september 2020 - De Hoogstraatse Maand

Nr. 417 SEPTEMBER 2020

JAARGANG 36

UITGEVERIJ DE HOOGSTRAATSE PERS B.V.B.A., BEGIJNHOF 27, 2320 HOOGSTRATEN

PRIJS: 2,70 €

Dorien Van de Poel:

Een maatschappelijk werker op de piste De coronakater van cultureel Hoogstraten Jeroom Van Aertselaer van zijn sokkel?

Hilt Rigouts over 27 jaar ontwikkelingsbeleid Eddy Sabbe van dixie tot zeilboot Femke Brosens van beroeps naar master Wonen in de Borselhoeve in Minderhout Wanneer competitiesport in het Hoogstraatse?

Horeca in de Bonte Beestenboel

www.demaand.be

AFGIFTEKANTOOR: 2300 TURNHOUT

Een nieuwe thuis in de Grote Stad Welkom in ‘t Stad. We maakten de grote stap om van de gemeente Hoogstraten naar de grootstad Antwerpen te verhuizen. Met een goed gevulde wagen trokken we op een grijze, regenachtige dag naar de Koekenstad. Toen we arriveerden, begonnen we ons enthousiast te installeren in de ruimte en alles naar eigen wens in te richten. We mogen nu ons eigen ding doen, bepalen op welke momenten van de dag we eten en volgens ons eigen ritme leven.

Het ouderlijk nest verlaten voelt op die manier als een nieuwe vorm van vrijheid. Maar na een aantal dagen daagt toch stilaan het besef dat bepaalde dingen niet helemaal pluis zijn. Waarom zie ik de kleren die ik in de wasmand gooi, niet netjes gewassen en opgevouwen terug in mijn kleerkast? Waarom gaat de koelkast zo snel leeg? Waarom ligt er een laagje stof op alle kasten en tafels?

Het mysterie bleek een doodnormaal fenomeen te zijn. Wanneer een behoorlijk verwend nest uit het huis trekt, ontstaat er heel wat verontwaar-

diging over de normale gang van zaken in een huishouden. De clichés van een samenwonend koppel verschijnen daarbij ook ten tonele. Zo ontwaar ik met de regelmaat van de klok een getergde zucht van mijn vriendin. Dan mag ik naar de wc gaan om de bril naar beneden te zetten of word ik met enige wrevel verzocht om mijn ‘rommel’ op te ruimen.

Het blijft fijn om terug te keren naar de thuisgemeente Met de rijkdom aan activiteiten en het bruisende leven van Antwerpen om je heen, probeer je zoveel mogelijk te ontdekken in je nieuwe omgeving. Jammer genoeg steekt daar momenteel een naarstig virus, bewapend met avondklokken en bubbels, een stokje voor. Het is daardoor samen zoeken naar creatieve manieren om ons bezig te houden. Hoewel de media bijna spreken van

oorlogstaferelen, weet de Scheldestad zelfs in een ‘lockdown light’ te charmeren.

De aangename verrassingen zijn gelukkig aanzienlijk in de meerderheid tijdens deze eerste weken. Waar bijvoorbeeld eerst afkeer en ongeduld bestond voor het koken, groeit nu meer en meer enthousiasme om achter de potten en pannen te staan. Ook begint na enkele berispingen en opmerkingen de eeuwige sloddervos in mij uiteindelijk enige orde in de chaos te scheppen.

Hoewel de liefde voor ‘t Stad met de dag groeit, blijft het altijd fijn om terug te keren naar de thuisgemeente. Met een andere blik kom je nu toe op de plek die zolang je thuis was. Plaatsen en personen die je toen als vanzelfsprekend zag, tonen plots een veel diepere waarde. Zo sta je op een bepaalde plek en voel je plots een opwelling van herinneringen, alsof je even terugbladert naar een vorig hoofdstuk. Maar volgens mij ben ik nog te jong om melancholisch te worden.

(PvA)

NATUURFOTOGRAFIE OP GROTE HOOGTE

MINDERHOUT - Vader en zoon die hoge ogen gooien in een internationale wedstrijd. Dat is wat vader Wim en zoon Senne Verschraegen overkomt nu foto’s van beiden weerhouden zijn als finalisten van een prestigieuze wedstrijd voor natuurfotografie. In het dorpsnieuws van Minderhout leest u er meer over. (red) © Senne Verschraegen

2

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

OMSLAGVERHAAL

Sportvrouw van 2019 kijkt met vertrouwen naar de toekomst

Dorien Van de Poel:

“Ik hou van uitdagingen” HOOGSTRATEN - Als we na een zoektocht door verschillende woonstraten aanbellen ten huize van Dorien Van de Poel in de Remi Lensstraat, worden we hartelijk uitgenodigd om in de tuin het gesprek verder te zetten. Het was een van de warmste dagen van dit jaar, maar onder de parasol met een glaasje bruiswater is het goed toeven. Dorien is met het gezin net terug van een drie weken durende roadtrip door België.

De caravan staat nog op de stoep, de sfeer is relaxt, de kindjes zijn braaf, onze mondmaskers gaan er even af en ons vragenuurtje kan beginnen. Dorien Van de Poel, de snelste vrouw van Hoogstraten bij de Masters W35, is aan het woord.

DHM: Wie is die Dorien Van de Poel die zulke mooie sportuitslagen behaalt?

Dorien: Ik ben geboren in Turnhout op 7 september 1983. Toen ik vier jaar was ben ik samen met mijn ouders Guy Van de Poel en Annit Brosens en jongere zus Gitte (° 1985) verhuisd van Vlimmeren naar Minderhout. Mijn eerste kleuterklas was nog wel in Vlimmeren, maar daarna was het allemaal in Minderhout te doen.

Daarna eerste graad in het Klein Seminarie, om vervolgens met een A-attest STW (SociaalTechnische Wetenschappen) in het VTI Spijker te gaan volgen. Het is wel jammer dat de richting humane wetenschappen toen nog niet in Hoogstraten werd aangeboden.

In het vierde jaar middelbaar en nadat ik ingangsexamen hebben moeten doen, kon ik starten in St. Eduardus te Merksem, richting sport LO met ongeveer 10 uur sport per week. Maar ja, het eerste basisjaar had ik wel gemist en voor bepaalde vakken had ik het wel moeilijk. Vooral aan toestelturnen had ik een hekel, ik durfde dat gewoon niet. Dan maar terug STW verder gezet in Hoogstraten.

Daarna vier jaar op kot in Antwerpen voor hoger onderwijs maatschappelijk werk, optie sociaal

cultureel werk, in de Karel de Grote Hogeschool, en eerlijk gezegd: vlotjes gehaald zonder herexamens. Ik had nog andere interesses zoals interieur architectuur en kinesiologie, maar het sociale heeft het gehaald. Het gevoel van andere mensen verder te helpen, dat zat er wel in. Nog wel een master begonnen, maar halverwege stopgezet. Einde verhaal. Op mijn twintigste had ik mijn bachelor diploma in handen en kon ik aan mijn beroepsleven beginnen.

Eerste grote liefde DHM: Huisje-boompje-beestje?

Mijn man, Jasper Backx, kende ik al heel vroeg, op mijn twaalfde of zo. Hij is van Rijkevorsel en ik van Minderhout, maar we kennen elkaar al vanaf ons twaalfde jaar van het Klein Seminarie.

Er waren dikwijls van die fuifkes bij elkaar, ergens op een zolder of in een garage, tot een uur of 11 of 12, maar toen was dat nog niks. Maar op ons vijftiende zijn we een koppel geworden, eerste grote liefde, bij de Bakker in de Rijkevorsel, ik denk dat dat een fuif was van de voetbalvrouwen van Hoogstraten.

Ik ben na het middelbare op kot gegaan met vrienden van mij. Ik vond dat best spannend, ik verjaar in september begon het kotleven dus op

mijn zeventiende. Het was wel leuk dat twee maten er ook bij waren, dat voelde toch wat veiliger. Na het tweede jaar zat ik samen met Jasper op kot, het eerste jaar nog niet want je wil toch ook nog wel vrijheid.

We zijn dan wel even oud, maar hij is in het middelbaar een jaar blijven zitten (sorry hé Jasper) om een andere richting te doen. Hij wilde eerst elektronica doen, maar dat bestond toen nog niet, wel in Turnhout maar dat zag hij niet zitten.

Dan maar eerst elektro-mechanica maar dat was blijkbaar zijn ding toch niet. Een jaar later kwam die studierichting er dan toch hier en kon hij elektronica volgen in Hoogstraten. Daardoor kwam hij een jaar later op kot in Antwerpen.

DHM: En na je studies?

Ik ben iemand die altijd hobby’s nodig heeft en ik ga er ook volledig voor. Hobby’s zijn goed, maar dat hoeft voor mij niet altijd op cognitief vlak te zijn. Ik vind het wel tof om boeken te lezen om mij te verdiepen, maar om echt nog studies te doen, dat zie ik niet zitten. Ik heb ook zoveel energie dat ik dat sporten ook nodig heb.

Zolang ik mij kan herinneren, ben ik altijd blijven bewegen.

Ondertussen hebben we een nieuwe woning ge-

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

3

OMSLAGVERHAAL Dat werk was dicht bij huis, met een doelgroep die mij echt aanspreekt. Dus gesolliciteerd en superblij dat ik er kon beginnen in 2010. Dit doe ik sindsdien met heel veel plezier in een superleuk team.

Taak DHM: Wat is je taak als maatschappelijk werker bij het OCMW van Hoogstraten?

Ik ben in 2010 als maatschappelijk werker gestart op de sociale dienst, begeleiding van equivalent leefloon (nvdr.: financiële steun voor personen die geen recht hebben op een leefloon maar die zich wel in een vergelijkbare noodsituatie bevinden) en het LOI of het Lokaal Opvang Initiatief voor kandidaat vluchtelingen.

“Als kind ben ik altijd actief geweest”

bouwd in de Remi Lensstraat in Hoogstraten en samen hebben wie drie kinderen Frauke (2012), Hasse (2014) en Tijl (2016).

Sociale dienst DHM: Hoe ziet je beroepsloopbaan er tot op heden uit?

Ik startte als opvoedster in het Zwart Goor in Merksplas, maar haalde er weinig voldoening uit. Daarna was ik maatschappelijk werker op het Orthopedagogisch Centrum Clara Fey in Sint-Job-in-‘t-Goor, op het semi-internaat en internaat voor kinderen met een matige tot ernstige beperking, voor jongeren tot 21 jaar. Dat was een boeiende leerschool.

Sommigen kinderen waren geplaatst in de voorziening. Ik was vooral de brugpersoon tussen de ouders en het centrum, besprak met hen de mening, de gevoelens en de frustraties… Het gaat vaak om ouders met problematieken zoals alcohol- en andere verslavingen. Het was een uitdaging om juist met hen een vertrouwensband op te bouwen. Daar draait het ook een beetje om.

Tijdens mijn zwangerschapsverlof van Hasse belde mijn diensthoofd mij op dat er een tof project “Kinderen Eerst” was. Niemand van de collega’s zat er om te springen om dat te doen. Ik heb maatschappelijk werk gestudeerd met optie sociaal cultureel werk, en dus niet puur maatschappelijk werk. Dat project ging over armoedebestrijding, dat zag ik wel zitten. Brede gezinsondersteuning is nog zulk project dat door collega’s wordt opgevolgd. Die afwisseling heeft mij altijd aangesproken, een nieuw project is altijd weer een uitdaging.

Hiervoor startten we een overlegplatform op rond kinderarmoede, met o.a. de directeurs van de basisscholen, Stekelbees, kinderopvanginitiatieven, de dienst Onthaalmoeders. Er kwam een stappenplan voor onbetaalde schoolrekeningen en een charter: “Onze school zegt nee tegen kansarmoede”. Dat is heel beleidsmatig, hiervoor werd een structuur opgezet.

Maar de middelen van de Federale Overheid werden stopgezet. Er kwam een nieuw project, dat werd dan “Gezinsarmoede”. Met die nieuwe

projectoproep kon Hoogstraten echter geen aanvraag meer indienen want je moest een stad of een samenwerkingsverband zijn van meer dan 50.000 inwoners. Die grote steden hadden dus veel meer kans… Maar we dachten: we hebben al zoveel jaren in dat project geïnvesteerd, we willen dat niet zomaar voorbij laten gaan.

Samen met de interlokale vereniging Noorderkempen Werkt kwam er een samenwerkingsverband met Arendonk, Baarle-Hertog, Hoogstraten, Merksplas, Ravels en Rijkevorsel. Bovenlokaal verzorgen we de coördinatie van het lokale tewerkstellingsbeleid en moedigen initiatieven aan op het vlak van sociale economie.

Dat is voor een stuk weer opnieuw beginnen, je moet elkaar en elkaars aanbod leren kennen, wat leeft er, wie organiseert wat, wat zijn goede praktijken, info uitwisseling, enz. Soms wel een frustratie voor mij dat er veel rond de tafel wordt gezeten. Maar nu zijn we op het punt gekomen dat we de acties op lokaal niveau uitwerken. Dat contact met de doelgroep zelf miste ik soms wel.

De kinderarmoedecijfers hier zijn één van de sterkste stijgers in de provincie

Armoede DHM: Is hier nood aan in Hoogstraten?

Jazeker, want wij zijn bijvoorbeeld gestart met Pampers & C°, het eerste jaar hadden we vijf kinderen per bedeling en nu twee jaar later zitten we aan vijftien aanmeldingen per bedeling. De kinderarmoedecijfers in Hoogstraten zijn één van de sterkste stijgers in de hele provincie. De armoede is er, dat is zeker. In de gemeenteraad

Daarvoor was ik nooit in contact gekomen met alcohol- of drugverslaafden. Je moet heel eerlijk zijn bij de besprekingen, dat zijn soms negatieve gesprekken, maar ik vond mijn weg daar wel in.

Ik had het gevoel dat ik het vertrouwen van de mensen had, wat wel voldoening gaf. Soms neem je de problematiek weliswaar mee naar huis. Eén keer heeft een mama toen tegen mij gezegd: ‘Je hebt geen hart’, daar heb ik toen wel even mee gezeten.

Een toenmalige collega zocht een andere job en kwam een vacature tegen voor maatschappelijk werker in Hoogstraten, op de sociale dienst van het OCMW specifiek voor het LOI (Lokaal Opvang Initiatief) en equivalent leefloners. Dat is ook een uitdaging, met anderstalige mensen beroepshalve een gesprek aangaan, een andere taal, een culturele barrière, met een tolk en zo.

4

Met Jasper, Tijl, Frauke en Hasse genieten van een gezinsuitstap aan het strand.

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

OMSLAGVERHAAL ik ineens vijfde op een heel peloton meisjes en mocht ik ook mee op het podium. Dit was zelfs op een langere afstand, wat eigenlijk niet echt mijn ding is. Ik merkte wel dat ik meer van het explosieve type was.

DHM: Dat zijn kleine regionale wedstrijden.

Hoe kreeg de sprintmicrobe jou te pakken?

In 1996 waren het de Olympische Spelen van Atlanta (VSA) en als kind keek ik héél veel en graag naar sportwedstrijden. Op tv keek ik altijd Eurosport in plaats van bijvoorbeeld MTV zoals andere meisjes. Ik was 12 jaar toen, zag Michael Johnson, Michael Green, Merlene Ottey, Sandie Richards, ... Ik denk dat het die Olympische Spelen zijn geweest die mij het gevoel gaven dat ik ook wilde sprinten op een piste.

“Door meer wedstrijden te lopen, wat wedstrijdritme op te bouwen, heb ik meer vertrouwen gekregen daarin.” van augustus wordt er hopelijk een nieuw project goedgekeurd.

DHM: In 2020 loopt het project waaraan je werkt ten einde, wat komt er dan?

Dan ga ik terug lokaal, nu is dat bovenlokaal met de zes gemeenten. Maar dat loopt sowieso wel door elkaar. Dat stopt nu wel omdat we er geen middelen meer voor hebben, dat is natuurlijk wel jammer want je hebt twee jaar geïnvesteerd om iets op te bouwen met elkaar en je bemerkt ook wel dat dit werkt. Mensen vinden elkaar, een telefoontje met elkaar, hoe doen jullie dat want wij willen dat ook doen, en je bent vertrokken, je moet het warm water niet meer uitvinden. Ik hoop dan dat er hier ook een overleg blijft.

voetbalde mee met de jongens, als ik maar kon lopen. Op een bepaald moment was ik zoveel op mijn knieën gevallen, dat de klieren aan mijn lies ontstoken waren. Minder vallen was de boodschap.

In de lagere school heb ik één of twee lessen jazzdans gevolgd, maar al snel bleek dit niets voor mij te zijn. Dan ben ik samen met Leen Koyen gaan omnisporten met de jongens. Ik woonde in Minderhout, dus als kind loop je dan ook jaarlijks mee aan de Kapellekensloop, waar ik altijd op het podium stond.

Verder herinner ik mij ook nog een keer dat we met de school naar een provinciale veldloop op het Zilvermeer in Mol zijn geweest. Daar werd

’s Zondags maakte ons gezin regelmatig een uitstapje, op een keer gingen we wandelen in het stadspark in Turnhout. Er was een wedstrijd aan de gang, ik wilde toen al heel graag meedoen.

De zondagse uitstap eindigde meestal bij moemoe en vava om koffiekoeken te eten, heerlijke tijd. Moemoe heeft wel eens gezegd dat ik de snelheid van haar had, zij kon vroeger ook snel lopen.

De sportgenen heb ik eerder van mijn vader.

Ook hij had de snelheid in zich en won wel eens een loopwedstrijd. Hij nam mij mee naar de Memorial Van Damme, het Stadspark van Turnhout, naar het voetbal of zo. Dat zal ook wel een invloed op mij gehad hebben.

Trainen DHM: Er moet dan wel getraind worden, hoe doe je dat als kind?

Tijdens mijn eerste middelbaar, is mijn vader met mij naar Zundert gereden, op zoek naar de atletiekpiste van DJA (De Jonge Atleet) daar.

Nadat we die hadden gevonden, heb ik direct be-

DHM: Je bent wel gedreven hé?

Ik heb dat in alles, ik heb dat nodig. Ik kan er ook niet tegen dat ik te weinig werk heb, dus stel dat ik voel van: oei, hier heb ik weinig te doen, dan zal ik gegarandeerd iets nieuws verzinnen.

Dan zoek ik een nieuwe uitdaging, een project, zoals de actie Pampers & Co, dat is ook van mij, net zoals de zitdagen studietoelagen, destijds het mee opstarten van de speelbabbel, de spelboxen rond armoede voor de basisscholen, het inleefspel voor de derde graad van het basisonderwijs.

Er is genoeg te doen!

Sportmicrobe DHM: Er is natuurlijk ook nog tijd voor sport, want daar waren we voor gekomen.

Hoe was je als kind, een braaf meisje of een spring-in-’t-veld?

Als kind ben ik altijd actief geweest en zolang ik mij kan herinneren, hield ik ervan om buiten te spelen met de jongens in de straat: voetballen, parcours maken in elkaars tuin, over stokken springen, landenspel op straat, … Ook op school was ik de eerste om mee vlaggenspel te doen, ik

Of ook dochters Frauke en Hasse de sportmicrobe meekregen?

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

5

VAN HEMELEN

VAN HEMELEN

BVBA

BVBA

Deskundig Advies

Vakmanschap

Eigen Atelier

Persoonlijk

NIEUWBOUW & RENOVATIE ELEKTRICITEIT CENTRALE VERWARMING SANITAIR ALTERNATIEVE WARMTE WARMTEPOMPEN ZONNEBOILERS ZONNEPANELEN

Industrieweg 4 2330 Merksplas Tel: 03 314 37 67 Tel: 014 26 60 72

info@vanhemelenbvba.be

www.vanhemelenbvba.be 6

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

• • • • • •

Interieur- en kleuradvies.

Gordijnen uit eigen atelier.

Binnenzonwering en shu琀ers Vloerbekleding en PVC-vloeren.

Boxsprings en matrassen.

Vakkundig opmeten en plaatsen.

KAPELSTRAAT 6 - BAARLE-HERTOG - T. 014 69 90 02 WWW.VANDERSLUIS.BE

OMSLAGVERHAAL slist: dit wil ik gaan doen! Daar heb ik getraind van mijn 12 tot 16 jaar. Op wedstrijden deed ik voornamelijk sprint en verspringen.

Maar oh wat was ik toen zenuwachtig Maar oh wat was ik toen zenuwachtig. Ik had dan ook niet graag dat mijn ouders kwamen kijken. Op een wedstrijddag kon ik amper eten, dus dat was niet echt fijn.

Op mijn 16de ben ik gestopt, om verschillende redenen. De trainer had een ongeval en er was geen vervangtrainer, een aantal van mijn vriendinnen stopten en er waren ook nog praktische redenen. Mijn ouders hadden mij al die jaren al twee maal per week naar Zundert gebracht. Af en toe reed ik met de auto mee met Bram Everaert in zo’n schattig kleine groene Twingo.

DHM: Toch goeie herinneringen aan overgehouden?

Veel wedstrijden hebben we toen niet gelopen met onze club. Wel de competitie tussen verschillende clubs en hier en daar een kampioenschap. Dan gebeurde het meestal wel dat ik een medaille of certificaat mee naar huis kreeg, op zolder heb ik een mooie verzameling liggen.

Ik heb altijd wel het gevoel gehad dat er meer in zat dan dat er toen uitkwam. Een goede trainer en de juiste omkadering doen heel veel met je.

Misschien kon ik wel niet het nationaal niveau aan, maar toch wel het sub-niveau, denk ik achteraf. Ik stel me wel eens de vraag hoe ver ik had kunnen geraken.

En één van mijn beste vriendinnen heb ik daar leren kennen. We hebben enkele jaren terug ons 20 jaar vriendschap gevierd. Zij doet nog aan hardlopen, maar woont in Baarn (Nederland).

Samen sporten zit er dus niet meer in, maar ik hoop dat ik ze kan overtuigen om met mij in januari 2021 naar het EK masters in Braga (Portugal) te gaan.

DHM: En later heb je toch maar weer de sportieve draad opgepakt.

Ja, bij mijn allereerste werkdag heb ik een auto gekocht om daarna meteen terug met atletiek bij DJA Zundert te starten. Enkele van mijn trainingsgenootjes kende ik nog van vroeger, dat was een beetje thuiskomen. Toen ben ik me gaan toespitsen op de 100m en 200m. Op competitie kwam er ook nog de estafette en af en toe kogelstoten bij. Maar mijn zenuwen bleven wel eens de bovenhand halen. Mijn parcours liep dus niet altijd even vlot.

simpel is dat.

Ondertussen met Jasper samen een huis gebouwd op de bouwgrond die we hadden gekocht, ook nog getrouwd en 3 kinderen gekregen. Allemaal zaken waarbij ik me niet volledig kon geven voor de sport. Het gebeurde wel eens dat ik maar één keer om de 14 dagen ging trainen, zeker in de winterperiode.

DHM: Hoe kwam je tot de mooie resultaten die je nu bereikt?

Na de geboorte van onze zoon Tijl (2016), heb ik beslist om er weer volledig voor te gaan. Nu ben ik dus ongeveer 3 jaar intensief aan het trainen. Dat doe ik bij DJA in Zundert bij de technische groep, een fijne groep waar ik ondertussen wel de oudste ben. De gemiddelde leeftijd ligt rond de 20 à 25 jaar. Er zijn zelfs jongeren van 15 jaar waarmee ik train als bijna 37-jarige. Maar zolang ik ze voor kan blijven, blijf ik doorgaan, dat is ook een motivatie.

Ze zeggen wel eens dat je sterker wordt als je kinderen heb gekregen, maar ik denk ook dat de overstap naar de Masters mij veranderd heeft, want dan kan je nieuwe doelen stellen. Daar is ook een EK of een WK waar je naar toe kan, want er zijn niet zoveel vrouwen die op onze leeftijd aan atletiek doen. Misschien zijn mijn betere resultaten ook wel een gevolg dat ik mijn lichaam wat meer gespaard heb als senior-loopster, door de bouw van ons huis en het krijgen van kinderen.

Anderzijds was ik in mijn jonge jaren ook wel een feestvierder, ik woog toen 8 kg meer dan nu, we gingen op café en sloten ook het café mee, en verder alle festivals bezoeken die je maar kan bedenken. Het zal allemaal wel meegespeeld hebben zodat de motivatie en de goede resultaten uitbleven.

Blokken DHM: En wanneer word je Master W35?

Je wordt Master op de dag dat je 35 jaar wordt, en bij mij was dat dus 7 september 2018. Zo

Hier hangt trouwens nog een verhaal aan vast: bij het EK in Malaga was ik een serieuze kandidate om hoog te eindigen, maar het reglement zegt dat je 35 jaar moet zijn op de dag dat het kampioenschap begint en dat was dus twee dagen eerder op 5 september. Ik moest pas op 10 september lopen - op die dag was ik dus wel degelijk Master. Maar het mocht dus niet want ik was geen 35 jaar op 5 september. Ik vond dat heel jammer, maar je kan daar niks aan doen.

De trainingen bestaan uit blokken van drie weken waarbij we een zware, een midden en een lichte week hebben. Ik werk met een vast weekschema: op maandag doe ik tempo’s, voor de corona deed ik op woensdag kracht maar ik mag nu tijdelijk niet naar de training komen dus dan doe ik op woensdag sprintjes, op vrijdag zijn het specifieke 400m trainingen, vaak ook verzuurtrainingen, en op zondag doe ik kracht, maar dan met eigen lichaamsgewicht. Tussendoor loop ik door Hoogstraten een minutenloopje om mijn conditie op peil te houden.

Getriggerd DHM: Trainen is niet altijd de favoriete bezigheid van sporters. Hoe zit dat voor jou?

Ik ben echt superblij met mijn huidige trainer Niels Hanegraaf, hij gaat volledig voor de sport.

Mocht ik hem gehad hebben als 15-jarige, dan

Sprintkwaliteiten DHM: Dus sprintster af, wat doet een 16jarig meisje dan?

Tijdens mijn studies ben ik gaan voetballen bij Zwarte Leeuw in Rijkevorsel. Omwille van mijn sprintkwaliteiten werd ik in de aanval opgesteld.

Mijn snelheid kon ik inderdaad goed gebruiken, maar mijn techniek was niet alles. Wel een keer de gouden schoen gewonnen. Maar lang heb ik dit dus niet gedaan.

Ik was misschien wel een halve jongen Ik was misschien wel een halve jongen, dat heb ik soms wel eens gedacht. Als je foto’s ziet van vroeger, ik had altijd kort haar.

De halve finale in het Poolse Porum kende een stevig internationaal deelnemersveld.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

7

OMSLAGVERHAAL EK Masters (Vrouwen +35 jaar = W35) indoor te lopen. Ik heb echt een traantje gelaten omdat het niet door kon gaan door de corona en ik was niet de enige. Zeker omdat ik zo mooi geplaatst stond en een mooi resultaat in het vooruitzicht had.

Een herkansing komt er in januari 2021. Maar er kan tegen dan nog veel gebeuren en er kunnen natuurlijk weer meer jongere deelnemers meedoen.

Sindsdien zijn jammer genoeg het BK alle categorieën en BK master (W35) verplaatst naar eind september, als uitstel maar geen afstel wordt. Hopelijk kunnen deze toch nog doorgaan, nu de corona cijfers weer de verkeerde kant op gaan. Als 37-jarige mag ik aan beide kampioenschappen deelnemen. Voor het BK alle categorieën moet je wel gekwalificeerd worden.

“Zelfs ons Belgische tenue moeten we zelf betalen, echt waar, alles.” weet ik niet waar ik had kunnen eindigen bij de senioren.

Door zijn trainingen werd ik getriggerd om weer mee te gaan in zijn enthousiasme. Hij zorgt voor afwisseling. Vaak zwaar, maar achteraf eens zo leuk dat we het hebben klaargespeeld. Als groep is heel fijn om elkaar te motiveren en op te peppen tijdens een training. Dat is vaak nodig als we diep moeten gaan. Maar opgeven zal ik niet doen.

In november ben ik gestart met yoga voor mijn lenigheid en flexibiliteit, maar daar ben ik sinds kort mee moeten stoppen omdat ik een ontsteking heb van een pees. Niets ergs, ik mag verder trainen, maar ik moet mijn grenzen wel bewaken.

DHM: Hoe ging dat in z’n werk tijdens de pandemie en de lockdown?

Tijdens de lockdown ben ik gewoon verder blijven trainen thuis - ‘t is te zeggen, op de piste van het Klein Seminarie. Van zodra we terug uit ons kot mochten, was dat op de piste in Wuustwezel zodat ik eigenlijk toch goed voorbereid was op het zomerseizoen. Deelnemen aan de trainingen in Zundert (Nederland) zat er niet in, dat was niet toegelaten. Net zomin als nadien toen er in de provincie strengere maatregelen kwamen.

Cheetahs DHM: Je maakt ondertussen natuurlijk progressie, wat zijn je toekomstplannen?

Momenteel train ik voor de 200m en 400m, omdat die afstanden mij beter liggen dan de 100m. Hopelijk kan ik nog een seconde of twee progressie maken op de 400m. Het is een heel speciale afstand, je moet echt durven gaan, durven verzuren. Ik weet dat ik de eerste 200m nog te veel met de rem op loop.

Op vrijdag 13 maart zou ik met mijn ouders het vliegtuig nemen naar Braga (Portugal) om het

8

Op dit Belgische Kampioenschap krijg ik hopelijk de kans te lopen in het Koning Boudewijnstadion tussen de cheetahs Camille Laus en Cynthia Bolingo. Het is afwachten tot vier dagen op voorhand, dus momenteel blijf ik gewoon lekker verder trainen.

DHM: Met de EK’s en de WK’s ziet je nog eens iets van Europa, dat is toch mooi meegenomen?

Ja, dat is wel plezant maar aan de andere kant zie je niet veel van de stad zelf. De eerste dag kom je er aan, je moet dan al gaan verkennen waar je moet gaan lopen, dan moet je drie keer lopen, en tussendoor nog wat trainingen blijven doen.

Sponsor DHM: En wie betaalt dat allemaal?

Als je een sponsor kent, laat maar komen! Dat is atletiek hé. Zelfs ons Belgische tenue moesten we zelf betalen, echt waar, alles. En ook nog het inschrijfgeld, het vliegtuigticket, mijn verblijf, alles moet ik zelf betalen. Het zit niet in mij om een sponsor te zoeken en te gaan leuren. Financieel is het dus maar mager…

PALMARES 2018 - Master W35 op 7 september - 22 september: goud op Vlaams kampioenschap 400 m (66,14 sec.)

2019 - WK masters Torun (Polen) indoor 8ste op de 400m - WK masters Torun (Polen) indoor 10de op de 200m - Belgisch kampioen masters op de 200m indoor - Belgisch kampioen masters op de 400m indoor - Belgische kampioen masters op de 400m outdoor - Vlaams kampioen masters op de 400m outdoor - Vlaams kampioen masters op de 200m outdoor Op al deze afstanden, zowel outdoor als indoor provinciaal kampioen masters Verder clubrecords bij DJA Zundert op deze afstanden en op de officieuze afstanden 150m en 300m 2020 - Belgisch en provinciaal kampioen masters op de 200m indoor - Belgisch + provinciaal kampioen masters op de 400m indoor - Bronzen medaille op de 400m indoor in de provincie Antwerpen alle categorieën - 11 januari: Belgisch record op de 4x200m estafette indoor masters W35 in 1.48.82, met Lynn De Corte, Els Soenens en Evgenia Balabkina BESTTIJDEN 200m: 27.26 - 300m: 44.18 - 400m: 61.87

er nog meer in zit, dus laat de wedstrijden maar komen.

Voeding Als je een sponsor kent, laat maar komen!

DHM: En de zenuwen?

Wonder boven wonder ben ik niet meer zo zenuwachtig als vroeger. Ik heb nu vaste rituelen, voornamelijk wat voeding en drinken betreft.

Nu merk ik zelfs, in tegenstelling tot vroeger dat ik meer een kampioenschapsloper ben geworden. Dat had ik 10 jaar geleden nooit van mezelf gedacht.

Door meer wedstrijden te lopen, wat wedstrijdritme op te bouwen, heb ik meer vertrouwen gekregen daarin. Het geeft me zelfs een boost.

Meestal loop ik een 200m en 400m op één dag, ik heb daar geen problemen mee. En ik voel dat

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

DHM: Gebruik je dan voedingssupplementen of kan je gewoon alles eten en drinken?

Mijn huidige gewicht is nu bijna 59 kg met een lengte van 169 cm. Alcohol is echt wel geminderd, ik drink bijna niks meer. Ook mijn sociale contacten zijn verminderd, doordat ik zoveel train en mijn rust en slaap hard nodig heb. Ik eet gewoon met de pot mee en voedingssupplementen gebruik ik niet.

Maar ik maak wel een weekschema en volg sinds kort ook een website voor sportvoeding.

Als je een krachttraining, een intensieve training of een rustdag hebt, dan kan je zien wat je best die dag eet, het is interessant om daarmee bezig

Ik eet gewoon met de pot mee

OMSLAGVERHAAL te zijn. Het is niet zo dat ik chips, chocolade of een koek laat, ik eet dat met mate. Ik let er wel op om gezondere vetten te eten, zoals zalm, noten en avocado.

Ik voel dat er nog meer in zit En alcohol drink ik haast niet meer, in heel mijn verlof misschien één wijntje. Dat is niet veel hé.

We hebben altijd wel gezond gegeten omdat wij dat ook belangrijk vonden. Altijd vers, volkoren pasta en brood, zodat onze kinderen veel vezels eten. Maar ik weeg mijn eten niet af en ik doe geen sportdieet, ik ben niet echt met mijn gewicht bezig. Ik zou weliswaar liever meer spieren minder vetmassa hebben. Maar echt strak voel ik mij toch niet, afvallen wil ik niet. Dus na een training zorg ik ervoor dat ik herstelvoeding inneem, voornamelijk eiwitten. Dit kan een zelfgemaakte hersteldrank zijn, skyr drank, of zo. Ik moet ervoor zorgen dat ik meer spieren heb en dat ik goed recupereer. Daar ben ik de laatste jaren wel meer mee bezig.

Erkenning DHM: Je bent in september 2018 master W35 geworden, de leeftijdscategorie van 35 tot 40 jaar, en hebt ondertussen op een paar jaar

tijd al een mooi palmares bij elkaar gelopen.

Krijg je hiervoor veel erkenning?

Voor mijn prestaties ben ik gehuldigd als sportvrouw van het jaar 2019 in Hoogstraten. Een heel mooie prijs en een mooie afsluiter op een jaar waar ik met trots op terug kan kijken.

DHM: Wat ervaar je als de hoogtepunten tot nu toe?

Ik ben aan het denken… In Polen heb ik op het WK achtste gelopen op de 400m en tiende op de 200m. Misschien zijn dat wel mijn mooiste hoogtepunten tot vandaag.

Het jammere is dat het EK in Braga in maart van dit jaar niet is doorgegaan door de corona. Ik was derde of vierde gekwalificeerd en de trainer zei dat er misschien wel meer mogelijk was.

Een balans vinden tussen werken, sport en gezin DHM: En als je kinderen sporttalent hebben, wat dan?

Ik vind het belangrijk om de talenten van mijn kinderen te erkennen en ze de kans te geven die te laten ontwikkelen. Ze moeten doen wat ze graag doen. Momenteel zorg ik ervoor dat zij

Het borstnummer van het WK een mooi souvenir hun hobby’s kunnen uitoefenen. Ik stem mijn trainingsschema op hen af. Zo train ik op woensdag één uurtje in Zundert tijdens de training van Frauke, normaal train ik dan twee uren. Het is niet makkelijk om een balans te vinden tussen werken, sport en gezin, maar momenteel hebben we die wel gevonden.

Een hele babbel, wanneer ik alles herbeluister, kom ik tot maar één conclusie: Dorien Van de Poel is niet alleen een toffe tante, maar ook bijzonder gedreven in haar werk, sport en gezin.

Een dame die weet waar ze voor gaat, het kan dan ook niet anders dat nieuwe sportieve prestaties niet kunnen uitblijven. Wij wensen haar daarbij heel veel succes! Ikzelf zal wel bij mijn trage marathons blijven… (JJ)

DE WERELD VAN

Runner’s high

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

9

VANUIT HET STADHUIS Hoe effectief is het Hoogstraats relanceplan voor horeca en ondernemers?

Oppositie buitenspel, de zwakkeren in de kou?

HOOGSTRATEN - Geen Antilliaanse Feesten, geen H.Bloedprocessie, geen Begijntjes Laat Besluit en tijdelijk ook geen andere evenementen meer in Hoogstraten. Het lijkt wel of de klok werd stilgezet. Winkeliers en horeca klagen steen en been, maar de ware gevolgen van de coronacrisis zullen wellicht pas later echt tot uiting komen. Het stadsbestuur kreeg op 22 juni groen licht voor een relanceplan en de heropstart na de crisis. Intussen kwam ons land echter in een tweede golf terecht en is het einde van de tunnel nog niet in zicht. Lokale ondernemers vrezen het ergste, maar wat met de zwakkeren in de samenleving?

Hoogstraten herstart Een mooie titel met een pak goede bedoelingen, maar de realiteit op dit ogenblik smaakt eerder bitter. Waar iedereen snakte naar een onbezorgde zomer werden de teugels terug steviger aangehaald met een avondklok, mondmaskers in de straat en het opschorten van alle evenementen in de stad. Bovendien heeft de sociale en economische impact van deze coronacrisis het achterste van haar tong nog niet laten zien en het zal afwachten zijn of de maatregelen van de stad hierin verlichting kunnen brengen.

