december 2005 - De Hoogstraatse Maand

MAANDBLAD JAARGANG 21 NR. 248 DECEMBER 2005 PRIJS: 2 € AFGIFTEKANTOOR: 2320 HOOGSTRATEN

UITGEVERIJ DE HOOGSTRAATSE PERS B.V.B.A., Loenhoutseweg 34, 2320 HOOGSTRATEN

www.demaand.be

HOOGSTRATEN

CROSSEN...

IN

DOOR DE BOSSEN

2005

EN ANDERE WINTERSPORTEN

BEIAARD WORDT HERSTELD

1830 EEN KONING UIT HOOGSTRATEN?

Wordt dit het nieuwe

rusthuiscomplex?

Doe mee aan onze wedstrijd en

WIN deze fantastische iPod Shuffle!

(1 Giga)

COLUMN

Marktdag - 15 november - Kousen & Panty’s ‘Den Ad’

Het vallen van het blad Volgens een oude volkswijsheid zijn er twee tijdstippen in het jaar waarop de mens wat buitenissiger is dan gewoonlijk. Sommigen - gelukkig niet veel - raken dan wel eens van de wijs en gaan ronduit vreemd doen bij het botten van de bomen en het vallen van het blad. Maar bij de meesten onder ons hebben deze fenomenen een volstrekt onschadelijk effect en dat is: er moet dringend gekuist en opgeruimd worden. In de lente gaat die kuiswoede binnenshuis te keer, in de herfst is dat buitenshuis. Vooral bij het vallen van het blad krijgt menigeen het op de heupen. Van bij het eerste blaadje op de grond wordt er naar rijf of bezem gegrepen en dan houdt het niet meer op tot het laatste blad is opgeruimd.

Er wordt wat geweeklaagd over het vallen van die duizenden bladeren - door de dichters “blâren” genoemd. Sommigen gaan zelfs zo ver dat ze alle bomen en bladrijke struiken uit hun tuinen weren uit vrees voor al die “vuiligheid”. Je ziet het aan die gebeeldhouwde tuinen met hun strakke haagjes en buxusbosjes, geen worm kronkelt er, geen vlinder fladdert er en geen vogel zingt er, maar proper dat het er is!

Omdat het blijkbaar zo’n algemene bekommernis is om het overal netjes te houden, ook buitenshuis, hebben ook de politiekers deze bekommernis tot de hunne gemaakt. Want altijd zijn die mannen op zoek naar iets waar de mensen onvrede mee hebben maar het is tegenwoordig niet meer zo makkelijk om de mensen te plezieren. Het is een beetje zoals de ouders van nu als het weer Sinterklaas is: “Wat kunnen we de kinderen nog geven? Ze hebben alles al!”. Er zijn natuurlijk nog losliggende stoeptegels, kapotte straatverlichting, te veel of te weinig gemaaide bermen… En nu liggen er dus teveel herfstbaderen waar ze niet mogen liggen, op het kerkhof in Hoogstraten met name en daar wil de CD&V wat aan doen. Die schrijft in haar infoblad “Direct” o.a. dat de hoge bomen moeten gekapt worden en vervangen door sierstruiken want ”alzo kan heel wat overlast worden weggenomen”, die ergerlijke bladerval wel te verstaan. Ter illustratie zien wij dan een foto met daarop enkele graven waarop bladeren zijn neergevallen.

Wat zullen wij allemaal blij zijn als die hoge bomen waar vogels zingen in de lente en blâren ruisen in de zomer worden vervangen door lage struikjes waarin vooral chipszakjes en bierblikjes verdwalen.

In het CD&V-blad wordt verder de troosteloze toestand van het kerkhof van Hoogstraten vergeleken met die van de omliggende dorpen waar de kerkhoven er allemaal zo piekfijn uitzien. Het piekfijne van zo’n kerkhof – neem nu dat van

2

Wortel – heeft alles te maken met de massa’s herbiciden die daar in de vorige jaren werden gebruikt, geen sprietje gras kreeg daar een kans.

En toch, op reis in het buitenland bezoekt men graag een kerkhof en dat hoeft er vooral niet zo netjes bij te liggen. Integendeel ,hoe sfeervol zijn

daar die ietwat verwilderde kerkhoven met hun oude scheefgezakte en bemoste graven. Geen mens die eraan denkt om die met javel en stalen borstel te lijf te gaan, evenmin de bomen aldaar neer te halen of het opgeschoten gras te gaan maaien…. (Jof)

OMSLAGVERHAAL

Wintersport in Hoogstraten en omgeving Bij ‘wintersport’ denken we haast automatisch aan sneeuw, ijs, hoge bergen en natuurlijk de après-ski. Daar moet je toch niet voor in de Kempen zijn, horen wij u zeggen, maar in Zwitserland, Oostenrijk, Italië, Frankrijk of soms in de Oostkantons. Juist, maar wij zoeken het dichter bij huis, zoals u dat van ons gewend bent. Wij zijn niet voor niets een lokaal blad. Met ons verhaal over wintersport willen we het dus niet over skiën, snowboarden of langlaufen hebben maar over sporten die hier in de winter door heel wat mensen beoefend worden. Voetbal – dat is ook een echte wintersport – laten we ditmaal buiten beschouwing, maar over mountainbiken, veldrijden, wandelen en ‘nordic-wandelen’ willen we graag een boom opzetten. Er zijn wellicht nog andere sporten die je hier in de winter kan beoefenen en die wellicht ook beoefend worden, maar omwille van tijd en plaats hebben we niet de pretentie volledig te zijn. Veel leesplezier. (jaf)

Met de fiets het bos in Mountainbike – letterlijk bergfietsen, maar beter alle-terrein-fietsen – is de laatste jaren enorm populair geworden in onze streken. Dat heeft meerdere oorzaken. Omdat het een jonge en hippe uitstraling heeft, omdat het een aantrekkelijke en spectaculaire sport is, vanwege de uitstraling van bekende bikers zoals Filip Meirhaege en Roel Paulussen. Bovendien hebben wielertoeristen die vroeger noodgedwongen in hun zetel moesten overwinteren in mountainbike een puik alternatief gevonden. Michel Bastijns en Rob Josten, twee leden van de Meerlese WTC ‘De Pieretrappers’ en medeorganisatoren van de enorm populaire Veldtoertocht in Meerle, maken ons wegwijs.

kledij is ook belangrijk. Thermo onderhemd, een windstop, een winter-windvest, een lange broek, handschoenen en oormuts. Goede fietsschoenen, die zeker niet uit de trappers schieten, overschoenen tegen slijk en nat. Uiteraard een goede helm. Want een ongeluk is gauw gebeurd en als je met je hoofd tegen een boom terechtkomt, kan je maar beter een helm ophebben. Voor die uitrusting mag je nog gerust 500 tot 600 euro rekenen. Maar als je eenmaal gesteld bent, kan je er een paar jaar tegen. Een beetje onderhoud van

WTC Pieretrappers Michel en Rob fietsen heel het jaar door. In de zomer op de weg met de race-fiets, in de winter in het bos met de mountainbike. Ze doen dat met andere leden van hun club de WTC De Piertrappers van Meerle. “De club bestaat officieel van 1992, 1993, maar de leden fietsten al veel langer samen. Van begin van de jaren 70, toen Guy Van De Locht en Lee Van Boxel een sportieve fiets kochten, er de bagagedrager afvezen en er met een gekregen koerstrui en broek de baan mee opgingen. Ze hadden al snel navolgers en elke zondagmorgen reden ze samen een flinke toer.

Tegen een flinke snelheid ook, want er moet competitie inzitten. In de winter ging de fiets op stal tot het weer beter werd. Zo’n 12 jaar ge‘Het werkt verslavend. Eens je een leden kwamen een aanpaar tochten hebt meegedaan, wil tal jonge gasten de club je elke zondag de fiets op’ vervoegen. Die zaten in de winter niet graag stil, maar op de baan fietsen met slecht weer is niet te doen. Je krijgt het onzettend kou en dat is te veel afzien. Ze schaften zich een mountainbike aan en gingen toertochten rijden. In het bos krijg je immers geen kou. Ook zij kregen al snel navolging en sedertdien rijden we elke zondag met een ploeg van een 15-tal fietsers in het bos”.

Materiaal “Of het duur is? Ja om te starten moet je toch wat investeren. Een goede mountainbike kost tussen 1200 en 1500 euro. Je kan goedkoper, als je rustig toertjes rijdt in het bos. Maar als je er echt een lap op geeft – zoals wij met onze club – dan moet je stevig materiaal hebben, anders kan je elk seizoen een nieuwe fiets aanschaffen. Goede

De Pieretrappers hebben elk jaar een ‘specialleke’ in hun toertocht. Dit jaar een ‘dambord’.

3

WINTERSPORTEN Samen uit… “… samen thuis. We vertrekken altijd samen naar de toertochten. Elke zondag om 8 uur aan de kerk van Meerle. Als het een tocht in de omgeving is, rijden we er met de fiets naartoe, anders met de auto. We carpoolen en hebben een speciale kar gemaakt om de fietsen mee te nemen. Die is voorzien van water- en luchtreservoir zodat we de fietsen kunnen proper maken na een tocht.

Tijdens de tocht blijven we ook meestal samen tot aan de ‘soep’ (tussenstop waar warme drank geschonken wordt), daarna rijden we om ter eerst.

Heerlijk is dat, de competitie onder mekaar en echt alles geven. En bij mountainbiken kan je je niet verstoppen in het peloton of wieltjeszuigen bij je voorganger. Als je niet sterk bent of uit form, blijf je achter. In het bos rijden is eerlijk, de sterkste wint. En het werkt verslavend. Eens je een paar tochten hebt meegedaan, wil je elke zondag de fiets op”.

WTC De Pieretrappers je fiets en af en toe wat onderdelen vervangen, maar dat is te overzien”.

onderneming tot een goed einde te brengen. De sfeer is ongelooflijk goed. We zijn telkens fier dat we dat voor mekaar krijgen”.

“Na de toertocht rijden we samen terug naar Meerle en gaan we in het dorp een pint drinken.

Na de sport, de gezelligheid. Dat hoort zo. Maar om één uur gaan we naar huis, kwestie van de kerk thuis ook in het midden te houden!”. (jaf)

Toertochten Clubs overal te lande begonnen 10-12 jaar geleden toertochten te organiseren. In het begin eerder amateuristisch, maar stilaan beter en beter. “Er is nog veel verschil, maar dat heeft meer te maken met de omgeving. Sommige tochten maken alleen gebruik van karsporen en kleinere openbare wegen. Wil je over privéterrein vraagt dat meer werk van de organisatoren. Je moet veel eigenaars contacteren, voorwaarden afspreken, paden uitstippelen en afzetten. Niet gemakkelijk, want een tocht gaat toch over 40 tot 50 kilometer. De schoonste toeren zijn die met de meeste variatie: zand, bospaden, heuvels, natuurlijke hindernissen en niet te veel op de grote wegen.

De tochten die dat te bieden hebben trekken ook het meeste volk. De keuze is groot, alleen in de provincie Antwerpen en net over de grens kan je al kiezen uit 2 tot 3 tochten elke zondag. Als je verderop gaat - Limburg , Vlaams-Brabant, de Vlaamse Ardennen - is de keuze nog veel groter.

Wij verkiezen niet te ver van huis te gaan, anders zit je te lang in de auto”.

De Meerlese veldtoertocht trekt meer dan 1100 deelnemers.

De Meerlese veldtoertocht Op 16 oktober werd de 6e editie van de toertocht van de Pieretrappers verreden. “Een enorm succes, liefst 1160 deelnemers. Onze tocht wordt door kenners dan ook als zeer mooi aanzien én puik georganiseerd. Bijna 90% van de afstand gaat over onverharde wegen. Meerle telt veel bossen die nog in privé bezit zijn. Dank zij goede contacten met de eigenaars mogen we er elk jaar een parcours uitzetten. Dat maakt het zelfs voor de fietsers van Meerle zelf nog interessant, je kan op plaatsen komen die anders verboden terrein zijn. We zorgen er uiteraard voor dat we het parcours netjes achterlaten als de tocht achter de rug is. Zo’n toertocht organiseren vraagt veel inzet van de clubleden en hun aanhang. De dag zelf en de dagen ervoor hebben we zo’n 60 man in’t gareel. Maar het is plezant om samen zo’n

4

Een toertocht organiseren vraagt veel helpers. Hier de soepbedeling.

WINTERSPORTEN

Mountainbike Een mountainbike, bergfiets of ATB (All Terrain Bicycle) is een fiets gemaakt om off-road te rijden, op modderwegen of op ongeplaveide omgevingen; in contrast met gewone fietsen die niet sterk genoeg zijn voor zo’n terrein. Mountainbikes hebben dikke, knobbelige banden voor extra grip. In de laatste jaren zijn voor en/of achter veringen steeds populairder geworden. Sommige Mountainbikes zijn ook uitgerust met bar ends op het stuur, maar met een recente trend in krommere sturen (in tegenstelling tot een vlak recht stuur) gebruiken weinig fietsers de bar ends. De fietsen hebben gewoonlijk 660mm (26inch) wielen. De meeste mountainbikes hebben ofwel 24 of 27 versnellingen. Mountainbikes kunnen in vier categorieën onderverdeeld worden: Rigid – geen vering; Hardtail –voorvering in de vork, geen achtervering; Softtail –voorvering in de vork, minimale achtervering; Dual of Full suspension - voorvering in de vork, achtervering in het frame. De ontwerpen variëren omdat ze voor verschillende disciplines in mountainbiking gebruikt worden. Cross Country (XC) is de meest voorkomende discipline in onze contreien. De mountainbikes hebben alleen een lichte vering en wegen heel weinig. Dit is haalbaar door gebruik van lichtgewicht materialen zoals aluminium, titanium en carbon. De typische vering is een luchtvering. De meeste fietsen wegen onder de 12 kilo.

Andere discimplines zijn Enduro Mountain, Freerides, Downhill (voor de meest gevaarlijke, stijle afdalingen), Trial ( ook wel biketrial of harddrive genoemd = door middel van kracht en evenwicht een soms spectaculair parcours af te leggen) en Dirt Jumping and Street (springen met sterke fietsen - drop-offs = sprongen van betonblokken of bushokjes bijvoorbeeld). Mountainbiking begon in de late jaren ‘60 en vroege jaren ‘70 van de 20e eeuw. De eerste mountainbikes waren gebaseerd op de frames van Schwinn, een Amerikaanse fietsenbouwer.

De rijders gebruikten luchtbanden voor op het strand en voerden de fiets op met versnellingen en een motocross-stuur. Ze daalden heel snel van de ‘mountain fireroads’. De sport is ontstaan in Californië. Het was pas in de late jaren 70 en de vroege jaren 80 dat fietsproducenten startten met de productie van mountainbikes met gebruik van lichtgewichtmaterialen. Gary Fisher wordt gezien als de eerste producent van de mountainbike in 1979. De modellen waren eigenlijk gewone wegfietsen met een bredere frame en vork om bredere banden toe te laten. De sturen waren ook anders, ze waren recht en niet lichtjes gebogen zoals sturen op racefietsen. Ook waren sommige onderdelen rechtstreeks overgenomen van de BMX fiets. De eerste massaal geproduceerde mountainbike werd geproduceerd door Specialized en had 18 versnellingen. Tot voor kort, hadden de mountainbikes een wegfietsstijl en afmetingen.

Omdat het mountainbiken erg opkwam en er dus agressievere rijstijlen kwamen, kwamen er nieuwe modellen die sterker en beter waren en betere afmetingen hadden om agressiever te kunnen rijden, zoals over obstakels rijden en houten bruggen en ramps. Nu zijn de mountainbikers gekend om hun meer BMX stijl, namelijk op en over alles springen. Nieuwere modellen hebben oftewel 24 of 27 versnellingen, 3 bladen voor en 8 of 9 bladen achter. De nieuwste mountainbikes hebben meestal de volle uitrusting. Vroeger hadden de mountainbikes een stijf frame en geen veringen In het midden van de jaren ‘90 kregen mountainbikes voorveringen. Dit ontlastte de armen van de fietsen. De eerste veringen waren 38-50mm lang (3/2 tot 2inch). De vroege veringen waren zwaar en bewogen op en neer terwijl de fietser trapte. Dit nam veel energie weg, vooral tijdens steile hellingen. Om dit te verhelpen werd een vering ontworpen waarbij de de hoeveelheid vering kan worden geregeld. Veel rijders schakelen de achtervering uit als ze hard fietsen of een steile helling beklimmen. De meeste veringen hebben 200mm (8 inches) veringlengte. De meer agressievere fietsen voor downhill en freeride hebben 200-230mm (8-9inch) veringlengte. Veel rijders prefereren toch een hardtail frame. De sport mountainbiken is eind jaren ‘80 komen overwaaien uit de Verenigde Staten naar de rest van de wereld en werd in korte tijd heel populair, ook in Europa. In België werd de populariteit versterkt door de puike prestaties van Filip Meirhaege en Roel Paulussen. (bron: Wikipedia – internetencyclopedie)

5

WINTERSPORTEN

De mooiste stukken van de streek ontdekken HOOGSTRATEN - “Wandelen moet een heel gezonde, zij het wat vermoeiende bezigheid zijn. Het beste bewijs daarvan is wel dat iedereen binnen de tien minuten na het vertrek voor de terugreis in de bus in slaap gevallen is.

Dat is gegarandeerd altijd hetzelfde. Niks geen kabaal meer of zo. Daar zijn ooit al veel schoon foto’s van gemaakt hoor, slapende bussen vol wandelaars…”

Of dat nu een gloednieuwe invulling van het begrip slaapwandelen is, maken de twee gesprekspartners niet meteen duidelijk. Aan het woord zijn René Voet en Gerard Vorsselmans, beiden actieve bestuursleden van wandelclub De Noorderkempen.

René is er de voorzitter van, Gerard is vooral actief als de trajectenmaker van de club. Met bovenstaande uitspraak ronden ze met onvervalste pretogen een babbel af over hun jaarrond wandelbezigheden. Niet dat dit stuk dus over slaapwandelen zou gaan, verre van zelfs. Met KVG en de Noorderkempen blijkt het Hoogstraatse wandelfront behoorlijk actief, zelfs in de winterkou...

De Noorderkempen bestaat al zestien jaar en telt momenteel zo’n 350 leden. De clubwerking vindt onder meer via de uitgave van een eigen tweemaandelijks clubblad zijn weg naar de leden.

“Wat wij zoal doen? Twee keer per jaar richten wij zelf een eigen grote wandeling in: in de zomer is er de aardbeienwandeling die dit keer vertrok in Meerle. Onze wintertocht heeft plaats op 12 februari met vertrek in Zondereigen. Voor die tochten komt er heel wat volk opdagen, gemakkelijk 1500 tot in de zomer 1900 man en meer… Die komen dan ook wel van heinde en verre, we hebben letterlijk al wandelaars gehad van Den Haag tot Trier, er zijn geregeld bussen uit de Vlaanders of Limburg, maar evengoed individuele wandelaars uit Wallonië of Brabant…

En voor een goed evenwicht voorzien we winters ijs in de zomer en warme pannenkoeken op de wintertocht.”

begin september opnieuw naar Duitsland.

DHM: Hoeveel kilometers worden er daarbij afgelegd?

In tegenstelling tot wat sommigen misschien denken, is dit helemaal niet competitief bedoeld. Iedereen kan naar godsvrucht en vermogen kiezen uit verschillende afstanden tussen de zes en de dertig kilometer. Een voorbeeldje verduidelijkt misschien hoe we werken: vertrek- en aankomstplaats is natuurlijk altijd dezelfde en daarrond worden er telkens lusvormige trajecten uitgestip-

ren eigenlijk. In het begin riskeert ge best niet te veel, want ge moet geen zotte dingen willen doen en in goeie gezondheid de eindmeet kunnen halen natuurlijk. Maar zo bouwt ge dat stillekes op. Het allerbelangrijkste is dat ge van het wandelen kunt genieten, dat het plezant blijft en dat ge ondertussen ook nog iets hebt aan de soms prachtige natuur. Natuurlijk zijn er ook wel kilometervreters, die niet rap genoeg op weg kunnen om voor de zoveelste keer de dertig te doen. Of een enkeling die probeert om zo rap mogelijk een zilveren of gouden schoen te halen - een laureaat krijgt die als zij of hij in totaal 20 000 of 25 000 km op zijn actief heeft. Er zijn ook echte wandelcracks die de 100 km lange dodentocht van Bornem meedoen of die te voet naar Compostela trekken en zo.

Maar nog eens, veruit de grootste hoop wandelt puur en alleen voor het plezier, voor de groene omgeving, om een terraske te doen, een goeie babbel te hebben en ondertussen op een gezonde manier wat beweging te nemen. Gewoon wandelen om te genieten dus, daar komt het

Geen zotte dingen DHM: Daarnaast zijn er nog andere wandelinitiatieven, niet?

Er is nog heel wat meer te beleven. In de loop van het jaar proberen we altijd wel Wortel, Zondereigen, Hoogstraten, Minderhout en Meerle aan te doen, en tot vorig jaar ook Dreef. Maar nu het moeilijker wordt om bij de paters binnen te geraken, zal dat laatste er misschien niet meer inzitten. Dit jaar is er bijvoorbeeld plaatselijk nog een eindejaarswandeling.

Een drietal keren per jaar nemen we met een tweetal bussen deel aan wandelingen elders. Zo zijn we pas naar Oostduinkerken geweest en staat er deze winter ook een tocht in Binche op het programma. Dat is altijd op een zondag, met bijzonder stipt vertrek om half acht ‘s morgens en een al even stipte terugkeer om vier uur. Verder is er nog de jaarlijkse wandeldriedaagse waarvoor we naar het buitenland trekken. Er werd al gewandeld in Noord-Frankrijk, Midden-Duitsland, Engeland en Nederland. Volgend jaar trekken we

6

Wandelen is gezond en gezellig en … je leert mooie plekjes ontdekken, hier bij ons en elders. peld. Tussen sommige zijn er dan nog verbindingen mogelijk. Zo kreeg je op de aardbeientocht dit jaar de keuze uit trajecten van 7, 11, 16, 21, 25 en 30 km. Veruit de grootste hoop van onze leden kiest doorgaans de afstanden tussen de 15 en 20 km. De geoefende wandelaar noteert die afgestapte kilometers trouw in een wandelboekje, maakt vaak ook korte notities over opmerkelijke zaken die zij of hij op het traject tegenkwam. Dat is een plezante herinnering voor nadien.

DHM: Is dat niet erg vermoeiend?

Neen, dat is goed te doen als men een beetje wandelervaring heeft. Ge moet dat wel wat le-

op neer. Niks forceren, zeker niet met de kop naar de grond lopen maar al uw zintuigen de kost geven.

De eigen streek DHM: Waar vind je mooie wandeltrajecten?

Een beetje wandelaar heeft niet liever dan dat er zoveel mogelijk door het groen gestapt wordt.

En zo ontdekt ge echt wel de mooiste stukskes van de streek. Dikwijls zeggen de mensen dat ze zelfs in hun eigen geboortestreek zo op plaatsen

WINTERSPORTEN komen waar ze niet eens het bestaan van afwisten.

Misschien is precies dit iets waarvoor men het best terecht kan bij een wandelclub. Door onze voorbereiding en de vele contacten kunnen wij dikwijls op plaatsen komen waar de wandelaar anders niet toegelaten is.

De wandelingen worden heel goed voorbereid.

Elk deel van het traject wordt vooraf meerdere keren verkend, goed in kaart gebracht, de afstanden zo precies mogelijk opgemeten. Als ge u daarin vergist, dan reclameren de mensen natuurlijk… Het vraagt veel tijd en energie eer de trajecten wandelklaar zijn. Dikwijls zijn er contacten nodig met grondeigenaars, boswachters, houtvesters, overheden en zo.

Op de eigenlijke dag van de wandeltocht zijn er al rap zo’n 50 tot 60 mensen van de club actief op allerlei vlakken. Er is de administratie, de organisatie van de vertrekplaats, al het eten en drinken dat voorzien moet worden, de medische voorzieningen. Ge kunt u misschien wel een beetje voorstellen wat het allemaal inhoudt om voorzieningen rond te hebben voor 1500 man.

Wij zorgen dan bijvoorbeeld voor 200 liter soep, 400 kilogram aardbeien, om van de 15 kartons eieren en de massa’s pannenkoeken nog maar te zwijgen.

Onderweg zijn er controleposten die eveneens bemand moeten zijn. Bovendien moeten er verschillende controleurs per mountain bike en auto langsheen het parcours zijn, bijvoorbeeld om er voor te zorgen dat er geen pijltjes verdwijnen of verdraaid worden. Want als er ergens één pijltje veranderd wordt, kan heel uw traject kapot zijn.

DHM: En de allermooiste plekjes?

Dat is voor iedereen wel verschillend. Toch zijn we er nogal zeker van dat de trajecten van onze buitenlandse tochten voor de deelnemers echt wel een speciale en onvergetelijke indruk zullen hebben gemaakt…

Maar de schoonste wandelingen liggen eigenlijk nog in de eigen streek, ge moet ze alleen willen

Een wandeling organiseren begint met een grondige voorbereiding door de vrijwillige medewerkers.

Elk jaar organiseert de wandelclub ook een meerdaagse wandeluitstap in het buitenland; hier aan de befaamde krijtrotsen in de buurt van Calais (F).

zien. Neem nu zo’n grenswandeling tot Bootjesven en zo verder, dan komt ge toch heel wat stukken van de mooiste natuur tegen?! Of trek maar eens de Krochten in, net boven Maxburg in Holland. Bijna niemand komt ge er tegen en toch hebt ge er alles. Of de Strijbeekse heide. En ga zo maar door eigenlijk. De mensen kunnen zichzelf geen groter wandelplezier doen dan de eigen streek te leren kennen!

Lidmaatschap van de wandelclub De Noorderkempen kost 10 euro. Inbegrepen zijn o.m. de verzekering, het ledenblad, kortingen voor de dagreizen en enkele traktaties. Vrijwel alle initiatieven zijn overigens ook toegankelijk voor niet-leden. De club is aangesloten bij de Vlaamse Wandel Federatie. Daarnaast is er ook Aktivia, met in Hoogstraten zelf de Katholieke Vereniging Gehandicapten. Een uitgebreide overkoepelende wandelkalender wordt elk jaar te boek gesteld in “Marching”.

Wie meer inlichtingen wil over de activiteiten van wandelclub De Noorderkempen kan terecht op het clubsecretariaat bij Lili Jackers tel. 03/314 66 58 en via email wcdenoorderke mpen@pandora.be (mdl)

7

WINTERSPORTEN

Nordic walking

Wandelen op zijn Noors Veel zien we ze hier nog niet, de mensen die met twee stokken – in elke hand één – op wandel gaan.Als je ze ziet gaan, ziet het er wel sportief uit, vrolijk ook en schijnbaar moeiteloos. Je hoort geen gepuf of gehijg, je ziet geen rooie koppen of zweterige lijven, kortom een mens krijgt goesting om mee te doen.

Zo ook de honderd mensen, voornamelijk vrouwen, die zich in Merksplas inschreven om een cursus “Nordic Walking” te volgen. Rie Kustermans uit Wortel was een van hen en we gingen bij haar eens vragen hoe het bevallen was.

Vanuit Finland Rie: Het idee komt uit Finland waar men veel aan langlaufen doet; dat kan enkel tijdens de winter en men zocht naar een manier om die sport ook te beoefenen als de sneeuw verdwenen was. De stokken die je gebruikt om te wandelen doen ook aan skistokken denken.

Mijn vriendin Lieve uit Duitsland had me al veel verteld over nordic walking, ze had er zelf veel baat bij gevonden en was er erg enthousiast over. Dat was voor mij de aanzet om de cursus in Merksplas te volgen.

Ook het tempo, dat is niet belangrijk, je hoeft er dus niet jong voor te zijn, of fit of sportief. Je hebt er ook geen hele uitrusting voor nodig, je pakt je stokken, trekt je sportschoenen aan en je bent weg.

Rie Kustermans Nu ik de techniek onder de knie heb, ga ik het zeker meer doen; het is ideaal in de winter. Maar ik moet ook de tijd vinden en dat zal (zucht) nog het moeilijkste zijn. (Jof)

Is een cursus nodig?

De manier van stappen – met de twee stokken dus – heb je niet zomaar, op een twee drie onder de knie. Je moet die stokken op een welbepaalde manier gebruiken. Kijk, er zijn polsbandjes aan, die laten je toe om de stok los te laten als je die achterwaarts beweegt om hem dan weer op te pakken bij de voorwaartse beweging. De coördinatie tussen het stappen en het gebruik van de stokken, daar gaat het om. Sommigen zijn daar rap mee weg, bij anderen duurt het een tijdje.

Je kunt ook niet gelijk welke stok gebruiken. Hij moet afgesteld zijn op uw lengte (2/3 van de lichaamslengte), voorzien zijn van de genoemde beweeglijke polsbandjes en onderaan van een metalen punt (houvast op zandwegen) waaraan een rubberen onderdeel kan vastgemaakt worden om op verharde wegen te gaan.

Wat is er zo goed aan die sport?

Als je aan nordic walking doet, gebruik je veel meer spieren dan bij het gewone wandelen. En van de andere kant is het minder belastend voor de knieën en enkels door de steun die de stokken geven. Je schouders, je heupen, je armen en polsen en natuurlijk ook je benen, alles beweegt en zo kom je aan 98% van alle spieren in je lichaam die bij het wandelen gebruikt worden. Je loopt ook veel meer rechtop wat dan weer goed is voor je ademhaling.

En de kosten?

Dat zijn vooral de stokken, die heb je in verschillende prijzen. De duurste zijn die, die op uw maat gemaakt zijn maar ik vind die verstelbare het best, dan kan ook iemand anders ze gebruiken.

Ik heb me een paar aangeschaft voor 60 euro.

Verder heb je nog goeie loopschoenen nodig, liefst lage voor meer flexibiliteit.

Maar is het ook plezant?

Wel, ik wandel gewoon ook al heel graag maar ga toch het liefst “nordikken” (met de klemtoon op de i )omdat het zo goed is voor de conditie.

Het is natuurlijk anders dan een zondagnamiddagwandeling met de familie maar je kunt het ook combineren: een tijdje nordikken en dan weer wat gezapig wandelen, wat babbelen, wat verpozen. Het is allemaal heel vrijblijvend hoor.

8

Op alle terreinen?

In feite wel maar ik wandel liefst op zand. Dat kan hier makkelijk in de Kolonie, alle wegen en weggetjes heb ik al geprobeerd en dat gaat prima. Alleen op glibberig terrein (mos, natte bladeren) gaat het niet zo goed, dan willen de stokken wel eens uitschuiven en zo verlies je de cadans bij het stappen.

www.totaalgarage.be

193

Zonnebankcenter

Ipatinga Kom je kleurtje nog eens halen Gelmelstraat 30 - Hoogstraten (03)314.47.66 - www.ipatinga.be Open van 9.00 tot 13.30 en van 15.00 tot 21.00 uur Zaterdag van 9.00 tot 18.00 uur. Zondag en maandag gesloten 206

9

WINTERSPORTEN

Cyclocross “Kärcher Superprestige”

De Vlaamse Aardbeiencross Herdenkingsprijs Wim Lambrechts In vergelijking met de wegwedstrijden staat het veldrijden minder hoog aangeschreven in het internationale wielerheir, alhoewel er de laatste jaren wel meer appreciatie te bespeuren valt bij het UCI (Internationale Wielerunie) voor deze slijk- en modderrenners. Op het ogenblik dat de crossers een magische aantrekkingskracht op het enthousiaste publiek begonnen uit te oefenen sprongen de hoge heren toch mee op de kar en wilden duidelijk ook een vingertje in de publicitaire pap. Een kleine sport wordt het weleens smalend genoemd, beoefend in enkele kleine landen, en waarin toch een heuse wereldtitel verdiend kan worden. Maar wat betekent dan weer de uitstraling van zo’n bekwaamheidsbewijs op wereldsportniveau als je weet dat er slechts een handvol Belgen en enkele Nederlanders voor in aanmerking komen! Dit doet echter niets af aan de verdiensten van deze akrobatische sportbeoefenaars, die spektakel leveren van de bovenste plank en wel van de eerste tot de laatste meter, en massa’s toeschouwers in de winter van de knusse huiskamers naar buiten lokken, en dit vooral in Vlaanderen. gische crosswereld nog wel een aantal jaren op groen met kleppers als de profs Nys, Wellens, Vanthourenhout, Vervecken… en staat de jeugd op de tippen van haar tenen met als kopstuk Niels Albert (zopas nog primus in het EK bij de beloften), Kevin Pauwels, Rob Peeters, Tim Meeusen en Minderhoutenaar Joeri Adams, eerstejaars junior, die onlangs te Pont-Château (Fr.) de 11de plaats wist weg te kapen op het EK. Een jongen om te volgen en zeker met toekomst.

Geld, bier und gesang

Kampioenen Vlaanderen heeft gedurende heel wat decennia belangrijke tenoren gekend in deze discipline en deze ook overheerst. Namen als Erik De Vlaeminck (wereldkampioen in 1966, 68, 69, 70, 71, 72, 73), Roland Liboton (1980, 82, 83, 84), Albert Van Damme (1974), Roger De Vlaeminck (1975), Danny De Bie (1989), Paul Herijgers (1994), en dan meer recent Erwin Vervecken (2001), Mario De Clercq (1998,99,2002), Bart Wellens (2003, 2004), Sven Nys (2005), spreken tot de verbeelding en zorgden voor een echte boom qua organisaties, beoefenaars en toeschouwers in het Vlaamse gedeelte van het land, want Wallonië telt helemaal niet mee.Volgens bondscoach Danny De Bie staat het sein voor de Bel-

10

Nog nooit een veldcross in levende lijve bijgewoond? Moet je zeker eens doen! Je wordt zonder twijfel verwacht in De Mosten waar de place to be is voor de 7de manche van de “Kärcher Superprestige”. In het seizoen 1998-1999 zijn “De Hoogstraatse Spurters”, oorspronkelijk gestart als supportersclub voor de in 1992 overleden Hoogstratenaar Wim Lambrechts, in dit circuit gestapt. Een criterium dat samengesteld is uit acht organisaties en dat uitsluitend in België en Nederland verreden wordt, nl. Ruddervoorde, Sint-Michielsgestel (Nl.), Hamme-Zogge, Gavere, Gieten (Nl.), Diegem, Hoogstraten en Vorselaar. Geld is hier zeker te verdienen! Het eindklassement voorziet in een prijzenpot van zomaar eventjes 65 000 Euro voor de eliterenners met en zonder contract, 5000 Euro voor de beloften (23 jaar) en 10 prijzen in natura voor de junioren met als hoofdvogel een crossfiets Eddy Merckx

Marc Van Gestel, voorzitter van De Hoogstraatse Spurters, weet met de hulp van een dynamisch bestuur, gulle sponsors en de bereidwilligheid van zo’n tweehonderd vrijwillige medewerkers een onberispelijke organisatie op poten te zetten.

Elite Cross ter waarde van 2500 Euro. Ook de nieuwelingen krijgen ruimschoots de kans om hun kunnen te bewijzen in dit regelmatigheidscriterium. Zo’n organisatie kost natuurlijk handenvol geld. Marc Van Gestel:”Voor de eerste cross die wij jaren geleden organiseerden werd rondgekomen met een budget van om en bij de 2500 Euro, nu mag je rekenen op een slordige 100 000 Euro.. De toppers komen niet voor een habbekrats naar uw inrichting afgezakt. Wat hun managers aan startgeld durven vragen daarvan draait uw maag soms weleens ondersteboven.

Maar ja, die toppers heb je nodig en dat beseffen die mannen maar al te graag. De duels tussen de tenoren lokken een massale belangstelling. Niet alleen de besten spreken tot de verbeelding van de toeschouwers, ook de subtoppers, de middelmatigen en de renners die in de achtergrond verbeten hun vechtlust tonen en de soms specaculaire valpartijen, gewoonlijk zonder veel erg, zorgen voor spanning en soms ook voor hilariteit.

En natuurlijk mag je de toekomst, de jeugd niet vergeten! Op zo’n crossen ontmoet je ook vele soorten mensen, uit alle lagen van de bevolking, het is er gezellig en de sfeer van een echte ouderwetse Vlaamse kermis met bier, muziek en

LEZERS SCHRIJVEN In De Hoogstraatse Maand nr. 247, blz. 60, november 2005, publiceerden wij de brief ‘Zusters van het Spijker: toch bedankt’ van Maria Verheyen uit Sint-Job-in-‘t-Goor.

Door een spijtig toeval viel de naam van de briefschrijfster weg. Gelieve ons hiervoor te verontschuldigen.

