Citymag #056/Οκτώβριος 2022

Page 1

Citymag ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ,ΙΔΕΕΣ & ΑΠΟΨΕΙΣ,ΟΔΗΓΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ TALK OF THE TOWN ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΟ FREE PRESS ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. ΤΕΥΧΟΣ #056 - ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2022 H ΠΟΛΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ – ΣΕ ΥΠΟΓΕΙΑ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΩΝ, ΣΕ ΑΚΑΛΥΠΤΟΥΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ . ΤΟ CITYMAG ΣΑΣ ΞΕΝΑΓΕΙ ΣΤΗΝ «ΑΛΛΗ» ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ + «THE MUSIC CRITIC»: Ο ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΑ ΣΑΡΚΑΣΤΙΚΟΣ κ. ΤΖΟΝ ΜΑΛΚΟΒΙΤΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ. Ο ΕΛΒΕΤΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: Η «ΟΔΥΣΣΕΙΑ» ΤΟΥ ΦΡΕΝΤ ΜΠΟΥΑΣΟΝΑ ΣΕ ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. THE FOODIES: ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΑ NEW ENTRIES ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ (ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΕΣ ΑΞΙΕΣ, ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤAI ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ).
The Talks People are talking about... Citymag No 056 Οκτώβριος 2022 «The Music Critic» στο Μέγαρο Μουσικής Ο απολαυστικά σαρκαστικόςκ. Τζον καταφθάνειΜάλκοβιτς στη Θεσσαλονίκη Ο Σούμαν «απλώς φαντάζεται τον εαυτό του συνθέτη», ενώ ο Μπραμς είναι «ένας μπάσταρδος χωρίς κανένα μουσικό χάρισμα» και ο Ντεμπυσσύ «έτσι απλά, άσχημος». Ο διάσημος βιολιστής, συνθέτης, παραγωγός και ηθοποιός Αλεξέι Ιγκούντεσμαν δημιουργεί ένα σαρδόνιο μείγμα από τις χειρότερες –και μάλλον απροσδόκητες–μουσικές κριτικές των τελευταίων αιώνων που γράφτηκαν από τους διασημότερους μουσικούς κριτικούς τού κόσμου για μερικά από τα σπουδαιότερα έργα τής παγκόσμιας μουσικής και ο Τζον Μάλκοβιτς ερμηνεύει, με τρομερή επιδεξιότητα, τον ρόλο τού κακού κριτικού, που πιστεύει ότι η μουσική τού Μπετόβεν, του Σοπέν, του Προκόφιεφ και τόσων άλλων είναι απλώς κουραστική και θλιβερή. Στο σαρκαστικά απολαυστικό πρότζεκτ «The Music Critic» συμμετέχει και ο ίδιος ο Ιγκούντεσμαν, μαζί με τον εξαιρετικό πιανίστα Χιουνγκ-Κι Γιου. Η βραδιά κλείνει με το «Βασανιστήριο του Μάλκοβιτς», μια φρικτή κριτική που γράφτηκε κάποτε για τον ίδιο… Στην παράσταση ερμηνεύονται (από ένα εξαιρετικό σύνολο εγχόρδων) μουσικές των Μπαχ, Μότσαρτ, Μπετόβεν, Σοπέν, Μπρας, Προκόφιεφ, Σούμαν, Ντεμπυσσύ, Ισάγιε, Καντσέλι, Πιατζόλα και του δημιουργού τής παράστασης, Αλεξέι Ιγκούντεσμαν. B Info: «John Malkovich: The Music Critic» το ΣΑ 08.10, στις 21:00, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (25ης Μαρτίου με Νέα Παραλία). Είσοδος: €30, €50, €70, €90 & €110 (αγορά εισιτηρίων από το Viva.gr). Σε ηλικία 69 χρόνων και διανύοντας την πέμπτη δεκαετία στη βιομηχανία τού κινηματογράφου, που τον έκανε διάσημο, ο χαρισματικός αμερικανός ηθοποιός εξομολογείται (σε συνέντευξη που παραχώρησε στη βρετανική εφημερίδα «The Guardian») ότι το θέατρο παραμένει η μεγάλη του αγάπη.

Φεστιβάλ The Comic Con 6: the hero is back κέντρο «Ι. Βελλίδης» τής ΔΕΘ-Helexpo. Ώρες λειτουργίας: 10:00-20:00. Είσοδος: €8 (ημέρας), €16 (τριημέρου). από δύο χρόνια απουσίας λόγω της πανδημίας τού κορω νοϊού, το «The Comic Con», η πιο υπερηρωική διοργάνωση στην Ελλάδα, επιστρέφει. Για ολόκληρες ημέρες, το κέντρο «Ιωάννης τής ΔΕΘ-Helexpo φιλοξενήσει περισσότερους στο Principal Club Theater (26ης Οκτωβρίου 15). Είσο δος: από €15. B

Η Ανέκε βαν Γκίρσμπέργκεν live τη ΔΕ 03.10, στις 20:30, στο Θέατρο Κήπου (Τσιμισκή 153, πάρκο ΧΑΝΘ). Θα προηγη θούν οι εμφανίσεις της στην Ξάνθη (30.09), στην Καστοριά (01.10) και στη Λάρισα (02.10), ενώ θα ακολουθήσουν οι παραστάσεις σε Πά τρα (04.10), Αττική (05.10), Χανιά (07.10), Ρέθυμνο (08.10) και Ηράκλειο (09.10). Είσοδος (για το

Φεστιβάλ

Summer in the City SKG 2022

Το Summer in the City SKG Music Festival 2022, το μουσικό φεστιβάλ που άνοιξε για δεύτερη χρονιά εκδηλώσεις που κάλυψαν όλα τα γούστα. Ο νέος πολιτιστικός θεσμός τής Θεσσαλονίκης φιλοξενήθηκε και φέτος στην Πλαζ Αρετσούς, στην Καλα μαριά, σε έναν πανέμορφο, παραλιακό, ιστορικό και φιλόξε νο χώρο με εύκολη πρόσβαση (γραμμή

04-05 Φεστιβάλ Street Mode Festival 2022 «Back from the dead! Get ready for chapter 12…»: με αυτήν τη φράση και το χαρακτηριστικό φετινό artwork, το Street Mode Festival επιστρέφει για 12η χρονιά. Όπως πάντοτε, υπό σχεται αμέτρητες συναυλίες και εκδηλώσεις αφιερωμένες στην κουλτούρα τού δρόμου. Το μουσικό line-up παραμένει πιστό στις ρίζες τού φεστιβάλ, με κορυφαία ονόματα της ελλη νικής και της διεθνούς σκηνής να δημιουργούν ένα fusion από hip-hop, punk, heavy rock και indie ήχους. To Street Mode είναι ένα ετήσιο φεστιβάλ που πραγματοποιείται στη Θεσσα λονίκη από το 2009. B Info: Street Mode Festival 2022 από 23-25.09, στη Sonik Arena Thessaloniki (14ο χλμ. οδού Θεσσαλονίκης-Περαίας). Είσοδος: από €18 (ημέρας), από €50 (τριημέρου).
φέτος τις πύλες του, ολοκληρώνεται το Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου, έχοντας προσφέρει πολλές δροσερές μουσικές βραδιές και
5 τού ΟΑΣΘ - στάση «Καμινίκια») και μεγάλο χώρο πάρκινγκ. B Info: Το ΣΑ 24.09: «Γρανίτα από Ντισκοτέκ», στις 20:00. Ένα νοσταλγικό, κεφάτο 80s και 90s πάρτι με Μπίγαλη, Πωλίνα, Μαντώ και Αρβανίτη. Είσοδος: από €15. Μουσική Μια σημαντική συναυλία Η ιστορική Βασιλική Φιλαρμονική Ορχήστρα τού Λονδίνου (Royal Philharmonic Orchestra), με παγκόσμια φήμη από την Άπω Ανατολή ώς τη Βόρεια και τη Νότια Αμερική, επιστρέφει μετά από χρόνια στο Μέγαρο Μουσικής Θεσ σαλονίκης, για να παρουσιάσει κορυφαία έργα κλασικού ρε περτορίου. Το θρυλικό σύνολο θα διευθύνει ο διακεκριμένος μαέστρος Βασίλι Πετρένκο, ο οποίος συγκαταλέγεται στους κορυφαίους τής γενιάς του, ενώ την ορχήστρα συνοδεύει ο διάσημος βιολονίστας Σεργκέι Κριλόφ, που επίσης έχει καθιε ρωθεί ως ένας από τους πλέον ταλαντούχους τής εποχής του. B Info: Την ΠΕ 13.10, στις 21:00, στο Μέγαρο Μουσικής (25ης Μαρτίου με Νέα Παραλία). Είσοδος: από €20.
Info: The Comic Con 6, από 23-25.09, στο συνεδριακό
Μετά
τρεις
συνεδριακό
Βελλίδης»
θα
από διακόσιους έλληνες και ξένους δημιουργούς από τον χώρο των κόμικς, του cosplay, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, του animation και του gaming (video, board και card games), φέρνοντας το κοινό σε επαφή με ό,τι νεότερο «παίζει» στους συγκεκριμένους χώρους. B Aτζέντα Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου το ΣΑ 01.10, στις 21:00, στο Θέατρο Γης (στο νταμάρι τής Τριανδρίας). Είσοδος: €15. B Μετά την αμερικα νική περιοδεία τους και μια σειρά από θερινά φεστιβάλ ανά την Ευρώπη, ο Gus G και οι Firewind live το ΣΑ 01.10, στις 21:00,
live στη Θεσσαλονίκη): από €12. B Ο διεθνούς φήμης ερμηνευτής Μάριο Μπιόντι την ΤΡ 11.10, στις 21:00, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (25ης Μαρτίου με Νέα Παραλία). Μία ημέρα νωρίτερα, στις 10.10, θα εμφανιστεί στο θέατρο «Παλ λάς», στην Αθήνα. Είσοδος: €12. B Οι Φι Βήτα Σίγμα live το ΣΑ 22.10, στις 20:00, στον πολυ χώρο πολιτισμού και αθλητισμού WE (3ης Σεπτεμβρίου 3). Είσοδος: από €10. B Με δεδομένα τα ισχύοντα μέτρα έναντι του νέου κορωνοϊού, σας προτρέπουμε να επικοινωνείτε με τον χώρο όπου φιλοξενείται μία εκδήλωση, για να επιβεβαιώσετε τους όρους πρόσβασης. Δεν βλέπετε την εκδήλωσή σας στην ύλη του τεύχους μας; Επικοινωνήστε τώρα μαζί μας στην ηλεκτρονική διεύθυνση contact@citymagthess.gr

Gossip Love is in the air...

Ξέρεις υποθέτω, φανατικό κοινό, πώς βγήκε εκείνο περίφημο ερωτικής πόλης», ε; Ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια, επί εποχών παχιών αγελάδων, όταν οι τής Διεθνούς Έκθεσης ήταν μια μεγάλη γιορτή. «Γιατί;» θα με ρωτή σεις, φανατική αναγνώστρια

– φανατικέ αναγνώστη μου. «Η Έκθεση πλέον δεν είναι μια μεγάλη γιορτή για την πόλη;». «Ασφαλώς και είναι», θα σου απαντήσω χωρίς περιστροφές. Το είδαμε και προ ημερών, στη φετινή Θεσσαλονίκη για άρτον και θεάματα. Αναλογιστείτε το σκηνικό: Σαββατοκύριακο, σε μια πόλη αντικειμενικά όμορφη, με παρέα τον γοητευτικό νεαρό βοηθό ή την ευειδή νεαρά γραμματέα από το γραφείο, μακριά από τον έλεγχο του ή της συζύγου – και το καλύτερο; Με όλα τα έξοδα πληρωμένα. Να με συ μπαθάτε, αλλά υπό τέτοιους όρους ερωτική είναι ακόμη και η βιομηχανική ζώνη τού Νέου Δελχί...

Τις 10 ημέρες τής φετινής Έκθεσης ανέβηκε (έπειτα από αρκετά χρόνια) κόσμος και κο σμάκης από την Αθήνα, συνο δεύοντας πολιτικούς αρχηγούς όλων των κομμάτων και των αποχρώσεων (αρκούσε ένας γύρος τηλεφωνημάτων στα ξενοδοχεία τής πόλης, για να διαπιστώσετε ότι το τελευταίο

διαθέσιμο δωμάτιο βρισκόταν κάπου Κι αν μπόρεσα εγώ να ξεχωρίσω τόσο πολλά, ανα πόσο περισσότερα υπήρχαν (ξέρω ότι πιστεύεις, φανατικό μου και ο ίδιος ο αυτοδιοι παράγων έδειχνε ξανανιωμένος). αδέσμευτο δήμαρχο μη χάνει φωτογραφικό ενσταντανέ παρέα με νεαρό σύμβουλο στο γραφείο του (ο οποίος δεν είμαι σίγουρη αν εμπίπτει στο αρχετυπικό πρότυπο που έχετε εσείς στο μυαλό σας για τους συμβού λους, στο δικό μου μυαλό ωστόσο παρέπεμπε ευθέως στον γυμνασμένους και στην πλειονότητά τους ντυμένους με sur mesure κοστούμια Brioni σεκιουριτάδες στο εντυπωσιακό περίπτερο της φετινής τιμώμενης χώρας στην 86η ΔΕΘ. Είδα πολλά (και πολλούς και πολλές) ακόμη, θα μείνω ωστόσο σε αυτά τα ολίγα, που θαρρώ πως σου δίνουν, λατρεμένη αναγνώστρια – λατρεμένε αναγνώστη μου, μια καλή εικόνα τού πόσο ερωτική ήταν (και) η φετινή Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης. Και σας έχω και κάτι καλύτερο... Η χώρα έχει εισέλθει ντε φάκτο σε προεκλογική περίοδο – πλέον, παραδεδεγμένα και διά στόματος πρωθυπουργού, μας χωρίζουν +/- οκτώ μήνες από τις προσεχείς βουλευτικές εκλογές (και ένα δωδεκάμηνο από τις επόμενες αυτοδιοικητικές κάλ πες). Υποθέτω ότι αντιλαμβάνε σαι τι σημαίνει αυτό, φανατικό μου κοινό: ακόμη περισσότερες συνεργασίες πολιτικών ανδρών και γυναικών με τα επιτελεία τους, ακόμη περισσότερα ξενύ χτια στο γραφείο (σε στενή συ νεργασία με τον νεαρό βοηθό ή την εντυπωσιακή συνεργάτιδα), ακόμη περισσότερα επαγγελ ματικά ταξίδια, ακόμη περισ σότερες συσκέψεις για την προετοιμασία ομιλιών, δράσεων και όλων όσα προαπαιτούνται στο πλαίσιο μιας προεκλογικής περιόδου. Χωρίς να θέλω να θεωρηθώ μια σύγχρονη εκδοχή

