februari 2021 - De Hoogstraatse Maand

Nr. 422 FEBRUARI 2021

JAARGANG 37

UITGEVERIJ DE HOOGSTRAATSE PERS B.V.B.A., BEGIJNHOF 27, 2320 HOOGSTRATEN

PRIJS: 2,90 €

Heidy Rombouts, een vrouw met een Plan Geen vaccinatiedorp in de veiling Wat doet onze eerstelijnszone?

Vrijheid: winkelen of doorrijden?

Een cultuurhuis voor iedereen De paarden van Gitte Bartholomeeusen Ilse Pauwels en Krambamboul Afscheid van Annie Desmedt Wonen in Nieuw Dreef Hoogstraten golft

www.demaand.be

AFGIFTEKANTOOR: 2300 TURNHOUT

Startkabels Ze had altijd al veel problemen gehad. Thuis, op het werk, in haar familie. Overal. Volop zuchtend kon ze daar uren over vertellen, meestal tegen vriendinnen die zelf ook veel problemen hadden en het leven evenmin een pretje vonden.

Zoiets kweekt onderling begrip en verstandhouding.

Ooit was ze getrouwd geweest. Haar ex-man was toen al zeer geschikt voor zijn job, want zelfs in zijn privé-leven zocht hij steeds oplossingen voor elk probleem dat zich aandiende.

Op zijn werk was dat niet anders. Daar kreeg zij het steeds van op haar heupen, want zij stond anders in het leven: bij elke oplossing vond zij wel een probleem. Daar moest ze niet eens hard voor zoeken. Zo ging dat bij haar. Het huwelijk was dan ook op de klippen gelopen, al bleef ze het ook later indrukwekkend vinden dat ze het uiteindelijk toch zes jaar had volgehouden.

Vorige week zondag had ze het er nog met een

vriendin over gehad, terwijl ze door de Kolonie van Wortel wandelden. Hij was ondertussen hertrouwd en vader van twee blakende kinderen.

Dat vond ze wel jammer, moest ze toegeven, dat het moederschap aan haar voorbij was gegaan.

Maar het was niet anders. Dat deden ze overigens haast elke week, tijdens een wandeling wat bijpraten. Over het leven, over de wereld, en de problemen die dat allemaal met zich meebracht.

Toen ze na een uurtje stappen weer aan hun auto stonden, zag ze iets verderop twee mensen tegen een auto staan duwen. Er leek geen beweging in hun wagen te krijgen. ‘Kan ik helpen?’, vroeg ze meteen. ‘Moet ik mee duwen? Ik heb ook startkabels bij.’

Met iets tussen ongeloof en verbijstering in, keek het duo, een man en een vrouw, haar aan.

Hadden ze dat echt goed verstaan? Ja, echt wel.

Ze zei echt ‘Ik heb ook startkabels bij.’ En toen legden ze uit dat het om een misverstand ging.

Ze waren net wat komen joggen door de bossen, en ze wilden nog even stretchen voor ze naar huis reden, tegen de auto. Het was vriendelijk, dat wel, maar nee, ze hadden echt geen hulp nodig. En de vrouw veegde nog wat parelend zweet van haar voorhoofd.

Kan ik helpen?

Ze had zich geweldig onnozel gevoeld, maar toen ze een week later tegen een andere vriendin vertelde wat haar was overkomen, gebeurde het.

Iets wat ze zelf niet voor mogelijk had gehouden. Ze moest lachen. Hard lachen. Met zichzelf.

Het voelde vreemd genoeg aan als een bevrijding. (th)

OP STAP NAAR EEN BETER JAAR…

Nu de clubs en verenigingen nagenoeg alle activiteiten hebben stopgezet en ook evenementen (nog) niet kunnen, werd er flink naar alternatieven gezocht.

Zo ook in Meer, waar Ferm uitpakte met een wandelzoektocht en KWB met een griezeltocht. Dat dit coronaproof kan, toont dit beeld in de Beeksestraat.

Het griezeljaar 2020 achter ons, op zoek naar een beter 2021? (mdl)

2

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

OMSLAGVERHAAL

Heidy Rombouts van Washington naar Antwerpen

“Plan International ligt pal op het kruispunt van mijn passies” Heidy Rombouts groeide op in de veilige en geborgen gemeenschap van Meerle. Na haar rechtenstudies spreidde ze haar vleugels, ze woonde en werkte in Zuid-Afrika, Rwanda, Mali, Kenia en de VS. In het oktobernummer van 2019 had de Hoogstraatse Maand met haar nog een skype interview vanuit Washington, waar ze werkte als adviseur aan de Wereldbank. Deze zomer keerde ze met haar gezin terug naar België en sinds 1 september werkt ze als kersverse directeur voor Plan International België. In volle coronatijd is dat een heel nieuw hoofdstuk in het gezinsleven. Dirk Willemse, tot 2017 actief als adjunctdirecteur bij Plan, woont in Hoogstraten en schuift mee aan de gesprekstafel. Maar het is Heidy die honderduit praat over haar passies - mensenrechten, ontwikkelingssamenwerking, gendergelijkheid. Meteen doet ze ook een warme oproep voor meer Hoogstraatse Plan Ouders….

DHM: Wie is Heidy Rombouts?

Ik ben in 1974 geboren in Herentals als derde in de rij. Mijn ouders, Frans en Jeanne RomboutsRombouts, runden toen een boerderij in Poederlee. Daar heb ik zelf geen bewuste herinneringen aan. Anderhalf jaar later verhuisde ons gezin immers met kerst naar de boerderij van mijn grootouders, het ‘Hof van Percy’ op Jal. Tot mijn twaalfde speelde mijn leven zich af in Meerle.

Ik ging er naar de kleuter- en lagere school, was er in de chiro, volgde piano in de muziekschool en zong in het kinderkoor. Later was er volksdans en de fanfare… Wij waren helemaal ingebed in het dorpsleven dus. We reden met de fiets van Heerle naar het dorp en terug. Groter was onze wereld niet en dat voelde prima! Mijn middelbaar deed ik in het Spijker. Op mijn achttiende trok ik naar Leuven om er rechten te gaan studeren.

Het verhaal van de apartheid greep me als tiener heel erg aan

Zaadjes DHM: Wie of wat inspireerde je om dat te doen?

Het is eerder wat dan wie. Die kiem zit bij de Nederlandse televisie. We hadden thuis geen kabel-tv, enkel antenne. Naast de BRT konden we alleen de Nederlandse zenders ontvangen. In mijn adolescentiejaren was de strijd tegen het apartheidsregime erg aanwezig op de Nederlandse TV, veel meer dan in België. Het verhaal van de apartheid en van Mandela greep me als tiener al heel erg aan.

DHM: Waarom koos je dan specifiek voor rechtenstudies?

Kiezen op je 18 is heel moeilijk. Ik had ruime interesses. Het verhaal van apartheid en mensenrechten was abstract, maar raakte me diep. Een leerkracht wees me er op dat het mogelijk was om daarin via rechtenstudies een toekomst uit te bouwen. Dat heeft me overtuigd. Een aantal vrienden maakte andere keuzes, zij studeerden bijvoorbeeld economie om hun kennis in te zetten om tot een betere verdeling van de welvaart te komen.

DHM: Dan is het toch nog altijd een hele stap naar internationale samenwerking, niet?

Tijdens mijn rechtenstudie kregen we les van professor Luc Huyse, die rond verzoeningsprocessen in Afrikaanse samenlevingen werkte.

Dankzij hem en professor Parmentier kon ik met een beurs naar Zuid-Afrika. Ik werkte daar in Johannesburg voor een niet-gouvernementele organisatie (NGO). Er waren toen hoorzittingen in het kader van een waarheidscommissie die meer klaarheid moest brengen over de trauma’s uit het apartheidsverleden.

Daar is mijn trein echt vertrokken

De vier zussen, Tinne, Miranda, Heidy en Karin, klinken samen op hun ouders, Frans en Jeanne, die hun gouden jubileum vieren.

Ik heb toen een aantal mensen kunnen interviewen, onder meer Georges Bizos, de advocaat van Nelson Mandela, wat een enorme indruk op mij maakte. De zaadjes die door de Nederlandse TV geplant waren, kiemden. Ik hing aan zijn lippen.

Ik was nog ontzettend jong, van zijn woorden herinner ik me niet eens zoveel meer, maar dat ik in dezelfde ruimte zat met zo’n inspirerende man heeft mijn leven veranderd. Daar is mijn trein echt vertrokken. Ik leerde er ook mijn man, Sven, kennen. Hij studeerde rechten en kreeg net als ik de kans om stage te lopen in Zuid-Afrika. Na mijn rechtenstudie studeerde ik nog sociologie om me verder te verdiepen in maatschappijopbouw.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

3

OMSLAGVERHAAL

Afrika DHM: Werkte je aanvankelijk aan de balie of heb je meteen stappen gezet naar ontwikkelingssamenwerking?

Na mijn studie heb ik verder onderzoek gedaan aan het ‘Instituut Ontwikkelingsbeleid en -beheer’ van de Universiteit Antwerpen. Ik deed veldonderzoek in de heuvels van Rwanda, interviewde slachtoffers en daders van de genocide.

Wat ik daar hoorde, heeft me echt veranderd en kleurde mijn verdere leven. Ik heb in verschillende landen met bekende activisten mogen samenwerken. Mensen met ronkende namen zoals Klaas De Jonge en Maina Kiai. Maar vooral ook veel straffe mensen die zich op heel lokaal niveau inzetten om de wereld te verbeteren. Na mij doctoraat besliste ik om in de praktijk te gaan werken en niet in de academische wereld.

DHM: Werk vinden in die sector is nochtans niet evident. Waar ging je aan de slag?

Ik heb twee jaar gewerkt op de hoofdzetel voor het Belgisch Agentschap voor Ontwikkelingssamenwerking in Brussel rond justitie en goed bestuur in Rwanda, Burundi en Congo. Nadien heb ik in Mali twee jaar projecten opgevolgd rond good governance.

DHM: Projecten zijn bijna altijd van tijdelijke duur. Vonden jullie een vervolgtraject?

We hadden ondertussen twee kleine kinderen en mijn man en ik wilden toch graag nog wat meer tijd in Afrika doorbrengen. Ik genoot er geweldig van en had het gevoel ‘dat is het helemaal voor mij’. We konden aan de slag in Kenia, waar ik voor het Deutsche Gesellschaft für Interna-

tionale Zusammenarbeit een project leidde rond overgangsherstelrecht en sociale gerechtigheid.

Na verkiezingen brak er geweld uit, het was de bedoeling om bevolkingsgroepen te verzoenen via een waarheidscommissie en een mensenrechtencommissie.

Toen er gewerkt werd aan een nieuwe grondwet, bleek de bevolking er ongelooflijk politiek actief en geïnformeerd. Een kleine anekdote die me steeds is bijgebleven van mijn eerste week in Mombassa was het gesprek met de chauffeur van een rammelige taxi. Hij verbaasde me door zijn kennis van details uit het laatste rapport van Transparency International over de corruptie in Kenya. Hij gaf een kritische maar onderbouwde mening over kandidaten voor de post van hoogste rechter van het land terwijl de hoorzittingen voor die functie volop aan de gang waren. Dat had ik in België nog niet meegemaakt.

Dat had ik in België nog niet meegemaakt

Keuzes maken DHM: Toch kwam er een einde aan jullie Afrikaanse avontuur…

Dat klopt, na vier jaar liep mijn project af. Mijn man Sven kon in Washington DC werken voor ‘Global Partnership for Education’, dat gericht is op ondersteuning van basiseducatie in de allerarmste landen. We beslisten om naar de VS te verhuizen. Zo gaat dat als je als koppel in het buitenland leeft en werkt, dan moet je de dingen

Ro en Berne Bau met Marie-Thérèse, de kinderoppas, in Bamako de hoofdstad van Mali samen afwegen. Gelukkig kon ook ik daar aan het werk voor een bijzondere rapporteur van de Verenigde Naties om mensenrechten op te volgen. Dat heb ik drie jaar gedaan, waarna ik aan de slag kon bij de raad van bestuur van de Wereldbank als vertegenwoordiger van het Belgische ministerie van ontwikkelingssamenwerking.

DHM: Hoe kom je aan die jobs? Ze liggen toch niet zo maar voor het rapen, wel?

Neen, dat is zo. Tijdens je opdrachten bouw je niet alleen expertise op, maar ook een netwerk.

Heidy begeleidt een workshop voor een internationaal netwerk van juristen met de Keniaanse advocaat en mensenrechtenactivist Maina Kiai, die van 2011 tot 2017 speciaal rapporteur van de VN was voor het recht op vrijheid van vreedzame vergadering en vereniging.

4

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

OMSLAGVERHAAL sterke focus op mensenrechten. Dat staat dus pal op het kruispunt van mijn twee passies en mijn expertise. Bovendien had ik wel zin om mee aan het roer te zitten, strategisch te beslissen en knopen door te hakken.

Tegelijk was dit ook een unieke kans voor het gezin. Onze kinderen zijn ondertussen tieners.

Niet dat het per se moest, maar het paste wel mooi in onze richting om voor hun studies terug naar België te komen.

Tegelijk was dit ook een unieke kans voor het gezin

Moeder en dochter bij de Women’s March in Washington DC in 2017.

En uiteraard bouw je een reputatie op. Dat helpt om mogelijkheden te ontdekken binnen je domein.

DHM: Is het niet moeilijk dergelijke keuzes te maken?

De meest projecten hebben een welbepaalde duur, waardoor je als koppel verplicht wordt keuzes te maken. Pakweg 30 jaar geleden was het heel vaak de man die de job had en de vrouw die volgde met de kinderen. Vandaag is dat niet meer zo. Wij hebben allebei onze ambities en behoeften om actief te zijn. Bij ons lijkt het een mooie afwisseling te zijn geweest, maar in de realiteit rol je van het een in het andere. Het is niet evident als ‘meereizende partner’ werk te vinden dat aansluit bij je expertise en ambitie.

Het is evenmin evident om werkvergunningen te krijgen. Wij hebben geluk gehad, konden in elk land beiden werken. Blij dat het gelukt is, maar ik wil het zeker niet romantiseren. Het is soms lastig en dat wordt onderschat.

Wij zijn er ons van bewust dat wij werken in een nichewereld. Niet evident om voor beide partners de goede match te vinden. Sven kon blijven werken voor Global Partnership en kreeg een transfer naar Parijs. Door de pandemie is hij daar sedert onze terugkeer in België nog niet veel geweest, hij werkt meestal van thuis uit. Als het virus weg is, gaat hij pendelen tussen Antwerpen en Parijs. Dat is doenbaar en er blijft een stuk thuiswerk bij.

Aanpassen DHM: Je vertelde eerder dat je kinderen hoofdzakelijk onderwijs in het Frans hebben gevolgd. En nu?

In augustus keerden we terug naar Antwerpen, de eerste twee weken bleven we in quarantaine.

Vanaf september gaan Ro (° 2004) en Berne Bau (°2005) naar school in Ekeren, waar ze een aantal vakken aanbieden in het Engels. Ze gaan alle dagen met de trein van Antwerpen naar Ekeren.

Toch is het een hele aanpassing. Nederlands is altijd onze thuistaal geweest en ze hebben in het buitenland ook Nederlandse les gevolgd. Dat

wordt in vele landen door de Nederlandse staat gesponsord. Voor sommige vakken moeten ze wel wat inhalen op korte tijd.

Een nog grotere uitdaging is het sociale leven, zeker nu met corona. Ze waren al aangesloten bij een basketbalclub, maar dat ligt allemaal stil.

En hun vrienden zitten vooral nog in de VS. Er wordt hier dus heel wat gecommuniceerd via sociale media. Doordat onze terugkeer samenvalt met de pandemie, voelt alles nog altijd als een overgangsfase aan.

DHM: Jullie kinderen kregen een heel andere jeugd dan jijzelf…

Dat is heel zeker waar. Tijdens een wandeling had mijn dochter Ro onlangs een hypothetische vraag: ‘Mama, moest jij nu zestien zijn en wij samen op school zitten, zouden wij vriendinnen worden?’ Op mijn zestiende had ik er nog geen idee van dat ik ooit in het buitenland zou wonen.

Zij heeft nu in vier landen gewoond. We zijn dus verschillend, maar vriendinnen zouden we vast wel zijn!

Onze kinderen zijn heel geïnteresseerd in de wereld. Ze zitten nu in de klas met kinderen die andere dingen hebben meegemaakt dan zij. Ik vind het mooi dat ze die confrontatie meemaken, dat is nu eenmaal de realiteit. We ontmoeten constant mensen met andere ervaringen, dat is net verrijkend. Op school ging het laatst over ‘Black lives matter’. Onze kinderen hebben dat nog heel bewust meegekregen in de VS en waren verbaasd wat hun klasgenoten daarover zeiden en wisten.

DHM: Ekeren is inderdaad Washington DC niet?

Wat opmerkelijk is, is dat onze kinderen ons wijzen op de verschillen in het onderwijssysteem. Ze vinden dat ze in hun vorig onderwijs meer werden gevraagd te analyseren, teksten te schrijven, te vergelijken, om hun mening te

Blij dat het gelukt is, maar ik wil het zeker niet romantiseren

Unieke kans DHM: Hoe ging dat met je laatste carrièreswitch naar Plan België?

Het verhaal Plan kwam langs verschillende kanten. Mensen wezen mij op die openstaande post.

Ik nam me voor om het gesprek te voeren en te kijken of het een interessante match was. Wat me aantrok, is dat Plan sterk geëvolueerd is van een organisatie die niet alleen fondsen werft, maar zelf ook programma’s op het terrein opzet.

De programmacomponent is groter geworden en als ontwikkelingsorganisatie heeft Plan een

Zij aan zij met Don Deya, directeur Pan-Afrikaanse advocaten unie in een discussiepanel in Geneve waar de VN Mensenrechtenraad zetelt DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

5

Love 2 heal Paul van Huffel Helend medium Carolinestraat 11

NEENN N E E G K G K N IIDDIIN -CCAADD TTEE E E L L P DOP NDD O RRKKSS 33D N O O V AAV IDDW WOOatteenn I L L O SSO oooggssttrra Ho TTee H

2322 - Minderhout Tel.: 0475 66 92 77 info@love2heal.be www.love2heal.be

Duur van de opleiding is steeds 10 weken Start AVOND Basistraining SolidWorks: 5 APRIL 2021 Deze opleiding is zowel toegankelijk voor professionelen als particulieren

Training @ 3DCadworks.be

God gaf aan mij de legkaart van mijn leven Als stukjes speelgoed in een kinderhand.

De doos met het voorbeeld heeft hij niet gegeven.

Ik vind niet meer dan de hoekjes en de rand Daar binnen in zie ik alleen maar kleuren

6

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

OMSLAGVERHAAL

Ro, Berne Bau, Heidy en Sven op reis in Oregon, Verenigde Staten van Amerika. geven en die te verdedigen. Op dat punt worden ze hier eerder weinig bevraagd. Hier lijkt het systeem meer gericht op het reproduceren van kennis. Het is een inzicht dat ze mij gaven. Ik herken het vanuit mijn tijd, maar was me er toen niet zo van bewust.

Meisjes DHM: Dat brengt ons meteen bij Plan België en de aandacht die gaat naar vorming en onderwijs, met een focus op meisjes.

Plan is een kinderrechtenorganisatie waar inderdaad een strategische keuze gemaakt is om ons te richten op meisjes en dat ook in de verf te zetten. Meisjes krijgen nog altijd minder kansen, ook in het onderwijs. Terwijl onderwijs net een sneeuwbaleffect in gang zet. Achterstand in onderwijs hypothekeert de kansen op een behoorlijk inkomen, om keuzes te maken in de gezinssamenstelling, om politieke keuzes te maken.

DHM: Was Plan eerder niet gericht op onderwijs voor iedereen, jongens en meisjes? Of hing dat af van lokale situaties?

Dirk: Vroeger lag de focus op kinderen in het algemeen. Onderwijs was daarin heel belangrijk en men ging er steeds vanuit dat zowel meisjes als jongens toegang moesten krijgen. Tot de jaren ’90 was de visie: zoveel mogelijk kinderen naar school. Plan België is daarna als een van de eerste organisaties gelijke rechten voor meisjes gaan promoten. Omdat het systeem niet zorgde voor meer gelijkheid. Een extra accent op meisjes om te zorgen dat gendergelijkheid tot stand zou komen.

Heidy: Om de gelijkheid te bevorderen is het nodig om de ongelijkheid op verschillende manieren te benaderen. Als je ongelijke situaties op een gelijke manier aanpakt, trek je misschien beiden naar boven, maar blijft de ongelijkheid bestaan. In de federatie van Plan International groeide zo het besef dat we extra moeten inzetten op meisjes.

Ro en Berne Bau bij het Witte Huis in Washington in 2014

Een van de grote uitdagingen om armoede te verminderen is de demografische groei. Als de demografie in de Democratische Republiek Congo zich blijft ontwikkelen aan het huidige tempo, is het in 2050 het dichtstbevolkte land ter wereld. Voor een beleid rond bevolkingsgroei zijn meisjes enorm belangrijk. Wanneer het verdienpotentieel van meisjes groter is door onderwijs en werk, zullen ze ook keuzes maken om het aantal kinderen in het gezin te beperken.

Zussen DHM: Leren jullie meisjes daarom ook voetballen?

Door een sport als voetballen te promoten, geven we de boodschap dat ook een van oudsher typische ‘mannensport’ best OK is voor meisjes.

We versterken hiermee in die gemeenschappen de perceptie dat meisjes het kunnen maken. We bouwen zo verder op de vier kernwoorden bij Plan: learn, lead, decide en thrive - leren, leiden, beslissen en groeien. Dat zijn zaken die ook in het voetbal aan bod komen. Kijk maar naar hoe onze eigen Red Flames openbloeien, rollen doorbreken en gelijke betaling eisen. We zijn dan ook zeer blij dat zij onze campagnes volop steunen.

DHM: Jij bent geboren in een gezin met vier meisjes. Speelt dit een rol in je strijdlust?

Onder ons vier stellen we wel eens de vraag of wij meer in de schaduw zouden hebben gestaan wanneer de oudste een jongen was geweest.

Onze ouders hebben ons alle vier aangemoedigd om eigen keuzes te maken. We hebben alle vier onze eigen passies en ambities en die zijn heel verschillend. Voor mij is dat een weg naar een internationale en open wereld.

DHM: De weg van Tinne, actief in de lokale en nationale politiek, is voor Hoogstratenaren gekend. Hoe zit dat met de andere zussen?

Miranda, de oudste, is burgerlijk ingenieur elektronica en werkt bij Telenet. Voor mij is dat heel technisch. Als internet het niet doet, leidt dat bij mij al snel tot frustratie en kan ik haar bellen

voor een oplossing. De tweede, Karine werkt bij Janssen Pharmaceutica en is bezig met de ontwikkeling van nieuwe medicijnen. Haar passie is de publieke gezondheid wereldwijd.

Gendergelijkheid DHM: In onze ogen vormt gendergelijkheid in Afrika een grote uitdaging. Hoe zit dat bij ons? Over Europa, België en Vlaanderen menen we wel eens dat we er al zijn, maar is dat ook zo?

We denken inderdaad al te vaak dat gendergelijkheid een feit is en dat problemen zich elders afspelen. We beseffen te weinig dat het gaat om diepgewortelde patronen die wij te weinig in vraag stellen, terwijl die fundamenteel in onze samenleving aanwezig zijn.

We denken te vaak dat gendergelijkheid al een feit is Sla de kranten maar open en bekijk de impact van het coronavirus. Er zijn nog steeds meer vrouwen die een zorgrol opnemen, toch nog meer vrouwen van wie het inkomen daalt. Dat is heel diep geworteld. In een debatpanel is misschien een op vier deelnemers een vrouw. Of als er zich een belangrijke thema aandient, lijkt het evident dat een man het woord neemt.

Zo lang equal pay day (de dag waarop man en vrouw in eenzelfde beroep evenveel verdienen, nvdr) niet samenvalt met het eind van het jaar zijn we er nog niet. Hoeveel raden van bestuur zijn niet ongelijk samengesteld? Er is nog een enorme weg af te leggen. Terwijl zoveel mensen menen dat genderongelijkheid hier geen probleem is… Mijn dochter wijst mij er maar al te vaak op. Dankzij haar leerde ik bijvoorbeeld de bechdeltest kennen. Dat is een informele manier om fictie op seksisme te testen. Komen er in een film minstens twee vrouwelijke personages voor

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

7

OMSLAGVERHAAL die langer dan vijf minuten met elkaar spreken over een ander onderwerp dan over mannen?

Ook Vlaamse films blijken dikwijls niet te slagen.

Dirk: Toen Plan in 2005 onder impuls van kinderrechtenspecialist professor Verhellen een Belgisch luik opzette rond participatie en gendergelijkheid botsten we op jongeren die deze dingen in onze eigen samenleving niet in vraag stelden. Ze waren gemotiveerd om te werken rond participatiekansen van jongeren in Afrika, maar gingen voorbij aan het gebrek aan reële participatiekansen in onze scholen hier en in het lokale en nationale beleid. Gendergelijkheid was nog moeilijk bespreekbaar.

Het overstijgt het wij-zij-denken DHM: Merk je die dualiteit ook nu nog?

Heidy: Plan International heeft een wereldwijde studie gedaan over sexuele intimidatie online.

Het is echt choquerend hoeveel jonge meisjes wereldwijd het slachtoffer zijn van sexual harassment. Doordat dit overal gebeurt, kan dit verbindend zijn. Het overstijgt het wij-zij-denken. Daar moeten we op bouwen om een draagvlak te creëren om te zeggen: ‘Stop, dit is niet oké.’

Duurzame ontwikkeling DHM: Plan kan zich helemaal vinden in de 17 duurzame ontwikkelingsdoelstellingen (SDG’s, sustainable develeopment goals) van de VN, zo blijkt uit jullie visieteksten…

Ook Plan Ouder?

Plan International België is een onafhankelijke Belgische NGO. De vereniging komt op voor gelijke rechten voor meisjes en kinderrechten. Kinderen, jongeren en hun gemeenschappen moeten de kans krijgen om in te gaan tegen de directe oorzaken van uitsluiting, kwetsbaarheid en discriminatie.

Zo krijgen 100 miljoen meisjes de kans om naar school te gaan of een opleiding te volgen (leren), leiderschapsrollen op te nemen (leiden), zelf keuzes te maken over hun leven en hun lichaam (beslissen), en zichzelf te ontplooien, vrij van geweld (groeien). Ze worden begeleid naar onafhankelijkheid vanaf de geboorte tot ze volwassen zijn. Dat gebeurt door hen concreet in hun eigen gemeenschap te ondersteunen en te begeleiden, maar evenzeer door het beleid te beïnvloeden. In crisisregio’s worden ze voorbereid op humanitaire rampen en krijgen ze hulp om hun leven opnieuw op te bouwen na een catastrofe.

Gezocht Als burger kun je Plan Ouder worden, dat doe je door als individu, klas, vereniging, bedrijf… een kind te sponsoren voor € 30 per maand. Als Plan Ouder steun je de structurele projecten en programma’s in de omgeving van je Plan Kind in Afrika, Azië of Latijns-Amerika.

Zo verbetert niet enkel de toekomst van jouw Plan Kind, maar ook die van broers, zussen, klas- en dorpsgenootjes. Een school bouw je bijvoorbeeld niet voor één kind, wel voor alle meisjes en jongens in hun leefomgeving. Concreet gaat je steun onder meer naar medische begeleiding van zwangere vrouwen, baby’s en jonge kinderen; de uitbouw van een veilige leeromgeving, lesmateriaal; bewustmaking van de gemeenschap over meisjesrechten; beschermen van kinderen tegen geweld; bijstand aan jonge meisjes die een kindhuwelijk ontvluchten (kans om terug naar school te gaan of een beroepsopleiding te volgen).

Meer info: www.planinternational.be Het mooie daaraan is dat de hele wereld zich schaarde achter deze gemeenschappelijke uitdagingen om aan honger, armoede, een gebrekkige gezondheidszorg, onderwijskansen, klimaat en noem maar op, samen een einde te stellen. Ik vind het een enorm sterke boodschap om mensen en landen te verbinden. Het is geen wij-zijverhaal meer, maar gemeenschappelijk gedragen.

DHM: Het voerde ook naar een samenwerking met de Shift - een netwerk voor duurzame ontwikkeling?

Als NGO heeft kinderrechtenorganisatie Plan International België andere actoren in de samenleving nodig om internationale projecten op te zetten, uit te voeren en kinderen wereldwijd te beschermen. Naast de overheid en academische partners werkt Plan International samen met Belgische en internationale bedrijven. Het delen van expertise is nodig om de SDG’s te behalen.

NGO’s hebben een sterke lokale verankering en een internationaal netwerk. Zij hebben methoden uitgewerkt om ontwikkeling planmatig en met participatie van de betrokkenen uit te bouwen. Bij een samenwerking met ondernemers gaan we niet voor de quick wins. Wel voor een aanpak geïntegreerd in de bedrijfsstrategie. Ondernemers kunnen expertise inzetten in projecten in onze partnerlanden om bijvoorbeeld aan

Minister Ketir (ontwikkelingssamenwerking en grootstedelijk beleid) en Wilmes (buitenlandse zaken en buitenlandse handel) scharen zich met Heidy achter de campagne van Plan - 1000 meisjes countdown.

8

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Het is een win-win-verhaal

klimaatdoelstellingen of gender te werken. Het is een win-win-verhaal.

Samenwerking met bedrijven is nochtans niet evident in de wereld van de NGO’s. Toch kiezen we daar als Plan voor. Wij hebben criteria uitgeschreven op basis waarvan we het gesprek aangaan. Ondernemingen die ook sociaal willen ondernemen kunnen effectief die duurzame ontwikkelingsdoelstellingen mee waar maken. Bedrijven met technische knowhow kunnen in onze partnerlanden kansen creëren zodat jongeren een eerste werkervaring opdoen en een inkomen verwerven.

DHM: Werken jullie samen met bedrijven uit de regio?

Bijna iedereen kent wel Canon. Zij hebben ons in staat gesteld om jongeren fototoestellen te geven om hun wereld in kaart te brengen en om te zien wat het betekent om vandaag jong te zijn.

Via fotografie brachten 14 jongeren uit Brussel seksuele intimidatie in de openbare ruimte onder de aandacht. De individuele verhalen werden samengelegd om te werken aan een veilige stad.

Kritiek DHM: Je bent mensenrechtenspecialist. Vanuit die hoek komt er wel eens kritiek dat mensenrechten onvoldoende aan bod zou komen in de SDG’s.

Het zijn twee belangrijke kaders die elkaar versterken. Het woord mensenrechten is inderdaad angstvallig vermeden: voor heel wat overheden ligt het nog te gevoelig om die mensenrechten

OMSLAGVERHAAL zeer expliciet op de kaart te zetten. Dat maakt de SDG’s echter geenszins zwak, het zijn en blijven mondiale thema’s die relevant zijn voor elk land.

Er is een gemeenschappelijk draagvlak gevonden om daar doelstellingen rond te formuleren.

In de doelstelling rond gerechtigheid en vrede is er wel veel impliciete aandacht voor mensenrechten, bijvoorbeeld ook in deze rond gendergelijkheid.

DHM: Welke rol is er weggelegd voor lokale besturen?

Ik kreeg de kans om in mijn loopbaan samen te werken met uiteenlopende partners en op verschillende bestuursniveaus. Het ene niveau is niet beter dan het andere. Voor mij is dat een radarsysteem waarin ieder vanuit zijn expertise een bijdrage levert en aanvullend werkt. COVID heeft dit duidelijk aangetoond. Lokale structuren zijn heel belangrijk. Waar communicatie beperkt is nemen zij die rol op. Dat geldt dus ook voor de realisatie van die mondiale doelstellingen.

DHM: Terwijl er vanuit de NGO’s toch lange tijd zeer kritisch werd gekeken naar overheden en bedrijven?

Die kritische blik is er zeker. Anderzijds weten we dat het net belangrijk is om ons ook te richten naar andersdenkenden om verandering te bewerkstelligen. Alleen werken met gelijkgezinden of gelijk georganiseerden levert geen verandering op. We willen net in dialoog gaan, bruggen bouwen en krachten bundelen - veel bedrijven van vandaag willen dat ook. Dit is onderdeel van de oplossing.

Tegelijk zijn we kritisch en transparant. Er zijn

dan ook kaders opgesteld. Wij doen ethische checks, we werken niet met om het even welk bedrijf samen. We kunnen immers als organisatie niet aan de ene kant strijden voor kinderrechten, en anderzijds in zee gaan met een bedrijf dat mogelijk kinderarbeid inschakelt.

Lokaal DHM: In de media is vaak weinig aandacht voor internationale samenwerking, voor lang aanslepende conflicten in andere continenten.

