Citymag #059/Ιανουάριος 2023

The Talks

People are talking about...

Citymag No 059 Ιανουάριος 2023

«Αυλή των θαυμάτων» τού Ιάκωβου Καμπανέλη αποτελεί έναν ύμνο στην αέναη προσπάθεια του Έλληνα να ξεπεράσει το στενό γεωγραφικό πλαίσιο, να αποτινάξει τη διαρκή φτώχεια, να αντιμετωπίσει την έλλειψη σταθερότητας και να ριζώσει σε έναν τόπο όπου μπορεί να ευημερήσει. Η υψηλή ηθογραφία των χαρακτήρων τού έργου και των παθών τους βασίζεται στην έλλειψη σταθερότητας και σιγουριάς που χαρακτηρίζει τη ζωή μας, η οποία αρχίζει από το αλλοπρόσαλλο κλίμα, τη «στρατηγική» γεωγραφική θέση και τη φτώχεια τού τόπου μας και τελειώνει στην ιδιωτική μας οικονομία. Όλα στην Ελλάδα ανεβοκατεβαίνουν πολύ εύκολα,

Χρήστος Σουγάρης και ο διεθνώς καταξιωμένος σολίστ και συνθέτης Στέφανος Κορκολής υπογράφουν μια ιδιαίτερη εκδοχή τού εμβληματικού έργου τού νεοελληνικού θεάτρου, σε μορφή μιούζικαλ. Μαζί τους, ένα μοναδικό επιτελείο συνεργατών και πρωταγωνιστών: ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος στους στίχους, η Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου στη δραματουργία και ο Φωκάς Ευαγγελινός στις χορογραφίες. Τα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει η Ελένη Μανωλοπούλου και τους φωτισμούς ο Αλέκος Αναστασίου. Πρωταγωνιστούν: Γιώργος Γάλλος, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Κατερίνα Παπου-

Θωμά

Την

27.12 στις 17:00 & στις 19:00, στο

της Μονής

B

Φραγκούλης – Γιώργος Περρής: Be Our Guest. Οι πιο λαμπερές χριστουγεννιάτικες βραδιές τού 2022 την ΤΡ 27 & την ΤΕ 28.12, στις 20:30, στο «Radio City Theatre» (Βασιλίσσης Όλγας 11 & Παρασκευοπούλου 9). Εισιτήρια: από €30. B

Solmeister και Marseaux συναντιούνται και πάλι επί σκηνής για άλλο ένα επετειακό «Να τα πούμε», στην εκτενέστερη μέχρι στιγμής εκδοχή του, στις 27.12, στις 20:00, στον πολυχώρο πολιτισμού και αθλητισμού WE (3ης Σεπτεμβρίου). Εισιτήρια: από €15. B Ο Πάνος Βλάχος στο WE (3ης Σεπτεμβρίου) την ΤΡ 03.01, στις 21:00, με ιστορίες με χαρά, φτερά και λόγια κοφτερά. Παρέα του, ο Βάιος Πράπας στις κιθάρες και το τραγούδι, ο Γιάννης Δίσκος

Εικαστικά Έκθεση ζωγραφικής

από τη Σμαρώ Ταχματζίδου

Info: Εγκαίνια την ΠΕ 22.12, στις 20:00, στη νέα Γκαλερί Μικρού (Αρριανού 13). Διάρκεια έκθεσης: 22.12-03.01. Ώρες λειτουργίας: 20:00-00:00.

Η έκθεση με τίτλο «στο ρεύμα», στον καινούργιο χώρο τής Gallerie Mikrou, περιλαμβάνει ένα μέρος από το εικαστικό έργο τής Σμαρώς Ταχματζίδου. Το πρότζεκτ «στο ρεύμα» αποτελεί μέσο έκφρασης υπαρξιακών εμπειριών και αναζητήσεων γύρω από τα δίπολα που διέπουν την ολότητα, τη σωματική και συναισθηματική ύπαρξη: συγκεκριμένα, πραγματεύονται τα δίπολα του εγκεφάλου, των

Performance «Ραντεβού» με τον Ζαχαράτο O ένας και μοναδικός σόουμαν της ελληνικής σκηνής δίνει «Ραντεβού» στο Vergina Theatro, για ένα λαμπερό και άκρως εορταστικό σόου: σατιρίζει, χορεύει, τραγουδά και ενθουσιάζει, σε ένα «Ραντεβού» που θα μας συνεπάρει με το χιούμορ, τις μοναδικές μιμήσεις και το γέλιο μέχρι δακρύων. Πάντοτε λαμπερός και καταιγιστικός, απρόσμενος και ασταμάτητος, ο αγαπημένος σε όλους μίμος Τάκης Ζαχαράτος έρχεται στο Vergina Theatro από τις 16 Δεκεμβρίου, για ένα «Ραντεβού» που δεν χάνεται. Κείμενα: Τάκης Ζαχαράτος. Ενορχήστρωση: Δημήτρης Δημόπουλος. B Info: Στο Vergina Theatro από τις 16.12, με έναρξη στις 20:00. Εισιτήρια: από €20 (με ένα ποτό). Πληροφορίες στο Τ. 2310-491.291.

και τι πραγματικότητα; Η υπνωτιστική, γεμάτη πνευματική ενέργεια και συμβολισμούς παράσταση της Έφης Μπίρμπα και του Άρη Σερβετάλη από την πένα τού Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι μαγνήτισε χιλιάδες θεατές αυτό το καλοκαίρι σε όλη την Ελλάδα. Πλέον, συνεχίζει την πορεία της στην Αθήνα, αλλά και στη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο «Αριστοτέλειον», για λίγες παραστάσεις. Μια ποιητική προσέγγιση στο ασυμφιλίωτο και παράδοξο με τη ζωή, στην έλλειψη αγάπης, τη μοναξιά, τον φόβο, το μίσος, τον πόλεμο, τον θάνατο. B

Info: Την ΠΑ 23.12, την ΚΥ 25.12, τη ΔΕ 26.12, την ΠΑ 30.12, την ΚΥ 01.01 & τη ΔΕ 02.01, στις 21:00, στο «Αριστοτέλειον» (Εθνικής Αμύνης 2). Εισιτήρια: από €15.

Μουσική

Italian Tenors»

η

η ορχήστρα τού Μεγάρου Μουσικής. Ένα γιορτινό

μαζί με τρεις τενόρους που έρχονται να μας υπενθυμίσουν να ζούμε τη ζωή όπως έρχεται. Μετά από εμφανίσεις σε μεγάλες όπερες, οι «Italian Tenors» αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό πρότζεκτ, παρουσιάζοντας διάσημα ιταλικά, γνωστά ποπ, αλλά και αγαπημένα κλασικά τραγούδια και άριες με τον δικό τους, ξεχωριστό τρόπο. B

Info: Την ΠΕ 29 & την ΠΑ 30.12, στις 21:00, στο Μέγαρο Μουσικής (25ης Μαρτίου με Νέα Παραλία). Εισιτήρια: από €18.

Gossip

Σοκ

και δέος στο κοσμικό happening

Γράφει η Cathy

Shοκ (με ultra παχύ το σίγμα, όπως το λέει και η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη) πρέπει να έπαθε γνωστή κοσμική κυρία τού Πανοράματος, λατρεμένη αναγνώστρια – λατρεμένε αναγνώστη μου, από το θέαμα που αντίκρισε στη διάρκεια του pre-Christmas πάρτι που

διοργάνωσε προ ολίγων ημερών (μετά του συζύγου της)

στην πολυτελή έπαυλη της

οικογένειας, πλησίον γνωστής κλινικής τού Πανοράματος.

Ας τα πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή... Η εν λόγω κυρία, λοιπόν, είναι γνωστή για τα πάρτι της. Σου μιλώ, φανατικό μου κοινό, για πάρτι-θεσμούς. Είτε πλησιάζουν τα Χριστούγεννα είτε είναι Απόκριες, ακόμη κι όταν μπαίνει το καλοκαίρι ή φεύγει το καλοκαίρι ή έρχεται το φθινόπωρο, η γνωστή grande dame τού Πανοράματος βρίσκει ευκαιρία για γιορτή (αντιλαμβάνεστε πόσο πρέπει να υπέφερε στη διάρκεια της πανδημίας, όταν οι κανόνες ασφαλείας επέβαλλαν την κοινωνική αποστασιοποίηση. Τραγωδία…). Και, για να είμαι απολύτως ειλικρινής (και για να διαψεύσω αυτούς που ισχυρίζονται ότι είναι ευκολότερο να περάσεις

καμήλα από το μάτι μιας βελόνας παρά να ακούσεις καλή κουβέντα από το στόμα μιας γυναίκας για μιαν άλλη γυναίκα), σε αυτό το θέμα είναι absolute top. Από τα σαλόνια τής πανοραμιώτικης έπαυλης έχει περάσει όλος ο καλός ο κόσμος – όχι μόνο της Θεσσαλονίκης, αλλά και του εν γένει εγχώριου τζετ σετ (και, όταν μιλώ για «τζετ σετ», αναφέρομαι σε καλλιτέχνες, ηθοποιούς, εικαστικούς, τραγουδιστές, κοσμικούς κοκ.). Τα πάρτι τής κυρίας Ν. αποτελούν, sans doute, το απόλυτο talk-of-thetown event τής Θεσσαλονίκης, όποτε κι αν πραγματοποιηθούν, με όποιαν αφορμή. Ένα τέτοιο pre-Christmas πάρτι περιελάμβανε το... πρόγραμμα στα μέσα τής προηγούμενης εβδομάδας. Και οφείλω να ομολογήσω ότι αυτήν τη φορά η κυρία Ν. ξεπέρασε τον εαυτό της. Όσο για τη λίστα καλεσμένων, περιελάμβανε μερικά από τα πλέον τρανταχτά ονόματα της κοσμικής και οικονομικής ζωής τής Θεσσαλονίκης, αλλά και αρκετούς celebrities από το κλεινόν άστυ (a.k.a.: Αθήνα), οι οποίοι ανηφόρισαν προς Θεσσαλονίκη εξόδοις τού αμφιτρύωνος και της συζύγου του, ειδικά για το κοσμικό event. Όλα κυλούσαν ομαλά. Ο κόσμος διασκέδαζε, η μουσική δημιουργούσε ευχάριστη ατμόσφαιρα, ο μπουφές έγινε... ανάρπαστος (έμαθα

όδευε ολοταχώς προς την απόλυτη επιτυχία (για ακόμη μία φορά, θα προσθέσω εγώ). Ώσπου έγινε κάτι, που δεν άλλαξε μεν το κλίμα στο πάρτι (ελάχιστοι από τους παριστάμενους το αντιλήφθηκαν – ευτυχώς, διότι τότε δεν θα μιλούσαμε με γρίφους, αλλά το συμβάν θα είχε ήδη εξαπλωθεί στα

συνήρπασε με τις γλυκές δημιουργίες του). Γενικώς, το όλο event

κοινό, λατρεμένη αναγνώστρια – λατρεμένε αναγνώστη μου:

κατέφθασε ως ακόμη ένας «λαμπερός» καλεσμένος, για να δώσει μεγαλύτερη δημοσιότητα στο ούτως ή άλλως glamorous γεγονός. Μέχρι που… Μέχρι που κάποια στιγμή η οικοδέσποινα αποφάσισε να ανεβεί στον επάνω όροφο της maisonette, για να διαπιστώσει πού είχαν εξαφανιστεί κάποιοι από τους καλεσμένους (μην κοιτάτε εμάς που μένουμε σε τριάρια στο κέντρο: ορισμένα σπίτια στα προάστια χρειάζονται πολλές φορές χάρτη για να περιηγηθείς σ’ αυτά. Κάπως έτσι χάνονται και οι καλεσμένοι διάφορων γηθόσυνων events). Τι το ήθελε, όμως; Περνώντας έξω από έναν από τους ξενώνες τού πρώτου ορόφου τής έπαυλης, άκουσε κάποιους υπόκωφους θορύβους. Σαν μουγκρητά, σαν βογκητά ένα πράγμα... Σφόδρα ανήσυχη γαρ, αποφάσισε να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι τι συμβαίνει, επιθυμώντας να αποκλείσει το ενδεχόμενο κάποιος από τους καλεσμένους της να μη νιώθει καλά – ίσως από την υπερκα-

τανάλωση αφρώδους οίνου (ο οποίος έρρεε άφθονος στο πάρτι), ίσως πάλι και από τον πολύ σολομό (που, ομολογουμένως, πέφτει βαρύς το βράδυ). Τι το ήθελε όμως, φανατικό μου κοινό…

Ανοίγοντας την πόρτα τού ξενώνα, η grande dame τού Πανοράματος αντίκρισε τον γνωστό αοιδό (εν αδαμιαία περιβολή, που δεν της άφησε καμία απορία για τις λεπτομέρειες του ομολογουμένως απολλώνιου physique του) να επιδίδεται σε «ιδιαίτερες» περιπτύξεις μετά γνωστού θεσσαλονικιού εργένη, ο οποίος έχει μεγάλη φήμη στους κοσμικούς κύκλους τής νύμφης τού Θερμαϊκού για τις κατακτήσεις του στο λεγόμενο «ασθενές» φύλο (και όχι ανεξήγητα, επειδή και ο περί ου ο λόγος εργένης είναι αυτό που ο beloved foodie Ηλίας Μαμαλάκης θα αποκαλούσε «μπουκιά και συχώριο» – εκείνος, βέβαια, σε άλλο πράγμα θα αναφερόταν, αλλά τέλος πάντων).

Η κραυγή «κύριε ‘Χ’, τι κάνετε εκεί;» καταπνίγηκε γρήγορα, η πόρτα ξανάκλεισε, η αλλοδαπή καμαριέρα έμεινε «φρουρός» έξω από το δωμάτιο (μην τυχόν και μπει και κανένας άλλος) και ο αοιδός (που μάλλον δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τη «συζήτησή» του με τον κατά πολλά χρόνια νεότερό του θεσσαλονικιό καρδιοκατακτητή) φυγαδεύτηκε άρον άρον από άλλη έξοδο της maisonette (επισήμως, εμφάνισε μια ξαφνική «μικροαδιαθεσία» και χρειάστηκε να αποχωρήσει εσπευσμένα). Όσο για τη grande dame τού Πανοράματος; Είμαι σίγουρη, λατρεμένη αναγνώστρια – λατρεμένε αναγνώστη μου, ότι στο επόμενο κοσμικό

Άκουσες ό,τι άκουσα; «Άσε με, ρε γυναίκα, που είχατε Μποζολέ και στο χωριό σας..». B (Ηλικιωμένος κύριος –που θα μπορούσε να είναι ο Βασίλης Λογοθετίδης–αντιδρά στην πρόταση της γυναίκας του να πάρουν τη συγκεκριμένη γαλλική ποικιλία για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Η αλήθεια είναι ότι φταίμε κι εμείς λιγάκι, με τις οινικές μας προτάσεις…).

«Εξεταστική –ξε-Εξεταστική, εγώ στο σπίτι πάω για ξεκούραση, όχι για διάβασμα». B (Ειλικρινής φοιτητής τοποθετεί τα πράγματα –μιλώντας σε, πιθανότατα, συμφοιτήτριά του–στη σωστή τους βάση. Διάνοια ή εκκολαπτόμενος αιώνιος φοιτητής; Ιδού η απορία).

«Να τη φάω θέλω τη γαλοπούλα, όχι να με φάει». B (Μεσήλικας εκδηλώνει, ολίγον θεατρικά, την αγανάκτησή του σε κρεοπώλη στο Καπάνι. Ας προτιμούσε την all-time-classic λύση τού κοτόπουλου. Η πάλη των

τάξεων και στα πουλερικά).

«Μπαμπά, να πάρουμε

έναν πραγματικό

τάρανδο;». B (Κοριτσάκι ηλικίας 4-5 ετών ζητά από τον πατέρα του, με την παιδική του αφέλεια, ένα κατοικίδιο. Οι γενιές εξελίσσονται. Κάποτε

τα παιδιά ήθελαν «απλώς» ένα άλογο...).

The big numbers

50 από τις 65

επιχειρήσεις που θα εδρεύουν σε τελική φάση στην Αγορά Μοδιάνο είχαν ήδη εγκατασταθεί στο εμβληματικό ακίνητο κατά την έναρξη λειτουργίας του, στις αρχές Δεκεμβρίου. Την ίδια στιγμή, εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλη ζήτηση και ανταγωνισμός για τα κενά καταστήματα, ενώ από πλευράς επενδυτών η επιλογή γίνεται με κριτήρια ποιότητας και υψηλών προδιαγραφών για τα προϊόντα τους. Η νέα αγορά τής Θεσσαλονίκης καταγράφει εξαιρετικά υψηλή επισκεψιμότητα ήδη από τις πρώτες ημέρες λειτουργίας της, μετά τη ριζική ανακαίνιση και την αναβάθμισή της, στο πλαίσιο επένδυσης του Ομίλου Φάις που άγγιξε τα 11 εκατ. ευρώ. Τα επίσημα εγκαίνια της αγοράς θα γίνουν μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς (πιθανόν περί τα τέλη Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου), με ξεχωριστή μεγαλοπρέπεια, σύμφωνα με τον σχεδιασμό των επενδυτών. B

50.000 λαμπιόνια LED φωτίζουν το ύψους 18 μέτρων χριστουγεννιάτικο δέντρο, προερχόμενο από τον Ταξιάρχη Χαλκιδικής, που στήθηκε στην πλατεία Αριστοτέλους,

Με είδες που σε είδα;

ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΑΝ πλάι πλάι στη φωταγώγηση του χριστουγεννιάτικου δέντρου στις 7 Δεκεμβρίου, στην πλατεία Αριστοτέλους. Εσύ ήσουν με κάποιους φίλους σου, εγώ με την κολλητή μου. Με κοίταξες και μου χαμογέλασες. Σου χαμογέλασα κι εγώ. Μετά τη συναυλία, ξαναβρεθήκαμε στον «Σαββίκο» – εσύ έβγαινες αφού είχες πάρει επιπλέον χαρτοπετσέτες για την παρέα σου, εγώ έμπαινα για να δω τι θα πάρω. Μου χαμογέλασες ξανά – ήσουν πολύ cute όπως μισοέκλεινες τα μάτια σου. Θα ήθελα να σε ξαναδώ. Τα απογεύματα, μετά τις 19:00, καθόμαστε με τη φίλη μου στο παγκάκι δίπλα στο δέντρο, προς την πλευρά τού «Σαββίκου». Θα ήθελα πολύ να τύχαινε να περάσεις κάποια μέρα από εκεί... B

Tonia_Love

ΜΕ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙΣ τελευταία στον «Κούκο» τής Βογατσικού – είμαι τακτικός εδώ και περίπου έναν μήνα, από τότε που το γραφείο στο οποίο εργάζομαι μετακόμισε στη γειτονιά. Το muffin σοκολάτας που παίρνω κάθε πρωί είναι γλυκό, όχι όμως τόσο γλυκό όσο το δικό σου χαμόγελο. Θέλω

Από τον τίτλο και μόνο της παράστασης, «Ματιαγμένα Χριστούγεννα», κάνετε μια σημαντική αποκάλυψη για

το γλέντι και η χαρά. Λάθος; Ε, αυτά, λοιπόν, προκαλούν τη βασκανία. Έτσι μας ματιάζουν. Από καθαρή ζήλεια. Σ’ αυτές τις δύο παραστάσεις, λοιπόν, σας καλούμε για να σας ξεματιάσουμε, σε έναν ιδιαίτερο, μυσταγωγικό χώρο που ακούει στο όνομα «Beerfest», στην Καλαμαριά. Μία που θα στολίσουμε το Σάββατο 24 Δεκεμβρίου και μία που θα ξεστολίσουμε στις 7 Ιανουαρίου – και πάλι Σάββατο.

αλήθεια ότι η επι-

τον «Πάτση», και τα πλούσια δώρα με τα funds. Τις υποκλοπές των περιστεριών με τα μηνύματα του Ηρώδη και το καλάθι της Φατνοικοκυράς. Υπάρχει και ειδική προσευχή ξεματιάσματος της εγκύου κάλπης των εκλογών, αλλά και του Άη-Βασίλη δικαστικού επιμελητή, με το επίλεκτο σώμα από τους ΜΑΤατζήδες ταράνδους. Αναπόσπαστο κομμάτι των

των προηγούμενων

ημερών,

κοντός ψαλμός, αλληλούια. Πώς αισθάνεστε ως Monie & Monie Conniente που επιστρέφετε στις, ας πούμε, «φυσιολογικές» χριστουγεννιάτικες παραστάσεις;

Τα προηγούμενα χρόνια, λόγω της πανδημίας, δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα. Νιώθουμε ένα «ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ» να έχει εξαπλωθεί σε όλο το κορμί μας. Αδημονούμε να συναντηθούμε και πάλι σε αυτές τις στρεβλοκανονικές συνθήκες.

Είστε ένας καλλιτέχνης που έχει συνδεθεί με τη νυχτερινή διασκέδαση.

Ωστόσο, υπάρχει στις μέρες μας πραγματική νυχτερινή διασκέδαση; Πραγματική είναι, είτε μας αρέσει είτε όχι η υπάρχουσα. Αν τώρα υπάρχει το «διασκεδάζω ψυχαγωγούμενος», αυτό είναι μια άλλη οπτική. Γι’ αυτό προτείνω να μας εκμεταλλευτείτε σε αυτές τις δύο παραστάσεις, όσο μας προλαβαίνετε. Ξέρετε, όσο θα υπάρχει ο ανθρώπινος πόνος, θα υπάρχει και η νυχτερινή διασκέδαση. Βλέπετε φως στο τούνελ; Πάντοτε! Αυτό το φως σβήνει μόνον όταν το θελήσουμε εμείς. Το σκότος θέλει καθημερινό ξεμάτιασμα.