06The Talks __ Sex & The City Citymag No 056 Οκτώβριος 2022
Γράφει η Cathy
μου
το
κλισέ περί «Θεσσαλονίκης,
ημέρες
Θεσσαλονίκης
διοργάνωση, με την 86η ΔΕΘ να αποτελεί κυριολεκτικά «the place to be» για Θεσσαλο νικείς και επισκέπτες (κάτι που φάνηκε και από τον εντυπω σιακό αριθμό εισιτηρίων στην πρώτη «κανονική» διοργάνωση μετά τη διετία τής πανδημίας). Αναφέρομαι σε μια άλλη συνθήκη, πολύ πιο συγκεκρι μένη, που γέννησε τον μύθο περί «ερωτικής πόλης» (διότι τι τα θέλεις, τι τα γυρεύεις, φανατικό μου κοινό; Ερωτική είναι κάθε πόλη όπου ζουν τα πρόσωπα που αγαπάς και σε αγαπούν και προφανώς όχι μόνον η Θεσσαλονίκη). Βλέπεις, λατρεμένη αναγνώ στρια – λατρεμένε αναγνώ στη μου, τις εποχές των παχιών αγελάδων, για τις οποίες άρχισα να σου μιλώ λίγο παραπάνω, οι ημέρες τής Έκθεσης αποτελούσαν την ιδανική αφορμή για κουστωδίες υπηρεσιακών (και, κατά κανόνα, κρατικοδίαιτων) παρατρεχάμενων από το κλεινόν άστυ (a.k.a.: Αθήνα), ώστε να ανεβούν
προς Άγιο Αθανάσιο...). Και κάπως έτσι ξαναφούντωσε η συζήτηση περί «ερωτικής Θεσσαλονίκης». Αυτά είναι γνωστά και εν πολλοίς «περσινά ξινά σταφύλια» (το «ξινά» το λέει η φράση, δεν υπονοώ κάτι πονηρό). Άλλο ήταν αυτό που είδα εγώ, κυκλοφορώντας όλες τις ημέρες τής πρόσφα της ΔΕΘ στο κέντρο, αλλά και παρακολουθώντας τις ομιλίες πολιτικών αρχηγών από τον τηλεοπτικό μου δέκτη. Είδα ζευγάρια. Πολλά ζευγάρια. Ζευγάρια ως επί το πλείστον παράνομα.
λογιστείτε
κοινό, πως τα γνωρίζω όλα, σε διαβεβαιώ όμως: ακόμη και σε ό,τι με αφο ρά υπάρχουν πράγματα που εκφεύγουν της γνώσης μου. Σε ευχαριστώ, ωστόσο, για την εμπιστοσύνη σου). Και τι δεν είδα (και δεν ανα φέρομαι αποκλειστικώς σε πρόσωπα από τη Θεσσαλονίκη)... Είδα γνωστό δήμαρχο (από τους εξαιρετικά «τηλεοπτικούς» και προβεβλημέ νους) να κυκλοφορεί σχεδόν αλά μπρατσέτα με νεαρή συνεργάτιδα, με την οποία σχεδόν όλοι (πλην της συζύ γου του, εικάζω) γνωρίζουν ότι διατηρεί συναισθηματικό σύνδεσμο. Είδα άρτι διαζευγμένο αυτοδιοικητικό να περιφέρει από πηγαδα κίου εις πηγαδάκιον τη νέα του σύντροφο (εξαιρετικά εντυπωσιακή για την ηλικία της – οφείλω να ομολογήσω ότι
κητικός
προδήλως
Είδα
να
μυώδη personal trainer που ουκ ολίγες φορές σάς κόλασε στο γυμναστήριο όπου πηγαίνετε –υποτίθε ται– για να γυμναστείτε). Είδα νεαρά βουλευτή, εσχάτως εκ νέου αδέσμευτη, να μη χάνει ευκαιρία να ενημερωθεί για τις χάρες των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, συνομιλώντας με τους (ομολογουμένως, κατηγορίας «wow») μελαχρινούς, εξαιρετικά αρρενωπούς, πρωτοφανώς
τής Πυθίας, επίτρεψέ μου να προβλέψω τούτο, λατρεμένη αναγνώστρια – λατρεμένε αναγνώστη μου: αν θεωρείς ότι η «ερωτική Θεσσαλο νίκη» έδωσε το στίγμα της στο πλαίσιο της πρόσφατης ΔΕΘ, περίμενε να δεις πόσος ερωτισμός θα ξεχυθεί ολού θε στη διάρκεια της προε κλογικής περιόδου. Επειδή είπαμε: μεγάλο αφροδισιακό η εξουσία... B Η Θεσσαλονίκη επιβεβαίωσε (ξανά) τον χαρακτηρισμό της ως «ερωτικής πόλης» στο πλαίσιο της πρόσφατης ΔΕΘ. Να δείτε τι έχει να γίνει τώρα, που ξεκινά και η προεκλογική περίοδος.
ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΣΟΥ Δες τις ωραιότερες εικόνες από τη ζωή στη Θεσσαλονίκη. Μοιράσου τις δικές σου φωτογραφίες με χιλιάδες φίλους. Άνθρωποι και εικόνες τής πόλης. Κάθε μέρα @citymagthess στο Instagram Citymag

The big numbers

12 Ελληνίδες

διακρίθηκαν στα φετινά

επιχειρηματικά βραβεία «Θαλής ο Μιλήσιος», που διοργανώθηκαν για 4η χρονιά στη Θεσσα λονίκη. Απονεμήθηκαν

σε ελληνίδες επιχειρη ματίες που ξεχώρισαν στον κλάδο τους με την

επιχειρηματική δραστηρι ότητά τους σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ειδικό βραβείο απονεμήθηκε στην Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, που κατέκτησε δύο χρυσά μεταλλεία στο βάδην στο πρόσφατο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. B

Εντός διετίας

εκτιμάται ότι θα ξεκινήσει η κατασκευή του νέου Ογκολογικού Νοσοκομείου στο στρα τόπεδο Καρατάσιου, σύμφωνα με όσα ανέφερε ο γ.γ. Υπηρεσιών Υγείας, Γιάννης Κωτσιόπουλος. «Είμαστε σε φάση προετοιμασίας και ωρίμανσης του έργου. Ξεκινούν οι μελέτες και ταυτόχρονα δουλεύουμε με το υπ. Περιβάλλοντος για τη δημιουργία τού απαραίτητου τοπικού ρυμοτομικού σχεδίου. Όλες αυτές οι δράσεις θα υλοποιηθούν άμεσα, τους επόμενους μήνες. Ταυτόχρονα, προετοιμά ζουμε τις προδιαγραφές τού έργου.

08The Talks __ Talk of the Town Citymag No 056 Οκτώβριος 2022 Άκουσες ό,τι άκουσα; «Αχ και να είχα τη σανίδα μου…». B (Ηλιοκαμένος νεαρός συζητά με φίλο του –τον οποίο μάλλον δεν είδε φέτος ο ήλιος–εν μέσω τής καταιγίδας που έπληξε πρόσφατα τη Θεσσαλονίκη, την ώρα που οι χείμαρροι όμβριου ύδατος κατέβαιναν με ορμή σε δρόμο των Συκεών). «Θα πηγαίνω Χαλκιδική μέχρι να χιονίσει». B (Βαρυσήμαντη τηλεφωνική δήλωση πενηντάρη προς άγνωστο αποδέκτη. Πάμε στοίχημα ότι, μόλις πέσει 5 βαθμούς η θερμοκρασία, δεν θα θέλει να βγει από το σπίτι;). «Τι θεά είναι, ρε, η νέα Φυσικός;». B (Μαθητής λυκείου μιλάει σε συμμαθητές του την ώρα που βγαίνουν από το προαύλιο του σχολείου τους, στην Καλαμαριά, μετά τον αγιασμό. Για την ιστορία: οι κοπέλες έκαναν μορφασμό αποδοκιμασίας – ή μήπως ζήλιας;.. Τελικά, μόνον εμείς δεν είχαμε ελκυστικές καθηγήτριες;..). «Άντε, να πάμε στη ΔΕΘ, να φάμε κανένα λουκανικάκι και να πιούμε μαύρη μπίρα». B (Ηλικιωμένος κύριος συνομι λεί σε καφενείο τού κέντρου με άτομα της σειράς του, αγνοώντας προφανώς ότι μπορεί να τα αγοράσει –και να τα καταναλώσει ιδιωτικώς–και όλη την υπόλοιπη χρονιά. Αν μας απαγορεύσουν μπίρα και λουκάνικα, ζήτω που καήκαμε). Με είδες που σε είδα; ΣΕ ΕΧΩ πετύχει αρκετές φορές στο «Funky Blend» τής Δελφών – όσες φορές σε είδα έπαιρνες ένα «Mary Poppins». Τελευταία φορά σε πέτυχα στη διάρκεια της Έκθεσης. Ήμουν ο φοιτητής με τις φόρμες και το τζόκεϊ, που πήρε το «Cinderella». Με πείραξες για την παραγ γελία μου, σε πείραξα για τη δική σου. Μου χαμο γέλασες και έφυγες. Θα ήθελα να σε ξαναπετύχω, να με πειράξεις κι άλλο, να σε πειράξω κι άλλο. Θέλω πολύ να σε γνωρίσω. B Θανάσης ΚΑΘΟΜΑΣΤΑΝ σε αντι κριστά τραπέζια πριν από μερικές ημέρες στο «Ύψιλον». Εσύ, κομψή και αεράτη, με το MacBook σου στο τραπέζι, χαμένη στις σκέψεις σου και στα χαρτιά σου. Κάποια στιγμή, όταν ήρθε ο καφές σου, σήκωσες τα μάτια από το λάπτοπ και με κοίταξες. Σου χαμογέ λασα και μου χαμογέλασες κι εσύ. Πριν προλάβω να σου μιλήσω, ήρθε εκείνος ο τύπος και κάθισε μαζί σου ώς την ώρα που φύγατε. Δεν ξανακοίταξες προς το μέρος μου. Θα ήθελα πολύ να σε ξαναδώ – αυτήν τη φορά, μόνη. Τα περισσό τερα πρωινά δουλεύω τις εργασίες για τη σχολή μου στο «Ύψιλον», συνήθως στο ίδιο τραπέζι όπου καθόμουν κι εκείνη την ημέρα. Να ελπίζω ότι θα έρθεις; Εγώ θα σε περιμένω. B Μιχ.Τραπ. Θέλεις να στείλεις μήνυμα σε κάποιον; Κάν’ το μέσα από τις σελίδες μας – στείλε τώρα email στο sms@citymagthess.gr
Είναι μια φάση σκληρής δουλειάς τα επόμενα δύο χρόνια, μέχρι την επιλογή τού αναδόχου που θα αναλά βει την κατασκευή του», δήλωσε ο κ. Κωτσιόπου λος. B Αρ γιου φόλοουινγκ μι; Βαρβάρα Δουμανίδου (FB/barbara.doumanidou) «Όσοι χάνουμε γονιό, βαπτιζόμαστε σε ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα που δεν επιθυμούμε. Στο συναίσθημα της χαράς που δεν είναι πια χαρά. Είναι κάτι άλλο». B Λένα Υψηλάντου (FB/lena.ypsilantou) «Αχ, ένας Άραβας κάτω από το παράθυρό μου...». B Μπείτε στο Instagram account citymagthess, περιηγηθείτε στις δικές μας φωτογραφίες ή μοιραστείτε τις δικές σας εικόνες με το hashtag #citymag
ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ημέρες του μήνα για εμάς που δουλεύουμε στα περιοδικά είναι η τελευταία εβδομάδα πριν στείλουμε το τεύχος προς εκτύπωση. Οι προθε σμίες πιέζουν, το πιεστήριο πιέζει, οι διαφημιζόμενοι πιέζουν, κείμενα χρειάζεται να αλλάξουν την τελευταία στιγμή... Κάπως έτσι, οι ημέρες ξεκινούν στις 11 το πρωί, τελειώνουν στις 2 το άλλο πρωί κι εμείς περνά με ώρες ατελείωτες πάνω από έναν υπολογιστή, γρά φοντας και μασουλώντας. Συνέχεια. ΗΤΑΝ στο ξεκίνημα άλ λης μίας τέτοιας ημέρας που το είδα, οδηγώντας μετά από ένα πρωινό ρα ντεβού, επί της Μεγάλου Αλεξάνδρου (λίγο μετά το Λαογραφικό Μουσείο). Με ιντρίγκαρε το όνομά του: «Taperaki». «Ίσως έχει έρθει η ώρα να σταματή σουμε να τρώμε junk food στο γραφείο», σκέφτηκα. «Και αφού δεν μπορούμε να έχουμε ταπεράκι από τη μαμά, γιατί να μην το δοκιμάσω;». Δεν χρειάστη καν πολλά για να πείσω τον εαυτό μου. Άναψα αλάρμ, πάρκαρα και μπή κα στον (ομολογουμένως όμορφο) χώρο. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ που σε υποδέχεται είναι οι απίστευτες μοσχοβολιές – θα πεινάσεις, ακόμη κι αν έχεις μόλις φάει! Το δεύτε ρο είναι τα πλατιά χαμόγε λα του προσωπικού – δεν ξέρω για εσάς, προσωπικά πάντως προτιμώ να επι σκέπτομαι κάθε φορά τα μαγαζιά εκείνα στα οποία νιώθω καλοδεχούμενος. Το τρίτο είναι ότι ο γνωστός σεφ Βασίλης Μουρατί δης είναι ένας από τους δημιουργούς του νέου κα ταστήματος, που άνοιξε τις πόρτες του σε Θεσσαλονι κείς και επισκέπτες εδώ και ελάχιστες ημέρες. Ακόμη μια εγγύηση ότι κάτι πολύ νόστιμο μαγειρεύεται στην κουζίνα τού «Taperaki»... ΗΤΑΝ ΩΡΑ να παραγ γείλω. Λαχταρούσα κάτι μαμαδίστικο, με βαθιά γεύση και νοστιμιά – αυτό που οι Αγγλοσάξωνες περιγράφουν πολύ σωστά ως «comfort food». Πρώτη μου επιλογή, ένα μπουτάκι κοτόπουλου ελευθέρας βοσκής, μαγειρεμένο στον φούρνο με μουστάρδα, θυμάρι και λεμόνι (ειλικρι νά, μου θύμισε κυριακάτικο φαγάκι της μαμάς μου). Το συνόδευσα με έναν πουρέ πατάτας αρωματισμένο με κουρκουμά, βελούδινο και πλούσιο, που γέμισε άρωμα και γεύση το στόμα μου. Κι επειδή δεν θα ήμουν μόνος στο γραφείο, επέλε ξα ακόμη μία νοστιμιά από τις μνήμες της παιδικής μου ηλικίας: κολοκυθάκια γεμιστά, με γέμιση πλού σια και χορταστική, τέλεια μαγειρεμένα ώστε να κρατάνε «τόσο όσο», με το ξινούτσικο του αυγολέμο νου και τη μοσχοβολιά των αρωματικών να ολοκλη ρώνουν την ευωχία. Για τη μέση προτίμησα ένα σπετζοφάι πικάντικο, με υπέροχη σαλτσούλα για βούτες – νόστιμο σαν να το απολάμβανες στο Πήλιο! ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ έμαθα κι άλλα πράγματα που με έκαναν να εκτιμήσω το «Taperaki» (και) πέρα από την κουζίνα του. Πρώτον: το φαγητό μαγειρεύεται καθημερινά. Ό,τι περισ σεύει στο τέλος της ημέ ρας διανέμεται σε ανθρώ πους και οργανισμούς που το έχουν ανάγκη. Δεύτερον: οι περισσότερες πρώτες ύλες προέρχονται από ντόπιους παραγωγούς και προμηθευτές, ενώ χρησιμοποιείται παντού ελληνικό παρθένο ελαιό λαδο. (Όχι ότι χρειαζόμουν επιπλέον λόγους για να το επιλέξω ως το «next best thing» μετά την κουζίνα τής μανούλας μου...). Info: «Taperaki», Μ. Αλεξάν δρου 47, Νέα Παραλία. Τ. 2310826.476. Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα-Κυριακή 12:00-21:00. Φαγάκι σαν μαμάς!της Ενα new age μαγέρικο στη Θεσσαλονίκη γίνεται ο νέος μας εθισμός, προσφέροντας cοmfort food στα καλύτερά του. Κείμενο: Μάνος Χαντζόπουλος (1) (3) (2) (4) 1 Ο σεφ Βασίλης Μουρατίδης επί το έργον. 2 Μπούτι κοτόπουλου με πουρέ. 3 Γεμιστά κολοκυθάκια. 4 Παραδοσιακό σπετζοφάι.