In lokale media wellicht nog minder…

Verhalen van ver weg dichtbij brengen en er getuigenis over brengen, is nochtans heel belangrijk, ook op het lokale vlak. Jullie kunnen met de Maand aantonen dat mensen uit Hoogstraten ermee bezig zijn en zo een rol spelen in dat grote verhaal. Die inzet van Hoogstratenaren kan jonge mensen aanzetten om later zelf een bijdrage te leveren.

DHM: In de nationale pers horen we ook niet veel over Plan?

Het is onze ambitie om dat te veranderen! In september haalden we bijvoorbeeld De Ochtend op Radio 1 waar we de impact van COVID-19 op de terugkeer van meisjes naar school onder de aandacht brachten. Op 11 oktober kwamen we samen met ministers Kitir en Wilmes in beeld.

Ze steunden allebei onze actie voor wereldmeisjesdag, die dankzij vele Belgische jongeren een groot succes werd.

We hopen dat veel Hoogstratenaren ook van onze recentste 1000 Girls campagne hoorden en Plan Ouder werden. Op 31 december bereikten

we ons doel om een sponsor voor 1000 meisjes te vinden. Maar uiteraard blijven we ook nu nog zoeken naar Plan Ouders. Daarom nogmaals een warme oproep aan Hoogstratenaren en Hoogstraatse bedrijven om een meisje te sponsoren.

We willen er samen voor zorgen dat meisjes alle kansen krijgen We willen er samen voor zorgen dat meisjes de kans krijgen om naar school te gaan of een opleiding te volgen, leiderschapsrollen op te nemen, zelf keuzes te maken over hun leven en hun lichaam, en zichzelf te ontplooien, vrij van geweld. Leren, leiden, beslissen en groeien dus… Het blijft een gegeven dat je mensen makkelijker en dieper kan raken met concrete verhalen. Een Australisch onderzoek van augustus 2019 toonde aan dat Plankinderen via het schrijven van brieven een heel persoonlijke band opbouwen met hun Planouders. Hieruit putten ze motivatie om hun persoonlijke ontwikkeling op te pakken. Vandaar dus onze oproep aan de lezers van de Maand: help één meisje uit de duizend en word Plan Ouder!

Wil je Heidy Rombouts zelf aan het woord horen dan kan je door het inscannen van de QR-code een korte film van Plan bekijken. (hr)

DE WERELD VAN

E Q U A L P U F DAY DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

9

VANUIT HET STADHUIS Nieuwe fase in het herstelplan

Het welzijn van de burger…

Hoogstraten kan uitkijken naar nieuwe actieplannen om het welzijn van haar inwoners op te krikken. De gevolgen van de lang aanslepende coronacrisis laten zich immers voelen. Na de eerste plannen om de economie en het toerisme te ondersteunen en de verenigingen bij te staan is het nu tijd voor de gewone burger. Aan de hand van een ruime bevraging volgen kortelings dus de concrete plannen.

Bevraging De voorbije maanden gaf het bestuur heel wat informatie over de herstelmaatregelen die Hoogstraten tot hiertoe genomen heeft in de strijd tegen de gevolgen van de coronacrisis. Tot hiertoe kwamen vooral de plaatselijke economie en toerisme enerzijds en de verenigingen anderzijds aan bod. Het herstelplan “inwoners” liet tot op zich wachten.

Op de gemeenteraad van 14 december maakte het bestuur de resultaten bekend van een bevraging bij 2000 inwoners van alle leeftijdscategorieën vanaf 16 jaar. Deze vond plaats tussen augustus en oktober, dus nog vóór de tweede lockdown. Hierbij polste men naar de gevolgen van de coronacrisis op vlak van levenskwaliteit, solidariteit, de individuele financiële gevolgen van de coronacrisis en de zorg en opvang. 930 inwoners stuurden hun antwoorden in.

Op basis van die gegevens ontstond het herstelplan ‘Inwoners’ dat focust op drie elementen, namelijk ‘zorg en opvang’, ‘mentale weerbaarheid’ en ‘individuele ondersteuning voor alleenstaanden, ouderen, kinderen en mensen in een

maatschappelijk kwetsbare situatie’. Dit wordt dan vertaald in zeven doelstellingen, waarbij telkens concrete acties worden uitgewerkt. Deze zullen in de gemeenteraad van januari voorgelegd worden.

De raadsleden kwamen een uur voor de officiële gemeenteraad samen om kennis te maken met dit deel van het herstelplan. De discussie hierover vond in de gemeenteraad zelf plaats.

Twijfels Over het herstelplan van de stad zijn er steeds nogal wat vragen vanuit de oppositie geweest en dat maakte het bestuur telkens erg nerveus. Het college reageerde regelmatig verontwaardigd alsof ze niets goeds kon doen. Tot ze alle tot nu toe genomen maatregelen oplijstte en aan de raadsleden bezorgde.

Hierdoor kreeg de oppositie ook een beter zicht op de visie van het bestuur en de acties die er ondernomen werden of nog in de planning zitten. Alle partijen in de gemeenteraad zijn het er nu wel over eens dat het bestuur van de stad tot

hier toe hard gewerkt heeft in de aanpak van de coronacrisis.

Wat niet wegneemt dat de meningen over specifieke maatregelen ook wel kunnen verschillen.

Ook de zitting van 14 december begon met een overzicht van de genomen maatregelen.

Minder bedeelden Raadslid Jacobs (Anders) blijft er op aandringen dat de stad extra aandacht zou schenken aan de minder bedeelden. “In deze periode is elke tussenkomst een reden tot extra vreugde in deze gezinnen. Ik zal dus op deze nagel blijven kloppen en hoop dat er een beetje meer schwung in de zaak komt,” geeft hij de raad nog mee.

Het psychisch welzijn is erg onder druk gekomen Tinne Rombouts Raadslid Rombouts (CD&V) is er van overtuigd, na inzage van de studie, dat er grondig werk geleverd werd. ”Dit herstelplan voor de burgers is heel belangrijk. Spijtig dat het zo lang geduurd heeft vooraleer de raadsleden hier inzage in kregen,” merkt ze op. “Het psychisch welzijn is erg onder druk gekomen en velen geven aan dat de stad hier nog op moet inspelen.

Wat mogen we nog verwachten? En werden ook de kinderen bevraagd naar hun noden?”

Voor burgemeester Marc Van Aperen tonen de resultaten uit de studie dat de stad niet hals over kop te werk gegaan is en dat de inwoners tevreden zijn over de aanpak. “Wij gaan niet zomaar premies geven aan jan en alleman. Er wordt al heel veel gedaan vanuit de overheid en ook bij ons ligt er nog een heel plan klaar.”

Wij gaan niet zomaar premies geven aan jan en alleman Marc Van Aperen Een ‘werkvergadering’ met wijn en bubbels waarbij zelfs gedanst werd terwijl er in het WZC 20 mensen in afzondering zitten wegens een uitbraak van het virus. Voor burgemeester Van Aperen mochten de deelnemers en de organisatoren zwaar gestraft worden. “Ik hoop dat ze hun lesje geleerd hebben.”

10

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Schepen Van Impe heeft het moeilijker met de vragen vanuit de oppositie. “Dit is een regelrechte aanfluiting van onze diensten die alle

VANUIT HET STADHUIS middelen zinvol inzetten. We hebben als gemeente al heel wat initiatieven genomen boven wat reeds gepland was van overheidswege.” Ze verwijst naar de bedeling van tweedehands laptops, de hulp aan ’t Verzetje met take away, de onderwijscheques, enz. “Wat wil je dan met serieuze extra’s? Wij zijn al blij dat we ons meerjarenplan overeind kunnen houden. Dus wij gaan niet zomaar premies uitdelen naast wat van de overheid komt.”

Dit is een regelrechte aanfluiting van onze diensten Faye Van Impe De schepen wijst er op dat “de overheden immers ook een ongelooflijke schuldenlast aan het opbouwen zijn. En waar denk je dat die later zullen verhaald worden? Ik vind het heel erg dat je dat altijd maar blijft herhalen en op die manier afbreuk doet aan de inspanningen van al onze diensten.” Ze voegt er nog aan toe dat er vanuit de stad ook al initiatieven genomen zijn voor psychische ondersteuning voor volwassenen en de inzet van een psycholoog voor kinderen en jongeren. Verder was er een bevraging bij jongeren vanaf 16 jaar, maar wegens tijdsgebrek niet bij jongere kinderen.

Hoe gaat de Dr. Versmissenstraat het toenemend verkeer moeten slikken wanneer het cultuurhuis in gebruik genomen wordt, vragen verschillende raadsleden zich af. Het is wachten op het mobiliteitsplan voor Hoogstraten. hebben, dat zou een grote schande geweest zijn.

We hebben sommige van die maatregelen wel uitgevoerd, andere niet, en daar hebben we allemaal heel diep over nagedacht.”

Verenigingen

Bugemeester Van Aperen is scherp voor inwoners die de maatregelen aan hun laars lappen.

Hij verwijst hierbij naar zijn reactie op een ‘werkvergadering’ in de vroegere directeurswoning aan de oude vakschool op de hoek van de Karel Boomstraat.

De Vlaamse overheid stelde Hoogstraten uit het noodfonds cultuur, sport en jeugd een som van 295.000 euro ter beschikking om verenigingen te ondersteunen. Een eerste pakket maatregelen werd in juni gelanceerd na een bevraging bij alle verenigingen. Hiermee probeerde de stad een zicht te krijgen op de gevolgen van de crisis op het verenigingsleven.

“Ik maak me echt zorgen over het wangedrag van sommige mensen. Terwijl er 300 meter verder 20 mensen in het WZC in afzondering zitten werd er daar met een groepje van18 mensen bubbels en wijn gedronken en gedanst. Toen de politie de eerste keer op controle ging was alles nog in orde met afstand en plexiglas, later was dat wel degelijk anders. Ik had liever gezien dat ze allemaal 200 euro boete hadden moeten betalen en de organisator 400 euro. Ik hoop dat ze het begrepen hebben.”

Er zijn immers tal van verenigingen die activiteiten organiseren om wat geld in kas te krijgen waardoor activiteiten, lesgevers, huur van lokalen, enz. kunnen betaald worden. Tijdens de lockdown vielen veel van deze activiteiten weg.

Met een eerste bedrag van 50.806 euro trachtte de stad de impact op afgelaste evenementen (18.000 euro) en de organisatie van kampen (12.806 euro) op te vangen. Daarnaast voorzag het stadsbestuur in bijkomende middelen voor toekomstige projecten (20.000 euro).

Sommige raadsleden laten duidelijk blijken dat tegen dergelijke overtredingen streng mag opgetreden worden. Tot slot treedt de burgemeester de visie van schepen Van Impe bij dat er vanuit de diensten heel hard gewerkt is. En hij voegt er voor raadslid Rombouts aan toe: “Ik ben heel blij dat we jullie plannen van april niet uitgevoerd hebben, want die waren niet gefundeerd.

Het zou een schande geweest zijn als we iedereen een cheque zouden gegeven hebben, ook diegenen die het niet nodig hadden. Als jij of ik een cheque van 50 of van 20 euro zou gekregen

Maar deze crisis blijkt ook een blijvende impact te hebben op de financiële gezondheid van veel verenigingen. Om dit goed te kunnen inschatten, was er een tweede bevraging in augustus. Wie in financiële problemen zou komen, mag steun verwachten. “45 Hoogstraatse verenigingen die dit jaar (2020) met een negatief resultaat dreigen af te sluiten zullen kunnen rekenen op deze toelage. Hiervoor werd 111.105 euro uitgekeerd en zo zullen de betrokken verenigingen hun facturen kunnen blijven betalen”, lichtte schepen Wittenberg toe.

Feestje

Verenigingen die ook inkomstenverlies geleden hebben, maar niet in het rood gaan, worden niet ondersteund. De stad beseft evenwel dat er in 2021 een nieuwe ronde nodig zal zijn om de moeilijkheden van de tweede lockdown te boven te komen. Het college maakt zich sterk dat al het geld dat de Vlaamse overheid hiervoor ter beschikking stelde ook integraal naar de verenigingen zal gaan, zoals steeds beloofd werd.

Ontgoocheling Toch blijkt er wel wat ontgoocheling te zijn bij een aantal verenigingen die uit de boot vielen.

Raadslid Hilde Vermeiren (CD&V) vindt het een prima initiatief dat de stad het inkomensverlies van de verenigingen compenseert maar heeft toch haar bedenkingen bij de manier van werken.

“Waarom is er vooraf geen reglement opgemaakt”, vraagt ze het college. “De meeste verenigingen hebben het formulier ingevuld maar toch krijgen sommigen geen steun ondanks het inkomensverlies dat zij lijden. Je had dan misschien beter de 600.000 euro extra die je bij de aankoop van die woning vorige maand betaald hebt, beter kunnen gebruiken voor de verenigingen.”

Wij hebben een warm hart voor de verenigingen Arnold Wittenberg Schepen Arnold Wittenberg verduidelijkt dat de stad de meest noodlijdende verenigingen finan-

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

11

VANUIT HET STADHUIS cieel wil ondersteunen. “De allergrootste noden ondersteunen wij, de andere echter niet. Wij hebben ontzettend hard gewerkt om op korte tijd die twee bevragingen uit te werken en alle gegevens te verwerken. Wij hebben een warm hart voor de verenigingen.” Hij voegt er aan toe dat de stad met deze gelden zeker geen spelerslonen zal vergoeden, zoals het gerucht hier en daar de ronde zou doen.

De beide oppositiepartijen zullen zich bij de stemming onthouden omdat er geen voorafgaand reglement bestond op basis waarvan de subsidies zouden kunnen worden toegekend.

Cultuurhuis De plannen voor het toekomstige cultuurhuis vorderen stap voor stap. Dit zal opgetrokken worden op de locatie van de huidige parochiezaal Pax. Deze beslissing is al eerder gevallen, de erfpacht met de Parochiale Werken is reeds een feit. De gemeenteraad keurde in december de procedure goed hoe dit tot stand zal komen.

Het bestuur opteert voor het principe van een PPS, een samenwerking tussen een openbaar bestuur en een private onderneming. Deze laatste zal instaan voor het ontwerp, de financiering, het bouwen en het onderhoud - het zogenaamde DBFM-principe dus (Design, Build, Finance, Maintance). Sommige raadsleden hadden vragen over de te verwachten verkeersdrukte in deze zone en over de parkeerruimte die bij zulke zaal noodzakelijk is.

Raadslid Baets (CD&V) is tevreden met de ruime informatie die in het dossier ingesloten zit maar is toch van mening dat het aspect mobiliteit te weinig belicht wordt. De toename van het verkeer in de omliggende straten had in het dossier ruimer aan bod mogen komen. Ook raadslid

Leemans (Anders) stelt zich vragen over de parkeermogelijkheden.

Schepen Michel Jansen begrijpt de bezorgdheid, maar verwijst naar het mobiliteitsplan voor Hoogstraten dat in de maak is. “Wij opteren voor één grote ondergrondse parking onder de Gravin Elisabethlaan. Hier kunnen we gemakkelijk alles bundelen. Dit ligt slechts op 200 meter van het te bouwen cultuurcentrum en de afstand is gemakkelijk al wandelend te doen.

Wij gaan zeker geen twee grote ondergrondse parkings aanleggen. Wij zijn ook bezorgd over het verkeer in de omliggende straten zoals de Lindendreef en de Dr. Versmissenstraat. Die straat is daar zeker niet voor geschikt. In februari zullen wij de omgevingsplannen rond het cultuurhuis voorleggen. Dit moet ook een groene omgeving worden waar het goed vertoeven is.”

Verzin eer je begint Marc Haseldonckx

Randparkings Marc Haseldonckx (CD&V) trekt de discussie verder open naar de omliggende parkeermogelijkheden. “Ik begrijp je bezorgdheid, schepen, maar ik wil je toch waarschuwen. Ik heb vroeger heel erg gepleit voor de Van Cuyckparking. Op zeker moment is er echter gezegd: zo gauw de parking onder de Pax een feit is, kan deze parking weg. Dit is een heel gevoelige materie en ik zou zeggen: verzin eer je begint. De mensen willen allemaal graag een parking dichtbij.”

Raadslid Fons Jacobs (Anders) heeft ook zijn bedenking bij de visie van de schepen. “Wij zijn geen voorstander van één grote parking onder de Gravin Elisabethlaan. Hierdoor trek je alle

verkeer aan door de Vrijheid. Je kan beter meerdere randparkings aanleggen om dit te vermijden. En ook bij verkeersspecialisten zijn hierover verschillende visies. Maar het is het bestuur dat uiteindelijk zal moeten beslissen.”

Schepen Jansen geraakt door de opmerkingen geïrriteerd en reageert scherp: “Jullie zijn altijd negatief! Bouw nu eens op! Wij zoeken naar de beste oplossing en de specialisten zijn met de studie bezig. En wij zullen onze attitudes moeten wijzigen en niet overal met de auto tot voor de deur kunnen rijden.”

Uiteindelijk keurt de gemeenteraad de procedure om te werken via een PPS goed. De oppositiepartij Anders zal zich evenwel onthouden.

Zij ziet liever dat de financiering voor de aanleg in eigen beheer gehouden wordt. Met de uitbesteding worden de prijzen volgens raadslid Leemans (Anders) alleen maar verhoogd.

Belastingen De stad besliste om de belangrijkste belastingen voor 2021 op hetzelfde niveau te houden als de vorige jaren. Zo blijft de persoonsbelasting op 6 % en de opcentiemen op de onroerende voorheffing 881,61. Deze belastingen zullen volgens de schepen van Financiën heel deze legislatuur zo blijven.

De stad gaat ook belastingen heffen op leegstaande en verwaarloosde gebouwen en woningen. Momenteel staan er volgens schepen Van Aperen 50 leegstaande woningen op de inventaris ingeschreven. De gemeente bezorgt aan IOK een lijst met deze gebouwen, die dan door een ambtenaar van IOK bezocht worden waarna de eigenaars worden gecontroleerd. Deze worden allen aangeschreven en hebben de kans om in beroep te gaan. Anders zullen zij een aanslag in de bus krijgen in mei 2021.

Vorig jaar zijn er drie panden van de leegstandlijst geschrapt. Wat verwaarloosde gebouwen betreft, blijkt dat er geen enkele te vinden is op de lijst. Dit tot grote verwondering van de schepen en sommige raadsleden. “Het verbaast mij ook, want ik kan er direct een stuk of 4 of 5 voor de geest halen. Ik denk dat wij toch nog eens een babbel moeten doen met de verantwoordelijke ambtenaar”, voegt schepen Van Aperen er laconiek aan toe.

Tweede verblijven Wat de belasting op tweede verblijven betreft die voor het eerst zal geïnd worden, ligt de zaak volgens sommige raadsleden wel iets moeilijker. Er staan momenteel in Hoogstraten 99 tweede verblijven op de inventarislijst.

De kinderopvang krijgt er binnenkort 8 extra plaatsen bij. Toch zal dit volgens insiders de toenemende vraag niet kunnen opvullen.

12

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Raadslid Haseldonckx (CD&V) maakt de bedenking dat het voor iemand van buiten Hoogstraten niet altijd duidelijk is dat de stad hierop

VANUIT HET STADHUIS belasting int, ofwel uit onwetendheid of misschien uit onwil. De aangifte moet gebeuren op eigen initiatief van de belastingplichtige, op basis van eerlijkheid. Dit reglement hangt dus met haken en ogen aan elkaar, vindt het raadslid.

Dit is nattevingerwerk Fons Jacobs Raadslid Jacobs (Anders) treedt hem hierin bij.

“Dit is eerder wat nattevingerwerk en weinig gestructureerd. Wij hebben toch ook het kadaster om op voort te gaan.” Voor schepen Van Aperen is dat echter heel duidelijk: ”Iedereen vult toch zijn belastingbrief in. Het zal nu in het begin een kwestie van zoeken en nemen zijn. Die 99 zullen aangeschreven worden en hebben dan de kans om te bewijzen of dat al dan niet een tweede verblijf is. We gaan voornamelijk voort op woningen in leegstand. Maar we zijn het er toch allemaal over eens dat ook mensen met een tweede verblijf zullen moeten bijdragen in de kosten van de stad.”

Kinderopvang Hoogstraten heeft 256 plaatsen in de gesubsidieerde kinderopvang. Die zijn verdeeld onder het kinderdagverblijf De Gelmertjes en het Spijker (136) en de onthaalouders (120). Dit blijkt onvoldoende om de groeiende vraag op te vangen.

Momenteel zou men reeds meer dan een jaar vooraf moeten inschrijven om een plaatsje te vinden.

Dit blijkt onvoldoende om de groeiende vraag op te vangen De Vlaamse overheid wil verder investeren in bijkomende opvangplaatsen om aan de stijgende vraag naar kwalitatieve en toegankelijke kinderopvang te voldoen. Hoogstraten zou in aanmerking komen voor een 8-tal bijkomende gesubsidieerde plaatsen. Maar of dit voldoende zal zijn, is afwachten, meent schepen Van Impe.

Volgens schepen Van Aperen zal dit zeker niet voldoende zijn. “Hoogstraten zit nu eenmaal in een zwarte vlek bij de toebedeling van de plaatsen. We kunnen dus maar tevreden zijn met wat we krijgen. En daarom doe ik een oproep aan ie-

Wegens overlast en tanktoerisme zal er jaarlijks per brandstofslang voor vrachtwagens 2500 euro belasting geheven worden. Dit geld zal o.a. gebruikt worden om betere sanitaire voorzieningen aan de grens aan te leggen. dereen: zorg mee dat we meer kansen krijgen.

Want die extra 8 plaatsen zijn nog steeds ruim onvoldoende om de vraag te kunnen opvullen.”

Tankstations Vorige maand werden de raadsleden geconfronteerd met de bedenking dat de voorgestelde plannen voor de herinrichting van de Transportzone (RUP) best terug ingetrokken werden. Er waren te veel bezwaarschriften binnengekomen bij de Raad van State. Maar intussen blijven de wantoestanden zoals gebrekkige sanitaire installaties, zwerfvuil, enz. , door de massale toestroom van vrachtwagens aan de tankstations verder duren.

Daarom besliste de gemeenteraad nu om een belasting te heffen op deze stations. Per brandstofslang voor vrachtwagens zal er jaarlijks een belasting van 2500 euro geïnd worden. Op die manier komt er extra geld in de kas waarmee een aantal voorzieningen kunnen getroffen worden.

CD&V raadslid Baets heeft hier bedenkingen bij. “Door de grote aantrekkingskracht van deze tankstations, vooral ook door het tanktoerisme, worden wij geconfronteerd met veel overlast en negatieve gevolgen voor het milieu. Ik vrees dat door het wegvallen van het RUP en het heffen van extra belastingen de tankstations nu de nei-

ging zullen hebben om alles maar te laten zoals het is. We zouden beter een ander plan opmaken dat een motivatie zou zijn voor de tankstations om het nieuwe RUP goed te keuren.”

Schepen van financiën Roger Van Aperen is het daar niet mee eens. “Wij hebben vroeger al initiatieven genomen voor openbare toiletten maar dit kostte ons jaarlijks tussen 85.000 euro en 125.000 euro. Dit nieuwe RUP gaat nog lang duren en als we intussen niets ondernemen, zal er geen enkele verbetering komen. Ook de benzinestations beseffen dat het op deze manier niet verder kan. Daarom gaan we de investeringen verder zetten maar dan willen we ook inkomsten om deze kosten te drukken. Koken kost nu eenmaal geld.”

Koken kost nu eenmaal geld Roger Van Aperen Burgemeester Marc Van Aperen wijst er op dat er intussen al contacten geweest zijn met de kabinetten van de ministers Crevits en Peeters.

“Dit is immers niet alleen een zaak voor Hoogstraten, we moeten het ruimer zien, misschien zelfs op Europees niveau.” CD&V zal zich bij de stemming evenwel onthouden. (jh)

www.het-slot.be worteldorp 28, wortel

- W O R T E L -

vrijdag & zaterdag open vanaf 19 uur, zondag vanaf 14 uur

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

13

CULTUUR

Een ambitieuze “derde plek” voor iedereen

Cultuurhuis in een groene zone eind 2024 Hoogstraten gaat in een stroomversnelling. Na de bouw van een WoonZorgcentrum en een zwembad volgden de plannen voor een nieuw dienstencentrum op de plaats van het oude rusthuis. Het sportpark krijgt intussen stilaan vaste vorm, de bouw van een gymhal ging al van start. Maar de roep om een volwaardig cultureel centrum, cultuur- of gemeenschapshuis klinkt al heel lang. Met de keuze van een locatie en het afsluiten van een erfpachtovereenkomst werd onlangs de definitieve stap gezet. De ideeën zijn gerijpt, het kader vastgelegd. De stad gaat nu op zoek naar de geschikte firma die voor haar een definitief ontwerp kan opmaken en de werken uitvoeren.

Hoogstraten behoorde tot de 54 centrumsteden in Vlaanderen die recht hebben op een cultuurcentrum. Reeds in 2001 en later in 2007 maakte het bestuur in Hoogstraten een intentieverklaring op, maar daar bleef het bij. Insiders vreesden daarom al lang dat Hoogstraten de kans op overheidssubsidies aan haar neus voorbij zou zien vliegen ten voordele van een andere gemeente uit de regio.

In 2014 besliste het toenmalig bestuur om een gemeenschapscentrum (GC) op te richten en subsidies voor Lokaal Cultuurbeleid aan te vragen. De Rabboenizaal van het Instituut Spijker werd ingehuurd als tijdelijk GC, waar einde 2015 de eerste voorstelling werd gegeven. Dit was meteen de start van het eerste theaterseizoen. Einde 2016 werd een werkgroep opgericht die de toekomst van het GC en bij uitbreiding van een cultuurcentrum verder zou onderzoeken.

Locatie

De ganse projectzone rond het nieuwe cultuurhuis is een stuk groter dan de eigenlijke Pax-site.

Tal van mogelijke locaties in Hoogstraten werden opgelijst, de Pax in het centrum kwam als meest geschikte uit de bus. Deze parochiezaal

aan de Dr. Versmissenstraat met het achtergelegen Rozenkranspark is centraal gelegen vlak bij het Instituut voor Kreatieve Opvoeding (IKO).

Een erfpacht voor 50 jaar, verlengbaar tot maximum 90 jaar Na heel wat onderhandelingen werd een erfpachtovereenkomst opgemaakt met de eigenaar (Dekenaat Noorderkempen) voor een periode van 50 jaar, verlengbaar tot 90 jaar. Deze erfpacht werd unaniem goedgekeurd in de gemeenteraad van 14 april 2020. Intussen startte de stad met een procesbegeleidingsteam dat alle belanghebbenden en toekomstige gebruikers van het cultuurhuis zou raadplegen. Er was een vooronderzoek geweest in 2017, hierop heeft men nadien verder gewerkt. Het bestuur nam zich voor te starten met de aanbesteding in 2021 in de hoop in 2024 de deuren plechtig te kunnen openen.

Projectzone Bovenaanzicht van gans de projectzone waarin het cultuurhuis een centrale plaats zal innemen.

14

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

De projectzone wordt evenwel ruimer dan enkel de Pax. Ook de parkeerzone of speelplaats van de kunstacademie IKO aan de overzijde van de

CULTUUR tuurhuis ontstonden twaalf ambities die de basis zullen vormen voor het concept. Een andere workshop met interne stakeholders bracht vier pijlers naar voor waarop het cultuurhuis zou moeten gebouwd worden: een open huis, een podium, de coulissen en een buitenruimte. Al deze aspecten werden nadien verder uitgediept en uitgewerkt.

Twaalf ambities Kort samengevat komen deze twaalf ambities voor het cultuurhuis hier op neer. Het moet passen in de omgeving waarin heel wat historische gebouwen staan en gemakkelijk bereikbaar zijn voor iedereen. Iedereen moet er zich kunnen thuis voelen, ook wie niet direct cultuurgericht is.

Voorbereidende studieronde met verschillende stakeholders Dokter Versmissenstraat, de daarnaast gelegen buitenomgeving van de Sint Katharinakerk en de tussenliggende zone van de Dokter Versmissenstraat zelf worden mee opgenomen in het projectgebied.

De projectzone sluit aan op de omgeving van de Vrijheid Hierdoor toont de stad de ambitie om de site van het cultuurhuis te doen aansluiten aan het ruimtelijk plan dat momenteel in opmaak is voor de omgeving van de Vrijheid, de centrale as van Hoogstraten. In de richtlijnen voor deze projectzone staat ingeschreven dat minimaal 60% van de projectoppervlakte als groene ruimte moet worden ingericht, minimaal 20% van de projectoppervlakte als pleinfunctie en maximaal 15% van de projectoppervlakte mag bebouwd worden. De te bebouwen oppervlakte voor het cultuurhuis bedraagt ongeveer 4.300 m². De projectzone heeft in het geheel een totale oppervlakte van ongeveer 1,6 hectare.

stadsbestuur. Tal van functies moeten er aan bod kunnen komen. Het gebouw is maar een middel om tot een levendig cultuurhuis te komen, de mensen zijn de belangrijkste factoren. Zo moet het Hoogstraats verenigingsleven hier zijn plaats kunnen vinden.

Proces In de voorbereiding van het concept werden heel wat instanties en personen betrokken zowel van binnen het stadsbestuur als mensen van buiten.

Hierbij denken we dan aan de bibliotheek, de dienst toerisme, het gemeenschapscentrum en de Academie voor Muziek en Woord Noorderkempen. Van buiten de stadsdiensten werden tal van lokale artiesten, ondernemers, vaste gebruikers van de Pax zoals de fanfare, enz. geraadpleegd en betrokken bij de studie.

Iedereen moet zich hier thuis voelen Het moet een ontmoetingsplaats zijn voor alle inwoners, waar heel wat te beleven valt en meer aangeboden wordt dan wat men direct zou verwachten. Ook mensen van de omliggende gemeenten moeten zich aangesproken voelen.

Samenwerken op regionaal niveau is dus heel belangrijk.

Het cultuurhuis wil het gezicht zijn van cultuur en vrije tijd hier en het startpunt om op verkenning te gaan in Hoogstraten in al zijn aspecten.

Het moet tevens een bron zijn van samenwerking en een dynamiek voortbrengen waarbij ook kansen zijn voor ongeprogrammeerde activiteiten. En tot slot moet het ook een schoolvoorbeeld zijn voor duurzaamheid.

Uit een workshop met de stuurgroep van het cul-

Derde Plek Het cultuurhuis moet een zogenaamde ‘Derde Plek’ worden waar iedereen zich thuis voelt. De benaming verwijst naar de thuissituatie (eerste plek) en het werk (tweede plek). Het moet meer zijn dan louter een plaats waar aan cultuur gedaan wordt, maar ook een ontmoetingsplaats dus, een soort ‘stedelijke huiskamer’ aangepast aan de lokale noden en voor iedereen bereikbaar en beschikbaar.

Het mag zeker geen kleine Warande worden Het moet dus meer zijn dan een klassiek cultuurcentrum en een eigen ‘ziel’ hebben. Het mag zeker geen ‘Kleine Warande’ worden, vindt het

Het kerkhofpad naast de Pax is reeds een ideale ontsluiting voor fietsers en voetgangers. Het stadsbestuur wil sterk inzetten op trage wegen.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

15

CULTUUR

Buitenruimte De buitenruimte is belangrijk in het globale concept. Het fungeert als park of plein en samen met de binnenruimte zou dit volgens de studie en de visie van het stadsbestuur één van de belangrijkste publieke plekken van Hoogstraten moeten worden. Daarom wordt de projectzone dus ruimer gezien dan enkel het terrein van de huidige Pax. Hierdoor zou de centrumfunctie van de Vrijheid uitgebreid worden. De aanwezigheid van een netwerk aan trage verbindingen is een pluspunt en kan zeker nog versterkt worden richting Vrijheid ten voordele van voetgangers en fietsers en voor hen die parkeren op afstand.

met kansen en ruimte voor spontane ontmoetingen over alle leeftijden heen Het moet ook een groene omgeving blijven die rust kan bieden aan de dagelijkse gebruikers van het centrum, met kansen en ruimte voor spontane ontmoetingen over alle leeftijden heen.

Daartoe wordt de nodige accommodatie zoals zitbanken voorzien. Deze buitenruimte zou ook gebruikt kunnen worden voor outdoor voorstellingen, kleinschalige markten, het terras van het leescafé. Dit kan zelfs doorgetrokken worden tot op het dak van het gebouw.

Het Rozenkranspark wordt mee opgenomen in de zone van het Cultuurhuis.

tiviteiten. Het gaat in het bijzonder om de bibliotheek, het toeristisch infopunt, de foyer, de bar, en een ‘local makerspace’. Dit is een plaats waar mensen met een gemeenschappelijke interesse elkaar kunnen ontmoeten en samenwerken, vooral om allerlei informatie te verwerven en te verwerken.