We overlopen nog even kort de plannen zoals ze op die bewuste gemeenteraad werden voorgebracht. Het bestuur wees er wel op dat de concrete besluiten en uitvoering pas later zouden volgen. Enkel de tijdelijke afschaffing van een aantal belastingen en retributies werden goedgekeurd. De oppositiepartij CD&V had al enkele maanden voordien een voorstel ingediend om snel te kunnen ingrijpen, maar toen opteerden de meerderheidspartijen voor de oprichting van een werkgroep. Daarin kunnen geen leden van de oppositiepartijen zetelen.

Focus

sportcentrum op de Wereldakker, de bouw van jeugdlokalen op Den Dijk, de bouw van een volwaardig cultuurhuis op de locatie van zaal Pax en investeringen in kinderopvang, jeugdwerking en ouderenzorg.

Hiernaast komen de plannen voor herstel. Burgemeester Marc Van Aperen maakt zich sterk dat 80 % van de voorstellen die binnengekomen zijn, mee verwerkt zijn in het herstelplan, ook de voorstellen van de oppositie. “Wij willen Hoogstraten nog beter maken dan dat het nu al is,” zo klinkt het.

Economie en Toerisme Ann Tilburgs (Hoogstraten Leeft) geeft als voorzitter van de werkgroep Economie & Toerisme een overzicht van wat er te verwachten valt. Voor het toerisme wordt er gedacht aan extra financiële middelen en mankracht om deze sector te stimuleren, samen met een eigen website en een nieuwe infogids. Hierbij wordt gedacht aan het aantrekkelijker maken van het winkelcentrum en de verschillende dorpskernen, ondersteunen van evenementen, nieuwe toeristische arrangementen, een meerjarig marketingplan voor de

Mosten, en de mogelijkheid voor de horeca om haar terrassen uit te breiden.

Voor de lokale economie voorziet men een fiscale maatregelen met o.a vrijstelling van belastingen op terrassen en het openhouden na het sluitingsuur, hoewel dat laatste niet meer aan de orde was na bijkomende maatregelen op provinciaal niveau. Ook worden de ambulante handelaars en marktkramers vrijgesteld van een heffing op hun standplaats.

Maar de grootste aandacht gaat naar het stimuleren van de lokale handel en het promoten van lokale en duurzame producten, terwijl er gewerkt wordt aan een samenwerkingsplatform voor alle Hoogstraatse ondernemers. Hiervoor werden 60 ondernemers bevraagd waarop 48 re-

60 Hoogstraatse ondernemers werden bevraagd, 48 stuurden een reactie An Tilburgs

De focus van het herstelplan ligt vooral op drie zogenaamde werven: economie & toerisme, verenigingen, inwoners. Met de eerste twee sectoren zou men al snel aan het werk willen, voor het luik inwoners wil het stadsbestuur eerst nog een ruime bevraging doen onder de inwoners en tegen het einde van het jaar een uitgewerkt pakket aan maatregelen uitplooien.

Maar de allerbelangrijkste maatregel die het Hoogstraten er weer bovenop moet helpen was de beslissing om het meerjarenplan 2020-25 onverkort en zonder uitstel uit te voeren. Met een pakket van 50 miljoen euro aan investeringen zou Hoogstraten op termijn duurzaam worden verbeterd. Dit zou jobs en welvaart bieden voor de bevolking, van jong tot oud.

Hieronder rekent zij de aanleg van een stadsplein en ondergrondse parking in de Gravin Elisabethlaan, de bouw van een multifunctioneel zorggebouw ’t Gastenhuys, de aanleg van een

10

Voor CD&V-fractieleider Hilde Vermeiren kan het niet dat het stadsbestuur zulk belangrijk onderwerp als het herstelplan naar de gemeenteraad brengt zonder het op de agenda te plaatsen. Op die manier hadden de raadsleden vooraf geen inzage in het dossier en kon dit ook niet degelijk voorbereid worden. De oppositie voelt zich in dit dossier buitenspel gezet.

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

VANUIT HET STADHUIS acties zijn ontvangen. Opmerkelijk hierbij bleek dat 44% van hen de gratis cadeaubon voor inwoners om lokale ondernemers te ondersteunen niet relevant vond.

Verenigingen Gert Van den Bogaert (N-VA) leidde de werkgroep Verenigingen in dit relanceplan. Het stadsbestuur wil deze ondersteunen door o.a een aantal kosten op zich te nemen voor afgelaste evenementen. Subsidies zullen berekend worden op basis van de gegevens van vorig jaar en er komt een vereenvoudigd reglement voor projectsubsidies. Een tweede buurtfeest kan gesubsidieerd worden (150 euro), het vervoer naar de kampen wordt gecompenseerd.

Minderhout bleek deze bladzijde uit het blad verwijderd te zijn. Voor hen kwam er een aparte regeling.

Kostprijs Volgens burgemeester Marc Van Aperen was er einde juni reeds een bedrag uitgegeven van 105.000 euro voor de aankoop van beschermingsmateriaal, handgels, affiches en spandoeken. Voor de verenigingen was er een steunpakket van de Vlaamse overheid van 295.000 euro waarvan reeds 165.00 euro voorzien was voor de geplande maatregelen. De overige 130.000 euro zijn voorbehouden voor toekomstige maatregelen.

Extra subsidies van 150 euro voor een tweede buurtfeest

Nog 130.000 euro voor bijkomende maatregelen voor de verenigingen

Gert Van den Bogaert

Marc Van Aperen

Huurgelden, erfpachtvergoedingen en vergoedingen voor verenigingen voor het gebruik van gemeentelijke infrastructuur worden kwijtgescholden voor de periode vanaf 1 maart tot wanneer ze er terug gebruik van kunnen maken. De stad geeft uitstel van betaling voor lopende renteloze leningen en verenigingen die gebruik willen maken van de Mosten krijgen deze zomer gratis toegang.

Verder is er nog 150.000 euro voorzien om de lokale economie te ondersteunen. “Dit is slechts een voorlopig budget, maar alles staat in de steigers voor een warm relanceplan”, verduidelijkt hij. “Hoogstraten herstart met frisse veerkracht, en ik hoop dat we met zijn allen daar onze schouders kunnen onderzetten.”

In augustus zou er een bijkomende bevraging plaatsvinden om te bekijken of extra maatregelen nodig zijn. Volgens Gert Van den Bogaert werden er meer dan 300 verenigingen gecontacteerd. 72 van hen reageerden hierop, deze gegevens zouden getoetst zijn aan een klankbord met vertegenwoordigers van de sportraad, jeugdraad, culturele raad en mondiale raad alsook vertegenwoordigers van de dorpsraden.

In de vragenronde blijkt dat de oppositie heel

Bedenkingen

wat bedenkingen heeft bij deze plannen van het bestuur. Dimitri Van Pelt van de oppositiepartij Anders komt als eerste aan het woord. Hij kan er zich allerminst mee verzoenen dat de oppositie niet werd opgenomen in de verschillende werkgroepen om de crisis aan te pakken. Het bestuur had er in de gemeenteraad van 27 april inderdaad voor gekozen om enkel met mensen uit de meerderheidspartijen te werken samen met leden van de administratie.

“Blijkbaar waren wij als oppositie niet loyaal genoeg”, stelt het raadslid vast, “was er te weinig vertrouwen en zouden wij niet domeinoverschrijdend kunnen denken. Nochtans was het de CD&V die al op 14 april de kat de bel aanbond om een sociaal-economisch relanceplan voor te stellen, maar dat werd door de meerderheid weggestemd. Ook het voorstel van Anders om een werkgroep op te richten bestaande uit de verschillende fracties en eventuele socio-economische geledingen werd weggewuifd.”

Van Pelt besluit: “Voor ons voldoet dit plan niet.

De genomen maatregelen zijn vooral symbolisch en niet structureel. Voor ons is dit eerder een druppel op een hete plaat.”

Koop lokaal Zijn partijgenoot Maarten Leemans (Anders) vindt de actie om lokaal te kopen alvast een goede zaak, maar vindt het spijtig dat de cadeaubons voor de inwoners niet meer ter sprake komen. Dit zou een win-win situatie geweest zijn voor handelaars en kopers. “Heel wat zelfstandigen zitten nu op hun tandvlees. Daarom

Inwoners De werkgroep Inwoners moet nog van start gaan. Hiervoor zullen heel wat inwoners bevraagd worden. Volgens schepen Faye Van Impe, voorzitter van deze werkgroep, zal men werken met een aselecte steekproef, waardoor iedere inwoner evenveel kans heeft om bevraagd te worden. 2000 kandidaten krijgen 4 weken de tijd om te antwoorden, het bestuur hoopt op een responsgraad van 35%. Deze bevraging zou tegen het einde van het jaar moeten leiden tot een uitgewerkt pakket van concrete maatregelen.

Intussen kreeg iedere inwoner van de stad een gratis mondmasker en filter. Voor elk gezin waren er 20 vrijkaarten voor recreatiedomein De Mosten. Deze vrijkaarten werden afgedrukt in het gemeentelijk informatieblad Info’zine, bij tientallen gezinnen vooral in Hoogstraten en

Volgens de fractie Anders blijven de zwaksten in de samenleving ook bij deze maatregelen nog in de kou staan. Zij schenken daarom de helft van hun zitpenningen van de gemeenteraad en OCMW aan ’t Verzetje als steun voor Mensen in Armoede. Vlnr Maarten Leemans, Dimitri Van Pelt, Jef Roos, Fons Jacobs en de drijvende kracht achter ’t Verzetje Frederik Pollet.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

11

VANUIT HET STADHUIS had deze actie nu moeten plaatsvinden.”

Hij voegt er een fundamentele kritiek aan toe: “Er zijn enkele acties om dit seizoen toeristen naar onze gemeente te lokken, maar alle andere maatregelen zoals de cityApp, marketingplannen, influencers, herinrichten van de dorpskernen, plan voor de Mosten,… zijn acties uit het meerjarenplan die in de commissies dienen besproken te worden en niet onder het mom van relancemaatregelen worden doorgeduwd zonder de democratische geplogenheden te volgen. Het is niet de eerste keer dat ik het zeg, maar laat ons nu eindelijk en zo snel mogelijk die commissie communicatie samenstellen en bij elkaar roepen.”

Zwakkeren Ook Anders raadslid Fons Jacobs is niet mild voor het bestuur. Hij vindt deze relancemaatregelen zeker geen globaal plan. “Met al deze maatregelen blijven de zwaksten in onze maatschappij nog steeds in de kou staan”, voert hij aan. “Het economisch gedeelte richt zich naar horeca en marktkramers, ongetwijfeld een belangrijke doelgroep, die zeker zullen gebaat zijn door deze maatregelen die ook onze goedkeuring kunnen wegdragen. Maar het grootste gedeelte van onze inwoners komt hier niet ter sprake.”

De keuze moet gaan naar de zwaksten in de samenleving

Hoogstraten. We spreken hier toch ook over middelen om het armoedebeleid meer armslag te geven of om de energieproblematiek beter aan te pakken… maar dat was tot nu toe niet belangrijk genoeg om daar nu al iets mee te doen? Het is nu het moment om de meest kwetsbaren bij te staan en de drama’s die deze crisis heeft veroorzaakt aan te pakken, en niet pas binnen18 maanden.”

Hij besluit: “Dit relanceplan laat heel veel mensen in de steek. Als conclusie kunnen we stellen dat dit voor ons in ieder geval geen globaal plan is. Had elke fractie uit de gemeenteraad mee mogen denken en werken, dan had het plan er vermoedelijk heel anders uit gezien, en zouden er allicht veel meer bevolkingsgroepen ondersteund kunnen worden.”

Spijtig Fractieleider Hilde Vermeiren van CD&V sluit zich aan bij de visie van Anders. Ook zij vindt het erg spijtig dat niet alle raadsleden betrokken zijn geworden bij dit relanceplan. “Dit is voor mij een gemiste kans, zeker als 80% van de voorstellen van onze partij en die van Anders volgens de burgemeester in het herstelplan zouden zijn opgenomen.”

Ze levert stevige kritiek op de manier van werken van het college. Dit herstelplan werd immers niet als een agendapunt op de gemeenteraad gezet maar wel als toelichting vanuit het

college. “Hierdoor beschikken de raadsleden niet over inzage vooraf en kon dit dossier niet degelijk voorbereid worden. Er is wel enkele dagen vóór de gemeenteraad een toelichting gegeven aan de fractieleiders van de verschillende partijen, maar dit maakt een grondige voorbereiding in de fractie zelf nog altijd niet mogelijk.”

Voor CD&V is dit dus geen concreet dossier Hilde Vermeiren Toch is ze blij dat door het initiatief van CD&V de stad in actie geschoten is. “De hele gemeenteraad had nochtans ervaring en kennis kunnen samenbrengen om deze crisis het hoofd te bieden. Het valt nu wel te betreuren dat er na drie maanden nog geen volledig plan naar individuele burgers en kwetsbare groepen is uitgewerkt. Dezen hebben voornamelijk nu ondersteuning nodig. Zolang de kwetsbare groepen niet aan bod komen kan er van een volledig plan geen sprake zijn. Nu heeft men vooral naar het Vlaamse geld gekeken dat de gemeente werd toegestoken. Voor CD&V is dit dus geen concreet dossier. Het zou veel uitgebreider geweest zijn als CD&V de kans had gekregen om mee te werken. De crisis is evenwel nog niet voorbij.

Onze oproep om met vereende krachten aan het werk te gaan, blijft aangehouden.”

Fons Jacobs Hierbij denkt hij dan vooral aan “alle personeelsleden uit het hele zorgveld waar dit globaal plan aan voorbij gaat, evenals aan de sociaal en financieel zwakkere inwoners die moeten leven van een vervangingsinkomen, een invaliditeit, een werkloosheidsvergoeding, een leefloon, … en dat zijn er veel meer dan de horecamensen.

Ook de vele éénoudergezinnen, de deeltijds werkenden, de economisch werklozen van deze crisis, de gezinnen met kleine kinderen die maanden gedwongen werden zich binnenshuis te organiseren. Ook zij komen in dit plan niet aan bod en vinden hier weinig tot geen steun! In het hele plan staan enkel individuele financiële ondersteuningen voor ondernemers, wat genoeg of eigenlijk alles zegt over de prioriteiten van dit bij uitstek liberaal bestuur.”

“De acties en maatregelen voor de verenigingen kunnen zeker onze goedkeuring wegdragen”, vervolgt Jacobs, ”maar dat mogen we ook verwachten wanneer men van de Vlaamse Overheid ruim 295.000 euro naar eigen inzicht mag aanwenden. Hier is dus zeker nog ruimte om extra zaken mee te doen. Want er komt toch wel wat geld van de federale en Vlaamse overheid naar

12

Tijdens het Te Deum naar aanleiding van de nationale feestdag roept burgemeester Marc Van Aperen iedereen op om de verschillen opzij te schuiven. Toch werd de oppositie niet opgenomen in de werkgroepen om de coronacrisis in Hoogstraten te lijf te gaan. Het college sluit alvast de rangen, al brengen de mondmaskers zelfs in de familie Van Aperen wel wat variatie. Vlnr. Arnold Wittenberg (schepen Hoogstraten Leeft), Roger Van Aperen (schepen N-VA), Marc Van Aperen (burgemeester Hoogstraten Leeft).

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

VANUIT HET STADHUIS Weerwoord Raadslid Ann Tilburgs (Hoogstraten Leeft) heeft het moeilijk met de kritiek van raadslid Van Pelt over de cadeaubons. “Deze zijn niet echt van de baan en worden nog verder bekeken. De ondernemers krijgen nu al korting op de aanschaf van deze cadaubons voor het personeel, worden ondersteund bij de aankoop van beschermingsmateriaal, en kunnen deelnemen aan onze jobbeurzen, enz. Hiermee wordt dan ook het bewijs geleverd dat er meer dan alleen maar aan de horeca gedacht wordt.”

Schepen Faye Van Impe reageert op de opmerking dat heel wat mensen nu op hun tandvlees zitten. “Alle leeflonen, uitkeringen en steunmaatregelen voor de minder bedeelden in de maatschappij zijn blijven lopen. Wat het meerjarenplan betreft: wees blij dat we dat in ons reguliere beleid hebben ingepast. Het zou anders wree erg geweest zijn. Wij mogen onszelf een duim geven dat we proactief geweest zijn om gans de bevolking vooruit te helpen.”

Wij mogen onszelf een duim geven Faye Van Impe “En waarom hebben we geen eigen middelen gebruikt? Een goede huisvader let op zijn centen. Het zou niet verstandig zijn om nu zoveel geld uit te geven met eigen middelen. Wij willen niet inspelen op het buikgevoel van de mensen en opportunistisch zijn, maar verantwoordelijkheid nemen en op lange termijn kijken. Als we weten dat het Vlaams begrotingstekort al 6,5 miljard euro bedraagt en dat van de federale overheid al 40 tot 45 miljard terwijl we een economische krimpfase kennen van 10,6 %, dan hoef ik jullie allen, als jullie enigszins een financieel besef hebben, niet uit te leggen dat de rekening nog komt naar de lokale overheden. Dus is het nu niet het moment om zomaar lokaal geld uit te delen, zeker als je weet dat we ook nog niet alles in kaart gebracht hebben.”

Content?

Burgemeester Van Aperen rondt de discussie af en dankt de collega’s van CD&V en Anders voor hun feedback. “Ik betwijfel het ten zeerste als zouden deze maatregelen alleen maar symbolisch zijn. Het plan is zeker nog niet af. Aan de mensen in de zorg wordt zeker nog gedacht.

Maar we wachten eerst nog even af wat er federaal nog zal gebeuren. Er is keihard gewerkt maar er is niet met geld gesmeten. Dit plan zal zeker vervolgd worden.”

Raadslid Jacobs krijgt tot slot van de voorzitter het laatste woord: “Beschouwd worden als populistisch, vind ik hier wel een beetje kort door de bocht. Ik heb inderdaad wel geen concrete

cijfers maar ik kijk naar het nieuws en lees de kranten. En dan zie ik hoeveel mensen er vandaag naar de voedselbedeling komen. Ook in Hoogstraten kloppen veel mensen aan bij ’t VerZetje voor steun. Als wij als gemeentebestuur een keuze moeten maken dan moet die keuze gaan naar de zwaksten in onze samenleving. Bij ons zouden de zwaksten in de maatschappij op de eerste plaats komen !”

En om deze laatste woorden kracht bij te zetten zullen de raadsleden van Anders 10 dagen later een cheque van 1200 euro overhandigen aan ’t VerZetje. Zij staan de helft van hun zitpenningen van de voorbije maanden af als steun aan Mensen in Armoe en roepen het stadsbestuur op om structurele maatregelen te nemen voor de mensen in armoede in Hoogstraten.

Tijdens deze Coronacrisis heeft 't VerZetje overigens helemaal niet stil gezeten, integendeel zelfs. Van bij de aanvang van de crisis heeft zij 10 weken lang via de postbus gratis voedsel-en broodbonnen verdeeld onder haar groeiende doelgroep in Hoogstraten voor een totaalbedrag van zowat 17.000 euro. Dankzij de gulle steun van o.a. de Koning Boudewijnstichting, Stad Hoogstraten, CERA maar niet in het minst ook dankzij de opvallend grote solidariteit van talloze Hoogstratenaars heeft 't VerZetje deze extra-uitgave kunnen opvangen.

Drup In tegenstelling tot de hoopvolle verwachtingen geraakte ook Hoogstraten einde juli van de regen in de drup. Antwerpen werd een zwarte vlek op de coronakaart, Hoogstraten deelde in de malaise. Gouverneur Cathy Berx vaardigde strengere maatregelen uit voor de provincie en dit resulteerde in een avondklok en een mondmaskerplicht op het openbaar domein. Doordat ook Hoogstraten geconfronteerd werd met een besmetting verbood het stadsbestuur alle evenementen op haar grondgebied tot einde augustus.

Hierdoor viel ook het nieuwe initiatief Cultuurstraten in het water.

De gemeentebesturen van Hoogstraten, Rijkevorsel en Merksplas schreven een brief naar alle tuinbouwbedrijven met de dringende vraag zeer strikt de nieuwe richtlijnen na te leven. Voor seizoenarbeiders gelden strikte regels. Vanaf 1 augustus zal iedereen, die uit het buitenland terugkeert, 48 uur voor de terugkomst een formulier op het internet moeten invullen. Daarenboven zijn er nog aparte maatregelen, afhankelijk van de kleurcode die Buitenlandse Zaken geeft aan de plaats waar de seizoenarbeiders vandaan komen: Groen - geen verdere maatregelen, Oranje - coronatest afnemen en de quarantainemaatregelen toepassen, Rood - verplicht een test uitvoeren en 14 dagen in quarantaine.

Werknemers uit oranje en rode zones in het buitenland, die hier willen komen werken, moeten

zich bij aankomst op het bedrijf laten testen op corona. Dit betekent dat ze meteen contact moeten nemen met een arts om een eerste test af te spreken. Als deze werknemers zich inschrijven bij de stad als seizoenarbeider, moeten zij dus een attest kunnen voorleggen van maximum 48 uur oud waaruit blijkt dat ze COVID19-negatief getest zijn. Zolang geen attest kan worden voorgelegd, dient de werkgever in te staan voor quarantaine-voorzieningen voor deze arbeiders. De werkgevers worden gevraagd om dagelijks de temperatuur te nemen van de seizoenarbeiders, deze te registreren en bij ziektesymptomen en verhoogde temperatuur onmiddellijk een arts te raadplegen.

Hoopvol Tijdens het Te Deum naar aanleiding van de nationale feestdag van 21 juli stuurde burgemeester Marc Van Aperen een boodschap uit naar de Hoogstraatse bevolking.

“Vandaag hebben heel veel mensen ook het gevoel dat ze door onze vele regeringen niet op de juiste manier worden bestuurd. Net op het moment dat ons land een krachtig bestuur nodig heeft, slagen de politieke partijen er niet in om het belang van de bevolking eerst te plaatsen en samen afspraken te maken. Als politicus is dat voor mij niet fijn om te zeggen.

Maar we mogen ook niet blind zijn voor het ongenoegen dat daarover bij onze mensen bestaat.

Vanuit Hoogstraten hebben we weinig of geen impact op de nationale politiek, maar op ons eigen grondgebied hebben we die impact wel.

En het is onze verdomde plicht om er alles aan te doen om onze bevolking zo goed mogelijk te beschermen tegen corona en hen te helpen waar we kunnen.

Met ons stadsbestuur kunnen wij wel waar de nationale politiek niet in slaagt. Eendrachtig onze problemen aanpakken, in overleg en door samenwerking. Ik ben ervan overtuigd dat wij samen met onze inwoners, met onze verenigingen, onze bedrijven en met onze medewerkers dit virus te boven zullen komen. Door naar elkaar te luisteren, door samen aan het zelfde zeel te trekken en door elkaar te ondersteunen… Laat ons daarom onze verschillen opzij schuiven en in de eerste plaats oog hebben voor wat ons met elkaar verbindt.”

Een vrome gedachte die voor de oppositiepartijen wellicht enkele maanden te laat komt. (jh)

een abonnement tot eind 2020:

€ 7,BE34 7512 0801 1890 (met vermelding naam en adres)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

13

HOE ZOU HET ZIJN MET

Hoe zou het zijn met...

Eddy Sabbe, als een vis in vele muzikale watertjes Hoogstraten - In februari 1998 interviewde de Maand Eddy Sabbe, als één van de vele immigranten in het Hoogstraats onderwijs. En wat bleek toen, nogal wat van die onderwijsmensen hadden tijd om zich in te zetten als ‘doener’ in tal van verenigingen en instellingen. Waarom zoveel inwijkelingen onder deze vrijwilligers, vroeg de redactie zich toen af. Nogal wat aandacht ging toen ook naar het Zaïre-verleden.

Ondertussen, 22 jaar later, zijn er andere verhalen te vertellen. Over muziek en sport bijvoorbeeld…

Nog even de West-Vlaamse roots van Eddy in herinnering brengen. Geboren in 1945 in Kortrijk, als een meer dan begaafd zwemmer miste hij een internationale zwemcarrière bij gebrek aan goede trainingsomstandigheden en door een enkelbreuk, maar dat stond een opleiding als leraar lichamelijke opvoeding niet in de weg.

In 1968 huwde hij Annie Van den Brandt uit Duffel wiens vader ambtenaar was in Congo, het latere Zaïre. Broeder Joris overhaalde het pasgetrouwde koppel om als leraars te komen werken in het zuiden van Zaïre. Tegelijkertijd kon dit tellen als vervangende legerdienst voor Eddy.

Teruggekeerd in 1970 nadat de situatie aldaar onveilig was geworden, konden zij beiden in Hoogstraten starten als leraar LO, respectievelijk in het Klein Seminarie en in het Spijker, via familiecontacten in Duffel, zijnde via Frans Verwimp de superior van het Seminarie. Vier jaar later bouwden ze hun woning in de Achtelsestraat waar de drie kinderen werden grootgebracht.

In de Congo

Dixieland forever

“Daar gaan we niet meer over klappen”, zegt Eddy vastberaden, als we hem polsen naar zijn idee over wat er aan de hand is met de kritische geluiden over de Leopold II beelden en de beweging Black Lives Matter. “Maar na twee jaar wist ik wel dat er goeie en slechte mensen zijn.

Ik heb daar leren omgaan met diverse mensen, er ontstonden enkele nog steeds bestaande vriendschappen. Over die Leopold II kwestie weet ik feitelijk niks, Annie’s vader is van ’30 tot ’57 daar geweest en sprak nooit over onregelmatigheden. Wel dat alles daar door Belgen was geregeld.

Muziek was naast het zwemmen een andere hobby, al van in de humaniora. En ook gedurende die twee jaar buitenland werd er naarstig geoefend. In 1975 richtte Eddy samen met zes muzikale dorpsgenoten The Marckriver New Orleans Jazzband op die de dixiemuziek wilden doen voortleven, wat later resulteerde in de stichting van de Marck River Jazzclub, waar vooral de dames van de spelende leden de actieve organisatie van concerten en optredens voor hun rekening namen.

Eleuthère, onze boy had toen al wel heimwee naar het beheer door België, nu is alles corrupt.

Ik denk dat het daar ingebakken is dat een beetje macht leidt tot profiteren en onderdrukking. Natuurlijk is het af te keuren wat Leopold II daar heeft laten gebeuren. Kijk maar naar de geschiedenis, wat is er allemaal zelfs hier op ons grondgebied gebeurd door de eeuwen?”

Gestart in de zaal van de tuinbouwschool, gevolgd door de Gulden Coppe, en zaal Cecilia werd gedurende 35 jaar dixiegeschiedenis geschreven in Hoogstraten. Op 15 mei 2011 was er een sluitingsconcert in Le Cirq met als optredende formaties het Eddy Sabbe trio, Norbert Detaeye en de Marck River NO Jazzfriends. “De gemiddelde leeftijd van ons vast publiek was toen al 71 jaar, de interesse voor de oude dixieland was tanend, er was ook wel enige vermoeidheid in het bestuur, het einde van de club kon dus niet uitblijven.”

Cotton City Muzikaal Hoogstraten was echter te klein voor Eddy, vanaf 1982 vervoegde hij de Cotton City Jazz Band uit Dendermonde die meer ambitie betoonde dan de eigen plaatselijke groep hier.

“Met een gerenommeerde club als backup lieten die al van in ’62 zwarte muzikanten overkomen uit Amerika met wie ze telkens een plaat opnamen op Alpha Records. Met deze groep werden er tijdens vakanties op buitenlandse festivals concerten gespeeld, de dames werden steevast meegenomen op deze trips.”

De klarinet en saxofoon waren niet de enige bijdragen die Eddy leverde in de Cotton. “Sedert jaren regelde ik ook al de contracten en de samenstelling van de groep voor elk concert.

Begin dit jaar ben ik daarmee gestopt. De interesse voor de oude dixieland is weg. Van de oorspronkelijke leden van de groep zijn er nog twee in leven. En vanaf 2007 mocht deze muziek niet meer gedraaid worden op de radio, weet ik uit goede bron. Zodus kent de jeugd deze stijl niet meer.”

In 1991, bij het 15- jarige bestaan van de Marck River Jazzband werd er verzamelen geblazen met alle spelers en/of bestuursleden en partners die tot dan toe de club hadden bezield.

14

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

HOE ZOU HET ZIJN MET

Fondy Ook het overlijden in 2018 van echtgenote Annie had een impact op de inzet om anderen te kunnen laten spelen. “Ik had tijd nodig voor mezelf. Ik verzamel partituren en schrijf de liedjes uit voor de Fondy.”

Want in Klein-Willebroek staat het Veerhuis nog overeind, de thuisbasis van de Fondy Riverside Bullett Band met als groot bezieler kunstenaar Kamiel Van Breedam. “In 1981 heb ik al eens een jaar met deze groep meegespeeld, maar blijkbaar was ik niet goed genoeg als klarinettist want ik was er de 13de in rij”, zegt Eddy al lachend. “Maar ondertussen speel ik al zes jaar in deze groep, en dat lukte als de kalender van de Cotton niet voor ging, en ook omdat onze bassist mee naar Willebroek trok. Het Veerhuis zou dit jaar in juni hun 50 jaar bestaan vieren, nu opnieuw gepland op 4 oktober.”

Ook nog in 1973 werden de Seminarie Dixie Stompers uit de grond gestampt door de muzikale leraars van de school en geïnspireerd door de New Orleans Jazz. Eddy en ondergetekende herinneren zich beiden een historisch concert voor de laatstejaars in zaal ‘R’ in dat jaar. Vijfendertig jaar lang zijn ze blijven repeteren en ondertussen resulteerde dit in het vijftallige Bols-orkest (bond van de oud-leraars) van de school. “Ik schrijf de partituren uit improvisatie.

Ik vergeet dan nog te zeggen dat ik in de zeventiger jaren ook nog bij de fanfare Sint-Catharina speelde.”

Sportief Als dat zwemmen niet tot een carrière leidde, dan maar wat anders gezocht. Eerst bij de kajakclub in Kortrijk. Vader Sabbe zou de zeventienjarige Eddy de 500 frank terugbetalen die hij voor een op te kalefateren bootje betaalde indien die de restauratie tot een goed einde bracht. En Eddy leerde zeilen op de Leie, later werd dit op het Tanganikameer bij Albertville (Kalemie nu), tot op vandaag op het Grevelingenmeer in Holland.

Destijds in zijn Seminarietijd gebeurde dat al vaak op donderdagnamiddag. Die kreeg Eddy lesvrij omdat hij als leraar LO op woensdagnamiddag in de weer was met de sportpromotie. In die periode richtte hij in Turnhout nog de duikclub Amfibie mee op.

Ondertussen werd Eddy lid van de Petjes, een fietsclub die 14-daags toert. De jaarlijkse tocht naar Scherpenheuvel zat er dit keer niet in.

Vanaf 2013 verzekert hij ook het secretariaat van Neos (het vroegere CRM), en dat is “thuiswerk, want ik heb een hekel aan grote vergaderingen”.

Hoewel hij niet gespaard bleef van enige tegenslag en een aantal medische ingrepen heeft on-

Love 2 heal Paul van Huffel Helend medium Carolinestraat 11

Muziek en watersport als de rode draad door een leven… dergaan, troffen we inderdaad na 22 jaar een ‘doener’ aan, “een tevreden man”, zoals hij zelf zegt. Doe zo voort Eddy, zeggen we dan. (ep)

G IDIN ENEN E L K P d O AD T E n o v -C t e a K S 3D o m R e D W O Re n I t S O L gstra oo Te H

2322 - Minderhout Tel.: 0475 66 92 77 info@love2heal.be www.love2heal.be

Duur van de opleiding is steeds 10 weken Start basistraining SolidWorks : 21 september 2020 Deze opleiding is zowel toegankelijk voor professionelen als particulieren.

Training @ 3DCadworks.be

God gaf aan mij de legkaart van mijn leven Als stukjes speelgoed in een kinderhand.

De doos met het voorbeeld heeft hij niet gegeven.

Ik vind niet meer dan de hoekjes en de rand Daar binnen in zie ik alleen maar kleuren

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

15

16

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

CULTUUR

Virusmaatregelen hakken stevig in de Hoogstraatse cultuursector

Cultuur met de C van Corona… of de K van kater?

HOOGSTRATEN - Er kwamen steeds meer alarmsignalen uit en over de cultuur- en ontspanningssector in ons land. Zowat de helft van de betrokken verenigingen, firma’s, organisaties, gezelschappen en individuele betrokkenen zou het risico lopen om binnen het jaar de boeken te moeten sluiten. “Zien jullie het nog zitten?”, vroegen we aan een aantal Hoogstraatse spelers in deze toch wel zwaar getroffen sector. Of zullen de coronamaatregelen ook hier voor een enorme kater zorgen?

Uitgerekend in maart op ‘vrijdag de dertiende’ werd op vraag van de Veiligheidsraad de cultuursector stil gelegd en moesten horecazaken de deuren sluiten. Iedereen moest in ‘zijn kot’ blijven en het sociaal leven viel stil. Sindsdien ligt alles plat. Een trieste zaak voor het verenigingsleven, en letterlijk en figuurlijk een flinke streep door de rekening van wie rechtstreeks of onrechtstreeks werkt in of voor deze sector.

De agenda die u in ons aprilnummer kon lezen, was dan ook een maat voor niets. Alle daarin opgenomen evenementen werden door het Covid19 virus een na een afgelast. Waar iedereen aanvankelijk dacht aan een heropleving in de zomermaanden is het tegendeel waar gebleken. In juni werden de teugels gevierd, maar midden juli stak Covid-19 opnieuw de kop op met opnieuw strengere maatregelen als gevolg.

GC Hoogstraten

“Puzzelstukken verleggen” Programmeren in de onzekere tijden waarin we nu leven is lang niet evident. Geert Dehertefelt, die sinds oktober vorig jaar de programmatie van het Gemeenschapscentrum Hoogstraten verzorgt, had zich zijn entree wellicht anders voorgesteld.

“Het is puzzelen en constant bijsturen”, zegt hij.

“Eind februari, begin maart was de programmatie rond. Alles was klaar en de seizoenkrantjes waren gedrukt. Enkele dagen later brak corona uit en wisten we vlug dat een aantal voorstellingen niet konden doorgaan. We beslisten om de programmatie en uiteraard ook de ticketverkoop, die in juni zou starten, on hold te zetten.”

kon niet doorgaan. “We wilden het gerenoveerde zaaltje en de vernieuwde inkom tonen, vooral ook de toiletten die écht niet meer ‘van de tijd’ waren. Maar plannen op lange en/of korte termijn kunnen we nog altijd niet, alles hangt af van het verdere verloop van de pandemie en de maatregelen die er nog moeten genomen worden om het contact tussen mensen in te perken.”

“In de veronderstelling dat veel van het coronastof tegen de zomer zou gaan liggen, hebben we voor die periode het project ‘Cultuurstraten’ uitgewerkt. Een tiental straten schreven daarvoor in en in elk van die straten zouden een drietal optredens georganiseerd worden. Maar de tweede golf heeft ons verrast en daarop werd beslist om alles te annuleren.

Een klein lichtpuntje toch: “We zijn wel blij met het heropstartprogramma van het stadsbestuur en met versoepeling van de richtlijnen rond de jaarlijkse infrastructuursubsidie voor culturele zalen. Maar we kijken vooral uit naar het einde van deze crisis zodat we onze belangrijke investering in de renovatie eindelijk kunnen laten renderen.”

In overleg met de betrokken schepen is dan beslist om een verkort maar intens seizoen te programmeren, dat start in januari 2021. We willen vermijden dat we eind dit jaar opnieuw in de problemen komen. Als programmator kan je de artiesten niet in de steek laten, maar moet je ook de veiligheid van de bezoeker kunnen garanderen. In die zin willen we alles op alles zetten en dit najaar de Rabboenizaal coronaproof maken.

Aanpassingen in en aan de zaal en ticketverkoop in bubbels. We zetten alles op alles om begin 2021 effectief en veilig te starten.”

Davidsfonds Hoogstraten

VZW Cecilia

“De renovatie eindelijk laten renderen” Voor VZW Cecilia, die het zaaltje in de Gelmelstraat beheert en renoveert, was het uitbreken van het coronavirus een tegenslag van jewelste.

“Een groot gedeelte van de inkomsten, die gebruikt worden voor de kosten en de renovatie van ons zaaltje in de Gelmelstraat, bestaat uit de verhuur ervan,” zegt Jan Michielsen, “en die vielen volledig weg. Geen nieuwe boekingen, steeds meer annulaties al naargelang de maatregelen verlengd werden. En ook nu hebben we nog geen zicht op de terugkeer van een normale werking.”

Geert Dehertefelt stelt het programma van GC Hoogstraten samen.

Ook de feestelijke heropening, nadat het zaaltje in januari en februari gesloten was voor werken,

“De toegangsprijs gaat niet omhoog” Anne Mie Van Mol klinkt vastberaden. “Tot hiertoe heeft de coronacrisis nog geen grote financiële gevolgen gehad voor Davidsfonds Hoogstraten. Dank zij de eigen lidmaatschapsformule moeten we bijvoorbeeld geen lidgelden terugbetalen. De nog geplande lezingen konden we gelukkig kosteloos annuleren. De nationale afdeling zag al wel 500 000 euro aan inkomsten in rook opgaan.

Wat de toekomst brengt? Het is een noodzaak om de zwaar getroffen cultuursector te ondersteunen, met een grote dosis positivisme werkten we voor 2020-2021 een mooi programma uit met activiteiten die bij code geel en oranje zeker voldoen aan alle coronamaatregelen. Dit vraagt een extra inspanning en extra kosten om het veiligheidsplan bij elke activiteit toe te passen. Zo moet elke locatie beantwoorden aan de veiligheidsvereisten. Maar we zullen dit niet in rekening brengen van de deelnemers, de toegangsprijs gaat niet omhoog.”

