CJP Magazine Nummer 1 – februari 2014

Nummer 1 – 2014

Kris Berry Anna Drijver Sallie Harmsen Vermeer Malevich

cjp was here

colofon

CJP Magazine Jaargang 23, nummer 1

Hoofdredacteur Harm Teunisse

CJP Magazine is hĂŠt magazine over cultuur en verschijnt vier keer per jaar.

Wil je de redactie bereiken?

Redactie@cjp.nl. Vragen over je pas?

Kijk op cjp.nl/vragen.

CoĂśrdinerend eindredacteur Sara Madou

Roep alles wat je wil (en volg ons voor extra kortingen en acties) cjp.nl Facebook.com/CJPnl Twitter: @CJPnl

Coverfoto Merlijn Doomernik

Redactieadres CJP Magazine, Postbus 3572 1001 AJ Amsterdam Persberichten kunnen naar redactie@cjp.nl.

Hoofd media en communicatie Suzan Damen

Design Maslow

Medewerkers aan dit nummer Robbert Blokland, Julia de Boer, Charlotte Bouman, Tess Christianzen, Emma Curvers, Carolien Dircken, Dennis Duijnhouwer, Johan Fretz, Sophie de Groot, Titia Hahne, Ilja Meefout, Norbert Pek, Steven Stoffers, Crissy Thomas, Tommy N Lance, Tessa Verheul, Floris Visman, Meis Belle Wahr, Philippus Zandstra Bladmanager Hester Leeflang

Uitgever CJP Drukwerk Platform P, Rotterdam Distributie Sandd Met dank aan sponsor TakeCareNow! ISSN 1871-6652 Adverteren in CJP Magazine?

Bel voor informatie en tarieven met Patricia Weijman: 06 53 54 46 13 patriciaweijman@knaek.nl Aanleveren advertentiemateriaal lisa@cjp.nl Voor verdere vragen over CJP: cjp.nl, facebook.com/CJPnl CJP-pas geldig tot april? Incassodatum: 25-3, ontvangst nieuwe pas: 15-4.

CJP-pas geldig tot mei of juni? Incassodatum: 24-4, ontvangst nieuwe pas: 23-5.

inhoud Voorwoord Het magazine staat natuurlijk iedere keer vol met inspirerende mensen, maar dit issue is het helemaal niet te doen. Het keiharde doorzettingsvermogen van de dansers die we portretteerden, de manier waarop ex-accountmanager Kris Berry haar leven ondersteboven gooide om haar passie te volgen en Malevich, die de complete kunstwereld ondersteboven schopte; we kunnen er alleen maar vol bewondering naar kijken / over lezen.

Je zou bijna zelf je baan opzeggen om iets Groots & Meeslepends te gaan doen, waar, jaren na dato, in een ander magazine over geschreven gaat worden.

Mocht je daar liever nog even over nadenken, dan kun je eerst het exemplaar lezen dat je nu in je handen hebt.

Check dan meteen alle festivals, expo’s, films en theatervoorstellingen waar je korting op krijgt met je CJP-pas. Weet je in ieder geval hoe je geld kunt besparen, als je die ene grote stap toch niet uit je hoofd krijgt.

De volgende editie van CJP magazine verschijnt op 23 mei, maar ondertussen houden we je zoals vanouds via cjp.nl, Facebook en Twitter op de hoogte!

Groet, de redactie

3. Colofon 5. Makers uitgelicht 6. Fotocolumn 8. Expo 10. Work in progress 12. Film in beeld 14. Agenda: culturele kortingen 29. Theatertips van Anna Drijver 30. Bios 32. Dvd 34. Johan Fretz @ Stedelijk Museum 38. De beste commerciĂŤle kortingen 40. Interview: Kris Berry 46. De magie van de sleeper hit 50. Alles voor de dans 56. Meisjes op de eerste rij 64. Lifestyle 68. Vroeger, toen mannenknotjes

nog niet bestonden: grunge

70. Kunstwerk in the picture:

Het Melkmeisje

72. Boekenrubriek: Sallie Harmsen 74. Winnen 79. De Lijst

cjp.nl Facebook.com/CJPnl 81. Moet je horen Twitter: @CJPnl redactie@cjp.nl 83. Emma Curvers

5

makers uitgelicht

De makers van dit magazine schrijven niet alleen over culturele activiteiten. Ze hebben zelf ook nog wel een paar tips voor je. Deze keer vertellen ze wat hun beste concert ooit was én wie ze dit jaar nog graag live zouden willen zien & horen.

CJP’s communitymedewerker en copywriter Crissy Thomas stond ooit vooraan bij Coldplay en hoopt op een snelle terugkeer van Mumford and Sons. ‘Op Rock Werchter 2009 begon ik achteraan bij Bloc Party. Vele uren later en totaal uitgeput, belandde ik vooraan bij Coldplay. Het was ongelofelijk, zó goed. In 2010 was ik op Lowlands, maar helaas miste ik toen Mumford and Sons live, omdat ik ze nog niet kende en in een andere tent stond tijdens hun optreden. Het lijkt me erg tof om ze nog een keer live te zien, maar helaas zijn ze nu op een -hopelijk- tijdelijke break.’

56

10

34

Freelance journalist Carolien Dircken schreef over ‘Mensen op de eerste rij’. ‘Het beste concert dat ik ooit heb bijgewoond was Zita Swoon in Paradiso, in 2008. Ik heb ze zeker vijftien keer live gezien, maar dit concert duurde bijna drie uur en het publiek was oprecht gelukkig. Komend jaar verheug ik me vooral op Franz Ferdinand in Paradiso. Ik ken de band als festivalband en ben benieuwd naar een optreden in een kleinere zaal.’

Stagiair Floris Visman schreef onder andere Work in progress.

‘Ergens in 2005 ging ik, zonder al te veel verwachtingen, naar een onbekend bandje. Ze zouden een Jimi Hendrix tribute doen. Ik wist niet wat ik hoorde. Zelfs de solo’s waren geweldig. Metallica wilde ik eigenlijk dit jaar op Rock Werchter zien, maar dat was al uitverkocht toen ik kaartjes wilde halen. Maar ik rust niet voordat het me is gelukt om ze live te zien!.’

Schrijver Johan Fretz ging voor zijn vaste rubriek deze keer naar CJP Serveert in het Stedelijk Museum.

Hij denkt met weemoed terug aan Paul Simon en is fan van Eefje de Visser. ‘Paul Simon kwam in 2012 naar de Ziggo Dome. Zijn platen heb ik grijs gedraaid. Dat concert vergeet ik nooit meer. Eefje de Visser wil ik dit jaar live gaan zien.

Ik ben echt fan van haar muziek.

Het is ongetwijfeld te gek om haar in person te horen.’

7

Fotocolumn

Oog voor details Sander Jacobs (24) kocht op zijn zestiende een digitale camera, was achttien toen hij zijn eerste spiegelreflexcamera kocht en zit nu in zijn derde en laatste jaar van de Amsterdamse Fotovakschool. ‘Ik deel graag hoe ik de wereld zie.

Vooral de kleine dingen vallen mij op.’ Voor het reisprogramma Millennium Travels ging hij naar Israël en Palestina. ‘Ik ben blanco vertrokken.

Mijn doel was om kinderen te fotograferen die geen kind meer kunnen zijn, onder andere omdat ze geen recht op onderwijs hebben, maar dat bleek lastig. De mensen daar zijn behoorlijk op hun hoede, begrijpelijk. Deze foto heb ik genomen bij een vluchtelingenkamp in Palestina, aan de rand van een afzetting. Ik richtte mijn camera op een auto en precies op het moment dat ik een foto wilde nemen, stak het meisje haar hoofd voorzichtig uit het raam. ‘Yes, ik heb hem’, dacht ik meteen.’

Meer werk zien? sanderjacobsfotografie.nl

8

expo

Virtual insanity Met één druk op de knop bewerk je een selfie en plaats je het geperfectioneerde beeld op Instagram. De virtuele wereld kun je naar je hand zetten, mooier maken dan het in het werkelijk is. Maar als het kunstmatige de overhand neemt, wordt het beeld ongeloofwaardig of zelfs unheimisch. Zo bleek het eerste deel van The Hobbit (2012), door regisseur Peter Jackson gefilmd met 48 frames per seconde voor een realistisch effect, juist als buitengewoon kunstmatig beschouwd te worden omdat onze ogen maar 40 frames per seconde kunnen registreren. Het streven naar een geperfectioneerde realiteit belemmerde in dit geval de filmillusie. De vijftien kunstenaars die hun werk laten zien op de groepstentoonstelling Superficial Hygiene houden zich bezig met deze frictie tussen het kunstmatige en het reële. Zo bewerkten Erik van Lieshout en Kelley Walker de covers van tijdschriften en verklapt Elizabeth Price in haar video de montagestappen en beeldbewerkingen die ze maakt.

Superficial Hygiene De Hallen, Haarlem Tot en met 9 juni Toegang: € 7,50 / Met CJP-pas € 3,00 dehallen.nl

10

Work In Progress

tekst Floris Visman Beeld Milan Vermeulen

Lijken kijken Lopend door een museum, sta je niet vaak stil bij het werk dat er in de voorbereiding voor een expo gaat zitten. Een kijkje bij het opbouwen van Body Worlds: The Happiness Project, waar echte mensenlichamen worden tentoongesteld, drukt ons met de neus op de feiten. Kim Middelbosch (Manager PR en Communicatie) is van het begin tot het einde betrokken bij dit proces. ‘Er komt enorm veel bij kijken. Afgelopen week hebben we bijvoorbeeld met een 44 meter hoge kraan de plastinaten (lichamen, red.) óver het pand moeten takelen. Via de voorkant konden ze niet naar binnen. Het ging allemaal niet snel genoeg, waardoor we een nieuwe vergunning moesten aanvragen. Veel stress dus. Gelukkig staan ze nu, maar er zijn nog genoeg andere dingen om te regelen. De looproute, het licht, zelfs de bordjes voor de mannen- en vrouwenwc’s. De winkel is ook erg belangrijk, we hebben namelijk een exit through the giftshop.’ Twee dagen voor de opening is het nog een enorme rommel, in de winkel en de expositieruimte zelf. Overal staan met bubbeltjespapier bedekte beelden en er dwarrelt heel veel stof rond. Het pand waar je deze bijzondere expositie kunt bewonderen, is speciaal voor The Happiness Project verbouwd. Kim: ‘Dat brengt extra rommel met zich mee, maar we werken keihard en moeten het dan nét halen.’

Toegang: € 18,-. Met je CJP-pas krijg je € 2,- korting.

Meer informatie: bodyworlds.nl

13

film in beeld

Eigen universum Hij flikt het hem toch maar iedere keer weer, die Wes Anderson. Met zijn oog voor detail kloppen zijn sets tot in de puntjes, waarmee hij een volledig eigen en unieke wereld weet te creëeren. Een van de weinige échte auteurs in de huidige filmindustrie: daar hebben we niets dan respect voor. Zijn nieuwste, The Grand Budapest Hotel, is ook weer een ultieme uiting van het Anderson-universum. Met onder andere vaste krachten als Jason Schwartzman en Bill Murray, en een intrigerend verhaal over de legendarische conciërge (Ralph Fiennes) van een zeer filmisch hotel. (nu te zien in de bioscoop, mét CJPkorting uiteraard)

15

agenda Met je CJP-pas krijg je korting op alles wat cultuur is of er enigszins op lijkt. In de agenda lichten we er een aantal uit. Meer kortingen, tips, acties en, belangrijk, alle actuele voorwaarden vind je op cjp.nl.

CJP Serveert @ Imagine Liefhebbers van fantasy, anime, horror, sciencefiction en/of thrillers kunnen vanaf 9 april weer terecht bij het extreem veelzijdige Imagine Film Festival. In Amsterdam, om precies te zijn in het wonderschone gebouw van Eye, is een enorme hoeveelheid fantastische films te zien. Dit jaar inclusief het speciale programma Fantastic Science, dat showt hoeveel creatieve ideeën al in films te zien waren voordat ze werkelijkheid werden. Klonen, kunstmatige intelligentie en zelfstandig opererende robots, om maar een paar voorbeelden te noemen. Helemaal niet gek dus, als je moeite hebt om een keuze te maken uit al dat leuks. Ook dit jaar organiseren we daarom weer een editie van CJP Serveert @ Imagine. Het precieze programma blijft nog even geheim (houd daarvoor cjp.nl en onze nieuwsbrief in de gaten), maar zal gegarandeerd een aantal bijzondere films, een Q&A met filmmakers en de vertrouwde combi bier & bitterballen bevatten.

Imagine Film Festival 9 t/m 18 april. CJP Serveert: 12 april.

Eye, Amsterdam Prijs CJP Serveert: € 18,50 (maximaal 2 personen per pas) Prijs losse kaartjes: € 10,- / Met CJP-pas € 7,50 Kaartverkoop: imaginefilmfestival.nl/cjpserveert

17

Agenda Beeld Desiré van den berg

5 dagen electronica Synth-, glitch- en psychpop, maar vergeet ook zeker beats en grime niet. Electronicafestival 5 Days Off is van vrijwel alle markten thuis. Vijf dagen lang stikt het in Amsterdam van de toffe, vooruitstrevende dj’s en dus geweldige muziek.

We hebben onze vijf favoriete avonden uitgezocht en daar een korting op geregeld.

Want een gebrek aan euro’s mag absoluut geen reden zijn om dit festival te missen!

Donderdag 6 maart: Electric Deluxe (Melkweg). Voor de echte technofans, deze succesvolle avond van Speedy J. Donderdag 6 maart: vrolijke house in Paradiso, met o.a. Hot since 82, Waze & Odyssey en Ejeca. Hosted by de Jongens v/d wereld.

Vrijdag 7 maart: Rustie, special guest: Shlohmo (Paradiso), met een stijl die niet te vatten is in één genre. Perfect om de diversiteit van 5 Days Off te proeven.