Και ποιοι θα το αναλαμβάνουν αυτό το ξεμάτιασμα; Η γνωστή παρέα: ο Σωτήρης Δασκάλου (τενόρο σαξόφωνο), ο Λεωνίδας Βλάχος (τρομπέτα), ο Φώτης Μίγγας (τρομπόνι), η Βίκυ Βογιατζόγλου και ο Δημήτρης Κρανιδιώτης (φωνές), ο Παύλος Παφρανίδης (νυκτά έγχορδα), ο Παύλος Αζναουρίδης και ο Γιώργος Κοκκινάκης (ενορχήστρωση και επεξεργασία ήχων). Τα βίντεο και τις φωτογραφίες έχει αναλάβει ο Λάζαρος Γρεκός (pSari visual), την ενδυματολογική επιμέλεια η Αλκμήνη Τριγωνάκη, ενώ η αφεντιά μου είναι στο stand-up comedy, στο σοπράνο σαξόφωνο, στα κείμενα και στη μουσική επιμέλεια. Με τις υγειές σας! B

Το να θεωρήσει κάποιος το μετρό τής Θεσσαλονίκης «ακόμη ένα μεγάλο δημόσιο έργο» θα ήταν το λιγότερο λάθος. Και –το πιθανότερο– αυτός που θα υποστήριζε κάτι τέτοιο δεν θα ήταν από τη Θεσσαλονίκη. Βλέπετε, για τη Θεσσαλονίκη το μετρό είναι κάτι πολύ περισσότερο: είναι η «saga» τής πόλης, η δική μας, θεσσαλονικιώτικη (και όχι σκανδιναβική, όπως στον αυθεντικό ορισμό τής saga) επική ιστορία, η οποία απλώνεται σε βάθος χρόνου, έχοντας πλέον αποκτήσει μυθικές διαστάσεις.

17 χρόνια

φαγούρα

Περίεργο; Μάλλον όχι... Κάποιοι θα μπορούσαν να θεωρήσουν το έργο ακόμη και «στοιχειωμένο». Δεν είναι λίγο, σε τελική ανάλυση, ένα πρότζεκτ που ξεκίνησε το 2006, με ορίζοντα αποπεράτωσης σε βάθος εξαετίας (αρχικώς, είχε ανακοινωθεί ότι θα παραδιδόταν σε χρήση το 2012), να έχει πλέον προβλεπόμενο χρόνο παράδοσης στο τέλος τού 2023, δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη εκσκαφή. Και από έναν αρχικό προϋπολογισμό στο 1,1 δισ. ευρώ, πλέον να υπολογίζεται ότι θα κοστίσει τουλάχιστον το διπλάσιο, αν όχι παραπάνω (μόνον οι αρχαιολογικές ανασκαφές θα έχουν κοστίσει, ώς την παράδοση της βασικής γραμμής και της επέκτασης προς Καλαμαριά, περί τα 180 εκατ. ευρώ, περίπου 50 εκατ. ευρώ περισσότερα απ’ όσο

κόστισε το Μουσείο τής Ακρόπολης, στην Αθήνα).

Τι μεσολάβησε στο μεταξύ; Ολόκληρα τμήματα της Θεσσαλονίκης αποκόπηκαν από την

κυκλοφορία για πάρα πολλά

χρόνια, με πάλαι ποτέ ζωντανές

περιοχές να μετατρέπονται σε

κρανίου τόπους και με μεγάλο

αριθμό επιχειρήσεων να αναστέλλουν τη λειτουργία τους

προσωρινά ή ακόμη και μόνιμα.

Πλατείες ζωντανές και πολύβουες κατέστησαν «no man’s land», μετατρεπόμενες σε σκοτεινές και χωρίς κίνηση «μαύρες τρύπες» στον αστικό ιστό, με επιπτώσεις

Και το αύριο; Πλέον, ο προγραμματισμός μιλά για παράδοση της βασικής γραμμής στα τέλη Δεκεμβρίου τού 2023 (σε έναν χρόνο από σήμερα), με την επέκταση προς Καλαμαριά να ακολουθεί περίπου έξι μήνες αργότερα. Είναι όμως έτσι; Θελήσαμε να μάθουμε την αλήθεια. Γι’ αυτό και, κατ’ αρχήν, επισκεφθήκαμε τον υπό κατασκευή σταθμό «Βενιζέλου», το μεγαλύτερο «αγκάθι» του έργου

τα τελευταία (πολλά) χρόνια –έναν σταθμό που δεν πάγωσε απλώς στον χρόνο για περίπου 7 έτη (από το 2012 ώς το 2019), αλλά πόλωσε και δίχασε βαθιά την πόλη (και όχι μόνο), περισσότερο από οποιοδήποτε, ίσως, άλλο θέμα στη διάρκεια των τελευταίων (πολλών) ετών. Η εξέλιξη είναι, ομολογουμένως, εντυπωσιακή. Από τον περασμένο Αύγουστο ώς την αυτοψία τού Citymag, στις αρχές Δεκεμβρίου, οι εκσκαφές (εκκινώντας από το επίπεδο -1, όπου βρίσκονταν οι αρχαιότητες) έφτασαν στο επίπεδο -4 και στο βαθύτερο σημείο τού σταθμού (στα ±35 μέτρα, εκεί απ’ όπου θα διέρχονται οι συρμοί), ολοκληρώνοντας το κέλυφος του σταθμού στον χρόνο-ρεκόρ των τεσσάρων μηνών. Οι δε σήραγγες είναι έτοιμες και με τη σιδηροδρομική επιδομή (δηλαδή, τις γραμμές) ήδη στη θέση της σε όλο το μήκος τής βασικής γραμμής (εκκρεμούν μόνο τα ±150 μέτρα στις αποβάθρες τού σταθμού

πρόσωπο που έχει την πλήρη εικόνα τού τι, του πώς και του

πότε: τον πρόεδρο της «Αττικό Μετρό», Νίκο Ταχιάο. Η συζήτηση μαζί του ήταν μακρά. Όσοι διαβάσετε τη συνέντευξη που παραχώρησε στο Citymag, ωστόσο, είναι σίγουρο ότι θα βρείτε απαντήσεις σε αρκετές από τις ερωτήσεις που ίσως έχετε – και πιθανότατα σε μία από αυτές: πότε θα μπορέσουμε να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε το μετρό στη Θεσσαλονίκη. Θα ήθελα να ξεκινήσω με την ερώτηση που μάλλον θα ήθελε να σας κάνει κάθε Θεσσαλονικιός. Είμαστε σχεδόν έναν χρόνο πριν από το τέλος τού 2023, όταν έχει ανακοινωθεί ότι θα παραδοθεί η βασική γραμμή τού μετρό τής Θεσσαλονίκης, σε μήκος 9,6 χλμ., με 13 σταθμούς και 18 υπεραυτόματους συρμούς τελευταίας τεχνολογίας, χωρίς οδηγό. Θα είστε συνεπείς με αυτήν τη δέσμευση; Υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να εκτροχιάσει τον συγκεκριμένο σχεδιασμό; Πάντοτε υπάρχει και το απρόβλεπτο, αυτήν τη στιγμή ωστόσο βαδίζουμε έχοντας εξοβελίσει από τον σχεδιασμό μας το απρόβλεπτο. Χωρίς αυτό, τελειώνουμε στις 31.12.2023. Σε ό,τι αφορά το τι θα μπορούσε να συνιστά αυτό το απρόβλεπτο, εγώ δεν μπορώ να σχολιάσω, αφού σε

αποτελεί ένα τέτοιου είδους απρόβλεπτο; Όχι, κάτι όπως αυτό που αναφέρετε δεν θα μπορούσε να σηματοδοτήσει μια σημαντική απόκλιση από το χρονοδιάγραμμα, επειδή αυτό αφορά μόνο στους εργαζομένους τού αναδόχου –του ίδιου, όχι των υπεργολάβων του– και σε έναν πολύ μικρό αριθμό εργαζομένων. Αυτό το οποίο πρέπει να σχολιάσω, σε κάθε περίπτωση, είναι ότι αυτό το οποίο εμείς ελέγχουμε είναι αφενός αν τηρούνται

της γραμμής, από τον νέο σιδηροδρομικό σταθμό ώς

Νέα Ελβετία, θα ξεκινήσουν τον προσεχή Απρίλιο. Τον ίδιο μήνα εκτιμάται ότι θα αρχίσει και η επανατοποθέτηση των αρχαιοτήτων που έχουν βρεθεί στο συγκεκριμένο σημείο. Για να έχουμε ακριβή άποψη, θελήσαμε να μιλήσουμε με το

επειδή δεν θα έχουν προχωρήσει τα συστήματα σηματοδότησης στον σταθμό τής Βενιζέλου–, ενώ επίσης τον Απρίλιο θα μπορούμε να ξεκινήσουμε την επαναφορά των αρχαιοτήτων. Η επανατοποθέτηση των αρχαιοτήτων, η οποία γίνεται υπό την εποπτεία τού υπουργείου Πολιτισμού και της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, είναι μια υπόθεση πολύμηνη. Δεν είναι η απλούστερη των υποθέσεων, καθώς η επανατοποθέτηση πρέπει να συνδυαστεί με την ανάδειξη των αρχαιοτήτων και με άλλες παρεμβάσεις στον χώρο, όπως ο φωτισμός και μια σειρά από ζητήματα που περιλαμβάνονται στη μελέτη που έχει εγκριθεί. Πρακτικά, ωστόσο, το χρονοδιάγραμμα που ακολουθείται μας δίνει τη δυνατότητα να πούμε ότι μέχρι τα τέλη τού 2023 ο σταθμός θα είναι έτοιμος

να δοθεί προς χρήση. Οι ουσιαστικές δοκιμές των τρένων στον σταθμό «Βενιζέλου» θα

πιστεύω ωστόσο ότι έχει την αξία της. Υπήρξε πολλή αντιπαράθεση για την κατασκευή τού συγκεκριμένου σταθμού, έγιναν κινητοποιήσεις, πανό αναρτήθηκαν σε μπαλκόνια σε ολόκληρη την πόλη και –το σημαντικότερο– το έργο τού μετρό πολιτικοποιήθηκε όσο λίγα τις τελευταίες δεκαετίες στη Θεσσαλονίκη. Πώς αποτιμάτε την αντιπαράθεση των τελευταίων χρόνων γύρω από το έργο τού μετρό; Σε προ ημερών ανακοίνωσή του, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Θεσσαλονίκης υποστηρίζει ότι «το μετρό Θεσσαλονίκης θα μπορούσε να λειτουργεί ήδη από το 2022, χωρίς τον σταθμό τής Βενιζέλου», αφού προηγουμένως κατηγορεί την κυβέρνηση και εσάς προσωπικά –με αφορμή τη συμμετοχή τού αμαξοστασίου

Και με λιγότερη, ενδεχομένως, πολιτικοποίηση των έργων; Σαφέστατα με λιγότερη.