WINTERSPORTEN bratwurst is nooit veraf. Iedereen kent iedereen, supporters van de ene renner verbroederen met die van de andere, er wordt een stevige pint gedronken of een flinke neut achterover gegoten.

In Hoogstraten zal er weer sport te beleven vallen van de bovenste plank en ons bestuur (Marc Van Gestel, Jef Moelans, Willy Bens, Jos Buylinckx, Jos Laurijssen), de sponsors en daarbij mogen we zeker twee belangrijke Hoogstraatse bedrijven niet vergeten,nl. Ed Van Den Ouwelant (De Voorthoeve en Huisbrouwerij ’t Pakhuis) en de Veiling Hoogstraten, een 200-tal vrijwillige medewerkers waaronder 10 mensen van het penitentiair centrum, zullen weer borg staan om de 7 à 8000 mensen in de Noorderkempen een aangename en sportieve dag te bezorgen!”

Medea en… succes In België en Nederland wordt het veldrijden als een volwaardige sport beschouwd en een aantal profs versieren hiermee een niet onaardige broodwinning. In de andere landen wordt uit een kleiner vaatje getapt, alhoewel er vorig jaar op het WK toch 21 landen present tekenden. Bij onze noorderburen en in Vlaanderen investeren de federaties in fulltime coaches en dit vooral voor de opleiding van de jeugd. Dan pas kan er op een zeker niveau gepresteerd worden, tenminste als er kwaliteit in huis is. Voor de profs is zo’n coach overbodig. Zij zitten veilig ingebed in een goed georganiseerde ploeg met alle faciliteiten zoals Rabobank, Fidea, Palmans-Sapim.

Zij doppen hun eigen boontjes wel. De tijd dat veldrijders mislukte wegrenners en organisators

klungelaars waren, behoort ook tot het verleden.

Men kiest meer en meer ofwel voor het veld, ofwel voor de weg, terwijl de inrichters ook wel meer oog hebben voor de noden van renners en toeschouwers. Het succes van het veldrijden is natuurlijk te verklaren door de topprestaties van de vedetten. Sponsors worden wakker geschud en investeren, zeker als ze merken dat de media, TV en kranten, veel aandacht schenken aan deze manifestaties. Zomaar eventjes 23 wedstrijden kun je op de buis (Canvas en Kanaal 2) volgen dit seizoen. Kranten vullen hele kolommen met wedstrijdverslagen en interviews!

Organisaties Buiten de Superprestige hebben de renners nog startgelegenheid in overvloed in nog enkele andere lucratieve competities. De Wereldbeker, in het leven geroepen door de UCI in 1993 toen het merkte dat veldrijden toch als een volwaardige atletische discipline mocht bestempeld worden.

Deze is uitgesmeerd over tien wedstrijden waarvan er drie (Kalmthout, Hofstade, HoogledeGits) in België verreden worden en de winnaar met 30 000 Euro zal beloond worden. Dan heb je nog de Gazet van Antwerpen Trofee Veldrijden (zeven wedstrijden) met toppers uit minstens zes landen en een prijzenpot van 67 000 Euro.

Daarnaast heb je nog een aantal jeugdcriteriums: Vlaamse juniorestrofee, Superprestige juniores, Vlaamse crosscup, De Moedige Veldrijder, Limburgse Veldrittrofee plus daarbij nog een aantal nevenbonden voor de recreatieve veldrijder. (rel)

Zondag 5 februari in en rond De Mosten met alle toppers aan de start Programma 15.00 uur: Elite 13.15 uur: Beloften 12.00 uur: Junioren 11.00 uur: Nieuwelingen Inkom: 9 euro.

DE WERELD VAN

11

vanuit het stadhuis...

Rozenkranspark in opspraak Onteigeningsprocedure sportveld Minderhout terug naar af Buiten een tiental trouwe toehoorders van de maandelijkse gemeenteraadszittingen was er tijdens de zitting van einde oktober nog heel wat meer volk naar het stadhuis afgezakt. Heel wat jongeren van de plaatselijke jeugdverenigingen en een paar afgevaardigden van MVV volgden aandachtig de discussies in de raad. Meer ruimte voor de jeugd, eindelijk een definitieve oplossing voor het voetbal in Minderhout en betaalbare sociale bouwgronden!We zetten een aantal hoogtepunten voor u op een rij.

Ruim die troep op In een bijkomende agenda vroeg CD&V een herinrichting van het Rozenkranspark en een uitbreiding van het speelterrein voor de jeugdbewegingen van Hoogstraten. Naar verluidt zouden er al langer klachten zijn over de verloedering van dit park achter de zaal Pax. Verontruste ouders en ook de leiding van de jeugdverenigingen dringen daarom aan op initiatieven van de gemeente. Het is belangrijk dat de gemeente een sterk signaal geeft tegen het vandalisme, het drankmisbruik en het druggebruik, aldus de CD&V fractie. “Ruim die troep op, kap de struiken in het park en breng verlichting aan op de weg naar het kerkhof” Burgemeester Van Aperen had wel oren naar deze verzuchtingen en verzekerde de raadsleden

dat er kortelings met opruimingswerken zou gestart worden. De politie heeft ook weet van de problemen en doet verhoogde controle op deze plaats. Wat het kappen van de struiken betreft, hier zal toelating gevraagd moeten worden aan de eigenaar alsook over een mogelijke uitbreiding van het speelterrein achter de Pax. Maar ook de jeugdbewegingen zelf kunnen best de vraag stellen aan de eigenaar. Raadslid Haseldonckx oppert hierbij de bedenking om de gemeentegrond op de Wereldakker, sinds lang voorzien als mogelijke vestigingsplaats voor een Hoogstraats zwembad, in te richten als een speelpleintje voor de jeugd. En hij voegt er verder aan toe om ook maar het Dr. H. Versmissen-monument aan het Rozenkranspark weg te halen en over te plaatsen naar het park in de Gravin Elisabethlaan.

Eind oktober kwamen aan de kerk van Hoogstraten al vele 11-11-11-sympathisanten samen om de mensen warm te maken voor de komende actie. Zij wilden de politieke beloften in herinnering brengen die te maken hebben met het millennium: tegen 2015 zou de armoede in de wereld met de helft moeten verminderd zijn.

12

Wie droeg een steentje bij voor 11-11-11?

Tijdens het weekend van 12 en 13 november waren er weer veel vrijwilligers op pad voor de geldinzameling van 11-11-11. Samen brachten zij 13.150 euro mee van hun tocht langs de huizen. Verdeeld tussen de dorpen bracht dit volgend resultaat: Hoogstraten: 3.332,28 Meer: 1.729,80 Meerle: 2.O65,23 Meersel-Dreef: 1.424,73 Minderhout: 2.012,47 Wortel: 2.586,24 De jeugdhuizen Mussenakker, ’t Slot en Cahier brachten samen 19.376 euro bij elkaar met hun diverse activiteiten (proficiat!).

Weer uitstel voor MVV Het blijkt maar niet te vlotten met de gemeentelijke sportvelden aan de Heistraat in Minderhout.

Bij de inrichting van de velden en de noodzakelijke accommodatie bleek meer dan een jaar geleden dat er nog twee kleine perceeltjes grond moesten aangekocht of onteigend worden. Er werd een aanvraag tot onteigening ingediend.

Nu blijkt dat de motivatie bij deze aanvraag ontoereikend was en gans de procedure zal moeten hernieuwd worden.

De afgevaardigden van MVV, de voetbalvereniging van Minderhout die al jaren op haar honger zit, horen de verwijten in de raad over en weer gaan. Raadslid Huybrechts ergert zich aan weer een gewijzigde versie van gans het dossier. ”In 2004 hebben wij dit BPA met een spoedprocedure goedgekeurd. Intussen zijn we al 18 maanden verder en moeten we terug van nul beginnen.

Het wordt hoog tijd dat Hoogstraten een jurist aanneemt die alle dossiers grondig kan voorbereiden.” Raadslid Verlinden verwijt op zijn beurt het college dat zij er een knoeiboel van gemaakt heeft. “Wij hebben in de vorige legislatuur altijd gepleit voor een kleine BPA., maar een paar verlichte geesten bij jullie zagen het echter groot voor ‘de sport’”.

Schepen Peerlinck repliceert hierop dat niet zij, maar wel Brussel dit grote sportproject heeft opgelegd. Raadslid Verhulst vindt deze kritiek van CD&V maar gemakkelijk. “ Jullie hadden eigenlijk deze zaak kunnen kalmeren als jullie

GEMEENTERAAD dat hadden gewild. Maar jullie hebben juist het tegenovergestelde gedaan. Daardoor is ook alles zo moeilijk geworden.” Deze woorden schieten bij de raadsleden Baets en Verlinden aan de overzijde in het verkeerde keelgat en ze verwijten het raadslid laf en hypocriet te zijn.

Burgemeester Van Aperen dringt aan op een snelle oplossing en stelt een zelfde procedure bij hoogdringendheid voor om daarna met een betere motivatie naar de vrederechter te kunnen stappen. De meerderheidspartijen en Groen! stemmen voor, de andere oppositiepartijen onthouden zich.

Aangenaam wonen?

In ons vorig nummer van De Hoogstraatse Maand zijn wij uitvoerig ingegaan op de verkaveling van het vroegere voetbalveld van HVV. Dit project kreeg heel wat kritiek over zich heen omwille van de zeer kleine kavels, de hoge prijzen en het feit dat hierdoor een aantal sociale bouwpercelen niet verkocht geraakten, ondanks de hoge vraag naar sociale bouwgronden. De oppositie in de gemeenteraad bestempelde dit feit dan ook als het failliet van het sociaal woonbeleid in Hoogstraten. Een lezer verwonderde zich over de prijs van sociale kavels die wij in het artikel citeerden uit een brochure van het ACW van 2004. Inderdaad is deze prijs in de loop van de voorbije jaren ook sterk gestegen. Er zijn bouwgronden van 150 euro/m², maar evenzeer van 200 euro/m² plus de daarbij horende beschrijvingskosten. De lezer vernoemt in zijn reactie prijzen van 225 en 250 euro per m². Blijft de terechte vraag van de veelal jonge kopers of dit nog sociale prijzen zijn.

In vorige gemeenteraadszitting stemde de raad, meerderheid tegen oppositie, voor de aankoop van de middenstrook in de verkaveling van het vroegere voetbalterrein van HVV. Hier werden 14 kleine kavels van 130 m² voorzien die door de sociale maatschappij Noorderkempen zouden bebouwd worden. Vier niet verkochte sociale kavels aan de buitenzijde van de verkaveling zouden terug naar de privé-verkavelaar gaan.

Nu wordt deze aankoop definitief ter goedkeuring voorgelegd. Het college stelt hierbij voor de eerste vier kavels om te vormen tot groene ruimte. De oppositie houdt zich echter bij haar kritiek. Raadslid Baets kan niet akkoord gaan met de oorspronkelijke wijziging van de voorwaarden en voor hem blijft dit project het bewijs van het failliet van het huisvestingsbeleid in Hoogstraten.

Raadslid Verhulst zit op hetzelfde spoor: ” Voortdurend hebben we de meerderheid van KVB en Hoop gevraagd zelf het initiatief in handen te nemen en een echt sociaal bouwbeleid te voeren.

Daar hadden zij geen oren naar. Voor hen volstaat het kleine bouwkavels aan de prijs van iets beneden de prijs op de markt te gooien. Hoe die woonwijken er dan uitzien en welke problemen er ontstaan met het verkeer of wateroverlast, en gebrek aan groene ruimte, interesseert hen niet.

Sociaal zwakkeren en jonge gezinnen hebben ook recht op een aangename woonomgeving met voldoende wooncomfort en groen!” Verhulst pleit er daarom voor om de middenstrook niet aan een sociale bouwmaatschappij te verkopen

maar in te richten als groene ruimte.

Schepen Peerlinck begrijpt er niets meer van. “ In jullie folder schrijven jullie dat er nog steeds een grote vraag is naar betaalbare sociale woningen.

Hier hebben we nu betaalbare prijzen. Percelen van 2000 m² zoals vroeger is echt wel passé. Als je daar niet mee kan leven moet ge maar schrijven naar de overheid dat ze hier geen klein stedelijk gebied van moeten maken.” “ 8 000 frank per vierkante meter kan je toch geen sociale verkaveling noemen” repliceert Verhulst hier op.

De stemming eindigt in een goedkeuring door de meerderheid, de oppositie stemt tegen of onthoudt zich.

Een fietspad naast de HSL? Momenteel loopt er binnen de provincie een studie voor de eventuele aanleg van een fietspad naast de HSL. Ooit werd die vraag gesteld vanuit Nederland en was er overleg tussen de gemeenten Brecht, Wuustwezel, Schoten, Brasschaat, Hoogstraten en de gouverneur van de provincie Antwerpen. Oorspronkelijk waren er gelden voorzien in het HSL-fonds maar deze zijn intussen door de verschillende gemeenten al besteed.

Naar verluid zou oorspronkelijk Wuustwezel negatief tegenover dit project gestaan hebben waardoor voor Hoogstraten de zin ervan wegviel.

Blijkbaar is Wuustwezel momenteel veranderd in haar visie en staat er voor Hoogstraten niets meer in de weg om dit fietspad mee te promoten.

Iedereen in de raad ziet het zinvolle van dergelijk fietspad in nu er in Brecht een stopplaats komt voor de trein.

Wielerpiste naast de E19 Op vraag van de oppositie verduidelijkt burgemeester Van Aperen de geruchten als zou er in Meer naast de autosnelweg een wielerpiste komen. “Ik heb met Bruggen en Wegen gesproken over het middenstuk tussen de John Leysenstraat en de HSL. Ik heb ook een informele brief geschreven naar drie ministers (Sport, Wegen, Ruimtelijke Ordening)met de vraag om dit stuk grond ter beschikking te stellen van de gemeente voor de aanleg van een crossparcours of een wielerpiste. Voorlopig is er nog geen officiële beslissing in deze zaak.” De oppositie vraagt zich af of de verkiezingen in aantocht zijn en met de nodige lach en zwans wordt de discussie gesloten.

Brug aan de watermolen Volgens het college gaat de Dienst Water van de Vlaamse Gemeenschap een brug aanleggen over de Mark. Hierover zou onlangs vergaderd zijn.

De stad Hoogstraten zal op dit plan wachten. “ De brug die wij gelegd hebben heeft een tijdelijk karakter. Wij hebben dat inderdaad zonder vergunning gedaan en wij gaan ook geen toelating vragen.” verzekert burgemeester Van Aperen op vraag van de fractie Groen! “Hoe wil je dat een brave burger toelating vraagt, als je het als gemeente zelf niet doet. “ repliceert raadslid Verhulst “De provincie zegt dat er een vergunning nodig is, niet wij. Je moet eerst een vergunning aanvragen en pas dan beginnen met de werken.

Zo eis je het van de bevolking, zo moet je het zelf ook doen. De gemeente moet het voorbeeld geven.”

Kantoor van Notarissen

Jan MICHOEL & Filip MICHOEL Geassocieerde notarissen Burg. J. Van Aperenstraat 8 - HOOGSTRATEN Tel. 03/314.51.77 - Fax 03/314.65.56 Email: info@notaris-michoel.be

Kantoor van Notaris ROMMENS Paul Meerseweg 16 - 2321 Hoogstraten/Meer Tel. 03/315.71.67 - Fax 03/315.71.29 Email: info@notaris-rommens.be OPENBARE VERKOPING VAN PERCELEN LANDBOUWGROND TE HOOGSTRATEN/MEER Geassocieerde notarissen Jan & Filip Michoel te Hoogstraten en notaris Paul Rommens te Meer, zullen met winst van 1% premie openbaar verkopen: ONDER HOOGSTRATEN/MEER: percelen landbouwgrond.

1. gelegen ter streke ‘De Henningen’, gekadastreerd sectie E nummer 205/A groot 96a 04ca.

Gelegen volgens het gewestplan Turnhout in deels agrarisch gebied en deels landschappelijk waardevol agrarisch gebied - Kadastraal inkomen: 32 euro.

2. gelegen ter streke ‘Leeg Eyndbeek’, gekadastreerd sectie D nummer 168/C, groot 56a 91 ca.

Gelegen volgens het gewestplan Turnhout in landschappelijk waardevol agrarisch gebied - Kadastraal inkomen: 22 euro.

Beschikbaar: volgens veilvoorwaarden mits betaling van koopprijs en kosten.

ZITDAGEN: - inzet op 29 november 2005 - toewijzing op 13 december 2005, telkens om 16 uur in Zaal Victoria te Meer, Meerleseweg 4.

Inlichtingen te bekomen op het kantoor van de verkopende notarissen. Gehuwde kandidaatkopers dienen beiden aanwezig te zijn voorzien van trouwboekje en huwelijkscontract.

13

PERSOVERZICHT

2005

Januari - juni JANUARI Vanaf vandaag wordt het groot of grof huisvuil niet meer gratis opgehaald. Voortaan moet je een aanvraag indienen en na betaling van 25 EUR krijg je een datum waarop het groot huisvuil wordt opgehaald.

Er is veel belangstelling voor de tentoonstelling ‘Verloren Voorwerpen’ in het Stedelijk museum.

Het museum toont archeologische vondsten opgegraven bij de aanleg van de HSL tussen Antwerpen en de Nederlandse grens.

FEBRUARI

De brandweerkorpsen van Hoogstraten en Breda werken aan een calamiteitenplan dat tegen het einde van dit jaar klaar moet zijn. Het plan moet ongevallen bij de HSL-lijn bestrijden en de hulp organiseren moest er toch iets gebeuren.

De chirojongens van Meer richten zich tot ‘De Ombudsman’ van VRT. Ze zitten met de handen in het haar omdat het als monument geklasseerde klooster van Meer verkocht wordt en ze geen gehoor vinden bij de stadsbestuur om het probleem van hun huisvesting te bespreken.

De kwaliteit van het oppervlaktewater gaat erop vooruit. De Staakheuvelseloop en de Raamloop, ter hoogte van de St.-Lenaartseweg, scoren nog slecht. Illegale lozingen liggen er aan de basis van de slechte kwaliteit van het water.

De ontwerpnota rond het verkeer op de N124 is afgerond. Alle partijen, de gemeenten, de provincie en De Lijn, zijn het erover eens dat de weg Hoogstraten – Merksplas – Turnhout geen verbindingsweg tussen de autowegen E19 en E34 mag worden.

Het aantal inbraken of pogingen tot inbraak daalt spectaculair, van 234 in 2000 tot maar 85 in 2004.

Januari. “Pak uw biezen of sterf”, dat was de inhoud van de dreigbrief die de uitbater van de pitazaak Amon in de Gelmelstraat kreeg. De Egyptische zaakvoerder El Sayed Sobh studeerde maatschappelijk werk in Nederland maar week uit naar België om er een pitazaak te beginnen. Hij neemt de dreigbrief ernstig, zeker nadat eenzelfde brief verzonden is naar pitazaken in Ieper, Kortrijk en Berlaar.

Februari. De twaalfjarige Kristel Smeekens uit Meersel-Dreef is de winnares van de nationale ‘Talented Teenage Boy & Girl 2005’. De leerling aan VTI Spijker was ook de jongste deelnemer. Binnenkort schittert ze ook in de hoofdrol van een theaterproductie in Breda.

Ajit Shetty, voorzitter en afgevaardigde bestuurder van Janssen Pharmaceutica, is gekozen tot ‘manager van het jaar’. Dat is één van de redenen waarom het pharmaceutisch bedrijf 5.000 verrassingspakketten bestelde voor haar personeelsleden. Een groot deel van deze geschenken worden geleverd door de Oxfam Wereldwinkel van Hoogstraten.

Rien Aerts heeft sinds kort een nieuw bier op de kaart van haar taverne “Bij de Paters” staan.

Vanaf nu kan “De Drevenier” ook in fles gekocht worden.

De supermarktketen Colruyt wil een vestiging opstarten in Hoogstraten. De vestiging zou er komen op gronden eigendom van Veiling Hoogstraten, vlakbij de Hubo-winkel langs de Lodewijck de Konincklaan.

Marc Snels is benoemd tot hoofdcommissaris.

Drie jaar geleden kwam hij aan het hoofd van de lokale politiezone. Na een gunstige evaluatie krijgt hij nu een bevordering.

Er is groeiend protest tegen de mogelijke uitbreiding van de ambachtelijke zone De Kluis. Een dertigtal landbouwers en buurtbewoners protesteren tijdens de gemeenteraad, maar de meerderheidspartijen weigeren het probleem te bespreken.

14

April. Werknemers van de stad zijn bezig met de bypass bij de watermolen in te buizen en er een brug over te leggen, zodat het verkeer opnieuw langs de Molenstraat kan. Groen! tekent verzet aan omdat er geen bouwvergunning is voor de constructie.

PERSOVERZICHT Het uitzendbureau EuroStar25 opent een vestiging in de transportzone. Euro staat voor Europa, Star voor succes en 25 verwijst naar het aantal Europese lidstaten. Het uitzendbureau specialiseert zich in buitenlandse werkkrachten die willen werken in de zogenaamde knelpuntenberoepen.

Cahier de Brouillon was genomineerd voor één van de cultuurprijzen 2004, namelijk die van het vrijwilligerswerk. De prijs zelf gaat uiteindelijk naar ‘De dag van de jeugdbeweging’, maar de Cahier behaalde wel de publieksprijs van De Morgen.

Dankzij het Buurtinformatienetwerk (BIN) kan de politie in Meersel-Dreef drie inbrekers inrekenen. De 220 inwoners die in Meersel-Dreef aangesloten zijn bij het BIN ontvingen het bericht dat er inbrekers aan het werk waren. Enkele wakkere Dreveniers hadden hen gezien en belden het noodnummer 101.

MAART De Nederlandse bedrijvenvereniging ‘Logistic Center Hazendonk’ en het Belgische ‘Werkgroep Industrie Kanton Hoogstraten’ (Wikaho) hebben de koppen bij elkaar gestoken. Zij willen samen het grensoverschrijdend bedrijventerrein van Meer verbeteren.

Een te grote kraan in de Gelmelstraat, met een omleiding van het zwaar verkeer als gevolg, zorgt voor protest van de inwoners van de Gustaaf Segersstraat, de ’s Boschstraat en het Begijnhof.

Leerlingen van het Klein seminarie zijn met twee uitvindersprojecten geselecteerd voor het

Mei. Het gebeurt maar zelden dat buurtbewoners het opnemen voor een bedrijf in hun straat.

De omwonenden van pluimveeslachterij Stoffels in Meer zijn gestart met een petitie voor het behoud van het bedrijf, nadat de provincie een nieuwe milieuvergunning weigerde Edisonproject van de Universiteit Antwerpen.

Een eerste ontwerp heeft te maken met een rolstoel die kleine hindernissen kan nemen, in het tweede idee wil men de energie die een auto op het wegdek veroorzaakt nuttig gaan gebruiken.

Twee vrije radio’s hebben al een jaar een licentie, maar zenden nog steeds niet uit. Radio Stad Hoogstraten wil deze zomer op antenne. Bij radio Cosmos is de toekomst nog onzeker, na de inbraak van vorig jaar.

Toen leden van KVG de opbrengst van een fuif ten voordele van gehandicapten aan het tellen waren, verscheen de 25-jarige Milangelo D ten tonele en ging er met 910 EUR vandoor.

Bij het slachthuis Swaegers & Co stelen dieven twee vrachtwagens met daarin veertig ton vlees.

De Nederlandse politie zal later één lege truck terug vinden in het Waalwijk.

In 2004 werd in Hoogstraten 53,1 kilogram huisvuil per inwoner opgehaald. Dat is vier kilo minder dan een jaar vroeger.

De politie rolt een omvangrijk drugsnetwerk op, dat over heel Vlaanderen actief is. Agenten voeren 31 huiszoekingen uit in Minderhout, het Antwerpse, Gent en Kortrijk en pakken 25 verdachten op.

Een scherpe steen die op een ondergrondse hoogspanningskabel drukt veroorzaakt een defect in een hoogspanningscabine. Daardoor valt alle licht uit in de centrumstraten en de Vrijheid in Hoogstraten.

Meer dan 750 leerlingen van de scholengemeenschap Markdal nemen deel aan een sponsor wandeltocht van tien kilometer. De opbrengst gaat naar projecten in Congo.

Langs de Blauwbossen in Minderhout is een auto uitgebrand. Na onderzoek blijkt dat de wagen gestolen is in de Nederlandse provincie Friesland.

APRIL

April. De wekelijkse homilie gaat on line. Als je niet naar de pastoor gaat, komt de pastoor tot bij u in de huiskamer. Vanaf vandaag kan je de preek van pastoor Fons Van Dijk thuis van het internet plukken.

Er is fel protest tegen de mogelijke afbraak van de vroegere bakkerij Faes langs de Vrijheid. Het gebouw is niet alleen mooi in al zijn eenvoud, maar de bouw van appartementen zou vooral storen naast De Kroon, een prachtig als monument beschermd gebouw.

15

PERSOVERZICHT

MEI De firma Kappa-Interbox van Hoogstraten, die deel uitmaakt van de holding Kappa Packaging onderhandelt met de Ierse multinational Jefferson Smurfit Group over een overname. Deze multinational nam de laatste jaren veel bedrijven over. Op dit moment stelt de groep wereldwijd 30.000 mensen tewerk.

‘Vorming Plus’, de nieuwe organisatie die de vroegere volkshogescholen vervangt, organiseert een tocht langs de gevangenissen van Hoogstraten, Wortel, Merksplas en Turnhout. Vooral jongeren maken kennis met deze instellingen waar in totaal 1.150 gevangenen verblijven.

Mei. Een lekkende container met duizenden liters drugsafval in de transportzone in Meer hield de hulpdiensten een hele dag bezig. Het stadsbestuur weigert op te draaien voor de kosten van de verwerking van het afval.

Het stadsbestuur koopt de Laermolen en geeft het gebouw opnieuw in erfpacht aan de vzw die de molen restaureerde en hem in de toekomst zal beheren. De stad betaalt 170.000 EUR, een bedrag dat gelijk is aan de schulden die de vzw heeft bij het einde van de restauratie.

De 27 jarige Wim Van Den Heuvel heeft al een immens aardbeibedrijf uitgebouwd. Op relationeel vlak lukt het iets minder voor hem. “Vrouwen vinden me te onzeker”, zegt Wim. Dat is één van de redenen waarom hij zijn geluk wil zoeken langs het VTM programma “Boer zkt vrouw”.

Dieven gaan aan de haal met de dure GMW X5 terreinwagen van C.X. die op Heerle woont. Ze ondernamen verschillende pogingen om de wagen te ontvreemden en gingen er tenslotte vandoor terwijl het autoalarm de bewoners wakker maakte.

De Fresiella is een nieuw Hoogstraats gebak.

Toerisme Hoogstraten lanceerde dit smaakvol gebak in de vorm van een aardbei in samenwerking met hotelschool Spijker en bakkerij Muësen.

De Voka-Kamers van Koophandel in de Kempen en Mechelen lanceren het zogenaamde ‘Jobkanaal’ Het wil een brug slaan tussen werkgevers en werkzoekende doelgroepen als allochtonen en 45-plussers. Jobkanaal heeft al 1.157 arbeidsplaatsen verzameld.

De aandeelhouders van Duni hebben beslist om de afdeling in Hoogstraten opnieuw autonoom te laten werken. Blijkbaar verliep de samenwerking tussen de Zweedse Dunigroep en vroegere Ster niet echt vlot.

Het Proefbedrijf der Noorderkempen bestaat 50 jaar. Meer dan 250 bedrijven in Vlaanderen doen op dit moment een beroep op het proefbedrijf. Vanaf vandaag spreken we over ‘Proefcentrum Hoogstraten’, de nieuwe naam voor de Proeftuin.

Hilde de Sutter, de mooiste boerin van Vlaanderen, onthulde het eerste infobord van de Spek & Eierenroute, een nieuwe fietsroute in de regio Hoogstraten.

16

Mei. Bij de organisatie van de Heilig Bloedprocessie zijn enorm veel vrijwilligers betrokken. Een tiental Hoogstraatse gezinnen zorgt er elk jaar voor dat de kostuums netjes gewassen en gestreken zijn.

Een voorbijganger merkt een groot aantal vaatjes op in de Meerse Blauputtenloop. De brandweer komt ter plaatse en vist 91 vaatjes op met daarin afvalstoffen afkomstig van een druglabo. De stad wil niet voor de kosten van de vernietiging opdraaien.

Bart K. uit Hoogstraten moet zich voor de correctionele rechtbank in Turnhout verantwoorden omdat hij twee vrouwen maandenlang zou lastig gevallen hebben met hijgtelefoontjes. De beklaagde beweert van niets te weten.

De organisatoren van de verkeersweek van basisschool “De Klimtoren” uit Meerle kunnen rekenen op de hulp van wielrenner Servaes Knaven en van de vrouw van zijn collega Erik Dekker.

Feest voor de jonge wielerfans.

De coverband ‘Jiving Sister Fanny’ uit Meer mag zich voortaan Belgisch recordhouder noemen met twaalf concerten in 24 uur tijd.

Dierenhandelaar Ludo L. wordt door de strafrechter in Turnhout veroordeelt tot acht maanden effectieve celstraf en een boete van 5.000 EUR. De man diende zijn dieren kalmeringsmiddelen toe, iets wat alleen een veearts mag doen.

Het stadsbestuur overhandigt een diploma aan de leerlingen die deelnamen aan de actie ‘Meer pret zonder sigaret’. VTI Spijker startte met 13 klassen, waarvan er 4 het diploma behaalden. Van het Instituut Spijker mochten 6 van de 9 klassen een diploma in ontvangst nemen. VITO nam met 42 klassen deel, waarvan 12 groepen het project tot een goed einde brachten. De 12 klassen van het Klein seminarie hielden het allemaal vol.

PERSOVERZICHT Vanaf 2007 moet u betalen voor het tuinafval dat u langs de straat zet, nadat het gewogen wordt.

Vorig jaar werd in Hoogstraten 171 kilogram GFT-afval per inwoner ingezameld. Het gemiddelde gewicht in de regio Kempen is maar op 135 kilogram per inwoner.

Leerlingen van het zevende jaar bouw van het VITO zijn de winnaar van de jaarlijkse Gramwedstrijd. De leerlingen wonnen de prijs voor de restauratie van de orangerie in het park van de gemeente Brecht.

Chris Van Hees, een leerkracht van Instituut Spijker, vertrekt naar Alabama in de Verenigde Staten. Daar zal ze in het Space & Rocket Center in Huntsville een uitgebreide ruimtevaarttraining volgen.

Mei. De leerlingen van de derde graad van het Instituut Spijker wonnen een MAKS! Festival bij het jongerenmagazine van Klasse. In de namiddag is er een picknick en vanaf 16.00 uur zijn er optredens van een aantal groepen, waaronder Wazzda de band van de Ketnet-serie W817.

In een berging in de kelder van het Klein seminarie is een document uit 1369 gevonden. Het archiefstuk is een van de oudste documenten dat verwijst naar het bestaan van het begijnhof in Hoogstraten.

De directie van de Ster heeft bekendgemaakt dat er dit jaar nog 67 jobs verdwijnen. Het studiebureau McKinsey maakte in opdracht van de directie een rapport over het voortbestaan van de vestiging. Volgens deze studie zouden er 114 banen moeten sneuvelen.

Een vrouw uit Lanaken kocht een bakje aardbeien en vond tot haar grote verbazing een trouwring tussen de vruchten. De ring werd naar de eigenaars in Hoogstraten terug gebracht Het zijn de Portugese aardbeiplukkers Orlando en Paula Lourenco.

JUNI De Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem is te gast in Hoogstraten. De leden van de orde komen opnieuw samen in de St.-Katharinakerk, waar in 1558 het algemeen kapittel plaats vond.

Juni. Het personeel van de Karcher vestiging blokkeert de ingang van het bedrijf, na het ontslag van een vakbondsafgevaardigde. Directeur Wally Wagtmans moet over een hekken kruipen om in zijn bedrijf te kunnen.

TE KOOP IN HET STEDELIJK MUSEUM

Juni. Maria Van Gestel, Jan Doms, Martha Van Gestel en Jos Doms zijn de trotse eigenaars van de voormalige Rijkswachtkazerne. De zaakvoerders van het constructiebedrijf Gebroeders Doms uit St.-Lenaarts betaalden 755.000 EUR voor het als monument geklasseerde gebouw.

WENSKAARTEN PUZZELS – BOEKEN POSTERS uit de wondere wereld van M.C. ESCHER 17

JONG GEZEGD

KAAT ZEGT Kaat Haest (17 jaar) is zesdejaarsleerling aan het Spijker. Ze volgt er Grieks-Wiskunde. Als laatstejaarsleerling kan ze tijdens alle studiedrukte een beetje vrije tijd erg waarderen.

Trendsetter in eigentijdse interieurs

Vakantie Herfstvakantie. Ik had mij voorgenomen om me (afgezien van feestjes bouwen en lang uitslapen) vooral bezig te houden met lekker niksen en daar héél hard van genieten. De vakantie was dus iets waar ik al weken, zoniet maanden naar uit keek. Niks te vroeg ook, na zo’n dikke 8 weken school.

En ik was reuzeblij toen ik hoorde dat mijn vakantie –zijnde 6e jaarsleerling van het Spijker- een half weekje vroeger zou beginnen: de woensdag voor het verlof werd ik gedropt in een klooster. Niet dat ik dacht dat ik daar niks zou moeten doen, maar geen les is voor mij toch ongeveer gelijk aan vakantie… OK, feestjes bouwen en uitslapen zat er niet echt in (daar zou ik mij de rest van de vakantie wel mee bezig houden) maar mijn voornemen om lekker niks doen te doen en te genieten? Misschien…

Het klooster dus. Het leek mij, als bezig bijtje (om het met een understatement te zeggen), wel een uitdaging om enkele dagen mee te leven in een contemplatief klooster. Ik had er echt zin in, maar toegegeven, toen de dag van mijn intreding naderde, sloeg de schrik me om het hart. Zou de stilte niet té confronterend zijn? En hoeveel parate bijbelkennis zouden de nonnen van ons verwachten? Met dat gevoel in mijn achterhoofd, vertrok ik woensdagmorgen samen met 5 andere laatstejaars en onze titularis naar één of ander boerengat, ook wel bekend (?) onder de naam: Loppem. Omdat ik als laatste in het busje stapte, moest ik vooraan zitten en kreeg ik bijgevolg meteen een stapeltje kaarten in m’n handen met de mededeling: “Ik weet de weg tot Brugge, vanaf daar zul je moeten helpen”. Fijn, had ik tenminste nog even de tijd om uit te zoeken hoe die plannetjes precies in mekaar zaten. Gezellig spelletjes spelend en pratend vorderde de rit, maar toen we na een tijdje de snelweg verlieten en de weggetjes steeds smaller en minder behuisd werden, werd het ook in het busje opmerkelijk stiller.

Maar onze vrees bleek ongegrond. We werden hartelijk ontvangen door een stel zusters die onze namen al kenden (vermoedelijk researchwerk via de school), ons meteen een tasje thee/glaasje fruitsap en koekjes aanboden, informeerden hoe de reis was geweest en zich afvroegen hoe we terug thuis zouden geraken (erg vooruitziend, dat wel). We babbelden nog wat met de priorin tot plots -biep,biep- haar alarm afging. Sms-je van God? Vrijwilligster bij de brandweer? Nee, nee, niets van dat alles, ‘gewoon’ tijd om naar de kapel te gaan. Voor de eerste (en op negen na laatste) keer die dagen.

Buiten het bidden was er ook nog tijd voor wat anders. Zoals gepeuter naar het liefdesleven van de zusters (dat ze wel degelijk hadden!), ingehouden lachbuien omwille van die ene vals zingende non en verbazing alom toen ze over een promo-dvd bleken te beschikken (ínclusief joggende zusters!).

Kortom: héél plezant! En zo verstreek de eerste en ook tweede dag in vrede.

Tot we op de donderdagavond de opdracht kregen drie kwartier alleen rond te lopen in de tuin/ het bos om tot rust te komen. No problemo, dacht ik bij mezelf: ik pik ergens een stoeltje en zet mij onder de bomen met zicht op de ondergaande zon. En toen… overviel mij een heerlijk gevoel… O God, dacht ik dan (en dat was niet eens misplaatst), ik ben echt gewoonniks-aan-het-doen-en-aan-het-genieten!!

De volgende middag naar huis. De nonnen wilden ons wel naar het station brengen, want ‘dat duurt niet lang’. Natuurlijk niet, zuster Martha, wanneer het file is neem jij gewoon die ene lege strook (waar wel degelijk BUS opstaat). Maar toch, bedankt! ’s Avonds, op café, zag ik mezelf weer even op dat stoeltje in de zon zitten… En de rest van de vakantie? Druk met de boekhouding van een niet nader genoemde jeugdbeweging, het lezen van een boek en het schrijven van twee essays, het script voor het leerkrachtenfeest, mijn eindwerk en dit tekstje. En tussendoor ook nog –uiteraard– feestjes bouwen en lang uitslapen.

