ’s avonds…

DHM: Welk soort voorstellingen maakte jij binnen dat collectief?

Don Verboven: Ik maakte van bij het begin voorstellingen op basis van documentair materiaal, waarbij ik vertrok van interviews of van opzoekingen. Soms een interview dat ik op televisie gezien had, soms op basis van een interview dat ik zelf ging afnemen. Vaak stelde de basis vrijwel niks voor: een artikeltje met als kop ‘man vermoordt vrouw en verstopt ze onder beton’ was dikwijls al genoeg. Ik vertrok dan wel van anekdotisch materiaal, ik denk toch dat de voorstellingen meestal verder gingen dan anekdotiek. Als theatermaker moet je het op een of andere manier toch altijd over het NU hebben, het moment waarop je leeft, de wereld waarin je leeft. Het is precies dat wat je voorstelling relevant maakt.

DHM: Als ik je zo bezig hoor, lijkt het wel een tijd waarin alles vanzelf leek te gaan.

Don Verboven: Toch niet. Niet alles ging vanzelf. Er waren enkele heel moeilijke bevallingen bij. Uiteraard was er wel eens discussie, of liepen de dingen niet zoals zou moeten.

DHM: Is dat niet het grote risico aan theatermaken: dat je weet waar en waarmee je begint, maar nooit waar je zal uitkomen?

Don Verboven: Tuurlijk, maar dat is toch met alles zo? Als je een gebouw begint te ontwerpen, weet je niet waar je gaat uitkomen. Als je aan een stripverhaal begint, weet je ook niet hoe het gaat aflopen. Net dát maakt het spannend. Als je alles tevoren zou weten, dan zou er veel minder plezier te beleven vallen. Ik zou het niet kunnen. Ik heb dat risico nodig, dat spannende, die uitdaging aan een groep om er iets van te maken.

DHM: Maar als je met een groep mensen een voorstelling maakt, en het gaat fout, dan zit je wel met een groot probleem.

Don Verboven: Dat kan echt verschrikkelijk zijn. Een repetitieproces is sowieso erg slopend, en het geeft vrijwel altijd spanningen. Je zit met een groep mensen bij mekaar, met verschillende visies, mét een belangrijk gegeven, dat allesoverheersend kan worden: binnen x aantal weken moet er een voorstelling in première gaan. De spanningen kunnen dan zo hoog oplopen, dat ik soms wel eens denk: ‘Dit is echt wel de laatste keer. Nu nooit meer.’ Theater maken vergt totale overgave, en dat kan soms erg hard zijn.

Win For Life DHM: Met de mensen waar je nu een voorstelling mee maakt, die alleen in Wortel-Kolonie zal worden opgevoerd, heb je eerder al samengewerkt. Dan is het risico toch een stuk kleiner dat het moeizaam loopt.

Don Verboven: Ja, met Bruno Vanden Broecke maakte ik ‘Win For Life’, een voorstelling gebaseerd op een interview met wijlen de Hoogstraatse gemeentesecretaris Louis Van Hoeck.

Met Nico Sturm maakte ik al twee voorstellingen: ‘De Collectioneur’, die we ooit nog in de vroegere brouwerij in Hoogstraten gespeeld hebben, en later ook nog een voorstelling in Brussel, waarbij Sam Vloemans en Florejan Verschueren de muziek verzorgden. Die laatste voorstelling was gebaseerd op het leven van Gunther Bourgeois, die in Hoogstraten op het Begijnhof in een tipi woonde en leefde als de indianen.

DHM: Waren dat ook stukken die op documentatie gebaseerd waren?

Don Verboven: Met Louis Van Hoeck heb ik een uitgebreid interview gedaan, ‘De Collectioneur’ was gebaseerd op een bizar cafégesprek aan de toog in zaal Victoria in Meer met een jongeman wiens geheugen door een ongeval overhoop was komen te liggen, terwijl het stuk over Gunther Bourgeois gebaseerd was op herinneringen van verschillende mensen, want hij was een paar jaar daarvoor overleden.

Er zijn natuurlijk twee verschillende dingen: enerzijds heb je je materiaal, anderzijds heb je wat je wil vertellen. ‘Win For Life’ was gebaseerd op interviews met Louis Van Hoeck, maar het ging niet onmiddellijk daarover. Uiteindelijk ging dat in essentie over mijn grootvader, of misschien ook wel over mezelf: over iemand die – zoals Louis – een leven lang alles bijhoudt om het dan later te kunnen gaan lezen, en bij zijn pensionering vaststelt dat hij dat eigenlijk niet meer kan, omdat hij iets aan zijn ogen krijgt. Wat het interview met Louis Van Hoeck zo intens maakte,

THEATER was dat hij precies op dat moment zijn huis aan het leegmaken was om naar een serviceflat te trekken. Het zegt ook iets over ons: we stellen zoveel dingen uit tot later. Teveel dingen. Dan blijkt later dikwijls te laat.

DHM: Het eeuwige dilemma.

Don Verboven: Je moet enerzijds functioneel zijn in een maatschappij, maar je moet ook niet alle fijne dingen uitstellen tot later. Dat is de moeilijke evenwichtsoefening die we moeten maken. En we zijn er ook allemaal gevoelig voor, want uiteindelijk hebben we dat allemaal met onze opvoeding meegekregen: ledigheid is des duivels oorkussen. Die voorstelling ging, onder meer, over de worsteling met dat gegeven.

DHM: Nu maak je dus een voorstelling voor Het Gevolg, in Wortel-Kolonie bovendien.

Don Verboven: Een paar jaar geleden speelde het Hoogstraatse straattheatergezelschap De Lepe Hoek een nachtelijke smokkelaarswandeling op het domein van Wortel-Kolonie, waarbij op verschillende locaties korte scènes werden gespeeld. Op de avond dat ik aan die wandeling deelnam, was ook Ignace Cornelissen – artistiek leider van het Turnhoutse theatergezelschap Het Gevolg – daar aanwezig. Ignace speelde toen al met het idee om een reeks van vier theatervoorstellingen op te zetten, die hij ‘Littekens in het landschap’ wilde noemen. Hij wou op vier verschillende plaatsen in de Kempen waar de mens in de loop van de geschiedenis op de een of andere manier een ingrijpende verandering in het landschap had aangebracht, een voorstelling spelen. Het uitgangspunt daarbij zou telkens zijn: Hoe heeft die menselijke ingreep in het landschap de mens, de maatschappij en de omgeving van die plek veranderd? In het geval van de kolonies van Merksplas en Wortel was die impact nogal groot. Dat de streek tot heinde en verre bekend is, heeft veel – zoniet alles – met de kolonies te maken. Het gevangeniswezen heeft de voorbije twee eeuwen een grote invloed op deze streek uitgeoefend.

Tijdens die wandeling maakte ik kennis met Ignace Cornelissen, en wij geraakten aan de praat.

Ignace kende een paar van de voorstellingen die ik gemaakt had. Een paar weken later belde hij

me op: misschien was het wel een goed idee om samen iets te doen. Mijn documentaire aanpak leek hem wel iets.

Boerendrama DHM: Speelde je toen al langer met het idee om iets met Wortel-Kolonie te doen?

Don Verboven: Specifiek met de Kolonie niet, wel had ik ooit het plan opgevat om rond het gegeven ‘grens’ te werken, en de manier waarop een grens het landschap verandert. Maar dat is toch een ander basisgegeven dan in het geval van deze productie. Toen Ignace en ikzelf gingen samenzitten, bleken we toch meteen op dezelfde lijn te zitten. Erg belangrijk voor mij was dat ik met mensen zou kunnen werken die ik blindelings vertrouwde. Ik heb dan mijn ideale cast samengesteld, met Bruno Vanden Broecke en Nico Sturm, en tot mijn grote vreugde wilde die allebei meteen meewerken. We zaten al langer te broeden op een gezamenlijk project, maar dan moet het altijd nog zo uitkomen dat het voor iedereen lukt, dat iedereen vrij is op hetzelfde moment.

Toen die cast rond was, waren er uiteraard al snel veel ideeën, en kwam het project in een stroomversnelling. Alles werd meteen veel concreter: Wat gaan we doen? Hoe gaan we het doen? Waar gaan we het doen? Dat soort vragen kreeg al heel snel een antwoord. Zo speelde ik aanvankelijk met het idee om de voorstelling in de boerderij van Wortel-Kolonie te spelen, maar dat heb ik vrij snel laten schieten, omdat het risico bestond dat je dan een boerendrama zou krijgen. Dat is voor mij maar een heel beperkt deel van het verhaal van de Kolonie. Daar is het bij ons niet om te doen.

Het gebouw van de Kolonie zelf, tegenwoordig de gevangenis, met haar inplanting in het landschap, is voor mij de essentie, de plaats waar het hier om gaat. Daarom willen we ook op een plaats spelen waar dat gebouw prominent aanwezig is.

En door het grote hek dat er tegenwoordig rond staat, heeft het gebouw ook een heel actuele dimensie gekregen. Eerst wilden we héél dicht bij dat hoofdgebouw van de Kolonie spelen, op de straat zelf, maar uiteindelijk hebben we beslist om veel verder van de gevangenis te spelen, in

een wei, omdat je dan het hele landschap kan bespelen. Je kan alle elementen in dat landschap, van de dreven tot het gigantische hek rond de gevangenis, in je voorstelling verwerken.

DHM: Als ik het goed begrepen heb, wordt het vertrek van de landlopers uit de Kolonie, nu al meer dan tien jaar geleden, een van de basisgegevens van de voorstelling.

Don Verboven: Dat klopt. De afschaffing van de ‘Rijksweldadigheidskolonie voor landlopers’ in Wortel heeft een gat geslagen. Die sluiting kwam er omdat in 1993 de wet op de landloperij werd afgeschaft, onder druk van Europa. Het was niet langer strafbaar om geen vast adres te hebben, en je mocht dus ook niet opgesloten worden omdat je arm was. Daarom werd de Kolonie van Wortel, die zich specifiek tot landlopers richtte, afgeschaft en omgevormd tot een gewone gevangenis. Omdat er geen enkel ander vangnet was, kwam het grote merendeel van die mensen op straat terecht.

De opvangcentra verwachtten na 1993 dat zij een budget zouden krijgen voor de opvang van de landlopers die niet meer in Wortel terecht konden, maar er was geen budget… Er was zelfs nooit een budget geweest. Want de Kolonie was altijd min of meer zelfbedruipend geweest. De landlopers deden allerlei karweitjes: er werd gewassen voor andere gevangenissen, er werd oud papier gesorteerd, er werden meubels gemaakt,… Daarmee voorzagen de landlopers in de dagelijkse kosten van hun eigen levensonderhoud. Er kwam dus helemaal geen geld vrij om de opvang van die landlopers op een andere manier te gaan organiseren.

Gevolg was dat de landlopers, die clochards gewoon op straat terechtkwamen. Opvang of begeleiding was er niet of amper. Gelukkig waren er wel wat privé-initiatieven, zoals Kamiano in Antwerpen. Twee keer per week wordt daar een maaltijd geserveerd, waarop die mensen mekaar kunnen ontmoeten. Want je mag niet vergeten dat het grote probleem van mensen die arm zijn of op straat leven niet is om aan voedsel te geraken… Nee, het grootste probleem is en blijft de eenzaamheid. En het feit dat die mensen vaak niet gecorrigeerd worden. Bijvoorbeeld:

Don Verboven, met Nico Sturm en Bruno Vanden Broecke: “Op dit moment in mijn leven zou ik in Hoogstraten niet meer kunnen aarden.

Ik vermoed dat ik al die drukte in Brussel nodig heb. Maar misschien later, als ik tot rust gekomen ben, wel.” (Foto DHM) 5

THEATER iemand valt en heeft een wonde. Als niemand (een vriend, een dokter of een begeleider) hem of haar corrigeert en er op wijst: jij moet naar het ziekenhuis, anders is er een probleem, dan kan het helemaal fout gaan…

DHM: Hoe kan je dat gegeven vorm geven in een theatervoorstelling?

Don Verboven: We vertrekken vanuit een vrij eenvoudig basisgegeven. Twee broers, die beide in Wortel-Kolonie gezeten hebben, komen op straat te staan bij de sluiting van de Kolonie. In de loop der jaren is het herhaaldelijk voorgevallen dat twee broers samen in Wortel beland zijn. In de archieven heb ik daar nogal wat informatie over teruggevonden, waar wij op voortborduren.

Opera DHM: De titel ‘Paradijs voor futlozen’ laat niet meteen een komedie verwachten…

Don Verboven: Misschien niet, maar het laat ook alle mogelijkheden open, toch?

DHM: Van waar komt die titel precies?

Don Verboven: Uit een reportage, een artikel over Wortel-Kolonie. Ik vond het meteen een erg mooie omschrijving. Enerzijds de notie ‘paradijs’, wat toch iets heel moois is – en wandel maar eens rond op het domein van de Kolonie, het ís ook gewoon een paradijs. Anderzijds heb je ‘futlozen’, een vrij oubollig woord, dat misschien een beetje pejoratief klinkt. Wie is futloos? Wie is degene die niet genoeg fut heeft om elke dag mee te draaien in de mallemolen waar wij allemaal in zitten? Ben je dan futloos? In alle interviews met landlopers die ik de voorbije jaren gedaan of gelezen heb, komt steeds min of meer hetzelfde gegeven terug: mensen die in de miserie sukkelen, en bij wie de zekering springt.

Een verhaal dat me enorm is bijgebleven, is het relaas van een operazanger, verbonden aan de Vlaamse Opera. Heel de wereld gezien, docent aan de universiteit, trekt van Parijs naar New York… Op een bepaald ogenblik krijgt hij een brief van het Rode Kruis dat er iets mis is met het bloed dat hij als donor heeft afgestaan. In de maanden daarna gebeuren er vreemde dingen met zijn lichaam, hij krijgt duizelingen op de scène, hij valt flauw,… Op een bepaald moment geraakt hij een tijd lang in coma, en daarna krijgt hij ook nog te horen dat hij een zware nierziekte heeft. Carrière afgelopen, ontslagen door de opera, met niks in regel, geen inkomen meer, een ziekte die veel geld kost, een loodzware alimentatie aan zijn ex die hij niet kan betalen, zijn ex plundert hun gezamenlijke rekening, zijn inboedel wordt in beslag genomen, hij wordt uit zijn huis gezet,… Uiteindelijk belandt die man bijna op straat, met al zijn diploma’s en zijn geslaagde muzikale carrière. Als je dat verhaal leest, dan denk je toch: is die man futloos? Nee, maar je zou er wel futloos van worden. Als je zoveel kloppen op je gezicht krijgt, dan denk ik dat het een heel universeel verhaal wordt. Dan denk ik dat zoiets heel snel kan gebeuren, zeker in een maatschappij als de onze, met de manier waarop wij leven, waarbij alles rond geld draait. Je moet al uit goed hout gesneden zijn om te overleven.

En over die dualiteit gaat de voorstelling.

DHM: De Kolonie zoals ze voor 1993 bestond, als een gevangenis voor landlopers, ervaar je dat nu achteraf als een positief of als een negatief gegeven?

Don Verboven: De landloperij had uiteraard nooit in het strafwetboek mogen zitten. Armoede kan en mag nooit een misdrijf zijn, je mag nooit iemand straffen omdat hij arm is. Dat gebeurde

toen wel. Iemand straffen betekent dat je iemand er op wijst dat hij of zij iets fout doet. Dat is de reden dat die wet werd afgeschaft, zeer terecht. Toch heb ik het gevoel dat het kind met het badwater is weggegooid. Uiteindelijk was de Kolonie van Wortel op een heel organische manier uitgegroeid tot een vrij dynamisch, goed systeem dat zichzelf in stand hield, dat buiten alle methodes viel. Was men er in geslaagd dat systeem min of meer overeind te houden, onder een ander ministerie bijvoorbeeld, dan had men er toch iets moois van kunnen maken. Ik denk dat er op een bepaald moment te radicale beslissingen genomen zijn, en dat er niks voor in de plaats gekomen is. Dat is meteen een van de redenen waarom er op dit moment zoveel clochards in onze steden rondhangen. Ik vrees dat het een ongelukkige samenloop van omstandigheden is geweest: politieke onwil, onwetendheid, druk vanuit Europa waarop men niet direct een antwoord geweten heeft,… Wortel-Kolonie was voor die mensen het laatste vangnet. En dat vangnet is zondermeer doorgeknipt, zonder dat er iets voor in de plaats gekomen is. Je kan die mensen niet sussen door te zeggen: ‘Binnen drie maanden word jij terug opgenomen in de maatschappij, het OCMW gaat daar voor zorgen.’ Er zijn nu eenmaal mensen die daar geen zin meer in hebben. Moet je ze daarom winter en zomer op straat laten leven? Nee, vind ik.

Almanak DHM: Met ‘Almanak’ van Leen Huet verscheen recent een roman over Wortel-Kolonie, nu maak jij een theatervoorstelling. Wat maakt dat de Kolonie op dit moment blijkbaar aan zoveel mensen appelleert?

Het team ter plaatse: Leo de Nijs, Bruno Vanden Broecke, Nico Sturm, Don Verboven en Bram Verschueren terwijl Florejan Verschueren thuis aan de muziek zit te schaven.

6

THEATER Don Verboven: Misschien komt dat net omdat het op dit moment allemaal zo actueel is. De actualiteit zit enerzijds in het gegeven van armoede en landloperij, anderzijds ook in het landschap.

Hoe mensen plots beginnen te beseffen dat dat landschap toch belangrijk is. Het zijn wel allemaal mensen uit de streek die er mee bezig zijn, die zijn opgegroeid met de Kolonie. Zij zien nu de kans schoon om hun stem te laten horen, en te wijzen op het belang van de Kolonie. Vroeger ook als instelling, nu nog als landschap. Dat die mensen er nog altijd mee bezig zijn, wijst toch ook op de impact die de Kolonie op het wel en wee van het leven in dit middelste bultje van België heeft gehad.

DHM: Iets helemaal anders: voor ‘Paradijs voor futlozen’ schrijven jullie zelf de tekst.

Schrijf jij de tekst in je eentje, of doen jullie dat samen?

Don Verboven: Wij – Bruno, Nico, Bram en ikzelf - werken daar vrij nauw rond samen. Er is een basistekst, die ik heb gemaakt, maar die wordt nog aangepast aan onze bevindingen tijdens de repetities. Het was voor ons erg belangrijk dat we in de Kolonie konden repeteren, en dat doen we ook sinds begin augustus. Hoe die tekst er uiteindelijk gaat uitzien, kan ik op dit moment nog niet zeggen. Het zal in ieder geval een vrij kale tekst worden, niet meteen barok. De beginsituatie, met die twee landlopers die daar in de wei staan, is ontzettend belangrijk, en valt niet te rijmen met barokke dialogen. Twee broers met een dergelijke geschiedenis en dito verhouding, die gebruiken geen barokke zinnen.

DHM: Ik hoorde dat je ook een fanfare laat opdraven.

Don Verboven: Dat klopt. Ik ben altijd gefascineerd geweest door het fenomeen van het ‘dauwtrappen’ in Meer, waarbij de fanfare in alle vroegte – als ik me niet vergis ter gelegenheid van de IJsheiligen – door de velden en akkers trekt. Het beeld van die fanfare die door de mist trekt, staat nog altijd op mijn netvlies gebrand.

Daarnaast heb ik me ook laten inspireren door het beeld dat ik nog heb van Wortel-Kolonie vroeger.

Wanneer ik hier kwam toen hier nog landlopers zaten, liepen die altijd in groepjes van vier, vijf of zes personen over het domein, meestal met een bewaker erbij. Dat beeld, van die mannen met hun blauwe pakken aan, allemaal hetzelfde kostuum als het ware, is voor mij hét beeld van de landloperij in Wortel. Ik denk dat dat voor veel mensen opgaat. Nu is die gevangenis volledig afgesloten, en kom je geen groepjes meer tegen op het domein, tenzij misschien wat fietsers. Door zo’n fanfare in dat landschap te zetten, ook allemaal met hetzelfde kostuum aan, willen we een klein beetje een eerbetoon brengen aan die groepjes van toen.

Omdat we de tekst vrij sober houden, worden de setting en het decor belangrijk. Die soberheid brengt ook de klank op de voorgrond en hierin speelt die fanfare uiteraard een rol. Florejan Verschueren schrijft hier speciaal nieuwe muziek voor, die als leitmotiv door de voorstelling loopt, een beetje zoals bij filmmuziek. Maar we gaan niet alleen muziek gebruiken. Het klankbeeld wordt ook door andere elementen bepaald.

In één van de reportages die de VRT ooit over Wortel-Kolonie draaide, zag ik hoe boodschappen voor de landlopers via megafoons door het hele complex werden rondgeroepen. Dan hoor je daar plots rondroepen: ‘Laurens Eduard, naar de griffie gaan’. Hardop, door heel het gebouw.

Prachtig, toch? Ook dat soort dingen willen we in de voorstelling gebruiken.

Kruispunt

verhaal apart. Bruno had ik nog nooit zien spelen. Maar toen ik tegen iemand vertelde dat ik als eindwerk een stuk wilde maken (wat uiteindelijk ‘Win For Life’ is geworden, de voorstelling gebaseerd op de interviews met Louis Van Hoeck) dat er zo en zo zou gaan uitzien, zei hij: ‘Dat lijkt me iets voor Bruno’. Bruno stond toen net op een kruispunt in zijn leven. Wilde hij muziek maken of acteren? Hij worstelde daar mee. We hebben toen één afspraak gemaakt en het klikte meteen. In die mate dat we meteen samen aan de slag gegaan zijn. Vaak gebeurt het dat je gewoon tijdens een gesprek over de films die je graag ziet of over de boeken die je graag leest, ontdekt dat je met iemand helemaal op dezelfde golflengte zit.

Als je over dezelfde dingen enthousiast wordt, als je dezelfde dingen mooi vindt, dan maakt dat het gesprek vaak een heel stuk gemakkelijker.

Dan kan je van daaruit vertrekken om samen iets te gaan doen.

DHM: Je bent niet aan je proefstuk toe. Je hoeveelste voorstelling is dit precies?

Don Verboven: (denkt even na) Als ik me niet vergis, is dit mijn tiende eigen voorstelling.

Daarbuiten heb ik nog wel wat begeleidingen gedaan, en meegewerkt aan decors van een paar andere producties.

DHM: Met welke ambitie begin je nu aan dit stuk?

Don Verboven: Wij hebben ons met heel de ploeg de ambitie gesteld een voorstelling te maTheater Aan Zee ken die erg actueel is, die schoon is, maar toch ook iets over de wereld van vandaag zegt. WaarDHM: Bij het grote publiek ben je vooral bij de schoonheid vooral in de nuance zit, in de bekend geworden als één van de stuwende manier waarop je met het omringende landschap omgaat. Het is niet onze bedoeling om daar in dat landschap ‘een showke’ te gaan opvoeren. Dat landschap is zo alomvattend, het dirigeert heel veel. Wij willen het landschap accentueren, en op onze manier op hetzelfde moment ook nuanceren. We halen ook het verleden van de Kolonie het landschap van vandaag binnen.

DHM: Op basis waarvan selecteer je de acteurs waarmee je werkt?

Don Verboven: Om te beginnen is het uiteraard een klein wereldje. Iedereen kent om zo te zeggen iedereen. Dan is het zaak van te weten met wie het klikt, met wie je op dezelfde golflengte zit. Acteurs als Nico Sturm of Nele Bauwens, met wie ik ooit voorstellingen heb gemaakt, had ik al aan het werk gezien in andere voorstellingen voor ik besloot met hen te gaan werken.

Don Verboven: “De landloperij had uiteraard nooit in het strafwetAlleen mijn kennisboek mogen zitten. Armoede kan en mag nooit een misdrijf zijn, je making met Bruno mag nooit iemand straffen omdat hij arm is. Dat gebeurde vroeger Vanden Broecke is een wel.” (Foto DHM)

7

8

THEATER krachten achter het Theater Aan Zee-festival in Oostende.

Don Verboven: In het theaterwereldje ben ik een beetje een vreemde eend in de bijt. In die zin dat ik van kleins af altijd graag dingen georganiseerd heb. Dat begon heel klein: op het Klein Seminarie was ik vaak klasverantwoordelijke, omdat ik heel graag dingen in scène zet Ook binnen Bronstig Veulen speelde ik vaak die rol. Toen we met Bronstig Veulen drie jaar na mekaar prijzen wonnen op het Theater Aan Zee-festival (de eerste drie jaar dat het festival bestond, overigens), maakte ik me regelmatig een beetje boos over de manier waarop het festival georganiseerd was. Of beter: de manier waarop het NIET georganiseerd was. Werkelijk nĂ­ks was daar in orde. Allemaal met goede bedoelingen, dat wel, maar toch. Ik vermoed dat ze op de duur iets hadden van: ‘Potverdorie, daar is die ambetanterik weer.’ Toen zeiden ze: ‘Als je het toch zo goed weet, doe het dan zelf!’ En van het een kwam dus het ander.

DHM: Jij deed het onderdeel ‘Jong Theaterwerk’, waarbij jonge theatermakers en acteurs in de kijker werden geplaatst. Je besteedde daarbij veel aandacht aan de eindexamenstukken van de Vlaamse en Nederlandse theaterscholen.

Don Verboven: Aanvankelijk nam ik inderdaad alleen ‘Jong Theaterwerk’ voor mijn rekening, maar geleidelijk aan kwam nagenoeg het hele theaterluik onder mijn hoede. Ik introduceerde het idee van een centrale gast, gaf het festival een structuur en een ruggengraat. Ik ben daar

ontzettend ver in gegaan. Ik heb hĂŠĂŠl veel geprospecteerd, ben steeds veel voorstellingen gaan kijken.

Ik denk dat dualiteit altijd eigen zal blijven aan mijn werk. Enerzijds zal ik altijd zelf theater willen blijven maken, anderzijds zal ik ook nooit dat organiseren kunnen opgeven. Bovendien ben ik de laatste tijd ook met antiek bezig. Een nieuwe passie die in mijn leven is geslopen, aangezet door twee andere Hoogstratenaren in Brussel, Luc De Baccker en Tin Martens.

DHM: Met Theater Aan Zee ben je op een bepaald moment wel gestopt.

Don Verboven: Als je binnen de theatersector vier jaar ergens werkt, dan is dat een lange tijd.

Voor mij was het genoeg geweest. Bovendien groeide die organisatie enorm. In de periode dat ik voor het festival gewerkt heb, is het echt ontploft. Zowel qua publieksopkomst als qua persaandacht. Voor de Vlaamse theaterwereld was Oostende plots ‘the place to be’ voor de zomermaanden, en als organisator geeft dat je uiteraard een erg goed gevoel. Tegelijkertijd kreeg je een boomerangeffect. Op een bepaald moment word je bijna gedirigeerd door je publiek. Je ziet tijdens het jaar heel veel voorstellingen die je fascinerend vindt, waarvan je dan meteen moet zeggen dat je ze niet op je festival kan zetten.

Of te alternatief, of nog te pril, of wat dan ook.

Doordat het publiek groeit en een bepaald idee van het festival heeft, kan je dan plots niet meer programmeren wat je wil. Daarom heb ik na vier jaar gezegd: Schluss! Genoeg! Nu moet iemand anders het doen.

Brussel 7K76 @Vciddg

L;HIC?II;D

@7DII;DI <gVk^c :a^hVWZi]aVVc , '('% =dd\higViZc

L;HP;A;H?D=;D 9;DJ;7#87DA B;D?D=;D L^_ WZodZ`Zc J cV iZaZ[dc^hX]Z V[hegVV` IZa# %( (&) (, -- " ;Vm %( (&) ,) &) lll#kZghb^hhZc_VchhZch#WZ kZghb^hhZc_VchhZch5edgi^bV#WZ

DHM: Toch ben je in Brussel meteen met een kleiner festival begonnen, Bâtard.

Don Verboven: Om een aantal redenen.

Ik wou lucht om weer heel open te kunnen programmeren, en in Brussel kreeg ik die.

Verder wou ik ook internationaler gaan, en ook dans en performance een plaats geven binnen mijn programmatie. Omdat in die sectoren ontzettend interessante dingen gebeuren die ik op Theater Aan Zee nooit kwijt zou kunnen. Dat is de reden dat ik hier een eigen festival opgestart heb, dat nu in oktober aan zijn derde editie toe is.

DHM: Bâtard is wel een bij uitstek Brussels festival. Ik heb de indruk dat je het hier erg naar je zin hebt, en niet meteen

opnieuw naar Hoogstraten zal verkassen. Jij bent hier na je studies blijven plakken?

Don Verboven: Niet helemaal, want na mijn studies heb ik eerst nog een tijdje in Rijkevorsel gewoond. Uiteindelijk ben ik toch terug in Brussel beland, en ben ik hier ontzettend tevreden. Er is nog ontzettend veel werk, dat wel. Brussel is een stad waar nog erg veel gedaan moet worden, maar dat is net wat ik er zo prettig aan vind. De stad is nog niet af. Het is een stad waar je nog iets kunt betekenen.

DHM: Hoe kan je dan impact hebben op de stad?

Don Verboven: Door iets op te maken en te renoveren, bijvoorbeeld, door iets te organiseren, zoals dat festival. Ik heb het gevoel dat wie wil, hier de kans krijgt iets te organiseren. Misschien zal dat ooit ook wel veranderen. Maar op dit moment kan het nog. Amsterdam is meer georganiseerd, iedereen heeft zijn plaats, alle plannen zijn deďŹ nitief uitgetekend en vastgelegd, alles lijkt voor eeuwig. Daar kan nog amper iets gebouwd worden. Als daar vijf grachtenpanden tegen de vlakte zouden gaan, brak er meteen een revolutie uit.

DHM: Om het met Johan Cruijff te zeggen: â&#x20AC;&#x2DC;Elk nadeel hep se voordeelâ&#x20AC;&#x2122;.

Don Verboven: Precies. Brussel als stad schippert constant tussen die twee polen. En dat is een dualiteit waar ik me erg prettig bij voel.

DHM: Zou je in Hoogstraten nog kunnen aarden?

Don Verboven: Op dit moment in mijn leven niet. Ik vermoed dat ik al die drukte in Brussel nodig heb. Maar misschien later, als ik tot rust gekomen ben, wel.

DHM: Later, als we groot zijn.

Don Verboven: Precies. (th) â&#x20AC;&#x2DC;Paradijs voor futlozenâ&#x20AC;&#x2122;, van Don Verboven, met Nico Sturm en Bruno Vanden Broecke, muziek: Florejan Verschueren, van 13 tot 30 september op het domein van Wortel-Kolonie. (Voor het publiek is er een overdekte tribune, bij koud weer zijn dekens voorhanden.) Alle voorstellingen beginnen om 20.15 uur, telkens bestaat de mogelijkheid om deel te nemen aan een maaltijd om 19 uur. (facultatief) Op een paar uitgekozen data is er om 17 uur een wandeling over het domein van Wortel-Kolonie, mĂŠt bezoek aan de gevangenis, onder leiding van schrijfster Leen Huet. Tickets: Toeristische Dienst Hoogstraten (in de kelder van het stadhuis), 03/340.19.55, toerisme@hoogstraten.be, of via de Warande in Turnhout, 014/41.69.91, reserveren@warande. be . Informatie over de wandeling vind je op www. vormingpluskempen.be. Alle informatie vind je op www.hetgevolg.be en www.warande.be.

9

THEATER

Een week uit de voorbereiding van Paradijs voor Futlozen door Bram Verschueren Bram Verschueren is Hoogstratenaar en als dramaturg verbonden aan Het Gevolg. Hij zette de krijtlijnen voor het project uit en volgt de productie van dichtbij.

maandag 14 augustus – nog 30 dagen

de dialogen ervan uit, compleet met stopwoordjes en verbogen zinsconstructies.

Ik rij ’s avonds nog even naar Don om het over de structuur van het stuk te hebben. We vinden een constructie die tot tevredenheid stemt.

Moeilijke dagen, ondanks het enthousiasme over de woonwagen. We weten ondertussen behoorlijk goed waar de voorstelling over moet gaan, maar wat de concrete elementen gaan worden, daar krijgen we onze vinger maar niet op gelegd.

Er ligt zo enorm veel materiaal, het is moeilijk geworden om door het bos de bomen te zien.

De oplossing dient zich, zoals meestal, spontaan aan. Iedereen zet zich een paar uur aan het schrijven, we zien wel wat eruit komt. Ik maak me meer zorgen over de structuur van de voorstelling dan over de inhoud. Die zit wel ok, dat is de afgelopen dagen wel gebleken.

We kijken naar Grey Gardens, een documentaire over een moeder en een dochter, samen in een enorm landhuis aan de Amerikaanse kust. Het is inspirerend en overweldigend, teveel bruikbaar materiaal, nog bij op de hoop.

Ik lees Fin de Partie van Beckett, dat bepaalde overeenkomsten heeft met onze voorstelling. Het is erg bruikbaar, maar ik leg het niet bij op tafel, ze buigt nu al door haar poten.

vrijdag 11 augustus – nog 33 dagen

dinsdag 15 augustus – nog 29 dagen

Na heel wat gedoe staat ze er nog niet, de woonwagen die we van Angelo hebben kunnen overkopen. Een fantastisch ding, daar niet van. Maar de camion is kapot en zo snel niet te maken. Staan we daar met zeven man naar ne kapotte camion te kijken. We splitsen ons op, de techniekers zorgen voor de woonwagen. Don en ik rijden snelsnel naar Antwerpen om het tekstmateriaal met Nico en Bruno te lezen. Zij moeten nog naar Den Bosch, dus de tijd is beperkt. Files worden op deze manier nog irritanter dan anders.

Na de lezing rijden we terug naar Wortel. Het was een beetje een mijl op zeven, maar ondanks de beperkte tijd wel nuttig. De woonwagen staat ondertussen in de wei, met dank aan een vriendelijke boer die zijn tractor er even voor wilde zetten. Hilariteit onder de koeien.

Nu nog het ding strippen en zo veel mogelijk onttakelen. Daar ontfermt Jozef zich over. Hij heeft er al een wespennest uitgehaald en drie van de vier kanten verwijderd. Het weer is klote, maar met botten en regenjas wordt hij slechts nat tot z’n vel.

We zitten met z’n vijven te schrijven, Don, Nico, Bruno, Jozef en ik. Er komen tientallen pagina’s materiaal uit, dialogen, monologen, anekdotes, persoonlijke herinneringen. Sommige fragmenten zijn heel speelbaar, zo in een voorstelling te brengen, andere zijn literairder, of simpelweg te complex. Maar iedereen lijkt deze dagen als een doorbraak te ervaren: eindelijk te spelen tekst!

Eindelijk concrete woorden!

De voormalige directeurswoning die we van vzw De Vrienden van de Kolonie mogen gebruiken, gaat alsmaar meer op een repetitieruimte lijken. Overal liggen boeken, stapels kladpapier, oude affiches met ingewikkelde schema’s erop gekribbeld.

Ik bak ’s middags spiegeleieren voor iedereen.

Leo Van Riel komt foto’s maken, we lopen de drassige wei in richting de woonwagen. We spelen de Beatles na, Abbey Road in Wortel.

woensdag 9 augustus – nog 35 dagen (tot de première van Paradijs der Futlozen).

Productievergadering met Don, met de techniekers Paul en Kris, met Jozef die stage loopt, en met Leo, de vormgever. Het wordt langzamerhand tijd dat Don dit soort praktische zaken uit handen kan geven en zich met de inhoud van de voorstelling gaat bezig houden. Ik zal blij zijn als volgende week iedereen van Het Gevolg weer aan het werk is, dat de machinerie draait. Nu komen teveel van die praktische beslommeringen mee de repetities binnen. Ze zijn belangrijk, maar we moeten proberen om de twee parcours te scheiden. Dat zal hopelijk zo langzamerhand gaan lukken.

Na de vergadering naar Angelo Roelen. Hij heeft een oude woonwagen die we kunnen overkopen.

Iedereen is er enthousiast over, we spreken af hem vrijdag te gaan halen.

donderdag 10 augustus – nog 34 dagen Don schrijft, ik lees zijn teksten op afstand. De acteurs, Nico en Bruno, moeten spelen in Den Bosch, we geven hen enkele dagen vrij.