Προφανώς, δεν μπορεί να λείψει και αυτή η παράμετρος... Συζητώντας με ξένες εταιρείες που έκαναν ανάλογα έργα, υπήρξαν και αλλού τέτοια φαινόμενα. Ωστόσο, αυτή η δραματοποίηση, αυτή η υπερβολή και –αν θέλετε– αυτή η προσπάθεια να μην τελειώσει ποτέ το έργο δεν έχει υπάρξει ξανά. Πιστεύετε πραγματικά ότι υπήρξε προσπάθεια από κάποιες πλευρές ώστε να μην τελειώσει ποτέ το έργο; Ναι, βέβαια. Το τελευταίο διάστημα ήταν σαφής η προσπάθεια το έργο να «κυλήσει» ώς το 2025. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν

οι οποίες πραγματικά με στεναχωρούν, όχι επειδή άγγιξαν εμένα ή επειδή ήμουν μεταξύ αυτών που τις διαχειρίστηκαν. Με στεναχωρούν, επειδή νομίζω ότι αδικούν την πόλη.

Η Καλαμαριά Για να επιστρέψουμε στην πρόοδο των εργασιών… Τι προβλέπει ο σχεδιασμός για την επέκταση προς Καλαμαριά; Πότε εκτιμάτε ότι θα μπορέσει να ενσωματωθεί και αυτό το τμήμα στον χάρτη τού μετρό; Η επέκταση προς την Καλαμαριά είναι κάτι διαφορετικό. Δεν είναι μία ενιαία εργολαβία, όπως συμβαίνει με τη βασική γραμμή. Είναι πέντε εργολαβίες,

προ-

διάστημα.

να «δέσουν» μεταξύ

έρθει να

Ήδη, αυτό το διάστημα γίνονται οι πρώτες εγκαταστάσεις των συστημάτων σηματοδότησης που χρειάζονται για την Καλαμαριά. Σίγουρα ωστόσο και η επέκταση του μετρό προς την Καλαμαριά είναι ένα έργο που σύρθηκε στον χρόνο – και όχι με δική μας ευθύνη. Επομένως, σε ό,τι αφορά τη γραμμή προς Καλαμαριά, μιλάμε για τα μέσα καλοκαιριού τού 2024; Ακριβώς, μέσα καλοκαιριού τού 2024. Ασφαλώς, είναι πολύ σημαντικό για την Καλαμαριά, για να μπορέσουμε να επιτύχουμε τις χρονοαποστάσεις τού ενάμισι λεπτού ανά κατεύθυνση σε ώρες αιχμής (να υπάρχει, δηλαδή, μία διέλευση συρμού ανά 90 δευτερόλεπτα από κάθε στάση), να προστεθούν και κάποια τρένα από την καινούργια σύμβαση των 15 συρμών που υπογράφουμε

τα οποία θα προστεθούν

18 που έχουμε ήδη παραλά-

ώστε να έχουμε συνολικά 33

βασικής γραμμής, για να μπορέσουν να ολοκληρωθούν αυτές οι διαδικασίες. Πιστεύουμε ότι είναι εφικτό.

Είναι στοιχείο κρίσιμο, για να μπορέσουμε να έχουμε τις συγκεκριμένες χρονοαποστάσεις. Μια που αναφέρατε το θέμα των επιπλέον τρένων, πάμε

και σε αυτό το ζήτημα... Σε ποιο σημείο βρίσκονται η διαδικασία προμήθειας 15 νέων συρμών πέραν των 18 που έχουν ήδη παραληφθεί, αλλά και ο διαγωνισμός για τον φορέα λειτουργίας και συντήρησης του μετρό; Υπάρχει κάποια εκτίμηση για την τιμή τού εισιτηρίου; Ακούω, για παράδειγμα, ότι θα ανέρχεται στο 1 ευρώ. Ισχύει αυτό; Είναι μια τιμή κοντά στην πραγματικότητα; Σε ό,τι αφορά τους συρμούς, τώρα υπογράφεται η σύμβαση – περνάει από τη Βουλή μέσα στον Δεκέμβριο, καθώς όλες αυτές οι συμβάσεις περνούν μέσω κοινοβουλίου, και αμέσως μετά υπογράφεται. Πιστεύω ότι μέσα στο καλοκαίρι τού 2024 θα έχουμε τις πρώτες παραδόσεις συρμών, που θα μας επιτρέψουν να βελτιώσουμε πάρα πολύ τις χρονοαποστάσεις. Ο διαγωνισμός για τον φορέα λειτουργίας και συντήρησης του μετρό «τρέχει» αυτό το διάστημα. Αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι έχουν εμφανιστεί πολύ σοβαρές ξένες εταιρείες, κυρίως γαλλικές, οι οποίες ενδιαφέρονται να αναλάβουν το έργο. Σε κάθε περίπτωση, εκείνο το οποίο είναι ξεκάθαρο είναι ότι αυτός ο διαγωνισμός θα μας διασφαλίσει τις βέλτιστες υπηρεσίες. Εμένα με έχει εντυπωσιάσει το ότι οι άνθρωποι που έχουν έρθει εδώ για να αξιολογήσουν το έργο και να κοστολογήσουν την προσφορά τους μετρούν ακόμη και τον τελευταίο χώρο, την τελευταία γωνιά που θα πρέπει να καθαρίζεται στους εσωτερικούς και στους εξωτερικούς χώρους κάθε σταθμού. Πιστεύω ότι είναι ενδεικτικό τής ποιότητας των υπηρεσιών που θα πρέπει να αναμένουμε κατά τη λειτουργία τού μετρό. Και δεν αναφέρομαι καν στα ζητήματα ασφαλείας, που είναι κορυφαία γι’ αυτούς. Τώρα, σε ό,τι αφορά το θέμα

τού εισιτηρίου, είναι ζήτημα του ΟΣΕΘ (σ.σ.: του Οργανισμού Συγκοινωνιακού Έργου Θεσσαλονίκης) και από εκεί και πέρα του υπουργείου. Ο ΟΣΕΘ εισηγείται στο υπουργείο την τιμολογιακή πολιτική και το υπουργείο θα αποφασίσει την τιμή τού εισιτηρίου. Όπως αντιλαμβάνεστε, δεν μπορώ να σας πω εγώ αν το εισιτήριο θα κοστίζει 1 ευρώ ή 1,10 ευρώ ή 1,20 ευρώ, δίνω όμως με την απάντησή μου μια εικόνα τής τάξης μεγέθους. Πρακτικά, η απόκλιση από τη σημερινή τιμή τού εισιτηρίου τού ΟΑΣΘ θα είναι μηδενική ή πολύ μικρή – και επειδή η τιμή των εισιτηρίων αποφασίζεται με κριτήριο και το ΑΕΠ μιας πόλης, λογικά η τιμή τού εισιτηρίου στο μετρό τής Θεσσαλονίκης θα είναι χαμηλότερη από το αντίστοιχο της Αθήνας. Σε κάθε περίπτωση, εκείνο το οποίο θα πρέπει να θεωρείται βέβαιον είναι ότι το συγκεκριμένο εισιτήριο θα περιλαμβάνει και μετεπιβιβάσεις: δηλαδή, με το ίδιο εισιτήριο θα μπορείς να μπεις και στο μετρό και σε λεωφορείο, κάνοντας συνδυαστικές μετακινήσεις –πιθανότατα περισσότερες από δύο– σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Σήμερα στον ΟΑΣΘ υπάρχει η δυνατότητα μετεπιβιβάσεων για 70 λεπτά, μπορεί ο ίδιος χρόνος να ισχύει και σε ό,τι αφορά το μετρό. Από εκεί και πέρα, θα υπάρχουν και πάρα πολλά εισιτήρια, τα οποία θα είναι συνδυαστικά. Κάτι επίσης πολύ σημαντικό

άλλα ευρήματα, στο επίπεδο «-2» τού Μουσείου

Crossover θα πετύχουμε την έκθεση του τμήματος της

θα έχουμε και μετρό και αρχαία. Τώρα, το πώς η πόλη θα μπορέσει να το εισπράξει αυτό ως αποτέλεσμα –παράλληλα «Από το 2012 ώς το 2019 είχαμε τον σταθμό τής Βενιζέλου, ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα στην ιστορία τού μετρό τής Θεσσαλονίκης, να εκκρεμεί. Καθόμασταν και τον βλέπαμε ουσιαστικά επί μία οκταετία. Κατά συνέπεια, καθένας οφείλει να είναι πολύ προσεκτικός, κυρίως όμως πρέπει μέσα από αυτήν την περιπέτεια να βγάλουμε όλοι τα συμπεράσματά μας και να αφήσουμε πίσω μας τις δραματοποιήσεις τού παρελθόντος, ώστε να μη δηλητηριάσουμε με τον ίδιο τρόπο και άλλα έργα που θα χρειαστεί να γίνουν στην πορεία στην πόλη μας».

με τη λειτουργία τού μετρό–, να το κεφαλαιοποιήσει και να το «πουλήσει» είναι ένα θέμα που ξεπερνά τη λειτουργία τής

μας

Γράφει η Δέσποινα Δριβάκου Ψυχολόγος Msc, Phd.c., θεραπεύτρια ζεύγους EFT, οικογενειακή θεραπεύτρια

Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ των Χριστουγέννων είναι μια ευκαιρία να χαλαρώσουμε, να χαρούμε τους αγαπημένους μας και να φροντίσουμε τον εαυτό μας. Παραδόξως, παγιδευόμαστε στη διαφημιστική εκστρατεία, το άγχος και την πίεση των Χριστουγέννων. Η δημοτικότητα των κοινωνικών εορτασμών, όπως τα Χριστούγεννα, πιστώνεται εν μέρει στην ψυχολογία που βρίσκεται πίσω από αυτές τις γιορτές και στο πώς ο ανθρώπινος νους αλληλεπιδρά με τα ερεθίσματα που δέχεται. Το έντονο άρωμα των μελομακάρονων, της γαλοπούλας, της κανέλας και του ζεστού κρασιού, οι απαλοί τόνοι των παλιών χριστουγεννιάτικων μελωδιών μάς στέλνουν σε έναν υποσυνείδητο τόπο παράδοσης, μνήμης και προσδοκιών. Τι κρύβεται, λοιπόν, πίσω από τα Χριστούγεννα και μας επηρεάζει τόσο έντονα;

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ. Το ανέβασμα της ντοπαμίνης, που μας δίνει μια αίσθηση ευχαρίστησης όταν ψωνίζουμε, δεν είναι αποκλειστικά χριστουγεννιάτικο φαινόμενο. Όταν ενθουσιαζόμαστε για να

αγοράσουμε κάτι, το τέλειο δώρο, να βρούμε τι θα φορέσουμε στο χριστουγεννιάτικο

πάρτι ή να φανταστούμε τις

αντιδράσεις άλλων ανθρώπων, απελευθερώνουμε ντοπαμίνη.