Open Huis

Iedereen zou zich hier thuis moeten kunnen voelen, voor cultuur met een kleine c, maar evengoed als een aangename verblijfplek waar vaak iets te beleven valt en waar men kan blijven hangen na een bezoek of activiteit, waar men vrijblijvend iets kan drinken en lezen in het (lees)café.

Het hart van het cultuurhuis moet het ‘Open Huis’ zijn. Dit is de ruimte waar de zogenaamde derde plek het meest tot uiting zou moeten komen door de verwevenheid aan functies en ac-

Er is een centraal onthaal als aanspreekpunt. Van hieruit kan men naar alle verschillende functies in het gebouw. De architectuur is ook zo gericht

dat de toegangen tot de verschillende ruimtes duidelijk zijn. Het open huis zal er alles aan doen om brede activiteiten aan te trekken.

Podium Dit begrip bevat meer dan de eigenlijke podiumzaal. Het ‘podium’ is de ruimte waar allerlei soorten werk kan getoond worden. De podiumzaal voor theater, concerten en cinema is er daar één van. Daarnaast zal er een polyvalente zaal zijn die volgens behoefte groter of kleiner gemaakt kan worden. Deze kan bijvoorbeeld dienst doen als dans- en yogastudio, voor repetities, comedy, lezingen, enz..

het hele gebouw kan eventueel omgetoverd worden tot een festivalruimte Tevens kan het hele gebouw eventueel omgetoverd worden tot een festivalruimte waar tentoongesteld kan worden of die als podium kan dienst doen. Zo kunnen in de foyer of de gangen vrije tentoonstellingen of toonmomenten van de Academie voor Muziek en Woord plaatsvinden, en andere ruimten gebruikt worden voor allerlei vormen van performances. Ook een podium buiten biedt extra mogelijkheden.

Zicht op de zaal Pax vanuit de parking van IKO.

16

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

De stad opteert voor een cultuurbrede programmatie met eigen accenten waarbij zowel vaste als externe gebruikers, amateurs of professionele verenigingen, scholen, individuele artiesten, jong talent enz. aangetrokken worden.

Daarom moet de culturele infrastructuur toegankelijk zijn en eenvoudig te gebruiken voor zowel de lokale verenigingen en organisaties als initiatiefnemers van evenementen. Daarbij zijn be-

CULTUUR taalbaarheid en gebruiksvriendelijkheid belangrijke voorwaarden. Zalen moeten makkelijk omgevormd kunnen worden waarbij meubilair makkelijk opgeborgen kan worden.

als voorbeeld van een sterke vrijwilligerswerking van onder uit.

Coulissen

Het bestuur heeft voor de bouw van dit cultuurhuis vroeger al gekozen voor een PPS systeem, waarbij de stad samenwerkt met een private partner. Deze partner moet nog gezocht worden, hiervoor is een aanbestedingsprotocol uitgeschreven. Kandidaten hebben tot 2 februari 2021 de tijd om een voorstel in te dienen.

Ook de coulissen zijn van belang. Dit betreft het gedeelte achter de schermen waar vaste gebruikers, maar ook verenigingen en artiesten (dagelijks) actief zijn en het maakt integraal deel uit van de derde plek. Het bestaat o.a. uit vergaderlokalen, leslokalen, opslagruimte, lunchruimte voor het personeel, enz.

Eigenheid Het cultuurhuis van Hoogstraten wil een eigen identiteit opbouwen om zeker niet in rechtstreekse concurrentie te gaan met andere cultuurcentra uit de regio, zoals bij voorbeeld De Warande in Turnhout. In de mate van het mogelijke wil zij een aanvulling vormen en daarom is samenwerken op regionaal niveau hierbij cruciaal, besluit de studie.

De inzet van vrijwilligers ervaart men als van essentieel belang. Daardoor kunnen er ook initiatieven van onderuit groeien, wat de sfeer in en rond het cultuurhuis alleen maar kan bevorderen. Nieuwe ideeĂŤn als bestaande verenigingen en initiatieven kunnen in de toekomst hun plaats vinden in het cultuurhuis. De studie verwijst hierbij graag naar De Singer in Rijkevorsel

Planning

Het cultuurhuis zou in december 2024 moeten opgeleverd worden De eerste offerte moet in augustus toekomen waarna in oktober de onderhandelingsfase kan starten. Na het eventueel indienen van een laatste voorstel (BAFO Best and final offer) wordt de aanbestedingsfase definitief afgesloten in februari 2022. De omgevingswerken zouden dan in juni 2022 van start kunnen gaan waarna in december 2022 de werken aan het cultuurhuis kunnen beginnen.

Indien alles volgens plan verloopt, zou het geheel in december 2024 opgeleverd moeten worden. De firma die het project in handen krijgt zal moeten zorgen voor het ontwerp volgens de

opgegeven criteria, de bouw en de financiering en het onderhoud van het cultuurhuis gedurende de afgesproken periode, het zogenaamde DBFM-principe (Design, Build, Finance and Maintain) Het totale plaatje omvat dus de afbraak van het huidige Pax-gebouw, de grondwerken, de ruwbouw, de afwerking en alle installaties en meubilair, alsook de omgevingsaanleg.

Verhuis Tot hiertoe maken heel wat verenigingen gebruik van de in 1975 gebouwde parochiezaal.

Het zijn over het algemeen parochiaal verbonden verenigingen zoals Femma, Ferm, KWB, OKRA en de lokale fanfare. In 1990 kwam er een uitbreiding van het gebouw met lokalen voor jeugdbewegingen: KSA, KLJ en de Plussers. Deze laatste zullen nieuwe lokalen krijgen op het gemeentelijk terrein Den Dijk.

In de erfpachtovereenkomst staat vermeld dat de parochiale activiteiten die voorheen in de Pax werden georganiseerd in de nieuwe locatie hernomen moeten worden. Parochiaal gebonden verenigingen zullen, net als andere Hoogstraatse verenigingen, gebruik kunnen maken van lokalen binnen het cultuurhuis tegen betaling van een forfaitair en gereduceerd tarief. Ook de materialen van de Heilig Bloedprocessie. die in de Pax zijn opgeslagen, moeten ook terug hun plaats krijgen in het nieuwe cultuurhuis. (jh)

BADKAMERRENOVATIE

Installatiebedrijf

VAN DEN BERG VERWARMING

SANITAIR

: ADRES W U E I N

183 g e w e s ten M eer a r t s g oo 2322 H

EW EG

BR ED AS E

maak een afspraak in onze toonzaal met tal van badkameropstellingen

W

MEERLE MEER M EE RS

EG

van Advies tot Zalig genieten

OUT MINDERH ATEN HOOGSTR

Tel. 03 315 75 31 info@vdberg.be

www.vdberg.be VENTILATIE

ZONNE-ENERGIE

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

17

STRAAT IN DE MAAND

Nieuw Dreef, Meersel-Dreef

Wonen tussen Dreef en Heieinde

NIEUW DREEF

MEERSEL-DREEF - De Dreef kennen we allemaal, het is één van de twee hoofdstraten van Meersel-Dreef, de andere is Heieinde-Meersel. Beide lopen parallel naast elkaar, Dreef van Moskes tot de Meerselmolen, HeieindeMeersel van De Paal tot aan de St Luciakapel. Ze zijn wel verbonden door drie bijna kaarsrechte verbindingswegen: bij de school ’t Dreefke is dat de Kapelweg (ofwel Geerts baantje); in het midden de Oude Tramweg, de naam spreekt voor zich; de derde is de Nieuw Dreef, een kaarsrechte weg vanuit het centrum van Dreef richting Heieinde.

Op historische kaarten is deze straat al terug te vinden, ook toen al met bomen. De huidige straat is aan de zuidkant nog beplant met bomen. Aan de andere zijde domineren de statige bomen van het park van Villa Rommens, ofwel zoals ook wel eens in de volksmond gezegd wordt het kasteel van Glenisson, de laatste burgervader van Meerle/Meersel-Dreef.

Adrien Glenisson werd benoemd in 1941 tot (oorlogs-)burgemeester van Meerle, een vreemde benoeming want hij was noch lid van de gemeenteraad noch was hij lid van het VNV of een andere collaborerende partij.

Na de oorlog werd hij onmiddellijk uit zijn functie ontzet, maar door het grote lokale draagvlak werd hij in mei 1946 buiten de gemeenteraad door de gouverneur opnieuw tot burgemeester benoemd, daarin bevestigd door de daaropvolgende verkiezingen. Hij bleef burgemeester tot aan de fusie van 1976. Een straat in de sociale verkaveling van de Vlaamse Landmaatschapij in Meerle werd naar hem vernoemd.

Burgemeester Glenisson was gehuwd met Maria Rommens, die ook de gronden aan de zuidkant bezat. Deze gronden werden begin de jaren ’70 verkaveld en verkocht aan jonge mensen met een link met Meersel-Dreef, een soort privé sociale verkaveling. Nog slechts enkele van deze kopers wonen er nu nog.

Klooster Op het kruispunt Dreef / Nieuw Dreef stond vroeger het Sint Anna klooster met het pensionaat. In 1899 kochten de zusters Franciscanessen van Calais (Frankrijk) een perceel grond van 19.100 m² op de hoek van de Dreef en Nieuw Dreef, aangemoedigd door pater Jan Baptist Rutten, oprichter van de Lourdesgrot in het Mariapark. Snel daarna in de jaren 1903-1908 werden de nieuwe gebouwen betrokken, die bestonden o.m. uit een kwezelhuis, een klooster, een kostschool, een grote speel- en feestzaal en een prachtige kapel voor 300 gelovigen. Er was ook een boerderij en een grote boomgaard, alsook nog tuinen en een vijver.

Op oude postkaarten kan je een ‘flashback in time’ maken. Jammer genoeg is er ter plekke alleen nog maar de herinnering en het geredde H. Hartbeeld uit de voorgevel, dat nu een eigen kapelletje heeft gekregen naast het appartementencomplex dat er in de plaats is gekomen. De volledige afbraak in de jaren ’60 is eigenlijk zonder meer een bouwkundige zonde.

(Zie ook in het DHM archief okt. 2010.)

De 20ste eeuw zag dus de opkomst en de teloorgang van dit klooster in de Nieuw Dreef. Het H. Hartbeeld en een straatnaam (IOK verkaveling en een zijstraat van de Nieuw Dreef) is nog het enige dat er nu nog van overblijft.

18

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

STRAAT IN DE MAAND

Oude prentkaarten van het St Anna klooster en pensionaat. © Erfgoed Hoogstraten

Kapel Aan het einde van de straat, nabij Heieinde, staat een klein herdenkingskapelletje. Opgetrokken door de dankbare bevolking van het Heieinde en toegewijd aan O.L. Vrouw Middelares, zij bemiddelt namelijk bij Jezus en bij God. Deze kapel werd in 1941 tijdens de oorlog al opgericht door metser-aannemer Sharel van den Broek, een metser-aannemer van de Dreef. Dat gebeurde voor het luttele bedrag van 35 Belgische frank.

In de meimaanden waren er vroeger altijd rozenkransen. De gelden van het offerblok werden gebruikt om bij de paters herdenkingsmissen voor de overledenen van het Heieinde te houden. Maar dit offerblok werd uiteindelijk door gebuur Jaak Snijders dichtgemetst omdat deze te regelmatig werd opengebroken door minder dankbare zielen.

Bewoners Jos en May Gysbrechts-Vissenberg

“Gelukkig in het noordelijkste plaatsje van België” Jos (67) is afkomstig uit Hoogstraten en May (64) is een echte Dreefse, geboren en getogen in de Scheurdekousweg. Het koppel is in 1978 gehuwd, heeft even op de Dreef zelf gewoond, kon daarna een bouwgrond kopen en is na het bouwen van het huis in 1984 verhuisd naar Nieuw Dreef 1A. Hun kinderen Ronny en Marjolein zijn hier opgegroeid. Ondertussen zijn zij ook grootouders van Eline (4), Robbe (2,5) en Julie (1).

Zij wonen graag in de Nieuw Dreef, zo klinkt het. “Het is een rustige straat om in te wonen, hoewel er elk uur een Belgische en een Nederlandse bus passeert aan de stopplaats. Het is hier ook veilig wonen, al zijn we op een morgen wel eens al onze kippen kwijt geraakt.

Maar er wonen hier lieve en zorgzame buren, er is weinig geluidsoverlast.

Soms wordt er wel eens te hard gere-

den, maar ja, waar is dat niet het geval? En wij wonen toch in een mooie straat, niet iedereen kan zeggen dat er een kasteel in zijn straat staat!”

Ook het appartementsblok dat naast hun huis is opgericht, hindert hen niet.

“Als de gezondheid het toelaat, willen wij nog graag zo lang mogelijk hier blijven wonen, wij zijn gelukkig in het noordelijkste plaatsje van België.

Hopelijk verdwijnt die Covid 19 snel, dan kunnen we weer volop genieten van familie, buren en vrienden en van de activiteiten van de verenigingen!”

Rik en Maria Bevers-Bastiaansen

“Er wonen nog maar enkele bekenden…”

Rik (74) is afkomstig van Loenhout.

Maria is een echte Dreefse, dochter van Jo Bastiaansen en Mit Snijders.

Rik heeft eerst aan het spoor gewerkt en later bij Van Wellen. Zijn echtgenote was lange tijd onthaalmoeder, menig Dreefse peuter heeft hier dus zijn pampers versleten.

Gehuwd in 1969, woonden zij eerst op de Dreef op het Geiteneind. Nadat ze een bouwgrond konden kopen van de familie Glenisson-Rommens, zijn ze in 1974 naar de Nieuw Dreef 19 verhuisd. Ze brachten er hun drie kinderen groot - Erik (1970), Ivan (1972) en Maaike (1976), die ondertussen voor zeven kleinkinderen hebben gezorgd, Cedric en Jarno, Kenny en Stef, en Mathias, Thomas en Julie.

Rik en Maria, met dochter Maaike

“Ja, wij wonen hier na al die jaren nog altijd graag,” zo klinkt het. “Het is een leuke straat en buurt, maar jammer genoeg wonen er nog maar enkele bekenden. Met de nieuwe bewoners, waarvan verschillende Hollanders zijn, is er eigenlijk weinig contact. In dat opzicht is het niet meer zoals vroeger. Maar dan nog blijft het hier rustig en goed wonen.”

En het verkeer in de straat? “Dat valt wel mee. Er wordt doorgaans niet te hard gereden, maar de Belgische en Nederlandse lijnbussen rijden er wel regelmatig voorbij, niet dat het stoort maar het maakt de straat wel wat drukker natuurlijk.”

Ze gaan hier in alle geval nog niet weg. “Mocht het met de gezondheid wat minder gaan, dan hopen wij nog beroep te kunnen doen op een tuinman of een poetsvrouw. Uit Meersel-Dreef vertrekken, daar is zeker geen sprake van. Liefst van al willen wij hier altijd blijven, dus wat meer sociale woongelegenheid voor Dreefse bejaarden is zeker nodig.” (JJ) DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

19

Erkend vastgoedmakelaar BIV nr. 207427 Reeds 25 jaar uw vastgoedmakelaar voor Hoogstraten en omgeving!

Huis verkopen? Bel ons: 03 314 16 99 www.vanhuffelvastgoed.com info@vanhuffelvastgoed.com Vrijheid 72 - Hoogstraten

VAN HEMELEN

VAN HEMELEN

BVBA

BVBA

Deskundig Advies

Vakmanschap

Eigen Atelier

Persoonlijk

NIEUWBOUW & RENOVATIE ELEKTRICITEIT

CENTRALE VERWARMING SANITAIR ALTERNATIEVE WARMTE WARMTEPOMPEN ZONNEBOILERS ZONNEPANELEN

Industrieweg 4 2330 Merksplas Tel: 03 314 37 67 Tel: 014 26 60 72

info@vanhemelenbvba.be

www.vanhemelenbvba.be 20

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

• • • • • •

Interieur- en kleuradvies.

Gordijnen uit eigen atelier.

Binnenzonwering en shu琀ers Vloerbekleding en PVC-vloeren.

Boxsprings en matrassen.

Vakkundig opmeten en plaatsen.

KAPELSTRAAT 6 - BAARLE-HERTOG - T. 014 69 90 02 WWW.VANDERSLUIS.BE

Ilse Pauwels, Berlijn, Duitsland

De avontuurlijke speelplekken van Krambamboul Ilse Pauwels werd in juni 1971 geboren in Hoogstraten en groeide op in de Gemeentestraat in Minderhout als dochter van Harry Pauwels en Zeva Laurijssen. Ze had nog twee zussen en één broer, in de buurt waren vele kinderen om samen te spelen. Verder heeft ze een erg grote familie, zowel aan vaders- als aan moederskant, met heel wat nichten en neven. Destijds bracht ze met de familie leuke weekends en vakanties door in de Ardennen. De liefde voerde haar later nog verder, naar onze oosterburen in Duitsland. Daar bouwde ze samen met man Jörn en dochter Amelie haar leven uit DHM: Wat deed je hier destijds?

Na de humaniora op het Spijker in Hoogstraten ben ik verder gaan studeren in Leuven. Dat werd tijd, ik keek er naar uit om op eigen voeten te kunnen staan en te kunnen proeven van het ruime aanbod van mogelijkheden in zo´n grote studentenstad. In 1995 behaalde ik er het diploma bio-ingenieur in het land- en bosbeheer.

DHM: Kon je daarmee snel aan het werk?

Na mijn studie bleef ik nog een tijdje wonen in Leuven, ik vond een job in het educatief bosbouwcentrum in Brussel. Daarop volgde een baan als directeur van de provinciale groendomeinen in Antwerpen. Hiervoor verhuisde ik naar Antwerpen waar ik meer dan 10 jaren woonde. Ik vond het een heerlijke combinatie; een prachtige stad, veel cultuur en veel gezelligheid en niet ver weg van mijn ouders en mijn broer die in Minderhout woonden.

Studiereis DHM: Was dan je motief om te vertrekken naar Duitsland?

Als directeur van de groendomeinen gingen we jaarlijks een week op studiereis naar het buitenland. Om kennis op te doen en informatie te verzamelen hoe in het buitenland groene parken en recreatieve inrichtingen werden opgevat, uitgewerkt en beheerd. In 2001 ging de reis naar Berlijn. Ik leerde er Jörn Schöpke kennen, de sales manager van een bekende speeltoestellenfirma.

Na een week samen optrekken in Berlijn en omgeving, was het duidelijk dat dit iets bijzonders was.

Om de relatie een kans te geven en tijd te hebben om mekaar beter te leren kennen, trokken we meteen voor een maand op reis naar Australië.

En dat ging goed, zodat onze relatie op afstand

helemaal gestart was. Ik pendelde een tijdje heen en weer met het vliegtuig van Zaventem naar Berlin Tempelhof, de oude kleine luchthaven, bijna midden in Berlijn, op een kwartiertje afstand van ons appartement. Tot ik er voorgoed bleef!

DHM: Wat waren je eerste indrukken van Berlijn en Duitsland?

Berlijn vind ik geweldig. De stad is nooit overvol, ze heeft supermooie lanen waar als het donker is, zelfs de maan altijd te zien is. Prachtige parken, een heerlijk cultureel leven en altijd wat te doen.

We woonden in het „Kiez“ Berlin Friedrichshain, een plek met veel pleintjes, cafeetjes, restaurants uit de hele wereld. Veel winkeltjes en veel cultuur. Kortom, een reuze leuke plek om te wonen. Tot onze dochter Amelie geboren is, voor een gezin met een kind werd het me te klein en te ingesloten. Dan zijn we vertrokken naar een huis in het zuidwesten van Berlijn, dicht bij Potsdam. Hier is het een meer landelijk leven, we kregen er een hond en ondertussen ook paarden bij.

Krambamboul DHM: Was het makkelijk om je aan te passen en werk te vinden?

De eerste jaren waren ongelooflijk moeilijk, ik sprak de Duitse taal niet - met mijn partner sprak ik Engels - en door mijn interessante jobs in België had ik geen zin om on onder mijn niveau te gaan werken. Ik had in België door mijn diploma en mijn ervaring een leidinggevende job, met veel financiële verantwoordelijkheid en heel wat personeel onder mijn bevoegheid, waardoor ik echt goed betaald werd.

Amelie, Ilse en Jörn deze winter in een besneeuwd Bayern

Zonder grondige kennis van het Duits was een DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

21

SKYPE en restaurantjes in de dorpen. In Berlijn en andere steden vind je die ook, maar ze vormen hier eerder een uitzondering. Ik vind de Belgen doorgaans ook wat vrolijker en gezelliger dan de Duitsers. Die zijn eerder strikter, rechtlijniger, vlijtiger en ook wat stijver.

Ondertussen leef ik hier bijna 20 jaar en praat behoorlijk goed Duits. Maar nog altijd vind ik het moeilijk om die beleefdheidsvorm “Ihnen” en “Sie” correct te gebruiken. De regel is dat een oudere persoon de “du”-vorm moet aanbieden voor jij dat in het gesprek gaat gebruiken. En er zijn nog verdere regels, maar die vind ik moeilijk te interpreteren. Vandaar dat ik nog steeds van bij het begin zeg dat ik Belgische ben, en dat fouten in mijn taalgebruik omtrent die “Höflichkeitsform” niet respectloos bedoeld zijn. Ik heb al te veel vreemde blikken hieromtrent gekregen… vooral in het beroepsleven. Ons personeel vond het in het begin heel raar dat ze ons als chefs konden “du-tsen“.

Opa Harry en oma Zeva met de pasgeboren kleindochter Amelie in 2005 gelijkwaardige functie niet mogelijk, de financiële voorwaarden voor een job waren dus niet aantrekkelijk. De uitweg was om zelfstandig wat op te starten, maar wat?

We gingen tweesporig, in het centrum van Berlijn openden we een winkeltje “Pralineke” met heerlijke Belgische pralines en chocolade. Parallel was ik tussendoor in België onderweg om projecten omtrent speellandschappen op te sporen en te bemiddelen bij de verkoop. Op de verkoop kreeg ik een commissie.

De chocolade ging maar middelmatig en in 2005 besloten we om ons volledig op de speellandschappen te concentreren. Aanvankelijk nog in opdracht van een Duitse leverancier. Maar al gauw begonnen we met onze eigen designs voor speelplekken en in 2011 ook met onze eigen productie.

Nicolas, die twee huizen verder in de straat woonde. Sommige Minderhoutenaars zullen zich ongetwijfeld herinneren dat er regelmatig een Duitstalig meisje in hun klasje zat. Al sprak ze ook wel een woordje Nederlands omdat we haar tweetalig hebben opgevoed.

Ons Amelie is trouwens in Antwerpen geboren.

De eerste maand na haar geboorte woonden we bij mijn ouders in Minderhout. Zonder hen hadden we nooit kunnen bereiken waar we nu staan!

“Sie” oder “Du”?

DHM: Wat zijn de meest opvallende verschillen tussen het leven in Duitsland en in België?

België is gezelliger, er zijn gezelliger cafeetjes

Natuur DHM: Vallen je nog andere dingen op?

Wat zeker opvalt, is dat Duitsland qua natuur veel meer te bieden heeft. Het land heeft buiten de stedelijke gebieden ongelooflijk mooie natuurgebieden waar het heerlijk is om te wandelen, te fietsen, paard te rijden, … je kan hier dagenlang in verlaten gebieden onderweg zijn!

Duitsland lijkt me veel meer gericht op privaat welzijn en is minder sociaal. Er bestaan meerdere parallelle systemen bv. private (betalend) en openbare (gratis) scholen, private en openbare ziekenkassen, private en openbare dokters en specialisten. De behandeling hangt af van waar je aangesloten bent. Voor de private instellingen moet je meer betalen, maar je wordt beter bediend of behandeld.

DHM: Een eigen bedrijf dus, een grote stap?

Jawel, maar we konden ondertussen bogen op enige ervaring in de sector. Langzaam aan is ons bedrijfje flink gegroeid, we hebben nu meer dan 40 medewerkers en werken in heel Europa, soms zelfs wereldwijd. Wij ontwerpen en bouwen uitdagende en avontuurlijke speelplekken, voornamelijk voor openbare parken en recreatiedomeinen.

Bij de opbouw van onze firma “Krambamboul Speellandschappen” hebben we jaren kunnen terugvallen op de hulp van mijn ouders in Minderhout. Bijna elke maand verbleven we een weekje in Minderhout. Ze hebben op ons Amelie opgepast terwijl wij door Vlaanderen raasden om projecten te vinden. ‘s Avonds stond het eten klaar op tafel en hadden we een goedgezinde dochter die met opa en oma van alles had ontdekt.

Die periodes ging ons Amelie ook naar de kleuterschool in Minderhout, samen met haar neefje

22

In Vilvoorde realiseerde Krambamboul dit avontuurlijke speeltuig.

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

SKYPE Er zijn nog wel verschillen. Zo hechten Duitsers bijzonder veel waarde aan elektronische apparaten, auto´s, … Ze geven er een behoorlijke som van hun maandelijks inkomen aan uit. Aan de andere kant besteden ze minder aan kwaliteitsvolle voeding.

De mogelijkheden om een grote firma uit te bouwen zijn hier groter, naar mijn gevoel wordt er meer verdiend door een groep van mensen die bijzonder hard werken! Anderzijds is er ook veel aanbod om dingen te doen in je vrije tijd. Ook voor kinderen is er heel wat uit te proberen, wel alles betalend.

DHM: Verschilt het onderwijs veel van het Vlaamse?

Onze dochter gaat naar een private school, die is super goed, hedendaags, motiverend, maar je moet er echt ook wel veel voor betalen. In Duitsland start de school pas met het lager onderwijs, kleuterscholen zoals in België zijn er niet. Voor ze naar de lagere school gaan, kan je de kinderen naar een “kita” brengen - een Kindertagesstätte.

Zulk kinderdagverblijf is voor iedereen betalend. De Belgische kleuterscholen zijn weliswaar vele malen beter, daar wordt veel meer gedaan met de kinderen en ze worden al voorbereid op de lagere school.

Bayern DHM: Allicht ben je ondertussen goed geïntegreerd, horen daar ook contacten met andere Belgen bij?

In Berlijn had ik een goede Belgische vriendin die bij de Belgische ambassade werkte. Maar zij is eerst naar Nederland en daarna weer terug in België gaan wonen. Verder kwam ik natuurlijk vanzelf in de vriendenkring van mijn man terecht. Het was heerlijk om meteen mensen om je heen te hebben. En ondertussen kon ik door mijn job en mijn hobby’s wel een eigen verdere vriendenkring opbouwen.

Dochter Amelie springt met haar paard Delara

DHM: Zou je een terugkeer naar ons land nog overwegen?

Niet echt. Ondertussen ben ik volledig geïntegreerd hier. We kochten een nieuw landhuis in Bayern, waar we binnen een paar jaar met onze paarden naartoe willen verhuizen. Beieren is een prachtig deel van Duitsland, met heerlijke natuur en gezellige dorpen. Ook de mensen zijn er bijzonder vriendelijk. Eigenlijk doet de atmosfeer me daar meer aan België denken, zelfs het landschap aan het Bayerische Wald lijkt een beetje op de Ardennen. Een terugkeer naar België staat dus niet in het scenario.

DHM: Maar je onderhoudt nog wel geregeld contacten met de familie hier?

Door onze firma en de projecten die we in Bel-

gië hebben lopen - België blijft een basismarkt voor ons - komen we er geregeld en dan lopen we meestal nog een keertje bij de familie langs.

Verder proberen we natuurlijk ook alle feestjes mee te nemen - en die zijn er heel wat in een grote familie.

Al is dat door corona nu wel problematisch geworden. Vliegen willen we in de huidige omstandigheden niet meer en met de auto is het meer dan 700 km, dus het is wachten tot corona voorbij is. Ook ons jaarlijks traditioneel familieweekendje en de kerstdagen in België zijn in het water gevallen, dat was wel heel jammer!

Fraaie voorbeelden van het levenswerk van Ilse en Jörn, vind je op www.krambamboul.com (jaf)

WWW.GEUDENS.BE &

Centrale verwarming Vloerverwarming Sanitaire installaties Gasinstallaties

VERKOOP NIEUWE en 2e HANDS VOERTUIGEN VERHUUR PERSONENVERVOER EN LICHTE VRACHT TAKELDIENST 24/24u - CARROSSERIE ALLE MERKEN

Epelteer 27 - 2320 Hoogstraten 0495 24 24 11

3 min. van op- en afrit E19 “Meer” 6 min. van centrum HOOGSTRATEN

wm.installatiebedrijf@telenet.be wm-installatiebedrijf.be

(Erkend door Eurogarant, Long Life Repair en de meeste verzekeringsmaatschappijen)

Meerseweg 8 in HOOGSTRATEN Tel. 03 315 71 76 – sales@geudens.be DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

23

GESCHIEDENIS

BRAND! BRAND! - Een vurige expo over brandstichters en pompiers (2)

Stedelijk Museum houdt het tentoonstellingsvuur brandend HOOGSTRATEN - Tot 26 maart loopt in het Stedelijk museum de tentoonstelling “BRAND! BRAND! – Een vurige expo over brandstichters, brandmeesters en pompiers”. Aanleiding voor deze tentoonstelling is het 150-jarig bestaan van het “Vrijwillig Pompierskorps”, dat op 6 juni 1870 werd opgericht.

In ons vorige nummer brachten we het verhaal van de eerste gedocumenteerde brand in 1442 tot de oprichting van het ‘Korps der vrijwillige pompiers van Hoogstraeten’ nu 150 jaar geleden. Dat korps kwam er na een spectaculaire brand in Meer, waar in mei 1865 16 woningen in vlammen op gingen in het noorden van het dorp en 26 gezinnen dakloos achterbleven.

Daarop stapte Gust Duys met enkele medeburgers naar toenmalig burgemeester Mercelis met het plan een pompierskorps op te richten. Vijfentwintig inwoners gaven gehoor aan een oproep van het college van burgemeester en schepenen en op 6 juni 1870 was de stichting van het pompierskorps een feit.

Klaroenblazers Een optocht door de straten van Hoogstraten naar aanleiding van het 25-jarig bestaan in 1895 en een reglement uit 1897 geven ons een idee van het materiaal en de werking van het korps eind 19de eeuw. Het korps toont zijn materiaal met voorop twee handpompen getrokken door paarden en een wagen met waterslangen en emmers. De pompiers zijn voorzien van bijlen, schoppen, pikhouwelen, hamers enz.

In het reglement wordt de werking beschreven.

Het alarm wordt gegeven door twee hoornblazers, die zich bij brand met hun klaroen naar het spuithuis of naar de brand zelf begeven. Ook op

weg naar de brand blazen zij alarm en ‘s nacht rijden ze door heel de stad om de brandweerlieden te wekken. Vanuit het spuithuis vertrekt vervolgens een reddingsploeg, bestaande uit een eerste luitenant, een onderluitenant, een sergeant, een korporaal en negen pompiers.

Zij rijden met de reddingswagen tot bij de ramp, ontrollen de darmen van de spuit tot aan het brandende gebouw, zetten de ladders ineen en redden al wat nog te redden valt. Eén hoornblazer neemt plaats bij de kapitein, de tweede bij de 1e luitenant van een handpomp. Zij blazen met hun klaroen vooraf afgesproken seinen, als instructies voor de brandweerlieden die het vuur te lijf gaan.

Voor een wachtronde overdag wordt 2 frank betaald, wie ’s nachts de wacht houdt, krijgt 3 frank. Ongehoorzaamheid aan de oversten en dronkenschap tijdens de dienst kan 50 cent tot 2 franken kosten. Na drie boetes vliegt men uit het korps.

In uniform Op de stichtingsvergadering in 1899 de Antwerpse Provinciale Bond van Brandweerlieden, waarvan de Hoogstraatse kapitein Croes bestuurslid was, waren de meeste aanwezigen op uitzondering van Hoogstraten ‘in tenue’. Het korps van Hoogstraten schaamde zich erover,

De allereerste kapitein van het korps was Karolus Charel Croes. zeker nadat 27 Hoogstraatse pompiers in september 1900 in burger deelnamen aan een défilé naar aanleiding van het 1e Congres van de Antwerpse Provinciale Bond van Brandweerkorpsen in Geel.

Ook al waren ze in burger, het Hoogstraatse korps werd er geprezen omdat ze als enigen halt hielden bij een woning waar het H. Sacrament werd opgedragen, terwijl de anderen voortgingen en hun marsen bliezen. Een Turnhouts blad schreef in haar verslag “Die eerbewijzing door het Korps van Hoogstraeten gebracht, strekte wel tot zijner eer, en wij verstaan niet hoe in die gemeente tegenkantingen kunnen gemaakt worden om die schaar flinke mannen een uniform te bezorgen, temeer daar zij bewijzen geven van ernstige regeltucht en wel afgerichtheid.”

De vraag naar een uniform werd zo groot dat men het aantal brandweerlieden in 1901 van 50 terug bracht naar 40 man. Op die manier kon men met een subsidie van 1875 frank elk van de leden in een volledig nieuw uniform steken. Het korps beschikte toen over een ‘spuithuis’ gelegen op het begijnhof, links naast de pastorij.