Ondertussen zit ik alweer op school, hevig verlangend naar de volgende vakantie waarin ik echt eens meer tijd ga maken om lekker niks te doen en gewoon te genieten…(kh)

18

Exclusief voor de regio

Derde generatie sinds 1947 in het centrum van Hoogstraten

Alle soorten behang, trendy of klassiek Verf in 20.000 kleuren van Boss Paints Raamdecoratie, zonnewering en vloerbekleding

Bent u graag op de hoogte van de nieuwste kleurencombinaties? Wenst u kleurrijke tips voor de juiste samenstelling van uw interieur?

Bezoek dan zeker een van onze infoavonden of bel ons voor meer informatie.

AANBEVOLEN:

Workshops op aanvraag Ideaal voor groepen van 10 tot 16 personen.

Aanleren van verschillende verftechnieken.

Hoe maak ik van een oud kastje een trendy meubel?, enz...

H. Bloedlaan 277-299 2320 Hoogstraten Tel: 03/314 52 78 Fax: 03/314 88 02 e-mail: info@mertens-schilderwerken.be 194

KUNST EN KULTUUR

Een uniek kerst- of nieuwjaarsgeschenk

Een boek over “Kunst- & glas-schilder Jan Huet” Vanaf begin december ligt er een uniek boek over het leven en het werk van kunst- en glasschilder Jan Huet in de boekhandel. Het boek is een uitgave van het Stedelijk museum in opdracht van het stadsbestuur. De uitgave is rijk geïllustreerd met meer dan 70 afbeeldingen van zijn schilderijen en voorstudies van zijn glasramen. liever in de natuur van zijn geboortestreek. “Ik wou steeds terug naar de bron gaan”, liet Jan Huet ooit optekenen, “De natuur is voor mij die bron. Ik was geen toevallige schilder van de natuur, ik voelde mijzelf natuur”.

Jan Huet noemde zichzelf een streekgebonden kunstenaar en ervaarde dit niet als een beperking.

“Alle echte Kunstenaars zijn streekgebonden, dat is mijn sterkste wapen tegen diegenen die zeggen dat Kunst universeel moet zijn. Men kan niet universeel zijn zonder regionaal te zijn”, zei Jan Huet hierover.

Het prachtig uitgegeven kunstboek is rijk geïllustreerd met meer dan 70 reproducties van Huets werk Het boek “Kunst- & glasschilder Jan Huet” is het resultaat van een kunsthistorische studie uitgevoerd door de auteur Jan Van Damme, in een eindredactie van Frans Horsten en Gust Kinschots. De uitgave telt 84 bladzijden, is rijk geïllustreerd en kost 30 EUR. Het boek is te koop in verschillende boekhandels, bij de Stedelijk dienst voor toerisme en in het Stedelijk museum.

Jan Huet (Wortel 1903 - Antwerpen 1976) Door de ‘Schenking Huet’ werd de kunstcollectie van het Stedelijk museum uitgebreid met bijna 600 werken van de in Wortel geboren kunstenaar Jan Huet.

Naast een aantal schetsen en studies in potlood en houtskool schonk de familie 192 prachtig ingekleurde voorstudies van glasramen, 205 schilderijen en 24 op opalineglas geschilderde religieuze en volkse taferelen. Verder bestond de schenking uit belangrijke archiefstukken en een groot aantal werktekeningen van Huets glas-inloodontwerpen op ware grootte.

Jan Huet is met zijn kunsthistorisch belangrijke glasramen, zoals die in de abdij van Orval, de basiliek van Koekelberg en tientallen andere gebouwen, zonder twijfel één van de meest verdienstelijke glas-in-loodkunstenaars van zijn generatie én een kunstenaar van nationaal belang..

In zijn geboortestreek is Huet ook gekend als natuurschilder. Zijn schilderijen geven een uniek beeld van het landschap in de Kempen in het midden van de 20ste eeuw.

Om praktische redenen woonde de glas-in-loodkunstenaar in Antwerpen, maar hij verbleef veel

Lente in de populieren

ESCHER breekt alle records De tentoonstelling met grafisch werk van M.C. Escher in het Stedelijk museum breekt alle records.

In minder dan drie maanden tijd bezochten al meer dan 7.500 belangstellenden de tentoonstelling.

Bij vorige succesvolle tentoonstellingen, zoals de archeologische tentoonstelling Flint&Stones of het grafisch werk van Käthe Kollwitz vorig jaar, kon het museum ook al rekenen op een groot aantal bezoekers en was er ook veel belangstelling van scholen uit de ruime regio.

Voor het werk van Escher is de belangstelling van de scholen zo mogelijk nog groter. Tot vandaag bezochten al meer dan 2.500 leerlingen de tentoonstelling in klasverband en zijn er nog meer dan 50 groepen leerlingen ingeschreven.

U mag de tentoonstelling, die nog loopt tot 18 december, beslist niet missen. Het Stedelijk museum is geopend van woensdag t.e.m. zondag van 14.00 tot 17.00 uur. (fh)

19

ERFGOED

Hoogstraten restaureert historische beiaard!

HOOGSTRATEN - Oktober 2005. Voor de Hoogstraatse Beiaardvrienden zal het de maand blijven waarin ons College van Burgemeester en Schepenen de moedige beslissing nam om de waardevolle Hoogstraatse beiaard die sinds 1960 in onze toren hangt, te restaureren. Als alles meezit wil men hem na de zomerconcerten van 2008 uit de toren halen, om hem tegen de zomer van 2009 klaar te hebben. Tegen 2010 zou het instrument dus weer moeten schitteren als nooit tevoren. In 1960 kaderde de inhuldiging van de beiaard heel mooi binnen de feestelijkheden rond “750 jaar Hoogstraten Stad & Vrijheid”. In 2010 – 50 jaar later – wil men de gerestaureerde beiaard weer inspelen, op het moment dat de Hoogstraten 800 jaar Stad & Vrijheid viert.

Een woordje geschiedenis …

Over de historiek van de beiaard hebben we u in augustus 2004 nog uitgebreid ingelicht, in ons themanummer over het onderwerp. Hier zetten we een paar zaken weer op een rijtje. Belangrijk om weten is bijvoorbeeld dat de beiaard uit 2 delen bestaat. Een nieuwer gedeelte van 26 lichtere of discantklokken, waarvan de meeste in 1958-59 door Michiels uit Doornik gegoten werden, speciaal voor de Hoogstraatse toren. Ook de klokkenstoel, het klavier, de luidmechanismen en de rest van de mechaniek dateren trouwens uit die periode. Het andere deel is het meest waardevolle. Het gaat om 24 zwaardere of basklokken uit 1654-1655, gegoten door de wereldvermaarde klokkengieters Pieter en François Hemony.

Deze klokken zijn afkomstig uit de Antwerpse kathedraaltoren, waar ze verschillende eeuwen deel uitmaakten van de kapittel- of kerkbeiaard.

De kapittelbeiaard werd besteld kort nadat ook de stad Antwerpen een bestelling had geplaatst, eveneens bij Hemony. De kerk wilde blijkbaar niet onderdoen. Écht niet, want hun beiaard was een halve toon dieper, en dus zwaarder dan deze van de stad. De stad van haar kant … die hing

haar beiaard in dezelfde kathedraaltoren, maar wel één verdieping hoger. En zo hadden zij alsnog het laatste woord.

Wanneer we in Antwerpen naar de beiaard gaan luisteren, dan is het nog altijd deze oude stadsbeiaard die we horen. De kapittelbeiaard – of althans een deel ervan – hangt nu dus bij ons, in de Kathedraal van de Kempen. Maar hoe komt hij nu hier bij ons? Na de Franse Revolutie had Antwerpen de stadsbeiaard wel blijven onderhouden, maar de kerkbeiaard raakte stilaan in verval, omdat het kerkbestuur over hoe langer hoe minder middelen beschikte. Na WO I haalde men de meeste klokken van deze kerkbeiaard dan ook uit de toren. Verschillende klokken werden uitgeleend om behoeftige parochies uit de nood te helpen.

De overschot werd eerst op de binnenkoer van de kathedraal gezet, later in de doopkapel. Ondanks uitdrukkelijk schrijven van de Provinciegouverneur en van de Mechelse Beiaardschool, om de waardevolle beiaardklokken bij elkaar te houden, bleef men tot jaren na de Tweede Wereldoorlog overigens klokken ‘uitdelen’.

Dit kwam ook ter oren van Deken Lauwerys, die al verschillende jaren bezig was met de

De klankkleur van de historische klokken moet koste wat kost intact blijven. Maar een restauratie van de ophanging en bediening van het instrument komt geen dag te vroeg. heropbouw van de Hoogstraatse kerk en toren.

Nu droomde Lauwerys al langer van een beiaard en hij deelde dit ook mee aan het bisdom en aan Staf Nees (toenmalig directeur van de Beiaardschool). Voor het hele verhaal van de onderhandelingen verwijzen we u opnieuw naar het vernoemde themanummer van de Maand.

Of naar de thesis van onze stadsbeiaardier. Voor ons verhaal is het vooral van belang dat de Antwerpse kerkfabriek de overgebleven klokken voor onbepaalde tijd in bruikleen wilde geven, in ruil voor 2 nieuwe luidklokken, die Hoogstraten voor hen moest laten gieten. In feite was het dus de Hoogstraatse kerkfabriek die de klokken in bruikleen nam. Maar in de loop der jaren heeft het gemeentebestuur zich - als verantwoordelijke voor de toren – altijd mee over het onderhoud en het beheer ontfermd. Op vraag van Deken Lauwerys werd Staf Mertens aangesteld als 1ste stadsbeiaardier, een functie die hij tot in 2002 – met veel toewijding – heeft uitgeoefend. Na meer dan 4 decennia werd hij opgevolgd door Luc Dockx, de huidige stadsbeiaardier.

Een reus op lemen voeten?

De metalen tuimelbaren worden bediend door het klavier. Ze moeten vlot kunnen ‘tuimelen’ waarbij ze d.m.v. een draad een klepel tegen de binnenwand van een klok trekken. Doordat ze doorhangen en fel verroest zijn verloopt deze procedure nu veel te stroef.

20

Op 2 plaatsen zijn dragende stalen balken al uit de muur getrild.

Dat een beiaard - zo hoog in de toren – veel te lijden heeft van de natuurelementen, is de logica zelve. Koude wind, dan eens grote luchtvochtigheid, onweer, … dit alles overgoten met een sausje van uitwerpselen van vogels die nooit last van constipatie lijken te hebben. Wij zouden er ook niet meer zo fris uitzien.

Maar over welke mankementen gaat het nu precies? Hiervoor baseren we ons op een rapport van de firma Clock-O-Matic en op een verslag

ERFGOED van campanoloog (klokkendeskundige) Geert D’Hollander, dat hij maakte in opdracht van de beiaardvereniging en de stadsbeiaardier. Daarin wordt eerst de stabiliteit onder de loep genomen.

Doordat bij het herbouwen van de toren aanvankelijk niet voorzien was dat er een beiaard in zou komen, moest men de dragende stalen ‘poutrels’ achteraf in de muren inbrengen. Daarbij werden deze ten eerste niet diep genoeg in de muur gebracht. Daarenboven werden ook geen afdoende drukverspreiders onder de balken aangebracht, waardoor de onderliggende bakstenen in de loop der jaren gewoon verpulverd werden. Doordat de stalen balken de trillingen veroorzaakt door de spelende beiaard veeleer versterken dan opvangen, zijn ze al op minstens 2 plaatsen uit de muur getrild. Een gevaarlijke kwestie, die men maar provisoir heeft kunnen oplossen. (Tegenwoordig lost men zo’n trillingsprobleem op door de dragende delen opnieuw in hout te maken.)

Overigens zijn ook de dragende balken zelf al sterk door roest aangetast. In die mate zelfs, dat op een plaats waar 2 dragende balken aan elkaar bevestigd zijn, al minstens 2 bouten kapot zijn gesprongen!

Verder vertoont ook de mechaniek verschillende mankementen. Om te beginnen is er het klavier, dat niet meer overeenkomt met huidige standaard. Verder is de aanslag van de toetsen zeer onregelmatig en door een slechte afstelling en een gebrek aan efficiënte geluiddempende materialen, maakt het klavier enorm veel bijgeluiden (‘rammelt het’) tijdens de beiaardbespeling. Heel wat draadregelaars kunnen niet meer bijgesteld worden, omdat ze op het einde van de draad zitten of omdat ze vastzitten. In het lastenboek van de restauratie zou ook de bouw van een nieuw klavier opgenomen worden, geïnspireerd op het oorspronkelijke 17de-eeuwse klavier dat in het Antwerpse Vleeshuis bewaard wordt.

Het dradennet zelf en ook de bladveren zijn versleten. De tuimelbaren, die bediend worden door het klavier en die de klepel tegen de klokkenwand moeten trekken, zijn sterk aangetast door roest en hangen door, waardoor ze veel te stroef ‘tuimelen’.

De klepels zijn gemaakt uit gietijzer, waardoor ze te hard zijn in verhouding tot de klokken en de klokkenwand op lange termijn zelfs beschadigen. Ze zijn ook zelden in verhouding tot de grootte van de klok: ofwel zijn ze te zwaar ofwel zijn ze te licht. Verschillende klepels slaan ook niet in op de optimale plaats, met name waar de ‘lip’ het dikst is.

De staat van de klokken zelf valt eigenlijk nog redelijk mee. Aan de binnenwand merken we weliswaar uithollingen op, veroorzaakt door de inslag van de harde klepels. In de toekomst wil men dit vermijden, door het gebruik van zachtere, smeedijzeren klepels, maar ook door de klokken regelmatig te draaien, waardoor de klepels niet jaar na jaar op dezelfde plaats inslaan. Aan de buitenkant kan je een soort ‘roestplekken’ opmerken, wellicht veroorzaakt door water op de inslaande hamers van het automatisch speelwerk dat de kwartierdeuntjes verzorgt.

In de beiaardwereld is men er als de dood voor dat er ook maar iets aan de unieke klankkleur

Beiaardtrip naar Mechelen HOOGSTRATEN/MECHELEN - Zaterdag 10 december staat de 1ste beiaarduitstap van de Hoogstraatse Beiaardvrienden geprogrammeerd. Dan trekken ze naar Mechelen, beiaardstad en stad in vrouwenhanden. En de 10de dus in hun handen. In de voormiddag gaan ze eerst naar de Koninklijke Beiaardschool “Jef Denyn”, in het historisch pand ‘t Schipke. Aansluitend wordt het achterliggend beiaardmuseum bezocht. Na de lunch trekt het gezelschap naar de Sint-Romboutstoren, waar men de ca. 400 treden zal bestijgen om vervolgens de oude en nieuwe beiaard te bekijken. Luc Dockx verzorgt er de rondleiding. Tot slot van de dag krijgt men de unieke kans om het atelier van de familie Michiels te bekijken. Meer dan een eeuw lang had de familie 2 bedrijven. De klokkengieterij in Doornik is al enige tijd gesloten. In de jaren ’50 heeft men daar nog de nieuwere klokken van onze beiaard gegoten. Nazaat Luc Michiels zet het Mechelse bedrijf voort, dat gespecialiseerd is in het maken van grote torenuurwerken.

Ongetwijfeld waard om zien.

Wie meer informatie wenst over de Hoogstraatse Beiaardvrienden, contacteert best stadsbeiaardier Luc Dockx (03/315.46.06 of lucdockx@scarlet.be) of secretaris Dries Horsten (03/314.57.24 of horstendries@hotmail.com). (dh)

van de Hemony-klokken verandert. Men zal dan ook eisen de klokken niet meer dan écht nodig is ‘aan te pakken’. Daarom zullen ze mogelijk enkel gereinigd en ‘ontzweefd’ worden, en niet volledig herstemd. Want aan de ziel van onze beiaard mag in geen geval geraakt worden.

ject gelooft, kan geïllustreerd worden met zijn stelling - die hij ook tegenover het college verdedigde - namelijk “dat de Hoogstraatse beiaard na deze restauratie tot de top tien van de historische beiaarden in de wereld zal behoren”. We konden het zelf niet mooier zeggen.

In de top 10 van de wereld, ja!

Nog enkele jaren dus, en er is opnieuw één van die Hoogstraatse kroonjuwelen opgeblonken.

Knap gedaan van ons stadsbestuur - dat mag nu wel eens gezegd worden. Dank ook aan de Kerkfabriek, die de beiaardwerking altijd gesteund heeft. En laat ons ook de Hoogstraatse Beiaardvrienden eens proficiat wensen. Toen ze een 3-tal jaar geleden de organisatie van de Beiaardzomers van de VVV overnamen, beloofden ze daarnaast ook werk te maken van een echte ‘beiaardwerking’. Samen met de stadsbeiaardier hebben ze op amper 2 jaar tijd een draagvlak van meer dan 100 leden uitgebouwd. En samen met hem wisten ze het stadsbestuur te overtuigen van de noodzaak tot restauratie. Dat de Hoogstraatse werking met aandacht wordt gevolgd – zowel in de Vlaamse Beiaardvereniging als in de wereldvermaarde Mechelse Beiaardschool – zal u allicht niet verbazen. Ook wij bij de Hoogstraatse Maand zullen de situatie op de voet blijven volgen. (dh)

Het mag duidelijk zijn dat de beiaardrestauratie een aardige cent zal kosten. Maar dan moeten we toch een paar dingen voor ogen houden. Ten eerste het feit dat een stad zonder beiaard gewoonweg geen echte stad kan zijn. Verder mogen we ook niet vergeten dat de restauratiewerken voor 80% gesubsidieerd zullen worden, wat het hele project meteen een stuk haalbaarder maakt. En ten derde beseffen we toch allemaal dat je een Stradivarius ook niet zomaar laat verkommeren.

Overdreven? Eigenlijk niet, want ten eerste genieten de Hemony’s werkelijk wereldfaam als klokkengieters. Daarnaast zijn er niet meer zoveel Hemony-beiaarden overgebleven en moeten we dus koesteren wat er nog rest. Tot slot spreekt men niet alleen in Hoogstraten zo lovend over deze beiaard. Ook de mensen van Clock-O-Matic, adviseur Geert D’Hollander en verschillende andere campanologen en beiaardiers lieten al verstaan dat we een heel waardevolle beiaard hebben. Maar ook een beiaard die dringend een opfrisbeurt nodig heeft, als we het voortbestaan op lange termijn niet willen ondermijnen. Dat ons stadsbestuur hier alvast van overtuigd is, mag blijken uit het feit dat zij vrijwel meteen een bedrag van € 2.000 hebben uitgetrokken om een voorstudie te laten maken. Deze zal gemaakt worden door Geert D’Hollander, die al ervaring heeft via de beiaardrestauraties in Gent en Lier en die – als stadsbeiaardier aldaar – ook een nauwe band heeft met Antwerpen, waar onze beiaard in feite vandaan komt. Dat ook Geert in het pro-

Wie meer informatie wenst over de restauratie van de beiaard, contacteert best stadsbeiaardier Luc Dockx (03/315.46.06 of lucdockx@scarlet.be) of de secretaris van de Beiaardvrienden, Dries Horsten (03/314.57.24 of horstendries@hotmail.com).

21

ERFGOED

Monumentenliefhebbers houden hun hart vast

Salm Salmmolen uit of in wind gezet?

HOOGSTRATEN - Al voor de 3de keer in 5 jaar tijd werd een bouwaanvraag ingediend voor het geklasseerde perceel, links naast de Salm Salmmolen. ”Je kan mensen niet verbieden te bouwen,” hoor je dan wel eens. Maar dán is het dus belangrijk om weten dat het bewuste perceel beschermd is, en dat je er in feite niet mág bouwen. Op dezelfde plaats staat al eeuwenlang een windmolen. Aanvankelijk was hij eigendom van de graven en later van de hertogen van Hoogstraten. De huidige stenen molen werd in 1902 gebouwd, ter vervanging van een omgewaaid exemplaar uit hout. In de jaren 1975-76 – toen monumentenzorg nog een scheldwoord was - lieten de huidige eigenaars van de molen het monument vakkundig restaureren. Toen al werd hen een hindernissenparcours voorgeschoteld, en de laatste jaren is het – met de bouwaanvragen – niet anders.

Maar … molen en omgeving zijn toch beschermd?

Dat dacht u maar …

“Ik wil dit even nuanceren: algemene beschermingsvoorschriften zijn nooit absoluut.” Een hallucinante zin, geschreven door een kabinetsmedewerker van de bevoegde Minister van Monumentenzorg. De ambtenaar opende er zijn antwoord mee op het schrijven van vzw Molenecho’s, waarin zij begin november de beschermingsvoorschriften voor de Salm Salmmolen in herinnering hadden gebracht. En waarin ze meedeelden bezwaar in te dienen bij het Hoogstraatse stadsbestuur …

Nu had de kabinetsmedewerker in zekere zin gelijk. Want in het Koninklijk Besluit dat de molen met omgeving in 1973 klasseerde, staat letterlijk: “Artikel 2 – Wat betreft de rangschikking als

landschap worden voor de behartiging van het nationaal belang de volgende beperkingen aan de rechten van de eigenaar gesteld: behoudens toelating verleend overeenkomstig de bepalingen van art. 6 der wet van 7 augustus 1931 op het behoud van monumenten en landschappen is het verboden: 1. Nieuwe bouwwerken op te richten, et cetera …”

Wellicht vraagt u zich af wat de uitdrukking “behoudens toelating” hier komt doen. Wel, omdat niemand een glazen bol heeft, moet het uitzonderlijk mogelijk blijven een toelating te geven die bepaalde elementen uit de bescherming nuanceert. Stel dat men bijvoorbeeld weer volop bloem gaat malen en dat daarvoor een bredere oprit nodig is (om een vrachtwagen tot aan de belt te laten komen), dan kán een lichte wijziging in

Een oude postkaart, afgestempeld in 1927. Onze voorouders wáren niet dom. De molen - gefotografeerd vanuit de huidige Witherenweg – stond zo goed als vrij. Er werden enkel huisjes gebouwd aan de zuidkant van de molen, van waar zelden strakke wind waait. De oost-, maar vooral de westkant werd ten allen tijde vrijgehouden om de wind vlot langs de wieken te geleiden. De bouw van een woning net ten westen van de molen zou nu een groot deel van de wind ‘afvangen’.

22

Een molen die draait fascineert jong en oud.

Volgens de moleneigenaars zou de geplande nieuwbouwwoning op amper 10 meter van de wieken het aantal draaidagen enorm beperken. Zij hopen dat het stadsbestuur hier een stokje voor zal steken. de bescherming van de omgeving nodig zijn.

Het mag duidelijk zijn dat deze ‘veiligheid’ – in casu de uitdrukking “behoudens toelating” - enkel werd ingebouwd om wijzigingen in het landschap te kunnen aanbrengen in het voordeel van de molen. Dat men het – zoals nu – als achterpoortje wil gebruiken om op geklasseerde grond een huis te bouwen dat precies het voortbestaan van de molen hypothekeert, roept terecht vragen op. Want waarvoor dient dat hele Koninklijke Besluit ter bescherming dan nog?

De molen staat er voor iedereen!

Zoals het hoort werden de afgelopen 30 jaar kosten noch moeite gespaard om de bevolking regelmatig te laten genieten van het monument.

Tientallen keren was er opendeur. Meer dan eens werden er tentoonstellingen en concerten georganiseerd, veelal in samenwerking met Hoogstraatse culturele verenigingen. Tal van groepen werden rondgeleid. De gastenboeken werden door meer dan 25.000 mensen gesigneerd! Maar … om een molen optimaal te bewaren moet hij ook dikwijls genoeg in werking worden gesteld.

Want de eigenaar van een geklasseerd monument wordt geacht zijn eigendom als een “goed huisvader” te onderhouden. En voor een molen betekent dat regelmatig draaien om verval te voorkomen.

Dit draaien wordt jaarlijks door mensen van Monumentenwacht gecontroleerd door middel van een ‘toerenteller’. Het aantal gedraaide toeren wordt door hen ook jaarlijks gepubliceerd. Doordat de molen nu al bijna 30 jaar elke 3 weken gedurende een halve dag draait, scoort de Salm Salmmolen hier meer dan gemiddeld.

De molen moet draaien!

Om te kunnen draaien is het nu niet alleen van belang dát het waait, maar ook van waar het

waait. Zo zijn de minder voorkomende noordenen zuidenwinden meestal wisselvallig, waardoor de molen regelmatig zal stilvallen. Oostenwind is zeer goed en bovendien krachtig, maar komt hier maar weinig voor. Blijven over de zuidwest- en westenwind, die voldoende constant zijn en die meestal 80% van de draaidagen uitmaken. Wanneer men nu een woning bouwt ten westen van de molen - op amper 10 meter van de wieken - dan wordt het draaien natuurlijk erg bemoeilijkt. De eerdere bouw van een huis ten zuidwesten van de molen - een eindje verderop en nét buiten de beschermde zone - heeft het aantal draaidagen overigens al noodgedwongen doen teruglopen.

Ter informatie: in Nederland – waar men toch enige ervaring met molens heeft – wordt een vrije zone van 100 meter nagestreefd om de windvang te garanderen!

Een inspecteur van de Administratie voor Monumenten en Landschappen was in 1976 trouwens al bang voor het inbouwen van de molen, waarbij hij zelfs suggereerde de beschermde zone serieus uit te breiden, wat echter nooit gebeurd is. Dat het de huidige ambtenaren van diezelfde administratie zijn die de beschermde zone nu ten allen prijze willen inkrimpen, is op zijn zachtst gezegd merkwaardig.

De aanhouder wint?

Bij de eerste bouwaanvraag 5 jaar terug leek het zo ver nochtans niet te komen. De eigenaar van het bewuste perceel deed zijn eerste aanvraag.

De moleneigenaar diende onmiddellijk protest in bij de bevoegde dienst van de stad en ook de Dienst voor Monumenten en Landschappen had bezwaar. Een argument was daarbij dat er vlakbij de molen zelfs een onwettig opgetrokken kot (op perceel 22b3) moest worden afgebroken. (De pro justitia voor deze afbraak was eerder door de moleneigenaar via de rechtbank bedongen.)

Dat er op het perceel tússen het genoemde kot en de molen geen huis kon komen leek voor iedereen logisch.

Wanneer ruim een jaar later voor de 2de maal een aanvraag komt, wordt er van verschillende

kanten mist gespuid.

De Schepen van Ruimtelijke Ordening adviseert geen bezwaarschrift meer in te dienen omdat op de vorige aanvraag al geprotesteerd werd én omdat er toch al een gunstig advies van Monumenten en Landschappen binnen was. Een advies dat overigens ondertekend was door diezelfde ambtenaar die een soortgelijke aanvraag een jaar eerder had geweigerd! In zijn advies verwijst de ambtenaar nog naar de eerdere aanvraag, die volgens hem geweigerd werd omdat er ‘op hetzelfde perceel een wederrechtelijke constructie was opgericht, waarop bovendien een afbraakvonnis rustte’. Hetgeen overigens niet klopt omdat deze onwettige constructie op een verder gelegen perceel 22b3 stond en niet op het perceel 22w2 uit beide bouwaanvragen! Diezelfde ambtenaar schrijft daarnaast dat de betreffende bouwaanvraag onderzocht werd samen met de molendeskundige van de Dienst Monumenten en Landschappen uit Gent. De conclusie van hun onderzoek luidde “dat het onbillijk zou zijn een volledig bouwverbod te handhaven, gezien er op het perceel 22r3 (links van de beschermde zone) eerder dus wel gebouwd was”.

De moleneigenaar wil de aanroeping van het gelijkheidsprincipe in deze zaak nadrukkelijk betwisten: “Het eerder gebouwde huis – dat de windvang al bemoeilijkt – staat buiten het beschermde gebied. Het nieuwe huis overschrijdt letterlijk en figuurlijk de grens, vastgelegd in het Koninklijk Besluit van 1973. Dit zet duidelijk de poort open tot het inbouwen van alle molens in Vlaanderen.”

Verder kan men zich afvragen wat de meerwaarde van een molendeskundige nog is, wanneer deze zijn conclusie op geen moment staaft met wetenschappelijke bewijzen, maar enkel en alleen zegt dat eigenaar B mag bouwen, omdat A het ook mocht.

Met de bouwvergunning op zak, is men verplicht binnen de 2 jaar te bouwen. Dit gebeurt echter niet en de vergunning vervalt.

Inmiddels werd het geklasseerde perceel verkocht. Ook de nieuwe eigenaar heeft bouw-

plannen en dient in 2005 de 3de bouwaanvraag in. Een derde “commodo et incommodo” wordt opgestart. De eigenaar van de molen weet nu dat hij wel kan reageren en doet dat ook. Verder dienen o.a. Levende Molens, vzw Molenecho’s en Erfgoed Hoogstraten bezwaar in. Men krijgt ook steun van over de grens, waar de ‘zaak Hoogstraten’ op het molenprikbord.nl (op internet) al verschillende verontwaardigde reacties uitlokte.

De Administratie voor Monumenten en Landschappen zit met de zaak verveeld. Naar verluidt wíl men geen negatief advies uitbrengen omdat hun dienst eerder een (foutieve?) positieve uitspraak deed. Dat dit positief advies gestoeld was op meer dan één (bewuste of onbewuste) vergissing - onder meer met de kadasternummers - lijkt men te vergeten …

De laatste kans …

De kabinetschef waarmee ons verhaal begon, sloot zijn tekst af met de mededeling dat het Hoogstraatse college van burgemeester en schepenen de laatste instantie is die de zaak kan rechttrekken. Enkel zij kunnen de eeuwenoude draaitraditie nog veiligstellen. Enkel zij kunnen het uitzicht op de molen doen behouden. De eigenaars van de molen blijven hopen op een wijze beslissing. Bij het ter perse gaan van deze Maand was deze nog niet gekend. Tegen de tijd dat het nummer in de rekken ligt, weten we allicht meer.

Als het college de toestemming toch verleent, kunnen de eigenaars van de molen alleen nog naar de Raad van State, hetgeen ze overigens niet uitsluiten te doen.

Maar om in de toekomst nieuwe spanningen te vermijden willen zij vooral ook rond de tafel gaan zitten. Met alle betrokken partijen: de Administratie én het ministerieel kabinet bevoegd voor Monumenten en Landschappen, het college van burgemeester en schepenen, de molenverenigingen, Erfgoed Hoogstraten en eventueel de koper en verkoper van het bewuste perceel. Daar kan dan voor eens en voor altijd overeengekomen worden hoe de molenbiotoop eruit moet zien.

Wat er kan en wat er niet kan (dh).

WIN EEN iPOD SHUFFLE (1GIGA!) Elk jaar tussen november en de kerstdagen overvalt ons een wee gevoel van onbaatzuchtigheid. Dan hebben we een onweerstaanbare drang om ‘goed te zijn’, iets te géven. De jongste vergadering besloten we een daad te stellen ‘naar de jongeren toe’. Een set nordic-walking-stokken, misschien? Een defecte zondagochtendwekker? Een ‘verzamelplaat’ van Clouseau? … De ideeën ‘naar-de-jongeren-toe’ waren even fris als de oksels van een stel fietsende bruggepensioneerden.

In arren moede trokken we naar onze huisleverancier Lauryssen Electro in Minderhout. Of zij misschien iets hadden ‘naar-dejongeren-toe’. Zonder nadenken: “Hierzie, de iPod Shuffle van 1 Giga. Een kleinood waarop zo maar even 240 songs opgeslagen kunnen worden, da’s toch zo’n 20 cd’s! Het is een Apple, dus klasse en stijl. Wat wil je nog meer” Akkoord!

De wedstrijd Om deze prachtige iPod te winnen antwoord je op volgende vragen: - Wanneer werd ‘het moederhuis’, nu rusthuisvleugel, van Hoogstraten ingehuldigd?

- Hoeveel bracht de gezamenlijke actie 3VOOR11 (Het Slot, Cahier de Brouillon en De Mussenakker) dit jaar op (dus 2005)?

- Schiftingsvraag: Beschrijf in 100 tot 150 woorden (*) waarom je deze iPod per se wil winnen. De grootste mouwveger ‘naarons-de-hoogstraatse-maand-toe’ maakt het meeste kans!

Je kunt antwoorden met een gewone brief naar De Hoogstraatse Maand – Loenhoutseweg, 34 2320 Hoogstraten of per e-mail ipod@demaand.be of langs de website www.demaand.be (*) 100-150 woorden is ongeveer zoveel als de bovenstaande tekst die begint met ‘Elk jaar’ en eindigt met ‘Akkoord!’

Akkoord?

23

MINDER MOBIEL

Op de baan dankzij vrijwilligers …

Oproep

De Minder Mobielen Centrale

Wie kan zich een dag per week vrijmaken?

Wie wil ook wel eens als vrijwilliger op pad?

Wie maakt graag deel uit van deze gezellige vrijwilligersgroep? Iedereen is welkom, al is er vooral nood aan extra chauffeurs uit deelgemeente Hoogstraten. Je moet wel over een eigen wagen en een rijbewijs beschikken. Verder is er een onkostenvergoeding voorzien en ben je extra verzekerd via de Minder Mobielen Centrale. Meer informatie bij Peggy Van Dijck (03/340.21.52, peggy.vandijck@publilink. be of info@ocmwhoogstraten.be). Dank bij voorbaat! (dh)

HOOGSTRATEN - De naam Minder Mobielen Centrale (MMC) hebben we de laatste jaren steeds vaker horen noemen. Onlangs nog verscheen er een mooi artikel in de Gazet van Antwerpen over een studiedag die de plaatselijke afdeling had georganiseerd. Maar wie zijn ze nu eigenlijk en wat doen ze, de mensen van ‘MCC’? De Maand ging langs bij Peggy Van Dijck, die namens het OCMW de coördinatie van de dienst verzorgt.

DHM: Wie maakt gebruik van de Minder Mobielen Centrale (MMC)?

Peggy Van Dijck: De Minder Mobielen Centrale is een dienst die mensen met vervoersmoeilijkheden uit de nood helpt. De bejaarden vormen een groot deel van ons publiek. Maar het kunnen even goed mensen zijn die moeilijk met het openbaar vervoer kunnen reizen of personen in een sociale noodsituatie. Daar zat even goed al iemand van rond de 40 bij en zelfs een kind, dat regelmatig naar de revalidatie moest.

In totaal hebben we meer dan 40 leden. Sommige zijn echt vaste klant. Anderen proberen zoveel mogelijk met hun kinderen af te spreken en bellen enkel als ze echt niet weg geraken. In 2004 hadden we in totaal 650 ritten. Voor 2005 komen we naar schatting aan 800.

DHM: Is het een vorm van ziekenvervoer?

Peggy: In feite is de MMC niet bedoeld voor het ziekenvervoer. Maar in de praktijk komt het natuurlijk regelmatig voor dat onze chauffeurs met mensen naar de dokter rijden. Of naar het ziekenhuis voor een onderzoek. Maar wel altijd met een gewone auto.

Daarnaast verzorgen onze mensen steeds vaker het vervoer naar sociale activiteiten als bijeenkomsten, ziekenbezoek, kaartnamiddagen, sport, … Ook rijdt men soms met de mensen naar de winkel. Het “naar buiten brengen” van de minder mobielen onder ons is het hoofddoel van de MMC. DHM: Wie zijn jullie chauffeurs?

Peggy: Momenteel beschikken we over een 17tal chauffeurs, die allemaal op vrijwillige basis werken. Ieder van hen houdt zich één of enkele dagen per week ter beschikking om mensen te vervoeren. Ze rijden met hun eigen wagen en krijgen enkel een onkostenvergoeding. Daarnaast zijn ze uiteraard wel verzekerd. De leeftijd van onze chauffeurs varieert, al zijn de meeste onder hen jonggepensioneerden en bruggepensioneerden.

DHM: Hoe gaat het systeem concreet in zijn werk?

Peggy: Mensen die om welke reden ook minder mobiel zijn, kunnen lid worden van de MMC. Wanneer zij vervoer nodig hebben dan bellen ze ons en dan zoeken wij een chauffeur zo dicht mogelijk in de buurt. De coördinatie gebeurt hier bij ons. Vroeger werd alles in een boek geschreven.

Tegenwoordig geven we alles op computer in.

DHM: Waar zijn de eerste centrales ontstaan?

24

Chauffeurs gezocht!