Ik lees veel, blader door De Gouden Tak, het wonderlijke boek van Fraser. Het is fantastisch materiaal, maar ik twijfel over de bruikbaarheid. Het is wat te vaag, te veel van de hak op de tak.

Ik kijk nog een keer naar de documentaires over de Kolonie. Ze komen door de gesprekken die we de afgelopen weken hebben gevoerd in een ander daglicht te staan - geven duidelijk een meer geromantiseerd beeld dan de realiteit. Maar er zitten met name in de laatste enkele scènes die we zeker kunnen gebruiken als inspiratie. Ik schrijf

Win 2 vrijkaarten!

Wij zijn nogal bevriend met Het Gevolg, de makers van Paradijs voor Futlozen. Daarom konden we 20 vrijkaarten lospeuteren voor onze lezers. Wij geven ze in pakketjes van twee en voor een zelf te kiezen datum die nog vrij is.

Wat moet u doen?

- Ga naar www.demaand.be en geef er gewoon je naam op of - stuur een briefkaart naar ons redactieadres, De Hoogstraatse Maand - Loenhoutseweg 34 – 2320 Hoogstraten.

Abbey Road of Wortel-Kolonie?

10

woensdag 16 augustus – nog 28 dagen De rest van Het Gevolg heeft zijn eerste werkdag, ik rij ’s ochtends naar Turnhout om het seizoen

THEATER Gewoon zorgen dat de voorstelling niet langer dan anderhalf uur duurt, mensen zitten straks toch stil in de vallende nacht, koud dus.

Na de middag breekt zowaar de zon door. Een miniatuurfeestje.

Ignace, artistiek leider van Het Gevolg komt even langs. Hij lijkt tevreden met de ingeslagen richtingen van de productie. In ieder geval, net als wij allemaal, erg gecharmeerd van de voormalige directeurswoning.

Tegen vijven wandelen we nog even naar den Bayerd, een ijsje eten bij Gert en Sarah.

donderdag 17 augustus – nog 27 dagen

Met sigaretten, koffie, cola, Nutella, suikerwafels en andere gezonde voeding aan het werk in ‘De directeurswoning’, een aangename werkplaats.

Hier valt de deadline van De Hoogstraatse Maand. Ik heb gisteravond mijn notities uitgeschreven en doorgemaild. Hopelijk hebben de lezers er wat aan. Ik vergelijk een theaterproductie wel eens met een boom: je ziet alleen wat er boven de grond zit, wat er onder zit is minstens even groot. Het werk dat gepaard gaat met het maken van een voorstelling is zoveel meer dan dat wat uiteindelijk de voorstelling haalt. Dat is ook nodig, je moet meer weggooien dan dat je overhoudt, alleen zo kan je enige kwaliteit garanderen.

Gisteravond een inventaris van alle geschreven teksten tot nu toe gemaakt: 73 pagina’s. Vandaag en morgen zullen we proberen om dat te verdubbelen. Het wordt een enorme berg tekst, maar we weten allemaal dat de selectie ervan straks vanzelf gebeurt, daar hoeven we niet voor te vrezen.

Ik vertrek zometeen naar Wortel, nog vier weken min één dag tot aan de première. We zitten op schema, zegt mijn gevoel, maar er moet nog veel werk verzet worden. Maar het zal de moeite zijn.

(Bram Verschueren)

met hen te starten. Ik vertel kort waar we staan en bespeur veel geamuseerde interesse over de ideeën. Paul bestelt hout voor de tribune, als alles goed gaat beginnen ze er maandag aan. Tegen elven arriveert Jozef met de trein, samen rijden we naar Wortel.

<\e K_\Xk\igifa\Zk fg CfZXk`\ `e [\ Bfcfe`\ mXe Nfik\c

I4A $& GBG &# F8CG8@58E %##) mWdZ[b_d] ec '-k cWWbj_`Z ec '/k leehij[bb_d] ec (&k'+

>[j _i X_`dW pel[h$ LWdW\ ') i[fj[cX[h aWd `[ ]WWd a_`a[d dWWh FWhWZ_`i leeh <kjbep[d" [[d j^[Wj[hfhe`[Yj c[j cWWbj_`Z [d mWdZ[b_d] _d" hedZ [d el[h Z[ Aebed_[ lWd Mehj[b$ :ed L[hXel[d" h[]_ii[kh lWd Z[ j^[Wj[hleeh# ij[bb_d]" ^WWbj p_`d _dif_hWj_[ k_j ][ifh[aa[d c[j bWdZbef[hi" X[mWa[hi [d WdZ[h[ X[leehh[Y^j[ ][jk_][d$ 9ecfed_ij <beh[`Wd L[hiY^k[h[d bWWj p_Y^ _dif_h[h[d Zeeh \Wd\Wh[ckp_[a [d ef[hW" lWd L[hZ_ jej @WdW [Ya$ GXiX[`aj mffi =lkcfq\e mehZj ][if[[bZ Zeeh D_Ye Ijkhc [d 8hkde LWdZ[d 8he[Ya[$ :[ lehc][l_d] _i _d ^WdZ[d lWd B[e Z[ D_`i$ Leeh Z[ ZhWcW# jkh]_[ j[a[dj 8hWc L[hiY^k[h[d$ LeehW\]WWdZ WWd Z[ j^[Wj[hleehij[bb_d] aWd `[ _d :[ 8edj[ 8[[ij[d# Xe[b j[h[Y^j leeh [[d [[dlekZ_][ A[cf[di[ cWWbj_`Z$ Ef X[fWWbZ[ ZW][d ]_Zij B[[d >k[j" akdij^_ijeh_YW [d X[leehh[Y^j[ ][jk_][ lWd ^[j Zec[_d" [[d X[f[haj WWdjWb c[di[d hedZ$ ?d Z[p[ mWdZ[b_d] _i e$W$ [[d X[pe[a WWd Z[ ][Xekm[d lWd Z[ leehcWb_][ ÉH_`aim[bZWZ_]^[_Zi# _dij[bb_d]Ê" Z[ ^k_Z_][ ][lWd][d_i" ef][dec[d$ L[hZ[hef _d Z[p[ >ee]ijhWWji[ CWWdZ l_dZ `[ [[d _dj[hl_[m c[j [da[b[ cWa[hi$

G<6>8GF je[h_ij_iY^[ Z_[dij >ee]ijhWj[d0 #&"&'#!$,!(( je[h_ic[6^ee]ijhWj[d$X[ Z[ MWhWdZ[0 #$'"'$!),!,$ h[i[hl[h[d6mWhWdZ[$X[ c[[h _d\ehcWj_[ el[h Z[ leehij[bb_d] l_dZ `[ ef jjj![XgZXib_Z!UX c[[h _d\ehcWj_[ el[h Z[ mWdZ[b_d] l_dZ `[ ef jjj!ibe`\aZc_hf^X`cXa!UX

11

In het kader van een tentoonstelling over

‘Belgische Interneringskampen 1945-1955’ vanaf 02-09 t.e.em. 24-09 organiseert GEVANGENISMUSEUM vzw:

‘ALS DE BREM BLOEIT’

Zangnamiddag ‘Armand Preud’homme’ met zijn bekendste liedjes, maar ook met andere Vlaamse liederen

ZONDAG 17 SEPTEMBER 2006 om 14.00 uur in de ZAALKAPEL VAN MERKSPLAS-KOLONIE Met presentatie: Connie Neefs de koren: ‘De Zingende Kempen’ uit Turnhout ‘Sint Ceciliakoor’ uit Gierle ‘Sint Fransiscuskoor’ uit Merksem ‘Scheldekoor’ uit Antwerpen Samenzang: onder leiding van Gust Teugels TOEGANGSKAARTEN te verkrijgen na storting op

rek.nr. 001-3393769-09 van vzw Gevangenismuseum p.a. Hoevestraat 31 - 2330 Merksplas Algemene toegang: 10 € / voorverkoop: 8 €

Bestel tijdig uw kaarten, de plaatsen zijn beperkt.

12

vanuit het stadhuis...

Balans van zes jaar gemeentebeleid

Stadsbestuur gewikt en gewogen

(Deel 1)

Zes jaar geleden (2000) bracht de gemeenteraadsverkiezing van 8 oktober een hele kentering teweeg in de Hoogstraatse politiek. De partij KVB van burgemeester Van Aperen (12 zetels) en CVP (9 zetels) hadden zes jaar het beleid gevoerd, Agalev (4 zetels) had vanuit de oppositiebanken kritisch weerwerk geboden. De verkiezingsuitslag was verrassend: KVB en Agalev verloren elk 1 zetel, CVP zelfs 2. Twee nieuwkomers gingen met de winst lopen: HOOP haalde drie zetels binnen en ook Vlaams Blok mocht een afgevaardigde naar de raad sturen.

KVB bleef de grootste partij en was aan slag voor de keuze van een nieuwe coalitie. Na lange onderhandelingen opteerde zij voor een samenwerking met HOOP. De nieuwe coalitie vormde op die manier een meerderheid van 14 raadsleden op een totaal van 25. Een heel verschil met de vorige legislatuur waar we een ruime meerderheid (KVB-CVP) hadden van 21 raadsleden.

Daartegenover kregen we nu drie partijen in de oppositie: CVP (het huidige CD&V), Agalev (het huidige Groen!) en Vlaams Blok (het huidige Vlaams Belang).Heeft deze nieuwe coalitie er van gebracht wat zij en de bevolking er van verwachtte? En was de oppositie bij machte om voldoende gewicht in de schaal te werpen en eventueel zaken bij te sturen? Redenen genoeg om een terugblik te wagen op zes jaar gemeentepolitiek. Mooie beloften naar de kiezers toe is één, ze waarmaken is een ander paar mouwen. Een korte evaluatie.

Coalitievorming De vorming van de nieuwe coalitie verliep niet van een leien dakje. Er waren nogal wat onverzoenlijkheden die de keuze sterk bepaald hebben.

Zo was er vooreerst de afsplitsing geweest van een sterke ACW-strekking uit de CVP met als boegbeelden schepen Staf Peerlinck en ACWsecretaris René Sprangers. Een coalitie met beide groepen leek al op voorhand uitgesloten.

Ook bleek al snel dat een coalitie tussen KVB en Agalev niet tot de mogelijkheden behoorde.

Agalev had in het verleden vaak heel scherp een aantal beslissingen van het schepencollege aan de kaak gesteld en haar gelijk gehaald bij de gouverneur. Dat dit door burgemeester Van Aperen niet in dank werd afgenomen was meer dan een publiek geheim. De nieuwkomer Vlaams Blok was voor alle partijen al bij voorbaat persona non grata.

Bleven er uiteindelijk slechts twee mogelijkheden over: een heruitgave van de vroegere coalitie (KVB-CVP) of een nieuwe coalitie KVB-HOOP. Het werd uiteindelijk de tweede optie, hoewel er binnen HOOP ook nogal wat stemmen opgingen om de coalitie te verbreden met de opname van Agalev, maar dit botste op het veto van enkele ‘gevestigde waarden’.

De coalitie met een kleinere partner beperkte voor KVB wel de meerderheid (14/25) maar

bood het voordeel dat er meer mandaten in de eigen groep konden uitgedeeld worden. KVB nam de burgemeestersjerp, drie schepenzetels en

het voorzitterschap van het OCMW voor zich, HOOP moest tevreden zijn met twee schepenzetels. Als machtsfactor een ongelijke situatie, en dus was het afwachten in hoeverre HOOP haar invloed binnen het nieuwe college en in het beleid zou kunnen laten gelden. Een liberale ruime meerderheid enerzijds en een minderheid met meer sociale inslag, het zou afwachten zijn wat dit geven zou. Zes jaar later is het zover en kunnen wij de balans opmaken.

Algemeen Het zal wel niemand ontgaan zijn dat er in Hoogstraten de laatste jaren hard gewerkt is. Vooral de aanleg van fietspaden, de optimalisering van het afvalbeleid, de gezondmaking van de financies, de verbetering van de infrastructuur van de scholen, enz zijn erg mooie verwezenlijkingen. Het woonbeleid blijft daarentegen een discussiepunt maar is erg bepalend vanuit welk gezichtspunt men het bekijkt. Toch blijft er ook heel wat ruimte voor ergernis zoals we die kenden bij de schade aan de oudste archeologische vindplaats van België op Meirberg, de verkoop van de vroegere rijkswachtkazerne en de daarbij horende achterliggende gronden, het gebrek aan informatie en communicatie bij de uitbreiding van het industrieterrein De Kluis en de inplanting

Op 31 december 2006 zet dit schepencollege een punt achter zes jaar dagelijks bestuur van de stad. Wie er nadien nog het beleid zal mee bepalen is momenteel nog koffiedik kijken.

Voorlopig maken burgemeester Arnold Van Aperen, Marcel Van Ammel, Staf Peerlinck, Jos Martens, Roger Van Aperen en René Sprangers zich nog geen zorgen. Secretaris Paul Vinck heeft intussen al enkele jaren voor het zekere gekozen en geniet van een welverdiend pensioen.

13

GEMEENTERAAD

De verkoop van de voormalige rijkswachtkazerne bracht heel wat commotie teweeg in Hoogstraten. Ook de plannen om gans de verdere hoek op te trekken lokte heel wat reacties uit. van een nieuw winkelcentrum, het vergunningsbeleid, enz.. Ook kan men zich de vraag stellen welke initiatieven het bestuur genomen heeft om meer vrouwen bij het beleid te betrekken nu zes jaar lang het dagelijks bestuur van de stad een uitsluitende mannenaangelegenheid werd.

Financies De financiële situatie van de stad Hoogstraten is deze legislatuur beduidend verbeterd. Op het einde van vorige legislatuur waarschuwde de schepen van Financiën nog dat de gemeente Hoogstraten op 31 december ‘99 een uitstaande schuld zou hebben van 1,2 miljard frank, of ongeveer 72.000 frank per inwoner. Het provinciebestuur tikte het gemeentebestuur hiervoor op de vingers. Tijdens de huidige bestuursperiode heeft de coalitie heel wat maatregelen getroffen om deze schuldenberg terug te dringen. De investeringen werden beperkt, een aantal leningen werden vervroegd terugbetaald, en dit zonder de belastingen op de onroerende voorheffing (1350 opcentiemen) en de personenbelasting(5%) in deze zes jaar te verhogen. Uit het financieel overzicht van de stad kunnen we afleiden dat sinds 2001 tot en met de begroting 2006 voor 13 207 000 euro leningen werden afgelost terwijl er in dezelfde periode voor 9 128 222 euro nieuwe leningen werden aangegaan, wat een schuldafbouw betekent van 4 miljoen euro. Met de vervroegde terugbetaling van de schulden van IKA maakt dat een totaal van 5,6 miljoen euro vermindering van de schuldenberg. Er is evenwel nog een hele weg te gaan.

Het moet gezegd dat de huidige conjunctuur een flink duwtje in de rug gegeven heeft vooral door de lage interesten. Ook de verkoop van gemeentelijke eigendommen en een aantal financiële transacties (verkoop van Telenetaandelen en een aantal extra dividenden van Electrabel) in de tweede helft van 2005 hebben deze positieve balans mee vorm gegeven.

Maar de dreiging blijft gluren om de hoek want door de liberalisering van de elektriciteitsmarkt

14

zijn de dividenden die aan de gemeente worden uitbetaald al sterk teruggelopen. Waar er in 2005 nog 743 661 euro aan de stad Hoogstraten werd uitbetaald voor de elektriciteit, daalt dat in 2006 tot 292 800 of een verlies van 450 861 euro. Gelukkig kon de stad nog genieten van een éénmalige opbrengst van dividenden in reserves, van 601 900 euro voor elektriciteit en 208 400 euro voor gas. Maar ook een forse verhoging van de interesten kan een financiële ramp betekenen.

Communicatie, informatie en openheid Dit blijft een oud zeer in de Hoogstraatse politiek. We kunnen ons vaak niet van de indruk ontdoen dat voor het college inspraak best kan en mag wanneer er geen delicate zaken op het programma staan. Bij bediscussieerbare beslissingen houdt het college toch liever de zaak in eigen handen en vermijdt zij de confrontatie.

Dat men op dit vlak binnen het college wel eens van mening verschilt is meer dan eens tot uiting

gekomen. De liberale partij KVB en de meer sociaal ingesteld fractie HOOP hebben op dit vlak wel een andere visie en traditie. In beslissingen die het college toekomen, zoals het verlenen van vergunningen, geeft het college vaak niet veel blijk om deze te motiveren of te verantwoorden. “Zaak van het college, punt andere regel!” is zowat de standaardversie van burgemeester Van Aperen. Dit kwam enkele maanden geleden nog eens fel aan het licht naar aanleiding van de inplanting van een nieuwe winkelketen aan het einde van de Lindendreef naast de Ster.

Ondanks de vele bezwaarschriften en de vraag naar uitleg in de gemeenteraad door de oppositie weigerde het college hier veel woorden aan vuil te maken. Meer zelfs, zij weigerde zelfs de agenda van de oppositiepartij Groen! mee op te nemen voor behandeling in de raad. In de loop van deze bestuursperiode heeft het college meerdere malen de oppositie voor schut gezet door hun agendapunten niet te willen behandelen. Dit escaleerde op 24 januari 2005 toen de meerderheid de agendapunten van de oppositie weigerde te behandelen en daarom de raadszitting verliet. In de daaropvolgende veertien dagen werd de gemeenteraad vier maal bijeengeroepen.

Enkele malen heeft de gouverneur zelfs het college teruggefloten na klacht van de oppositie.

Ook de publicatie in De Hoogstraatse Maand van de plannen van het nieuwe rusthuis, die één van onze medewerkers toevallig op het internet vond, kon niet op veel goedkeuring rekenen van het stadsbestuur. Wij dachten nochtans dat het de taak was van het bestuur om zijn bevolking te informeren over belangrijke ingrepen in de eigen gemeente. Dit was nochtans één van de elementen uit het beleidsplan dat dit stadsbestuur bij het begin van haar aantreden had voorgelegd. Dit beleidsplan was alvast een hele stap voorwaarts (in de vorige legislatuur weigerde de toenmalige coalitiepartners zelfs resoluut een beleidsplan op te stellen) maar toch blijven er nog heel wat onduidelijkheden.

Anderzijds wordt er degelijke kwaliteit geleverd met het gemeentelijk informatieblad , de maandelijkse nieuwsbrief en de digitale nieuwsberichten van de stad.

Met de aankoop en de erfpachtverlening van de boerderij van Wortel-Kolonie droeg ook de stad Hoogstraten haar steentje bij in het behoud van deze unieke locatie.

GEMEENTERAAD Afvalbeleid Uit de cijfers van de afvalophaling, de aanvoer en verwerking op het containerpark, en de vergelijkende studie van IOK tussen de verschillende gemeenten van het IOK-werkingsgebied kunnen we alleen maar besluiten dat de Stad Hoogstraten deze legislatuur een grote stap voorwaarts gezet heeft in het afvalbeleid. Hoogstraten scoort uitzonderlijk goed in verhouding met de omliggende gemeenten. In 2004 zamelde Hoogstraten 98 kg restafval in per inwoner daar waar het gemiddelde binnen het IOK werkingsgebied op 119 kg per inwoner lag en voor Vlaanderen op 159 kg . Volgens het principe “de vervuiler betaalt”, worden de lasten op een meer correcte manier verdeeld, en wordt er heel wat informatie verstrekt om afval te voorkomen In juni 2004 kwam de minister van Leefmilieu zelfs persoonlijk naar Hoogstraten om de prijs van de “creatiefste milieugemeente” te overhandigen aan het gemeentebestuur. In de toekomst zullen blijvende inspanningen nodig zijn om het gft-afval thuis te laten verwerken. Met dit afvalsegment blijft Hoogstraten moeite hebben.

een loopje genomen met de vooraf bepaalde verkoopsvoorwaarden. Het college werd nadien teruggefloten door zowel de gouverneur als de bevoegde minister Van Grembergen. De toewijzing werd tenietgedaan en er diende nadien een nieuwe verkoop georganiseerd te worden. Het was anderzijds ook duidelijk dat het college deze verkoop wou laten doorgaan om hiermee een bijkomende vestiging van het IKO te bekostigen.

Vandaag de dag is het nog steeds wachten op de eerste steen op het Groenewoud. De beslissing dateert reeds van juli 2001. Ook de verkoop van de achterliggende gronden aan de rijkswachtkazerne stuitte op heel wat onbegrip. Vanuit de oppositie werd er meermaals op aangedrongen deze gronden niet te verkopen maar voor te behouden voor parkeermogelijkheid achter de drukke Vrij-

heid. Ook het oud schoolhuis in Meersel-Dreef werd van de hand gedaan.

Aan de andere zijde heeft het huidige gemeentebestuur goede initiatieven genomen door in Wortel Kolonie en in de Lindendreef de huizen aan te kopen en in erfpacht aan de bewoners door te geven. Ook de voormalige boerderij kreeg mede door toedoen van het gemeentebestuur een zinvolle invulling. De milieuvereniging Natuurpunt en de vereniging voor jong gehandicapten De Slinger hebben hierdoor een definitieve stek gevonden. Ook de aankoop van de Laermolen is een positieve zaak voor de oorspronkelijke initiatiefnemers hoewel de discussie over de brug nooit opgeklaard is en het college hier zijn wil eigenzinnig heeft doorgedrukt.

Vergunningen Sinds maart 2006 kan de gemeente Hoogstraten zelfstandig bouwvergunningen uitreiken zonder dat zij daar voorafgaand advies voor moet inwinnen bij de dienst Stedenbouw van het Vlaamse Gewest. Het pleit voor de gemeente dat zij aan al de voorafgaande voorwaarden heeft kunnen voldoen en het biedt heel wat mogelijkheden voor een betere en snellere service voor de toekomstige bouwers en verbouwers. Hoogstraten was één van de eerste gemeenten in Vlaanderen die dit statuut kon verwerven. Toch schrikt het heel wat bezorgde Hoogstratenaren af om zomaar carteblanche te geven aan het schepencollege voor de uitreiking van bouwvergunningen. Hoogstraten heeft immers lange tijd een zeer kwalijke reputatie gehad op dit vlak. De laatste jaren stonden heel wat dossiers ter discussie zoals het uitzicht van de nieuwbouw tegenover het stadhuis, de plannen voor het optrekken in de hoogte van het gebouw van de vroegere Roma, de wildgroei van appartementen, de afbraakplannen van de oude bakkerswinkel van Faes, de woningen die verschijnen in of op de rand van de Markvallei, gunstige adviezen voor BPA’s die weinig of geen rekening houden met landschap en waterhuishouding, enz..Vooral de vergunning voor de bakkerij Faes leidde tot heel wat spanning in het college en resulteerde ei zo na in een scheuring binnen de coalitie.

Patrimonium De verkoop van de voormalige rijkswachtkazerne aan de Vrijheid heeft in deze legislatuur de gemoederen danig doen oplopen, en niet alleen in het stadhuis, maar ook in bredere lagen van de Hoogstraatse bevolking. Iedereen stond perplex toen het college op 27 mei 2002 de verkoop op de agenda van de gemeenteraad plaatste.

Zonder enige motivatie werd de beslissing in de raad doorgedrukt. Komt daarbij nog dat de manier waarop de eerste toewijzing gebeurde verre van katholiek was. Er werd hier duidelijk

Vraag het aan de lijsttrekkers Misschien heb je onze affiche al zien hangen en sta je net als ‘de burger’ op de affiche nog in twijfel voor wie te kiezen. Wees gerust, je hoeft het óns niet te komen vertellen, dat mag je rustig voorbehouden voor de stemcomputer op zondag 8 oktober. Op die dag wordt er van u wel een keuze verwacht, een belangrijke keuze die een aanzienlijke invloed kan en zal hebben op je directe leefomgeving de volgende jaren.

Natuurlijk kan je de keuze bepalen aan de hand van de - zeer, minder of helemaal niet informatieve - lectuur die we als ‘verkiezingspropaganda’ omschrijven en die je deze weken in grote hoeveelheden in je brievenbus vindt. Het minste wat je daarvan kan zeggen is dat het veelal zelfs letterlijk - gekleurde informatie is.

Je kunt ook afgaan op de personen die de verschillende lijsten bevolken. Wellicht ken je een aantal van hen persoonlijk, misschien ken je ze niet maar lijken ze je sympathiek en krijgen ze daarom je stem.

Maar weet je ook waar ze voor staan? Weet je wat de anderen te zeggen hebben over hetzelfde onderwerp? Zijn de ‘beloften’ waarvan de verkiezingsdrukwerken bol staan realistisch? Hebben ze een betere gemeente op het oog of vissen ze alleen naar je stem op 8 oktober om je daarna gedurende zes jaar op je honger te laten?

Om u, kiezer, de kans te geven uzelf ten minste gedeeltelijk hierover een beeld te vormen en omdat een debat tussen personen zoveel helderder kan zijn dan veel gedrukte woorden, organiseert uw lijfblad in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen het traditionele verkiezingsdebat.

Op woensdag 6 september hebben wij de demo-

cratische strijders om uw stem uitgenodigd in zaal Pax te Hoogstraten om met elkaar en vooral ook met u de degens te kruisen over wat we van een toekomstig gemeentebestuur verwachten.

Als inrichters van dit debat behouden wij ons het recht voor om alle democratische partijen uit te nodigen. Daar hoort het Vlaams Belang niet toe, aangezien deze partij nog altijd onverdraagzame en discriminerende standpunten inneemt.

Vandaar dat de redactie van De Hoogstraatse Maand andermaal heeft besloten om VB geen forum te geven om haar opvattingen langs deze weg kenbaar te maken.

Om 20 uur stellen we de deelnemers - de lijsttrekkers van de deelnemende partijen - voor.

Vervolgens krijgen ze ieder acht tot tien minuten de tijd om de drie belangrijkste krachtlijnen van hun programma voor te stellen. Hierna worden ze door de moderator - Knack-hoofdredacteur en Morgen Beter (Canvas) panellid Karl Van den Broek - ondervraagd over belangrijke thema’s en worden ze met elkaars standpunten geconfronteerd. Tijdens de pauze krijgt u, het talrijk verwachte publiek, de gelegenheid om uw vragen te formuleren. Het tweede gedeelte van de debatavond is geheel voorbehouden om ze aan de partijvertegenwoordigers voor te leggen en uiteraard verwachten we van hen een antwoord.

Rond 22 uur worden de debatten gesloten, wat niet belet dat u nog even kan nakaarten over wat u allemaal gehoord heeft.

Misschien weet u na deze avond welke bolletjes u zult zwartmaken. Dat is de enige bedoeling en de toegang is daarbij nog gratis ook. U hoeft er alleen maar te zijn.

15

AARDBEIEN

De laatste oogst van Adriaan van Boxel In de maand augustus begon Adriaan van Boxel aan de laatste oogst aardbeien. Dan stopt hij definitief met het telen van de o zo populaire vrucht uit onze regio. Veiling Hoogstraten moet het voortaan zonder één van haar verdienstelijkste tuinders stellen. Het koningshuis zal naar een andere hofleverancier moeten uitkijken.

Eigenlijk staat het hele leven Adriaan van Boxel al in het teken van de tuinbouw. “Mijn vader, Frans van Boxel, teelde al aardbeien en als kind uit een groot gezin, moesten we, zoals dat vroeger de gewoonte was, mee het veld op. In die tijd werden aardbeien hier in de streek alleen maar geplukt voor het “vat”. De aardbeien werden verwerkt in fabrieken. Pas veel later is ook de consumptieaardbei er gekomen.”

“Mijn vader teelde ook ander kleinfruit en groenten. Frambozen, rode bessen, boontjes, … het werd vroeger allemaal naar de veiling gebracht.

Daarmee is het eigenlijk allemaal begonnen in de streek.”

Toen Adriaan in 1963 met Maria Van Bergen trouwde, werkte hij als heftruckchauffeur bij de Veiling der Kempen (nu Veiling Hoogstraten).

“Ik was trouwens niet de enige van mijn broers die in de tuinbouwsector terechtkwam. Jan begon een eigen land- en tuinbouwbedrijf, Jef werd een vaste kracht in de Veiling Hoogstraten en Herman werkt nog altijd in het Proefcentrum Hoogstraten. De tuinbouwmicrobe is ons met de spreekwoordelijke paplepel meegegeven. Daar lijkt het toch op.”, zegt Adriaan.

Adriaan van Boxel is een man die van aanpakken weet. Toen hij werkte als heftruckchauffeur, had hij thuis ook al een hoekje tuinbouw. “In die tijd was dat heel normaal. Vele arbeiders hadden thuis een hoek aardbeien of augurken staan om iets extra te kunnen verdienen. Zo zijn wij eigenlijk ook begonnen. We woonden toen in Klein Eyssel, in het huisje van wijlen Sjarel De Bie.”

De eerste serre Enkele jaren later verlegden Adriaan en Maria hun activiteiten naar de Watermolenweg. “We kozen toen resoluut voor het beroep van zelfstandig tuinder. In 1968 begonnen we met de bouw van onze eerste serre. In het begin was dat allemaal heel eenvoudig. Het was uiteraard niet vanzelfsprekend, maar heel veel know how kwam er toen nog niet aan te pas. Al die jaren hebben we aardbeien geteeld, maar we combineerden die teelt ook een tijd met augurken en asperges. Na de bouw van die eerste serre kwam alles in een stroomversnelling terecht.

“Alles ging toen razendsnel. In die periode heb ik enorm veel steun gehad aan het Proefcentrum Hoogstraten (toen nog “proefbedrijf”). Hun adviseurs stonden ons bij met raad en daad. Ik volgde bijscholingen, studievergaderingen en ging ook vooral veel in andere bedrijven kijken. Het is altijd een kwestie geweest om bij te blijven en ervoor te zorgen dat je de nieuwste ontwikkelingen zo goed mogelijk kon volgen.”

Die nieuwste ontwikkelingen zette Adriaan in zijn bedrijf in de praktijk om. In 1983 startte Adriaan van Boxel als eerste teler met hydrocultuur. “De aardbeien werden geteeld op goten met water en hingen ineens in de lucht. Dat was natuurlijk spectaculair en maakte het plukken van de aardbeien plots een stuk gemakkelijker, maar eigenlijk was het niet zo’n succes. Later kwam de substraatteelt en dat is nog altijd een bijzonder veel gebruikte en succesvolle teeltmethode.”

Omdat de Meersel-Dreefse tuinder de mo-

Adriaan Van Boxel, een begrip in de aardbeienwereld. dernste technieken in zijn bedrijf in de praktijk omzette en men er eigenlijk figuurlijk van de grond kon eten, kreeg hij heel wat bezoekers over de vloer.

“In de loop der jaren zijn er verschillende delegaties ons bedrijf komen bezoeken. Ze kwamen echt uit alle uithoeken van de wereld. Van de properheid maakte ik altijd een punt. Dat maakte het later ook gemakkelijker om de nodige normen te halen in verband met gezondheid en hygiëne.

Nu wordt daar veel meer aandacht aan besteed dan vroeger het geval was.”

Primeuraardbeien

Het tuinbouwbedrijf van Adriaan Van Boxel, tussen de Meerselse Bergen en de Mark, wordt nu ontmanteld. Meer dan veertig jaar zette de tuinder hier mee de bakens uit van de aardbeienteelt in de Noorderkempen.

16

Adriaan van Boxel maakte er een erezaak van om de eerste aardbeien te leveren. “Eén jaar lukte het me niet omdat ik problemen had met het geleverde plantmateriaal. Maar in het totaal is het me vijftien keer gelukt. Ik vond dat een mooi aantal om er mee te stoppen.“ Adriaan van Boxel heeft ongetwijfeld mee de bakens uitgezet van de succesrijke teelt in de Noorderkempen. “Ik heb het nooit met tegenzin gedaan”, zegt Adriaan van Boxel nu.

“Hoogstraatse aardbeien zijn vooral gekend voor hun kwaliteit en hun smaak. Dat lijkt me ook de uitdaging van de toekomst. De kwaliteit is de sterkste troef van ons product. Ik heb altijd geprobeerd om die kwaliteit zo goed mogelijk na te streven. Naar de toekomst toe denk ik dat er ook maar één ding op zit om concurrentieel te blijven met landen als Polen, Spanje, Engeland, … : blijven investeren in de modernste teelttechnieken. Het Proefcentrum Hoogstraten heeft op dat vlak een heel belangrijke taak.”

“Ik heb er meer dan veertig jaar mijn hart en mijn ziel in gelegd. Ik ben er nu 64. Dit hoofdstuk is

AARDBEIEN afgesloten, maar stil zitten staat echter niet in mijn woordenboek.”

De Meersel-Dreefse tuinder is ondertussen al begonnen met de ontmanteling van zijn bedrijf. Merkwaardig genoeg gebeurt ook die ontmanteling met zorg en heel veel gedrevenheid. Pensioen verandert daar alvast niets aan.

“De laatste maanden lijken wel voorbijgevlogen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik nu echt naar mijn pensioen uitkijk. Het kan niet rap genoeg gaan.”

Veiling Hoogstraten supersponsor Bloemencorso Zundert

Adriaan en Mitje geven koning Albert II de eerste aardbeien, samen met de Grootmeesters van het Hertogelijk Genootschap van de Ghesellen van de Aardbei van Hoogstraten. In het totaal klopte Adriaan Van Boxel 15 keer bij de koninklijke familie aan met zijn primeuraardbeien.

Een museum op zich!

Achter een sterke man, staat een sterke vrouw. Niemand is tot grootse dingen in staat als hij of zij daarin geen steun krijgt van zijn omgeving.

Maria Van Bergen is de vrouw achter Adriaan van Boxel. Zelf is ze ook afkomstig uit een groot gezin in het gehucht Bergen (Minderhout).

Thuis moest ze hard werken en toen ze met Adriaan trouwde en in Meersel-Dreef ging wonen, veranderde op dat vlak niet veel. Heel wat familieleden kwamen destijds mee helpen en brachten de jonge kinderen mee naar de akker. Maria (“Mitje”) zorgde voor de opvang van de kinderen, maakte eten voor de vele hongerige magen, zorgde tijdens de pauzes voor de koffie en moest tussendoor natuurlijk ook mee de akker op. Na de dagtaak kwam er dan nog het wassen en plassen van het eigen gezin bij. Adriaan en Mitje kregen overigens al snel het gezelschap van twee dochters: Chris en Ilse.

HOOGSTRATEN/ZUNDERT - Eind juli is een driejarige sponsorovereenkomst getekend tussen Veiling Hoogstraten en de Stichting Bloemencorso Zundert. De overeenkomst houdt in dat Veiling Hoogstraten de komende drie jaar Bloemencorso Zundert financieel zal ondersteunen en Bloemencorso Zundert zal zoveel als mogelijk de naam van Veiling Hoogstraten onder de aandacht brengen.

Namens Veiling Hoogstraten is de overeenkomst ondertekend door de marketing manager J. Engelen. Volgens zijn zeggen is deze overeenkomst vooral het resultaat van een goede samenwerking tussen Veiling Hoogstraten enerzijds en CLTV Zundert en de aardbeienkwekers anderzijds. “Wij willen graag iets terugdoen voor onze relaties in Zundert”, aldus J. Engelen.

Uiteraard is het bestuur van de Stichting Bloemencorso Zundert zeer verheugd met deze nieuwe sponsor. Niet alleen vanwege het feit dat er een financiële ondersteuning is, maar ook omdat dit een positieve uitstraling geeft aan de samenwerking tussen Veiling Hoogstraten/CLTV en het Bloemencorso in Zundert. Verder is deze overeenkomst een eerste stap in de richting van een nauwere samenwerking tussen het Bloemencorso in Zundert en bedrijven over de grens in België. Momenteel heeft Bloemencorso Zundert drie supersponsoren. Naast Veiling Hoogstraten zijn dat ook Rabobank de Zuidelijke Baronie en Omroep Brabant.

Bloemencorso Zundert vindt plaats op zondag 3 september en actuele informatie over dit evenement vindt u op www.bloemencorsozundert.nl.

Jarenlang heeft Mitje dat volgehouden. Tot de gezondheid het niet meer toeliet. “Vanaf toen moest ik het rustiger aan doen”, zegt ze.