Θέλουμε να νιώθουμε ευχαρίστηση, γι’ αυτό και είμαστε περισσότερο διατεθειμένοι να αγοράσουμε αντικείμενα που πιστεύουμε ότι θα ενισχύσουν την ευτυχία μας. Αυτές οι αποφάσεις, όμως, λαμβάνονται περισσότερο από την παρόρμηση, επηρεάζονται

από το εμπορικό περιβάλλον και τροφοδοτούνται από την αύξηση της ντοπαμίνης εκείνη τη στιγμή. Το χριστουγεννιάτικο μάρκετινγκ –με την υπόσχεση ειδικών προσφορών, εποχιακών συσκευασιών και αξιοποίηση της τεχνικής τής «σπανιότητας»– ασκεί πίεση για αγορά, ενώ, παραδόξως, η ντοπαμίνη μας είναι στα ύψη μόλις αγοράσουμε. Η ζέστη των καταστημάτων (σε αντίθεση με το κρύο έξω), οι μυρωδιές, η μουσική, τα χριστουγεννιάτικα φώτα που αναβοσβήνουν και ο υπερπληθυσμός κατακλύζουν τη γνωστική μας επεξεργασία, επηρεάζοντας τη λήψη αποφάσεων. Ο εγκέφαλός μας δεν σκέφτεται λογικά όταν είμαστε υπό πίεση. Είναι πιο πιθανό να αγοράσουμε βιαστικά, χωρίς να σκεφτούμε. ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΔΩΡΩΝ. Ασκείται μεγάλη πίεση, ώστε να βρούμε το τέλειο δώρο, με τα δεδομένα να δείχνουν ότι ξοδεύουμε περισσότερα για άλλους ανθρώπους παρά για τον εαυτό μας αυτήν την εποχή τού χρόνου. Ασυνείδητα, το δώρο αντικατοπτρίζει το είδος τής σχέσης που έχουμε με το άτομο και το πόσο σημαντικό είναι για εμάς. Μελέτες δείχνουν ότι το να

ξοδεύεις χρήματα για άλλους ανθρώπους μπορεί να μας κάνει πιο ευτυχισμένους από το να τα ξοδεύουμε για τον εαυτό μας. Ενώ η δαπάνη χρημάτων μπορεί να οδηγήσει σε οικονομικό άλγος, παραδόξως γίνεται και ενισχυτής τής ευτυχίας. Είναι σημαντικό όμως να γνωρίζετε τα οικονομικά σας όρια, όταν ψωνίζετε αυτήν τη σεζόν. Είναι η σκέψη που μετράει περισσότερο από το τίμημα. ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ. Ενώ είμαστε αυτόνομα άτομα με τις δικές μας διαθέσεις, εμπειρίες και συμπεριφορές, είμαστε παράλληλα

εμπειριών από προηγούμενες γιορτές. Είμαστε πλάσματα της συνήθειας και επιλέγουμε το οικείο (ειδικά σε περιόδους αλλαγής). Ο εγκέφαλός επεξεργάζεται αυτόματα τον κόσμο γύρω μας σχηματίζοντας γνωστικά σενάρια και συνθέτει την κατασκευή τής πραγματικότητας μας. Η νοσταλγία των Χριστουγέννων και των παραδόσεων εδράζεται στη μουσική, τις ταινίες, τη διακόσμηση και το φαγητό. Ο συνδυασμός τους επηρεάζει τα συναισθήματά μας, που συνδέονται με εμπειρίες από το πρότερο παρελθόν ή από την παιδική ηλικία. Και θα κρατάμε πάντοτε κάποιες από τις παραδόσεις μας, καθώς το να τις αφήσουμε να σβήσουν στον χρόνο μοιάζει σαν να αποποιούμαστε μέρος

στιγμές κάποιου άλλου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επηρεάζεται η αυτοεκτίμησή μας. Όλοι θέλουμε να βιώσουμε το «αληθινό νόημα των Χριστουγέννων», που υπονοεί ότι υπάρχει ένα ιδανικό, με το οποίο καλούμαστε να συμμορφωθούμε. Μάλιστα, οι έμποροι μας πωλούν αυτήν την ιδεολογία πολύ πριν από τα Χριστούγεννα. Απλώς σκεφτείτε την αγαπημένη σας χριστουγεννιάτικη τηλεοπτική διαφήμιση: δημιουργήθηκε για να επηρεάσει ψυχολογικά την αίσθηση της νοσταλγίας σας και να πουλήσει τη μαγεία των Χριστουγέννων. ΩΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ. Συντονιστείτε στο πώς αισθάνεστε, για να διαχειριστείτε καλύτερα τις συναισθηματικές συγκρούσεις που θα προκύπτουν. Ίσως λιγότερος χρόνος έκθεσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα βοηθήσει στη μείωση των συγκριτικών συμπεριφορών. Θυμηθείτε ότι η ευγνωμοσύνη προέρχεται από τη σκέψη και όχι από την τιμή των δώρων. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι είναι εντάξει να πείτε «όχι» σε ορισμένες προσκλήσεις

ήδη ένα σενάριο συναισθημάτων και

2314-013.913, Εγνατία 116, ΤΚ 54622. Ε. ddrivako@gmail.com. W. https://drivakoudespina.com/

«Άλλος τρόπος»

για να απολαύσετε παραδοσιακό καφέ, κρητικούς μεζέδες και «ψαγμένες» μουσικές. Εννοείται ότι δεν λείπουν τα τσίπουρα και τα ρακόμελα, που από το μεσημέρι και μετά πρωταγωνιστούν και δίνουν ζωή σ’ αυτό το φοιτητικό στέκι μέχρι το πρωί, συνοδεία ρεμπέτικης μουσικής, που ταιριάζει απόλυτα στο περιβάλλον. Ένα εξαιρετικά value-for-money κατάστημα, με νόστιμο και τίμιο φαγητό και πολύ γρήγορη εξυπηρέτηση σε έναν ανεπιτήδευτο χώρο. Ιδανικό για παρέα που θέλει

τής εστίασης/διασκέδασης. Το «Arcade» είναι ένα πρότζεκτ με επίκεντρο τη μουσική, που συνεχώς εξελίσσεται και έχει πολλά ακόμη να μας δείξει. Στην ίδια φιλοσοφία κινείται και ο κατάλογος του food bar, ο οποίος προσφέρει λαχταριστά

«Tonir» είναι ένα καινούργιο street food spot με άρωμα Αρμενίας. Τι προσέχουμε; Τις ποιοτικές πρώτες ύλες, τον παραδοσιακό τρόπο ψησίματος σε τονίρ (αρμένικος φούρνος) και

χειροποίητη φροντίδα, που κάνουν τη διαφορά. Με βάση το ολόφρεσκο, μαριναρισμένο κρέας και την εξαιρετική ποσότητα, το «Tonir» έχει έναν κατάλογο που θα σας δυσκολέψει (ευχάριστα) στην επιλογή. Δοκιμάστε οπωσδήποτε το λαχταριστό σις χοιρινό και το σις κοτόπουλο σε ψωμάκι λαβάς. Συνδυάστε τα με αρμένικη παραδοσιακή σαλάτα ψητών

Να λειτουργήσει η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης (ΚΟΘ) ως συνδετικός αρμός ανάμεσα στα διαφορετικά τμήματα της κοινωνίας τής πόλης, αλλά και γενικότερα, είναι ο πρωταρχικός στόχος τού Σίμου Παπάνα, του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή της, που ανέλαβε τη θέση μετά την παραίτηση της Ζωής Τσόκανου. Εκτίμησή του είναι ότι η ΚΟΘ είναι μια πολύ υψηλού επιπέδου ορχήστρα και τους επόμενους έξι μήνες, που θα είναι σ’ αυτήν τη θέση, θα εργαστεί προς την κατεύθυνση να μπει ακόμη περισσότερο στον παγκόσμιο μουσικό χάρτη. Άλλωστε, ο ίδιος μεγάλωσε στην κυριολεξία μέσα στην Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης: αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του σε βιολί, μπαρόκ βιολί, σύνθεση και μαθηματικά στο Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης, στο Oberlin College και το Yale University στις ΗΠΑ, σε ηλικία 23 ετών ανέλαβε τη θέση τού εξάρχοντος της ΚΟΘ, όπου υπηρέτησε

του καθηκόντων, έχει ήδη στον νου του πολλές ιδέες, πάνω στις οποίες θα εργαστεί, με στόχο την προβολή και την περαιτέρω αναγνώριση της ποιότητας της ορχήστρας, την εξέλιξή της, αλλά και την εξωστρέφειά της: «Πρέπει να φτιάξουμε έναν προγραμματισμό που να είναι θετικός. Θέλουμε να ανοίξουμε ορίζοντες – έχουν γίνει ήδη κάποιες κινήσεις από την προηγούμενη διεύθυνση, τις οποίες θα εξελίξουμε ακόμη περισσότερο. Θέλουμε να βγάλουμε την ορχήστρα από τα σύνορα της πόλης και της χώρας», τονίζει. Σημαντική είναι, όπως επισημαίνει, η στενή συνεργασία με τους συνοδοιπόρους φορείς τής πόλης και με όλους τους πολιτιστικούς φορείς: «Πρέπει να είμαστε ενωμένοι και να χαράξουμε μία κοινή πορεία, όπως επίσης με τον δήμο Θεσσαλονίκης και την περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Εννοείται ότι θέλουμε να είμαστε σε πολύ στενή συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού, για να βοηθά ο ένας τον άλλον στο έργο του», δηλώνει. Ο Σίμος Παπάνας υπογραμμίζει την επιδίωξή του να είναι η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης παρούσα

προσεκτικά τις πρώτες ύλες του από διάφορα μέρη της Ελλάδας, μπαίνει στην κουζίνα με τη virtuosité δρυΐδη, μετασχηματίζοντας όλα αυτά τα εκλεκτά υλικά σε πιάτα νόστιμα, που με το ένα πόδι πατούν στην καθιερωμένη γαστρονομική παράδοση της χώρας μας και με το άλλο σε μια κουζίνα ευφάνταστη και δημιουργική, η οποία δεν φοβάται να τολμά, να πειραματίζεται, να δοκιμάζει. Κάπως έτσι, από τις κατσαρόλες και τα τηγάνια του βγαίνουν πιάτα αριστουργηματικά, που κάνουν κάθε μέρα να θυμίζει γιορτή. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ, ασφαλώς, ότι ο Κωνσταντίνος επαναπαύεται στις μαγειρικές δάφνες του – ειδικά κατά την εορταστική περίοδο που διανύουμε. Στην παλέτα των συνταγών που γνωρίζουμε και αγαπάμε να δοκιμάζουμε ξανά και ξανά προσθέτει νέες, με πρώτες ύλες εκλεκτές και εξεζητημένες, δημιουργώντας συναρπαστικά εορταστικά μενού που περιλαμβάνουν νοστιμιές όπως το ελάφι με αγριοκέρασο και κάστανο, αλλά και λαχταριστά κρέατα, όπως χοιρινό τρυφερό και λαχταριστό κουνελάκι. Από κοντά, συνθέτει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα

Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, η «Ακαδημία» έχει φροντίσει να υπάρχει και μουσική, για να ολοκληρωθεί η εορταστική απόλαυση. Ειλικρινά, σκέφτεστε κάτι καλύτερο για τα χριστουγεννιάτικα ή τα πρωτοχρονιάτικα ανταμώματά σας;

ανακάλυψα ότι υπάρχουν κάμποσες «νεοταβέρνες» που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ιδανικό σημείο συνάντησης, τόσο για έναν γρήγορο μεζέ όσο και για το κυριακάτικο γεύμα. Μία από αυτές ονομάζεται «Τέσσερα πιπέρια» και βρίσκεται σε κεντρικότατο δρόμο τής Τούμπας. (Οφείλω να ομολογήσω ότι εντύπωση μου είχε προκαλέσει και παλαιότερα το γεγονός πως, περνώντας απέξω, διαπίστωσα ότι ο εξωτερικός χώρος τού μαγαζιού ήταν πάντοτε γεμάτος από κόσμο, γεγονός που σημαίνει ότι, λογικά, κάτι καλό πρέπει να συμβαίνει εδώ...). Κυριακή μεσημέρι, λοιπόν, και η παρέα συγκεντρώθηκε για το

και πολυαναμενό-

προστατευμένο) χώρο τού εστιατορίου, καθώς ο καιρός ήταν ακόμη καλός. Ο χώρος είναι απλός, αλλά καλόγουστος, με μεγάλα, ξύλινα τραπέζια και καρέκλες, ώστε να μην τίθεται θέμα χώρου για κάποιους σαν κι εμάς, που αρέσκονται να παραγγέλνουν πολλά και διαφορετικά πιάτα.