Minder Mobielen begeleiders: Jos Brosens, voorzitter OCMW, Jos Brosens, Jos Franken, Jacques Kokshoorn, Nadine Vandeperre, Minne Krols, Lea Nuyts, Jeanne Antonissen, Louis Tuytelaars en verantwoordelijke Peggy Van Dijck. De volgende medewerkers waren op het moment van deze foto niet aanwezig: Jaak en Cecilia Brosens-Brosens, Louis Lauryssen, Jan Stoffels, Marc en Francine De Backker-Schrijvers, Hans Gottschal, Roger Lannoye en Maria Geerts.

Peggy: De eerste MMC is ontstaan in Emblem, als onderdeel van Taxistop. Tegenwoordig heeft bijna elke gemeente in Vlaanderen er één, meestal bestuurd door het plaatselijk OCMW. De Hoogstraatse centrale bestaat sinds 1998.

DHM: Komen jullie vrijwilligers regelmatig samen?

Peggy: 1 of 2 keer per jaar komen we met heel de groep samen om te overleggen. Om elkaars ervaringen te delen en om tips uit te wisselen.

En binnenkort – op 16 december – organiseren we een feestje, samen met de vrijwilligers van de Handicar.

Af en toe proberen we ook met een paar mensen naar studiedagen te gaan, die door andere centrales georganiseerd worden. Onlangs hebben ook we zelf zo’n studiedag georganiseerd, voor de 17 centrales van het Arrondissement Turnhout. In totaal namen meer dan 100 vrijwilligers deel.

DHM: Waarover ging de studiedag?

Peggy: Het onderwerp was de discretie en de

deontologie van de chauffeur. Dat onze leden tijdens de rit hun hart eens kunnen luchten is misschien wel even belangrijk als het vervoer op zich. Maar dan moeten die leden wel gerust kunnen zijn dat wat ze vertellen niet zomaar wordt doorgezegd. Bepaalde dingen moeten nu eenmaal binnenskamers blijven. Nu hebben we op dat vlak echt geen klagen.

DHM: Vinden jullie gemakkelijk medewerkers?

Peggy: Dat is niet altijd eenvoudig. Helpende handen blijven hoe dan ook welkom. Meestal is het wel zo dat wie het enkele keren geprobeerd heeft, graag verder doet. Want het sociale aspect van het werk geeft veel voldoening. Niet voor niets zijn er al heel wat vriendschappen uit ontstaan.

DHM: Een mooie conclusie om mee af te sluiten. Bedankt voor het gesprek en nog veel succes. (dh)

HISTORIE

175 jaar België

(deel III)

Hoogstraten en de revolutie van 1830 In DHM nr. 245, blz. 22-24 (deel I) en in DHM nr. 247, blz. 19-21 (deel II) beschreven we wat aan de revolutie voorafging: de grootschalige petitiebeweging bij ons in de Noorderkempen en het algemene ongenoegen over het regeringsbeleid van koning Willem I, de militaire doortochten bij ons van het terugtrekkende leger, de opstand in Antwerpen en de totale vernietiging van de voormalige Sint-Michielsabdij. Dit alles had ook gevolgen voor Hoogstraten en omgeving. Hoe moet het verder?

Een Belgische koning Na de septemberdagen en de nederlaag van de Nederlanders volgden de gebeurtenissen elkaar snel op: de 20ste januari 1831 erkende de Conferentie van Londen de Belgische onafhankelijkheid en op 7 februari werd de grondwet afgekondigd. Een nieuwe koning konden de Belgen niet zo snel vinden. Kroonprins Willem (II) liet zich door bepaalde kringen het Belgische koningschap voorspiegelen. Maar dit bracht enkel onenigheid met zijn vader, Willem I. Ook vorst Willem Florentijn van Salm Salm met wortels in Hoogstraten werd voorgesteld, evenals graaf de Merode - Westerloo. Begin 1831 was de keuze gevallen op de zoon van de Franse koning Louis Philippe. Op aanraden van zijn vader weigerde hij echter de kroon van België. Men kon echter Leopold van Saksen-Coburg, een Duitse prins en weduwnaar van de Britse kroonprinses, overtuigen de kroon te aanvaarden. Dit gebeurde in juli 1831. Daarmee werd het prille België gered. België was echter platzak. Het bankiershuis van de Rotschilds sprong bij in de financiële problemen, maar het betekende wel dat zij de jonge Belgische staat in zijn greep kreeg: avonturen als de voorgenomen verovering van Maastricht moest de Brusselse regering uit haar kop zetten.

Op 21 juli legde Leopold I als eerste Belgische koning de grondwettelijke eed af. Willem I reageerde hierop met de Tiendaagse Veldtocht.

revolutie van 1830 spoelde het Hollandse regime weg, grondig en onverbiddelijk. Op 12 oktober 1830 al werd bij decreet de vrijheid van onderwijs afgekondigd en alle autoriteit voor de oprichting van scholen naar de gemeenten en de provincies

Te Meerle en op de Dreef In Meerle verwachtte men zich aan gevechten en versterkte men de kerk en het kerkhof. Het volk maakte grote wallen met lussen en kronkelwegen rond de ingang van de kerk en het kerkhof.

Deze werden bewaakt door vrijwilligers, gekleed met blauwe kiel en politiemuts met driekleurige kokarde.

In 1830 van de 27ste november tot 15de december lagen er in het klooster van Meersel-Dreef vrijwilligers en een compagnie Fransen of Walen; Légion Belge, Parisienne, 2e bataillon, 1e com-

De Duitse prins Leopold van Saksen-Coburg, weduwnaar van de Britse kroonprinses, kreeg en aanvaardde de kroon.

Vorst Willem Florentijn van Salm-Salm (1786-1846), hertog van Hoogstraten, werd ook voorgesteld als mogelijke koning van België. Maar zijn kandidatuur kreeg weinig steun buiten de provincie Antwerpen.

toegeschoven. De afkeer tegen de centrale macht zegevierde. Tien dagen later lieten de heren van het Voorlopig Bewind evenwel al een adder los in het gras, toen ze beslisten dat de taal die in het middelbaar onderwijs zou gebruikt worden die zou zijn die het best met de noden van de leerlingen overeenkwam. En die taal was het Frans, want daarvoor had de leidinggevende burgerij, katholiek en liberaal, geopteerd en dat zou ook in Vlaanderen zo blijven, honderd jaar lang!

pagnie geheten. Zij verwachtten een inval van Hollanders via Breda. Zij versterkten de grens, vroegen gedurig volk en werkers en bevorderden de desertie van Hollandse soldaten. Zij waren zeer strijdlustig. Zo werd er op Hollandse grenswachters geschoten. Ze waagden een invalletje in Chaam. Waar zij meer wijn dan bloed lieten vloeien. Deze groep bestond uit een kapitein, een luitenant, en 65 onderofficieren en soldaten samen. De gemeente leverde 120 werklieden om de barricades te maken en betaalde 3.314,25 fr. voor het voedsel en de algemene onkosten en 8.219,50 fr. voor logies. Na hen kwamen de Huzaren de l’ Armée du Nord, 64 man sterk. Zij bleven tot 31 december 1832.

Ultra-progressieve grondwet België kreeg een modelgrondwet met een parlementaire monarchie. Men had zich hier tegen het persoonlijke beleid van Willem I gekeerd, dat als despotisch werd gezien. In de nieuwe staat werd het vorstelijke gezag aan banden gelegd door de volksvertegenwoordiging en de lokale besturen kregen meer vrijheid. België kreeg zo een voor zijn tijd zeer progressieve grondwet. De burger werd beschermd tegen staatsinmenging, de Belgische staat was allesbehalve almachtig.

Inzake grondwettelijke rechten en vrijheden was België in 1830 de andere Europese landen jaren vooruit. Die grondwet was krachtig, elegant en helder en diende menig land tot voorbeeld. In 1830 had één op de vijfennegentig inwoners van België stemrecht. Niettemin was België daarmee veruit het meest democratische land van Europa, democratischer dan Frankrijk, Engeland en Holland, dat door ons Voorlopig Bewind beschouwd werd als ondraaglijk achterlijk en verstard. De

1830 nagenoeg het gehele Nederlandse leger was geconcentreerd. Naast het uitvoeren van de reorganisatie had het leger de opdracht eventuele Belgische invallen in deze provincie tegen te gaan. Door de mogelijkheid om op eigen verzoek ontslag te nemen, werd de cavalerie zwaar getroffen. Bij de verschillende regimenten dienden namelijk vrij veel Zuid-Nederlanders.

Onze grenzen bemand In deze jaren van onlust verschijnen de legerdivisies terug in onze streken. Troepenverplaatsingen vanuit het Noorden vinden er plaats. Hollandse en Belgische plakkaten werden aangeplakt, manifesten uitgegeven en de grenzen met schutterij bezet. Het waren beroerde tijden.

De reorganisatie van het Hollandse leger vond plaats in Noord-Brabant, alwaar eind oktober

In Meer en Minderhout Ook Meer had in 1830, door haar ligging aan de grens, een sterke inkwartiering van soldaten, “volontairs”. Deze mannen waren meestal woeste

25

HISTORIE de Hollandse kant was goed belegerd want dat waren meer dan vrijwilligers. Roosendaal en Nispen waren verlaten, zodat naar Essen kon worden doorgemarcheerd. Daar werden de Belgische vrijwilligers door de tweede colonne verslagen.

Vijf onschuldige burgers werden gevangen genomen en meegevoerd.

Hoogstraten

Hollandse en Belgische troepen tegenover elkaar. Links staat een keurig Hollands leger en rechts zien we de Belgische vrijwilligers zoals ze toen bij ons de grens bewaakten; soms enkel voorzien van rieken in plaats van musketten. kerels zonder veel tucht of orde. De bewoners hadden er nogal wat van te lijden. Alles lag stil, behalve de herbergen. Bij de volontairs was er wekelijks een man die de herbergen afging om te vragen wat er betaald moest worden. Die man noemde men “de potter”. Zo was er te Meer onder andere de “compagnie van Gisbergen”. Zij waren gekleed met blauwe kiel en hangende muts, de kledij van de vrijwilligers. De anderen droegen zo wat van alles, naar willekeur. Hun wapenuitrusting was erbarmelijk. Maar aan moed ontbrak het hen niet. Zij verveelden zich, omdat ze niet konden vechten.

Ook te Minderhout lagen vele vrijwilligers ingekwartierd. Toen op zekere dag de tijding kwam dat de Hollanders in aantocht waren, was er te Meer gejubel. Achiel Rommens, kapitein van de Gisbergen-compagnie reed tweemaal heen en weer door het dorp, kunsttoeren uithalend.

Hij wierp onder het rijden zijn sabel in de lucht en wist hem iedere keer tussen duim en vinger terug te pakken. De bezetting van Minderhout werd door de aanvoerder van Meer verwittigd.

Zingend en tierend gingen ze op weg, de vijand te gemoed. Aan de Kozakkenkuilen in de Eindsebaan kwam het bericht dat er niets te doen was.

Het Hollandse leger zou langs een andere kant België binnenkomen. Morrend en tierend trok men terug naar de twee dorpen, waar men veel kabaal maakte. Een vrijwilliger, Janneke Govers, was zo kwaad dat hij een bierglas kapot beet. Kort daarna hebben de vrijwilligers Meer verlaten. Er was voor hen niets te doen.

Nu en dan had men te Meer nog te lijden van doortrekkende Hollanders, onder andere een compagnie kolonialen. Deze hadden eerst amok gemaakt in Hoogstraten. Zij hadden er de Brabantse vlag van de toren gehaald en de mensen zodanig bang gemaakt dat ze ramen en deuren sloten. Ze kwamen dronken naar Meer afgezakt.

De bevelhebber vroeg er aan de burgemeester met barse stem: “Bier, brood, kaas en jenever moet hier wezen”. De burgemeester antwoordde kalm:

26

“Er zal voor gezorgd worden”. Hij zei niets meer en verbood aan zijn soldaten om baldadigheden uit te halen. Het gevraagde werd hun verschaft, waarna ze vertrokken.

Overmoed wordt ingetoomd Ook aan de andere kant van de grens waren er zulke uitvallen. Teneinde aan het steeds driester optreden van de opstandige Zuiderlingen bij hun strooptochten een einde te maken, werd aan noordelijke kant besloten tot een actie. Vanuit Essen stroopten de Belgen tot onder de rook van Roosendaal, dat niet door Hollandse troepen was bezet. Op 20 november 1830 vertrokken twee Hollandse colonnes. Deze zouden de 21ste november om 9 uur te Essen aankomen. De eerste colonne, met onderdelen van het regiment Huzaren nr. 6, vertrok uit Etten, de tweede colonne met drie eskadrons van de afdeling Kurassiers nr. 9 vertrok uit Groot-Zundert. Onze grens aan

De slag bij Essen in november 1830.

Vanaf 26 november lagen er te Hoogstraten onafgebroken 400 manschappen gelogeerd.

Drie dagen later verzocht de burgemeester van Hoogstraten zijn ambtgenoot van Rijkevorsel hem op 30 november naar het militaire park te Hoogstraten twee huifkarren te zenden, elk met een paard en een los paard, voorzien van foerage voor acht dagen.

In december begon die inkwartiering als een zware last op de bevolking te drukken. De burgemeester riep op 2 december de hulp van de districtcommissaris in: “Sedert enige weken is deze gemeente gestadig met militaire logementen belegd geworden, zodanig dat de levensmiddelen beginnen op te korten. Hoezeer de ingezetenen hun best doen om de troepen behoorlijk te voeden, is het echter te wensen op de omliggende gemeenten, welke weinig of niet belegd zijn, enige opeisingen van levensmiddelen te doen. Wij zijn zo vrij U te verzoeken ons toe te staan om bij voorkomend geval de kwestieuze rekwisitie te mogen doen.”

Op 7 december zond de Hoogstraatse burgervader aan hetzelfde adres de lijst van de wapens en de wapentuigen, welke ingevolge het bevel van 4 november door de inwoners werden ingezameld.

“Anders zijn, voor zoveel mij bekend is, alhier geen wapens aanwezig”, besloot deze brief.

De last van de inkwartiering Op 10 december riep burgemeester De Keirsmaekers nogmaals de hulp van de Turnhoutse hoge ambtenaar in: “Omwille van het hoofdkwartier, dat alhier sedert enige tijd gevestigd is, hebben wij dagelijks karren en rijpaarden nodig, zodat deze gemeente van alle kanten overbelast is. Wij

HISTORIE meisje uit Hoogstraten. In zijn bovenvermelde brief van 29 december over de inkwartiering van Belgische troepen te Hoogstraten deelde de burgemeester mee dat hun aantal op het einde van 1830 tot 600 was gestegen. Hij voegde er nog aan toe: “De inwoners zijn zodanig uitgeput dat zij het niet langer kunnen uithouden de troepen te voeden.” Derhalve vroeg burgemeester De Keirsmaekers dat evenals te Wuustwezel en te Loenhout, ook in onze gemeente de “veldvivres” werden uitgereikt. Uit de dorpen rond Antwerpen werden naar de Scheldestad in november 1830 veel levensmiddelen aangevoerd voor de families van de oorlogsslachtoffers van 27 oktober toen de stad werd beschoten.

Solidariteit

De overwinning van het Nederlandse leger bij Leuven tijdens de Tiendaagse Veldtocht.

Hoewel deze strafexpeditie tegen België militair gezien een succes was, viel de Belgen toch het politieke gewin ten deel omdat de grote mogendheden zich in meerderheid tegen Willem I keerden. hadden de omliggende gemeenten van het kanton met aandrang verzocht ons ter hulp te komen bij de transporten. Gedurende acht dagen werd aan ons verzoek voldaan, maar thans weigeren de gemeentebesturen alle hulp. Daar het niet mogelijk is dat deze gemeente voortdurend die last alleen kan blijven dragen, wenden wij ons tot U met het verzoek ons te machtigen om de nodige transporten te verdelen over de gemeenten van het kanton en er bijvoorbeeld op te eisen in de gemeente Merksplas, Rijkevorsel, Minderhout en Wortel. P.S. Wij voegen hierbij het refues (weigering) van Rijkevorsel”.

Ten voordele van Rijkevorsel moet er gezegd worden, dat er daar ook van 5 november 1830 tot 17 maart 1835 militairen ingekwartierd lagen.

De bezetting schommelde van 40 tot 550 Belgische soldaten. Van 24 november tot 30 december 1832 lagen er zelfs 657 Franse soldaten, zowel ruiterij als voetvolk, ingekwartierd. We zagen dat er toen ook op de Dreef Franse militairen lagen. Dit had alles te maken met de belegering van Antwerpen en met de val van de citadel aldaar. Ook de overige dorpen zullen toen Franse ingekwartierd gehad hebben.

Door de nood gedwongen en onder druk van de legerhoofden eisten De Keirsmaekers nog dezelfde dag van Meer, Meerle en BaarleHertog karren en paarden. Op 16 december rekwireerde hij tegen ‘s anderendaags om 12 uur in het legerpark te Hoogstraten van St.Pieters-Lille, Wechelderzande en Vlimmeren karren en paarden, alsook van Meer nog twee overdekte karren, elk met een paard en een los paard. De paarden moesten voorzien zijn van het nodige getuig en zouden om de vier dagen afgelost worden.

hankelijkheid te veroveren én dat er, voor zover hij wist, door de inwoners of door de gemeente geen giften uit vaderlandsliefde gedaan werden.

Tevens zond hij de naamlijst in van de miliciens die bij de 15e afdeling gediend hadden.

Ondertussen had Merksplas 3000 pond hooi, wellicht voor het leger, geleverd. Op 19 december liet de burgemeester van Hoogstraten aan zijn collega van Merksplas weten dat die voorraad mocht teruggehaald worden. Nadien herriep hij dat bericht en meldde dat Hoogstraten dat hooi zou overnemen.

Betreffende de heer Verlegh, die geboren was te Breda, verstrekte de burgemeester van Hoogstraten op 23 december de volgende inlichtingen: Sedert september 1824 woonde hij in de provincie Antwerpen en sedert zeven jaar was hij als heel- en vroedmeester gehecht aan het Bedelaarswerkhuis. Hij was getrouwd met een

Er bleef een groot gebrek aan levensmiddelen heersen te Hoogstraten, zelfs nog in 1831. Inwoners uit Burcht schonken dit jaar ongevraagd en enkel op het gerucht dat er door het grote aantal soldaten voedselschaarste heerste, een aanzienlijke voorraad aardappelen. Toen in juni 1839 Burcht door overstroming werd geteisterd, schonk de Hoogstraatse bevolking op haar beurt hulp aan het rampzalige Burcht en zond erheen de laatste aardappelen, die ze nog in voorraad had op het einde van het seizoen. Een Hoogstraatse correspondent vermeldde op 22 juni 1839 dit voorbeeld van weldadigheid in het ‘Aenkondigingsblad’ van Turnhout.

De Tiendaagse Veldtocht België had twee weken zijn nieuwe koning toen het Nederlandse leger het land binnenviel.

Van 2 tot 12 augustus 1831 hield Nederland een tiendaagse veldtocht in België. Onmiddellijk vroeg koning Leopold de Fransen om militaire hulp. Toch was het moment van de Tiendaagse Veldtocht goed gekozen. Financieel ging het niet goed in België: de opstandelingen van 1830 behoorden niet tot het kapitaalkrachtige deel van de jonge natie. En wie daar wel bij hoorde moest aanvankelijk niet zoveel hebben van de revolutie.

(DB) - Wordt vervolgd

Op 17 december liet de burgemeester aan hetzelfde adres weten dat er tot hiertoe geen burgers uit deze gemeente in de gevechten gedood of gekwetst werden om onze nationale onaf-

27

ZO WAS HET

28

WORTEL (Kleine Plaats - Boomkes)

ZO IS HET

dorpsleven Contactpunten – DORPSNIEUWS Hoogstraten: Dries Horsten, Vrijheid 98, tel. 03 314 57 24, horstendries@hotmail.com Meer: Marcel Adriaensen, Venneweg 2, tel. 03 315 90 40, marcel.adriaensen@skynet.be Meerle: Jan Fret, Mgr. Eestermansstraat 7, tel. 03 315 88 54, jan.fret@pandora.be Meersel-Dreef: Toon Verleye, Dreef 97, tel. 03 315 71 86, toon.verleye@pandora.be Minderhout: Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, tel. 03 314 49 03, franssnijders@tiscalinet.be Wortel: José Fransen, Oude Weg 20, tel. 03 314 41 26 (of) Redactie Hoogstraten, Loenhoutseweg 34 FOTO’s: Jef Floren, Dorp 39/2, 2310 Rijkevorsel, tel. 03 314 57 54.

Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, 2322 Minderhout, tel. 03 314 49 03.

SPORTNIEUWS: René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout, tel. 03 314 66 28, rene.laurijssen@belgacom.net GILDEN- & SCHUTTERSNIEUWS Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, Minderhout, tel. + fax 03 314 49 03, franssnijders@tiscalinet.be ABONNEMENTEN/ADVERTENTIES Emilia Horsten, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten, tel. 03 314 51 03, abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be SECRETARIAAT/DRUKWERKEN Jozef Schellekens, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten, tel.&fax: 03 314 55 04 info@demaand.be

www.demaand.be

Keurig kerkhof!

HOOGSTRATEN - “De Hoogstraatse Maand bepaalt onze agenda niet!”, sneerde één onzer gemeenteraadsleden onlangs nog op de raad, nadat hem gevraagd werd of een bepaald extra punt gebaseerd was op een foto uit ons dorpsnieuws.

Andersom gingen wij wél een kijkje nemen op het plaatselijke kerkhof, nadat de partij van bovengenoemd raadslid in zowel de raad als elders de ‘erbarmelijke toestand’ ervan had aangeklaagd. Onze omgeving ligt ons immers nauw aan het hart.

Nu verkeerde het kerkhof dat wij er aantroffen, in een alles behalve erbarmelijke staat. Toegegeven, vlak na Allerheiligen ligt het kerkhof er natuurlijk altijd op zijn mooist bij. Maar de schoonheid kwam nu niet alleen van de weelde aan bloemen in geuren en kleuren. Ook het hof zelf lag er netjes bij. De bomen en hagen waren keurig gesnoeid, de zandpaadjes goed begaanbaar en de grotere paden van propere klinkers voorzien.

Het kerkhof wordt druk bezocht. De een Op verschillende plaatsen stonden zitbanken. om zijn dierbare overledene te herdenken.

Mogelijk hebben de diensten (nog) een tandje De ander om alles eens op een rijtje te zetbij gestoken naar aanleiding van de kritiek, maar ten. Of om gewoon te kijken naar mooie wat wij zagen was duidelijk het resultaat van een aankleding. deftig onderhoud doorheen het jaar. Een koppel uit Antwerpen dat we er troffen, vond ons kerkhof zelfs properder onderhouden dan hun vermaarde Schoonselhof! De diensten hebben ook aan het oude kerkhof rond de Sint-Catharinakerk gedacht.

De planten werden er proper gezet. De buxushaagjes fijn getrimd. En in plaats van de vernielde stoelen staan nu twee comfortabelen zitbanken. Een serieuze verbetering. Rest ons alleen te hopen dat ook de vandalen – die er maar al te vaak rondhangen Nieuwe zitbanken naast de Sint-Catharinakerk. Om uit te – deze inspanningen eens blazen in een mooi kader. Of om optimaal van de beiaardwillen respecteren! muziek te genieten.

w w w. fo n s m a r t e n s p l a n ke nv l o e r e n . b e

EIKEN PLANKENVLOER

Eigen fabrikaat en plaatsingsdienst Ook voor de doe-het-zelvers Toonzaal open: Donderdag en zondag GESLOTEN

VEROUDERDE VLOEREN NATUURLIJKE LOOK LEGKLAAR Groot Eyssel 39a, Meerle (België) baan Meerle-Meer Telefoon: 03.315.84.32 Fax: 03.315.03.99

0177

MAANDAG, DINSDAG, WOENSDAG, VRIJDAG ................... 08.00-12.00 / 13.00-17.00 uur zaterdag .................................................................................. 09.00-12.00 / 13.00-16.00 uur

29

HOOGSTRATEN

Boereneind Kermis geslaagd!

HOOGSTRATEN/BOERENEIND - Al was het zaterdag wat frisser dan zondag, de sfeer op de Boereneind Kermis zat andermaal goed. De Kermis zelf, de grote sjottersbak met echte spelers, de volksspelen op zondag en de optredens op vrijdag- en zaterdagavond konden op een massale belangstelling rekenen. Het gebuurte Boereneind, de Gebuurtenvoetbal en de deelnemende horecazaken mogen trots zijn, want ze maakten weer iets moois van de 2de grootste kermis van de gemeente.

Poetsvrouwen beleven gezellige dag HOOGSTRATEN – Woensdag 28 september zetten de poetsvrouwen van het stadsbestuur stoffer en blik aan de kant om met alle collega’s een uitstapje te maken. De meeste van hen werken op erg uiteenlopende locaties en er zijn dan ook niet veel gelegenheden waarop het poetspersoneel elkaar ontmoet. Een grote groep vertrok die dag aan zaal Pax voor een wandeling naar het Gelmelslot. Hier kregen ze een rondleiding met uitleg over de geschiedenis van de gebouwen én over de huidige functie als gevangenis en schoolcentrum. Na een heerlijk middagmaal in een plaatselijke feestzaal volgde een rit in een huifkar die eindigde aan het Chocoladehuis waar een demonstratie ‘chocolade maken’ werd gevolgd. De dag eindigde ’s avonds in de brandweerkazerne waar burgemeester Van Aperen de koksmuts opzette om voor het ganse gezelschap ‘spek en eieren’ te bakken. De deelneemsters vonden het een leuke en leerzame dag. (LS)

(7)

HOOGSTRATEN - In tijden waar afbraak zegeviert, willen wij de Vrijheid verkopen! Niet letterlijk, we willen ze u gewoon weer graag doen zien … Daartoe brengen we elke maand een detail in beeld dat u en ons charmeert.

Deze maand hebben we de mooie ‘dakkapel met vleugelstukken’ te gast, een onderdeel van het hoekhuisje (uit 1894) aan het Van Aertselaarsplein en de Moerstraat. Decennia terug had Marten Ramakers hier één van de vele cafés uit de Statiebuurt. Het luisterde naar de naam ‘In Transvaal’. Wat daar de reden van was mag u ons vertellen. In de loop der jaren zijn het puntdakje en de dakkapellen wat gaan doorhangen, waardoor dit stukje erfgoed bijna iets organisch uitstraalt. Maar voor ons mag het charmante hoekhuisje nog járen blijven bestaan. Want zeg nu zelf … het heeft toch iets.

30

HOOGSTRATEN

Startdagen 4de-jaars Spijker HOOGSTRATEN - De 4de-jaars Spijkerkoppen mochten zich 3 dagen lang creatief uitleven, onder leiding van de mensen van De Veerman. Enkele leerlingen maakten zelf een mooi verslag op en zonden het ons toe. U kunt er hieronder van genieten.

“Het schooljaar is weer goed van start gegaan.

Woensdag 14 september begonnen de vierdejaars aan de projectdagen. Drie dagen op rij moesten ze werken rond één bepaald thema in hun discipline. Dit jaar was het thema ‘grenzen’ en werden de leerlingen onderverdeeld in zes groepen met name media, muziek, monumentale kunst, drama, dans en fotografie.

De leerlingen die voor media hadden gekozen, gingen meteen aan de slag met de camera. Eerst maakten ze beelden van zichzelf en de school om zich voor te stellen in de groep. Daarna begonnen ze aan het echte werk: beeldmateriaal verzamelen, monteren met de computer, gepaste muziek zoeken, tot alles een mooi geheel vormde.

De groep muziek ging op een originele manier om met muziek. Met de computer combineerden ze verschillende muzieksoorten met elkaar en ze namen de zelfgemaakte muziek live op. Hun eerste jingle galmde al direct door de luidsprekers van de school.

Monumentale kunst was ook een van de mogelijkheden die de leerlingen konden kiezen. Al hun creativiteit hadden zij nodig om van oud ijzer mooie beelden te maken. De ijzeren constructie

werd daarna bedekt met een witte mantel en tot slot geschilderd.

Zorgvuldig werd er een plaatsje uitgezocht waar de beelden het hele jaar door zullen staan.

De acteurs van drama mochten hun fantasie de vrije loop laten tijdens de improvisatieoefeningen. Geïnspireerd door een lied van Tom Waits, schreven ze een toneelstuk. Hierbij werden ze onderverdeeld in twee groepen met name ‘humor’ en ‘Shakespeare’.

Al van ver kon je de dromerige muziek horen, waarop de danseressen zich uitleefden,.

Ze verzonnen een mooie dans met veel variatie.

Bij fotografie dacht men dieper na over het thema en ging men daarna op stap in en rond de school om foto’s te maken. Eenmaal getrokken, werden ze bewerkt met de computer, tot ze perfect waren. Door de fotobewerking werd het thema nog meer benadrukt.

We sloten deze drie leuke dagen af met een spectaculaire show, waarbij iedereen zijn prestaties kon laten zien.”

Door GB, LK en LVT, leerlingen van Instituut Spijker.

Bib Biep! Nieuws uit de bibliotheek!

GROOT-HOOGSTRATEN - In december organiseert de bib opnieuw enkele internetsessies.

De lessen zijn bedoeld voor mensen die eerder al een initiatieles hebben gevolgd. Ze gaan door in de Gemeentelijke Basisschool, Gravin Elisabethlaan 21 in Hoogstraten. Je wordt met 12 pc’s – met 12 deelnemers per les – verder wegwijs gemaakt op het web. Ook emailbeheer komt uitvoerig aan bod. Dezelfde les wordt drie keer gegeven door Maria Jennes, die ook de beginnersles gaf.

De data? Donderdag 8 december (9.30-12u.), donderdag 15 december (9.30-12u.) én diezelfde donderdag 15 december (van 13.30 tot 16u.). Inschrijven kost 3 euro per persoon.

Leen eens een leesrugzakje …

Goed nieuws voor grootouders en andere kinderoppassers! Vanaf eind november kan u terecht in de openbare bibliotheek voor een voorleesrugzakje. In deze kleurige rugzakjes vindt u een keuze van 10 voorleesboeken voor kinderen van 0 tot 6 jaar. De rugzakjes zijn mooi versierd met een illustratie en de slogan “Leg je oren te luisteren”.

De Provincie Antwerpen promoot en financiert dit leesbevorderend initiatief ter gelegenheid van de voorleesweek (19 tot 27 november). Hoogstraten zal een 40-tal voorleesrugakjes voor u ter beschikking hebben. Zowel in de hoofdbib als in de uitleenposten kan u er ontlenen.

Enkele Spijkerkoppen uit de groep monumentale kunst.

VAN HUFFEL VASTGOED

HOOGSTRATEN - Voor het 3de jaar op rij organiseerde onze bib een verkoop van gebruikte boeken, opnieuw aan 1 euro per stuk. Dit jaar gingen er 2642 van de hand.

Dat is meer dan vorig jaar (2112), maar minder dan 2 jaar terug, toen er 3392 werden verkocht.

Voor al uw vastgoedtransacties.

U wenst uw eigendom te verkopen of te verhuren?

Vraag vrijblijvend inlichtingen!!

Vrijheid 72 2320 HOOGSTRATEN Tel. 03/314.16.99 www.vanhuffelvastgoed.com info@vanhuffelvastgoed.com

Behoorlijke bibliotheekboekenverkoop

185

31

HOOGSTRATEN

Wordt dit het nieuwe rusthuiscomplex?

Het ‘moederhuis’, zo’n dertig jaar geleden omgebouwd tot bejaardenkamers, is een vertrouwd beeld in Hoogstraten. Maar het gebouw voldoet niet meer aan de moderne vereisten van de bejaardenverzorging.

Ook het oude ‘gasthuis’, langs de Heilig Bloedlaan, nu opvang voor demente en zieke bejaarden is niet bepaald aangepast aan de moderne tijden. Zelfs de uitmuntende inzet van het verzorgend personeel kan deze beperkingen niet goedmaken. Het gonst daarom al enkele jaren van de geruchten dat er een nieuw rusthuis zal gebouwd worden.

In een misplaatste bui van nieuwsgierigheid gingen we even op zoek naar dit met sluiers omhulde project. Waar beter dan op het wereldwijde web konden we onze zoektocht beginnen.

Natuurlijk beginnen we bij de mooie en goedgestructureerde website van het OCMW zelve (www.ocmwhoogstraten.be/). Na enkele paardensprongen vinden we er in de Beleidsnota 2006 onder punt 8 Bejaardenwoningen:”(…) In 2006 zal een aanvang genomen worden met de bouw van 20 bejaardenflats. De bouw van deze flats zal gebeuren onder de leiding van architectenbureau FDA, met projectbijstand van Dexia.

Verwacht wordt dat begin 2007 de bouwwerken zullen beëindigd zijn.

Dat is al heel wat informatie. We googelen even verder tot (www.fda.be), de site van het betreffende architectenbureau. Op deze ook voortreffelijke site vinden we bij Projecten het project RVT O.L.V. Van VII Weeën, ontworpen in 2002-2003 en met een geplande uitvoering in 2005-2006. De oppervlakte bedraagt 8.400m² en de geraamde

Hoezo Dexia?

kosten zijn 8.900.000 euro (356 miljoen oude franken). De opdrachtgever is Dexia Bank i.o.v.

OCMW Hoogstraten. Op deze website worden grondplannen, gevels, inplanting en typekamerplannen weergegeven.

Met een beetje digitaal oplosmiddel vinden we onder de zwarte afdekfolie van het Oude Rusthuis zelfs een ontwerp van aula (theater?) met allerlei voorzieningen.

Wie echter niet heel bedreven is in het lezen van plannen, De kamers van de Harde Zorgkern zijn kleiner dan de zogenaamde Zorgwordt er wel een beetflats, waar bejaarden gehuisvest zijn die minder hulp behoeven. je suizelig van. Daar-

Wel, een rusthuis bouwen is een dure onderneming en het OCMW heeft dat geld niet in de kas liggen. Ze moet daarvoor lenen. Dat kan op de gewone gekende manier. Je laat een plan, een lastenboek en een kostenraming maken, je gaat de geraamde som lenen bij de bank en je bouwt je rusthuis. Samen met de intresten wordt het geleende bedrag over een vooraf afgesproken periode terugbetaald.

van de periode, wordt de leasingnemer eigenaar van het geheel.

Als het over een te bouwen goed gaat op een grond waarvan de aanbestedende overheid eigenaar is, zoals in het geval van het Hoogstraatse nieuwe rusthuis, zal de leasingmaatschappij het bouwwerk financieren en uitvoeren in ruil voor een ‘recht van opstal’ of ‘recht van erfpacht’ dat hem door de aanbestedende overheid wordt verleend. De leasingmaatschappij krijgt dus eerst het ‘recht’ van de eigenaar om op zijn grond een gebouw te zetten, ze wordt er geen eigenaar van.

De leasingmaatschappij is de verhuurder van het goed en de aanbestedende overheid de huurder en dit voor de ganse duur van het contract. Op het einde van de periode, wordt de leasingnemer eigenaar van het geheel.

Een andere, door ondernemingen en openbare besturen veel gebruikte formule is de “onroerende leasing”, ook wel huurkoop genaamd.

De aanbestedende overheid vindt in deze formule een aantal voordelen: zij hoeft immers niet te beschikken over alle nodige fondsen voor de aankoop of de bouw. De betaling kan gespreid worden over een zeer lange periode.

Bovendien moet de overheid de financiële lasten slechts beginnen dragen vanaf de ter beschikkingstelling van het goed (rusthuis in dit geval) en zijn indienstneming. Op het einde

Naast het puur financiële, kan de aanbestedende overheid nog kiezen voor een aantal andere voordelen bij deze formule. Een rusthuis bouwen is niet alleen een dure, maar tevens een omvangrijke en omslachtige onderneming. Zowat elk deel van de koek moet apart aanbesteed worden; de lening, ruwbouw, technieken, OCMW-uitrusting, omgeving, enz. Dat vraagt telkens ingewikkelde en tijdrovende procedures. En aangezien het steeds om aanzienlijke bedragen gaat, moeten ook nog eens de Europese regels inzake aanbestedingen nageleefd worden. Een zware taak voor

Op de plannen van de ontwerpers staat Dexia als ‘bouwheer’ opgegeven. Bouwt dan niet het Gemeentebestuur een nieuw rusthuis, enfin het OCMW, maar die horen bij mekaar. En de grond is toch ook van de gemeente of van het OCMW? Hoe zit dat dan?

32

om vroegen we onze huiscartograaf of hij met alle mogelijke, vrij toegankelijke info, een visueel eenvoudige reconstructie kon maken van het hele dienstencentrum tussen de Heilig Bloedlaan en de Loenhoutseweg. Het basismateriaal waren de teksten van het OCMW, de websiteplannen van het architectenbureau FDA, luchtfoto’s van het NGI, kadasterplannen en foto’s, metingen en waarnemingen ter plaatse. Daarnaast licht onze fiscale expert de rol van Dexia Bank toe in dit project (zie kader).