Het eerste ‘spuithuis’ (rechts op de foto) is op het begijnhof, met de ingang pal naast de pastorij.

24

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

GESCHIEDENIS Het ontslag zou er gekomen zijn omwille van tuchtproblemen. Een viertal officieren, waarvan er enkelen herbergiersbaas zijn, namen het niet zo nauw met tucht en orde. Uit angst om cliënteel te verliezen zouden zij wangedrag onder de pompiers door de vingers zien. Dit tot grote ergernis en frustratie van een ander deel van het korps. Samen met een financiële en mogelijk ook een politieke kwestie, betekende dit in 1904 het einde van het ‘Vrijwillige Pompierskorps’ dat toen 34 jaar bestond.

Henry Duys in het eerste uniform in 1901.

Gedurende 17 jaar is er geen brandweerkorps meer, tot we in de Gazet van Hoogstraten op 18 juni 1921 lezen dat een nieuw pompierskorps het levenslicht heeft gezien. Aan het hoofd staat kapitein Henri De Keuster. Onder zijn leiding beginnen een 60-tal leden, de meerderheid ambachtslieden, te oefenen om zich zo snel mogelijk te bekwamen in het hanteren van de verschillende blusmiddelen. Sergeant-majoor is smid Jos Janssens. Karel Verstraelen, Jules Croes, koperslager Jos Janssens en Richard Weyler zijn luitenant.

Collectief ontslag

Brandbommen

Op 22 juni 1902, jubileumjaar van H. Bloed, heeft in Hoogstraten een internationaal congres van brandweerkorpsen plaats waaraan 37 korpsen deelnemen. Er worden blus- en reddingsoefeningen gehouden en verspreid in het dorp staan muziekkiosken waarop 14 muziekmaatschappijen optreden. Niemand van de duizenden toeschouwers kan op dat moment vermoeden dat twee jaar later, in 1904, alle leden van het korps van Hoogstraten collectief ontslag zullen nemen.

Na eerder relatief kleinere branden in het Spijker in 1932 en een jaar later in café De Zwaluw van Jaak De Koninck, was 11 mei 1940 een tragische dag voor Hoogstraten en Minderhout in het bijzonder. Een konvooi van het Franse leger houdt halt in Minderhout. Duitse verkenningsvliegtuigen merken dit op en lossen een lading bommen boven Minderhout, ook al zijn de Franse troepen dan al vertrokken.

Op verschillende plaatsen breekt brand uit, maar

de brandweerlieden en andere helpende handen komen hulp bieden. Liefst negen inwoners komen om bij het bombardement. John Brosens vervoert een groot aantal zwaar gewonden met de lichte vrachtwagen van beenhouwer Strijbos uit Hoogstraten naar het gasthuis en timmerman Frans Van Berge staat in voor het bergen van de doden en het maken van de lijkkisten.

In 1943 kwamen er meer en meer geallieerde bommenwerpers over onze streken op weg naar doelen in Duitsland. Op 30 mei, kort na middernacht, stortte een brandende Britse Halifax bommenwerper neer in de omgeving van het Gelmelslot. De brokstukken werden verspreid over een gebied ten zuidwesten van het kasteel.

Er kwamen brandbommen terecht op verschillende huizen en de brandweer moest op slag naar meerdere branden tegelijk uitrukken.

Het klooster Op zondag 6 maart 1960, enkele maanden nadat de brandweer haar nieuwe kazerne links naast het stadhuis in gebruik nam, breekt brand uit in het oudste gedeelte van het klooster van het Spijker. Zwarte rookpluimen zijn zichtbaar tot in Vrijheid en hulpvaardige burgers komen toegesneld om de internen en de oude en zieke zusters te evacueren en zoveel mogelijk van de inboedel te redden. De brandweer van de strafinrichting was als eerste ter plaatse, gevold door de plaatselijke brandweer en het korps van Turnhout.

Na uren intensief bluswerk was het vuur onder controle. Men kon niet vermijden dat het dak en de bovenverdieping verwoest zijn door het vuur,

De brandweer met hun nieuw vaandel naar aanleiding van hun 25-jarig bestaan.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

25

GESCHIEDENIS het vele bluswater bracht ook in de benedenverdieping zware schade toe.

Wie overigens de brandweer van Turnhout erbij geroepen heeft, weet niemand. Toen het stadsbestuur achteraf een gepeperde rekening kreeg, kon men daar niet mee lachen.

Voorpost Meerle Na een brand bij de familie Michielsen in 1964 nemen een aantal inwoners van Meerle het initiatief om een eigen brandweerkorps op te richten. Op 28 november krijgen alle inwoners van Meerle en Meersel-Dreef een brief in de bus met de vraag om 100 frank te betalen om zo een plaatselijk vrijwillige brandweerkorps op te richten. De kosten voor 10 blusapparaten, 25 kurken helmen, 2 sirenes en een verzekering worden geraamd op 60.000 frank.

Op deze vraag wordt massaal ingegaan zodat men het plan kan uitvoeren. Bovendien sponsort de familie Voortman de twee sirenes. De eerste sirene wordt geplaatst in Meerle dorp en bediend vanuit de rijkswachtkazerne. De tweede krijgt een plaats bij het torentje van de Paterskerk in Meersel-Dreef en wordt bediend door de broeder-portier. De blustoestellen staan in de rijkswachtkazerne. De eerste brand die op deze manier met succes bestreden wordt is op de Heiberg (Lage Rooy).

Maar met blusapparaten zijn niet alle problemen van de baan. Door het gebrek aan waterleiding in Meerle is een tankwagen onmisbaar. In 1966 kan men van de NMBS Turnhout een Chevrolet vrachtwagen aankopen. De cabine wordt rood gespoten, voorzien van een zwaailicht en een sirene. Op het chassis plaatst men een aluminiumtank van 3000 liter afkomstig van de melkerij.

Een draagbaar 2-takt 2/5 motorpompje en een aantal pers- en zuigslangen maakten de wagen compleet.

De ‘Nele’ brandt Op 3 januari 1946 brandt de zaal Nele af. De ‘Nele’, tegenover de Karel Boomstraat, waar nu De Broodplank gevestigd is, was jarenlang de zaal waar de culturele kring Het Englantierke zijn activiteiten ontplooide.

Door haar succes was ze jaren een doorn in het oog van een deel van de Hoogstraatse bevolking. Sommige leden van Het Englantierke waren lid van het VNV, het Vlaamsch Nationaal Verbond dat met de Duitsers collaboreerde. De meesten gaven om die reden tijdens de oorlog dit lidmaatschap op.

Deken Jozef Lauwerys was een tijd secretaris van de culturele kring. In zijn dagboek doet Lauwerys verslag over de brand: “Te 21.30 uur zegt Guillaume De Koninck in café Patria, naast het stadhuis: “De zaal van “de zwarte deken“ zullen we afstoken!” Sooi Van Bergen-Verstraelen, die tegenover Patria woont, hoorde dat en wilde zulks getuigen.

Terwijl ik met E.H. Vlaeminckx, onderpastoor, de lijkdienst van Constant Geysen bespreek, horen we opeens roepen: “Brand in Nele!” We snellen er heen en ontmoeten onderweg E.H. Van Reusel. Tegenover de Gelmelstraat komen we midden op de steenweg twee rijkswachters tegen met G. De Koninck (toen in Hoogstraten gekend als ‘den Tiet’) tussen hen in. Als hij me ziet, wil hij op mij toespringen en vloekt vreselijk. De rijkswachters houden hem echter in bedwang.

Aan de voor- en achterkant is alles vuur. Jos De Koninck heeft men nog uit de brand gehaald: hij sliep er met gesloten deur. Jan De Keuster, Gaston en Robert Rosiers, die er kort te voren nog binnen waren, zeggen dat de trapdeur naar boven los stond. Wie er bij ’t begin van de brand nog binnenging rook een naftereuk in de gang. Het theater stond toen nog niet in brand, kort daarna wel. De brand was dus niet ontstaan op ’t toneel, waar men gewerkt had.

De pompiers werkten buitengewoon flink en trokken water uit de vijver van M. Van den Kieboom. Het water vroor vast aan de brandspuit, de darmen en op de straat. Om de naburige huizen te vrijwaren werden de pompiers van Turnhout opgeroepen, maar enkele stonden later afgelast wegens gebrek aan water.

Heel het gebouw brandde uit, maar in de nacht lieten de pompiers het orgel nog spelen, dat bewaard bleef; ook dynamo’s en filmapparaten in de cabine bleven gespaard en werden op 5 januari uitgehaald en door M. K. Harts naar de Vakschool (thans VITO) gebracht.

Op 4 januari kwam het parket van Turnhout om een onderzoek te doen. “Bij gebrek aan positieve bewijzen” werd “den Tiet” vrijgelaten want “hij was dronken en wist niet meer wat hij zegde!!!” Maar mij kende hij toch! En zatteriken zeggen dikwijls de waarheid, zonder het te willen!!!”

Bij de fusie der gemeenten wordt het brandweerkorps van Meerle opgenomen in het brandweerkorps Hoogstraten. Omwille van de lange aanrijtijd vanuit de kazerne in Hoogstraten en de nabijheid van de transportzone E19 blijft het plaatselijke korps behouden als Voorpost Meerle.

Nieuwe taken In de loop der jaren is de opdracht van de brandweer enorm toegenomen. Naast het blussen van branden kreeg de brandweer er veel taken bij, waardoor het aantal interventies enorm is toegenomen. Vanaf januari 1980 wordt de ambulancedienst overgenomen van het OCMW, op 1 april 1982 worden er twee beroepsbrandweermannen aangeworven.

De eerste brandweerwagen van Meerle

26

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Tot 1983 worden de brandweermannen verwittigd via een sirene bovenop het Rijkswachtgebouw, die over het hele grondgebied hoorbaar zijn. Sindsdien worden ze opgeroepen langs de ‘piepers’ die de brandweermannen op zak heb-

GESCHIEDENIS ben en die bediend worden vanuit een wachtdienst. Deze manier van werken maakt het mogelijk om één brandweerman, één of meerdere ploegen of alle brandweermannen tegelijk op te roepen.

Door de uitbreiding van het wagenpark wordt de kazerne op de Vrijheid te klein. Daarom wordt op 27 september 1985 de nieuwe kazerne in de gebouwen langs de Sint-Lenaartseweg in gebruik genomen. In dat gebouw zijn er twee woonsten voor de twee beroepsbrandweermannen, zodat men een permanente wachtdienst kan invoeren. Drie jaar later, in 1988, wordt de nieuwe kazerne van Voorpost Meerle achter het raadhuis ingehuldigd.

Transportzone Zowel in 1988 als in 2001 breekt er een grote brand uit in de transportzone in Meer. Het gaat om de grootste branden op het grondgebied van Hoogstraten.

In 1988 gaat het om brand in een loods van 1500m² groot, die gebruikt wordt door een invoerder van luiers en maandverbanden. Het brandweerkorps van Hoogstraten roept de hulp in van Voorpost Meerle en de korpsen van Turnhout en Wuustwezel. Alles bij elkaar zijn er 100 brandweerlieden en 16 wagens nodig om het vuur onder controle te krijgen.

In maart 2001 is het opnieuw prijs. Dit keer in vier loodsen van transport- en opslagfirma De Rijke. De loodsen bevatten 13 000 ton polyethyleen. Maar liefst 175 brandweermannen van 14

In 1960 verwoest een brand het oudste gedeelte van het klooster van het Spijker Belgische en 4 Nederlandse brandweerkorpsen worden ingezet. De hulpdiensten moeten na verloop van tijd een pijpleiding naar De Mosten leggen om over voldoende water te beschikken.

Zone Taxandria Sinds 1 januari 2015 bestaat de afzonderlijke brandweer van Hoogstraten niet meer, maar is deze opgenomen in hulpverleningszone Taxandria. Deze bestaat uit twaalf gemeenten: Arendonk, Baarle-Hertog, Beerse, Hoogstraten, Kasterlee, Lille (voor Gierle), Merksplas, OudTurnhout, Ravels, Rijkevorsel, Turnhout en Vos-

selaar. En hoewel de kazernes in Hoogstraten en de voorpost in Meerle nog blijven, zijn ze niet meer zelfstandig. Er is nu sprake van post Hoogstraten van zone Taxandria.

De aanleiding van deze brandweerhervorming is de gasramp in Gellingen in 2004. De organisatie van de hulpdiensten moet aangepast worden aan de noden van de 21ste eeuw. Door de schaalvergroting streeft men naar een betere samenwerking en afstemming tussen de verschillende kazernes. (fh)

Brand aan de transportzone in 2001. Soms is er niets meer aan te doen …

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

27

HOE ZOU HET NOG ZIJN MET

Gitte Bartholomeeusen behield haar passie voor de paardensport

“Maar met twee kindjes is het wel organiseren!”

MINDERHOUT - Twaalf jaar geleden gingen wij op bezoek bij 4 Hoogstraatse jongeren die als het ware hun ziel verkocht hadden aan de sport. Eén ervan was de 23-jarige Gitte Bartholomeeusen uit Minderhout.

Gitte was ruiter bij de Landelijke Rijvereniging De Paardenvrienden uit Wortel. Voor haar was de paardensport niet alleen een fijne ontspanning maar ook een passie. “Meer moet dat niet zijn”, vertelde zij toen. Is die passie er vandaag nog altijd of zijn het vage herinneringen geworden? Wij vroegen het op de vrouw af.

Een dozijn jaren geleden…

Had ze nu de liefde voor de paardensport met de moedermelk meegekregen of eerder de microbe geërfd van vader Herman of diens nonkel Fons Pauwels? Wie zal het zeggen. Moeder Chris Verheijen reed immers ook paard tot zij in verwachting was van Gitte. Vader Herman reed tot voor kort nog in klasse Zwaar.

Fons Pauwels was toen zowat de eminence grise van de landelijke ruiterij en naast de ouders ook één van de grootste supporters van de jonge Gitte. Samen deelden ze het zelfde paard, Fons in dressuur en Gitte voor het springen. Op zijn 79 kroop Fons nog alle dagen in het zadel.

Toen we in de zomer van 2008 het gesprek voerden met Gitte, keken Herman en Fons van op de zijlijn glimlachend en zichtbaar trots toe. Gitte woonde toen op de bovenverdieping van de boerderij van grootmoeder op de hoek van de Bredaseweg en Hal. Achter het huis bevond zich de binnenpiste van Fons, waar Gitte heel het alfabet van de ruitersport geleerd had.

Jong geleerd Gitte begon met het ponyrijden vanaf het moment dat ze kon lopen, vertelde ze ons toen. “Ik mocht als klein dropje altijd bij mijn vader op het paard zitten en soms ook op het paard van Fons Pauwels. Toen ik 7 werd, mocht ik bij de pony’s van de Paardenvriendjes in Wortel gaan rijden. Eerst was dat met een klein pony’tje, daarna nog enkele andere tot ik van mijn vader een jonge en pittige pony kreeg.

In het begin ben ik er wel elke training afgevallen, maar van mijn vader moest ik er altijd weer direct terug op. Dat was voor mij dikwijls moeilijk. Ik heb toen heel wat afgeschreeuwd, maar uiteindelijk heeft het mij ook gehard. Ik heb er mee leren doorbijten.”

Op haar zestiende ruilde ze de pony voor een groot paard en begon het echte werk.

Springen Gitte had altijd al een voorliefde voor het springen en daarin behaalde ze ook mooie prestaties, zoals een tweede plaats op het nationaal kampioenschap. Eén van haar mooiste prestaties was de overwinning met de Antwerpse equipe in de

klasse zwaar op de nationale indoor in Neeroeteren in 2005.

Maar daarbuiten ging al haar vrije tijd naar het africhten van jonge paarden. Alle dagen was ze met de paarden bezig, van half zeven ’s morgens tot het vertrek naar het werk en ’s avonds van half zes tot half tien. Ook het weekend was één paardenmoment. Verzorgen, afrijden en op zondag naar de wedstrijd. Voor een jong meisje van 23 met een full-time job bij het Wit-Gele Kruis mocht dat tellen.

Gitte schatte dat zij per week toch wel een 40tal uren met de paarden bezig was. Voor haar was er niets meer dan dat nodig. Zij vond haar ontspanning volledig bij de paarden. “Ik heb eigenlijk weinig ambities in mijn sport. Het voornaamste dat ik wil, is vooral bezig blijven met het opleren van jonge paarden. Ze moeten echter wel eerst zadelmak zijn, anders worden de risico’s te groot.”

Ik doe het allemaal voor mijn plezier Echte toekomstplannen in de paardensport maakte Gitte echter niet. “Ik doe het allemaal voor mijn plezier. Als je echt hogerop wil dan moet je ook betere paarden aanschaffen en heb je betere financiële middelen nodig. Dan moet je echt op zoek naar sponsors. Nee, laat mij nog maar lang met jonge paarden bezig zijn. Als ik van elk jong paard een tof springpaard kan maken, dan ben ik heel content. En zo blijft alles voor mij nog financieel haalbaar.”

Een trotse moeder van twee peuters

De jonge Gitte in 2008 tussen haar grootste supporters: (wijlen) Fons Pauwels waarmee ze lange tijd eenzelfde paard deelde en vader Herman Bartholomeeusen die haar de knepen van de paardensport leerde.

28

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Intussen zijn we 12 jaar verder en is Gitte de trotse moeder van twee kleine peuters. Is er dan nog tijd en ambitie om zo’n doorgedreven passie aan te houden? Vele jongeren zouden afhaken.

Is dat ook bij Gitte het geval? Wij trokken terug naar de hoek van Hal en Bredaseweg.

HOE ZOU HET NOG ZIJN MET eerste op een jong paard om het zadelmak te maken. Gelukkig is hij er nog niet dikwijls afgevallen. Na enkele weken is het mijn beurt en dat werkt goed.

Bjorn heeft ook altijd gereden bij de LRV in Sint- Katelijne-Waver, maar hij rijdt verder nu alleen nog thuis. Je moet reken dat we met een nieuw paard beginnen op 3 jaar, het is opgeleerd wanneer het ongeveer 5 jaar oud is. Dan is het kwestie van een goede koper te vinden. Twee jaar geleden hebben we ons eigen fokproduct verkocht en hij loopt nu internationaal 1.45 op achtjarige leeftijd en hij doet goed. Dat is wel heel leuk, natuurlijk.”

Organisatie “Nu is het wel meer plannen om te gaan rijden, met de kindjes die er kwamen. Soms heb je een dag gepland en dan heeft de kleinste weer koorts of zo, dan is het terug organiseren. Dan ben ik blij dat we een beroep kunnen doen op mijn ouders of mijn schoonouders in Duffel, wat dan ook weer niet evident is.

Gitte en haar zelf gefokt springpaard Osasoena, anno 2020.

Nieuw leven Als we het erf oprijden, verwijst Bjorn, de vriend van Gitte, ons naar de grote loods achter het huis, de vroegere binnenpiste van Fons Pauwels. Fons is vorig jaar gestorven in het rusthuis in Hoogstraten maar de piste is nog geen enkele dag ongebruikt gebleven. De stallen staan allemaal vol. Aan de ene kant al de jonge paarden die Gitte voor haarzelf of voor anderen opleert, aan de andere kant de paarden van vader Herman en van broer Wim. Rustig rijdt Gitte haar oudste paard de piste uit en zet haar vast in de stal. Bjorn is van dienst voor de kinderoppas, dus even tijd voor een update over het sportieve leven dat blijkbaar nog aan niets heeft moeten inboeten.

len dat. Tijdens de zwangerschap kan je eigenlijk blijven rijden zolang het in je hoofd goed voelt. Als je bang wordt, lukt het natuurlijk niet meer goed en wordt het zelfs gevaarlijk.”

Als je bang wordt, lukt het natuurlijk niet meer

Ook thuis moeten we soms goed afspreken: oké, ik ga eerst 2 paarden trainen zodat mijn vriend ondertussen moet babysitten, daarna is het babysitten voor mij, dan kan Bjorn alle paarden eten geven, want dat moet ook gebeuren natuurlijk. Als de kindjes dan ‘s avonds in bed liggen, kunnen we nog enkele paarden rijden.

Voor andere hobby's hebben we geen tijd. Met 2 kindjes en de paarden zijn onze dagen eigenlijk al te kort. Eigenlijk gaat al onze tijd en ook ons geld naar de paardensport. Reizen of etentjes zijn er bij ons niet bij. Het blijft dus echt wel een passie.”

Zadelmak “Wij hebben geen oudere paarden meer, behalve dit paard van 6 jaar. We proberen elk jaar een veulentje te fokken en die leren we op. Het eerste werk is voor mijn vriend Bjorn. Hij moet als

Voor andere hobby's hebben we geen tijd

Kinderen “Zoals je ziet, rijd ik dus nog altijd paard en leer ik vooral jonge paarden op, zelfs evenveel als vroeger hoewel ik nu dus twee kindjes heb. Dat maakt het er niet gemakkelijker op, maar wij hebben een goede regeling onder elkaar. Onze oudste dochter Eline is 3,5 jaar en de kleinste Mats wordt in maart 1 jaar.

Toen ik zwanger was van de kleinste ben ik op 5 maanden zwangerschap gestopt met paardrijden. Ik doe immers vooral aan springen en geen dressuur. Vier weken na de geboorte ben ik terug beginnen rijden en dat was toch wennen. Ik ben er dan ook enkele weken later redelijk hard afgevallen, waarna het toch wel een tijdje duurde eer ik terug met vertrouwen op dat paard zat.

Dat paard was ook niet meer bereden geweest in die periode en dat voel je dan wel. Nu voel ik dat ik veel vaster en meer ontspannen op mijn paarden zit. Dat moet ook, want de paarden voe-

Gitte en Osasoena vorig jaar in actie op de jumping in Westerlo.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

29

HOE ZOU HET NOG ZIJN MET

Opleren en verzorgen van de paarden is voor Gitte haast een fulltime job.

Vereniging “Wij zijn momenteel aangesloten bij LRV van Sint-Katelijne-Waver omdat Bjorn daar bij reed.

Dat is maar een kleine vereniging met ongeveer 15 rijdende leden waarvan er maar een vijftal ruiters aan wedstrijden deelnemen. Ik heb nu weinig of geen contact meer met De Paardenvrienden van Wortel.

job heel graag, we hebben er ook heel leuke collega’s. In deze coronatijd kon ik mijn werk blijven doen, daar ben ik wel blij om. Het is voor mij op de administratie niet drukker geweest dan anders.

Persoonlijk heb ik niet veel hinder gehad van corona, wel was het spijtig dat er geen bezoek mag komen. Wij kunnen wel niet op wedstrijd gaan maar we kunnen thuis nog wel trainen en eventueel ergens anders gaan trainen op afspraak.”

Er wordt tegenwoordig in de paardensport ook veel meer individueel getraind en gereden dan vroeger. Door de coronacrisis heb ik dit jaar bijna geen wedstrijden meer gereden. Het trainen daarentegen is geen probleem.

Als er een wedstrijd is voor jonge paarden dan nemen we gewoonlijk een viertal paarden mee.

Maar het aantal inschrijvingen in die reeks is beperkt, anders zouden we er 7 kunnen meenemen.”

Het is sowieso altijd wel druk bij ons

Druk “Ja, het is sowieso altijd wel druk bij ons. Dit jaar hebben we ons huis gerenoveerd. Het is het huis van mijn grootmoeder. Wij hebben eerst 10 jaar bij haar boven gewoond. Toen zij enkele jaren geleden naar het rusthuis getrokken is, zijn wij beneden gaan wonen.

Ik werk nog altijd bij het Wit-Gele Kruis in Rijkevorsel waar ik de administratie doe. Ik doe die

30

gevaarlijk zou kunnen zijn, dat begrijpt ze nu nog niet. Dan maken we een deal dat ze er eventjes in de stal mag opzitten terwijl wij het paard goed vasthouden. En zo is iedereen weer content…

Wie weet zit er later wel een goede ruiter in. We zullen wel zien hoe gedreven ze er in wordt.” (jh)

Mijn ambitie is om paarden op te leiden voor de topsport

Toekomst “Net zoals vroeger blijft mijn voornaamste ambitie om de paarden goed op te leiden voor de topsport. Maar de topsport zelf is niet echt voor mij bestemd. Ik hoop gewoon dat we allemaal gezond en gelukkig kunnen blijven in wat we nu doen.

Ons Eline heeft een tijdje geleden zelf ook een pony van vake gekregen. Ze geeft hem eten en in de zomer zat ze er veel op, maar wel altijd zonder zadel want dat vindt ze het fijnst. Ze beslist zelf wanneer ze er mee gaat rijden en we laten haar daar in doen.

Ze wil soms ook onze paarden al buiten zetten en er gaan opzitten, maar dat kan natuurlijk niet.

Het zijn allemaal jonge paarden, dat dit wel eens

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Jong geleerd is oud gedaan. Zit er een toekomstige ruiter in de kleine Eline?

ACTUEEL

De eerstelijnszorg en de eerstelijnszones spelen een grote rol

Wie houdt/maakt ons gezond in Covid-19-tijden?

‘Knuffelcontact’ zal dan wel het woord van het jaar zijn, maar woorden zoals ‘eerstelijnszorg’ en ‘eerstelijnszones’zijn ook niet van de lucht. Twee begrippen die ons de moeite leken om er eens wat dieper op in te gaan. Te meer omdat er zeker in deze Covid-19-tijden nogal wat organisaties doorheen onze gezondheidszorg fietsen. De bomen en het bos, de kat en haar jongen, weet je wel. Daarom dus: wie is wie, wie of wat behoort bij wie of wat?

Niet zo nieuw Het zorggebied in Vlaanderen wordt, simpel gezegd, opgedeeld in lijnen gaande van nul tot drie.

In de ‘nulde’ lijn zitten de mantelzorgers, de zelfhulpgroepen, vrijwilligers…, kortom mensen die op niet-professionele basis de zorg voor een ander opnemen zoals ouders, kinderen, andere familieleden, buren, vrienden... In veel gevallen zijn het de mantelzorgers die thuiszorg mogelijk maken. Maar ook scholen of organisaties zoals bijvoorbeeld Kind & Gezin horen thuis in deze nulde lijn.

De ‘derde lijn’ is de ‘supergespecialiseerde’ zorg die geleverd wordt in een aantal centra door specialisten die een bijkomende opleiding hebben gevolgd. Het betreft bijvoorbeeld vruchtbaarheidsbehandeling, complexe revalidatie na ongevallen, gespecialiseerde hart- en andere ingrepen, orgaantransplantaties, genetisch onderzoek…

Hoogstraten Baarle Hertog Ravels

Merksplas Rijkevorsel Arendonk

Turnhout Beerse Vosselaar

Oud Turnhout

met vele takken, maar met een stam gevormd door de aansturende huisartsen, die de spilfiguren zijn.

Al in 2017 was de toenmalige minister van Welzijn, Gezondheid en Gezin Jo Vandeurzen initiatienemer voor de oprichting van eerstelijnszones (ELZ) naar aanleiding van een conferentie rond eerstelijnszorg. De behoefte aan meer samenwerking en meer regie voor de patiënt en de mantelzorger werd duidelijk aan bod gesteld, samen met de noodzaak tot hervorming van gezondheidszorg.

Onder de ‘tweede lijn’ verstaan we de tot op zekere hoogte gespecialiseerde zorg die vaak, maar niet noodzakelijk, in een ziekenhuis wordt verschaft. Er bestaan een 30-tal verschillende specialisaties zoals kinderartsen, gynaecologen, hart-, long-, nier-, huid-, neus-keel-oor etc. specialisten).

In 2018 en 2019 werd met alle actoren het voorbereidend werk voor de oprichting van de ELZ’s opgestart. Er kwam een eerste beleidsplan en er werd een voorlopige Zorgraad samengesteld.

Die werd op 1 juli 2021 omgevormd tot een definitief bestuursorgaan waarin alle partners uit zorg en welzijn, de lokale besturen, patiënten-

De eerstelijnszone Kempenland.

De ‘eerste lijn’ of eerstelijnsgezondheidszorg is de ‘rechtstreeks’ toegankelijke hulp en zorg. De huisartsen, thuisverpleegkundigen, vroedvrouwen, ergo- en kinesitherapeuten, pedologen, eerstelijnspsychotherapeuten, psychiatrische thuiszorg, diëtisten, apothekers, tandartsen… Ook welzijnsorganisaties zoals woonzorgcentra, lokale dienstencentra (LDC), mutualiteiten, centra algemeen welzijnswerk (CAW), centra voor leerlingenbegeleiding (CLB), patiëntenverenigingen, en alle dienstverlening van lokale besturen (bv. de OCMW’s en hun diensten). Met andere woorden, de eerstelijnszorg is een boom

Eerstelijnszones

Het voorlopige (11 januari) vaccinatieschema met bovenaan de doelgroepen, eronder het vaccin en de plaats van toediening. (bron Commissariaat Covid-19).

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

31

ACTUEEL geduid om als penvoerende organisatie op te treden voor negen (Oud-Turnhout doet het zelf) van de tien ELZ-Kempenland-gemeenten. Hoewel Merksplas instaat voor de aanwerving en de loonadministratie van deze extra personeelsleden, valt de verloning ten laste van de negen deelnemende gemeenten.

Zoals in heel Vlaanderen is ELZ-Kempenland er zich van bewust dat de aangeworven tracer niet zal volstaan om de opdracht naar behoren uit te voeren. Daarom werd een zoektocht gestart naar gemotiveerde en zorgzame vrijwilligers. Mensen met een achtergrond vanuit de gezondheids- of welzijnssector, of die er een sterke affiniteit mee hebben. Ze dienen een opleiding te volgen en gaan vier uur per dag op de Campus Thomas More in Turnhout aan de slag, ook tijdens de weekends en de avonduren. Artsen en verpleegkundigen op pensioen hebben zich al gemeld.

Theoretisch isometrisch perspectief van een vaccinatiecentrum (bron Gazet van Antwerpen). verenigingen en mantelzorgers vertegenwoordigd zijn. Conform de vzw-regelgeving is er binnen elke zone een algemene vergadering en een dagelijks bestuur.

In Vlaanderen zijn er momenteel 60 eerstelijnszones erkend door het Agentschap Zorg en Gezondheid en de gewestelijke overheden die de eerste lijn reguleren. Kort samengevat, hebben de zones de opdracht om de onderlinge samenwerking tussen de verschillende zorgverleners en de afstemming met de gespecialiseerde zorg (2de, 3de lijn) te bevorderen.

Toen bij het begin van de afgelopen zomer een sterke heropflakkering van het coronavirus een gevaarlijke wending aannam besloot de Vlaamse Regering (het Agentschap Zorg en Gezondheid) op 26 juni om de eerstelijnszones mee in te schakelen. Het doel was om lokale contact- en bronopsporing (tracing) op poten te zetten en om bevolking en zorgaanbieders te sensibiliseren teneinde de corona-uitbraak te beheersen.

Het was aan de ELZ’s om in samenwerking met de lokale besturen en organisaties een zogenaamd COVD-19-team op te zetten met daarin minimaal een coördinator, een medisch expert en een pool van huisbezoekers.

In onze regio Bij ons werd de ELZ-Kempenland vzw opgericht, die één van de grootste eerstelijnszones is.

Zij omvat de 10 gemeentes Arendonk, Ravels, Hoogstraten, Beerse, Merksplas, Turnhout, OudTurnhout, Rijkevorsel, Vosselaar en Baarle- Hertog. De zone houdt kantoor in het lokaal dienstencentrum Albert Van Dyck te Turnhout en heeft twee medewerkers in dienst: coördinator Tinne Peeters en stafmedewerker Koen Van der Borght. Voorzitter is de Ravelse huisarts dr. Kris Bayens. De werking van de zone wordt volledig gesubsidieerd door de Vlaamse overheid.

ELZ-Kempenland heeft in haar schoot al een experten-team (huisartsen, noodplanningsambte-

32

naren, apothekers, en specialisten) en een COVID-19-team dat ondertussen opgestart is met de bronopsporing. Die moet nagaan ‘waar’ mensen besmet zijn geraakt om belangrijke clusters van besmettingen in kaart te brengen.

Dit kadert in de contactopsporing die door de Vlaamse overheid wordt uitgevoerd en die erop gericht is om aan de weet te komen ‘met wie’ een besmette persoon nog in ‘contact’ is geweest.

De nodige patiëntengegevens van besmette personen waarover de tracers van de contactopsporing moeten kunnen beschikken wordt hen aangeleverd door de Vlaamse Zorgatlas, een sterk beveiligd online-platform van het Agentschap Zorg en Gezondheid. De contacttracers zijn onderworpen aan het beroepsgeheim, moeten een opleiding volgen en een geheimhoudingsverklaring ondertekenen alvorens van start te gaan.

