‘THE HARBOUR QUEEN’ 1
2
‘THE HARBOUR QUEEN’ 3
AFSCHEID WILMA MANSVELD VAN GRONINGEN SEAPORTS DECEMBER 2012
4
KORT, MAAR KRACHTIG
betrekken, steunde je ons op de cruciale momenten. En de uitbreiding
G
van de Eemshaven is een bewijs van visie èn lef. In een tijd dat veel
aangaven dat GSP ‘in control’ was, maakte je je zorgen over een
rijen gesloten bleven. Knap werk.
roningen Seaports was een soort ontwikkelingsachtbaan toen je als gedeputeerde Economische Zaken onze bestuursvoorzitter werd. Grote bedragen werden
er geïnvesteerd in haveninfrastructurele projecten. Hoewel achtereenvolgende accountantscontroles van onze jaarrekeningen aantal politiek gevoelige dossiers, zoals Fivelpoort, Domeinen en de rentederivaten. De politieke sensitiviteit bleek bij directie en management minder ontwikkeld. Wij maakten ons onterecht te weinig zorgen. Politiekgevoelige dossiers werden het. Met de nodige aandacht in de pers, die we overigens, ieder in onze eigen rol, prima en professioneel oplosten. Ondertussen bleef het GSP economisch voor de wind gaan. Er werd nog steeds behoorlijk veel industriegrond verkocht en de overslag kwam in 2011 voor het eerst boven de magische grens van 8 miljoen ton. In een Nederlandse economie die het moeilijk heeft, blijkt onze regio volgens de ING een van de twee groeiers voor wat betreft de economische centra in Nederland. Assertief ging je op het bedrijfsleven af. Op alle momenten inzetbaar in ons acquisitietraject als klanten daarom vroegen. Trots kun je zijn op de twee grote projecten die je tot stand bracht, de Havenvisie 2030 en Eemshaven zuidoost. Hoewel zeer kritisch over het proces om het Dagelijks Bestuur nauwer bij de totstandkoming van strategische documenten te
gemeenten en provincies grond afboeken of teruggeven aan de landbouw zo’n besluit durven nemen, vergt politieke moed. Een herstart was nodig rond de verzelfstandiging van Groningen Seaports tot een overheids N.V.. Draagvlak bij de andere participanten was er onvoldoende. Het betere politieke handwerk volgde. Dat vergde tijd. Te veel in mijn ogen, maar het zorgde er wel voor dat de politieke Dan valt een kabinet. Eindelijk en gelukkig. En er komt een door jou gedroomde coalitie aan de macht. Je goede Haagse contacten lanceren je opeens als staatssecretaris van Infrastructuur & Milieu. Net zo flitsend als je kwam, ben je weg. We waren aan elkaar gewaagd, maar hebben fair en open ons ingespannen om de Groninger zeehavens op een hoger plan te krijgen. Ik ben er trots op dat ik je op slinkse wijze in de boot heb kunnen krijgen voor ons programma ‘Zout aan de Broek’. Dat feit en andere hoogtepunten zijn vastgelegd in dit foto- en gedichtenboek. Zie het als dank voor de intensieve samenwerking. Succes in het machtscentrum van de Nederlandse politiek. Met vriendelijke groet,
Harm D. Post Directeur Groningen Seaports
5
19 APRIL 2011 | COLLEGE VAN GEDEPUTEERDE STATEN GRONINGEN
6
HAVENDINER GRONINGEN RAILPORT VEENDAM | 16 SEPTEMBER 2011
7
A
ls water ben ik uitgestort
Dom water. Beukt en striemt de pijlers van de brug die zwijgend schrap staat tegen overgave. Eeuw na eeuw is wat hij weet het binden van twee oevers. Waakzaam, moe. Weer ga ik door de oude stad, altijd naar de rivier. Midscheeps posteer ik mij in machteloze aandacht, blote hand
8
op steen. Ik brul met doorgesneden keel, zonder geluid, van woede en verlies: Al wat wij weten, hoe wij zijn, verdwijnt als wind over het land. Herinnering die even spartelt in het water en verloren gaat. Grijsbruine golven die hun naam niet zijn. De kamparts Tijd. Rivier, stroom achterwaarts. Steen, wordt weer vuur. Lucht om mij heen, wordt lichaam dat mij draagt en troost. Geheugen, val uiteen. Anna Enquist
9
12 JANUARI 2012 | NIEUWJAARSBIJEENKOMST GRONINGEN SEAPORTS
10
BEZOEK BERNARD WIENTJES AAN DE EEMSHAVEN | 3 APRIL 2012
11
B
eatrixhaven
Wij lopen onder water voort, waar weldra schepen binnenvaren met allerhande handelswaren uit alle windstreken aan boord.
De rust van de vergane jaren wordt vanaf nu voorgoed verstoord;
12
de toekomst kreeg het laatste woord hoe behoudzuchtig wij ook waren.
Wij zien de sterren en de maan in de oneindigheid hierboven door duisternis en stilte gaan.
Nog even en de boot is aan, en geen zal naderhand geloven dat wij hier ooit hebben gestaan.
Jean Pierre Rawie
13
14
BEZOEK BERNARD WIENTJES AAN DE EEMSHAVEN | 3 APRIL 2012
15
D
e havenverteller
In zijn hart schreeuwt een vogel in zijn baard hangen eeuwen en zijn handen verklaren zijn onrust. Hij wil de behaalde jaren evenaren onbewust wordt zijn huid zwarter en zwarter.
16
Deze dokwerker blijft praten, vertelt verhalen over een tijd die nooit meer zal zijn. Nee, bang is hij niet, nu hij elke avond de salsa danst met zijn nieuwe vriend.
Sannemaj Betten
Finalegedicht Jonge Dichter des Vaderlands November 2011
17
24 MEI 2012 | BEZOEK MINISTER-PRESIDENT VAN NIEDERSACHSEN DAVID McALLISTER AAN DE EEMSHAVEN
18
HAVENDINER WEIWERD (DELFZIJL) | 21 SEPTEMBER 2012
19
I
n De Morgen
In de morgen. Ik denk, hoe leeft het leven, altijd is er evenveel tussen einder en einder, men kan het niet verkleinen tot een ogenblik, een parel in een onbewogen hand.
Altijd zee, het brandend water
20
dat niemand doven kan, altijd gedachten, celbewoners die op hun muren hameren, het donker afluisteren en zelfs geen waaien horen, enkel hun eigen voetstap die zijn ronde loopt.
Maurits Mok
21
22
HAVENDINER GRONINGEN SEAPORTS | 21 SEPTEMBER 2012
23
D
elfSail
De ansichtkaart in varen die mijn opa stuurde toen ik twaalf was. Een anoniem stuk water met een lucht van duizend puzzeldeeltjes grijs. Ze pas vele jaren later in elkaar weten te maken, nog eens scheep gaan en, we weten nog niet waar, de blauwdruk van een kust aanraken.
24
Vrouwkje Tuinman
25
E
emshaven, onvermoede droom
Eemshaven, toch gegraven, ondanks spot en hoon Nanninga’s loon van de braven voor zijn droom Vorm krijgend Nog eer de zon de nacht van Groningen, verschanst In hooggesloten woningen, ontstijgen kon.
26
Eemshaven, trekpaard van het noorden, De holle woorden draven: Laat maar de boten meren, de industrie verrijzen, Want nog zal eerder de bevolking Dan de lucht vergrijzen, Onwijzen zijn altijd beducht En aan de onbespoten vrucht Knaagt juist de worm Armoede. Eemshaven, toch gegraven, Groingen ten goede, Een ravenzwarte rookpluim, de raven dood in ’t ruim En landinwaarts de wind, Beslissend koelwater In de zee sissend van woede. Of toch de Eemshaven (nog eens) een onvermoede droom Vorm krijgend In schoon en zinvol leven voor allen In Groningen De wereld toegevallen Simon van Wattum Eemshaven Speciaal, Nieuwsblad van het Noorden 7 juni 1973
27
H
ogeland
wie niet van grootse luchten houdt van dunne repen land, van weidse vergezichten van leven op de rand van zoete maren, zilte zee, van paarse kwelders geharnast vee - die heeft hier niets te zoeken
28
wie niet de wind omarmt de gure maartse buien wie hier wil komen lui en loom om slechts te profiteren van alles wat de zomer biedt, om dan weer snel te vluchten de ijskou in ’t verschiet - die mijde waar hij blind voor is welkom zijn de gasten die het geheim begrijpen, die taal en teken ondergáán; die met hun voeten willen staan in natte klei en schapenstront, die luisteren naar verhalen van hoe het hier ooit was; het Hogeland, het platte Wad zij sloten een verbond: ‘voor wie ons volk beschimpen wordt nooit de lucht geklaard, de oester blijft gesloten ’t mysterie blijft bewaard’. Alfred van Hall
29
E
EMSHOAVEN Eemshoaven
stoef bie mit zien schiereghaid Eemshoaven ligt deel in aal zien kloareghaid Eemshoaven mit noatuur, schoapen op diek Eemshoaven raaigers, knienen, hoazen, laimeneerstiek
30
Eemshoaven zien dikke boten, bedrieveghaid Eemshoaven woar n grunneger veur staait Eemshoaven stoef bie zee, stoef mit zee, Eemshoaven schier is hoaven, grunnen wie binnen op stee. Jannewoariemoand 2011 Anna de Vries-Maarhuis
V
an haven tot port
In de groenverlichte nevelen zien we het Oudeschip aan Eems en Dollard waar de mens het land ontmoet Laverend naar wad en winst van rust naar dynamiek ontwaakt een haven tussen eb en overvloed Ooit gekozen als vluchthaven door Michiel de Ruyter als sterkste schakel tussen rail, weg en water Een plek die nimmer rust waar het nieuwe schip de kade kust Geschreven door alle medewerkers van Groningen Seaports tijdens de bijeenkomst in Het Paleis in Groningen, op dinsdag 15 november 2011, onder leiding van Stefan Nieuwenhuis, Stadsdichter van Groningen.
31
V
raiskòlde
Overdag was der enkeld dij lichte wuiling tussen Dollard en Breebaartpolder, bie de schoef. n Ondergronds oanen dat t daip ging. Dij kòlde nacht huil t wotter boetendieks, in n herhoald bewegen, zuk nog laank wakker. Schoelden graauwe ganzen, dik de veren opzet tegen wind, zaacht gakkend op de kwelder.
32
Mor dizze mörgen, as zee keerd is bie eb zai ik kilometers wied hou vorst touholden het. t Wotter is bevroren op weeromraais betrapt in braide slingers wied en daip de Dollard in. De ruggen van de geulen binnen van reuzen glad en iezeg. Tied vroor aal t bewegen dicht in n roakelings nkander omaarmen in veraandernd tij van woater en wind mit iezege klaai. Om en bie zo as dou tussen die en mie. Aly Freije
33
Dit boek is een uitgave bij het afscheid op 14 december 2012 van Wilma Mansveld, bestuursvoorzitter van Groningen Seaports
fotografie en realisatie: Koos Boertjens, Groningen vormgeving: DBDdesign / Ruurd de Boer, Groningen gedichten: Anna Enquist
34
Jean Pierre Rawie Sannemaj Betten Maurits Mok Vrouwkje Tuinman Simon van Wattum Alfred van Hall Stefan Nieuwenhuis Anna de Vries-Maarhuis Aly Freije