στους οποίους δεν σταματάς να περπατάς. Ας πούμε, αγαπώ την Τάκη Οικονομίδη, στην Καλαμα ριά, που είναι πραγματική – και, ταυτόχρονα, ένα κομμάτι πιο εσωτερικό και δικό μου. Μοιάζει, θα έλεγε κάποιος, με το μονοπάτι που σε οδηγεί από την Καλαμαριά στο Ντεπώ, δύο συνοικίες που υπήρξαν πολύ διαφορετικές (μη κοιτάτε που σήμερα είναι όλα το ίδιο πράγμα). Υπάρχουν μόλις δύο σημεία, στα οποία σκαλώνει το παρελθόν. Είναι και τα δύο σχο

λεία – το ένα λειτουργεί ακόμη ως τέτοιο, το άλλο πλέον στεγάζει υπηρεσίες τού Δημοσίου. Η παλιά κεντρική είσοδος, κάποτε με τον οποίο μπορείς να περπατή σεις χωρίς βιασύνη, να στέκεσαι εδώ κι εκεί στα σχετικά φαρδιά πεζοδρόμια, να βλέπεις τις ροζ τριανταφυλλιές που στολίζουν τις εισόδους, τα φωτισμένα παράθυρα όταν αρχίζει να πέφτει το σκοτάδι και τα έπιπλα στα μπαλκόνια, σαν να είναι η ζωή ένα διαρκές καλοκαίρι. Αν η μνήμη τού ολλανδικού δρόμου συνθέτει μέσα μου

έναν μυστικό παράδεισο, η Τάκη Οικονομίδη δεν πάει πίσω, ακόμη και τις ώρες αιχμής. Δεν ξέρω αν είναι ένας δρόμος ωραίος ή άσχημος (σίγουρα δεν έχει τη χάρη τού ολλανδικού), αλλά στα εσωτερικά τοπία αυτά τα πράγ ματα σπανίως έχουν σημασία. Περπατώντας καθημερινά στον δρόμο αυτό μοιάζει να εκβάλλουν και όλοι οι υπόλοιποι που με θύμησα να επιστρέψω. Σαν να είσαι εδώ και αλλού ταυτόχρο να, σαν διέξοδος στη πιο βαθιά επιθυμία των ανθρώπων. B

The Talks __ Ιδέες & Απόψεις Citymag No 056 Οκτώβριος 2022 Ιστορίες μικρών κόσμων Δρόμοι που αγαπάμε Γράφει η Εύη Καρκίτη Είναι δύσκολο να ορίσεις γιατί αγαπάς κάποιους δρόμους πιο πολύ από άλλους. Ακόμη κι αν δεν έχουν κάποια χάρη. Ακόμη κι αν είναι δύσκολοι, θορυβώδεις, καμιά φορά κι επικίνδυνοι. Μερικούς τους αγαπάς επειδή τους περπατάς διαρκώς – για άλλους πάλι αρκεί μία φορά, για να αποκτήσουν μια κάποια σημασία για τη ζωή σου. Θυ μάμαι, ας πούμε, για πάντα τις σκούρες πλάκες και το μολυβί οδόστρωμα του δρόμου μιας μικρής ολλανδικής πόλης, στην οποία βρέθηκα παιδί. Τη μικρή πλατεία που αναπάντε χα σχημάτιζε όταν συναντιόταν με άλλους δρόμους, το παρτέρι στη μέση γεμάτο λουλούδια σε χρώματα εκθαμ βωτικά. Πολλές φορές αναρω τήθηκα αν πράγματι υπήρξε αυτός ο δρόμος ή αν κάπως γεννήθηκε στη φαντασία μου από την έντονη ανάμνηση εκείνου του ταξιδιού. Είναι αλήθεια ότι το δέσιμό μας με τις πόλεις περνά από τη μνήμη, τη φαντασία και το φαντασιακό, ακό μη κι αν πρόκειται για δρόμους
πυκνή βλάστηση, στην οποία ίσως κάποιοι αντάλλαξαν φιλιά, δεν χρησιμοποιείται πια. Η σιδε ρένια πόρτα σκουριάζει χωρίς να της δίνει κάποιος σημασία. Στις πολυκατοικίες, χτισμένες η μία δίπλα στην άλλη, αντέχει ακόμη κάτι από την παράδοση των αλ λοτινών κήπων – αληθινές οάσεις τις ημέρες με ζέστη και υγρασία. Παρά τις αλλαγές, υπάρχει μια διαχρονική γοητεία στον δρόμο αυτό με τα σπίτια, τις στάσεις των λεωφορείων, τα ελάχιστα καταστήματα. Είναι ένας δρόμος
γοήτευσαν, που συν δέθηκαν με κάποιο επεισόδιο, όπου φωτογραφήθηκα, τους οποίους νοστάλγησα και επι
Υπάρχει λόγος Η αέναη Καταστροφή Γράφει ο Τάσος Ρέτζιος Με αφορμή τις εκδηλώσεις μνήμης για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, αναδύθηκαν πολλές εκφάνσεις τής εθνικής μας ψυχολογίας και βγήκαν συμπεράσματα που πολλές φορές ξεπερνούν τις προφανείς αναγωγές. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι ο τρόπος με τον οποίο «διαβάζουμε» τις εθνικές μας περιπέτειες, ο τρόπος με τον οποίο διαπραγματευόμαστε την «ανάδυση μιας δύσκολης μνήμης» δείχνει πολύ περισσότερα για εμάς ως... διαχειριστές τού παρελθό ντος παρά για το ίδιο το παρελθόν. Οι εξηγήσεις, οι αναλύσεις, ακόμη και οι δικαιολογίες για όσα συνέβησαν, ώστε να φτάσουμε στο μαρτυρικό 1922, είναι ποικίλες, έχουν τις περισσότερες φορές ιδεο λογικό πρόσημο και κυμαί νονται από το πλέον τυφλά εθνικιστικό στρατόπεδο μέχρι τις πιο εξτρεμιστικά επανα στατικές θεωρήσεις. Ωστόσο, περιέργως, χαμηλόφωνα συζητούνται οι καίριες αιτίες αυτής της εθνικής μας καταστροφής, αλλά και της κοινής μας μοίρας. Κάπως αδύναμα και στο βάθος ακούγονται οι φωνές που επισημαίνουν ότι, πέρα από συμμαχικές προδο σίες, πέρα από λάθη τακτικά και στρατηγικά και πέρα από συναισθηματικά πεδία, αλλού πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα και αλλού να δούμε τον κυρίαρχο λόγο τού εθνικού μας δράματος. Έχει όνομα και έχει βαθιές ρίζες αυτός ο λόγος: διχασμός μέγας, ασίγαστος και παραλυτικός. Διχασμός που κληρονομήθηκε και μεταφέρθηκε στις ακτές τής Ιωνίας και στα ανατολίτικα βάθη. Διχασμός που οδηγούσε αποφά σεις και καθόριζε επιλογές στο μέτωπο και στη διπλωματία. Δι χασμός, τέλος (ατελείωτο...), που μετέτρεψε τη δικαιοσύνη στην εκδίκηση μιας δίκης-παρωδίας και που άφησε βαθύ αποτύπωμα στον τόπο για χρόνια πολλά. Κι αν 100 χρόνια μοιάζουν αρκετά όχι για να επέλθει η λήθη, αλλά τουλάχιστον για να έχουν επουλωθεί πληγές, έρχονται τα πεισματάρικα γεγονότα και σε τραβάνε από το μανίκι – στην αρχή για να σου ψιθυρίσουν, κατόπιν για να φωνάξουν μέσα στο αυτί σου ότι όλο αυτό δεν είναι μακριά σου, ότι οι ομοιότητες περισσεύουν και ότι αυτή η καταραμένη λέξη διατηρεί τη δυναμική της και ατόφιο το δηλητήριό της. Και είναι όλα τόσο... ταιριαστά! Μια άλλη καταραμένη λέξη, ο πόλεμος, δεν είναι τόσο απαγορευμένη πια, δεν είναι μια μακρινή και λίγο εξωτική ιδιαιτερότητα, έρχεται με ορμή καταπάνω μας. Η λέξη «κρίση» έχει χάσει τη σημασία της λόγω πολυχρησίας (και πώς αλλιώς;), ενώ εχθροπάθεια, φανατισμός και μίσος είναι το κουκούλι από το οποίο μοιάζει να μη μπορούμε να ξεφύγουμε. Μία ακόμη Κατα στροφή, συνεχόμενη... B

τον ντόπιο, όπως και για τον ξένο περιηγητή. Μένω στην Άνω Πόλη. Όλον τον Αύγουστο, τα μικρά λεω φορειάκια που εξυπηρετούν την άνοδο και την κάθοδό μας ήταν εκτός κυκλοφορίας, λόγω βλάβης (μα, όλα;..). Στην πλα

τεία Αριστοτέλους είδα λάιβ τον «γκουρού» τού εξορκισμού, Χάρη Τσακωνίδη, να αποτάσσει σατανάδες και τελώνια, άνετος κι ωραίος, και τις προάλλες (δύο ξέβρασε αφόρητη βρόμα και δυσωδία. Και ένα απόγευμα που ανέβηκα στον ανακαινισμένο Κεδρηνό Λόφο, αγναντεύοντας τον κόλπο πανοραμικά, μελαγχόλησα με τη θέα και το μπετόν, που περισσότερο την κάνουν να μοιάζει με τη Λωρίδα τής