En de toekomst? “Belangrijk voor onze ledenwerving is Vers Geperst in september, dan kan je kennis maken met het nieuwe cd-en boekenaanbod. Het is moeilijk om te voorspellen in welke omstandigheden dit zal plaatsvinden. We

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

17

CULTUUR reserveerden hiervoor de Begijnhofkerk. We hopen dat onze leden hun lidmaatschap hernieuwen en we nieuwe leden kunnen werven. In coronatijd zijn we in ieder geval meer gaan lezen, daar willen we zeker op inspelen.

Pas na het werkjaar 2020-2021 zullen we de echte impact van de coronacrisis voor Davidsfonds Hoogstraten voelen. Al weten we dat het uitgerekend met een slogan “Cultuur beleef je samen” moeilijk wordt… Maar het bestuur zal er alles aan doen!”

Verenigingen

“Dat was het dan…”

De relatief kleine socio-culturele verenigingen werken hun jaarprogramma af voor zover dit mogelijk is. “Op 17 februari organiseerde Markant nog een optreden van Rik Mercelis in Le Cirq”, zegt Danielle De Wilde. “Dat was het dan. Zoals elk jaar hebben we ook nu al een jaarprogramma samengesteld. Onze eerste activiteit, een boswandeling is gepland op donderdag 10 september. Het is afwachten of dat kan. Het is plannen onder voorbehoud.”

Els Dereymaeker van Neos bevestigt deze houding. “We moeten veel van onze activiteiten annuleren. Wandelen in kleine groep kon nog net.

Omdat onze leden iets ouder zijn, moeten we extra voorzichtig zijn.”

Verenigingen die grotere activiteiten organiseren, nemen vaak nog drastischere beslissingen.

Ferm Hoogstraten bijvoorbeeld stelde de opening van hun wekelijkse boerenmarkt in lokalen van VITO uit van 20 maart 2020 naar volgend jaar.

Piuskoor

“Zingen met een mondmasker” Nagenietend van een succesvol 2019 organiseerde het Piuskoor eind februari haar jaarlijks teerfeest. Achteraf bekeken was dit wellicht het hoogtepunt van 2020. “Want een week na het teerfeest was de lockdown een feit en werden alle repetities voor onbepaalde tijd geannuleerd”, zegt Katelijne Van Delm van het Piuskoor. “Het bestuur vergaderde voor het eerst online en in plaats van organiseren, moesten we nu actie ondernemen om reeds toegezegde engagementen te annuleren.”

“In de pers verscheen een artikel over buitenlandse koren die na een concert in maart te kampen kregen met enorm veel zieke koorleden en zelfs erger. Het werd duidelijk dat (koor)zang een risico-activiteit is en dat samen zingen niet meer aan de orde was”, gaat Katelijne verder, “de beslissing om ons Midzomerconcert van 21 juni te annuleren, was dan ook vlug genomen.”

Op 1 juli kwam er eindelijk een versoepeling voor de koren. Vanaf die dag was het toegelaten om onder strikte voorwaarden kooractiviteiten

18

Op 7 februari 2020 namen Frieda Martens en Kris Van Loon van het Piuskoor de Cultuurprijs in ontvangst. Niets deed vermoeden dat een virus enkele weken later het zingen in koor onmogelijk zou maken. te hervatten. Naast de algemeen geldende richtlijnen omtrent hygiëne en social distancing, moeten de zangers op 2 meter van elkaar staan en moet men tijdens het zingen een mondmasker dragen.

“We gingen op zoek naar repetitieruimtes en alles werd in gereedheid gebracht om eind augustus een veilige nieuwe start te nemen,” zegt Katelijne. “Helaas heeft de opflakkering van het virus er in juli anders over beslist en moeten we onze plannen opnieuw opbergen. De beslissing om het Kerstconcert van 18 en 19 december 2020 te annuleren viel wel erg zwaar. Maar iedereen hunkert naar het plezier van samen zingen en samenkomen. We hebben vertrouwen in de medische wereld en zijn ervan overtuigd dat de tijd terugkomt dat samen zingen weer kan en mag. Het zal dan dubbel genieten zijn wanneer het koor weer alle registers opentrekt!”

Tinello

“Dat is of dit was ons plan…”

Door de toename van besmettingen ziet Theatergroep Tinello de ‘gewone’ voorstellingen in een zaal, gepland voor dit najaar niet zitten.

“We werken aan een wandeling, waar mensen op verschillende locaties hints krijgen, al dan niet in gespeelde scènes”, zegt Mieke Vervloet van Tinello, “die tips moeten hen naar de oplossing van een moordzaak leiden…”

“Dat is of dit was ons plan voor november. Ik gebruik bewust de twee tijden - is en was - want niemand weet hoe alles gaat evolueren, gaat ze verder. “We hopen dat het mogelijk is en willen dan graag de wandeling afsluiten in zaal Cecilia, uiteraard in toegelaten bubbels, op veilige afstand van elkaar. Voorlopig weten we nog niet

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

hoe groot die bubbels mogen zijn en of de mensen wel zullen durven komen.”

Tinello organiseerde zelfs een bevraging bij hun publiek. Daarin kwam vooral naar voor dat de mensen pas terug naar theater willen komen als de overheid hiervoor het licht op groen zet en als de veiligheid volkomen gegarandeerd kan worden.

Plan B

“De kat uit de boom” Een theatergroep die alvast in coronatijden zijn naam niet gestolen heeft. Jan Dufraing licht de plannen van Plan B toe. “De theatergroep wil “Het Plan van Stan” opnieuw opvoeren op 14, 15, 16, 21, 22 en 23 januari 2021 in zaal Cecilia.

Maar het is momenteel onduidelijk of deze planning kan doorgaan door de coronamaatregelen.”

Er zit dus weinig anders op dan: “Voorlopig kijken we de kat uit de boom en wachten we af hoe de toestand evolueert.” Jan belooft dat men in het najaar tijdig zal communiceren over het al of niet doorgaan van die voorstellingen. Hou dus de Hoogstraatse Maand maar in de gaten.

Sint-Rosalia Meer en Brassband Wortel

“Niet toeten noch blazen” “De recente beslissingen hebben wel degelijk invloed op onze werking”, zegt Jacques Verboven. “ Brassband Sint-Rosalia van Meer en de Brassband van Wortel hebben bij het begin van dit jaar afspraken gemaakt voor een verregaande samenwerking. Dat zou dit jaar al geresulteerd hebben in een tweetal gezamenlijke of dubbelconcerten, één in maart en een kerstconcert.

Door de eerste reeks van beperkingen moesten

CULTUUR wij onze gezamenlijke repetities evenwel stopzetten.”

“Ondertussen waren wij helemaal klaar voor het heropstarten van de gezamenlijke repetities. Er was daarvoor een protocol uitgeschreven, conform de instructies van onze grote hoeveelheid overheden. Wij zouden op 30 juli alles klaargezet hebben voor een nieuwe start op vrijdag 31 juli.”

“Maar ook dat gaat dus niet door,” gaat Jacques verder. “We weten echt niet goed wat het gevolg van dit nieuwe uitstel voor de werking van onze verenigingen zal zijn. We willen begin september opnieuw starten, maar dat is dan al na bijna een half jaar. We informeren onze leden-muzikanten en proberen de ‘lendenen omgord en de kaarsen brandende’ te houden, maar hebben toch heel wat vragen bij het onoverzichtelijke kluwen van afspraken en reglementeringen.”

Fanfare Sint-Catharina

“Haast niet haalbaar” “Op 12 maart hebben wij voor het laatst gerepeteerd”, laat Luc Rombouts van fanfare SintCatharina Hoogstraten weten. “Het concert in het GC, gepland op 18 april, hebben we meteen verplaatst naar 12 september in de hoop dat we in juni terug konden repeteren. Maar toen het zover was, bleek dat nog niet te kunnen. Op zoek naar een nieuwe datum werd 12 september 2020 nu 24 april 2021. En al is juli onze jaarlijkse vakantiestop, toch vielen er verschillende zomerse activiteiten weg zoals de samenwerking met het Folklorefestival en ons jaarlijks wandelconcert.

Ook het optreden tijdens Begijntjes Laat Besluit ging niet door.”

“Toen bleek dat de maatregelen opnieuw verstrengd werden, beslisten we noodgedwongen om ook in augustus niet te repeteren. De waslijst maatregelen die we moesten nemen, was te groot. Haast niet haalbaar en zeer onaangenaam,” zegt Luc daarover. “Maar als de maatregelen niet veranderen, moeten we gaan denken aan partieel repeteren, dus met bepaalde instrumentengroepen apart.”

“Op 20 december staat normaal gezien ons Winterconcert, een samenwerking met de dansgroep van ’t Spagaatje, op de agenda. We moeten er van uitgaan dat dit optreden wel degelijk kan doorgaan, anders zakt de motivatie en de moed in je schoenen.”

Daar blijft het niet bij: “En dan zijn er nog de financiële gevolgen. De sponsoring is weggevallen. Je kan nu niet bij de middenstanders aankloppen, die hebben het zelf al moeilijk. We missen ook de inkomsten van onze jaarlijkse appelverkoop. Gelukkig komt het stadsbestuur tussen in kosten gemaakt voor het geannuleerde concert en was het paxcomité mild wat de huur van de zaal betreft.”

Fanfare ‘Voor Eer en deugd’

“Uw instrument staat vast te roesten” Het knaagt bij Toon Verleye, zoveel is wel duidelijk. “Toen begin maart de berichten over Corona vanuit Italië overwaaiden, was er enige onrust, vooral de wat oudere leden besloten om niet meer naar de repetitie te komen. Toen het virus ook ons land bereikte, werden de repetities enkele weken on hold gezet. Maar na de eerste sterfgevallen en de lockdown wisten we dat het geen gewoon fanfarejaar zou worden. Tot de vakantie werd alles geannuleerd. Het nieuws en snel veranderende richtlijnen in de sector werden dagelijks gevolgd.

geen probleem zijn om de draad terug op te nemen. Voor leerling muzikanten zal het moeilijker zijn.

Om terug tot een normale werking te komen, zal men de coronabeperkingen moeten opheffen. Of moet er eerst een vaccin zijn?”, vraagt Luc zich af.

Florejan Verschueren

“De ravage wordt steeds duidelijker”

Donderdagavond is al jaren fanfareavond. Een rush om er op tijd te zijn en dan zalig tot rust komen als de muziek begint. Tijdens de pauze bijpraten en de dorpsnieuwsjes bespreken bij een pintje of iets fris. Het is raar om nu gewoon thuis te zitten, rustig maar verstoken van sociale contacten. Uw instrument staat vast te roesten wegens geen doel.

Men nam initiatieven om in gang te blijven: online repeteren, samen een muziekstuk blazen ieder van thuis uit en het daarna met de computer samenvoegen tot één muziekwerk enz. Allemaal leuk, maar lang niet zoals samen repeteren en optreden. Dat het virus voor de grote vakantie wel weg zou zijn, bleek ijdele hoop…

Ook onze wekelijkse rommelmarkt, die in principe mocht doorgaan bleek met de veiligheidsvoorwaarden praktisch niet haalbaar. Zo verdween ook onze belangrijkste bron van inkomsten, terwijl de uitgaven gewoon verder lopen. Het bestuur vergadert per mail en uitzonderlijk in de zaal met 1,5m afstand.

Raar dat je in je agenda staat dat het vandaag concert van de fanfare is, of dauwtrappen, kaarskensprocessie, serenade, enz… terwijl je gewoon thuis in je zetel zit. En wat ook knaagt, hoe lang gaat dit nog duren?”

Fanfare De Eendracht Meer

“Wachten op een vaccin?”

“De pandemie heeft een grote invloed op het verenigingsleven, ook op de werking van onze fanfare”, zegt Luc Van Bladel van De Eendracht. “Alle jaarlijkse evenementen die we zelf organiseeren vielen in het water: de muziekavond in maart, de antiek- en vlooienmarkt in april en de muziekfeesten in september. De voorbereidingen voor nagenoeg het hele programma waren klaar voor corona toesloeg, maar helaas…”

Daar bleef het niet bij. “Ook uitstappen naar andere muziekverenigingen zijn er deze lente, zomer en herfst niet bij, net zoals de wekelijkse repetities die sinds 13 maart wegvielen. Die zouden we vlug mogelijk opnieuw willen opstarten.

Voor de geoefende muzikanten zal het wellicht

Na zijn succesvolle cd ‘Piano, piano’ had Florejan Verschueren tijd voor het schrijven van nieuwe composities. Een mini-album met nummers werd de muzikale neerslag van de lockdown.

“Het regent deze zomer annulaties, verplaatsingen van data, opnieuw verschuiven naar een nog latere data,…”, ervaart pianist Florejan Verschueren. “Als ik alles optel, heb ik zo'n 80 concerten niet kunnen spelen wegens de coronamaatregelen. En zelfs de projecten van het najaar staan nu al op de helling. Ik verwacht niet dat in september alles mag en dat er nog lang beperkingen zullen blijven. Er zullen volgens mij nog vele concerten nog maar eens verplaatst worden.”

“Gelukkig”, gaat hij verder, “ heb ik net een schooljaar halftijds in het onderwijs gestaan, dus financieel ben ik iets minder kwetsbaar dan vele van mijn collega's. Maar laat het duidelijk zijn: het afgelopen halfjaar was dramatisch, met zo goed als nul inkomen uit mijn activiteiten als zelfstandige.”

Ondanks alles wil Florejan optimist blijven.

“Ook een minder mooie medaille heeft een keerzijde: na vele zomers dat we door het ganse land en daarbuiten toerden, heb ik nu meer tijd om te werken aan mijn eigen muziek. Dus ik maak van deze maanden gebruik om nieuw pianowerk te schrijven, op te nemen en uit te brengen.”

Zijn debuutalbum “Piano Piano” van vorig jaar was wereldwijd goed voor een half miljoen streams. “Dat is enorm veel”, weet Florejan, “al moet je dat succes wel relativeren. Pianomuziek is bij streamingdiensten erg in. Het wordt vaak gebruikt als achtergrondmuziek. Die playlists heten dan 'calm and ¬focused' of 'study'. Maar

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

19

CULTUUR ik ontvang wel toffe berichten van over heel de wereld.”

Het mini-album, dat Florejan nu maakt is de neerslag van de lockdown. “Als muzikant keer je dan naar je binnenste. Je zit alleen in je kamer met jouw instrument. Een publiek bereiken kon niet, er wás geen publiek. En omdat ik de dialoog met het publiek echt nodig heb, ben ik nummers gaan maken over hoe ik me voelde, over wat er aan het gebeuren was. Ik probeer het jachtige leven dat we leiden te vertragen. Met zo weinig mogelijk noten zo veel mogelijk willen zeggen.”

Emelien Raats

“We komen terug, en hoe!”

“De eerste golf was pittig. Evenementen en optredens op grote podia en festivals vielen weg, gesprekken voor nieuwe projecten werden gecanceld”, zegt actrice Emelien Raats. “Maar gelukkig was het mooi weer, kreeg ik lege blokken in mijn agenda die ik kon invullen met zaken die al zo lang moesten gebeuren: zoomcontacten met vrienden en familie, de puzzel van 2000 stukjes eindelijk afmaken én ik investeerde in een eigen mini studio.

“En dan wordt alles weer rustig opgestart, yes!

Je kan eindelijk nog eens iets gaan drinken of eten. Je was de zoomsessies toch beu en je kan iedereen weer in het echt zien, ook al is het op afstand. Tijdens de lockdown werden nieuwe (theater)plannen gemaakt en ze worden nu uitgewerkt. We zijn weer vertrokken, dachten we.

De eerste lezing, de repetities, collega’s terug zien. Er is gelukkig weer perspectief op de toekomst.”

Maar het geluk was geen lang leven beschoren.

“Jammer, helaas,... het heeft inderdaad maar en-

Equal Idiots stelde in februari hun nieuwe plaat voor. Een kans om met deze nummers festivals te doen, kwam er niet. kele weken geduurd. Ook deze plannen werden gecanceld. Uit bekommernis voor de veiligheid voor het publiek en onszelf. Maar ook voor de producent - want wie gaat er op dit moment kaartjes kopen? Ik begrijp de onrust wel. Zowel van de producent, het publiek als onszelf, met weinig tot geen vooruitzichten.”

“Maar he! We geven niet op! Ik weet zeker dat er wordt gebroed op mooie initiatieven en ideeën. En ook al is het waarschijnlijk niet meer voor 2020, iets creëren, maken en uitvoeren blijft de kracht van ons als kunstenaar. Dat geraken we niet kwijt, zelfs al duurt het nu allemaal misschien wat langer. Wij smachten naar publiek. En ik denk dat het publiek ook smacht naar ons. Wacht maar, we komen terug! En hoe!”

Equal Idiots

“Met Kempense nuchterheid lukt het nog” “Sommigen zouden het tragisch noemen”, antwoordt Thibault Christiaensen van Equal Idiots op onze vraag hoe het met Equal Idiots gaat. “In februari hebben we onze tweede plaat uitgebracht, waaraan we toch een dik jaar gewerkt hebben. We hebben de plaat, waarop ook een nummer met kinderkoor Jubilate staat, nog net kunnen voorstellen tijdens een groot optreden in AB en toen kwam corona piepen en werden alle verdere optredens afgelast.

We hebben nu zowat het gevoel dat we die plaat ‘voor niks’ uitgebracht hebben. Veel tijd, veel energie, veel geld voor een plaat waarmee je twee jaar wil toeren- corona kwam in dit opzicht voor ons dus op het meest ongelukkige moment.

Al bij al zijn er toch een 15 tot 20 festivals aan ons voorbijgegaan en al vlug hebben we geen boekingen meer aangenomen, omdat we voelden dat het niks ging worden. We plannen geen grote optredens meer tot maart 2021. Hopelijk kan het dan weer wel!”

Niet dat de groep al die tijd helemaal niks meer deed? “Als alternatief en om iets te doen te hebben, gaven we enkele concertjes vanuit een living, die dan gestreamd werden. We traden ook op tijdens de Werchter zomerbar. Maar als rockband optreden in zo’n omstandigheden, dat is het niet echt. We zijn nogal hard, hebben decibels en een enthousiast publiek nodig. Ik denk dat we pas in maart volgend jaar serieus uit ons kot zullen kunnen komen.

Recent geannuleerd: Emelien Raats en Wim Danckaert in “Speed The Plow” van David Mamet van productiehuis Memoire Perdue.

20

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Gelukkig hebben wij, onder het goedkeurend oog van onze ouders, eerst onze studies afgemaakt. En in onze Kempense nuchterheid heb-

CULTUUR ben zowel Peter Bruurs als ik beslist om toch een job te zoeken en niet alles op die muziek te zetten. Pieter werkt als interieurvormgever en ik heb werk als TV-redacteur en doe nog wat op Studio Brussel. We zijn alle twee zelfstandige, het lukt nog wel.”

Gevi Events

“Geen jasje voor mama” “Het begon met Grenspop, een festival met o.a.

Bart Peeters, De Kreuners en Golden Earring dat gepland stond op 31 mei van dit jaar”, zo kijkt Gert Snoeys van Gevi Events terug op een verloren jaar. “De voorverkoop liep tot 10 maart met 2.000 tickets zeer goed. Maar vanaf de eerste Covid-19 berichten viel de verkoop stil. Uiteindelijk hebben we zoals alle festivals het event moeten uitstellen naar 23 mei 2021.”

“Als alternatief hadden we een event gepland op 29 en 30 augustus van dit jaar. Aangezien concerten voor 200 personen wel zouden mogen, boekten we Mama’s Jasje voor een optreden in de Sint-Katharinakerk. De 200 kaarten waren op één week tijd uitverkocht, vandaar een tweede optreden voor 200 personen in de late namiddag.

Tot de Veiligheidsraad besloot om indoor events te beperken tot 100 personen, waardoor we ook die optredens moeten uitstellen.”

Het vervolg oogt al even onzeker. “Omdat er in Hoogstraten geen evenementen mogen doorgaan hebben we ook het op 30 augustus geplande ‘Dinner in the Sky’ moeten annuleren. Het was de bedoeling om met telkens 22 personen op een hoogte van 50 meter te dineren. Niet dus.

Momenteel hebben we Dana Winner vastliggen voor een kerstconcert op maandag 21 december in de Raboenizaal. Vorig jaar was zij ook al te gast in een uitverkochte kerk voor 600 personen.

Of dit kan doorgaan, is nog af te wachten. Het is voor heel de eventsector een fiasco, ik vrees dat er nog tal van faillissementen zullen volgen.

Zelfs enkele grote spelers hebben de boeken al neergelegd”, besluit Gert.

Maarten Leemans

“Maar zes dagen gewerkt” “Ik was bij het begin van de crisis niet aan het werk door een revalidatie na een rugoperatie”, zegt Maarten Leemans, die geluidopnames verzorgt bij filmproducties en televisie. “Toen ik terug aan de slag kon, was er in de sector haast geen werk meer. Veel producties zijn niet van start gegaan, hebben een hele tijd stilgelegen of werden uitgesteld. Voor de producties die wel doorgaan is dat in een heel nieuw kader: zo min mogelijk mensen en een hele resem voorzorgsmaatregelen.

Een filmset ziet er nu totaal anders uit. Er is een sectorspecifieke gids met maatregelen opgesteld: een mondmasker is verplicht, ieder brengt zijn eigen koffietas mee en alles moet ontsmet

De vrachtwagens van Martens Evenementen staan al een half jaar stil bij het magazijn. worden. Samen lunchen is er niet meer bij en op tafel komen enkel voorverpakte maaltijden of is er een buffet. Daarnaast zijn er nog specifieke richtlijnen vanuit de beroepsgroep van klankmannen. Acteurs brengen in de mate van het mogelijke zelf hun zender en zendermicrofoons aan, het dragen van handschoenen is verplicht en het gebruik van faceshields wordt aangeraden bij nauw contact met acteurs.

Je moet met heel veel rekening houden terwijl er gewoon ook heel weinig producties doorgaan.

Een aantal collega's hebben de handdoek al in de ring gegooid omdat de toekomst zo onzeker is. Zelf heb ik amper een zestal dagen gewerkt het laatste half jaar. Ik had gehoopt om er vanaf september terug in te vliegen, maar ik vrees dat dat utopisch is.”

Martens Evenementen

“Plots geen inkomen meer” Martens Evenementen is in 2005 gestart met een verhuurservice die zich vooral richt op verenigingen met jaarlijks terug kerende evenementen en op de privémarkt voor tuin-, communie-, grote huwelijksfeesten enz.

“Elke winter starten we met een quasi lege agenda die in het voorjaar goed gevuld wordt”, zegt Nick Martens. “Voor 2020 stond onze agenda in de winter al wél goed vol, het zou dus een heel druk jaar worden. De eerste maanden van het jaar mochten we al heel wat mooie projecten uitvoeren.”

“En toen kwam corona en in het weekend van 14 maart mocht er al geen enkel feest meer doorgaan. Alle leveringen voor dat weekend hebben we op vrijdag de 13de terug gehaald.

Aanvankelijk hoopten we nog dat alles vlug “business as usual” zou worden. Maar helaas, de maatregelen werden telkens verstrengd en verlengd, waardoor wij nu al 5 maanden niet meer mogen of kunnen werken.”

De gevolgen zijn niet min. “We hebben geprobeerd in te spelen op de crisis door onder andere tenten aan te bieden aan ziekenhuizen of spoelbakken aan scholen. Maar op die acties kwam

quasi geen respons. Onze agenda voor dit jaar is nu helemaal leeg en er komen bijna geen nieuwe aanvragen binnen voor dit of voor volgend jaar.

Iedereen is enorm bang. Niemand durft iets te plannen.

Plots geen inkomen meer hebben én een onzekere toekomst tegemoet moeten zien. Maar weinig mensen beseffen hoe zwaar deze crisis er bij ons in hakt. Gelukkig hebben we altijd met Kempense nuchterheid ondernomen en geen al te zotte dingen gedaan wat investeringen en dergelijke betreft. Hopelijk kunnen we in 2021 de draad terug oppakken, al is er zelfs daarvoor geen enkele garantie.”

Vandersmissen Feestservice

“Je zaak in leven houden” “Sinds 13 maart is onze zaak gesloten, zegt Liesbeth Vandersmissen van Hof ter Smissen en Vandersmissen Feestservice. “Een andere mogelijkheid was er niet en dat is vooral intriest voor een 20-tal mensen die vast bij ons werken.

Zij staan nu in het statuut van tijdelijke werkloosheid en willen maar wat graag werken. We hebben nadat corona toesloeg nog één feestje voor een 40-tal personen aangenomen, maar dan hebben we ingezien dat sluiten de enige optie was.”

Mark, Hilde, Tinne en Liesbeth hebben nog wel tien dagen de catering voor de crew en artists van Werchter zomerbars gedaan. Dat deed men op de eerste plaats omwille van het partnership met de organisatoren.

Liesbeth vraagt zich luidop af wanneer men deftig opnieuw zal kunnen opstarten. “Alles werd geannuleerd en ook boekingen voor begin 2021 blijven uit. Aan een trouwfeest bijvoorbeeld, hangt een serieus prijskaartje. Dan moet het ook goed zijn en moet men voluit kunnen gaan.

Feesten gaat niet samen met restricties en beperkingen, zo eenvoudig is het. Voor er een vaccin is, zie ik +65ers nog niet met een gerust gemoed weer naar een feest komen. Nu komt het er dus op aan om je zaak in leven te houden, hopen dat er vlug een vaccin is. Deze periode doorkomen is de boodschap…” (fh)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

21

STRAAT IN DE MAAND

Borselhoeve in Minderhout

BORSELHOEVE

Een rustige straat met een bewogen verleden

MINDERHOUT - Een straat met de naam van een hoeve, dat komt wel meer voor. Meestal betekent het dat er op die plaats een hoeve staat of stond met die naam. Dat is in het geval van de Borselhoeve niet helemaal waar. Er bestond ooit wel een hoeve met die naam, maar die stond niet op die plaats. De bewoners maken er zich niet druk over, voor hen telt vooral de woonkwaliteit.

Verkaveld In de laatste jaren voor de fusies van gemeenten (1976), toen Minderhout nog een zelfstandige gemeente was, waren er tussen de Desmedtstraat en de Minderhoutsestraat hoofdzakelijk open wei- en akkerlanden. Er stonden in die hoek nog twee kleinere boerderijen. Eén ervan staat er nog, de hoeve van de gebroeders Stoffels. De andere, de hoeve van Fons Laurijssen Fok Lauwe - werd afgebroken in 1975, toen met de bouw van de woonwijk werd gestart.

Met de komst van de gewestplannen (half jaren ’70 van vorige eeuw) werden in en om de dorpen heel wat landbouwgronden omgevormd naar woongebied. Zo ook de gronden tussen de Desmedtstraat en de Minderhoutsestraat. Er kwamen sociale woningen (Torenakker en St-Clemensstraat) en bouwpercelen voor vrijstaande woningen.

Ook voor het gebied voorbij de Hemelstraat werd een verkavelingsplan opgesteld en een bouwproject in de steigers gezet door Alprom, een vennootschap waar ook gemeentesecretaris Stan Verlinden bij betrokken was.

werd door de sociale woningbouwmaatschappij overgenomen, de resterende percelen in de Borselhoeve werden op de private markt verkocht, ook de grond die bestemd was voor een speelpleintje.

De Borselhoeve kreeg zijn naam van een hoeve van de familie Servaes, die ca. 500 meter verder op Meerseweg stond, nog voorbij de kruising van de baan naar Meerle. De kinderen Servaes werd in de volksmond ‘die van de beusloef’ genoemd. De hoeve werd in 1960 afgebroken.

In de soep De realisatie van de plannen draaide echter volledig in de soep. Toen een groot deel van de woningen al tot dakhoogte waren opgetrokken en bij de aannemer ook al het raamwerk klaar stond, werden de werken stilgelegd.

Naar verluidt wegens problemen met de bouwvergunningen. Het duurde jaren voor de werken konden hervat worden, waardoor de projectontwikkelaar in financiële problemen geraakte. De woningen konden zo immers niet verkocht worden en dus moest ook aannemer Horsten op zijn centen wachten. Het zou eindigen in een juridisch kluwen, dat nooit geheel ontward werd.

Einde jaren ’70 werden de woningen verder afgewerkt en begin jaren ’80 kwamen de eerste bewoners. Het nog geplande deel van de verkaveling werd niet toen meer uitgevoerd. Het deel van de Pastoor Van Dijckstraat

22

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

De originele Borselhoeve op de Meerseweg, afgebroken in 1960 (Uit De Noordhoek van Marcel Leunen)

STRAAT IN DE MAAND

De bewoners Rita Vermeiren en Herman Van Eyck

“We zijn wat rustiger geworden met de jaren…”

Rik heeft inderdaad niet veel nodig om te praten, hij is heel lang postbode geweest en dat nog in de tijd dat er met de mensen gepraat kon worden.

Hij kocht half de jaren ‘80 twee bouwpercelen in de Borselhoeve. “Ik werkte toen nog in de bouw en ben meteen begonnen aan een garage.

Daar zijn we toe vrij snel in getrokken. Dat zag je veel in de streek hier. Je stak er een huishuur mee in je zak en zat altijd meteen aan je bouw als je thuis was. Ik heb dan vrij snel mijn huis gebouwd. Ik was de eerste hier in dit stuk, aan de overkant stond nog niets, we konden nog ver kijken. Op het perceel naast mijn huis was mijn moestuin. We hadden hier alles wat we nodig hadden.”

Als we, gewapend met fototoestel en dictafoon de Borselhoeve inslaan, komen we meteen twee bewoners tegen. Ze hebben boodschappen gedaan en een wandelingetje met de hond gemaakt. Rita Vermeiren woont al sedert 1989 in de straat. “Ik was nog niet getrouwd toen ik één van de vrijliggende percelen kon kopen. Ook mijn broer heeft een stuk gekocht en woont sedertdien dus naast ons. In 1989 hebben we er een huis gebouwd en einde van dat jaar zijn we er in getrokken. Sindsdien wonen we hier, en graag ook.”

Het waarom laat niet lang op zich wachten. “Het is een heel rustige straat met veel goede geburen. Het hangt hier allemaal goed aaneen. Toen we nog jonger waren, trokken we allen samen naar de kermis en naar de volksspelen, waar we een team vormden. Vroeger hadden we ook een buurtfeest, maar dat is met het ouder worden vanzelf uitgedoofd. Niet dat we ruzie hebben hé, maar we zijn allemaal wat rustiger geworden met de jaren. De meeste inwoners van toen wonen er nog.

De kinderen hebben hier altijd graag gewoond, er waren toen veel kinderen van dezelfde leeftijd en dat liep bij mekaar in den hof. Maar de meeste kinderen zijn nu de deur uit. Het is hier prettig wonen, met de naaste geburen doen we nog elk jaar een BBQ.”

Rik Van Bergen

“Bloemen zijn mijn lang leven” Terwijl we staan te kletsen, fietst Rik Van Bergen voorbij. “Die moet je hebben,” zegt Rita, “die kan het goed uitleggen!”

Ook nadien bleef het er goed wonen. “Het is hier altijd een plezante buurt geweest, we konden en kunnen nog altijd goed met mekaar overweg. Iedereen staat hier gemakkelijk klaar voor de anderen en dat is toch wel een gerust gevoel deze tijd. We letten op een ander zijn huis als ze met vakantie zijn, en andersom gebeurt dat ook. En we hebben altijd plezante buurtfeesten gehad en gingen samen naar de kermis.

Later is mijn moeder hier naast mij komen wonen, dat was heel gemakkelijk. Zo was er altijd iemand die naar haar omkeek. Toen ik mijn moestuin beu was, heb ik mijn tweede huis hier gebouwd. Hoog genoeg, zodat ik over de huizen aan de overkant kan kijken en weer meer zicht heb zoals vroeger. Groenten teel ik niet meer, alleen nog bloemen. Bloemen zijn mijn lang leven, zeker nu ik op pensioen ben. Ze hebben mij in Meersel-Dreef, waar ik de laatste jaren vaste postbode was, een mooi afscheid gegeven.

Het heeft nog in jullie gazet gestaan!”

Hans König en Cindy Wauters

“We wonen hier nog maar van midden in de lockdown”

In het begin van de straat, in een van de originele huizen van het toenmalige bouwproject, treffen we Hans en Cindy: “Wij woonden in Meer op een appartement aan de Meerseweg.

Toch nogal druk. En omdat we graag aan kinderen willen beginnen zochten we een rustig huis met meer ruimte en met een tuintje. Dit huis past perfect en de huur is redelijk. We wonen hier nog maar vanaf april, midden in de lockdown van de corona-crisis. Het heeft dan ook een tijdje geduurd eer we contact kregen met de buren. Sedert enige weken hebben we stilaan met de mensen kennis kunnen maken. Allemaal rustige mensen, zoals je dat in een rustige straat mag verwachten. Alleen ’s morgens en ’s avonds, als de mensen naar en van het werk komen, is er wat verkeer. Een heel verschil met de Meerseweg.

We merken dat de mix van nationaliteiten ook hier zijn intrede heeft gedaan. Mijn buurman is Pools, verderop wonen Roemenen en aan de overkant een Marokkaans gezin. Wij vinden dat gezond, zo is ook deze de straat een beetje een afbeelding van de rest van Hoogstraten, van België. We komen met iedereen overeen, willen graag zoveel mogelijk mensen hier leren kennen. En mocht het kunnen, zouden we hier later best een huis willen kopen. Maar dat is vooralsnog een vrome wens.”

Zoals je merkt is het goed wonen in de Borselhoeve, die vooral geprezen wordt om zijn rust niet vreemd voor een doodlopende straat - en om de goede buren. (jaf)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

23

Erkend vastgoedmakelaar BIV nr. 207427 Reeds 25 jaar uw vastgoedmakelaar voor Hoogstraten en omgeving!

Huis verkopen? Bel ons: 03 314 16 99 www.vanhuffelvastgoed.com info@vanhuffelvastgoed.com Vrijheid 72 - Hoogstraten 24

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MAATSCHAPPIJ

Missionaris gaf zijn naam aan een plein en straat

Moet ook Jeroom Van Aertselaer van zijn sokkel?

HOOGSTRATEN - In Engeland en Amerika werden standbeelden van slavenhandelaars of koloniale overheersers omvergehaald. Zelfs Damiaan ontsnapte niet aan kritische oprispingen. In ons land was vooral Leopold II kop van jut. Standbeelden werden beklad, straatnamen geschrapt. De foto’s van zwarten met afgekapte handen getuigden van verwerpelijke koloniale praktijken die nooit hadden mogen plaatsvinden. Ook de Hoogstraatse missionaris Jeroom Van Aertselaer verbleef in de tweede helft van de 19de eeuw in Congo en China. Als Algemeen Overste liet hij de Scheutisten de evangelisatie in Congo opstarten. Zelf reisde hij er ook naar toe. Is er reden om ook hem figuurlijk van zijn sokkel te halen?

Jeroom Van Aertselaer werd geboren in Hoogstraten in 1845. Hij studeerde af in het Klein Seminarie in 1865 en trad toe tot de Congregatie van het Onbevlekt Hart van Maria, beter bekend als de Scheutisten. Als missionaris stond hij in hoog aanzien, in de ogen van velen was hij zelfs een held. Naar hem werden de Van Aertselaerstraat en het Van Aertselaerplein vernoemd. Een standbeeld is er hier niet van hem. Wel bevat zijn geboortehuis Den Leeuw, Vrijheid nr.167 een arduinen gevelsteen met de inscriptie: “Geboortehuis van Mgr. Jeroom VAN AERTSELAER, Bisschop van ZRAIRA (China), Apostolisch Vicaris van TCHAGAR (China) 1845-1924”.

Standbeelden voor kolonisten waren er rond 1900 nochtans op vele plaatsen. Vrijwel altijd wordt een witte man afgebeeld die boven de rest staat, een slavenhandelaar die de slechterik is en een nederige zwarte man die dankbaarheid getuigt aan de witte man. Het initiatief daarvoor ging vaak uit van comités die de kolonisatie van Congo wilden goedpraten, ondanks wanpraktijken die er wel degelijk waren. In Wilrijk kreeg Van Aertselaers tijdgenoot, de Scheutist Constant De Deken wel zulk standbeeld. Al sinds 2013 wordt dat beeld gecontesteerd vanwege de iconografie zoals hierboven beschreven. Een plakkaat geeft nu enige historische duiding, het beeld krijgt de klok rond ook camerabewaking.

Is ook voor Van Aertselaer enige duiding nodig?

Leopold II vroeg om het religieus luik van de kolonisatie op zich te nemen

Kolonisatie Jeroom Van Aertselaer was als algemeen hoofd van de Scheutisten destijds gecontacteerd door Leopold II om het religieus luik van de kolonisatie van Congo op zich te nemen. De kolonisatie was al sinds Leopold’s jonge jaren in voorbereiding. Bedoeling was om meer allure aan België te geven. Zijn vader koning Leopold I was er zelf nooit in geslaagd om een kolonie

wilde pas dan ook zelf met een grote lening een graantje meepikken. De vorst zag de terugverdieneffecten op langere termijn en zou daarmee de leningen afbetalen. Dit legde wel een extra druk op de opbrengst van het Congolese wingewest - wat uiteindelijk zou leiden tot uitbuiting en wanpraktijken.

Het was evenwel niet de bedoeling van de koning om de kolonie binnen zijn familie te behouden. Al in 1890 laat hij in zijn testament zetten dat de kolonie bij zijn sterven naar de staat zou gaan.

Slavernij De Congolese bevolking werd als minderwaardig gezien. Als sinds de 16de eeuw was er slavenhandel en die duurde de hele 19de eeuw nog voort. Pas door de Verlichting en de leuze vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid wordt er voor het eerst gedacht aan de afschaffing van de slavernij. Deze vrijheid gold immers voor ieder mens op aarde. Maar het profijt van goedkope arbeidskrachten was zo groot dat het systeem niet zomaar uit te roeien was.