Zaterdag 8 maart: Marek Hemmann (Melkweg). Stampende house en stuwende grooves, dat kun je deze Duitser wel toevertrouwen.

Zaterdag 8 maart: Nils Frahm (Paradiso). Nog een Duitser! Nils is vooral bekend door zijn mix van electronische & klassieke muziek, maar deze avond heeft meer een club vibe.

5 Days Off 5 t/m 9 maart Paradiso, Melkweg, De Balie, Amsterdam Prijs: met CJP-pas € 3,- korting op geselecteerde concerten Kaartverkoop : 5daysoff.nl

18

agenda Beeld Fred Ernst

Voor cultuurverslinders Een waar feestmaal voor de cultuurverslinder: alle (onbekende) pareltjes uit de muziek-, kunst- en theaterwereld, twee dagen lang op diverse plekken in Rotterdam. Dat kan alleen maar betekenen dat Motel Mozaïque er weer aankomt. 2014 betekent alweer de veertiende editie van het kunstenfestival en ook dit jaar is er, op verschillende plekken in de stad, een zeer diverse line-up. Vooral op muziekgebied valt er veel te genieten. Wat dacht je van Ásgeir, Erlend Øye (The Whitest Boy Alive/Kings Of Convenience), Daryll-Ann, Girls In Hawaii, La Luz, Thumpers, Clean Pete, Matthew & The Atlas en Eagulls?

Een leuk extraatje is de aanwezigheid van festivalgidsen. Grafisch vormgevers, kunst & cultuur studenten en enthousiastelingen met een onvoorwaardelijke liefde voor Rotterdam laten je maar wat graag hun stad zien.

Motel Mozaïque Diverse locaties, Rotterdam 4 en 5 april Prijs: € 37,50 (dag) – € 65,- (passe-partout) / Met CJP-pas € 32,50 – € 60,Meer info/kaartverkoop: motelmozaique.nl

21

INTeRVIeW ADVeRToRIAl

tekst xxx Beeld xxx

DuS jij DenKT DAT je goeD VerZeKerD BenT? -25 %

wij weten wel beter. Verzekeren via cjp scheelt je namelijk al snel 25%, dus: be smart.

cjp Doorlopende reisverzekering Je ligt te bakken op een bounty strand. Geen wolkje aan de lucht.

Als er dan toch een dokter bij moet komen of sprake is van een verdwenen koffer, wil je natuurlijk zo snel mogelijk je handdoek weer uitleggen. Met een zelf samengesteld verzekeringspakket via CJP kan dat. Ook belangrijk: je weet zeker dat het jou niet te veel kost.

cjp autoverzekering Als je jong bent, wordt autorijden je niet makkelijk gemaakt. Aan het puntenrijbewijs kunnen we niets veranderen, maar we maken het wel goedkoper om je auto te verzekeren. De CJP Autoverzekering heeft de voordeligste premie die er is.

cjp Studentenpakket Als student heb je het vaak niet zo breed, waardoor je snel geneigd bent om je verzekering te schrappen. Maar met één gejatte laptop ben je al de klos. Hoeveel je per maand betaalt hangt af van je situatie, maar vanaf € 2,75 heb je een verzekering voor je inboedel (diefstal van laptop en smartphone ook buitenshuis, tot € 500,-), aansprakelijkheid én ongevallen.

cjp Scooterverzekering Bij CJP krijg je gemiddeld 25% korting op je scooterverzekering!

Dit verschilt uiteraard per geval, dus het is hoe dan ook verstandig om even je premie te berekenen. Als je toch bezig bent, check dat dan gelijk voor de CJP Ongevallen Opzittendenverzekering.

Daarmee is je medepassagier ook direct verzekerd.

Check hoeveel jij per maand bespaart op cjp.nl/verzekeringen.

23

agenda

Rotterdamse vogels In metropolen als Londen, Berlijn en New York zit in praktisch iedere goede straat een trendy nachtcafé, waar je na het eten kunt blijven plakken voor fijne kwaliteitsmuziek. BIRD in Rotterdam is een jazzpodium en restaurant in één, geïnspireerd door die sfeervolle uitgaansgelegenheden in het buitenland. Een hapje en een klankje.

We gebruiken het woord jazzpodium, maar dat betekent natuurlijk niet dat er een streng deurbeleid is voor de artiesten. Soul, latin, funk, hiphop, afrobeat en elektronica hebben ook een prominente plek in de programmering. Een

kleine greep uit de memorabele concerten: hiphopproducer en dj The Gaslamp Killer (vriendjes met Flying Lotus), soulzanger Bilal en de Amerikaanse toetsenist Amp Fiddler. Tussen de concerten door pakt BIRD ook nog uit met andere kunstvormen, zoals performance poetry, film en beeldende kunst.

BIRD, Rotterdam Prijs: verschilt per concert / Met CJP-pas tot € 5,50 korting Kaartverkoop : bird-rotterdam.nl

25

agenda

Death Of A Shadow

Kort & krachtig De korte film krijgt onterecht weinig aandacht.

Daarom kun je ieder jaar in Nijmegen op Go Short terecht voor het vele moois dat dit genre te bieden heeft. In verschillende filmblokken krijg je een heleboel pareltjes te zien, uiteraard met een mooie CJP-korting. Met een groep jonge mensen zorgen ze voor een eigenzinnig programma, waarin je ook veel jong talent kunt spotten. Tijdens deze editie, de zesde alweer, kun je onder andere een randprogramering rond België verwachten (inclusief bijpassende bier-

tjes!). Maar ook een programma rond films over food en Maker van het jaar, prijswinnende regisseur van korte films Paul Wright.

Go Short 6 t/m 13 april Filmhuis LUX, Nijmegen Kaartprijs: tot € 9,- / Met CJP-pas: € 1,50 korting. Op donderdag en vrijdag krijg je met je pas (overdag) twee kaartjes voor de prijs van één.

Kaartverkoop: goshort.nl

agenda

Beeld © Suicine

26

Klassiek in de Bijlmer Van het mooiste stuk aller tijden tot muziek geschreven in een concentratiekamp; leden van het Koninklijk Concertgebouworkest voeren het moeiteloos en op een verrassende manier uit. Elke laatste zondagochtend van de maand staat het Bijlmer Parktheater bol van de improvisatie. De orkestleden worden ondersteund door schrijvers en kunstenaars. Als je dan toch een kater hebt van de night before, kun je die maar beter verwerken onder het genot van deze fijne klanken. En een kopje koffie.

Bijlmer Klassiek, Bijlmer Parktheater, Amsterdam 26 januari t/m 4 mei Prijs: € 13,50 / Met CJP-pas € 6,75 Meer info/kaartverkoop: bijlmerparktheater.nl (gebruik de code BKCJP bij het bestellen)

27

agenda

Nachtkunst Rotterdam is niet voor niets verkozen tot nummer acht van de beste steden ter wereld (bron: Rough Guides). Hét bewijs van die terechte hoge positie is de jaarlijkse Museumnacht. Rotterdam staat 8 maart in teken van het thema ‘sporen’. Die heeft de Museumnacht al lang en breed verdiend. Je kunt naar ruim vijftig musea en galeries, verspreid over de havenstad. Wij schaffen sowieso een passe-partout aan, want daarmee kun je overal naar binnen én maak je kosteloos gebruik van de museumbus en de watertaxi’s. Ga op zoek naar sporen die je zullen leiden naar expo’s, performances, workshops en muziek.

Rotterdamse Museumnacht Verschillende locaties, Rotterdam 8 maart, 20:00 uur tot 02:00 uur Prijs: € 17,50 / Met CJP-pas € 12,50 Meer info/kaartverkoop: Rotterdamsemuseumnacht.nl

29

theater tips tekst Floris Visman

Voor welke voorstellingen nemen theatermensen zelf graag plaats op het pluche? Ieder magazine tipt een ander talentvol iemand uit het wereldje zijn/ haar theaterfavoriet van het moment.

Anna Drijver Volgens haar officiële twitteraccount is ze actrice en schrijfster.

Voeg daar maar gerust zangeres en model aan toe. Alleskunner Anna Drijver (30) speelde in Komt Een Vrouw Bij De Dokter en Bride Flight, maar ook op het toneel staat ze haar mannetje. Tot en met 5 juni is ze in Gejaagd Door De Wind te zien.

Elektra (Tot en met 12 april, nationaletoneel.nl) ‘Het Nationale Toneel vaart sinds een tijdje een nieuwe koers en zet in op jonge acteurs. Dit stuk van regisseur Casper Vandeputte is een Griekse tragedie. Het gaat over drie broers en zussen waarvan de vader vermoord wordt. Ik vind het interessant om te zien hoe de acteurs dit spelen, het opbouwen van een nieuw bestaan. Als je er over nadenkt, gaat het stuk vooral over echte mensen zoals jij en ik. Ik ben vooral benieuwd naar het spel van Mariana Aparicio Torres, die de hoofdrol heeft. Zij is een heel toffe actrice, een echt talent. En Sallie Harmsen is ook iemand waar ik graag naar kijk.’

Met je CJP-pa s krijg je tot 50% korting in het theate r

De Verleiders: de val van een super-man (Tot en met 8 juni, bostheaterproducties.nl) ‘De val van een super-man is deel twee van De Verleiders. Deel één, De casanova’s van de vastgoedfraude, was met Pierre Bokma. Hij heeft voor zijn rol de Louis d’Or prijs voor beste acteur gewonnen.

Het stuk heeft mijn ogen echt geopend. Ik wist helemaal niet hoe het zat met vastgoedfraude. Er zijn natuurlijk wel boeken over, maar daar begin je toch niet snel aan als je op nul moet starten qua voorkennis. Tijdens de voorstelling had ik ineens door hoe het zat.

Op een grappige manier wordt het begrijpelijk uitgelegd. Het was echt shocking om te horen dat die mensen zo makkelijk miljoenen in hun zak konden steken. Deel twee belooft weer net zo leuk te worden, met mensen als Victor Löw en Julia Akkermans. Geld en macht; het blijft een boeiend onderwerp.’

30

Met je CJP-pas krijg je € 2,korting bij Pathé en tot € 2,- korting bij andere bioscopen.

Nebraska

All is Lost

bios tekst ROBBERT BLOKLAND

The Hunger Games: Mockingjay

Philomena

Bejaarden aan de macht Het voorjaar wordt als vanouds gedomineerd door diepgravende films, die doorgaans hoog scoren in de favorietenlijstjes van critici en jury’s. Prijzen als de Golden Globes, de BAFTA’s en natuurlijk de Oscars (20 maart) veroorzaken elk voorjaar een tsunami aan serieuze kost vol wijze levenslessen, vergevingsgezindheid en confrontaties vol oud zeer.

ook in de bioscoop

Wat dit jaar in deze reeks opvalt, is het grote gehalte sterke prestaties van senioren. Wordt er doorgaans nog wel eens geklaagd dat er voor oudere acteurs weinig interessante rollen zijn, deze lente zijn de krasse knarren de bioscopen niet uit te slaan. Robert Redford (77) speelt volgens velen de beste rol uit zijn carrière als verdwaalde zeezeiler in All is Lost; Judi Dench (79) sleepte inmiddels een kastje vol prijzen in de wacht voor haar vertolking van een gekwelde Ierse moeder in het wonderschone Philomena. En iedereen leek Bruce Dern (77) vergeten, totdat hij opeens, dankzij zijn rol in aandoenlijke roadmovie Nebraska, weer in het middelpunt van de belangstelling kwam te staan. Dern speelt de koppige bejaarde Woody, die koste wat het kost naar Nebraska wil reizen om de hoofdprijs uit een lullige advertentiefolder op te halen. In eerste instantie proberen zijn vrouw en zoon hem tegen te houden, maar als de eigenwijze alcoholist volhardt, besluiten ze hem toch maar op zijn rare reis te vergezellen.

Als filmjournalist is het doorgaans trouwens veel leuker om een oude rot in het vak te interviewen dan acteurs of actrices die nog lang niet aan hun pensioengerechtigde leeftijd zitten. Deze AOW’ers hebben over het algemeen meer hilarische anekdotes en sappige meningen op voorraad en zij schrikken er niet voor terug om deze tegenover journalisten te ventileren. Ze hebben al hun dromen inmiddels wel verwezenlijkt, kenden pieken en dalen en hoeven niet meer op hun tenen te lopen uit angst voor hun verdere carrière.

Zo was Leonardo DiCaprio – zoals altijd – enorm op zijn hoede tijdens de interviews die hij gaf voor het meesterwerk The Wolf of Wall Street, over het bizarre leven van beurszwendelaar Jordan Belfort. Met nog geen tien paarden kun je hem een uitspraak ontlokken die de ster niet van tevoren zorgvuldig met zijn legertje van publicisten en agenten heeft voorbereid. Een groter contrast is niet denkbaar dan met Wolf-regisseur Martin Scorsese (71), die er niet over piekert een blad voor de mond te nemen.

Critici die hem betichten van teveel seks en geweld in zijn films noemt hij ‘kinderen voor wie ik mijn films niet maak’ en ‘mensen die zich beter druk kunnen maken over het feit dat elke seconde van dit verhaal echt gebeurd is’.

Minstens net zo leuk was de ontmoeting met Donald Sutherland (78), die later dit jaar weer in de bios te bewonderen is als de demonische president Snow in het volgende deel van The Hunger Games. Na een opmerking van een journalist over zijn nuffige man’s purse (‘die moest ik van mijn zoon Kiefer nemen, die zei dat dat hip is tegenwoordig’) kieperde de veteraan zonder enige schaamte de volledige inhoud op tafel, om vervolgens bij elk object tekst en uitleg te gaan geven. ‘Dit is de afstandsbediening van onze televisie, die heb ik per ongeluk meegenomen vanochtend.