Betekent dit dat het ‘vogelvluchtperspectief met isometrische parameters’ op volgende bladzijde dan ook hét ultieme project voorstelt? Mogelijk is het ondertussen reeds aangepast, misschien ook niet. Het is alleszins de samenvatting van wat ons tot heden toe gecommuniceerd is. (L.v.R.)

een klein bestuur zoals het OCMW. Door te kiezen voor een ‘projectfinanciering’ kan de aanbestedende overheid al deze taken overlaten aan de leasingmaatschappij.

Het bestuur van het OCMW moet slechts één aanbestedingsprocedure doen, namelijk deze voor het leasingcontract. Vervolgens neemt de leasingmaatschappij alle verdere taken voor haar rekening: bouwvergunningen en andere toelatingen, aanbestedingen, opvolging van de bouwwerken, enzovoort. Als alles klaar is, gaat het huurcontract in en kan de leasingnemer, het OCMW, het rusthuis meteen in gebruik nemen.

Uiteraard hangt aan deze formule ook een prijskaartje. Want buiten de terugbetaling van kapitaal en intresten, zoals bij een gewone lening, zijn er projectkosten te betalen. Die variëren naargelang de opdrachten die aan de leasingmaatschappij worden toevertrouwd.

Nochtans menen vooral kleinere besturen zoals gemeenten en O.C.M.W’s. dat deze kosten de eenvoud van de formule waard zijn.

In het geval van Hoogstraatse rusthuis heeft OCMW een aanbesteding uitgeschreven voor een ‘financiering met projectbijstand’ voor het bouwen van een rusthuis en is deze aan Dexia toegewezen. Derhalve is Dexia de bouwheer van het nieuwe Hoogstraatse rusthuis. (jaf)

HOOGSTRATEN (deze toelichting (tekst van FDA) is overgenomen van de informatieve website ocmwhoogstraten.be/)

Het OCMW van Hoogstraten wil de bestaande campus uitbouwen tot een woon-, rust-, en verzorgingscentrum. Naast de bestaande bejaardenwoningen, de serviceflats en de OCMW-administratie worden een lokaal dienstencentrum en 120 gelegenheden voor bejaarden gerealiseerd.

Het nieuwe volume is gelegen tussen de serviceflats aan de Loenhoutseweg en het H-vormig volume van het oude rusthuis. De inplanting van het nieuwe volume wordt op dezelfde lijn gebracht als de middenvleugel van het H-vormig gebouw. De twee dwarsvleugels van het te behouden gebouw zijn hierdoor zeer herkenbaar aanwezig binnen het straatbeeld van de Heilig Bloedlaan.

De hoofdingang van het complex bevindt zich in het beeldbepalend volume van het H-vormig volume. De hoofdingang bestaat uit een overdekte wandelgang die door het gebouw loopt. Hierdoor is de ingang bereikbaar van op de Heilig Bloedlaan maar is eveneens herkenbaar voor de bezoekers die via de Loenhoutseweg de campus betreden.

De administratie en het lokaal dienstencentrum zijn ondergebracht in het bestaande volume.

In de centrale hoofdingang leidt een overdekte glazen gang naar de woongelegenheden in de nieuwbouw. De 120 woongelegenheden zijn

opgesplitst in 3 gelijkwaardige niveaus van 40 woongelegenheden met een diversiteit aan woonvormen. Elke bouwlaag bestaat uit een harde woonkern voor 16 bewoners, 2 kleinschalige woongemeenschappen van 8 woongelegenheden clusterbaar tot een leefgroep van 16 bewoners en 8 zorgflats. Iedere bewoner krijgt binnen de kleinschalige leefgroep zijn eigen kamer.

Deze drie vormen van wonen zijn terug te vinden in de drie verschillende volumes nieuwbouw.

Door de schakeling van de verschillende volumes

en de glazen verbindingsgang met het bestaand gebouw ontstaan er verschillende vormen en sferen van buitenruimten. Grotere buitenpleinen vormen de schakel tussen de omgeving en de gebouwen. Deze buitenruimten spelen een belangrijke rol in de ervaring van het project door bewoners en personeel.

De relatie met de omgeving wordt versterkt door de glazen wanden van de leefruimten en door de verschillende terrassen. De doorlopende terrassen doen eveneens dienst als zonnewering voor de kamers aan de zuid- en de westgevel. Ze betekenen een belangrijk element in het gekozen concept om duurzaam te bouwen.

33

RUSTHUIS De schuur (1) en de kleine schuur zijn restanten van de boerderij die langs de Loenhoutseweg stond ter hoogte van waar nu de Jaak Aertslaan ligt. Van de hoeve, of beter de pachter(s) ervan, wordt in 1560 melding gemaakt.

Toch werd er reeds in 1284 een gasthuis vermeld op de plaats waar nu het (oude) rusthuis (2) staat.

De stichting van het gasthuis vloeide voort uit het testament van Hendrik van der Straten, een soort van bankier die later religieus werd. De huidige middenvleugel is een drastische verbouwing (modernisering) van 1860-1865 op gronden van de gasthuishoeve. Op dat moment kwamen ook de ziekenzusters van O.L.V. van Zeven WeeĂŤn uit St.-Genesius-Rode de verzorging waarnemen. De zuidvleugel en de noordvleugel werden respectievelijk in 1931 en 1934 toegevoegd. In 1964-1967 werden grondige veranderings- en herinrichtingswerken uitgevoerd onder leiding van architect L. Stynen.

34

Deze laatste had ook de kraaminrichting, het zogenaamde moederhuis (foto), uitgevoerd,

waarvan de eerste steen gelegd werd in 1954 door Minister van Volksgezondheid en Gezin Leburton. In de gevel bevindt zich een moederbeeltenis van de hand van beeldhouwer L. Van Esbroeck. De kraaminrichting werd in 1975 opgeheven en werd toegevoegd aan het rusthuis als bejaardenkamers. Dit gebouw zal voor de nieuwe campusinrichting gesloopt worden.

In 1984-1985 werd het complex uitgebreid met 25 bejaardenwoningen (3). Iedere woning kostte destijds 1.300.000 Bfr en werden te huur aangeboden voor, afhankelijk van het inkomen, tussen de 2.500 en 6.500 Bfr. (gemiddeld 4.500 Bfr).

De 25 bejaardenflats of serviceflats (4) werden gebouwd eind jaren ’90 en waren deel van een in 1991 goedgekeurd totaalpakket van 60 flats.

Het administratiegebouw (5) dateert van 2001.

Het nieuw te bouwen complex (6) neemt de plaats in van de huidige rusthuisvleugel (moederhuis) en een groot gedeelte van de tuin.

Het oude rusthuis zal gedeeltelijk van functie veranderen door het maken van een doorgang en door toevoeging van een aula of klein theater (7) alsook van allerlei vergaderzalen. Dit is echter een apart project en behoort niet tot het rusthuis. (LvR)

RUSTHUIS UW MENING TELT!

Lezer, wat is uw mening?

De plannen en toelichtingen op deze en volgende bladzijden zijn louter informatief. Ze zijn gewoon een visuele reconstructie van wat her en der is opgespit. Ook over de werking en de toekomst van het rusthuis in het algemeen hebben wij voor één keer absoluut géén mening.

Maar hopelijk hebt u, lezer, wèl een mening over deze plannen. U denkt er vast en zeker het uwe van. En dat willen wij graag horen, of beter gezegd, lezen. Wilt u het een of ander toejuichen, of eerder bekritiseren? Of hebt u gewoon een bedenking of toelichting bij dit alles?

Vindt u dat men dat mooie oude gasthuisgebouw beter kan laten zoals het nu is, mits enige modernisering in de bestaande accommodatie?

Of kan het voor u niet modern genoeg, en kan

men het gedateerde gebouw beter slopen en er een compleet strakke en moderne nieuwbouw neerzetten?

Misschien vindt u dat Hoogstraten geen nood heeft aan een klein theatergebouw, want de stad heeft nu al genoeg zalen (Rabboenizaal, feestzaal Klein Seminarie, zaal Cecilia, parochiezaal Pax, …)?

Vindt u als bewoner van het rusthuis dat de inplanting van het nieuwe gebouw de groene ruimte rondom nòg meer zal verkleinen? En dat er al genoeg groen verdwenen is door eerdere uitbreidingen en verbouwingen? Of zegt u dat zo’n omsloten binnentuin juist voor meer gezelligheid zal zorgen?

Of zegt u: die hele OCMW - campus zal er door nòg een nieuw gebouw, met een andere architectuur en een scheve inplanting op het domein,

uitzien als een kakofonie? Men had de verschillende bouwstijlen wat beter op elkaar kunnen afstemmen? Òf zegt u: die verschillende stijlen en die verspreide inplanting zorgen voor variatie en verscheidenheid: voor elk wat wils?

We komen graag te weten wat u denkt. Alle mogelijke reacties zijn welkom! Lezersbrieven worden gepubliceerd in zoverre ze niet anoniem verzonden werden en de schrijver dus bekend is bij de redactie. Indien expliciet vermeld, publiceren we uw brief onder ‘Naam en adres bekend bij de redactie’. U kunt uw mening kwijt bij de redactie van De Hoogstraatse Maand, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten of per e-mail: redactie@demaand.be of op onze website www.demaand.be . In ons volgende nummer publiceren we alle reacties. Wij zijn alvast benieuwd. Laat u gaan! (MS)

35

HOOGSTRATEN

Geen uiltje vangen Zaterdagavond 19/11 dachten ze ten huize van Gert en Inge Sprangers op Heerle te Minderhout dat er een zoveelste duif in de schouw zat. Groot was hun verbazing toen ze zondagavond na veel gefladder achter de schouwmuur, een uil in hun kachel vonden. Het beestje zat achter het glas te gluren.

Na enige twijfel hoe ze zo’n dier nou moesten aanpakken (zou hij bijten of zo, hij was toch zo’n 30 cm groot en een scherp uitziende bek) heeft men hem uit zijn benarde situatie gered. ‘t Was ene van het brave soort.

Hij bleek kerngezond en tevens dolgelukkig. Want bij het zien van de buitenlucht, spreidde de mooie vogel onmiddellijk zijn vleugels en zette zijn nachtelijke tocht verder. (FS)

Werken met de Erfgoedkoffer GROOT-HOOGSTRATEN - Net als 2 jaar geleden zakten weer heel wat 5de en 6de studiejaren af naar het Stedelijk Museum om er te werken met de Erfgoedkoffer van Erfgoed Hoogstraten. Onder leiding van José Verbreuken en Veerle Beernaert maakten een 25-tal klassen uit GrootHoogstraten en Rijkevorsel kennis met “erfgoed”, met als bedoeling dat ze er later voldoende respect voor zullen opbrengen. Aan de hand van foto’s en figuren legden ze de link tussen architectuur en meetkundige vormen.

Tussen natuur en architectuur. Met de materialendoos leerden ze tal van steen-, hout- en metaalsoorten onderscheiden. Nadien werd de opgedane kennis toegepast tijdens een bezoek aan de Begijnhofkerk. Volgend jaar frissen de klassen alles nog eens op door middel van een wandeling in hun eigen dorp, waarvoor Erfgoed Hoogstraten per deelgemeente een bundel met zelfwerkzaamheidoefeningen samenstelde. Eén van de opdrachten daarbij is telkens een door Leo Van Riel getrukeerde foto, waarop leerlingen de verschillen met het origineel moeten zoeken. (dh)

Den Bart liet de vogel vrij.

Prima Propop!

‘Begijntje’ José Verbreuken laat de leerlingen op een speelse manier proeven van ons erfgoed.

Standaard opendeur …

HOOGSTRATEN - Zaterdag 5 november was het werkelijk ‘vollen bak’ in de gevangenis. In de feestzaal ging een voorstelling van Propop door, georganiseerd door de Gezinsbond en het Davidsfonds. Een leuke mengeling van toneel en poppenkast, in een knap decor: een rek uit een supermarkt, waar allerlei winkelwaar een eigen leven kreeg. Plezant gebracht, en best wel spannend voor de kleinste aanwezigen. Want het ging over een klein meisje en haar nonkel, die elkaar voortdurend kwijtspeelden.

Tientallen ouders en grootouders kwamen met hun (klein)kroost tot daar, maar de hoofdbrok van het publiek werd gevormd door de kinderen van de Hoogstraatse Jeugdbewegingen. Zij waren zo talrijk aanwezig dat de zaal voor het eerst compleet vol was! Onder het motto “Hoe meer zielen, hoe meer vreugd”, kon de sfeer dan ook niet meer stuk. (foto: Lies Horsten) 36

HOOGSTRATEN – Alles behalve standaard, de opendeurdag van de gelijknamige boekhandel! Op zaterdag had men een echte waarzegster te gast, zondag was er een shiatsu-initiatie en op maandag was het schminkdag voor onze kinderen. En niet zomaar een schminkdag, want de grimeur van dienst was Gerd Lambrechts.

We kenden Gerd al van achter de toonbank aldaar. Maar evenzeer van het muzikale duo Kwizien, waar haar magnifieke stem zo mooi samengaat met de trekzak van Charel Huet. Dat ze al enige tijd een opleiding grime volgde wisten we niet, maar het werd ons meer dan duidelijk op deze schminkdag. Mooi zo, Gerd!

HOOGSTRATEN

125 jaar Kon. Fanfare St.-Catharina Spetterende afsluiter van het jubileumjaar HOOGSTRATEN - De koninklijk Fanfare Sint-Catharina werd opgericht in 1880 en bestaat dit jaar dus 125 jaar. Het werd een mooi feestjaar met veel activiteiten. Als afsluiter voor het jubileumjaar heeft de fanfare een toporkest uitgenodigd. De Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia uit Schelle onder leiding van hun Hoogstraatse dirigent Hans Casteleyn zal op zaterdag 3 december 2005 een concert brengen in onze mooie begijnhofkerk.

Iedereen is van harte welkom vanaf 20 uur. Na het concert biedt de fanfare alle toehoorders nog een drankje aan. Op zondag 29 januari staat het volgende concert van de fanfare gepland. Dan zullen zij zelf concerteren in de Rabboenizaal van het Spijker.

Fast Forward het nieuwe jaar in …

HOOGSTRATEN - Het avondlijke Nieuwjaarsoptreden in De Gelmel is in de afgelopen 15 jaar uitgegroeid tot een ware klassieker. Ook dit jaar hebben Will, May & Crew weer een goeie groep kunnen strikken. Fast Forward heten ze en ze beloven ons stomende funk, oude klassiekers, hits en bloedmooie songs. ‘Generaal’ Jef Broes uit Minderhout leidt met ijzeren hand zijn stormtroepen naar het heroïsche slagveld van het entertainment.

Van Lenny Kravitz tot U2, van Herman Brood tot The Counting Crows en het hele eind terug stuurt hij zijn volgelingen het muzikale landschap in. Naast frontman Broes bestaat de band uit Guy Roelands (bas), Hans Doomen (slaggitaar), Peter Nauwelaers (drums) en Hannes Cassiers (sologitaar). De gevolgen zijn niet te overzien, de pret is verzekerd.

Op 1 januari in café De Gelmel, Heilig Bloedlaan 285. Vanaf 21 uur, inkom zoals vanouds gratis.

Kerstconcert met Piuskoor HOOGSTRATEN/MEERLE – Om de ‘donkere dagen voor Kerstmis’ wat te verlichten en te verwarmen, organiseert het kerststalcomité van onze parochie voor de inzet van de kersttijd een kerstconcert. Dit maal nodigden zij daarvoor het Hoogstraatse Piuskoor uit. Dit koor verzorgd om de twee jaar een zeer geslaagd kerstconcert in de St. Katharinakerk in Hoogstraten.

Aangezien zij dit jaar daar niet hoefden op te treden, hebben ze zeer graag deze uitnodiging aanvaard.

Onder de kundige leiding van Willem Van De Weerd verzorgen zij een zeer gevarieerd programma. Vertrekkend van het echte Gregoriaans, doorloopt het koor de kerstmuziek door de eeuwen heen en gaat daarbij een wereldreis niet uit de weg. Van Bach’s ‘Jesus bleibet meine Freude’, Mozarts ‘Ave Verum’ en Haendels ‘Halleluja’, van Franse, Duitse, Engelse traditionele kerstlieden en Amerikaanse spirituals komen ze tot onze Vlaamse kerstliederen. Om helemaal in de kerstsfeer te geraken zullen zij samen met de toehoorders, enkele zeer gekende kerstliederen vertolken.

Ons lijkt dit alles een goede reden om op zondag 11 december om 14 uur naar de Sint-Salvatorkerk te komen en mee te genieten van dit wel zeer gevarieerde concert. Zo kom je zeker in een echte en zalige kerstsfeer.

Kaarten in vvk aan 5 € bij Agnes Desmedt, Hazenweg 11 en bij Diane Geenen, Heimeulenstraat 2 /b1, bij de leden van het Salvatorkoor en bij de Dienst voor Toerisme in Hoogstraten. De dag zelf betaal je 6 € aan de inkom van de kerk. (jaf)

Het Leuvens Universitair Koor Kerstconcert Davidsfonds HOOGSTRATEN - In jaarlijkse afwisseling met het Piuskoor is het nu weer de beurt aan het Davidsfonds om het Kerstconcert te organiseren.

Op woensdag 21 december nodigen ze daartoe andermaal het Leuvens Universitair Koor (L.U.K.) uit. Het zal de 4de keer zijn dat het L.U.K. naar Hoogstraten komt. Nu ging het telkenmale om een andere, nieuwe lichting van studenten-zangers. En ook dit keer zullen het haast 50 nieuwe gezichten en stemmen zijn.

Bij de vorige edities stond het koor altijd onder leiding van een studentdirigent. Sinds kort werd de leiding overgedragen aan Dirk De Nef (°Gent, 1957). Deze gerenommeerde professionele musicus is leraar aan de muziekacademies van Bornem en Heist-op-den-Berg en aan het Lemmensinstituut.

Hij verdiende zijn sporen op het gebied van notenleer, harmonieleer, compositie en koordirectie. Hij koos voor een programma met vooral Engelse componisten. Zij zijn dan ook de grootmeesters van de Christmas Carols.

Bij een aantal kerstleisen zal het publiek weer mee mogen zingen. Is er een betere gelegenheid om echt in de kerstsfeer te komen?

Het koorconcert gaat door op woensdag 21 december en begint stipt om 20 uur in de Sint-Catharinakerk. Inkomkaarten zijn te verkrijgen op de Toeristische Dienst (03/340.19.55) of bij de bestuursleden van het Davidsfonds. Het gewone tarief is 12 euro (10 euro in voorverkoop). Voor Davidsfondsleden en bezitters van een plus 3-pas is het 10 euro. 5 euro voor studenten met jongerenpas en gratis toegang voor kinderen. Gezellig nakeuvelen kan in zaal Pax. Met je toegangskaart krijg je er zelfs een gratis drankje bovenop.

LEZER, WAT IS UW MENING? www.demaand.be info@demaand.be

HOOGSTRATEN - Vanaf 15 november is de wereldwinkel omgetoverd in een echte kadoshop. U kunt er uw keuze doen tussen tientallen geschenkartikelen. Wat u ook kiest, van één ding kan je zeker zijn, uw geld wordt goed besteed; de makers van de producten worden fatsoenlijk betaald of de producten worden verkocht voor een goed doel. Zo doet u met uw geschenk een dubbel plezier: aan diegene die het krijgt en aan diegene die het gemaakt heeft. Openingsuren: van woensdag tot en met zaterdag van 10 uur tot 17 uur. Ook open op zondag 18 december. (Gelmelstraat 50).

37

HOOGSTRATEN De “Marckriver Jazzclub Hoogstraten” heeft de eer en het genoegen u voor te stellen:

The Cotton City Jazzband HOOGSTRATEN - Een Oude-Stijl-Jazzconcert meemaken in zaal St.Cecilia, het centrum van de Hoogstraatse Jazzclub, mét het internationale huisorkest van de club … Dat is altijd een hele belevenis. The Cotton City Jazzband is dan ook één van de oudste maar meest levendige orkesten in deze oude-stijl variant. Sinds 43 jaar entertaint de band muziekliefhebbers op festivals, cluboptredens, privé-feesten, kroegentochten, huwelijken, funerals … En op 12 december dus opnieuw in Zaal St.-Cecilia.

De Cotton is in binnen- en buitenlandse jazzmiddens tot een waar begrip uitgegroeid, een garantie ook voor fijn vertolkte New Orleans jazz. Het orkest is erelid van diverse binnen- en buitenlandse clubs. Ze speelden voor het Belgisch en het Nederlands vorstenhuis. Ze waren op ontelbare festivals en clubsessions, radio- en tv-programma’s in België, Nederland, Afrika en de U.S.A. Tussen 1999 en 2005 hebben ze elk jaar een prijs gewonnen op een jazzfestival en/of –concours in Frankrijk.

Sinds 1962 brachten zij 11 Lp’s en 2 Cd’s uit. Een groot deel daarvan bevatten opnamen met zwarte New Orleans muzikanten. De Cotton was immers één van de eerste orkesten die erin slaagde New Orleans veteranen uit de “revival” periode te introduceren op ons continent. Daardoor hebben ze baanbrekend werk verricht en veel navolging gekend. Door hen leerde de man in de straat het talent kennen van George Lewis, Louis Nelson, Emmanuel Sayles, Freddie Kohlman, Don Ewell, Percy en Willie Humphrey, …

Dat de Cotton mee is geëvolueerd met de frisse muzikale wind die heden ten dage ook door New Orleans waait, strekt hen tot eer. Zo is ook hun laatste cd – uitgebracht op CEDISC en Alley Cats – een voorbeeld van sprankelende en opgewekte oude-stijl-jazz.

Een avondje uit met de Cotton City Jazzband staat al 43 jaar garant

Tinello speelt voor u:

voor een fijne avond, gebaseerd op de traditionele waarden uit New Orleans. Dit behelst humor, aandacht voor het visuele element en vooral het besef dat het orkest speelt om het publiek te behagen.

Op maandag 12 december in de knappe Ceci-liazaal, naast nr. 6 in de Gelmelstraat. Vanaf 20 uur. De bezetting: Romain Vandriessche (trombone), Eddy Sabbe (klarinet, sax, vocals), Bruno Van Acoleyen (trompet, vocals), Alain Lesire (piano), Herman Sobrie (bas) en Guy Preckler (drums, vocals).

Een vreemde luis in huis

HOOGSTRATEN - Onder het motto: “Nodig eens een vreemde uit” zijn we allemaal van harte welkom op één van de voorstellingen van “Een vreemde luis in huis”, de nieuwste productie van toneelgezelschap Tinello.

De dagen rond Kerstmis en Nieuwjaar zijn zo van die dagen van inkeer en bezinning. Dagen waarop men eens extra aan zijn medemens denkt. We weten dat niet iedereen het even gemakkelijk heeft. Maar een goede daad ten aanzien van je naaste is toch zo gesteld. Of anders gezegd een stuk waarin geuren en smaken net zo belangrijk zijn als dialogen en attributen.

Daarom … laat je onderdompelen in de geur van patatten met ajuinsaus en van krieken met appelspijs en kom naar één van de voorstellingen. Welkom in de vierde wereld!

Tinello speelt voor u op 3, 4, 8, 9, 10, 15, 16 en 17 december, telkens om 20 uur in de aloude Zaal St.-Cecilia (Gelmelstraat 8). Reservatie is verplicht via het nummer 03/314.34.36 (tussen 18 en 20 uur). De inkomprijs bedraagt 8 euro, maar daar is dan wel een pauzedrankje inbegrepen. Een deel van de opbrengst van de voorstellingen schenkt Tinello aan “Welzijnszorg”, de plaatselijke vierde wereldactie.

De cast van “Een vreemde luis in huis”, de nieuwste productie van Tinello.

6de kerstmarkt Mouterijstraat HOOGSTRATEN - Breng een bezoekje aan onze verwarmde tent op het pleintje van de Mouterijstraat. Ga bij een drankje en een hapje op zoek naar een origineel eindejaarsgeschenk.

De winkels in Hoogstraten houden dan eveneens opendeur, reden genoeg dus om zeker eens langs te komen op zondag 18 december van 14 uur tot 18 uur.

38

MEER

Akkerpop Contest

Verkoop voor het goede doel

MEER - Zaterdag 3 december vindt voor de eerste keer in de geschiedenis Akkerpop Contest plaats in De Mussenakker. Een initiatief ter vervanging van het befaamde ‘vrij podium’ dat dit jaar met de kermis niet is doorgegaan. Een heuse wedstrijd waarin acht dapperen het tegen elkaar opnemen en waarvan de uitslag zal beslecht worden door een professionele jury en publieksstemmen. Inkom is gratis dus, al wie wil weten wat er zoal leeft onder de jeugd op muzikaal vlak is welkom vanaf half drie.

Line up: Vain (15u), Buksus (16u), Lethal Orison (17u), Dead System (18u), Dad’s Amp (19u), Sensualities (20u), Gasoline DC (21u), The Greens (22u), Sentry*Box (23u). Tot dan! (sh)

WEET Rijke mensen hebben er hard voor gewerkt.

Arme mensen hebben het zelf gezocht.

Marc Uyterhoeven

Verjaardagsfeest der 40 jarigen MEER – Op zaterdag 29 oktober, zat zaal Victoria vol met jonge veertigers. Voor velen was het een weerzien na lang vervlogen jaren die bij sommigen teruggingen tot bijna de lagere school.

Veel bijbuurten was dan ook de hoofdbezigheid van de avond. Want iedereen wilde toch wel van elkaar weten wat ze intussen uitgevreten hadden. De éne nog single, de andere al vijf bengels…en niet te vergeten, de straffe verhalen uit onze prille jeugd!

Intussen waagden sommigen zich aan een dansje, want als je den drank’ á vollenté ‘kan nuttigen, word je al vlug wat losser. Tegen middernacht mocht iedereen aanschuiven voor ne friet met stoofvlees en curryworst. Meer moet da ni zijn voor da volk “af Meir”. Spijtig dat de groepsfoto van mindere kwaliteit was, maar dat kon de pret niet drukken, want er werd nog verder gezwansd

MEER – Eenmaal per jaar is het in de Mussenakker vlooienmarkt. Niet voor eigen kas, maar voor het goede doel. Verkoper van dienst, Jan van Erck bekijkt met eerbiedwaardige blik naar zijn paternoster. Dergelijke schatten gaan in de Mussenakker vaak van de hand voor een prikje. Dus kopers, zorg dat je er volgend jaar bij bent! (ma) tot in de vroege uurtjes. Actiefoto’s zijn nog te bezichtigen op de volgende site: http://photobucket.com/albums/a95/40jarigen/ Aanwezige feestvarkens waren: Eddy Adams, Rudy Aerts, Guy Bastijns, Michel Bastijns, Luc Bevers, Jos Brosens, Luc Cools, Rik De Gruyter, Hans De Kock, Dirk Faes, Eric Goetschalckx, Jan Hessels, Willy Huybrechts, Marc Kerstens, Luc Krijnen, Louis Krijnen, Jos Leenaerts, Marc Lochten, André Rijvers, Luc Roelen, Wim Schalk, Marc Sterkens, Marc Stes, Rudy Verheyen, Willy Verschueren, Stanny Verschueren, Karel Vervoort, Luc Vissers, Herman Vriends, Martine Bruynen, Mirand Embrechts, Liesbeth Grauwmans, Hild Janssen, Leen Lambregts, Lind Leemans, Diane Moerkens, Lea Snoeys, Christine Truyens, May Van Aperen, Mariane Van Wesenbeeck, Hild Vermeiren en al hun partners. (ma)

Garage

F. GEUDENS bvba Meerseweg 8 2321 Meer Tel. 03 / 315.71.76 * Ford concessiehouder personen- en bedrijfswagens * Tweedehandswagens * Erkende carrosserie

FORD ‘VEILIGHEID EERST...’ www.geudens.be

188

Geen statische groepsfoto voor de 40-jarigen omwille van technische problemen. Maar dat de sfeer er goed inzat bewijst deze actiefoto. (ma) 39

MEER

GOUD IN MEER

Sus Verhoeven en Mit Schrauwen

werd het ouderlijk huis van Mit aangekocht en sindsdien woont het gezin aan de huidige Ges-telsestraat. Mitje nam de zorg op zich van de intussen drie geboren kinderen Lilianne, Jan en Yolande.

Sinds 1979 werkte Sus bij de General Motors te Antwerpen, steeds in nachtdienst. In 1991, toen was hij 57 jaar, kreeg hij de kans om op brugpensioen te gaan. Een stap waarvan hij nog géén minuut spijt heeft gehad.

Sus Verhoeven, afkomstig uit Minderhout maar wel helemaal tegen Ulicoten, leerde Mit Schrauwen in 1955 kennen op het bal van de duivenbond wat toen plaatsvond bij Noyens in Meer. (nu discotheek Herrijgers).

Enkele jaren later was het huwelijk een feit en woonde het koppel op verschillende plaatsen in Meer. Na het overlijden van haar moeder in 1972

Ineens had hij veel tijd voor zijn geliefkoosde hobby: fietsen. Voor een rit van 30 tot 40 km, altijd naast de Marck, (dagelijks bij goed weer) draait Sus zijn hand nu nog niet om. Mit daarentegen houdt het thuis heel wat rustiger. Haar maak je blij met een spannend spionageverhaal in boekvorm.

Een degelijke film, Blokken en Thuis dragen haar voorkeur weg op de TV. Beiden mensen genieten tevreden van hun huidig leven. Sus had nog een wijsheid in petto voor ons allemaal: Je bent zo oud als je jezelf voelt, maar de gezondheid moet wel meewillen. (FS)

30 jarigen

MEER - Ook de 30-jarigen gingen er tegenaan. Zij feestten op 19 november in De Eiken. V.l.n.r. (vooraan) Peggy Vervoort, Ann Stes, Inge van Gils, Kaatje Goetschalckx, Kurt Voet, Gitte Fransen, Bie Fransen, Christine Vriends, Monique Boeren – (midden) Cindy Aerts, Nancy Laurijssen, Johan van den Berg, Liesbeth Laurijssen, Ingrid Cox, Peter Sterkens, Margo Vermeiren, Greet Dekkers, Paul van Gils, Kaiko Van Looy, Kris Rombouts, Cindy Timmermans – (achteraan) Gert van der Velden, Dirk Aerts, Paul Rombouts, Danny Jansen, Gregory Van Herck, Luc Kinschots, Danny Hereijgers, Hans Jansen en Gert Aerts. (ma) 40

MEER

’t Heidebloempje speelt haar beste troeven uit MEER – Met de opvoering van ‘Open miserie’midden november speelde toneelkring ’t Heidebloempje opnieuw haar beste troeven uit: een knotsgek verhaal en personages, een constante stroom grappen, het betere acteerwerk en een goede regie en omkadering.

Meer moet dat niet zijn en dat vond ook het talrijke publiek, dat het vaak uitgierde van de pret. Een beter middel tegen de algemene verzuring die veel mensen treft, bestaat er niet. Wie daarvoor verantwoordelijk was, zien we op deze foto: v.l.n.r. (staand) Marcel Roos, Stan Strijbos, Jos Godrie, Fons Gillis, Karel Martens, Ingrid Goris en May Roos – (zittend) Raf Van Looveren, Sabine Blijenbergh, Emelie Kerstens, Chris Cools, Mieke Meyvis, Fonne Brosens en Jos Cools.

WEET

WEET

Als de eerste die de telefoon opneemt uw vraag niet kan beantwoorden dan hebt u met bureaucratie te maken.

L. Johnson

Oceaanwater bevat gemiddeld 35 gram zout per liter. De totale wereldhoeveelheid zeezout wordt geschat op een slordige 50 000 miljard ton. Daarmee kan je het hele aardoppervlak onder een laag van 165 meter zout begraven!

De 70-jarigen bouwden een feestje

MEER - Op vrijdagmiddag 21 oktober verzamelden de 70-jarigen uit Meer in zaal Victoria. Ze praatten vooral over de belevenissen van vroeger en nu met overtuiging. Julia Adams, Anna Mertens, Cato Pelkmans, Adriaan Jacobs en Jef Verheyen vormden het feestcomité.

De groep maakte een afspraak om in 2010 nog eens samen te komen.

41

MEER

Gust Schellekens en Louisa Bastijns

GOUD IN MEER

kermis. Louisa haar vriendinnen leerden daar elk een jongen kennen en plots zag Gust Louisa alleen staan. Met een pintje uit verzamelde hij veel moed en vroeg haar ten dans. Een echte danser was Gust niet, een betere danser is hij geworden en ook het liefdesvuur tussen hem en Louisa bleef branden. Vijf jaar duurde de verkering, er werd gehuwd op 29 oktober 1955.

Gust Schellekens en Louisa Bastijns vierden hun gouden huwelijksfeest te Meer op zondag 30 oktober. Even voordien leek het erop of het feest uitgesteld zou moeten worden. Louisa werd onverwacht in het ziekenhuis opgenomen.

Gelukkig kwam alles tijdig in orde zodat het feestmaal in zaal Victoria, toch kon doorgaan zoals gepland.

Gust, afkomstig van Meersel-Dreef, doorliep zonder problemen de lagere school om daarna te gaan werken bij bakker Van Gestel te Meerle.

Louisa, als enig kind geboren, is een echte Meirse. Het paar woont nu trouwens op de grond afkomstig van de ouders van Louisa. Haar vader was wagenmaker, Suske Bastijns. Zij werkte van jongsaf bij Mathieu in Minderhout. Een werk wat ze graag deed bij “nen goeie baas”.

Kennis Het paar leerde elkaar kennen tijdens Meerle

Loopbaan Toen Gust en Louisa huwden gingen ze beiden op dezelfde plaats in Antwerpen werken. Voor het vervoer werd er een auto gekocht. Het ding, nochtans nieuw gekocht, was echter niet vrij van problemen. Altijd was er wel iets! Was er van voor geen lampje stuk, dan viel er aan de achterkant wel iets af. En waren de lichten eens toevallig in orde dan draaide je het raampje maar even op een kiertje dan viel het helemaal naar beneden.

Na één jaar Wartburg werd er een ander merk aangekocht, alle problemen waren opgelost.

Toen ze de rekening maakten bleek dat in Antwerpen gaan werken te duur was. Louisa haar loon ging praktisch op aan de auto. Via een familielid kon Gust in Breda “op de Zij” beginnen.

Na zeventien jaar dienst kwam Gust daar enkele jaren op ziekenkas om daarna voorgoed thuis te kunnen blijven. Intussen werd er uit hun huwelijk één zoon geboren die op zijn beurt huwde.

Nu genieten Gust en Louisa ook nog van twee kleinkinderen.

Waar het paar nu ook geweldig thuis van geniet, zijn de twee dalmatiërs Jenny en Zora. De twee zeer mooie gevlekte honden genieten alle aandacht van Gust en Louisa. En beide dieren maken daarvan gebruik, ze weten het perfect aan boord te leggen om een koekje te bekomen.

Genieten Gust is jaar en dag een vinnige fietser geweest zoals hij zelf zegt. Bij de Hoogstraatse Toeristen liet hij een indrukwekkend palmares optekenen.

WEET

Boekhoudbureau

De Eerste Wereldoorlog begon op 28 juli 1914. Op die dag verklaarde OostenrijkHongarije de oorlog aan Servië. Aanleiding was de moord in Sarajevo (Bosnië-Hercegovina) op de Oostenrijkse troonopvolger Franz Ferdinand door een Servische nationalist precies één maand daarvóór. De nieuwe cd van Franz Ferdinand is You Could Have It So Much Better en is voortreffelijk!

Maar dit geheel terzijde.

Profisk cvba [ Boekhouding en administratie [ B.T.W. - advies / aangiften / formaliteiten [ Fiscaliteit - advies / aangiften / formaliteiten [ Administratie en advies i.v.m. oprichting en wijzigingen van vennootschappen [ Advies sociale wetgeving Industrieweg, 13 B 2320 Hoogstraten www.profisk.be info@profisk.be

42

Ook nu fietst hij nog heel graag en maalt hij op zijn eigen tempo nog vele kilometers. Louisa houdt het rustig, zij geniet van een goed boek en tijdens de winter kunnen bepaalde tv programma’s haar zeker bekoren. En kaarten doen ze allebei al even graag. Gust en Louisa zijn tevreden mensen en hopen alles zo nog enige tijd te kunnen koesteren. (FS)

Ondernemingsnr. 0438.340.228 Tel. 03.235.03.23 Fax. 03.235.03.24 GSM. 0478.32.76.35

E

MEER

Kandidaten voor de Pietenband van Sinterklaas MEER – Meerse kinderen musiceren voor de Sint. Na het inhalen van de Sint, wat altijd een spannende gebeurtenis is voor de Sint, gonsde het in de zaal Voor Kunst en Volk van de drukte. Deze kinderen maakten veel indruk op de aanwezigen en ook op de Sint. Want die was zo blij dat hij, naar het schijnt, van plan is heel veel speelgoed te brengen op 6 december. (ma)

De nieuwe chiro-jongens MEER – Eind oktober startte de chiro met een nieuw werkjaar. Voor het eerst mochten deze jongens naar de chiro komen. Zoals gebruikelijk werden ze aan huis met de beestenwagen opgehaald om daarna de eerste instructies te krijgen van hun leiders. Goed opletten jongens, want jullie zijn de leiders van morgen! (ma)

En de meisjes MEER – Eenmaal Chiro altijd Chiro. Ook voor deze meisjes is het wennen, zo een eerste chiro-dag. In hun piratenkostuum nemen ook zij een nieuwe start.