Jeroom Van Aertselaer omstreeks 1873.

(Collectie Stedelijk Museum Hoogstraten)

te verwerven. De ambitieuze zoon zou laten zien dat hij wel zou slagen in dit opzet om mee te doen met de grote landen rondom België.

Sommigen noemen het grootsheidswaanzin van Leopold II, maar buiten geldingsdrang had hij vooral toch een upgrade voor België voor ogen.

De Belgische regering hield de boot aanvankelijk af, ze had al genoeg moeilijkheden met zichzelf nadat in 1885 de Belgische Werklieden Partij (socialistisch) was opgericht, die de alleenheerschappij van liberalen en katholieken ernstig verstoorde.

Leopold II zag het verschil niet tussen de Belgische staat en zichzelf en ging bij de zakenwereld leningen aan om de kolonisatie dan maar ten persoonlijke titel op te starten. De regering

Verschillende landen zouden maar met mondjesmaat de slavernij afschaffen. Veelal kwam er een schadeloosstelling van de slaveneigenaren, niet van de slaven. Zo gold in het Nederlandse geval dat slaven nog tien volle jaren op de plantage dienden te werken, omdat anders de plantage-eigenaren in de problemen zouden komen.

Dat ze ooit vrij zouden komen, was blijkbaar al een gunst op zich.

Doordat de staat niet mee wou doen, stond het project ten persoonlijke titel van Leopold II. Hij had dan ook de contacten met alle betrokkenen: investeerders, ambtenaren, leger en missionarissen. Hij kon daardoor de kolonie opbouwen vanaf een blanco blad. De kerk moest de beschaving brengen naar het “wilde” Afrika.

De Franse kardinaal Charles Lavigerie startte in 1868 de Sociëteit van de Missionarissen in Afrika, beter bekend als de Witte Paters. Hij werd geconfronteerd met de wijd verbreide slavenhandel en startte in 1888 een door paus Leo XIII gesteunde campagne om hier komaf mee te

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

25

MAATSCHAPPIJ

“Onze kleine Belgen hebben hun tijd niet verspild” In een brief aan zijn broer, directeur van het Instituut Saint-Louis in Brussel, brengt Jeroom Van Aertselaer, Algemeen Overste van de Belgische Missies verslag uit van zijn reis over de rivier Kasaï.

Lusambo, 10 februari 1893 Beste broer, In zesendertig dagen bracht de Stanley ons van Berghe naar Lusambo.

Op het moment van ontscheping overviel de Afrikaanse koorts me. Wat mijn tegenzin voor een medicijn ook was, ik moest mezelf volproppen met kinine; de koorts is verdwenen, en ik doe het wonderbaarlijk, nu ik de mooie eetlust heb herwonnen die je kent.

Wat een rivieren zijn de Kasaï en de Sankouron! De eerste, van Berghe tot Louebo, heeft een gemiddelde breedte van meer dan duizend meter; de tweede, achthonderd meter. Wat bijdraagt aan het grandioze aspect van deze prachtige waterlopen zijn de ontelbare eilanden die tevoorschijn komen als gigantische boeketten die de rijke tropische vegetatie weergeven. Een reis als de onze is echter niet allemaal poëzie. We vertrekken tegen zonsopgang en stoppen om twee of drie uur in de namiddag in de buurt van een bosrijke omgeving. De mannen van het schip gaan vervolgens naar de oevers om hout te zagen voor de stoommachine en moeten tot bijna middernacht zagen wat net voldoende is om tien uur aan stoom te voorzien.

Het vertrek ’s ochtends en het vroeg stoppen ‘s avonds, het langzaam varen van de boot die de zandbanken moet vermijden, de plaatsen waar je het anker moet uitgooien en de hitte voeden de koorts. De muggen en andere insecten verpesten de sfeer aan boord. Gelukkig zijn er enkele compensaties: nijlpaarden die stoeien op een eiland en worden begroet met het knallen van onze vuurwapens, krokodillen en enorme vogels, bomen zoals je nog nooit gezien hebt, de verstopte dorpen met hun pittoreske hutten onder de struiken van de oevers, de snelle kano's die naast het schip komen varen. En de temperatuur? Gedurende een paar dagen gaf de thermometer 34 tot 38°C aan, wat hier normaal is. We genoten van een vrij koel briesje. Ik zou zelfs zeggen, 's morgens en ‘s avonds, rond de 22 graden, we hadden het zelfs koud, en in zulke gevallen zijn warme kleren essentieel.

De grote ellende van onze bootreis is dat de pokken met zoveel geweld uitbraken dat we drie dagen voor onze aankomst in Lusambo vijfentwintig van de vijftig zieke negers hadden moeten ontschepen. De tweede in rang van de boot, een robuuste Nederlander, was zo gek geworden, zo erg zelfs, dat er werd gezegd dat hij zichzelf opsloot in zijn hut. Tot overmaat van ramp leed de monteur aan erge koorts en ik weet niet hoe we tot nu toe zouden overleven als we niet enkele doorwinterde mannen aan boord hadden die de moeilijkste situaties konden oplossen.

Gesprek met een Amerikaan die Congo verheerlijkt Tijdens de reis zagen we vier posten van de Société Anonyme Belge in Kwamouth, tegenover Berghe, in Bena-Bendi bij de monding van de Sankourou, in Bena-Louboudi aan de linkeroever van de Sankourou, tussen Bena-Bondi en Lusambo, en ten slotte in Bena-Ngongo, drie mijlen van Lusamho. Bena-Louboudi wordt beheerd door een Amerikaan uit de Verenigde Staten. Een ondernemende en wijze man. Hij haalde mannen uit Nicaragua en Jamaica om hem te helpen met zijn plantages en het oogsten van rubber. In enkele maanden tijd bouwde deze Yankee comfortabele woningen en maakte een immens terrein vrij.

Ik vroeg hem of hij tevreden was met zijn rubberoogst: “Een beetje, antwoordde hij. Ik heb de Braziliaanse bomen niet gevonden die 30 tot 35 kilo rubber per voet van de boom opbrengen, maar alle bomen in het bos zitten vol met dit kostbare product, en zie hoeveel bomen er in dit gebied zijn!” Aangezien deze man reeds reizen in het binnenland had gemaakt,

26

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Scheut kende een moeilijke start in Congo. Een jaar na de aankomst van de eerste missionarissen bleek er amper vooruitgang geboekt.

In deze beginjaren bouwden ze een eenvoudige kerk.

vroeg ik hem wat hij van Congo vond. “Het is een fantastisch land”, antwoordde hij, zijn lange armen naar de hemel opheffend, “en een rijk land ook”.

Toen we op het punt stonden deze gewaardeerde Amerikaan te verlaten, verschenen hier plotseling grote kano’s met de vlag van de Staat. Het was een aangrijpend moment. Toen de mannen van de expedities van Bia en Alexandre Delcommune werden herkend, brak een uitzinnige vreugde los. Glorieuze expedities, die in alle opzichten kunnen concurreren met alles wat de grote ontdekkingsreiziger Henry Morton Stanley heeft gerapporteerd. Deze heren brengen ons interessant nieuws. Kapitein Jules Jacques de Dixmude neemt zonder de hulp van het kanon een plaats in; Léopold Louis Joubert wordt omsingeld in een bedreigende situatie; op de Lomani werden de Arabieren verslagen. Duizend slavenhandelaars werden gedood in de gevechten, duizend anderen kwamen om in de rivier en de dappere verdedigers van de Staat namen zeshonderd gevangenen en verwijderden zeshonderd geweren.

Hommage aan de stichters van Lusambo We komen nu bij Lusambo, een plaats die slechts drie jaar geleden is gesticht, maar waar de annalen zullen vertellen over de glorie van de moedigen die het gesticht hebben. Ik zeg het zonder enige beperking: alles hier spreekt mijn bewondering aan voor de dappere officieren die in drie jaar tijd dit reuzenwerk hebben uitgevoerd.

Enkele jaren geleden op 12 februari 1890 arriveerde gouverneur Camille Janssens hier. Hij ging van boord om de vlag van de Staat op de oever op de 13de te planten en vertrok weer op de 14de, na te hebben geschreven aan Brussel: “Lusambo is opgericht”. En wat alleen maar een sprookje lijkt te zijn, is de waarheid.

Wat is Lusambo drie jaar later? De brousse is verdwenen. Alleen palmbomen en een paar grote bomen die op ceder lijken, blijven over. Verwilderde struiken hebben plaats gemaakt voor prachtige plantages van bananenbomen, papajabomen, maracoujas, cassave, rijst, suikerriet, gierst en sorghum. Stevige woningen op aangestampte aarde werden gebouwd voor vijftienhonderd inboorlingen: soldaten, bevrijde slaven en krijgsgevangenen. Deze woningen omringen een enorm open gebied, terwijl de gesloten Europese huizen zich koket uitstrekken aan de oever van de rivier. Voeg hieraan toe de grote voorraadmagazijnen en vier kanonnen die alles domineren en verdedigen. Toegegeven, onze kleine Belgen hebben hun tijd niet verspild.

Om de grootsheid van dit werk te zien, moet ook worden opgemerkt dat het van de kant van de blanken nodig was om voortdurend toezicht uit te oefenen op de aanleg van straten, de gebouwen, open plekken, de plantages…

Het resultaat lijkt nog verbazingwekkender als we kijken naar de omstandigheden waarin het zich heeft voorgedaan… Menigmaal moest de orde gehouden worden met expedities, maar deze dagelijkse acties zouden het stichten van Lusambo niet tegenhouden, evenmin de groei en de ontwikkeling tot het punt waar we het vandaag zien. En dit is waarom ik herhaal dat mannen die dergelijke palmares hebben, de beschaving en het vaderland ten dienste zijn geweest.

MAATSCHAPPIJ maken. In 1885 was Leopold II gestart met de kolonisatie van Congo Vrijstaat. Ook hij verbond er zich toe om de slavenhandel te bestrijden. In 1889-1890 stond de Conventie van Brussel in het teken van deze strijd. Of de Congolese bevolking daar meteen beter van werd, is evenwel een andere zaak.

Algemeen overste Jeroom Van Aertselaer is in Hoogstraten vooral bekend als missiebisschop in China. Maar in 1885 komt hij terug naar België en iets later wordt hij Algemeen Overste van de congregatie van de Scheutisten. In die hoedanigheid vraagt aartsbisschop Goossens hem om mee te werken aan de kolonisatie en de uitbouw van Congo.

De koning overtuigt Van Aertselaer om missionarissen te recruteren om aan beschavingswerk en evangelisatie te doen. De Witte Paters waren er al actief, zij zaten vooral aan de Oostkant van Congo. Dit land was echter zo onmetelijk groot dat er nog veel werk te doen was. Op vraag van de Belgische bisschoppen richtte het Vaticaan het “Apostolisch Vicariaat van de Onafhankelijke Congostaat” op en vertrouwde dit toe aan de paters van Scheut.

De eerste vier missionarissen van Scheut ("caravane sacrée") vertrekken op 22 augustus 1888 (feestdag van het Onbevlekt Hart van Maria) uit

Antwerpen en arriveren via Boma en Leopoldstad op 24 september in Sint-Maria-Berghe (Bergue-Sainte-Marie), bij de samenvloeiing van de Congo- en de Kasai-rivier. Ze nemen er de missiepost over die de Witte Paters eerder hadden opgericht. Een tweede drietal arriveert in 1889, in de zomer gevolgd door nog eens twee paters.

Scheutisten De Witte Paters hadden zoveel invloed op de bevolking dat die zelf al wegen aanlegden en de administratie uitvoerden. Waar deze congregatie in het toenmalige Congo al vaste voet aan de grond had, begonnen de Scheutisten nog maar pas. Dat verliep niet van een leien dakje.

Het missioneringswerk verliep niet van een leien dakje Tropische ziekten zorgden voor een vrij chaotische opstartfase. De orde bleek onvoldoende voorbereid en stuurde jonge, onervaren mensen.

Uit de hoek van de bestuurlijke macht werd hen verweten niet genoeg te hebben samengewerkt met de ambtenaren. Die hadden wellicht andere locaties aangeduid om hun posten uit te bouwen.

De ene post moest immers de basis zijn voor een volgende.

Mogelijk hadden de Scheutisten zich gebaseerd op hun kennis die ze vanuit China meegebracht hadden. Maar de situatie in Congo was helemaal anders. In China werkten ze in een bestaand land en hielden ze zich bezig met godsdienst. In Congo was het de bedoeling om een volledige maatschappij op te bouwen naar westers model, wat de nodige weerstand opriep.

Wanneer dan veel van de missionarissen ziek worden en zelfs een op drie sterft, wordt dat een lastige zaak. Al vlug hielden ze zich meer bezig met overleven dan wel met het ontwikkelingsproject zelf. Bovendien waren er ook opstandjes en zelfs veldslagen, waarvan de ernst niet altijd doordrong in België. Betrouwbare cijfers zijn er niet, maar er zijn bronnen die ervan uitgaan dat de lokale bevolking gehalveerd werd in die periode.

Twee jaar Het werk loopt niet zoals verhoopt. Een jaar na de opstart is er nauwelijks vooruitgang geboekt.

Van Aertselaer gaat in 1892 zelf naar Congo om de zaken waar te nemen. Hij zal er twee jaar blijven. Hij gaat helemaal op in de witte suprematie. Men maakt er een erezaak van om te strijden

Een gevelsteen in het geboortehuis “Den Leeuw” op Vrijheid nr.167 brengt hulde aan Mgr. Van Aertselaer.

De levensdroom van Leopold II wordt een blamage

De eerste post van de Scheutisten bevond zich in Berghe op de samenvloeiing van Congo en Kasai, een jaar later volgde stroomopwaarts in Bangala een tweede. tegen de slavernij, maar tegelijkertijd zijn er gruwelijke wanpraktijken.

Stilaan hoort men ook kritische geluiden Stilaan hoort men ook kritische geluiden. Om die kritiek te verdoezelen komen er in België op heel wat publieke plaatsen standbeelden die het kolonialisme verheerlijken. Wanneer een Engelse dame echter met niets aan de verbeelding overlatende foto’s de wereldpers haalt, barst de kritiek helemaal los en moet Leopold II in 1908 de kolonie afstaan aan de Belgische staat. Dat zou echter nog geen oplossing blijken. Wat als een levensdroom begon voor Leopold II, wordt een onvervalste blamage…

En wat werd er van Jeroom? Mij is het niet echt duidelijk wat hij er zelf van vond. In zijn brieven weerklinkt vooral verwondering voor het nieuwe land en de verwezenlijkingen. Misschien was het wel gevaarlijk om te kritische brieven te schrijven? In elk geval, wanneer hij in 1894 terug in België is, houdt hij zich niet veel meer bezig met Congo. Op 27 september 1898 brengt hij een laatste bezoek aan Hoogstraten. Hij vertrekt daarna naar China en keert nooit meer terug naar de westerse wereld.

Maar er lijken weinig redenen te zijn om hem van zijn figuurlijke sokkel te halen Zijn aandeel in de kolonialisering van Congo lijkt al bij al niet groot. Als overste van de Scheutisten keerde hij zich tegen de slavernij, in zijn opvattingen over het beschavingswerk dat de Europeanen er verrichtten, was hij weliswaar kind van zijn tijd. Maar er lijken weinig redenen te zijn om hem van zijn figuurlijke sokkel te halen.

(Paul Fockaert)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

27

VERZEKERINGEN KREDIETEN SPAREN EN BELEGGEN AGENTSCHAP AXA BANK VASTGOED - IMMO POINT VERHOEVEN

Meerdorp 2321 Meer T: 03 315 72 54

www.vanbavelrommens.be

‘Wij staan u met raad en daad bij voor, tijdens en na de uitvaart.’

03 669 62 66 | 24u/24u en 7/7 dagen Hoe kunnen we ook na de uitvaart zorgen wegnemen?

Bij een overlijden, en vooral na de uitvaart, worden de nabestaanden geconfronteerd met een lawine aan praktische en administratieve verplichtingen.

Wie moet er verwittigd worden? Werkgever, vakbond, ziekenfonds, bank, verzekeraars, enzovoort. Lopen er bepaalde abonnementen, wat met water en elektriciteit, met kinderbijslag, pensioenkas, nalatenschap?

Anne-Marie Verdaasdonk

Hilde Boden

Begrafenissen - crematies nabestaandenzorg • • • • • • •

28

persoonlijke dienstverlening respect voor uw wensen eigen funerarium aula voor intieme plechtigheden eigen rouwdrukwerk uitvaartverzekeringen nabestaandenzorg

Onze consulenten zijn er voor de nabestaanden met raad en daad en met correcte ondersteuning. En niet te vergeten, met een luisterend oor, om samen het leed en het verdriet te verzachten. Iedere uitvaart die we verzorgen, omvat steeds nabestaandenzorg.

Hilde Martens

Wuustwezel I Hoogstraten I Kalmthout Hoofdvestiging: Dorpsstraat 85 I 2990 Wuustwezel 06 669 62 66 I hofmans@dela.be I www.uitvaartzorg-hofmans.be

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Britt Swinkels

Partner van DELA DFA1 bv - RPR 0412.937.710

MAATSCHAPPIJ

Hilt Rigouts kijkt terug op 27 jaar lokaal onwikkelingsbeleid

Van missiewerk, ontwikkelingshulp naar fair trade en een mondiaal noord-zuidbeleid HOOGSTRATEN - Begin juni trok Hilt Rigouts figuurlijk de deur van het stadhuis achter zich dicht, midden de lockdown toen bijna al het administratief personeel van thuis uit werkte. Niet het ideale moment om afscheid te nemen en vrolijk het pensioen in te stappen. Maar vele medewerkers vonden de weg naar Wortel om hun collega op een gepaste manier alle succes toe te wensen. Als motor van de noord-zuidwerking van de stad en bezielster van de Hoogstraatse Stedenband verlegde zij beslist meer dan een steen in het mondiale beleid van Hoogstraten. Op onze vraag blikt zij terug op haar persoonlijke ervaringen en op de dienst ontwikkelingssamenwerking de voorbije 27 jaar.

Tekenend December 1992. Ik ben werkloos en hoogzwanger van de jongste spruit als de vacature voor een administratief medewerker jeugd, senioren en ontwikkelingssamenwerking wordt uitgeschreven bij de stad Hoogstraten. De beslissing om me kandidaat te stellen is snel genomen, de sollicitatiebrief schrijven duurt net iets langer.

Het gevolg blijft niet uit.

Op maandag 7 december vergadert het college en zijn wij het geduld van een hele school op de proef aan het stellen. Onze kinderen zijn die ochtend immers naar school vertrokken met de aankondiging dat hun broer of zus die dag zou geboren worden. Net als bij Hanne en Jan zou ik thuis bevallen. Maar Lotte liet op zich wachten. Om half zes ’s avonds volgen de weeën elkaar dan toch snel op. De kinderen zijn al terug thuis van school en ieder krijgt zijn taakje. Even later rinkelt de telefoon. Gaston krijgt te horen

dat het college heeft beslist dat ik de job heb en liefst zo snel mogelijk start. Om 6 na 6 wordt Lotte geboren.

Mijn privé-leven en mijn job zijn nauw met elkaar verweven Die dag is tekenend voor ons verdere leven.

Mijn privé-leven en mijn job zijn nauw met elkaar verweven. De job ligt in het verlengde van mijn vrijwilligerswerk bij de wereldwinkel en 11.11.11 en bij de werkgroep opvoeding en onderwijs. Ook mijn voorgaande jobs bij informatief spelmateriaal en bij Cirkant zijn een goede basis om grabbelpas en de speelpleinwerking, het gemeentelijk ouderenbeleid en de dienst ontwikkelingssamenwerking verder uit te bouwen.

My pension My pension geeft aan dat ik op 1 juni 2020 op pensioen kan gaan. Ik ben dan net 63 geworden en wel op 8 mei - de dag van de capitulatie van de Duitsers tijdens WO II. Mijn hele jonge leven had ik vrijaf op mijn verjaardag. Nu ben ik alle dagen van mijn verder leven ‘vrij’. Toch zal het blijven kriebelen om me in te zetten voor grotere doelen. Mijn ouders gaven me niet voor niets de naam Hildegarde.

De laatste jaren van je loopbaan gaan niet altijd over rozen. Als ik wat oudere collega’s op pensioen zag gaan, was er voor meerdere van hen om uiteenlopende redenen een moeilijke periode aan vooraf gegaan. Ik zou dit niet laten gebeuren. Dat getuigde echter niet van veel zelfkennis en hield geen rekening met een snel veranderende omgeving. Een ski-ongeval, het overlijden van mijn ouders, een zware luchtwegeninfectie kwamen daar bovenop en ondermijnden stukje bij beetje mijn lichaam en geest. Een stressfractuur aan mijn voet, gewichts- en stemverlies waren maar één van de vele tekenen.

Ik moest even op de rem gaan staan. Met de hulp van velenbkrabbelde ik overeind. Ik zou mijn loopbaan eervol trachten af te sluiten. Tijdens het werkbezoek aan Za-kpota in december en de regionale conferentie van VVSG in Benin kregen we de bevestiging dat in de zes jaar van de samenwerking reële veranderingen zichtbaar waren zowel bij politici, administratie als middenveld in Za-Kpota.

Orgelpunt

Kasombo uit Congo kwam op uitnodiging van 11.11.11 in 1989 naar Hoogstraten. Zijn bezoek aan scholen, verenigingen en organisaties werd leerrijk voor alle partijen. Hier aan tafel met vlnr Lea Fransen, May Verheyen, Koen Pans, Marianne Piret, Carlo Tackx en Hilt Rigouts.

En toen kwam corona. Een laatste reis naar Benin van 15 tot 21 maart ging niet door. Het doel van deze reis was om schepen Faye Van Impe en mijn opvolgster Ariane Snels voor te stellen aan hun collega’s in de partnergemeente Za-Kpota. Voor beiden zou het de eerste kennismaking met West-Afrika zijn geweest. We zouden ook de overdracht van het programma rond bevolkingsregistratie, de nieuwe oriëntatie rond klimaat en de jongerenreis bespreken.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

29

MAATSCHAPPIJ Vanaf dat moment werkten we van thuis uit. We hadden het ons wel anders voorgesteld. De werkbezoeken zijn vaak keerpunten en dus heel belangrijk in een samenwerking. Je neemt de realiteit onder de loep en stuurt samen bij. Ook de inwerking van de nieuwe collega werd bemoeilijkt. Je kan bellen en mailen met de Beninese partner maar dat kan niet tippen aan een reële ontmoeting en een onderdompeling in de werk- en leefomstandigheden van de partner en de lokale bevolking.

Alle politici, medewerkers, jongeren en vrijwilligers die Za-Kpota bezochten zullen hiervan getuigen. Het grijpt je naar de keel. De stedenband was voor mij het orgelpunt. Maar in de jaren vrijwilligerswerk en mijn 27-jarige loopbaan was ik getuige van vele veranderingen, maar ook van vele constanten.

Accenten In het gemeentelijk beleid was er een verschuiving van hulp aan missionarissen en ontwikkelingshelpers naar gemeentelijke mondiale samenwerking. Iedere legislatuur werden bepaalde accenten gelegd.

Schepen Herman Verlinden dwong een meer representatieve samenstelling van het gemeentelijk comité voor ontwikkelingssamenwerking af.

De statutaire erkenning als adviesraad volgde daaruit. Het Roemeense dorp Giarmata werd geadopteerd en later gesteund met de brandweer van Meerle als belangrijkste partner. Taallessen voor vluchtelingen werden ondersteund. Voedselzekerheid en -veiligheid waren belangrijke items.

Schepen Annie Desmedt zette sterk in op sensibilisatie, de verhoging van het gemeentelijk budget ontwikkelingssamenwerking en de herziening van het subsidiereglement. We bezochten de vluchtelingenkampen van de Sahrawi’s in Algerije. Zij gaf het startschot van de wereldvrouwenmars die in 2000 vanuit Hoogstraten en vijf andere grensgemeenten naar Brussel trok.

KLJ Minderhout organiseerde vakantiekampen voor kinderen uit de vluchtelingenkampen van de Spaanse Sahara. Daarbij hoorden heel wat bezoeken bij zoals hier op het landbouwbedrijf van Herman Anthonissen in Hoogstraten.

Schepen René Sprangers legde het groeipad naar 0,7 % vast voor het gemeentelijk budget ontwikkelingssamenwerking. Het inschrijven van sociale criteria voor lastenboeken van huur en aankoop van kleding werd ingevoerd. Ontwikkelingssamenwerking en duurzame ontwikkeling werden gekoppeld. De stad vroeg een convenant gemeentelijke internationale samenwerking aan bij de Vlaamse overheid. Als vierde Vlaamse en eerste Kempense gemeente kregen we de titel fair trade gemeente. We startten met een ecoteam op het werk en de eerste acties rond energiemeesters en klimaatwijken voor de burgers.

Burgemeester Arnold Van Aperen en schepen Annie Desmedt legden de basis voor de stedenband. Onder burgemeester Tinne Rombouts en schepen Jef Vissers werd het subsidiereglement aangepast, de stedenband uitgebouwd, de SDG’s

In 2015 werd de Gemeentestraat in Minderhout de eerste Fair Trade straat in Hoogstraten.

30

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

op de kaart gezet, de burgemeestersconvenant afgesloten en de lokale voedselstrategie opgestart. Mondiaal beleid overstijgt de grenzen van de naties en is een gemeenschappelijk doel. De duurzame ontwikkelingsdoelen zijn daarvan de uiting.

Tijdens de huidige legislatuur met burgemeester Marc Van Aperen en schepen Faye Van Impe komt de focus op enerzijds klimaatadaptatie, landbouw, gender en efficiëntie en impact en anderzijds integratie en inburgering.

Kasombo Enkele hoogtepunten van campagnes op een rijtje. In 1989 ontvingen we de eerste bezoeker van een partnerorganisatie van 11.11.11. Het was Kasombo uit ‘de Congo’. Het was een ongelooflijke ervaring en leerschool voor latere bezoeken. Het programma zat overvol. Onze gast

MAATSCHAPPIJ werd stevig op de proef gesteld met klasbezoeken, bezoeken aan verenigingen en bedrijven.

Maar Kasombo gaf geen krimp. Er waren momenten dat we vreesden dat hij het ging begeven. Maar deze reus was ijzersterk. Hij nam alle vragen in zich op en antwoordde steeds to the point.

We hadden de smaak van de uitwisselingen te pakken We hadden de smaak van de uitwisselingen te pakken en later volgden nog Jean Thélémaque uit Haïti, Zuid-Afrikaanse gasten en Sahroui’s.

Ook Broederlijk Delen, Wereldsolidariteit, Trias en andere nodigden zo partners uit om ervaringen en kennis te delen. Niemand van hen evenaarde onze reus uit Congo.

Sahroui

Cahier, ’t Slot en Mussenakker waren de motor voor de geslaagde 3 voor 11 actie. En dat het ook lekker was, daar zorgden deze fleurige dames wel voor. Comme chez bonne maman.

In 1996 was er het solidariteitskamp. De KSJ van Minderhout werkte mee aan vakantiekampen van Sahroui-kinderen in België. Doel was om deze kinderen in de warmste periode even uit de vluchtelingenkampen in de woestijn te halen, hen hier op kracht te laten komen met een zorgeloze vakantie. In de kampen zijn ze aangewezen op voedselpakketten, voedselhulp is evenwel vaak zeer eenzijdig. Vele van die kinderen waren geboren in de vluchtelingenkampen en hadden nooit iets anders gekend. Geen geldeconomie, geen winkels, …

maandag ging de mars van start. Voor elke delegatie liepen dragers met een bord met het logo van de wereldvrouwenmars. Mijn zus Mie wist mijn vader te overtuigen om die maken. Een grote platte wagen met djembe-spelers onder leiding van Geert Standaert zorgde voor de dynamiek. Verder namen scholieren en vrouwen en mannen van alle leeftijden deel. We stapten tot Malle. Het hele relaas kan je nog nalezen in de Maand van oktober 2000.

Samen met de Hoogstraatse jeugdverenigingen organiseerden we het solidariteitskamp waar Hoogstraatse kinderen de wereld in de vluchtelingenkampen leerden kennen via getuigenissen, dans, kookactiviteiten en allerlei workshops. De opbrengst van het kamp ging naar de uitbouw van een bibliotheek. Toen ik onlangs het draaiboek klasseerde las ik oa de naam van onze huidige algemeen directeur Joke Verschueren als verantwoordelijke voor het kamp van Smara.

2005 werd het jaar van de Fair Trade gemeentecampagne, ecocyclo en lokale voedselstrategie.

Vredeseilanden/Rikolto, Oxfam Wereldwinkels en Max Havelaar willen fair trade en duurzame landbouw bij een breed publiek ingang doen vinden. Indien zes criteria zijn vervuld ontvangt de gemeente de titel. Hoogstraten kocht reeds lang koffie met het Max Havelaarkeurmerk. De wereldwinkel had al vele jaren op de teller. Een aantal criteria waren zo snel vervuld.

Wereldvrouwenmars

De horeca bleef een grote uitdaging. Samen met Will Schroer en Kris Adriaensen organiseerden we uiteenlopende activiteiten om de horeca-uitbaters over de streep te trekken: proefavonden met drankjes en hapjes, een koffie en wijnproeverij, een maand van de fair trade. Ook naar de bedrijven werden acties opgezet met de lokale VOKA-voorzitter Ronny Bols.

Renée Vollebregt uit Wortel, lid van de Cahier en van drie voor 11, kreeg in 2000 de kans om mee te gaan naar de start van de wereldvrouwenmars in India. Zij maakt er kennis met de organisaties Swate en Areds. De reis zal in haar verder leven nazinderen. Later in dat jaar trapt zij de wereldvrouwenmars in Hoogstraten af samen met enkele vrouwen van Swate en Areds.

Aan de mars gingen maanden voorbereiding vooraf: overleg met de buurgemeenten, met de vrouwenorganisaties, met de middelbare scholen, met de gemeenten, …

Op zondag hadden we een animatieprogramma: ‘in het ZIJ-spoor van de wereldvrouwenmars‘ met een praatcafé rond drie thema’s: vrouwen en politiek, levensverhalen van vrouwen en de wereldwijde strijd van vrouwen tegen armoede. Op

Fair trade

Samen met de land- en tuinbouwsector, de natuur- en noordzuidverenigingen en de stadsdiensten werkten we aan een fietstocht rond fair trade en duurzame landbouw met de naam ecocyclo. Zulk concept was door Vorming Plus Kempen uitgebouwd in de Zuiderkempen. De fietstocht was het eindproduct maar de weg ernaartoe was minstens zo belangrijk. We bespraken met een projectgroep wat duurzame landbouw hier en in het zuiden is, er kwam een lijst van bedrijven en organisaties die we wilden

opnemen in de tocht. De oogst was rijk, met voer voor 5 tochten.

Ook de jaarlijkse infomomenten waren belangrijk. Bij de voorstelling van de tocht hadden we gesprekstafels rond hete hangijzers waar verschillende achtergronden en visies met elkaar in dialoog of discussie gingen. We leiden vrijwilligers op om de tocht te begeleiden. Zelf gingen we ook in de leer. In die periode volgden Judith Schrijvers, Chris Van Boxel en ik de opleiding Landbouwnatuurgids bij CVN in Wuustwezel.

Schepen en landbouwer Karel Breugelmans was daarbij de stem van de landbouwsector. De provincie vroeg ons dit project voor te stellen op een studiedag. Er kwam navolging in vele gemeenten. In 2018 pakten we de draad weer op met de lokale voedselstrategie.

Sing for the climate Wetenschappers en actievoerders confronteren ons met de dreiging van de klimaatverandering.

Niet verwonderlijk dus dat een breed platform het klimaatthema in 2012 nogmaals op de agenda zette. We zouden zingen voor het klimaat. Mie Rigouts en Suzanne Haest maakten de Hoogstraatse koren en scholen warm om op de zondag van Groenten & bloemen samen te zingen. Op die bewuste zondag stroomden de deelnemers toe: jong en oud, mannen en vrouwen, ervaren koorzangers en douchezangers, politici, …

Jeroen, Ruud, Stef en Karl legden het gebeuren vast. Ik ga nog regelmatig op youtube kijken naar het resultaat. Het geeft me energie om door te gaan. Ook jij kan het resultaat nog bekijken: youtube.com/watch?v=-qVRq57k9MY

Scholen Al die tijd bleef de scholenwerking, mondiale vorming of wereldburgerschapseducatie van be-

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

31

MAATSCHAPPIJ jaren begeleid door een zeer gedreven groepje vrijwilligers, zoals Christa Bolt, Geert Standaert, Yvonne Vlaminckx. Maar velen leverden een belangrijke bijdrage en het was een genoegen om te ontdekken hoe ieder zijn eigen accenten legde De koerswijziging van de overheid had echter ook een negatief effect. Het pakket voor leerkrachten veranderde jaarlijks en vroeg dus telkens een grote inspanning. Bovendien krijg je een spel of les pas echt goed in de vingers als je het een aantal keren hebt gespeeld of begeleid.

De pakketten kostten ook heel wat geld.

Fondsenwerving

De samenwerking binnen een stedenband met Za-kpota in Benin wierp haar vruchten af o.m. in de geboorteregistratie en de automatisering van de gemeentelijke administratie. Schepen Jef Vissers en Hilt Rigouts zagen toe op de juiste invulling van de samenwerking. lang. De 11.11.11-campagne, Kleur Bekennen nu wijzijnkruit, de samenwerking met Alfa later Djapo en Studio Globo en de vele vrijwilligers stonden hierbij centraal.

Aanvankelijk materiaal stelden we materialen ter beschikking voor de lagere school. De leerkrachten ontvingen de nog steeds mooie fotokalender van NCOS/11.11.11 en de bijhorende lesbrief. De leerlingen kregen het tijdschrift Samsam. Intussen is er een website: het platform samsam.net voor wereldwijze kinderen die thematisch op maat van kinderen informatie biedt.

Later boden we workshops aan voor alle klassen van het lager onderwijs. De leerkrachten ontvingen een lespakket om te kinderen voor te bereiden en een nabespreking te doen van de activiteit. De klassen kwamen met bussen of de fiets naar de Veiling/Coöperatie Hoogstraten voor de race tegen kinderarbeid. De kinderen maakten kennis met verschillende vormen van kinderarbeid. Vrijwilligers begeleidden de activiteit en gaven bijkomende informatie. We organiseerden nog een gelijkaardig aanbod rond Peru. De kinderen leerden tomatensoep maken, aardappelen poten en oogsten, Nazcafiguren maken met koperdraad en een mal, ze zongen en dansten,…

ming zouden volgen.

Het ene pakket was beter dan het andere. Rollen Bollen rond gender rolde niet echt, Goedgeboerd was dan weer een pakket waaruit we ook zelf veel leerden. Alle elementen die nodig voor duurzame landbouw zaten erin: grond, water, zaai- en plantgoed, praktijkonderzoek en vorming, boerenorganisaties, verkoop en verwerking. Ook rond klimaat en water waren er boeiende pakketten. Maar de topper was toch wel Gelukkig 2015 rond de millenniumdoelstellingen. In 2014 keurde het college dan ook een herwerking goed door Djapo, een educatieve organisatie, rond de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen.

De workshop voor de derde graad werden al die

Hoogstraten en haar deelgemeentes hebben een lange traditie van financiële steun aan ontwikkelingshelpers. De missiefeesten met etentjes, tombola’s, kaarten en posterverkoop, fietstochten,… zijn daarvan een voorbeeld. Daarnaast zagen op nationaal vlak NGO’s het levenslicht.

In 1966 start op de dag van de wapenstilstand vanuit het jeugdwerk een campagne met als doel het voorkomen van oorlog door internationale solidariteit en ontwikkeling In Hoogstraten kozen we ervoor om één keer per jaar een gemeentelijke geldinzameling te doen en verder beperkte het bestuur de vragen van NGO’s om financiële acties te doen. Jarenlang gingen ongeveer 200 vrijwilligers van huis tot huis in het weekend voor of na 11 november. Zij trotseerden weer en wind maar ook de ongeopende deuren en de kritiek van sommige Hoogstratenaren. Die waren van uiteenlopende aard: het geld geraakt niet bij de mensen zelf, wat doen jullie voor de armen hier, … Alle vrijwilligers kregen daarom ieder jaar een aangepaste lijst met misverstanden en dooddoeners en antwoorden zodat ze goed voorbereid de straat opgingen. Heel leerrijk om een genuanceerd

Ook daarna begeleidden we nog jaren workshops in alle klassen van het lager en het kleuteronderwijs. Alle klassen van alle scholen werden bezocht. De Fillippijnen, India, Bolovië,… passeerden de revue.

Mix Tot de NGO-sector en de overheid van koers wijzigden. Zij wilden meer de nadruk leggen op vorming van leerkrachten. Wij volgden op onze eigen manier en boden een mix van workshops en vorming aan. We maakten een overeenkomst met 11.11.11 dat we de workshop van de derde graad jaarlijks zouden aankopen en ook de vor-

32

Het uitwisselingsprogramma in de Hoogstraatse stedenband werd een succes. In 2019 trokken 8 enthousiaste jongeren uit Hoogstraten naar Za-kpota en ontdekten er de Afrikaanse ziel.

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MAATSCHAPPIJ gesprek te leren voeren. Gelukkig waren er ook de vele positieve reacties met woorden en geld.

Drie voor 11 In al die jaren veranderde Hoogstraten. Eerst waren er de Nederlanders die over de grens kwamen wonen. Voor hen was 11 november niet verbonden met 11.11.11 maar wel met de prinsverkiezingen voor carnaval. Vaak gaven zij er ook de voorkeur aan om stichtingen in Nederland te blijven steunen.