The Talks __ Οι Θεσσαλονικείς Citymag No 056 Οκτώβριος 2022 Ζείτε τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα – είστε, θα λέ γαμε, ένας «Θεσσαλονικιός τής Διασποράς»... Επισκε πτόμενος πλέον τη Θεσσα λονίκη κατά καιρούς (σε μια τέτοια επίσκεψη σας βρί σκουμε αυτές τις ημέρες), θα ήθελα να σας ρωτήσω πώς βρίσκετε την πόλη: ίδια με αυτήν που αφήσατε ή αλ λαγμένη – και, αν ναι, προς ποια κατεύθυνση; Δεν μου πάει η γκρίνια, αλλά θα το πω: μακράν προς το χειρότερο. Αν εξαιρέσω τον τουρισμό και την εστίαση που, όπως διαπίστω σα, δουλεύουν «τούρμπο», όλη η άλλη πόλη, κέντρο και συνοι κίες, τελούν παραδομένες σε μποτιλιάρισμα, κακοτεχνίες, σκουπίδια και καλλωπιστικά μερεμέτια που, δυστυχώς, δεν αρκούν για να θεωρηθεί η Θεσσαλονίκη το ίδιο φιλική, παραμυθιάρα και εξωτική για
εβδομάδες πριν), που ειδοποίησα τη δημοτική υπη ρεσία αποκομιδής μεγάλων αντικειμένων να περάσει από την πλατεία Βασίλη Τσιτσάνη, για να μαζέψει κάποια ογκώδη, μου είπαν πως θα περάσουν, αλλά στο πολύ λάου-λάου, επειδή, δυστυχώς, τα οχή ματα δεν φτάνουν για άμεση αποκομιδή. Ακόμη τα περιμέ νω. Τι να το κάνω που οι σεφ στο «Χαρούπι», το «Τριζόνι», τη «Μασσαλία» και το «Όλυμπος Νάουσα» δίνουν τα ρέστα τους στην κουζίνα; Ή που συγκι νούμαι με τη διαπίστωση πως στα μπαρ «Θερμαϊκός» και «Residents» ο χρόνος πέρασε και δεν τα ακούμπησε· οι καλύ τερες μουσικές, τα καλύτερα παιδιά. Δεν μου φτάνει. Το βράδυ τής Παρασκευής πριν από το πρώτο ΣΚ της Έκθεσης, βολτάροντας στην παραλία, η θάλασσα
Γάζας παρά με τη Βαρκελώνη ή το Βερολίνο, όπως βαυκαλίζονται κάποιοι. Θεσσαλονίκη Vs Αθήνα: ποια στοιχεία σάς ενοχλούν στη μία και ποια στην άλλη πόλη; Κι αν με κάποιον θαυματουρ γικό τρόπο μπορούσε η μία πόλη να «δανειστεί» κάποια καλά χαρακτηριστικά τής άλλης, ποια πιστεύετε ότι θα έπρεπε να είναι αυτά στη μία και στην άλλη περίπτωση; Για να εξηγούμαστε και για να μην παρεξηγούμαστε: αν εξαιρέσεις την Αθήνα-εργασιακό κόμβο, που προσφέρει περισσότερες επαγγελματικές ευκαιρίες, μη φαντάζεσαι πως η εκεί καθημε ρινότητα είναι καλύτερη ή πιο ανθρώπινη. Απλά υπερτερεί σε πράσινο (δεν έχουμε Πεδίο Άρε ως ούτε Εθνικό Κήπο), μουσεία, συναυλίες (ντροπή και όνειδος για τη Θεσσαλονίκη που κανέ νας διοργανωτής δεν ανέβασε κι εδώ την αποχαιρετιστήρια τουρνέ των Belle and Sebastian) και, φυσικά, πιο εύκολα προσβά σιμες θάλασσες: στη Γλυφάδα και στη Βάρκιζα (μισή ώρα από το σπίτι μας στη Νέα Σμύρνη) Στέφανος Τσιτσόπουλος Δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός και συγγραφέας. Φωτογραφήθηκε το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου, στη μονή Βλατάδων. Συνέντευξη: Πορτρέτο: Λεόντιος Παπαδόπουλος Σάκης Γιούμπασης Η Θεσσαλονίκη πρέπει να πάψει να αλληθωρίζει προς τον αττικό νότο (δεν είναι παράδεισος), αλλά να φτιάξει ένα πλάνο πιο ευρωπαϊκό και κοσμοπολίτικο. «Γιατί να μπει η Θεσσαλονίκη στο τριπάκι τής ανταλλαγής με την Αθήνα; Ό,τι θέλει από την πόλη μας, το παίρνει άνετα η Αθήνα. Αναγκαστικά, αν κάνεις θέατρο, μουσική, σινεμά και λοιπές καλές τέχνες, θα μετοικήσεις εκεί όπου είναι η αγορά. Προτείνω να κοιτάξουμε τη Βαρκελώνη και το Μιλάνο, το Μάντσεστερ και την Αμβέρσα. Η Θεσσαλονίκη πρέπει να πάψει να αλληθωρίζει προς τον αττικό νότο (δεν είναι παράδεισος, επαναλαμβάνω), αλλά να φτιάξει ένα πλάνο πιο ευρωπαϊκό και κοσμοπολίτικο, όπως τα κατάφεραν οι παραπάνω πόλεις».
Eμπορία, τεχνική υποστήριξη, εκπαίδευση COFFEELAND ΜΟΝ. ΕΠΕ 1ο χλμ. Παλαιάς Συμμαχικής Οδού, 570 08 Θεσσαλονίκη, Ελλάδα 2310-538.769, 2310-508.546 coffeeland@coffeeland.gr Ο καφές που λατρεύουν οι coffee connaisseurs Ένα χαρμάνι από επιλεγμένες ποικιλίες 100% Arabica, έχει απαλή και γλυκιά γεύση, αυξημένη οξύτητα και περιέχει λιγότερη καφεΐνη από έναν καφέ Robusta. Η πολυτέλεια στην καθημερινότητά μας. κολυμπάμε από τον Απρίλιο σε μπλε σημαίες. Αλλά γιατί να μπει η Θεσσαλο νίκη στο τριπάκι τής ανταλλα γής με την Αθήνα; Ό,τι θέλει από την πόλη μας, το παίρνει άνετα η Αθήνα. Αναγκαστικά, αν κάνεις θέατρο, μουσική, σινεμά και λοιπές καλές τέχνες, θα μετοικήσεις εκεί όπου είναι η αγορά. Προτείνω να κοιτάξουμε τη Βαρκελώνη και το Μιλάνο, το Μάντσεστερ και την Αμβέρ σα. Η Θεσσαλονίκη πρέπει να πάψει να αλληθωρίζει προς τον αττικό νότο (δεν είναι παράδεισος, επαναλαμβάνω), αλλά να φτιάξει ένα πλάνο πιο ευρωπαϊκό και κοσμοπολίτικο, όπως τα κατάφεραν οι παραπά νω πόλεις. Δημοσιογράφος, περιοδικα τζής, ραδιοφωνικός παραγω γός, αλλά και συγγραφέας –πριν από περίπου έναν χρόνο κυκλοφόρησε το νέο σας λογοτεχνικό πόνημα με τίτλο «Τα Χλωμά Σιντριβάνια της Φωκίωνος Νέγρη», από τις Εκδόσεις Οξύ. Ποια ιδιότητα θεωρείτε ότι σας εκφράζει κα λύτερα; Πάντοτε προτιμούσα, όταν με ρωτούσαν (καλή ώρα!), την ιδιότητα του storyteller. Στα περιοδικά ενίσχυα τις ιστορίες μου με εικόνες και στο ραδιόφω νο τις έντυνα με μουσικές. Στη λογοτεχνία, τόσο στα «Χλωμά Σιντριβάνια της Φωκίωνος Νέγρη» όσο και στο πρώτο μου μυθιστόρημα («Ροκ Σταρ», Εκδόσεις Μεταίχμιο), βρήκα ένα πεδίο πιο ανοιχτό από τις συμβάσεις ή τις σκληρές νόρμες που επιτάσσει και επιβάλλει, πλέον, η νέα μιντιακή αφήγηση. Τα ραδιόφωνα παίζουν πλέιλιστ (νοσταλγώ τον 88μισό και τον Republic, όταν τον διεύθυνα) και τα περιοδικά μάς αποχαιρέ τησαν (παρεμπιπτόντως, είστε το πιο καλαίσθητο φρι πρες τής πόλης). Η λογοτεχνία και τα εικαστικά μού παρέχουν, προς το παρόν, μια μεγαλύτερη ελευ θερία ως το storytelling μου, που πάντοτε ήταν αδέσποτο, άναρχο και sui generis. B +extra content Διαβάστε ολόκληρη την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Στέφα νου Τσιτσόπουλου στο Citymag σκανάροντας µε το smartphone σας το QR code που ακολουθεί: 12-13
The Magazine __ Cover story Citymag No 056 Οκτώβριος 2022 Η πόλη κάτω από την πόλη Μια άγνωστη Θεσσαλονίκη κρύβεται μερικά μέτρα κάτω από τα πόδια μας – σε υπόγεια πολυκατοικιών, σε ακάλυπτους, κάτω από δρόμους και πλατείες. Το Citymag σάς ξεναγεί στην «άλλη» Θεσσαλονίκη. Κείμενο: The Citymag Team
14-15 01 Ο χαμένος ιππόδρομος των αστικών θρύλων Μέρος τού γαλεριανού συγκρο τήματος, ο ιππόδρομος της Θεσσαλονίκης εντυπωσίαζε με τις διαστάσεις του, καθώς είχε μήκος σχεδόν 450 μέτρων και πλάτος 95 μέτρων. Η κατα σκευή του τοποθετείται στις αρχές τού 4ου μ.Χ. αιώνα, ενώ, σύμφωνα με τις γραπτές πηγές, εξακολούθησε να λειτουργεί τουλάχιστον μέχρι τον 7ο αι. μ.Χ. Οι περισσότεροι, βέβαια, τον γνωρίζουν για τη σφαγή 7.000 Θεσσαλονικέων μετά από εντολή τού Θεοδοσίου τού Α’ το 390 μ.Χ. Στο βόρειο, καμπύλο τμήμα του σχηματίζονταν δώδεκα χώροι που πλαισίωναν την κεντρική είσοδο και χρησίμευαν για τη στάθμευση και εκκίνηση των αρμάτων (ιππάφεση), ενώ η ανατολική πλευρά του χρησιμοποιούσε το ανατο λικό τείχος τής πόλης για τη διαμόρφωση των κερκίδων. Στη δυτική πλευρά υπήρχε το θεωρείο τού αυτοκράτορα. Ακόμη μία είσοδος για τους θε ατές των αγώνων υπήρχε στη σφενδόνη, δηλαδή στο νότιο κυκλικό τμήμα του, στα όρια της σημερινής οδού Μητρο πόλεως (ίχνη της είναι ορατά πίσω από το ιερό τής Νέας Παναγίας, στη συμβολή τής Γούναρη με τη Μητροπόλεως). Σε γενικές γραμμές, πάντως, ο ιππόδρομος της Θεσσαλονίκης είναι σήμερα μάλλον αόρατος – με την πάροδο των χρόνων, ο στίβος του δεν καταλήφθηκε από κτίρια, αλλά μετατράπηκε στη μακρόστενη πλατεία που διατηρήθηκε ώς τις μέρες μας ως πλατεία με το ίδιο όνομα. 02 Ρωμαϊκό λουτρόστο ενόςυπόγειοσύγχρονου ξενοδοχείου Πόσο πιθανό είναι να βρείτε ένα ρωμαϊκό λουτρό στο υπό γειο ενός σύγχρονου ξενοδο χείου; Αν κινείστε στη Θεσσαλονίκη, αρκετά. Στο υπόγειο του ξενοδοχείου «Mandrinο», στην οδό Εγνατία (στο ύψος τής Αντιγονιδών) σώζεται τμήμα βαλανείου των ρωμαϊ κών χρόνων. Οι τοίχοι του σώ ζονται σε ύψος 80 εκατοστών, το πιο εντυπωσιακό εύρημα, ωστόσο, είναι το ψηφιδωτό δάπεδο της αίθουσας, το οποίο απεικονίζει παράσταση με τέθριππο αγωνιστικό άρμα και φέρει επιγραφή. Στο μπροστινό μέρος τής παράστασης υπάρχουν τρεις «πίνακες» που απεικονίζουν γυναικεία πορτρέτα. Τα ψηφιδωτά, τα οποία χρονολογούνται στον 3ο μ.Χ. αιώνα, έχουν αποκολληθεί και μεταφερθεί στο Αρχαιολογι κό Μουσείο Θεσσαλονίκης, όπου εκτίθενται. Η επιγραφή που διατηρείται αναφέρεται στα Πύθια, αγώνες προς τιμήν τού Απόλλωνα, που άρχισαν να διεξάγονται στη Θεσσαλονίκη λίγο πριν από τα μέσα τού 3ου μ.Χ. αιώνα. 03 Ο ναόςχριστιανικός που εξαφανίστηκε κάτω από μια οικοδομήσύγχρονη Εργασίες για τη διάνοιξη φρέ ατος το 1888, στο κέντρο τής Θεσσαλονίκης, αποκάλυψαν (στο ύψος τής σημερινής οδού Μπαλταδώρου 8, έναν δρόμο κάτω από την οδό Ολύμπου, στο ύψος τού Διοικητηρίου) ένα άγνωστο ώς τότε λατρευτικό οι κοδόμημα: τον ναό τού Σέργιου Πραγαμά. Πρόκειται για ένα μικρό λατρευτικό οικοδόμημα (και ένα από τα πρώτα μνημεία αφιερωμένα στη χριστιανική λατρεία στη Θεσσαλονίκη), το οποίο ιδρύθηκε στη θέση ρωμαϊκού λουτρού, μετατρέπο ντας έναν χώρο με ανατολικό προσανατολισμό σε κόγχη ιερού. Στον δεξιό τοίχο του δια σώθηκε ψηφιδωτή κτητορική επιγραφή, που αναφέρει τον Σέργιο Πραγαμά. Ο ναός, ο οποίος χρονολογείται στον 5ο μ.Χ. αιώνα, είχε συμπε ριληφθεί από την Αρχαιολογι κή Υπηρεσία στο χωροταξικό σχέδιο της Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, το 1970 ανεγείρεται τε λικώς οικοδομή στο ίδιο σημείο, με τον ναό να βρίσκεται σήμερα στο υπόγειό της, σε αρκετά μεγάλο βάθος και με μάλλον δύσκολη πρόσβαση. 04 Ένα (συν ένα)ταφικό μνημείοκάτω από τηΝομική τού ΑΠΘ Ένα πολύ ιδιαίτερο ταφικό κτίσμα βρίσκεται στον χώρο ανάμεσα στο Κτίριο Διοί κησης του Αριστοτελείου και το κτίριο της Νομικής. Πρόκειται για τον τύπο τού «cubiculum», με έναν χτιστό υπόγειο δρόμο στη μία πλευρά του και τρία αρκοσόλια (θέσεις για την τοποθέτηση σαρκοφάγων) στο εσωτερικό τού θαλάμου, ο οποίος φέρει ζωγραφική διακόσμηση. Ο τάφος αποκαλύφθηκε στη διάρκεια των εργασιών Στοές εκατοντάδων μέτρων που ουδείς γνωρίζει πού οδηγούν, κρύπτες και κατακόμβες, υπόγειοι λατρευτικοί χώροι μυστηριακών θρησκειών, κατάλοιπα των πρώτων χριστιανικών χρόνων στην πόλη, ίχνη τής πρόσφατης, δραματικής ιστορίας τής Θεσσαλονίκης – όλα βρίσκονται μερικά μέτρα κάτω από τα πόδια μας, άγνωστα πολλές φορές στους περισσότερους Θεσσαλονικείς.

γειο, σκοτεινό διάδρομο στην

περιοχή τού Διοικητηρίου, δεν

φανταζόταν τι θα συναντούσε

– σίγουρα δεν περίμενε ότι θα

αντίκριζε αιγυπτιακά σύμβολα

στο δάπεδο. Μετά από λίγο, βρέθηκε στην είσοδο μιας κρύ

πτης. Το θέαμα που αντίκρυσε με το που πέρασε την πόρτα

τού πάγωσε το αίμα: μια λευκή μορφή μετρίου αναστήματος

τον «κοιτούσε» κατάματα. Στη δεύτερη ματιά, όλα ξεκαθάρι σαν: απέναντί του στεκόταν το άγαλμα ενός γυμνού παιδιού με απόκοσμο βλέμμα, το οποίο στο αριστερό χέρι κρατούσε ένα κέρας και είχε υψωμένο το δεξί ώς τα χείλη του. Στα μάτια τού

έμπειρου αρχαιολόγου ήταν

χαρακτηριστική η χειρονομία

που επιβάλλει τη σιωπή στους

μυημένους: το άγαλμα αναπα

ριστούσε τον θεό Ώρο. «Ο συντάκτης των γραμμών τούτων, συνεπιβλέπων μετά του καθηγητού κ. Πελεκίδη εις τας εργασίας και κατελθών εις την κρύπτην ευθύς ως αυτή ηνοίχθη, ευρέθη πρώτος ενώπιον του απροσδόκητου και μυστηριωδώς υποβλητικού πε ριβάλλοντος. Η ζωηρά συγκίνη σίς του, ιδίως από το ξαφνικόν αντίκρυσμα της αγαθής μορ φής τού θεού, η οποία σχεδόν εζωντάνευε από το σαλεύον αμυδρόν φως τού ηλεκτρικού φανού, θα μείνη ασφαλώς αλησμόνητος» [Χαράλαμπος Μακαρόνας, «Ανασκαφή παρά το Σεραπείον», Μακεδονικά, αριθμ. 1(1940) 465, σημ.1]. Η διαφορά που υπήρχε στην τοιχοδομία τής κρύπτης έδειχνε ότι ήταν πολύ προγενέ στερη από το υπόλοιπο κτίσμα τής επιφάνειας: ήταν φανερό ότι προοριζόταν για τη μυστική λατρεία των αιγυπτίων θεών. Στο βάθος τής καμαροσκεπούς κρύπτης ανακαλύφθηκε μια ερμαϊκή στήλη τοποθετημένη ακριβώς κάτω από το ιδιόρρυθ μο οικοδόμημα στην επιφάνεια (διαστάσεων 8x11 μ.), που ήταν ρωμαϊκής προέλευσης. (ή τής κείς γνωρίζουν το βυζαντινό λουτρό τής οδού Θεοτο κοπούλου – ένα υπέροχα αναστηλωμένο κτίσμα, το οποίο είναι επισκέψιμο τόσο για ξενάγηση όσο και στο πλαίσιο πολιτιστικών εκδηλώσεων που φιλοξε νούνται εκεί. Η πλειονότητα, ωστόσο, μάλλον αγνοεί ότι ελάχιστα μέτρα νοτιότερα, στον αριθμό 90 τής οδού Ολυμπιάδος, η αρχαιολογική έρευνα αποκάλυψε μια μεγάλων διαστάσεων υπόγεια κινστέρνα (δεξαμενή νερού), η οποία καταλαμβάνει το μισό πλάτος τής Ολυμπιά δος και όλη την επιφάνεια παρακείμενου οικοπέδου, το οποίο έχει διαμορφωθεί σε χώρο πρασίνου (δυστυχώς, όχι προσβάσιμο από το ευρύ κοινό). Σύμφωνα με τις εκτι μήσεις των αρχαιολόγων, η κινστέρνα χρονολογείται στα όψιμα βυζαντινά χρόνια (συμπέρασμα που προκύ πτει από τη χρήση παλαι οχριστιανικών μαρμάρων σε δεύτερη χρήση για την κατασκευή (στον σημερινό Δυστυχώς, αυτό το κομψό οικοδόμημα δεν άντεξε το χτύπημα του εγκέλαδου στη Θεσσαλονίκη, το 1978, με αποτέλεσμα έναν χρόνο αργότερα (το 1979) να αποφασι στεί η οριστική κατεδάφισή του. Στη θέση του θα ανεγειρόταν και πάλι σχολείο. Ωστόσο, μια έκπληξη περίμενε τα συνεργεία στα οποία ανατέθηκε το έργο. Ήδη με τις πρώτες εκσκαφές ήρθαν στο φως τα ίχνη τριών βυζαντινών επαύλεων του 4ου, του 5ου και του 6ου μ.Χ. αιώνα, οι οποίες είχαν διασωθεί στα θεμέλια του αρχικού σχολείου. Στα πρότυπα των αρχαιοελ ληνικών και των ρωμαϊκών αστικών κατοικιών, τα κτίρια αναπτύσσονται γύρω από αίθρια, περιλαμβάνοντας μαγει ρεία, χώρους υγιεινής, λουτρά, αποθήκες για τη φύλαξη τρο φίμων, δεξαμενές, πολυτελή τρικλίνια (τα επίσημα δωμάτια με την πολυτελή διακόσμηση, όπου πραγματοποιούνταν τα συμπόσια), πηγάδια για την τροφοδοσία με νερό, ακόμη και δεξαμενές για την εκτροφή ψαριών που προορίζονταν για την καθημερινή διατροφή των ενοίκων. Οι τοίχοι των κατοικι ών κοσμούνταν από τοιχογρα φίες, ενώ τα δάπεδα στόλιζαν ψηφιδωτά και μαρμαροθετή ματα (οι λεγόμενες «λατύπες», κομμένες σε γεωμετρικά σχήματα). Μετά από 10 χρόνια εντατικών σχεδιασμών και εργασιών, στο σημείο ανεγέρθηκε ένα νέο, σύγχρονο σχολικό συγκρό τημα (με είσοδο από την οδό Αρριανού 3), το 34ο δημοτικό σχολείο, το οποίο κρύβει στο υπόγειό του ένα επισκέψιμο

The Magazine __ Cover story Citymag No 056 Οκτώβριος 2022 θεμελίωσης της Νομικής Σχολής, τη δεκαετία τού 1960. Λίγο δυτικότερα βρέθη κε και δεύτερο cubiculum, το οποίο δεν είναι πλέον ορατό. Το μνημείο αποτελεί μέρος τού εβραϊκού νεκροταφείου τής πρώτης κοινότητας των Εβραίων τής Θεσσαλονίκης. Στη μαρμάρινη πόρτα τού πρώτου cubiculum (που δεν σώζεται σήμερα) υπήρχε εγ χάρακτη επιγραφή, η οποία ανέφερε: «Βενιαμής ω κε Δομέτιος» (δηλαδή, «Βενιαμής, ο οποίος [λέγεται] και Δομέτιος»). Η συγκεκριμένη επιγραφή, η οποία χρονολο γείται στο πρώτο μισό τού 4ου μ.Χ. αιώνα, οδηγεί τους αρχαιολόγους στο συμπέρα σμα ότι πρόκειται για μέλος τής εβραϊκής κοινότητας της πόλης. 05 Η κρύπτηυπόγεια τού θεού Ώρου Η ανακάλυψη έγινε το 1939... Καθώς ο αρχαιολόγος Χαράλα μπος Μακαρόνας εισερχόταν με τον φακό του σε έναν υπό
Ανακα λύφθηκαν επίσης οι κεφαλές τού Σεράπιδος και της Ίσιδος και μια μικρή λίθινη σφίγγα. Σήμερα, το άγαλμα του θεού Ώρου μπορεί να το θαυμάσει κάποιος στο Αρχαιολογικό Μουσείο τής Θεσσαλονίκης, μαζί με άλλα ευρήματα που ανασύρθηκαν από το Σεραπεί ον στο Διοικητήριο: συνεχίζει να προτείνει το δάχτυλο μπρος στα χείλη του, απαιτώντας
υπενθυμίζοντας) τον νόμο
σιωπής. 06 Η κινστέρναβυζαντινή τής οδού Ολυμπιάδος Οι περισσότεροι Θεσσαλονι
της). 07 Τρεις τριώνεπαύλεις αιώνωνκάτω από ένα σχολείο Ιασωνίδουστην Ένα ιδιαίτερης αρχιτεκτονι κής σχολείο λειτουργούσε επί πολλά χρόνια στην οδό Ιασωνίδου
αριθμό 6).
μουσείο, αφιερωμένο σε ένα σημαντικό κομμάτι τής ιστορίας τής πόλης. Εργασίες για τη διάνοιξη φρέατος στο κέντρο το 1888 αποκάλυψαν ένα άγνωστο ώς τότε λατρευτικό οικοδόμημα: τον ναό τού Σέργιου Πραγαμά.

υποστηρίζουν ότι μία καταπα

κτή στο δάπεδο του ναού τού

Οσίου Δαυίδ οδηγεί σε αυτόν

τον υπόγειο κόσμο.

Τις ίδιες σήραγγες φέρονται

να χρησιμοποιούσαν και οι

βυζαντινοί αυτοκράτορες, για να πραγματοποιούν «υπερκό σμιες» εμφανίσεις – ενώ, για παράδειγμα, το εκκλησίασμα τους έβλεπε στη διάρκεια της θείας λειτουργίας στον Άγιο Δημήτριο, λίγο αργότερα (και

χωρίς, φαινομενικά, να εγκατα λείπουν τον ναό) εμφανίζονταν στην Αγία Σοφία. Στο ίδιο δίκτυο σύμφωνα με τον αστικό μύθο, στο υπόγειο καταστήματος

που λειτουργεί στην πλατεία

Ιπποδρομίου.

Η παράδοση υποστηρίζει ότι η τελευταία υπόγεια σήραγγα

στη Θεσσαλονίκη κατασκευά

στηκε τον 19ο αιώνα από τους

λεγόμενους «λαγουμτζήδες», για να διευκολύνει τη διαφυγή διαφόρων ατόμων από τις αρχές. Βρισκόταν στην Άνω

Πόλη, ξεκινούσε από ένα σπίτι μέσα από τα τείχη και κατέληγε σε έναν οίκο ανοχής έξω από τα τείχη, με το κόστος για τη χρήση της να ανέρχεται στις δύο λίρες.

Αρκετά τμήματα κατασκευών

που φέρονται να ανήκαν σε αυτό το υπόγειο δίκτυο στοών

κοινό πτυχή του κρύβει ο ναός

τής Του Θεού Σοφίας στα (για

σώζονταν ώς τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο – ορισμένα, μάλιστα, χρησιμοποιούνταν ως καταφύγια από τους βομβαρ δισμούς. Πολλά από αυτά παρελθόν γνωρίζουν ότι στον χώρο όπου σήμερα υψώνεται ο ναός τής Του Θεού Σοφίας (του 7ου μ.Χ. αιώνα) βρισκόταν ένας παλαιότερος (και, μάλιστα, αρκετά μεγαλύτε ρος) ναός, ο οποίος καταστρά φηκε από τον μεγάλο σεισμό τού 620 μ.Χ. Επρόκειτο για μια πεντάκλιτη βασιλική, μία από τις μεγαλύτερες της παλαι οχριστιανικής περιόδου, με μήκος 115 μ. και πλάτος 53 μ. (ο μικρότερος σε μήκος σημερινός ναός τής Αγίας Σοφίας έχει περίπου το ίδιο πλάτος με την παλαιότερη εκκλησία και ακολουθεί τους αρχικούς τοίχους). Εντυπωσιακά ίχνη αυτής της παλαιότερης σε βαπτιστήριο για τις ανάγκες τής παλαιότερης εκκλησίας. Μάλιστα, ένας από τους κίονες του βαπτιστηρίου διατηρείται στη θέση του ακόμη και σήμερα. Ακόμη μία άγνωστη στο ευρύ

κατά τη διάρκεια των βυζαντι νών χρόνων λειτουργούσαν η διοίκηση και η γραμματεία –τα λεγόμενα «σεκρέτα»– τής μητρόπολης της «συμβα σιλεύουσας». Τα υπερώα που περιβάλλουν τον ναό σε σχήμα πι πάνω από τους τρούλους ήλθαν στο φως μετά τον σεισμό τού 1978, στο πλαίσιο εργασιών στερέωσης του μνημείου, όταν απομακρύνθηκαν τα δάπεδα που κάλυπταν τη θολοδομία του (δηλαδή, τις καμάρες και τους θόλους τού ναού). Κατά τις ανασκαφές διαπιστώθηκε ότι στα κενά ανάμεσα στους θό λους τού ισογείου και στους πλευρικούς τοίχους των υπερώων είχαν στοιβαχτεί δεκάδες πήλινα μεσοβυζαντινά αγγεία, με στόχο αφενός να ελαφρύνουν την κατα σκευή τού ογκώδους κτιρίου, αφετέρου να βελτιώσουν την ακουστική του. Οι ανασκαφές στο σημείο έφεραν στο φως, εκτός από νομίσματα, δεκαεπτά μολυβδόβουλα κοσμικών και εκκλησιαστικών αξιωματούχων τού 10ου και 11ου αιώνα, τα οποία παρέχουν πληροφορίες για σημαίνοντα πρόσωπα της Θεσσαλονίκης (μητροπολίτες, στρατηγούς, νοταρίους και πρωτοσπαθα ρίους, επάρχους, δομέστικους και χαρτουλαρίους), ορισμένα εκ των οποίων δεν αναφέρονται σε οποιαδήποτε άλλη πηγή. Το ξεκίνησε πέρσι από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης. Οι εργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη και υπολογίζεται ότι ο χώρος θα είναι πλήρως επισκέψιμος σε περίπου μία διετία. Η μελέτη προβλέπει προσβασιμότητα από ειδική εξωτερική είσοδο του μνημείου (συγκεκριμένα, από τον πύργο στην πλευρά τής οδού Κεραμοπούλου), που θα οδηγεί τους επισκέπτες κατευθείαν στα υπερώα. της το 315 π.Χ. από τον Κάσσανδρο. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, η ιστορία τής πόλης πηγαίνει αρ κετές χιλιάδες χρόνια πριν από τη συγκεκριμένη χρονολογία. Οι αρχαιολογικές μαρτυρίες γι’ αυτήν την πρώτη περίοδο είναι λίγες και σπάνιες και βασίζονται κυρίως σε τυχαία ευρήματα σωστικών ανασκαφών. Ένα τέτοιο τυχαίο εύρημα είναι και ο προϊστορικός οικισμός που εντοπίστηκε στο χώρο τής ΔΕΘ την περίοδο 1992-93, κατά την ανέγερση του συνεδριακού κέντρου «Ιωάννης Βελλίδης». Ο οικισμός χρονολογείται περί που 8.000 χρόνια πριν από το σή μερα. Σε μια έκταση περίπου 800 τετρ.μ. οι αρχαιολόγοι εντόπισαν λάκκους σε διάφορα μεγέθη και σχήματα, που χρησιμοποιού ως χώροι για απορρίμματα,

λίγο ακόμη διάστημα απρο σπέλαστα) υπερώα του, όπου

The Magazine __ Cover story Citymag No 056 Οκτώβριος 2022 γες φέρονται να περιέπεσαν σε αχρηστία. Η ύπαρξή τους, όμως, έδωσε την ιδέα στους πρώτους Χριστιανούς να δημιουργή σουν ένα παράλληλο δίκτυο κατακομβών, που χρησιμο ποιούνταν ως τόποι θρησκευ τικής λατρείας και μυστικής συνάθροισης. Οι κατακόμβες αυτές συνέδεαν (σύμφωνα πά ντοτε με τον αστικό μύθο) τους πρωτοχριστιανικούς ναούς με ένα λαβυρινθώδες δίκτυο στοών και κατακομβών, που το ξεπερνούσε μόνον εκείνο της Ρώμης. Λέγεται μάλιστα ότι ακόμη και σήμερα σώζονται κάποια τμήματά τους – κάποιοι
ανήκε, σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, η λεγόμενη «Στοά των Κάστρων», που διέτρεχε την πόλη από τον Λευκό Πύργο ώς το Επταπύργιο, με πλάτος αρκετό ώστε να μπορεί να φιλο ξενεί μιαν ολόκληρη άμαξα. Τμή μα αυτής της στοάς σώζεται,
πέ ρασαν οριστικά στο
στη διάρκεια των δεκαετιών τού 1950 και του 1960, με την επέλαση της αντιπαροχής. 14 Η Αγίαάγνωστη Σοφία, μέσακαι κάτω από τον σημερινό ναό Ελάχιστοι
βασιλικής τού 5ου μ.Χ. αιώνα (συγκεκριμένα, μέρος τής κόγχης τού ιερού, καθώς και τμήματα των θρόνων των ιερέων) βρέθηκαν σε ανασκαφή που πραγματοποιήθηκε την περίοδο 1961-62 στον αριθμό 1 της σημερινής Αλεξάνδρου Σβώλου και διατηρήθηκαν στο υπόγειο της πολυκατοικίας. Ακόμη ένα τμήμα της διατηρείται στην αυλή τής κρύπτης τού Αγίου Ιωάννη τού Προδρόμου, η οποία αρχικά ήταν ρωμαϊκό λουτρό («νυμφαίο»), που μετατρά πηκε
έργο αποκατάστασης των υπερώων, χρηματο δοτούμενο από τα ΕΣΠΑ,
15 Ένας οικισμόςνεολιθικός κάτωαπό τη ΔΕΘ Συνηθίζουμε να θεωρούμε «ση μείο μηδέν» για την ιστορία τής Θεσσαλονίκης την ίδρυσή
νταν
ως αποθήκες και ως ημιυπόγειες κατοικίες. Τα ευρήματα ήταν πή λινα αγγεία, εργαλεία από πέτρα και οστό, εργαλεία υφαντικής και κοσμήματα. Ο οικισμός αυτός είναι η αρχαιότερη γνωστή εγκατάσταση ανθρώπων στην Ένα τμήμα τού ρωμαϊκού παρελθόντος της Θεσσαλονίκης «κρύβεται» στο υπόγειο οικοδομής στη συμβολή τής Ολύμπου 81 με την Αγνώστου Στρατιώτου.
N o 056 Οκτώβριος 2022 Γεύση, έξοδος, προτάσεις, ευζωία και όλα όσα κάνουν τη ζωή μας ομορφότερη Στο σύνολο των 110 έργων και πολυμεσικών εφαρμογών που παρουσιάζονται στην έκ θεση κάποιος μπορεί να παρακολουθήσει τη διαμόρφωση του φωτογραφικού βλέμματος του Μπουασονά, τις πηγές τής έμπνευσής του και τη μακρόχρονη προσπάθειά του να αναγάγει τη φωτογραφία στη σφαίρα των καλών τεχνών. Σε μια ελικοειδή διαδρομή από τις Άλπεις μέχρι την έρημο του Σινά, πρωτα γωνιστεί η Μεσόγειος που, ως άλλος κοινός τόπος, γίνεται το σκηνικό τής φωτογραφικής Οδύσσειας του ίδιου τού φωτογράφου, στα χνάρια τού ομηρικού ήρωα. Το έργο τού Μπουασονά τροφοδοτήθηκε από τις συνεργασίες του με συγγραφείς, αρχαιολόγους, πολιτικούς και γεωγράφους και συνέβαλε στη διαμόρφωση μιας νέας αντίληψης, που αντιμετώπιζε τη Μεσόγειο ως ενιαία γεωγραφική και πολι τισμική οντότητα. Φωτογραφίζοντας τους μεσογειακούς τόπους για περισσότερο από τρεις δεκαετίες, επικύρωσε, μεταξύ άλλων, τους γεωπολιτικούς μετασχηματισμούς τής Ελλάδας και των Βαλκανίων. Σκηνές από την καθημερινότητα απλών ανθρώπων, μνημεία και τοπία προς αποκρυπτογρά φηση προσκαλούν τους επισκέπτες σε μια ταξιδιωτική εμπειρία σε τόπους που, πλέον, έχουν διαμορφωθεί με τρόπους που τότε φάνταζαν ακόμη μυθικοί. Η έκθεση αποτελεί παραγωγή τού MOMus – Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης με τη συνεργασία τού Τμήματος Γεωγραφίας και Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου τής Γενεύης, της Βιβλιοθήκης τής Γενεύης και του Μουσείου Τέχνης και Ιστορίας τής Πόλης τής Γενεύης, με τη συνδρομή τής Κεντρικής Βιβλιοθήκης τού Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. B Info: Έκθεση «Ο Φρεντ Μπουασονά και η Μεσόγειος. Μια φωτογραφική Οδύσσεια» στο MOMus – Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Α’, στην πρώτη προβλήτα τού λιμανιού τής Θεσσαλονίκης). Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή για το κοινό ώς τις 08.01.2023. Good Life Ο Ελβετός που λάτρεψε την Ελλάδα Μια φωτογραφική λήψη τού πελάγους μεταξύ Σικελίας και Τυνησίας και οι ασημί αντανακλάσεις του το μακρινό 1912 από τον ελβετό φωτογράφο Φρεντ Μπουασονά (1858-1946), καθώς και το φωτογραφικό αυτοπορτρέτο του, το 1900, υποδέχονται τους επισκέπτες της έκθεσης με τίτλο «Ο Φρεντ Μπουασονά και η Μεσόγειος. Μια φωτογραφική Οδύσσεια», που παρουσιάζεται στο MOMus – Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης. Φρεντ Μπουασονά (1858-1946): Ανατολική άποψη της Ακροπόλεως, περί το 1907. ©Τρικόγλειος Βιβλιοθήκη. Ευγενική παραχώρηση της Βιβλιοθήκης και του Κέντρου Πληροφόρησης ΑΠΘ.
Good Life __ The Foodies Citymag No 056 Οκτώβριος 2022 «Exereton» Ένας «ναός»πραγματικός απολαύσεωνεπικούρειων Όταν η γαστριμαργική ευωχία συνδυάζεται με την προσεγμένη διατροφή. Η φιλοσοφία τού «Exereton» βασίζεται στις εξαιρετικές πρώτες ύλες και στην υψηλή διατροφική αξία τους, που αποτελούν ανα πόσπαστο κομμάτι τής εμπει ρίας. Όλα αυτά δοσμένα σε ένα εντυπωσιακό, από αρχιτεκτονικής άποψης, περιβάλλον. Ένας πολυχώρος γαστρονομίας υψηλών προδιαγραφών, που σε καλωσο ρίζει από το πρωί ώς το βράδυ. Το αγαπήσαμε για το κορυφαίο brunch που προσφέρει, με μοναδικές προτάσεις για κάθε γευστική προτίμηση και διατροφι κή ανάγκη. Το Toast Tartufato (με φρυγανισμένο ψωμί ολικής άλε σης γεμισμένο με κρέμα τυριού, τρούφα, αλλαντικό κόππα και αβγό) δεν αποτελεί άδικα μπεστ σέλερ, ενώ το γεμιστό κρουασάν με γαλοπούλα και έμενταλ είναι το σήμα κατατεθέν τού καταστήματος. Αξίζει να δοκιμάσετε την αποδο μημένη μπουγάτσα «Exereton», με βελούδινη κρέμα βανίλιας Μα δαγασκάρης και κρέμα Κεϋλάνης – σου αφήνει μιαν υπέροχη γεύση στο στόμα για το υπόλοιπο της ημέρας. B Info: «Exereton», Στ. Καζαντζίδη 46, Θέρμη. Τ. 2310-464.448. «Αναγνώστου» Τυρί ή κρέμα; Κλασικό στέκι για κορυφαία μπουγάτσα. Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΦΗΜΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΜΠΟΥΓΑΤΣΑ ΤΗΣ. ΤΟ ΜΠΟΥΓΑ ΤΣΑΤΖΙΔΙΚΟ ΤΟΥ «ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ» ΤΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΟΤΙ, ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ, ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΟΥΡΑ – ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΕΤΣΙ, ΟΜΩΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑ ΣΤΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΠΟΛΥ. ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΜΠΕΙΡΟ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΕΞΥΠΗ ΡΕΤΗΣΕΙ ΤΑΧΙΣΤΑ. ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΠΟΛΛΑ ΕΙΔΗ ΜΠΟΥΓΑΤΣΑΣ, ΕΜΕΙΣ ΩΣΤΟΣΟ ΘΑ ΣΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙΣ ΤΗ «ΝΟ 1» ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΝΟΣ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΥ FOODIE: ΜΙΑ ΒΟΥΤΥΡΑΤΗ ΜΠΟΥΓΑΤΣΑ, ΜΙΣΗ ΑΛΜΥΡΗ (ΤΥΡΙ Ή ΚΙΜΑ), ΜΙΣΗ ΓΛΥΚΙΑ (ΚΡΕΜΑ). ΔΙΠΛΗ ΕΠΙΛΟ ΓΗ, ΔΙΠΛΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ! Ο «ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ» ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ, ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙ ΚΗ ΣΧΕΣΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑΣΠΟΙΟΤΗΤΑΣ - ΤΙΜΗΣ. B Info: «Αναγνώστου», 28ης Οκτωβρίου 40-42. «Donkey Garden» Νοστιμιά x 2 Ο αγαπημένος μας κήπος πήγε (και) στον Εύοσμο. Είναι υπέροχο όταν τα ωραία μαγαζιά τής πόλης μεγαλώ νουν και επεκτείνονται. Το δεύ τερο «Donkey Garden» άνοιξε σε μια πανέμορφη boho-exotic μονοκατοικία, στο κέντρο τού Ευόσμου, διατηρώντας την ίδια φιλοσοφία σε ό,τι αφορά τον κατάλογό του, αλλά προσθέτοντας και κοκτέιλ που μπορείς να απολαύσεις τόσο στο μπαρ του κήπου όσο και στην ταράτσα, που λειτουργεί το βράδυ. Τα signature dishes για τα οποία το αγαπήσαμε παραμένουν, ασφαλώς, στην πρώτη γραμμή. Τα αβγά Μπέ νεντικτ σε ανοιχτό σάντουιτς αποτελούν σταθερή αξία. Όσο για τις γλυκές επιλογές, μην παραλείψετε τη lemon/ blueberry pie, με κρέμα λεμονιού και σπιτική μαρμελά δα μύρτιλο – θα ικανοποιήσει και τον πλέον εκλεπτυσμένο ουρανίσκο. B Info: «Donkey Garden», Μεγάλου Αλεξάνδρου 87, Εύοσμος. «Μαιτρ & Μαργαρίτα» Νέα διεύθυνση, ίδια απόλαυση Το σικάτο resto μετακόμισε σε νέο χώρο, στη Φράγκων. Το «Μαιτρ & Μαργαρίτα» ξεχωρίζει για την τολμηρά δημιουργική κουζίνα του. Βρίσκεται σε καινούργιο, μεγαλύτερο χώρο, συνε χίζοντας ακάθεκτο να πρωτοτυπεί. Βασισμένο στη μεσογειακή κουζίνα, φροντίζει κάθε του εκτέλεση να έχει μία ιδιαίτερη «πινε λιά», όπως, για παράδειγμα, η «must try» σαλάτα με παντζάρι, κρίταμο, καπνιστό χέλι και πίκλα γλυκοπατάτας, αλλά και το υπέροχο χταπόδι με γλάσο, μπούκοβο, μελιτζάνα, πιπεριές και σαλάμι Λευκάδος (φωτό). Αν είστε λάτρης τής μπίρας, σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα τη μπίρα «Μαιτρ και Μαργαρίτα» (αφού το resto φρόντισε –σοφά– να δημιουργήσει τη δική του). B Info: «Μαιτρ & Μαργαρίτα», Φράγκων 3. Τ. 2314-007.586. Ειδήσεις, προϊόντα, τάσεις, αγορά, χώροι: σε κάθε τεύχος, κυκλοφορούμε στη Θεσσαλονίκη, δοκιμάζουμε και σας προτείνουμε τα καλύτερα.
«Fine Bouche» Vive la France Γαλλικές γεύσεις, χωρίς να χρειαστεί να πας στη Γαλλία. Το «Fine Bouche» είναι ένα ντελικατέσεν με ειδίκευση στη γαλλική κουζίνα, όπου μπορείς να βρεις κάθε νοστιμιά που δοκίμασες στο πρόσφατο ταξίδι σου στη Γαλλία. Μπορείτε να ψωνίσετε μέσω e-shop (finebouche-gr.com) ή κάνοντας μια βόλτα στον πεζόδρομο της Καλαμαριάς. Οι συμπαθέ στατοι δημιουργοί τού «Fine Bouche» προσφέρουν γαλλικές γεύσεις με ετικέτες που δεν κυκλοφορούν μαζικά, συσκευα σμένες σε υψηλών προδιαγραφών και αισθητικής συσκευ ασίες. Θα βρείτε άκρως ενδιαφέρουσες ποικιλίες από πατέ, τερίνες και φουά γκρα. Απολαύσαμε (σε φρυγανισμένο ψωμί) τη σος ροκφόρ, ενώ αρωματίσαμε τη μπριζόλα μας με σάλτσα Μπεαρνέζ με εκπληκτικό αποτέλεσμα. Εξαιρετι κή πρόταση – ακόμη και ως δώρο σε αυθεντικούς foodies. B Info: «Fine Bouche», Κομνηνών 35, Καλαμαριά. T. 6971-984.320. «Το ποδήλατο» Μεζεδάκια με μεράκι Το ιδανικό στέκι για παρεοκαταστάσεις. Ένα «τίμιο» μεζεδοπωλείο με ωραίες γεύσεις και δίκαιες τιμές στην πλατεία Καούδη. Προσθέστε το ζεστό περιβάλλον και το εξυπηρετικότατο προσω πικό και έχετε μια έξοχη επιλογή. Ο κατάλογος που συνοδεύει τη μπίρα ή το τσίπουρο είναι μικρός και περιεκτικός (τα ορεκτικά και τα θαλασσινά που δοκιμάσαμε ήταν άψογα εκτελεσμένα). Θα βρείτε και προτάσεις για κρέας. Ιδανικό για οικογένειες, καθώς το εξωτερικό καθι στικό βρίσκεται δίπλα σε παιδική χαρά. B Info: «Το ποδήλατο», Ι. Γρυπάρη 1. Τ. 2311-269.828. 22-23The newcomers Foodies in brief Οι νέες αφίξεις που ξεχωρίσαμε στη γαστρονομική σκηνή τής πόλης. ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΤΟ «CHOUREÁL», ΟΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΤΑ ΠΡΟΦΙΤΕΡΟΛ ΣΟΥ ΟΠΩΣ ΕΣΥ ΘΕΛΕΙΣ (ΜΕ ΟΣΑ ΣΟΥΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΥΛΙΚΑ ΕΠΙΛΕ ΞΕΙΣ), ΑΠΕΚΤΗΣΕ «ΑΔΕΛΦΑΚΙ» ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 20. ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ ΘΑ ΕΞΥ ΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ, ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΕΣ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΣΥΝΩΣΤΙ ΣΜΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΙΤΡΙ ΝΕΣ ΤΟΥ «CHOUREÁL» ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΑΤΡΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΥ. ΤΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΚΟΝΤΟ ΣΟΥΒΛΙ ΤΟΥ «ΜΑΛΛΙΩΡΑ» ΠΑΕΙ… ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ, ΣΤΗΝ ΠΕ ΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΝΤΕΠΩ (ΣΟΦΟΥΛΗ 2Α). ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΑΓΑΖΙ ΤΗΣ ΟΜΩΝΥΜΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΚΟΝΤΟΣΟΥΒΛΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΚΡΕ ΑΤΟΣ (ΧΟΙΡΙΝΟ, ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ, ΠΡΟΒΕΙΟ ΚΑΙ ΜΟΣΧΑΡΙΣΙΟ), ΑΛΛΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΠΛΟΥΣΙΟ ΚΑΤΑ ΛΟΓΟ ΨΗΤΟΠΩΛΕΙΟΥ, ΠΟΥ ΘΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΕΙ ΑΠΑΝΤΕΣ. ΑΝΟΙΞΕ ΝΕΟ «McDONALD’S» (ΦΩΤΟ), ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟ ΝΙΚΗ (ΣΤΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΣΟΝΤΟΥ, ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΚΑΙ ΑΛΕ ΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ 7). ΠΡΟΚΕΙ ΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΥΠΕΡΣΥΓΧΡΟΝΟ QUICK SERVICE ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΜΕ ΚΑΙΝΟΤΟΜΕΣ ΥΠΗΡΕ ΣΙΕΣ, ΟΠΩΣ ΔΙΠΛΗΣ ΟΨΗΣ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ ΑΥΤΟΜΑΤΗΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ (KIOSKS), ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΖΗΤΗΤΟ, ΠΛΕΟΝ, 24ΩΡΟ DRIVE THRU. B

πιάτα διαλέξαμε τη ντομάτα με μοσχοκάρυδο, γραβιέρα Κρήτης, άγριο μάραθο τουρσί, χαρούπι και εσπελέτ (ένα είδος πιπεριάς τσίλι) και τα γεμιστά ζυμαρικά με κατσικίσιο τυρί, μανιτάρια, εστραγκόν και τόνκα. Για κυρίως επιλέξαμε κριθαράκι με κοτόπουλο, πιπεριά πικίγιο, γραβιέρα Κρήτης, φρέσκια ρίγανη και τραγανή πέτσα και παπαρδέλες με πάπια και μελιτζάνα, μανιτάρια, τρούφα, κατσικίσιο τυρί και μαϊντανό. Κι όταν ήρθε η ώρα τού επιδορπίου, δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε στη μαρέγκα με φράουλα, βα νίλια Μαδαγασκάρης, χαμομήλι και τριαντάφυλλο. Όλα τα πιάτα ήταν ευπαρουσία στα και νόστιμα. Ιδίως οι παπαρ δέλες με την πάπια και τη μελι τζάνα, όπως και το κριθαράκι με κοτόπουλο ήταν το κάτι άλλο.

Η κουζίνα έχει με σογειακή ταυτότητα, με επιρροές από διαφορετικές χώρες, όπως η Ελλάδα, η Ιαπωνία, η Γαλλία και η Ισπανία.

Επόμενο βήμα είναι η δημιουργία ενός μενού γευσιγνωσίας 6 ή 9 σταδίων.

Είναι φανερό ότι στο «Moldee» έχουν πάρει τη δουλειά τους πολύ σοβαρά, δίνοντας έμφαση και στην παραμικρή λεπτο μέρεια – από τη διακόσμηση

του χώρου ώς τα υλικά και τις τεχνικές που χρησιμοποιούν για

τη σύνθεση των πιάτων τους.

Κι αν οι μερίδες ήταν και λίγο

την καρδιά μου «άριστα 10» για τη συνολική προσπάθεια. B Βασίλης Μουρατίδης και Σοφοκλής Μαραγκουδάκης, με θητεία ως executive chefs στο «Danai Beach Resort and Villas» - και όχι μόνο.

Μου άρεσε: το ολοκληρωμένο μενού και η λίστα με τα κοκτέιλ. Δεν μου άρεσε: ο περιορισμένος εξωτερικός χώρος.

μεγαλύτερες, τότε θα έβαζα με

Check please! Με τις τιμές στα κυρίως να ξεκινούν από τα 13 ευρώ, θα έλεγα μια παμπ στην οποία έχεις κλείσει μόνιμη θέση. Κάθε φορά που νυχτώνει και θέλεις να απολαύ σεις μία μπίρα («ζύθο» για τους γηραιότερους), ανοίγεις τον κατάλογο και επιλέγεις αυτήν που λαχταρά η διάθεση της στιγμής. Αλλά

Good Life __ Resto / Στέκια / Bar & Etc. Citymag No 056 Οκτώβριος 2022 «Moldee» Το new entry στο fine dining Δοκιμάζουμε το καινούργιο εγχείρημα των σεφ Βασίλη Μουρατίδη και Σοφοκλή Μαραγκουδάκη στο κέντρο τής Θεσσαλονίκης. Κείμενο - φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καραμανλής Την άφιξη του συγκεκριμένου εστιατορίου την περίμενα εδώ και πολύ καιρό, καθώς το άνοιγ μα ενός σύγχρονου fine dining resto στο κέντρο τής πόλης αποτελεί είδηση για εμάς τους καλοφαγάδες. Η ημερομηνία των εγκαινίων πήρε αρκετές πα ρατάσεις – όπως λέει, ωστόσο, ο σοφός λαός, «το καλό πράγμα αργεί». Ήταν άραγε αυτή και η περίπτωση του «Moldee»; Δεν έμενε παρά να το διαπιστώσω. Η εμπειρία Κυριακή μεσημέρι και το ραντε βού στις 14:00 έχει γίνει θεσμός απαράβατος. Το πρώτο που βλέπει κάποιος μπαίνοντας στο εστιατόριο είναι ένα μεγάλο, φωτεινό μπαρ με industrial επιρροές ευρωπαϊ κού στιλ. Προχωρώντας στους κυρίως χώρους, την προσοχή τραβούν οι διακοσμημένοι με διάφορα μοτίβα και σχέδια σε λευκό και γκρι χρώμα τοίχοι, οι οποίοι δίνουν μια ξεχωριστή πινελιά στο τελικό (ομολογουμέ νως, καλαίσθητο) αποτέλεσμα. Αφού καθίσαμε στο τραπέζι μας (προτιμήσαμε τον εξωτερικό χώρο, λόγω καλοκαιρίας), το ευγενικό προσωπικό μάς έφερε τη λίστα φαγητού. Για πρώτα
+extra content Aν θέλετε να δείτε φωτο γραφίες από τα πιάτα που δοκιμάσαμε στην επίσκε ψή μας, σκανάρετε με το smartphone σας το QR code που ακολουθεί: id «Moldee» σημαίνει «καλούπι». Στο τιμόνι τού all day resto βρίσκονται οι σεφ
ότι το εστια τόριο απευθύνεται σε όλα τα βαλάντια. Info: «Moldee», Μητροπολίτου Ιωσήφ 8 με Προξένου Κορομηλά, T. 2310-286.000. «Bulldogs & The Beast» Μια παμπ που σε ταξιδεύει Στην αρχή τής Αλεξάνδρου Σβώλου υπάρχει ένας χώρος για όλες τις εποχές και τις περιστάσεις. Ακριβώς πίσω από το ιερό τού επιβλητικού ναού Τής Αγίας Σοφίας, στην αρχή τής Αλεξάνδρου Σβώλου, υπάρχει
δεν είναι μόνον οι μπίρες: είναι και τα ελαφριά ή πιο «σκληρά» ποτά από τα δρύινα, ευρωπαϊκά βαρέλια. Τα απολαμ βάνεις και θυμάσαι το ταξίδι σου στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πίσω από το μαγαζί κρύβεται μια όμορφη οικογένεια και, ταυτό χρονα, μια ισχυρή ομάδα που «ζει» το μαγαζί. Δεν το δουλεύει: το ζει. Κυριολεκτικά. Ο Νίκος, η Ελένη, ο Χριστόδουλος και όλα τα παιδιά δίνουν κομμάτι τού εαυ τού τους, σε καθημερινή βάση. Η διακόσμηση μπορεί να θυμίζει διάφορα: σε κάποιους, το σπίτι
«Cuppa Cuppa» Το στέκι τής γειτονιάς Σε μία από τις πλέον πολύβουες περιοχές τής πόλης, το καφέ αποτελεί μια όαση χαλάρωσης και γεύσης. Ο ορισμός αυτού που αποκαλούμε «καφέ τής γειτονιάς» βρίσκεται στον αριθμό 81 τής Δελφών. Ονομάζεται «Cuppa Cuppa» και σ’ αυτό τα πρωινά θα απολαύσεις καφέ Bristot, ενώ τα βράδια «μαγειρεύουν» κοκτέιλ και ποτά. Κείμενο: Θοδωρής Παστουρματζής HO.RE.CA editor του Citymag Τον Ιούνιο του 2020, τρεις φίλοι αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Δημιούργησαν έναν χώρο με καθαρόαιμο στά τους, που έφερνε αυτό το φρέσκο που απουσίαζε από την περιοχή: ένα πολύχρωμο καφέ-μπαρ ανάμεσα στις βουβές πολυκατοικίες και το άψυχο τσιμέντο. Ένα καφέ επικίνδυνα ρομαντικό. Με τακτικούς και καθημερινούς πελάτες, εστιάζει σε υψηλής ποιότητας αποτέλεσμα σε όλους τους κωδικούς που προσφέρει, γι’ αυτό και οι συνεχείς ανανεώσεις σε προϊ όντα και προτάσεις. Το μενού, σύντομο και μεστό, όπως άλλωστε είναι πλέον και ο χρόνος όλων μας. Σημείο αναφοράς των ανθρώπων τής περιοχής, αλλά και των επι σκεπτών, που έρχονται από διάφορα μέρη τής Θεσσαλονί κης. Γίνε κι εσύ «γείτονας» και έλα στην παρέα τού «Cuppa Cuppa». B 24-25 id Ανοιχτό καθημερινά, σε έναν από τους πλέον ιστορικούς δρόμους τής Θεσσαλονίκης. Προσφέρει πλούσιο και γευστικό καφέ με ποικιλίες από διάφορες ηπείρους. Η μουσική που ακούς στο υπόβαθρο δεν σε ενοχλεί – σου επιτρέπει να συνομιλήσεις ανενόχλητος με την παρέα σου. Info: «Cuppa Cuppa», Δελφών 81. Τ. 2316-018.916. τους. Σε άλλους, ένα μουσείο. Σε κάποιους τρίτους, μια παλαιότε ρη εποχή. Ο χώρος έχει υποστεί μιαν απίστευτη μεταμόρφωση εσωτερικά και εξωτερικά, γι’ αυτό και σε τόσο σύντομο χρονι κό διάστημα κατάφερε και έγινε σημείο αναφοράς στη Θεσσαλο νίκη. Είτε είσαι τουρίστας είτε ντόπιος (και, φυσικά, φοιτη τής), είναι το μέρος όπου πρέπει (και θέλεις) να είσαι. Πλέον, οι επισκέπτες μπορούν να απολαύ σουν έναν ολοκαίνουργιο χώρο μπαρ και ένα άνετο καθιστικό, να προσέξουν τις επιτοίχιες λεπτομέρειες και, φυσικά, να απολαύσουν τον οριοθετημένο εξωτερικό χώρο. Με τις νέες προτάσεις φαγη τού και ποτού και την ευρεία γκάμα μουσικής (που περι λαμβάνει καλλιτέχνες απ’ όλο τον κόσμο), το κατάστημα είναι, πραγματικά, ένα μέρος χωρίς αποκλεισμούς, που προσφέρει αλκοόλ με το μέτρο και χαμό γελο χωρίς τέλος (κι όταν με το καλό ξημερώσει, απολαμβάνεις ηδονικά και τον καφέ σου…). B Info: «Bulldogs & The Beast», Αλεξάνδρου Σβώλου 1. Τ. 2310-228.822. The Foodscriber https://foodscriber.com Γράφει ο Θοδωρής Παστουρματζής HO.RE.CA editor του Citymag

Για τη γκρανόλα: ψήνουμε τις νιφάδες βρώμης απλωμένες σε ένα ταψί στους 180 βαθμούς Κελσίου για 15 λεπτά, ανακατεύο ντας μία-δύο φορές. Αποσύρουμε από τον φούρνο και τις αφήνουμε να κρυώσουν. διακρίνο ντας την εξέλιξή τους. Έχοντας δοκιμάσει όλες τις σοδειές τους, παρουσιάζουμε την τρέ χουσα σοδειά, στη Νοτιοδυτική Γερμανία. B Ελλάδα) Το Άκραθως Όρος είναι ένα μπλεντ των ποικιλιών Ασύρτικο και Sauvignon Blanc. Ένα μπλεντ που εμείς, στη Βόρεια Ελλάδα, έχουμε αγαπήσει ιδιαιτέρως. Στην ορεινή Χαλκιδική, μία ανάσα από το Άγιον Όρος, συναντάμε ένα σχετικά νέο οινοποιείο που μας συστήθηκε πρώτη φορά με την εσοδεία τού 2017. Εδώ, το Ασύρτικο μας δίνει τη δροσιστική του οξύτητα και το Sauvignon Blanc τον φρουτώδη χαρα κτήρα του. Αρώματα εσπε ριδοειδών, γκρέιπφρουτ και αχλαδιού, νύξεις φυτικών στοιχείων και πλούσια, κρεμώδης, λεμονάτη επίγευση. τής Θεσ σαλονίκης ως το καλύτερο Ασύρτικο εκτός Σαντορίνης για το 2021. B

Nautilus 2021, La Tour Melas (Αχινός, Ελλάδα)

Εκτέλεση:

Ίσως το πιο value-for-money ροζέ κρασί τής ελληνικής αγοράς. Ένα ροζέ που έχει αγαπηθεί από το ελληνικό καταναλωτικό κοινό χάρη στην εξαιρετική σχέση (εξαίρετης) ποιότητας και τιμής. Ο «Ναυτί λος» οινοποιείται στα πρότυπα της Προβηγκίας, με ανοιχτό τριανταφυλλί χρώμα και ποι κιλιακή σύνθεση που θυμίζει Γαλλία, αφού το ελληνικό Αγιωργίτικο συνοδεύουν αρμο νικά το Syrah και το Grenache. Το οινοποιείο La Tour Melas, από τον Αχινό Φθιώτιδας, μας σύστηθηκε με το Idylle, ενώ τα τελευταία χρόνια μάς παρουσίασε και το μικρό του «αδελφάκι», το «Nautilus». Ένα κρασί που κάθε χρόνο παρουσιάζει εξέλιξη, ξεχωρίζει για τη δροσερή του οξύτητα, τα έντονα αρώματα φράουλας και κερασιού, την απαράμιλλη φινέτσα και τη μακρά επίγευσή του. Ιδανική επιλογή by the glass, γευστικά ταιριάζει με σαλάτες και θαλασσινά. B

Good Life __ Επιδόρπιο / Κρασί / Μουσική Citymag No 056 Οκτώβριος 2022 Θέλω γλυκό Granola Yogurt Trifle Συνταγή/φωτογραφία: Αντώνης Σελέκος Ένα γευστικό γλυκό που μπορείτε να απολαύσετε ως πρωινό, ως σνακ, αλλά και ως ελαφρύ επιδόρπιο. Υλικά: Για τη γκρανόλα: 100 γρ. νιφάδες βρώμης / 2 κ.σ. ζάχαρη καστανή / 150 γρ. σπασμένα μπισκότα (Digestive, κανέλας ή ό,τι προτιμάτε) / 100 γρ. κρά μπεριζ / 100 γρ. σταγόνες μαύ ρης σοκολάτας / 2 γρ. κανέλα σε σκόνη / 20 γρ. φιστίκια Αιγίνης σπασμένα / 50 γρ. φουντούκια σπασμένα και ψημένα για 14 λεπτά στους 180 βαθμούς. Επίσης, για 2 μερίδες granola trifle θα χρειαστείτε: 250 γρ. στραγγιστό γιαούρτι με 5% λι παρά / 200 γρ. κόκκινα φρούτα κατεψυγμένα ή φρέσκα (βα τόμουρα, σμέουρα, φράουλες κοκ.) / 1 κ.γ. ζάχαρη άχνη.
Σε ένα μεγάλο μπολ τοποθετούμε τη βρώμη και προσθέτουμε ανακατεύοντας απαλά ένα ένα τα υλικά τής γκρανόλας. Μπορούμε να αντι καταστήσουμε τα κράμπεριζ με αποξηραμένα δαμάσκηνα ή βερί κοκα, ψιλοκομμένα. Το ίδιο ισχύει και για τους ξηρούς καρπούς, αν έχετε ήδη κάτι διαφορετικό στο σπίτι ή αν σας αρέσει κάποιος άλλος ξηρός καρπός. Σε ένα μούλτι ή με το ραβδο μπλέντερ χτυπάμε τα κόκκινα φρούτα με την άχνη ζάχαρη και 20 ml νερό, ώστε να γίνουν μια ελαφριά σάλτσα. Για το σερβίρισμα: τοποθε τούμε αρχικά στο σκεύος το γιαούρτι, στη συνέχεια τη σάλτσα των κόκκινων φρούτων και τέλος μια γενναία ποσότητα γκρανόλας. B Wine & Spirits Επιλογή από τα «best of» Παραμένοντας πιστοί στο ραντεβού μας, κάθε μήνα σάς προτείνουμε τα κρασιά που επιλέγουμε να σερβίρουμε και στα δικά μας ποτήρια. Γράφει ο Χρήστος Παπαδόπουλος wine professional sommelier στο «Classico» bistro moderne (papadopouloschris96@gmail.com) Σε αυτό το τεύχος προτείνουμε τέσσερα κρασιά, των οποίων την πορεία παρακολουθούμε όλα αυτά τα χρόνια,
που κυκλοφορεί αυτήν τη στιγμή στην αγορά, αναμένοντας με ανυπομονησία την επόμενη. Ένα ταξίδι κατά κύριο λόγο στην Ελλάδα – πιο συγκεκριμένα, στη Χαλκιδική, την Επανωμή και τον Αχινό Φθιώτιδας, με μια κατ’ εξαίρεση «εξόρμηση»
Άκραθως Όρος 2021, Newlands Winery (Χαλκιδική,
Αξίζει να αναφέρουμε ότι το έτερο λευκό τού κτήματος, το Ασύρτικο της εσοδείας τού 2017, βραβεύτηκε στα περσινά βραβεία
26-27 Μusicola Julian Lennon/ «Jude» Γράφει ο Dreamachinery Το «Jude» είναι το έβδομο στούντιο άλμπουμ τού Τζούλιαν Λένον (και το πρώτο του με νέο υλικό εδώ και μία δεκαετία). Από την πρώτη στιγμή τής καριέρας του (προσωπικά, ως ακροατής, σε αντίθεση με το ευρύ κοινό ή κάποιους κριτικούς), επέλεξα να αποφύγω τη σύγκριση-παγίδα με τον πατέρα του και το γεγονός ότι κουβαλούσε ένα τόσο βαρύ επί θετο. Αυτό λειτούργησε θετικά, παρότι (μοιραίως) το ψυχοφθόρο μαύρο σύννεφο τον ακολου θούσε επί δεκαετίες. Θεωρώ ότι έφτασε η ώρα να το ξορκίσει και να δικαιωθεί πανηγυρικά. Ο τίτλος τού άλμπουμ, «Jude», αναφέρεται (όπως οι περισ σότεροι καταλάβαμε) στο «Hey, Jude», ένα τραγούδι που έγραψε ο Πολ ΜακΚάρτνι, εμπνεόμενος από τον πεντάχρονο Τζούλιαν, που αντιμετώπιζε τον χωρισμό των γονιών του. Ένα κομμάτι που άφησε στη συνέχεια μια ολόκληρη, θρυλική κληρο νομιά δεκαετιών. Ο Τζούλιαν ανταποκρίνεται επάξια στην προαναφερθείσα πρόκληση: φαίνεται να απελευθερώνεται απ’ όλες τις προσδοκίες και τις συγκρίσεις, προσφέροντας ένα εντυπωσιακά δυνατό άλμπουμ. H συνεργασία με τον μακροχρόνιο συνεργάτη (από την εποχή τού «Vallote», το 1984) Τζάστιν Κλέιτον, που είναι συμπαραγωγός και στο πρόσφατο δισκογραφικό αποτύπωμά του, δείχνει ότι τίποτα σ’ αυτό το άλμπουμ δεν είναι ξεκάθαρο. Για παράδειγμα, γράφει ένα ερωτικό τραγούδι, όπως το «Stay», και το μετατρέπει σε ένα εξάλεπτο ηχητικό κολάζ ήχου με δυνατή και πιασάρικη μελωδία. Κάντε μια πλήρη ηχητική περι στροφή στο «Save Me», αλλά και στο «Breathe» και ακούστε πώς παίρνει μια λεπτή και δυνατή μελωδία και την αφήνει ενορχηστρωτικά να εξαπλωθεί ως ένα μικρό «διαμαντάκι». Αυτή είναι η ομορφιά όλης αυτής της ηχητικής διαδρομής, με συχνές ανατροπές, χωρίς να χαθεί όμως ποτέ η ομορφιά τού τραγουδιού. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για το αγαπημένο (Beattle-ικής αξίας) «Lucky Ones», το οποίο «εκρήγνυται» μετά από μια αρκετά γλυκιά εισαγωγή. Στο τελευταίο κομμάτι, το «Gaia», συνεργάζεται με τον Πολ Μπιουκάναν των «Blue Nile». Εδώ, τα καταληκτικά πιανιστικά χτυπήματα του Μπιουκάναν δημιουργούν αδιαμφισβήτητα –σε συνδυασμό με τα φωνητικά τής Ελίζα Λόπερ– ένα ονειρικό αποτέλε σμα, το οποίο είναι ο καλύτε ρος τρόπος για να φτάσει το άλμπουμ στο τέλος του. Ο Τζούλιαν Λένον είναι ένας πα νάξιος, ώριμος πλέον μουσικός, πρόθυμος να πειραματιστεί αρ κετά σ’ αυτό το άλμπουμ – και θα πρέπει, εν κατακλείδι, να είναι πολύ περήφανος για το συνο λικό αποτέλεσμα. Κυκλοφορεί σε βινύλιο, αλλά και σε όλες τις υπόλοιπες μορφές από τη BMG (Warner Records). Ακούστε τον άφοβα, χωρίς προκατάληψη. So... Dream on, until next time... B Pinot Noir 2020, Villa Wolf (Πφαλτς, Γερμανία) Μία από τις πρώτες επιλογές μου όταν επισκέπτομαι ένα εστιατόριο ή ένα μπαρ είναι το Pinot Noir από το οινοποιείο Villa Wolf. Ένα ερυθρό κρασί με καταγωγή από το Πφαλτς τής Γερμανί ας, ιδιοκτησίας τού κορυφαίου οινοποιού Dr. Loosen. Το Pinot Noir, από τη φύση του ως ποικιλίας, ξεχωρί ζει για την ωραία οξύτητα και τις βελούδινες τανίνες του. Τα κόκκινα και μαύρα φρούτα, όπως το κεράσι, αλλά και τα μπαχαρικά συν θέτουν ένα ωραίο μπουκέτο αρωμάτων. Δοκιμάστε να δροσίσετε λίγο το συγκεκριμένο κρασί – ας σπάσουμε το ταμπού ότι το κόκκινο κρασί πίνεται μόνο σε θερμοκρα σία δωματίου (στους 14-16 βαθμούς). B Syrah 2020, Κτήμα Γεροβασιλείου, (Επανωμή, Ελλάδα) Ένα από τα διαχρονικά ελληνικά Syrah έρχεται από το Κτήμα Γεροβασιλείου, στην Επανωμή τής Θεσσαλονίκης. Ο Ευάγγελος Γεροβασιλείου και η νέα γενιά τής οικογένειας συ νεχίζουν να μας προσφέρουν κορυφαία κρασιά. Μπορεί τα λευκά να είναι η «αιχμή τού δό ρατος» του Κτήματος, ωστόσο μας χαρίζουν και εξαιρετικά ερυθρά. Στη συγκεκριμένη φιάλη έχουμε ένα Syrah με πολυπλοκότητα, πλούσιο σώμα, ωραία δομή και οξύτητα, αλλά και έντονες τανίνες (οι οποίες όμως είναι στρογγυλές και καλοδουλεμένες και όχι επιθετικές). Η παλαίωσή του σε δρύινα βαρέλια τού δίνει έναν πιο «toast» χαρακτήρα, μακρά, πιπεράτη επίγευση και αρκετά χρόνια παλαίωσης μπροστά του. Κυριαρχούν τα μαύρα φρούτα, τα μπαχάρια, νότες δέρματος και σοκολά τας. Συνοδεύει άρτια κόκκινα κρέατα, πικάντικα φαγητά και αρνάκι. B

σας κινούμενο σχέδιο επιστρέ

φει 40 χρόνια αργότερα ως

ταινία. Μη βιαστείτε όμως να

προμηθευτείτε χαρτομάντηλα...

Επιστρέφει μεν με αναμνήσεις

και ωραίο περιτύλιγμα, αλλά το

3D animation δείχνει φτωχό και

άνευρο (ίσως πάλι να φαντά

ζει των εποχών. Μόνο που σίκουελ άργησε 13 ολόκλη χρόνια αναμένεται να το στον

Good Life __ Κινηματογράφος / Θέατρο Citymag No 056 Οκτώβριος 2022 ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ (DON’T WORRY, DARLING) Σκηνοθεσία: Ολίβια Γουάιλντι. Παίζουν: Φλόρενς Που, Ολίβια Γουάιλντι, Κρις Πάιν, Χάρι Στάιλς, Τίμοθι Σάιμονς. Διάρκεια: 122 λεπτά. Είδος: Θρίλερ μυστηρίου. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: η ταινία είναι λιγουλάκι «δύσκολη». Και, παρότι δεν απευθύνεται σε αμιγώς σινεφίλ ή σ’ αυτούς που έχουν κάνει διδακτορικό στον Αρονόφσκι, θα προτείναμε να ρίξετε πρώτα μία ματιά στο τρέιλερ πριν κόψετε το εισιτήριο....B Info: Στις αίθουσες από τις 22.09. Ο ΝΤΟΓΚΤΑΝΙΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ (D’ARTACAN Y LOS TRES MOSQUEPERROS) Σκηνοθεσία: Τόνι Γκαρσία. Με τις φωνές των: Μιγκέλ Άνγκελ Πέρεζ, Εντουάρντο Χοβέρ, Γκλόρια Κάμαρα. Διάρκεια: 84 λεπτά. Είδος: Κινουμένων σχεδίων. Αν μεγαλώσατε τη δεκαετία τού 1980, τότε υπάρχει περίπτωση να κλάψετε από συγκίνηση όταν μάθετε ότι το αγαπημένο
υπέροχο στα μάτια τής νέας γενιάς, ποιος ξέρει…). Η βασική ιδέα είναι ίδια: ο νεαρός Ντογκτανιάν (Ντ’ Αρτακάν για τους παλιούς) ταξιδεύει στο Παρίσι, με σκοπό να γίνει σωματοφύλακας. B Info: Στις αίθουσες από τις 22.09. Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΒΑΣΙΛΙΑΣ (THE WOMAN KING) Σκηνοθεσία: Τζίνα Πρινς Μπάιδεγούντ. Παίζουν: Χίρο Φάινς Τίφιν, Βαϊόλα Ντέιβις, Λασάνα Λιντς, Τζον Μπογιένα. Διάρκεια: 126 λεπτά. Είδος: Δραματική περιπέτεια. Ίσως μία από τις πιο ενδιαφέ ρουσες ταινίες που θα δούμε αυτόν τον μήνα. Η «Γυναίκα βασιλιάς» αφηγείται την ιστο ρία των μαχητριών Αγκότζι, μιας αποκλειστικά γυναικείας ομάδας πολεμιστριών που προστάτευαν το αφρικανικό βασίλειο της Δαχομέης τον 18o αιώνα. Η ταινία ακολουθεί την προσπάθεια της Νανίσκα να εκπαιδεύσει την επόμενη γενιά νεοσυλλέκτων, τις οποίες προετοιμάζει για τη μάχη ενά ντια στον μεγαλύτερο εχθρό που απειλεί το βασίλειο και την ελευθερία τους. B Info: Στις αίθουσες από τις 29.09. MOONAGE DAYDREAM (MOONAGE DAYDREAM) Σκηνοθεσία: Μπρετ Μόργκεν. Παίζει ο Ντέιβιντ Μπόουι. Διάρκεια: 135 λεπτά Είδος: Ντοκιμαντέρ. Αποκλειστικά για τους λάτρεις τής μουσικής και του Ντέιβιντ Μπόουι. Το ντοκιμαντέρ εμβαθύνει στην τέχνη και στην πρώιμη δισκογραφία του, προ σεγγίζοντας τους λόγους που τον καθιστούν έναν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες των τελευταίων 50 ετών. Μια υπαρξιακή μουσική «οδύσσεια» στην κληρονομιά και τη διαχρο νική επιρροή τού αξέχαστου μουσικού. B Info: Στις αίθουσες από τις 13.10. Οι νέες ταινίες Ένας φίλος ήρθε απόψε απ’ τα παλιά Τα γαλάζια πλάσματα του πλανήτη Παντόρα επιστρέφουν. Για τις νέες περιπέτειές τους θα πρέπει να κάνετε λίγη υπομονή. Για την ώρα, θα αρκεστούμε σε μία επαναπροβολή, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. AVATAR (AVATAR) Σκηνοθεσία: Τζέιμς Κάμερον. Παίζουν: Σαμ Γουόρθινγκτον, Ζόι Σαλντάνα, Μισέλ Ροντρίγκεζ, Σιγκούρνι Γουίβερ, Στίβεν Λανγκ. Διάρκεια: 162 λεπτά. Είδος: Περιπέτεια φαντασίας. Η αλήθεια είναι πως, όταν μια ταινία πάει καλά στους κινηματογράφους, η εταιρεία παραγωγής προχωρά στο σίκουελ στα επόμενα δύο, άντε τρία, βαριά βαριά τέσσερα χρόνια. Το Avatar δεν πήγε απλώς καλά: έγινε η ταινία με τις περισσότερες εισπράξεις όλων
το
ρα
και
δούμε κάπου μέσα
Δεκέμ βριο. Έτσι, ο Τζέιμς Κάμερον και η εταιρεία παραγωγής αποφάσισαν να φρεσκάρουν λιγάκι τη μνήμη των ενηλίκων και να δώσουν την ευκαιρία στα τότε πιτσιρίκια να απο λαύσουν την ταινία σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια στους κινηματογράφους. Δεν υπάρχει λόγος να γράψουμε κάτι περισσότερο, πέρα από το γεγονός ότι πρόκειται για remastered έκδοση –πραγματικά θέλουμε να δούμε τι βελτίω σαν–, η οποία θα προβληθεί και σε ανάλυση 4Κ στους κινηματογράφους που το υποστηρίζουν. Στη συνέχεια, θα αρχίσουμε να μετράμε τον χρόνο αντίστροφα... B Info: Στις αίθουσες από τις 22.09. «Η γυναίκα βασιλιάς».
28-29 TAD, Η ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΠΛΑΚΑ (TAD, THE LOST EXPLORER AND THE EMERALD TABLET) Σκηνοθεσία: Ενρίκε Γκάτο. Με τις φωνές των: Όσκαρ Μπερμπεράν, Λουί Ποσάντα, Μισέλ Τζένερ. Διάρκεια: 90 λεπτά. Είδος: Κινουμένων σχεδίων. Ο ατζαμής αρχαιολόγος Ταντ επιθυμεί διακαώς την αποδοχή των συναδέλφων του. Όμως, η αδεξιότητά του στέκεται εμπόδιο στο όνειρό του. Όταν διαλύει κατά λάθος μια σπάνια σαρκοφάγο, απελευθερώνεται ένα ξόρκι που θέτει τη ζωή των φίλων του σε κίνδυνο. Ο Ταντ και η Σάρα θα ξεκινήσουν ένα περιπετειώδες ταξίδι που θα τους οδηγήσει μέχρι την άκρη τού κόσμου, για να τους σώσουν και να σταματήσουν την κατάρα τής Σμαραγδένιας Πλάκας. B Info: Στις αίθουσες από τις 20/10. Θέατρο Αγάπη, εξουσία και επιβολή Τι μπορεί να οδηγήσει μια γυναίκα στον φόνο; Τι μπορεί να οδηγήσει μια γυναίκα να σκοτώσει τον άντρα της; Μπορεί μια κόρη να κατανοήσει και να συγχωρέσει τη μάνα της για τον φόνο τού πατέρα της; Αυτά είναι τα ερωτήματα στα οποία προσπαθεί να απαντήσει η συγγραφέας Ρόνα Μάνρο στο έργο της «Ατσάλι». Η απάντηση δεν είναι πάντοτε ούτε εύκολη ούτε η αναμενόμενη. Στο «Ατσάλι», η Φέη (ισοβίτισ σα μάνα) οδηγείται στον φόνο τού «αξιαγάπητου» άντρα της, σε μια στιγμή ανεξέλεγκτου παρορμητισμού. Ύστερα από 15 χρόνια στη φυλακή, έρχεται να την επισκεφθεί για πρώτη φορά η κόρη της, Τζόσυ, η οποία ήταν μόλις 10 χρόνων όταν η μητέρα της σκότωσε τον πατέρα της. Τι θα συμβεί ανάμεσα στις δύο γυναίκες; Θα καταφέρουν να πλησιάσουν η μία την άλλη; Πόσο είναι αποφασισμένη η μάνα να ανοίξει τον σκοτεινό της κόσμο και να αφήσει λίγο φως από τον ερχομό τής κόρης της να διεισδύσει σε αυτόν; Είναι η κόρη έτοιμη να αποδεχθεί τη μάνα της όπως είναι, ό,τι κι αν έχει κάνει στο παρελθόν; Και όλα αυτά μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον τού εγκλεισμού, με τους νόμους και τις συνθήκες τής φυλακής; Το έργο αναλύει τις συνθήκες που παράγονται στο σω φρονιστικό σύστημα και τις φυλακές. Διεισδύει στις προ σωπικές σχέσεις, στη σχεδόν αδιόρατη διαφορά ανάμεσα στη σχέση της αγάπης και της επιβολής εξουσίας. Μας βοηθάει να δούμε τα όριά μας, τις πιο σκοτεινές πλευρές του εαυτού μας και να διερευνή σουμε αν είμαστε ικανοί να τις ελέγξουμε. B Info: Την ΠΑ 30.09, το ΣΑ 01 & την ΚΥ 02.10, στις 21:00, στο θέατρο «Αμαλία» (Αμαλίας 71). Διάρκεια παράστασης: 105 λεπτά. Είσοδος: €15, €13 (μειωμένο για τους φοιτητές και τους ανέργους). Προπώληση από το «Αμαλία» (κρατήσεις στο Τ. 2310-842.509). Το έργο διερευνά τη σχέση μητέρας-κόρης μέσα από τη διαβρωτική φύση τού ποινικού συστήματος, αποφεύγοντας την πολιτική βεβαιότητα και τις δογματικές δηλώσεις.
30The Magazine __ City Faces Citymag No 056 Οκτώβριος 2022 Φωτογραφία: Σάκης Γιούμπασης Τη Θεσσαλονίκη την αγαπώ όχι μόνον επειδή είναι αθεράπευτα ρομαντική, αλλά και για τη διαφορετικότητά της. Είναι μια ιστορική πόλη που δύσκολα ξεχνάς, επειδή σε ενθουσιάζει από την πρώτη κιόλας επίσκεψη, με τις πολλές εναλλαγές της, τα γραφικά στενάκια και το υπέροχο φαγητό της. Αναστασία Αντωνιάδου Digital marketing executive. Φωτογραφήθηκε την Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου, στο Καραμπουρνάκι.
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.