En dit is mijn gehoorapparaat. Moet ik dragen sinds ik tijdens een filmopname iets te dicht bij de explosieven stond.’ Zo’n bizarre rendez-vous met een bejaarde blijft je uiteindelijk heel lang bij in de eindeloze reeks van sterren. Veel meer dan de tandpastalach en clichématige antwoorden van jonge sekssymbolen.

The Wolf of Wall Street draait nu, Nebraska vanaf begin maart, The Hunger Games: Mockingjay vanaf het najaar.

Lucia de B. Het is lastig niet te gaan koken van woede bij dit beklemmende drama over de grootste justitiële dwaling uit de Nederlandse geschiedenis. Verpleegster Lucia de Berk (Ariane Schluter) werd in 2004 veroordeeld voor de moord op zeven patiënten. De bewijslast bleek echter gebaseerd op vooroordelen en insinuaties: toch werd ze pas zes jaar later vrijgesproken. (3 april)

We are the best!

Na minder geslaagde omzwervingen langs allerlei deprimerende arthouseexperimenten is de Zweedse regisseur Lukas Moodysson (Fucking Amal, Together) terug in vorm met deze hoopvolle, lichtvoetige komedie over drie tienermeisjes die in de jaren tachtig een punkband starten. (6 maart)

Supernova De tweede speelfilm die acteur Tamar van den Dop als regisseur maakte, vertelt over een tienermeisje (Gaite Jansen) dat samen met haar ouders op een doodstille weg woont. Ze droomt van een groots, meeslepend leven, dat nooit lijkt te komen. Het prachtige Supernova gooide in februari hoge ogen op het Filmfestival van Berlijn. (10 april)

32

dvd Tekst Sara Madou

Onweerstaanbare combi’s Omdat alleen ook maar zo alleen is en één plus één ook drie kan zijn: de fijnste nieuwe combinaties op dvd-gebied.

Een demon & Patrick Wilson Insidious wist zelfs de meest geoefende horrorfan nog te verrassen met z’n scares. Dat er een Insidious 2 kwam, was dus te verwachten. Godzijdank geen slachtoffer van het slap aftreksel-effect: een prima, solide vervolg, met genoeg naargeestigheid om een deel drie te greenlighten.

Cate Blanchett & Woody Allen Om de paar jaar heeft Woody een nieuwe muze.

Met Diane Keaton en Mia Farrow hield hij het een hele tijd vol, vervolgens passeerden onder andere Scarlett Johansson, Penélope Cruz en Naomi Watts de revue. In Blue Jasmine is de eer aan Cate, waarmee hij en passant zijn beste film in jaren neerzet.

Walter White & Jesse Pinkman Je hebt laatste afleveringen, en je hebt laatste afleveringen. Na een hoop teleurstellingen (Sopranos, Lost, Dexter) liet Breaking Bad ons zien dat een passend einde aan een jarenlange serieverslaving wél ass kan kicken. Bekijk het nu voor de eerste keer (jaloers!) of geniet er nog een keer van.

Kevin Spacey & Netflix De ene na de andere hitserie rolt uit de Netflix koker, met House of Cards als koploper. Strakke scripts, lekker veel wraakzucht en Kevin Spacey, Kevin Spacey plus Kevin Spacey. Hadden we al gezegd dat een van onze lievelingsacteurs Kevin Spacey er in zit?

Tom Hanks & Somalische piraten Over goede acteurs gesproken: Tom Hanks is een onderschat exemplaar. Dat laat hij maar weer eens zien in Captain Philips, waar hij zijn schip moet beschermen tegen volhardende Somalische slechteriken.

Mark Wahlberg & Denzel Washington De nieuwe Riggs en Murtaugh eren de genreconventies met snedige oneliners, snoeiharde actie en een in beginsel nogal wankele samenwerking.

Maar die conventies zijn er niet voor niks: ze leveren met 2 Guns een zeer vermakelijke film op.

Aubrey Plaza & haar maagdelijkheid Vrouwen willen óók wel eens een flauwe komedie vol grappen over seks, versieren en daten. Na de Road Trip/American Pie-achtigen is The to do list dus best verfrissend. En van Aubrey hielden we al sinds ze voor het eerst chagrijnig voorbijkwam bij Parks & Recreation (begin maart).

Terrence Malick & een ingewikkeld script Hij neemt steeds een paar jaar de tijd voor z’n films, maar dat is logisch: het kost veel moeite om zo’n ingenieuze (of, volgens tegenstanders, onbegrijpelijke) visie tot leven te brengen. Wij waren in ieder geval onder de indruk van zijn laatste, To the wonder, al hebben we vast niet alles begrepen.

Achtergrondzangeressen & de voorgrond Ondanks de starpower van de hoofdact zijn sommige achtergrondzangeressen getalenteerder dan degene op de voorgrond. De documentaire 20 feet from stardom zet ze in de spotlights en is daardoor een soms ontroerende maar vooral sterk muzikale film.

Met je CJP-pas krijg je 10% korting op dvd’s.

Hany Abu-Assad & Oscar buzz Met Paradise Now scoorde deze PalestijnsNederlandse regisseur al een Oscarnominatie en de tweede is nu binnen voor Omar. Een confronterende, indrukwekkende productie. (10 april) Nog meer opvallende creatieve duo's zien?

Check De Lijst op pagina 78.

34

Fretz @

Johan Fretz schreef 2015 en zit regelmatig bij DWDD aan tafel. Onze razende reporter gaat deze keer naar CJP Serveert @ het Stedelijk Museum. ‘Je eigen stroming suprematisme noemen, getuigt van humor.’

Fretz @ CJP Serveert CJP Serveert is al jaren een groot succes op filmfestivals, maar sinds kort doen we het ook in musea. Kunst, bier en bitterballen; what’s not to love? Johan ging naar de eerste editie, bij de Malevich-expo in het Stedelijk Museum Amsterdam.

‘Het gaat niet om het uiterlijk, maar om het innerlijk’. Op geen enkel gebouw is die uitspraak zo goed toepasbaar als het nieuwe Stedelijk Museum. Van buiten een – als je het mij vraagt – behoorlijk afzichtelijke badkuip, maar van binnen een prachtige ruimte met allure, waar de schoonheid regeert. Tijdens CJP Serveert glip ik dus snel voorbij de blauwe loper de badkuip in.

Daar ontdek ik tot mijn verbazing dat een groot deel van de CJP’ers ouder is dan ik dacht, namelijk ongeveer net zo oud zijn als ik (28). Fijn om te weten: na je 25ste ben je bij CJP nog jong. +100 voor CJP. Ook bonuspunten voor het bier en de bitterballen die vanavond geserveerd worden, maar eerst is het tijd voor hoge kunst. Het werk van Malevich, meester van de abstractie. De man die de kunstwereld veranderende met een ware revolte.

Wegkwijnen Na een kort welkom in de collegezaal van de CJPdirecteur en een introductie over Malevich door de conservator, is het tijd om naar de expositie te gaan. Op kleur van de polsbandjes worden we in groepjes ingedeeld: CJP serveert kennelijk ook het ouderwetse schoolreisje-gevoel. Ik zie nu al uit naar het moment dat we ons vanavond achterin

35

in de bus moeten verstoppen zodat onze arme ouders denken dat we in Drievliet zijn achtergebleven.

Onze gids, een jonge vrouw, leidt ons door de gangen naar de werken die we gaan bestuderen. Ze vertelt over de ontwikkeling van de kunstenaar. Wat indruk op me maakt is een anekdote over de relatief jonge Malevich, die vooral klassieke werken imiteert.

Op een zeker moment bekruipt hem het gevoel dat hij het drastisch anders moet gaan doen. Hij zegt vol vuur tegen zijn collegakunstenaars: ‘Jongens, als we zo doorgaan met al dat realisme, zal niemand ons ooit kennen en zullen we roemloos en straatarm wegkwijnen’.

Malevich trekt zich vervolgens terug en maakt uiteindelijk zijn beroemdste reeks abstracte werken, die de beeldende kunst voorgoed zullen veranderen. Het zijn werken die, zo vertelt onze gids, ‘nergens mee geassocieerd kunnen worden. In ieder geval niet met toen al bestaande vormen’. Ons groepje heeft de eer deze bekendste werken ook in het echt te aanschouwen. Ik herken ze meteen maar, merkt iemand terecht op: ‘Nooit geweten dat sommige werken in kleur waren’.

tekst Johan Fretz Beeld ilja meefout

36

interview

36

Fretz @

tekst XXX Beeld XXX

Het zwarte vlak Hoog, in de hoek van de ruimte, hangt Malevich’ beroemdste werk: het zwarte vlak. Een zwart vlak waarvan sommige mensen zullen zeggen: ‘dat kan mijn neefje van vijf ook maken’. En tja, wie weet kan het neefje van vijf dat vlak met zijn geodriehoek inderdaad namaken, maar: het neefje van vijf zal vast geen statement willen maken tegen het realisme. Het is al snel duidelijk dat je, om de kracht van Malevich te begrijpen, vooral moet zien dat hij probeerde beeldende kunst te herdefiniëren. Zijn abstractie is een vuist tegen het gevierde realisme uit zijn tijd.

En al is er in Malevich’ visie geen boven, onder, links of rechts in een werk; het doet er wel degelijk toe hoe zijn doeken in de ruimte geplaatst worden. Het beroemde zwarte vlak heeft vooral betekenis doordat het daar zo hoog in het midden hangt. Daardoor valt het op.

Het is een dwaze verzameling. Eigenlijk kunnen de werken worden gezien als een grote middelvinger naar de realisten. Malevich als rockster, die alle bestaande kaders en ideeën kapot trapt, in de fik steekt, op de ronkende puinhopen gaat staan en roept: fuck them all! Een van de werken heet Zelfportret. Je ziet een ogenschijnlijk willekeurige verzameling abstracte vormen. Maar er is ook nog een ander zelfportret. Onze gids laat het ons zien. Een veel realistischer werk, van een nogal serieuze man van middelbare leeftijd met een baard. ‘Wat valt jullie op?’, vraagt de gids, zoals echte leraressen dat vragen. Het blijkt dat sommigen in dit meer realistische portret al de hand van de abstracte meester zien.

‘Die baard van hem, dat lijkt ook wel een zwart vlak’, zegt een jongen gortdroog, tot hilariteit van de anderen.

Lachen met Malevich Humor in kunst krijgt later op de avond nog meer aandacht, wanneer Koefnoen-komiek en kunstliefhebber Owen Schumacher een college geeft.

Eerst vraagt de host of het publiek vanavond niet naar Wie is de Mol? moet kijken, waar hij zelf een van de deelnemers is. Stilte in de zaal. ‘Of kijken jullie uitgesteld?’ Bijna alle vingers gaan omhoog.

Veel fans dus, maar wel fans die vanavond de hoge cultuur van Malevich verkiezen boven hun favoriete televisieprogramma (waar Schumacher diezelfde avond overigens uitvliegt, maar dat terzijde). Een meisje van een jaar of zeventien mom-

pelt verbeten tegen haar vriendin: ‘Hij zit dus in Wie is de Mol?. Nou, ze doen het dus blijkbaar niet meer met Bekende Nederlanders. Waarom zit Kempi er niet in?’. Ik wil zeggen ‘omdat hij waarschijnlijk in de gevangenis zit en Owen Schumacher al tien jaar elke week op prime time televisie is,’ maar weet me in te houden.

Schumacher laat veel bestaande satire zien op Malevich’ werk. Zijn presentatie zou makkelijk kunnen wegzakken naar het niveau ‘kijk eens wat ik allemaal heb gegoogled’, maar hij slaat toch de spijker op z’n kop door te praten over de bittere ernst waarmee mensen vaak door een museum lopen. Hij bekritiseert speels de blik van de snob, de gespeelde kunstliefhebber, en legt uit dat veel kunstenaars absoluut een groot gevoel voor humor hebben. Dat dit voor Malevich geldt, staat vast. Hij heeft zelf vast gelachen om het volledig abstracte Zelfportret. En de stroming die je zelf bedacht hebt suprematisme noemen, alsof er niets beters bestaat, getuigt ook van humor.

Terwijl de bitterballen en het bier op tafel komen, struinen de meeste CJP’ers terug naar de gangen om nog een keer naar de werken van Malevich te kijken. Er is ons verzekerd dat het uniek is, om zoveel werken van deze man in één keer te kunnen bekijken. Dus we grijpen onze kans. In het begin merk je nog niets van zijn branie, met truttige werken als een vrouw in het park, die er ook nog eens meer uitziet als een man. Maar de ontwikkeling is snel zichtbaar, wanneer we achtereenvolgens kubistische werken zien en talloze schetsen van zijn latere beroemdste werken. Die schetsen zijn prachtig: we zien de zoekende kunstenaar bijna staan aan zijn tekentafel, nog niet wetend dat hij aan de vooravond staat van zijn eigen revolutie.

Dat Malevich werkelijk gevoel voor humor had, weet ik zeker wanneer ik vlak voor sluitingstijd bij een van de muren sta, met daarop zijn laatste (postume) kunstje: de muur is behangen met een uitvergrote foto van de opgebaarde kunstenaar.

Hij ligt levenloos in zijn kist en wat hangt er boven hem? Het werk met het zwarte vlak. Dat had hij vast mooi gevonden. Zelfs morsdood lacht rockster Malevich ons allemaal uit.

Check cjp.nl/cjpserveert voor de komende editie. Bij het Stedelijk Museum krijg je altijd 50% korting op de toegang met je pas.

‘Rockster Malevich lacht ons allemaal uit’

38

KorTingen op cjp.nl/kortingen staat al je pasvoordeel, plus de actuele acties en voorwaarden. wil je op de hoogte blijven? Log dan in en geef aan dat je de nieuwsbrief wilt ontvangen.