In al die jaren veranderde Hoogstraten Andere nationaliteiten volgden. Zowel de taal als de andere cultuur bemoeilijkten de sensibilisering van deze groep. Daarnaast kwamen er steeds meer appartementen die minder toegankelijk waren. Ook de vrijwilligers werden moeilijker te vinden en dus schakelde de 11-groep over op de verkoop aan grootwarenhuizen.

Een van de financiële toppers was drie voor 11.

De drie jeugdhuizen - de Cahier, de Mussenakker en het Slot - sloegen de handen in elkaar en organiseerden jaarlijks een reeks activiteiten die recordopbrengsten noteerden. 11.11.11 kwam meermaals op bezoek om naar dit uitzonderlijk gebeuren te komen kijken. Zij werden het uithangbord in brochures en op startavonden rond fondsenwerving. En terecht.

De laatste jaren zien we ook meer acties van individuen die na een buitenlandse reis zelf een project opstarten of fondsen werven voor bestaande initiatieven. African Vibes met Jan Michielsen en zijn vrienden, Sisp met oa Leen van der Linden en Seppe van Gils, Visianagaram met de familie Vinckx, Sa’taq’a met de familie en vrienden van Fons Huet, Siddartha met Br. Gust Lauwerysen en VITO, nu Frederik Pollet en Denise De Vlieger zijn daarvan enkele voorbeelden.

Daarnaast zijn er de giften van individuen en bedrijven zonder dat dit in pers komt. Ontelbaar zijn diegene die een maandelijks bedrag overmaken, minder talrijk zij die een legaat geven aan een NGO.

Vrijwilligers Al deze activiteiten waren niet mogelijk zonder de honderden vrijwilligers die in de loop der jaren meewerkten aan al deze activiteiten. In de beginjaren konden we leunen op de dorpsraden en de verenigingen voor de huis-aan-huis-actie van 11.11.11. Lea Fransen van het lokale comité was hiervan de stuwende motor. Zij had binnen iedere dorpsraad haar contactpersoon waarmee ze afspraken maakte voor de organisatie van de actie in die deelgemeente. Later kwam Wis Swaenen die de coördinatie overnam.

Voor Hilt Rigouts is de stedenband waarschijnlijk wel het hoogtepunt uit haar 27-jarige inzet voor de stedelijke dienst voor internationale samenwerking. Za-kpota laat haar nooit meer los.

Als we werkten rond een project gingen we op zoek naar Hoogstratenaren die hier in dezelfde sector werkten (bijv. verpleegkundigen rond een gezondheidsproject) of afkomstig waren uit het betrokken land (bijv. Filipijnse vrouwen rond een project in Manila). Voor Sing for the Climate deden we dan weer beroep op inwoners met een specifieke hobby of beroep of met specifieke vaardigheden. De zussen Van Opstal leiden de samenzang onder begeleiding van de vertrouwde muzikanten. Enkele fotografen, cineasten en technici legden alles zeer professioneel vast op beeld.

Spanningsveld We zijn niet blind voor het spanningsveld tussen armoedebestrijding hier en in het globale Zuiden. Wie zich inzet voor mondiale thema’s krijgt al eens voor de voeten geworpen dat ook in BelgIië mensen gebukt gaan onder armoede en dat daar eerst aan moet worden gewerkt.

Uit eigen ervaring weet ik dat heel veel vrijwilligers op beide fronten actief zijn. Ik noem er enkele - en riskeer dus anderen onvermeld te laten. Zo was er Lea Fransen, die werkte in de sociale sector en mee op de barricaden stond voor het behoud van de natuur met oa LENK en in de strijd tegen de kernwapens en atoomenergie. Zij richtte de wetswinkel mee op en ving meermaals vluchtelingen op. Of Staf Coertjens, trekker van Amnesty International en afwisselend met May Verheijen voorzitter van de mondiale raad. Hij was echter ook jarenlang voorzitter van gebuurte de Luizenmarkt en actief in de Gezinsbond. Hij trekt vanuit VELT het initiatief samentuinen. Hij steekt ook bij allerlei andere initiatieven de handen uit de mouwen en is een toegewijde opa.

Nog enkele namen - zoals Frederik Pollet die actief is in het Verzetje en trekker van Siddartha; Joos Thys, medewerker van de wereldwinkel en

11.11.11 maar ook van Digidak; Bram Everaert, vrijwilliger bij Sa’Taq’A en Natuurpunt.

Deelgemeenten Iedere deelgemeente heeft ook zijn eigenheid.

Generatiegenoten Jos Van Boxel uit Meerle, Stan Goedschalckx uit Meer en Fons Huet uit Hoogstraten hebben een hele groep leeftijdsgenoten overtuigd van het belang van ontwikkelingssamenwerking. De missiewerking van Meerle nam heel wat vernieuwende initiatieven onder impuls van jongeren. Niels Jespers werkte nog voor Broederlijk Delen en had een klimproject voor jongeren in Peru. De steungroep van Stan informeerde de donoren via een krant en lag mee aan de basis van de Meerse Werkgroep Derde Wereld en Missie. Fons Huet was gids voor menig Hoogstratenaar, familielid en wereldwinkelier die de Dominikaanse Republiek en later Guatemala bezochten. African Vibes nam een hele groep jongeren mee op sleeptouw.

Wortel - met de familie Fransen aan kop - stond garant voor vele vrijwilligers en overschrijvingen voor de 11.11.11-campagne. Meer was de gemeente van de spaarcenten. Hier zaten veel muntstukken in de enveloppen. Meersel-Dreef was de gemeente van de grensoverschrijdende samenwerking en het grote succes van de rommelmarkt. Minderhout had als enige gemeente geen eigen missiewerking. Met Broederlijk Delen en 11.11.11 deden ze echter niet onder voor de andere deelgemeenten. Marion Schrijvers was een tijdlang vrijgestelde voor 11.11.11 Antwerpen. Hannelore en Marjolein Van Bavel voeren diepgaand onderzoek naar vrouwenthema’s. De kinderen Bolt zwermen uit over de hele wereld…

En gelukkig is er nog de Hoogstraatse Maand die dat allemaal mee in beeld en tot op uw leestafel brengt. (jh)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

33

ONDERWIJS

Van BSO Kantoor naar een master in de Communicatiewetenschappen

“Ben je wel zeker dat je je wil inschrijven hier?”

MEERLE - Bij gebrek aan een duidelijke visie op haar toekomst en ambitie volgde Femke Brosens beroepsonderwijs kantoor en ging als receptioniste aan het werk. Geboeid door de verhalen van bezoekers, realiseerde ze zich dat een job als journalist of reporter helemaal haar ding zou zijn. Ze gaf haar voltijdse job op en ging haar droom achterna. En hoe! Ondertussen is ze Master in de Communicatiewetenschappen, heeft haar eigen onderneming en zit ze in de talentpool van VRT NWS. Een straf traject om u tegen te zeggen.

Femke als receptioniste aan de slag bij de firma Eribel, hier in Hoogstraten. Dagelijks passeerden er bezoekers aan haar desk met elk hun verhaal, wat haar veel meer boeide dan haar job op zich. “Pas toen kwam ik tot de conclusie dat een job als journalist of reporter helemaal mijn ding zou zijn.”

Daar liet ze het niet bij. “Ik was toen 22 jaar en gaf mijn vaste voltijdse job en zekerheden op”, zegt Femke, “Werk in de regio, een contract van onbepaalde duur. Ik had juist mijn eerste auto gekocht en kon gaan en staan waar ik wou. Maar ik gaf dat alles op om voor mijn droom te gaan.

Veel kennissen verklaarden me gek dat ik alles opgaf zonder enige garantie voor de toekomst.

Maar het is de beste beslissing die ik ooit heb genomen!”

Ongeloof Femke Brosens is de oudste van drie dochters in het gezin van Gust Brosens en Margot Jansen.

Ze groeide op in Meerle, ging er naar de lagere school om daarna een jaar Handel te volgen in het Klein Seminarie. Maar de keuze voor deze of gene opleiding kwam voor haar duidelijk te vroeg. Op dat moment was ze er nog niet aan toe, ze hechtte er weinig belang aan en was meer bezig met praktische zaken - zoals de schoolkeuze van haar vriendinnen en dergelijke meer...

Receptioniste Na haar eerste middelbaar kwam Femke dan ook met een B-attest thuis, aangevuld met een clausulering die haar naar het beroepsonderwijs stuurde. Zo kwam ze terecht in de heel praktijkgerichte opleiding Kantoor in V.T.I. Spijker. Tijdens die opleiding realiseerde Femke zich dat ze na die zeven jaar V.T.I. administratief werk zou moeten doen. Een andere keuze leek er niet meer te zijn.

“Op Beroepsonderwijs wordt echt wel neergekeken”, zegt Femke, “dat ervaarde ik die jaren sterk. Ik deed niet veel meer dan ik moest doen om te slagen, maar motivatie om uit te blinken vond ik er niet.”

Na het afronden van haar 7de jaar Kantoor ging

34

“Ben je wel zeker dat je je wil inschrijven hier?”

- dat kreeg Femke te horen toen ze zich tijdens een infodag van de Thomas More hogescholen aanbood om een bacheloropleiding te volgen.

“Je behoort tot de gevallen die als eerste moeten afhaken wegens onvoldoende capaciteiten. Studeren aan de hogeschool moet je niet onderschatten”, klonk het brutaalweg van de zelfzekere docent die haar informatie moest geven.

“Ik voelde de grond onder mijn voeten wegzakken. Ik was enorm teleurgesteld, ook al ging dat gepaard met strijdlust,” zegt ze nu. “Maar ik wist meteen aan welke hogeschool ik zou gaan studeren (lacht). Juist: aan Thomas More. Ik zou ze daar wel eens wat laten zien!”

Na drie jaren studeerde ze samen met de andere studenten af in het standaard traject voor dagstudenten. Maar nog voor ze haar bachelor diploma behaalde, kreeg ze enkele interessante kansen in de mediasector. In het laatste jaar deed ze stage als redacteur bij VTM en in bijberoep kon je haar ook als sportjournalist terugvinden op zowel regionale als nationale jumpingwedstrijden.

Freelance “Na het afronden van mijn studies besloot ik

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

meteen om als freelancer in hoofdberoep aan de slag te gaan. Het plan om daarnaast ook nog voor een masterdiploma te gaan, had ik toen nog niet. Dat idee kwam pas enkele jaren later…

Ik kreeg de kans om als content creator en social media expert aan de slag te gaan in een tijdelijk project binnen de vastgoedsector, een job waarin mijn sterk ontwikkelde skills als journalist / redacteur van pas kwamen. Al snel bleek dit het beste van twee werelden te zijn voor mij. Ik ging me verdiepen in storytelling en het technisch gegeven verbonden aan Facebook, Instagram, LinkedIn, enz.

Want naast journalistieke opdrachten in de mediasector, werd ik ondernemer op het vlak van contentcreatie en sociale media. Ik ontwikkelde pakketten om het beheer ervan toegankelijk en budgetvriendelijk te maken voor kmo’s, startups, eenmanszaken, enz. Op dat moment werd het voor mij duidelijk ik dat ik inhoudelijk en creatief sterk werk kon leveren, maar niet genoeg kennis had van het strategische luik. En laat een waardevolle strategie nu net de sterke fundering zijn voor alles wat je doet op sociale media.”

Masteropleiding Er bleef bij Femke iets knagen. Ze had het gevoel dat ze nog ‘iets recht moest zetten’, alsof het behalen van haar bachelordiploma een lucky shot was.

“Toen viel de beslissing”, zegt ze, “ik wou nog een Master Communicatiewetenschapen, media en strategische communicatie halen. Ik trok naar de VUB en werd er met open armen ontvangen.

Dat gaf me een boost. Deze keer wilde ik de studies afwerken in het normale traject voor dagstudenten, zonder te stoppen met mijn normale werk als voltijds ondernemer. Ik deed het grootste deel op basis van zelfstudie, want ik kon het me niet permitteren in Brussel op de schoolbanken te gaan zitten terwijl er hier klanten op mij rekenden.

Dat was best pittig. Het klopt dat ik er hard voor moest werken en het maar kon halen op karakter en doorzettingsvermogen. Overigens zou dit bijkomende diploma me als zelfstandige weinig of niets opleveren, maar als persoon.”

ONDERWIJS Ze zou nog maar een tandje bijsteken. “In die periode besefte ik dat ik niet voor één opdrachtgever, maar voor meerdere wilde werken. Ik kreeg een grote opdracht voor Duvel Belgium.

Intussen ben ik verhuisd naar Trappist Westmalle, maar werk ik ook voor o.a. VRT NWS, Branded Careers, Kerkstoel, Aviko Belgium, Baloise, B-TONIC enz. Naast dit werk op zelfstandige basis, help ik lokale ondernemers met de uitbouw van hun sociale media en dat door middel van de pakketten die ik daarvoor uitwerkte.”

Toekomst Voor haar stage koos Femke bewust iets buiten haar comfortzone. “Iets kiezen in de lijn van mijn werk zou te veel voor de hand liggen. Ik deed stage als onderzoeksjournalist bij PANO, een hele uitdaging. Ook mijn thesis ging in die richting. Daarin ging ik op zoek naar ‘de impact van de digitale evolutie op de kwaliteit van onderzoeksjournalistieke reportages binnen VRT NWS’.”

“Geloof in jezelf en ga voor je droom!”

Op dit moment werkt ze aan haar eerste onderzoeksjournalistiek project. Maar daar kan ze nog niet veel over zeggen. Als er een doorbraak komt in het onderzoek, dan volgt er zeker een televisiereportage. Het maatschappelijk belang is groot, hoe dat concreet vorm gaat krijgen, is nog niet duidelijk.

Femke is intussen opgenomen in de talentpool van VRT NWS. “Maar kiezen kan ik niet”, zegt ze, “mijn opdrachten in de mediasector zien er totaal anders uit dan mijn werk voor commerciële bedrijven en voor mij zijn ze erg complementair. Geen dag voelt aan als werken en dat

gevoel waarmaken kan ik iedereen aanraden.

Het is verschrikkelijk cliché, maar waar een wil is, is een weg. Als ik dat kan, zijn er veel anderen die dat ook kunnen. Geloof in jezelf en ga voor je droom!” (fh)

Doe d eg chec ratis k-u onlin p e

Uw adviseur voor kredieten & verzekeringen zowel voor particulieren als KMO’s bevoorrechte partner van

Van Huffel Verzekeringen Vrijheid 74 2320 Hoogstraten 03/314.46.10 vanhuffel@dvv.be www.van-huffel.be

FSMA:14593 A

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

35

BADKAMERRENOVATIE

Installatiebedrijf

VAN DEN BERG VERWARMING

36

SANITAIR

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

: ADRES NIEUW

83 1 g e w e ten Meers a r t s g oo 2322 H

EW EG

BR ED AS E

maak een afspraak in onze toonzaal met tal van badkameropstellingen

W

MEERLE MEER M EE RS

EG

van Advies tot Zalig genieten

OUT MINDERH ATEN HOOGSTR

Tel. 03 315 75 31 info@vdberg.be

www.vdberg.be VENTILATIE

ZONNE-ENERGIE

DEZE MAAND

Vijf miljoen subsidies voor drie restauratieprojecten HOOGSTRATEN - Op donderdag 30 juli zou minister Mathias Diependaele, bevoegd voor monumentenzorg, een bezoek brengen aan Hoogstraten. Hij zou er drie erfgoedpremies voor evenveel restauratieprojecten in het Hoogstraatse ondertekenen. De sterk stijgende coronabesmettingen staken er een stokje voor. Het bezoek kwam er niet, de subsidies gelukkig wel.

Het gaat om de kloostersite in Meer, de Sint-Katharinakerk in Hoogstraten en het raadhuis in Meerle. Alles samen gaat het om net geen 5 miljoen euro.

Sint-Katharinakerk Na de restauratie van de toren is men gestart met de eerste fase van de werken aan het schip, het interieur en de glasramen. De restauratie zal in totaal zes jaar duren en 6,3 miljoen euro kosten, een bedrag waarop men 3,5 miljoen euro krijgt.

In deze eerste fase worden de gevels, de daken en de glasramen aan de zuidzijde gerestaureerd.

Ook is een interieuronderzoek opgenomen. De resultaten daarvan worden gebruikt bij de volgende fasen.

Voor de kerk staat een container als infopunt over de restauratie. We werden er alvast aan herinnerd dat de Sint-Katharinakerk met zijn 105 meter het derde hoogste kerkgebouw van België is en een van de hoogste bakstenen gebouwen van de wereld.

Na meer dan twaalf jaar slopende voorbereiding zijn de restauratiewerken en de nieuwbouw op de kloostersite gestart.

Kloostersite Meer Op de kloostersite in Meer is de restauratie van de vijf historisch waardevolle gebouwen, samen met de bouw van 17 nieuwe woningen, al een tijdje gestart. Na bijna twaalf jaar bloed, zweet

en bijna tranen, kreeg vzw Klooster Meer de neuzen van een vijftiental administraties, die elk hun zegen moesten geven, eindelijk in dezelfde richting.

De Noorderkempen is eigenaar van de site. Die gaf de vijf historische gebouwen in erfpacht aan de vzw Klooster Meer, die ze verder in erfpacht gaf aan evenveel partners waaronder de stad Hoogstraten. Die richt de voormalige parochiezaal in als lokaal dienstencentrum (in ons volgend nummer brengen we het verhaal over de verrassende link met Maxburg).

Na de restauratie, de nieuwbouw en de aanleg moet het klooster het kloppend hart van Meer worden.

Voor de restauratie van die vijf gebouwen is een subsidie van iets meer dan 1 miljoen euro voorzien.

Het Raadhuis van Meerle

Voor de kerk staat sinds kort een container met info over de kerk en de restauratie.

Het voormalige Raadhuis van Meerle staat ook al een tijdje in de steigers. Voor die werken trekt de minister zo’n 231.000 euro subsidie uit. Het is het enige gemeentehuis van België dat op de gevel de titel ‘Raadhuis’ draagt. Het gebouw wordt ingericht als bibliotheek en ontmoetingsplaats voor de mensen van Meerle en omgeving. (fh) DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

37

DEZE MAAND

Waterpret in coronatijden

Op woensdag 1 juli mocht er in Sportoase opnieuw gezwommen worden.

Om 8 uur ’s morgens namen Arnold Wittenberg, Faye Van Impe en Piet Van Bavel als eerste een duik in het frisse water.

HOOGSTRATEN/MEER - Op woensdag 1 juli, welgeteld 110 dagen nadat Sportoase in Hoogstraten de deuren moest sluiten, konden sportievelingen opnieuw baantjes treffen in het zwembad op de site Stede Akkers.

Naast de veiligheidsmaatregelen die we ondertussen kennen van in winkels en horeca, was heel het gebouw grondig gepoetst door een

Vol is vol. Er is in De Mosten maar plaats voor 500 zonnekloppers.

daarin gespecialiseerde firma en liet men luchtkwaliteitsmetingen uitvoeren. Het aantal toegelaten personen bleef beperkt en men moest dan ook vooraf reserveren.

Zonnekloppers Iets meer dan een week vroeger, op 22 juni werd ook de zwemvijver van De Mosten opnieuw

WO II in beeld HOOGSTRATEN - In het Stedelijk Museum Hoogstraten loopt nog tot 1 november de fototentoonstelling ‘Hoogstraten 40-45’. Deze laat de enorme impact zien die de Tweede Wereldoorlog had op de mensen, gebouwen en landschappen van Hoogstraten en zijn deelgemeenten.

Bekende foto’s, maar ook nooit eerder getoonde beelden en unieke filmfragmenten, geven een blik op de woelige oorlogsjaren in onze streek.

Dankzij de dagboekfragmenten van Jozef Lauwerys en getuigenissen van andere Hoogstratenaren wordt dit stuk geschiedenis even terug tot leven gebracht.

Uniek is een kort filmfragment van een raketaanval van een Britse Hawker Typhoon op de Sint-Katharinakerk vanuit het perspectief van het jachtvliegtuig. Het fragment werd dit jaar teruggevonden in het Imperial War Museum in Groot-Brittannië.

Praktisch: Tentoonstelling “Hoogstraten 4045”, in samenwerking met vzw Erfgoed Hoogstraten, tot 1 november in het Stedelijk museum. Geopend van woensdag tot en met zondag van 14 tot 17 uur en op afspraak: 03 340 19 80. (fh)

opengesteld. De inwoners van Hoogstraten kregen, omwille van een mogelijke vakantie thuis, enkele gratis inkomkaarten. Maar omdat er maximum 500 zonnekloppers en pootjesbaders toegelaten werden, moest men een plaats reserveren en vooraf betalen. Vooral in de warme augustusdagen was het aantal tickets al vlug uitverkocht. (fh)

Leer met een computer werken HOOGSTRATEN / MEERLE - Allicht ondervind je regelmatig dat er voor heel wat activiteiten een digitaal alternatief wordt uitgewerkt.

Niet voor iedereen is het even vanzelfsprekend om plots alles digitaal te doen. Hoe werkt dat, videobellen? Wat kan ik allemaal met mijn smartphone doen? Hoe mail ik foto’s naar mijn familie? Is het wel veilig om zoveel online te doen?

Als je hierover meer wil weten, kan je in Hoogstraten en Meerle bij Digidak cursussen volgen om de basis van computergebruik en populaire digitale toepassingen te ontdekken. Dit gebeurt in kleine groepjes, ieder op een eigen toestel zodat je echt les op maat krijgt.

Inschrijven voor de cursussen kan in Digidak Meerle (Gemeenteplein 3) op maandag 7 september van 14 tot 16.30 uur en op maandag 14 september van 13.30 tot 16.30 uur; of in Digidak Hoogstraten (BIB Lindendreef 1b) op dinsdag 8 september van 10 tot 12 uur en op vrijdag 11 september van 9 tot 12 uur. Deelname is gratis, je betaalt enkel vijf euro waarborg.

Vluchtende troepen passeren het Klein Seminarie in Hoogstraten in mei 1940.

38

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Meer info: www.digidak.be - tel. 014 71 11 03. (fh)

DEZE MAAND

Nu u nog!

Persoonlijk geraakt door Sis Matthé HOOGSTRATEN De Poëziedebuutprijs is een initiatief van Poëziecentrum.

In de vierde editie selecteerde de jury vier dichters die een bijzonder debuut maakten in 2019. Naast Jens Meijen, Iduna Paalman en Peter Prins, is Sis Matthé (geboren en getogen Wortelaar, wonend in het Antwerpse) genomineerd. Of zijn bundel “Persoonlijk geraakt” het ook haalt, wordt bekendgemaakt in Standaard der Letteren op 29 augustus. Iets om in de gaten te houden. En hoe dan ook iets om te lezen.

Sis Matthé (1980) schrijft, vertaalt (o.a. voor Sabzian) en maakt muziek in het duo Stacks (samen met zijn broer Jan). Hij publiceerde gedichten in o.m. freespace Nieuwzuid en Poëziekrant en was een van de “21 dichters voor de 21ste eeuw” (Uitgeverij P). Bij uitgeverij het balanseer verscheen zijn debuutbundel

Helder en kaal “Persoonlijk geraakt” is een erg sterke bundel.

Sis schrijft in een ogenschijnlijk heldere en kale taal, vrijwel zonder adjectieven, met een opmerkelijke voorliefde voor passiefconstructies, deelwoorden “en nevenschikking” - zoals hij het zelf zegt. Hij speelt graag met registers, laat onverwachte en onpoëtische woorden vallen, laat vooral beelden openbloeien door ze helemaal voor zichzelf te laten spreken. Niks moeilijkdoenerij dan, maar vertrouwend op de kracht ervan.

Het geeft zijn gedichten een grote zeggingskracht.

Zijn bundel is strak gecomponeerd en omvat vier gedichtenreeksen die in thema, in beelden, met terugkerende woorden en ideeën hecht met mekaar samenhangen. In de eerste cyclus lijkt hij op zoek naar zijn identiteit als dichter en als mens. “Op papier ben ik volkomen / uitgewerkt, op mezelf aangewezen / de man van velen”, luidt het in de slotverzen van het openingsgedicht. Wat later omschrijft hij zich als “de dwarsligger”, “een leek op een oever, godverlaten”, die zich afvraagt of hij “één exemplaar” is - dan wel of “iemand is op mij geprojecteerd”. “In woorden uitgedrukt / hou ik alleen van rechtvaardigheid / en nevenschikking” - hoe simpel de zegging ook lijkt, de hang naar rechtvaardigheid komt later in de bundel mooi terug, de nevenschikking van verwoorden, benoemen en … ademen laat dichter en mens samenvallen. De zanger is zijn lied, zo wist Claus al.

Spreidstand De tweede cyclus is een oefening in “evenwicht” vinden, zich in een “spreidstand” weten, alles is een “wending”. En toch recht blijven in het leven, in je taal. De dichter is een “piramide zonder hoofd”, een structuur die “mogelijk toch stabiel is”. Maar hij heeft nood aan een “voetstuk ter bescherming” wanneer hij met de hakken “los de sloot in” belandt. Rechtvaardigheid wordt misschien wel een hoopvol streven - “de hoop is zo groot als een kind / en niet op te voeden”. En hijzelf “op ware grootte / toeschouwer zelf in beeld”.

“We worden gedoopt met het water / dat ons aan de lippen staat” - zo vat het erg sterke derde deel aan. In de teksten vaak woorden van proberen, onmacht, omgaan met de “condition humaine” dank zij en door de taal en het dichten. “Wij zijn het onzichtbare morsen / we morsen tot het woord zijn letters is / opgewonden, uitgeteld”.

Want steeds is er het besef dat “wij in gebreke [blijven] / herkennen in elkaar het ontembare /

Meedoen met de kinderleesgroep HOOGSTRATEN - Gezellig samenkomen, nieuwe vrienden maken en ondertussen een aantal topboeken ontdekken: dat is de Kinder- en Jeugdjury in Hoogstraten. Hoe werkt deze leesgroep juist?

Als jurylid lees je in de periode van oktober tot en met maart acht boeken. Spannende, fantasierijke maar ook minder verwachte lectuur zoals gedichten en informatieve boeken. Vier keer

moeten, weren, geven”, we “lopen verloren met hopen”. Misschien ontbreekt “het timmermansoog” soms in ons bestaan, maar gelukkig is er ook ons vermogen om “de spitsboog, het kruisribgewelf en beton” te maken. Zij het dat de schoonheid op minder verwachte plaatsen zit, want “perfectie komt met verval”. Leven als bouwtekening, als compositie ondanks onze beperkingen en beperktheid. “Het is ons aan te zien, we kunnen / het helpen, het kan ons schelen, / we hoeven het te doen”.

Woorden van iedereen Woord en beeld vallen helemaal op hun plek in de vierde reeks. “Vermand, na lang aandringen dan toch / persoonlijk geraakt, vermomd, verlamd, / om beurten goed genoeg en afgekeurd” - de zoektocht van de evenwichtkunstenaar heeft opgebracht. Hij is teruggekomen om te blijven “in woorden van iedereen / die iedereen kan lezen”. Om in het volgende gedicht vast te stellen: “ik ben een later type, ik word ontsierd / door onzin, in klare taal zing ik”. Die taal geeft kracht, hoop, schoonheid - misschien is dit wel het beste verzetswapen tegen onrechtvaardigheid. “Zelfs in de wilde / natuur is taal de roos”.

Alle schone schijn, uitwendigheid wordt afgelegd, de dichter is “uitdrukkend naakt” die de “macht” doorziet. “Streng zijn is oninteressant / onzeker zijn”, zo ontmaskert hij, en elders zet hij zich af van “doodsbenauwd geneuzel in een leren jas”. De mens is niet perfect, het zij zo.

Niet de machthebber heeft het voor het zeggen, want “al die tijd keek niemand / naar de bloemen”.

Lang geleden dat u nog eens een poëziebundel heeft vastgepakt? Dringend doen. “Persoonlijk geraakt” van Sis Matthé bijvoorbeeld. Uitgegeven bij het balanseer. 64 pagina’s, prijs 18 euro.

ISBN: 978 90 792 025 91 (mdl)

Geen Boerenmarkt

kom je met de andere juryleden van jouw leeftijd samen om twee boeken te bespreken.

Als je de acht boeken gelezen en besproken hebt, stel je je eigen rangschikking op, met het beste boek bovenaan. Door het oordeel van alle juryleden samen te leggen ontdekken we welke boeken het allerbeste zijn. Deze uitslag wordt op een feestelijke manier bekend gemaakt.

Wegens corona wordt de vierde editie van de Boerenmarkt in de Brouwerijstraat te Hoogstraten dit jaar geannuleerd.

Ze was gepland op 13 september, tijdens de tweede zondag van september.

Nieuwsgierig? Kom dan zeker naar de startsessie voor kinderen en jongeren van 10 tot 16 jaar op woensdag 30 september om 13.30 uur in BiB in Hoogstraten. Deelnemen is gratis en inschrijven hoeft niet. (fh)

De organisatoren, Comité De Zelfvoorziening, kijkt nu al uit naar de 2021. (fh)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

39

DEZE MAAND

Bundeltje “Zoet” geeft zelfdoding van vader een plaats

Sara Coertjens kleeft poëtische post-its op het leven HOOGSTRATEN - In juni bracht Sara Coertjens haar bundel “Zoet” uit. Die bevat veelal korte tekstjes waarin ze de zelfdoding van haar vader in 2014 een plaats geeft. “Van een traan naar een lach”, zo luidt de ondertitel, en dat is ook wat je als lezer mag verwachten. De wereld staat stil wanneer zulke tragische gebeurtenis plaats vindt, maar de tranen van het verdriet en de lach van het herwonnen leven helpen je door deze periode. Met haar gedichtjes wil ze het taboe rond zelfmoord verbreken en de lezers aanzetten om ook hun emoties te uiten. degelijk de borden en het bestek - aan een waslijn buiten hangt te drogen.

DHM: De covertekst laat aan duidelijkheid niet te wensen over: in de teksten heb je het over de zelfdoding van je vader, zes jaar geleden. Dat is een beladen/geladen onderwerp waarom kies je er voor om er over te schrijven?

Sara Coertjens: Na de zelfdoding van mijn papa had ik een moeilijkere periode. Veel praten en schrijven hebben mij geholpen. Ik heb lang getwijfeld om mijn schrijfsels uit te geven, omdat ze heel persoonlijk zijn. De wil om mee het taboe rond zelfdoding te doorbreken heeft het uiteindelijk gehaald. Mijn man Stijn heeft me nog het laatste duwtje in de rug gegeven om dit te publiceren.

Het volgende moment zoek ik pen en papier, in mijn hoofd vraagt dat gewoonweg om een bijpassend schrijfsel. Als het kriebelt, schrijf ik.

DHM: Er zit nogal wat spanning in de tekstjes: binnen/buiten, geluk/droefheid, spel/ernst, droom/werkelijkheid, afwijzen/welkom heten-voelen. Is dat de vertaling van hoe je als “zoet” de hardheid van de realiteit onder ogen ziet?

Het leven is nu een keer een combinatie van vele fijne, maar ook minder fijne momenten. De weerspiegeling daarvan zie je ook in mijn schrijfsels.

Ik hoop anderen te ontroeren, inspireren, ... Het zet iets in gang, merk ik, en dat is mooi om te zien.

DHM: Hoe kijken je familieleden daar tegen aan?

Mijn mama, zus en schoonbroer zijn ontroerd en trots. Mama, die nu 74 jaar is, zegt dat ze het al drie keer gelezen heeft. Dat is positief, denk ik.

Toegankelijk DHM: Je noemt het schrijfsels, is dat omdat je ervoor terugschrikt om het poëzie te noemen? Of omdat je de leesdrempel zo laag mogelijk wil houden?

Ik noem het graag schrijfsels, omdat ze toegankelijk en vaak ook herkenbaar zijn. De lezer zal zelf wel uitmaken of het poëzie is voor hem.

DHM: De teksten variëren erg van lengte, de bladschikking en typografie (geen titels, geen vetjes, geen paginering, inhoudsopgave) maken niet altijd duidelijk waar een tekst begint en ophoudt. Is dat een bewuste keuze?

Dat is een bewuste keuze. Het ene gaat over in het andere. Schrijven rijgt alles aan elkaar. Soms staat het vervolg van een gedichtje op de volgende pagina. Dat is geen drukfout. Ik heb het aangepakt zoals ik het aanvoelde.

DHM: Inhoudelijk speel je met de echo’s van de vader-dochter relatie die weerklinken in de relatie met je eigen kind. Is dat een van de belangrijkste thema’s van wat je schrijft? Is dat een manier om dingen door te geven…?

40

De zee Als het mijn dochter en twee neven zou kunnen helpen in hun verwerkingsproces, dan is dat natuurlijk mooi meegenomen. Voor mij is het hoofdthema vooral de waarde van openheid en kwetsbaarheid.

Weerspiegeling DHM: Je schrijft angst van je af (door ’t raam zwieren met haar klikken en klakken); onrecht (geruisloos aan de kant, hopsakee weg ermee)… en de “zwarte rugzak” die je inruilt voor de welgekomen “gelukzak”. Is dat meteen ook de manier waarop schrijven voor jou werkt?

Dat klopt. Als je schrijft dan kan je de dingen beter plaatsen en structureren in je hoofd. Je neemt geen omweg, maar gaat dwars door een emotie, situatie of ervaring heen. Ik ervaar dat toch zo.

DHM: Je taal is erg alledaags, je plukt bij voorkeur woord en beeld uit de gewoonheid van het dagelijkse leven - maar met een speels, fantasievol randje. Heb je het gevoel dat je daarmee ook je eigen schrijfstijl gevonden hebt?

Ja. Als ik er tijd voor heb, sta ik graag even stil bij alledaagse dingen of gebeurtenissen. Alles kan dan een inspiratiebron zijn. Ik zie bijvoorbeeld een grappige foto waarbij de afwas - wel

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

DHM: Vanwaar de fascinatie voor de zee?

Staat dit voor de eb en vloed van het leven, voor de zilte smaak van tranen (zoals zeewater)?

We gingen met papa jaarlijks een paar dagen naar Oostende. Ik heb de omslagfoto daar genomen. Enerzijds is het dus een herinnering aan leuke tijden.

Maar het beeld is voor mij ook symbolisch. Het einde van de golfbreker is het einde van mijn vaders leven. De oranjegouden kleuren staan symbool voor warmte en hoop. Ik hoop dat hij nu rust gevonden heeft.

DEZE MAAND DHM: Als je uit het bundeltje één “schrijfsel” moet kiezen, welk is dat dan?

Ik heb veel mensen (buren, vrienden, collega's) mogen ontmoeten met elk hun eigen verhaal. Er ontstaat veel verbondenheid als je je kwetsbaar durft opstellen. Dat is ook de boodschap van mijn boekje. Daarom kies ik voor dit gedichtje:

de kracht van openheid verrast door je kwetsbaarheid verbindt doorheen alle tijd het jouwe met dat van mij

Post-its De tekstjes in “Zoet” ontroeren soms, verrassen vaak. Sara vond de aanleiding voor haar schrijven in de plotse dood van haar vader, wiens leven “met zo’n klein notitieblaadje” “op de tafel in de living” eindigde. Ook haar teksten worden nu post-its die herinneringen, overwegingen, observaties en emoties verklanken.

De sterkste fragmenten zijn die waarin de anekdotiek plaats maakt voor haast aforistische notities: “’t mooiste wat je iemand kan geven / is helemaal jezelf zijn” en die waarin het spelen met taal een beeld plots helemaal op z’n plaats doen vallen (“jij zegt vijver / in plaats van zee / ik golf vrolijk / met je mee”.

Nergens pretendeert het bundeltje meer te willen zijn. Dit is geen Literatuur met grote L, dit is wel een oprechte getuigenis waarin het verdriet overstegen wordt met een ode aan de herinnering en aan het leven. Want “wie nog iets moois over ’t leven / kan schrijven / laat zich niet door de dood / verdrijven”.

Het gedichtenboekje telt 45 pagina’s en kost 17,59 euro. Je kan het online bestellen via https://www.bravenewbooks.nl/zoet. Het is ook verkrijgbaar via Sara zelf: stuur een mailtje naar saracoertjens@hotmail.com. Zij stort de eventuele opbrengst door naar Zelfmoordlijn1813. (mdl)

&

Centrale verwarming Vloerverwarming Sanitaire installaties Gasinstallaties Epelteer 27 - 2320 Hoogstraten 0495 24 24 11 wm.installatiebedrijf@telenet.be wm-installatiebedrijf.be

Eigen fabricage

Maatwerk VERNIEU WD WEBSIT E E

Productie en plaatsen van houten vloeren - Interieurprojecten op maat www.martensvloeren.be Groot Eyssel 39a - Meerle - T. 03 315 84 32 - GSM 0478 36 74 88

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

41

DEZE MAAND

LEZERS SCHRIJVEN Een mondmasker in open lucht is absurd

De parking is het zat Ik had het toch voorspeld hé, drie maanden geleden in een column in dit eigenste maandblad.

Dat we niet meer welkom zouden zijn aan de Belgische kust, en dan nog als gevolg van de fratsen van binnenlandse ‘hooligans’ tijdens het weekend van 8 en 9 augustus, en de twijfelachtige reactie hierop van kustburgemeesters, een onder druk gezette volgzame NMBS en een dienstdoende provinciale gouverneur.

Ik had jullie ook aangeraden om je verlof, vakantie of reis dan maar te ondernemen naar de Belgische Ardennen. Het was er goed toeven, vriendelijke ontvangst in hotel en brasserie, een geurende schaduwrijke natuur alsof je in de Ardèche zat. En een correcte aanpak van het coronavirus door afstand te houden, voldoende ontsmettingsgel te voorzien en duidelijke communicatie.

Want zeg nu zelf, het was en is toch geen leven hier op de parking van de stad Antwerpen.