De aardbeienmicrobe kreeg ook Mitje te pakken. “Als er buitenlandse delegaties op bezoek kwamen, dan brachten die altijd een geschenkje mee. Meestal waren dat dingen uit hun land die met aardbeien te maken hadden. Wanneer we zelf op bezoek gingen bij bedrijven in het buitenland, keek ik ook altijd uit naar spulletjes die iets met aardbeien te maken hebben of waarop aardbeien stonden afgebeeld.”

Op die manier groeide een uitgebreide collectie van uiteenlopende voorwerpen die met aardbeien te maken hebben. Alles staat netjes tentoongesteld in een aparte ruimte in het bedrijf. Meest in het oog valt de foto van de koning met haar man en de Ghesellen van de Aardbei.

Zelf was Mitje ook te gast in het koninklijk paleis naar aanleiding van de overhandiging van de eerste aardbeien. “Dat was zeker een hoogtepunt. Ik vond het heel plezant om dat toch een keer meegemaakt te hebben”, besluit ze.

Namens Veiling Hoogstraten J. Engelen (midden) en namens Stichting Bloemencorso Zundert R. van Tilburg (links) en W. de Bruijn (rechts) wed de sponsorovereenkomst getekend.

17

OP REIS

Nog eens een stukje van de wereld zien

Sara en Hanne vertrokken naar Peru Eerst studeren en dan een stuk van de wereld zien, was in ons vorig nummer het thema. Op zich de mooiste ervaring die men als jongere kan opdoen. Wanneer hieraan dan ook nog enig maatschappelijk doel gegeven kan worden is de voldoening nog groter en de leerschool nog belangrijker. “Jint” een organisatie vanuit het Vlaams Ministerie - Cultuur en Jeugd - geeft jongeren hierin de kans.

Sara Driesen (Vrijheid 11), net afgestudeerd als maatschappelijk assistente, greep die kans en vertrok midden juli voor twee maanden naar Peru, samen met Hanne uit Neerpelt. Hier hun verslag van de eerste weken in Peru.

Na een lange reis van 20 uur zijn we aangekomen in Lima (Peru). Eerst twee dagen acclimatiseren in de hoofdstad van het land waar we twee maanden zullen verblijven. In de luchthaven werden we opgewacht door Kris Lantin en door zijn gastgezin van Lima. Met zeven in een taxi reden we naar huis waar de rest van de familie ons stond op te wachten. Na een paar uurtjes slapen werden we door Kris ingeleid in de geschiedenis van de Peruviaanse volkeren. Na twee dagen bekomen van de vlucht nemen we de bus van drie uur rijden naar Chincha waar we vijf weken als vrijwilliger zullen werken in een tehuis voor verwaarloosde meisjes. Maar eerst kennismaken met de familie waar we al die tijd kunnen logeren. Gepakt en gezakt stonden we voor de deur waar een mevrouw de deur open deed en ons met open armen stond op te wachten. Ze riep: “ Yo soy tu mamá-Irma, bienvenidos in mi casa!” Zo begonnen we aan ons avontuur in Chincha.

beelden heel raar en soms moeilijk te plaatsen.

Maar nu na twee en een halve week is het gewoon zalig om er in rond te lopen. Vooral onze ritjes naar het tehuis in de meest rare, vervallen, geweldige autobussen is iets om naar uit te kijken elke dag.

Hijos del sol Een jaar geleden begonnen we te dromen om na onze studies de wereld in te trekken om zo nieuwe mensen en culturen te ontdekken. Onze keuze was direct gemaakt om binnen een project onze handen uit te steken. Hanne kreeg van een tante twee verslagen, geschreven door haar achterneef Kris Lantin. Dit was onze eerste ontmoeting.

Gedurende drie jaar is Kris al in de ban van Peru.

Via het programma van AFS kwam Kris voor een jaar terecht in het tehuis ‘Paul Harris’ te Chincha.

Na een jaar hard werken verloor hij er zijn hart aan de meisjes en sinds toen keert hij ongeveer

Sara Driesen (rechts) en enkele jongeren in Peru.

De stad Chincha Chincha, de stad waar we ons voor vijf weken vestigen, oogt rommelig en vuil maar straalt ook zijn charme uit. Op straat zie je onnoemelijk veel mototaxi’s in alle kleuren, gewone taxi’s in verschillende staten van verval, combi’s en autobussen zonder ondergrond of plafond, straathonden groot en klein, Peruvianen met Afrikaans tot Chinees bloed, … De eerste dagen waren deze

18

twee keer per jaar terug naar Peru. De maanden die Kris in België doorbrengt probeert hij zoveel mogelijk centen bij elkaar te verzamelen door projecten uit te werken in scholen, informatieavonden te houden, verslagen te schrijven en te verkopen, … Met het geld dat hij bij elkaar raapt heeft hij in het tehuis kastjes kunnen bouwen zodat elk meisje haar privéspulletjes kan opbergen, hij heeft een speeltuig ontwikkeld en laten

uitwerken, het gebouw heeft langs de buitenkant een kleurtje gekregen, … Tijdens ons verblijf in het tehuis hebben we de opening van een betonnen sportveldje kunnen meemaken waar de meisjes op kunnen volleyballen, voetballen en basketballen. Daarnaast heeft Kris ook geld kunnen inzamelen om twee bussen in te huren, zodat de meisjes een uitstap kunnen maken naar Ica, een stad anderhalf uur rijden van Chincha.

Tijdens deze uitstap kunnen de meisjes hun broers bezoeken die daar in een tehuis verblijven.

Omdat twee bussen inhuren heel ‘duur’ is (175 euro) was het ongeveer een jaar geleden dat ze elkaar nog hadden gezien. Het bezoek duurde slechts 15 minuten in plaats van een uur, omdat de directrice van het tehuis in Ica boos was door onze late aankomst. Deze uitstap hebben we kunnen meemaken en was zeer hard om te zien, maar de meisjes hielden zich ongelooflijk sterk. Het volgende bezoek zal pas rond Pasen volgend jaar zijn.

Door de vele vernieuwingen die Kris heeft aangebracht in het tehuis is het meer een ‘thuis’ geworden voor de meisjes. Hiervoor zijn ze Kris ongelooflijk dankbaar.

Hogar Paul Harris ‘El hogar Paul Harris’ is een tehuis voor ongeveer 75 verwaarloosde meisjes die jonger zijn dan 18 jaar. Het tehuis heeft slechts één hoofddoel en dat is het opvangen van meisjes die in verwaarloosde omstandigheden vertoeven, hetzij op economisch of psychologisch vlak. Straatkinderen, meisjes uit economisch ontredderde of onstabiele gezinnen, mishandelde of misbruikte kinderen, straathoertjes, drugsverslaafden, … Elke vorm van verwaarlozing is een reden om het kind kosteloos op te nemen.

Het tehuis werd gerealiseerd dankzij het gemeentebestuur van Chincha, de Rotaryclub en INABIF (de overheidsinstantie voor de bescherming van het kind en de vrouw). Toch is het hard knokken om elke maand financieel rond te komen.

Het tehuis probeert de kinderen een zo normaal mogelijk leven te laten leiden. De meisjes gaan naar openbare scholen, aangepast aan hun mogelijkheden. De vrije uren worden naar best vermogen ingevuld.

Deze vrije uren hebben we proberen in te vullen met een project. Dit project hebben we uitgeschreven en ingediend bij Jint, Extra Time. Ons project werd goedgekeurd waardoor we subsidies kregen van de Vlaamse Gemeenschap. Met deze extra middelen hebben we materiaal kunnen kopen waarvan we wisten dat er een tekort was. ( zie www.jint.be )

Persoonlijke indrukken Vanaf de eerste voet op Peruviaanse grond zorgden de mensen rondom ons, dat we ons meteen welkom voelden. Zowel het gastgezin in Lima, Chincha, familie en vrienden en de kinderen in het tehuis ontvangen ons elke dag opnieuw met open armen en dragen ons een warm hart toe. We leren hier dan ook snel nieuwe mensen kennen, van zwart tot blank en van arm tot rijk. Deze kloof is echter groter en harder dan we dachten en we staan er veel dichterbij dan dat we konden

OP REIS vermoeden. In beide groepen is het moeilijk om een plaats te vinden.

Bij de gegoede Peruvianen kunnen we naar hartelust genieten van het comfort en hun vrije manier van leven, maar hun sociale houding is voor ons vaak niet te begrijpen.Ze vinden het bijvoorbeeld veel beter dat een discotheek twee verdiepingen heeft, een bovenste comfortabele maar met een duurdere inkom en een goedkope onderverdieping voor de ‘bajas’. Maar langs de andere kant is het leuk om met de auto rondgetoerd te worden door de adembenemende uitzichten van de woestijngebergten, tennis te spelen met een privé-leraar en andere vrijetijdsactiviteiten.

Bij minder gegoede Peruvianen zoals in het tehuis en nog enkele andere families die we hebben leren kennen, krijgen we een heel ander gevoel. Ze dansen, lachen, zingen, nemen ons mee in hun enthousiasme en in hun vreugde in het leven. Maar op het einde van de dag krijgen we vaak het gevoel dat we financieel of materieel iets moeten terug geven. Daarnaast moeten we er soms aan wennen dat ze vaak niet de financiële middelen hebben om aan bepaalde ‘voor ons’ noodzakelijke behoeftes te voldoen. Zo hebben bijna alle meisjes in het tehuis luizen, slapen hele families in één kamer, … Maar dit zijn zaken waar wij waarschijnlijk meer van wakker liggen dan zij.

Dit zijn gedachten en gevoelens die bij ons opkomen op mindere momenten, maar die ons wel bewuster maken over het leven dat we in België hebben. Ook in de kleine dagelijkse zaken van het leven merken we grote verschillen. Hier beseffen we pas hoeveel moeite het kost om te koken, te wassen en te plassen. Niets is voorgekauwd en vraagt veel meer tijd; kleren wassen met de hand,

Peru algemeen Om aan te tonen hoe het leven in Peru er nu juist uit ziet, willen we graag een aantal cijfers meegeven die we hebben teruggevonden in de verslagen van Kris Lantin.

De bevolkingsdichtheid van Peru wordt geschat op zo een 18 inwoners per vierkante kilometer. Maar twee derde van het gebied dat Peru omhelst is zo goed als onbewoonbaar. De dichtbegroeide jungle, het soms ontoegankelijke Andesgebergte en de kurkdroge woestijn bezetten een groot percentage van de totale Peruviaanse oppervlakte. Met als gevolg dat de steden vooral heel dicht bevolkt zijn: 70% van de bevolking leeft in de nabijheid van een stad. Lima is de dichtst bevolkte stad met een gemiddelde van 186 inwoners op een vierkante kilometer, wat zeker niet hoog is. Er is zeker geen gebrek aan bouwgrond en dat blijkt ook uit de spotgoedkope prijs. Er is echter wel een tekort aan kwalitatieve grond en daar wringt het schoentje van de armoede.

Kindersterfte Ongeveer 10% van de kinderen onder de zes koken met verse ongeprepareerde ingrediënten, douchen met koud, warm of geen water, …

Op dit moment is het hier winter en koud, toch heerst er een levendig straatleven waar iedereen buiten komt om bij te praten en een glas te heffen.

Een mooi voorbeeld daarvan is de Plaza de Armas, waar op zondagavond alle jongeren afspreken.

Vrienden zijn belangrijk, maar de familie komt altijd op de eerste plaats. De families zijn groot en delen lief en leed. Op straat komen we altijd wel een oom, tante, nicht of neef tegen die ons

jaar sterven. Dit kan een gebrek zijn aan medische kennis of bestrijdingsmiddelen van ziektes. Een ander belangrijk aspect is de ondervoeding.

Kinderen in gevaar Er leven ongeveer 10 miljoen kinderen in Peru. Daarvan zijn er ruw geschat zo’n 23% in gevaar. Met ‘in gevaar’ wordt bedoeld dat deze kinderen buiten ondervoeding ook nog te maken hebben met een gebrek aan scholing en kennis. Hiertoe wordt gerekend de straatkinderen die geen vast werk hebben en steeds op zoek zijn naar klusjes, de kinderen die vast werk hebben op straat en de kinderen die zogezegd wel naar school gaan maar meer op straat rondhangen om er te werken om zo centjes te verdienen ten voordele van de familie.

Nog enkele andere cijfers 45% van de huizen beschikt niet over elektriciteit en 53% van de bevolking kan geen gebruik maken van leidingwater én 44% van de bevolking leeft onder de armoededrempel. allemaal even hartstochtelijk begroeten.

De Peruviaanse levensvisie is: geniet van elke dag en van de mensen rondom je heen. Als er geld op tafel ligt, wordt er lekker en veel gegeten en de volgende dag, dat zijn zorgen voor later. Je kunt er niet omheen, het land van de Inca’s heeft een groot gevoel voor gezelligheid, plezier, vertier en sterke relatiebanden. Deze manier van leven en denken is iets waarvan je nog veel kan leren.

Wij zijn in ieder geval zwaar onder de indruk en nemen er veel van mee terug naar België.

19

BRIDGE met jokken omdat je met een vaste maat speelt en omdat je net als bij jokken het aantal slagen moet zetten dat je denkt te zullen halen.

Hoogstraatse Bridge Club

Opendeur en nieuwe clubavond

Het verschil zit o.a. in het bieden. Dat is wat moeilijker, omdat je steeds moet trachten zo hoog mogelijk te bieden. Hoe hoger, hoe meer premie er te verdienen valt. Niks voor broodspelers dus. Juist omdat er steeds zo hoog mogelijk geboden wordt, is het spel voor de tegenspelers met â&#x20AC;&#x153;slechtere kaartenâ&#x20AC;? nog steeds boeiend. Zij hebben bijna altijd de kans de anderen er binnen te spelen.

Vrijdag 15 september vanaf 20 uur houdt de Hoogstraatse Bridgeclub opendeur. Locatie is de socioclub van HVV aan de Katelijnestraat.

Je kunt er kijken naar het bridgen, uitleg krijgen over het spel en over de club. De mogelijkheid wordt geboden om zelf ook eens te bridgen onder deskundige begeleiding. Iedereen is welkom. Voor inlichtingen kan je terecht op tel.

03/314 41 05.

of wiezen ben je erg afhankelijk van de kaarten die je krijgt. Je kent het gevoel wel: je hebt een ganse avond goed gekaart en toch verloren, want de tegenspelers hadden goede kaarten en jij hebt de godganse avond niets dan ďŹ&#x201A;utkaarten in je handen gekregen. Wie van dat gevoel deďŹ nitief af wil moet dringend bridge leren spelen.

Bridge is te vergelijken met rikken of wiezen. Je speelt ook met 52 kaarten en je probeert zoveel mogelijk slagen te halen. Het is te vergelijken

Niets zo gezellig als een potje kaarten. Het gaat er kameraadschappelijk en ongedwongen aan toe. Meestal toch, maar zelfs als er al eens geruzied wordt, blijft men "MT V WJOEU EBU WSPVXFO toch met elkaar spelen. Wie JFUT UF [FHHFO IFCCFOŠ al gekaart heeft, herkent dit.

Het kaarten hĂŠĂŠft gewoon Â&#x2026; 4QPSU BMT IFGCPPN WPPS TPDJBMF JOUFHSBUJF ietsâ&#x20AC;Ś WBO LJOEFSFO FO KPOHFSFO Kaarters willen winnen. De enkelen die niet spelen om te winnen kan je herkennen aan het feit dat ze bijvoorbeeld na de vierde slag vragen wat er weer troef was. Maar nee, we hebben het hier over de ĂŠchte kaarter, die niet in zijn kaarten laat kijken, die een pokerface kan opzetten, die gezien heeft als een ander verzaakt.

Soms hangt winnen gewoon af van het krijgen van â&#x20AC;&#x153;goede kaartenâ&#x20AC;?, maar hoeveel meer voldoening geeft het om te winnen door â&#x20AC;&#x153;goed te kaartenâ&#x20AC;?. Bij jokken, rikken

20

Een ander belangrijk verschil zit erin dat elk spel verschillende keren door steeds andere bridgers wordt gespeeld. Dat kan omdat elk spel met een andere stok kaarten wordt gespeeld. Zoals de kaarten aan het begin van de wedstrijd worden geschud en gedeeld, zo worden ze voor heel de wedstrijd bewaard. Op het eind wordt er dan vergeleken wie met de verschillende spellen het best heeft gespeeld. Op die manier is je eindresultaat niet meer afhankelijk van het krijgen van goede of slechte kaarten. Ook met â&#x20AC;&#x2DC;slechteâ&#x20AC;&#x2122; kaarten moet je met je partner zoveel mogelijk slagen zien te halen. Al heb je bijvoorbeeld maar vier van de dertien slagen gehaald, dan nog kan je winnen van de andere paren die met ditzelfde spel slechts drie slagen haalden! Wil je echt begrijpen wat hier allemaal uitgelegd wordt, dan is de opendeurdag dĂŠ kans om er meer van te weten.

Ook de geroutineerde bridgers zijn welkom. Er wordt die avond gestart met een nieuwe clubavond. De Hoogstraatse Bridge Club is hiervoor op zoek naar nieuwe leden. Iedereen is welkom.

Heb je geen bridgepartner? Geen nood, daar wordt voor gezorgd. Info tel.: Paul Cools, 03.314.41.05.

Â&#x2026; 1SPNPUJF WBO TUSFFLQSPEVDUFO Â&#x2026; 7MPU PQFOCBBS WFSWPFS OBBS JOEVTUSJF[POFT Â&#x2026; 0OEFSIPVE WBO žFUTOFUXFSLFO Â&#x2026; .POEJBMF WPSNJOH BBONPFEJHFO WJB DVMUV SFMF GFTUJWJUFJUFO Â&#x2026; 8BUFSLXBMJUFJU WBO XBUFSMPQFO IFSTUFMMFO Â&#x2026; &FO DVMUVVSCFMFJETQMBO WPPS EF QSPWJODJF Â&#x2026; .FFS UFXFSLTUFMMJOHTJOJUJBUJFWFO WPPS POHFTDIPPMEF BSCFJEFST FO BSCFJETUFST

NBH JL EBO PQ VX TUFN FO TUFVO SFLFOFO

1SPWJODJFSBBE EJTUSJDU 5VSOIPVU

4

4V[BO 1FNFO XXX TQJSJU CF TV[BOQFNFO

LIONSCLUB

Lionsclub Hoogstraten-Markland

Al 30 jaar taallessen De Lionsclub is een bekende internationale serviceclub die zich wereldwijd in meer dan 190 landen actief inzet voor alle mogelijke sociale en culturele initiatieven. In onze regio is sinds een dertigtal jaren de Lionsclub HoogstratenMarkland actief, één van de 275 afdelingen in België. Zij organiseren allerlei activiteiten en evenementen - denken wij maar aan de twee concerten van Dana Winner in Hoogstraten om geld in kas te krijgen en die winst gaat dan naar een aantal zorgvuldig uitgekozen doelen.

Hun belangrijkste Hoogstraatse projecten zijn wellicht bekend. De meest opmerkelijke zijn o.a. Home Nr. 9 (een gezinsvervangend tehuis voor door de jeugdrechter geplaatste kinderen in Wortel), Coda Hospice (verpleeghuis voor palliatieve zorg van terminale kankerpatiënten én dagcentrum), de opleiding van leerkrachten van de vier Hoogstraatse middelbare scholen in het kader van het project ‘Leefsleutels’ en Wistik, een vereniging voor aanvullende hulp bij kanker, die onlangs met de steun van de Lionsclub hun Ontmoetingshuis Nr. 40 konden openen in het Begijnhof.

Minder bekend is wellicht het allereerste sociocultureel Lions-initiatief in Hoogstraten, namelijk het inrichten van avondlessen voor vreemde talen. Toen de afdeling Antwerpen-Voorkempen, o.a. actief in Wuustwezel en Loenhout, een einde maakte aan hun Engelse taallessen, werd dat initiatief onder impuls van wijlen Jef Haseldonckx onmiddellijk overgenomen door Hoogstraten.

En met succes, want in september gaan in het Spijker voor de 30ste keer de avondlessen voor talen van start.

Bleef het aanbod aanvankelijk nog beperkt tot Engels en Frans, dan werd het na verloop van tijd uitgebreid met Italiaans, Spaans en Duits.

Er werden zelfs lessen Nederlands ingericht voor allochtonen, maar daarbij doken er zoveel praktische problemen op dat men er vrij vlug een punt achter moest zetten. Vast staat dat in de voorbije decennia enkele duizenden mensen uit onze regio hebben kunnen genieten van deze taallessen. Sommige leerlingen bleven jaren op post en leerden niet minder dan vier talen!

Bovendien hebben honderden cursisten en hun vrienden in de jaren 70 en 80 - in een tijd dat citytrips nog niet zo populair waren - via de avondlessen ook voor de eerste keer kennis gemaakt met Londen en Groot-Brittannië. Velen koesteren onvergetelijke herinneringen aan de urenlange, soms stormachtige overtochten per boot, of aan de avontuurlijke vluchten met British Air Ferries tussen Oostende en het Engelse Southend. Londen in die jaren, dat betekende Big Ben, St.-Pauls cathedral, musicals en shopping. Het Londen van 2006 is wellicht nog aantrekkelijker. Het Lloyds gebouw uit 1986 en de New City Hall (2002) zijn pareltjes van moderne architectuur. En ‘The Docklands’ geldt als één van de belangrijkste stadsvernieuwingsprojecten ter wereld.

Het succes van de avondlessen van de Lionsclub heeft wellicht te maken met de aparte lesformule.

Het gaat er meestal erg gemoedelijk aan toe en in tegenstelling tot andere avondcursussen - zijn er geen examens. Van stress of prestatiedruk is dus nauwelijks sprake. Wel waren er in de loop der jaren opvallende verschuivingen in de belangstelling van de cursisten. In de beginjaren was er zeer veel vraag naar Engels en Frans. De laatste tijd is er een bijzonder veel belangstelling voor Spaans. Maar de initiatiefnemers hebben ook dit jaar de bedoeling om voor elke taal twee of meer leerniveaus aan te bieden. Enige voorwaarde is dat er voor elk niveau voldoende inschrijvingen zijn.

De Greater London Authority Building. Londenaars noemen het The New City Hall.

Praktische info: Taallessen Engels, Frans, Italiaans, Spaans en Duits in de lokalen van het Spijker (ingang Rabboenizaal). Elke dinsdag van 20 tot 22 uur (geen lessen tijdens schoolvakanties). Startavond (informatie, inschrijvingen, samenstellen van klassen, bestellen van lesmateriaal, kennismaking met leerkrachten, enz.) op dinsdag 12 september om 20 uur. Eerste les op dinsdag 19 september, laatste op 20 maart 2007 (22 weken). Kostprijs: € 85 en € 75 voor jongeren tot 18 jaar. Verantwoordelijke: Theo Vanderhallen., telefoon 03 314 56 64 (bij voorkeur in de voormiddag).

‘Blijvers’ zoals Theo Vanderhallen en Aloïs Ruts zijn al jaren verantwoordelijk voor de praktische organisatie van de avondlessen. Samen met enkele jongeren hopen zij dat dit 30ste jaar een echt succes wordt. En Elmar Lambrix - niet weg te denken uit de kantine - neemt ook nu weer de praktische organisatie en ‘The English Bar’ in het Spijker voor zijn rekening.

Het begin van het werkjaar wordt in een nieuw kleedje gestoken. Op dinsdag 12 september is er een startavond waarop alle cursisten van vorig jaar en alle nieuwe belangstellenden worden verwacht. Het is de bedoeling om voor elke taal weer met een nieuwe groep ‘beginners’ van start te gaan. Vorig jaar was er te weinig belangstelling voor de beginnerscursus Duits. Mocht dit in september weer het geval zijn, dan wordt deze taal uit het aanbod geschrapt. Hierbij dus een oproep aan al wie overweegt om alsnog Duits te gaan studeren.

Anderzijds is er ook plaats voor nieuwe initiatieven. Men onderzoekt op dit moment de wenselijkheid om een cursus Nederlands in te richten voor de vrij grote Portugese bevolkingsgroep in onze regio.

www.demaand.be 21

ERFGOED

Op 22 oktober bezoeken we de kolonies in Nederland

Frederiksoord en Veenhuizen stonden model voor Wortel- en Merksplas kolonie Op zondag 22 oktober organiseert Erfgoed Hoogstraten in samenwerking met de heemkring Marckblas uit Merksplas een bezoek aan de Nederlandse kolonies Frederiksoord en Veenhuizen. Tijdens een eerder bezoek, op 7 juni 1997, werden de eerste ideeën voor het behoud en de herbestemming van Wortel- en Merksplas-kolonie geformuleerd. Die herbestemming is bijna rond en ook in Nederland heeft men niet stil gezeten. Een tweede bezoek dringt zich op. Vlug inschrijven dus.

Na de Mars op Wortel-kolonie op 9 september 1995 en een studiedag over de toekomst van de voormalige landloperskolonie op 23 november 1996, gingen een veertigtal personen een kijkje nemen in Frederiksoord en Veenhuizen, die in het begin van de 19de eeuw respectievelijk model stonden voor de vrije kolonie in Wortel en de onvrije kolonie in Merksplas.

volgen Ommeschans en Veenhuizen, twee onvrije kolonies (zoals later Merksplas).

Om de kosten van het vervoer van de armen van het Zuiden naar de Noordelijke Nederlanden te vermijden richt hij de Maatschappij van Welda-

digheid van de Zuidelijke Nederlanden op en start ook hier met een vrije en een onvrije kolonie.

Dat de keuze op Wortel viel heeft zeker te maken met het feit dat 213 van de 516 ha gronden eigendom waren van de hertog van Salm-Salm en van bankier-grootgrondbezitter Hennessy, twee gekende figuren aan het hof die hun gronden graag verkochten. De gemeente Wortel was er minder gelukkig mee, er was zelfs een Koninklijk besluit nodig om Wortel te dwingen om de 303 ha grond af te staan.

Belgische onafhankelijkheid In 1822 wordt er begonnen met de ontginning van de gronden, met een rationeel, symmetrisch

Een Europees verschijnsel Het idee van de werkkolonies is ontstaan op het einde van de 18de en het begin van de 19de eeuw. Voordien trad men repressief op, maar tijdens en na de Franse tijd moest men de zaak grondiger aanpakken. De kloosters die de bedelaars opvingen waren onteigend en het agrarisch karakter van de samenleving maakte plaats voor een industrieel en kapitalistisch systeem. Als reactie op dit alles ontstaat een verheerlijking van de landbouw, als middel om de armoede of de luiheid van de mensen te bestrijden.

In verschillende van de ons omringende landen ontstaan vergelijkbare projecten, zoals die van Johannes van den Bosch bij ons, in de provincie Drenthe van wat we toen de Nederlanden noemden. Eerst richt hij drie vrije kolonies op (zoals later Wortel): Frederiksoord in 1819, en één jaar later Willemsoord en Wilhelminaoord. Daarna

In lang vervlogen dagen noemde men Wortel-kolonie Zuid-Frederiksoord

Uitstap naar Frederiksoord en Veenhuizen Op zondag 22 oktober 2006 vertrekken we om 8.00 aan zaal Pax voor een bezoek aan de Nederlandse kolonies. Het aantal plaatsen is beperkt, dus het is een kwestie van niet te lang te wachten met inschrijven.

Het programma ziet er als volgt uit: • 10.45 uur. Aankomst in Frederiksoord. Ontvangst door onze gastheer de heer J. Mensink, directeur van de “Maatschappij van Weldadigheid”, die ons verwelkomt met koffie en een “kolonieturfje”.

• 11.15 uur. Bezoek aan het de tentoonstelling in het “Koloniehof” en aan een gerestaureerde bedelaarswoning.

• 12.30 uur. Koffietafel in Hotel Frederiksoord.

• 14.00 uur. Rondrit in het domein Frederiksoord en vertrek naar Veenhuizen • 15.00 uur. Rondrit in het domein Veenhuizen en bezoek aan enkele merkwaardige gebouwen.

• 16.00 uur. Bezoek aan het recent geopende “gevangenismuseum” in Veenhuizen • 17.30 uur. Vertrek naar Hoogstraten.

U kan inschrijven door betaling van 35 euro per persoon op rekening 646-2206140-83 van vzw Erfgoed Hoogstraten. In deze prijs is alles inbegrepen: busreis, eten en drinken en inkomgelden.

Leden van Erfgoed Hoogstraten betalen 30 euro.

22

drevenpatroon. Langs die dreven bouwt Van den Bosch op korte termijn 129 kleine boerderijen, elk met 3,5 ha grond. In wat hij de vrije kolonie noemt, worden die boerderijen ter beschikking gesteld van bedelaarsgezinnen en luiaards, in de overtuiging dat ze, door te werken, hun leven zullen beteren.

Maar enkele jaren later wordt België onafhankelijk en wordt het project als “Hollands” afgeschoten: het kon gewoon niet goed zijn. België heeft totaal geen belangstelling voor het project, met als gevolg dat Wortel-kolonie 40 jaar lang privé eigendom blijft van de koning van Nederland.

Wortel-kolonie wordt niemandsland en de inwoners van Wortel slopen de boerderijen, omdat ze de materialen best kunnen gebruiken.

Aan de hand van plannen kunnen we precies bepalen waar de kleine boerderijen stonden, maar er is er helaas niet één over gebleven. Op 20 december 1870 koopt de Belgische staat het domein toch aan en begint er met de bouw van

ERFGOED nog steeds de naam “Maatschappij van Weldadigheid” draagt. De Stichting laat zich in met de uitbating van enkele rusthuizen en een school.

De kleine woningen, zoals er in Wortel ooit 129 stonden, staan er nog steeds en zijn geprivatiseerd. Op dit moment werkt men aan een fel omstreden plan van ingenieursbureau Oranjewoud. Onder de benaming “Een monument in beweging” wil men toelaten dat de eigenaars hun kleine gebouwen flink mogen vergroten en zwaar mogen restaureren. Het is een project dat bij ons in Vlaanderen allicht geen kans zou krijgen. Ondanks dit omstreden plan wil de Maatschappij het domein voordragen om opgenomen te worden op de lijst van het Werelderfgoed.

Een foto uit de oude doos. Zo’n woningen stonden er destijds in Frederiksoord en in Wortel-kolonie. In Wortel zijn ze verdwenen, in Frederiksoord wil men ze niet alleen restaureren maar ook flink vergroten. de kolonie zoals we ze nu kennen. De centrale gebouwen, woningen en de boerderij zijn gebouwd tussen 1880 en 1898.

Gluren bij de buren

In Veenhuizen staan veel meer en grotere gebouwen. Ook daar zijn ze geprivatiseerd en hebben de nieuwe bewoners soms zware ingrepen aangebracht om af te rekenen met het verleden.

Ondanks dit alles telt het domein veel mooie gebouwen. De overheid heeft zwaar geïnvesteerd in een prachtig gevangenismuseum. Dat museum alleen is een verplaatsing waard. Het is bijzonder eigentijds van opvatting, zonder dat de heemkundige voorwerpen in het depot werden gestopt. Echt de moeite. (fh)

Herbestemming

Ook in Nederland heeft men ondertussen niet stil gezeten, want ook daar hebben de kolonies hun oorspronkelijke bestemming verloren.

Frederiksoord is eigendom van een Stichting, die

Wanneer België in 1993 de wet op de landloperij afschaft, gaat de overheid, onder druk van Het Convent en de actiegroep “Handen af van Wortel-kolonie”, op zoek naar een zinvolle herbestemming voor de gronden en voor elk van de gebouwen. Ook in Merksplas komt er protest tegen een mogelijke versnippering van het domein en op 29 juni 1999 wordt zowel Wortelals Merksplas-kolonie bij ministerieel besluit als landschap beschermd. Op dat moment neemt de Stichting Kempens Landschap en het stadsbestuur van Hoogstraten de taak van Het Convent over en werken samen aan een plan van herbestemming. Op dit moment zijn alle gronden en gebouwen eigendom van een overheidsinstelling en waar nodig in erfpacht gegeven aan een vereniging of privé personen.

In dit immens groot gebouw in Veenhuizen is een bijzonder mooi, eigentijds gevangenismuseum ondergebracht.

23

ARNICA

Grote studiedag in de Vredesweek

The House of Colours GROOT-HOOGSTRATEN - Voor velen zal ‘The House of Colours’ nieuw in de oren klinken.

Vzw Arnica kennen we dan weer beter. House of Colours is de multiculturele jongerenvereniging die vorig jaar ontstaan is uit de activiteiten en kampen die vzw Arnica organiseerde. House of Colours bestaat nu juist geteld een jaar en ze werden zopas erkend door de Vlaamse gemeenschap binnen het experimenteel jeugdwerk.

Op 22 september start de Vlaamse Vredesweek.

Die wordt georganiseerd door alle Vlaamse vredesbewegingen. Tijdens de Vredesweek worden er in heel Vlaanderen vredesactiviteiten georganiseerd, waarbij drie voorbeeldprojecten gepromoot worden. Eén daarvan is precies het piepjonge House of Colours! Dat betekent ook dat deze vereniging die week volop in de kijker komt met allerlei activiteiten rond het thema “jongeren kiezen voor vrede”.

Zo gaan ze met zoveel mogelijk jongeren uit Hoogstraten die de vredesboodschap willen uitdragen “windpaarden” maken. Dat zijn een soort vlaggen met een vredesboodschap waarmee we de hele vrijheid vol willen hangen zodat de wind onze boodschap kan meenemen en verspreiden.

Dit zal doorgaan in het weekeinde van 22 tot 24 september. Ondertussen worden er aan iedereen die het wil horen verhalen verteld door jongeren die opgegroeid zijn in oorlogssituaties en hoe zij die overleefden.

Op 25 september is er een studiedag in de feestzaal van de gevangenis van Hoogstraten rond criminaliteitspreventie bij jongeren, gegeven door jongeren in samenwerking met de gevangenis van Hoogstraten en de Universiteit van Leuven.

Op 26 september komt de vredeskaravaan door Hoogstraten. Dan zorgt House of Colours voor randanimatie.

Wat er verder nog allemaal op het programma staat kan u terugvinden op onze website www. arnica.be. Voor meer informatie kan u ook terecht bij Hilde Stockman op het nummer 0474/69.14.21.

Studiedag: “Jongeren kiezen voor vrede” De Studiedag praktisch: Voor wie: ouders, pleegouders, adoptieouders, hulpverleners, consulenten en opvoeders in de bijzondere jeugdzorg, gezinsbegeleiders, politie, studenten (maatschappelijk werk, bijzondere jeugdzorg, pedagogie, psychologie, criminologie, gezinswetenschappen,....), en andere geïnteresseerden.

Datum: Maandag 25 september, van 9.30 tot 17 uur Plaats: feestzaal van de gevangenis van Hoogstraten, Gelmelstraat 131, 2320 Hoogstraten

24

Maandag 26 september organiseert The House of Colours een heuse studiedag.

Kostprijs: 30 € (attest bijscholing verkrijgbaar) Inschrijving verplicht via de website of telefonisch op het bovengenoemde nummer!

Programma 09.30u: verwelkoming met koffie of thee 10.00u: Inleiding door Anouk Depuydt, Doctor in de criminologie, KULeuven A. Depuydt ontwikkelde het concept ‘Verbondenheid’ als antwoord op De-link-wentie en ze begeleidde reeds vele projecten rond criminaliteitspreventie, o.a. in scholen.

10.30u: Proviand voor onderweg: Hilde Stockman 10.35u: Lucas Petit, Balanceren op de afgrond van de criminaliteit Alleen de jongere zelf kan beslissen welke kant hij opgaat als hij op de afgrond van de criminaliteit balanceert. Wat gaat er in hem om? Waarom hecht hij zich niet? Waarom is hij ‘bodemloos’?

Wat hebben deze jongeren nodig om hun leven weer in de juiste richting te krijgen?

11.25u: Proviand voor Onderweg: Hilde Stockman 11.30u: Inge Vandeurzen, herstelconsulente van de gevangenis van Hoogstraten Herstelgericht werken in de gevangenis met getuigenis van een gedetineerde jongere.