43

WORTEL

40-jarigen

Kerstevocatie WORTEL - Op 11 december kun je in de kerk van Wortel gaan luisteren naar een koorconcert.

Onder het thema “Licht in de duisternis” worden kerstliederen gezongen door het kinder- en jongerenkoor en het zangkoor. Ook de brassband draagt haar steentje bij. Enkele jongeren musiceren en dragen kerstwensen voor. Iedereen is welkom op 11 december om 10 uur in de goed verwarmde kerk.

Missiefeest

WORTEL - Op vrijdag 18 november vierden de 40-jarigen hun jonge bestaan in café In Holland.

WORTEL - Uitslag tombola: winnende nummers zijn: 6938-6722-7675-7596-6966-67276943-6954-6759-6890-6777-7598-6770-76267622-6868-7613-5972-6927-7615-5960-68006875-5955-7640-6716-6729-6002-6922-67876961-7693-6765-6884-6005-7698.

Schijven gooien: kinderen: Jeroen Aerts: 390 en volwassenen: Josee Van Gestel.

Gewicht fruitmand: Gerard Huet: 5,448 kg.

Prijzen af te halen: dinsdag- en woensdagnamiddag en elke dag na 18 uur bij J. Aerts-De Clerck, Zandstraat 2.

Bedankt Çois Dedecker WORTEL - Bij de KBG is het fietsseizoen voorbij. Vele en mooie ritten werden er gereden. Grote en kleinere tripjes werden veilig ondernomen dankzij onze begeleiders. Vooral dank aan Cois Dedecker die zich al 20 jaar mede inzette voor dit veilige verloop. Cois, nogmaals dank voor uw onbaatzuchtige inzet voor de begeleiding en de vele aangename fietsmomenten die we allen samen mochten doorbrengen.

Namens bestuur en fietsers van de KBG.

Çois Dedecker in het midden van zijn fietsvrienden.

44

WORTEL

Haal een kaars in je huis WORTEL - De herfst is begonnen: de natuur krijgt meer kleur, kleuren om in huis te halen.Bijvoorbeeld in een mooi bloemstuk. Misschien ben je daarom op zoek naar een mooie kaars.

Maar ook met de eindejaarsfeesten in het vooruitzicht kan op een feestelijke tafel een mooie kaars niet ontbreken.

Bond zonder Naam heeft een uitgebreid aanbod: handgemaakte kaarsen, tafelkaarsen, sierkaarsen, geurkaarsen, doop- en huwelijkskaarsen, … Er zit er zeker en vast één tussen die je kan gebruiken.

Nieuw in het aanbod zijn, o.a. een verbondenheidskaars, opgebouwd uit verschillende gekleurde wasplaatjes, gestapeld op elkaar of een mooie kaars in een terracottapotje met bijpassende servetten, verkrijgbaar in verschillende kleurencombinaties.

En op het einde van het jaar – met kerstmis en de eindejaarsdagen – is het altijd niet eenvoudig om een gepast geschenk te vinden, iets om weg te geven. Ook hier weet Bond zonder Naam wel raad met uw probleem. Het aanbod is uitgebreid met wens- en vriendschapskaarsen.

En niet alleen kaarsen, ook teksten van Phil Bosmans en natuurlijk de onovertroffen jaarkalender voor het jaar 2006. Kortom, een uitgebreid aanbod waarbij de opbrengst integraal ten goede komt aan de minder-begoeden in onze eigen leefomgeving.

Kom gerust een kijkje nemen bij Anny Geerts, Prinsenweg 5 in Wortel, tel.03 314 68 77. Het verplicht je tot niets.

Kerststal in de Kolonie WORTEL – Zoals elk jaar steken enkele bewoners van het gebuurte Kolonie de handen uit de mouwen om een kerststal op te trekken. Het oude bushok dient als basis voor de kerststal.

Deze stal wordt opgetrokken in oude Kempense stijl met een eigen kolonietintje. Naast de traditionele kerstfiguren zijn er ook nu weer levende dieren aanwezig. De kerststal staat opgesteld van zondag 18 december tot vrijdag 6 januari. Iedereen is welkom om een bezoekje te brengen. Vanaf Kerstmis tot Driekoningen kunnen de bezoekers elke namiddag ter plaatse bij de stal genieten van een Glühwein of een ‘kolonieke’. Dit laatste is het plaatselijke genoegen, gebrouwen volgens een aloud, geheim recept. (FM)

VAN HEMELEN

BVBA

ELECTRICITEIT CENTRALE VERWARMING SANITAIR TANKCONTROLE NIEUWBOUW & RENOVATIE

Van Aertselaerstraat 21 - 2320 Hoogstraten Tel./Fax: 03 314 37 67 GSM: 0496 22 57 67 www.vanhemelenbvba.be

197

45

WORTEL

70-jarigen

WORTEL - Deze 70-jarigen ravotten tientallen jaren aan de Krabbershoek, raapten eikels in de Schooldreef, smokkelden via de Hoge en Lege Dries, voetbalden aan de Boomkes, roofden vogels bij de Plantage en kwamen naar school over den Elst.

Een bezoek aan de Kolonie en een etentje in ’t Bolks Heike zorgden voor een gezellige reünie. Bovenaan de mannen: Jef Govaerts, Roger Sambre, Leo Vanhaute, Jef Haest, John Fransen, Jos Roos, Staf Baeten, Jan de Bruyn, Karel Lambregts, Jos Vannuffelen en onderaan de vrouwen: Greta Sijsmans, Louisa Matthé, Julia Jansen, Mathilde Lambregts, Maria Verschueren.

Abraham en Sarah samen WORTEL - De echte jongeren onder ons hebben nooit geweten dat vroeger de gemeentescholen niet gemengd waren. In elk dorp bestond er wel een jongens- en een meisjesschool. Zo ook te Wortel. Als basis voor een feestavond namen de jonge gasten de foto van het eerste leerjaar van de jongensschool. Twintig jaar geleden vierden zij hun dertigste verjaardag. Moeders vroegen zich toen af waarom?

Tien jaar later vierden dezelfde mensen hun veertigste verjaardag. Dit jaar, tien jaar later ligt het helemaal anders. Plots verschenen de dames op het toneel, want ook hun vijftigste verjaardag mocht niet zonder meer voorbijgaan. Johan, Jos, Mil, Rit en Gert nodigden ruim 35 Abrahams en Sarahs uit op zaterdag 12 november in De Nieuwe Buiten. Aan den toog werden nog veel meer wijsheden verteld van vroeger. Drank was er voldoende voorzien en ook de hapjes lieten zich goed smaken. Oh ja, en de afspraak voor binnen tien jaar is ook weer gemaakt. Uiteraard met de dames.

UW MENING TELT! Lezer, geef uw mening. Laat u gaan! www.demaand.be, info@demaand.be

46

MEERLE

Een straatje zonder einde MEERLE – Misschien denkt u hierbij automatisch aan de federale regering die het generatiepact probeert te verkopen aan de vakbonden, dan hebt u wellicht gelijk maar zit u toch op een verkeerd spoor. Dit straatje zonder einde is een blijspel in twee bedrijven door Maurice de Grauwe dat u door ‘t Mjeels Parlement wordt aangeboden.

De clochards Jef en Frans hebben blijkbaar het straatje van hun dromen gevonden. Via de achterpoortjes worden hen zowel de restanten van het culinaire restaurant ‘Huisje van genot’ geserveerd als de madeliefjes die in bar Paradiso werkzaam zijn. De Siciliaan Giovanni is er blijkbaar het enige obstakel. Iedereen is het erover eens dat hij moet opgeruimd worden. De afspraken die gemaakt werden, doen echter heel wat vraagtekens rijzen over wie uiteindelijk voor wat verantwoordelijk is. Hoe echter alles in een nieuwe plooi valt, is volledig te wijten aan de schrandere praktijken van de Cosa Nostra, ook gekend als de Siciliaanse maffia. ’t Mjeels Parlement heet u van harte welkom voor zijn tiende voorstelling op zaterdag 10 en zondag 11 december telkens om 19.30 uur in parochiecentrum aan het Gemeenteplein. Deuren open vanaf 18.30 uur. Kaarten in voorverkoop zijn te verkrijgen aan 3 euro bij George Hendrickx, Hazenweg 17, tel. 03/315.01.61 of bij Jos Van

’t Mjeels Parlement staat klaar om in een Straatje zonder einde te geraken.

Bavel, Heimeulenstraat 41, tel 03/315.92.09. In de zaal kosten de kaarten 5 euro.

Voor de kinderen is er op zaterdag 10 december

om 14 uur een voorstelling. De inkom hiervoor bedraagt 3 euro, een drankje en een zakje chips inbegrepen. Zeer de moeite waard. (Rvda)

11.11.11 in Meerle

Een deel van de grote schare vrijwilligers staat klaar om de straat op te gaan voor de jaarlijkse geldomhaling voor 11.11.11.

MEERLE – Na vele jaren de organisatie van de omhaling in Meerle voor zijn rekening te hebben genomen, heeft Erik Vinckx de fakkel doorgegeven. Rit Rombouts, May Kustermans en Lucia Verlaenen sloegen de handen in mekaar en zetten hun schouders onder de actie in Meerle.

Ze zochten weer vele vrijwilligers bijeen die dit keer allemaal op hetzelfde tijdstip de straat op-

gingen, ondersteund door een radiowagen van de organisatie uit Hoogstraten.

Leysen, ’t Winkeltje, Prima Van Boxel en Bakkerij Jansen.

Na de ophaling van de omslagen konden de vrijwilligers in de kleuterschool terecht voor een warme kop koffie of thee met een lekkere koffiekoek, gratis ter beschikking gesteld door de Meerlese bakkers-broodverkopers Bakkerij

Het resultaat van de geldomhaling mag ook gezien worden. Dit jaar werd 2065,23 euro opgehaald tegenover 1789,13 euro vorig jaar.

De giften per overschrijving zijn hier niet bijgeteld. (jaf)

47

MEERLE

Nieuwjaarszangers MEERLE – Het einde jaar is weeral in zicht en traditioneel zullen de kinderen op 31 december met z’n allen de straat optrekken om van deur tot deur nieuwjaar te zingen. Een gebruik zo oud als de straat, maar wel met meer risico’s dan vroeger.

Het verkeer, weet je, dat is niet meer hetzelfde als vroeger. De KWB heeft al enkele jaren de zorg voor de veiligheid van zangers op zich genomen en helpen ze op de gevaarlijke oversteekplaatsen in Meerle veilig de straat over. Daarbij kunnen ze best wat hulp gebruiken, en daarom zijn ze op zoek naar mensen die op de laatste dag van het jaar, op zaterdag 31 december in de voormiddag een handje kunnen toesteken. Wie wil helpen kan zijn naam opgeven bij Gust Kustermans (tel. 03/315.92.93) of bij Karel Mertens (tel.

03/315.83.30). Je kan bij hen ook terecht voor meer informatie. Help de Meerlese zangers veilig de straat over, steek een handje toe! (jaf)

Kerstmarkt MEERLE – Nog een manier om in de juiste sfeer te komen is een bezoekje aan de Kerstmarkt. En je moet daar niet ver voor gaan, want na een geslaagde en gezellige eerste editie vorig jaar, pakt onze school opnieuw uit met een kerstmarkt. Op zaterdag 17 december 2005 wordt de koer van de kleuterschool van de vrije basisschool De klimtoren weer omgetoverd tot een sfeervolle kerstmarkt. Gezellige kraampjes met zelfgemaakte kerstartikelen, gemaakt door de kinderen van de school: juwelen, kerstkaarten, kerstworkshop, teveel om op te noemen. Uiteraard ook aangepaste hapjes en drankjes. Kom de kerstsfeer proeven vanaf 17 uur in de kleuterschool aan de Ulicotenseweg. (jaf)

Schrijn- en timmerwerken

Karel JANSEN PVC RAMEN en DEUREN PVC RAMEN en DEUREN Kömmerling Wij leveren en plaatsen alle schrijn- en timmerwerk.

Daken, ramen, deuren, plafonds, binnendeuren.

Hoogeind 49 2321 Hoogstraten-Meer Tel. 03/315 75 66 48

189

Joep en Antoon in Marathon voor hun eerste marathon MEERLE – Enkele nummers geleden kon je in deze kolommen lezen over de ambitieuze plannen van Joep Snoeys en Antoon Schröder om deel te nemen aan de oudste marathon ter wereld. Samen zouden ze van Marathon naar Athene lopen, 42,195 km ver. Geen kleine uitdaging, want zo sportief waren ze nu ook weer niet en op het vlak van marathonlopen waren ze volkomen leken.

Ondertussen is de onderneming achter de rug. Hoe het hen in Griekenland verging en of en hoe dan wel ze de meet haalden, hebben ze samen op papier gezet. Lees hier hun wedervaren “Nu de spannende en drukbezette loopdagen achter de rug zijn, hebben we eventjes tijd om terug te blikken op wat voor ons toch een heel speciale ervaring was. Iets dat ons hele leven bij zal blijven en wat niemand nog van ons af kan pakken.

Na 102 loopdagen, 122 uur 13 minuten en 43 seconden lopen en 54 556 kcal te hebben verbrand, kunnen we nu trots zeggen dat we de marathon in Griekenland, van Marathon naar Athene, tot een geslaagd eind hebben gebracht.

Na het enorme succes van ons feestje in café

Den Af ‘n Toe in Meerle op 15 oktober, kwam de marathon wel heel dicht in zicht. 22 dagen resteerden ons nog om optimaal in conditie te komen. We hebben ons in vier en een halve maand klaar gelopen (we hoopten dat het voldoende zou zijn en dat is gelukkig ook gebleken) door een “strak” trainingsschema aan te houden van vijf loopdagen per week.

Vergis jullie niet, één keer in de week lopen is een aangename ontspanning voor velen, zonder al te veel stress en druk, maar vijf dagen is toch al wel wat anders. Allebei hebben we een job die toch net iets meer tijd in beslag neemt dan de normale 9 tot 5 job, maar dat mocht geen excuus zijn. We wonen allebei in Antwerpen en toertjes door de stad om 11 uur ‘s avonds of soms om half zes ’s ochtends kwamen toch regelmatig voor.

Naarmate het einde naderde waren dit toch afstanden van een 8 à10 km en was je met alles bij elkaar (omkleden, stretchen, uitlopen, douchen) toch gauw een uur of twee kwijt per dag.

De kaaien in Antwerpen fungeerden voor ons door de week als piste en in het weekend waren de prachtig uitgestrekte velden van Meerle

en omgeving ons oefenparcours. Zaterdag was de dag van de grote afstand, die we tegen het einde aan op hadden gebouwd tot 32 km. Deze afstand hebben we 3 maal gelopen en het was de verste afstand voor de marathon. Zaterdag hadden we dan al meer tijd, maar daar kwam dan weer een andere opoffering bij kijken, namelijk de matiging van het o zo heerlijke gerstenat op de vrijdagavond. De geheelonthouding was nu ook niet echt onze grootste wens, maar toch zat je met je hoofd al aan de volgende dag te denken.

We kunnen tevens bevestigen dat lopen met een late vrijdagavond in de benen absoluut niet bevorderlijk is voor de sportieve prestaties.

Verdere grote lichamelijke opofferingen hebben we niet echt ondergaan. Qua eten schafte de pot een breed assortiment aan pasta’s, waar we geen van beiden echt moeite mee hadden, aangezien de Italiaanse keuken wel aan ons is besteed. Minder vet eten en veel koolhydraten stond wel in het dieet, en water in plaats van de cola’s. Ook hier raak je heel snel aan gewoon en is het gewoon en kwestie van aanpassen. Dit waren allemaal zaken die we zelf in de hand hadden, blessures echter niet.

Hier kwamen we soms toch in confrontatie met ons o zo tere lichaam. Het bleek toch wel een serieuze belasting te zijn op gewrichten en spieren. Joep had regelmatig last van een pees onder zijn voetzolen en ik van een ontstoken kniepees.

De kinesist is dan ook een aantal maal geraadpleegd en de tubes Flexiumgel werden ook vlot leeg geknepen. Hierdoor kwam je er achter dat het enorm frustrerend is als het hoofd wel wil maar het lichaam niet.

Naar het einde toe leek het wel of de dagen sneller en sneller verliepen en kwam de vraag of onze conditie wel voldoende op peil was. We hebben wel van een enorme steun kunnen genieten van familie en vrienden die constant vroegen hoe het ging en of we er klaar voor waren. Ook net voor ons vertrek vonden we op onze website regelmatig aanmoedigingen, wat een echte opsteker was.

MEERLE Vrijdag de 4e november was het dan zover, het vertrek op Brussels Airport met bestemming Athene. Na een lange reis kwamen we ’s avonds aan in een bruisende stad met overvolle terrasjes en een prachtig verlichte Acropolis op de achtergrond. Athene bleek een stad met heerlijke restaurantjes en lekkere versnaperingen (lees ouzo).

De oude bezienswaardigheden hadden we voor na de Marathon gehouden en dat hebben we gevoeld, maar daar komen we straks nog wel op terug. Voor de rest hebben we de zaterdag zo ontspannen mogelijk doorgebracht, maar tegen de avond kwamen de zenuwen toch opzetten.

Om half tien lagen we in bed, want de volgende ochtend was het om kwart voor vijf opstaan geblazen, maar van slapen kwam er niet veel, lawaai op straat, een gsm die afging van fans van het thuisfront die ons nog succes wilden wensen.

Het was een stukje wandelen van het hotel naar de plaats waar de bussen vertrokken om koers te zetten naar het vertrekpunt in Marathon. De busreis duurde 55 minuten en was vooral bergaf.

Hetgeen je dan alleen maar denkt is “Damn, dat stuk moeten we straks lopend bergop afleggen!”

Toch geeft het je een enorm speciaal gevoel, je zit in de bus met allemaal marathonlopers, waarvan de een er nog professioneler uitzag als de andere. Bij het vertrekpunt was het een drukte van jewelste, bijna 3000 atleten (en wij) waren zich daar aan het opwarmen en stretchen. Naarmate half negen dichterbij kwam, werden we ook nerveuzer en volgden de toiletpauzes zich snel op.

Toen het startschot werd gegeven was het nog een twee minuten wandelen voordat we over de startmeet kwamen. Eenmaal over de meet was het zover, onze marathon was begonnen. De eerste kilometers gingen heerlijk bergaf en we genoten van het uitzicht. De weg liep langs de zee met aan de andere kant glooiende bergen vol met olijfbomen. In de kleine dorpjes juichten de lokale bevolking ons toe, wat echt wel motiveerde.

Om de vijf kilometer kon je water krijgen en af en toe een sponsje en wat energiedrank. Na 20

kilometer begon echter de trek naar boven, net We kregen van die ’aluminiumfolie’ voor rond op een punt waar je de beentjes voor de eerste ons lijf te wikkelen en begin je je benen enorm te keer begint te voelen. Gelukkig stonden na 28 voelen, maar dat interesseert je compleet niet. kilometer ons moeder, zusje Jantine en vriendin Het eerste wat we na de marathon hebben geLeen ons op te wachten om ons een enorme steun daan is de Mc Donalds bezocht en daar een paar in de rug te geven. Het klinkt gek, maar daardoor hamburgers en een pint besteld, die by the way kun je dan echt twee kilometer met vleugeltjes overheerlijk smaakten. lopen. Na de 30 kilometer kregen we het soms Die avond hebben we het goed gevierd met lektoch moeilijk, er kwamen best wel steile stukker vettig eten, ouzo en een paar extra pintjes, zei ken in voor en daar valt in ons nederig Kempen het met enorm stijve benen. De volgende dagen dorpje niet echt op te trainen. Eenmaal voorbij hebben we Athene nog verder verkend, wat soms de 35 kilometer is het puur tanden bijten en kijk nog zwaarder leek dan de marathon zelf. Het je uit naar elk kilometerpaaltje langs de kant van Panthenon is dus een berg en we kunnen jullie de weg. Elke keer als je water krijgt gooi je een verzekeren dat trapjes op en af in combinatie met flink deel over je hoofd en schiet je weer even steile weggetjes niet echt een super gevoel achterin gang. Daarna komen de laatste 2 à 3 kilomelaat in de benen. Het grappige was dat je precies ter, je loopt dan langs die enorme straten Athene kon zien wie nog de marathon had gelopen aan binnen, waar meer en meer mensen je beginnen de gekke, geforceerde manier van lopen. toe te juichen, een heerlijk gevoel. Je benen zijn Toen we dinsdag nacht landden wachtte ons nog enorm moe en stijf maar je geest word dan weer een andere super verassing. De moeder, vader, helder. Op den duur zie je dan het Olympische oma en Dennis, de broer van Joep, stonden ons stadion en weet je dat je het gewoon gaat halen en met een enorm spandoek op te wachtten. “De krijg je echt een enorme kick. Vlak voor het stasnelle mannen Aantoon en Joep” luidde het. Na dion stond onze supporters club er weer en dan loop je het “echte Olympische stadion” binnen waar honderden mensen je dan toeschreeuwen. Die laatste meters voor de streep zijn echt onbeschrijfelijk en als je dan eenmaal over die streep loopt word je overladen met emotie. Hetgeen waar je dan zo lang voor hebt getraind, heeft zijn Leuke ontvangst in Brussel. vruchten afgeworpen en je kunt vanaf dan echt zeggen dat je 42,195 nog een laatste afzakkertje op de luchthaven, zat kilometer hebt gelopen. Dit allemaal op 3 uur 51 ons marathon avontuurtje erop. We kunnen jullie minuten en 48 seconden. Binnen de 4 uur zoals met zekerheid meedelen dat dit echt onvergetewe ons hadden voorgenomen! lijk is geweest. Graag zouden we iedereen willen bedanken die ons financieel, maar ook zeker mentaal heeft gesteund in deze periode. Met deze actie hebben we 1719,29 Euro opgehaald, maar er komt nog altijd wat geld bij. Dit geld zal hoogstwaarschijnlijk gebruikt worden voor de aankoop van nieuw chirurgisch instrumentarium voor Dr. Paul Rompa. Dr. Paul Rompa is net weergekeerd van 14 dagen Ghana, waar hij 78 kinderen en volwassenen heeft geholpen met 105 operaties, ongelooflijk niet!

Van het moment dat we de exacte besteding van het geld kennen, zullen we deze meedelen op onze website www.runninggreece.com waar je eveneens onze foto’s kunt bewonderen.”

BOEKHOUDING FISCALITEIT Meerdorp 72 2321 MEER Tel. 03/315.88.65 Fax 03/315.08.67 180

fred.degruyter@scarlet.be www.b-f-d-g.be

184

49

MINDERHOUT

GOUD IN MINDERHOUT

Lisa Kenis en Jos Gillis: “Alle dagen weg” In “Rust na Arbeid” in de Desmedtstraat voelen de met goud gelauwerde Lisa en Jos zich zo vrij als een vis in het water. Rusten wordt er zeker beoefend, maar passief ondergaan wat er zich in ons wereldje reilt en zeilt is helemaal niet aan hen besteed en sociale contacten onderhouden ze in overvloed. Kortom, een paar dat zijn gouden jubileum met heel wat verwachtingen tegemoet zag en die werden dan ook in ruime mate ingelost.

Bewogen jeugd

Jos Vivo

Op 30 oktober 1931 bleef de ster boven het huis van Jozef Kenis en Josephina Goris stilstaan en Lisa ademde voor het eerst zelfstandig de gezonde Loenhoutse licht in en uit. Lang duurde de vreugde om de nieuwgeborene niet, want kort daarna overleed haar moeder en bleef vader Kenis achter met vijf kinderen, twee meisjes en drie jongens. Echte moederliefde heeft ze op die manier wel degelijk moeten ontberen. Tot overmaat van ramp spaarde de man met de onverbiddelijke zeis ook haar vader niet, zodat er een oplossing voor de kinderen moest gezocht worden. Lisa verhuisde naar Hoogstraten en vond liefde bij Staf Brosens en Mieke Goris die een voedingswinkel uitbaatten daar waar nu de muziekwinkel “De gouden toets” gevestigd is.

Daar bleef ze tot haar plechtige communie. Terug naar Loenhout waar ze opgevangen werd bij de ongetrouwde nonkels en tante. Na het voleindigen van de lagere school ging ze “dienen” in St.Lenaarts tot haar 16de jaar. Een nieuwe episode in haar leven volgde! Tante en nonkels stierven en Lisa vond onderdak bij haar oudste broer en daar is ze dan ook gebleven tot haar huwelijk.

Een gemakkelijke jeugd zal het voor haar zeker niet geweest zijn.

Jaren later kocht hij een winkel in Hoogstraten, daar waar nu “De Bloemenboetiek” gevestigd is. Jos had nog geen lief en die moest dringend gevonden worden, want de winkel wachtte. Op Aswoensdag nog wel was de eerste afspraak met een lief meisje uit Loenhout en acht maanden later, op 25 oktober 1955, stonden ze voor het altaar. Samen zorgden ze voor vier kinderen: Mie, Chris, Carine en Johan. Deze lieten dan ook weer vijf afstammelingen optekenen in het register van de burgerlijke stand. De Vivo-winkel opende zijn deuren en voedingswaren werden aan de man gebracht. In de winkel en ook thuis!

Jos ging de baan op en bracht waren aan huis.

Later veranderde men van leverancier en werd het een Tecno-zaak. Het assortiment breidde uit en bij Jos Vivo (zo is hij bij heel wat mensen nog gekend) kon men nu ook textiel, potten en pannen… aanschaffen. De laatste twee jaar kwamen daar nog bloemen bij. 35 jaar lang stonden Lisa en Jos in hun zaak, altijd paraat voor de klant want die was koning en kreeg in de winkel altijd gelijk. Het werd tijd om een bladzijde om te draaien, dochter Carine sprong op de kar en de eerste bouwsteen van de hedendaagse “Bloemenboetiek” zag toen het daglicht.

Het was niet al rozengeur en maneschijn in hun

Geen toten leren trekken Jos werd als jongste van drie zonen (drie meisjes stierven kort na de geboorte) geboren bij Jan Gillis en Cornelia Aerts te Castelré op 30 september 1929. Op de boerderij groeide hij op en ontpopte zich zo’n beetje als moeders rechterhand in de huishoudelijke klusjes, in de herfst en winter rapen plukken was niet zijn meest favoriete bezigheid. Na de lagere school volgde hij de land- en tuinbouwschool en dan wachtte het werk op de boerderij. Commerce doen zat hem al vlug in het bloed en hij ontpopte zich daarin als een echt pienter baasje. Op zijn 12de kocht hij konijnen bij de buren en verkocht ze verder met drie frank winst (60 jaar geleden!). Op de veemarkt in ’s Hertogenbosch, hij was toen 16, kocht hij jonge kalfjes, liet ze thuis brengen en ’s nachts in het “duister” verdwijnen over de meet.

Op dat gebied moesten ze Jos geen toten leren trekken, dat kon hij zelf wel. Kattekwaad uithalen en poetsen bakken met zijn kameraden uit de buurt behoorden ook bij de pubertijd.

50

leven! Op 4 augustus 1961 werd Lisa het slachtoffer van een zwaar verkeersongeval met als gevolg zes maanden ziekenhuis en een lange revalidatie.

Ze heeft er zich kranig doorheen gesparteld, maar heeft ondertussen toch al zeven heupoperaties achter de rug en zich verplaatsen is niet altijd even gemakkelijk. Maar ze houdt de moed er in, kan babbelen als de beste en geniet van de kaartnamiddagen en uitstapjes met de leden van Neos (het vroegere CRM) en de Minderhoutse KBG. Samen voeren ze nog regelmatig bloemen naar klanten van ‘Bloemenboetiek’. Jos is dan chauffeur en zegt het met bloemen bij de mensen, terwijl Lisa als zijn GPS fungeert.

“Alle dagen weg!” Maar ze komen graag terug thuis! Elk seizoen zijn bloemetje in de tuin vraagt ook tijd, een babbeltje slaan met de buren en passanten, het hoort er allemaal bij. De stapel felicitaties die zij mochten ontvangen en de massale sympathie in de kerk maakten dit gouden feest voor hen onvergetelijk! (rel)

MINDERHOUT

Koers op rollen MINDERHOUT - Twee dagen sportief plezier hebben er in de parochiezaal van Minderhout plaatsgevonden op vrijdag 10 en zaterdag 11 november. Lang was het geleden dat er in onze gemeente een koers op rollen werd ingericht. De ploeg van café In Holland gevormd door Steven en Eddy Aerts, bleek uiteindelijk te sterk voor al de andere deelnemers.

Wieler Toeristen Club Papillon nam de inrichting op zich van deze sportieve tweedaagse. Ruim een half jaar van voorbereiding ging hieraan vooraf.

Het draaiboek dat de mensen uit Wortel voor hun vergelijkbare inrichting gebruiken, bleek een zeer dankbare hulp. Maar zonder de hulp van de vele vrijwilligers kan men dergelijke organisatie ook niet aan. En dan mag je zeker de sponsors die deelnamen (of lieten deelnemen) zeker niet vergeten.

Technisch is dergelijke inrichting een hele boterham; hiervoor werd beroep gedaan op een deskundige firma. Uiteindelijk was dit één van de zwaarste onkosten maar dat woog niet op tegenover de onbetwistbare duidelijke resultaten.

Met voldoende helpers, technisch vernuft en dankzij 24 deelnemende ploegen kon het sportief element niet meer stuk. Op vrijdagavond bleek de belangstelling van de mensen schitterend. De parochiezaal was amper groot genoeg om ieder

een zitplaatsje te bieden. De strijd werd geleverd in drie disciplines: sprint, ploegafvalling en ploegenkoers. Op sportief vlak wonnen de mannen van café In Holland met het maximum der punten alles wat er te winnen viel.

Zaterdagavond werden er een tijdrit, een sprint per koppel, een afvallingskoers en tenslotte ook nog de ploegenkoers verreden. Tijdens één van deze wedstrijden werden er topsnelheden gemeten van maar liefst 84 km per uur. En dat met een verzet van 52/16.

Ook nu won de ploeg van café In Holland alle wedstrijden. Zij bewezen nogmaals hun meesterschap. Bovenal primeerde op beide dagen de sportiviteit en de gezelligheid. En dat was tenslotte voor iedereen de hoofdzaak en ook de lekkere trappist was niet te versmaden.

Uitslag 1 Café In Holland met Steven en Eddy Aerts 216 punten. De enige ploeg die het maximum der punten kon behouden.

2 Meerse Wielervrienden Ronny Van Dun en Marc Goetschalckx met 203 punten.

3 Metaalconstructie Van Der Linden II Tom Vermeiren en Kurt Van Dijck met 195 punten.

4 Meerse Wielervrienden I 192 punten 5 Garage Adams 184 punten 6 Bouwwerken gebroeders Joosen 175 punten 7 Metaalconstructie Van Der Linden I 171 punten 8 Café Papillon 162 punten 9 De W.W.T. 149 punten 10 W.T.C. Valencia 144 punten 11 De Vlinders III 141 punten 12 Meerse Wielervrienden III 128 punten 13 Horta – ’t Withofke 114 punten 14 W.T.C.Valencia I 113 punten 15 M.V.V. Voetbal 102 punten 16 De Vlinders II 101 punten 17 Pierentrappers I 91 punten 18 M.T.B. Meer 84 punten 19 Bouwwerken gebroeders Joosen 75 punten 20 Varkenshandel Hermans 69 punten 21 Pierentrappers 56 punten 22 De Vlinders I 55 punten 23 K.W.B. Minderhout 47 punten 24 Sint – Jorisgilde 35 punten.

51

MINDERHOUT

Kapellekenswandeling MINDERHOUT - Tijdens het ganse jaar hebben de mensen die van wandelen houden, via de KWB de gelegenheid om deel te nemen aan diverse wandelingen die opgenomen zijn in het KWB-wandelcriterium 2005.

Ook de Kapellekenswandeling van zondag 30 oktober maakte hiervan deel uit. Je kon vertrekken tussen 8 uur en 14 uur aan de parochiezaal voor een afstand van 7 km, 15 km of 20 km. Bij het afsluiten bleek dat alle bestaande records geklopt werden met 634 deelnemers. Allen konden na de wandeling nog genieten van heerlijke pannenkoeken of een kopje verse soep. Volgend jaar richt de KWB een provinciale wandeling in, dat betekent dat er nog meer wandelaars verwacht worden aangezien er in de provincie Antwerpen dan maar één wandeling in het Falos-criterium zal plaatsvinden. En als het dan weer meer dan 20 graden warm is zoals dit jaar?

Hulde 11 november MINDERHOUT - De gruwel en ontbering van de Eerste Wereldoorlog liggen al lang achter ons. Dat de vrede getekend werd in 1918 in een treinwagon in het Franse Compiègne is voor velen reeds vergeten.

In 1940-1945 had de Tweede Wereldoorlog plaats. Ons land werd opnieuw bezet met vele

slachtoffers, zowel burgers als soldaten, tot gevolg. Om de overledenen van de wereldoorlog te herdenken wordt er elk jaar, overal in ons land maar ook in ons dorp, even stilgestaan bij deze gebeurtenissen. Omdat zij, die voor ons hun leven hebben gegeven, nooit vergeten zouden worden.

UW MENING TELT!

Enkele Meerse deelnemers aan de KWBwandeling te Minderhout.

52

Lezer, geef ons uw mening. Laat u gaan!

Stuur een brief naar: De Hoogstraatse Maand, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten

MINDERHOUT

Veilig zingen op oudejaarsdag MINDERHOUT – Zaterdag 31 december steken de vrijwilligers voor de negentiende maal de kinderen veilig over tijdens het zingen op oudejaarsdag. Daarom deze oproep tot de vrijwilligers. Het organiserende comité heeft al een vergaderingetje achter de rug ter voorbereiding van 31 december. Uiteraard wordt gehoopt dat de verschillende verenigingen - KWB, Oudervereniging, Gezinsbond, KVLV, KSJ, KLJ, dorpsraad, parochiaal hulpfonds - en sponsors (de Paul en de Jakke, Inza, ...) die de afgelopen jaren op welke wijze dan ook hun steentje hebben bijgedragen tot het welslagen van deze activiteit dat ook dit jaar weer zullen doen. Zonder hen zou het al heel wat moeilijker zijn om het veilig oversteken te organiseren. Maar helemaal moeilijk wordt het wanneer er geen kandidaat-overstekers meer zouden zijn. Daarom, wanneer u via de traditionele wegen, het briefje vanuit de vrije basisschool of via het Rakkertje, u niet kan inschrijven, kan u dit ook nog op een derde manier doen: bel even of loop eens langs bij Jan Braspenning, Gemeentestraat 11, tel.

03/3147550 (met vermelding van naam, adres, telefoonnummer, geboortedatum (voor de verzekering) en uur dat u kunt komen helpen oversteken: 9 uur - 10.45 uur of 10.45 uur - 12.30 uur of 9 uur - 12.30 uur en dit voor maandag 21 december. Het organiserende comité zal dan in de loop van de volgende dagen meedelen op welke oversteekplaats u terecht kunt. Ook dit jaar wordt de Minderhoutsestraat weer afgesloten voor alle verkeer tussen 9 uur en 12.30 uur. Het comité hoopt dat de bewoners van de Minderhoutsestraat en hun zijstraten hier rekening mee wensen te houden en verontschuldigt zich voor dit ongemak. Zoals al ettelijke jaren de gewoonte is, zal in Minderhoutdorp voor de zingende kinderen weer warme chocolademelk en pannenkoekjes voorhanden zijn in het KLJ-lokaal.

de

12 Lichtmisconcert

Miel Cools in de St.-Clemenskerk samen met Jokke Schreurs en Ivan Smeulders MINDERHOUT – Een verwonderde blik! Is dat de man achter “Houden van”, “Boer Bavo”, “De Vlinder”, “De Soldaat” en nog een groot aantal bekende songs? Inderdaad, en nog altijd treedt Miel Cools op met evenveel enthousiasme en klinkt hij nog altijd als in zijn jonge jaren.