Μετά από διεξοδική ανάγνωση (ο κατάλογος είναι αρκετά μακρύς), επιλέξαμε για αρχή τη σαλάτα «Φρουτολαχανόκηπος» με λόλο ρόσο, άισμπεργκ, μαρούλι, λόλο βέρντε, ντρέσινγκ φρούτων τού δάσους, φρέσκο κατσικίσιο τυρί με παπαρουνόσπορο, κράνμπερι και φράουλες, όπως επίσης και τις κροκέτες γραβιέρας με καπνιστό χοιρινό, κρέμα παρμεζάνας και λάδι αρωματικών. Ταυτόχρονα, δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε στα μανιτάρια με θυμάρι, σκόρδο, ρίγανη

id Τα «Τέσσερα πιπέρια» ενδείκνυνται και για όσους θέλουν απλώς να πιουν ένα ουζάκι, καθώς προσφέρουν μεγάλη ποικιλία από μεζέδες.

Το resto διαθέτει αξιόλογη λίστα κρασιών και λοιπών οινοπνευματωδών, για να συνοδεύσετε το φαγητό σας.

Στο τέλος κερνάνε και γλυκάκι – κάθε φορά διαφορετικό.

Σας προτρέπω να κάνετε κράτηση πριν αποφασίσετε να το επισκεφθείτε, μια που αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα εστιατόρια της περιοχής.

Μου άρεσε: η ευγενική εξυπηρέτηση. Δεν μου άρεσε: που δυσκολεύτηκα λίγο στην ανεύρεση πάρκινγκ.

Check, please! Με τις τιμές στα κυρίως

μανιταριών, κρέμα πορτσίνι, άρωμα τρούφας, φλοίδες μανιταριών και παρμεζάνα, καθώς και χοιρινά μπριζολάκια με πατάτες Νέας Γης με αρωματικά βότανα και ρεμουλάντ με πικάντικη μουστάρδα. Για το κλείσιμο, η διάθεση μας οδήγησε στο να επιλέξουμε την τάρτα λεμονιού (με τραγανή τάρτα βανίλιας, κρέμα λεμονιού, μαρέγκα, κραμπλ εσπεριδοειδών, φρούτα εποχής και σορμπέ μάνγκο), καθώς και την πρόταση του εστιατορίου: αρμενοβίλ με μπεζέ, καραμελωμένα αμύγδαλα, φιστίκι Αιγίνης, κράνμπερι, σος φρούτων τού δάσους και παγωτό σοκολάτα. Ήταν μία από τις λίγες φορές που όλοι οι συνδαιτημόνες μείναμε τόσο ευχαριστημένοι από τα πιάτα μας (που δεν τα λες και λίγα...). Σε επίπεδο τόσο φαγητού όσο και εξυπηρέτησης, τα «Τέσσερα πιπέρια» αποτέλεσαν ευχάριστη έκπληξη. Την επόμενη φορά θεωρώ δεδομένο ότι θα δοκιμάσω τα πιάτα με θαλασσινά. Ώς τότε, σας προτείνω ανεπιφύλακτα μία επίσκεψη στο εν λόγω εστιατόριο – η δική μας εμπειρία ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητική. B

+extra content

Aν θέλετε να δείτε φωτογραφίες από τα πιάτα που δοκιμάσαμε στην επίσκεψή μας, σκανάρετε με το smartphone σας το QR code που ακολουθεί:

γεύμα.

εμπειρία

είσοδο μας καλωσόρισε

ο υπάλληλος της

και μας κατεύθυνε

τραπέζι μας. Διαλέξαμε να

στον εξωτερικό (και

τσάνκι και σος γιαουρτιού με δυόσμο, ραβιόλες πορτσίνι-τρούφα με ποικιλία

χαμέ-

δίπλα

στη Φλώρινα,

ψηλά στον Υμηττό μπορεί να κρύβεται κάτι που αξίζει να «ξυπνήσει»: μία από τις πολλές γηγενείς ποικιλίες αμπελιού τής Ελλάδας, ξεχασμένη επί δεκαετίες ολόκληρες, η οποία περιμένει κάποιον ή κάποια οινολόγο-«εξερευνητή» να την ανακαλύψει. «Η ποικιλία τού ελληνικού αμπελώνα, θετική συνέπεια του κατακερματισμού των καλλιεργειών, είναι ένα από τα μεγάλα ατού του – και τον καθιστά συναρπαστικό», όπως επισημαίνει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης, o πρώτος έλληνας Master of Wine (MW) και ένας από τους μόλις 415 ανθρώπους που κατέχουν αυτόν τον τίτλο παγκοσμίως.

«Η Ιταλία έχει 60 φορές μεγαλύτερη παραγωγή κρασιού από την Ελλάδα και διαθέτει περίπου χίλιες ποικιλίες, εκ των οποίων, όμως, αρκετές απαντούν και σε άλλες χώρες. Μεγάλο μέρος των ποικιλιών τής Ισπανίας εντοπίζεται και στη Γαλλία και την Πορτογαλία. Η Ελλάδα όμως, με το ένα εξηκοστό τής ιταλικής παραγωγής, έχει εκατοντάδες ποικιλίες –κατά ορισμένους τριακόσιες, κατ’ άλλους πεντακόσιες–, πολλές από τις οποίες είναι ξεχασμένες ή χαμένες. Οι ελληνικές ποικιλίες είναι αρκετά ιδιαίτερες, υπό την έννοια ότι πάρα πολλές από αυτές είναι ενδημικές, τις βρίσκουμε μόνο στη χώρα μας. Γι’ αυτήν την ιδιαιτερότητα, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την Ελλάδα ως ‘Jurassic Park’ τού ευρωπαϊκού αμπελώνα, όπως μου αρέσει να λέω. Αυτήν τη στιγμή έχουμε στα χέρια μας περίπου διακόσιες ποικιλίες, ανακαλύπτουμε ωστόσο συνέχεια νέες» συμπληρώνει ο κ. Λαζαράκης. Υπάρχει κάποια από τις όχι ευρέως γνωστές ποικιλίες που ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα και παρουσιάζει ευοίωνη προοπτική; Μεταξύ άλλων, ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης αναφέρει την ερυθρή Λημνιώνα, την ποικιλία Λιάτικο και τη λευκή Βιδιανό, σπεύδοντας όμως να προσθέσει ότι «ακόμη και το Ξινόμαυρο, που στην Ελλάδα θεωρείται ‘κατεστημένη’ ποικιλία, στο εξωτερικό είναι ‘novel’ (σ.σ.: καινοφανής)». B

και σαλάτα coleslaw; Αμφιβάλλουμε...

Info: «Padrino», λεωφόρος Νίκης 79. Τ. 2310-220.900.

/ 25

γρ. ξύσμα πορτοκαλιού / 5 γρ. κανέλα σε σκόνη / 5 γρ. ανθός αλατιού / 25 γρ. μπέικιν πάουντερ / 5 γρ. μαγειρική σόδα.

Εκτέλεση:

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 170 βαθμούς Κελσίου, στον αέρα. Ανακατεύουμε τα κομμάτια τής σοκολάτας με το αλεύρι και τα κράμπεριζ. Σε ένα άλλο μπολ ανακατεύουμε με ένα σύρμα χειρός τα αβγά, τη ζάχαρη, το γάλα, τα μπαχαρικά, το ηλιέλαιο και τα διογκωτικά τής συνταγής, μέχρι να λιώσει η ζάχαρη. Στη συνέχεια προσθέτουμε σταδιακά το αλεύρι με τη σοκολάτα και τα κράμπεριζ. «Ντύνουμε» ένα τσέρκι διαστάσεων 24x5 εκ. με αλουμινόχαρτο και λαδόκολλα (αν έχουμε κάποιο άλλο σκεύος σε αυτές τις διαστάσεις, μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε). Αδειάζουμε το μείγμα τής βασιλόπιτας, γεμίζοντας το σκεύος μέχρι τα 3/4. Στο σημείο αυτό ρίχνουμε το φλουρί τής πίτας. Ψήνουμε στους 170 βαθμούς Κελσίου, στον αέρα, για περίπου 40 λεπτά, τσεκάροντας

με τον γνωστό τρόπο.

κατά μέρος τη

ώσπου να κρυώσει πολύ καλά. Όταν αυτό συμβεί, αφαιρούμε από το σκεύος και έπειτα τη διακοσμούμε. B

Wine & Spirits

It’s

πως όχι.