Omdat die ene burgemeester zijn stad niet onder controle krijgt qua samenscholingen en bijgevolg de verspreiding van het virus, moest heel de provincie er aan geloven. Je eigen stad in quarantaine steken doe je niet als burgervader, zeker niet in de aanloop naar een mogelijk nationaal mandaat van (vice-) eerste minister. Dan maar die (overbodige, volgens de partij van diezelfde burgemeester) functie van provinciegouverneur inschakelen om de eigen zwakheid te verbergen, de ganse provincie een mondmasker opleggen, dat we zelf kopen want de door de overheid geleverde zie je amper in het straatbeeld. En een avondlijk uitgangsverbod alsof er hier in de stille

Kempen al maanden gefeest werd tot ’s morgens vroeg. Belange niet.

Het komt maar allemaal bovenop de eerdere miskleunen van de nationale overheid, waaronder de te snelle versoepeling van het aantal toegestane contacten, en het totale gebrek aan contactopsporing met de nodige gecontroleerde thuisisolatie als gevolg. Om maar te zwijgen van de tristesse in de communicatie aan de burger.

De eerste reacties van Kempense burgemeesters waren dan nog laks. Premier Wilmès gaf hen de volle bevoegdheid om in te grijpen maar hun stilzitten van de laatste maanden leidde naar de overdreven reactie van de gouverneur. Was het nu zo moeilijk om in elke gemeente die enkele gevallen van Corona-besmetting van de vorige twee maanden streng op te volgen qua thuisisolatie, hun bubbel aan te manen tot eenzelfde afzondering, hun boodschappen te doen, en zo meer?

Natuurlijk treft niemand persoonlijk of als groep schuld, dus is het best mogelijk bepaalde wijken tijdelijk strenger aan te pakken zonder te stigmatiseren. ‘We kenden ze niet’ is geen valabel argument. Huisdokters kennen alle besmette personen maar op hen rust niet de plicht te controleren. Daar is ander volk genoeg voor ter beschikking. De discussie over de privacy is dan ook eventjes niet ter zake.

Den blok erop HOOGSTRATEN - Jeugdhuis Cahier de Brouillon in Hoogstraten, De Mussenakker in Meer, ’t Slot in Wortel en Den Dorpel in Meer, elk van deze vier de jeugdhuizen besliste om hun zomerterras te sluiten. Voor de vrijwilligers is het niet mogelijk zich aan de verstrengde maatregelen te houden. Ook het vervroegde sluitingsuur legt te veel beperkingen op, vandaar. (fh)

www.het-slot.be worteldorp 28, wortel

- W O R T E L -

vrijdag & zaterdag open vanaf 19 uur, zondag vanaf 14 uur

Dat Berx haar ‘soldaten’ wil voorzien van gezond verstand door “niet de eenzame wandelaar zonder masker beboeten” is maar af te wachten, je moet maar pech hebben bij een overijverig dienaar der wet. Op 12 augustus stuurt ze zichzelf al bij, naar de horeca is dan toch geluisterd.

Terecht? Maar niks over die absurde maskerdracht in open lucht, en op de fiets. We winkelden toch al vier maanden om voeding zonder masker en de cijfers bleven dalen. In de landelijke Kempen is er open ruimte genoeg om zonder dat mombakkes te bewegen zodat enkel moet toegezien worden op drukke plaatsen en bij samenscholingen van te veel personen. Hou

Geen kermis in Minderhout en Meerle MINDERHOUT / MEERLE - Na de annulatie van de kermissen in Hoogstraten, Wortel en Meersel-Dreef heeft het schepencollege van Hoogstraten besloten dat ook in Minderhout en Meerle dit jaar geen kermis zal plaatsvinden. Ook de kermisgerelateerde evenementen zoals de wielerwedstrijd in Meerle en de volksspelen zullen pas weer in 2021 worden georganiseerd.

Er zou vooraf grondig zijn nagegaan of er toch geen veilige manier is om de betreffende evenementen te organiseren. Maar met de huidige evolutie van de coronacijfers, moet de veiligheid zonder meer primeren. Alle voorbereidende werkzaamheden werden dan ook stopgezet.

Indien het coronavirus in het voorjaar van 2021 onder controle is, wil het schepencollege bekijken of er extra initiatieven in samenwerking met de kermisuitbaters mogelijk zijn. (fh)

42

afstand is wat telt, voor iedereen. Denk nu niet dat ik dit virus minachtend schat, het is zeer ernstig en gevaarlijk maar ik ben het stilaan beu op te draaien voor de laksheid van anderen, en niet evenwichtige maatregelen te slikken van een politieke klasse die het overlaat aan wetenschappers om de boodschap te brengen.

Warre Palmans, Hoogstraten

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

WWW.GEUDENS.BE VERKOOP NIEUWE en 2e HANDS VOERTUIGEN VERHUUR PERSONENVERVOER EN LICHTE VRACHT TAKELDIENST 24/24u - CARROSSERIE ALLE MERKEN (Erkend door Eurogarant, Long Life Repair en de meeste verzekeringsmaatschappijen)

3 min. van op- en afrit E19 “Meer” 6 min. van centrum HOOGSTRATEN

Meerseweg 8 in HOOGSTRATEN Tel. 03 315 71 76 – sales@geudens.be

HOOGSTRATEN

www.demaand.be REDACTIE Frans Horsten Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten tel. 0495 25 25 05 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS Hoogstraten: Frans Horsten tel. 0495 25 25 05 hoogstraten@demaand.be Meer: Marcel Adriaensen tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be Meerle: Jan Fret tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be Meersel-Dreef: Jef Jacobs tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be Minderhout: tel.0495 25 25 05 minderhout@demaand.be Wortel: Frans Horsten tel. 0495 25 25 05 wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS: Rob Brosens tel. 03 314 43 39 sport@demaand.be Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt.

Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

SECRETARIAAT/DRUKWERKEN Emilia Horsten Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

Koffie- en theehuis in de pastorij van het begijnhof HOOGSTRATEN - Op 1 oktober opent de nu 54-jarige Danny Verbruggen een koffie- en theehuis in de pastorij van het begijnhof. Het wordt een exclusieve zaak ingericht met stijlvolle antieke meubelen, die daar ook te koop zijn. Naast koffie en thee staan er ook een beperkt aantal andere dranken op de kaart, is er keuze uit luxueus gebak en kan je er ook ontbijten. De zaak, die slechts een beperkt aantal zitplaatsen heeft, is dagelijks geopend van 8 tot 18 uur (behalve op dinsdag).

Waarom de uitbater, die in Schilde woont, uitgerekend een zaak in Hoogstraten begint is niet zo vreemd. Als schoonbroer van Greet Somers van De Bonten Beestenboel en doordat de ouders van Greet in een serviceflat in Hoogstraten wonen, komt hij regelmatig in de regio.

Dat hij een koffie- en theehuis begint waarin stijlvol antiek een bijzondere plaats krijgt, zal je ook niet verbazen als je kennis maakt met de man en zijn jarenlange passie voor authentieke meubelen en horeca.

Art & Antiques De belangstelling voor antiek had hij al als kind.

Vanuit die belangstelling ging hij werken bij de firma Zeberg op de Melkmarkt te Antwerpen.

Hij werkte er 20 jaar lang, tot in 2010, en leerde er de stiel. Na het veel te vroege overlijden van de zaakvoerster werd het pand verkocht aan de gekende voetballer Mousa Dembélé, die het gebouw renoveerde en er het luxueuze hotel ‘De Gulde schoen’ van maakte.

In 2011 nam Danny het Antwerp Art & Antiques Center aan de Mechelsesteenweg over. In die

zaak van bijna 3.000 m² konden professionele antiekhandelaars een stand huren en er hun materiaal plaatsen. Danny onthaalde de klanten en handelde voor zijn huurders de verkoop af tot en met de facturatie. Het mooi liedje dat duurde tot vorig jaar. Toen ging de eigenaar met pensioen en besliste om de eigendom te verkopen.

De zoektocht naar een ander pand, ditmaal niet meer in Antwerpen, eindigde bij de pastorij van het begijnhof. De eerste contacten werden iets minder dan een jaar geleden gelegd. De opening was aanvankelijk voor het verlof gepland, maar ook hier werkte corona vertragend. (fh)

Goed voor urenlang spelplezier HOODSTRATEN - Vanaf september kan je in de hoofdbib niet alleen boeken, dvd’s en computergames lenen, maar ook gezelschapsspelletjes, zoals Carcasonne, Ticket to ride, de lettermemo van Jules en Rummikub. Het volledige overzicht vind je op de website van de bib. De uitleentermijn bedraagt vier weken, net zoals bij de andere materialen.

prikkelen ook het denkvermogen van kinderen en volwassenen. (fh)

Dit aanbod is nieuw. Deze spellen staan niet alleen garant voor uren plezier met je huisgenoten, maar ze DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

43

HOOGSTRATEN

VRT programma lokt toeristen naar het begijnhof HOOGSTRATEN - Omdat de Ronde van Frankrijk naar een latere datum verschoof, werd het programma ‘Vive le vélo’ vervangen door ‘Vive la vie’. Ook een programma met Karl Vannieuwkerke maar nu met als vaste gaste zangeres - pianiste Astrid Stockman. Het begijnhof was op donderdag 9 juli één van de twaalf geselecteerde locaties met telkens twee centrale gasten. In Hoogstraten waren dat Sven De Leijer en Rik Verheye.

Zoals bij ‘Vive le vélo’ maakte men regelmatig een zijsprong naar andere locaties. Eén van die zijsprongen bracht de kijker naar het Blaasveldbroek in Willebroek, Maarten Van Gramberen sprak aan een kleinere tafel met Dimitri Lieu en men maakte ook een overstap naar Wortel-Kolonie met onder andere een gesprek met Mark Avet, ooit nog te gast daar.

Om toch nog een link met de tour te behouden, ging men bezoek bij één van de nog levende winnaars van een tourrit, in dit geval Gert Steegmans die vijfmaal deelnam en twee ritten won.

Zes grote vrachtwagens materiaal en een eigen catering. Op alles voorzien dus.

Vloot Maar de opbouw was wellicht nog meer spectaculair dan het programma zelf. Rond 12 uur kwamen zes gigantische vrachtwagens op de parking gereden. Om de grootste wagen binnen te krijgen, moest er zelfs een tak van een boom sneuvelen. Iets later volgden er nog een twintigtal medewerkers, allemaal omwille van corona in een wagen. De regiewagen en een eigen cateringtruck maakten de vloot compleet.

Heel rustig en zonder veel woorden, omdat iedereen zijn taak kent, werden de decorstukken, de piano, honderden meters kabel en nog meer lampen en spots aangedragen en opgesteld. Een meer geoliede machine hebben we zelden gezien.

Een spektakel op zich, zeker voor de bewoners van het hof, die een dag lang al keuvelend toekeken tot men iets voor 21 uur iedereen verzocht om naar binnen te gaan. Want ook al kwam het semi-rechtstreekse programma vanaf 21.20 uur op de buis, Vannieuwkerke begon er 20 minuten vroeger aan.

Na een bescheiden maaltijd op de parking, overleggen Karl Vannieuwkerke en Astrid Stockman met de regie.

Nog vlotter dan de opbouw, werd alles na de uitzending in een mum van tijd afgebroken en ingepakt, zodat de laatste wagen om half twaalf de parking verliet.

Al bij al een leuk programma en gratis promotie voor Hoogstraten en het begijnhof, dat de weken na de uitzending opvallend meer toeristen mocht ontvangen. (fh)

Het decor en zoveel meer in opbouw. Een geoliede machine.

44

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

HOOGSTRATEN

Groenten & Bloemen overleeft corona HOOGSTRATEN - Dat VVV en stad Hoogstraten voor de editie 2020 op zoek moeten gaan naar een andere invulling van Groenten & Bloemen, één van de meest bezochte toeristische evenementen van Hoogstraten, was al lang duidelijk. In ons vorige nummer lichtten we daarover al een tipje van de sluier. Ook de traditionele fotowedstrijd krijgt een leuke, alternatieve invulling.

Om begrijpelijke reden geen massa-evenement op straat dit keer. Een werkgroep onder leiding van projectcoördinator Ann Leemans bereidde toch een speciale editie voor. Daarbij blijft de geest van het evenement zoveel mogelijk behouden en bouwt men tegelijk een brug naar een volgende editie.

Beweging De vrijwilligers, de steunpilaren van dit het evenement, zijn gewend om in een korte periode intensief samen te werken. Vooral dat samenwerken creëerde een bijzondere sfeer en ervaring, wat de afgelopen jaren steevast tot prachtige resultaten heeft geleid.

Met de nieuwe coronamaatregelen die eind juli

van kracht werden, is het organisatieteam noodgedwongen een andere weg ingeslagen. Ook nu nog steeds met de vrijwilligerswerking voorop, maar in een andere vorm. Ontwerper Tom De Houwer paste zijn concept in de afgelopen weken aan deze nieuwe situatie aan.

Er zal een florale creatie gerealiseerd worden waar beweging in zit, iets helemaal nieuw dat beslist nooit gezien is in Hoogstraten. Het werk komt weliswaar niet live in het straatbeeld, maar iedereen die wil, zal het wel degelijk kunnen zien. Niet onbelangrijk - ook bij dit alternatief blijft een aantal vrijwilligers betrokken. Wat het dan precies wordt, dat moet nog even een verrassing blijven…

Fotowedstrijd Zoals de voorgaande jaren is er ook nu een fotowedstrijd naar aanleiding van Groenten & Bloemen. Wie wil deelnemen, haalt beter zo vlug mogelijk een fototoestel boven want de wedstrijd zal haar bekroning al kennen tijdens het derde weekend van september.

Om deel te nemen ga je op zoek naar fotogenieke groenten, fruit en bloemen in groot-Hoogstraten. Breng je eigen (groenten)tuin, een wilde bloemenweide, een uniek gewas, een geweldige

Ook voor de alternatieve editie kon men rekenen op de creativiteit van Tom De Houwer. oogst, een florale creatie, … in beeld. Stuur je beste kiekje naar toerisme@hoogstraten.be en wie weet win jij een leuke prijs! (fh)

Gelukkig spraken de foto’s voor zich HOOGSTRATEN - De foto’s die Marcel De Bruyn in de tentoonstelling die hij terecht de naam ‘Terugblik’ meegaf, spreken van een diep persoonlijke, vaak verrassende en eigenzinnige kijk op de wereld om hem heen. Hoog kwalitatief op papier bracht.

doet: het unieke kader, de Eeuwfeestkapel van het Klein Seminarie, brengt ons even naar een andere wereld. Het is een terugblik op 40 jaar vakmanschap. De conceptuele zoektocht van Marcel naar dat ene moment. Een beeld dat met één klik tot verstilling komt. Een verstild beeld dat los komt van de realiteit en zijn eigen waar-

heid gaat vormen. U als bezoeker, u allen hier de komende tijd, gaat een eigen interpretatie van de beelden doen. We zoeken allemaal naar een verhaal, we proberen het beeld te passen in de verhalen die we bezitten”. (fh)

Spreken de foto’s voor zich, voor de rest was het tijdens de opening stil. De overheid beschouwt zo’n opening als een evenement en er mag dus geen verwelkoming of toelichting over de al gemaskerde lippen komen.

Omwille van corona moesten Edith Wouters en schepen Wittenberg, die het werk van De Bruyn wilden toelichten, zwijgend toezien. Wat ze kwijt wilden, moesten de aanwezigen lezen, netjes uitgetikt en op groot formaat opgehangen.

Hoop In de tekst van schepen Wittenberg luidt het: “Hoop is de beste omschrijving voor deze overzichtstentoonstelling van 40 jaar Marcel De Bruyn. In deze uitdagende tijden zoeken we nog net iets meer naar schoonheid. Zijn we op zoek naar een moment waarop we onze gedachten kunnen verzetten. Even weg uit de onzekerheid, de tsunami aan steeds veranderende regels en weg van de zorgen. Ieder op zijn of haar eigen manier.

Laat dat nu net zijn wat deze tentoonstelling DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

45

HOOGSTRATEN

Een vergeten kerkhof in de weide aan het kasteel HOOGSTRATEN - In de winter van 1979-1980 werden van in Wortel rioleringen aangelegd richting Hoogstraten. Tijdens de graafwerken werden er menselijke beenderen opgegraven in de weide bij het kasteel, tegenover de Heilig Hartkapel aan de Bouwhoef.

Zelfs de oudste van onze lezers zullen het wellicht niet meer weten, maar de overleving leert ons dat daar vroeger een kerkhof was. Het kasteel van Hoogstraten was ooit een "maison refuge" met daarbij op die plaats een kerkhof zoals dat in Wortel- Kolonie.

Dat weten we uit getuigenissen van de gezusters Horsten, die een "servieswinkel" hadden in het door Van Steenbergen ontworpen winkelhuis Worteldorp nr. 5.

Ook Armand Huet zaliger, toen werkzaam in de kolonie van Wortel-Kolonie, kon zich dat herinneren. Hij meende dat daar soms ook landlopers van Wortel begraven werden.

Op zoek naar geschreven bronnen vond archivaris Piet Van Deun in Gids voor Hoogstraten

(1935, blz. 97) dat “op 29 april 1811 het nieuw kerkhof gewijd werd. Wegens de grote bevolking was het na zeven jaar reeds helemaal bezet

en op 6 mei 1818 kwam een vergroting ervan aan de beurt. Het lag tegenover het kapelleke van het H. Hart, nabij de Bouwhoef.” (fh)

De Zorgwinkel verhuist naar Rijkevorsel HOOGSTRATEN - De CM-winkel sluit de deuren, liet een lezer ons weten. Dat is inderdaad zo, ook al zijn die winkels niet echt van CM, maar van wat je een zusterfirma zou kunnen noemen. Men werkt vaak samen ook al is dat niet noodzakelijk. In essentie zijn het verschillende bedrijven.

Hoe dan ook, voortaan moet je ervoor naar Rijkevorsel (of Turnhout).

Wat wij de zorgwinkel noemen, vormt samen met de apotheken De Lindeboom en de vroegere Assist winkels één bedrijf dat nu onder de naam ‘Groep’ werkt. ‘Groep’ kan huren van CM, maar ook dat is niet noodzakelijk. De ‘Groep’ winkel die nu verhuist, huurt ruimte in de apotheek De Lindeboom in Rijkevorsel.

Hoogstraten?

In het pand in Hoogstraten worden de CM-diensten naar voor gebracht, krijgt de tandarts een plaats boven en wordt het gebouw opgefrist .

Maar aan al het bovenstaande heeft u als lezer wellicht geen boodschap.

U kan niet meer in Hoogstraten terecht en moet nu naar een van de andere ‘Goed’ winkels in Rijkevorsel of in Turnhout. (fh)

Een jaar zonder missiefeest HOOGSTRATEN - Door de coronamaatregelen heeft de werkgroep missiekring, met spijt in het hart, beslist om ze het eerder aangekondigde missiefeest van 27 en 28 september niet te organiseren. Dit is bijzonder jammer omdat ze daardoor dit jaar minder middelen kunnen overmaken aan de missiewerkers. Die werken voor arme mensen, waar de nood zeker nog groter is dan bij ons.

Zo schreef Fons Huet uit Guatemala: “Hier

46

wordt ook aangeraden om in `uw kot' te blijven, maar het grote probleem is dat de meerderheid van de bevolking zich niet houdt aan de regels van sociale afstand omdat dit eigenlijk ook niet kan. Daar 70% van de actieve bevolking werkzaam is in de informele economie, van straatventers tot kleine winkeliers, zonder enige sociale zekerheid en steun in geval van ziekte, ouderdom of werkloosheid. Zo is elke dag zonder werk een dag zonder inkomsten en nog grotere problemen in de arme gemeenschap.”

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Steun Wie toch de missiewerking wil steunen, kan dit doen op rekeningnummer BE75 3631 3892 4551 van Missiekring Hoogstraten, p/a Burg. J Van Aperenstraat 54. Dit moet de werkgroep in staat stellen om alsnog wat broodnodige steun over te maken. Hopelijk is er volgend jaar op 26 en 27 september 2021 opnieuw een missiefeest! (fh/werkgroep missiekring)

HOOGSTRATEN

Veel interesse voor historische museumtuin HOOGSTRATEN - De tuin achter het Stedelijk museum, was in oorsprong een private tuin met planten van nut (voeding en eten) en sier (bloemen voor in de kerk). Omdat het nu de enige publiektoegankelijke tuin van het hof is, werd hij heringericht zoals hij vroeger was. Veel bezoekers weten dat blijkbaar erg te smaken.

De Franse renaissancetuin met buxushagen maakte plaats voor aanleg en beplanting zoals “den ouden koolhof ” er ongeveer moet uitgezien hebben. Archiefonderzoek gaf inzicht in de destijds gebruikte planten, ook de inrichting is nu meer authentiek. Medewerkers van VELTNoorderkempen maakten er een samen-tuinieren project van.

Den ouden koolhof Op basis van eeuwenoude rekeningen weten we dat men destijds sprak van de 'Koolhof'. En inderdaad uit die rekeningen blijkt dat er in de periode 1600 tot 1800 vooral veel koolplanten werden geteeld. Andere groenten die men tegenkomt, zijn prei, bonen, erwten en ajuin. In de tuin stond ook zeker klein fruit zoals een druivelaar, een appelboom en bessenstruiken.

In de rekeningboeken van het Conventshuis is er sprake van volgende planten en bomen: Druivelaar In de rekeningen aangegeven als wijngaert.

Deze werd regelmatig gesnoeid tussen 1618 en 1752 wanneer men melding maakt van “Uijtdoen van wijngaert”.

Appelboom In 1752 laat men een appelboom uitdoen.

Bonenstaken Vanaf minstens 1618 tot zeker 1794 worden

Met vereende krachten kreeg de museumtuin zijn vroeger uitzicht terug. deze meestal per 200 besteld, soms ook minder - zoals 50 stuks in 1641 en 25 stuks in 1794.

en wit. Savooikolen zijn volgens Dodoens sterk gelijkend op de witte sluitkool.

Besihaghe In 1641 moet de “besihaghe” opgebonden worden, later moet ze verplaatst worden. Volgens het “Cruydt-Boeck” van Dodoens worden braambessen in het Brabants ook “haghebesien” genoemd. “Besi” of “besien” zijn bessen in het algemeen. Omdat het kweken van braambessen in een tuin minder evident is, gaat het mogelijk over een andere soort braambessen.

Erwten Worden vermeld in 1639, in 1728 als “erwtrijsen”, in 1794 als “aertrijsen”.

Kolen Koolplanten en savooiplanten in 1728, sluitkoolplanten in 1678. Volgens het “Cruydt-Boeck” van Dodoens bestaan sluitkoolplanten in rood

Prei In 1728 kocht men “preysaet”.

Haag In 1633 wordt er een haag gezet. Vanaf 1635 wordt ze jaarlijks geschoren, maar er wordt niet vermeld over welke haagsoort het gaat.

Palm Ten slotte wordt er in 1635 palm gezet.

Workshop vinylsnijden in de bib HOOGSTRATEN - Regelmatig lees of hoor je over “fablabs” en “makerspaces”, plaatsen waar je zelf dingen kan maken. De bib haalt dit concept in huis in de vorm van workshops. Zo is er eentje over vinylsnijden op dinsdag 29 september om 19.30 uur in de hoofdbib in de Lindendreef.

leggen en je gaat met een zelf ontworpen T-shirt naar huis. Deelname 5 euro, vooraf inschrijven aan de bibbalie, tien personen maximum en T-

shirt meebrengen. In samenwerking mat Fablab Factory. (fh)

Vorig jaar in oktober kon je er al met verschillende toestellen kennismaken, dit jaar ga je zelf aan de slag. Het is de bedoeling om regelmatig een workshop te organiseren zodat je zelf kan ondervinden hoe het is om met bijvoorbeeld een 3D-printer of lasercutter aan de slag te gaan.

De eerste in het rijtje wordt dus een workshop vinylsnijden. Je leert hoe je met Inkscape een eigen T-shirtontwerp kunt tekenen en snijdt dit uit met de vinylcutter. Nog even onder de pers DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

47

MEER

Waar men gaat langs Meerse wegen…

MEER - …Komt men kapellekes tegen. Alvast een goed idee dus dat op de Open Monumentendag in september de Meerse kappellekes in de kijker worden gezet!

In 2013 maakte wijlen Fons Sprangers een dossier op van de Meerse kapellekes. Zeven jaar

Leden van de dorpsraad bij de veldkapel ter ere van H.Rosalia aan de Terbeeksestraat nr. 46a. Doe alvast jouw Meerse kapellekestocht tijdens de open monumentendag in september! later gaat de dorpsraad na of rond de Meerse kapellekes geen fietstocht in elkaar te knutselen valt. Ze deden de proef en fietsten langs alle kapellekes. Ze zijn mooi, dat is alvast een conclusie.

Met de pony's op circuskamp MEER - Van 6 tot 10 juli ging de ponyclub van het gewest Hoogstraten op kamp in Lille. Het thema van het kamp was "circus". En dat is dus duidelijk te zien op de eerste foto van dit bont gezelschap. Het werd een ervaring om nooit te vergeten.

Zonder de pony’s is er van een ponykamp uiteraard geen sprake. Ook de trouwe viervoeters mochten dus mee en poseren vol gedeelde trots voor de groepsfoto. (ma)

48

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Dat smaakt dus duidelijk naar meer. De dorpsraad verheugt er zich dan ook op dat open monumentendag de Meerse kapellekes in de kijker kan zetten. Hopelijk bevalt dat zo goed dat deze tocht een blijver kan worden. Een aanrader. (ma)

MEER

Maandenlang verkeershinder op de Meerleseweg MEER - Vanaf dinsdag 18 augustus is het kruispunt Meerleseweg Zandbergstraat volledig afgesloten voor gemotoriseerd verkeer. De aanleg van een riolering met persleiding en de bouw van drie pompstations zal tot het bouwverlof 2021 voor flink wat overlast zorgen.

Op het plannetje staat de zone aangeduid waar er gewerkt zal worden en

er de grootste hinder zal zijn. Plaatselijk verkeer is er moeilijk tot soms onmogelijk. Waar de riolering wordt aangelegd staat een rupskraan tot over het midden van de rijweg en zo zal de weg dus ‘dood’ lopen ter hoogte van die bouwput. Je kan er dus niet passeren en moet gebruik maken van de andere kruispunten zoals Elsterdijk en Boskantweg en omliggende straten die wel toegankelijk zijn.

De rest van Meerleseweg en Groot Eyssel, tussen kruispunt Meerleseweg - Elsterdijk en het rondpunt zijn werfzone, enkel toegankelijk voor plaatselijk verkeer, omdat er constant vrachtwagens aan en af rijden. De werken zullen iets meer dan 2.550.000 euro kosten, waarvan 47.000 euro voor rekening van de stad. (fh)

Chiro daalt de Mark af op vlotten MEER - Op 28 juni pakte de Chiro van Meer uit met een bijzonder originele activiteit. Met een zelfgemaakte vlot daalden ze de Mark af van de Mosten tot Meersel-Dreef. Onze fotograaf maakte enkele actiefoto's.

Er was duidelijk heel wat voorbereidend werk geleverd. Palletten, bidons en touwen zijn omgetoverd tot een, o wonder, drijvend geheel. De jongens varen voor het eerst en kijken aanvankelijk nog wat onwennig richting fotograaf. Alsof ze willen zeggen kijk eens. Zelf gemaakt!

En aan de veiligheid zal het niet ontbreken. Want die leider in de rubberboot houdt alles netjes in de gaten. Dat is nu het voordeel van leider zijn, zie. Rustig toekijken. Erop toezien dat alles goed loopt. En ondertussen meegenieten van een zalige activiteit. (ma)

Bloemenpracht in de wegberm MEER - Onbekend is onbemind. Maar wie van bloemen houdt, moet ook de wegbermen mooi vinden in de lente, in de zomer en de herfst. Ze zijn een echt uithangbordje. Er bloeit altijd wel wat. Duizenblad, vlasbekje, kattenstaart, rode klaver, havikskruid, Sint Janskruid, boerenwormkruid, pimpernel....

Wegbermen worden volgens een bepaald plan door de gemeente gemaaid.

Opdat ze, zoals hier aan de Meerseweg, optimaal in bloei kunnen komen.

Helaas krijgen de bermen op veel plaatsen nadien niet de oordeelkundige behandeling die ze verdienen en komen daardoor niet tot bloei.

Ook deze bloemenpracht in de Meerseweg werd, kort na het nemen van de foto gemaaid. Het is beter een mooie vaas met bloemen weg te gooien als de bloemen verslenst zijn, toch? En niet als de bloemen op zijn mooist zijn. Dan kunnen de fietser, de wandelaar én de bijtjes er nog langer genot van hebben. (ma) DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

49

MEERLE

Parochiezaal Ons Thuis kreeg facelift MEERLE - Met het stilvallen van alle activiteiten en feestelijkheden omwille van de coronacrisis, kwam bij wijze van spreken onze parochiezaal ‘Ons Thuis’ leeg te staan. Het kernbestuur van zaalcomité - Cis Van Aperen, Cel Geenen, Willy Jespers en Elly Geerts - besloot om van de nood een deugd te maken en meteen te starten met de volgende fase van de vernieuwing en verfraaiing van de zaal.

Het ging immers om een omvangrijke operatie, die ruime tijd in beslag zou nemen.

Eigentijds In alle zalen werd het plafond verwijderd. Een gespecialiseerd werk, want omwille van de brandeisen ten tijde van de bouw waren er asbesttegels in verwerkt. Alle plafonds werden nu vernieuwd en voorzien van een dikke laag isolatiemateriaal en van specifieke plafondplaten die voor een betere akoestiek zullen zorgen. In het plafond werden nieuwe dimbare LED lichtpunten aangebracht. Dat laat toe om sfeerverlichting op maat van de activiteit te creëren.

Aan het plafond in de grote zaal komt een ‘techniekenbalk’, waaraan spots en extra geluidsapparatuur kan opgehangen worden naargelang de behoeften. Er komt ook een vaste beamer voor het projecteren van beeld. In alle zalen is de elektriciteit volledig vernieuwd volgens de geldende normen, alles vanuit een nieuw schakelbord.

Alle lokalen werden opnieuw geschilderd. De muren in een getint wit, de houten lambriseringen in mat grijs. Samen met de nieuwe grijze gordijnen krijgt de zaal een fris eigentijds uitzicht.

Verrassing Bij de renovatie van het ‘fanfarezaaltje’ kwam men voor een aangename verassing te staan. Na het verwijderen van het valse plafond, kwam de oorspronkelijke ronde houten bekleding tevoorschijn. Het comité besloot hier geen ander vals plafond meer te installeren, maar het houten plafond te restaureren. Het geeft aan het zaaltje een deel zijn oorspronkelijke cachet weer.

Verrassing in het 'fanfarezaaltje'. Na het verwijderen van het vals plafond kwam het oude ronde houten plafond te voorschijn. weer festiviteiten, zowel van de verenigingen als privéfeesten, te ontvangen. We hopen met het zaalcomité dat dit ogenblik snel mag komen.

Organisatie Organisatorisch verandert er ook wat. Na vele jaren stoppen Aloïs en Ria hun functie van conciërge. Zij worden opgevolgd door een jonger stel, Raf Vermonden en Ellen Hendriks. Raf is een zoon van Jan Vermonden en Treza Gabriels (Groot Eyssel ). Ellen is afkomstig uit Wortel. Samen hebben ze drie dochters en met hun vijven gaan ze de uitdaging aan. We wensen Raf en Ellen veel succes.

Het reservatiesysteem wordt eveneens gewijzigd. Dat zal gedigitaliseerd worden. Hieromtrent wordt later nog een infovergadering gepland met de Meerlese verenigingen. Wil je nu al reserveringsinfo, stel dan je vraag via email aan ons.thuis@hotmail.com. (jaf)

Viergeslacht in Meerle

Het volledige werk werd uitbesteed aan het ‘Renovatiehuis’ uit Meerle.

De volledige kost benadert 50.000 euro. Een groot deel van dit bedrag kwam uit de reserves van het zaalcomité, dat al gedurende een aantal jaren een jaarlijkse subsidie krijgt van 5.000 euro. De rest werd gefinancierd door een subsidiëringskrediet van het stadsbestuur.

In de tweede helft van augustus nadert de renovatie zijn afwerking. Wacht nog een grote poetsbeurt en dan zal de mooie zaal klaar zijn om eindelijk

De nieuwe conciërge voor de parochiezaal: Raf Vermonden en Ellen Hendriks

50

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MEERLE - Op 7 december werd Inne Pluym mama van een zoontje. Meteen een vierde telg in de familie van Bavel. Wegens Corona duurde het even voor ze alle vier samen op de foto konden. Maar hier is hij dan: overgrootvader Hendrik van Bavel (geboren 1929), grootvader Ludo van Bavel (1961), papa Maarten van Bavel (1989) en de boreling Tars van Bavel (2019). (jaf)

MEERLE

Chirojongens Meerle uit de startblokken MEERLE - Na het jaarlijks kamp beginnen de leiders gewoontegetrouw weer aan de voorbereidingen van het nieuwe werkjaar. Dit zal er ook anders uitzien als voorbije gaande jaren.

Voor de jongens hebben ze plaats op woensdag 9 en 16 september telkens van 13.30 tot 17 uur aan de lokalen van de jongenschiro, Ulicotenseweg 2 te Meerle.

Spelnamiddagen

Van de ouders wordt verwacht dat ze bij het brengen en ophalen van hun zoon/zonen een mondmasker dragen en afstand bewaren van andere ouders. En dat ze 1,60 euro meegeven.

Daarvoor krijgen ze tijdens de rustpauze een drankje en een zakje chips.

Eerst zijn er nog de spelnamiddagen waarop alle kinderen vanaf het eerste studiejaar (6 jaar) welkom zijn. In dit speciale jaar worden ze apart gehouden. Dat wil zeggen dat de jongens- en de meisjeschiro elk op hun eigen locatie de spelnamiddagen organiseren.

Op deze namiddagen worden er leuke spelletjes gespeeld en kunnen de kinderen kennis maken met de chirowerking. Ook nog niet aangesloten kinderen zijn er welkom. Zo kunnen zij al eens de ervaring op doen hoe een Chirozondag er aan toe gaat. Natuurlijk zijn huidige leden zeker welkom.

Startdag Op zondag 27 september zal het Chirojaar dan eindelijk weer beginnen met een startdag. Vanaf 13 uur zijn alle jongens welkom vanaf het eerste leerjaar op de jongenschiro, Ulicotenseweg 2.

Ook hier geldt dat de werking door de coronamaatregelen niet gemengd is.

Op de startdag kunnen de ouders hun zoon/zonen inschrijven in de Meerlsese Chiro.

Zij die reeds lid waren, moeten niet opnieuw ingeschreven worden; zij blijven automatisch lid tenzij ze bij de leiding hebben aangeven dat ze stoppen.

Aan de hand van een startspel wordt bekend gemaakt welke leiding bij de welke groep zal staan in het komende werkjaar.

Er gelden dezelfde regels als voor de spelnamiddagen: de ouders dragen een mondmasker en houden afstand; de kinderen brengen 1,60 euro mee voor een drankje en een zakje chips.

Nadien kunnen de kinderen nog inschrijven op chirozondagen telkens tussen 13 en 13.30 uur of na 17 uur.

Jongenschiro St. Jan Meerle hoopt uiteraard op een prima jaar en heel wat nieuwe leden! (jaf)

Zesdejaars halen de spons over de Klimtoren MEERLE - Het gemene beestje dat ons al maanden plaagt, gooide ook roet in het eten bij de traditionele diploma-uitreiking en eindejaarsreceptie voor de kinderen van het 6de leerjaar. Maar ouderraad en leerkrachten zorgden creatief voor een leuk alternatief: een DriveIn Proclamatie. De kinderen mochten met hun ouders te voet, met de fiets, met de step, met inline skates,... naar de proclamatie komen.

Ze moesten een Coronavriendelijke route volgen rond de schoolomgeving. Ze kregen een ‘goodiebag’ en onderweg stonden leerkrachten klaar om een kort toneeltje te spelen en iets uit te delen. Zo belandden ze in een carwash en daar kregen ze een spons. De spons gaat namelijk over de lagere school! Ze kregen ook een Mars omdat de school er zeker van is dat deze kinderen heel wat in hun mars hebben.

Verder kregen ze een lekker drankje, een Fanta, omdat ze het fantastisch gedaan hebben op de KIimtoren. Ten slotte mochten ze op het podium

staan en kregen hun getuigschrift van de lagere school van juf Annelise en juf Sanne. De ouderraad schonk bubbels en schreef hierbij een

mooie tekst. Waarna iedereen thuis de proclamatie in de eigen bubbel kon vieren. (jaf)

Juf Anit feestelijk uitgewuifd MEERLE - De laatste dag van het schooljaar was ook de allerlaatste werkdag van Juf Anit Jacobs. Na 40 schooljaren dienst - ze begon haar loopbaan in de school van Meerle op 1 september 1980 - heeft ze haar pensioen dik verdiend.

De Klimtoren bezorgde haar een feestelijk afscheid. Op de laatste schooldag werd ze thuis opgehaald door de leerlingen van haar klas. Na enkele sportieve proeven kreeg ze van de leerlingen haar diploma en mocht ze plaats nemen in de ‘rustzetel’ op de kar achter de quad. Begeleid door haar leerlingen werd ze naar school gevoerd, waar haar een warme ontvangst wachtte van alle leerlingen en personeelsleden van de school, uiteraard met respect voor de bubbels. Ze bezorgden Juf Anit een onvergetelijke laatste schooldag! (jaf) DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

51

MEERLE / MEERSEL-DREEF

Kunst in de Kerkstraat MEERLE - Activiteiten organiseren is bijzonder moeilijk in deze rare tijden. Toch wilde Halte Merlet niet zomaar bij de pakken blijven zitten. Van 26 september tot en met 4 oktober organiseren ze daarom “Kerkstraat = Kunststraat”. Beelden van Rodin en schilderijen van Picasso zal je niet tegenkomen in de Kerkstraat. Wel mooie kunstobjecten van Meerlese kunstenaars zullen te bekijken zijn van achter de ramen in de Kerkstraat van Meer.