De pionier der troubadours staat reeds 50 jaar op de planken en daarvoor werd hij in het Cultureel Centrum te Hasselt uitbundig gevierd in het bijzijn van heel wat kleinkunstenaars. Na een halve eeuw solo te hebben opgetreden gaat hij nu op tournee met zijn eigen gitaar uiteraard, maar ook met twee uitzonderlijke muzikanten: Jokke Schreurs bespeelt de gitaren en Ivan Smeulders neemt de zoetgevooisde klanken van de accordeon voor zijn rekening.in hun nieuw programma met als titel “D’r was toch nog iets”.Samen brengen zij liedjes uit hun nieuwe CD, aangevuld met een aantal nummers uit de oude doos, die door de jaren heen echte klassiekers zijn geworden! Miel Cools treedt vooral op voor een trouw publiek, zit op een kruk achter z’n microfoon, dicht bij de mensen en zingt en vertelt over de dingen die hem en het publiek bezig houden. De liefde uiteraard, maar ook over sociaal engagement, of het gebrek daaraan, wordt beklemtoond.

Hij is afwisselend poëtisch, vrolijk, ondeugend, weemoedig… maar nooit kwetsend.

Op vrijdag 3 februari om 20.15 uur is hij te gast in de St.-Clemenskerk op uitnodiging van Minarte, die elk jaar rond Lichtmis borg staat voor een concert in deze knusse goedverwarmde parochiekerk. Na het concert is er nog ruim de tijd voor een babbeltje met kennissen en vrienden en waarom niet met Miel Cools zelf, ook voor een glaasje wijn of frisdrank u gratis aangeboden door Minarte.

Kaarten kunnen in voorverkoop aangeschaft worden aan de prijs van 10 euro, aan de kerk 12 euro, en zijn te verkrijgen bij de Toeristische Dienst (in de kelder onder het stadhuis) van Hoogstraten of telefonisch op het nummer 03 314 48 99 (Kristine Hermans). (rel)

Voetbal spaghetti MINDERHOUT - Op zaterdag 10 december organiseert de Minderhoutse Voetbal Vereniging, ten voordele van het bouwfonds, een spaghetti avond in de parochiezaal. Het eten, à volonté, samen met één consumptie inbegrepen, wordt opgediend vanaf 17.30 uur en 19.30 uur. Voorinschrijving en betaling van 10 euro per persoon kan vooraf gebeuren in de kantine van de voetbal gelegen aan de Hoge Weg te Minderhout.

53

MEERSEL-DREEF

Fanfare huldigt gouden leden MEERSEL-DREEF – Tijdens het jaarlijkse teerfeest van onze fanfare “Voor Eer en Deugd”, worden traditioneel de verdienstelijke leden vereremerkt voor hun jaren trouw lidmaatschap als muzikant. Dit jaar werden hoogst uitzonderlijk drie leden onderscheiden, vanwege hun gouden jubileum als muzikant, driemaal vijftig. Het bestuur vond dat er iets speciaal moest gebeuren.

Ze hadden via-via drie oldtimers gereserveerd, waarmee de drie gouden muzikanten en hun echtgenotes thuis werden opgehaald. De muzikanten wisten van niets, alleen de echtgenotes zaten mee in het complot. Dat leverde dan hilarische taferelen op in de trant van “Albert, kleed je eens om” en “Maar May, ik heb nog tijd genoeg”. Om half twaalf arriveerden ze aan de kerk waar ze door de voltallige fanfare werden opgewacht en getrakteerd op een serenade. De gouden jubilarissen waren zichtbaar verrast en glunderde tot achter hun oren. Ze kregen een corsage opgespeld en de feestelijke dag kon beginnen. Na het feestmaal ons opgediend door Rien Aerts en haar helpsters, kwamen dan de echte decoraties boven, na een inleidend woordje door voorzitter Bert Damen passeerden de jeugdleden met vijf jaar dienst voor hun speld, nl.: Michelle en Stefan Damen, Ashley Verschueren, Stijn de Hoon, Remko

Riemslag en Fabian de Bont. Daarna was het de beurt aan Sander de Grauw, tien jaar muzikant en aan Evelien Bastiaansen voor 15 jaar trouwe dienst. Vervolgens de gouden jubilarissen: Gust Goetschalckx, Frans Van Veltom en Albert Van Opstal. Gust kwam na een rijk gevulde muziekcarrière bij St.-Rosalia Meer en de boerenkapel uiteindelijk de Dreefse rangen vervoegen. Frans begon als jonge snaak van Galder bij onze fanfare om dan o.a. via blaaskapel de Bisams en harmonie Constantia van Ulvenhout toch weer naar de vertrouwde schaapsstal terug te komen. Dat hij er nog zin in heeft, bewees hij de laatste repetitie door nog uit te pakken met een spiksplinternieuwe trompet. En tenslotte Albert, die verdient een extra pluim want hij bleef vijftig jaar onze fanfare trouw. Eerst als trommelaar en later en dit tot op heden als verdienstelijk tubaspeler. Na de plichtplegingen trok de fanfare met muziek over de Dreef, af en toe halt houdend om de kelen te smeren. Ook in de cafés werd er nog heftig gezongen en gespeeld. Moe maar voldaan, trok, zoals de traditie dat wil, de voorzitter als laatste de deur dicht. Na eerst nog eens te hebben rondgekeken of er niets was achtergebleven. En ik spreek uit ondervinding, hoe meer spullen de leden laten liggen, hoe gezelliger het was!? ( tv)

Sinterklaas op Dreef

MEERSEL-DREEF – Op zaterdag 19 november was sinterklaas te gast bij Bogers Totaalvoeding op de Dreef. Al de kinderen schoven aan voor een handje, een zakje snoep en een ballon. Ondertussen heimelijk eens naar de zwarte pieten kijkend. Heel de frituur stond tjokvol en blij dat ze waren met het snoepgoed. En toen al de kindertjes weg waren, mochten Harry en Conny ook nog even op de knie bij de goede Sint, net als vroeger. Ja, ja, heel wat generaties zaten bij Bogers op de knie van de goede sint. Er zijn dan toch dingen die niet veranderen. (tv)

Najaarszomer

Als dessert kregen de leden van de fanfare een stukje taart op hun bord. Voor die gelegenheid gebakken met een foto van de drie jubilarissen erop. Gust, Frans en Albert mochten zichzelf vakkundig in stukjes snijden, smakelijk!

Kopij Het volgende nummer van De Hoogstraatse Maand verschijnt op woensdag 28 december. Alle kopij voor deze editie verwachten wij ten laatste op woensdag 14 december. Tot zondag 18 december kan u het sport- en dorpsnieuws nog binnenbrengen.

54

MEERSEL-DREEF – Het lijkt een zomerse foto, het terras en de speeltuin zitten aardig vol. Was het niet dat ze genomen werd op zondag 6 november. Ongelooflijk warm voor de tijd van het jaar, de mensen genoten dan ook met volle teugen en het was gezellig druk in heel Meersel-Dreef. Normaal werden de terrasstoelen al opgeborgen maar nu bleef de zomer maar duren. Goed voor ons en goed voor de middenstand. (tv)

MEERSEL-DREEF

Missie-etentje

Diamant

MEERSEL-DREEF – De Meersel-Dreefse missieactie “Reik Mij de Hand” kent elk jaar veel succes. Buiten dit weekend organiseert het missiecomité ook nog een etentje voor de liefhebbers, waarvan de opbrengst ook naar de missionarissen gaat. Een negentigtal hongerigen schreven vooraf in en lieten hun bord eens goed vol scheppen. Een hele ploeg vrijwilligers zorgde er in het weekend van 5 en 6 november voor dat alle gerechten werden bereid en opgediend, de tafels netjes werden gedekt en alles ook weer proper in de kasten verdween. Deze vrijwilligers en ook iedereen die met het missiefeest paraat stond, werden op vrijdag 18 november, uitgenodigd voor een gezellige avond in de zaal “Bij de Paters”. Het is dankzij de vele vrijwilligers dat het missiecomité een zevental projecten kan steunen, die in het verleden opgestart werden door missionarissen van Meersel-Dreef.

Om al deze mensen te bedanken, wordt er jaarlijks een avond georganiseerd met een bingospel wat telkens bij veel mensen goed in de smaak viel. Dit jaar werden enkele mensen in de bloemetjes gezet voor hun jarenlange medewerking: Piet en Koosje de Graaf die volgend jaar voor de laatste maal de grote rommelmarkt zullen verzorgen en Lisette Huybrechts, voorzitster van het missiecomité die dit jaar voor het laatst de algemene leiding op zich nam. Gezien volgend jaar Koosje en Piet er mee stoppen, is het missiecomité nu al op zoek naar een opslagplaats voor de rommelmarktspullen. Zodat ze na het missiefeest van volgend jaar naar een andere plaats kunnen verhuizen. Wie een oplossing heeft, kan zich melden bij één van de bestuursleden. (Thérèse Coppens, tv)

MEERSEL-DREEF – Vrijdag 11 november (dag van de wapenstilstand) vierden Jef Stoffels en Marie Jansens hun diamanten bruiloft. Normaal was er een plechtige mis voorzien, in de paterskerk van Meersel-Dreef, maar door een ongelukkige val van Jef, kon dit gedeelde van de feestelijke dag niet doorgaan. Heel wat mensen kwamen opdagen om de mis bij te wonen en zeker de bewoners van het gebuurte Meersel, waar Jef en Marie altijd gewoond hebben.

Ze zijn daar hun huwelijksleven gestart met een landbouwbedrijf, om dan nadien over te schakelen naar tuinbouw. Sinds enkele jaren wonen ze in een serviceflat in Hoogstraten, waar ze zeer tevreden zijn. Door de boven vermelde omstandigheden, werd de viering in familiekring gehouden, na felicitaties van burgemeester en schepenen en namens het feestcomité van Meersel-Dreef. Jef en Marie, de bevolking van Meersel-Dreef is jullie nog niet vergeten en wensen jullie nog vele jaren toe. En bij leven en welzijn tot over vijf jaar want dan vieren we hier “briljant”! (tc,tv)

Het was moeilijk kiezen aan het buffet van het missietentje. Het zag er allemaal zo lekker uit en het werd met graagte opgeschept.

TE KOOP: Zwarte buffetpiano “ B. Van Hyfte, Gand “ (moet gestemd worden), prijs: 700 euro, info: tel. 03 314 48 97 of 0498 63 25 05.

55

MEERSEL-DREEF

Finale Sing4Kids & Laureaat Davidsfonds

Kerst met tuinplanten

MEERSEL-DREEF – In Meersel-Dreef woont talent, Kristel Smeekens, 13 jaar, geraakte in de finale van Fame 2005, een talentenwedstrijd georganiseerd door de Free Recordshop. Ze mocht met de andere finalisten naar Disneyland Parijs. En Jelle Muesen won de tweede prijs met zijn verhaal in een wedstrijd voor Junior Journalisten, georganiseerd door het Davidsfonds van Hoogstraten. Het thema was “de toekomst” en Jelle schreef een scenario voor een actiefilm met de titel “het zwarte gat”.

December staat voor feest en gezelligheid. Kleurrijke sfeervolle planten helpen daar geweldig bij; zowel binnen als buiten. Het is zelfs een trend geworden dat buitenplanten een steeds grotere rol in de kerstsfeer spelen. Tuinconiferen stralen met honderden lichtjes versierd in het donker. Steeds vaker worden de plantenbakken niet meer leeg gelaten, maar gevuld met aantrekkelijke plantencombinaties. Ook op kleur, zoals ook binnen voor een speciale feesttint wordt gekozen.

Glunderend van trots mocht Jelle Muesen op zaterdag 19 november in Hoogstraten z’n prijs in ontvangst nemen van de jury van het Davidsfonds.

Skimmia Japonica Rubella

Kristel Smeekens droomt van een job als zangeres of actrice. Ze won eerder de talentenjacht Talent Teenage Girls and Boys.

Hier staat ze op het podium van Fame 2005 met het liedje “Just begun to fly” van Natalia.

40 jaar en ambiance MEERSEL-DREEF – Op zaterdag 22 oktober ging om 10 uur ’s avonds de telefoon. “Kom je nog?”, klonk het aan de andere kant van de lijn.

De veertigjarigen van Meersel-Dreef hadden een reünie bij den Bud en ik had beloofd van een groepsfoto te gaan maken. Rats vergeten, maar nog niet te laat. De sfeer zat er al goed in, er werd flink verbroederd rond de toog en het was mooi om zien. Na een frisse pint (ja, wat dacht u?) alleman naar buiten voor de groepsfoto. Het kostte wel wat moeite om de bende er nog goed op te krijgen maar uiteindelijk lukte het. Johan Oomen, één van de initiatiefnemers beschreef de avond zo: ”Er werden leuke herinneringen opgehaald bij een hapje en een drankje. Het was een gezellig weerzien. In de vroege uurtjes werd de avond, “licht beschonken” afgesloten, met de belofte geen tien jaar meer te wachten om elkaar nog eens te ontmoeten.” (tv)

56

De 40-jarigen van Meersel-Dreef op de foto: v.l.n.r. (boven) Corné van Opstal, Ilse van Boxel, Toon Jochems (verscholen), Jef Jacobs (midden) Daniël Schrickx, Mark van Opstal, Ed Verheijen, Jules Schrickx, Christin Hendrickx, Marion van der Velden, Johan Oomen (onder) Jef van Dun, Stan Verschueren, Linda Verheijen, Magd van Bergen en Angelo Bastiaansen - afwezig: Peter Aerts, Henk van Dijck, Luc Verleye, Marco Bastiaansen, Joris Mertens, Dirk Geerts+, May van Dijck, Marleen Sprangers, Christine Vinckx en Lief Pauwels. Inderdaad, nog van de babyboom in de jaren zestig.

MEERSEL-DREEF

Punt, andere lijn!

Tot slot van deze goed gevulde rubriek, wil ik nog even afscheid nemen van u lezer. In 1987 schreef ik voor de eerste maal deze dorpsrubriek in De Hoogstraatse Maand vol. Het maandblad bestond toen nog maar twee jaar en de dorpsrubriek was een opsomming van kleine berichtjes met bijna geen foto’s. De tijden veranderden en de foto’s kregen de bovenhand.

En het blad werd inmiddels drie keer zo dik. Frans Van Bergen gaf me toen in ‘87 de pen door, zoals hij dat ook deed met de Stuw, het Meersel-Dreefse blad van de dorpsraad. Die dorpsrubriek pen verhuisde in de voorbije achttien jaar van mij naar Drej Oomen, daarna naar Paul Kox en toen wisten we het even niet meer. Daarom begonnen we toen een rubriek met z’n drieen. Eerst nam Paul en daarna Drej afscheid van onze Dreefse redactie en stond ik er weer alleen voor, ondertussen ook al weer vijf jaar. In die voorbije 18 jaar gebeurde er heel wat grote en kleine dingen in Meersel-Dreef, waarvan er veel beschreven stonden in deze rubriek, vaak met een foto gemaakt door Marcel Onincx. Zo blijft het verleden bewaard in de analen van De Hoogstraatse Maand. Met plezier blader ik af en toe eens een oud nummer door.

Wat waren we toch fel, dat moest ook wel want er moest nog veel gebeuren in Meersel-Dreef. Ondertussen zijn we in de gemeente geen achterblijvertje meer maar tellen we mee als het eropaan komt. Daar hebben we zeker via De Hoogstraatse

Maand aan meegewerkt door te pas en te onpas de Dreefse zaak te verdedigen. Het felle is er met de jaren wel wat afgegaan, misschien het naïeve ook. Meersel-Dreef is ook het Meersel-Dreef van twintig jaar geleden niet meer, iedereen doet meer z’n eigen ding. De moderne tijd niet waar. Dat heeft natuurlijk ook z’n mooie kant en, je kunt doen en laten wat je wilt, maar ik mis toch wat dat dorpse, dat alleman samen. Er kan nog veel in Meersel-Dreef, de verenigingen draaien nog goed, er zijn nog voldoende zottekes die onbaatzuchtig aan de kar trekken, gelukkig maar. Het dorp is er zeker niet lelijker op geworden, bijna al de oude geveltjes kregen wel een restauratiebeurt, het is er nog steeds flink druk in het weekend, voldoende mogelijkheden tot vertier en de natuur o.a. rond de Mark is nog steeds prachtig. Het klooster en de grot zijn nog steeds een trekpleister en hopelijk zal dit nog lang zo blijven.

Wie daar de komende jaren over gaat berichten? Dat weet ik nog niet. Voelt U zich geroepen? Neem dan even contact op en vervoeg de schrijversgilde. Verschillende mensen hebben beloofd om regelmatig eens een berichtje door te sturen en Marcel Onincx blijft foto’s maken. Dus de dorpsrubriek MeerselDreef verdwijnt niet uit De Hoogstraatse Maand. Het was me een genoegen en wie weet, tot ziens in de pruimentijd.

Groeten uit Meersel-Dreef. Toon Verleye.

7K76 @Vciddg

L;HIC?II;D

@7DII;DI <gVk^c :a^hVWZi]aVVc , '('% =dd\higViZc

L;HP;A;H?D=;D 9;DJ;7#87DA B;D?D=;D L^_ WZodZ`Zc J cV iZaZ[dc^hX]Z V[hegVV` IZa# %( (&) (, -- " ;Vm %( (&) ,) &) lll#kZghb^hhZc_VchhZch#WZ kZghb^hhZc_VchhZch5edgi^bV#WZ

190

57

sport Sportnieuws: René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout

Tel.: 03-314.66.28

Email: rene.laurijssen@belgacom.net

Hoogstsraten VV in nauwe schoentjes

Jan Mertens Na tien wedstrijden kan men bij HVV terugkijken op een onvoorstelbaar slechte periode. De puntenoogst is bedroevend klein en er zal heel wat moeten gebeuren om na meer dan 40 seizoenen nationaal voetbal niet in de provinciale afdelingen te geraken. Bij HVV wil men zich echter niet bij de situatie neerleggen en men gaat er alles aan doen om de zaken een andere

wending te doen nemen. Op dit ogenblik zijn er nog 60 punten te verdienen en de roodwitten willen er daarvan een flink pak voor hun rekening nemen. Zoals overal waar het slecht gaat werd de trainer vervangen. De nieuwe kapitein op de roodwitte boot is Yves Van Borm. Vorig jaar werd hij met Willebroek kampioen in onze reeks en na amper drie matchen werd, in de beste verstandhouding zoals dat heet, de samenwerking stopgezet. HVV is in de problemen geraakt door een overtal aan kwetsuren en schorsingen en heeft praktisch nooit met dezelfde kern kunnen optreden. De schorsingen zijn het gevolg van de minder goede prestaties en tegen kwetsuren heeft men geen verhaal. Smits in de vijfde match aan de kant voor de rest van het seizoen. Claesen met een rugletsel buiten strijd voor verschillende maanden. Neefs al maanden op de sukkel met een gekwetste knie, staat voor een operatie en als daar dan ook op hetzelfde tijdstip Van Beylen en Geentjens bijkomen,kan men als trainer zoveel sleutelen en organiseren als men wil: resultaten moet je afdwingen op het terrein en dat konden de roodwitten tot op heden niet. Door met 2-0 te winnen tegen Lichtaart zette HVV een stap in de goede richting. We zijn er nog lang niet, doch voor het vertrouwen was een overwinning broodnodig en de roodwitten zijn niet van plan zich bij deze situatie neer te leggen. Een sterke tweede ronde kan nog veel goedmaken en daarop hopen we alleszins. (JoJe)

In Hezewijk werd met dezelfde cijfers verloren. Raf Mertens opende met een vrijschop de score. In een gelijkopgaande wedstrijd maakte de stevige thuisploeg gelijk. VNA raakte nog de paal, maar moest in de slotminuten nog een treffer incasseren. Ondanks het niet geweldige spel hadden we meer verdiend.

In een rommelige wedstrijd tegen Schoor scoor-

58

Wedstrijden Zaterdag 3 december 19.30 uur Tessenderlo – Hoogstraten VV Zaterdag 10 december 20.00 uur Hoogstraten VV – Olen Zaterdag 17 december 20.00 uur Hoogstraten VV – Bree

Quizzen in de Pax

KVNA Wortel In Weelde waren de blauw-witten te erg verzwakt door schorsingen en kwetsuren om tegen de onbetwiste leider weerwerk te kunnen bieden. Tot overmaat van ramp moesten dan nog Dave Verschueren, Kurt Haest en Wim Vermeiren – zeker niet onze minste spelers – gekwetst het veld verlaten. We keerden dan ook met een zware nederlaag terug naar Wortel.

Nog met dezelfde spelers werd tegen Vorst met 2-1 verloren. De bezoekers liepen uit tot 2-0, met het laatste doelpunt na een licht toegekende strafschop. Pieter Donckers kon nog milderen, maar een eveneens lichte penalty werd in de laatste minuten gemist. Met meer vertrouwen zou er zeker meer ingezeten hebben.

Jurgen Bastiaensen

de Sven Meyvis tweemaal en hield zo de twee punten thuis.

Thuisploeg HIH Turnhout sprong de eerste speelhelft zeer onhandig met de kansen om. Van onze kant werd er één open doelkans gemist. Na de rust kwamen onze spelers met meer inspiratie uit de kleedkamers en dit resulteerde in een doelpunt van De Bie na een vrijschop van Raf Mertens.

In een verder rommelige matcheinde kon een tegentreffer vermeden worden.

Onze spelers hebben aan hun goede start geen vervolg kunnen maken. De laatste wedstrijden waren zeker niet goed. Hopelijk komen de gekwetsten snel terug en herpakken onze spelers zich om nog te kunnen meedoen voor een ereplaats.

Wedstrijden Zondag 4 december 14.30u Alberta -KVNA Wortel Zondag 11 december 14.30u KVNA Wortel – Achter Olen Zondag 18 december 14.30u Netegalm - KVNA Wortel

HOOGSTRATEN – Voor de 12de maal al en nu op 20 januari pakt voetbalclub FC De Statie uit met een denderende quizavond, die in het verleden steeds een enorme belangstelling opwekte bij vaste quizteams en freelancers. Een vlotte presentatie door een neutrale vragensteller en boeiende vragen zorgen voor een leuke, onderhoudende ambiance die de quizzers zeker op prijs stellen. Iedereen die een beetje van dit spelletje houdt, kan zonder problemen meedoen.

Stel een ploeg samen van maximum zes personen en stort 15 Euro op rekening 035-1501376-51 van FC De Statie met vermelding: inschrijving quiz 20.01.06 met de naam van de deelnemende ploeg. Rechtstreeks inschrijven kan ook en dit doe je dan bij Fons Jacobs, Witherenweg 19 b, 2322 Minderhout, tel. 03 314 57 17, e-mail: fonsjacobs@pandora.be Voor info kan je terecht op hetzelfde adres. Zijn er prijzen te winnen?

Zonder twijfel, maar hier geldt toch ook: deelnemen is veel belangrijker dan winnen!

De zaal Pax te Hoogstraten zal zonder twijfel weer uit haar voegen barsten, zorg daarom op tijd voor uw inschrijving (ter plaatse kan dit ook nog tot 19.45 uur) en wees stipt om 20 uur op post! (rel)

SPORT

Minderhout VV zette erevoorzitter Frans Jochems op de fiets Een hele resem basisspelers ontbraken wegens kwetsuren, ziekte, vakantie in de match tegen Oosterlo. Dit kan alleszins als een verontschuldiging gelden, maar de manier waarop de wedstrijd gespeeld werd, verdient een herexamen.

Dan moet je natuurlijk niet versteld staan van een 5-1 pandoering aangesmeerd te krijgen en als je dan nog ziet op welke manier er in de tweede helft op een werkelijk knullige manier doelpunten in geschenkverpakking op een presenteerblaadje weggeschonken worden! Vlug vergeten is de boodschap en de batterijen heropladen! En dat deed men dan ook tegen leider Netezonen . Scherp in de duels en een ploeg op het veld alhoewel nog vijf basisspelers ontbraken. De openingstreffer was wel bijna voor de bezoekers, maar Jan Martens scoorde na knap voorbereidend werk van Kurt Hendrickx. De bezoekers schakelden meteen over naar een hogere versnelling en Peter Martens ging in de fout. De daaruitvolgende strafschop werd door keeper Gunther Jacobs netjes gepareerd, de leiders bleven de combinatie zoeken maar een stevig middenveld met Seppe De Bont en Pieter Hendrickx als sterkhouders hield het hoofd koel.

Drie minuten voor affluiten kwam de stand dan toch gelijk na een scheidsrechterlijke blunder! Na het drama van vorige week toch een echte opsteker! Voor de wedstrijd tegen Kasterlee werd Frans Jochems gehuldigd als erevoorzitter. Guy Martens nam onlangs de fakkel over van Frans die gedurende 35 jaar als voorzitter de hamer hanteerde bij MVV. De bloemetjes mochten niet ontbreken en vanwege het bestuur mocht hij een fiets in ontvangst nemen. Bedankt Frans! De wedstrijd zelf was al vlug gespeeld want na twaalf minuten wees de klok al op 0-2. Rond het halfuur verloor MVV Kurt Hendrickx en Roel Hermans wegens blessures. Na de pauze hielden de bezoekers de wedstrijd goed onder controle, hielden de bal zoveel mogelijk in hun rangen, vingen de sporadische MVV-counters op en scoorden vlak voor affluiten nog tweemaal met een 0-4 eindstand als gevolg. Op Larum aanschouwden de toeschouwers een niet onaardige wedstrijd tussen twee ploegen die zullen blijven moeten vechten tot de laatste wedstrijd om degradatie te voorkomen. De MVV-blessurelast groeit gestadig en dan een wedstrijd naar zijn hand zetten is wel een moeilijke opgave. De jongeren krijgen een kans en moeten leren met scha en schand, daar is nu eenmaal niets aan te doen. Na 20 min. klom Larum op voorsprong die in de 66ste min. nog verdubbeld werd via strafschop.Dirk Beyens milderde en MVV hoopte op een punt. Hoop die in de 93ste en 94ste min. gekelderd werd met een 1-4 einduitslag als gevolg. Op de valreep slaagde MVV er in de puntjes thuis te houden tegen hekkensluiter Poederlee . Een goed eerste kwartier met als bekroning een doelpunt van Dirk Beyens kende geen vervolg, zodat de wedstrijd uitdoofde als een kaars. Halfweg de tweede helft kwamen de Heggejongens op gelijke hoogte en een ge-

Minderhout VV geteisterd door kwetsuren is in de onderste regionen van het klassement verzeild. V.l.n.r. (boven) Kris Laurijssen, Paul Van Gils, Kris Fransen, Roel Hermans, Seppe De Bont, Jan Martens, Peter Mertens, Pieter Hendrickx, Wim Schrijvers, Cor De Bont, Richard Luyts, trainer (onder) Raf Van Dyck, Dirk Beyens, Geert Mertens, Gunther Jacobs, Hans Jacobs, Nic Wilmsen, Koen Van Erck. lijkspel hing duidelijk in de lucht. Jan Martens dacht er gelukkig anders over en schoot pardoes de bal in de kruising, Jan De Roover bezegelde een minuut later het lot van de bezoekers. De smaak van de overwinning proeven kan zoet zijn, alhoewel het geleverde spel toch een beetje gal opleverde. (rel)

Wedstrijden Zondag 4 december 14.30 uur White Star Schorvoort – Minderhout VV Zondag 11 december 14.30 uur Minderhout VV – Zammel Zondag 18 december 14.30 uur Minderhout – Mol Rauw

Minderhout VV MINDERHOUT – Vrijdag 27 januari om 20 uur stipt, een datum met stip voor iedereen die zijn nog prille of reeds grijze hersencellen nog eens extra wil pijnigen en testen. Het feestcomité van het veelgeplaagde MVV organiseert dan haar 2de quiz in het parochiecentrum en dit ten voordele van haar nieuwe accommodatie in de Heistraat. Heb je zin? Vorm dan als de bliksem een allround team met je vrienden, quizbroers en –zusters… en begin je al maar voor te bereiden.

Actualiteit, sport, wetenschap, aardrijkskunde, muziek, literatuur, politiek… komt allemaal aan bod, maar een echte bolleboos hoef je in deze materie zeker niet te zijn. Verzin daarbij nog een originele groepsnaam en schrijf je dan zo vlug mogelijk in via: tel. 0475/86 44 00; e-mail: seppe. de.bont@pandora.be - website: www.minderhoutvv.be De deelnameprijs per ploeg bedraagt 15 euro en dit bedrag kan je op de dag zelf ter plaatse betalen. Een goede raad: het aantal plaatsen is beperkt en… vol is vol, stel dus niet uit tot morgen wat je heden doen kunt! (rel)

Wilt u het een of ander toejuichen, of eerder bekritiseren?

Of hebt u een bedenking of toelichting?

UW MENING TELT! 59

SPORT

KFC Meer stunt op Vosselaar Op speeldag nummer zeven van de competitie kreeg Meer Beekhoek op bezoek en de honger naar winst sprak duidelijk bij geel-zwart , dat de eerste tien minuten enkele reële kansen bij mekaar trapte. Het doelpunt viel echter in de 13de min. aan de overzijde, maar de thuisploeg liet zich niet wegdringen en schuwde het offensief niet.

Zonder succes! Vlak voor de pauze een tweede opdoffer via corner en met een 0-2 achterstand trok men de kleedkamer in. Zou de KFC deze koude douche positief kunnen verwerken? De goed georganiseerde bezoekers hielden hun tegenstander nadien ver van het doel en dan wordt doelpunten maken wel een groot probleem. In de 65ste min. een derde keer raak en dan kun je de boeken wel sluiten. Een moedig Meer ledigde de kelk tot op de bodem en Beekhoek legde in de slotfase de 0-4 vast. Geblesseerden en zieken dunden de Meerse kern fel uit, maar daar had RH Sportief duidelijk geen oren naar. KFC werd onmiddellijk bij de keel gegrepen en in de 6de min. was het reeds raak. Even aan de grond genageld, maar in de 8ste min. klaar wakker toen Nick Janssen de bordjes gelijk plaatste. De thuisploeg bleef echter de kansen opstapelen en na het missen van een strafschop scoorde het nog tweemaal voor de rust. Intussen was Paul Rombouts met tweemaal geel al wandelen gestuurd. Een lichte Meerse opflakkering in de tweede helft bracht geen aarde

meer aan de dijk en een vierde thuisdoelpunt liet de KFC met een fikse 4-1 kater achter na toch een wedstrijd met veel inzet, maar waarin men de wet van de sterkste noodgedwongen moest ondergaan. Op St.-Jozef liep men in de 10de min. reeds achter de feiten aan en was men reeds op achtervolgen aangewezen. Meer probeerde het met verre ballen, doch zonder succes. De thuisploeg verdubbelde de voorsprong vlak voor de rust na een weinig opwindende eerste helft. Tijdens de tweede 45 minuten wel enkele Meerse kansen, maar de gastheren lieten zich ook niet onbetuigd en dat bewezen ze in de 66ste min. met een derde doelpunt. Dan permitteerde geel-zwart zich zelfs de luxe een strafschop naar de maan te schieten en in de slotminuut lukte Tim Jacobs dan toch het eerreddend doelpunt. Eindstand 3-1! Opnieuw een nederlaag, maar wel met elf jongens die vochten tot de laatste snik. Een zwak KFC kreeg vervolgens tegen Oosthoven opnieuw een opdoffer te verwerken! Een eerste helft met weinig kijkgenot werd afgefloten met een 0-1 in het Meerse nadeel. Na de rust de eerste kansen voor de gasten, maar tegen het uur ontbond de thuisploeg zijn duivels en de bezoekers kropen door het oog van de naald. Geen beloning voor de Meerse elf! Integendeel, Oosthoven scoorde nog tweemaal en Meer droop af met een 0-3 in de achterzak. Met vier punten na tien westrijden

wordt het beslist hopen op betere tijden. Sensatie in de uitwedstrijd tegen Vosselaar VV! Pas afgetrapt of Koen Koyen legde de 0-1 binnen.

Eén minuut later langs Sander Laurijssen 0-2.

Een droomstart, men kon zijn ogen niet geloven.

Beide defensies werden meermaals uit verband gespeeld en het zou weleens doelpunten kunnen gaan regenen en… dat gebeurde ook. In de 20ste min. werd de thuisploeg herleid tot tien man en dat zou in de Meerse kaart moeten spelen. Ongelijk! In drie minuten tijd werkte de thuisploeg de achterstand weg, waarop Koen Koyen de 2-3 op het scheidsrechtersblad schoot. Jan Aerts probeerde het ook en met 2-4 werd de kleedkamer opgezocht. Vlak na de pauze 3-4 en in de 55ste min. 4-4. Paul Rombouts keek klaar in de 61ste min. en 4-5, en meteen de tweede overwinning van het seizoen. Een stunt van jewelste, een opsteker en… euforie in de kleedkamer! (rel)

Wedstrijden Zondag 4 december 14.30 uur KFCMeer – Merksplas Zaterdag 10 december 19.30 uur VB Balen – KFC Meer Zondag 18 december 14.30 uur KFC Meerle – KFC Meer

Gebuurtenvoetbal

Boereneinde zet puntjes op de I Helden van Mussenakker het fairst HOOGSTRATEN - Na zeer spannende voorrondes, werden op zaterdag 5 november de finalewedstrijden van de bekercompetitie van het Gebuurtenvoetbal Hoogstraten afgewerkt.Voor het zover kon komen, werd vooraf in twee reeksen uitgemaakt welke ploeg uiteindelijk klaar was om de finale te spelen.In de reeks met Boereneinde, Gelmelboys 1, Vikings en Westhoek werd het een nek-aan-nek race tussen 3 teams ….voor de tweede plaats. Boereneinde was outstanding en won autoritair elke wedstrijd, zodat het in deze reeks zaak was om de tweede plaats te bemachtigen, die mogelijk nog recht kon geven op een uiteindelijke finaleplaats. Het bleken de volhouders van de Westhoek te zijn die deze plaats opeisten, waardoor de uittredende bekerwinnaars van de Vikings een ereplaats aan hun helmen zagen voorbijgaan.

In de andere reeks met Boskant, Gelmelboys 2, Mussenakker en Statie leek het lange tijd dat FC Statie zonder problemen als eerste zou uitkomen, maar tijdens de laatste twee wedstrijden begon de motor flink te sputteren, waardoor FC Statie moest dulden dat zij samen als eerste eindigden met het jeugdig geweld van de Helden uit de Mussenakker. Een beter doelpuntensaldo gaf uiteindelijk toch FC Statie als winnaar aan van deze reeks.

De kruisfinales ( waarbij de eerste van reeks 1 speelde tegen de tweede van reeks 2 en omge-

60

keerd, en waarbij de derde van reeks 1 het opnam tegen de vierde van reeks 2 en omgekeerd) moesten aanduiden wie mocht spelen voor welke plaats. Zoals gezegd was Boereneinde te sterk voor de Helden van de Mussenakker, en werden de moeilijkheden bij FC Statie nog eens duidelijk door een zeer smadelijke nederlaag tegen de Westhoek. De Vikings rekenden af met Gelmelboys II en Gelmelboys I bleef de baas over FC Boskant, zodat de finalewedstrijden vast stonden.Tijdens de finale bleek nog maar eens dat dit Boereneinde momenteel onklopbaar is in het Gebuurtenvoetbal, waardoor het voor de andere ploegen een hopeloze opdracht lijkt om hen partij te geven. De Westhoek moest ondanks hun grote inzet toch aan het kortste eind trekken, terwijl de Helden van de Mussenakker hun kans roken tegen FC Statie en eindelijk hun overwinning konden vieren, waardoor ze een meer dan verdienstelijke derde plaats innamen in de eindrangschikking. De Vikings tenslotte bleef baas over de Gelmelboys 1 en Boskant zette haar op-

mars door met nogmaals een overwinning.

Door een zeer spijtige samenloop van omstandigheden kon de geplande bekeruitreiking met bijhorende viering niet doorgaan, maar dat doet zeker niets af aan de overwinning van Boereneinde, die na het verlies tijdens de finale van het vorige jaar, er op gebrand was de beker van het Gebuurtenvoetbal terug naar hun lokaal te laten overkomen, waar die volgens hen thuishoort.

Het is aan de andere ploegen om daar tegen het volgende jaar een middel tegen te vinden…! Zeker zo belangrijk als de overwinning is de sportiviteit binnen het Gebuurtenvoetbal. Vriend en tegenstrever zal bevestigen dat de fairplaybeker behaald door de Helden van de Mussenakker zeker terecht is en dit voor de twee keer op rij!

Proficiat!

Ondertussen is sinds 26 november de competitie terug op gang gefloten, en wordt het afwachten hoe de waardeverhoudingen nu zullen liggen.

Eigenlijk is de vraag vooral: wie durft de handschoen opnemen tegen Boereneinde? (FoJa)

LEZER, WAT IS UW MENING? We komen graag te weten wat u denkt.