Louis Roederer Collection 242, (Καμπανία, Γαλλία)

ο Χρήστος Παπαδόπουλος wine professional sommelier στο «Classico» bistro moderne (papadopouloschris96@gmail.com) Είμαστε στον Δεκέμβριο και πάμε να δούμε τις προτάσεις μας για την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Σας προτείνουμε κρασιά για τη φωτεινή και ομορφότερη –στα δικά μου μάτια– περίοδο του χρόνου, ώστε να «απογειώσουμε» τα ρεβεγιόν μας, αλλά και τα εορταστικά γεύματα και δείπνα. Επιλέγουμε να ανοίξουμε μια σαμπάνια (για να γιορτάσουμε την αλλαγή τού χρόνου), ένα λευκό (γι’ αυτούς που απολαμβάνουν τη γαλοπούλα με λευκό κρασί) και δύο κόκκινα. B

Ένας από τους μεγαλύτερους οίκους τής Καμπανίας (της πλέον διάσημης περιοχής παγκοσμίως στην παραγωγή αφρωδών οίνων) και ο οίκος που παράγει τη μυθική Cristal. Η Louis Roederer Collection 242 είναι brut και non vintage, φτιαγμένη από τις ποικιλίες Pinot Noir, Chardonnay και Pinot Meunier. Οινοποιείται –φυσικά– με την παραδοσιακή μέθοδο της Καμπανίας (Méthode Traditionnelle), κατά την οποία η δεύτερη ζύμωση γίνεται μέσα στη φιάλη. Στη συγκεκριμένη σαμπάνια, οι φυσαλίδες σχηματίζουν λεπτά κορδόνια, ενώ η οξύτητα είναι έντονη, προσφέροντας φρεσκάδα. Αρώματα λευκόσαρκων φρούτων (όπως το αχλάδι και η μπανάνα) και εσπεριδοειδή (όπως το γκρέιπφρουτ) συμπληρώνουν αρμονικά την ορυκτότητα και τις ανθικές νότες. Cheers to 2023! B

Βίδια, Σπάνιες Γαίες, Οινοποιείο Στροφιλιάς (Αττική)

Ένα ελληνικό Chardonnay που κοιτάει στα μάτια τα Chardonnay τής περιοχής τού Σαμπλί. Από τον Ασπρόκαμπο Αττικής και το οινοποιείο τής Στροφιλιάς δοκιμάζουμε ένα single vineyard Chardonnay με το όνομα «Βίδια» τής σειράς «Σπάνιες Γαίες». Ένα Chardonnay δεξαμενής που παραμένει με τις οινολάσπες του, κάτι που του προσφέρει όγκο και γεμάτο σώμα, αλλά και μακρά επίγευση. Αρώματα εσπεριδοειδών κατακλύζουν την παλέτα μας, με δροσερή οξύτητα και μεταλλικότητα να αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά του. Ένα από τα ωραιότερα ελληνικά Chardonnay, που μπορεί να συνοδεύσει με επιτυχία τη γαλοπούλα, αλλά και λευκά κρέατα. B

El Picaro, Matsu (Τόρο, Ισπανία)

Ένα κρασί τής ποικιλίας

Tinta del Toro (ή, αλλιώς, «Tempranillo», όπως το γνωρίζουμε εδώ, στην Ελλάδα) από την περιοχή Τόρο τής Ισπανίας και το οινοποιείο Matsu. Οι χαρακτηριστικές ετικέτες τού οινοποιείου απεικονίζουν την προσωπογραφία τού γιου, του πατέρα και του παππού σε κάθε κρασί. Εμείς δοκιμάζουμε τον γιο – ή, αλλιώς, το «El Picaro» τής σοδειάς τού 2021. Θα μου πείτε: τι διαφορά έχουν οι τρεις ετικέτες ή, αλλιώς, οι τρεις γενιές τού οινοποιείου; Ο γιος προέρχεται από αμπέλια 65 ετών, ο μπαμπάς από αμπέλια 90 χρόνων, ενώ ο παππούς από αμπέλια 130 ετών. Παράλληλα, διαφέρουν και οι παλαιώσεις του σε δρύινα βαρέλια. Εδώ συναντάμε ένα κρασί με γεμάτο σώμα, δροσιστική οξύτητα και έντονες, αλλά συνάμα βελούδινες τανίνες. Μαύρα φρούτα (όπως το δαμάσκηνο και το μύρτιλο), καραμέλες, βανίλιες και σοκολάτες κυριαρχούν στο στόμα και τη μύτη. B

En Arhi, Makarounas Boutique Winery (Κύπρος)

Μusicola Ultraflex/ «Infinite Wellness»

Ναι, η Κύπρος βγάζει κρασιά – και μάλιστα πολύ καλά. Εδώ έχουμε ένα νέο boutique οινοποιείο από την περιοχή Λετύμπου, κοντά στην Πάφο. Σχεδόν όλα τα κρασιά τού οινοποιείου προέρχονται από γηγενείς ποικιλίες τής Κύπρου – όλα εκτός από το συγκεκριμένο (θα επιστρέψουμε σε επόμενη στήλη μας με περισσότερα κρασιά τού Makarounas Winery). Πάμε να δοκιμάσουμε το En Arhi από τη γαλλική ποικιλία Cabernet Franc, από αμπελώνα 30 ετών τής εσοδείας τού 2020. Ένα κρασί με ισορροπία, ωραία δομή, στρογγυλές τανίνες και τραγανή οξύτητα. Αρωματικά εντοπίζουμε κόκκινα και μαύρα φρούτα, λίγα γλυκά μπαχαρικά και βοτανικές νότες. B

Γράφει ο Dreamachinery Θα έλεγα ότι τα δύο άτακτα (κρίνοντας από το στήσιμό τους μπροστά στον φακό, αλλά και τις ζωντανές εμφανίσεις τους) κορίτσια, η Κάρι και η Κατρίν, που αποτελούν το ντουέτο τού σχήματος που ακούει στο όνομα «Ultraflex», μου δίνουν έντονα την αίσθηση ότι πρόκειται κυριολεκτικά για μετενσάρκωση του αντίστοιχου, άκρως αδικημένου γυναικείου γερμανικού ντουέτου (από το μακρινό 1984) «Saada Bonaire». Επισφράγισαν την καλλιτεχνική τους σύζευξη ως «Ultraflex» το 2020, σε μια απόκοσμη καμπίνα στην ισλανδική ύπαιθρο. Εκεί παρήγαγαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους, «Visions of Ultraflex». Δύο χρόνια αργότερα (και ως αποτέλεσμα, πλέον, της μουσικής τους ωρίμανσης), έρχε-

συνδυαστικό κράμα απρόσκοπτης ντίσκο, R&B, τζαζ, 80s synth pop, αλλά και 70s italo-soundtrack, δίνοντας ένα άκρως ιδιαίτερο στίγμα.

Το άλμπουμ ξεκινά με το κομμάτι «Relax», το οποίο, χωρίς εμπαιγμούς, σε βάζει κατευθείαν στο κλίμα τού τι θα επακολουθήσει. Στο ίδιο μοτίβο και το «Baby», με τις έντονες ρυθμολογικές ενορχηστρώσεις, καθώς πλήκτρα και φωνητικά βρίσκονται σε απόλυτη λυρική αρμονία. Η ένταση ανεβαίνει στο «Mi Vuoi», όπου μια σύγχρονη εκδοχή τής Eurodance σκηνής αποτυπώνεται πάνω στα μαύρα αυλάκια με ένα άρτιο σαξοφωνικό, σολιστικό πέρασμα σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Η κορύφωση έρχεται αμέσως μετά, με το διαμαντένιας υφής «Melting Away». Υπήρχαν έντονα στιγμές που άκουγα συναισθηματικά, αναβιωτικά χτυπήματα ευφορίας, τα οποία με γυρνούσαν πίσω στο διαχρονικής αξίας «Live

to Tell» τής Μαντόνα. Στο «Rhodos», που αποτελεί φόρο τιμής στο ελληνικό νησί (με το βίντεο κλιπ να είναι μερικώς γυρισμένο εκεί), διακρίνουμε μιαν ενδιαφέρουσα ενορχηστρωτική διάθεση, με έξυπνα Κraftwerk-ικά περάσματα. Το κλίμα αλλάζει στο –επίσης κρυστάλλινο, ρετρό δείγμα φιλμ-νουαρικής ροπής–«Ultrasex». Το όλο ηχογράφημα κλείνει με τον ίδιο, δυνατό τρόπο που ξεκίνησε, με τα «Under the Spell» και «Run». Χωρίς αμφιβολία, αποτελεί το άλμπουμ που επιλέγω να πω ότι «γαργάλισε» περισσότερο τα αυτάκια μου, δημιουργώντας μου την επιθυμία να το ακούσω ξανά και ξανά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στη χρονιά που πέρασε. Κυκλοφορεί σε βινύλιο, κασέτα (σωστά διαβάσατε), και ψηφιακά, από τη «Street Pulse Records». Ακούστε τον άφοβα, χωρίς προκατάληψη. So... Dream on, until next time... B

Τόπο στα νιάτα Η πλειονότητα των πρωταγωνιστών είναι τριαντάρηδες, κάτι που ο Γιώργος Καπουτζίδης χαρακτηρίζει «μεγάλη πρόκληση», καθώς ήταν ήδη 47 ετών, όταν έγραψε το συγκεκριμένο έργο. Παρ’ όλα αυτά, οι κριτικές από την Αθήνα (όπου ανέβηκε αρχικώς η παράσταση) τον διαβεβαίωσαν ότι, παρά το μικρό «χάσμα», τα πήγε καλά. Στην ευτυχή συγκυρία τής συνάντησής της (μέσω αυτής της συνεργασίας) με τους τριαντάρηδες συναδέλφους της στέκεται και η ηθοποιός Έφη Σταμούλη, η μόνη επί σκηνής που απέχει ηλικιακά, καθώς παίζει τον καταλυτικό ρόλο τής μητέρας, που δίνει λύσεις και παροτρύνει τους χαρακτήρες να μην κάνουν τα λάθη που έκανε η δική της γενιά. Η Σταμούλη επισημαίνει ακόμη δύο λόγους, για τους οποίους είναι ιδιαίτερα χαρούμενη για τη συμμετοχή της σ’ αυτήν την παράσταση: «Όταν διάβασα για πρώτη φορά το έργο, άρχισα να γελάω. Είναι η δεύτερη φορά που μου συμβαίνει με ελληνικό έργο – και για εμένα αυτό είναι που ορίζει την κωμωδία», λέει χαρακτηριστικά. Ως βασικό λόγο, όμως, αναφέρει τη συνάντησή της με τον ίδιο τον δημιουργό, έναν άνθρωπο που εκτιμούσε πάρα πολύ από πριν, όχι μόνον ως επαγγελματία αλλά και από τη δημόσια παρουσία και τον δημόσιο λόγο του. Με τη συναναστροφή της, λοιπόν, διαπίστωσε ότι «η ιδιωτική του εικόνα όχι μόνο δεν διαψεύδει τη δημόσια, αλλά την κάνει ακόμη καλύτερη. Επιπλέον, είναι ένας άνθρωπος κανονικός – δεν τρελάθηκε ούτε από τη διασημότητα ούτε από την οποιαδήποτε εξουσία, κάτι το οποίο δεν είναι αυτονόητο», τονίζει η Έφη Σταμούλη. Εκ μέρους των νέων ηθοποιών, η Μαριάννα Πουρέγκα