Vertrouwen Een belangrijk manco dat men meende te onderkennen in de Vlaamse contacttracing was het gebrek aan vertrouwen tussen de tracer en de besmette persoon. Een stem horen van iemand uit eigen streek, die polst naar hoe het de mensen vergaat en er bovendien nog voor kan zorgen dat zo nodig de juiste hulp kan worden geboden, kan een wereld van verschil maken. Zo werd gedacht.

Daarom deed Vlaanderen in december jl. een oproep aan de lokale besturen om mee de schouders te zetten onder de contactopsporing. Half januari is deze lokale tracing al van start gegaan.

Om het vlot te laten verlopen werden door ELZ voor de duurtijd van het project bijkomend een tijdelijke coördinator (niveau bachelor) en een bron-en contacttracer (niveau middelbaar onderwijs) aangeworven - administratief traden zij in dienst bij de gemeente Merksplas. Die werd aan-

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Wie overigens zelf geïnteresseerd is, kan mailen naar info@elzkempenland.be, of bellen op het nummer 0465 87 40 van Koen van der Borght, stafmedewerker van ELZ-Kempenland.

Vaccinatie De lang verwachte vaccinatie moet licht brengen aan het eind van de donkere tunnel. Na de forse kritiek op de Trein der Traagheid is men in de betrokken kringen wakker geschoten en is de vaccinatiestrategie naar een hoger toerental gestuwd. Zoals te zien is in bijgaand (voorlopig) vaccinatieschema van 11 januari. Maar wat er ook van moge zijn, iedereen is gevaccineerd vóór de zomer, zo durft men al vooropstellen.

Al zal er dan toch niet te veel mogen mislopen.

Het virus is de wereld nog niet uit, Murphy ook niet. Laat ons toch maar hopen.

Om de strategie in de praktijk te brengen heeft Vlaanderen een blauwdruk klaar voor het oprichten van 120 vaccinatiecentra om vanaf maart per dag 140.000 spuitjes te prikken (20 à 25 per uur). Dat gebeurt in één, maximum twee centra per eerstelijnszone, en met aanvankelijk één of twee vaccinatielijnen per centrum in gedachte.

Over die 120 centra kwam een pronte discussie.

Volgens experts moet dat cijfer omlaag door grotere meer professionele centra op te zetten.

Zo voorkomt men een te grote verspreiding die logistieke, medische en nog andere fouten tot gevolg kan hebben. Volgens anderen moet de nabijheid van de centra dan weer zo kort mogelijk gehouden worden. Voor beide standpunten valt er uiteraard wat te zeggen. Aan de slimmen om deze knoop door te hakken.

Zoals te zien op bijgaand isometrisch perspectief is de opzet van een vaccinatiecentrum niet direct een klusje van een handomdraai. Noch qua vereiste plaatsruimte, noch qua inzet van personeel. Een centrum met zeg maar vier vaccinatielijnen vereist al rap een 21-tal medisch geschoolde personeelsleden. Uitgezet naar 120 centra bij een werktijd van 12 uren vergt dit zowat 4 000 eenheden m/v. Daarbij geteld het

ACTUEEL ondersteunend personeel (distributie en bewaring van de vaccins, onthaal en begeleiding, registratie, administratie, technische bijstand, bewaking, schoonmaak...) moet dit tot een nooit geziene mobilisatie gaan leiden.

Regie Naast de lokale contact- en brontracing dient ook de uitrol van de vaccinatie voor de verschillende doelgroepen opgezet en geregisseerd te

worden door de eerstelijnszones. Gelet op de hoogdringendheid (opstart midden februari) is de zone Kempenland, in afwachting van verdere instructies van hogerhand, al volop aan de slag gegaan met de nodige voorbereidingen.

In functie van de gestelde voorwaarden werden drie opties voor de vestiging van een centrum onderzocht. Omwille van de bevolkingsdichtheid was Turnhout logischerwijs een zekerheid.

De overige twee moeten nog toegewezen wor-

den, al leek er al snel een voorkeur te zijn voor Weelde. Maar zowel bij ons als elders betrachten nogal wat burgemeesters een vaccinatiecentrum in hun gemeente, met het nodige opbod ten gevolge. Wat het uiteindelijk wordt, dat horen we beslist nog wel. En of Hoogstraten in dit plaatje past, leest u elders in dit blad.

Met dank aan Koen van der Borght en Frank Wilrycx. (nad)

Twee centra per eerstelijnszone, veilinghal niet permanent beschikbaar

Geen vaccinatiedorp in Hoogstraten HOOGSTRATEN - Al een tijdje weerklonk de roep om in Hoogstraten een vaccinatiedorp te bouwen in de veilinghallen. Het stadsbestuur was beslist vragende partij, maar de Vlaamse overheid kiest voor slechts 2 centra per eerstelijnszone. De Coöperatie Hoogstraten kan niet permanent een veilinghal ter beschikking stellen. En zo valt Hoogstraten uit de boot.

Meer of minder De ambitie van het stadsbestuur om in de hallen van Coöperatie Hoogstraten een vaccinatiedorp in te richten ging voorlopig dus niet in vervulling. De Vlaamse overheid wil overal de lokale besturen mee inschakelen om de vaccinatiecampagne tegen het coronavirus zo efficiënt mogelijk te laten verlopen. Hoewel er tussen experts meningsverschillen zijn over de grootte van de zones en dus ook het aantal centra in Vlaanderen, had de Vlaamse regering gekozen om een 120 vaccinatiecentra in te richten.

Minder centra (60) zou volgens kenners van logistiek minder risico’s inhouden en efficiënter zijn. Meer vaccinatiedorpen (120) hebben daarentegen het voordeel dichter bij de inwoners aan te sluiten en dus vervoersproblemen en gebrek aan motivatie vermijden – gevreesd wordt dat wie verder moet rijden voor een vaccinatie, minder snel geneigd zal zijn om die stap te zetten.

Volgens deze planning zouden de inwoners van Hoogstraten zich dus naar Weelde moeten begeven voor hun vaccin. Hier zou in acht lijnen kunnen gevaccineerd worden. Omdat de afstand van Hoogstraten tot deze locatie vrij ver is, zeker voor de inwoners in het noorden van de gemeente, heeft het stadsbestuur de mogelijkheid onderzocht om ook in de veilinghallen van Coöperatie Hoogstraten een vaccinatiedorp in te richten. Dit zou niet alleen handig zijn voor de inwoners van Hoogstraten maar ook voor deze van Rijkevorsel, Merksplas, Loenhout en SintLenaarts.

Naar Weelde Volgens burgemeester Marc Van Aperen was er vanuit Kempenland wel begrip dat een derde, kleiner vaccinatiecentrum van pas zou kunnen

komen. De vraag werd doorgegeven aan de gouverneur en de ministers Somers en Beke. De veilinghallen bieden qua infrastructuur een ideale locatie met hun hallen en parkeerruimte, maar blijven niet permanent beschikbaar tijdens de hele vaccinatieperiode. In het piekseizoen is alle infrastructuur er in gebruik.

Het zal nu aan het stadsbestuur zijn om alles in het werk te stellen om het vervoer van en naar Weelde zo ordelijk, veilig en efficiënt mogelijk te laten verlopen. Het wordt alle hens aan dek om gans Hoogstraten naar Weelde te krijgen en tijdig te laten vaccineren. “Want hoe meer mensen zijn ingeënt, hoe sneller we terug naar het oude normaal kunnen, elkaar terug kunnen zien, knuffelen, en genieten van een frisse pint in de lokale horeca”, besluit burgemeester Van Aperen. (jh)

Eerstelijnszone De keuze werd daarom gelegd bij de Eerstelijnszones die instaan voor zorg, gezondheid en welzijn. Zij zullen de campagne moeten trekken, de meest geschikte locaties zoeken, en de lokale besturen aanspreken om ondersteuning te bieden. Hoogstraten behoort tot de Eerstelijnszone Kempenland die zich uitstrekt over 10 gemeenten, van Hoogstraten tot Arendonk, en die daarmee tot de grootste regio’s behoort.

De hogere overheid legde op om maar 2 vaccinatiecentra per eerstelijnszone in te richten om zeker het maximum van 120 centra niet te overstijgen. Voor Kempenland werd er gekozen voor Turnhout en Weelde. In Turnhout zou het centrum in de voormalige Philipssite komen, in Weelde op de oude legerbasis vlakbij het vliegveld.

Op 15 januari werden alle bewoners en een aantal medewerkers van het WZC gevaccineerd, de anderen volgden vanaf maandag 18 januari. Ook zorgkundige Sil Verhoeven liet zich vaccineren.

(Foto Lotte Mertens).

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

33

Algemene Bouwwerken Ed Schrickx Dr. Versmissenstraat 4 2320 Hoogstraten +32 (0) 468 16 45 96 es-bouwwerken@telenet.be

Eigen fabricage

Maatwerk VERNIEU WD WEBSIT E E

Productie en plaatsen van houten vloeren - Interieurprojecten op maat www.martensvloeren.be Groot Eyssel 39a - Meerle - T. 03 315 84 32 - GSM 0478 36 74 88

Pauwels Gunther bvba •Centrale verwarming •Sanitair •Zinkwerken •Zonneboilers •Warmtepompen •Onderhoud met attest - (enkel Vaillant)

www.pauwelsgunther.be tel. 0473 60 62 83

VERZEKERINGEN KREDIETEN SPAREN EN BELEGGEN AGENTSCHAP AXA BANK

Meerdorp 2321 Meer T: 03 315 72 54

VASTGOED - IMMO POINT VERHOEVEN

www.vanbavelrommens.be

Mac Ryan

Borduuratelier

Borduurwerk voor bedrijven en particulieren

BEZOEK ONZE TOONZAAL

Minderhoutdorp 66 2322 Minderhout Tel 03 314 40 46 info@macryan.be JE VIND T BIJ ONS DE BEST E MERKEN

OPENINGSTIJDEN ma 10.00-18.00 u di 10.00-17.00 u wo 10.00-18.00 u do 10.00-18.00 u vr 10.00-18.00 u za 10.00-12.00 u zo gesloten

www.macryan.be

34

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

EPELTEER 24 - 2320 HOOGSTRATEN

WWW.SCHILDERWERKENJANSEN.BE GSM 0473 24 03 72

SPORT

Corona zorgt voor meer golfspelers in Vlaanderen en in Hoogstraten

Golf is een sport voor iedereen In 2020 kwamen er in onze provincie bijna drieduizend golfspelers bij. De provincie Antwerpen telt ondertussen bijna 14.000 actieve golfers. In Vlaanderen zijn nu 43.711 golfers in 55 clubs. Ook in Hoogstraten is de golfsport blijkbaar erg in trek. Tijd om eens enkele van onze golftalenten aan te spreken.

Golf, in deze virustijden heeft het woord geen al te beste betekenis, maar met de golfsport gaat het goed. Een groot deel van de spectaculaire stijging van het aantal spelers is toe te schrijven aan corona. Golfclubs mochten tijdens de eerste lockdown al op 4 mei terug open, lang voor andere sportclubs, en moesten niet sluiten tijdens de tweede lockdown.

Een andere belangrijke reden voor de stijging van het aantal deelnemers is allicht ook dat het elitaire imago van de sport stilaan verdwijnt. Het is niet langer nodig om een (duur) lidmaatschap te kopen als je wil beginnen golfen. Er zijn verschillende mogelijkheden om goedkoper met de sport te starten.

De vier Hoogstratenaren die we hierna aan het woord laten, vertellen met duidelijk plezier over hun liefde voor de golfsport…

Francis en Jamie Francis D’Haenens woont sinds 15 juni in een gezellig huisje op het begijnhof. Hij is 48 jaar, single en afkomstig van Geraardsbergen. Hij werkt bij Hans Lemmens in Kapellen, de grootste winkel voor golfmateriaal in de Benelux. Hij is bezeten van het spelletje en praat begeesterd over het materiaal van de golfspeler. Bij de vraag hoeveel clubs er morgenvroeg in hun tas zullen zitten, zeggen ze 12 of 14. Dat is wel erg veel.

Om dit wat te duiden plaatste Francis een spurtje naar huis om zijn tas te gaan halen en wat later pakte hij fier uit met zijn sportuitrusting. Hij droomt van een golfterrein op Hoogstraatse grond. Hij heeft handicap 2, wat beslist niet min is.

Jamie Donaldson heeft een tijdje in Loenhout gewoond maar woont sinds kort op de Vrijheid in Hoogstraten. Hij is 43, in Zuid-Engeland geboren, gehuwd met Alexandra Van Dun (Meer) en vader van twee zoontjes Jack (6) en Charlie (4). Jamie is als het ware op de golfbaan geboren, hij hoort bij de beste 3 spelers in België in age group en bij de 30 beste spelers van ons land. Hij heeft handicap +2 en dat is nog beter dan 2.

euze baan in Schotland waar al golf wordt gespeeld sinds de 15de eeuw, een echte belevenis!

Jamie en ik spelen samen in Princenbosch. Een mooie baan met 27 holes, mooi uitgebaat, gezellig. Vele mensen van Hoogstraten spelen daar.

In Hoogstraten is er immers geen baan, zodat ze moeten kiezen tussen Brasschaat, Sint Job of Nederland. In Nederland is het goedkoper, maar eigenlijk zouden we in België moeten kunnen spelen.”

Democratisering Francis: “Ik vond golf direct een geweldige sport. De eerste keer speelde ik in Oudenaarde gewoon met een ijzer 7. Ik was 13 jaar. Later ging ik studeren in de Verenigde Staten, ik woonde er 6 jaar. Ik speelde toen bij de universiteit in Monterey in Palm Beach. Het is overigens indrukwekkend hoeveel banen er daar zijn.

Amerika, Engeland, Schotland, Wales, dat zijn landen die volledig gedemocratiseerd zijn wat de golfsport betreft. Dat gaat in Vlaanderen ook gebeuren, dat is nu zelfs al bezig.

Francis D'Haenens

De democratisering van de golfsport is begonnen in Schotland, dat nog steeds het golfparadijs bij uitstek is. Ik was een keer in St Andrews (Fife, Schotland), de oudste en meest prestigi-

Jamie Donaldson

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

35

SPORT Francis: “In Nederland kost het lidgeld 1200 tot 1400 euro. In België moet je overal eerst een som betalen om lid te worden. Dat gaat van 3000 tot 4500 euro. Het is een soort aandeel bij de club. Daarnaast moet je een jaarlijkse bijdrage betalen. In Brasschaat is dat ongeveer 700 euro, denk ik. Je hebt in België eigenlijk twee verschillende strekkingen. Je hebt de traditionele clubs, de royal clubs en je hebt de regionale banen zoals Drie Eycken in Edegem en de Lilse Golf & country.”

Jamie: “In Nederland worden de banen beter en beter. Ze blijven investeren in de kwaliteit ervan.

Er is een groot verschil met 8 jaar geleden toen ik er voor de eerste keer speelde. In Princenbosch hebben ze nu ook een kleine baan met verlichting waar je kan golfen aan halve prijs.

Het is elke avond volgeboekt.”

Attractiever Jamie met Jack (links) en Charlie (rechts) na het winnen van het clubkampioenschap in Princenbosch in 2020.

Kwaliteit Jamie: “Toen ik naar België kwam, beschouwde men golf nog als een sport voor de elite. Dat was in Engeland 30 jaar geleden ook zo. Heel veel farmers stopten destijds hun activiteiten en veranderden hun land in golfcourses. Ze waren niet altijd even succesvol, maar nu zijn al die banen rendabel en iedereen mag er komen spelen.

De golfbanen in Nederland zijn goedkoper dan in België. Ik ben ook lid in Kapellen, een van de beste golfcourses in Belgium, misschien wat kleiner en ook wat oldfashioned, maar ik speel er zeer graag. Je hebt ook Rinkven in Sint Job, ook mooi met 36 banen. Ze hebben er tussen 1500 en 2000 leden. Vroeger was dat een kleinere club, maar die is dus enorm gegroeid. Luc Bastiaens, een van onze clubleden in Hoogstraten kan daar veel meer over vertellen. Hij was zelfs een van de stichtende leden van Rinkven.”

Jamie: “ Ik kwam naar België in mei 2009. Ik werkte vanuit de UK voor een firma in Breda.

De CEO van die firma woonde in Hoogstraten.

Ik werd gevraagd om naar hier te komen. Bij een tweede vraag besloot ik toch om dit te doen, maar in het eerste jaar had ik wel spijt van. Ik sprak geen woord Nederlands en de Belgen zijn erg gereserveerd. Het duurt even vooraleer je vrienden maakt, maar eens een vriend blijf je een vriend. Ik hou daar wel van.

In het begin woonde ik in Loenhout. Op het einde van dat jaar ontmoette ik mijn vrouw Alexandra, die in Ici Paris werkte. Ik ben dus hier gebleven, nu hebben we samen 2 kinderen Jack en Charlie en ben ik gelukkig in Hoogstraten. Vorig jaar kochten we een huis op de Vrijheid. Dit is mijn thuis nu.

Ik werk in Oosterhout voor de Duitse firma Döhler uit Darmstadt, dat zo’n 7000 werknemers telt. Zij handelen in voeding en dranken.

De smoothies en sappen van het eigen merk Innocent Drinks ken je misschien wel. Maar we doen ook handel in Coca Cola, thee, koffie en andere dranken over heel de wereld.

het niet mogelijk op de ouderwetse manier. De kunst is om een evenwicht te vinden tussen werk, familie en je sportactiviteiten. Zelf wil ik drie tot vier keer per week spelen. Wanneer ik niet werk, denk ik aan niets anders dan aan golf…”

Profspeler Jamie: “Als jonge kerel speelde ik golf en rugby. Ik werd lid van de golfclub in mijn buurt op mijn 11de. Het was een ouderwetse club met een uniform, ik moest kousen dragen tot net onder de knie. Ik speel dus al 33 jaar. Ik speelde golf wanneer ik in de universiteit zat. Nadien speelde ik twee jaar bij de profspelers als amateur. Ik was in ‘the English training squad’, maar speelde spijtig genoeg nooit voor het Engelse team.

Rond mijn 25ste werd ik zelf profspeler. Ik speelde European Tour en Challenge Tour. Dat was net onder de absolute top. Als ik er nu op terugkijk, denk ik dat ik nog beter mijn best had moeten doen. Ik kan er wel met blijheid op terugkijken. Ik speelde in Egypte, in Noorwegen en was op vele mooie plaatsen in de wereld.

Toen ik stopte als profspeler heb ik een volledig jaar niet gespeeld. Ik was veel geld kwijt, had schulden, ook nog bij de universiteit en moest op zoek gaan naar een job. Nadien begon ik opnieuw, zonder stress en zonder ambitie en toen speelde ik beter dan ooit. Gek, maar zo was het.

Mijn niveau steeg tot -4, maar het wordt +4 genoemd. Het is ingewikkeld. Een beginnende speler begint bij 54. Wanneer zijn niveau stijgt, zakt zijn handicap. De standaard van de Hoogstraatse spelers schat ik tussen 15 en 20. Zo kan je geraken tot handicap 0 en daarna zet men er een plusje voor. Ik ben nu +2, maar mijn allerbeste ranking was +4.”

Er volgt een voor een golfleek ingewikkelde uitleg over handicaps, 18 holes, par 3, par 4 en par 5, 72 slagen, enz.

Wanneer ik ga golfen, wil ik er een uur op voorhand zijn. Ik drink een koffietje en begin te oefenen. De ronde duurt dan ongeveer 4 uur. Met de verplaatsingen erbij ben je dus misschien 7 uur van huis. Nu kan je ook op een meer moderne manier spelen. Je doet 9 holes en je hebt een goede training gehad.

Jamie:

Als ik niet werk, denk ik alleen maar aan golf

Koen Buts

36

Men doet veel inspanningen om de golfsport attractiever te maken voor jongere mensen. Zo gaat men ook 9 holes competities organiseren.

Als je een familie hebt, kinderen en een job is

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Paul Pauwels

SPORT Francis: “Golf is inderdaad een moeilijke sport, het vergt zoveel techniek. Je kan er dus best vroeg mee beginnen. Van 7 tot 13 jaar zou je de basistechnieken moeten leren. Veel ouderen haken af omdat ze de vaststellen dat ze de techniek niet meer goed onder de knie krijgen.”

Bijnaam Francis: “Ik zou hier nooit zijn komen wonen, als er niet het begijnhof was. Dat vind ik fantastisch. Ik heb al op vele plaatsen gewoond, mijn roots liggen in de Vlaamse Ardennen, aan de muur van Geraardsbergen. Mijn vader was er veertig jaar notaris. Ik wilde het notariaat wel overnemen, maar dan had ik beter moeten studeren. Maar je hoort mij niet klagen. Ik werk bij Hans Lemmens in Kapellen, de grootste golfwinkel van de Benelux. Daar kan ik me uitleven, de hele dag tussen al die mooie materialen en over golf babbelen.”

Jamie: “Francis heeft een nickname, we noemen hem de spacecadet. Hij loopt met zijn kop in de wolken, zijn hoofd zit vol dromen…”

Jamie:

We noemen Francis de spacecadet Francis: “Golfdromen, ja. Ik wil een golfbaan in Hoogstraten met een golfacademie.”

Francis won dit jaar het tornooi van Princenbosch. De dag na ons gesprek vertrekken ze vroeg in de ochtend naar Princenbosch. Hoeveel clubs zitten er dan in hun golftas? Op die vraag loopt hij snel naar huis om zijn golftas te halen.

Francis: “Er bestaan drie soorten golfclubs: woods, ijzers en putters. Ze verschillen van elkaar met name in lengte van de shaft en in de hoek van het clubblad. De driver is het langst.

Ze zijn genummerd van 1 (driver) tot en met 9, daarna staat een afkorting (bijvoorbeeld PW voor pitching wedge, SW voor sand wedge) of het aantal graden op de club. Het vergt de nodige ervaring om de juiste golfstick te kiezen voor de volgende slag.”

Francis toont fier zijn materiaal, laat zien hoe je een golfstick vasthoudt en toont de techniek van een goede swing.

Paul en Koen Kinesist Paul Pauwels is 56, gehuwd met Ingrid Van Steen en vader van Laurens (27) en Lucass (24). Een vijftiental jaren geleden gingen ze op vakantie in Zuid-Frankrijk en ontdekten ze samen de golfsport. Paul heeft handicap 22.

Voormalig zaakvoerder van slagerij Buts in Meersel Dreef, Koen Buts is 55, gehuwd met Linda Rombouts en vader van Valerie (28) en Elise (25). Hij werkt nu als productiemanager bij vleesbedrijf NV Coertjens. Hij woont in

Paul en Ingrid op de golfbaan Hoogstraten maar is afkomstig van Brecht. Op vakantie in Zwitserland speelde hij voor de eerste keer golf. Na het behalen van het GVB (Golf Vaardigheids Bewijs)werd hij een fervente golfer. Koen heeft handicap 18,5.

Voetballers Koen: “Vroeger speelde ik voetbal. Van mijn zestiende tot zijn vierentwintigste voetbalde ik in het eerste elftal van Brecht.

Golf ontdekte ik tijdens een vakantie in Zwitserland twintig jaar geleden. Er was een kleine driving range, voor mezelf heb ik toen uitgemaakt dit te willen kunnen. Maar het heeft toch nog vijf jaar geduurd vooraleer ik mijn GVB gehaald heb. Ik ben dan beginnen te spelen, eerst via een lidmaatschap van een internetclub en nadien pas als lid van golfclub Princenbosch. Ook mijn vrouw Linda is een jaar geleden beginnen spelen.”

Paul: “Ook voor mij speelde een vakantie in het buitenland een rol. Toen we in een resort in Zuid-Frankrijk verbleven, werd er de eerste week getennist en gezwommen, maar in de tweede week ontdekten we het golfterrein vlakbij. De pro die daar aanwezig was, bracht ons de smaak van het golfen bij. We volgden enkele lessen en vanaf toen zijn we allemaal begonnen met golf.

Ik heb 20 jaar bij Hoogstraten gesjot en 20 jaar bij het gebuurtevoetbal, natuurlijk was ook tennis mijn grote liefde hier bij HTC (Hoogstraatse Tennisclub). Golf is dus mijn tweede grote liefde geworden. Het is een sport die je met iedereen kan spelen, dat is heel belangrijk. Wanneer ik met Ingrid ging tennissen, dan was de spelvreugde voor mezelf niet zo groot, maar met golf kan ik wel tegen haar verliezen. Dat heeft allemaal te maken met die handicap.”

Lidgelden Paul: “We hebben dit jaar heel weinig gegolfd.

Dat komt door de coronatoestanden en ook omdat ik eigenlijk niet lid ben van een club. Om te beginnen golfen werd ik lid van Golf4Holland. Dat is goedkoper, maar het laatste jaar waren de golfterreinen gesloten of enkel toegankelijk voor de eigen leden.

Bij Golf4Holland betaal ik 59 euro lidgeld per jaar, daarmee kan ik in heel de wereld greenfeespeler zijn. Je betaalt de gevraagde greenfee en je sport een halve dag of langer. In het lidgeld zit een verzekering, want de sport is niet geheel ongevaarlijk. Daar zitten vouchers bij, greenfeekortingen voor bepaalde banen, jouw handicap wordt geregistreerd wereldwijd, en nog andere voordelen.

Op de meeste plaatsen kost de greenfee ongeveer 50 euro. Ik heb momenteel nog weinig tijd om te spelen, dan heeft het geen zin om 1200 euro lidgeld te betalen in een club om dan maar 15 keer per jaar te gaan spelen. Koen heeft meer tijd en speelt veel meer. Hij betaalt wel dat lidgeld en mag dan in die club zoveel spelen als hij wil. Speelt hij in een andere club, dan moet ook hij greenfee betalen.

Corona maakte er een raar jaar van. Normaal speel ik met de club in Hoogstraten een vijftal keren mee, maar dat werd allemaal afgelast. De wedstrijden gingen niet door, komt nog bij dat enkel de leden in de club mochten spelen.”

Drempel Koen: “Eigen aan golf is dat je tegen iedereen kan spelen, winnen of verliezen, uiteindelijk speel je altijd tegen jezelf. Je speelt immers tegen je handicap. Naargelang de prestaties stijgt en daalt die handicap, van 36 naar 1.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

37

SPORT Zelf speel ik nu vijftien jaar. In het begin was er de drempel om het GVB diploma (golf vaardigheidsbewijs) te behalen. Dat was destijds heel duur. Je kocht dan een soort obligatie van de club. Dan was je gedeeltelijk eigenaar van de club. Nu wil men daar vanaf. Op sommige plaatsen in Nederland zijn ze die zelfs aan het terugbetalen. Het is veel gemakkelijker geworden om dat bewijs te behalen, vooral in Nederland.

Door de internetlidgelden is de golfsport in Nederland heel toegankelijk geworden. In Nederland zijn er momenteel 330 000 spelers, in België is dat nog een stuk minder maar het ledenaantal stijgt wel spectaculair. Er zijn gewoon te weinig golfbanen in België.

Ik was in Brasschaat al een paar keer gaan proberen en dat ging wel goed. Ik heb nu veel meer tijd en dan is het de moeite om er in te investeren. Ik speel nu zowat twee keer per week. Wanneer je 18 holes gaat golfen, ben je toch minstens een halve dag, 4 uur, van huis. Waar je ook gaat, overal kom je in een mooie groene omgeving terecht. Dat maakt het heel aangenaam.”

Beginnen Koen: “Golfen kun je vergelijken met skiën.

Wanneer je een dag gaat skiën, dan is uwe kop leeg. Dat is bij golf ook zo. Je kan niet anders dan de volledige focus te houden op dat balletje.

Als je golft, kun je niet aan het werk of iets anders denken. Je krijgt van de bal maar een kans en die moet goed zijn. En ook zoals bij skiën is het een sport die je blijft doen of helemaal nooit meer doet na een eerste keer. Wanneer het niet goed gaat of je motoriek laat het niet toe om het goed onder de knie te krijgen, dan stop je ermee.”

Paul: “Je kan best jong beginnen en lessen nemen om de juiste techniek onder de knie te krijgen. Het is belangrijk dat je begint op een correcte manier. Als je denkt dat je wel weet hoe het moet en je begint eraan zonder lessen over de juiste grip en lichaamshouding, dan heb je later heel veel moeite om verkeerde dingen af te leren. Dat is bij tennis net hetzelfde. Ook als je wat ouder bent en je begint met de correcte techniek te golfen, dan is dat best te doen.”

Koen: “Dat klopt, ikzelf heb de fout gemaakt om gewoon te beginnen golfen zonder lessen te nemen. Daarom begin ik nu pas beter te spelen.

Alle slagen zijn even moeilijk en even belangrijk. Elke slag heeft zijn basistechnieken, je moet ze allemaal beheersen.

De drive, dat is de eerste slag, daar kan je verschillend materiaal voor kiezen, afhankelijk van de afstand. Het is wel belangrijk dat je weet welke club (golfstok) je moet nemen om een bepaald doel te bereiken. Je kan een houten 1, een houten 3 of een houten 5 kiezen, maar in bepaalde gevallen moet je toch kiezen voor een ijzeren 1.

38

Je mag maximum 14 clubs meenemen, dat is reglementair bepaald. Dikwijls wordt begonnen met een halve set. Daar zit altijd een S, de P, de 9, de 7 en een putter bij.”

Paul:

Topgolfers verdienen hun geld op de green Paul: “Na de drive volgt de approach en daarna moet er geput worden. Je moet de green kunnen lezen. Topgolfers verdienen hun geld op de green. Zodra het balletje op de green ligt moet je putten in 1 of 2 keer. De profs moeten op de green onmiddellijk scoren.”

Langer leven Paul: “Golf is ook een wandelsport. Een parcours van 18 holes komt overeen met 10 km wandelen. Golfers leven langer omdat ze veel bewegen. Je moet niet hard lopen of heel snel fietsen. Je moet gewoon veel bewegen.”

Koen: “Niet alleen het fysieke, ook het mentale aspect is belangrijk. Je komt in een omgeving waar alles zen is. Je concentreert je volledig op het spel, je vergeet al de rest. Wanneer dit lukt, ben je ook goed aan ’t golfen. Het is wel zo dat wanneer je fysiek beter in orde bent, je ook beter gaat spelen.”

Paul: “Het is niet echt een fysieke sport. Ik word er niet echt moe van. Je wordt eerder mentaal moe dan fysiek. Het balletje ver wegslaan heeft niks met kracht te maken, maar alles met techniek. Hoe meer kracht ik wil zetten, hoe minder ver ik sla. Dat is gek. Als je het balletje goed raakt en je ziet het 200 m ver wegvliegen, dan is dat echt kicken.”

We spreken om 11 uur af op de club, slaan wat in en spelen de wedstrijd. Rond 4 uur is dat gedaan, nemen een douche en dan volgt een etentje, altijd gezellig. Henk Van Gils is nu onze voorzitter, Jan Michoel ondervoorzitter. Dat zou jaarlijks wisselen, maar doordat er dit jaar niets georganiseerd kon worden, zal Henk nog wel een jaar aanblijven.”

Koen: “Wij hebben met de koppels de funcup opgericht. Met vier of vijf koppels spreken we geregeld af op Princenbosch. En 1 keer per jaar spelen we met al die koppels voor de felbegeerde funcup. Dat zijn wedstrijden met tegenstrevers op alle niveaus. Daar zijn beginners bij, maar die kunnen evengoed winnen.

Koen:

Beginners kunnen evengoed winnen Princenbosch telt 27 holes die verdeeld zijn in drie blokken van 9. Normaal doe je er 18. Maar er is een par-3-baan bijgekomen, ideaal om ’s avonds te spelen, want er is verlichting. Dat parcours bestaat uit 9 holes met een afstand tussen 70 en 150 meter. Wie overdag moet werken, kan er nadien nog trainen.

Dat lijkt me ook een ideale manier om te beginnen met de sport omdat de banen korter zijn, maar evenzeer voor ouderen die niet meer zo ver hoeven te wandelen. Je kan overigens apart lid worden van deze baan, dat is veel goedkoper.

Wanneer je jong bent, heb je minder tijd. Je volgt een stappenplan met lessen zodat je er later, wanneer je meer tijd hebt, volop van kan genieten.” (rob)

Koen: “Wanneer je een goeie approach maakt, en je de bal op de green kort bij het putje krijgt, dan is dat evengoed kicken. En ook putten natuurlijk. Mentaal herstellen bij een misslag is erg belangrijk. Iedereen slaat wel eens een slechte bal. Sommigen beginnen dan te jammeren, maar je moet je daar mentaal kunnen overzetten. Mentale weerbaarheid. Het is dikwijls een gevecht tegen jezelf.”

Sociaal Koen: “Wanneer alles normaal verloopt heb je ook het sociale leven van een club. Je kan afspreken met vrienden of als koppel met een ander koppel en iets gaan eten op de club. Je kan er makkelijk een daguitstap van maken, supergezellig.”

Paul: “Je kan met golf op elke leeftijd beginnen.

Je kan competitief zijn en interclub gaan spelen of je kan enkel recreatief met vrienden spelen.