Alle mogelijke reacties zijn welkom! www.demaand.be, info@demaand.be

SPORT

KFC Meerle in de hoek waar de klappen vallen Voor de verplaatsing naar Verbr. Balen kon KFC geen beroep doen op een aantal gekwetste spelers en topscorer Van Bavel zal men zeker enkele maanden moeten missen. Een handicap zonder twijfel! Meerle kende een moeilijk aanvangskwartier, maar een secure defensie was duidelijk bij de pinken. Men vergat wel te voetballen en de lange bal werd teveel gehanteerd zodat men voortdurend onder druk bleef staan met een doelpunt als gevolg. De thuisploeg bleef komen, zag nog een doelpunt afgekeurd terwijl Nic Mertens van een zucht de gelijkmaker miste. Meer verdeeldheid in het spel tijdens de tweede helft, maar weer scoorde de thuisploeg. Het slotoffensief van KFC bracht alleen nog het eerreddend doelpunt langs Dirk Godrie. Nul op negen in de laatste drie wedstrijden! St.-Jozef , in het verleden niet de gemakkelijkste tegenstander voor groen-wit, lijkt het dit seizoen ook niet te riant te hebben. Weinig goed nieuws te vertellen over deze wedstrijd, waarin geen van beide ploegen de overwinning verdiende. Aan de rust leidden de bezoekers met 0-1 en daarmee was dan ook alles gezegd. Kansen op puntenwinst zat er altijd nog in tot op het moment dat de kleinste man op het veld met het hoofd de 0-2 optekende. Wilfried Pauwels scoorde nog de aansluitingstreffer met een mooie lobbal en Meerle geloofde er nog in.

Een kopbal op de lat zorgde voor ontgoocheling, maar daar koopt men niets mee! Een nul op twaalf zorgt toch stilaan voor problemen. Verlies tegen Zwaneven kon men missen als kiespijn.

Meerle begon vlot aan de wedstrijd. Strijdlust en combinaties leverden wel geen echt grote kansen op, maar zorgden er toch voor dat Zwaneven niet echt in de match kon komen en dit resulteerde dan weer in een blanco ruststand. Meerle bleef nadien zonder nadruk de scepter zwaaien, doch zonder resultaat. De bezoekers daarentegen, zonder een uitgesproken kans te creëren, kwamen dan toch bij verrassing aan een doelpunt. Het kopje ging niet naar beneden en Dirk Mertens prikte de gelijkmaker tegen het net. Meerle joeg nog naar de verdiende winninggoal, maar die bleef uit. Het ongenaakbare en leider Oud-Turnhout met het maximum van de punten en slechts twee tegengoals zou een zware brok betekenen voor een sterk verzwakt Meerle. Van bij de aanvang eisten de leiders het meeste balbezit op, maar tot echt doelgevaar resulteerde dit niet daar de groenwitten geen duimbreed vrijheid toelieten en streden met de middelen die het had. Rond het halfuur toch het openingspunt na een ongelukkig uitglijden van Wilfried Pauwels. Hetzelfde spelbeeld in de tweede 45 minuten: balbezit voor de thuisploeg, countermogelijkheden voor de bezoekers.

Naar het einde kwam de vermoeidheid ook zijn woordje meespreken en Oud-Turnhout dikte aan tot 2-0. Wedstrijd gespeeld en… één punt op 15!

Knokken voor het behoud zal het in 2de provinciale alleszins worden als je weet dat er door de reorganisatie van de reeksen acht en misschien zelfs negen ploegen zullen degraderen. Lentezon Beerse kwam naar de Chaamseweg met de vaste overtuiging punten te oogsten. Het eerste halfuur

Scholieren van KFC Meerle. nam het resultaat voor zijn rekening, maar doelman Ben Aerts was bij de zaak. Op het moment dat de thuisploeg iets beter in de wedstrijd kwam viel de voorsprong van de Beersenaars via strafschop. Na de rust een gretig Meerle dat Lentezon stevig in zijn greep nam en kansen kreeg. Dirk Godrie, Wilfried Pauwels, Yannick De Roover hadden een doelpunt aan de voet, maar… niet tussen de palen, zodat de eindstand 0-1 op het bord bleef en de thuisploeg de zoveelste kater mocht doorspoelen! Hopelijk keren de gebles-

seerden zo snel mogelijk terug en minder gele kaarten vermijdt ook geschorsten! (rel)

Wedstrijden Zondag 4 december 14.30 uur Beekhoek – KFC Meerle Zondag 11 december 14.30 uur KFC Meerle – RH Sportief Zondag 18 december 14.30 uur KFC Meerle – KFC Meer

WTC De Zwaantjes WORTEL - Het fietsseizoen van WTC De Zwaantjes zit er weeral op en dus is het tijd om een balans op te maken van het voorbije seizoen dat liep van 6 maart tot 30 oktober en uit 35 ritten bestond. De beste gelegenheid hiertoe is natuurlijk ons jaarlijks teerfeest dat doorging in onze parochiezaal op 18 november. Met een honderdtal leden werd het seizoen afgesloten met een lekker maal en natuurlijk de nodige trappist die onze suikers na een zware rit terug aanvult.

We hadden dit jaar maar één kampioen die de 35 ritten allemaal gereden heeft en dat is Marc Janssens uit Pater Declerckstraat en eigenlijk moeten wij zeggen 70 ritten, want Marc gaat elke zaterdag de toer die ’s zondags wordt gereden verkennen om te zien of er geen obstakels of wegenwerken op ons parkoers gelegen zijn.

Marc ontving hiervoor dan ook de beker van rittenwinnaar.

Naar jaarlijkse gewoonte wordt ook het Gouden Wiel uitgereikt. Dit is een trofee die wordt toegekend aan een clublid dat zich verdienstelijk voor de club heeft gemaakt. Dit ging dit jaar naar Elly Kerstens uit Meer die fietst met onze D-groep of de dames die op zondag een toertje met de gewone fiets maken. Zij is altijd goedgezind en optimistisch en weet perfect wanneer er een helpende hand nodig is. Daarbij weten wij altijd wanneer zij aanwezig is, want dan horen wij haar wel.

Uit onze lijst blijkt ook dat er gemiddeld 58 leden hebben gefietst tijdens onze wekelijkse zondagse uitstap.

Marc Janssens en Elly Kerstens.

Tijdens het feest ging er ook een dankwoordje naar John en Lilian, de uitbaters van de Nieuwe Buiten, alwaar wij begin dit jaar ons clublokaal hebben ondergebracht, gezien ons lokaal in Castelré dicht ging en die vanaf het eerste moment ons met open armen hebben ontvangen en gezorgd hebben dat wij ons hier onmiddellijk thuis voelden.

Hiermee zit 2005 erop maar dit wil niet zeggen dat De Zwaantjes in de winter stilzitten. Een gedeelte van onze clubleden neemt deel aan de diverse toertochten in de streek terwijl een ander gedeelte op de weg blijft fietsen om de beentjes soepel te houden en natuurlijk kijken wij al uit naar 2006 dat start met onze veldtoertocht op zondag 8 januari te Wortel.

61

SPORT

Gelvoc

Heren 1 in de penarie In een allesbehalve benijdenswaardige positie bevindt zich het boegbeeld van volleybalclub Gelvoc, Heren 1, in het klassement van Tweede Divisie A. Een vogel voor de kat met slechts drie punten uit zeven wedstrijden?

Niet te pessimistisch bekijken, want de laatste weken was er duidelijk verbetering merkbaar. Ondanks de langdurige afwezigheid van vaste waarde Tafa Braimoh doet de ploeg het onmogelijke om punten te pakken en aangenaam volleybal te bieden. Geen degradatieniveau! Spelen tegen rode lantaarn Gelvoc blijkt niet zomaar als een verplicht nummertje beschouwd te worden. Subtopper VCK Bolderberg kan erover meespreken. Toch werd de partij door Gelvoc met 1-3 verloren, maar winstkansen zaten er alleszins in.

Op het veld van Eisden, een lage middenmoter, werd wel wat geoogst. Na een 2-0 achterstand liet men de kopjes niet hangen en men vocht verbeten terug tot 2-2. In de tie-break kon de sterke lijn niet doorgezet worden en werd met 15-13 verloren. Toch een puntje gewonnen en uitstekend voor het vertrouwen. Thuis tegen Sint-Truiden aanschouwden de supporters een dijk van een wedstrijd qua spanning. De eerste set leverde 25-23 winst op.

In de tweede kwam Gelvoc zelfs tot driemaal toe op setpunt , maar de Limburgers trokken toch met 28-30 het laken naar hun kant. De Hoogstraatse veer leek gebroken en de derde set kende 18-25 verliescijfers. De vierde set moest en zou gewonnen worden en het gebeurde ook met 25-20. De tie-break zou opnieuw de winnaar aanduiden en weer dolf Gelvoc het onderspit met 14-16. Van suspense gesproken! Gelvoc geeft echter de moed niet op, want zolang er hoop is, is er ook leven!

Marthe en Juul In slechte papieren zit ook Heren 2! Eind vorig seizoen stopten een aantal sterkhouders, de jeugd stak de neus aan het venster en die betaalt natuurlijk nog een beetje leergeld. Volleybaltechnisch moet ze zeker niet onderdoen voor de oudere collega’s, maar routine telt ook mee. Twee schamele puntjes uit zeven wedstrijden is zeker niet om over naar huis te schrijven. Heren 3 doen het dan weer schitterend.

Nog steeds ongeslagen aan de leiding na het veroveren van de kampioenstitel vorig seizoen! Dames 1 draait vlot mee in de subtop van eerste provinciale. Het steekje dat ze tegen Herenthout liet vallen is de enige vlek op het blazoen. En er is niet alleen goed nieuws op sportief vlak! De dames zorgen ook voor opvolging. Gitte en Yves verheugden zich op 13 oktober in de geboorte van Juul en Katrien en Iwan mochten op 10 november Marthe tegen hun boezem drukken. Gefeliciteerd!

Meisjes-B1 En hoe vergaat het de jeugd? Twee Meisjes-B ploegen treden aan in competitie en B1 staat tot dusver ongeslagen aan de leiding. Tinne, Charlotte VE, Lotte, Evelien, Ilse, Charlotte K, Nele, Steffi en Kim spelen al jaren samen en deze jonge garde heeft techniek en een degelijk tactisch inzicht.

Supporters, wil je hen aan ’t werk zien? Altijd welkom te 15.00 uur!

Glaasje op…

10 december zeker in je agenda met rood aankruisen! Alle ploegen spelen dan thuis en om de winter goed in te zetten, om al in de kersfsfeer te komen, of gewoon om een excuus te hebben om eens goed door te zakken, organiseert Gelvoc z’n jaarlijks jeneverweekend. Een gezellige bar met kerstbomen, spelletjes, goeie muziek… en uiteraard jenever! Je kan het zo gek niet bedenken: choco, vanille, banaan, amaretto, coconut, citroen, meloen, passie, bessen, kers, pruimen, zure appel, gewone appel en de graanjenever.

Hopelijk zien we jullie tijdens één van de weekends in de sporthal achter ’t Klein Seminarie en zeker op 10 december! (Paul Doms/rel)

Wedstrijden Zaterdag 3 december 20.00 uur Beerse - Dames 1 20.30 uur Vocelli Ellicom – Heren 1 Zaterdag 10 december 19.00 uur Dames 1 – Smash Oud-Turnhout 20.30 uur Heren 1 – VC Racing Genk Zaterdag 17 december 20.00 uur VC Hevoc Hees – Heren 1 Zondag 18 december 11.30 uur VC Mortsel – Dames 1

62

Grote prijs castel-kermis

Op Castel-kermis werd er door de Paardenvrienden van Wortel weer hard gestreden om de grote prijs. Het ging om de nieuwe trofee “De Paardekop”, gesponsord door Jos Snoeys van café In Holland. De 1ste prijs bij de paarden ging naar An Mertens met het paard An Bingo, bij de ponyruiters was dat Rob Brosens met Calypso.

SPORT

Marcklopers Aftrappen! Een probleem!

Dat de Marcklopers wel eens internationaal hun krachten gaan meten is al langer geweten. Rome, Boedapest, Dublin… hebben voor hen al geen geheimen meer. Dan maar eens naar Venetië afgezakt, de stad van water, bruggen, gondels, mooie paleizen, knussse winkeltjes…! Op 22 oktober gepakt en gezakt met de juiste loopschoenen (!) in de bagage het vliegtuig in met zeven deelnemers en vijf supporters. Na de landing de bus in naar de plaats waar de nummers afgehaald dienden te worden, vervolgens de trein naar Venetië en dan de boot op recht naar het hotel. Een marathon is wel duidelijk meer dan lopen! Een glaasje wijn mocht nog wel en dan vlug naar dromenland, want de volgende dag lag de uitdaging te wachten. Om half zes ’s morgens de veren uit en Rit, Jos, Brigitte, Jan, Griet en Jef namen een stevig ontbijt, daarna twee km te voet naar de bus richting startplaats. In Stra, 42,195 km verder, werd de start gegeven. Deze marathon is vrij vlak met tijdens de laatste twee kilometer 13 bruggetjes en de brug over de Canal Grande. Om halftien klonk het startschot en Rit en Brigitte zaten wel met enkele vraagtekens. Rit met een gips van haar hand tot elleboog en Brigitte met een breuk aan het heiligbeen. Karakterdames, zo mag je ze wel noemen! Als eerste arriveerde Jos Van Bavel, gevolgd door Rit Van Aert, Brigitte Wendrickx, Jef Janssen, Jan Koyen, Griet Praet, Fons Aerts.

Iedereen voldaan en ’s avonds nog nagepraat tussen pot en pint over de prestaties. ’s Anderdaags nog een wandelingetje door de nauwe straatjes, maar dat was helemaal geen sinecure te noemen.

Zo stijf als een plank bruggetjes optrappen, maar AFTRAPPEN was een heel ander paar mouwen.

Wat een marathonloper (-ster) lijden kan! Toch veel deugd aan beleefd!

Een week later namen Brigitte Wendrickx en Benny Goetschalckx de start van de halve marathon van Etten-Leur. In een echte lentetemperatuur waren de resultaten niet zo bijster goed, maar de eindstreep werd bereikt. Op 6 november liep Brigitte, er is geen houden aan, de behoorlijk zware marathon van de Rursee en sommige Marcklopers betwistten op 13 november de marathon van Kasterlee, maar over deze wedstrijd berichtten we je later wel! (Fons,Griet, rel)

Veldtoertocht HOOGSTRATEN - De Lustige Wielrijders hadden ook dit najaar weer een veldtoertocht voor wielrijders uitgestippeld. In totaal namen meer dan 750 sportievelingen aan de happening deel. Om alles vlot te laten verlopen moest de véloclub beroep doen op enkele tientallen vrijwilligers. Om alles klaar te zetten, op te ruimen, om dranken in te schenken (vooral Trappist!), te garçonnen, inschrijvingen te doen, vuile fietsen af te spuiten en nog zo veel meer …

Na de inspanning komt de ontspanning. Vooral Trappist en verse soep vielen in de smaak op deze koude najaarszondag.

Uitslagen Marathon Venetië Jos Van Bavel 3u37min Rit Van Aert 3u51min03sec Brigitte Wendrickx 4u00min54sec Jef Janssen 4u05min07sec Jan Koyen 4u06min20sec Griet Praet 4u10min03sec Fons Aerts 4u21min55sec Marathon Rursee Brigitte Wendrickx 4u18min Jos Van Bavel 3u36min Griet Praet 4u17min Halve Marathon Rursee Rit Van Aert 1u39min Jan Koyen 1u57min Halve marathon Etten-Leur Brigitte Wendrickx 2u00min54sec Benny Goetschalckx 2u12min29sec

Om de veldtoertocht vlot te laten verlopen, waren veel helpende handen nodig.

63

gildenleven & schuttersnieuws Frans Snijders, tel. 03/314.49.03, email: franssnijders@tiscalinet.be

Verbond Sint-Jorisgilden huldigde zijn kampioenen Opperhoofdman Jan Gijsbregts kon met genoegen vaststellen dat er met de grote kruisboog gemiddeld meer schutters deelnamen dan de voorgaande jaren. De actieve winterwerking op zes meter begint vruchten te dragen naar de 61 meter afstand.

Op de feestzitting, gehouden op vrijdag 21 oktober te Hoogstraten, werden alle aanwezigen welkom geheten door Opperhoofdman Jan Gijsbregts.

Ook dit jaar hebben er in het Verbond feestschietingen plaatsgevonden.

Een eerste vond plaats in het Nederlandse Sprundel. Piet van den Maagdenberg is één van de mensen die zich daar inspant voor het welzijn van de gilde. Als schutter is Piet niet zo bekend maar als griffier heeft hij een kennis als geen andere. Jan Vergouwen, als oud lokaalhouder, is een zéér bekend gezicht, genoot (en nog steeds) van de babbel met de schutters en een bijhorend drankje. Beide jubilarissen ontvingen uit handen van ondervoorzitter Frans Van Hasselt een mooie tinnen schotel.

Een tweede feestschieting werd georganiseerd door de gilde van Hoogstraten. Eén van de leden, keizer Jos Schrijvers, kapte een mooi beeld dat de patroonheilige Sint-Joris voorstelt.

Na een korte pauze werden de verschillende rozenprijswinnaars - 40 in totaal - naar voor gevraagd om hun tinnen bordje in ontvangst te komen nemen.

Als apotheose van de avond vond de huldiging plaats van het persoonlijke kampioenschap. Opperhoofdman Jan Gijsbregts begon met de B-reeks waar er bloemen waren voor Glenn Brosens uit Meer en Jef Vermeiren uit Loenhout. Kam-pioen in deze reeks werd het jonge talent, David Koenen uit het Nederlandse Sprundel. David sloot af op een gemiddelde van 32,38 op 36.

In de A-reeks waren er ereplaatsen voor Frans Van Hasselt uit Loenhout en Eric Matthé uit Meer. Bart Geerts bevestigde dat de schutters opnieuw rekening moeten houden met Castelré door de kampioenstitel te behalen met een gemiddelde van 32,38.

Jan Roelen uit Meerle en Gery Dockx uit Meer kwamen enkele punten tekort om de kampioenstitel te behalen in de Ere-reeks. Met een gemiddelde van 34,63 schoot Frie Konings uit Sprundel het sterkste in deze reeks.

Het 61 meter seizoen van het Verbond van Sint-Jorisgilden is voorbij. Nu gaat de aandacht naar de zes meter schieting waar weer nieuwe schutters hun opwachting maken.

SOFTCOMPUTER

reva BVBA

SOFT

COMPUTER REVA

BVBA

COMPUTERS - TELEFONIE SOFTWARE - KANTOORMEUBILAIR

Meerseweg 80b 2322 Hoogstraten tel 03/315.09.09 info@softcomputer.be www.softcomputer.be

- Verkoop - Installaties - Opleidingen - Advies - Herstellingen - Interventies

- Servers, PC’s - Printers - Wireless - GPS - Telefooncentrales - Observatiesystemen Erkende opleidingsen adviesinstantie !

De kampioenen van de grote kruisboog 64

1,5 miljoenste trekvogel over De Hees

Jef Leestmans volgt zijn hart naar Schotland

Vlaamse natuurwachter wordt Schotse gids Vanaf 20 december verhuist Jef Leestmans, natuurwachter en één van de steunpilaren van Natuurpunt Markvallei, met zijn Schotse Marian Coyne naar Schotland. Hij zal er zich vooral bezighouden met het gidsen van Vlaamse en Nederlandse Schotlandliefhebbers.

Jef Leestmans en Marian wonen in Vlimmeren, maar woonden twintig jaar in Hoogstraten. Zelf is Jef afkomstig van Zondereigen. Hij werkte als natuurwachter maar verzette ook bergen werk voor de natuur in de Noorderkempen binnen de Natuurpuntafdeling Markvallei. “Ik richtte de Wielewaalafdeling in Hoogstraten mee op en later stond ik aan de wieg van de reservaten de Halsche Beemden en De Pimpernelhooilanden. Het is de aanzet voor de bescherming van de valleien van de Mark en het Merkske. Voor beide projecten zijn de studiefases nu rond en start een nieuwe fase waarbij de verwezenlijking op het veld zal moeten gebeuren. Het lijkt me een goed moment om de fakkel door te geven aan nieuwe jonge krachten. Gelukkig staan er goede opvolgers klaar, dat maakt het afscheid wat gemakkelijker”.

De liefde voor Schotland zit diep. Nog voor hij Marian leerde kennen langs de Europese Federatie van Groene Partijen, vond hij het land fantastisch. “Niet alleen om zijn prachtige landschappen en zijn wondermooie natuur, maar ook zijn cultuur en tradities hebben me altijd enorm aangesproken.”

Jef trouwde met Marian in Schotland op 26/9/2003 nabij Insh Marshes. “Daar proberen

we nu een huis te vinden. Het huwelijk was wel speciaal, niet alleen omdat we beide hertrouwden. Maar omdat we in de Highlands verbleven werd het een drie dagen durend feest. Alle mannen droegen een kilt. We hebber er iets speciaals van gemaakt, met bergwandeling en al.”

“Toen we trouwden beslisten we nog een tijd terug te komen. Marian wil ook graag wat tijd doorbrengen bij haar kleinkinderen. Zelf heb ik altijd in een wat minder bevolkt land willen wonen. En alhoewel ik mijn streek doodgraag zie wou ik toch ook nog andere horizonten verkennen. Marian gaat terug als sociaal assistente werken in de kinderbescherming. Zelf ga ik op zelfstandige basis reizen organiseren voor kleine groepen met als specialisaties natuur en whisky-kastelen.”

Het vertrek is niet definitief. “We planden twee jaar te blijven. Daarna kom ik terug werken voor de afdeling Natuur, weliswaar in de provincie Limburg. Deze regeling moest ik treffen om mijn vervanger en vriend Bart Hoeymans hier mijn job te laten overnemen. Bart werkte in Limburg, maar een goede vervanger is deze inspanning wel waard.”

Info: look@cairngormnature.com

Jef Leestmans en zijn twee zonen (aan de linkerkant) en Marian met haar broers tijdens de trouwpartij in Schotland. Jef houdt van natuur en traditie. In Schotland vindt hij beide.

De trektelpost aan de Hees in Rijkevorsel telde dinsdag 8 november de anderhalf miljoenste trekvogel. De vaste ploeg van Natuurpunt Markvallei bestaande uit Stijn en Jef Leestmans, Jack Govaerts en Jaak Brosens, stelde vast dat een houtduif als nummer 1 500 000 voorbij kwam vliegen.”De houtduif maakte deel uit van een groep van tweehonderd vogels en vloog naar het zuiden om 08.09 uur.”, vertelt Stijn.

Al vijftien jaar worden de trekvogels die over het gebied De Hees vliegen op regelmatige basis geteld. Vijf jaar geleden gebeurde dit noch sporadisch in het weekend, maar geleidelijk aan werd er elke voormiddag geteld met een vaste ploeg van vier personen: Jef en Stijn Leestmans, Jack Govaerts en Jaak Brosens.

Jef Leestmans:”De telling betreft enkel een kleine fractie van wat er werkelijk overvliegt omdat we enkel in de voormiddag tellen. De meeste trekvogels vliegen ’s nachts over. Daarnaast worden niet alle vogels opgemerkt, zeker niet deze die hoger dan 100 meter overvliegen. Zo konden wij in de eerste helft van oktober bijna geen vogels zien terwijl volgens de radarwaarnemingen ze massaal over vlogen.”

Jaak Brosens noteert de aantallen. “Met deze trektellingen kunnen we enkele trends zien met betrekking tot de aantallen en vooral waar ze trekken en op welke tijdstippen. Eén van de vaststellingen is dat wij midden op de treklijn van de aalscholvers zitten en juist op de oostrand van de trek van houtduiven. Kraanvogels vliegen dan weer helemaal ten oosten van ons, terwijl bij oostenwind er vooral stuw langs de zee optreedt.

Die wetenschap is handig om trekroutes vast te stellen en zo bijvoorbeeld gevaren van vogelgriepverspreiding beter te leren inschatten. De vogels die momenteel overvliegen zijn niet gekend als overbrengers van de vogelgriep. Dat zijn vooral eendachtigen en ganzen, deze komen pas bij vorst en sneeuw in het noorden en noordoosten over en worden binnen twee weken verwacht.

Jack Govaerts:”Ons lijkt het niet waarschijnlijk dat deze de vogelgriep gaan overbrengen omdat zij uit het noorden komen, terwijl de vogelgriep tot nu ten oosten en zelfs ten zuidoosten van ons wordt vastgesteld.”

Jef Leestmans:”We begrijpen wel dat de regering alle maatregelen neemt om de verspreiding van vogelgriep tegen te gaan, maar misschien zijn de huidige maatregelen toch wel wat voorbarig.”

Trektellen is specialistenwerk. De vogels worden vooral herkend op basis van het geluid dat ze tijdens de trek maken, pas nadien worden ze ook visueel gedetermineerd.

65

KALENDER

HOOGSTRATEN

ZIE OOK: WWW.FLAPUIT.BE Vrijdag 16 december TONEELAVOND, zaal Cecilia, Gelmelstraat, 20 uur, org. Markant.

Zaterdag 17 en zondag 18 december KERSTSHOPPING met Glühweinfestival in het centrum, 10 – 18 uur, org. Unizo.

Tot zondag 11 december OST IN HET WERK VAN OST in het stedelijk museum, begijnhof, woe. t/m zon. van 14 tot 17 uur.

Tot zondag 18 december TENTOONSTELLING M.C. ESCHER in het stedelijk museum, begijnhof, woe. t/m zon. van 14 tot 17 uur.

Tot vrijdag 30 december TENTOONSTELLING foto’s ‘Vrouwen’ door Tineke D’Haese, in de bibliotheek.

Zaterdag 3 december CONCERT in de begijnhofkerk door harmonie St.-Cecilia uit Schelle om 20 uur, org. Kon. Fanfare Sint-Catharina.

3, 4, 8, 9, 10, 15, 16 en 17 december TONEELVOORSTELLING ‘Een vreemde luis in huis’ door Tinello om 20 uur in zaal Cecilia, Gelmelstraat 8.

Dinsdag 6 december FILMVOORSTELLING ‘Turtles can fly’, regie Bahman Ghobadi, org. bibliotheek.

Zondag 18 december KERSTMARKT in de Mouterijstraat van 14 uur tot 18 uur, org. Gebuurte Mouterij.

Dinsdag 20 december MARKT in het centrum van 8 uur tot 12.30 uur.

KERSTVIERING Ziekenzorg in zaal Pax, 14-18 uur, org. CM-Ziekenzorgkern.

MEER Zaterdag 3 december AKKERPOP-CONTEST met acht groepen vanaf 15 uur in de Mussenakker.

Zaterdag 17 december KERSTMARKT aan de Donckstraat vanaf 18 uur, org. KWB-KAV.

Woensdag 21 december ONTHAALDAG voor nieuwe kleuters, gemeenteschool, Gravin Elisabethlaan, 9.30 – 12 uur.

KERSTCONCERT door het Leuvens universitair koor in de St.-Catharinakerk om 20 uur, org. Davidsfonds.

200

Zondag 25 december KERSTMIS Zaterdag 31 december OUDEJAARSDAG Nieuw in Hoogstraten:

BOEKHOUDING & BELASTINGADVIES

198

ANSOMS ACCOUNTING Gravin Elisabethlaan 1 bus 6 - 2320 Hoogstraten Tel. +32 (0)3 366 65 11 - Fax +32 (0)3 366 65 12 Gsm +32 (0)496 10 36 74

0175

MEERLE

Vrijdag 9 december KAARTAVOND rikken en jokken in zaal Pax, vanaf 19 uur, org. KWB.

EXPOSITIE ‘Sporen vanuit de stilte’, kunstgalerie De Laro, Lage Rooy 14, vrij., zat. en zon., 14-17 uur.

Zondag 11 en 25 december LAERMOLEN in werking, Molenstraat, van 14 tot 16 uur, org. vzw De Laermolen.

Zaterdag 10 en zondag 11 december TONEELAVOND door ’t Mjeels Parlement om 19.30 uur in de parochiezaal.

199

Maandag 12 december JAZZCONCERT in zaal Cecilia, Gelmelstraat, vanaf 20 uur, org. The Marckriver Jazzclub.

Zondag 11 december KERSTCONCERT met het Piuskoor om 14 uur in de Sint-Salvatorkerk.

Dinsdag 13 en 27 december LAERMOLEN in werking, Molenstraat, van 19.30 uur tot 21.30 uur, org. vzw De Laermolen.

Zaterdag 17 december KERSTMARKT van De Klimtoren, Ulicotenseweg, vanaf 17 uur, org. oudervereniging Klimtoren.

66

KALENDER

MINDERHOUT

WORTEL

Zaterdag 10 december SPAGHETTI-avond in de parochiezaal – vooraf inschrijven, org. MVV.

Zaterdag 3 december SINTERKLAASFEEST voor alle kinderen ’s namiddags in de parochiezaal.

Vrijdag 16 december KERSTCONCERT, Sint-Clemenskerk, 20.30 uur, org. Kon. Fanfare De Marckezonen.

Zaterdag 10 december KERSTBOMENVERKOOP tussen 10 en 16 u in De Boomkes.

Zaterdag 17 december KERSTMARKT op het dorpsplein, org. feestcomité Sint-Clemens.

Zondag 11 december KERSTEVOCATIE – koorconcert om 10 uur in de kerk, org. parochie.

Zondag 25 december KERSTMIS – Gezinsviering om 10.30 uur in de parochiekerk.

Zaterdag 17 december t/m vrijdag 6 januari KERSTSTAL met levende dieren aan het kruispunt Kolonie, org. Gebuurte Kolonie.

Bredaseweg 56 - 2322 Minderhout Tel./Fax 03-315 75 36 Maandag gesloten Keuken open 11.30-22.00 u - Zondag van 11.30-21.30 u.

210

Vrijdag 30 december KAARTAVOND rikken en jokken in de parochiezaal, org. KWB.

202

Kantoor van Notarissen

Jan MICHOEL & Filip MICHOEL Di. & woe. gesloten Tot ziens An en Fran

218

Geassocieerde notarissen Burg. J. Van Aperenstraat 8 - HOOGSTRATEN Tel. 03/314.51.77 - Fax 03/314.65.56 Email: info@notaris-michoel.be

Kantoor van Notarissen

VERSCHRAEGEN &

ISIS

VERMANDER

Gemeentepark 17, 2990 Wuustwezel Tel. 03/670.19.90 - Fax 03/669.89.74 Email: herman.verschraegen@notaris.be

MEERSEL-DREEF Zondag 18 december SINT-LUCIAVIERING in de St.-Luciakapel te Meersel om 14 uur, org. St.-Luciacomité.

Zaterdag 24 december KERSTAVOND – middernachtmis in de paterskerk, opgeluisterd door het Mariazangkoor.

Zondag 25 december KINDERKERSTVIERING in de kerk bij de paters om 10.30 uur, org. werkgroep Franciscaanse zonnetjes.

Maandag 26 december KERSTCONCERT in de kerk bij de paters om 10.30 uur, org. fanfare Voor Eer en Deugd.

OPENBARE VERKOPING VAN EEN HUIS GELEGEN TE 2328 HOOGSTRATEN/MEERLE, GROOT EYSSEL 19 Geassocieerde notarissen Jan & Filip Michoel te Hoogstraten en geassocieerde notarissen Herman Verschraegen en Isis Vermander te Wuustwezel, zullen met winst van 1% premie openbaar verkopen: ONDER HOOGSTRATEN/MEERLE: huis, Groot Eyssel 19, totale opp. 67a41ca.

Omvattende: voorplaats, inkomdeur, voorplaats rechts, voorkamer lilnks, achterplaats links, keuken achter, achterplaats (cv ketel), geen cv boven woonkamer, 4 kamers boven stal, garage - schuur, ingedeeld + zolder Alle nutsvoorzieningen aanwezig.

Gelegen volgens het gewestplan Turnhout in landschappelijk waardevol agrarisch gebied (stedenbouwkundige vergunning dd. 26.10.1971; kadastraal inkomen 755 euro.

Beschikbaar: onmiddellijk mits betaling van koopprijs en kosten.

ZITDAGEN: - inzet op maandag 21 november 2005 - toewijzing op 5 december 2005, telkens om 16.30 uur in Taverne feestzaal De Voorthoeve, Voort 10 in Meerle.

Bezichtiging: ‘s zaterdags vanb 14 tot 16 u.

Inlichtingen te bekomen op het kantoor van de verkopende notarissen. Gehuwde kandidaatkopers dienen beiden aanwezig te zijn voorzien van trouwboekje en huwelijkscontract.

67

TANDARTSEN Wachtdienst Kempen Uitsluitend zaterdagen, zondagen en feestdagen van 11 tot 12 uur en van 18 tot 19 uur.

Tel.nr. 090 556 259 (0,50 euro per oproep).

HUISARTSEN Als u beroep wilt doen op de wachtdienst, dient u het centraal oproepnummer te bellen: 03.314.28.18 en dit vanaf zaterdagmorgen 8u tot maandagmorgen 8u.

APOTHEKERS

handwerken - naaigerei - breiwol alle verstelwerken Desmedtstraat 5, 2322 Minderhout Tel./Fax: 03 / 314.71.34 203

THUISVERPLEGING WIT-GELE KRUIS, 24 uur op 24. Voor Hoogstraten en alle deelgemeenten: tel. 014/61.48.02.

DE VOORZORG, 24u/24u, tel. 014 40 92 44.

Zelfstandige verpleegkundigen: HEIDI VAN OTTEN (0486.37.45.27 03.314.10.18), LIA GEERTS (03/314.81.63) en HEIDI JANSSEN (03/314.11.29) JORIS BUYLE (03/314.13.08) LOU VAN BOUWEL (03/314.41.50) en ILSE VAN BOUWEL (03/314.80.68) VERA HAEST (03/314.38.39), MAY VAN DONINCK (03/314.30.48) en MAY VERMEIREN (03/315.75.48) KRIS SAENEN (03/314.24.39) JOHAN ADAMS (03/314.17.31) en ANJA KROLS (014/70.42.72) LIEVE ROOS (03/314.58.76)

68

Van 25 november tot 2 december: APOTHEEK ADRIAENSEN, Meerledorp 46, Meerle, tel. 03 315 73 75.

Van 2 tot 9 december: APOTHEEK DE MEESTER, Vrijheid 230, Hoogstraten, tel. 03 314 51 50.

Zaterdagvoormiddag 3 december: APOTHEEK DE MEESTER, Vrijheid 230, Hoogstraten, tel. 03 314 51 50.

Van 9 tot 12 december: APOTHEEK SCHEVELENBOS, Tienpondstraat 2, Loenhout, tel. 03 669 64 24.

Zaterdagvoormiddag 10 december: APOTHEEK HORSTEN, Vrijheid 98, Hoogstraten, tel. 03 314 57 24.

Van 12 tot 16 december: APOTHEEK BROSENS, Meerdorp 61, Meer, tel. 03 315 77 73.

Van 16 tot 23 december: APOTHEEK DERVEAUX, Kerkdreef 20, SintJozef-Rijkevorsel, tel. 03 312 12 20.

Zaterdagvoormiddag 17 december: APOTHEEK BROSENS, Meerdorp 61, Meer, tel. 03 315 77 73.

Van 23 tot 30 december: APOTHEEK FRANSEN, Vrijheid 160, Hoogstraten, tel. 03 314 60 04.

Zaterdagvoormiddag 24 december: APOTHEEK FRANSEN, Vrijheid 160, Hoogstraten, tel. 03 314 60 04.

Van 30 december tot 6 januari: APOTHEEK ROMBOUTS, Worteldorp 11, Wortel, tel. 03 314 38 68.

Zaterdagvoormiddag 31 december: APOTHEEK ROMBOUTS, Worteldorp 11, Wortel, tel. 03 314 38 68.

Kopij Het volgende nummer van De Hoogstraatse Maand verschijnt op woensdag 28 december. Alle kopij voor deze editie verwachten wij ten laatste op woensdag 14 december.

Tot zondag 18 december kan u het sport- en dorpsnieuws nog binnenbrengen.

Uw maat in je tuin!!!

Tuinaanleg-onderhoud/Beregening en bestrating

Pyperpad 15 - 2321 Meer - tel. 03/315.43.13

Uitgeverij DE HOOGSTRAATSE PERS bvba Loenhoutseweg 34 2320 Hoogstraten tel. & fax: 03 314 55 04 e-mail: jozef.schellekens@skynet.be

H.R.T. 44.797 B.T.W. 419.121.756 BANK 733-3243117-49 Redactie: tel. 03 314 55 04 Administratie: tel. 03 314 51 03 Lid van de Unie van Uitgevers van de Periodieke Pers Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten

204