12.10u: Coffin act: jongeren van House of Colours 12.30u maaltijd

13.30u: Proviand voor onderweg: Hilde Stockman 13.35u: Lucas Petit: Over leven en over-leven Een kind dat er alleen voor komt te staan, ontwikkelt strategieën en houdingen om te overleven.

Het wordt heel alert en leert op zijn manier zijn doelen te bereiken en zichzelf te beschermen.

Wanneer zo’n kind daarna in een beschermende opvoedingssituatie wordt geplaatst, gaat dat vaak gepaard met misverstanden, onbegrip …

Lucas vertelt over zijn ervaringen in de overgang tussen overleven tot het opbouwen van zijn leven. Een hele weg die heel wat inzichten heeft opgeleverd.

14.25u: Proviand voor onderweg: Hilde Stockman 14.30u: Yves Leusch: Sociale Kunst in de gevangenis.

15.00u: Proviand voor onderweg: Hilde Stockman 15.05u: Pauze 15.30u: Lucas Petit: House of Colours: een antwoord op ‘the Hunger to belong’ Waar vinden jongeren die gedreven worden door hun ‘Hunger to belong’ een plek zonder in handen te vallen van criminelen? Hoe moet die plek er dan uitzien en aan welke voorwaarden moet die voldoen 16.30u: Act House of Colours: Jongeren kiezen voor vrede Receptie

JONG GEZEGD JONG GEZEGD

Sarah zegt Sarah De Wilde (20) is net afgestudeerd aan het VTI Spijker en start in september met de studie fotografie aan de Karel de Grote Hogeschool in Antwerpen. Ze ‘zegt’ niet, maar ze vertelt:

Theofiels behoefte “Dag schat”, begroette Theofiel zijn lieflijke vrouw wanneer hij haar in de keuken aantrof.

En hij drukte zijn lippen op de hare. “Goede dag gehad?”

Godelieve knikte. Ze was de patatten aan het schillen. Hierdoor raakte Theofiel steeds weer gefascineerd. Hij keek met grote verwonderde ogen toe en zag hoe haar fluweelzachte handen het lot van die welgekozen éne aardappel overnam. Het feit dat de patat zijn volle vertrouwen enkel aan háár handen schonk, boeide Theofiel nog het meest. De eerste stap was gezet; de aardappel bleek aan alle verwachtingen te voldoen en werd uitgekozen om als tweede exemplaar schoongemaakt te worden.

Theofiel was opgelucht dat hij niet meer langs zijn stamcafé ‘De vuile Sok’ was gepasseerd.

Stel je voor dat hij eerst nog een pint gedronken had met zijn beste maat Charel. Hij wíst dat Godelieve niet zou wachten tot zijn thuiskomst om

te beginnen met het avondeten. ‘Egoïst’ had hij haar ooit genoemd en zij had hem een klop met de deegrol gegeven.

Het was die woensdag dat ze koekjes ging bakken. Bij het zien van het mengen van de ingrediënten kreeg hij al rillingen die tot in het puntje van zijn kleine teen voelbaar waren. Hoe het deeg zich als een zachte hoop klei nestelde op de houten tafel. Zo zielig en alleen, wachtend tot iemand hem zou masseren. En of het klompje deeg nu in God geloofde of niet, zijn gebeden werden verhoord wanneer Godelieves vingers zich al dansend een weg baanden door de crèmekleurige massa. Theofiels vrolijkheid ging gepaard met hevige prikkels van verliefdheid. Hij moest daarom ook oppassen dat hij niet té ver ging in het opgaan van zijn wel zéér extreme gevoelens.

Of het nu groenten raspen, deeg uitrollen, eieren opkloppen of doodgewoon in de soep roeren was, het werd voor hem een pure noodzaak. Een kwestie van leven of dood.

Theofiel besloot even zijn gedachten naast zich te leggen en zich uitermate te concentreren op het aanzienlijke spektakel dat er zich, ook vandaag weer, voor zijn ogen afspeelde.

Een uitverkoren aardappel die in Godelieves blanke, door water gerimpelde handen mocht plaatsnemen, werd ontkleed door een dunschiller. Het mes gleed zacht over de rondingen en liet uiteindelijk het stuk huid triomfantelijk in de pompbak vallen. Ook de andere geboende ‘pommes de terres’ werden onder handen genomen op diezelfde manier.

Godelieve zocht in de schuif en nam het gevonden aardappelmes (God weet waarom ze dat zo noe-

VAN HEMELEN

men, bovendien worden er ook andere groenten mee gesneden) in haar rechterhand en plaatste de naakte, verminkte aardappel op het snijplankje.

Deze fase vond Theofiel gruwelijk. ‘Een gênante vertoning’ had hij het ooit een keer genoemd.

Alsof er bij haar geen schuldgevoelens kwamen oplopen terwijl ze met een vlijmscherp mes door het hart van deze gele vrucht sneed. Het tafereel dat er zich op het aanrecht afspeelde, deed hem pijn en tegelijkertijd huiveren. Daarom besloot hij zolang zij bezig was met haar gruwelpraktijken, naar de klok te kijken.

“Schat, ‘t is voorbij.” De woorden klonken als muziek in zijn oren en hij voelde dan telkens een sprankeltje opluchting wanneer Godelieve ze, ondertussen uit gewoonte, uitsprak. De gele schijfjes werden door Theofiel in de pan gelegd. Netjes en zorgvuldig bracht hij zijn taak tot een goed einde. Hoewel hij zich verheugde op de overheerlijke gebakken aardappelschijfjes, wurmde er toch nog een verstikkend schuldgevoel door zijn hoofd.

Theofiel draaide zijn hoofd en bekeek nogmaals de verbrande lijkjes in de met olijfolie vergoten pan. Na al deze handelingen aan te schouwen, voelde Theofiel de vermoeidheid in zijn benen opkomen. In een langzaam tempo slofte hij naar de woonkamer en liet zijn achterwerk in de dichtstbijzijnde zetel vallen. Zijn zware oogleden schoven als magneetjes op elkaar.

De geur van de vers gebakken aardappeltjes die uit de richting van de keuken kwam, liet Theofiel met een lach op zijn gezicht door zijn neus wandelen. Hij kreunde van blijdschap.

Oh, wat was hij een gelukkig man… (sdw)

BVBA

ELECTRICITEIT CENTRALE VERWARMING SANITAIR TANKCONTROLE NIEUWBOUW & RENOVATIE

Van Aertselaerstraat 21 - 2320 Hoogstraten Tel./Fax: 03 314 37 67 GSM: 0496 22 57 67 www.vanhemelenbvba.be

197

25

ZO WAS HET

26

Vrijheid circa 1900 - 1905

ZO IS HET

dorpsleven Contactpunten –

Véloclub blinkt fietsroute op

DORPSNIEUWS Hoogstraten: Dries Horsten, Vrijheid 98, tel. 03 314 57 24, horstendries@hotmail.com Meer: Marcel Adriaensen, Venneweg 2, tel. 03 315 90 40, marcel.adriaensen@skynet.be Meerle: Jan Fret, Mgr. Eestermansstraat 7, tel. 03 315 88 54, jan.fret@pandora.be Meersel-Dreef: Toon Verleye, Dreef 97, tel. 03 315 71 86, toon.verleye@pandora.be Minderhout: Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, tel. 03 314 49 03, franssnijders@tiscalinet.be Wortel: Redactie Hoogstraten, Loenhoutseweg 34 info@demaand.be FOTO’s: Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, 2322 Minderhout, tel. 03 314 49 03.

SPORTNIEUWS: René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout, tel. 03 314 66 28, rene.laurijssen@belgacom.net GILDEN- & SCHUTTERSNIEUWS Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, Minderhout, tel. + fax 03 314 49 03, franssnijders@tiscalinet.be

GROOT-HOOGSTRATEN - Al enkele jaren doet de VVV beroep op verenigingen om haar fietsroutes te onderhouden. Zo valt de gekende Aardbeienroute onder de hoede van Veloclub ‘De Lustige Wielrijders’. Zoals elk jaar gingen ze ook nu weer op pad om de bordjes op te blinken, kleine herstellingen te doen, overwoekerende planten bij te snoeien en eventuele grote gebreken te noteren. Geen onbelangrijk werk, als je weet hoeveel honderden fietsers deze route komen rijden, om zo het mooie Hoogstraten te ontdekken. De ploeg van dienst op de foto? Aan het fietspad naast de Mark zie je van links naar rechts: Paul Versmissen, Willy Scheyltjens, Jacqueline Maes, Ludo Lambrechts, Treza Martens en Renild Verhoeven.

Het Midden-Oosten?

GROOT-HOOGSTRATEN - Woensdag 18 oktober nodigt het plaatselijke Davidsfonds professor Frans Van den Brande uit. Van den Brande was reeds te gast in 2003 en zijn uiteenzetting genoot toen veel bijval. Maar zoals iedereen weet liggen de kaarten nu weer heel anders in het Midden-Oosten. Hoe gaat het er aan toe na

het verdwijnen van Sharon? Na de verkiezingsoverwinning van Hamas? En na de spanningen van de afgelopen maanden? De activiteit gaat door in zaal Pax, op 18 oktober om 20 uur. Leden betalen 5 euro, voor niet-leden is het 7. Info bij Joos Croes (03/314.49.24 of joos_croes@ telenet.be).

ABONNEMENTEN/ADVERTENTIES Emilia Horsten, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten, tel. 03 314 51 03, abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be SECRETARIAAT/DRUKWERKEN Jozef Schellekens, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten, tel.&fax: 03 314 55 04 info@demaand.be

www.demaand.be 27

HOOGSTRATEN

Stadsbestuur slikt geen hondenpoep meer!

HOOGSTRATEN - Of klinkt ‘slikt hondenpoep niet meer’ beter? Er is in elk geval stront aan de knikker! Want hondenliefhebber of niet, het is voor niemand plezant om tijdens een wandeling in hondenpoep te trappen. En voor het gemeentelijk onderhoudspersoneel is het ook niet plezant om die troep tussen de planten aan te treffen of erger nog, van hun gereedschappen af te moeten kuisen!

Daarom wil het stadsbestuur, met de steun van de milieudienst, nog eens enkele zaken op een rijtje zetten. Zo moet uw hond op openbare plaatsen altijd aan de leiband lopen. En hondenpoep moet altijd opgekuist worden (art. 51 en 53.4 van het politiereglement). Daarom bent u verplicht bij elke wandeling minstens één zakje bij te hebben. En het gevulde zakje neemt u terug mee naar huis. Of zoals de milieudienst het zo plastisch uitdrukt: “Doet uw hond een kakje, stop het in een zakje”.

Ook het stadsbestuur doet een duit (een duit zeg ik!) in het zakje om het probleem aan te pakken.

Op openbare plaatsen met overlast worden affiches uitgehangen die de hondenbezitters aanmanen tot verantwoordelijkheidszin. Woont u zelf in een ‘schijtbuurt’, dan kan u op de milieudienst gratis een affiche of sticker bekomen. Ook mag u altijd een eventuele locatie met overlast doorgeven aan de milieudienst van de stad: 03/340.19.43 of milieu@hoogstraten.be.

Tot slot zal de lokale politie naar aanleiding van deze campagne, strengere controles uitvoeren.

U weze gewaarschuwd!

Wateroverlast

HOOGSTRATEN - De onophoudelijke regen zorgde op maandag 14 augustus voor serieuze wateroverlast in Hoogstraten. De brandweer kreeg verschillende oproepen binnen.

Enkele in verband met ondergelopen kelders, maar in 5 gevallen ging het om ondergelopen straten. Onder meer de Moerstraat (foto) en de Kathelijnestraat werden serieus getroffen.

Wat de Moerstraat betreft is dat zeker niet de 1ste keer, waardoor de bewoners nogmaals met klem willen vragen “Wanneer wordt er eindelijk iets aan onze riolering gedaan?”

(Foto: May Van Loock)

Universiteit Vrije Tijd!

GROOT-HOOGSTRATEN - Engeland! Daar gaat het over … In 6 lessen laat professor Van Caenegem ons kennismaken met de Juten, de Saksen en de Angelen. Met de Slag bij Hastings, de Rozenoorlogen, met Churchill, … Tien eeuwen Britse geschiedenis komen aan bod, waarna we zullen weten in welke mate Engeland de Europese en de wereldgeschiedenis beïnvloed heeft. Een organisatie van het Davidsfonds. Op de donderdagen 19 en 26 oktober, 9, 16, 23 en 30 november. Telkens van 14 tot 16 uur in het auditorium van het Klein Seminarie. 55 euro voor leden die de lessenreeks volgen; 60 euro voor niet-leden. Contactpersoon is Fons Livens (03/314.54.52).

Open deur Davidsfonds GROOT-HOOGSTRATEN - Het begint stilaan een traditie te worden, met Groenten en Bloemen.

Want dan stelt ook het Davidsfonds haar spreekwoordelijke deuren open. In werkelijkheid zijn het de deuren van het Administratief Centrum, waarvan het Davidsfonds de grote hal voor de gelegenheid omtovert tot een waar boekenpaleis.

Die dag kunnen de leden meteen ook hun bestelling maken, waarmee ze ineens ook deelnemen aan de jaarlijkse tombola. Loop gerust eens binnen, op zondag 17 september tussen 10 en 18 uur.

Nog informatie nodig? Joos Croes (03/314.49.24 of joos_croes@telenet.be)!

w w w. fo n s m a r t e n s p l a n ke nv l o e r e n . b e

EIKEN PLANKENVLOER

Eigen fabrikaat en plaatsingsdienst Ook voor de doe-het-zelvers

Hondenstront is niet langer een voetveeg voor onze stad!

28

Toonzaal open: Donderdag en zondag GESLOTEN

VEROUDERDE VLOEREN NATUURLIJKE LOOK LEGKLAAR Groot Eyssel 39a, Meerle (België) baan Meerle-Meer Telefoon: 03.315.84.32 Fax: 03.315.03.99

0177

MAANDAG, DINSDAG, WOENSDAG, VRIJDAG ................... 08.00-12.00 / 13.00-17.00 uur zaterdag .................................................................................. 09.00-12.00 / 13.00-16.00 uur

HOOGSTRATEN

Succesvolle Parkfeesten

HOOGSTRATEN - Op 20 en 27 juli organiseerde het feestcomité van HVV andermaal haar inmiddels gekende Parkfeesten. Ook dit jaar kenden de optredens weer veel belangstelling, waardoor de feestweide in de Gravin Elisabethlaan goed volliep.

Toezichters rondgeleid …

HOOGSTRATEN - Sinds de Goede Week beschikt de Sint-Catharinakerk over een eigen ‘vriendengroep’. In totaal gaat het om een 60-tal personen, verdeeld over 3 subgroepen. De bedoeling is om permanentie te voorzien en zodoende diefstal en vandalisme te voorkomen, maar soms ook om op eenvoudige vragen van toeristen te kunnen antwoorden en hen de weg te kunnen wijzen. Om rolstoelgebruikers binnen te laten of het toilet te openen. Of om de rustgevende muziek op te zetten, die door Jos Bruurs gekozen werd.

Men wil absoluut geen concurrent zijn voor de Hoogstraatse stadsgidsen. Het kerktoezicht komt tegemoet aan heel andere, maar even belangrijke noden. Elke week neemt een andere groep het toezicht voor haar rekening, elke dag één shift per voormiddag en één per namiddag. Een hele organisatie om de uurroosters ingevuld te krijgen, zeker in de vakantieperiode. Als dank voor de permanentie, maar ook om de ‘parate kerkkennis’ van de toezichters uit te breiden, bood de kerkfabriek hen op 28 juni een rondleiding aan, op boeiende wijze gebracht door Jef Van Gils. De aanwezigen keken, luisterden en genoten.

Wie nog interesse moest hebben om bij één van de groepen aan te sluiten, mag altijd de verantwoordelijken contacteren: Wies Voorbraak van de groep ‘onafhankelijken + kerkfabriek’ (03/314.42.13 of ml_voorbraak@yahoo.com), May Van Riel van de groep ‘Neos’ (03/314.52.14 of paul.vandelm@skynet.be) of Dries Horsten van de groep ‘Erfgoed Hoogstraten’ (03/314.57.24 of horstendries@hotmail. com).

Oude man om de tuin geleid Donderdag 6 juli is alvast gebleken dat het kerktoezicht allesbehalve overbodig is. Een kleine, oude man die al jaren overal te lande offerblokken leeghaalt, bracht een bezoek aan onze kathedraal van de Kempen. Jef Janssens en Dries Horsten waren die dag in de kerk en Jef herkende de man van de televisie, ondanks zijn camouflerende hoed, zonnebril en ‘pardessus’. Het offerblokkenmannetje had

spoedig door dat de wachters hem in het oog hielden en hij verliet de kerk … Eventjes, want ’s namiddags kwam hij terug. Maar hij werd opnieuw herkend. Dit keer door wachter Jos Michielsen, die hem een uur lang schaduwde en zo wellicht kon voorkomen dat de offerblokken gelicht werden. De andere wachters werden gewaarschuwd en de politie ingelicht.

Een delegatie kerkwachters kwam luisteren naar de rondleiding door Jef Van Gils (foto: Jef Versmissen).

29

HOOGSTRATEN

VAN HUFFEL VASTGOED Voor al uw vastgoedtransacties.

U wenst uw eigendom te verkopen of te verhuren?

Vraag vrijblijvend inlichtingen!!

Vrijheid 72 2320 HOOGSTRATEN Tel. 03/314.16.99 www.vanhuffelvastgoed.com info@vanhuffelvastgoed.com

De Graanschuur HOOGSTRATEN - Geloofshuis “De Graanschuur” werd destijds opgericht in de schoot van het Spijkerklooster. Op regelmatige basis biedt men er interessante activiteiten aan. Een kort overzicht van het programma van dit najaar …

185

1000ste Rollmops HOOGSTRATEN - Worden er ergens klinkers gelegd, dan werkt daar een klein wendbaar voertuig, ‘de Rollmops’, een uitvinding van de Gebroeders Geens en Corneel Gijsbreghts. Het voertuig klemt een stapel klinkers vast en plaatst die juist waar de klinkerlegger ze wil hebben.

Nieuwsgierig als we zijn konden we het niet laten wat meer uitleg te vragen aan Frans Geens (Hinnenboomstraat) en één van de gebroeders.

Het begon in 1988 toen klinkerlegger Neel Gijsbreghts aan Frans vroeg om een machientje te maken dat kon helpen bij het klinkerleggen. Neel had wel wat ideeën en in hun vrije tijd werd de eerste Rollmops gemaakt. De gebroeders Geens lieten hun werk staan en onder de naam Fracelco (Fra(ns), (Mar(cel), (Co(rneel) begonnen ze Rollmopsen te maken. Een gok die goed uitpakte want nu werd de 1000ste Rollmops gefabriceerd

en vindt men deze machine in de Benelux, Duitsland, Spanje, de V.S., de Scandinavische landen en vooral in Polen, een sterk groeiende markt waar het bedrijf trouwens een vertegenwoordiger heeft. “Zo zie je maar”, zegt Hilde, de vrouw van Frans, “hoe de uitbreiding van de Europese Unie ook zijn voordelen heeft.”

Maar wat gedaan als gans Europa “rollmopst”?.

Dan zullen de gebroeders toch bijkomend werk moeten zoeken voor hun ondertussen 20 personeelsleden. Ook daaraan is gedacht. Ze maken nu ook hun “Knikmops”, even wendbaar doch wat zwaarder. Er kunnen ook grondwerken mee uitgevoerd worden en kan dus, naast het klinkerleggen, ook gebruikt worden in de bouw en bijvoorbeeld bij tuinaanleg. Ook dat loopt goed.

Op naar de duizendste Knikmops, zouden wij zeggen.

Frans en Hilde, met personeel.

Boekhoudbureau

Profisk cvba [ Boekhouding en administratie [ B.T.W. - advies / aangiften / formaliteiten [ Fiscaliteit - advies / aangiften / formaliteiten [ Administratie en advies i.v.m. oprichting en wijzigingen van vennootschappen [ Advies sociale wetgeving Industrieweg, 13 B 2320 Hoogstraten www.profisk.be info@profisk.be

30

Ondernemingsnr. 0438.340.228 Tel. 03.235.03.23 Fax. 03.235.03.24 GSM. 0478.32.76.35

E

Zo is er elke 3de zaterdag van de maand, van 10 tot 12 uur het ‘Leerhuis’, met Lieve Jageneau (leerkracht humaniora Spijker) en Hedwig Vercammen (pastorale werkster). Daar wordt telkens gewerkt met een bijbeltekst, waarbij vertrokken wordt vanuit je eigen confrontatie met deze tekst.

Doorheen luisteren en spreken, getuigen en beleven, wordt Gods woord herkenbaar in het leven van elke deelnemer. Je kan elke bijeenkomst afzonderlijk meepikken voor de beperkte bijdrage van 2 euro. Locatie: Internaat Spijker, Gelmelstraat 60, op 16/09, 21/10, 18/11 en 16/12.

Donderdagavond 5 oktober (20u.) slaat de Graanschuur de handen in elkaar met het Davidsfonds en Markant, waarbij ze Lucette Verboven uitnodigen, gekend van Het Braambos (KRO). Onderwerp van de avond is ‘Hildegard Von Bingen, profetes van deze tijd’. Waarom wordt deze middeleeuwse religieuze, arts, kosmologe, componiste net nu herontdekt? Wat is haar mens- en wereldbeeld? Vragen waarop we ongetwijfeld een antwoord zullen krijgen. Verder maken we ook kennis met haar miniaturen en beluisteren haar liederen. Voor deze activiteit bedraagt de deelnameprijs 5 euro.

Woensdag 8 november, van 13.30 tot 17 uur organiseert men de creatieve workshop ‘Trouw aan wie we zijn’, onder leiding van Claire Van den Abbeele, kunstenares. Op een zachte manier probeert men dan in symbolen en kleuren, verbinding te maken met je diepste zelf. Geen schilderservaring vereist. Voor deze activiteit moet je wel inschrijven, hetgeen nog kan tot 6 november (Lieve Jageneau, Schotensesteenweg 104E, 2960 Brecht). Deelnameprijs: 10 euro.

Woensdagavond 22 november (20u.) tot slot is er ‘De kunst van het afscheid nemen’, een voordracht door opnieuw Claire Van den Abbeele. Met beelden, muziek en teksten wordt daar bezinnend stilgestaan bij afscheid nemen en troost bieden. Hier bedraagt de bijdrage 5 euro.

Net zoals de vorige activiteiten, is de locatie ook hier het Internaat van het Spijker, in de Gelmelstraat nummer 60.

CAHIER

Jongerencafé bestaat 25 jaar

Kwarteeuw Cahier HOOGSTRATEN - Voor veel jongeren uit Hoogstraten en omstreken is het jongerencafé Cahier de Brouillon, gevestigd op het adres Vrijheid 84, al geruime tijd een begrip. Niet enkel is het al gedurende een kwart eeuw een thuishaven voor verscheidene generaties jongeren die graag een pintje drinken tijdens het weekend maar hun gading niet meteen vinden in het bestaande discotheken- en tentfuivenaanbod, maar is het tevens een muziekclub met een indrukwekkend palmares aan concerten. En we mogen ook vooral niet de symbiotische band vergeten die de Cahier heeft met de Antilliaanse Feesten, ooit ontstaan als een kleinschalig tuinfeest in den hof van de Cahier. Een klein overzicht van een rijkgevuld verleden en enkele bemerkingen omtrent het karakter van deze eigenzinnige club.

Het begin In 1980 begon het bij een groepje enthousiaste jongeren danig te kriebelen. De bonte bende vond niet meteen haar gading in het bestaande jeugdhuizenaanbod. Op een bewogen avond besloot de kliek – met de geestdrift die eigen is aan jonge revolutionairen – om een eigen VZW op te richten. Daar pastte natuurlijk een heus revolutionair manifest bij, waarin de beginselen van de nieuwe VZW werden neergepend.

Eén en ander werd in de nodige wettelijke vormen gegoten en op 26.06.1980 verscheen in de bijlagen bij het Belgisch Staatsblad de oprichtingsakte van de nagelnieuwe VZW. Er viel te lezen: “De vereniging wordt genoemd ‘Cahier de Brouillon’ en heeft haar zetel te Wortel. De vereniging heeft als doel het inrichten en steunen van sociaal-culturele initiatieven voor jongeren en jong-volwassenen”. Tot op heden is dit nog steeds het maatschappelijk doel van VZW Cahier de Brouillon.

Nu was het zaak om een geschikt adres te vinden waar de doelstellingen van de jonge VZW concreet konden uitgewerkt worden. Verscheidene alternatieven werden onderzocht tot het oog viel op een pand aan de Vrijheid in Hoogstraten. Gedurende ruim zeventig jaar had Jos Wens op nummer 84 een winkel opengehouden (“Antwerpschen Goedenkoop”), totdat hij in april 1981 zijn winkel sloot. De jonge revolutionairen infiltreerden op slinkse wijze de familie die eigenaar was (en nog steeds is) van het felbegeerde pand, ondertekenden een huurcontract en toverden het gebouw in enkele maanden om tot een gezellig jongerencafé. In september 1981 opende het nieuwe café – toen nog altijd onder de oude naam “Antwerpschen Goedenkoop” – haar deuren en de revolutie kon nu pas echt goed beginnen.

“Dames, Heren ook : en dan nu … muziek” “Het inrichten en steunen van sociaal-culturele initiatieven” heeft in de Cahier voornamelijk – doch niet uitsluitend – concreet vorm gekregen door de ruime aandacht die er besteed werd

aan muziek. De lijst van optredens die in de loop der jaren georganiseerd werd, is ronduit indrukwekkend. Verscheidene mensen hebben zich in de loop der jaren hierbij belangeloos ingezet en een netwerk uitgebouwd met contacten binnen de muziekwereld. Kwaliteit is hierbij steeds de norm geweest. Het optredensbeleid binnen de Cahier is er steeds één geweest dat zich nooit heeft willen vastpinnen op één of twee muziekgenres, maar dat getracht heeft om zoveel mogelijk genres aan bod te laten komen. Het heeft weinig zin om in het kader van dit artikel een eindeloze lijst namen op te sommen van bands die ooit het podium van de Cahier (of van andere podia in organisatie van de Cahier) hebben betreden, dus ik pik er at random enkele uit om aan te duiden binnen welke uitersten de concertprogrammatie van de Cahier zich gedurende al die jaren bewogen heeft : The Scabs, Nacht und Nebel, Guido Belcanto, Edward Ka-Spell, The Klinik, The Arch, The Kids, Red Zebra, The Feelies, Calypso Rose, X-legged Sally, dEUS, Les Thugs, Dee Dee Ramone, Ancient Rites, Grant Hart, de Kakkewieten, Maya, de Heideroosjes, Sonar, Mark Foggo, Liberator, EC8OR, Vandal X, 7 Zuma 7, Mauro, Millenium Kru, The Whisky Priests, Bottom, Djamel, The Postmen, Admiral Freebee, Zornik, The Neon Judgement, Millionaire, Bettie Serveert, Magnapop, Girls Against Boys, …

Het is maar een kleine selectie uit de honderden bands en DJ’s die allemaal een hoofdstukje geschreven hebben in de rijke muziekgeschiedenis van de Cahier. Van ska tot kleinkunst, van death metal tot new wave, van punk tot digital hardcore, van folk tot raï, van stonerrock tot merengue, van drum ‘n’ bass tot salsa, van belgenpop tot jazz, … het is er allemaal geweest. De Cahier heeft er altijd een erezaak van gemaakt om zijn muzikanten zo professioneel mogelijk op te vangen in een goed ingerichte backstage-ruimte en met een zeer degelijke maaltijd en omkadering. Deze manier van werken heeft de Cahier geen windeieren gelegd. Een tevreden artiest zal immers niet alleen garant staan voor een goed concert, maar zorgt ook voor positieve feedback naar zijn boekingsagent.

Door deze sterke progammatie en haar eigenzinnige karakter heeft de Cahier een unieke plaats verworven in het hedendaagse clubaanbod. Nu meer en meer muziekclubs zich door de moordende concurrentie genoodzaakt zien om zich te verenigen in een apart ‘clubcircuit’ teneinde optimaal te kunnen profiteren van de subsidies die ermee gepaard gaan (met als gevolg dat veel van deze clubs een deel van hun eigenheid verliezen), neemt de Cahier de plaats in van buitenbeentje.

Na rijp beraad en uit praktische overwegingen heeft de Cahier dan ook besloten om geen deel uit te maken van het gesubsidieerde – en zwaar gereglementeerde – clubcircuit, maar om haar eigen en onafhankelijke koers te blijven varen.

Het moge duidelijk zijn dat muziek een enorm belangrijke plaats inneemt in de Cahier. Dit wordt des te meer gemanifesteerd door het feit dat door een weldoordachte platenaankoop er doorheen de jaren een imposant muzikaal archief werd opgebouwd, waarin vrolijk kan gegrasduind worden (en waarin zelfs doorwinterde DJ’s nog verrassingen kunnen ontdekken).

De Antilliaanse Feesten Op 20 augustus 1983 werden de allereerste Antilliaanse Feesten georganiseerd in de tuin van de Cahier met op de affiche “Electric Ananas” en “Cosecha”. Wie had ooit durven bevroeden dat dit tuinfeest gedurende de volgende twee decennia zou uitgroeien tot het grootste Caraïbische festival van Europa ?

Zoals gezegd vonden de eerste edities van het festival plaats ‘in de feesttent’ in de tuin van de Cahier. Het overrompelende succes zorgde er echter voor dat de contouren van het café aan de Vrijheid al snel niet meer volstonden, zodat bezinning over de toekomst zich opdrong. Teneinde de werking van VZW Cahier de Brouillon niet al te zeer te laten hypothekeren door het succes van de Antilliaanse Feesten, werd ervoor gekozen om aan de Cahier een veeleer praktische rol toe te bedelen bij de uitbouw van de Antilliaanse Feesten. Lode Verschueren profileerde zich als bezieler van de Antilliaanse Feesten en waagde de sprong in het diepe, met het bekende succes tot gevolg.

31

CAHIER Doordat de Antilliaanse Feesten geboren werden uit de schoot van de Cahier, is er steeds een zeer nauwe band tussen de twee blijven bestaan. Jaarlijks neemt een kernploeg van een dertigtal Cahier-vrijwilligers het op zich om de drankvoorziening op de Antilliaanse Feesten in goede banen te leiden. Dit is geen sinecure als men weet dat meer dan vierhonderd tapshiften ingevuld en gecoördineerd moeten worden, dat tienduizenden dorstige feestvierders vooral geen dorst mogen lijden en dat het assortiment van geserveerde dranken en cocktails op geen enkel ander outdoorfestival groter is. De Cahier is er dan ook niet weinig trots op dat in menig persverslag het journaille van dienst zich in zeer lovende termen uitlaat over de drankvoorziening op het festivalterrein.

De nauwe band tussen de Cahier en de Antilliaanse Feesten heeft voor de Cahier op meerdere vlakken gevolgen gehad. In de eerste plaats op financieel vlak : de vergoeding die de Cahier ontvangt voor het ruime pakket aan prestaties dat voor de Antilliaanse Feesten geleverd wordt, heeft voor de nodige financiële armslag gezorgd om het gebouw aan de Vrijheid meermaals op te waarderen tot de zeer functionele kroeg die het nu is, en om de nodige fondsen vrij te maken voor het organiseren van optredens. “Het inrichten en steunen van sociaal-culturele initiatieven” is immers verre van goedkoop, zoals elke concertclub en concertorganisator in Vlaanderen wel weet.

Een ander effect van de Antilliaanse Feesten op de Cahier is de generatie-overbrugging. De inspanning die jaarlijks voor de Antilliaanse Feesten geleverd wordt, heeft zowel mensen van de oudere garde als de jonge enthousiastelingen van nu verenigd in een gemeenschappelijk doel : het doen slagen van het Antillen-project en daardoor ook het doen slagen van het Cahier-project. Aldus zijn de revolutionairen van het eerste uur tot op de dag van vandaag nog steeds nauw verbonden met de Cahier (en zijn sommigen van hun kinderen de revolutionairen van vandaag).

De samenwerking tussen de Cahier en de Antilliaanse Feesten is op deze manier veel meer dan de zakelijke uitvoering van een contract. Het is de bevestiging van een onlosmakelijke band die zijn genese kende in de zomer van 1983, in den hof van de Cahier.

bewustmakingscampagne “ik geef racisme geen stem – jongeren bekennen kleur” vond zeer ruim gehoor en werd door jeugdhuizen doorheen gans Vlaanderen gesteund.

Het engagement van de Cahier blijkt evenzeer uit de actie “3 voor 11” die jaarlijks in de maanden oktober en november georganiseerd wordt in nauwe samenwerking met de Mussenakker en ’t Slot. De diverse activiteiten van de drie clubs brengen jaar na jaar een indrukwekkende hoeveelheid geld in het laatje voor het goede doel.

Het cahier-gevoel Voor de leek is het zeer moeilijk om uit te drukken wat het cahier-gevoel inhoudt. Het is een microbe die je bekruipt, een ongeneeslijke ziekte die zich in je genen nestelt. Zonder al te pedant te willen overkomen, durf ik gerust te stellen dat de Cahier veel meer is dan een gebouw met een toog erin. Voor de vele tientallen mensen die er in het verleden bij betrokken geweest zijn – en nog zijn – is de Cahier een way of life geworden.

De gedrevenheid waarmee verschillende generaties zich voor de Antilliaanse Feesten inzetten en waarmee op geregelde tijdstippen aan den toog over ‘de Cahier’ gediscussieerd wordt, is hiervoor tekenend.

Het gevoel deel uit te maken van een grote familie die samenwerkt aan een gemeenschappelijk doel, is onbetaalbaar. En dat je tegelijkertijd ook nog een frisse pint in je keel kunt gieten, is daarbij handig meegenomen !

Het is dit gevoel dat aanwezig is bij de vele tientallen vrijwilligers die zich gedurende 25 jaar onbezoldigd (en gelukkig soms ook onbezonnen) hebben ingezet voor de Cahier. De vrijwilligers van de Cahier werden extra in de bloemetjes gezet toen bleek dat de Cahier genomineerd was voor de “prijs van de vrijwilliger”, die op 21 februari 2005 werd uitgereikt in het prestigieuze cultuurgebouw in Brugge (in het kader van de uitreiking van de Vlaamse cultuurprijzen). De Cahier greep net naast de prijs, maar mocht wel naar huis met de Publieksprijs van De Morgen.

Den Antwerpschen Goeden Koop, de charmante winkel van Jos Wens,werd omgebouwd tot een jeugdhuis.

De toekomst Momenteel wordt de Cahier geconfronteerd met een aantal interessante uitdagingen. Het uitgaanspatroon van jongeren is de laatste jaren sterk veranderd. De zapcultuur heeft ook hier zijn intrede gedaan. Er is een overaanbod van culturele activiteiten, concerten, DJ’s en performances allerhande, waardoor het steeds moeilijker wordt om zich als jongerencafé annex muziekclub te profileren in dit grillige landschap. Los van de vraag in welke mate – en tot welke prijs - de Cahier zich moet blijven profileren als kwalitatief hoogstaande muziekclub, blijft de uitdaging bestaan om het café an sich lucratief genoeg te laten draaien. Dit is op zich al geen evidente zaak.

Niet voor niets slaan faillissementen hoofdzakelijk toe in de horeca-branche en het is dan ook niet niks om vast te stellen dat VZW Cahier de Brouillon de cafébaas is met de meeste ononderbroken jaren van horeca-dienst in Hoogstraten (tot spijt van wie het benijdt).

Er is het groeiende besef dat niets blijft duren en dat er geen zekerheden bestaan. Meer dan ooit zal het bestuur van de Cahier moeten trachten om in de mate van het mogelijke afstand te nemen van

Engagement Het vrijdenkende karakter van haar bezoekers indachtig, heeft de Cahier er steeds over gewaakt om niet met deze of gene politieke partij geassocieerd te worden. ‘Politieke bewustmaking’ is niet opgenomen in het maatschappelijk doel van de VZW en het is dan ook niet de taak van de Cahier om aan haar tooghangers bepaalde politieke voorkeuren op te dringen.