Boom velt toegangspoort Mariagrot MEERSEL-DREEF - Zaterdag 27 juni wordt weer een dag om niet te vergeten: de prachtige tweede toegangspoort van het Mariapark werd vernield door een omgewaaide boom. De natuur zal zich wel weer herstellen, maar niet de toegangspoort zelf, die nagenoeg onherstelbaar is beschadigd. Ook twee inzittenden van een geparkeerde auto deelden in de brokken: zij kwamen er met de schrik maar de auto liep zware schade op.

Je hoeft er niet voor te reserveren en het kan in alle veiligheid op alle uren van de dag. Wandelen en genieten dus. (jaf)

De oorspronkelijke poort werd ontworpen door Michel Geysels.

De poort werd in 1939 ontworpen en in cementrustieke stijl gemaakt door rotseerder Michel Geysels (1889-1977) uit Westmeerbeek. Ze werd geplaatst vanwege de grote toestroom van bedevaartgangers. In de boog van de poort werden de letters “A + M” verwerkt, ofwel de afkorting van Avé Maria, met tussen de letters een kruis.

Ook het hek in cementrustiek van boomstammen en -takken met tekst "Ave Maria Ave" van circa 1938, is gesigneerd door zelfde rotseerder Michel Geysels.

Blauw

Genieten in Hoogstraten MEERSEL-DREEF - In heel groot-Hoogstraten duikt bij horecazaken de banner “geniet hier”. Een steuntje voor de getroffen sector, en een mooi initiatief om ter plaatse Hoogstraten te beleven. Waarom dan de Engelstalige “shop-eat-drink-sleep-culture-fun” gebruiken? Ik kwam ondertussen nog geen Britten tegen, u wel? (JJ)

De kapotte stukken van de poort werden opgeruimd; links en rechts staan nog de rustieke betonelementen die er niet werden afgezaagd. Dus wat je nu ziet, dat blijft staan, zijnde de brug, de palen en de sierlijke zijarmen.

Pater Kenny Brack meldt dat er een blauwe poort komt, die identiek is aan de poort van de officiële ingang, maar wel twee meter hoog.

Op de plaats waar de vier gesneuvelde bomen stonden, zal een lindeboom worden geplant, zodat de afstand in de bomenrij terug genormaliseerd wordt, met ecologische bodemverharding.

Het bedevaartpark is aangeduid als beschermd monument sedert 2 december 2002 en als vastgesteld bouwkundig erfgoed sinds 29 maart 2019. (JJ)

Van de vernielde poort blijven enkel deze stukken over.

52

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MEERSEL-DREEF

Reizen Waes stapt af aan de Paal MEERSEL-DREEF - Reizen Waes, zoals het woord zelf zegt, een reisprogramma met Tom Waes in de hoofdrol, kon dit voorjaar niet van start gaan omdat het internationale vliegverkeer gestopt was door de wereldwijde pandemie. Van de nood een deugd gemaakt, het programma werd aangepast naar Reizen Waes Vlaanderen, dicht bij huis dus. En daarin is er aandacht voor Meersel-Dreef.

Waes gaat op zoek naar vreemde tradities, rare culinaire gewoontes, straffe figuren en … naar het noordelijkste puntje van België. Iedereen weet dat dat bij ons ligt, op het Heieinde, bij de “Paal”. En zodoende op 23 juli, zonder al te veel reclame, zakte Tom Waes en zijn crew af naar Meersel-Dreef.

Plakkaat De fanfare rukte uit met een beperkte bezetting want het is natuurlijk volle vakantieperiode, veel muzikanten zijn niet thuis en anderen moesten ook nog gewoon werken. Overigens hadden zij al bijna een jaar niet meer geoefend, hopelijk is dat niet te horen als het programma eind december zal worden uitgezonden.

De burgemeester en Tom Waes onthulden een

Alleen fietsen en wandelen langs de Mark MEERSEL-DREEF - Langs het fietspad aan de Mark zijn nieuwe borden aangebracht die duidelijk maken dat het pad enkel toegankelijk is voor wandelaars en fietsers. Dat is de logica zelf, zegt u? Wel, blijkbaar gebeurde het wel eens dat auto’s er ook gebruik van maakten, wat beslist niet de bedoeling is.

Voortaan staat er een gebodsbord dat een verplicht gemeenschappelijk pad aanduidt voor voetgangers en fietsers. Dus ook niet brommen.

(JJ)

toeristische plakkaat met de toepasselijke woorden “Welkom op het meest noordelijke punt van België’ 51°30’19’’ NB en 4°46’23’’ OL”.

Pater Kenny Brack zegende het en nadien werd er getoast met een lekkere Drevenier-biertje of

een sapje. En iedereen wilde natuurlijk met de BV op de foto, wat voor hem geen probleem was. Omdat de jeugd onze toekomst is, krijgt hun groepsfoto met Waes een mooie stek in deze Maand! (JJ)

Kasteel Dupret te koop MEERSEL-DREEF - Altijd gedroomd om kasteelheer én Drevenier te worden? Dat is nu (misschien) mogelijk. Op Strijbeek staat namelijk het “Kasteel Dupret” te koop. Het is een erfgoedobject onder de benaming “Landhuis Sint-Jorisburg”. Dit bouwkundig erfgoed werd vernoemd naar de patroonheilige van de bouwheer Georges Dupret en van zijn kruisbooggilde.

Het was gebouwd als jachtslot voor de familie Dupret, opgetrokken omstreeks 1880, en later nog eens verbouwd, uitgebreid en verfraaid tot het huidige monumentale landhuis in een uniforme cottage-getinte bouwstijl. Het bijzondere landgoed heeft een oppervlakte van negen hectare, en verder een polyvalent bijgebouw met kantoorruimte en garages, een kapel, bossen, weilanden en een vijver.

Jammer genoeg is het gene spek voor mijne bek, de vraagprijs van 2.690.000 euro is wat te hoog gegrepen. Maar uw portemonnee ken ik niet, dus misschien wordt het wel uw stekkie? (JJ)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

53

MEERSEL-DREEF / MINDERHOUT

De rest is parking MEERSEL-DREEF - De foto spreekt voor zich. Waarom hier parkeren?

Als automobilist mag je op Dreef tussen kruispunt Oude Tramweg en Kapelweg op de straat parkeren, behalve als er aan de kant van de rijbaan een gele onderbroken streep is aangebracht. Dat is alleen in de nabijheid van de school aan één zijde het geval.

Bij deze dus een vermanend vingertje aan deze bestuurder. Zij of hij hindert zowel de overstekende voetganger, de wandelende voetgangers op het trottoir, als de fietsers voor het begin van het fietspad. Foutparkeren op een voetpad. Een PV’tje waard, eigenlijk. Is dit een staaltje hautain gedrag van een bepaald soort chauffeur in een bepaald soort auto die verkeersregels aan z’n laars lapt? Zelfs al zal dit maar voor eventjes zijn geweest, de chauffeur had ook gewoon tien meter verder regulier kunnen parkeren…

(JJ)

Jarige Lourdesgrot MEERSEL-DREEF - Van bij de oprichting van de kerk en het klooster was er een park met volksdevotie in Meersel-Dreef. De huidige grot werd gebouwd als inlossing van een belofte, gedaan door de Provinciale Overste van de Belgische Minderbroeders Kapucijnen, tijdens een woelige zeereis naar de missie in Pakistan. De grot wordt binnenkort 125 jaar.

Na drie dagen storm, dreigde de boot te vergaan in de zee. P. Jan-Baptist Rutten uit Meerle, beloofde een grot te bouwen indien ze veilig mochten aanlanden. Na zijn behouden thuiskomst werd deze Lourdesgrot opgetrokken in perfiersteen uit de groeven van Bierk (Prov. Brabant). In het park vind je overigens ook een kruisweg en begraafplaats voor de kloosterlingen.

De grot werd plechtig ingezegend door Mgr. Pelckmans, geboren te Turnhout en Kapucijnerbisschop van de Lahore-missie in Pakistan op 20 oktober 1895. De grot is dus 125 jaar, maar een feestelijke herdenking zit er met de huidige pandemie niet. Maar afstel is hopelijk geen uitstel. (J.J., bron: meersel-dreef.be)

150 kg plastic dopjes voor geleidehonden MINDERHOUT - Bij Jos Vermeiren in de Lage Weg 15 te Minderhout staat een groot aantal zakken te wachten tot ze opgehaald worden. Daarin zitten er maar liefst 150 kg plastic dopjes van flessen. Die dopjes worden bij Jos binnengebracht, verzameld en gerecycleerd. De vergoeding daarvoor gaat integraal naar het Belgisch Centrum voor geleidehonden en wordt er gebruikt voor de opleiding van die dieren.

Vanaf zijn 17de lijdt hij zelf aan een oogziekte. Door maculaire degeneratie wordt het zicht steeds minder, uiteindelijk zal of kan dat tot volledige blindheid leiden. Dit komt relatief veel voor bij wat oudere mensen, maar bij Jos is de ziekte erfelijk bepaald. Momenteel heeft hij nog enkel een zogenaamd ‘restzicht’. Centraal ziet hij niets meer, maar daarrond nog wel.

Het is te vergelijken met een zwarte bol met daarrond langs de ooghoeken nog beperkt zicht.

Dopjes Uiteraard heeft dit veel invloed gehad op zijn beroeps- en sociaal leven.

Autorijden of fietsen is er niet meer bij, en al enkele jaren geleden moest hij door zijn handicap afhaken als muzikant in de fanfare.

Jos is lid van VeBeS, de Vereniging van Blinden en Slechtzienden (Licht en Liefde). Hij heeft, bijvoorbeeld via de computer, technische hulpmiddelen om de krant te kunnen lezen. Naast het verzamelen van de plastic dopjes, geeft hij lezingen voor verenigingen en scholen.

Wil je Jos helpen bij het verzamelen van dopjes dan kan dat. Afgeven bij Hoge Weg 15 te Minderhout of bij afwezigheid afzetten aan de deur. Info 0472 89 64 78. (fh)

Meerlenaar Jan Baptist Rutten bij de grot die hij liet bouwen.

Geen missiefeest dit jaar Meersel-Dreef - Het bestuur van “Reik mij de hand” laat weten dat het missiefeest dat voorzien was op zaterdag en zondag 19-20 september niet kan doorgaan. Jammer maar helaas. Wij kijken wel weer uit naar volgend jaar. (JJ)

54

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Jos Vermeiren verzamelde op twee maanden tijd 150 kg dopjes van flessen.

De opbrengst gaat naar de opleiding voor blindengeleide honden.

MINDERHOUT

Scharrel en internaat Seminarie (ver)bouwen MINDERHOUT / HOOGSTRATEN - De Vrije Basisschool Scharrel kampt al jaren met plaatsgebrek. Om die reden besliste het schoolbestuur KOBA Hoogstraten om een woning in de Koestraat aan te kopen. Het betreft een investering van € 567.532. De Vlaamse overheid kende een subsidie toe van bijna € 360.000, bedoeld voor “werken na aankoop”.

Scharrel De directeur van Scharrel Eline Huybrechts: “Scharrel kijkt er naar uit om de woning en aanliggende grond in gebruik te mogen nemen. De

school kampt immers al jaren met een tekort aan ruimte. De aankoop van deze woning was een belangrijke stap in de uitbreiding van onze school. Een sfeervolle muzische ruimte, een gesprekslokaal waar kindcontacten gevoerd worden, een polyvalente ruimte en een techniekzolder zullen heel wat meer comfort bieden.

meerwaarde. Goed voor meer bewegingsruimte en minder drukte op de speelplaats. De leerlingen van Scharrel kunnen hier genieten van de rust en de natuur. En uiteraard mogen ook de kippen niet ontbreken!”

De school loopt dit jaar een traject rond Nederlands. Er zijn alvast plannen om van de garage een mooie boekenklas te maken, waar kinderen ook tijdens de pauzes de rust kunnen opzoeken.

De groene speelweide (met o.a. een leesput en buitenklas) vormt daarnaast nog de grootste

Ook voor de verbouwing van de ontspanningszaal van het internaat van het Klein Seminarie verleent Agion een subsidie van € 90.000.

KOBA investeert hier € 131.140.

Internaat

Rik Boutsen is ongetwijfeld een tevreden directeur: “Vijf jaar geleden sloeg het internaat een andere weg in. Naast het toelaten van meisjes en de start van Cycling@school, kwam er een naamsverandering: Home@school. ‘School’ staat voor het belang dat we hechten aan een degelijke opleiding, met de nodige ondersteuning op studiegebied. ‘Home’ staat voor thuisgevoel.

Om dat thuisgevoel te bieden moet je deel kunnen nemen aan een goed ontspanningsaanbod in een huiselijke accommodatie. Naast het vernieuwen van de kamers, is in overleg met de internen gestart met de renovatie van de ontspanningsruimte. Daarvoor werd een beroep gedaan op een architectenbureau en de bouwcel van ons schoolbestuur. Agion keurde eind vorig schooljaar dit dossier goed.

De start van de werkzaamheden is voorzien in het begin van het nieuwe schooljaar. We hopen dat de werken afgerond zijn begin 2021. Zodat de internen terecht kunnen in een vernieuwde ‘huiselijke’ speelzaal.” (fh)

Wim en Senne Verschraegen finalist in fotowedstrijd MINDERHOUT - Vader Wim en zijn zoon Senne Verschraegen zijn beiden finalist in de grote Franse fotowedstrijd van ‘Montier en Der’ (Concours international de la photo animalière et de la nature 2020).

Als corona het toelaat, wil Wim ook dit jaar naar het festival. In die periode verblijven er duizenden kraanvogels aan het Lac Du Der, die op

doortrek zijn. Het geluid van de overvliegende kraanvogels boven de mooi tentoongestelde foto’s is een unieke ervaring, zo weet hij. (fh)

Voor deze wedstrijd werden maar liefst 21.676 foto’s ingezonden door 2.844 fotografen uit 92 landen. Uit die massa foto’s werden er 98 aangeduid als finalist, 20 foto’s van -16 jarigen en 78 voor deelnemers ouder dan 16 jaar.

November Of vader of zoon effectief bij de winnaars zijn, wordt bekend gemaakt tijdens het festival van 19 tot 22 november, dat doorgaat in open lucht en normaal meer dan 4.000 bezoekers trekt.

Vier jaar geleden was Wim ook al eens finalist.

Hij is toen naar het festival geweest met een tentoonstelling van topfoto’s op verschillende locaties. De foto’s van de finalisten blijven er een jaar lang op het dorpsplein staan.

Foto Wim Verschraegen DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

55

MINDERHOUT / WORTEL

De jeugdfanfare vult een mooie kampbubbel MINDERHOUT - Door Covid-19 was het lang onzeker, maar eind juni kwam de verlossende mededeling van de Veiligheidsraad dat er vanaf 1 juli onder strikte voorwaarden jeugdkampen mochten doorgaan. Goed nieuws dus voor de jeugdfanfare van Minderhout. Die gingen met een mooi gevulde bubbel van 50 leden, leiding, koks en dirigent op kamp bij Chiro St.-Jan in het ‘verre’ Meerle.

Het werd een superleuk kamp in eigen dorp en dat ondanks de last-minute aanpassingen. Door een druk gevuld programma van activiteiten, spelen, lekker eten en repeteren had niemand op de kampplaats hinder van de maatregelen. Iedereen waste meer dan 15 keer per dag de handen, maar dit was slechts een kleine opoffering om toch maar mee te kunnen op wat een fantastisch kamp werd! (fh)

Een bus niet, een bushokje wel WORTEL - De dorpsraad en de bewoners van de kolonie vroegen er al jaren naar. Nu is het eindelijk zo ver. De technische dienst van de stad bouwt een nieuw bushokje op de hoek van de ‘Boulevard’ en de koloniedreef. Monumentzorg was voorstander om het oude te restaureren, maar het stadsbestuur zag dat duidelijk niet zitten. Er rijden helaas geen bussen meer langs de kolonie en het bushokje wordt enkel nog gebruikt als kerststal. (fh)

een abonnement tot eind 2020:

€ 7,BE34 7512 0801 1890 (met vermelding naam en adres)

Pauwels Gunther bvba •Centrale verwarming •Sanitair •Zinkwerken •Zonneboilers •Warmtepompen •Onderhoud met attest - (enkel Vaillant)

www.pauwelsgunther.be tel. 0473 60 62 83 56

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Algemene Bouwwerken Ed Schrickx Dr. Versmissenstraat 4 2320 Hoogstraten +32 (0) 468 16 45 96 es-bouwwerken@telenet.be

WORTEL

Elf appartementen ‘De Velders’ bij de Markvallei?

WORTEL - Er loopt een aanvraag voor het bouwen van elf appartementen schuin tegenover de kerkhofmuur op een sterk hellend perceel grond, dat landschappelijk deel uitmaakt van de Markvallei. Denk de verwilderde begroeiing weg, die het zicht nu verhindert, en je krijgt een enig mooi zicht op de Markvallei vanop het plateau waarop Wortel gebouwd is. Maar helaas, er is een huizenhoog probleem. De gronden werden ooit als bouwgrond ingekleurd en planologisch mogen er drie vrijstaande woningen gebouwd worden.

Uiteraard heeft de eigenaar van bouwgrond ook bouwrecht. In dit geval dus voor het bouwen op drie kavels van ongeveer 20 meter breed. Drie wooneenheden die nog een beperkt zicht op de vallei toelaten.

Het meest ideale, maar wellicht utopische scenario, zou zijn om er niet te bouwen. Maar dan moet de bestemming van het perceel veranderen en zal men planschade moeten betalen. Dromen mag, maar die zijn ook hier waarschijnlijk bedrog.

Luxe-appartementen De bouwaanvraag heeft betrekking op het bouwen van elf, zeg maar luxueuze appartementen.

Tien met 2 en één met 1 slaapkamer, elk ongeveer 100 m² groot en met een living van circa 5 op 10 meter.

In dagen dat ‘verdichting’ de boodschap is, klinkt dat goed maar toch zou het eeuwig zonde

zijn. De sterk hellende percelen vertellen het verhaal van Wortel en het zou spijtig zijn om dat boek voorgoed te sluiten.

Het ontstaan van Wortel, als eerste vestiging bij het kasteel van Hoogstraten, gelegen op een plateau bij de Markvallei is hier nog zichtbaar. Haal de struiken weg en er komt een voor de Kempen uniek zicht vrij van de kerk op de vallei en van de vallei op de veel hoger gelegen mooie en stemmige dorpskerk.

Vormgeving en volume Nog het volume, noch de vormgeving van het gebouw passen binnen het dorpse karakter van Wortel. Het argument van de architect dat drie losstaande woningen tot niet samenhangende architectuur en een amalgaan van stijlen zou lijden, is onterecht omdat we over één en dezelfde eigenaar spreken.

De architect spreekt in dezelfde nota over een gebouw dat zich bescheiden opstelt, ontworpen met een knipoog naar het interbellum. De bouwheer heeft het over een soort horizontaal woonhuis met de uitstraling van een sobere villa.

Mogelijk zijn het precies deze twee kenmerken waardoor het gebouw net niet op die plaats en net niet in een dorp als Wortel thuishoren.

De vormgeving doet sterk denken aan de villa Cavrois bij Roubaix. Even googelen leert ons dat zo’n gebouw in een park thuishoort en niet langs een gewestweg. Zo’n ‘villa’ heeft geen dorps karakter en stelt zich, in lichte kleur zoals voorzien, niet bescheiden op tussen de bakstenen kerk en het groen van de vallei. Integendeel, het trekt alle aandacht naar zich toe.

Een uitgestoken hand Het ontwerp, zo lezen we in de nota’s, werd in september 2019 door het stadsbestuur voorgelegd aan de Intergemeentelijke Kwaliteitskamer Ruimtelijke Ordening (IKRO). Daar was men

Zou het niet de moeite zijn dat dit aanzicht hersteld wordt? van mening dat noch een verkaveling voor 3 vrijstaande woningen op de kavels van ongeveer 20 meter breed, noch het voorliggende ontwerp een goede ruimtelijke keuze voor bebouwing van die gronden is. Men stelde voor om het perceel maar voor de helft te bebouwen, desgevallend met een hoger volume.

Mogelijk een goed voorstel omdat dan, al is het maar gedeeltelijk, het unieke zicht op de vallei voor alle inwoners en passanten vrij blijft en niet exclusief voorbehouden wordt voor de bewoners van de 11 appartementen.

Ook het feit dat de aanvraag samenvalt met de opdracht die het stadsbestuur gaf aan AR-TUR, het Centrum voor architectuur, stedelijkheid en landschap in de Kempen, kan mede voor een oplossing zorgen. Zij hebben ruime ervaring met dorpskernvernieuwing, een expertise waarop de bouwheer en de architect wellicht een beroep kunnen doen. (fh)

Het digitaal ‘omgevingsloket’, waar men bouwaanvragen kan inzien, geeft haast geen informatie. Ook in het stadhuis is het door allerlei coronabeperkingen moeilijk om het dossier in te zien. Aan de hand van enkele nota’s en een visueel geheugen hopen we u een beeld te geven van het gebouw waarvoor een vergunning wordt gevraagd.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

57

WORTEL

De Bonte Beestenboel wordt uitgebreid met horeca

De uitbating van De Bonte Beestenboel zou in handen van de familie Ouwerkerk komen.

WORTEL - “Het is kwestie van punten en komma’s”, zegt Greet Somers van De Bonte Beestenboel, “in normale tijden was alles al rond, maar in coronatijden duurt dat net iets langer.

Maar voor eind augustus zal de overname van onze erfpacht door Raf Braspenning wel rond zijn.” Als diens partners worden Nick Van Hoof en Kevin Kegeleers van ‘Zouterover’ en de familie Ouwerkerk van Dorpscafé De Guld genoemd, terwijl ook de naam Quirijnen van Merksplas valt.

Meer horeca Midden augustus zat de overdracht in de laatste rechte lijn. “Ik ga ervan uit dat voor het eind augustus alles getekend is”, zegt Greet Somers, die verder niet betrokken is bij de afspraken met en tussen de nieuwe partners. “Aan de activiteiten van de Bonte Beestenboel wordt niet geraakt.

Die werking blijft het zelfde. Rik en Alexandra Ouwerkerk en de ouders van Rik, die De Guld in Worteldorp al op het goede spoor hebben gezet, nemen de uitbating over en denken, voor zover ik weet, aan een uitbreiding met zachte horeca. Ik blijf na de overdracht nog een tijdje meedraaien”, besluit de nu 56-jarige Greet Somers, “dan is het na 15 jaar goed geweest. Het is tijd voor een nieuwe wind.”

De momenteel niet gebruikte linkervleugel van de boerderij, of althans een gedeelte ervan, zou in gebruik genomen worden door ‘Zouterover’ van Nick Van Hoof en Hoogstratenaar Kevin Kegeleers. Zij mogen zich ‘De Strafste Grillmasters van Vlaanderen’ noemen, nadat ze in 2018 winnaar werden van de gelijknamige wedstrijd op TV VIER. Ze willen hun BBQ activiteiten in de kolonie verderzetten met horeca, catering en workshops. Aan de infrastructuur en de activiteiten van De Slinger en Natuurpunt wordt niet geraakt.

De linkervleugel van de boerderij is op dit moment niet in gebruik. Daar wil ‘Zouterover’, gespecialiseerd in koken op open vuur, verandering in brengen.

zijn diverse partners betrokken. In de door Vlaanderen gekochte kolonie zijn 19 ha van de gevangenis en 30 ha langs de Molendreef, in gebruik door de Strafinrichting van Hoogstraten, eigendom gebleven van de Federale regering (Justitie).

De 282 ha bossen gingen naar het Agentschap Bos en Groen, 78 ha natuur rond Bootjesven naar de Afdeling Natuur, de stad Hoogstraten kocht het Casino, de gronden links naast de boerderij en de voormalige cipierswoningen. De boerderij bleef eigendom van vzw Kempens Landschap.

Deze constructie was er niet zomaar gekomen.

De aankondiging in juli 1995 dat men de boerderij van Wortel-kolonie ging verkopen, zette kwaad bloed bij vzw Het Convent, die op dat moment het begijnhof restaureerden. De kolonie was eigendom van de Regie der gebouwen van de Federale overheid, van België dus. Het Convent eiste dat Vlaanderen niet alleen de boerderij, maar heel de kolonie zou kopen om het domein als een geheel te bewaren. Zo had men de kans om alles in handen van de overheid houden of in erfpacht te geven aan private partners.

Na de ‘Mars op Wortel-kolonie’, een studiedag over de bescherming van landschappen, een persconferentie in het Vlaams parlement en gesprekken met toenmalig Vlaams minister-president Luc Van den Brande, beloofde deze bij een bezoek op 9 december 1995 dat Vlaanderen de kolonie zou aankopen. Op 17 december 1997 zette minister Theo Kelchtermans in het stadhuis van Hoogstraten zijn handtekening onder de acte, waardoor VLM eigenaar werd en de opdracht kreeg om partners te zoeken. Om dat te coördineren werd eind 1998 op initiatief van provincie Antwerpen de vzw Kempens Landschap opgericht.

Vlaanderen

Erfpacht

Bij het beheer en de uitbating van het domein

De stad gaf het Casino en de gronden naast de

58

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

boerderij in erfpacht aan vzw Widar en woningen aan de bewoners of andere belangstellenden.

Zo recupereerde het bestuur haar investeringen.

De boerderij was een ander probleem. Aanvankelijk zag Vera Dua, toen minister voor Landbouw en Leefmilieu, de boerderij als uitvalsbasis voor onderhoud van natuurgebieden in de provincie Antwerpen.

De gezusters Greet en Ilse Somers waren toen al kandidaat voor het gebouw, maar die kandidatuur werd omwille van de vraag van de overheid, on hold gezet. De plannen van Dua gingen nadien niet door, wellicht omwille van de decentrale ligging van Wortel binnen de provincie.

Zo kwamen Greet en Ilse Somers in beeld. Intussen toonde ook het stadsbestuur belangstelling. Natuurpunt gebruikte enkele lokalen in de vroegere school in de Karel Boomstraat voor hun Jan Spannenburgmuseum. Daar was echter plaatsgebrek voor o.a. de muziekacademie. Na overleg gaf Kempens Landschap de boerderij in erfpacht aan de gezusters Somers, op uitzondering van de lokalen links vooraan naast de centrale inkom. Die werden in erfpacht gegeven aan de stad, die ze op haar beurt in erfpacht overdroeg aan Natuurpunt en De Slinger.

De gezusters Somers renoveerden de rechtervleugel tot De Bonte Beestenboel. In het gedeelte rechts, tegen de dreef, zitten een aantal dieren en in de grote rechtervleugel is er boven slaapgelegenheid voor een 80-tal leerlingen en begeleiders. Tijdens het schooljaar zijn er boerderijklassen, in de vakantie kampen van o.a. mutualiteiten en in het weekend vaak bruiloften of partijen. De grote linkervleugel wordt tot vandaag niet gebruikt.

Maesterproef Kempens Landschap wilde ook die linkervleugel een functie geven. Daarom organiseerde men in overleg met de Vlaamse bouwmeester een zogenaamde Maesterproef. Jonge architec-

WORTEL ten kregen de kans om voorstellen in te dienen. De Nederlandse architect Tomas Dirrix maakte een voorstel in opdracht van Thomas Cuypers van Sterkstokers. Thomas zag het vrij groot en wou er ook een deel van de gronden van de stad bij betrekken om kruiden te winnen. Hoe dan ook, het duurde allemaal wat lang en de man haakte af.

Mogelijk was Greet Somers, die De Bonte Beestenboel nu alleen runt, ook niet gelukkig met de vraag om een gedeelte van haar in erfpacht verworven goed af te staan. Hoe dan ook, nu wordt de ganse erfpacht overgedragen aan de groep rond Raf Braspenning. (fh)

Een kale kermis, maar toch…

WORTEL - Jeugdhuis ‘t Slot had al lang beslist om de optredens in de Boomkens te laten voor wat ze dit jaar toch niet mochten zijn. Nadat de Veiligheidsraad besliste dat vanaf 1 juli kermissen mochten doorgaan, nam het Hoogstraats stadsbestuur in overleg met de foorkramers de beslissing dat het te laat was om nog een ordentelijke en veilige kermis op poten te zetten. Dus geen échte kermis in Wortel.

Zowel ’t Slot als Dorpscafé De Guld en De Nieuwen Buiten deden hun

Voor De Slinger en Natuurpunt blijft alles zoals het nu is.

best om toch een kermisgevoel te creëren. ‘t Slot opende een zomerbar in de Boomkens, bij café De Nieuwen buiten konden de kinderen zich uitleven op een luchtkasteel en De Guld zorgde voor een optreden van een groep accordeonisten. Gelukkig was de avondklok er nog niet. (fh)

Schaapjes tellen WORTEL - Wie op zondag 26 juli van Wortel naar Merksplas reed, kon letterlijk schaapjes tellen. Schaapherder Sam bracht met de hulp van zijn herdershond een kudde van 160 ooien van Merksplas- naar Wortel-Kolonie.

In elk van de twee kolonies wordt de kudde ingezet om de bermen te begrazen. Na drie weken Merksplas verhuisde het gezelschap naar Wortel onder het goedkeurend oog van een vijftiental kijklustigen, die hielpen om het verkeer tegen te houden.

De schapen begrazen elk jaar de open ruimte onder de dreven. Zij verstoren zo weinig mogelijk de planten en dieren die zich in de bermen schuilhouden. Ze zorgen zo voor meer gevarieerde bermen omdat ze minder drastisch en natuurlijker te werk dan een grasmachine, die overal alles eentonig kort maait. In door schapen begraasde bermen ontstaan schaduwplekjes uit de wind. (fh) Foto Wim Verschraegen DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

59

GLUREN BIJ DE BUREN

GLUREN BIJ DE BUREN De Nieuwe Spetser houdt ermee op MERKSPLAS - Voor de verandering eens bericht dat niks met corona te maken heeft. Maar eigenlijk toch een - zij het heel wat kleiner - drama.

Onze collega’s van het Merksplasse maandblad De Nieuwe Spetser houden het na 44 jaar voor bekeken. Niet bij gebrek aan lezers, niet bij gebrek aan financiën. Nee, de meeste redactieleden zijn +75. Aaw kazaanders zoals collega (jaf), zij het minzaam, deze achtbare lieden benoemt. En die snakken naar rust, vóór ze toe zijn aan de eeuwige.

Milac Van 1951 tot 1965 verschenen er in Merksplas 128 nummers van het Milac-blad ‘De Spetser’. Zoals in zovele gemeenten (in Hoogstraten was dat ‘De Gelmelwacht’) een tijdschrift om onze toenmalige ‘jongens’ in Duitsland tijdens hun dienstplicht op de hoogte te houden van het reilen en zeilen op het thuisfront.

De Militianenactie, kortweg de Milac, was ontstaan in 1945 in de schoot van de toenmalige KAJ (Katholieke ArbeidersJeugd) om de soldaat-miliciens voor te bereiden op de morele en andere ‘gevaren’ van legerdienst.

Vele jongeren van toen waren immers vóór de dienst nog nooit van huis geweest met alle gevolgen van dien. Dat nieuws over het reilen en zeilen op het thuisfront dient derhalve in een wat bredere context te worden gezien.

Het waren vrijwilligers (in Hoogstraten leden van de Duizendpoot) die de inhoud voor de Milac-bladen verzamelden, op stencils typten, afdraaiden, nietten, maandelijks ’s zondags na de hoogmis aan de kerk verkochten en aan de soldaten verstuurden.

Pikanterie Maar niet alleen de soldaten, ook de gewone burgers en verhuisde autochtonen lazen dergelijke maandbladen gretig. Al was het maar omdat het plaatselijke officiële nieuws meestal werd aangevuld met meer kleurrijke weetjes, soms pikanterieën. Waar de Merksplassenaren dus na de teloorgang van De Spetser van verstoken bleven.

Een goede reden voor Karel Govaerts en enkele gelijkgezinde idealisten om na tien jaar in 1975 de Spetser-draad terug op te pikken. Op een blauwe maandag bliezen ze in het toenmalige café Breugelhof nieuw leven in ‘De Nieuwe Spetser’ (DNS). Geen soldatenblad meer, maar een meer uitgebreid gemeentelijk info-blad. Samengesteld door een aanvankelijk vrij uitgebreide redactieploeg, die om allerlei redenen in de loop der jaren geleidelijk afkalfde. Momenteel blijven er slechts een handvol over. Huidig voorzitter Karel Govaerts is nog de enige overblijver van de oorspronkelijke redactieraad.

Abonnees Het eerste DNS-nummer in 1975 omvatte slechts 20 pagina’s maar werd wel al onmiddellijk gelezen door liefst 600 abonnees. Een ferme steun in de rug voor de trekkers die in haast voorhistorische omstandigheden de nummers in de brievenbussen kregen. De kopij werden handgeschreven aangeleverd en door enkele vingervlugge aanslagplegers ten huize van de voorzitter met hun meegebrachte schrijfmachines uitgetikt. De papieren en originele foto’s gingen dan voor verder vervolg naar de Koninklijke Drukkerij Em. De Jong in Baarle-Nassau. Adressen van buitendorpse abonnees werden met de hand geschreven.

Tot de digitale wereld het nieuwe normaal werd en de stof elektronisch werd aangereikt, elektronisch redactioneel wordt verwerkt en naar de drukkerij gestuurd. De drukproeven komen ter verbetering digitaal terug, waarna de definitieve druk volgt. En dan terug naar de wereld van paard

60

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

en kar in de persoon van een medewerker die de nummers per remorque bij de drukkerij ophaalt, pakketjes klaarmaakt en voor verspreiding naar de post brengt.

Wat trouwens bij De Hoogstraatse Maand ook nog steeds de gebruikelijke procedure is. Alleen doet de betrokken DHM-medewerker dan nog een toer langs de lokale verkooppunten om exemplaren af te zetten. Zulke losse verkoop in gazettenwinkels en andere retailers heeft bij DNS nooit bestaan, net zo min als het opnemen van betalende advertenties. Enkel de abonnementsgelden hebben DNS dus steeds financieel boven water gehouden.

Geen vetpot, meer een onderneming van het type ‘arm maar proper’. Alles betaald en een frank over.

Inhoud Inhoudelijk verschilde De Nieuwe Spetser allicht niet wezenlijk van soortgelijke maandbladen. Meer algemeen informatieve artikelen, dorps-, verenigings- en sportnieuws, een prijsvraag, de gemeenteraad… Met een niet te versmaden meerwaarde in de vorm van de weetjes die de serieuze en andere gazetten niet halen.

Wel ongezien zijn de in Merksplas wereldberoemde zogenaamde ‘Gele Bladzijden’. Te weten een uitneembaar steeds geupdated toevoegsel aan het septembernummer dat elk jaar gratis in ‘alle’ brievenbussen werd gedropt. Daarin alle mogelijke info over de Merksplasse samenleving, van contactadressen tot raadplegingen, van gemeentelijke adviesorganen tot allerhande soorten van openingsuren. Ge wilt het allemaal niet weten (of net wel, dus).

Een door de maands DNS-nummer omvatte tot vandaag gemiddeld een 60-tal pagina’s die door een 1000-tal abonnees en bijhorenden werden gelezen. Geen slecht cijfer, zouden we zo zeggen, voor een gemeente met ca. 3200 huishoudens. Daarbij wetende dat veel uitgevlogen kinderen het op bezoek niet kunnen nalaten om eens te bladeren door de DNS die bij de ouders op de salontafel voorligt.

Die 1000 geabonneerde huishoudens gaan na september as. maandelijks De Nieuwe Spetser niet meer in de bus vinden. In een wereld met een overaanbod aan gedrukte, gesproken, visuele info en sociale media misschien geen gemis. Alhoewel… Wanneer die nog bestaande dorpse maandbladen nog maar een dag te laat besteld worden, dan staan de redactietelefoons roodgloeiend met de vraag van hoe dat komt. En waar zou dat op kunnen wijzen? (nad)

GLUREN BIJ DE BUREN

Merksplas restaureert zelf toekomstig hotel in Kolonie MERKSPLAS - De gemeenteraad van Merksplas heeft beslist om niet te wachten op een kandidaat uitbater of investeerder en gaat zelf gebouwen van de grote boerderij restaureren waar op termijn een hotel moet komen. De kostprijs zal zo’n 4 miljoen euro bedragen.

De grote boerderij van Merksplas-kolonie werd in 2005 eigendom van de gemeente Merksplas.

Er werd een groot globaal herbestemmingsplan uitgetekend, vooral gericht op toerisme en recreatie. Het project werd goedgekeurd en de overheid ging akkoord met een meerjarenplan dat voorzag in een restauratie in tien fases, telkens gekoppeld aan de daaraan verbonden subsidies. Daarvan zijn er al vier fases afgerond, met de restauratie van een achteraan gelegen gebouw, de open loodsen en het Bezoekerscentrum met een horecagedeelte.

Subsidie Nu komen fase 5 en 6 aan de beurt. Het gaat in deze fases om het grote gebouw, aan de overkant van het bezoekerscentrum en de brasserie Colo-

Dit gebouw, waarin plaats is voor 44 hotelkamers, wordt nu in opdracht van de gemeente gerestaureerd. nie 7, en twee koeienstallen. Die krijgen volgens het plan een herbestemming als hotel en polyvalente ruimte. Aanvankelijk was de groep Corsendonk kandidaat, maar die haakten al snel af.

Omdat er op dit moment nog geen kandidaat is om het hotel uit te baten en de subsidie, vijf jaar na de toekenning, in gevaar komt, zal de gemeente nu zelf als opdrachtgever optreden.