CoMPUTeR

fIlM Pathé € 2,- korting m.u.v. vrijdag en zaterdag vanaf 18:00 uur en erkende feestdagen leZeN Ako 10% korting ISS Tijdschriften tot 75% korting cjp.nl/iss nrc.next 41% korting, met nrc.next op zaterdag en het boek Waarom zeggen we Eh? cjp.nl/nrcnext

Apple 8-10% korting nu ook op de nieuwe Mac Pro cjp.nl/apple fIeTS & AUTo CJP autoverhuur cjp.nl/autoverhuur Centralbikes 5% online korting op kwaliteitsfietsen

lIfeSTyle Accessorize 10% korting America Today 10% korting (winkels en online) CoolCat 10% korting

front Runner 10% korting (winkels en online)

ReIZeN

WAAR 10% korting

Sneeuwkoorts Appartement, zesdaagse skipas en toegang tot alle feesten in les deux Alpes voor maar € 265,-. Check voor de aanbieding cjp.nl/ sneeuwkoorts.

TravelBird tot 50% korting op citytrips cjp.nl/travelbird SPoRT & oUTDooR

We fashion Vanaf nu krijg je met je CJP-pas ook 15% korting bij alle winkels van We Fashion!

Zie cjp.nl/wefashion.

Perry Sport 7,5% korting (winkels en online) SnowWorld € 4,- korting

MUSICAlS

VeRZekeRINGeN

50% last minute korting cjp.nl/musicals

auto-, scooter-, reis-, studentenen ongevallenverzekering via cjp.nl/verzekeringen

MUZIek & DVD Onafhankelijke platenzaken 10% korting op cd’s, dvd’s en vinyl

Zorgverzekering TakeCareNow! de voordelige zorgverzekering (korting op je basis- en aanvullende zorgverzekering) zie pagina 24.

40

interview

tekst Tess Christianzen Beeld Merlijn Doomernik

Kris Berry

Het duurt behoorlijk lang, voordat Kris Berry (31) ontdekt dat ze thuishoort in de muziekwereld.

Godzijdank komt ze er alsnog achter, anders was ze nog steeds accountmanager geweest en hadden we de platen Marbles en Lovestruck Puzzles moeten missen. Een gesprek over familie, jazz en liefdesverdriet.

Als Kris het café in Amsterdam-West binnenkomt, verontschuldigt ze zich meteen voor het feit dat ze een kleine vijf minuten te laat is. ‘Ik ben net verhuisd, het was toch een stuk langer fietsen dan gedacht’. Nadat ze een groene thee heeft besteld, gaan we meteen over tot de orde van de dag. Ze zet haar telefoon ondertussen op ‘niet storen’. Met één uitzondering: ‘Mijn vader ligt in het ziekenhuis, dus ik moet wel standby zijn.’

Kris groeit op op Sint Maarten en Curaçao. Als ze drie is, scheiden haar ouders. Ze wordt vooral opgevoed door haar moeder. Haar vader vertrekt al eerder naar Nederland.

Hoe is je band nu met hem?

‘Die is altijd weird geweest. Ik ben een van de weinigen die er voor hem is. Dat maakt het nu ook heel zwaar. Hij zorgt niet goed genoeg voor zichzelf en houdt vol dat het allemaal wel mee valt.

Dat is voor mij echt heel vervelend om te zien.’

Op welk moment kregen jullie weer meer contact?

‘Ik heb altijd contact met hem gezocht. Van zijn kant kwam dat iets minder. Vanaf het moment dat ik, rond mijn twintigste, in Nederland woon, werd het gelukkig steeds meer.’

43

BeNJA kRIS BeRRy BRUIJNING

Lijk je op hem?

‘Hij is erg muzikaal, dat heb ik zeker van hem. We houden ook van dezelfde muziek. Hij kan ongelofelijk goed dansen en is erg into percussie. Mijn vader volgt zijn gevoel en dat doe ik ook. Hij is niet bezig met de technische kant van muziek. Zodra je daarover gaat praten, dan haakt hij af.’

Heb jij dat ook?

‘Ik vind de techniek erachter best interessant, maar vertrouw uiteindelijk meer op mijn gevoel.’

Volgens pieter (perquisite, red) was dat ook de reden waarom hij graag lovestruck Puzzles met je wilde maken: het feit dat je muziek maakt vanuit je gevoel en daar een hele zaal mee pakt.

‘Dat vind ik heel mooi om te horen. Ik heb ook geen andere manier ofzo. Dit is wat ik kan. Met Pieter was het voor mij een uitdaging om zaken technischer te benaderen. Al heb ik me daar niet druk over gemaakt. Ik zei gewoon tegen mezelf: ‘je bent goed, daarom kun je deze liedjes zingen’.

Uiteindelijk gaat het er vooral om dat je mentaal bent voorbereid.’

Waardoor is bij jou de liefde voor muziek ontstaan?

‘Ik heb altijd iets met taal gehad en schreef veel, vooral gedichten. Zingen hield ik voor mezelf, onder de douche. Muziekbeleving begon vooral met dansen. Ik deed aan allerlei soorten dans: heel veel ballet en alle soorten salsa. Het liefst danste ik op latin, dat heeft écht karakter. Of hiphop, zoiets als The Fugees, waar mijn leeftijdsgenoten naar luisterden. Toch merkte ik al snel dat er veel verschil zat tussen mijn en hun smaak. Zo was ik stiekem gek op jazz. Niet dat ik wist dat het zo heette. Mijn moeder had een jazzalbum, geen idee van welke artiest, waar ik heel graag naar luisterde. Voor het gemak noemde ik het maar old school muziek. Bij mijn oma luisterde ik ook heel veel. Zij had een oude kist vol platen in de huiskamer.’

De magie van een verkleedkist, maar dan anders…

‘Ja, precies. Van Johnny Cash en Trio Los Panchos tot foute popmuziek. Ze kocht alles wat op dat moment hip was. Ik lag vaak op haar tapijt met mijn hoofd bij de speakers. De muziek niet te hard, want ik wilde niemand storen. De tracklist van iedere plaat kende ik uit mijn hoofd. Rewind en play.’

Wat was het moment dat je vanuit de douche het podium op durfde?

‘Ik dacht altijd dat ik het niet kon. Mijn moeder zei weleens: ‘Zing eens wat!’ Maar dat vond ik stom. Ik wilde niet gedwongen worden, was geen geboren entertainer. Ook geen muurbloempje hoor, ik was wel aanwezig. Maar optreden wilde ik alleen doen als het spontaan en het uit mijn hart kwam.’

Wanneer was dat uiteindelijk?

‘In mijn studententijd zong ik vaak gekke melodielijnen. Ik kon dat alleen niet met anderen delen. Een liedje voor iemand anders zingen; dat voelde als naakt rondlopen. De eerste keer dat ik tóch werd overgehaald, was tijdens mijn hotelschoolopleiding: One Moment In Time van Whitney Houston. Ik vond het doodeng, maar het was eigenlijk best leuk. En mensen reageerden enthousiast, zeiden: ‘zo, jíj kan zingen’. Daar was ik zelf nog niet van overtuigd.’

‘Zingen hield ik heel lang voor mezelf, onder de douche’ na dat eerste succes was je gelijk om?

‘Niet gelijk. Maar jaren later, ik werkte al een tijdje in de IT, werd ik nog dankzij dat ene optreden gevraagd om auditie te doen voor een band met New Orleans-vibe. Tijdens de auditie was ik zó zenuwachtig; het voelde alsof mijn hart uit m’n keel zou vallen. Gelukkig was de bandleider enthousiast, hij vroeg gelijk of ik mee op tour wilde. Al mijn vakantiedagen gingen er aan. Ik ging met ze naar Denemarken, naar de UK, we kwamen overal. Toen ik na drie jaar niet meer aan mijn baas kon uitleggen waarom mijn weekenden zoveel leuker waren dan m’n werkweek, wist ik wat ik moest doen. Een ontmoeting met gitarist Paul Willemsen gaf het laatste zetje: samen hebben we Marbles gemaakt.’

44

Je hebt de lyrics voor de liedjes op beide albums zelf geschreven. Waar haal je die teksten vandaan?

‘Liefdesverdriet vooral. Of nou ja, liefdesverdriet is zo’n algemeen begrip. Alsof iemand mijn hart heeft gebroken. Dat is niet altijd waar. Het was meer: samenzijn en erachter komen dat diegene je toch niet kan geven wat je nodig hebt. En dat je uiteindelijk moet zeggen: ‘jij bent niet the one’.

Heel moeilijk om te doen. Toch blijf ik ambitieus in de liefde. Een vriendin van mij is ook zo. Die zegt altijd: ‘Hoog inzetten, no matter what’.’

Helpt muziek maken bij het verwerken van een break-up?

‘Zeker, ik verwerk het echt door erover te schrijven. Praten helpt trouwens ook. Vooral met mijn moeder en drie beste vriendinnen. Die begrijpen echt wat ik bedoel. Ze zullen nooit domme dingen zeggen als ‘Vergeet hem, dit is een typisch gevalletje van loslaten’. Daar kan ik totaal niet tegen.

Als het niet lekker gaat in de liefde, focus ik op mezelf. Ik verzin gewoon een reden om er extra mooi en elegant bij te lopen. Mijn vriendin Hanna dwingt dat gevoel desnoods bij mij af. Echt een te gek mens. Ze is heel puur. Zo puur zelfs dat ze alleen maar zwarte koffie drinkt.’

Een opvallend tv-optreden van jou had ook te maken met het onderwerp liefdesverdriet: bij DWDD was je heel open over de actuele aanleiding om Anouk’s Michel te coveren. Waarom?

‘Mathijs zei zelf al: ‘je hebt liefdesverdriet hè?’.

En de naam Michel is bijna de naam van mijn ex.

Het verhaal klopt ook: ‘We walked the street to the beat, hand in hand you and me’. Je kunt met veel mensen door parken lopen en zoenen, maar het is slechts met een paar mensen echt intens.’

Kreeg je veel reacties op dat optreden?

‘Extreem veel. De meesten zeiden dat ik het beter niet had kunnen doen. Er werd zelfs gezegd dat ik een morbide aanstelster was.’

Trek je je daar iets van aan?

‘Ja, maar niet voor lang. Kennelijk heb ik toch een anti-aanbaklaag gekregen. Dat had ik nooit verwacht: als ik vroeger alleen maar vermoedde dat iemand iets negatiefs over mij dacht, wilde ik al in een grot kruipen. Mensen die écht bekend zijn, hebben daar meer last van. Ik krijg één verve-

Kris berry

lende tweet, zij krijgen er honderden. De reacties waren trouwens niet allemaal vervelend. Sommigen gaven ook goede adviezen, zoals het luchtje weggooien dat ik veel droeg tijdens onze relatie.’

Terug naar je muziek: hoe zou je de Kris Berry sound omschrijven?

‘Dat is echt een work in progress. Bij Marbles was het lichtvoetig en vrolijk. Lovestruck Puzzles was al wat serieuzer. Nu ben ik onderweg naar iets nieuws, waarvan ik zelf nog niet precies weet wat het gaat worden. Mijn stemgeluid blijft in principe hetzelfde, maar de nuances zijn anders. Veelzijdigheid vind ik belangrijk.’

Wat wordt jouw volgende project dan?

‘In maart gaan Perquisite en ik, inclusief band, verder met onze clubtour. Verder ben ik nu bezig met het werken aan liedjes, voor mijn nieuwe plaat. Een echte unieke sound vormen is iets waar ik artistiek gezien behoefte aan heb. Dat bedoel ik niet op een negatieve manier hoor. Ik vind het geweldig om samen met anderen muziek te maken, zoals nu met Perquisite, of wanneer ik zing met Ladies Of The Lowlands. Maar ik wil het ook weer een keer helemaal op mijn manier doen.’

En wat is die manier?

‘Lekker chaotisch, een beetje achter de feiten aan hollen en soms half een deadline halen. De enige die daar dan echt last van heeft, ben ik zelf. Zo had ik vorig jaar een hele nare situatie: ik schrijf mijn liedjes en ideeën vaak in notitieboekjes, maar nog meer in mijn telefoon. Elke gedachtekronkel zet ik daarin. Op een gegeven moment had ik veel goede dingen verzameld. Er stonden ook een aantal melodielijnen in waarvan ik dacht: die zijn perfect voor het album dat ik in 2014 wil maken. Alleen: toen werd mijn telefoon gejat. Alles was weg. Ik had geen iCloud en heb daar even flink van zitten balen. Al had ik gelukkig twee dagen later het besef: het heeft vast zo moeten zijn. Wie weet, bedenk ik nu veel betere melodielijnen.’

meetkrisberry.com

In 85 woorden Kris Berry (1982) wordt geboren op Sint Maarten en Curaçao. Rond haar twintigste verhuist ze naar Nederland. Na de hotelopleiding en een korte, maar succesvolle carrière als accountmanager, verruilt ze de zakenwereld voor een leven als muzikant. In 2011 verschijnt haar eerste ep, even later debuutalbum Marbles. In die tijd begint ze ook aan een samenwerking met Perquisite, die in 2013 als resultaat Lovestruck Puzzles heeft.

Deze maand is hun clubtour weer begonnen.

Met je CJP-pas krijg je 10% korting op de cd’s van Kris.

46

Tekst Philippus Zandstra

The Big Lebowski

De magie van de sleeper hit Halfgod Ron Burgundy heeft ons eindelijk het vervolg op Anchorman (2004) geschonken, gegarandeerd het grootste avontuur sinds De Bijbel.

De eerste film daarentegen, was een echte sleeper hit. Over de schone slaapsters van de film.

Soms worden ze ook wel de de lelijke eendjes binnen de filmindustrie genoemd, die sleeper hits. Met liefde gemaakt, maar aanvankelijk door niemand opgemerkt en overschreeuwd door hun rumoerige broertjes en zusjes met luidruchtige marketingcampagnes, die het liefst in de eerste week al een kassucces noteren. The Avengers, The Hobbit, The Fast and the Furious (deel 1 tot

we zijn de tel kwijt), Thor, de gemiddelde film van Michael Bay; enorme producties met grote sterren en een budget waar een ontwikkelingsland een jaar van kan leven.