Deze vrijheid van denken heeft de Cahier echter niet belet om in het verleden – over de partijpolitieke grenzen heen – duidelijk standpunt in te nemen omtrent bepaalde maatschappelijke problemen. Zo werden meerdere verkiezingscampagnes aangegrepen als aanleiding om duidelijk te maken dat de Cahier een broertje dood heeft aan racisme en onverdraagzaamheid. De

32

Enkele Cahier-adepten bij de uitreiking van de Cultuurprijzen in Brugge.

CAHIER

190

een aantal certitudes die zich over de tijdspanne van de voorbije 25 jaar hebben verankerd in de werking van de Cahier, om de blik te richten naar de toekomst en een antwoord te bieden op de uitdagingen die zich – wellicht sneller dan verwacht – zullen aanbieden.

Feest!

Maar dat zijn zorgen voor morgen. Eerst een duchtig potje feesten ! Bij zulk een verjaardag hoort immers het nodige feestgedruis. Gedurende de feestmaand september vinden er verscheidene concerten en fuiven plaats in de Cahier, waarin allerlei genres en generaties aan bod komen. In de kader vindt u een overzicht. Iedereen is uiteraard van harte welkom. Alle info over deze en andere activiteiten kan men vinden op www.cahier.be. VVK-kaarten zijn verkrijgbaar in Videoland Hoogstraten.

(Peter Verschueren, secretaris vzw Cahier de Brouillon)

Programma · Zaterdag 9 september: White Circle Crime Club (Release Party nieuwe LP) + Creature With the Atom Brain (o.v.) + Hacky Pack Sac Sac + Afterparty with Matchbox Jef & Benny Tyfus. · Vrijdag 15 september: Youth X-Treme (Aruba-Zouk/Cadence/Soca - Antilliaanse Feesten) + Afterparty With DJ Katina (Antilliaanse Feesten). · Zaterdag 16 september: DJ Lamont (Realtablist - Grazzhoppa’s Bigband) + Sodabrothers N°1 [Lefto & Diesel Dan] + Beat.

Addicts [Sone-Florre-Antman]. · Vrijdag 22 september: Hermanos Inglesos (Pukkelpop-Body2body-I Love Techno) +

St.Hansjovis (Silo-Kavka) + 8bit Groove Machine [Aka Mr Bob Vs Fif] (Bim-Lectrochoque) + Rotandi (Ockxfest) + Juicy Nuts (Visuals). · Zaterdag 23 september: El Guapo Stuntteam + Thunderheartmachine + Afterparty with The Marcus Alfredo & Ed O’sullivan Rok & Rolshow. · Vrijdag 29 september: Nils Holgerffun (Petrol) + Synth & Pete (Locals). · Zaterdag 30 september: 80’s Fest, met Super Disco Bross [Kloot Per W & Peter Claessens (Neven)] + De Brassers (Punkwave) + The Weathermen (80’s ‘Electronic Body Music’ Wave) + Afterparty with Marcus Alfredo.

BOEKHOUDING FISCALITEIT Meerdorp 72 2321 MEER Tel. 03/315.88.65 Fax 03/315.08.67 info@b-f-d-g.be www.b-f-d-g.be

184

33

HOOGSTRATEN

Wist ik wat er te doen staat bij

Wistik?

15

GROOT-HOOGSTRATEN - Begin dit jaar vond vzw Wistik een thuis in het nummer 40 van het Begijnhof. Maar eigenlijk werken zij al veel langer rond het thema ‘Leven met en na kanker’. En ondanks de inspanningen van ziekenhuizen en medisch personeel is een persoonlijke opvang, met luisterbereidheid, heel welkom. De vrijwilligers van de vzw verrichten dan ook zeer nuttig werk.

In tijden waar afbraak zegeviert, willen wij de Vrijheid verkopen! Niet letterlijk, we willen ze u gewoon weer graag doen zien … Daartoe brengen we elke maand een detail in beeld dat u en ons charmeert. En dit deze maand dus voor de 15de keer. Niet dat het al veel geholpen heeft, want bouwlustigen lijken nog altijd carte blanche te krijgen in het Knokke van de Kempen. Niettemin doen we koppig voort. Misschien krijgen we de betonmaffia er wel niet mee klein, maar ‘baat het niet, dan schaadt het niet’.

De Statie heeft geen statie meer en ook voor de oude post zit er geen retour-afzender meer in. In de Heilig Bloedlaan viel een geveltje om en tegenover de kerk kwam een bank waar we liever met onze rug naartoe gaan zitten.

Vooraan de Vrijheid viel het mooiste winkelpuitje ten prooi aan de appartementendrift.

Neen, het was geen leuke legislatuur voor ons erfgoed. Gelukkig vindt onze wilde architect nog uitzonderingen, al worden ze dan steeds schaarser. Aan de Vrijheid nummer 75 staat nog zo’n pand. Het werd in 1914 herbouwd naar ontwerp van architect Crols uit Turnhout (die in 1909 ook al het briljante Green House had getekend). De grijswitte bakstenen geven de verder roodbruine gevel een chique uitstraling. De ramen, maar vooral de voordeur deed al menig erfgoedhart sneller slaan. En wat te denken van de mooie arduinen plint, onderaan de gevel? Hebben jullie trouwens die grappige ‘pinnekes’ al op de nok van het dak zien staan? Vermoedelijk dienen ze om duiven en andere dakbezoedelaars af te schrikken. Maar de wilde architect zoemde in op de dakgoot, die haast gebeeldhouwd lijkt te zijn. Mmmm!

Op zondag 17 september, tijdens het Groenten en Bloemenweekend, richt de vzw een infostand in op het Begijnhof. Van 13 tot 17 uur kan ieder die wil er kennis maken met de activiteiten van de vzw. Om 15 uur vindt er zelfs een gratis proefsessie “relaxatie” plaats.

De mooie burgerwoning werd in illo tempore bewoond door controleur Van Rossem, door Jan Van Bael en postmeester Peeraer. Tot ze verkocht werd aan de familie Van Weereld, die er vele jaren prima voor gezorgd heeft. Toen het pand enkele jaren geleden verkocht werd, aan Ben Van Hasselt en later aan de familie Paulussen-Jansen, om er een cadeau- en decoratiewinkel in onder te brengen, was dit voor ons erfgoed een waar ‘present’. De gevel werd proper gemaakt. Het oude schrijnwerk werd bewaard en mooi herschilderd. En ook het interieur werd op een gezond-maniakale wijze onder handen genomen. Zúlke panden lokken mensen naar ons winkelcentrum. Zúlke panden zorgen voor het totaalplaatje dat zoveel toeristen kan bekoren. Zúlke panden kunnen Hoogstraten redden van de banaliteit! Heren makelaars en beleidvoerders, zeg later niet dat we u nooit gewaarschuwd hebben!

Ook daarna zal de vzw niet stilzitten. Sommige data zijn wel gewijzigd t.o.v. eerdere berichten.

Zo is de infotheek open op de dinsdagen 5 en 19 september, 3 en 17 oktober, 7 en 21 november en 5 en 19 december, telkens van 10 tot 12u.30.

Op de woensdagen 20 en 27 september en 4, 11 en 25 oktober, zijn er relaxatiesessies. Ook op 8, 15, 22 en 29 november vinden er plaats. Voor de relaxatiereeks moet je inschrijven bij Lou Cabanier (014/43.81.86). De totaalprijs bedraagt 20 euro, maar de eerste sessie (20 september) is gratis. Meditatieoefeningen vinden plaats op de dinsdagen 5, 12, 19 en 26 september en 3, 10, 17 en 24 oktober, telkens van 14 tot 16 uur. Hiervoor schrijf je in bij Sigrid Dirickx (03/658.13.11).

Ook deze lessenreeks wordt aangeboden aan 20 euro. Voor maandag 16 oktober staat er een lezing door Bernadette Drees op het programma, met als onderwerp “Angst voor herval”.

Celtic Night HOOGSTRATEN - Op zaterdag 9 september kan je vanaf 19.30 uur in zaal Pax terecht voor een Schots-Ierse avond, georganiseerd door de Koninklijke Fanfare Sint-Catharina uit Hoogstraten. Kaarten zijn in voorverkoop te verkrijgen bij de leden, aan 3 euro per stuk. Op de avond zelf kosten ze 5 euro. Er zijn verschillende verrassingsacts en er is gratis Guinness voor mannen die in kilt komen. (Meer info op www.catharinahoogstraten.be)

Bushalte HOOGSTRATEN - De bushalte aan de Industrieweg tegenover het werkhuis van de stad wordt uitgerust met twee fietsenstallingbeugels en een vuilbak.

34

Zondag 17 september kunt u op het Begijnhof kennis maken met vzw Wistik

HOOGSTRATEN

Hulde aan Walter Van den Broeck

Tinello brengt “Ronde van Vlaanderen” HOOGSTRATEN – Toneelgezelschap Tinello werd vijftien jaar geleden opgericht door enkele enthousiastelingen die vonden dat er in Hoogstraten nog wel plaats was voor de kleine scène.

Ondertussen vestigden zij een stevige reputatie en brengen jaarlijks tenminste één productie voor het voetlicht. Als afsluiter van het vijftiende seizoen brengt Tinello nu hulde aan Walter Van den Broeck. Deze oerkempense schrijver werd precies 65 jaar geleden geboren in Olen en woont sedert jaar en dag in Turnhout. Hij is één van Vlaanderens origineelste roman- en toneelschrijvers. Zijn romans zijn dikwijls autobiografisch getint. Op de scène kwam zijn grote doorbraak met “Groenten uit Balen”, geïnspireerd op de grote staking in Balen-Wezel.

Het toneelstuk De Ronde van Vlaanderen werd in 1999 geschreven.

Om u waterachtig te maken zodat u er wilt naar komen kijken, willen we er het volgende over kwijt. Gans Vlaanderen volgt jaarlijks de ontknoping van het mooiste wielergebeuren ter wereld: De Ronde van Vlaanderen. Voor wielerliefhebbers staat de wereld dan even stil. Maar achter de gevels van de Vlaamse huizen stopt het leven niet. Ook niet bij de familie Van Praet.

Grootmoeder gaat naar een rusthuis en beleeft haar laatste weekend in het ouderlijk huis, samen met haar dochter en kleindochter. Ze staat absoluut niet te springen om te vertrekken, wat tot grappige, maar ook diep menselijke situaties

leidt… Walter Van den Broeck slaagt erin door eenvoudige dialogen en rake opmerkingen, een herkenbaar warm portret te schetsen van een grootmoeder-moeder-dochter-relatie, met situaties die iedereen al meegemaakt heeft. Of nog kan meemaken …

Tinello - met Hilde Van Tittelboom, Mieke Vervloet, Dorien Geens en Eric Sterck - gooit ze u

voor de wielen, in een regie van Paul Ooms op 15, 16, 17, 21, 22, 23, 28, 29 en 30 september telkens om 20 uur in zaal St.-Cecilia, Gelmelstraat te Hoogstraten. Een toegangskaart kost 8 euro, maar dan is het pauzedrankje inbegrepen.

Kaarten kan men reserveren bij Mieke en Koen Van Opstal, tel. 03 314 34 36 tussen 18 uur en 20 uur.

Bib Biep!

Nieuws uit de bibliotheek!

Week van de Koffiekrant Van maandag 4 tot en met vrijdag 8 september viert de Hoogstraatse bib ‘De Week van de Koffiekrant’. U kan er lezen in 8 kranten en een 110tal tijdschriften. U kan boeken inkijken, zoeken in de bibliotheekcatalogus, surfen op internet, gewoon wat rondsnuisteren of een babbeltje maken. Met vragen kunt u terecht bij één van de enthousiaste vrijwilligers. We kunnen natuurlijk heel het jaar door naar de Koffiekrant, maar tijdens de genoemde week voorziet men voor de gelegenheid gratis koffie en thee, met gratis lekkernijen. Misschien het uitgelezen moment om kennis te maken met dit leuke initiatief?

Waar en wanneer? Van maandag 4 tot en met vrijdag 8 september, van 10 tot en met 12 uur.

In de hoofdbib in de Lindendreef.

Schoolboxen Vaak wordt er in heel de school of in een bepaalde afdeling rond en bepaald thema gewerkt.

Vanaf september kan men in de bibliotheek een schoolbox bestellen. Zo’n box is een verzameling van boeken en/of audiovisuele media rond één bepaald thema. Aanvragen kunnen gebeu-

ren via het e-loket van de bib, op de website van de stad.

Accordeonconcert op 26 september In september wordt “25 jaar bib” gevierd met een gratis accordeonconcert door Rebecca Stradiot.

Op 26 september brengt zij met haar diatonische accordeon een gevarieerd muzikaal programma onder de naam “Alegria y Saudade”, wat staat voor pure melancholie en ware levensvreugd. Het programma is een reis langs vergeten genres én een ontdekking van nieuwe muziek en de vele mogelijkheden die haar bijzonder rijk instrument biedt. Daarbij zal je soms vergeten dat je maar één instrument hoort. Het wordt een programma dat de verbeelding prikkelt, een programma gevuld met warmte en intimiteit. Een muzikale reis ook met pittige teksten en anekdotes. Stradiot was al te zien in CC De Warande en binnenkort staat ze op Zuiderzinnen in Antwerpen. Maar in september kunt u haar dus ook in onze bib aanschouwen.

Omdat ook de Academie voor Muziek en Woord De Noorderkempen 25 jaar bestaat, werden zij uitgenodigd om het voorprogramma te verzor-

gen. Hun accordeonklas zal de avond openen om 19 uur. Er zijn uitnodigingskaarten beschikbaar aan de balie. Wie wil kan er versturen naar vrienden of familieleden. Verras hen of verras jezelf door het talent van Rebecca Stradiot en de accordeonklas.

35

HOOGSTRATEN

15 tot 18 september 2006

Hoogstraten in Groenten & Bloemen HOOGSTRATEN - Ontstaan in 1999, naar aanleiding van de opening van het gerestaureerde Begijnhof, is ‘Groenten en Bloemen’ al aan haar 8ste editie gekomen! Van meet af aan was het duidelijk dat men een succesformule had uitgedokterd. Kijken en wandelen langs de breedste winkelstraat van de Kempen, waar dan over een lengte van liefst 1 km verschillende gevels, gebouwen en stoepen versierd worden met groenten-, fruit-, en bloemencreaties. In totaal gaat het dit jaar om 110 stukken, waaronder 40 grote composities. Soms zijn het figuratieve voorstellingen, maar meestal werkt ontwerper Etienne Van Nijen eerder abstract, met allerlei geometrische figuren. Een programmaboekje kan je ophalen in het Toeristisch Infokantoor en bij verschil-

Groenten en bloemen HOOGSTRATEN - De organisatie van Groenten en Bloemen is niet denkbaar zonder de hulp van vele vrijwilligers. Informatieavonden hiervoor zijn voorzien in de kantine van de Veiling Hoogstraten op woensdag 30 augustus en maandag 4 september telkens om 19.30 uur. Je kunt je naam ook opgeven via toerisme@hoogstraten.be

lende winkeliers. De tentoonstelling wordt geopend op vrijdagavond 15 september en loopt tot maandag 18 september. Op zondag wordt de Vrijheid tussen 12.30 en 19 uur verkeersvrij gemaakt.

Dan is er ook muzikale animatie voorAl 8 jaar op rij weet zien, onder meer door ken. de fanfares uit de gemeente. En Hoogstraten zou Hoogstraten niet zijn als onze aardbeien niet in de kijker zouden staan. Aan het stadhuis zal dus ook dit jaar weer een aardbeienkraam staan, waar je terecht kan voor verse aardbeien, aardbeienwijn of aardbeienlikeur.

Gezien de grote afmetingen van de groente- en bloemencreaties, wordt meestal gebruik gemaakt van metalen frames. Die worden naar jaarlijkse gewoonte gemaakt door de technische diensten van de stad. Een deel wordt ook herbruikt. Daarna is het aan de ruim 100 bloemschikkers om het ontwerp uit te voeren. Een immense klus, die een dag of 5 in beslag neemt. Veiling Hoogstraten stelt daarvoor ook nu weer een grote hal en ver-

Zondag 10 september - Open Monumentendag Tijdens Open Monumentendag, met als centrale thema ‘import en export’, staan dit jaar vier Hoogstraatse monumenten in de kijker.

Op het Begijnhof is het “Open ramendag” en kan u, tijdens uw wandeling langs de woningen, kennis maken met de verhalen van de “Vrouwen van het hof”. Meer dan de helft van de vrouwen die er woonden waren afkomstig uit Nederland. U leest er anekdotes van enkele van de 2730 begijnen die er woonden: van vroom tot ondeugend en opstandig, alle facetten uit het leven van de begijnen komen er aan bod.

Het stedelijk museum schenkt aandacht aan de recente restauratie, met foto’s van voor en na de werken.

De St.-Catharinakerk is tussen 13 uur en 17 uur geopend. Dit pareltje van hooggotiek werd gebouwd met talrijke geïmporteerde materialen: steen en kalk uit Mechelen en Breda, hout, kalk en witte steen uit Bergen-op-Zoom en Dordrecht; leien uit de Franse groeve Martin Fosse, enz.

En natuurlijk brengt u ook een bezoek aan onze twee gerestaureerde watermolens. In de Laermolen kan u terecht van 14 uur tot 16 uur en de watermolen in Meersel-Dreef is te bezichtigen van 10 uur tot 17 uur.

het publiek ‘Groenten & Bloemen’ te sma-

schillende koelcellen ter beschikking. De praktische coördinatie staat onder leiding van Louis Geerts en zijn stedelijke groendienst.

Het wandelparcours voert je natuurlijk ook dwars door de Vrijheid, onze winkelstraat. Al enige jaren koppelen de winkeliers hun Herfstopendeur aan het Groenten en Bloemenweekend en dat is ook nu weer zo. Zij beginnen er vrijdag al aan, want dan zijn de winkels open tot 21 uur! Bovendien verrassen zij hun bezoekers ook met een smakelijke traktatie. De Groenten- en Bloemententoonstelling brengt vast weer heel wat nieuwe mensen naar hier, die zo ook onze mooie winkels beter leren kennen.

14de Streektheatertournee HOOGSTRATEN - Op zondag 3 september spelen achtereenvolgens ‘Het Heidebloempje’, ‘Crab’, ‘De Lepe Hoek’ en ‘Voor god en den evenmensch’. De toegang is gratis, maar waar moet u zijn? In De Zuuten Bek (De Mosten) om 14 uur, in Jeugdhuis ZigZag (Merksplas) om 15 uur, in Spiegeltent Sanseveria (Sint-Jozef Rijkevorsel) om 16 uur, in De Gelmel om 17 uur of bij De Lepe Hoek (Karel Boomstraat 29) zelf om 18 uur.

De laatste twee zijn in Hoogstraten, maar als u dit blad leest, wist u dat wel.

Laermolen Gedurende het ganse jaar kan men de Laermolen ‘in werking’ bezoeken, elke tweede en vierde zondag van de maand van 14 uur tot 16 uur en de daarop volgende dinsdagen van 19.30 uur tot 21.30 uur, aan de Molenstraat in Hoogstraten. Organisatie: vzw De Laermolen.

36

MEER

Boerenmarkt sluit Meers marktseizoen af De veertiende jaargang van de Meerse Markt is er één om in te lijsten: schitterend weer, een recordaantal standhouders en een massa tevreden bezoekers. Het is ronduit hartverwarmend om te zien hoe het marktcomité met een kleine groep hardwerkende mensen er met beperkte middelen telkens weer in slaagt om een mooi marktaanbod samen te stellen. De Meerse Markt lijkt voorgoed gelanceerd om ons nog vele zomers te amuseren.

Maar het mooie liedje is alweer bijna uit en met de Boerenmarkt van zondag 3 september wordt het marktseizoen traditioneel gesloten. De Landelijke Gilde is de drijvende kracht achter deze laatste markt en dat biedt stevige garanties dat de liefhebbers van groenten, fruit, vlees, zuivelproducten, enz… uitgebreid aan hun trekken komen. Geruggesteund door de Aardbeikring, met om 11 uur de prijsuitreiking van de ballonwedstrijd voor kinderen, door de Meerse Bloemenvrienden, met zelfgemaakte bloemenstukjes en door de Ponyclub, met leuke ritjes voor de kleinsten, bepaalt de Landelijke Gilde voor een groot stuk het uitzicht van deze markt. Op het grasveld aan het klooster plaatst ze een grote tent voor de verkoop van drank en spijs en daarnaast biedt ze flink wat animatie aan: ambachten, imkers, Radio Valencia, fanfare- en boerenkapelmuziek, volksdansen, vendelen, roffelen, paardenmelk, kruiden, de Chaamse Hoen, een springkasteel, enz…

The Presley Brothers MEER – Vrolijke gezichten en steeds veel te beleven: dat is Meermarkt. De bier-, wijn- en eetmarkt van augustus deed deze naam weer alle eer aan. (ma) Aan de Donckstraat en de kloosterdreef blijven natuurlijk de gratis standplaatsen beschikbaar voor iedereen die iets wil komen verkopen of ruilen. De markt loopt van 9 uur tot 12.30 uur, maar wie een goede plaats wil, komt best wat vroeger.

Topvoetbal op Maxburg

Voor meer informatie over deze Boerenmarkt, kan u terecht bij Jan Van Dun (03/3158451) of Jan Dufraing (03/3158680). Of u kunt eens kijken op de eigen website www.meermarkt.be waar heel wat informatie te vinden is.

De nieuwe Honda Versamow®-techniek De eerste 4 in 1 grasmaaier kan: 1. Vangen 2. Uitwerpen 3. Mulchen 4. Bladversnipperen

MEER – Terwijl het Belgisch voetbal donkere tijden beleeft, hebben ze er op Maxburg wat op gevonden. Om meer creativiteit in het spel te brengen kunnen voetballers en niet-voetballers (je ziet trouwens nauwelijks het verschil) oefenen op dit live-sjottersbaktornooi. Uitkijken waar ze volgend jaar weer mee uitpakken tijdens de Heifeesten. (ma)

37

MEER

Vlooienmarkt van Sinte-Rosalia MEER - Brassband en Percussie-ensemble Sinte-Rosalia hebben het nieuwe werkjaar ingezet met een uitstap naar Meersel-Dreef. Dirigent Bart Van Ossel en instructeur Fons Van Aert lieten verstaan dat zij van het volgende seizoen opnieuw iets moois willen maken.

In september wordt eerst de koningsschieting van de kleine kruisboog muzikaal omkaderd. Dat evenement vindt zaterdag 9 september plaats.

Zondag 17 september stapt de muziekvereniging op in Hoogstraten ter gelegenheid van de manifestatie “Hoogstraten in groenten- en bloemenpracht”. Ook de fanfares uit de andere kerkdorpen zijn dan te zien en te beluisteren.

Einde september is er dan de vlooienmarkt: een belangrijke activiteit voor de penningmeester.

Zaterdag 23 en zondag 24 september staat de zaal Voor Kunst en Volk (Meerseweg 3) vol met allerlei oude spullen. De speurders van SinteRosalia zijn er weer in geslaagd een aantal merkwaardige stukken bijeen te brengen, naast een hele reeks van grote en kleine spullen: landbouwalaam, meubels, fietsen, luchters, boeken, platen, kleine snuisterijen… Iedereen vindt er allicht wel iets waarvan hij of zij zegt “dat kan ik eigenlijk nog wel gebruiken” of “dat is nog iets plezants”… en dat dan voor waarschijnlijk een beetje geld.

Zaterdag van 13.30 uur tot 17.30 uur en zondag van 10 uur tot 12 uur kunnen de voorwerpen bezichtigd worden en wordt een hele reeks geprijsde artikelen al te koop aangeboden. De eigenlijke verkoop per opbod start zondag om 13.30 uur.

Als u nog meer informatie wilt of als u nog zaken heeft staan waar u toch niets meer mee doet, neem dan contact op met Ad Godrie (03 315 04 70) of Wim van Mook (03 315 09 96).

Muziekfeesten MEER - Op zaterdag 16 september richt fanfare ‘De Eendracht’ in de parochiezaal aan de Donckstraat weer haar jaarlijkse muziekfeesten in. Ook dit jaar hebben weer heel wat muziekverenigingen uit de streek hun deelname bevestigd zodat opnieuw een schitterend programma kan worden voorgeschoteld. De aanvang van de concerten is voorzien om 14.15 uur. Hieronder vindt u het programma, waarin u vast en zeker uw gading zult vinden: 14.15 uur: Kon. Accordeonclub ‘De Harmonikavrienden’ - Arendonk 15.00 uur: Accordeonorkest ‘De Verenigde Vrienden’ - Kasterlee 16.00 uur: Kon. Brass Band ‘Condor’ - Sint-Jozef-Rijkevorsel 17.00 uur: Accordeonclub ‘De Vrije Kunst’ Beerse 18.00 uur: Kon. Fanfare ‘Vreugd in Deugd’ Lichtaart 19.00 uur: Kon. Fanfare ‘De Heidegalm’ Schoonbroek 20.00 uur: Kon. Harmonie ‘Sinte Cecilia’ Schoten Iedereen is welkom op deze muziekfeesten. De inkom is gratis.

Verder worden de muzikanten van ‘De Eendracht’ nog verwacht voor een concert op de laatste Meerse markt van het seizoen, namelijk de Boerenmarkt van zondag 3 september. Ook op het muziekfestival van zondag 24 september bij de Kon. Harmonie ‘De Kunstvrienden’ in Merksplas zal de fanfare een optreden verzorgen. (ma)

Vier generaties

MEER – Oma Quirynen-Adriaensen met dochter Magda, kleindochter Brendy en achterkleindochter Aukje.

38

Reddersweekend MEER – Elk jaar organiseert de vzw Hoogstraatse Reddersclub een ‘reddersweekend’ in het recreatiedomein De Mosten. Het is de bedoeling dat de bezoekers kunnen kennismaken met deze vereniging en haar werking. De aandacht gaat vooral naar de jongere bezoeker, misschien een toekomstige redder.

Vanaf het begin in 1991 is de oefening ‘auto-tewater’ een belangrijke publiekstrekker. Zondag 17 september krijgt iedereen de kans (10-13 uur en 14-17 uur) om eens met een auto in het water te rijden. Dit gebeurt volledig onder toezicht van de redders en onder begeleiding van enkele duikerredders. Het is wel wenselijk dat de deelnemers zich vooraf inschrijven via hrc-info@skynet.be Het hele gebeuren wordt mede ondersteund door de Vlaamse Reddingscentrale en het stadsbestuur die maximaal helpen.

Zaterdag 16 september kunnen de bezoekers genieten van een simulatiewedstrijd (13-17 uur).

Een vrij nieuw onderwerp voor de Hoogstraatse Reddersclub, zelfs in België, een eerste keer georganiseerd door deze club naar het voorbeeld van de Nederlandse Ehad-wedstrijden (Eerste hulp aan drenkelingen). Het is de bedoeling dat teams van vier redders een situatie oplossen met de kennis en ervaring die ze hebben. Er worden ploegen uit binnen- en buitenland verwacht.

De Hoogstraatse redders zijn vrijwilligers die de humanitaire, technische en sportieve aspecten van het reddend zwemmen aanleren. Men leert hoe je een ander in nood kan redden. De reddersclub biedt jongeren en volwassenen een ideale gelegenheid om zich voor te bereiden op een Bloso-cursus Hoger Redder. Met dit diploma kan men dan tewerkgesteld worden als redder in een vakantiejob, als interim- of voltijdse redder.

Iedereen die minstens 100 meter veilig kan zwemmen is welkom in de reddingsclub: kinderen van 10 à 12 jaar tot volwassenen en ook senioren. De verschillende groepen krijgen ieder afzonderlijk les. De zwemtrainingen gaan door in het gemeentelijk zwembad van Beerse. Het lidgeld bedraagt 55 euro per jaar (verzekering, trainingen, tijdschrift, … inbegrepen).

Tijdens het reddersweekend in de Mosten op zaterdag 16 en zondag 17 september kan men nog meer informatie bekomen aan de infostand van de vereniging tussen 10 en 17 uur.

MEER

Valencia Schutters MEER - Om het 38-jarig bestaan te vieren organiseert de gezelligste voetbalploeg uit Meer weer van alles en nog wat. Na opnieuw de koppen bij mekaar gestoken te hebben en de nodige uurtjes bezig geweest zijn met vergaderen gaan we dit jaar de 3e editie van het schuttersweekend tegemoet gaan.

Stiletto Zo pakken we op zaterdag 23 september uit met de alomgekende groep Stiletto. De harde kern van deze groep (Jack Nobelen, Jan Verheijen en Carla Bouwhuis) is sinds 1992 volop bezig met optreden onder deze naam. In februari 2000 vervoegt Stefan Verstraeten zich als drummer en sinds 2004 neemt Heidi De Batselier de leadzang voor zich. De sfeer zit goed, dat straalt eraf van het podium en dat weten ze goed over te brengen op het publiek. Stiletto is een coverband met een zodanig gekozen repertoire dat er meestal wel voor iedereen iets tussen zit. Ik noem als voorbeeld twee uitersten: Ironic (Alanis Morrissette tegenover Enter Sandman (Metallica). Daarnaast worden de covers in een typisch Stiletto-jasje gestoken en dat betekent: vol energie, vol passie, vol ballen (mede dankzij de fantastische mixer en de adembenemende lichtshow van Hans) en deze ingrediënten leiden tot maar één ding ... ambiance vollen bak! Die ambiance hebben ze al op verschillende locaties mogen verzorgen. Ik noem festivals en parkfeesten, Gentse feesten, kermissen, bruiloften, motortreffens en voorprogramma van o.a. Golden Earring, The Scene, De Kreuners, enz....

Als je niet van goede muziek houdt, niet van sfeer en gezelligheid en ook niet graag naar mooie vrouwen kijkt, of naar een band die alles geeft op podium, dan moet je zeker niet naar een optreden van Stiletto komen kijken. Support act Deejay Willy - www.stilettorockband.be Kaarten verkrijgbaar in v.v.k. aan 5€ in Meer (HoekskeKBC-Mick Shop-Eural) - 8€ aan de kassa. Place to be: de feesttent gelegen aan de Oude Meerleseweg in Meer. Deuren open om 20 uur.

Kruiwagenkoers Op zondagmiddag 24 september organiseren wij een onvervalste kruiwagenkoers met een parkoers dat we aanleggen met de nodige hindernissen, proeven en obstakels. Ploegen van vier personen kunnen het hierbij tegen mekaar opnemen (5 euro inschrijving per ploeg). Inschrijven kan tot 13 uur ter plaatse en we beginnen om 13.30 uur. Ook vooraf inschrijven kan via e-mail roger.embrechts@telenet.be - KBC 733-324305483. Ploegnaam + verantwoordelijke vermelden.

Mooie prijzen te winnen.

Ook aan de allerkleinsten is gedacht. Zij kunnen zich uitleven op het springkasteel of in de grote zandbak. Het is zeker een uitstapje voor de ganse familie waard. Onze mensen zullen jullie met veel plezier bedienen met drank en eten aan schappelijke prijzen. Place to be: terrein gelegen aan de Oude Meerleseweg in Meer.

Info: http://www.freewebs.com/voetbalvalencia-meer/ Org. Voetbalploeg Valencia Schutters Meer.

www.totaalgarage.be

193

De Mosten MEER - Tijdens de warme maand juli waren er maar liefst 34319 betalende bezoekers in het recreatiecentrum De Mosten. Driemaal zoveel als in een normaal jaar. De voorlopige teller van 2006 staat nu op 43420 betalende bezoekers. Over gans 2005 waren er 40575 en in 2004 29088 personen.

Openingsuren: vanaf september is De Mosten geopend op woensdag, zaterdag en zondag, telkens van 10 tot 20 uur.

Schrijn- en timmerwerken

Karel JANSEN PVC RAMEN en DEUREN Wij leveren en plaatsen alle schrijn- en timmerwerk.

Daken, ramen, deuren, plafonds, binnendeuren.

Ve r k i e z i n g s d e b a t o p 6 s e p t e m b e r 20 u - zaal Pax

Hoogeind 49 2321 Hoogstraten-Meer Tel. 03/315 75 66

189

39

40

MEER

Groetjes Chiro Meer!

Dit jaar waren we op kamp in Okselaar – Zichem. Na enkele dagen vernamen we dat Yasmine Scherpenheuvel – Zichem uitdaagde via het tv-programma Fata Morgana. We droomden al een beetje om mee te kunnen doen. Op woensdagavond was het dan zover, er kwamen enkele mensen langs van Fata Morgana. Ze vroegen of we interesse hadden om mee te doen. Ze zochten 300 kinderen om een slaapliedje te zingen.

We hadden ‘ja’ gezegd, maar we begonnen wat te twijfelen. Want op zaterdag, dag van de opnames, hadden we de dagtocht gepland. In de loop van donderdag hadden we de knoop definitief doorgehakt. We gingen vrijdag op dagtocht en zaterdag naar Fata Morgana. Donderdagavond werden enkele leiders verwacht om de tekst en de melodie van het liedje te krijgen en om het reeds wat te oefenen op de kampplaats. Zaterdag was het zover. Ze kwamen ons halen met enkele busjes en vervoerden ons naar Scherpenheuvel.

Bij de generale repetitie zorgden we voor de nodige sfeer. Na de lunchpauze trokken we onder politiebegeleiding naar de plaats van gebeuren.

Daar werden we eerst in een plaatselijk centrum gestuurd omdat daar de telling plaats vond. Even later was het hoogtepunt van de dag aangebroken. We gingen naar het podium waarop we ons mochten installeren om het liedje te zingen. We zongen het slaapliedje onder goedkeurend oog van Yasmine, Sergio en Geena Lisa. Daarna hoorden we dat het aantal kinderen meer dan 500 bedroeg, dus deze ster was binnen mede dankzij de zangtalenten van de jongenschiro uit Meer! Om de dag volledig af te sluiten hebben we nog een groepsfoto getrokken bij een Fata Morganabus.

Groepsfoto na het Fata Morgana-avontuur.

De kampkoks met v.l.n.r. Cis Vinckx, Marie Van Aperen, Marie Timmermans, Caroline Vorsselmans en Herman Snoeys. Niet op de foto: An Martens.

Chirojongens deden het met de fiets

MEER – .... en dan bedoelen we: op kamp gaan. Voor een fietstochtje tot Zichem staan deze gasten niet stil. Ze zijn ondertussen al lang terug en kijken al uit naar het kamp van volgend jaar in Ciney. Ook dan zullen ze pogen de kampplaats per fiets te bereiken. Dat staat nu al vast. (ma) 41

MEER

Grondige vernieuwing van parochiezaal MEERLE – Al enkele jaren ijvert het zaalcomité van onze parochiezaal ervoor om de zaal aan te passen aan de noden van de tijd. Het mag gezegd worden, ze hebben goed werk geleverd. De voorbije jaren werd de dakbedekking vernieuwd, de keuken kreeg een grondige opknapbeurt met eigentijdse uitrusting, verwarming en elektriciteit werden gemoderniseerd. Tafels, podium, gordijnen, houten wanden.… alles vernieuwd of grondig opgeknapt. Wat tot hiertoe overbleef was het sanitair en dat is er niet echt goed aan toe. Tijdens de algemene vergadering lag dan ook een plan voor om dit aan te pakken. Men dacht aan een grondige opknapbeurt van het bestaande sanitair blok. Maar dat ging voorbij aan enkele terechte vragen zoals de scheiding van de toiletten voor vrouwen en mannen en een goed toegankelijk toilet voor andersvaliden. Om aan die verzuchtingen te kunnen tegemoetkomen, was een totaal nieuw concept nodig, dat veel ingrijpender is dan de gepland verfraaiing.

Een aantal mensen bood aan een ‘bouwcomité’ te vormen om hierover na te denken en met enkele voorstellen te komen. Zij broedden samen een totaal nieuw concept uit. De huidige vestiaire verdwijnt en de ruimte wordt ingenomen voor nieuwe damestoiletten, de huidige toiletten worden herentoiletten. Centraal tussen beiden komt een ruim toilet voor andersvaliden dat direct vanuit de zaal toegankelijk is. Naast de huidige inkom wordt een gelijkaardig volume tegen de zaal aangebouwd voor een nieuwe vestiaire.