De restauratie van de gebouwen zal in totaal net geen 4 miljoen euro kosten. Na de restauratie moet er nog een herbestemming tot horeca komen. In het woonstalhuis noord komen zo'n 24 kamers, in een van de koeienstallen 20, verder zijn nog de 6 al gerestaureerde kamers in de paardenstallen, die nu als B&B dienst doen. In de andere koeienstal wordt een polyvalente ruimte voorzien.

Een visiebeeld van een hotelkamer is er, het in nog wachten op een investeerder.

In Merksplas vragen een aantal mensen zich af of men niet te veel eieren in het horecamandje heeft gelegd. Op papier klopt het verhaal, maar de vraag is of de uitbating, 365 dagen per jaar, rendabel kan zijn. (fh)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

61

SPORT

Nationaal voetbal

HVV moet goed uit de startblokken komen Bestuurslid Dominiek Van den Bosch heeft alle vertrouwen in de nieuwe trainer Frank Belmans. Hij hoopt dat die een sterke ploeg zal kunnen samenstellen uit de 30-koppige kern, en dat de jeugd hierbij kansen zal krijgen. Dit jaar eindigen in de linkerkolom zou mooi zijn.

DHM: Enkele jaren geleden was je bij HVV verantwoordelijk voor de algemene organisatie en het financiële beleid van de jeugd samen met een post in de beheerraad. Welke verantwoordelijkheden heb je dit seizoen?

Dominiek Van den Bosch: In grote lijnen doe ik nog steeds hetzelfde, tijdelijk neem ik ook de voorzittersfunctie bij het jeugdcomité waar. We hebben in alle geledingen van de club nieuwe krachten nodig, zowel op bestuurlijk vlak als voor de dagelijkse operationele werking. Hier ligt voor ons een grote uitdaging om dit ingevuld te krijgen.

Terugblikken DHM: Sinds de Lock down is er heel wat gebeurd, ook bij de jeugd. Een nieuwe TVJO

bijvoorbeeld. Kan je hier iets over kwijt?

Onze nieuwe TVJO Rudi Schouppe is geen onbekende binnen de club. Hij startte enkele seizoenen geleden bij HVV als trainer en sinds vorig seizoen coördinator bovenbouw. In mei behaalde hij het diploma TVJO, dus was hij een logische keuze.

DHM: Ook bij het eerste elftal was het een speciaal einde. Met welke moeilijkheden heb je moeten afrekenen?

Het was een abrupt einde, sportief had het weinig gevolgen. De competitie werd stopgezet met de rangschikking zoals die op dat ogenblik was, waardoor ons behoud verzekerd was. De gevolgen waren vooral financieel. Dat weekend waren er veel reservaties voor het eten in de socio en organiseerde het feestcomité zijn jaar-

lijkse pasta avond. Daarnaast vielen ook alle inkomsten weg van tickets en kantine, plus de organisatie van bv het Paastornooi en de uitbating van de camping van de Antilliaanse feesten.

Met deze groep moet HVV een mooi seizoen 20-21 realiseren. Boven v.l.n.r.: Tim Achterberg, Maxime McClymont, Jouk Vermeeren, Witsen Meeusen, Nick Kuijlaars, Senne De Fré, Jordi Nolle, Nicolas Pauwels, Maro Budts, Jensi Van de Venne, Vincent Van Dyck en Thomas Van Zantvoort Midden v.l.n.r.: Erik De Bie, TK Paul Van Dijck, Mehdi Naqqadi, Lars Havaux, Ruben Tilburgs, Jorne Lauryssen, Nick Havermans, Sieben Meeusen, Senne Van Dooren, Fallou Fall, Ruben Verheyen en verzorger Gunther Scheipers Onder v.l.n.r.: T3 Roy Muësen, T2 Eddy Peeters, Jan Bos, Victor Vlayen, T1 Frank Belmans, voorzitter Jan Michoel, afgevaardigde Frank van den Broek, Jeroen Meeuwis, Daniel Pocrnja, Dieter Bruyndonckx, kinesist Naomi Goossenaerts en verzorgster Mie Fleerakkers

62

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

SPORT DHM: Heeft de club zich al gebogen over maatregelen voor toeschouwers?

Ja, in de kantine en het sanitair zijn reeds de nodige maatregelen getroffen. Daar moeten aanpassingen gebeuren zoals in andere horecazaken. Doordat de mensen aan tafels moeten zitten, zullen de plaatsen in de kantine beperkter zijn. De beperking van het aantal supporters in het stadion zelf zal ons niet snel problemen opleveren, de ruimte is daar voldoende om de nodige afstand te kunnen garanderen met ons normale supportersaantal.

Ook bij de trainingen hebben we de nodige maatregelen moeten nemen. Zo wordt steeds, naast de algemene hygiënemaatregelen, de temperatuur van de spelers gemeten en nagegaan waar ze op vakantie geweest zijn om de risico’s van besmetting zo veel mogelijk te voorkomen.

Transfermarkt DHM: Er is heel wat gebeurd op de transfermarkt, een nieuwe trainer, spelers vertrokken en nieuwe spelers tekenden voor HVV. Denk je dat Hoogstraten dit jaar sterker voor de dag gaat komen?

Met Frank Belmans hebben we een gedreven trainer aangetrokken die reeds heeft bewezen wat hij in zijn mars heeft. Frank heeft zelf mee gezocht naar de spelers die we nodig hadden om

onze kern op de juiste posities te versterken en dit met een beperkter budget. Hij zal trainen met een groep van 30 spelers zodat hij ook onze eigen jonge spelers mee kan begeleiden en hopelijk mee in de eerste ploeg kansen kan geven.

DHM: HVV heeft altijd goeie jeugd gehad.

Wat verwacht je van deze jonge spelers?

In eerste instantie hoop ik dat de spelers die vorig jaar al kansen kregen in de eerste ploeg opnieuw opvallen bij Frank en kunnen bevestigen. Vanaf dit seizoen zullen oud-spelers Juri Meyvis en Ben Van Bael de spelers van de doorstroming (beloften, U19 & U17) mee begeleiden. Dit moet de brug vormen tussen onze jeugdwerking en de A-kern.

DHM: Een gunstige bekerloting met wedstrijden tegen Sint Lenaarts, Cappellen en Dessel (indien deze zich kunnen kwalificeren). Dat zijn mooie vooruitzichten.

Het was lang geleden dat we nog eens een mooie loting gehad hebben. Van deze loting kon je enkel maar dromen. Jammer dat dit door de nieuwe maatregelen is uitgesteld, hopelijk kan dit toch nog doorgaan en kunnen we ver geraken in de bekercampagne.

DHM: Wat zijn de verwachtingen van de club?

Na enkele moeilijke seizoenen hopen we terug

in de linkerkolom te staan en een zorgeloos seizoen te hebben met aantrekkelijk voetbal voor onze supporters. Als ik zie wat Frank Belmans met Vosselaar bereikt heeft, heb ik er alle vertrouwen in dat hij een mooie ploeg zal uitbouwen.

DHM: En wat denk je er zelf van?

De laatste seizoenen hebben ons geleerd dat de start van het seizoen belangrijk is voor het vertrouwen binnen de ploeg. De eerste wedstrijden zullen opnieuw cruciaal zijn.

DHM: Zijn de bijkomende corona maatregelen in de provincie een tegenvaller?

Zoals reeds aangehaald schuift de beker al op doordat we momenteel in de provincie Antwerpen geen wedstrijden en volwaardige trainingen mogen organiseren. De competitie zal dus ook wel later opstarten, wanneer of hoe weten wij nog niet. En wat als er een derde golf komt? De competitie opnieuw stil leggen? We starten het seizoen met veel onzekerheden waar we geen vat op hebben.

De bekercompetitie werd reeds uitgesteld. Zal de competitie tijdig kunnen starten? Daar zijn nog geen zekerheden over, zodat we hebben beslist om geen kalender toe te voegen. Voor actuele info verwijzen we naar de kranten of voetbalexpress.be. (rob)

Provinciaal voetbal

Nog veel vragen bij de competitiestart HOOGSTRATEN - Wanneer start de nieuwe competitie? Welke maatregelen dienen te worden genomen in kleedkamers en kantine? Komt er financiële hulp voor de clubs? Het zijn maar enkele van de vele vragen die voorlopig onbeantwoord bleven. Desondanks proberen de clubs al verder te kijken…

MVV wil een stabiele Tweede Provincialer zijn Jan Van Meel, actief als T2, en Christian Vissers staan Jeroen Liekens bij op trainingen en wedstrijden. Ze vormen een klankbord voor de spelers en denken mee over tactische en andere beslissingen. Met Minderhout VV, opnieuw in tweede provinciale, willen ze er alles aan doen om een goed figuur te slaan.

DHM: Vorig seizoen was heel apart met uiteindelijk een promotie die niet kon gevierd worden. Hoe heb je dit beleefd?

Jan: Het was voor iedereen een domper dat het op zo’n manier is gegaan, maar een promotie blijft nu eenmaal een promotie. Voor mij is resultaat het belangrijkste, zowel bij mijn werk als bij de sport. Het was in elk geval de kers op de taart voor het goede spel en het harde werk dat we vorig jaar hebben geleverd.

DHM: Welke specifieke taken hebben jullie

bij Minderhout VV? Jan: Ik ben T2, fungeer als klankbord over tactiek met de T1 en de T3. Daarnaast ben ik vooral ingesteld op het fysieke en conditionele aspect van de spelersgroep. Aangezien ik als speler ook nogal fysiek kon spelen, hamer ik dit erin vooral bij verdedigende spelers. Onze verdediging moet, naast het technisch goed uitvoeren van onze tactiek, ook wel eens uit een ander vaatje kunnen tappen wanneer de wedstrijd daarom vraagt. De tegenstander moet schrik hebben om op het veld van Minderhout te komen spelen.

Qua conditie vind ik dat alle spelers op dit niveau de volle 90 minuten moeten kunnen gaan en ze moeten ook snel kunnen herstellen. In de laatste minuten van de wedstrijd kan de juiste spurt of uitgemeten voorzet nog het verschil maken.

Met de gekwetste spelers train ik 1 op 1 om hen

zo snel mogelijk weer in de groep aan te laten sluiten. Dat zijn pittige trainingen. Ik kan je zeggen dat ze dit prima vinden, want ze willen allemaal zo snel mogelijk aansluiten bij de groep.

Christian: Ik ben T3. Als coach van de Reserves A ligt mijn verantwoordelijkheid bij het coachen van wedstrijden van dat team op zaterdagmiddag. Jongens beter maken, vertrouwen geven en proberen te motiveren om zo de stap richting eerste elftal te kunnen maken.

Daarnaast is mijn taak als lid van de trainersstaf om mee te denken met de T1 en T2 wat sportieve zaken betreft. Vanuit mijn ervaring als speler denk ik dat ik zeker mijn steentje kan bijdragen.

Uiteraard is de T1 de eindverantwoordelijke en zullen we hem bij elke beslissing steunen. Jeroen is een zeer goede en open communicerende coach die openstaat voor de mening van anderen. De bedoeling is om elkaar goed aan te vullen en samen het maximum uit de spelersgroep

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

63

SPORT

Christian Vissers

• Geboren: 27oktober 1980 • Gehuwd met Dorien Janssens • Vader van Lasse (5jaar) en Isa (3 jaar) • Woont in Minderhout • Spelerscarrière: Jeugd bij KFC Meerle van U6 tot U15 • U17 bij Hoogstraten VV • Senioren bij Hoogstraten VV, Zwarte Leeuw, RKSV Oisterwijk, Lentezon, Stedoco, KFC Meerle en KFC Meer.

• Trainerscarrière: U17 en U21in Meerle • Afgelopen jaren U15 en U17 Minderhout, nu trainer van de Reserves A en de U6 van MVV. te halen.

DHM: Is de spelerskern dezelfde als vorig jaar?

Jan: Elk jaar verandert er wel wat in de samenstelling van de kern. Maar dat is juist goed, vind ik. Daardoor kunnen andere spelers zich ontplooien. Nieuwe spelers brengen ervaring mee van elders. Dat maakt het allemaal zo interessant.

DHM: Een reeks hoger. Wat verwacht je van volgend seizoen?

Jan: Een reeks hoger schrikt me niet af. Het enige wat onze positieve mindset nu dwarsboomt, is die zeer vervelende corona-situatie.

Mochten we er in slagen om tot een goede voorbereiding te komen, dan ga ik ervan uit dat we mooie resultaten zullen behalen met deze groep.

Christian: Uiteraard zal het gemiddelde niveau in 2de provinciale hoger liggen dan in 3de. We hebben echter een gretige, jonge groep met een in mijn ogen nog ruime progressiemarge. Ik verwacht dan ook dat we, mits de juiste mentaliteit, links en rechts wel voor een verrassing kunnen zorgen. Mijn verwachting is dat we een zorgeloos seizoen kunnen draaien tussen plaats 7 en 11.

DHM: Wat zijn de ambities van de club?

Jan: Minderhout wil zich handhaven in deze klasse voor een lange periode. Dit is ook Minderhout waardig.

Christian: De ambities van de club zijn om met de beschikbare middelen zo goed en zo hoog mogelijk te acteren. Dit moet gebeuren zonder gekke dingen te doen, maar door keihard te werken met en voor elkaar. Als je ziet over hoeveel jeugdleden Minderhout beschikt, mag de ambitie zijn om in de toekomst zoveel mogelijk jeugdspelers te laten doorstromen en zo een stabiele 2de provincialer te worden.

DHM: Brengen de nieuwe coronatoestanden in Hoogstraten en in de provincie Antwerpen problemen op?

Jan en Christian: We waren zeer gretig gestart met de voorbereiding toen de coronacijfers de goede kant op leken te gaan. Intussen liggen we weer stil wat wedstrijden betreft en het zal de komende tijd nog een hele onzekere periode zijn, vrees ik. Het valt af te wachten of en wanneer de competities zullen starten en of ze überhaupt afgewerkt kunnen worden. Ook trainen kan nu slechts contactloos en in vaste bubbels van 10, ook hier is het afwachten hoe alles evolueert.

We bereiden ons steeds zo goed mogelijk voor om op elke mogelijke situatie te kunnen anticiperen. Spelers krijgen individuele schema's mee en groepstrainingen zijn er in de mate van het mogelijke. Zoals het er nu naar uitziet, zou er eind september/begin oktober een competitiestart zijn, maar dit moeten we uiteraard afwachten. Laat iedereen vooral gezond blijven. (rob)

Jan van Meel

• Geboren: 29 juni 1971 • Alleenwonend, relatie met Ellen • Vader van Alycia ,19 jaar (eerder huwelijk) • Woont in Made, Nederland • Studeerde Hogere Informatietechniek en Energietechniek, universitaire managementopleiding • Spelerscarrière in Nederland: VCW Wagenberg (4e klasse) van 14de tot 21ste • TSC Oosterhout (hoogste amateurs/hoofdklasse) • Overstap naar selectie VCW (5e, 4e en 3e klasse) • daarna lagere elftallen en nog op zijn 44e in het 1e elftal van Irene’58 in Den Hout.

• Trainerscarrière: Irene ‘58 heren zaterdag, DVVC meisjes, OVV meisjes, SteDoCo meidenacademie, DIA meidenacademie diverse voetbalscholen, JEKA meidenacademie, WDS vrouwen 1 • In Minderhout is hij tijdelijk conditioneel en fysiek trainer geweest • Nu Minderhout T2 voor het tweede seizoen

KFC Meer vreest financiële zorgen wegens pandemie Nooit meegemaakt, deze situatie in het voetbal. Begrotingsplannen worden berekend op een volledig seizoen. De vorige competitie werd voortijdig afgeblazen, de start van het nieuwe seizoen is onduidelijk.

KFC Meer is op zoek naar financiële steun van gemeente en overheid.

DHM: Vorig seizoen werd de competitie bruusk afgebroken door het Coronavirus.

64

Hoe heb je dit beleefd als secretaris van KFC Meer?

Marc Dufraing: Hetgeen we vandaag meemaken met deze pandemie is ongezien.

De competitie werd stilgelegd. Veel van de geplande activiteiten gingen niet door.

Ik denk aan ouderavonden, barbecues, uitreiking gou-

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

den schoen, spaghetti-avond, … Veel geleverd werk bleek nutteloos te zijn. We moesten in ons kot blijven.

Extra werk gaf dit niet onmiddellijk. Integendeel, eerder meer tijd. Ik heb in die periode mijne papierwinkel van de laatste 10 jaar opgekuist. Dat was ook wel eens nodig en nuttig. Je zag elkaar ook niet in die periode. Er is heel wat getelefoneerd maar veel meer dan afwachten

SPORT was er niet bij. En vlug bleek dat het seizoen 2019/2020 afgesloten was.

DHM: Bij de start van de competitie zal het virus nog altijd op de loer liggen. Welke bekommernissen brengt dit met zich mee?

Nu bij de start van het nieuwe seizoen is het probleem nog altijd actueel. De activiteiten voor augustus zijn geannuleerd. Geen beker- noch oefenwedstrijden. Contactloos trainen is een nieuw modewoord maar in het voetbal ligt dit niet voor de hand. Er worden de clubs een reeks verplichtingen opgelegd. Ik denk aan handgels, mondmaskers, inrichting van kantine, …. Maar kan de competitie wel starten? Wanneer en voor hoelang? Veel vragen, weinig antwoorden.

Ondertussen is het ook duidelijk dat dit alles belangrijke financiële gevolgen heeft voor onze voetbalvereniging. Hiervoor waren er al contacten met het gemeentebestuur. Wij vragen hulp van de overheid. Maar meer dan een uitstel (geen afstel) op onze renteloze lening voor één jaar en een korting op de erfpacht heeft dit nog niet opgeleverd.

DHM: Hoe groot is de nood?

In het tussenseizoen hebben wij weer opnieuw kosten moeten maken voor het nieuwe seizoen.

Ik denk hier in de eerste plaats aan het klaarmaken van de velden. Altijd een zeer zware kost die jaarlijks terugkomt en die geen rekening houdt met corona. Die kosten zijn begroot op een volledig seizoen, niet op een onderbroken seizoen.

Met andere woorden onze rekening van vorig seizoen klopte niet.

Ook de rekening voor dit seizoen staat al op de helling voor het seizoen start. Een tussenkomst in deze opstartkosten zou ik graag structureel of jaarlijks vast zien. Als ik hoor wat andere ploegen in andere gemeentes krijgen, dan gaan mijn oren tuiten. Nu kijken wij noodgedwongen met een bang hart naar de toekomst.

Het gevaar van moedeloosheid loert om de hoek. Je wil wel, maar je kan niet. De natuurlijke aanwezige flow van het voetbalgebeuren verdwijnt en drukt op de organisatie van de club, op het bestuur, op de spelers, op de sponsors, op de ouders, op de supporters, …

DHM: Op sportief vlak ziet de ploeg er zowat hetzelfde uit als vorig jaar. Ook de technische staf blijft aan boord. Wat verwacht je ervan?

Wij hebben in onze kern weinig verschuivingen.

Iedereen blijft. Dat is een goed teken. Glen Arnouts komt over van Weelde. Hij is ook komen wonen hier in Meer. Willem Schelles keert dan weer terug naar zijn eerste liefde na opleidingen in Hoogstraten en Zwarte Leeuw. De technische staf blijft intact. Geen spectaculaire zaken dus, maar wij hebben dat graag zo.

DHM: Hoe ver reiken de clubambities?

Onze ambities zijn in de eerste plaats een zorgeloos seizoen beleven. Vorig seizoen kwamen wij uit op een 8ste plaats op 17, middenmoot.

Daar zat misschien iets meer in. De competitie werd evenwel niet volledig afgewerkt. Wij speelden vaak gelijk, wat ook niet bevorderlijk is voor het puntenaantal. Vandaar dat we denken dit jaar beter te kunnen. Elke ploeg moet naar KFC Meer komen met het idee “dat wordt niet gemakkelijk vandaag”. (rob)

KFC Meerle mikt op top 3 in vierde provinciale Secretaris Karel Vervoort blikt terug op de donkere periode van vorig seizoen, en schat de toekomst in. Een plaats in de top 3 moet haalbaar zijn.

DHM: Het vorige seizoen eindigde abrupt met een degradatie erbovenop. Hoe kijk je hier tegenaan?

Karel Vervoort: Het was een donkere periode voor onze club. Zelfs de grootste optimisten in het bestuur hadden zich op het moment van de onderbreking al neergelegd bij de degradatie, we waren niet goed genoeg.

Daarom ook vonden we het ongepast om ons aan te sluiten bij de ploegen die via juridische weg het behoud wilden verzekeren.

Een voorjaarsstorm einde februari had de vangnetten en reclamepanelen over de ganse breedte van het A-veld neergehaald. Enkele collega-bestuursleden haalden het huzarenstukje uit door de afgeknakte palen en het vangnet binnen de week voorlopig te vervangen. Moeite voor één wedstrijd zo bleek!

Van de wedstrijd zelf onthouden we de nederlaag... een seizoeneinde in mineur, al wisten we dat toen nog niet dat dit de laatste wedstrijd zou zijn.

DHM: Welke bedenkingen heb je voor de volgende competitie in Coronatijden? Trainingen, kleedkamers, kantine, …

Enerzijds zal er nog lange tijd vrees voor besmetting blijven hangen bij spelers, omkadering, supporters en ouders van de jeugdspelers. Het

zal er niet meer zo ontspannen en ongedwongen aan toe gaan. Anderzijds verwacht ik dat bij sommigen de aandacht voor de maatregelen zal verslappen en daar moeten we als bestuur gepast op reageren.

De protocollen voor bestuurders, trainers, sporters en ouders zijn wel duidelijk maar niet altijd even eenvoudig toe te passen.

In de kantine moeten we de regels voor de Horeca volgen. De typische wedstrijdanalyses en oplossingen voor wat mis gaat, door kwade tongen ‘toogpraat’ genoemd, zijn voorlopig dus uitgesloten. Met hoeveel personen zal men aan tafel mogen zitten? De belangrijkste bron van inkomsten zal grotendeels stil vallen, en voor hoe lang?

DHM: Is de ploeg versterkt tegenover vorig jaar?

Eén basisspeler is gestopt en één is vertrokken.

We hebben drie jonge ambitieuze spelers aangetrokken die volgens onze informatie ook qua ingesteldheid in onze ploeg passen. Ook zullen jongens uit eigen jeugd hun kans krijgen, een reeks lager moet het gemakkelijker zijn om door te breken. We hebben de ploeg nog geen enkele wedstrijd zien spelen, maar uit de spelersgroep komt het signaal dat de ploeg verbeterd is.

DHM: Wat verwacht je dan van de komende competitie?

We vrezen dat het spelniveau in sommige wedstrijden aanzienlijk lager zal zijn. Zolang we daar zelf niet in meegaan, is dat misschien een voordeel om punten te halen. Ik ben ook benieuwd wat het gaat worden zonder lijnrechters, want dat is de regel in 4de provinciale. Indien

daar ook nog eens beginnende scheidsrechters voor aangeduid worden, zullen we die mannen toch wat krediet moeten geven.

De vorige keer dat we uit derde duikelden, konden we het daaropvolgende seizoen meteen terug promoveren. Of dat nu zal lukken is de vraag. Ik mik toch minstens op de top drie.

De spelers zijn in elk geval gemotiveerd. Zij willen iets aanbieden aan onze voorzitter Jan Verheyen die aan een lange revalidatie begonnen is na een zwaar ongeval en het wel en wee van de club noodgedwongen vanop een afstand moet volgen.

DHM: Welke bedenkingen heb je bij de nieuwe coronatoestanden in de provincie in verband met jouw club?

De richtlijnen volgden elkaar een tijdlang in snel tempo op. Gelukkig heeft de federatie tijdig gecommuniceerd. De diensten Cultuur en Vrije Tijd en de Sportdienst van de Stad Hoogstraten hielpen ons goed met overzichten en toelichtingen.

Dat de opstart zal uitgesteld worden is al beslist.

Voor hoelang, dat hangt natuurlijk af van de cijfers. Nu is het koffiedik kijken en hopen… (rob)

Het eerste blad waaraan je denkt!

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

65

SPORT

Wortel wil even goed doen als vorig jaar Secretaris Guy Donckers van Wortel volgt de problemen op de voet op. Ook hij stelt zich vragen over de komende competitie.

Sportief is hij tevreden met een succesvol seizoen zoals het vorige.

DHM: Hoe beleefde je als secretaris het bruuske competitie-einde vorig seizoen?

Guy Donckers: Op het moment dat Corona onze maatschappij in de tang neemt, verandert de wereld heel plots. Ik denk dat we samen met de bestuursleden verstandig gereageerd hebben en alles "on hold" hebben gezet wat er nog moest komen. Alle geplande manifestaties werden geannuleerd zoals onze algemene quiz, de Pejkescup en de Vla van Trees. Dan nog te zwijgen over de twee mooie derby's tegen Meerle en Meer die we noodgedwongen moesten schrappen. Net op het moment dat we in de competitie vrijwel zeker waren van behoud en er nog een heel mooi einde aan konden vastknopen.

Op het moment van de lockdown, was het wel wat moeilijk. De onderrichtingen vanuit Voetbal Vlaanderen kwamen maar mondjesmaat binnen en het is toch belangrijk dat je op een correcte en tijdige manier info moet kunnen doorsturen.

Extra werk of meer tijd? Een vereniging mee besturen, dat doe je 365 dagen per jaar en daar ben je 7 op 7 mee bezig. Het is wel zo dat van

VOLLEYBAL

het normale niks overbleef.

DHM: Een competitiestart zal alleszins nog heel wat coronabeperkingen meebrengen…

Het virus is inderdaad de maatschappij nog niet uit en alle dagen zijn er veranderingen. Of er mag iets meer, of er mag iets minder. Momenteel gaan we er vanuit dat de competitie kan starten, maar of dat het eerste weekend van september zal zijn, blijft nog de vraag.

Onze grootste bekommernis is momenteel om de spelers, zowel volwassenen als jeugd, op een veilige en gezonde manier het seizoen te laten voorbereiden. In navolging van de opgelegde regels proberen we dat zo correct mogelijk te doen. Het is zeker niet de bedoeling om de regels aan onze laars te lappen en in de kortste keer alles terug naar nul te herleiden. Momenteel is dit de grootste bekommernis en dit vraagt inspanningen van iedereen.

DHM: De ploeg en de trainer bleven zowat dezelfde. Wat verwacht je ervan?

Een tweetal spelers uit de kern van vorig jaar zetten een stapje terug en stellen zich niet meer beschikbaar voor het eerste elftal, een beetje spijtig maar we kunnen niet anders dan dit respecteren. Met Ruben Gillops, Fabian Verdult, Toon Roos en Pieter De Bie hebben we de kern in de breedte verder uitgebouwd. De nodige concurrentie moet er voor zorgen dat alle spelers scherp blijven.

doen als vorig jaar, al zal dat niet gemakkelijk zijn. Ik denk dat de reeks waarin we zijn ingedeeld sterker is, maar misschien ook meer voetbal brengt wat voor iedereen uiteraard fijner is.

DHM: Welke ambities heeft de club?

We willen het even goed doen als vorig jaar.

Derde provinciale is toch iets straffer en zwakke ploegen kom je daar niet tegen. Elke wedstrijd moet gespeeld worden, maar mochten we in de linkerkolom eindigen, dan zou dat heel mooi zijn.

DHM: En het effect van de corona opstoot in augustus in onze provincie?

Er blijven heel wat vragen. Kan de competitie starten in september, een heel groot vraagteken.

Persoonlijk denk ik van niet. Gaan de supporters terug komen kijken? Misschien wel, in de hoogste afdelingen zal het aantal supporters flink beperkt blijven. Willen de supporters tijdens en na de wedstrijden nog iets komen drinken in de kantine? Het is aan de clubs om dit veilig te organiseren en als dat lukt, dan zullen de supporters wel komen.

Zoals we vreesden was er alvast geen voetbal in onze provincie, al zeker tot dinsdag 25 augustus.

Dat is een zoveelste streep door de rekening van degenen die zich in de voorbije weken en maanden naar alle voorschriften schikten, en uitkeken naar het nieuwe voetbalseizoen.Voor de wedstrijdkalender verwijzen we naar de kranten of voetbalexpress.be. (rob)

Daarom is er de verwachting om even goed te

Gelvoc - Provinciaal volleybal

Pas volleycompetitie in oktober?

Er waren geen oefenwedstrijden mogelijk in augustus. De start van de volleycompetitie werd ook al uitgesteld tot ten vroegste 3 en 4 oktober. Met voorzitter Joeri Fransen blikken we even terug naar het bizarre seizoen 19-20 en bekijken we de start van de nieuwe competities, de problemen, maar ook de verwachtingen en ambitie… De competities kregen een nieuwe benaming zodat Heren A werd ingedeeld in promo 3B en Dames A in promo 2B. DHM: Jullie organiseerden jeugddagen voor jongens. Was dit een succes? Zijn er nog steeds meer meisjesploegen?

Joeri Fransen: Wegens COVID-19 hadden we te weinig inschrijvingen, maar we hopen dit in een normalere periode terug te kunnen aanbieden.

Volleybal is echt een leuke en uitdagende ploegsport, ook voor jongens. De geïnteresseerden moeten zeker eens naar onze herenploeg komen kijken, zaterdag om 20 uur. Daar wordt wat af gesmasht. En de jongens/ mannen hebben bekijks genoeg met al onze volleyballende mei-

66

den in de buurt. We gaan dit seizoen zelfs met 5 damesploegen in competitie aantreden.

Starten DHM: Corona stopte vorig seizoen de competitie. Welke vooruitzichten heeft de club momenteel?

Wegens de vroege tweede golf is de volwassenen competitie al minstens met een maand uitgesteld.

Ten vroegste op 3 oktober kunnen ze terug beginnen. In het Klein Seminarie beschikken we gelukkig over een grote zaal die we bijna elk weekend kunnen gebruiken, maar andere clubs moeten hun zaal vaak met heel wat andere sportclubs delen en dat maakt het puzzelen voor een nieuwe wedstrijdkalender echt niet gemakkelijk.

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Over het al dan niet verschuiven van de jeugdcompetitie valt de beslissing later. Hopelijk kunnen we met de jeugd starten half september.

DHM: Mag je trainen en wedstrijden organiseren in de sporthal van het Seminarie? En mogen er toeschouwers aanwezig zijn?

Trainen mag voorlopig al wel met maximum 10 personen inclusief de trainer. Er moet afstand gehouden worden, wat maakt dat bepaalde oefeningen natuurlijk niet kunnen gedaan worden.

De spelers moeten geen mondmaskers dragen maar de coach/ trainer wel.

Wat de competitie gaat brengen weten we nog steeds niet goed... aantal supporters, kantinegebruik enz. zullen afhangen van het verdere ver-

SPORT loop van de pandemie. Gelukkig kunnen we als club door het gevoerde beleid van de voorbije tientallen jaren deze crisis overleven.

Al vielen er ook voor ons al heel wat leuke en financieel belangrijke activiteiten in het water of werden ze uitgesteld: bedrijventornooi, teerfeest, spaghettiweekend,...

Heren DHM: Heren A stopte twee jaar geleden in Tweede Provinciale. Vorig jaar werd heel vlot kampioen gespeeld in 1ste gewest en treedt nu opnieuw aan in Derde provinciale. Wat verwacht je er van?

Ze waren inderdaad al meer dan verdiend kampioen voordat de competitie werd afgesloten, maar spijtig genoeg hebben ze niet meer mogen spelen voor de titel en de beker. Ze keken echt uit naar de dubbel. Thijs heeft deze ploeg echt heel goed gecoacht. Hij zorgde ervoor dat iedereen kon spelen, zelfs met onze brede kern.

Er zit nog steeds heel veel talent in onze ploeg dus moeten ze in promo 3, zoals de nieuwe reeks heet, zeker goed mee kunnen.

DHM: Werner De Bie keert terug als trainer naar Gelvoc. Is hij de geschikte man voor deze ploeg?

Thijs heeft als trainer/speler echt schitterend werk geleverd vorig seizoen, maar hij heeft ook altijd te kennen gegeven dat hij liefst speler is en wil volleyballen met een echte coach. Werner kent nog heel wat mannen van de originele A ploeg, maar werkte toen ook al met een aantal jongens uit de B ploeg. Hij is heel gemotiveerd

om het beste te halen uit deze mannengroep.

Wegens de nieuwe reeksindeling is promo 3 een stuk sterker geworden, maar daar heeft Werner geen schrik van .

Hij is er meteen ingevlogen met de eerste trainingen begin augustus... iedere speler krijgt een individueel schema voor thuisgebruik, zodat de eventuele coronakilo’s er snel zullen af zijn.

Dames DHM: Dames A heeft zich vorig seizoen, na twee promoties op rij, goed herpakt na een moeilijke start in Tweede Provinciale. Dit jaar moeten ze bevestigen en dit met een nieuwe trainer, toch?

Bert leverde de voorbije jaren prachtig werk bij dames A. Hij heeft enkele jonge speelsters mooi ingewerkt in zijn systeem en al meteen 2 promoties op rij bewerkstelligd. Als kers op de taart is deze ploeg ook sportploeg van het jaar van de stad Hoogstraten geworden.

Dries (Helsen) ademt ook volop volleybal. Hij komt uit een volleybalfamilie. Zijn vader is voorzitter in Loenhout en ook zijn zus is trainer.

Dries had de voorbije jaren onze u19 en dames B al onder zijn hoede. Hij zal vanaf dit seizoen ook onze dames A leiden. De ervaren speelsters nog beter maken en de nieuwe jonge garde stelselmatig proberen in te voegen.

Dames B wordt uitgebreid met de ervaring en motivatie van een aantal A speelsters. Met een sterkere en bredere basis voor de volgende jaren, zullen we zeker hogerop raken met de verschillende ploegen.

Sta me toe om ook een woordje van dank te sturen aan al onze trainer/coaches omdat ze heel gemotiveerd onze verschillende ploegen begeleiden en de speelsters/spelers een goede techniek, motivatie en vooral veel spelplezier aanleren.

Laat ons nu hopen dat iedereen gezond en wel blijft en dat we snel terug de club kunnen aanmoedigen in een bruisende sporthal. Spelen zonder supporters maakt alles zo onwezenlijk. De sfeer gecreëerd door onze supporters maakt volleyballen bij Gelvoc net zo speciaal.

Wie meer over de club wil ontdekken, kan terecht op Facebook Gelvoc De Gelmers of www.gelvoc.be. Meer info ook via mail naar bestuur@gelvoc.be. Wegens onzekerheid over de start van de competities geven we voorlopig geen wedstrijdkalender. (rob)

Motorhomes

www.vanomobil.be - hoogstraten@vanomobil.be

Marcel ‘Cel’ Geerts geeft de fakkel door als secretaris bij MVV. Na meer dan 20 jaar in het dagelijks bestuur besloot hij vorig jaar om zijn rol als penningmeester binnen de club over te dragen. Hans Verheyen en Nic Vorsselmans volgen hem op.

verhuur en verkoop onderhoud alle merken Sint-Lenaartseweg 30

2320 Hoogstraten

Tel. 03 420 07 80

Member of Premier: www.premierinternational.org

Het eerste blad waaraan je denkt!

DHM: Verder nog nieuws op het Gelvocfront?

Onze dames C mogen zeker verder gaan op het elan van vorig seizoen. Zij zijn een heel ervaren groep maar het leukste is dat ze vooral met heel veel plezier terecht kampioen zijn geworden in hun reeks. Een dikke proficiat.

HOGA bvba

Clubicoon Cel Geerts stopt als penningmeester

Minderhout bedankt dit clubicoon voor zijn jarenlange inzet en toewijding, eerst als jeugdbestuurslid, later als lid van het dagelijks bestuur en Raad van Bestuur, als penningmeester van de club, en als medeoprichter van het feestcomité.

DHM: Hoeveel en welke ploegen starten dit jaar in competitie?

We hebben in alle jeugdafdelingen weer 2 ploegen en bij u11 zelfs 4 ploegjes. Dit jaar starten we met nog een extra damesploeg, een jonge groep waar zeker nog veel potentieel in zit.

Ac s

AC|S ACCOUNTANTS & BELASTINGCONSULENTEN NV

MEER DAN

40 JAAR IN VERTROUWEN

Desmedtstraat 23 I 2322 Minderhout, België I www.acsac.eu

T +32 3 315 88 65

F +32 3 315 08 67

DE HOOGSTRAATSE MAAND - SEPTEMBER 2020 -

67

een abonnement tot eind 2020:

€ 7,BE34 7512 0801 1890 (met vermelding naam en adres)

INHOUD SEPTEMBER Column . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 Dorien Van de Poel: werk, gezin en atletiek 3 Vanuit het stadhuis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 Hoe zou het nog zijn met Eddy Sabbe? . . . 14 Cultuur in Coronatijden . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17 Borselhoeve de straat in De Maand . . . . . . . 22 Jeroom Van Aertselaer van zijn sokkel? . . . . 25 Hilt Rigouts over ontwikkelingsbeleid . . . . 29 Femke Brosens van BSO naar master . . . . . . 34 DEZE MAAND . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37 DORPSNIEUWS - HOOGSTRATEN . . . . . . . . . . 43 DORPSNIEUWS - MEER . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48 DORPSNIEUWS - MEERLE . . . . . . . . . . . . . . . . . 50 DORPSNIEUWS - MEERSEL-DREEF . . . . . . . . . 52 DORPSNIEUWS - MINDERHOUT . . . . . . . . . . . 54 DORPSNIEUWS - WORTEL . . . . . . . . . . . . . . . . 56 Gluren bij de buren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60 SPORT . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62

De volgende uitgave van de Hoogstraatse Maand verschijnt op de

donderdag 1 oktober Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op

DINSDAG 15 september redactie@demaand.be De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten

68

- SEPTEMBER 2020 - DE HOOGSTRAATSE MAAND