In verenigingsverband hebben we de HGV, de Hoogstraatse golfvrienden. De wedstrijden die zij organiseren, dat zijn wel dagen om naar uit te kijken.

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Koen Buts met de trofee van de funcup

MILIEU

De natte droom van Hoogstraten - aflevering 5 De verharding neemt hand over hand toe in Hoogstraten

Het dringt (nog) niet door…

Het Betonrapport van Natuurpunt uit 2018 zorgde veel opschudding. De studiedienst van Natuurpunt doopte onze aardbeienhoofdstad in dat rapport om tot de betonhoofdstad van Vlaanderen. Hoogstraten is immers - tegen de sterren op - open ruimte aan het verslinden. Wekelijks wordt hier meer dan een halve hectare - een volledig voetbalveld - ingenomen. Het huidige bestuur wil daar iets aan doen, gelukkig maar.

Wij vroegen ons af of ook jij daar iets aan wil doen. Wij zoemen in dit artikel in op enkele woningtypes en één straat. We maakten foto’s van opritten en voortuinen. Beelden kunnen niet liegen. We zien de verharding hand over hand toenemen ten koste van groen.

Maar waarom zouden we met zijn allen inzetten op ontharding? Daar zijn verschillende redenen voor. Door toegenomen verharding ontstaat een groter risico op overstromingen. Het water kan bovendien moeilijker in de bodem doordringen en de grondwatertafel raakt trager aangevuld.

Onze steden en dorpen worden warmer door steeds meer verharde oppervlakte. Er is minder CO2-opslag door planten en in de bodem. Ten slotte vermelden we ook nog het grote verlies aan biodiversiteit hierdoor.

Als we met zijn allen inzetten op ontharding kunnen we droogteperiodes makkelijker overbruggen. Er is meer ruimte voor natuur en voedselproductie, minder wateroverlast, grotere biodiversiteit, gezondere lucht en een beter klimaat. Er zijn meer plekken waar we verkoeling kunnen vinden en elkaar coronaproof buiten kunnen ontmoeten. Oordeel zelf.

Op de website van erfgoed vinden we deze foto.

Ze geeft ons een idee van de originele woningen en tuinen. Er is een beperkte verharding. Een voetpad leidt naar de voor-en achterdeur en naar den hof. De aanplanting bestaat uit hortensia’s, een grasveld en wat struiken. De omheining is recenter.

De oprit is aangelegd in klinkers. In de voortuin staan vier bomen en er ligt gele dolomiet (halfverharding). Het regenwater loopt in de voortuin.

WORTEL: Eén type personeelswoning, vijf verschillende voortuinen In heel België kom je eenzelfde type douanierswoningen met voortuin tegen. De huizen dateren van het interbellum, de periode tussen beide wereldoorlogen. Ook Wortel telt er vier. In de loop der jaren werden de woningen en de voortuinen grondig aangepast. De historische foto van dit type woning in Ravels geeft een beeld van hoe de voortuin er oorspronkelijk uitzag.

De vier opritten in Wortel illustreren hoe de doorsnee Vlaming zijn voortuin nu inricht. Het vertelt ons misschien wel iets over de interesses van de bewoners en over het belang dat ze hechten aan natuur en biodiversiteit. De verharding neemt onmiskenbaar toe. Wandel eens langs vergelijkbare woningen zoals de voormalige gevangeniswoningen in de Lindendreef en stel zelf de graad en de aard van de verharding vast.

Er staat een beukenhaag op de scheiding met de buren. Verder is de hele oppervlakte voor en naast de woning geplaveid met betonklinkers.

Er is veel plaats voor auto’s.

De restauratie van de woning gebeurde met veel respect voor de oorspronkelijke architectuur. De voortuin werd strak aangelegd met vakken taxus en op de scheiding met de buren staan de beukenhaag en de leibomen. De oprit is aangelegd in betonklinkers. Er zijn twee bijkomende parkeerstroken aangelegd in gebakken klinkers en kiezel (halfverharding).

MEERLE: De witte wijk volgt de trend van verharding De oprit is aangelegd in kasseien met brede voegen. Er is een tweede parkeerplaats aangelegd.

De leibomen, hagen, struiken en planten zorgen voor een gevarieerde aanplanting.

België heeft in vergelijking met Nederland nooit sterk ingezet op sociale woningbouw. Toch heeft iedere gemeente wijken met sociale koop- en huurwoningen. Ook Meerle heeft haar witte wijk. De eerste woningen dateren van eind jaren

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

39

MILIEU zestig, de laatste van de jaren tachtig. De woningen zijn bescheiden en de tuinen voor die tijd relatief beperkt in oppervlakte.

In de loop der jaren renoveerden de eigenaars deze woningen en legden ze de voortuinen opnieuw aan. Globaal zien we de oppervlakte verharding beduidend toenemen ten nadele van groen. Ook andere deelgemeenten hebben hun typische wijken. Kijk, vergelijk en vraag je af waar het water vertraagd wordt afgevoerd.

Strakke aanplantingen en verharding gaan hand in hand en geven elkaar geen duimbreed toe.

Dit jonge gezin koos voor grasbetondals. De oprit vormt visueel een eenheid met het gazon.

De boom zorgt voor voldoende schaduw om ook in de zomer uitdroging van de schuine helling tegen te gaan.

De woning en tuin ogen - op kleine ingrepen na - zoals het vroeger was.

De witte woning verandert van bestemming. De gemeente legt op om parkeerplaatsen te voorzien op eigen terrein. De keuze voor klinkers is niet opgelegd.

WORTEL: Eén straat, een waaier aan verharding De woning is gerenoveerd. De oprit werd niet uitgebreid. Het gras en de rozen blijven groeien en bloeien.

In de Oude Weg dicht bij de kerk vind je een waaier aan verharding gaande van aangestampte aarde tot betonklinkers. De oppervlakte verharding verschilt er sterk. Hoe ouder de woningen en de bewoners, hoe minder breed de opritten doorgaans zijn. Of toch niet. Een van de jonge gezinnen kiest bewust voor grasdals en wijst ons de weg hoe je kan ontharden.

De oprit in silextegels is overgroeid met mos en gras en houdt zo meer water vast. Ook hier is slechts plaats voor één auto. De oprit in betonklinkers doet dienst voor meerdere woningen.

Bij de heraanleg wint de kiezel (halfverharding) het van het gazon.

Bij deze woning gedijen de klinkers al jarenlang.

40

Een zandweg als oprit vind je nog maar zelden bij een oudere woning. Dat is meestal een voorbijgaande fase, tot de bouwheer voldoende heeft gespaard. De oprit heeft verder de breedte van één auto.

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Enkel de weg naar de woning is verhard. De berm voor de garages is niet verhard.

MILIEU

OPROEP In een van de volgende nummers willen we verder inzoomen op de vertraagde afvoer van hemelwater, de ondersteuning die steden en gemeenten bieden om te ontharden, de behandeling van wit, grijs en zwart water en klimaatrobuuste tuinen.

Heb jij hier ervaring mee, laat het ons dan zeker weten! (hr) Mail: hilt.rigouts@demaand.be of bel: +32 478 24 76 79

De oprit en een bijkomende paarkeerstrook zijn verhard met oude grillige kasseien. De brede voegen verhogen de doorlaatbaarheid. Het mos en gras houden het water ook langer vast.

De verharde oppervlakte neemt de halve breedte van de grond in.

MEERLE: recente rijhuizen in een privé-verkaveling De oppervlakte van de percelen wordt kleiner.

De bebouwbare oppervlakte wordt maximaal gebruikt. Er rest weinig ruimte voor groen. De keuze voor plantenbakken en vakken blijkt de nieuwe trend, ook grassen zijn in. Het gebruikte materiaal evolueert.

De bestratingsgids en de infiltratiewaaier maken je wegwijs in deze technische materie.

De oprit heeft de breedte van twee auto’s en is verhard met gebakken Hollandse klinkers met brede voeg.

Meer info: https://www.bestratingsgids.be/keuze-verharding/waterdoorlatende-verharding en: https://infiltratiewaaier.waterbewustbouwen.be/i nfiltratiesysteem/5

Hier kunnen drie auto’s naast elkaar parkeren.

De verharding wordt doorgetrokken tot achteraan in de tuin waar een tweede garage staat.

Beide opritten ogen hetzelfde. De waterdoorlaatbaarheid van de gebruikte klinkers verschilt echter.

Op de haag en plantenbakken na is de hele oppervlakte verhard met kiezel (halverharding) en klinkers

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

41

DEZE MAAND

Ruth Govaerts tekent Na Eva De Wolf (@eva tekent) vorige maand zijn we blij en vereerd om nog een nieuw tekentalent voor te kunnen stellen. Voortaan zal ook Ruth Govaerts u in de loop van dit jaar met haar tekeningen verblijden!

Ruth Govaerts (27) is geboren en getogen in Hoogstraten. Ze heeft er heel haar jeugd gewoond, een jaar geleden verhuisde ze naar Lier.

Ze behaalde haar master in de illustratieve vormgeving in 2017 aan Sint Lucas Antwerpen.

Daarna volgde ze de specifieke lerarenopleiding aan het KASK in Antwerpen.

Momenteel geeft Ruth les in het deeltijds onderwijs, o.a. in het IKO, en werkt daarnaast regelmatig aan freelance opdrachten. “Ik kom elke week terug naar ons gezellige stadje om les te geven,” laat ze ons nog weten. In deze editie haar eerste tekening. Om van te genieten… (jaf)

42

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Lerarenkaart beschikbaar in de bib HOOGSTRATEN - De lerarenkaart is een vertrouwde klassieker voor al wie in het onderwijs werkt. Hiermee heb je recht op heel wat voordelen, zoals een online cultuurbad, lerarendagen, dagtrips. Het volledige overzicht vind je op www.klasse.be/lerarenkaart.

Wie in Hoogstraten woont, kan haar of zijn exemplaar afhalen in de hoofdbib.De bibmedewerkers tonen ook met veel plezier het specifieke aanbod van de bib voor het onderwijs. Surf voor meer info op: hoogstraten.bibliotheek.be/scholen. (fh)

DEZE MAAND

Uitreiking wordt vervangen door een online montage over vijftien laureaten

Door corona geen cultuurprijzen 2020 HOOGSTRATEN - Het Covid-19 virus legde het cultuurleven vorig jaar nagenoeg lam. Op enkele zeldzame evenementen in januari en februari na werden alle evenementen noodgedwongen afgelast of soms meer dan eenmaal verdaagd. De Cultuurraad kent dan ook geen Cultuurprijzen 2020 toe, maar zet wel een montage online. Daarin een greep uit de 42 laureaten die er waren tussen 2006 en 2018.

Vanaf het eerste jaar werden er elk jaar drie laureaten in evenveel categorieën gekozen: het ‘Evenement van het jaar’, het meest ‘Vernieuwende initiatief ’ en de laureaat met ‘Culturele verdienste’. Uiteindelijk wordt dan een van die drie laureaten dé winnaar van de Cultuurprijs.

Sinds 2015 kwam er ook de ‘Gouden cactus’ bij, een wisselbeker die als publieksprijs gekozen werd uit al de genomineerden – dat is dus niet noodzakelijk een van de laureaten.

Breed In de eerste editie in 2006 werden meteen drie eerder onverwachte en verrassende laureaten gekozen. De eerste Cultuurprijs ging naar jeugdhuis de Cahier omwille van hun culturele verdienste. Een studiedag over trage wegen van Erfgoed Hoogstraten werd laureaat in de categorie ‘Evenement van het jaar’ en Tejater de Lepe Hoek werd met hun wandelvoorstelling

‘Geen volle maan’ het meest vernieuwde project genoemd. Alleszins laureaten die aantonen dat cultuur breder is dan evenementen met de spreekwoordelijke grote C. Maar na 16 jaar kan je er bezwaarlijk naast kijken dat men vaak in dezelfde vijver vist. Dat kan bij een lokaal initiatief wellicht niet anders, het is bijvoorbeeld bij de winnaars van de sportlaureaten eveneens het geval. Toch zijn er nog te veel (sociaal-culturele) verenigingen die van mening zijn dat wat zij doen niet gerekend moet worden bij wat op een cultuurpodium thuis hoort. Mogelijk moet ook de jury overwegen om zelf nominaties toekennen, wie iets bijzonder presteert zal niet vaak spontaan de vinger opsteken om in aanmerking te komen voor een prijs.

Maar ondanks de bovenstaande bedenkingen heeft alleen het Piuskoor tweemaal de Cultuurprijs gewonnen. Tweemaal gebeurde dat met een

14 jaar Cultuurprijzen

Toon Horsten (E) You Raskal You (N)

2006 Jeugdhuis de Cahier (V) Erfgoed Hoogstraten –Oude voetwegen (E) Tejater de Lepe hoek – Geen volle maan (N)

2014 Projectgroep 1814 (E) Mixtuur (N) Lieve Boeykens (V)

2007 Eddy Sabbe – Marckriver jazzclub (V) ACW – Dag van de parochiezalen (E) Hilde Stockman – House of colours (N)

2015 De Hoogstraatse Maand (V) Tentoonstellingen in Eeuwfeestkapel (N) Brass meets organ (Brasband + Mixtuur) (E Piuskoor (P)

2008 Piuskoor – Requiem van Fauré (E) Fanfare Ste-Catharina (V) Klein Seminarie – ZAP (N) 2009 Davidsfonds (V) Erfgoed Hoogstraten – Mallifique (E) Theatergezelschap Tinello – Tapas (N) 2010 Gelmel, de musical (E) Flor Verschueren (V) Minarte – Hoogstraatse solisten (N) 2011 Gelmelzwaaiers (E) Salon23 (N) MinArte (V) 2012 St.-Jorisgilde Wortel (E) MeerMarkt (V) Halte Merlet (N) 2013 Heilig Bloedstichting - Johan Ooms (V)

2016 Theatergroep Tinello (Festen) (E) Equal Idiots (N) Zaal Cecilia (V) Joachim Rombouts (P) 2017 Borderbrass meets Sam Vloemans (E) Theater Plan B (N) vzw LA:CH (V + P) 2018 20 jaar Groenten & Bloemen (V) 500 jaar graafschap Hoogstraten (E) 27 On the Road (N + P) 2019 Piuskoor (E) Davidsfonds wandeling (N + P) Gust Koyen (V) (V) Verdienste op cultureel vlak (E) Evenement van het jaar (N) Vernieuwend project (P) Publieksprijs

Wout Goos, Vincent Verleije en Mats Palinckx, met 27 On the Road vernieuwend in 2018, nu professioneel met Studio 27. Zij maken de montage over 16 jaar cultuurlaureaten.

‘Evenement van het jaar’ van bijzondere kwaliteit. In 2008 met het ‘Requiem van Fauré’ en in 2019 met ‘The Armed Man’. Logischerwijze komt men de meest verrassende laureaten tegen in de categorie ‘Vernieuwend initiatief’, ook al kregen niet veel van die initiatieven nadien nog een vervolg.

Een staalkaart Nu de cultuursector het afgelopen jaar amper het podium op kon, zijn er voor het eerst geen Cultuurprijzen uit te reiken. De cultuurraad ging op zoek naar een alternatief. Dat wordt een filmmontage van vijftien verenigingen die ooit de Cultuurprijs wonnen of laureaat werden in een van de drie categorieën zonder dat ze de hoofdvogel afschoten. Het wordt dus een brede staalkaart van Hoogstraatse culturele verenigingen uit verschillende genres.

De film wordt gerealiseerd door Studio 27. Die firma is ontstaan naast ‘27 On the Road’, jongeren die met hun zelfgemaakte clips op hun eigen YouTubekanaal al 2,6 miljoen views haalden toen ze laureaat werden in de categorie ‘Vernieuwend initiatief’. Ondertussen werden dat al bijna 6 miljoen views.

Waar zij in 2018 nog hardop droomden om professioneel te gaan, doen ze dat nu effectief met Studio 27. In hun bedrijf kan je terecht voor al wat met de digitale wereld te maken heeft. Hoe zij als bedrijf dankzij Corona een enorme boost kregen, is overigens een ander verhaal.

En nu is er dus alvast die film. Op drie draaidagen bezochten ze 15 verenigingen, die kort maar dynamisch tonen waar ze mee bezig zijn. Volgende maand weet u waar en wanneer u het resultaat kan zien. (fh) DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

43

DEZE MAAND

Alweer omzetrecord voor Coöperatie Hoogstraten HOOGSTRATEN - Het wordt haast een jaarlijkse traditie dat de veiling ofte Coöperatie Hoogstraten uitpakt met een omzetrecord. Dat was ook in 2020 het geval: de omzet van € 290 miljoen lag 19,8% (€ 48 miljoen) hoger dan het vorige recordjaar 2019. En we moeten bekijken hoe we nog verder kunnen groeien, zo hoorden we directeur Hans Vanderhallen zeggen op RTV. Groeien de bomen hier tot in de hemel?

Prijsvorming De door het bedrijf geroemde omzetgroei komt onder meer door de areaaluitbreiding in de trosen specialtomaten. Nochtans was de marksituatie behoorlijk verstoord door de coronapandemie. De expertise in de organisatie en op de teeltbedrijven bleek evenwel voldoende wendbaar om dit aan te pakken. De coronamaatregelen werden strikt gevolgd en er werden nieuwe methoden gevonden om producenten en klanten te bereiken, zo luidt het.

De prijsvorming van de aardbeien profiteerde van een grotere vraag vanuit de kleinhandel en de toegenomen vraag naar lokaal en gezond voedsel. Met een gemiddelde prijs net boven de 4,00 €/kg werd zelfs een nieuw record geboekt.

Tomaten hielden moeilijker stand. De specialtomaten haalden met 1,60 €/kg weliswaar een middenprijs in lijn met de afgelopen jaren, maar de standaardtomaten kenden met 0,60 €/kg de slechtste prijsvorming sinds twintig jaar. Het algemene beeld voor de andere producten (paprika, komkommer, zachtfruit, …) toont licht stijgende volumes en een stabiele tot iets betere prijsvorming.

De Coöperatie volgt op of die prijsevolutie op termijn gelijke tred houdt met de stijgende productie-, personeels- en investeringskosten voor de vennoten. Daartoe is onder meer blijvende innovatie noodzakelijk. De omslag naar de kartonnen aardbeiverpakking moet bijvoorbeeld deze punnets duurzamer maken; de ontwikkeling van de Care4Growing biedt de telers een nieuwe digitale assistent.

Zo maakt het bedrijf zich sterk dat het zijn missie “samen vorm geven aan een duurzame toekomst in verse groenten en fruit door vakmanschap en hoogwaardige dienstverlening” waar kan maken.

Denkwerk De Coöperatie citeert “groeien” als een van haar kernwaarden. Misschien mag daar onderhand toch wel een kanttekening bij. Kan de beoogde groei ongeremd verder gaan op een site met inen uitgang in de bebouwde kom van Hoogstraten, met ook nog eens een hele rist aanpalende huizen en tuinen rondom? En wat met de mobiliteitsproblematiek die daarmee gepaard gaat?

Iedere kg dient zowel binnen als buiten te gaan met tractoren en vrachtwagens, terwijl de verkeersdruk overal al torenhoog is. Over hoeveel verkeersbewegingen op Hoogstraatse bodem spreken we hier eigenlijk?

Er ligt nog ander denkwerk voor de boeg. Duurzaamheid moet een aandachtspunt blijven, ge-

44

zien de massale overschotten in de productie. De ettelijke containers die elke dinsdag en donderdag volgekapt worden, zijn er de luidruchtige getuigen van. Massaproductie zal wel nooit helemaal zonder overschotten kunnen, maar de schaal waarop er hier het jaarrond perfect voedsel moet worden afgevoerd, duidt op een weeffout in het systeem.

Terwijl ondertussen het lokale draagvlak ook op andere domeinen onder druk lijkt te komen. Van de duizenden coöperanten en familiale bedrijven van weleer schieten er nog 223 over, waarvan wellicht een steeds kleiner wordende fractie de stempel van familiaal bedrijf draagt. De schaalvergroting van de bedrijven met (naast de terecht fel gecontesteerde megastallen) steeds meer megaserres legt een hypotheek op open

ruimte en landschap; zelfs met alle technologische innovatie zorgt dit ook nog eens voor toenemende lichtvervuiling. En de tijd dat de tuinbouw de grote werkverschaffer voor mensen uit de streek was, lijkt ook al voorbij. De sector is voor het merendeel aangewezen op buitenlandse werkkrachten.

Misschien horen ook zulke aspecten voortaan thuis in een jaarverslag, niet? Steeds meer groei is niet altijd meer synoniem van meer welvaart, laat staan van meer welzijn. Dat laatste schittert overigens door zijn afwezigheid in het rijtje kernwaarden. De bomen groeien niet tot in de hemel, weet de volksmond al lang. Hoe hoog groeien de tomaten- en aardbeiplanten dan? (mdl)

Poëzie gaat online HOOGSTRATEN - Op geboortekaartjes, in het straatbeeld of bij nieuwjaarswensen duiken vaak gedichtjes op. Blijkbaar ervaren velen poëzie als waardevol. Volkomen terecht overigens. De bibliotheek zet dit in de schijnwerpers tijdens de Poëzieweek. Er is een themastand in de hoofdbib en een leeslijst op de bibcatalogus.

Kom je op donderdag 28 januari naar de hoofdbib, dan krijg je een poëziekaart van Peter Verhelst, Kees Spiering, Anna Carlier, de Partij voor de Poëzie of Mustafa Kör.

Stadsdichter Michiel Van Opstal Stadsdichter Michiel Van Opstal zorgt op dinsdag 9 februari om 14 uur samen met Kila van der Starre voor een online lezing en workshop over poëzie buiten het boek. De activiteit richt zich voornamelijk op jongeren van de derde

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

graad secundair onderwijs, maar iedereen kan aansluiten. Deelname is gratis, inschrijven aan de bibbalie of via www.hoogstraten.be/vormigbib (bib)

DEZE MAAND

Valentijn komt drie keer langs…

MERKSPLAS/MEERLE – Op valentijnszondag 14 februari organiseert Tim De Ridder samen met de vzw Musicalifragilistic om 11, 14 en 16 uur drie concerten van telkens één uur in een van de open loodsen in Merksplas-Kolonie.

Lucas Van den Eynde, Michiel De Meyer, Deborah De Ridder (Meerle) en Emelien Raats (Wortel) treden er op onder begeleiding van Pietro Ramman. De vier acteurs kregen de opdracht om enkele liedjes uit te kiezen die voor hen een speciale betekenis hebben. Zij ontvangen de aanwezigen ook voor de voorstelling.

Het worden dus drie korte concerten in de open lucht en in je bubbel zodat alles veilig kan verlopen. De winterkou verdrijven de organisatoren met enkele gasbranders, maar vooral met muziek en video. Dit alles in het thema ‘Liefde (in tijden van Corona)’.

Compilatie De toeschouwers kunnen ook zelf een boodschap inzenden. Iedereen mag een leuke, mooie of grappige boodschap voor zijn/haar geliefde

Deborah De Ridder

Emelien Raats

met zijn gsm opnemen en doormailen. Daar wordt een compilatie van gemaakt die men voor, tijdens en na het concert laat zien.

Dankzij de ‘Culturele activiteitenpremie van de Vlaamse overheid’, die artiesten steunt in deze coronatijden kunnen de organisatoren de wel heel democratische prijs van 5 euro hanteren.

Indien de Corona-maatregelen niet zouden toelaten dat het evenement doorgang vindt, wordt de inkom zonder meer terugbetaald (excl. 0,98

Negentien speeldagen voor “The Story of Wortel” MERKSPLAS - In onze eerdere nummers hebben we uitgebreid aandacht besteed aan het veelbelovende “The Story of Wortel”.

De voorstellingen van dit evenement met wandelvoorstellingen in Merksplas-Kolonie, moesten echter al twee keer worden uitgesteld. Nu

Lucas Van den Eynde euro administratiekosten).

Praktisch: Valentijnsconcerten in een open loods van de boerderij in Merksplas-kolonie op zondag 14 februari 2021 om 11, 14 en 16 uur. Tickets kosten 5 euro + 0,98 euro administratie.

Tickets zijn verkrijgbaar via www.eventbrite.be/.../tickets-valentijnsconcert, daarbij kies je het gewenste uur. (fh)

LEZERS SCHRIJVEN

zijn er in februari en maart liefst 19 speeldagen met telkens elf wandelingvoorstellingen voorzien. Duimen dat het dit keer wel zijn beslag kan krijgen!

Opzet van de voorstelling is niet om een historisch accuraat verhaal te bieden. Wel een combinatie van boeiend theater, licht, muziek en sfeervolle details in open lucht.

Verhaallijn Het verhaal neemt je mee naar 1830. Terwijl de Belgische revolutie volop bezig is en demonstranten Wortel-Kolonie in de as leggen, probeert het gezin Westervlier het hoofd boven water te houden. De vader werkt hard om voor zijn zieke vrouw en zoon te zorgen. In de chaos proberen ze samen de weg naar het geluk te vinden.

Praktisch: The Story of Wortel van 26 tot en met 28 februari en van 3 tot en met 7 en van 11 tot en 21 maart. Vertrek om de 20 minuten bij Colonie 7 in Merksplas voor een tocht van 3,5 km en een verhaal dat 80 minuten duurt.

Tickets kosten 20 euro voor volwassen en 12 euro voor jongeren van 12 tot 18 jaar. Info en tickets: thehostproductions.be. (fh)

Groene daken Het artikel over groene daken in het vorige nummer van de Maand heb ik met veel aandacht gelezen. Toch heb ik enkele bedenkingen. Er zijn niet alleen voordelen maar zeker ook nadelen.

Iedereen spreekt over de isolatie van groene daken, maar is dat wel zo? De isolatiewaarde van sedumdaken in de winter is nagenoeg onbestaande.

Het onderhoud van zo’n dak is ook zeer belangrijk, je moet het onkruid wieden maar je mag er best niet over lopen om de planten niet te beschadigen. Op een dak lopen is ook niet zonder gevaar.

In warme periodes moet je het groendak besproeien met (leiding)water, zo'n dak combineren met een regenput voor intens gebruik is ook bijna niet denkbaar. Dat het verwarmen met hout een groen dak deels compenseert is denkelijk ook overdreven.

Groene daken in de steden en grote industriële gebouwen geven zeker een meerwaarde. Maar hier op de boerenbuiten, met iedereen een huisje met tuintje - ik denk niet dat het ook een meerwaarde is.

Wil je meer weten over de isolatiewaarde van een sedum dak surf dan naar www.duurzaamgebouwd.nl/artikel/20100215-vegetatiedaken-enhet-fabeltje-over-isolerende-eigenschappen. (naam en adres bij de redactie gekend)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

45

HOOGSTRATEN

www.demaand.be

Straat in het vizier’, over de toekomst van de Vrijheid als winkelstraat

REDACTIE Frans Horsten Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten tel. 0495 25 25 05 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS w Hoogstraten: Frans Horsten tel. 0495 25 25 05 hoogstraten@demaand.be w Meer: Marcel Adriaensen tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be w Meerle: Jan Fret tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be w Meersel-Dreef: Jef Jacobs tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be w Minderhout: tel.0495 25 25 05 minderhout@demaand.be w Wortel: Frans Horsten tel. 0495 25 25 05 wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS Rob Brosens tel. 03 314 43 39 sport@demaand.be

“Ik winkel waar mijn auto staat…

HOOGSTRATEN – De twee nieuwe zitelementen in de omgeving van de kerk en het stadhuis, zijn het eerste zichtbare resultaat van het project ‘Straat in het vizier’. Met dit initiatief van de provincie werden de sterktes en zwaktes van de Vrijheid als winkelstraat in kaart gebracht.

Met het project ‘Straat in het Vizier’ selecteerde de provincie in vijf Kempense gemeenten (Hoogstraten, Herentals, Geel, Mol en Heist-op-denBerg) een winkelstraat om op zoek te gaan naar mogelijkheden om er het winkelaanbod en de leefbaarheid van de handelszaken te vergroten.

In Hoogstraten werden in 2019 vier straatplatformen georganiseerd waarbij betrokkenen (handelaars, eigenaars, bewoners, experts, …) mee konden nadenken over het wel en wee van de Vrijheid. Tegelijk werd er ook een bezoekersenquête uitgevoerd.

Tijdens de participatieavonden en met de bezoekers werd eerst gekeken naar de Vrijheid zoals die nu is, en vervolgens naar mogelijkheden om het winkelen er aangenamer te maken.

Auto-shoppen De Vrijheid wordt vooral geassocieerd met drukte, zowel van plaatselijk als van doorgaand verkeer. Hoewel de helft van de ondervraagde bezoekers bijna dagelijks naar de Vrijheid komt,

Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt. Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

ADVERTENTIES Jan Croes tel. 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be SECRETARIAAT/DRUKWERKEN Emilia Horsten Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

46

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

vertoeven ze er niet lang. Het is eerder een komen en gaan van klanten en inwoners.

Er is te weinig passage te voet en teveel met de wagen, zo stelt men vast. Daardoor wordt er eerder functioneel gekocht. Er is dus eerder sprake van ‘runshoppen’ dan van ‘funshoppen’ om deze modewoorden te gebruiken. De Vrijheid situeert zich op die manier tussen baanwinkels en volwaardige winkelstraten of shoppingcentra.

Tussen beide uitersten is er plaats voor een winkelcentrum als Hoogstraten. Het is een kwestie om voldoende onderscheidend te zijn. Structurele aanpassingen moeten ervoor zorgen dat de klanten langer in het centrum blijven. Daartoe moeten zowel de straatindeling als het straatmeubilair meer uitnodigen.

Ook al ontbreekt er een duidelijke pleinfunctie, toch straalt de Vrijheid een vertrouwde luxe uit.

Die eigen unieke uitstraling dankt de centrumstraat aan zijn rijke verleden van handel-, diensten- en landbouwstad en uit zich in hoge kwaliteit van gebouwen, winkels en voorzienin-

HOOGSTRATEN gen. De historische bomen en gebouwen vormen hierbij de ruggengraat. Het behoud van de beeldkwaliteit is dan ook zeer belangrijk.

meer uitnodigend werken, zeker gecombineerd met extra groenelementen die de aantrekkelijkheid en gezelligheid nog verhogen.

Groener gezelliger

Verspreid over de Vrijheid zijn er in de loop der jaren zeker drie verschillende soorten fietsenstallingen bijgekomen, maar ze bevinden zich vaak op strategisch minder goede plaatsen. Nu opteert men resoluut voor fietsnaalden op meer plekken.

Als actiepunten wordt meer groen genoemd, dat zorgt immers voor meer gezelligheid. De lindenbomen zijn een specifiek kenmerk van het winkelcentrum, maar verder zorgden enkel de haagjes bij de zitbanken en een aantal bloemenkuipen voor aankleding. Het mag meer zijn, wat dit betreft.

De zitbankjes zitten nu verstopt achter een haagje, wat niet uitnodigt, noch voor een rustpunt zorgt. Bovendien ogen ze oubollig en zijn ze gericht naar de drukke straatkant, weg van de winkels. De plaatsing van open zitbanken zal

Zitelementen Het project leidde alvast naar de zitbanken. Het zijn modulaire systemen waarmee belevingseilanden worden samengesteld. De leverancier is Wolters Mabeg uit Kinrooi. Bij de selectie van de banken werd er rekening gehouden met de duurzaamheid van het materiaal, de onderhouds-

Helemaal Hoogstraats HOOGSTRATEN - “Helemaal Hoogstraats”, zo heette het initiatief waarbij drie 3 lokale handelaars de handen in mekaar sloegen. Eveline Michielsen van Skin Essentials en Gert Rombouts van HaarBazaar stelden een kerstpakket met diverse verzorgingsproducten samen, vergezeld van een gepersonaliseerd lederen etui gemaakt door Ibi van Iep Deszign. Een Tripel Katrien en enkele belevingsbonnen vervolledigden het aanbod.

Met een gepersonaliseerde sleutelhanger kon de koper bovendien in de wedstrijd “Katrientje Trek”een prijs in de wacht slepen. Schepen Arnold Wittenberg kreeg de eer om de winnaar te trekken – letterlijk, aangezien hij een genummerd flesje omhoog diende te halen. Het was ene Sandra uit Wortel (die verder onbekend wenst te blijven) die aan de haal ging met de waardebon van € 85. Er zijn minder leuke manieren om aan het nieuwe jaar te beginnen, niet? (mdl)

vriendelijkheid en verplaatsbaarheid.

De zitbanken zijn vervaardigd uit Cumaru hardhout, duurzaamheidsklasse 1 en zijn voorzien van het FSC label, de beste garantie voor verantwoord bosbeheer. De bloembakken en de onderkant van de zitbanken zijn gemaakt uit staal.

Het is stevig materiaal en daardoor vandalismebestendig.