Daarvoor wordt een van de grote ramen opgeofferd. Omdat men op dat ogenblik toch met ingrijpende verbouwingen bezig zal zijn, stelt het comité voor in een keer de ramen te vervangen door nieuwe met dubbel glas.

Natte parkfeesten MEERLE – Het buurtcomité van de Dalwijk had beter verdiend. Tijdens de alleerste Meerlese Parkfeesten viel het water met bakken uit de hemel. Toch waren nog heel wat Meerlenaars naar het speelpark in de Heimeulenstraat gekomen om de beroemdste Meerlese rockgroep ‘Peter en z’n Botsotto’s’ aan het werk te zien. De organisatoren hadden er alles aan gedaan om de muzikanten en feestvierders droog te houden, al lukte dat niet helemaal. Maar de Peter en z’n muzikanten gaven zoals altijd het beste van zichzelf en samen met de nodige dranken zorgden ze voor een heel eigen sfeer. Je werd er zowel van buiten als van binnen goed nat van. Zo zal deze eerste editie meteen voor altijd in de herinnering blijven hangen. (jaf)

42

Het bouwcomité maakte tegelijk met de plannen een degelijke budgetberekening. De hele operatie zal ca. 50.000 euro kosten. Geld dat het zaalbestuur niet heeft. Maar ook daar heeft het bouwcomité een voorstel voor. Zij willen het geld lenen, zoveel mogelijk renteloos van de Meerlese verenigingen en van particulieren die het dorps- en parochieleven goed gezind zijn, de rest van de bank. Voor de terugbetaling van deze leningen grijpen ze terug naar het verleden: het geld moet komen van activiteiten die speciaal hiervoor worden ingericht, zoals vroeger de ‘Aardbeifeesten’. Die werden ingericht om de bouw van de huidige zaal te financieren. Deze activiteiten hebben niets van doen met de gewone

jaarlijkse kaartavonden of fietstochten die dienen om de gewone werking te ondersteunen. Nu kan de terugbetaling van de leningen ook gebeuren door de gebruiksprijzen en de prijzen van de consumpties drastisch op te trekken, maar dat is natuurlijk een maatregel die heel wat minder sociaal is. Liever opteert men voor de solidariteit, voor activiteiten waar heel de dorpsgemeenschap bij betrokken kan worden.

De plannen werden door de algemene vergadering goedgekeurd en meteen werd een feestcomité opgericht om de speciale activiteiten uit te denken en op de rails te zetten. En de eerste komt er meteen aan: op zaterdag 16 september volgt het eerste ‘Nakermisbal’ . Een echt bal met muziek en dansgelegenheid voor jong en oud. Maak je liever een praatje? Dat kan, de muziek zal niet alles overstemmen.

Het feestcomité heeft nog meer plannen. In het voorjaar mag je een heel feestweekend verwachten met een ‘Golden Oldiesparty’ en een ‘Schlagerfestival’. In de zomer wordt de draad van de ‘Aardbeifeesten’ terug opgepikt. Een groot dorpsspel voor alle verenigingen. Elk jaar wordt een vereniging gevraagd de organisatie hiervan op zich te nemen. Het gebuurte ‘Heimeulenstraat’ heeft de eerste editie alvast voor zich genomen.

Je hoort en leest er in deze kolommen zeker nog meer over.

Ondertussen zijn de nodige toelatingen gevraagd en bekomen en kunnen de werken starten. Vanaf de tweede week van november begint men eraan, de volgende weken is er immers weinig activiteit in de zaal. Na de kerst- en nieuwjaarsperiode gaat men voort met de afwerking. Begin februari moet alles klaar zijn. Wij vinden het een puik werk en zijn heel benieuwd naar het resultaat. (jaf)

MEERLE

Watergevecht MEERLE – De chiro uit het West-Vlaamse Aalbeke was de laatste week van juli op kamp in de chirolokalen van Meerle. De aspiranten werden door de leidingsploeg uitgedaagd om een spectaculair evenement in het dorp te organiseren als afsluiter. Er werd gekozen voor een waterballonnengevecht en de inwoners van Meerle werden uitgenodigd om mee te doen. Een vijftigtal personen, waaronder veel jongeren, gingen op de oproep in en kwamen met emmers en waterpistolen naar het plein achter de school. De deelnemers werden in twee groepen ingedeeld en nadat de brandweer een schuimtapijt had gemaakt, kon het gevecht beginnen. Een geslaagde manier om af te koelen bij de warme temperaturen van toen. (RvdA)

Bushalte

foto: Ton Wiggenraad

MEERLE - De bushalte aan de Heimeulenstraat ter hoogte van nummer 38 zal worden verplaatst naar de Mgr. Eestermansstraat waar een schuilhuisje komt met twee fietsenstallingbeugels.

Fietsen voor de zaal MEERLE – Onze parochiezaal ligt ons na aan het hart, ze biedt immers een thuis voor vele verenigingen en de gedroomde locatie voor tal van activiteiten die leven brengen in het dorpsleven.

Nu, zo’n zaal op orde en in goede staat houden kost een cent. Om niet alles op de gebruikers te moeten verhalen, organiseert het bestuur elke jaar wel een aantal leuke activiteiten om de kas een beetje te spijzen.

Zoals op zondag 3 september. Dan houden ze weer de traditionele fietsdag ten voordele van de parochiezaal van Meerle. Van 13 uur tot 14 uur kan je inschrijven voor een tocht van naar keuze: 25 km of 50 km, af te leggen op eigen tempo.

Onderweg krijg je een verfrissing en versnapering aangeboden. Meedoen kost slechts 1 euro.

Onder de deelnemers worden daarenboven een 20-tal aanwezigheidsprijzen verloot: trekking rond 17.30 uur. Na het fietsen kan je nog lekkere pannenkoeken eten of iets drinken.

Om 17 uur wordt de uitslag bekendgemaakt en volgt de prijsuitreiking van de 5de vakantie-foto-fiets-zoektocht. Fiets mee of kom iets drinken, je doet er tegelijk een goed werk mee.

Voor meer inlichtingen kan men steeds terecht bij Jos Van Bavel, Heimeulenstraat 41, Meerle, tel. 03/315.92.09 – e-mail Jos-van-bavel@skynet.be (jaf)

43

WORTEL

Vier generaties

WORTEL – Louisa Voeten (90 jaar) uit Meerle werd op 18 april de trotse overgrootmoeder van Kaat Van Deun uit Wortel. Hiermee was er meteen ook een viergeslacht.

Annie Huybrechts (55 jaar) uit Loenhout is de grootmoeder en Tine Eggers (31 jaar) uit Wortel de kersverse mama.

Mountain bike parcour MERKSPLAS/WORTEL - Op vrijdag 8 september wordt de kolonieroute’ officieel geopend en ingereden door Ludo Dierckxsens. Iedereen is welkom. Start is voorzien om 19 uur aan de sporthal van Merksplas. Deelname is gratis. De eerste 250 deelnemers krijgen een aandenken.

Er is de mogelijkheid om 29 km of 43 km te rijden. Na afloop zijn er voor iedereen drie gratis drankjes voorzien.

De ‘kolonieroute’ ligt in het hartje van de Noorderkempen. Ze ontleent haar naam aan de twee prachtige gebieden waar ze doorloopt: Merksplas en Wortel Kolonie. Tot in 1993 werden hier landlopers gehuisvest. Met de afschaffing van de wet op de landloperij verdwenen zij uit beeld. Nu nemen de strafinrichtingen een bijzonder plaats in.

Het mountainbikeparcours loopt in twee lussen over het grondgebied van Merksplas en Wortel (Hoogstraten). Door de variatie in het parcours biedt ze voor elke mountainbiker wat wils.

Rode route (28,8 km): Vanuit de sporthal in

Fototentoonstelling WORTEL - Fotogroep Plata, Breda (NL) en fotogroep ‘t Slot, Wortel (B) exposeren van 9 september - 6 oktober in De Nieuwe Veste, Molenstraat 6, Breda en van 27 oktober - 26 november in cultuurcentrum “De Warande”, Warandestraat 42, Turnhout.

De geëxposeerde beelden geven de verschillende visies weer op het gezamenlijke thema: “Kijken met je ogen dicht / Zien met uw ogen toe”. Een ieder heeft notie genomen van het thema en iedereen heeft dat verwerkt op zijn eigen persoonlijke manier. Uitkomst: een unieke expositie, die recht doet aan het medium van Het Beeldende Licht…

Organisatie: fotogroep ‘t Slot en fotogroep Plata.

Met steun van De Warande, Turnhout (B) en De Nieuwe Veste, Breda (NL).

44

Foto: Ludo Van Deun

Merksplas aan het Hofeinde vertrekt je tocht naar het prachtig ‘Graafsbos’. Door een typisch Kempens weidelandschap, met hier en daar bos en houtkant, komen we op het domein van Merksplas Kolonie aan. Hier kan niet alleen de sportieve mountainbiker zijn hartje ophalen, maar is de omgeving ook een streling voor het oog. De tijd heeft hier eventjes stilgestaan.

Groene route (21,6 km): Na het vertrek aan het casino van Wortel-Kolonie rij je dadelijk door de prachtige omgeving van Bootjesven en WortelKolonie. Een afwisseling van authentieke dreven.

Landelijke en bosrijke paden sturen je verder over de wondermooie stille vlaktes.

De totale afstand van het parcours is 43 km. Ook de geoefende mountainbiker kan hier zijn hartje ophalen want de ‘Kolonieroute’ wordt ook verbonden (6,6 km) met de Haarlebeekroute (Beerse-Lille) (42 km) zodat er in totaal maar liefst 91 km mountainbikeroute is uitgewerkt.

Info: sportdienst Hoogstraten, tel. 03 340 19 51 - sport@hoogstraten.be

MINDERHOUT

GOUD IN MINDERHOUT

Juul De Loose en Julia Anthonissen “Waar het goed is, moet je blijven!”

Uit de Witherenweg is Juul niet weg te slaan! Geboren en getogen, een echte onvervalste Minderhoutenaar! Na hun huwelijk woonden Juul en Julia in bij zijn vader vlak naast basisschool “Scharrel” en in 1958 trokken ze enkele huizen verder waar ze nu nog altijd een gelukkig stel vormen.

“Ik zie zo geire m’n duivekot…!”

Ongelukkige val

Juul, zoon van Mon De Loose en Johanna Simons, werd geboren op 12 maart 1933. Vader Mon was een gekend dorpsfiguur en verdiende de kost als ambachtelijk klompenmaker en heel wat kinderen liepen in die tijd in zijn atelier langs voor dat ze de schoolpoort binnentraden. “Het was bij ons echt de zoete inval!” De kleuterschool bevond zich vlak naast de deur, dus geen probleem voor Juul om de juiste weg naar de nonnekens te vinden, later dan naar de jongensschool in de Schoolstraat. Eens deze periode achter de rug, was het gedaan met het zorgeloze luilekkerleventje en kwajongensstreken uithalen. Werken geblazen, zoals voor de meeste jongeren toendertijd. Zijn eerste job vond hij bij houtzagerij Druyts-Maes in Hoogstraten en gedurende twee jaar “zaagde” Juul daar dat het een lieve lust was.

De eigenaar gaf er de brui aan, het bedrijf werd opgedoekt en hop… op zoek naar ander werk.

Dat was er in die tijd niet zo moeilijk te vinden.

Bij stukadoor Jaak (Koobke) Onincx plakte en plaasterde hij daarna drie jaar, maar het afwisselende stempelen en werken was niet helemaal zijn cup of tea. Juul bleef in de bouw en degene die het meest betaalde kon op hem rekenen. Eén of twee frank per uur meer of minder maakte een groot verschil. Een Hoogstraatse aannemer betaalde goed en gedurende elf jaar bleef Juul een loyale werknemer. Een kersenhistorie bij een pastoor in de omgeving van Schilde waarbij enkele van zijn werkmakkers nogal uitbundig voor “spreeuw en merel” gespeeld hadden en Juul onrechtstreeks beschuldigd werd, deed hem verhuizen naar de steenbakkerijen Brimo in Rijkevorsel en Verhaert-Floren in Sint-Lenaarts. Onrecht kon hij niet verdragen! Daar is hij dan gebleven tot aan zijn pensioengerechtigde leeftijd in 1994. Een leven van werken met één grote hobby op de voorgrond: duiven melken!

“Op mijn 15de ben ik er mee begonnen. Links en rechts enkele vliegers gekregen en ik was als duivenmelker gelanceerd. Toch heb ik er altijd te weinig voor over gehad. Dit jaar effenaf slecht gespeeld en veel duiven achtergebleven!” Naast de dagelijkse job en het met de duiven spelen bleef er thuis ook nog werk aan de winkel. “Vele jaren heel wat aardbeien, augurken en bessen geplukt en dat bracht natuurlijk ook wat extra zaad in het bakje!”

Op Terbeek in Loenhout stonden vier huizen en in drie daarvan tapten ze bier! In een ervan runden Corneel Anthonissen en Johanna Smouts naast een boerderij ook zo’n drankhuis. Op 11 juni 1934 liet Julia daar haar eerste keelgeluidjes horen en groeide ze op samen met haar broer en twee zussen. Kleuter- en lagere school volgde ze vanzelfsprekend in Loenhout en daarna wachtte het werk thuis. In 1945 op elfjarige leeftijd werd zij het slachtoffer van een ernstig ongeval, een ongelukkige val van de zolder en terecht gekomen op een bak met flessen. Zware verwondingen aan de arm, wegens plaatsgebrek in het ziekenhuis (einde van de oorlog) onvoldoende verzorging en het koudvuur (versterven van het

weefsel) sloeg toe. Er restte maar één oplossing om erger te voorkomen: de arm amputeren!

Een harde klap voor een kind, maar Julia heeft er zich wonderwel moedig doorgeslagen en het huishoudelijk werk lost ze vindingrijk op en… breien kan ze als de beste. Juul en Julia leerden mekaar kennen in 1955 op Meer kermis en ze trouwden op 17 juli 1956.

“In de Witherenweg geboren en er altijd gewoond, waar het goed is, moet je blijven!” Samen kregen ze drie kinderen die goed hun plaats gevonden hebben in de maatschappij en met veel trots kunnen ze spreken over hun acht kleinkinderen (zeven jongens en één meisje).

Kermis MINDERHOUT – Programma: Donderdag 31 augustus. Papillon: uitbetaling spaarkas, dj Fast Food en Eat Pussy, ’t Withofke: uitbetaling spaarkas met dj Jefke - Vrijdag 1 september. Papillon: Kermisparty met DJ Alain, ’t Withofke: vrijgezellen te koop met dj Jefke, Tent fanfare: 1-TET en jiving sister Fanny - Zaterdag 2 september. Kinder-volksspelen in en rond het dorpsplein, Papillon: Two Degree en Catch-up, tevens ambiparty met DJ Alain, ’t Withofke: Temptation party met dj Jefke en Stef met cocktailbar, tent fanfare: jeugdbal met Soundbreaker en Steve

Schrijvers en Ben Bras - Zondag 3 september.

Papillon: Vrolijke vrienden / Low Budget muziek dj Toon en Stef, ’t Withofke: 14 uur luchtkasteel en grimeuse Dorien, dj Alain en special acts Mains - Maandag 4 september. Parochiezaal: volksspelen, inschrijven vanaf 12.30 uur en volksspelen bij ’t Withofke, Papillon, the Rising en het parochiecentrum waar ook de uitbetaling zal plaatsvinden. Papillon: Fast Forward en dj Toon en Stef en in ’t Withofke: Nonkel Ney’s rythme en blues band.

45

MINDERHOUT

Naar de Franse Alpen MINDERHOUT - Wielerclub Papillon trekt naar de Franse Alpen. Ze namen afscheid op zaterdag 8 juli van de vrouwtjes om een week te gaan fietsen in de Alpen.

Met tien deelnemers waarvan vier jongens voor de eerste keer. Voor Gert Hillen, Jan Braspenning, Patrick Van der Linden en Walter Martens is alles een nieuwe ervaring. Maar ze werden goed begeleid door Gust Michielsen, Marcel Van Dun, Patrick Bevers, Rudy Jansen, Dirk Van Bavel en Sus Michielsen. Normaal zouden ze met elf vertrekken, maar een val met sleutelbeenbreuk maakte voor Patrick Sprangers een einde aan de droom.

9 juli Na een nachtje rijden met twee busjes komen we aan in Les Ougiers (Venosc, vlak bij Bourg d’ Oisans) omstreeks 8.30uur na 975 km. Alles uitladen en de fietsen in orde maken voor onze eerste klim van Col D’Ornon. Een rit van 50 km waarvan 12 km klimmen tot een hoogte van 1367 meter. Voor de vier groentjes een eerste test of ze wel genoeg getraind zijn. Daarna een afdaling, terug naar Bourg d’ Oisans richting Alpe d’Huez voor een verkenning van de eerste twee bochten.

Dan weten we al wat er ons staat te wachten.

10 juli Om 8 uur een stevig ontbijt met gebakken eieren.

De fietsen in de bus en we rijden richting Col du Glandon waarvan we eerst de afdaling doen van 20 km tegen een snelheid van 60 à 70 km per uur.

Er wordt aan vrouw en kinderen gedacht. Dan de beklimming van Col de La Madeleine met een 7,7 % stijgingspercentage. In het dal is het bloedheet en na 1,5 uur klimmen, komen de eerste renners boven op een hoogte van 2000 meter. Een terrasje gedaan met ne grote cola (prijs zeggen we niet) en dan terug naar Col du Glandon zonder te trappen.

De beklimming van 20 km met de laatste drie km

46

een stijgingspercentage van 10%. Bij deze hitte voor iedereen een zware beklimming maar we hebben karakter. Boven hebben we nog genoten van de natuur en afgezien van de rit en dan naar ons hotel Au Bon Accueil gefietst waar we elke dag pasta krijgen. En niet één bord maar zoveel als ge wilt. We strekken onze benen op het terras en we kijken naar de tour die we kunnen volgen op een groot scherm.

Jarige Gust Michielsen hotel voor onze pasta, die we nodig hebben om terug op krachten te komen.

11 juli

13 juli

We vertrekken met de fiets naar Col de La Berarde vanuit ons hotel. Een rustig ritje van 27 km met een stijgingspercentage van 3 tot 10%. We hadden afgesproken dat iedereen samen moest blijven met zijn kamergenoot. Voor een paar jongens een hele opgave en voor sommige een rustdag.

Onderweg toch nog volop genoten van de prachtige natuur. Boven aangekomen staan we aan het einde van de wereld. Daar stopt de weg en we fietsen terug naar ons hotel. ’s Avonds gaan we nog een uitstapje doen in Bourg d’ Oisans.

Sommige beslissen, met het oog op morgen, om een rustdag in te lassen. Een paar jongens doen een uitstap. Met een kabelbaan vertrekkende vanaf ongeveer 700 m gaan we naar een hoogte van 3200 meter.Hier brengen we een bezoek aan een ijsgrot. Andere gaan nog wat fietsen en doen nog een keer de beklimming van de Col d’ Ornon.

12 juli Die dag drie beklimmingen waarvan de bekende Alpe d’Huez. Een berg die de Nederlanders goed ligt in de Tour de France. Een klim met 21 bochten en tussen 8 à 11,5 % stijgingspercentage. Bij deze klim ging iedereen voor een goede tijd. En de prestatie mag er best wezen. Boven op de top gaan we weer ne cola drinken en enkele gaan souvenirkes kopen voor de kinderen en vrouwkes. Van hieruit fietsen we Col de La Sarenne op, daarna een mooie afdaling richting Les Deux Alpes. Een bekend skioord en na 9 km klimmen komen we boven aan tussen de snowboarders die de sneeuw gaan opzoeken op een hoogte van bijna 3000 meter.

Genoeg geklommen voor vandaag en we rijden terug naar ons

14 juli De zwaarste dag. Om 5uur staat de haan van Frankrijk ons wakker te maken voor de rit van vier cols. Een paar jongens zijn zenuwachtig voor de rit waar ze al zolang van dromen. Om 6 uur vertrekken we met de fiets naar Col de Croix de Fer, een klim van 28 km op een hoogte van 2067 meter. Dan de afdaling van Col du Gladon van 20 km. Beklimming van Col du Telegraphe 12km, hoogte 1566m. 4 km dalen en dan de klim van Col du Galibier. 20 km klimmen waarvan de laatste 8 km rond de 10% stijgingspercentage. Op een hoogte van 2647 meter doen we een afdaling van 50 km naar de voet van Alpe d’Huez. We maken ons klaar voor de laatste zware inspanning van de dag. Nog 13 km klimmen naar de top van Alpe d’Huez. Die dag hebben we een rit gedaan van 210 km waarvan we 76 km hebben geklommen.

Later op de avond, na een verkwikkende douche en een stevige maaltijd, verrassen we Gust met taart. Hij is jarig vandaag, bovendien hangt hij eind dit jaar zijn schoofzak aan de haak.

15 juli Laatste dag. Na het ontbijt doet iedereen zijn keuze: rondje of beklimming. Er wordt wel afgesproken om samen te komen op een terras in Bourg d’Oisans, daar waar met een Leffe of Duvel wordt geklonken op een prachtige week, zonder defect, platte band of ongeval. Sus Michielsen krijgt van iedereen een schouderklop voor zijn goede begeleiding en verzorging van de renners.

We keren terug naar Minderhout met een pak ervaring en een hoop straffe verhalen. (M.S.)

MINDERHOUT

Kunstproject “Spiegelen” TURNHOUT / MINDERHOUT - Van zaterdag 9 september tot en met zondag 8 oktober vindt in het Nationaal Museum van de Speelkaart, Druivenstraat 18, Turnhout, het project “Spiegelen” plaats. Dertien kunstenaars, waarbij Margriet van der Ven uit Minderhout, hebben het thema concreet uitgewerkt en zijn ieder op eigen wijze de confrontatie aangegaan. Dit project laat de mogelijkheden zien van een artistieke en culturele cross-over tussen Tilburgse en Turnhoutse kunstenaars. De doelstelling van het project is ingegeven door de overtuiging, dat zowel Tilburg als Turnhout op velerlei manieren met elkaar zijn verbonden. En dat die verbondenheid zich zowel in overeenkomsten als verschillen kan demon-

Kapellekenswandeling streren. Het project is een initiatief van Stichting Kunstprojecten Tilburg en Keramiekatelier De Scherf VZW Turnhout.

Voor dit project richt Margriet kamertjes in waarvan de wanden, vloer en plafond in hun geheel worden “behangen” met bedrukte bladen, afdrukken van geëtste patronen. De wanden krijgen elk een zeer verschillend aanzien en dienen als achtergrond voor sorteringen. Uitgaande van haar persoonlijke voorgeschiedenis, die zich zowel in Tilburg als in Turnhout afspeelt, voert zij het thema “Spiegelen” op individuele basis uit.

Alle informatie over deze kunstenares vind je op haar website www.margrietvanderven.be

Margriet van der Ven

4x4 voor het goede doel MINDERHOUT - De tiende editie van de “4x4 voor het goede doel” van Rotary HoogstratenKempen gaat door op zaterdag 9 en zondag 10 september op de terreinen van Desta aan de Blauwbossen in Minderhout.

Naast de gewone ‘4x4’ met groen, rood en zwart circuit, was vorig jaar gestart met een 4x4 verkenningstocht in de Noorderkempen, waaraan, gespreid over zaterdag en zondag, zo’n 150 SUV’s (luxe jeeps) deelnamen. Dit jaar zal de verkenningstocht van zaterdag 9 september van 11 uur tot 16 uur speciaal worden ingericht ten behoeve van mindervaliden. Daarom zoeken wij deelnemers die bereid zijn per jeep een tweetal mindervaliden (eventueel met begeleider) mee te nemen voor de tocht die een 60-tal kilometer zal bedragen en gaat langs onverharde wegen in de Noorderkempen en over de grens in Nederland.

Een verkort circuit van ongeveer één uur wordt eveneens voorzien. Wij hopen zo een zalige dag te kunnen verzorgen voor een groot aantal mindervaliden. Van 18 uur tot 20 uur wordt de dag

in de grote tent feestelijk afgerond met een gratis optreden voor de deelnemers aan de activiteit.

De organisatie van de middag is in handen van de Rotary- en Rotaractclubs van Hoogstraten, in samenwerking met de vzw Markdal, een deelentiteit van vzw de As. De deelnameprijs voor zaterdag bedraagt € 35 per SUV en geeft ook de mogelijkheid om het 4x4-circuit op te gaan. De mindervaliden nemen uiteraard gratis deel aan alle activiteiten en krijgen bovendien elk twee gratis consumpties.

Deelnemers die zich met hun SUV willen inschrijven, kunnen zich aanmelden op het mailadres mathieu@vansweevelt.be of via fax op 014/451561 of door storting op rekening 4156058251-34 van Rotary Hoogstraten-Kempen.

Alle opbrengsten gaan integraal naar de goede doelen van de club. De opbrengsten worden dit jaar grotendeels aangewend voor het opvangtehuis Markdal (Merksplas) dat een dagcentrum voor gehandicapten zal bouwen in Hoogstraten.

MINDERHOUT - Tijdens het ganse jaar hebben de wandelaars via de KWB de gelegenheid om deel te nemen aan diverse wandelingen die opgenomen zijn in het KWB-wandelcriterium.

Ook de Kapellekenswandeling van de KWB op zondag 17 september maakt hier deel van uit.

Dit jaar heeft de KWB de eer om de provinciale wandeldag te organiseren. Op die dag zal je vele wandelaars door Minderhout en omgeving zien wandelen. Vanuit de parochiezaal kan men vanaf 8 uur gaan wandelen. De laatste inschrijving gebeurt om 14 uur.

Er zijn diverse wandelingen uitgestippeld. Wil je de wandeling combineren met een bezoek aan “Hoogstraten in groenten & bloemen”, dan kies je best voor 5 km. Deze afstand is uitermate geschikt voor rolstoelgebruikers en buggy’s. De wandeling van 10 km gaat richting Castelré waar de dorstigen halverwege iets kunnen nuttigen in café In Holland. Wie een langere afstand wil wandelen heeft de keuze tussen 15 km en 20 km. Deze wandelingen gaan langs de bossen, velden en landerijen van Wortel-kolonie. In het voormalige casino van Wortel-kolonie kan je verpozen. De opbrengst aldaar is voor de gehandicaptenvereniging De Slinger, de jeugdwerking van het Katholiek Verbond van Gehandicapten.

Welke afstand u ook kiest; u maakt zeker kennis met verborgen natuurplekjes in onze eigen omgeving.

Na de wandeling kan je in het parochiecentrum nog genieten van heerlijke pannenkoeken, een kopje verse soep, een fris of een warm drankje.

Alle wandelliefhebbers zijn welkom, wel of geen KWB-lid. Kom dus met uw gezin, uw buren of vrienden genieten van de Kapellekenswandeling! De deelnameprijs bedraagt slechts 1 €.

Kinderen –12 jaar mogen gratis deelnemen. Meer info: Fons Muësen, tel. 03/314.55.69.

Koers MINDERHOUT - Op zaterdag 23 september zullen er te Minderhout drie wielerwedstrijden in het WAOD-kader plaatsvinden. Om 13 uur wordt er vertrokken voor een afstand van 50 kilometer. De renners om 14.30 uur vertrekken voor een afstand van 55 kilometer terwijl de laatste groep die vertrekt om 16 uur een afstand van 60 kilometer voor de wielen geschoven krijgt. Alle formaliteiten en inschrijvingen vinden plaats in café Papillon, Minderhoutdorp 14.

47

MEERSEL-DREEF

Voorwoord Beste lezers van de dorpsrubriek Meersel-Dreef. Bij de voorbereiding van De Hoogstraatse Maand van augustus is er wat mis gelopen met m’n computer en bleef u verstoken van het dorpsnieuws. Bij deze gaan wij dat weer goed maken en krijgt u weer een uitvoerig verslag van de voorbije gebeurtenissen! (Thérèse Coppens)

Missieactie Reik Mij de Hand 30 jaar MEERSEL-DREEF/GALDER/STRIJBEEK – De actie “Reik Mij de Hand” bestaat dit jaar 30 jaar en is een actie voor de missionarissen van Meersel-Dreef, Galder en Strijbeek. Elk jaar weer is dit een waar dorpsfeest.

Het begin

Een concept dat nog steeds werkt

In 1976 toen Pater Piet van Dun vanuit Zaïre op verlof kwam besloot zijn broer Nil om samen met carnavalsvereniging ‘de Maerkratten’ een eenmalige actie op touw te zetten, om broer Piet een centje mee te kunnen geven naar Zaïre. Deze actie kreeg de naam “een Roos voor Zaïre”. In de voormiddag werden er bloemen verkocht aan de kerk in Meersel-Dreef en in Galder. In de namiddag werden er in de speeltuin van Meersel-Dreef volksspelen georganiseerd en iemand stelde wel 10 pony’s ter beschikking zodat alle kinderen een ritje konden maken.

Om deze middag op te vrolijken speelden de fanfare “Voor Eer en Deugd” en hofkapel ”De Bisams”, hun vrolijke deuntjes en de Vendeliers gaven een prachtige voorstelling. Vele vrijwilligers zorgden ervoor dat deze dag een enorm succes werd, zodat, wat als éénmalig was bedoeld, een jaarlijks terugkerend festijn zou worden, bekend tot in de wijde omgeving! De volgende jaren waren er drie missionarissen met verlof en veranderde de actie van naam, het werd “drie voor drie”. Namelijk 3 dorpen voor 3 missionarissen in 3 ontwikkelingslanden. Als datum koos men de derde zondag van september, zoals dat nu nog steeds het geval is. Aan de Belgische zijde werd de toenmalige dorpsraad gevraagd om mee te helpen, want er kwam heel wat werk bij kijken om van deze dag een succes te maken. In 1979 werd de naam, in overleg met Pater Crombez nogmaals gewijzigd. Ditmaal zou de actie ‘Reik Mij de Hand’ van start gaan en tot op dit ogenblik is deze naam nog steeds in gebruik. De Dreefse gemeenschap nam ook een groot deel van de werkzaamheden op zich. Via de verschillende verenigingen werden mensen gevraagd om te helpen en dit werd een groot succes. Vele helpende handen waar we op konden rekenen! De grensoverschrijdende actie was geboren. Meersel-Dreef telde toen 8 missionarissen en GalderStrijbeek 4 missionarissen. Vanaf 1978 tot 1983 is er zeer goed samengewerkt tussen enerzijds de carnavalvereniging en anderzijds de dorpsraad.

In 1981 werd in Meersel-Dreef “de grote rommelmarkt” geboren onder impuls van het echtpaar Piet en Koosje De Graaf-Oomen. Al gauw zou blijken dat dit een enorm succes zou worden en voor een grote opbrengst kon zorgen. In 1984 werd het voor de Dorpsraad van Meersel-Dreef een beetje teveel en in samenspraak met Pater Teuns werd een missiecomité opgericht dat samen met de carnavalvereniging zou verder werken aan de organisatie.

Nog steeds kunnen we rekenen op het belangeloos optreden van de fanfare “Voor Eer en Deugd” die de middag opent, en de verschillende muziekkapellen uit Nederland. Want jawel, er kwamen er meer en meer en algauw was het muziekprogramma een van de hoogtepunten van deze actie. Het muziekprogramma werd aan elkaar gepraat door respectievelijk Piet Rijnaarts, Kees van de Made en Jos Moelands. Deze laatste voert deze taak nog steeds uit met een grappige en sterke presentatie zodat het niet alleen mooi is om naar de muziek te luisteren, maar ook naar de presentatie ervan! Vanaf 1983 werd een zeer bijzondere hoofdprijs verloot: een mooie molen gemaakt door Jan Snoeys uit Galder en dit tot 1995, deze molen zorgde voor een ruime bijdrage van ongeveer 225 (toen nog ongeveer 9000 Bfr)! Nadien heeft hij dit overgedragen aan Nil van Dun, de stichter van deze hele actie. Nil heeft dit spijtig genoeg maar drie jaar kunnen doen. Door het wegvallen van Nil moesten wij op zoek naar een nieuwe hoofdprijs voor onze loterij, want niet iedereen kon zomaar een molen maken! We zochten en vonden een sponsor voor een nieuwe hoofdprijs: fietsenhandel van Boxel uit Galder. En tot op heden kunnen we elk jaar een mooie fiets verloten als hoofdprijs.

48

De opbrengst Er werden in de loop der jaren vele opbrengsten genoteerd, zodat de missionarissen steeds op een ruime bijdrage konden rekenen. Het topjaar was 1998... Toen haalden wij een recordopbrengst van 890.116 Bef of 22.000 €! Alleen al de rommelmarkt had toen een nettowinst van 726.685 Bef of 18.000 €! Het echtpaar De Graaf heeft hier, samen met hun hardwerkende ploeg, een waar wonder gecreëerd! Piet was vroeger ambachtelijk timmerman en heeft veel ruimte om de goederen op te slaan. Hij herstelt al wat stuk is en maakt zelf ook nog mooi meubilair om te verkopen, opbrengst uiteraard helemaal voor onze actie! Zijn vrouw Koosje maakt samen met enkele handige vrijwilligers alles schoon wat binnenkomt, alles wordt gesorteerd en geprijsd en in dozen gestopt tot de derde zondag van september, dan weet men niet wat men ziet…

Een mooie rommelmarkt binnen en buiten. Dit is dan, samen met het muziekprogramma, een grote trekpleister voor onze actiedag.

Opvolgers voor de rommelmarkt Maar spijtig genoeg worden ook mensen met een hart van goud ouder. Piet en Koosje hebben besloten en zeer zeker met pijn in het hart, om na dit jaar te stoppen met de rommelmarkt. Na 25 jaar inzet en hard werken gaan ze enkel nog maar genieten van een welverdiende rust en van elkaar.

Piet en Koosje, een simpel dankjewel is niet genoeg, jullie zouden een standbeeld moeten krijgen! Maar dat kunnen we denk ik niet waarma-

Piet en Koosje, buigen zich nog éénmaal over de vele dozen met spullen voor de rommelmarkt van het missiefeest. Daarna geven ze de vlag door aan Jef en Magda. Piet en Koosje, bedankt voor de vele jaren van inzet.

MEERSEL-DREEF ken, maar uit naam van alle missionarissen, het comité en de gemeenschap van Meersel-Dreef, Galder en Strijbeek willen wij u beiden danken uit het diepste van ons hart voor jullie grote en bodemloze inzet gedurende 25 jaar.

Gelukkig nemen twee sterk gemotiveerde mensen het roer van hen over, Jef en Magda GeertsSterkens zullen deze taak op hen nemen, waarvoor onze bijzonder hartelijke dank. Vanaf zondag 17 september kan je bij hen terecht met je (nog bruikbare) dingen die je kwijt wil, enkel op afspraak op het tel. nr. 03 315 72 65. Dus lieve mensen, zet het niet zo maar op hun stoep maar bel even van tevoren zodat ze weten wat en wanneer er iets gaat komen.

Het programma van dit jaar Dus onze rommelmarkt gaat ook dit jaar weer door op zaterdag 16 en zondag 17 september.

Telkens vanaf 10 uur, maar enkel buiten. Zondagmiddag ook binnen vanaf 13 uur. Uiteraard staat er nog veel meer op het programma. Het comité heeft weer erg zijn best gedaan om er een mooie dag van te maken. Het is dan ook voor de 30ste keer dat men deze actie organiseert. Wat staat er nog verder op het programma: zaterdag vanaf ’s middags start de bloemenverkoop aan de kerk. Zondag een hele dag plezier en festijn: tijdens de hoogmis van 10.30 uur zal ter ere van het 30-jarige bestaan van onze actie, bijzondere aandacht worden besteed aan arm en rijk, blank en zwart. Bloemenverkoop aan de kerk en rommelmarkt buiten vanaf 10 uur, binnen vanaf 13 uur. Grote lotenverkoop met als 1ste prijs een fiets - een mooie tombola - dit jaar met extra mooie prijzen en dan nog schminken, snoepkraam,

ballonwedstrijd en natuurlijk het grote buitenterras waar u kunt genieten van een heerlijke pannenkoek en een misschien nog betere Drevenier! De middag neemt een aanvang om 13 uur wanneer de burgemeesters van Hoogstraten en Alphen-Chaam respectievelijk de Nederlandse en Belgische vlaggen zullen hijsen, samen met Pater Luc die de vlag van Meersel-Dreef een ereplaats zal geven.