Het geheim Zo niet de sleeper hit, een fenomeen waarbij tijd – lees: geduld – van essentieel belang is. Uitgebracht in een paar bioscopen, met weinig PR en reuring vooraf, mikkend op de lange termijn. Zo deed het eerste deel van de saga rondom Ron Burgundy het best leuk in de bioscoop: 90 miljoen dollar tegen 26 miljoen aan kosten. Maar toen de film een tweede leven ging leiden op dvd en de betaal-

Office Space

Anchorman

Spinal Tap

kanalen, werd het pas echt kind of a big deal. ‘We dachten: waarom zou íemand hier een vervolg op willen?’, aldus Will Ferrell in een eerder interview.

‘Maar toen werd Anchorman gek genoeg steeds populairder. Op een gegeven moment ging ieder interview dat ik gaf nog maar over één ding: ‘wanneer komt er een vervolg?’.’ Ook Office Space, Spinal Tap en The Big Lebowski zijn prima voorbeelden van de sleeper hit. Die laatste film deed het bijvoorbeeld prima in de bioscoop, maar de avonturen van The Dude en een stel nihilisten werd steeds populairder op dvd (en vhs). Tegenwoordig bestaat er zelfs een religie rondom de hoofdpersoon: The Church of the Latter-Day Dude. Over-

dreven? Well, that’s like your opinion, man.

Wat maakt deze films sleepers? Met name het feit dat ze ideaal zijn om met een groep te kijken, liefst meerdere keren. Ze zijn absurd en zitten zo vol hilarische quotes dat de vocabulaire van fans blijvend wordt verrijkt. Een échte sleeper hit is net zo hardnekkig als Sex Panther en blijft ook de twintigste keer nog leuk.

Slapend rijk De term sleeper hit wordt echter niet alleen gebruikt voor films die later succesvol(ler) worden op dvd, maar ook op onverwachte bioscoopsuccessen. Neem semi-snuffilm Saw: kwam vanuit

Slumdog Millionaire

The Hangover

het niets met een budget van ongeveer 1 miljoen dollar en leverde 103 miljoen op. Uiteindelijke Oscarwinnaar Slumdog Millionaire ging daar, na een tamme start, zelfs genadeloos overheen met 362 miljoen dollar.

Door deze grote bedragen is het voorspellen van sleeper hits inmiddels een sport geworden.

Zeker nu de concurrentie in de filmwereld moordend is. Een studio kan een enorme kaskraker een paar weken later weer teniet gedaan zien worden door een net zo grote flop. De marges zijn klein en de studio’s vechten elkaar met grote, veilige prequels, sequels en remakes de tent uit.

Zo’n peperdure film, lang van tevoren aangekondigd als Het Volgende Grote Spektakel, moet het ook wel echt waarmaken. Want als hij flopt – hoeveel grappen over zinken en Battleship kun je maken? – draait een studio veel verlies.

Slimme marketing Vandaar die aandacht voor de sleeper hits. Ze zijn goedkoop gemaakt en hebben dus een grote potentiële marge. De filmindustrie gebruikt het label ‘sleeper’ steeds meer als een slim marketinginstrument. Een film die van tevoren zo wordt bestempeld, maakt een grotere kans om ook echt een succes te worden: fans willen zo’n ‘unieke’ film gelijk zien en dat zijn niet zelden de mensen die hun enthousiasme graag delen via social media (of, niet schrikken, in het echt).

Zo werd Black Swan bewust in een beperkt aantal zalen uitgebracht, om een buzz te creeëren rondom het balletdrama met Natalie Portman, door de enthousiaste reacties van bezoekers die de film wél hadden gezien. The Hangover werd door producent Warner ook zo gebracht, maar Britse kwaliteitskrant The Guardian schreef dat het geëscaleerde vrijgezellenfeestje allesbehalve een sleeper was. Beetje moeilijk ook, voor een film die vanaf dag één draaide in ruim drieduizend bioscopen: ‘Studios are on the lookout for an angle to make viewers think they’re somehow participating in a moment of cultural significance.’

Dat het fenomeen nu zoveel aandacht krijgt, zegt veel over de stand van de industrie. Er moet door de moordende concurrentie snel veel geld verdiend worden en daardoor vallen sleepers zo op. Ron Burgundy zal het niks uitmaken. Anchorman 2 was in de VS al na vijf dagen goed voor 40 miljoen dollar. Een zeer classy score.

Een paar schone slapers

Donnie Darko (2001) Heb je een briljante film over volwassen worden en konijnenpakken, komt ie uit in de week van 11 september. Over een mad world gesproken. Donnie Darko leverde 7,5 miljoen dollar op, maar was op dvd in no time goed voor tien miljoen dollar.

Diary of a Mad Black Woman (2005) Tyler Perry kan in de VS rekenen op een enorme fanschare onder het AfroAmerikaanse deel van de bevolking. In Diary of a Mad Black Woman introduceert hij zijn bekendste typetje, ‘big momma’ Madea. Filmmaatschappijen schrikken er voor terug. De enige die het aandurft, mag 51 miljoen dollar bijschrijven.

Op een budget van 5,5 miljoen.

When Harry met Sally (1989) Zo hard als Meg Ryan tijdens de beruchte restaurantscène kwam, zo zachtjes ging het met de opbrengst van deze film. De klassieker leverde slechts 1,1 miljoen dollar op in het eerste weekend. Normaal betekent dat een enkeltje dvd - toen nog vhs - maar de filmmaatschappij bleef erin geloven.

Aan het eind van de zomer van 1989 stond de teller op 93 miljoen dollar.

This is Spinal Tap (1984) Was het nou een documentaire of een speelfilm? De mockumentary van Rob Reiner over de uitgewoonde rockband Spinal Tap was lastig te categoriseren, bezoekers bleven dan ook weg. Op video en later dvd werd de film echter steeds succesvoller, onder andere doordat veel echte bands zich herkennen in de iconische scenes.

Napoleon Dynamite (2005) De saga van de apathische cultheld Napoleon Dynamite leverde veel geld op én een hipsterrage met ‘Vote For Pedro’-t-shirts. Hij draaide lang en bracht daarom uiteindelijk 44,5 miljoen dollar op. De kosten zijn de grootste grap van deze film: vier ton.

50

interview

tekst Charlotte Bouman Beeld Tommy N Lance Photography

Alles voor de dans Nee, zo extreem als in de film Black Swan is het niet. Maar als danser staat je leven wel 24/7 in het teken van je werk: ‘Het is echt topsport wat je staat te doen’. Drie dansers vertellen.

Jessica Xuan (19) groeide op in Canada, maar danst sinds anderhalf jaar bij Het Nationale Ballet. Ze is te zien in de docusoap Bloed, zweet en blaren over het gezelschap, die vanaf 22 maart uitgezonden wordt op tv.

‘Ik voel me geweldig wanneer ik dans. Dat gevoel is volgens mij ook wat me zo ver heeft gebracht.

Klassiek ballet is zwaar, maar als ik éven denk aan mezelf als het kleine meisje dat zo enthousiast werd van de muziek, kan ik er weer tegenaan.

Ik was elf toen ik begon met ballet. Echt jong is dat niet. Ik ging met school naar een balletvoorstelling en terwijl mijn klasgenootjes al snel verveeld raakten, werd ik steeds enthousiaster over wat ik zag. Vanaf dat moment wilde ik ballerina worden, ik moest en zou op balletles.

Na niet eens zoveel lessen werd ik aangenomen op de National Ballet School in Toronto. Door die opleiding heb ik geen normale jeugd gehad, maar als je zo van dansen houdt als ik maakt dat niks uit. Als danser moet je nou eenmaal dingen opofferen voor je kunst. Voor klassieke dansers valt daar zeker ook voeding onder. Een ideaal figuur hebben is een must om een mooie lijn te kunnen maken in onze tutu’s. Je moet daarom altijd letten op wat je eet. Zeker ik, want ik houd van zoetigheid en ik wil mezelf dat niet ontzeggen, maar moet dan met andere eetmomenten compenseren.

De balletwereld zoals die in Black Swan wordt neergezet is wel een beetje overdreven, al herkende ik het competitieve wel. In de danswereld maak je niet snel vrienden. Mijn écht goede vrienden zijn ook geen dansers. Ze snappen niet helemaal wat ik meemaak, maar zijn wel ‘echter’ dan de mensen met wie ik meestal werk. Bij hen moet ik altijd op mijn hoede zijn.

Ik denk best vaak na over wat ik na mijn danscarrière zal gaan doen, want met één ongelukkige beweging kan het zomaar afgelopen zijn. Met mezelf heb ik afgesproken dat ik stop, wanneer dansen me niet meer gelukkig maakt. Misschien open ik dan wel een bakkerijtje, dat lijkt me erg leuk. Of een balletschool. Ik ben er nog niet uit.

Eerst heb ik nog dromen op dansgebied. Solist worden vind ik minder belangrijk, dat is alleen maar een titel. Liever zou ik een romantisch ballet dansen, zoiets als Romeo en Julia. Bij voorkeur samen met mijn eigen grote liefde. Ik wil doen wat ik het liefste doe, met de persoon van wie ik het meeste houd. Want dansen was en is mijn manier om mijn gevoelens te laten zien. Het komt uit mijn hart.’

Jessica is t/m mei door het hele land te zien in de voorstelling De Junior Company. Met je CJP-pas krijg je tot 50% korting, zie het-ballet.nl. Bloed, zweet en blaren is vanaf zaterdag 22 maart, 21:20 uur, te zien op Nederland 2.

‘Als ik er niet meer gelukkig van word, stop ik’

52

alles voor de dans

‘Het is nóóit saai’

Naast het dansen ook acteren en zingen; Mathijs Pater (29) leeft voor de musical(dans).

‘Ik was twaalf toen ik de musical Miss Saigon zag en was zó onder de indruk van alle dans en spektakel, dat ik tot een paar uur na de voorstelling geen woord heb kunnen uitbrengen.

Daarvoor was ik nog niet zo bezig met dans. Ik zat wel op stijldansen, maar dat was vooral omdat ik verliefd was op een meisje dat daar ook op zat. Door die ene show raakte ik helemaal in de ban van musicals. Tijdens mijn middelbare schooltijd ging ik naast het stijldansen dan ook op zangles en als vervolgopleiding koos ik voor een dansopleiding in Tilburg. Ik studeerde af in musical, want daarin kan ik mijn hart en ziel kwijt. Het werk van een musicaldanser is breder dan dat van de meeste dansers. Naast klassieke dans doe ik, afhankelijk van de voorstelling, ook showy dingen. Zo hing ik in Mary Poppins op tien meter hoogte, om ondersteboven te tappen.

Passie is erg belangrijk in dit vak. Het heeft namelijk wel een keerzijde: je hebt weinig tijd voor sociale dingen. In het weekend stappen zit er meestal niet in. Als ik het laat maak, merk ik dat meteen aan mijn lichaam en stem. Het publiek heeft een kaartje gekocht en misschien tijden uitgekeken naar die avond; ze verdienen het

beste en dat hoor je als performer iedere avond te leveren. Het is echt topsport, je moet iedere dag fit zijn.

Een show duurt meestal van acht uur ‘s avonds tot een uur of elf, maar mijn werkdagen beginnen ‘s middags. In Jersey Boys, waarin ik momenteel speel, ben ik namelijk ook dance captain. Dit betekent dat ik alle veertien rollen op het podium ken, omdat ik ze aan andere spelers moet kunnen leren mocht er bijvoorbeeld iemand ziek zijn. Op maandagen ben ik vrij, maar dan zijn er meestal zang-, acteer- en danslessen. Of ik heb een auditie. Voor elke nieuwe productie moet je gewoon auditie doen. Het is dus belangrijk dat je iedere keer het beste van jezelf laat zien, zodat zodat je volgend jaar weer werk hebt. Ik blijf mijn skills daarom ontwikkelen.

Ondanks het feit dat het zwaar werk is waar je nogal wat voor op moet offeren, vind ik het een heerlijk beroep. Het is nooit saai. En: je kunt nog wel zo’n goede accountant zijn, ik heb toch écht liever iedere avond een staande ovatie van 1500 man publiek.’

Mathijs is momenteel te zien in de musical Jersey Boys. Met je CJP pas krijg je tot 50% korting op (lastminute) tickets. Zie cjp.nl/musicals.

‘Bij moderne dans draait het minder om het sprookje’ Mara Hulspas (24) is (modern) danser bij Scapino Ballet Rotterdam.

‘Sommige kinderen gaan op paardrijden, anderen op ballet. Ik was van het ballet; sinds mijn vierde doe ik niet anders. In groep zeven van de basisschool werd ik aangenomen op het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Voor zover ik me het herinner was dat helemaal niet zo’n big deal. Ik vond het gewoon leuk om elke dag te dansen en in een balletpakje rond te huppelen.

veel geluk gehad. Er zijn veel goede dansers die nu zonder werk zitten. Met mijn keuze voor moderne dans ben ik ook heel blij. Klassiek ballet paste minder bij mijn lichaam, maar ik vind het sowieso mooi dat het bij moderne dans meer om inleving draait en minder om het sprookje. Je kunt echt iemand zíjn op het podium, het publiek raken. Ik kan er veel meer mijn ei in kwijt.

Tijdens de opleiding werd je elk jaar streng beoordeeld op zaken als techniek, muzikaliteit en coördinatie. En of je voeten wel een goede lijn hadden tijdens het strekken. Als je klassiek ballerina wilt worden moet je nou eenmaal aan strenge eisen voldoen. Ik heb weleens horrorverhalen gehoord, over kleine kinderen die gedwongen drie kilo moesten afvallen, maar zo gaat het er echt niet meer aan toe tegenwoordig.

Je leert wel hoe je gezond moet leven en eten.

Ik denk trouwens dat dansers, door al dat bewegen, méér eten dan een ‘gewoon’ iemand.

Mijn werkweken kunnen erg lang en chaotisch zijn. De laatste weken voor een show heb ik nauwelijks de tijd om mijn was te doen. Toch kan ik meestal wel een relatief normaal leven leiden.

Ik heb in ieder geval niet het idee dat ik veel op moet geven voor het dansen, ook omdat dit is wat ik het liefste doe. Natuurlijk is het af en toe jammer als ik een verjaardag mis, of niet mee kan naar een concert, maar elk beroep heeft toch zijn nadelen? Jammer genoeg kan ik dit niet altijd blijven doen. Daar ben ik me zeker van bewust en daarom probeer ik er iedere dag van te genieten. Steeds meer zelfs. De mooie dingen die ik nu mag doen, dat is precies waar ik altijd naartoe heb gewerkt.’

Op mijn negentiende werd ik aangenomen bij Introdans, waar ik vier jaar ben gebleven. Vorig jaar vond ik het tijd voor wat nieuws en mocht ik, na audities, bij het Scapino Ballet beginnen.

Met die twee mooie gezelschappen heb ik erg

Tot en met mei is Mara afwisselend in de voorstellingen The Great Bean en Pearl te zien. Met je CJP-pas krijg je tot 50% korting. Meer info: scapinoballet.nl

56

interview

tekst Carolien Dircken Beeld Dennis Duijnhouwer

Op de eerste rij Wat zegt de eerste rij van het publiek over de band op het podium?

CJP bezocht drie concerten en zag trouwe fans, jonge feestbeesten en nieuwsgierige rockchicks. Maar welke band hoort erbij?

‘Vooraan kun je goed oogcontact maken met de band’.

Welke band? Zie pagina 62.

‘Als je hard wilt beuken, moet je je vooraan in de pit storten.’ Waar? Zie pagina 62.

‘Ze maken echt het beest in je los.’

Wie? Zie pagina 63.

62

1

1

op de eerste rij

2

Rockmeisjes en studenten bij Chef’Special

In de kleine zaal van 013 in Tilburg wordt de eerste rij bemand door frisgewassen meisjes, gekleed in losvallende hemdjes en skinny jeans. Telefoon in de ene hand, biertje in de andere. Een handjevol mannelijke studenten knikt vooraan lekker mee op de toegankelijke, funky popmuziek van de Haarlemse band. Er wordt (niet al te uitbundig) gedanst en gezongen, maar vooral tevreden gekeken naar wat er op het podium gebeurt. Van opdringerige fans op de eerste rij heeft de band niets te vrezen. Het publiek is vooral nieuwsgierig, zo lijkt het.

Laura van Dijk (22) komt, samen met haar 18-jarige zusje, helemaal uit Woerden om de mannen van Chef’Special van dichtbij te bewonderen.

Toch noemt ze zichzelf geen fanatieke fan. ‘Ik ontdekte de band twee jaar geleden en ken de meeste nummers wel, maar heb nog nooit een cd van ze gekocht’, bekent ze. ‘Drie keer heb ik ze nu live gezien en het is altijd een feestje. Lekker meezingen met alle nummers. Ik vind het sowieso tof om concerten te bezoeken en ga zo vaak mogelijk. Meestal kies ik voor wat hardere rockbands, met meer gitaar. Dan sta ik ook het liefst vooraan: ik ben maar klein en hier zie ik het beste wat er op het podium gebeurt.’

Zoë Verdaasdonk (18) uit Tilburg is wat fanatieker.

‘Ik heb Chef’Special al vaak live gezien’, glundert ze, ‘en het is iedere keer weer geweldig. De zanger, hun stijl, de relaxte muziek. Ik ben expres vroeg

vertrokken met een vriendin, zodat we vooraan konden staan. Ook omdat je zo oogcontact kunt maken met de bandleden.’ Hoewel ze dus een echte fan is (‘Ik volg ze op Facebook!’) blijkt ook Zoë van binnen een rockmeisje. ‘Hardere bands, zoals Papa Roach, vind ik net zo goed tof’, lacht ze. ‘Maar dan sta ik niet vooraan naar de zanger te kijken. Veel te ruig, met die pit.’

Toevallig was Ivo Prinse (16) laatst ook bij Papa Roach, waar hij, net als vanavond, vooraan stond. ‘Ik wil wel iets kunnen zien als ik naar een concert ga’, verklaart hij. Ivo, een Tilburger, is in z’n eentje naar 013 gekomen. ‘Ik wilde de band graag zien, maar het was al snel uitverkocht, dus verder heeft niemand van mijn vrienden een kaartje kunnen kopen. Geeft niet, er hangt hier een goede sfeer en ik kom toch voor de muziek.’

2

Beukende metalheads bij Lamb of God

Terwijl de rustige rockmeisjes een dansje wagen in de kleine zaal, staan de fans van het echte beukwerk al uren klaar voor snoeiharde metal in de grote zaal van 013. De outfits zijn zwart, de haren zijn lang en de lichamen zijn hier en daar opgeleukt met een tattoo. LOG-fans van het eerste uur, veertigers met brede armen en leren jacks, staan met de armen over elkaar achterin.

Zo zijn ze snel bij de bar. In het midden van de zaal steken af en toe wat dertigers een satanshand de lucht in, maar op de eerste rij zijn het vooral jonge metalfans die bijna uit hun vel barsten van extase.

De vrienden Roel Hovius en Brendan Kelly uit Amersfoort (beiden 21) bewaken al ruim drie uur hun plek tegen het hek, waarbij ze om de beurt bier halen en het toilet bezoeken. ‘Zodra de zaal openging, gingen we rennen om vooraan te komen’, zeggen ze. ‘Hier sta je écht middenin het concert, tussen andere grote fans. En als je hard wilt beuken, stort je je na een paar nummers makkelijk in de pit.’

Zodra de Amerikaanse bandleden het podium betreden, gaan de vrienden helemaal los. Ze schreeuwen mee, terwijl ze over de hekken hangen en hun vuisten in de lucht houden. Rondvliegend bier en hard geduw houdt ze niet tegen. ‘We gaan heel vaak naar metalbands’, zegt Brendan. ‘Slayer, Iron Maiden, Lamb of God: als het maar hard is. Ik ben weleens bloedend uit een pit gekomen. Stond er iemand op z’n klompen te beuken voorin. Ach, ik kon er wel om lachen.’

Een stuk verderop staan Dominique van Hall en haar vriend Hugo van den Hoek (beiden 23) ook al uren vooraan. ‘Awesome’, vat Dominque de acht concerten van Lamb of God die ze heeft gezien samen. ‘Zodra er een pit ontstaat, springen wij er altijd in.’ Sinds de zanger van Lamb of God vast heeft gezeten, omdat een fan tijdens een concert ongelukkig terechtkwam bij het stagediven en stierf, vinden de Utrechtse fans de concerten nog intenser. ‘Je ziet dat de band echt iets heeft meegemaakt. Als fans laten wij merken dat we ze steunen. Door vooraan te staan kun je dat nóg beter doen. En door nog harder los te gaan natuurlijk.’

3

Feesten en beesten bij traumahelikopter

Vanaf een afstandje rustig naar een bandje kijken.

Dat is waar de meeste bezoekers voor naar Groningen komen, tijdens Eurosonic. Behalve dan de mensen die, om twee uur ’s nachts, in De Spieghel staan voor de thuiswedstrijd van Groningse garagerockband traumahelikopter. Crowdsurfers, bierregens: je ontkomt er niet aan zodra de band hun korte, harde nummers inzet met een simpel ‘1,2, 3, 4’. Of je nou voorin of achterin staat.

Romee van Rijswijk (20) uit Hilversum is samen met Debby Koster uit Utrecht (20) al de hele dag bandjes aan het kijken op Eurosonic, maar ze

3

hebben nog genoeg energie om flink te feesten bij traumahelikopter. Debby kent de band en weet, voordat de eerste tonen de zaal in beuken, dat het een feestje wordt. ‘We staan nu nog vooraan, maar eindigen straks vast ergens in het midden van de zaal. Je stuitert overal heen op deze muziek! Ze gaan lekker hard bij traumahelikopter. Heerlijk’, vindt Debby. ‘Ik kan me er echt compleet op laten gaan. Hun muziek is recht door zee, ze breken de tent volledig af.’

Romee is door Debby en nog een vriendin meegelokt zonder voorkennis. ‘Ik laat me verrassen’, zegt ze voorzichtig, maar al snel kan ook zij zich niet meer inhouden en danst ze alle kanten op.

Het publiek om hen heen, jonge hipsters in de feestmodus en oude rockers met een voorliefde voor drums en gitaren, doen hetzelfde. De sfeer is onmiskenbaar ijzersterk. ‘Dat is altijd zo bij optredens van traumahelikopter’, zegt Debby.

‘Het publiek valt elkaar bijna om de nek van geluk. Deze band maakt echt het beest in je los. Ik sta meestal wel vooraan bij concerten, omdat ik het dan beter kan zien, maar traumahelikopter speelt de héle zaal plat.’

Dat is te merken, zelfs op Eurosonic, waar doorgaans bazen van festivals en concertzalen kritisch komen kijken naar nieuwe namen voor hun programmering. Bij traumahelikopter blijft niemand stil in een hoekje staan. Iedereen beweegt, nat van het bier.

Met je CJP-pas krijg je korting op concerten. Zie cjp.nl/muziek.

65

lifestyle Styling & tekst SOPHIE DE GROOT Beeld MEIS BELLE WAHR

Toffe prints Gebruik je kleding als spreekbuis.

Jimmy draagt: Criminal Damage trui, € 59,99 > € 53,99 via Front Runner. Criminal Damage T-shirt, € 34,99 > € 31,49 via Front Runner. Vans chino, € 89,95 > € 80,95 via Front Runner. Sokken, via You Sock (het merk van het model zelf), Vans, € 104,99 > € 94,49 via Front Runner.

66

gespot Floor van het Nederend - je weet wel: de veel geziene artiest uit onder andere Vice - toonde vorige maand zijn werk in galerie De Schans in Amsterdam. Een galerie vol toffe prints aan de muur bleek de uitgewezen plek om toffe prints op kleding te spotten.

Naast een momentje voor de camera vroegen we deze hippe kippen: ‘Wat zou jij het liefst op je shirt drukken?’

Colin Vlaar (22), eigenaar van zijn eigen kledingmerk: ‘De print die ik nu draag is van mijzelf. Met mijn merk probeer ik eigenzinnigheid te promoten.’

Sanne Admiraal (26), eigenaar van Surfcamps For Kids: ‘Mijn favoriete partyfoto op mijn shirt, dat lijkt me erg tof.’

Jip Merkies (23), fotograaf: ‘Ik ga dan toch voor een eigen werk: een grafisch ontwerp, foto of tekening.’

Femke van Vliet (29), docent bij School2Work: ‘Ik zou wel een shirt willen met een beer, een jager en een stripper, met daaronder: the new rock, paper, scissors.’

PL Clothing € 34,95 > € 31,35 via Front Runner

Vila € 17,47 > € 15,72 via Welikefashion.com

Ice Cream € 84,95 > € 76,45 via Front Runner

10% korting met je CJP-pas

Droomprints Zo word je én vind je een print(s) op het witte paard.

Selected Femme € 39,95 > € 35,96 via Welikefashion.com

Vita Morte € 29,95 > € 26,95 via Front Runner

Copa € 34,95 > € 31,45 via Front Runner

Vila € 17,47 > € 15,72 via Welikefashion.com

PL Clothing € 74,95 > € 67,45 via Front Runner

Onitsuka Tiger € 29,95 > € 26,95 via Front Runner

68

Vroeger, toen mannenknotjes nog niet bestonden tekst Norbert Pek

CJP gaat voor jong, nieuw, fris en getalenteerd.

Maar dat betekent niet dat we de klassiekers vergeten.

Grunge Docenten moeten flink met hun ogen hebben geknipperd, op die ogenschijnlijk doodnormale schooldag in 1994. Op veel middelbare school is er iets aan de hand. Bosjes alto’s zitten treurig tegen de verwarming. Ze huilen de zwarte mascara van hun wimpers en vegen hun tranen weg met de mouw van hun houthakkersblouse.

Hij is dood, hun favoriete zanger. Kurt Cobain, want zo heet-ie, heeft het ook nog zelf gedaan. Het pistool in de mond en pang.

Er loopt een recordaantal tieners rond in Nirvana t-shirts. Wie er nog geen heeft, schaft er onmiddellijk één aan. Met als gezellig hoogtepunt op een van die veelal XXL-shirts de tekst van een Nirvana-nummer, dat de cd In Utero net niet heeft gehaald: ‘I hate myself and want to die’. Geen uitzondering, want in de meeste Nirvana-nummers zit een tergende worsteling met het leven. Hun muziek past perfect bij die teksten, want ze maken grunge. Een stroming die nu een kwart eeuw oud is, iets wat niet met toeters en kleurrijke ballonnen wordt gevierd.

Erg vrolijk klinkt het allemaal niet wat er uit Seattle komt. Niet voor niks is de bakermat van de grunge in de jaren negentig een van de meest troosteloze steden op aarde. Als Seattle een soundtrack zou krijgen, is het er eentje met Nirvana, Pearl Jam, Soundgarden en Alice In Chains. De bands klinken donker, gruizig en melancholisch, op het depressieve af.

De grungerevolutie die eind jaren tachtig begon, is met het overlijden van Kurt Cobain definitief ten dode opgeschreven. Nirvana’s laatste album In Utero haalt het qua verkoopcijfers niet bij zijn legendarische voorganger Nevermind. Bands vallen uit elkaar wegens meningsverschillen en drugsproblemen. In Los Angeles en New York wordt een nieuw revolutie ontketend: hip hop. Met als frontsoldaten Tupac en Biggie Smalls a.k.a. Notorious B.I.G..

Maar uit de assen van grunge komt één bandje dat wij graag een eervolle vermelding geven. Een kleine maand na de zelfmoord van Kurt Cobain verschijnt het titelloze debuut van Weezer. Weezer had de vertrouwde zware gitaren, plús wat bij veel andere grungebands ontbrak: gouden melodieën. Ze worden dan ook – terecht – vergeleken met The Beach Boys. Vanwege de puntigheid, en de koortjes in hun nummers. Het zonnige gevoel. Wie Weezer opzet, waant zich niet onderuitgezakt in een grauwe stad. Eerder op een surfplank in het helderblauwe water. Zanger Rivers Cuomo is een nerd met een kort kapsel, die zingt over zijn uiterlijke gelijkenis met Buddy Holly. Pluis alle teksten gerust na: Rivers Cuomo wil zeker niet dood.

Maar zonder grunge (en vooral Nevermind) had deze band nooit zo geklonken. Waardoor we de tien perfecte liedjes op dit klassieke debuut hadden moeten missen. Een kwart eeuw grunge vier je dan ook het beste door Weezer keihard op te zetten.

Details: Onderzoek uitgevoerd op: een donderdagmiddag in december.

Publiek: internationale toeristen maar ook genoeg Nederlanders, jong en oud.

Kijkduur: 1-8 minuten.

Citaten: ‘Dit vind ik echt een mooi schilderij.’

‘Zij kijkt niet vrolijk.’

‘Net echt.’

‘Je ziet wel dat hij echt aandacht besteedt aan de details.’

‘Ik vind al deze Vermeers mooi.’

‘Volgens mij is hij heel arm gestorven.’

‘Dit is wel heel fijn geschilderd.’

‘De dochter van een sjeik in Dubai koopt nu al dit soort werken.’

71

kunstwerk In the picture Tekst Tessa Verheul Beeld Rijksmuseum Amsterdam

Het kunstwerk als popster Een bekend kunstwerk in een museum bekijken is een ervaring die niet zo gek veel verschilt van het moment waarop je een bekende acteur of muzikant tegenkomt. Er wordt nog net niet gegild in de eregalerij van het Rijksmuseum, maar verder zijn de gelijkenissen treffend. Ten eerste blijkt het kunstwerk dat we deze keer bekijken, net als veel acteurs, kleiner dan je verwacht. Het Melkmeisje van Johannes Vermeer (1632-1675), dat hij omstreeks 1660 schilderde, is 45,5 cm bij 41 cm. Opmerkingen als ‘Jeetje, ik dacht dat dit schilderij veel groter zou zijn’ en ‘Wat is ze klein’ zijn dan ook niet van de lucht. Ten tweede trekt bijna elke museumbezoeker zijn camera om het schilderij te fotograferen, het liefst gaan ze mét het doek op de foto. Nu zijn er cultuurpessimisten die stellen dat hierdoor de verheffende werking van kunst verloren gaat, maar feit is wel dat er bijna in geen ander museum zoveel over kunst gesproken wordt als in het Rijks. Een gezellig geroezemoes stijgt op.

Het is dus even dringen, maar dan zie je wel met hoeveel precisie en aandacht voor detail Vermeer het meisje heeft geschilderd. Ze staat in een keuken en giet melk in een schaal. Op de tafel liggen verschillende broden uitgestald. In tegenstelling tot veel andere scènes van Vermeer zien we hier niet iemand van hogere komaf; haar kleren verraden zij een dienstmeisje is, bezig met het bereiden van het ontbijt voor een ander.

Het licht valt via het raam links naar binnen en is bepalend voor de compositie. Door het contrast tussen licht en schaduw wordt het doek als het ware met een diagonale lijn van linksboven naar rechtsonder in tweeën gedeeld, waarmee de schilder onze blik stuurt. Van haar gezicht naar

haar armen, via de handen naar het middelpunt, de kan met melk. Met grove streken geeft Vermeer de lichtval op de onderarmen van het meisje weer, terwijl hij met minuscule stipjes de zaadjes op het brood en de knoopjes op haar jurk schildert. Ook de rieten mand en het koperen bakje zijn met zoveel verfijning geschilderd, dat ze levensecht lijken. Links van het gezicht van het meisje bevindt zich een zwart stipje op de muur, dat Vermeer als verdwijnpunt gebruikt om het perspectief kloppend te krijgen.

In de zestiende en zeventiende eeuw was het alledaagse huiselijke tafereel een dankbaar onderwerp voor veel schilders. Perfect om hun expertise in het schilderen van figuren te combineren met het stilleven. Anders dan zijn tijdgenoten schilderde Vermeer bijna altijd een of hooguit twee personen, waardoor alle aandacht op de details komt te liggen. We zien geen huishouden van Jan Steen maar verstilling en opperste concentratie, op zo’n manier geschilderd dat het meisje volgens sommigen eerder op een heilige dan op een dienstmeid lijkt.

Volledig passend bij hun sterrenstatus hebben zijn schilderijen in de eregalerij hun eigen merchandise. ‘You can buy a copy downstairs in the shop’, zegt een man tegen zijn vriendin, om haar te overtuigen verder te lopen. Maar iedereen weet dat, net als bij Madame Tussauds, een kopie nooit zo mooi is als het origineel.

Johannes Vermeer – Het Melkmeisje (circa 1660) Rijksmuseum, Amsterdam Toegang: € 15,- / Met CJP-pas € 7,50 rijksmuseum.nl

72

tekst Steven Stoffers Beeld Julia de Boer

73

boeken Ieder nummer mag iemand waarvan wij vinden dat hij/zij het verdient € 100,- stukslaan in boekenwinkel Polare. Check alle kortingen op het gebied van lezen op cjp.nl/lezen.

Sallie Harmsen Sallie Harmsen (24) heeft hard gewerkt. Vanaf 24 februari draait kostuumdrama Kenau, 8 maart gaat het toneelstuk Elektra in première en op 31 maart de speelfilm over Lucia de B.. Drie prominente rollen voor Sallie, dus wat ons betreft mag ze best even relaxen met een goed boek.

Louis de Bernières – Kapitein Corelli’s mandoline ‘Ik ben nu aan het repeteren voor Elektra, bij Het Nationale Toneel. De regisseur van het stuk, Casper Vandeputte, gaf me deze titel mee als tip. Omdat hij een zeer belezen man met goede smaak is, vaar ik blind op zijn advies. Eigenlijk was ik op zoek naar Hoogteverschillen van Julian Barnes, omdat die is meegenomen in de bewerking die wij spelen van Elektra. Ik lees voor elke rol boeken die daarmee samenhangen, omdat ik het leuk vind om me in zo’n periode helemaal onder te dompelen in wat ik aan het maken ben. Op die manier kan ik een beter beeld vormen van de wereld waarin het stuk plaatsvindt. Het maakt het verhaal ronder, snap je wat ik bedoel? Dat vind ik ook zo fijn aan mijn werk: ik begin steeds weer aan een nieuw project waar ik me helemaal in kan verdiepen. Daarnaast lees ik gewoon heel graag. Sterker nog; als ik ’s avonds niet lees, dan kan ik niet slapen. Lezen is de enige manier om mijn hoofd stil te krijgen.’

Edgar Allan Poe – Alle verhalen ‘Ah, yes! Deze is wel meteen de helft van het budget, maar dat mag wel toch? Ik hou van Edgar Allan Poe. Hij heeft een gigantische fantasie, waarmee hij op zijn beurt weer de mijne weet te prikkelen. Het is superduister, maar wel komisch: precies die zwarte humor waar ik van houd. Het mooie is dat het allemaal korte verhalen zijn. Dit is zo’n boek dat ik lees als ik even

niet zo veel inspiratie heb, of op de bank zit en denk: oh, wat is alles saai. Dan sla ik deze open en ben ik weer vrolijk.’

Hugo Claus – Het verdriet van België ‘Dít is een mooi boek. Ik heb hem wel al gelezen, maar dat was een geleend exemplaar. Ik neem hem toch mee, want dit is het allermooiste boek dat ik ooit heb gelezen. Nou ja, dat is niet helemaal waar: dit boek én Reis naar het einde van de nacht van Céline. Hugo Claus is heel erg grappig en tegelijkertijd moet ik huilen om wat hij schrijft.

Hij weet precies de juiste snaar te raken met personages die van vlees en bloed lijken. Ik las het afgelopen zomer, maar het Vlaamse taalgebruik is zo mooi dat ik er nu zo weer in zou kunnen beginnen. Vlamingen kunnen in hun taal de stier vaak wat beter bij de horens kunnen vatten dan Nederlanders. Plus: ze hebben meer zelfspot.’

Jan Wolkers – De kus ‘Deze heb ik nog niet, maar ik ben helemaal wild van al het andere dat Jan Wolkers heeft geschreven. Van hem zelf ook trouwens. Als ik hem had gekend toen hij een jonge jongen was, zou hij vast de liefde van mijn leven zijn geweest.

Hij begréép het, zag heel erg de schoonheid van het bestaan op allerlei niveaus. De levenslustige manier waarop hij zijn leven leefde werkt bij mij heel aanstekelijk. Remco Campert, die ik graag lees, heeft dat ook. Anders dan bij Wolkers, maar vanuit eenzelfde soort levenslust. Al moet je dat misschien eerder avonturendrift noemen.

Ik leef mijn leven graag op zo’n manier en probeer zo veel mogelijk open te staan voor nieuwe projecten of reizen. Als het even kan, zeg ik meteen ‘ja’ wanneer iemand me opbelt met de vraag of we morgen naar Barcelona gaan.’

74

winnen

Foto © Erwin Olaf

Foto © Carolien Sikkenk

Kans maken op deze prachtige prijzen?

Check cjp.nl/winnen.

5x2 kaarten Het Nationale Ballet Jessica Xuan (19) is danser bij Het Nationale Ballet. Ze moest veel laten om op het niveau te komen dat gevraagd is, voor zo’n plek. Maar ze had het over voor haar grote droom: een romantisch ballet dansen met de persoon van wie ze houdt. Hou dat in je achterhoofd als je in april bij één van de voorstellingen (naar keuze) zit, dat maakt het prachtige ballet vast nóg mooier.

5x2 kaarten Body Worlds: The Happiness Project Na het succes van de tijdelijke expo twee jaar geleden heeft Body Worlds een permanente plek in Nederland gekregen. Er moest een hele hoop voor gebeuren, zoals je op pagina 10 kunt lezen, maar dan heb je ook wat: een fascinerende kijk op je eigen lichaam aan de hand van de anatomische preparaten van echte mensen.

5x Ramses dvd-box Ramses Shaffy was een levenskunstenaar, die veel mensen fascineerde. Hij leefde hard en intens en dat bracht hem naar hoge hoogtes, maar ook naar minstens net zo diepe dalen. Er is te veel Shaffy voor één film, dus maakte gevierd documentairemaker Michiel van Erp een er een tv-serie van. Doe mee en wie weet, kun je Maarten Heijmans en Noortje Herlaar zien schitteren als Ramses en Liesbeth List.

Marek Hemmann

Ásgeir

5x2 kaarten Imagine Op het Imagine Film Festival weet je zeker dat alles fantastisch is. Ze brengen namelijk films die de grenzen tussen fantasie en realiteit verkennen. Het festival werd bekend vanwege de horrorprogrammering, maar je vindt er ook veel anime, fantasy en sciencefiction.

Van 9 tot en met 18 april kunnen we daar in Eye Amsterdam weer van genieten, met CJP-korting uiteraard. Of gratis, met deze kaarten voor een film naar keuze.

2x2 passe-partouts Motel MozaÏque Motel Mozaïque brengt voor de veertiende keer de beste indiemuziek en kunst naar Rotterdam.

Er wordt scherp geprogrammeerd, waardoor Motel Mozaïque al een keer de titel ‘Beste Festival van Nederland’ ophaalde. Dit jaar staan onder andere Ásgeir, Erlend Øye, Daryll-Ann, Omar Souleyman, Angel Olsen, Nick Waterhouse, Moss en Wild Beasts op het programma.

2x2 kaarten Marek Hemmann @ 5 days Off Van 5 t/m 9 maart mogen we weer los op 5 Days Off. De line-up is dit jaar sterker dan ooit, dus we zijn heel blij dat we op vijf bijzondere shows korting kunnen geven. We kijken met name uit naar de vrolijke house van Marek Hemmann. Ogen dicht, handjes in de lucht en zwieren maar: de enige keer dat niemand het erg vindt als je heel veel beweegt terwijl je droomt.

76

winnen

Foto © Jean Philipse

Kans maken op deze prachtige prijzen?

Check cjp.nl/winnen.

4x2 kaarten Anchorman 2 + Snorrenbril + mok CJP loves Ron Burgundy.

Van z’n foute pakken via z’n allesverwoestende schreeuw tot z’n onmiskenbare talent. Niet vreemd dus, dat we in een glass cage of emotion zitten sinds we hoorden dat Anchorman 2 eraan kwam. 27 februari is het ein-de-lijk zover. We geven pakketten weg met vrijkaarten, een mok en een heuse snorrenbril. Of brillensnor, wat je wilt. Hoe dan ook: jouw kans om je onderdeel te voelen van het Channel 4 news team.

2x2

2x2

dagkaarten Go Short Langer is niet altijd beter (we kijken naar jou, Peter Jackson).

Op de zesde editie van Go Short bijvoorbeeld, dat in korte (no pun intended) tijd is uitgegroeid tot hét festival voor de korte film. Humor, drama, animatie, docu’s; het kan allemaal in veertig minuten of minder. Met een CJP-pas krijg je korting, op donderdag en vrijdag overdag zelfs twee kaartjes voor de prijs van één. We geven twee dagkaarten weg. Met een beetje slim plannen, kun je daarmee wel twintig korte films zien.

kaarten Gejaagd door de Wind Werkelijk alles aan dit toneelstuk is topklasse. Gone With The Wind, het boek over een woeste liefde ten tijde van de Amerikaanse Burgeroorlog, won in 1937 de Pullitzerprijs. De verfilming won in 1939 acht Oscars. Anna Drijver en Nasrdin Dchar spelen de hoofdrollen in deze toneelbewerking. De muziek is geschreven door een Gouden Kalf-winnaar en de kostuums worden ontworpen door Jan Taminiau (van Máxima's kroningsjurk). Win nu kaarten voor de bijzondere voorstelling op 1 april in Carré.

78

de lijst Beeld maslow

Creatieve duo’s Ongezond, opvallend, onverwachts; hoe dan ook, deze creatieve duo’s wisten in ieder geval hoe ze stof op moesten doen waaien.

Johnny Depp & Hunter S. Thompson Het enige dat ze leek te binden was hun geboortegrond in Kentucky. Toch ontwikkelden de jonge acteur en de oudere drugsverslaafde schrijver een innige vriendschap. Johnny speelde Hunter in de verfilming van zijn bestseller Fear and Loathing In Las Vegas. In het kader van research trok hij bij de schrijver in en sliep daar nietsvermoedend drie maanden naast een vat buskruit. In 2011 speelde hij Hunter een tweede keer in de verfilming van The Rum Diary. Na de zelfmoord van Hunter in 2005 maakte Johnny diens laatste droom waar. Hij schoot zijn as uit een bijna vijftig meter hoog kanon. Kosten: een slordige twee miljoen dollar.

James Franco & Seth Rogen Zoek online op ‘bromance’ en de kans is groot dat filmbuddies James Franco en Seth Rogen bovenaan verschijnen. De twee acteurs spelen samen in komedies als Pineapple Express en This Is The End, maar ook buiten het witte doek hebben ze elkaar helemaal gevonden. We vermoeden dat de heren tussen projecten door graag een bescheiden jointje roken. Want waarom zou je anders een shot-voor-shot gekopieerde persiflage maken op Kanye’s hilarische videoclip van Bound 2? Of jezelf met je BFF in een King Kongscreenshot photoshoppen?

Kate Moss & Pete Doherty Door de extreme media-aandacht voor dit celebrity-koppel leek het veel langer, maar de relatie van topmodel Kate Moss en muzikant Pete Doherty duurde uiteindelijk maar van 2005 tot 2007.

Iedere maand was het de vraag of ze nog samen waren, wat voornamelijk aan Doherty’s drugsverslaving en onberekenbaarheid lag. Video’s waarop ze samen coke snoven zorgde ervoor dat Kate miljoenencontracten misliep, al verdiende

ze ook wat terug door een tabloid succesvol aan te klagen. De wereld houdt er ieder geval een paar mooie liedjes aan over: Moss schreef mee aan vier nummers voor het tweede album van Doherty’s band Babyshambles, Shotters Nation.

Zelda & F. Scott Fitzgerald Deze twee verdienen een echte, waarheidsgetrouwe film over hun leven. De glimp die we ervan kregen in Woody Allens Midnight in Paris is lang niet genoeg, want filmischer dan dit is iets zelden. Haar man was dan wel de schrijver, maar vlak ook zeker Zelda’s Save me the waltz niet uit.

Als verpersoonlijking van de jaren twintig hadden ze geen soepel leventje. Zelda bleek schizofreen, maar gebruikte haar drukke brein voor een nieuwe obsessie: schilderkunst. Francis stortte zich ondertussen op zijn eigen hobby: alcohol. En nee, dat liep niet goed af.

Alfred Hitchcock & Alma Reville Recentelijk werden we nog met onze neus op de feiten gedrukt in de biopic Hitchcock, met Anthony Hopkins in de hoofdrol: zonder zijn vrouw was Hitchcock gegarandeerd minder succesvol geweest. Naast alle praktische zaken die ze voor hem regelde, was ze ook een bron van inspiratie.

Zo had ze met haar scriptbewerkings- en regieskills veel invloed op films als Psycho en The Birds.

Er zijn zelfs mensen die beweren dat de Hitchockstijl in de praktijk meer de Reville-stijl was.

Sid & Nancy Sid Vicious, bassist van de legendarische punkband Sex Pistols, vond de liefde niet alleen in heroïne maar ook in een blondine uit Pennsylvania genaamd Nancy Spungen. De totaal geflipte groupie met als bijnaam ‘Nauseating Nancy’ gebruikt vooral veel, heel veel drugs. Op 12 oktober 1978 brengt Sid Nancy met messteken om het leven. Althans: hij bekent schuld, maar weet niks meer van de daad zelf vanwege, je verzint het niet, drugsgebruik. Voordat de rechter uitspraak kan doen, overlijdt hij zelf aan een overdosis heroïne.

C.S. Lewis and J.R.R. Tolkien Zonder deze vriendschap hadden zowel Lord of the Rings als alle Narnia-boeken nooit bestaan.

Op een dag maken Tolkien en Lewis een wandeling, waarbij de eerste de laatste overtuigt om zich weer te bekeren tot het Christendom. Bijbelse invloeden komen dan ook ruimschoots terug in beide werken. Na jaren van teleurstelling over zijn eigen kunnen, vindt Lewis door die bekering eindelijk een eigen stem. Op zijn beurt spoort Lewis Tolkien aan om eindelijk een verhaal te bouwen rondom zijn verzameling jaartallen en (verzonnen) geschiedenisverhalen.

Inmiddels verkochten de twee gezamenlijk meer dan 350 miljoen boeken.

Andy Warhol & Edie Sedgwick De grootste eer voor bohemians en hipsters in het New York van de jaren zestig was door Andy Warhol tot superstar benoemd worden. Hij vereeuwigde vele muzes in zijn werk, om ze weer net zo snel aan de kant te schuiven als hij klaar met ze was. Edie Sedgwick is de beroemdste superstar. Het blonde model joeg er binnen een jaar een enorm fortuin doorheen, verscheen in Andy’s underground films en werd beroemd door haar iconische gevoel voor stijl. En zoals dat vaak gaat met fifteen minutes of fame raakte Edie uiteindelijk aan de drugs en drank. Ze stierf op haar 28ste aan ethanol vergiftiging, waar volgens de roddel Warhol zelfs een aandeel in had.

80

Moet je horen… tekst Harm teunisse

Met je CJP-pas krijg je 10% korting op muziek

traumahelikopter – I Don’t Understand Them At All (album) Als het Groningse traumahelikopter al nerveus is over hun tweede album I Don’t Understand Them At All, dan is daar muzikaal weinig van te horen.

Het trio ramt onverstoord verder met hun megaaanstekelijke rammelpunkgaragerock op nieuwe single Alone. Het fuzz-pedaaltje staat nog steeds op tien, maar de ambitie van de band om completere liedjes te schrijven is geslaagd. Alone is 3 minuut 48 aan fijne riffjes. Eén van de leukste garagerock bandjes van het moment, dat speelt volgens het mantra ‘niet lullen maar poetsen’.

MyBaby – Loves Voodoo! (album) Sommige bands zie je bijna pulseren van het talent. Het Amsterdamse MyBaby is zo’n bandje.

Ze spelen meeslepende en bij vlagen hypnotiserende rhythm & blues, aangevoerd door de fantastische stem van voormalig Souldiers-zangeres Cato van Dyck. Haar broer Joost hanteert de drumstokken en Daniel Johnston plukt aan precies de juiste snaren. Dat ontging ook de bassist van Sly & The Family Stone niet. Larry Graham sleurde de band in 2012 mee op tournee voor ze ‘debuutplaat’ konden zeggen. MyBaby zegt zelf ‘Delta Trance Louisiana Dub’ te maken en wie zijn wij om dat te verbeteren. Loves Voodoo! deed het erg goed op Eurosonic/Noorderslag en staat vergrendeld in onze playlist.

Afterpartees – First/Last (single) De nieuwe Afterpartees zorgde bij ons voor net zo’n ‘oh wow, dit is leuk’-moment als de eerste luisterbeurt van Is This It van The Strokes. Dat wil trouwens niet zeggen dat ze 1 hetzelfde klinken, maar we worden wel heel blij van First/Last.

Ze vlamden vorig jaar al op Into The Great Wide Open, Incubate en de aftershow van Vampire Weekend in de HMH. Als dan ook nog blijkt dat ze een aversie hebben tegen gitaartokkelende strandcasanova’s die bij een kampvuur Wonderwall van Oasis uitbraken, ben je wat ons betreft geslaagd voor je A-diploma in rock.

Vancouver Sleep Clinic – Collapse (single) Met het succes van de droompop van London Grammar en de schare fans rond supermelodieuze bandjes als Bon Iver en Ásgeir, komt de hype rond de pas 17-jarige(!) Tom Bettinson niet als een verrassing. Toch luisterden wij met open mond naar de twee tracks van Vancouver Sleep Clinic die we tegenkwamen op Soundcloud.

Vapour verscheen afgelopen zomer, maar het is vooral Collapse dat een vlucht nam. Uit zijn slaapkamertje in het Australische Brisbane komt Vancouver Sleep Clinic met bijzonder gelaagde, atmosferische popmuziek. De stem van Tom doet niet onder voor die van Bon Iver’s Justin Vernon.

Later dit jaar volgt de eerste ep en als deze eerste twee liedjes een voorbode zijn, beginnen wij vast met het afstrepen van de kalender.

Sam Smith – Money on My Mind (single) Vrolijke, commerciële housedeuntjes mogen weer.

Vorige jaar veroverde Disclosure de festivals met hun toegankelijke UK-house en onweerstaanbare single Latch. De zangpartij van die hit is ingezongen door megatalent Sam Smith en raad eens wie er dit voorjaar zijn debuutalbum uitbrengt. Album In the Lonely Hour verschijnt in mei, eerste single Money On My Mind is al te beluisteren. Ervaring met nummer één hits heeft Sam al. Hij zong namelijk ook op Naughty Boys La La La, een van de zomerhitjes van 2013. Vrolijk, licht verteerbaar en lekker Engels. Je vergeeft Sam vanzelf voor de foute oorbel die hij draagt.

St. Vincent – St Vincent (album) Van lief meisje in de eclectische band Polyphonic Spree en achtergrondzangeres voor Sufjan Stevens, is St. Vincent getransformeerd naar überstylish electrofunk-chick. De muziek volgt daarin op de voet. Het slechte nieuws: je hebt nét haar concert in Amsterdam gemist. Het goede nieuws: haar album komt 24 februari uit. St. Vincent speelt spannende electropop, die balanceert op het randje van recalcitrant en ongemakkelijk. Eerste zin van single Birth in Reverse: ‘Oh what an ordinary day / Take out the garbage, masturbate.’ Zelf wil ze vooral een ‘party-album maken, dat je ook op een begrafenis kunt draaien’. We zijn benieuwd wie ‘m op zijn laatste dienst aandurft.

82

Column tekst Emma Curvers Beeld titia hahne

Emma Curvers (1985) heeft een debuutroman geschreven die binnenkort verschijnt bij Atlas Contact en is onze columniste.

Kan m’n hond ook Gisteren zag ik de slechtste documentaire aller tijden. Urenlang staarde ik naar een gondel boven een Nepalees gebergte, met zwijgende Hindoes op weg naar een tempel. Ik zuchtte er zo hard doorheen dat de popcorn van de mensen op de rij voor ons het Nepalese gebergte in vloog. Omdat er aan het einde mogelijk nog een clou kwam, zat ik het hele onding -tevergeefsmet rollende ogen uit en verliet uiteindelijk stampend en vloekend de zaal.

‘Een meesterwerk’, zag ik andere bezoekers daarna twitteren, en ‘een reflectie op kunst en de mens.’ Huh? Ik voelde me een lul. Anderen zagen van alles en ik zag niets. Misschien had ik mijn ogen te ver gerold.

Soms zijn anderen de lul. Je hoort nog steeds museumbezoekers bij bepaalde werken beweren dat hun kinderen dat ook zouden kunnen maken. Soms is dat een belediging voor hun kinderen, meestal voor de kunstenaar. Misschien hebben ze gelijk. Ik raad ze aan om hun kinderen de daad bij het woord te laten voegen; in Amerika boekte de vierjarige Marla Olmstead enige jaren terug gigantische successen met haar abstracte schilderijen. Haar werk werd vergeleken met dat van Picasso, Kandinsky en Pollock. Natuurlijk werden serieuze critici daar woest van, want dat werk was toch veel complexer dan dat van een peuter? Nou, misschien wel, maar wat mensen erin zagen was even bijzonder.

Zelfs olifanten kunnen het. Twee Russische kunstenaars, Komar en Melamid, hebben Thaise olifanten geleerd om met hun slurf een kwast vast te houden en abstract-expressionistisch te schilderen. Onbevangen maken de beslurfde kunstenaars doek na doek. De kunstwerken worden tentoongesteld en verkocht, het geld gaat naar de verzorging van de dieren. Er zijn ook flink wat honden met een bloeiende schilderscarrière, kijk maar eens op YouTube. (Hond versus kat: 1-0)

Schilderende honden en olifanten kunnen iets losmaken omdat mensen dingen willen zien in woeste verfspetters, kale kleurvlakken of doeken met blokken erop. Hoe mooi is het eigenlijk dat mensen iets zien dat er misschien nooit bewust in is gestopt? Het bewijst dat kunst geen prijsvraag is, met degene die het diepzinnigste antwoord geeft als winnaar. Misschien moet ik gewoon kijken zoals de olifant schildert. Misschien zie ik binnenkort ook de mooiste dingen in eindeloze documentaires over stoffige gebergtes. Tot die tijd zal ik veel zitten, zuchten, popcorn gooien en roepen: 'dit kan m'n hond ook.' Dat beest moet trouwens nodig op schilderles.