στέκεται στο έργο (που χαρακτήρισε «βαθιά αστείο και, ταυτόχρονα, βαθιά συγκινητικό»), αλλά και στην εξαιρετική συνεργασία, αφού, όπως σημειώνει, «είναι μια παράσταση που μας κάνει να χαιρόμαστε που πηγαίνουμε στη δουλειά. Είναι πολύ βασικό στη δουλειά μας να υπάρχουν άνθρωποι που σου εμπνέουν σεβασμό, που σου φέρονται με σεβασμό, που σε καθοδηγούν με όμορφο τρόπο. Ο Γιώργος κάνει ακριβώς αυτό: διψάμε να μας κάνει παρατηρήσεις, επειδή, μέσα από το χιούμορ και την ενσυναίσθηση που διαθέτει, προσπαθεί να καταλάβει τον χαρακτήρα τού ηθοποιού και να τον καθοδηγήσει μέσα απ’ αυτόν, για να του δώσει οδηγίες για τον ρόλο». Στη νέα του ιδιότητα ως σκηνοθέτη, ο Γιώργος Καπουτζίδης έχει στο πλευρό του τον Γιάννη Παρασκευόπουλο, τον οποίο χαρακτηρίζει «φύλακα-άγγελο»: «Ο Γιάννης Παρασκευόπουλος είναι εξαιρετικός σκηνοθέτης και άνθρωπος – και, θα έλεγα, ψυχολόγος», λέει γελώντας, καθώς, όπως εξηγεί, «βρίσκει λεπτομέρειες στους χαρακτήρες που ναι μεν έγραψα εγώ, αλλά νομίζω ότι αυτός τους ξέρει πιο καλά από εμένα. Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνει, πάντως έχει ξεδιαλύνει πολλά πράγματα», τονίζει, ευχαριστώντας τον. B Info: Η παράσταση «Όποιος θέλει να χωρίσει... να σηκώσει το χέρι του!» έκανε πρεμιέρα το ΣΑ 17.12, στο Βασιλικό Θέατρο. Παίζουν: Ελευθερία Αγγελίτσα, Χρύσα Τουμανίδου, Μαριάννα Πουρέγκα, Νίκος Κουσούλης, Γιώργος Παπαδάκος, Γιάννης Γκρέζιος, Γιάννης Τσεμπερλίδης, Έφη Σταμούλη. Παραστάσεις: ΤΕ-ΠΑ στις 21:00, ΣΑ στις 18:00 & στις 21:00, ΚΥ στις 19:00. Εισιτήρια: από €7. Πληροφορίεςκρατήσεις στο Τ. 2315-200.200 και στα

εκδοτήρια του ΚΘΒΕ. Προπώληση στο ntng.gr, στο Viva.gr και στο 11876.

ΚΑΤ’ ΑΡΧΑΣ, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι βασική προϋπόθεση της ενσυναίσθησης είναι η ενεργητική ακρόαση. Η ενεργητική ακρόαση αποτελεί μια διαδικασία, κατά την οποία ακούς τον συνομιλητή σου προσεκτικά, χωρίς να είναι αυτοσκοπός η συμβουλή ή η κριτική στα λεγόμενά του. Πιο συγκεκριμένα, είναι βασικό να παρατηρήσεις τη γλώσσα του σώματος, τις εκφράσεις του προσώπου του συνομιλητή σου, έχοντας στο μυαλό σου να καταλάβεις και να αισθανθείς όσα αισθάνεται. Πολλές φορές, ακούγοντας τον συνομιλητή μας βιαζόμαστε να σχολιάσουμε όσα λέει, να μοιραστούμε μια δική μας εμπειρία, με αποτέλεσμα να μη δίνουμε τον κατάλληλο χρόνο ώστε να μοιραστεί τις σκέψεις του μαζί μας. Βασικό ρόλο στην ενεργητική ακρόαση παίζουν η βλεμματική επαφή και οι χειρονομίες. Πέρα από αυτά, η ενεργητική ακρόαση εκφράζεται και με νεύματα ή λεκτική ενθάρρυνση. Για παράδειγμα, τα νεύματα με το κεφάλι ή τα χέρια, δείχνοντας ότι ακούς και σέβεσαι τον άλλον, η παράφραση του λόγου του και οι ερωτήσεις που ίσως κάνεις παίζουν βοηθητικό ρόλο στη διαπροσωπική επικοινωνία. Πέρα από το να ακούμε ενεργά, σημαντικό είναι να είμαστε πρώτα δεκτικοί στην επικοινωνία. Η αμοιβαία ανταλλαγή συναισθημάτων δημιουργεί έναν ισχυρό δεσμό ενσυναίσθησης. Επιπλέον, η ενσυναίσθηση καλλιεργείται μέσα από την αυτογνωσία. Πιο συγκεκριμένα, η κατανόηση και η αποδοχή πρώτα του ίδιου μας του εαυτού, με τα ελαττώματα και τα προτερήματά μας, συμβάλλει στο να έχουμε την ικανότητα να αφουγκραζόμαστε και να συναισθανόμαστε τον συνομιλητή μας. Η αποδοχή του εαυτού μας συμβάλλει και στην ολοκληρωτική αποδοχή του συνομιλητή, σεβόμενοι τη διαφορετικότητά του. Οι προκαταλήψεις λειτουργούν ως εμπόδιο στην ανακάλυψη όσων μας ενώνουν με τους άλλους ανθρώπους. ΣΥΝΕΠΩΣ, η ενσυναίσθηση αποτελεί κύριο χαρακτηριστικό στην ανθρώπινη επικοινωνία. Σκοπός είναι κάθε άτομο να μάθει πότε χρειάζεται να μιλήσει, πότε να ακούσει και σε ποια περίπτωση να σιωπήσει σε μια συζήτηση. Τότε, η επικοινωνία μπορεί

λιγουντ, να δείτε πώς χτίζεται μια ολόκληρη βιομηχανία, να συμμετάσχετε σε ένα πανάκριβο πάρτι που φέρνει στην επιφάνεια όλη την παρακμή τού χώρου, αλλά και τις ίντριγκες και τα κυκλώματα γύρω απ’ αυτόν, τότε η ταινία τού Ντάμιεν Σαζέλ είναι αυτό που χρειάζεστε. Στις τρεις (και κάτι...) ώρες που διαρκεί

ARMY BABY (ARMY BABY)

Σκηνοθεσία: Γιώργος Κορδέλλας.

Παίζουν: Ίαν Στρατής, Γεράσιμος Γεννατάς, Δημήτρης Μακαλιάς, Μαρία Κωνσταντάκη, Μαριέλλα Σαββίδου, Λουκάς Κυριαζής. Διάρκεια: 94 λεπτά. Είδος: κωμωδία.

Παραμονές Χριστουγέννων, σε ένα στρατόπεδο κάπου στα ελληνοτουρκικά σύνορα, στον Έβρο. Ένα ταξί καταφθάνει έξω από την πύλη και μεταφέρει, ασυνόδευτο, ένα μωρό. Ο ταξιτζής ενημερώνει το φυλάκιο ότι η μαμά τού μωρού το στέλνει στον μπαμπά του, που υπηρετεί τη θητεία του. Το γεγονός «βραχυκυκλώνει» όχι μόνο τον ανίδεο πατέρα, αλλά και τους ρυθμούς τής ακριτικής μονάδας, καθώς η παραμονή τού μωρού

Διάρκεια: 100 λεπτά. Είδος: κινουμένων σχεδίων. Η εταιρεία διανομής έκρινε –ορθώς– ότι η ταινία έπρεπε να μεταφερθεί πιο κοντά στα Χριστούγεννα, ώστε να έχουν κλείσει τα σχολεία. Και έτσι έγινε. Το κινηματογραφικό σύμπαν τού Σρεκ ζει και βασιλεύει. Μόνο που, στη συγκεκριμένη ταινία, πρωταγωνιστής είναι εκείνος ο απίθανος γάτος (στον οποίο, στην αγγλόφωνη έκδοση, δίνει τη φωνή του ο Αντόνιο Μπαντέρας) που μπλέκει διαρκώς σε απίστευτες καταστάσεις. Το πρόβλημα είναι ότι έχει σπαταλήσει τις έξι από τις επτά ζωές του. Μόνον ένας τρόπος υπάρχει για να τις πάρει πίσω: να ταξιδέψει μέχρι το Μαύρο Δάσος και να βρει το αστέρι των ευχών. Ο δρόμος, όμως, δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. B Info: Στις αίθουσες από τις 22.12.

χαρακτήρα τής γυναίκας πίσω από τη φωνή. Το κορίτσι που ξεκίνησε από μια χορωδία τού Νιου Τζέρζι και έγινε μία από τις πλέον πολυβραβευμένες (και με τις μεγαλύτερες πωλήσεις) τραγουδίστριες όλων των εποχών. Οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η παραγωγή είναι του μυθικού μουσικού παραγωγού Κλάιβ Ντέιβις. B

Info: Στις αίθουσες από τις 29.12.

I WANNA DANCE WITH SOMEBODY (I WANNA DANCE WITH SOMEBODY)

Σκηνοθεσία: Κέισι Λέμονς. Παίζουν:

M3GAN (M3GAN)

προστάτης τής Κέιντι, μιας μικρής κοπέλας, ανιψιάς τής ρομποτολόγου που την κατασκεύασε. Τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν δυσάρεστη τροπή, όταν η κούκλα υπερβαίνει τον ρόλο της, αντιλαμβανόμενη κινδύνους για τη ζωή τής Κέιντι ακόμη και σ’ έναν παιδικό καβγά. Φαντάζεστε πού πηγαίνει το πράγμα... B Info: Στις αίθουσες από τις 05.01.

19:00, ΠΕ 29.12 στις 21:00, ΠΑ 30.12

στις 21:00, ΚΥ 01.01 στις 19:00, ΠΑ 06.01 στις 21:00, ΣΑ 07.01 στις 21:00, ΚΥ 08.01 στις 19:00, ΠΑ 13.01 στις 21:00, ΣΑ 14.01

στις 21:00, ΚΥ 15.01 στις 19:00, ΠΑ 20.01 στις 21:00, ΣΑ 21.01 στις 21:00, ΚΥ 22.01 στις 19:00, ΠΑ 27.01 στις 21:00, ΣΑ 28.01

στις 21:00 & ΚΥ 29.01 στις 19:00. Εισιτήρια: από €12.

ΠΑ 23.12, ΚΥ 25.12, ΔΕ 26.12, ΠΑ 30.12, ΚΥ 01.01 & ΔΕ 02.01, στις 21:00. Εισιτήρια: από €15. B

«Καλικάντζαρος, μια χριστουγεννιάτικη

ιστορία» στο θέατρο «Αθήναιον» - Σκηνή

Α’ (Βασ. Όλγας 35) την ΠΑ 23.12 στις 17:00, τη ΔΕ 26.12 στις 11:30, την ΠΑ 30.12 στις 17:00, τη ΔΕ 02.01 στις 11:30, την ΠΑ 06.01 & το ΣΑ 07.01 στις 17:00 και την ΚΥ 08.01 στις 11:30. Εισιτήρια: από €12. B

«Scrooge» στο

«Metropolitan Urban Theater» (Φλέμινγκ 2) την ΤΡ 27.12 & την ΤΕ 28.12 στις 17:00, την ΠΑ 30.12 στις 11:30 & στις 17:00, την ΚΥ 01.01, την ΠΑ 06.01 & το ΣΑ 07.01 στις 17:00 και την ΚΥ 08.01 στις 15:00. Εισιτήρια: από €7. B