Het doel Pater Luc is een grote bezieler van deze actie, temeer daar hijzelf zeer lang als missionaris heeft gewerkt en dus als geen ander weet waar de noden het hoogst zijn. Er was een tijd dat onze dorpen samen 12 missionarissen telden, dit aantal is stelselmatig verminderd. Toch heeft het comité zich voorgenomen om zich te blijven inzetten voor de missionarissen, zelfs als er geen meer uit eigen streek zullen zijn. Nu hebben we enkel nog zuster Mit Geerts als missionaris, zij is op dit moment met verlof hier en we hopen haar te mogen ontmoeten op onze actiedag. Verder worden er nog enkele missionarissen en noord-zuid projecten gesteund waaronder een project in Lahore Pakistan onder impuls van Pater Luc.

Bushalte MEERSEL-DREEF - Aan de bushalte Nieuw Dreef komen er vijf fietsenstallingbeugels. Ook bij de bushalte aan Groot Eyssel 1 komt een schuilhuisje met drie fietsenstallingbeugels.

De vrijwilligers Tevens vind ik het hier zeker op zijn plaats om de vele helpende handen te danken voor hun vrijwillige en belangeloze inzet tijdens deze dagen. Er is veel hulp nodig bij de organisatie, van klaarzetten, tot weer afbreken en opkuisen en tot hiertoe hebben we steeds mogen rekenen op de hulp van vele, vele lieve mensen. Dankjewel daarvoor.

Ook onze sponsors willen wij in het bijzonder danken voor hun gulle bijdrage, elk jaar weer!

Nog even het comité bedanken voor hun inzet, al zeer vroeg in het jaar zetten ze zich in voor het goede verloop van deze dagen. Dit jaar is dit comité een beetje veranderd: ondergetekende heeft na 10 jaar voorzitterschap, afscheid genomen als voorzitster, om achter de schermen te gaan werken. De algemene coördinatie ligt nu in handen van Jef Van Boxel die samen met een hecht bestuur er zeer zeker weer een mooie dag van zal maken. Het enige wat ze nog nodig gaan hebben is veel helpende handen, hierbij doen we dan ook een oproep aan alle mensen die het goed voor hebben met onze missionarissen om u te melden als helper voor een van deze dagen, dit kan u doen op de hiernavolgende e-mailadressen of telefoonnummers. En natuurlijk veel bezoekers die geld in het laatje brengen. Dus allemaal van harte welkom zaterdag 16 september en zondag 17 september voor een mooie dag van “Reik mij de hand”.

Lisette Huybrechts-Thielemans, e-mailadressen en tel.nrs. jozef.van.boxel@skynet.be tel.03 315 72 47 & lisette.huybrechts@skynet.be tel.03 315 02 80 (Lisette Huybrechts, tv)

"% &)4 &ITNESSCENTRUM (OOGSTRATEN

• • •

• • •

Woensdag om 15u30 Enkele voor tieners tussen 10-16 jaar.

Bijna vol!!!!

49

MEERSEL-DREEF

Pater Jan Van Boxel 50-jaar priester MEERSEL-DREEF – Op zaterdag 5 augustus was het dag op dag vijftig jaar geleden dat pater Jan Van Boxel van de paters Kapucijnen van Meersel-Dreef, tot priester werd gewijd. Hij vierde dit met familie, vrienden, medebroeders en parochianen in de kloosterkerk, met een dankviering om 10.30 uur. De plechtige eucharistieviering werd opgeluisterd door het Mariazangkoor van Meersel-Dreef. Pater Jan Van Boxel werd geboren en getogen in Meersel-Dreef. Hij volgde onderwijs bij de paters Kapucijnen in Lommel, Aalst en Brugge om vervolgens als frater binnen te treden in Edingen. Na z’n theologische studies in Brugge en Izegem werd hij priester gewijd in Izegem op 5 augustus 1956. Bijna heel z’n leven reisde hij door het Vlaamse land als predikant.

Hij verbleef ondermeer in de kapucijnenkloosters van Izegem, Ieper en Edingen om in 1996 terug te keren naar Meersel-Dreef, waar hij onlangs voor een tweede termijn werd aangesteld

als gardiaan (overste) van het klooster. Zijn neef, pater Jozef Teuns, legde in z’n homilie de nadruk op het feit dat Meersel-Dreef en omgeving veel paters heeft voortgebracht. Waaronder pater Jan, een begenadigde spreker die in zijn leven ontelbare preken heeft verzorgd, tijdens vieringen en retraites voor scholen en religieuzen. Iets wat hij tot op heden op 77-jarige leeftijd, nog steeds met geestdrift doet.

Vanwege de parochiale verenigingen werd hij geprezen om zijn inzet, zijn gastvrijheid en zijn zachtaardigheid. Na de viering stond de fanfare hun proost aan de kerkdeur op te wachten voor een serenade. Daarna waren al de aanwezigen welkom op een receptie in de zaal naast het klooster, gevolgd door een eetmaal voor de genodigden in de refter van het klooster. Het werd een mooie dag waaraan pater Jan, zijn familie, vrienden en de parochiegemeenschap met vreugde aan mogen terug denken. (tv)

Pater Jan Van Boxel (midden) applaudisseert voor de serenade van de fanfare, die na de dankviering hun proost met muziek stonden op te wachten.

Dreefse Trip

MEERSEL-DREEF – Naar jaarlijkse gewoonte en dit al voor de vierde maal, vond op zaterdag 1 juli dit evenement plaats. Er was veel volk, ambiance, mooi weer, een mooie omgeving en alles was prima verzorgd! (tc) 50

Kristel Smeekens geselecteerd voor Eurosong for kids 2006 MEERSEL-DREEF – De dertienjarige Kristel Smeekens van Meersel-Dreef, deed in het verleden al enkele malen mee aan wedstrijden voor jeugdige artiesten. Zoals Talented Teenager in 2004 (deze heeft ze gewonnen) en Fame 2005 (hier heeft ze ook de finale bereikt). Ze blijkt getalenteerd want ze eindigde al verschillende malen bij de finalisten en ze blijft bezig.

Ze schreef zich daarom in voor Eurosong for kids, de zoektocht van Ketnet en tv Eén naar de artiest die ons land zal verdedigen tijdens het vierde Junior Eurosongfestival in Boekarest op 2 december. Ze moesten daarvoor o.a. zelf een liedje schrijven. Er waren 753 inzendingen en een jury koos er een 100-tal uit. Daar was ze bij en mocht ze deelnemen aan de regionale audities.

Ze haalde het tot de 30 besten en mocht daarom verschijnen voor de professionele jury die er de 10 beste zangers of groepjes uithaalde. Ze kon het niet geloven maar ze haalde het. Dit betekent dat ze nu maximaal begeleid zal worden naar de grote finale-shows toe. Die begeleiding bestaat o.a. uit een zangleraar, twee choreografes, een muziekproducer en een stylist. Het liedje dat ze zal brengen heet “Zal je ooit”, een liedje met een zuiders tintje, waarin ze veel gevoel legt.

Ondertussen ontmoette ze al de andere kandidaten, namen ze een gemeenschappelijk liedje op en gingen ze op kamp om de gepaste teamspirit te kweken. Dat op zich was al een heel avontuur.

Meer over dit alles kunt u vinden op de website van tv Eén, www.een.be met de link Eurosong for Kids. In september kunt u Kristel dan volgen op tv Eén, met de startshow op 10 september, de twee halve finales op 17 en 24 september en de grote finale vanuit de Grenslandhallen in Hasselt op 1 oktober. Bij de halve finale en de finale kunt u Kristel steunen door op haar te stemmen via sms of met de gewone telefoon. Kristel, veel succes en ga ervoor! En lezers STEM voor KRISTEL! (tv)

MEERSEL-DREEF

Kermis in het dorp MEERSEL-DREEF – Hoogdagen voor de Meersel-Dreveniers, elk jaar, weken van te voren, wordt er koortsachtig gewerkt, om toch maar met de mooiste groep voor de dag te komen. Naar gewoonte, wordt de kermis ingezet op zaterdag door onze fanfare “Voor Eer en Deugd”. De instrumenten worden gesmeerd (en natuurlijk ook de kelen). Op de tweede zondag van juli feestdag van de H. Quirinus, dit jaar op 9 juli, volgt dan een misviering, in de eeuwenoude kapel (op de goede afloop).

Rond de middag krijgen alle opa’s en oma’s traditiegetrouw bezoek van hun kinderen en kleinkinderen. Een gelegenheid om al je school- en jeugdvrienden nog ééns terug te zien op de foor.

Op maandag volgen dan de kinder- en volkspelen, waarbij de vijf gebuurten van Meersel-Dreef

met elkaar wedijveren om de éérste prijs! De uitslag was zo: 1 Meersel, 2 Heieinde, 3 Dreef-midden, 4 Geiteneinde, 5 Moleneinde. Op dinsdag is het dan de grote dag. De gebuurten verzinnen dan van alles, meestal met als thema een gebeurtenis uit het afgelopen jaar, om dit dan uit te beelden. Daarbij wordt geknutseld en gebouwd, de nodige kledij gemaakt of verzameld, wagens gemaakt enz. Hierbij kwam het Moleneinde als éérste uit de bus, met hun thema camping “molenzicht” (jammer genoeg is er geen foto van).

Tweede werd het Heieinde die uitpakte met de Chinese voetbalmaffia. Het Geiteinde had als thema, tv-rommelmarkt en werd daarmee derde.

Dreef-Midden werd vierde, ze gingen aan het golfen (met de nodige instructies erbij). Naast mij hoorde ik fluisteren “het zijn de dikke nekken”, waarna een gepast lied werd gezongen! En tenslotte mocht Meersel de rode lantaarn in ontvangst nemen met hun thema “een allegaartje” en Boer Jambers voorop. En om af te sluiten, wil ik hier de jury, bestaande uit oud Dreveniers, nog bedanken, zij hebben uitstekend werk verricht. Bedankt Karin Teuns, Jack De Bie, Dorien Van Boxel, Ben Bastiaansen en Cindy De Bie, samen de jury, die zag je al Het gebuurt Meersel won de kermisspelen op maandag. Ze haalden op foto in de vorige de meeste punten bij de spelletjeswedstrijd. Ze mogen dan ook met Maand! (tc)

enige trots voor de foto poseren.

Pater Piodag

Die van het gebuurte Moleneinde verhuurden caravans op hun camping Molenzicht, legaal of illegaal, dat speelde weinig rol.

Terwijl de ouderen op maandag over de Dreef speelden, verzamelden de kinderen in de Jan de Wysestraat voor hun kinderspelen.

KLJ Zomerfestival MEERSEL-DREEF – KLJ-MeerselDreef organiseert op vrijdag 1 september haar zomerfestival, met een liveoptreden van ‘Guezz’. De opbrengst van deze avond wordt besteed aan hun lokalen. De avond vindt plaats in café ‘t Jachthuis op de Dreef en begint om 21 uur. Het KLJ-bestuur en de leden hopen op uw aanwezigheid. (tv)

MEERSEL-DREEF – Op donderdag 17 augustus verzamelden zich meer dan 700 mensen voor de Pater Piodag in Meersel-Dreef. Van heinde en ver kwamen ze om Pater Pio te gedenken. De eucharistieviering in het Mariapark aan de grot, de bloemenhulde aan het beeld en de vele randactiviteiten werden met overgave gevolgd. (tv) 51

MEERSEL-DREEF

Franciscaanse zonnetjes op kamp

MEERSEL-DREEF – Het kinderkoor ‘De Franciscaanse zonnetjes’ ging ook dit jaar weer op kamp.

Professor Marbel kwam op bezoek en zijn speciale knikker was verdwenen. Al de kinderen zijn mee op zoektocht gegaan en de knikker is teruggevonden. Daar hebben de kinderen veel plezier mee beleefd en … veel knikkers verdiend. Het was een leuke vakantie.

52

Ganzenvenloop MEERSEL-DREEF / GALDER - Bij gemeenschapshuis De Leeuwerik te Galder, het Nederlandse grensdorpje bij Meersel-Dreef, wordt op zaterdag 9 september al voor de twaalfde maal de Ganzenvenloop georganiseerd, met start en aankomst ter plaatse. Ieder jaar komen zo’n 400 sportieve kinderen en volwassenen aan de start van deze mooie loopwedstrijd.

De kinderen lopen zowel op het plaatselijke voetbalveld als in de aanpalende woonwijk. De volwassenen vertrekken naar het fietspad aan de Mark om via de hoofdstraat en de woonwijk terug te keren naar het vertrekpunt. Een mooier parcours is nauwelijks denkbaar.

De winnaars bij de kinderen kunnen weer een mooie beker verwachten en voor de winnaars bij de volwassenen wordt er voor een mooi bloemetje gezorgd, want het is en blijft een prestatieloop. Deelnemen is ook bij deze organisatie belangrijker dan winnen.

Afstanden Kinderen 4 categorieën: - geboren in 2000 of later, afstand 500 m., starttijd 14.30 uur.

- geboren in 1998/1999, afstand 800 m., starttijd 14.45 uur.

- geboren in 1996/1997, afstand 1.200 m., starttijd 15.00 uur.

- geboren in 1994/1995, afstand 1.800 m., starttijd 15.15 uur.

Dames en heren: 5 km, 10 km of 15 km, gezamenlijke starttijd 16.00 uur. Het inschrijfgeld voor de kinderen bedraagt slechts één euro en voor de volwassenen vier euro. Hiervoor krijgen de deelnemers een goede verfrissing zowel onderweg als aan de aankomst met bovendien een vers stukje fruit.

Meer info bij Jef Jacobs, Markweg 6, MeerselDreef, tel. 03 315 73 64 of via de website www. ganzenvenloop.nl

LEZERS SCHRIJVEN

LEZERS SCHRIJVEN De ’s Boschstraat, een straat van frustaties De ergernis van veel bewoners van de ’s Boschstraat

Wanneer je ’s morgens rond 5 uur nog lekker ligt te slapen en je wordt brutaal gewekt door een tractor met aanhang die vanaf de Bosuil met te hoge snelheid de ’s Boschstraat indondert, over de vele putten en de boven de weg uitstekende riooldeksels, dan begint bij velen de dag al vol frustraties! Wanneer je alle dagen ziet hoeveel sluipverkeer er via de ’s Boschstraat de Postweg indraait, wat wettelijk verboden is, dan begint bij velen de dag al vol frustraties! Wanneer je merkt dat de politie zich ook aan dat sluipverkeer schuldig maakt (zie foto) dan komen er bij ons zeer veel frustraties boven, zeker als je weet dat deze politie even later gewoon het verkeer aan het regelen is in de Lindendreef. Wat de politie niet mag doen is de regels die zij moeten bewaken, zelf schenden!

Wanneer de Vrijheid moet worden afgesloten omdat er nogmaals een evenement is en het verkeer dus weer maar eens langs de ’s Boschstraat wordt omgeleid, wanneer diezelfde ’s Boschstraat nog maar eens parkeervrij wordt gemaakt

om het verkeer er nog sneller en met nog meer lawaai door te jagen, dan kan je als bewoner beter op vakantie gaan. Want dan is het er niet meer bewoonbaar.

Wanneer je ziet dat auto’s elkaar moeten kruisen en dat zij daarvoor het voetpad gebruiken, dan vinden we dat ook levensgevaarlijk. En wanneer je dan weet dat het schepencollege hiervan al tweemaal van in kennis werd gesteld via de Dorpsraad, maar dat zij hier niet eens op reageren, dan leidt dat tot nog meer ergernis. Wij zijn het echt beu!

Wat kan er nu toe bijdragen om de straat terug leefbaar te maken? Op korte tijd moeten er ‘poorten’ komen om het verkeer te vertragen. De weg moet geasfalteerd worden om geluidshinder binnen de normen te houden. Het parkeerprobleem moet aangepakt worden en het verbod op parkeren tot een minimum beperkt. De straat moet verfraaid worden door groenaanplanting. Zó kan de straat weer leefbaar worden!

Ratten Graag had ik toch via uw maandblad de aandacht getrokken voor de toenemende lokale rattenpopulatie. In de 25 jaar dat ik in de Katelijnestraat woon, heb ik slechts één rat gezien … diegene die mijn kat had gevangen.

Verleden jaar echter zag ik ratten rondzwemmen in de (nieuw) uitgegraven diepe beek naast de sportvelden.

Het was mij deze week opgevallen dat enorm veel maïskolven leeg gevreten waren op het veld ernaast. Bosduiven doen dergelijke ravage niet.

Hazen duwen slechts één plant om voor een kolf, thats it. Het is geweten dat Jack Russells (honden) gewezen rattenopspoorders zijn. Bij zijn avondwandeling is het dier niet meer te houden en vliegt ze als een speer het maïsveld in. Als een wilde gaat de hond tekeer met op de planten te springen en te blaffen. In het begin tilde ik het dier op om het kenbaar te maken dat er boven niks te zien is. Maar, omdat ze dit de dagen erop weer deed, moést er wel iets zitten. Inderdaad, met in de plantage zelf te gaan, hingen de ratten aan de maïskolven als bananen.

Thuis vond ik reeds drie dode ratten deze week die de kat had gevangen. Als je de ravage ziet in het maïsveld, meen ik dat het dus hoog tijd is er gespecialiseerde mensen op af te sturen. (Inderdaad dient men rekening te houden met de andere dieren en spelende kinderen.)

Philippe Nuyens, Hoogstraten.

Naam en adres gekend bij de redactie

De omwonenden van de Kluis danken de vele mensen die een bezwaarschrift indienden.

53

LEZERS SCHRIJVEN Bezwaren en commentaren op het Provinciaal Structuurplan Dat er heel wat bezwaren kwamen op de verschillende Provinciale Ruimtelijke Uitvoeringsplannen (PRUPs) van het Provinciaal Structuurplan, is algemeen geweten. In totaal ging het om 144 bezwaren én een petitie met 1.600 handtekeningen. De meeste bezwaren hadden betrekking op de uitbreiding van industriezone De Kluis en op de uitbreiding van het woongebied in de ’s Boschstraat, richting Markvallei. Net na de deadline van ons vorige nummer bereikte ons nog een mail én een lijvig bezwaar op het ‘PRUP Omleidingsweg’, ondertekend door liefst 126 omwonenden.

In de oude Gewestplannen werd een zone ge-

reserveerd voor een westelijke omleidingsweg, van de baan naar Rijkevorsel tot voorbij de Desmedtstraat in Minderhout. In het betreffende PRUP wordt voorgesteld de omleidingsweg af te schaffen, omdat de E-19 het verkeer ten westen van het centrum kan opvangen. In het PRUP wil men wel het zuidelijkste stukje van de omleidingsweg behouden, om zo de Loenhoutseweg en de Lodewijk De Konincklaan te ontlasten.

In het genoemde bezwaar op dit PRUP wordt vooral gevraagd ook dit laatste stukje af te schaffen. Omdat vooral het bezwaarschrift erg lang was, hebben wij dit, samen met de begeleidende

mail, voor u samengevat. We vermoeden dat de briefschrijvers, Geert De Busser en Evelien Van Ostaeyen, u graag de volledige versie bezorgen indien u dit wenst.

Een brief die we van het Schepencollege ontvingen als antwoord op de uitbreiding van De Kluis, was korter en hebben we wel integraal opgenomen.

De Provinciale Commissie voor Ruimtelijke Ordening zal de bezwaren bekijken en indien nodig tegen oktober met een nieuw voorstel komen. Dit voorstel wordt overgemaakt aan de bestendige Deputatie. Als zij niet akkoord gaan, moeten zij dit goed motiveren. Gaan zij wel akkoord, dan is het nog de minister die de eindbeslissing neemt.

Dit is wellicht iets voor de zomer van volgend jaar. (dh)

Schepencollege reageert op PRUP De Kluis In verschillende dagbladen en tijdschriften verscheen recent een artikel over het protest tegen de geplande uitbreiding van regionaal bedrijventerrein De Kluis in Hoogstraten. Hierbij kwamen de tegenstanders aan het woord. Er is binnen het stadsbestuur begrip voor de onrust bij de rechtstreeks betrokken bewoners en eigenaars. Om een goed oordeel te kunnen vormen, moeten de lezers van deze dagbladen ook de argumenten kennen die pleiten voor de uitbreiding van dit bedrijventerrein. Het schepencollege van Hoogstraten zet haar visie hierover uiteen als volgt.

Hoogstraten is een van de welvarendste regio’s in Vlaanderen. De werkloosheid is al jarenlang één van de laagste uit de Provincie Antwerpen.

Het stadsbestuur wil dit zo houden. Hoogstraten werd in het Structuurplan Vlaanderen bovendien ingedeeld als Kleinstedelijk Gebied. Het betekent dat Hoogstraten uitdrukkelijk de taak kreeg om als centrumstad diensten aan te bieden voor de omliggende regio: wonen, winkelen, instellingen, onderwijs, … maar ook de zorg voor tewerkstelling. Belangrijk uitgangspunt hierbij is dat precies de combinatie van wonen en werken voor minder autoverkeer zorgt. Het woon-werkverkeer kan er per fiets gebeuren.

Er is in Hoogstraten een reële behoefte aan industriegrond voor het vestigen of herlokaliseren van bedrijven. De mogelijkheid om nieuwe gronden aan te snijden is erg beperkt. Het Provinciaal Structuurplan laat voor de hele Provincie Antwerpen slechts 400 ha nieuwe industriegrond toe in enkel welbepaalde centra, waaronder Hoogstraten. Hoogstraten heeft het geluk om hiervan 60 ha toebedeeld te krijgen in de vorm van een uitbreiding van bedrijventerrein De Kluis. Geen enkele buurgemeente bijvoorbeeld krijgt deze kans. Het economisch belang voor de hele Hoogstraatse bevolking is enorm groot.

Het voorstel om ruimte voor bedrijven te creëren in de Transportzone is aan te bevelen, maar niet

54

realistisch. Het klopt dat niet alle loodsen permanent vol staan. Vaak heeft dit te maken met de korte loopduur van huurcontracten. Zelfs al mocht er voldoende plaats zijn, dan nog mogen hier geen KMO-activiteiten plaatsvinden. De hele zone is bedoeld voor logistiek zoals op- en overslag. Een bestemmingswijziging kan hooguit in het kader van een volgend Structuurplan Vlaanderen wat jaren zou kunnen aanslepen. Het stadsbestuur kan hierin geen initiatief nemen, maar heeft wel al een suggestie aan de hogere overheid gedaan. Al bij al is dit een veel te onzekere basis om de huidige kans voor uitbreiding van bedrijventerrein De Kluis te laten schieten op gevaar af om uiteindelijk met lege handen achter te blijven.

Het besturen van een stad als Hoogstraten vraagt het continu maken van keuzes. Vaak is het een afwegen van tegenstrijdige belangen en zoeken naar een compromis tussen economische en ecologische argumenten, tussen financiële en sociale aspecten, tussen welvaart en welzijn, soms ook kiezen tussen stilstaan of vooruitgaan. Dit is voorwaar geen gemakkelijke opdracht, zeker niet als het gaat over algemeen belang en particulier belang van de eigen inwoners.

Het schepencollege toont begrip voor de betrokken eigenaars en bewoners. Van meet af aan is dan ook gestreefd naar een zo menselijk mogelijke begeleiding en oplossing. Het is niet meer dan billijk dat er een redelijke vergoeding wordt uitgekeerd voor het verlies van eigendommen. Uit gelijkaardige situaties zoals bij de uitbreiding van de transportzone, is gebleken dat de betrokkenen hierover achteraf niet klaagden.

Voor de betrokken landbouwers is er een bijzonder initiatief met de oprichting van een grondenbank. Het gaat om een uniek project voor de Provincie Antwerpen en de eerste keer dat een grondenbank wordt opgericht voor de uitbreiding van een bedrijventerrein. De grondenbank pro-

beert te voorzien in een aanbod van vervangende landbouwgronden voor de eigenaars en pachters uit het onteigeningsgebied. In één geval zijn er al vergevorderde afspraken over de herlokalisatie van een landbouwbedrijf.

Een aantal van de gehoorde opmerkingen bij het dossier zijn zeker waardevol en zullen mee in overweging genomen worden bij het opstellen van uitvoeringsplannen. Er is bijvoorbeeld een bufferzone voor de opvang van water en er wordt toegezien op het naleven van alle normen inzake brandpreventie.

Dan nog zal ieder van de betrokkenen blijven zitten met een aantal persoonlijke of gedetailleerde vragen waarop nog geen concreet antwoord mogelijk is. Het schepencollege kan deze onzekerheid ook niet in alle gevallen wegnemen maar staat er borg voor dat er uiteindelijk een aanvaardbaar vergelijk met alle betrokkenen wordt bereikt en dit tot nut van de hele Hoogstraatse gemeenschap. Het stadsbestuur wenst immers de werkgelegenheid op langere termijn veilig te stellen en tegelijk de land- en tuinbouw in Hoogstraten zekerheid te bieden. (Meer info – ruimtelijke ordening – 03 340 19 41 – ruimtelijke.ordening@hoogstraten.be) Het College van Burgemeester en Schepenen van de Stad Hoogstraten

Zoekertje Ik zoek alles (zowel bier als limonade) van Brouwerij Brosens uit Hoogstraten en Brouwerij Sterkens uit Meer. Heeft u nog glazen, viltjes, flessen, reclame, of iets dergelijks liggen? Bel me dan op het nummer 0495 23 47 29.

LEZERS SCHRIJVEN

Bezwaarschrift PRUP Westelijke Omleidingsweg Op de eerste bladzijde van hun bezwaarschrift schetsen ondergetekenden de problematiek: hoe het voorzien was en wat er door het PRUP zou veranderen. Kort samengevat willen zij de omleidingsweg helemaal afgeschaft zien, inclusief het zuidelijkste deel tussen Leemputten en de SintLenaartseweg. Volgens de briefschrijvers is het behoud van dit stuk totaal zinloos wanneer het stuk Sint-Lenaartseweg – Loenhoutseweg verdwijnt.

De bezwaren die de makers van het PRUP bij de afschaffing van de rest van de weg opwerpen, zijn volgens de briefschrijvers ook van toepassing op het zuidelijkste stukje. Op bladzijde 2 en 3 halen zij hun argumenten aan, die we hier verkort willen weergeven:

Trendsetter in eigentijdse interieurs

Veiligheid - De aanleg van de zuidelijke omleidingsweg voegt op de korte afstand van één kilometer een extra kruispunt toe op de as Lodewijk De Konincklaan – Leemputten. Ook op de Sint-Lenaartseweg komt een extra kruispunt zodat op beide wegen de onveiligheid toeneemt.

- De jeugd die van Loenhout naar onze scholen fietst, moet nu maar één keer deze weg oversteken, namelijk aan de Kathelijnestraat. Wanneer al het (zware) verkeer via de Hinnenboomstraat richting Sint-Lenaartseweg én omleidingsweg wordt afgeleid, dan zal ook het kruispunt (later rond punt) Hinnenboomstraat-Loenhoutseweg een riskant punt worden.

- Gelijkaardig wordt de situatie voor fietsers die vanuit Sint-Lenaarts komen. Buiten het extra kruispunt met de omleidingsweg, wordt ook het kruispunt (later rond punt) Hinnenboomstraat-Sint-Lenaartseweg een pak onveiliger.

Exclusief voor de regio

Derde generatie sinds 1947 in het centrum van Hoogstraten

Alle soorten behang, trendy of klassiek Verf in 20.000 kleuren van Boss Paints Raamdecoratie, zonnewering en vloerbekleding

Milieu - De briefschrijvers zijn niet tegen rotondes aan de kruispunten van de Hinnenboomstraat met enerzijds Loenhoutseweg en anderzijds SintLenaartseweg. Ze zijn vooral tegen de extra kruispunten. Momenteel moet verkeer dat van de snelweg richting centrum komt slechts twee keer afremmen en weer optrekken (aan het toekomstige rond punt en aan het kruispunt met de Lodewijk De Konincklaan). Ook het verkeer van Sint-Lenaarts naar Hoogstraten moet maar twee keer afremmen en weer optrekken (aan het toekomstige rond punt en aan het kruispunt met de Lodewijk De Konincklaan). Bij het nieuwe traject LoenhoutsewegHinnenboomstraat-Sint-Lenaartseweg-Omleidingsweg-Leemputten, moet het verkeer maar liefst vier keer afremmen en weer optrekken. Dit geeft volgens de briefschrijvers extra uitstoot van uitlaatgassen en extra geluidsoverlast, wat echt niet bevorderlijk is voor het milieu en voor de gezondheid van de bevolking.

Bent u graag op de hoogte van de nieuwste kleurencombinaties? Wenst u kleurrijke tips voor de juiste samenstelling van uw interieur?

Bezoek dan zeker een van onze infoavonden of bel ons voor meer informatie.

Overlast voor boordeigenaars, huurders en bedrijven - Door de nieuw voorziene omleidingsweg worden boordeigenaars zowel vooraan als achteraan hun eigendom belast met extra geluid en uitlaatgassen.

- De tuinen en de eigendommen van de boordeigenaars worden grotendeels vernietigd en in gebruikswaarde verminderd door onteigening, uitzicht en ontsluiting met inkijk. De privacy van de boordeigenaars wordt geschonden.

- Sommige uitbatingen worden gesplitst door de nieuwe weg zodat een professionele of hobby-landbouwuitbating wordt belemmerd.

- De discotheek Highstreet komt op een soort eiland te liggen, volledig omringd door straten. De parkeermogelijkheden van de discotheek worden verkleind, doordat het nieuwe traject over hun huidige parking voorzien is. Volgens de briefschrijvers zal nieuwe parkeeroverlast in de buurt dan moeilijk uit te sluiten zijn. Want waar moeten de duizenden klanten met hun auto’s blijven? De 80 werknemers vrezen zelfs voor hun job!

Ingekorte versie van de brief, verstuurd door Geert De Busser (Hoogstraten) en Evelien Van Ostaeyen (Hoogstraten).

AANBEVOLEN:

Workshops op aanvraag Ideaal voor groepen van 10 tot 16 personen.

Aanleren van verschillende verftechnieken.

Hoe maak ik van een oud kastje een trendy meubel?, enz...

H. Bloedlaan 277-299 2320 Hoogstraten Tel: 03/314 52 78 Fax: 03/314 88 02 e-mail: info@mertens-schilderwerken.be 194

55

sport Sportnieuws: René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout

Tel.: 03-314.66.28

Kristof Schroé naar ISF-Gymnasiade ATHENE - Midden tijdens de juni-examens selecteerde Kristof zich om met de Vlaamse gymnastiekploeg deel te nemen aan de ISFGymnasiade te Athene. Onmiddellijk na deze examens stond eerst nog het Nederlands allround kampioenschap op het programma dat plaatsvond te Heerenveen. Zat de vermoeidheid van de proefwerken er voor iets tussen, het ging niet naar wens. Toch behaalde hij nog een 7de plaats en selecteerde zich voor drie toestelfinales.

Na een niet zo beste nachtrust in een plaatselijke jeugdherberg stonden zondag de toestelfinales op het programma. Ook hier wilde de oefeningen niet echt lukken. Kristof werd 6de op sprong, 4de op brug en 7de op rek.

Na een halve dag thuis vertrok hij maandagochtend met de Vlaamse delegatie atletiek, zwemmen en gymnastiek naar de ISF-Gymnasiade te Athene. De ‘International Schoolsport Federation’ is de internationale federatie van de officiële schoolsportorganisaties in de verschillende landen ter wereld. ISF organiseert de ‘Gymnasiade’ met de bedoeling door onderlinge contacten de ontmoetingen te bevorderen tussen leerlingen van het secundair onderwijs uit de hele wereld. In totaal namen 35 landen deel. Voor het thuisfront schreef Kristof een kort dagboek neer.

Maandag: Vertrek Zaventem - aankomst in Athene. Rustig ingecheckt in ons hotel.

Dinsdag: Laatste training voor de wedstrijd van woensdag om definitief te beslissen wie welke toestellen zou turnen, eerst in de andere hal, waarna we nadien in de wedstrijdhal mochten turnen volgens wedstrijdschema. De wedstrijdhal was gigantisch hoog want het was in de hal van de olympische spelen. Ik zou alle toestellen turnen.

Woensdag: Wedstrijd. We begonnen op rek, dan rust, vloer, paard, ringen, sprong en brug. Rek begon niet zo goed, de vering van de wedstrijdrek was iets anders dan die in de andere hal waarop we ingeturnd hadden. Geleidelijk aan kwamen we in de wedstrijd. Individueel werd ik 20ste en reserve op paard met bogen. Als ploeg behaalden

we een 7de plaats.

Donderdag: Nog gaan trainen, want twee jongens hadden nog toestelfinales en ik was reserve op paard met bogen. Dus heb ik mijn paardoefening nog eens extra doorgenomen. Na training wilden we naar de zwemmers gaan kijken maar hun wedstrijd was al gedaan maar zo hadden we toch de olympische zwembaden gezien.

Vrijdag waren het de toestelfinales. Ik heb zelf niet moeten deelnemen maar heb wel gekeken naar de heren en de dames. Die avond hebben we de Acropolis beklommen en de heuvel erachter waar we zicht hadden op zee, Acropolis en over de stad. Nog voetbal gekeken want we moesten immers niet vroeg naar bed. Onze wedstrijden zaten erop.

Zaterdag vertrokken we al heel vroeg met de bus richting Tessaloniki. Veel geslapen in de bus en onderweg zijn we gestopt om nog wat graven te gaan bezoeken van belangrijke koningen.

Zondag zijn we naar de Belgische atletiekploeg gaan kijken. Daarna zijn we gaan zwemmen. s’avonds was er een afsluitingsceremonie maar deze werd spijtig afgelast door de regen.

Maandag vlogen we vanuit Tesssaloniki terug richting Belgë met tussenstop te Athene. Het was een dag met veel wachten en dus vermoeiend. We waren blij dat onze families al op ons te wachten stonden op de luchthaven. Zo konden we vlug naar huis.

Resultaten Vlaamse deelnemers allround (34 dlns turnden 6 toestellen): J é r e m y B o u rg o i s ( Ko n i n k l i j k A t h e neum 3 Gent) - 16de (80.700 p.)

Kristof Schroé (Instituut Spijker Hoogstraten) 20ste (78.200 p.), reserve finale paard met bogen Thibault Hoffreumon (Koninklijk Atheneum 3 Gent) - 39ste (65.650 p) - 5 toestellen - finale grond Siemon Volkaert (Koninklijk Atheneum 3 Gent) - 40ste (64.300 p.) - 5 toestellen D o n n a - D o n n y Tr u y e n s ( D o n B o s c o Groenveld Heverlee) - 60ste (25.750 p.)

- 2 toestellen - finale paard met bogen Vlaamse ploeg: 7de plaats

Email: rene.laurijssen@belgacom.net

’t Spagaatje 5de dansweek weerom groot succes Maandag 7 augustus stonden 24 dansers uit Steensel (Nl), Drunen (Nl) en Hoogstraten paraat om hun dansprogramma aan te vatten. Sommigen waren er al voor de 5de keer bij. Onze Nederlandse gasten waren goed wakker. Zij hadden reeds een frisse fietstocht achter de rug van de Castelhoeve te Castelré waar zij op de camping verbleven.

De deelnemers werden qua dansstijl verdeeld in twee niveaugroepen. Het ochtendprogramma bestond uit klassiek ballet, modern jazz, streetjazz of funky jazz verzorgd door Cynthia, Winke en Evi. Na een versterkende picnick en het uitwisselen van dans-, school- en ik-weet-niet-nogwat-ervaringen startte het namiddagprogramma met een uurtje acrobatiek. Er werd gewerkt aan eenvoudige bewegingen die bruikbaar zijn in een dansstuk. Lore, Mieke, May en Steffie boetseerden de dansers in de juiste vormen. Het overige deel van de middag werd weer aan dans besteed. Men kon kiezen uit flamenco, swing, hedendaagse dans, musical en spitsen.