De banken bestaan uit verschillende modules die tegen elkaar worden geplaatst. Zo kan er ook gespeeld worden met het uitzicht en kan er in de toekomst een andere opstelling worden gemaakt. De realisatie van de zitbanken was mogelijk dankzij financiering door het EFROproject. (fh)

Meer dan 1.600 brieven die levens kunnen redden HOOGSTRATEN - Na de succesvolle schrijfmarathons van de voorbije jaren was het even bang afwachten of Hoogstraten ook van thuis uit z’n solidariteit zou tonen in de decembermaand, nu men wegens de coronamaatregelen niet fysiek kon samenkomen.

Maar na de uitnodiging via dit blad, het parochieblad, via facebook en e-mail werden er heel wat schrijfpakketten opgevraagd. Daarna kwamen week na week de resultaten binnen en uiteindelijk waren de organisatoren meer dan aangenaam verrast met de geschreven brieven en kaartjes. Maar liefst 1.622 brieven en kaartjes werden er dit keer verstuurd, meer dan het dubbele ten opzichte van voorgaande jaren!

Dankbaar De lokale afdeling van Amnesty International is dan ook bijzonder dankbaar voor dat schitterende resultaat. 125 mensen steunden de actie daadwerkelijk door brieven te schrijven voor de tien personen die elders in gevangenschap zitten.

Meer dan zinvol, want zulke actie kan levens veranderen. 1 op de 4 acties levert immers effectief resultaat op: vervroegde vrijlating – doodstraf afgewend – wetgeving verbeterd – daders veroordeeld…

De vereniging is ook erg tevreden met de vele nieuwe schrijvers, en dankt de medewerkers van de Wereldwinkel en de bib voor hun hulp bij de verdeling van de schrijfpakketjes. (fh)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

47

HOOGSTRATEN

MEER

Koningen gingen digitaal HOOGSTRATEN - Covid-19 verandert alles, ook de manier waarop de Hoogstraatse “drie” koningen geld inzamelen voor het goede doel.

Normaal trekt het gezelschap van Marleen De Vrij, Arne Dondeyne, Philippe Thijs en Jurgen Taeymans elk jaar rond Driekoningen met een zelf gemaakt liedje door het centrum van Hoogstraten. Vorig jaar ging de opbrengst naar De Kleine Strijders, dit jaar kwam het Rode Kruis Hoogstraten aan bod.

Nu zingen van deur tot deur dit jaar niet mogelijk was, moest het viertal al hun creativiteit boven halen. Aanvankelijk dacht men om ergens op een centrale plaats op de Vrijheid post te vatten en daar te gaan zingen, maar ook dat bleek niet te mogen. Het viertal besliste dan maar om digitaal te gaan voor een online zangstonde op de website en langs andere sociale kanalen.

Afhaalbox Omdat ook de horeca alle steun kan gebruiken, besloten de drie koningen en de koningin om met afhaalboxen te werken. Zo kon men niet enkel geld ophalen voor het Rode Kruis, maar

steunde men ook nog de horeca. Tot 16 januari kon men naar keuze een ontbijtbox, een lunchbox, coffee & sweets of een aperobox bestellen.

De bestellingen konden op 23 januari worden af-

gehaald in zaal Pax. Het driekoningenlied kan men nog beluisteren op de site www.3koningen1koningin.be (fh)

Take away vlaai van de Chiro MEER – Een takeawayvlaai – meteen al een nieuwe kandidaat voor het woord van het jaar!

Helemaal cornaproof en met volle goesting deelden de chirojongens op 31 december vlaaien uit op maar liefst 3 verschillende locaties. We namen een kijkje op het ogenblik dat de laatste vlaaien werden uitgedeeld.

Volgend jaar komen ze weer aan de deur leveren. Dat is een zekerheid. Gelukkig nieuwjaar, mannen. Waarop de leiders in koor: “Wij wensen ieder alvast een fantastisch 2021, hopelijk wordt het een jaar waarin alle (Chiro)dromen mogen uitkomen!” (ma)

Griezeltocht en wandelzoektocht

Bij een knapperend vuurtje was de kou nog net te doen. De Vlaaienslag van de Chirojangens werd dit jaar een take-away vlaaienslag. Met de stellige belofte dat er volgend jaar weer aan huis geleverd wordt...

MEER - Thuisblijven, afstand houden, mondmaskers dragen, bubbels. Het was een heel speciale jaarwisseling. We trokken massaal de straat op voor een wandeling. Daarbij kwamen de griezeltocht van de KWB en de wandelzoektocht van Ferm als een geschenk uit de hemel.

Meer werd verkend als nooit tevoren. Gezellig was het met de familie op stap te gaan en elkaar te ontmoeten, weliswaar van op afstand. Of hoe zelfs corona ook zijn schone kanten kan hebben… (ma) Even poseren bij het speeltuig in het Sebastiaanshof.

48

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MEER

MEERLE

Sluipweg of veilig fiets- en wandelverkeer?

MEER - Aangenaam stil was het op den Achteraard tijdens de werkzaamheden aan de brug in de Gestelsestraat over de Beek. En dat kwam goed uit, want fietsers en wandelaars hadden er vrije baan om van de rust te genieten die de Achteraard nog uitstraalt.

Alvast zullen, nu de brug klaar is, weer heel wat auto's langs hier hun sluiproute naar Hoogstraten en de E-19 oprit in Hoogstraten zoeken. Zij komen dan onvermijdelijk tractors en zelfs vrachtwagens tegen en elkaar de kant induwen. Als fietser kom je er dan weer bekaaid vanaf.

Durft men in de toekomst deze weg voorbehouden waarvoor hij bedoeld is? Voor landbouw en plaatselijk verkeer, namelijk. Via de Terbeeksestraat kan je bijvoorbeeld de oprit E-19 ook zonder avonturen bereiken. Durft men hier tractorsluizen en eenrichtingsverkeer in te voeren?

Of wordt het ook hier op termijn de gemakkelijkheidsoplossing - een bredere weg? De aanleg van het bredere wegdek op de brug doet eerder dit laatste te vermoeden. Dat zou zonder meer jammer zijn voor de mooie open ruimte die op den Aard nog te vinden is. (ma)

Kapeldroom wordt werkelijkheid MEER – De 62-jarige Jef Buyens en zijn vrouw May Verhoeven droomden er al lang van om een kapel te bouwen en nu is het zo ver. Met hulp van hun jonge buurman Jente Meyvis bouwt Jef eigenhandig een kapel op een weide naast Hoogeind 60 te Meer. Jef heeft nog geen beeld voor in de kapel, maar het wordt wellicht een Mariakapel. (fh)

100ste keer voor Anja MEERLE – Op maandag 21 december werd Anja Van Der Velden door Willy Jespers in naam van het Rode Kruis getrakteerd op een fles bubbels, omdat ze net voor de 100ste keer bloed had gegeven. Proficiat voor deze puike prestatie!

Aan alle bloedgevers die op weg zijn naar hun 100ste gift of er willen mee starten, hierbij alvast de data voor het bloedgeven in 2021: 8/03, 7/06,

Anja Van Der Velden en Willy Jespers van het Rode Kruis

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

49

MEERLE

Ook een gelukkig nieuwjaar…

MEERSEL-DREEF

Wandelen onder bomen en tussen bladafval MEERSEL-DREEF – De onverharde weg vanaf de Watermolenweg bij de Meerselmolen richting De Mosten is een leuke wandeling waard. Sinds enkele jaren hangt er een mastenboom na een storm over dit pad, en de volgende boom helt ook al flink over. Tot zover geen probleem en zeker een mooie foto waard.

Maar deze private weg met openbaar karakter moet toch wel toegankelijk blijven voor openbare diensten, zoals bij calamiteiten, o.a. een bosbrand of een medische interventie. Zeg niet dat het niet kan gebeuren, het zal jou maar eens overkomen.

Daarnaast wordt dit pad ook door aangelande villabewoners van de Meerselse Bergen gebruikt als dumpplaats van blad- en tuinafval, deels op het pad zelf deels in grote mate in de berm. De gewone burger moet hier op het containerpark voor betalen, de andere burger mag het blijkbaar gratis aan de kant van de openbare weg dumpen, achter hun hagen en hoge afrastering, maar wel uit hun gezichtsveld. Iets voor de wijkagent van Meer?

Het ligt in ieder geval op zijn werkterrein. (JJ)

MEERLE – … en die titel is welgemeend van onzentwege. Helaas zijn er anderen die liever een dikke middenvinger opsteken naar de mede-inwoners van Meerle en naar onze maatschappij.

Knallende ergernis Hoewel het uitdrukkelijk verboden was, was er van oud op nieuw nog heel wat vuurwerk te zien in het Meerlese zwerk. Niet zo uitbundig als andere jaren, maar toch meer dan genoeg. Daarnaast vielen er haast heel de avond knallen te horen van onbenullen met knalvuurwerk. Het wandelpad tussen Ulicotenseweg en Rondeelweg (de Cruyseweg) ligt bezaaid met vuurwerkresten en verpakkingen.

Het ergst was het op Groot-Eyssel gesteld. Daar werd het bushokje “vakkundig” met vuurwerk gesloopt. De goedmenende burger zal de rekening wel oprapen. Buur Glenn Verschueren was zo vriendelijk om op nieuwjaarsdag het glas op te vegen, het lag immers verspreid over het fietspad.

Ook in de dagen na nieuwjaar liepen snotapen met knalvuurwerk in het natuurgebied Den Rooy. Prima voor de vogels, voor de andere dieren, zeker? En het opkuisen van de rommel zal ook wel voor vrijwilligers zijn?

Strontvervelend Even ergerlijk, maar spijtig genoeg een fenomeen dat niet alleen met nieuwjaar opduikt: hondenpoep. Het gebruik van zakjes om die op te ruimen mag dan al meer ingeburgerd zijn, de zakjes vind je zowat overal. Eén iemand denkt dat het leuk is om de wandelwegwijzer op de Lage Rooy te versieren met strontzakjes. Wel, hij is de enige die er zo over denkt. Ik zag op de sociale media geen goedkeurende duimen, enkel boze reacties.

Burgerzin. Die wordt dezer dagen van iedereen gevraagd, zoals de inspanningen om de pandemie onder controle te kunnen houden. Maar net zoals daar mensen zijn die menen dat het niet voor hen geldt, zijn er ook die aan andere verplichtingen vierkant hun gat vegen.

Voor hen geen gelukkig nieuwjaar, maar een jaar hardnekkige jeuk op plaatsen waar ze niet kunnen krabben! (jaf)

50

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Boodschap van Hans de Tweede MEERSEL-DREEF – Een boodschap aan een lantaarnpaal, maar wat dat eigenlijk wil zeggen is niet meteen duidelijk. Badr Hari is een NederlandsMarokkaans kickbokser, dat is welgekend, maar wie is Hans de Tweede?

Op Instagram heeft Hans de Tweede een profiel, met allerlei teksten op openbare plaatsen, zoals “Chaos geeft mij rust”, “Je moeder komt door de schoorsteen”, “De stad is weer van ons” enz., gevolgd door zijn naam of de afkorting H II. En nu dus: “Buiten de ring gebeurt het”.

Soms grappig soms gestoord, maar ook visuele vervuiling en weinig meer dan ordinaire graffiti, toch? Duidelijk overgewaaid uit Nederland. Misschien vergiste hij de Belgische Markweg met de Nederlandse Markweg?

Ach ja, ’t is weer wat anders dan de “Jezus leeft” boodschap die zopas op een autobusje verscheen... (JJ)

MEERSEL-DREEF

Onbegrip voor beheerswerken met houtkap in de Elsakker MEERSEL-DREEF – Agentschap Natuur & Bos voert in domein De Elsakker werken uit om het bos gevarieerder en biodiverser te maken én beter bestand tegen de klimaatverandering. De werken vloeien voort uit het beheersplan dat voor dit gebied is opgesteld. In totaal wordt 1200 m³ hout gekapt over een oppervlakte van ongeveer 40 ha. Sommige wandelaars en bezoekers kunnen hier blijkbaar weinig begrip voor opbrengen.

Opzet De werken hebben onder meer tot doel om naaldbos om te vormen naar gemengd bos. De bossen waarin gewerkt wordt, bestaan hoofdzakelijk uit vrij monotoon naaldhout, het is net de bedoeling om hiervan een meer gevarieerd bos te maken. Daartoe worden op regelmatige basis dennen gekapt ten voordeel van loofbomen.

Hierdoor komt er meer licht in het bos waardoor inheemse loofbomen de kans krijgen om te kiemen.

In het bos worden bovendien bosranden ontwikkeld en verbeterd, om een geleidelijke overgang tussen open gebied (pad) naar het bos te bewerkstelligen. Zulke bosranden zijn tot 25 meter breed. De bosrand start bij een lage, grazige vegetatie en van daaruit groeit spontaan een planten- en struikrand die voor een geleidelijke overgang zorgt tussen bos en open ruimte. Deze langzame overgangen zijn beter voor de dieren en planten dan abrupte overgangen van bos naar open ruimte. Zowel dieren en planten die eerder in het bos voorkomen als dieren en planten die meer van open ruimte houden, kunnen hier leven. Die geleidelijke overgang wordt ook wel eens een mantel genoemd. Die rand wordt best golvend aangelegd, zo creëer je warmere en frissere plekjes. Door dit alles ontstaat er meer variatie in fauna en flora.

Dood hout Op meerdere plaatsen wordt voor meer dood hout in het bos gezorgd, dat is immers een belangrijke voedingsbodem voor tal van diersoorten en zwammen. Zo komt er meer biodiversiteit in het bos. Dode en afstervende bomen worden normaal niet mee geëxploiteerd en kunnen blijven staan of liggen. Bovendien zijn er in het gebied van 34 naaldbomen gemerkt met een witte ring, meestal in een bosrand. Deze bomen wordt op drie tot vier meter hoogte afgezaagd waarna de stam kan blijven staan. Deze stammen zijn zeer geschikt voor tal van dieren die voor hun voortbestaan afhankelijk zijn van dood hout.

Dat niet iedereen hierin zich kan vinden, is wel duidelijk. De houtkap gaat bij de mensen over de tong. Onbekend zijn met beheerswerken

KLJ met boodschap MEERSEL-DREEF – De KLJ stak bij de jaarwisseling de Dreveniers een hart onder de riem, wel anderstalig maar zeker gemeend. Bedankt jeugd.

Moge 2021 voor jullie een voorspoedige doorstart volgen. “2021, a good year for a restart!”. (JJ)

maakt natuurlijk ook onbemind. Aan het begin van de Elsakkerdreef op Strijbeek heeft iemand duidelijk zijn ongenoegen laten blijken en op het informatiebord in hoofdletters geschreven: DIT BELEID = DOMHEID. Visueel is de houtkap inderdaad geen mooi zicht, we hebben er allemaal wel moeite mee.

Maar anderzijds worden deze natuurwerken wel gedaan voor de toekomst van de fauna en de flora, en dus ook voor ons nageslacht dat hopelijk nog vele decennia van diverser groen kan genieten. Zij zullen kunnen oordelen of de huidige visie van Natuur en Bos correct en vooruitziend was. Korte termijnvisie kan nu eenmaal niet in de natuur. (JJ)

Ondanks alles toch een kerststal…

MEERSEL-DREEF – Niet wereldschokkend misschien, maar een foto van de kerststal bij de paters mag ook na deze markante jaarwisseling niet ontbreken in de Maand. Aan de kerststalbouwers heeft het namelijk niet gelegen. Vandaar dus deze foto, al was het maar als blijk van appreciatie voor het geleverde werk! (JJ)

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

51

Doe d eg chec ratis k-u onlin p e

Uw adviseur voor kredieten & verzekeringen zowel voor particulieren als KMO’s bevoorrechte partner van

Van Huffel Verzekeringen Vrijheid 74 2320 Hoogstraten 03/314.46.10 vanhuffel@dvv.be www.van-huffel.be FSMA:14593 A

‘Wij staan u met raad en daad bij voor, tijdens en na de uitvaart.’

03 669 62 66 | 24u/24u en 7/7 dagen Hoe kunnen we ook na de uitvaart zorgen wegnemen?

Bij een overlijden, en vooral na de uitvaart, worden de nabestaanden geconfronteerd met een lawine aan praktische en administratieve verplichtingen.

Wie moet er verwittigd worden? Werkgever, vakbond, ziekenfonds, bank, verzekeraars, enzovoort. Lopen er bepaalde abonnementen, wat met water en elektriciteit, met kinderbijslag, pensioenkas, nalatenschap?

Anne-Marie Verdaasdonk

Hilde Boden

Begrafenissen - crematies nabestaandenzorg • • • • • • •

52

persoonlijke dienstverlening respect voor uw wensen eigen funerarium aula voor intieme plechtigheden eigen rouwdrukwerk uitvaartverzekeringen nabestaandenzorg

Onze consulenten zijn er voor de nabestaanden met raad en daad en met correcte ondersteuning. En niet te vergeten, met een luisterend oor, om samen het leed en het verdriet te verzachten. Iedere uitvaart die we verzorgen, omvat steeds nabestaandenzorg.

Hilde Martens

Wuustwezel I Hoogstraten I Kalmthout Hoofdvestiging: Dorpsstraat 85 I 2990 Wuustwezel 06 669 62 66 I hofmans@dela.be I www.uitvaartzorg-hofmans.be

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

Britt Swinkels

Partner van DELA DFA1 bv - RPR 0412.937.710

MEERSEL-DREEF

MINDERHOUT

Mezen versus processierupsen MEERSEL-DREEF – Om de strijd aan te gaan tegen de hinderlijke processierupsen, werden op verschillende plaatsen rupsennesten verwijderd en een kleurrijk mezenkastje aan de stam van de boom bevestigd. De koolmees wordt immers op steeds meer plekken ingezet als natuurlijke bestrijder van de eikenprocessierups. Vandaar dat zowel gemeentes als particulieren een aantal nestkasten in camouflagekleur ophangen.

De koolmees blijkt namelijk een grote liefhebber van deze rups en eet hem tijdens verschillende fasen van zijn levenscyclus. Soms moet je de natuur een handje helpen. Niet wachten, gewoon doen, je kan dat ook in je eigen tuin. De vogels doen er hun voordeel mee, de wandelaar en natuurliefhebber ook, en je helpt een handje om de overlast van deze rups terug te dringen. (JJ)

De kerststal van Tony De Loos MINDERHOUT – In bijna elk dorpscentrum brengt kerstverlichting en een stal wat sfeer in de donkere decembermaand. Ook inwoners doen dat, ze versieren hun woning en brengen sfeer brengen in hun straat of wijk.

André Hoefkens doet dat al jaren in de Donkakker in Meer, in de Venhoef in Minderhout doet Tony De Loos hetzelfde. In zijn woning (nummer 65) in een doodlopend gedeelte van de Venhoef, staat binnen een groot kersttafereel en vijf kerstbomen, in de voortuin staat een heuse kerststal.

Naar Zweden De nu 39-jarige Tony De Loos studeerde restauratie en conservatie aan de Artesis Hogeschool te Antwerpen en werkte bij de firma Wygers in Turnhout. Langs Facebook maakte hij in 2013 kennis met een Zweeds meisje.

Hij vertrok naar een Zweeds dorpje tegen Lapland aan en trouwde er op 31 januari 2014.

Maar wat een mooi liedje beloofde te worden, duurde helaas niet lang. Het huwelijk liep spaak en in april 2016 keerde hij terug naar België.

In de periode dat hij in Zweden verbleef, kreeg hij de ziekte van Lyme als gevolg van een tekenbeet. Door die ziekte ontvangt Tony nu gedeeltelijk een uitkering en werkt hij deeltijds bij als zelfstandig draaier van allerhande voorwerpen in hout.

Voor het vijfde jaar op rij bouwde Tony een kerststal in de Venhoef.

Nabuurschap Voor het vijfde jaar op rij bouwde hij nu voor de garage van zijn woning een kerststal. Hij maakt elk jaar een ander ontwerp en gebruikt recyclagemateriaal en niet meer bruikbaar hout dat hij krijgt van een van de buren die in een bouwbedrijf werkt.

Elk jaar vraagt hij voor zijn stal de toelating aan het stadsbestuur, de brandweer en aan bouwmaatschappij De Ark, die eigenaar is van het huis. De buren zijn wel te spreken over zijn kerstinspanningen, hij ontvangt enkel lof van de omwonenden. Hij vindt goed nabuurschap trouwens zeer belangrijk en wil dus zeker rekening houden met gevoeligheden van bewoners van andere culturen die in de wijk wonen.

Binnen staan er vijf kerstbomen. Twee ervan zijn geïntegreerd in twee kerstaferelen met miniatuurhuisjes, draaimolens en noem maar op. Tony en zijn 71-jarige moeder Rosette De Brouwer versieren elk één boom. Dat is ook een manier om de vrede op aarde te bewaren, niet? (fh)

Rosette De Brouwer bij de door haar versierde kerstboom DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

53

MINDERHOUT

Afscheid van Annie Desmedt Schepen Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 9 oktober 1988 stelde Annie Desmedt zich voor het eerst kandidaat op de CVP-lijst die getrokken werd door haar schoonbroer Armand Coenegrachts. Beiden werden verkozen, maar omwille van familiebanden kon Annie niet zetelen en trok zij voor zes jaar naar het OCMWbestuur. Dit bleek voor haar een heel interessante ervaring omwille van de sociale zaken die er behandeld werden.

Annie Desmedt in januari 2009 als schepen van cultuur tijdens de opening van een tentoonstelling in het stedelijk museum van Hoogstraten.

Op 24 december 2020, de dag vóór Kerstmis overleed Annie Desmedt op 76-jarige leeftijd thuis op het Heike in Minderhout. Wegens de coronacrisis vond het afscheid plaats in intieme kring. Met haar verliest de Hoogstraatse gemeenschap een vrouw die in het sociale en het politieke leven een stevige stempel gedrukt heeft. In ons septembernummer 2013 keek Annie terug op een actief en geëngageerd leven. Het was tijd om tot rust te komen, zei ze toen. Die rust zal er nu voor eeuwig zijn.

litiek te gaan? Met de overname van het bedrijf en de verhuis naar het Heike trad zij in de voetsporen van vader, hoewel zij aanvankelijk als vroedvrouw aan het werk ging.

Gaandeweg volgden de verschillende stappen op de sociale en politieke weg. Eerst als lid en later als voorzitster van de Boerinnenbond in Minderhout, later in KVLV en in de AGRAwerking tot in het arrondissementeel en provinciaal bestuur. Vanuit die geledingen kwam zij in 1991 voor CVP in de provincieraad.

Drie jaar voordien lonkte voor haar ook de gemeentepolitiek.

Politiek

Zes jaar later slaat zij op één verkiezingsdag een dubbelslag: zij wordt verkozen als gemeenteraadslid en tevens tot schepen benoemd, én ze wordt opnieuw verkozen tot provincieraadslid. In de coalitie KVB-CVP onder het burgemeesterschap van Arnold Van Aperen krijgt zij als schepen de bevoegdheid over landbouw, middenstand, gezin, ontwikkelingsbeleid en bibliotheek.

Bij de verkiezingen in 2000 verliest CVP twee zetels en verzeilt in de oppositie. Een zoete troost voor Annie Desmedt is wel dat zij met de gelijktijdige provinciale verkiezingen haar zetel in de provincieraad behoudt. Weer zes jaar later (2006) behaalt CD&V met als boegbeeld de jonge Tinne Rombouts plots 4 zetels meer en wordt de grootste partij. De burgemeesterszetel gaat evenwel aan Tinne voorbij, CD&V wordt de grootste fractie in het college met o.a. Annie terug als schepen voor onderwijs en cultuur, economie, bibliotheek, ontwikkelingssamenwerking, info en inspraak.

Bij de verkiezingen van 2012 stelt Annie zich geen kandidaat meer, noch voor de gemeen-

Wie niet uit het landbouwleven komt, zal zich Annie Desmedt wellicht vooral herinneren vanuit haar politieke carrière. Die speelde zich niet alleen in Hoogstraten af, maar ook in de provincie waar zij gedurende 22 jaar als verkozene van CVP en CD&V in de provincieraad zetelde. Ze verdedigde er de Hoogstraatse belangen, maar vooral ook de landbouwsector waar ze in opgegroeid was.

Zowel het sociale aspect, de bekommernis voor de agrarische sector als de politieke microbe had ze wellicht met de moedermelk meegekregen. Vader Jef Desmedt van het Heike was gedurende 19 jaar burgemeester in Minderhout en na de fusie eerste schepen in de nieuwe fusiegemeente. Daarnaast was hij vooral ook landbouwer en lid van het nationaal bestuur van de Boerenbond. Die politieke genen had hij ook niet van een vreemde, want zijn vader Alfons presteerde het zelfs om 54 jaar onafgebroken burgemeester te zijn in Minderhout.

Was Annie dan ook voorbestemd om in de po-

54

Het bezoek van koningin Paola in 1996 aan de streek en het etentje in familiekring op het Heike was voor de familie Vermeiren-Desmedt een onvergetelijke ervaring.

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

MINDERHOUT teraad, noch voor de provincie. Voor de gemeenteraad geeft ze de fakkel door aan haar dochter Hilde Vermeiren die verkozen wordt en vandaag fractieleider van CD&V is.

Terugblik Bij haar afscheid aan de actieve politiek keek Annie Desmedt in 2013 tevreden terug op een lange maar ook wel vermoeiende politieke loopbaan. De combinatie van provincieraadslid met dat van schepen met vele avondlijke vergaderingen en verplichtingen deden haar op 67-jarige leeftijd uitkijken naar de rust in de familiekring op het Heike.

Toen we haar vroegen waar haar grootste verdienste lag, moest ze niet lang twijfelen. “Ik heb mij heel erg ingezet voor de AGRA-werking, vooral dan voor de erkenning tot een volwaardig beroep voor alle vrouwen in de land- en tuinbouwsector. Ikzelf ben vroedvrouw van opleiding en heb dat beroep enkele jaren uitgeoefend, en besefte maar al te goed wat zulke erkenning betekent. Het is een lange weg geweest tot al deze meewerkende echtgenoten een volwaardig statuut gekregen hebben.”

In Hoogstraten zou de viering van 800 jaar Hoogstraten voor haar een hoogtepunt betekenen, de samenwerking tussen de stad en de vele vrijwilligers deed een echt Hoogstratengevoel ontstaan en maakte er een groot feest van. Vooral het contact met de verenigingen was haar lang leven.

Haar functies en de politiek hadden haar een bredere kijk op de wereld gegeven. Het is onder haar beleid dat de stedenband met Zakpota ontstond. De aandacht voor de boeren in het algemeen en in het zuiden specifiek, samen met de christelijke opvoeding waarin ook nonkel pater Raf Desmedt uit de Filipijnen een belangrijke rol speelde, heeft haar zeker hierin gestimuleerd.

Een heel speciale herinnering had Annie aan het bezoek van koningin Paola aan de streek in een verkenning van de moeilijkheden in de land- en tuinbouw. Bij die gelegenheid schoof de koningin bij aan tafel op het Heike en hadden Jan en Annie, samen met de zes kinderen een ervaring om nooit meer te vergeten. Voor de jonge Annie waren ook de herinneringen aan Leo Tindemans, die vriend aan huis was bij de familie Desmedt, altijd bijgebleven.

Waardering Heel wat organisaties en verenigingen kunnen terugkijken op een mooie samenwerking met Annie Desmedt, die ondanks alles toch liever niet te veel op de voorgrond trad. Zij was blij met alle kansen die zij gekregen had zowel in de politiek als in de verenigingen. “Ik heb het geluk gehad goed samen te kunnen werken met collega’s over de partijen heen, de verenigingen en het gemeentepersoneel. Ik ervoer ook veel steun en hulp van mijn familie, mijn man en mijn kinderen.”

Die waardering kwam volop tot uiting bij het definitieve afscheid. Voor CD&V verdwijnt met haar een boegbeeld van de partij. “Annie was vele jaren een steunpilaar voor onze afdeling. Met interesse voor ieders verhaal, luisterend en meedenkend over de grotere en kleinere zorgen en steeds met oog voor het fijn samenzijn. Sinds enkele jaren had ze de fakkel doorgegeven aan haar dochter Hilde.

Door haar netwerk en betrokkenheid bij diverse verenigingen bleef Annie voor velen wel een aanspreekpunt en hield ze de vinger aan de pols van het maatschappelijke gebeuren in Hoogstraten.” (jh)

Even terug van weg geweest MINDERHOUT – Wilma Adams staat door de lockdown terug achter het fornuis van ’t Heike, nadat ze eind 2018 het restaurant sloot. In januari 2019 werd ze 65 jaar. Ze had ’t Heike 18 jaar lang uitgebaat en het was wel geweest. De winkel met bekers en trofeeën bleef toen nog wel geopend, maar nu staat de zaak met trofeeën, onderdelen, voorraad en klanten over te nemen.

Waarom staat ze dan opnieuw achter het fornuis? “Ik doe het als een service aan mijn vroegere klanten, die ons kunnen bereiken langs Facebook of via de WhatsApp groep 0474 35 23 36. Die groep telt zo’n 150 leden en op vrijdag en zaterdag koken daarvoor.”

Een en ander is voorlopig, zo blijkt. “Want”, zegt Wilma, “als de restaurants terug mogen openen kunnen mijn klanten daar terug terecht en sluit ik graag. De restaurants hebben het al zwaar genoeg te verduren...” (fh)

Omwille van de lockdown staat Wilma een tijdlang opnieuw achter het fornuis.

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

55

MINDERHOUT

WORTEL

Ferm vooruit blijven kijken MINDERHOUT – Ook al is januari al gepasseerd, FERM Minderhout wil langs dit blad haar leden alsnog een gezond en hartverwarmend 2021 toewensen.

In het najaar 2020 werd alles wat opgestart en gepland was, weer noodgedwongen stopgezet en geannuleerd. Om het vreemde jaar met een positieve noot af te sluiten, kregen alle leden een zakje met een warme wintergroet. Een kaarsje voor de gezelligheid, een chocomelk met speculoosje, een advocaatje voor bij de koffie. De kalender met enkele geplande activiteiten nodigde alvast uit om positief vooruit te kijken.

Het viergeslacht van Vince MINDERHOUT – Zich van niet bewust van de gebeurtenissen zorgde Vince Verschueren vorig jaar voor een bijzonder feit in de familie Verschueren: gewoon met zijn geboorte zorgde hij voor een viergeslacht in de familie!

Allemaal Verschuerens dus op de foto: bovenaan links papa Jeroen (29 jaar - Minderhout) en opa Stan (55 jaar - Meerle). Onderaan opa Gust (84 jaar – Meersel-Dreef) en Vince (7 maanden - Minderhout). (jaf)

Wandeling Met goede moed is men het nieuwe jaar begonnen. Al kon ook nu de eerste geplande avondwandeling “Minderhout by night” jammer genoeg niet doorgaan.

Ook de startvergadering, eucharistieviering en de gezellige babbel en lekker eten in februari werden geannuleerd.

Wat wel kan plaatsvinden, is voor de hele maand februari een wandeltocht door Minderhoutdorp met enkele opdrachten voor iedereen. Wandelen is niet toevallig erg populair momenteel, de opdrachtjes geven de wandeling een extra uitdaging. De leden ontvangen een deelnemersformulier via de bestuursleden. Niet-leden kunnen via een mailtje naar: fermminderhout@gmail.com een deelnemersformulier verkrijgen. (fh)

Op zoek naar nog andere kerkhoven in de kolonie WORTEL/MERKSPLAS – Met het project “Dwaalhanden” ontstond vanuit het Gevangenismuseum in Merksplas een werkgroep die op zoek gaat naar de verhalen achter de mensen die vroeger in Wortel- en Merksplas-Kolonie verbleven.

woorden of op z’n minst meer duidelijkheid. Als hiervoor voldoende interesse blijkt, start het Gevangenismuseum hierrond in de komende maanden een project op.

Vandaar dus deze oproep: zin om aan de zoektocht deel te nemen? Neem dan contact op met Willy Van den Berg (willy.vandenbergh@telenet.be) of Romain Krols (romain.krols@gmail.com) (fh)

Zo loopt er een onderzoek naar de Joodse vluchtelingen die in Wortel en Merksplas verbleven.

Mogelijk vormt dat trouwens het onderwerp van een nieuw boek van Toon Horsten (auteur van o.m. “De Landlopers”, “De Pater en de Filosoof ”).

Begraafplaats In archiefstukken wordt melding gemaakt van begrafenissen op het domein van Wortel-Kolonie. In het archief van het Gevangenismuseum is bovendien een plan teruggevonden van een begraafplaats in de kolonie, verschillend van het huidige kerkhof, met namen van de begraven personen, maar ook met de vermelding van ‘Wortel Krankzinnigengesticht’, ‘Joods kerkhof’, …

Waar was dit kerkhof gesitueerd? Wie werd er begraven? Over welke periode spreken we? Wat is er nadien met de begraafplaats gebeurd? Voldoende vragen om te zoeken naar concrete ant-

56

Het kerkhof van Wortel-Kolonie is een vertrouwd beeld. Waren er ook elders op het domein nog een of meerdere begraafplaatsen?

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

WORTEL

De nieuwjaarsbrief van de dorpsraad WORTEL – Bij het begin van een nieuw jaar horen traditioneel wensen, vaak in de vorm van een nieuwjaarsbrief. Ook verenigingen richten zich wel eens met een brief vol wensen tot de inwoners van de dorpsraad of het gemeentebestuur. De dorpsraad van Wortel schreef alvast onderstaande nieuwjaarsbrief die we integraal publiceren.

Beste Wortelenaren, Beste Burgemeester en Schepenen, Een jaarlijks wederkerende traditie is dat iedereen rond gaat naar zijn meter en/of peter voor zijn nieuwjaarsbrief. Ook Dorpsraad Wortel heeft voor dit jaar een nieuwjaarsbrief klaar. En natuurlijk zijn we er op de 1ste dag van het nieuwe jaar om dit voor te dragen aan jullie.

Wat iedereen weet is dat we er een ongelofelijk raar en eigenaardig jaar hebben opzitten. Met een verschrikkelijk beestje dat nog steeds onder de mensen zit. Daarom is onze eerste wens voor het nieuwe jaar dat iedereen gezond blijft. Maar dat ook iedereen zich aan de regels houdt. Zo krijgen we dat beestje nog sneller klein.

Ondanks het rare afgelopen jaar zijn er heel wat zaken gebeurd of zijn er nog zaken in ontwikkeling. Het stadsbestuur heeft ’t Slot aangekocht! Ondertussen zijn de gesprekken lopende met KLJ en ’t Slot. Dit om ’t Slot te renoveren en er een stuk nieuw gedeelte bij aan te bouwen voor de KLJ. Als ze hiermee verder staan en het voorontwerp/ bouwaanvraag staat goed, zal dit ook ongetwijfeld gecommuniceerd worden naar de Wortelenaren. De 2de wens is dat dit goed verloopt en dat de bouwaanvraag en eventu-

eel de start het komende jaar mag plaats vinden.

Ook is het afgelopen jaar het traject “Wortel 2323” doorlopen. Dit in samenwerking met ARTUR en Stad Hoogstraten. Corona heeft wat roet in de planning gegooid, maar eind dit jaar is er een mooie afsluiter geweest met Wortel TV! Het rapport is afgerond door AR-TUR. Ondertussen is dit ook overlopen en besproken met Stad Hoogstraten. Uiteraard is dit voor ons niet het eindpunt. Dorpsraad Wortel heeft zich voorgenomen om dit dossier verder op te volgen. Dit om aanpassingen die kunnen gebeuren, op korte of lange termijn, dat dit ook uitgevoerd wordt.

Hierbij is onze 3de wens dat we op korte termijn al enkele punten aangepast/ uitgevoerd willen zien en dat we aan dit mooie project kunnen verder werken. En hopelijk met alle ambassadeurs die erbij waren.

Onlangs is er het mobiliteitspanel van Wortel geweest. Ook dit was een zeer leerrijke (digitale) bijeenkomst. Hier is veel uitgekomen waar Stad Hoogstraten mee aan de slag gaat. Het mobiliteitspanel komt zeker nog eens samen. Live of digitaal dat moet nog bekeken worden. Zo komen we bij onze 4de wens dat dit alles ter harte genomen wordt. Er zijn aanpassingen die op korte termijn kunnen gebeuren, maar ook zaken die wat meer voeten in de aarde heeft.

Ook hier wil dorpsraad Wortel zijn schouders mee onderzetten!

En als laatste wens is dat we hopelijk dit jaar onze kerstmarkt terug kunnen laten doorgaan. Alle standhouders van de laatste kerstmarkt wilden er allemaal terug bij zijn. Daarmee zijn we ervan overtuigd dat we er hier een ge-

zellige kerstmarkt van kunnen maken. De bedoeling is om met ons kerstbudget nog een verlichte kerstboom (Fairybell) van 6 m te plaatsen aan De Boomkes. Ook willen we kerstbeelden schenken voor de kerststal. We zouden hier beginnen met een Jozef, Maria en kindje Jezus. Uiteraard blijft alle verlichting behouden.

Tot slot willen we alle Wortelenaren voor hun inzet danken. Dit gaande voor het volgen van de coronaregels tot bepaalde trajecten mee te volgen. Ook willen we het Stadsbestuur van Hoogstraten danken. Dit voor alles wat er al gebeurd is in Wortel. Ik denk aan de aankoop van ’t Slot, opstarten traject Wortel 2323 tot zelfs het plaatsen van het nieuwe houten bus-(tram-)hokje op Wortel Kolonie.

En wat zeker gezegd mag worden is dat de samenwerking tussen Stad Hoogstraten en dorpsraad Wortel goed verliep en dit willen we uiteraard verder zetten op de weg die we al aan het behandelen waren.

En ook hierbij onze allerbeste wensen voor alle Wortelenaren en het Stadsbestuur van Hoogstraten.

Wortel 1 januari 2021 De dorpsraad

Verdwijnen de kersttaferelen van Jan Huet?

WORTEL – In de nieuwjaarbrief van de dorpsraad lezen we dat men eind dit jaar nieuwe kerstbeelden in de kerststal bij de kerk wil plaatsen. Die beelden moeten de door glas-in-lood kunstschilder Jan Huet geschilderde taferelen vervangen.

Door die geschilderde beelden of taferelen had de kerststal van Wortel nochtans een unieke plaats in de rijke kerststallentraditie in de Kempen. Ze werden 80 jaar geleden geschilderd en zijn in 2015 grondig gerestaureerd. Omdat ze afwijken van het type beelden die in de meeste Kempense kersstallen staan, worden ze niet door iedereen als echt waardevol ervaren. Dat is zonde, maar het is wat het is.

Indien de kersttaferelen, geschilderd door deze gerenommeerde in Wortel geboren kunstschilder moeten verdwijnen, verdienen ze op zijn minst een andere prominente plaats. (fh) DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

57

WORTEL

WOORD VAN DE MAAND

Een andere woning met eenzelfde volume

Rechts naast het voormalige gemeentehuis (nu de bib) was de winkel van Jeanne van Ivo’s.

WORTEL – Nog voor AR-TUR in januari 2020 startte met een participatieproject over de (stedenbouwkundige) toekomst van Wortel, was er al een vergunning gegeven voor het slopen van de woning Worteldorp 17. Dit pand is in Wortel meest gekend als de woning van ‘garde’ Jef Sprangers, staat wel op de ‘Vastgestelde lijst van bouwkundig erfgoed’ en ligt in de ruimtelijk fragiele omgeving van De Boomkens.

Het huis werd evenwel in de loop der jaren bepleisterd en verloor daardoor zijn oorspronkelijk

Het nu gesloopte pand was zijn oorspronkelijk karakter en uitzicht al verloren.

karakter en mooi uitzicht. Men heeft er dan ook terecht voor gekozen om de sloop toe te staan, op voorwaarde dat de nieuwbouw die er komt het bestaande volume respecteert.

die Ivo was Ivo De Clerck, die men ook wel Ivoke Pek noemde. Die was ook schoenmaker.

Nadat het café gesloten werd, bleef de kruidenierswinkel van Jeanne nog jaren open en kon men in waar eens het café was zijn haar laten knippen bij Fons Van Den Heuvel, de zoon van Jeanne die wèl een achternaam had. (fh)

Achternaam Onze oudere lezers kennen deze woning wellicht nog als de Vivo-winkel en het café van Jeanne van Ivo’s – overigens heeft een aantal onder hen allicht nooit haar achternaam gekend.

Op de deur van het café stond “Sie van Ivo’s” en

W O O R D V A N D E M A A N D (1) In deze rubriek gaan we maandelijks op zoek naar een woord. Deze maand betreft het een uitdaging voor iedereen wereldwijd zowel letterlijk als figuurlijk.

Mail het woord uiterlijk maandag 8 februari door naar redactie@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. (Of stuur naar: De Hoogstraatse Maand, Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden).

1. Welke sport beoefent Jamie?

1

2. Wat onderscheidt deze dreef van anderen?

2

3. Wat is de voornaam van de amazone die we interviewden?

3

4. Hoe heet de nieuwe directeur van Plan International België?

4

5. Geef de familienaam van de dame waarmee onze redacteur deze maand skypete

5

6. Wat heeft ons leven het voorbije jaar grondig door elkaar geschud?

6

7. In deze rubriek brengen we maandelijks verslag uit van de gemeenteraad.

8. Wie neemt na dit seizoen afscheid van HVV? 9. Wat mag je zeker niet vergeten te vernieuwen als je het nog niet deed en op de hoogte wil blijven van het reilen en zeilen in het Hoogstraatse?

58

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

7 8 9

SPORT

Slechts in één categorie nominaties voor sportlaureaat

Sportraad op zoek naar sporttiener 2020 HOOGSTRATEN - Op de sportlaureatenviering in februari van vorig jaar werden opnieuw vele laureaten gehuldigd. In 2020 werden de meeste kampioenschapswedstrijden echter geannuleerd, al werden er toch enkele kampioenschappen georganiseerd. De sportraad besliste om die prestaties alsnog in de aandacht te brengen en buigt zich over twee nominaties voor de titel sporttiener 2020. Het betreft ruiters Lotte Godrie en Merel Braspenning.

In januari en februari van 2020 werden er in sommige sporten kampioenschapswedstrijden georganiseerd. Vanaf maart vielen alle sportactiviteiten wegens corona zo goed als stil. Nadien werd er dan weer versoepeld voor kinderen tot 13 jaar, voor trainingen en sportlessen met maximum vier personen en met respecteren van de anderhalve meter afstand.

Echte titels werden er nadien nog zelden uitgedeeld. In de ruiterij werden wel nog enkele toernooien georganiseerd zodat bij de tieners alvast twee ponyruiters Belgische titels behaalden. Zij worden genomineerd voor de sportlaureaten 2020.

Kandidaten Lotte Godrie van Ponyclub De Marckeruiters werd in de zomer nationaal kampioen dressuur in DB2 met pony Ponaroos van stal 'd' Hoeve ( Oudenaarde 3/10/2020). Ze bereed vier verschillende pony ’s en reed met elk van hen in de prijzen. Ze behaalde in Geel met pony Siebelink's Hoeve Luca de tweede plaats dressuur op het Provinciaal kampioenschap en behaalde hier ook een tweede plaats stijl springen in CL met pony Smokey.

Merel Braspenning van Paardenvriendjes Wortel behaalde nationale titels in Oud Heverlee in de hoogste klasse DM. Ze behaalde een eerste

VOETBAL

Merel Braspenning is een van de twee ruiters die de titel Sporttiener 2020 mag dragen. plaats in barema DM foutloos parcours en barrage met snelste tijd met pony Parco van het Hollandhof en een eerste plaats in klasse DM Stijl met pony Parco van het Hollandhof. In deze laatste proef wordt de ruiter beoordeeld op het de manier van rijden, lijngericht, houding en zit

van de ruiter, gehoorzaamheid van de pony tijdens het parcours.

Merel is ambitieus, ze verzorgt vijf pony ’s die ze allemaal berijdt. Ze heeft zich van LRV kampioene snel opgewerkt naar wedstrijden op internationaal niveau. (rob)

Nieuwe gezichten in het HVV jeugdbestuur

In ons vorige nummer stelden we de nieuwe beheerraad van HVV voor. Vandaag is het de beurt aan de nieuwe gezichten die het HVV-jeugdbestuur zullen vervoegen.

Eddy Van Huffel neemt het jeugdvoorzitterschap op zich en vervangt Dominiek Vandenbosch die algemeen voorzitter werd van de club. Eddy is een doorwinterde HVV-man. Als speler doorliep hij alle jeugdelftallen en speelde verschillende

jaren in het eerste elftal van de club. Later bekleedde hij tal van functies binnen de jeugdafdeling, onder andere die van TVJO. Na een sabbatperiode van bijna twee jaar was Eddy opnieuw bereid om het voorzitterschap op te nemen in het jeugdbestuur.

Nieuwkomers Twee andere nieuwe leden van het jeugdbestuur

Hans Van Loon

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

59

SPORT

Kurt Lemmens

Eddy Vanhuffel (midden) vierend na een overwinning.

zijn Hans Van Loon en Kurt Lemmens. Zij zijn al langer actief als jeugdtrainer of afgevaardigde van een ploeg. Allebei zijn ze pedagogisch onderlegd. Hans is werkzaam op het VITO, Kurt op het Klein Seminarie. Beiden hebben ook daar een organiserende en coördinerende functie.

Met deze drie aanwinsten is het jeugdbestuur gereed om de jeugdwerking te leiden en verder uit te bouwen zodat de Hoogstraatse jeugd volop kan genieten van de sportieve hobby en ze eventueel te laten doorgroeien naar de beloften en het eerste elftal. Dat zullen ze doen samen met de

HVV organiseert een open talentendag Op zondag 21 februari organiseert de jeugdwerking van HVV opnieuw een talentendag. Dit gebeurt in een samenwerking met R. Antwerp FC. Spelers vanaf U7 t.e.m. U13 uit de hele regio (zeker Groot Hoogstraten!!) die eens willen proeven van een hoger voetbalniveau zijn hier welkom. De deelname is gratis, inschrijven kan via de website. (rob)

Meisjes beginnen alsmaar jonger te voetballen De damesafdeling van Hoogstraten VV zit niet stil en startte dit jaar met een meisjes U9 ploeg.

Onder impuls van trainer Veerle geven Laure, Lotte, Florence, Annemijn, Britt en Sien elke week het beste van zichzelf. Fun verzekerd met deze bende… Vanaf februari zullen ze zich ook meten in competitie tegen meisjes van hun eigen leeftijd.

Zin om ook eens te proberen? Kom gerust een keertje mee trainen, elke woensdag om 18 uur. (rob)

overige leden Rudi Schouppe (TVJO), Vicky Van Besauw (algemeen coördinator), Annick Goetschalks, Luc Strijbos, Jef Govers en Toon Roos. (rob)

Eddy Peeters stopt einde seizoen als T2 bij HVV De combinatie werk, voetbal en privé is voor Eddy Peeters nog moeilijk te combineren. Daarom besliste hij om op het einde van het seizoen een punt te zetten achter zijn trainerscarrière, die 17 jaar geleden begon als trainer bij de U10. Hij werkte zich op door stilaan steeds oudere en betere voetballertjes te begeleiden.

In het jaar 2017-2018 begon hij het seizoen als beloftentrainer. Bij het ontslag van Gino Swaegers nam hij de plaats in van Nick Totori en werd hij T2 bij Bart Willemse. Diens verhaal duurde niet lang, zodat Eddy in april de taak van T1 van hem overnam. Dat bleek ook succesvol: mede dank zij hem pakte HVV 18 punten op 21 en zo mocht de club het daaropvolgende jaar opnieuw aantreden in Tweede Amateurklasse.

Hij werd vervolgens opnieuw T2, nu met Johan Lauryssen, maar toen die ontslag nam in oktober werd Eddy opnieuw T1 voor de rest van het seizoen. Dit jaar werkt hij samen met Frank Belmans. Eddy blijft actief tot het einde van het seizoen. (rob)

60

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

SPORT

HVV zit niet stil Glenn Van der Linden speelde vele jaren als centrale verdediger bij Hoogstraten. Op dit ogenblik is hij nog actief bij Sint Jozef-Rijkevorsel, maar volgend seizoen zal hij bij HVV aan de slag gaan als T3. Roy Muesen neemt de taken over van Eddy Peeters en wordt dus T2.

Ondertussen maakt de club werk van contractverlengingen. Of de competitie nog zal opstarten of niet, het volgende seizoen moet immers worden voorbereid. Sommige spelers liggen nog onder contract, anderen hebben bijgetekend. De club die het seizoen goed gestart was, hoopt dat de meeste spelers zullen bijtekenen. Binnen enkele weken zal duidelijk zijn met welke kern HVV het volgende seizoen zal aanvatten. (rob)

Glenn Van der Linden

Roy Muesen

MVV al gereed voor het volgende seizoen Bij Minderhout VV heeft Jeroen Liekens bijgetekend voor volgend seizoen. Het bestuur vond ook alle spelers van het eerste elftal bereid om in Minderhout te blijven voetballen. Je kan er maar best op tijd bij zijn. Wordt er dit seizoen nog gevoetbald of niet, MVV is in ieder geval al helemaal klaar voor seizoen 2021 -2022.

Versterking DHM: Wil je dat de ploeg zich nog versterkt?

Ik ben zowel dit jaar als voor volgend jaar tevreden met de kern die we zullen hebben. Zelf gaan we geen spelers zoeken omdat er niemand vertrekt. Enkel als er zich een opportuniteit voordoet, zoals bijvoorbeeld een vrije speler die zich aanbiedt, dan zullen wij dit overwegen. Maar we gaan niet actief op zoek.

Contracten DHM: De contractbesprekingen zijn al rond met alle spelers, dat is sneller dan op andere plaatsen‌ Jeroen Liekens: Dat klopt, ik weet uit ervaring dat rond de kerstperiode de gesprekken beginnen naar het volgende jaar toe. Normaal gebeurt dat meestal na een training en dan kan je maar twee of drie spelers zien. Zo duurt het wel een tijdje vooraleer iedereen aan bod komt. Tijdens deze voetballoze periode kan je meer spelers zien op een avond, wat vanzelfsprekend coronaproof gebeurde.

Toen we wisten dat de trainingen na 15 januari terug mochten starten, had ik aan de sportieve cel gevraagd om voordien met elke speler minstens een gesprek te hebben. Omdat er slechts tien competitiewedstrijden af te werken zijn, zullen we er meteen moeten staan. Dan zijn die zorgen alvast van de baan en kan de volle focus liggen op het sportieve.

Wanneer er later nog gesprekken moeten komen met de club of andere clubs, dan laat zich dat altijd wel wat voelen binnen de groep en dat wou ik nu liefst vermijden. De gehele kern tekende meteen bij. Dat stelt mij zeer tevreden en dat geeft aan dat we een goede en hechte groep zijn.

Andere clubs moeten niet meer komen aankloppen bij onze spelers. Er is nu duidelijkheid naar volgend seizoen toe, zowel voor mezelf als de spelers.

DHM: Was je zelf aanwezig bij de besprekingen?

DHM: Er was toch al sprake van een nieuwe speler, niet?

Mitch Van De Ven was er dit jaar ook al, alleen sleepte dat gesprek iets langer aan. Maar dit is uiteindelijk helemaal goed gekomen.

DHM: Wil Minderhout graag starten in februari?

Voetballen wil de club enkel als dit veilig en op een verantwoordelijke manier kan gebeuren.

Zelf vrees ik echter dat we dit seizoen niet zullen kunnen afmaken. Hopelijk kunnen we dan volgend seizoen een normale competitie afwerken.

Jeroen Liekens

De gesprekken zelf werden coronaproof gedaan door de sportief verantwoordelijken van MVV. Ik heb wel regelmatig contact met alle spelers via telefoon of SMS. We zien mekaar niet, maar we blijven in contact.

DHM: De meeste clubs spreken over inleveren. Hoe zit het met de vergoedingen van de spelers dit jaar en volgend jaar?

Het bestuur heeft in maart en ook in december gepaste maatregelen getroffen om zich zo goed als mogelijk te kunnen wapenen tegen de gevolgen van het Coronavirus. In de toekomst zal wederom adequaat actie worden genomen om de club gezond te laten blijven. Er is tijdig en helder gecommuniceerd met de betrokkenen. Daardoor is er vlot een positief draagvlak ontstaan om te doen wat nodig is‌

DHM: En wat met voetbal zonder toeschouwers en zonder kantine?

De club heeft uiteraard liefst dat de kantine geopend mag worden voor onze trouwe supporters. Het is ook een clubhuis voor spelers, trainers, afgevaardigden en onze vele jeugdelftallen. Dat maakt het voetballen op ons niveau ook zo aantrekkelijk. (rob)

ADVERTEREN in

www.demaand.be/adverteren

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

61

SPORT

DUIVENSPORT

Anton en Dirk Brosens zijn Keizer van de Noordhoek

Drie jaar na elkaar werd het duo Anton en Dirk Brosens van Meerle met hun duiven kampioen van de Noordhoek, het samenspel van de twee nog resterende duivenmaatschappijen. Drie jaar na elkaar waren ze de beste spelers, en na drie koningstitels mogen ze zich nu keizer noemen. We spraken met Fons Weerts, met Dirk en zijn nonkel Anton Brosens over een van de oudste, maar stilaan bedreigde sporten.

Ooit telde groot Hoogstraten maar liefst zeven duivenmaatschappijen, drie in Hoogstraten zelf en één in elk deeldorp. Het was een sport die vooral beoefend werd door de middenstand en de vrije beroepen. Het aantal duiventillen was niet te tellen. Waar daar geen plaats voor was, werd de zolder als duivenhok ingericht. Nu ligt dat anders, in onze nieuwe woonwijken is er nog nauwelijks plaats voor een duiventil, zeker niet eentje zoals de prachtige hokken van Dirk en Anton langs Klein Eysel in Meerle.

Ooit waren er zeven duivenbonden in groot Hoogstraten

De laatste der Mohicanen?

DHM: Er zijn dus steeds minder duivenliefhebbers en minder clubs?

Fons Weerts: Ja, gaandeweg verdween de ene duivenbond na de andere. In 2019 stopte ook de Noordervlucht in Meerle, zodat er nu nog alleen De Snelduif in Meer en De Arkduif in Minderhout overblijven. De Snelduif heeft haar lokaal in zaal Victoria in Meer en De Arkduif bij Harry

Anton en Dirk Brosens, een tandem die zich keizer mogen noemen.

Govaerts in het café bij de parochiezaal in Minderhout.

Om de kosten van transport te drukken werken de twee clubs samen in De Noordhoek. We spre-

ken dan nog van een 30-tal spelende liefhebbers.

Ik ben een aantal jaren geleden, toen Hoogstraten stopte, naar Meer gegaan. Anton en Dirk kwamen in september 2019, samen met de laatste liefhebbers van Meerle ook naar Meer.

DHM: Hoeveel duiven hebben jullie?

Fons: Ik heb op dit moment 79 duiven, dat is iets meer dan het gemiddelde aantal duiven van de aangesloten liefhebbers.

Anton Brosens: Wij hebben er 150 duiven, nu is dat aantal bijna dubbel omdat de duiven op het nest zitten. Van de 120 tot 150 duiven in het nest blijven er na drie jaar nog een vijftal over voor de sport. De andere verliezen we omdat ze gekwetst geraken of verloren gaan, door roofvogels of om andere redenen. Een aantal zijn ook te zwak en worden opgehaald door anderen om er toch nog mee te kweken of om te slachten.

Weduwschap

Duiven van 15 dagen in het nest. Normaal kan je in de hokken van de vloer eten. Wanneer er duiven op nest zitten, moet het poetsen wachten

62

- FEBRUARI 2021 - DE HOOGSTRAATSE MAAND

DHM: Hoe ziet een seizoen er uit voor jullie?

Dirk Brosens: Het start met enkele oefenvluchten van een 30-tal kilometer om jonge duiven op te leren voor ze bijvoorbeeld mee naar Quiévrain kunnen. De wedstrijden zijn gespreid over een dertigtal weken, van maart tot begin oktober zijn er dus vluchten vanuit Quiévrain of Noyon.

De twee duivenbonden nemen aan dezelfde vluchten deel. Het inkorven gebeurt in het eigen

SPORT lokaal, het vervoer wordt samen georganiseerd.

De Arkduif van Minderhout organiseert in het verlof nog drie afzonderlijke vluchten.

DHM: Wordt er nog op verschillende afstanden gevlogen?

Anton Brosens: Ja, de duiven worden gelost in Quiévrain of in Noyon. Er zijn ook langere vluchten, maar daar nemen de meeste liefhebbers van hier niet aan deel.

Op weduwschap tegen 120 km per uur naar het hok Quiévrain is ongeveer 135 km ver, Noyon nog een 100 km verder. De afstand tussen Quiévrain en hier leggen ze af in ongeveer 1 uur en 20 minuten, dat is aan een snelheid van 120 km per uur. Ze halen zo’n snelheid omdat we op ‘weduwschap’ spelen. De duivinnen worden van de duivers gescheiden en de duivers willen zo vlug mogelijk terug bij de duivinnen zijn…

Een duif levert zijn beste prestaties als ze ongeveer 2 jaar oud is. Na 5 jaar is het beste er vanaf.

Dan worden de betere nog wel gebruikt voor de kweek.

Reeksen DHM: Zijn er ook verschillende reeksen?

Fons: Er wordt een uitslag opgemaakt voor ‘jonge duiven’, duiven uit het geboortejaar, voor ‘jaarse duiven’, dus duiven van een jaar oud en tenslotte voor ‘oude duiven’.

Er is een uitslag voor de ‘eerst getekende’ en voor de tweede en derde getekende. Dat is niet de duif van een bepaalde liefhebber die eerst binnen komt, maar de duif die bij het inkorven het eerst wordt afgegeven. Dus in zekere zin de duif waarvan men het meest verwacht.

Eén op de drie duiven die deelnemen krijgen een punt en dan komen daar punten bij volgens hun prestatie. Een eenvoudig systeem als je het kent, zeg maar.

Op het einde van het seizoen is er nog de zogenaamde Asduif. Dat is de duif die over gans het seizoen gezien het best presteerde.

Dirk: Vroeger werden de duiven geringd en moest de liefhebber de duiven pakken en de ring in een ‘constateur’ steken. Nu vliegen ze met een chip en wordt de tijd geregistreerd op het moment dat de duif met die chip het kot binnen komt. De uitslagen worden nu ook met de computer gemaakt.

DHM: Is het onderhoud van de hokken niet behoorlijk veel werk?

Anton: Daar ben je toch al vlug drie, vier uur per dag mee bezig. Maar het is een rustgevende sport, die je voor het grootste deel thuis kan uit-

Dirk Brosens bij de prachtige hokken op Klein Eyssel in Meerle oefenen. Bij ons zorg ik voor het onderhoud en Dirk meer voor het inkorven en het papierwerk.

het gebrek aan sociale contacten in het lokaal dat er een bizar seizoen van gemaakt heeft.

Jong bloed

DHM: Hoe ziet de toekomst van jullie sport er uit?

Fons: Het aantal liefhebbers daalde de laatste jaren, maar nu sluiten er langzaamaan opnieuw enkele jongeren aan. Hun gebrek aan ervaring wordt gecompenseerd door enthousiasme. Het is onze taak om hen te helpen. Dus wie weet… (fh)

DHM: Heeft corona jullie parten gespeeld?

Corona maakte er inderdaad een vreemd seizoen van. Het seizoen 2020 is al heel wat later gestart en daarna met allerlei maatregelen verder gezet.

Zo moesten we bijvoorbeeld inkorven achter plexiglas. Maar eerlijk gezegd was het vooral

UITSLAGEN 2020 QUIÉVRAIN Oude duiven 1ste getekende Brosens-De Roover 2de getekende Gust Schrijvers 3de getekende Marcel Kinschots Asduif

NOYON Oude duiven 1ste getekende Gino Geerts 2de getekende Harry Govaerts 3de getekende Anton en Dirk Brosens

Gust Schrijvers

Asduif

Jaarse duiven 1ste getekende Gino Aerts 2de getekende Jef Haest 3de getekende Jef Haest Asduif

Jaarse duiven 1ste getekende 2de getekende 3de getekende Asduif

Eddy en May Poels Anton en Dirk Brosens Anton en Dirk Brosens Anton en Dirk Brosens

Jonge duiven 1ste getekende 2de getekende 3de getekende Asduif

Harry Govaerts Harry Govaerts Harry Govaerts Harry Govaerts

Jef Haest

Jonge duiven 1ste getekende Jef Haest 2de getekende Jef Haest 3de getekende Jef Haest Asduif

Gino Geerts

Francis Jansen

Algemeen kampioen Quievrain Oude + Jaarse + Jonge: Jef Haest

Algemeen kampioen Noyon Oude + Jaarse + Jonge: Anton en Dirk Brosens Koning kampioen + keizer Quiévrain + Noyon: Anton en Dirk Brosens

DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

63

112

NOODNUMMER

SAM VAN DIJCK

Ongeval / Brand / Ziekenwagen Administratie Brandweer 03 314 32 11

Aan & Verkoop van antiek en vintage-design Opkoop van volledige inboedels Leegmaken van huizen, zolders, kelders,... +(32) 485 67 01 49 Ook via WHATSAPP bereikbaar

POLITIE

samvdijck@gmail.com www.samvandijck.be

101

Noorderkempen 03 340 88 00 Wijkpost MEER 03 315 71 66

HUISARTSEN vanaf 18 uur tot 8 uur 's morgens én tijdens het weekend

014 410 410

TANDARTSEN zaterdagen, zondagen en feestdagen

090 33 99 69

THU I SV E R PL E G IN G WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur.

Voor Hoogstraten en deelgemeenten: tel. 014 61 48 02.

DE VOORZORG, 24/24 uur: tel. 014 40 92 44.

WACHTDIENST Zelfstandige Thuisverpleegkundige Noorderkempen, 24/24 uur: tel 014 40 50 13 Bogers Erika 0479 45 90 78

Zelfstandige verpleegkundigen Adams Lieve Aernouts Anke Bartholomeeusen Liesbeth Bastijns Tine Bevers Lena Christianen Anke De Busser Edith Dirks Els Geerts Inge Geerts Lia Jansen Laura Koyen Els Krols Anja Lambregts Linda Leys Nele Machielsen Kim Roefs Bianca Rombouts Kristel Rombouts Kristien Segers Nele Spannenburg Anke Tomby Hella van Bavel Bowy Van Der Eycken Inne Van Gastel Katrien Van Leuven Leen Van Otten Heidi Verheyen Kathleen

0479 43 53 89 0479 34 68 03 0474 38 25 23 0472 73 16 05 0493 15 16 65 0472 57 07 81 0477 17 58 06 0474 36 08 84 0478 64 81 61 0498 64 53 80 0474 60 89 06 0476 43 07 55 0495 23 02 43 0476 94 31 15 0499 29 77 86 0477 81 27 61 0493 02 04 19 0474 26 14 41 0477 04 41 40 0494 92 32 27 0478 38 96 94 0478 42 08 13 0497 15 92 09 0478 23 52 89 0468 12 64 26 0479 50 98 05 0486 37 45 27 0474 29 33 09

Zelfstandige vroedvrouwen Christiaensen Nathalie

WACHTDIENST APOTHEKERS 090 39 90 00 (1.50 euro per minuut)

www.apotheek.be

Antiek - Brocante - Verzamelobjecten - Snuisterijen

“Kris Voeten”

Koekhoven 5 2310 Rijkevorsel www.krisvoeten.be

Gsm. 0495 57 48 52 Tel. 03 314 09 04 info@krisvoeten.be

ook inkoop antiek - meubelen - kleingoed - lusters - zilver, enz...

Open: donderdag, vrijdag, zaterdag: 10 - 12u en 14 - 17u zondag: 10 - 12u / ma, di, wo en feestdagen gesloten

INHOUD FEBRUARI Column . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 Heidy Rombouts, een vrouw met een Plan . 3 Vanuit het stadhuis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10

www.demaand.be

Het cultuurhuis als ‘derde plek’ . . . . . . . . . . . 14

_ REDACTIE _

Nieuw Dreef, straat in De Maand . . . . . . . . . . 18

redactie@demaand.be

Skype met Ilse Pauwels in Berlijn . . . . . . . . . 21

_ DORPSNIEUWS _

150 jaar brandweerkorps Hoogstraten . . . . 24

hoogstraten@demaand.be

Eerstelijnszorg Kempenland . . . . . . . . . . . . . . 31

meer@demaand.be

Hoogstraatse golfspelers . . . . . . . . . . . . . . . . . 34

meerle@demaand.be

Waterbeleid in Hoogstraten (5) . . . . . . . . . . .3 9

meersel-dreef@demaand.be

DEZE MAAND . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40

minderhout@demaand.be

DORPSNIEUWS – Hoogstraten . . . . . . . . . . . . 46

wortel@demaand.be

DORPSNIEUWS – Meer . . . . . . . . . . . . . . . . . . .4 8

_ SPORTNIEUWS _

DORPSNIEUWS - Meerle . . . . . . . . . . . . . . . . . 49

sport@demaand.be _ ABONNEMENTEN _ abonnementen@demaand.be _ ADVERTENTIES _ advertenties@demaand.be

DORPSNIEUWS – Meersel-Dreef . . . . . . . . . . 50 DORPSNIEUWS – Minderhout . . . . . . . . . . . . 53 DORPSNIEUWS – Wortel . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56 SPORT . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59 Wachtdiensten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64

De volgende uitgave van de Hoogstraatse Maand verschijnt op de

donderdag 25 februari Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op

DINSDAG 9 februari redactie@demaand.be De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten

0494 86 93 84 DE HOOGSTRAATSE MAAND - FEBRUARI 2021 -

64