1 minute read

Dania

Dania

Duńskie miasta, znane ze swojej innowacyjności społecznej, ekologicznej i technologicznej, tworzą w ostatnich latach dzielnice-klastry, w których kultura łączy się z edukacją, biznesem i innowacją. Wartość interdyscyplinarności jest często manifestowana poprzez wagę, jaką przywiązuje się do budowy nowych przestrzeni wspólnych, takich jak biblioteki (Black Diamond w Kopenhadze czy DOKK1 w Aarhus), sale koncertowe (Musikkens Hus w Aalborgu) czy innowacyjne parki i kąpieliska (Superkilen czy Islands Brygge w Kopenhadze), wdrażając je w organizm miejski z uwagą nie mniejszą niż w przypadku inwestycji biurowych czy mieszkalnych. Zrównoważona infrastruktura i dostępność do kultury – komponenty zwiększające komfort życia mieszkańców – stają się podstawą zarówno do rewitalizacji istniejących dzielnic, jak i budowy nowych.

Advertisement

W Aalborgu powstała niedawno nowa dzielnica nadbrzeżna – symbol nowej tożsamości miasta jako centrum kulturalnego. Składa się z wielu istotnych projektów, m.in. Domu Muzyki zaprojektowanego przez Coop Himmelb(l)au, Centrum Architektury (projekt autorstwa Jorna Utzona) oraz nowego budynku Wydziału Architektury i Inżynierii Uniwersytetu Aalborg, zaprojektowanego przez Henninga Larsena. Co istotne, Aalborg zarezerwował jedne z najlepszych lokalizacji na nabrzeżu dla rosnącej liczby młodych mieszkańców. Podobnie zrobiło Aarhus, przyciągając mieszkańców do postindustrialnego nadbrzeża poprzez stworzenie zupełnie nowej dzielnicy, której ważnym komponentem jest kultura i rekreacja. Projekt o nazwie Bassin 7 oprócz budynków mieszkalnych zakłada stworzenie basenów, plaży, teatru i licznych kawiarni5. Oba wspomniane projekty są hybrydą wkładu publicznego i prywatnego w tworzenie wspólnej infrastruktury.

Przykładem zachowania istniejącej infrastruktury i stworzenia nowej dynamiki miejskiej niskim nakładem finansowym jest dzielnica Kødbyen w Kopenhadze. Dzielnica na terenie po przedsiębiorstwach mięsnych stała się przestrzenią pełną modnych barów, klubów i galerii sztuki, pozostając w rękach miasta, które świadomie stworzyło tam alternatywny, lokalny profil lokali nawiązujący do historii miejsca. Świadoma decyzja miasta Kopenhaga żeby wynająć przestrzenie Kødbyen, przyznając priorytet lokalnym przedsiębiorcom, sprawiła, że miasto uniknęło możliwego scenariusza wysypu sieciówek, mimo korzystnej dla nich lokalizacji (w pobliżu Dworca Głównego) i charakteru miejsca. Jako że Kødbyen nie jest zamieszkiwane i służy wyłącznie do handlu, usług, kultury i sektora kreatywnego – odbywają się tam też cykliczne wydarzenia, takie jak pchle targi czy koncerty, a odwiedzający mają do dyspozycji również ogromną przestrzeń pełną ogródków – to nie przeszkadza zbytnio mieszkańcom nocnym hałasem6 .

5. E. Nielsen, From industrial to cultural city – how Aalborg became the happiest city in Europe, Social Life, [online], http://www. social-life.co/blog/post/Aalborg_cultural_city/, [dostęp: 02.12.2021]. 6. K. Rosenfield, New BIG-Designed Neighborhood to Activate Aarhus’ Waterfront, ArchDaily, [online], https://www. archdaily.com/551290/big-designs-7-building-waterfront-development-in-aarhus, [dostęp: 02.12.2021].