Naar jaarlijkse gewoonte werd de week afgesloten met een spetterende demonstratie. Het zwanenmeer, Grease, een vervelende mug, stoere streetdance, … De 24 dansers brachten een zeer gevarieerd programma uit de stijlen die gedurende de week aan bod kwamen. Onvoorstelbaar wat er in een week al niet geleerd werd!

De week en avond werden beëindigd met een gezellig etentje in de kantine van de Castelhoeve.

En nog kon men het dansen niet laten. Enkele nummers werden nog maar eens een keertje overgedaan. Emailadressen werden uitgewisseld en afspraken voor de dansstage van 2007 werden al gemaakt.

Nog een pluim voor alle docenten en ook de deelnemers, die er opnieuw een superstage van maakten!

Ook tijdens het jaar kan men bij ’t Spagaatje terecht voor een waaier van dansstijlen. Voor de jongsten: prédans; vanaf het 2de leerjaar: klassiek ballet en/of jazz-moderne dans; vanaf 12 jaar: klassiek ballet, jazz-moderne dans, funky jazz (allemaal ook voor volwassenen).

Kristof tijdens een training in de Flik Flak hal te Den Bosch (NL).

56

Voor meer info: www.spagaatje.be of tel.

03/314.91.11 of tel. 03/314.49.20 of kom langs op 9 september tussen 9 en 13 uur op onze inschrijfdag in de sporthal van ’t Spijker Humaniora, Gelmelstraat 62 te Hoogstraten met gratis doe-mee sessies in verschillende disciplines en stijlen.

SPORT

Hoogstraten met nieuwe ploeg Wie het voetballeven van HVV niet van nabij volgt, zal wel enkele weken nodig hebben om te weten welke spelers de roodwitte kleuren zullen verdedigen. Niet minder dan 12 nieuwe gezichten maakten hun opwachting in het HVV-stadion: Ilir Caushllari (KVK Tienen), Bart De Backer (K.Antonia FC), Vincent De Jongh (KAC Olen), Jelle Geerits (KV Willebroek Meerhof), Michel Hindrix (KFC Schoten SK), Menno Kans (Sparta Rotterdam, Ned.), Said Karami (K. Kontich FC), Leon Swinkels (SV Deurne, Ned.), Glenn en Roy Van der Linden (Zwarte Leeuw), Nick Van Thull (Den Bosch, Ned.), Tom Verstrepen (FC Ranst). Trainer Van Borm heeft getracht via een reeks zware oefenwedstrijden de zaken op orde te krijgen. Een aantal van deze matchen waren een beetje aan de zware kant voor een ploeg die eigenlijk nog in opbouw was. De beloften van Lokeren waren ongeveer van ons niveau, doch Hapoel Tel Aviv, tijdens de oefensessie in Nederland, was wel boven de pet en Geel, Dessel en Turnhout eveneens. Op St.-Lenaarts werd HVV wakker geschud en stilaan kwam er meer lijn in de roodwitte ploeg. Oefenmatchen zijn er om te oefenen en niet om te winnen, doch de

VNA Wortel

clubmensen en de supporters bekijken de nieuwe spelers met een kritisch oog en te vaak wordt te veel belang gehecht aan de uitslagen.Aan de 0-1 nederlaag tegen Wijgmaal in de eerste ronde van de Beker van België werd niet zwaar getild, doch we hadden liever nog iets langer doorgebekerd met eventuele matchen tegen Turnhout en Dessel in het vooruitzicht.

Indien iedereen fit aan de start geraakt, zal HVV een mooi seizoen spelen, weliswaar zonder Jelle Geerits die wegens knieletsel opgelopen tijdens een oefenmatch tegen Rapid Leest, zeer lang buiten strijd zal zijn. (JoJe)

Kris Mees en Guy Wijnen vormen ons nieuw trainersduo. Ze moeten na het spijtige vertrek van Dave Verschueren en Kurt Haest, toch technisch goede voetballers, een nieuwe ploeg opbouwen.

In het tussenseizoen kwamen er veel spelers, vooral uit Rijkevorsel, bij.

In de bekerwedstrijden was het nog zoeken naar de ideale opstelling. Het spelpeil verbeterde iedere week. De vele doelkansen werden echter niet benut. Daar moet nog aan gewerkt worden.

Dit zal nodig zijn, want de eerste wedstrijden ogen mede door de nieuwe reeksindelingen zeer moeilijk.

Wedstrijden

Wedstrijden

Zaterdag 2 september 20.00 uur Hoogstraten VV – Leopoldsburg Zondag 10 september 15.00 uur Heist – Hoogstraten VV Zaterdag 16 september 20.00 uur Hoogstraten – Lille Vrijdag 22 september 20.30 uur Mol Wezel – Hoogstraten VV Zaterdag 30 september 20.00 uur Hoogstraten VV – Bree

zondag 3 september 15u. VNA - Westmalle zondag 10 september 15u. Flandria Ravels VNA zondag 17 september 15u. VNA - Wechelderzande zondag 24 september 15u. Oelegem - VNA.

Minderhout VV Wedstrijden Zondag 3 september 15.00 uur Pulle – Minderhout VV Zondag 10 september 15.00 uur Minderhout VV – Zoersel Zondag 17 september 15.00 uur Poederlee – Minderhout VV Zondag 24 september 15.00 uur Minderhout VV – Massenhoven Zondag 1 oktober 15.00 uur Dosko – Minderhout VV

Het nieuwe HVV goed klaargestoomd voor de nakende confrontaties.

KFC Meer Wedstrijden Zondag 3 september 15.00 uur KFC Meer – Achterbroek Zondag 10 september 15.00 uur Rochus Deurne – KFC Meer

KFC Meerle Wedstrijden

Zondag 17 september 15.00 uur KFC Meer – Luchtbalboys Zondag 24 september 15.00 uur Brasschaat – KFC Meer Zondag 1 oktober 15.00 uur KFC Meer – Mariaburg

Zondag 3 september 15.00 uur VE Stabroek –KFC Meerle Zondag 10 september 15.00 uur KFC Meerle – Oostmalle Zondag 17 september 15.00 uur Sparta L.O. – KFC Meerle Zondag 24 september 15.00 uur KFC Meerle – Kaart Zondag 1 oktober 15.00 uur Olympic Essen – KFC Meerle

Zonnebankcenter

Ipatinga

Kom je kleurtje nog eens halen Gelmelstraat 30 - Hoogstraten (03)314.47.66 - www.ipatinga.be

Met dit jeugdige team wil KFC Meer zich zeker tonen in 3de provinciale A.

Open van 9.00 tot 13.30 en van 15.00 tot 21.00 uur Zaterdag van 9.00 tot 18.00 uur. Zondag en maandag gesloten 206

57

SPORT

Ponytornooi

De Morello’s snelste in ploegentijdrit

Gewest Hoogstraten boven!

MEER – Na een maand juli vol uitbundige zonneschijn, een natte maand augustus waarin de natuur toch weer op haar positieven kon komen.

St.-Joris Meer mocht echter een kaarsje branden voor de weerbarstige weergoden want op zondag 6 augustus toonden die een uitzonderlijk goed humeur. Prachtig weer, zodat de terreinen in perfecte staat verkeerden tot groot jolijt van ruiters en pony’s. De deelnemers uit het gewest Hoogstraten hadden er ook duidelijk zin in en presteerden sterk.

Resultaten behaald door de combinaties van het gewest: Dresuurwedstrijden Ring 2A: Klasse CL2: 1. Robbe Wens (Minderhout); 2. Marijke Bax (Wortel) Ring 3A: Klasse BB2: 2. Sil Van der Linden (Meer) Ring 3B: Klasse AB2: 1. Gitte Meeusen (Meer); 3. Lena Bevers (Meer) Ring 4: Klasse BB1: 1. Annelies Geerts (Wortel) Ring 5: Klasse BB1: 4. Nikki Verheyen (Meerle) Ring 9: Klasse AB1: 1. Lieke Brosens (Meerle); 3. Arno Quirijnen Ring 11: Klasse AB1: 1. Philippe Sterkens (Meer) Ring 12: Klasse AB1: 5. Kaat Van Aperen Ring 13: Klasse CB1: 4.Anne Geerts (Hoogstraten) Ring 14: Klasse CB1: 1. Sam Van der Linden (Meer); 2. Inne Van den Heuvel (Hoogstraten); 4. Laura Frijters (Meer) Ring 15: Klasse CB1:5. Nele Revyn (Minderhout) Ring 17: Klasse CB2: 2. Christophe Sterkens (Meer); 3. Stefaan Voeten (Meer) Ring 19: Klasse DB1: 5. Hans Brosens (Meerle) Ring 20: Klasse DB1: 1. Dries Van der Linden (Hoogstraten) Ring 21: Klasse DB1: 4. Anne Aerts (Hoogstraten) Ring 24: Klasse DB1: 1. Cis Van der Linden (Meer) Ring 25: Klasse DB1: 2. Loes Bax (Wortel) Ring 27: klasse DB2: 2. Nathalie Voeten (Meer); 4. Loes Bax (Wortel) Springwedstrijden Klasse C Licht: 1. Dries Van der Linden (Hoogstraten) Klasse C Midden: 1. Elke Vermeiren (Meerle); 5. Robbe Wens (Minderhout) Klasse D Midden: 2. Stef Leenarts (Minderhout) Groepsdressuur Achttallen Klasse midden: 5. Meerle Klasse licht: 3. Minderhout in ring 2A; 2. Meer in ring B Klasse beginnelingen: 1. Hoogstraten; 3. Meer; 4. Meerle; 6. Wortel Viertallen In ring D: 2. Meer In ring E: 1. Minderhout; 5. Wortel.

58

HOOGSTRATEN- Dat de hedendaagse wielertoeristen niet alleen recreatief over de Belgische en Europese wegen pedalleren is al langer geweten, want heel wat onder hen zijn aangesloten bij een of andere nevenbond (WAOD, VWV, BWF,VWF…) van de KBWB om alzo ook competitief aan hun trekken te komen. De Gammelse Wielervrienden uit Rijkevorsel organiseerden half augustus een aantrekkelijk evenement in de vorm van een ploegentijdrit, tellende voor het Vlaams kampioenschap, en dit vooral voor recreatieve wielertoeristen. Op een beveiligd parcours te Hoogstraten kregen zij 21 km voor de wielen geschoven. Zo maar eventjes 31 ploegen van maximum zes renners verschenen aan de startlijn en de Hoogstraatse “De Morello’s” wonnen uiteindelijk het pleit met een fantastisch gemiddelde van 45,114km/u! (rel)

Uitslag 1. De Morello’s (Hoogstraten) 28min.03sec.

45,114 km/u 2. De Vlinders (Minderhout) 28min.14sec.

44,839 km/u 3. Challenge Duatlon Team (Geel) 28min.41sec.

44,117 km/u 4. Wielervrienden (Meer) 28min.55sec. 43,763 km/u 5. Bronstige Brommers (Mol) 28min.56sec.

43,753 km/u 6. WTC Sint-Jozef 1 (Sint-Jozef) 29min.08sec.

43,440 km/u 7. De Zwaantjes (Wortel) 29min.18sec. 43,201 km/u 8. WTC Roland (Geel) 29min.28sec. 42,954 km/u 9. De Morgenvrienden (Meulebeke) 29min.44sec.

42,564 km/u 10. Hoogstraatse Wielertoeristen 29min.58sec.

42,239 km/u

De Morello’s fris op het podium na hun knappe prestatie.

KOPJE

Het concept is gekend. Wie zichzelf herkent in het omcirkelde hoofd op de foto wint een boekenbon van 12,5 euro. Ook de herkenners van het kopje komen bij lottrekking in aanmerking voor een dergelijke boekenbon.

Dus wie wil meespelen: Geef de naam van het kopje en zijn eigen naam en adres door voor de 10de van de maand, hetzij via een briefkaart aan De Hoogstraatse Maand, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten of via een e-mail: redactie@ demaand.be Zie ook: www.demaand.be

Uitslag van vorige maand Het leek allemaal zo leuk: lekker met een meidengroep op kamp. Niets was echter minder waar.

De chiromeisjes van Meerle waren aan het uitrusten. Zij hadden net een dag hard werken achter te rug. Zij hadden de Strijbeekseweg van zwerfvuil gezuiverd.

Gerrie Van Gestel wist het nog want ze was er zelf bij en werd omcirkeld. Zij mag dus in haar brievenbus, Vrij-

heid 203 bus 5 te Hoogstraten een boekenbon verwachten. Van de overige inzenders die het ook juist hadden gooiden we de briefkaarten hoog in de lucht en de eerste die de grond raakte was die van Kathleen Van Bavel, St.-Michielstraat 11 in Minderhout. Zij krijgt dus ook een boekenbon aan huis besteld.

Toelichting bij opgave deze maand Bij het begin van het schooljaar kunnen we niet voorbij aan de laatste schooldagâ&#x20AC;Ś Deze rakkers hadden net het eerste studiejaar achter de rug.

Ondertussen groeiden zij uit tot frisse dertigers.

Maar herkennen zij zichzelf nog wel? (pdn)

Met medewerking van Standaard Boekhandel - Hoogstraten

59

ANTILLIAANSE FEESTEN

Antilliaanse Feesten Honderden mensen hebben weeral genoten van dit Caribische muziekfestival in de Blauwbossen op vrijdag 11 en zaterdag 12 augustus jl.. De Antilliaanse feesten is het grootste festival in Europa binnen deze Centraal- en Latijns Amerikaanse sfeer. Het kende dit jaar zijn 24e editie en heeft sinds 1998 ook zijn jaarlijkse Indoor versie in het Sportpaleis te Antwerpen. Het is een festival dat elk jaar weer een hele hoop mensen aantrekt om zich helemaal mee te laten sleuren door het ritme van deze exotische melodieën.

Ook dit jaar kreeg de Antilliaanse feesten het nodige aantal bezoekers. Het koude maar droge weer hield weinigen tegen om zich helemaal uit te leven in dit festival. Bij de ingang stonden vrijwilligers klaar om de tickets te ontvangen of verkopen. Je kreeg daar een stempel die enkel zichtbaar was in blacklight of een armbandje, zodat de mensenstroom was toegelaten om het terrein te overspoelen. Er lag een groot veld met verspreide overdekte podia, bars, 2 spiegeltenten en een lange reeks eettenten in zicht. Zelfs een kleine markt had zich op het terrein naast de ingang genesteld. Sierraden, dromenvangers of T-shirts werden hier aan nieuwsgierige voorbijgangers tentoongesteld.

Contacten vloeiden in elkaar Er waren zoveel verschillende mensen te bekennen, dat je er absoluut geen etiket op zou kunnen plakken welk soort mensen er nu naar zo’n festival komen. De ene laat zich helemaal gaan in de muziek, terwijl de ander liever een biertje drinkt en geniet van de sfeer en de achtergrond om zich heen. De ene houdt van luxe en laat de champagne en sigaren niet aan zijn neus voorbijgaan, de ander houdt het liever simpel.

Er waren mensen uit veel verschillende landen aanwezig. Iedereen sprak daarbij zijn eigen taal. Maar één taal had iedereen gemeen. De taal van het dansen. Het gaf iedereen net iets meer het gevoel dat hij of zij erbij hoorde.

Je stond als vrouw even te wachten op je vrienden en plots werd je ten dans gevraagd door die leuke jongen, die je al een poosje aan het obser(Foto: Evelien Jansen) veren was…

Palacio de la salsa Spontaniteit en de zin om te feesten straalde er De dansvloer was de geschikte plaats om je van af. Of dit iets met de aanwezigheid van alvolledig te geven. Hier speelden Merengue, Bacohol te maken had, zullen we maar even achchata, Chachacha en Salsa de hoofdrol. Spiegels terwege laten. Contacten leggen ging veel vloeiwaar jij je eigen rariteiten kon waarnemen, en ender, want iedereen had eenzelfde interesse, de een gezellige bar om je dorst te lessen. Want na Antilliaanse feesten!

180

60

Jerry Rivera met zijn band. Zij waren één van de 8 groepen die ‘The TMS stage’ hebben mogen betreden. En één van de 23 groepen die iedereen heeft geamuseerd. Ze kwamen van Puerto Rico en brachten ons de zwoele salsamuziek. Jerry heeft op deze manier Latijns Amerika al helemaal voor zich gewonnen. Zijn laatste CD werd “Ay Mi Vida” genoemd.

ANTILLIAANSE FEESTEN typische Antilliaanse feestendrank, een donderwolkje. Dit drankje bevat Malibu Rum, Disaronno Amaretto en Looza Sinaas. Daarnaast het alcoholvrije drankje ‘Choco Loco’, dat wel iets weg had van een frisse chocolademilkshake.

Op het einde van de rij met kraampjes, had je de wereldwinkelstand. Als je de alcohol even weg wilde spoelen met een kopje koffie of thee, dan was je hier aan het juiste adres. Koffie is natuurlijk ook het perfecte middel om het nog een paar uurtjes langer vol te houden!

En er was meer…

Aubrey Swaenen komt uit Hoogstraten en stond achter de bar naast ‘The TMS Stage’.

Zij tapte daar vrijdag van middernacht tot vier uur. Er werd met een heel team in shiften gewerkt. In ruil kreeg iedere medewerker een gratis ticket voor die avond. Aubrey: “Maar daar gaat het mij niet om!” Zij vertelde over de ambiance achter de bar, de mensen die je leert kennen, de bekenden die je tegenkomt… Een aangenaam werkje, zo te horen.

De volgende nacht stond ze alweer klaar om te feesten, dit keer als betalende klant. snelle en hete muziek, kan je lichaam wel wat vocht gebruiken.

Omheen de ronde dansvloer stonden ook genoeg tafels met banken om eventjes af te koelen en iedereen eens van top tot teen te bekijken. De internationale top DJ’s gunden de dansers en danseressen genoeg afwisseling in de snelheid van de muziek.

of zo flauw maken als je maar wilde. Zelfkennis was zeker nodig bij het toevoegen van dat hete spul! Naast de enorme variëteit in voedsel, was er nog een klein binnenplaatsje waar je lekker kon smullen.

Buiten het lekkere eten waar je van kon genieten, was er ook een ruime keuze aan drank, zowel alcoholisch als non-alcoholisch. Zo had je de

Cahier Club stage Als je eventjes geen zin meer had in de exotische pasjes, kon je altijd in de Cahier Club stage binnenspringen. Hier stond één van de drie podia, met ervoor een vaak overvolle dansvloer. Groepen wisselden af met DJ´s: hier moest je zijn als je eerder de populaire muziek zocht. Dit was daarbij de enige plaats waar je kon genieten van Reggae en Reggaeton. Ook hier weer een hele hoop spiegels.

Joker- en TMS-stage Deze twee tenten mogen we zeker niet vergeten.

De plaats waar artiesten optreden en een hele show in elkaar hebben gestoken om de mensen te amuseren. Telkens waren het bands die in eigen land (van Ivoorkust tot Cuba) veel succes hebben en goed waren in hun stijl. Ze straalden uit wat de mensen wilden zien. Ze lieten zich helemaal gaan en kleurden hun act in met een vaak seksuele tint. In de grootste tent, namelijk ‘The TMS stage’, kwamen meer bekende artiesten. Dit podium kon je zelfs op twee grote schermen volgen.

Een lekkere hap Als vanzelfsprekend was er genoeg gelegenheid om je buikje rond te eten. In kraampjes uit verschillende streken, in een lange rij opgesteld, maakten men de lekkerste buitenlandse gerechten klaar. De specialiteiten gingen van Vietnamese loempia’s tot heerlijke dikke pannenkoeken.

De buitenlandse hapjes kon je daarbij zo pittig

Zo een groot festival is natuurlijk ook de beste plaats voor reclame of acties voor het goede doel. Amnesty Intenational was daar één van.

Zij hebben zo een heleboel handtekeningen ontvangen voor meer controle op wapens. Als dank kreeg je een tattoo van cowboy Henk met z’n haar in ‘pistoolmodel’ en de leuze: ‘Ik kom op voor meer controle op wapens’. Als je deze op een duidelijk zichtbare plek liet zetten en je werd later ‘gespot’, maakte je kans op een uniek Cowboy Henk T-shirt.

Ook biermerk Maes had zijn standje. In grote letters stond er: ‘Op zoek naar verfrissing?’. Als je dan de met plastic repen afgesloten ruimte binnenkwam, vond je twee grote ijsblokken. Hierin zaten tientallen fiches. Men kon dan proberen deze er ‘uit te smelten’. Slechts één van deze papiertjes stond borg voor een splinternieuwe gitaar. Bibberen en hopen dus!

De Antilliaanse Feesten, een plaats waar jong en oud samen is gekomen om zich volledig over te geven aan de magie van de muziek. Het is fijn om al de sleur van thuis even te vergeten, en de vervelende gedachten eventjes opzij te zetten.

Dat gebeurde hier. Je voelde je vrij om te gaan en staan waar je maar wilde en iedereen vond wel iets wat hij of zij zag zitten. Een tent, een cocktail, een marktkraampje, een zitplaatsje of gewoon een lekker ding…

Heel belangrijk op zo’n avond is dat je respect toont voor iedereen. Want iedereen danst nu eenmaal anders en zelfs niet iedereen wil dansen.

Er zijn er bij die zich, of ze nu kunnen dansen of niet, helemaal laten gaan. Anderen dansen liever sexy. Weer anderen bewegen gewoon op de muziek mee, omdat ze door het lekkere ritme niet stil kunnen staan. En ga zo nog maar even door… en jij, wel, wat zou jij doen? (jst, dd)

De winnaars MINDERHOUT - Uit de vele honderden inzendingen (via de website en via de gewone post) trok onze onschuldige hand tien winnaars van een eendagskaart. Zij waren de gelukkigen: Jan van den Berg (Meerle), Julie Willaert (Antwerpen), Liesbet Michielsen (Minderhout), Evelien Bastiaansen (Meerle), Sietze Swolfs (Hoogstraten), Kathleen Van Bavel (Minderhout), Toine Van Gils (Meer), Jenneke Vissers (Minderhout), Ans Jochums (Brecht) en Jeanne Van Aert (Meerle).

Wij konden het niet laten op de website enkele kleine vraagjes te stellen, namelijk: ‘Wat trekt je zo aan in de Antilliaanse Feesten?’ - ‘Wat vind je van alcoholvrije cocktails?’ - ‘Hoe vaak

bezocht je al het festival’?. Het antwoord op ‘Waarom kom je zo graag?’ is in één woord samen te vatten: “sfeer” (meer dan 90% van alle antwoorden). De meesten duidden hun antwoord: multiculturele muziek, zich uitleven, het samenzijn met verschillende nationaliteiten (in vriendschap en vrede), bekenden ontmoeten en natuurlijk de lekkere cocktails.

Alcoholvrij of niet was eigenlijk een overbodige vraag want er zijn al voldoende alcoholvrije cocktails voorhanden. Toch menen sommigen dat alcohol een noodzaak is voor remmingvrij genieten. Hoe dan ook mogen we besluiten dat de Antilliaanse Feesten veel geluk brengt in ’s mensen ziel. Tot volgend jaar dus! (lvr)

61

AGENDA

HOOGSTRATEN T/m zondag 24 september TENTOONSTELLING ’25 jaar cowboy Henk’ in het stedelijk museum op het begijnhof, van woe. t/m zon. van 14 tot 17 uur.

T/m zaterdag 30 september FIETSZOEKTOCHTEN van KWB en VABS. Zondag 3 september STREEKTHEATERTOURNEE in Hoogstraten en omgeving vanaf 14 uur, org. Tejater De Lepe Hoek.

Maandag 4 september BEIAARDCONCERT vanuit de Sint-Catharinakerktoren om 19.30 uur.

Woensdag 6 september VERKIEZINGSDEBAT om 20 uur in zaal Pax (inkom gratis).

Van maandag 4 t/m vrijdag 8 september WEEK van de KOFFIEKRANT van 10 tot 12 uur in de bibliotheek.

Vrijdag 8 september FAMILIEBARBECUE in het voetbalstadion vanaf 19 uur, org. HVV. Zaterdag 9 september CELTIC NIGHT vanaf 19.30 uur in zaal Pax, org. Kon. Fanfare St.-Catharina.

Zaterdag 9 t/m 30 september FEESTPROGRAMMA n.a.v. 25 jaar jongerencafé Cahier.

Zondag 10 september FIETSHAPPENING, vertrek aan voetbalstadion om 8 uur, org. HVV. Maandag 11 september VOORLICHTING ‘wet vrijwilligerswerk’, zaal De Welgezinde, administratief centrum, om 20 uur.

Dinsdag 12 september TAALLESSEN startavond om 20 uur in het Spijker, org. Lionsclub.

Vrijdag 15 september BRIDGE – open deur in socioclub HVV, Katelijnestraat, 20 uur, org. Hoogstraatse Bridge Club.

Vrijdag 15, zaterdag 16 en zondag 17 september HERFSTOPENDEUR in het centrum van 10 tot 18 uur, org. Unizo.

TONEELAVOND ‘Ronde van Vlaanderen’, zaal Cecilia om 20 uur, org. Tinello.

Zaterdag 16 september LEERHUIS ‘werken rond God’ in het Spijker van 10 u. tot 12 u.

Zaterdag 16, zondag 17 en maandag 18 september GROENTEN & BLOEMEN tentoonstelling in het centrum Zondag 17 september DAVIDSFONDS ‘open deur superpakket’ in het administratief centrum vanaf 10 uur.

INFO “ Wistik “, stand op het begijnhof vanaf 13 uur, org. vzw Wistik.

62

ZIE OOK: WWW.FLAPUIT.BE Donderdag 21 september HERFST Coopertest aan het Klein Seminarie om 19 uur, org. AVN. Donderdag 21, vrijdag 22 en zaterdag 23 september TONEELAVOND ‘Ronde van Vlaanderen’, zaal Cecilia om 20 uur, org. Tinello.

Zondag 24 september OPENDEURDAG bij de brandweer in de kazerne vanaf 10 uur.

Zondag 24 en maandag 25 september MISSIEFEEST in zaal Pax, zon. vanaf 11.45 u. en maa. vanaf 13.30 u., org. Missiekring.

Maandag 25 september STUDIEDAG ‘jongeren kiezen voor vrede’ in de feestzaal van de Hoogstraatse gevangenis van 9.30 uur tot 17 uur, org. The House of Colours.

Dinsdag 26 september ACCORDEONCONCERT door Rebecca Stradiot in de bibliotheek, voorprogramma om 19 uur door de Academie voor Muziek en Woord De Noorderkempen.

Woensdag 27 september KAARTPRIJSKAMP in zaal Pax om 13 uur, org. KBG. Donderdag 28, vrijdag 29 en zaterdag 30 september TONEELAVOND ‘Ronde van Vlaanderen’, zaal Cecilia om 20 uur, org. Tinello.

Zaterdag 30 september t/m vrijdag 22 december TENTOONSTELLING “Ensor” in het stedelijk museum op het begijnhof.

Zaterdag 30 september en zondag 1 oktober DAVIDSFONDS-weekend ‘Burchten en Forten’ in Vlaanderen.

202

Bredaseweg 56 - 2322 Minderhout Tel./Fax 03-315 75 36 E-mail: sport1trof.beerens@belgacom.net

Di. & woe. gesloten Tot ziens An en Fran

218

Nieuw in Hoogstraten:

MINDERHOUT

BOEKHOUDING & BELASTINGADVIES ANSOMS ACCOUNTING Gravin Elisabethlaan 1 bus 6 - 2320 Hoogstraten Tel. +32 (0)3 366 65 11 - Fax +32 (0)3 366 65 12 Gsm +32 (0)496 10 36 74

0175

199

Zaterdag 2, zondag 3 en maandag 4 september KERMIS in het centrum vanaf 13 uur, org. Kermiscomité.

Zaterdag 9 en zondag 10 september 4X4 TREFFEN, terrein Desta, van 14 tot 19 uur, org. Rotary Hoogstraten-Kempen.

Zondag 17 september KAPELLEKENSWANDELING, vertrek aan parochiecentrum om 8 uur, org. KWB. Zaterdag 23 september OPTREDEN van reggeagroep Hyfiah om 22 uur in café Papillon.

AGENDA

MEERSEL-DREEF

MEERLE

Vrijdag 1 september ZOMERFESTIVAL met liveoptreden van Guezz om 20 uur in café ’t Jachthuis, org. KLJ. Zondag 3 september OPENDEURDAG Sint-Luciakapel, Meersel, org. St.-Luciacomité.

Zaterdag 9 september GANZENVENLOOP voor kinderen en volwassenen vanaf 14.30 uur aan gemeenschapshuis De Leeuwerik te Galder.

Zaterdag 16 en zondag 17 september ROMMELMARKT vanaf 10 uur, org. Reik mij de hand.

Zondag 3 september FIETSTOCHT, vertrek parochiezaal tussen 13 en 14 uur en om 17 uur prijsuitreiking vakantiefotofietszoektocht.

Zondag 10 september KERMIS Maandag 11 september BLOEDGEVEN in de school van 17.30 uur tot 20 uur, org. Rode Kruis.

Zondag 17 september WIELERWEDSTRIJDEN vanaf 13 uur, org.

Wieler- en supportersclub.

MEER T/m zaterdag 30 september FIETSZOEKTOCHT, org. KWB. Zondag 3 september MEERSE MARKT ‘Boerenmarkt’ aan de Donckstraat vanaf 9 uur.

Maandag 4 september WIELERWEDSTRIJD van 14.30 u. tot 17.30 u.

Zaterdag 9 september MINITRIATHLON aan De Mosten van 12 u. tot 18 u.

Zaterdag 16 september MUZIEKFEESTEN in de parochiezaal vanaf 14.15 uur, org. fanfare De Eendracht.

Zaterdag 16 en zondag 17 september REDDERSWEEKEND in De Mosten, org.

Hoogstraatse Reddersclub.

Woensdag 20 september BLOEDGEVEN in de school (Terbeeksestr.) van 17.30 uur tot 20 uur, org. Rode Kruis.

Zaterdag 23 september SCHUTTERSWEEKEND met Stiletto vanaf 20 uur in de feesttent aan de Oude Meerleseweg, org. Valencia Schutters.

VLOOIENMARKT in zaal Voor Kunst en Volk, van 13.30 uur tot 17.30 uur, kijkdag, org. Brassband Ste.-Cecilia.

Zondag 24 september SCHUTTERSWEEKEND met kruiwagenkoers vanaf 13 uur op het terrein aan de Oude Meerleseweg, org. Valencia Schutters.

WIELERWEDSTRIJD van 13.30 u. tot 17.30 u.

VLOOIENMARKT in zaal Voor Kunst en Volk, 10-12 uur kijken en vanaf 13.30 uur verkoop per opbod, org. Brassband Ste.-Cecilia.

Politiebericht Het gebruik van werktuigen aangedreven door een motor zoals grasmachines, motorzagen en dergelijke is verboden tussen 20 uur en 7 uur op werkdagen; op zaterdag van 19 uur tot 10 uur en volledig verboden op zondagen en wettelijke feestdagen.

WORTEL T/m zondag 3 september TENNISTORNOOI open dubbel, org. TC De Langenberg.

Van woensdag 13 t/m zaterdag 30 september THEATER ‘Paradijs voor Futlozen’ door Het Gevolg in Wortel-Kolonie.

198

11-11-11 actie In het week-end van 11 november gaan in heel België vele vrijwilligers op pad om de 11-11-11 actie te ondersteunen. De vrijwilligers van de gemeente Hoogstraten kunnen zich nu aanmelden bij de dienst ontwikkelingssamenwerking op het stadhuis of via het telefoonnummer 03 340 19 54.

In oktober en november begeleidt het 1111-11 comité een aantal workshops in het onderwijs. Hiervoor worden nog vrijwilligers gezocht. De nodige begeleiding hiervoor wordt voorzien. Aanmelden bij de dienst ontwikkelingssamenwerking op het stadhuis of via het telefoonnummer 03 340 19 54.

200

63

BRAND/ONGEVAL

100

Noodhulp 03 314 42 43 Administratie en Ziekenvervoer

03 314 32 11

TANDARTSEN Wachtdienst Kempen Uitsluitend zaterdagen, zondagen en feestdagen van 11 tot 12 uur en van 18 tot 19 uur.

Tel.nr. 090 556 259 (0,50 euro per oproep).

LOKALE POLITIE

101

Noorderkempen 03 340 88 00 Wijkpost MEER 03 315 71 66

HUISARTSEN Als u beroep wilt doen op de wachtdienst, dient u het centraal oproepnummer te bellen: 03.314.28.18 en dit vanaf zaterdagmorgen 8u tot maandagmorgen 8u.

APOTHEKERS

THUISVERPLEGING WIT-GELE KRUIS, 24 uur op 24. Voor Hoogstraten en alle deelgemeenten: tel. 014/61.48.02.

DE VOORZORG, 24u/24u, tel. 014 40 92 44.

Zelfstandige verpleegkundigen: HEIDI VAN OTTEN (0486.37.45.27 03.314.10.18), LIA GEERTS (03/314.81.63) en HEIDI JANSSEN (03/314.11.29) JORIS BUYLE (03/314.13.08) LOU VAN BOUWEL (03/314.41.50) en ILSE VAN BOUWEL (03/314.80.68) VERA HAEST (03/314.38.39), MAY VAN DONINCK (03/314.30.48) en MAY VERMEIREN (03/315.75.48) KRIS SAENEN (03/314.24.39) JOHAN ADAMS (03/314.17.31) en ANJA KROLS (014/70.42.72) LIEVE ROOS (03/314.58.76 - 0474/67.73.50), SONJA VERHEYEN (0476/31.14.41) en NADIA BENKIRANE (03/314.17.31 0474/32.28.10).

64

Van 25 augustus tot 1 september: APOTHEEK ROMBOUTS, Worteldorp 11, Wortel, tel. 03 314 38 68.

Van 1 tot 8 september: APOTHEEK DE MEESTER, Vrijheid 230, Hoogstraten, tel. 03 314 51 50.

Zaterdagvoormiddag 2 september: APOTHEEK DE MEESTER, Vrijheid 230, Hoogstraten, tel. 03 314 51 50.

Van 8 tot 11 september: APOTHEEK DE VOLKSMACHT, Hoek 16, Rijkevorsel, tel. 03 314 62 25.

Zaterdagvoormiddag 9 september: APOTHEEK ADRIPHARMA, Meerledorp 46, Meerle, tel. 03 315 73 75.

Van 11 tot 15 september: APOTHEEK BROSENS, Meerdorp 61, Meer, tel. 03 315 77 73.

Van 15 tot 22 september: APOTHEEK DERVEAUX, Kerkdreef 20, St.Jozef Rijkevorsel, tel. 03 312 12 20.

Zaterdagvoormiddag 16 september: APOTHEEK ROMBOUTS, Worteldorp 11, Wortel, tel. 03 314 38 68.

Van 22 tot 29 september: APOTHEEK LIECKENS, Dorp 26, Rijkevorsel, tel. 03 314 60 38.

Zaterdagvoormiddag 23 september: APOTHEEK HORSTEN, Vrijheid 98, Hoogstraten, tel. 03 314 57 24.

Van 29 september tot 2 oktober: APOTHEEK SCHEVELENBOS, Tienpondstraat 2, Loenhout, tel. 03 669 64 24.

Zaterdagvoormiddag 30 september: APOTHEEK BROSENS, Meerdorp 61, Meer, tel. 03 315 77 73.

Martens tuinen

tuinaanleg en onderhoud beregening en bestrating Pyperpad 15 - 2320 MEER - 03 315 43 13 www.martens-tuinen.be

handwerken - naaigerei - breiwol alle verstelwerken Desmedtstraat 5, 2322 Minderhout Tel./Fax: 03 / 314.71.34 203 .be

eiken trappen maatmeubels

zondag open

weekdagen op afspraak

03 314 82 86

Uitgeverij

Kopij Het volgende nummer van De Hoogstraatse Maand verschijnt op woensdag 27 september. Alle kopij voor deze editie verwachten wij ten laatste op woensdag 13 september. Tot zondag 17 september kan u het sport- en dorpsnieuws nog binnenbrengen.

DE HOOGSTRAATSE PERS bvba Loenhoutseweg 34 - 2320 Hoogstraten

www.demaand.be e-mail: jozef.schellekens@skynet.be Redactie - tel.&fax: 03 314 55 04 Administratie: 03 314 51 03 Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten