Spoolder gym / I.M. Frans Eikenaar

Nieuws van Spooldergym,

de gymclub voor Spooldenaren van 55+

Ineke Enders

Na de zoveelste lockdown zijn we in februari weer begonnen, nog wel met een paar coronaregels, maar die waren te overzien.

Onze trainster Ria Mensink kreeg in het najaar een serieus probleem. Gelukkig kon ze nog net voor de lockdown geopereerd worden. Het herstel verliep voorspoedig. Begin februari nam zij, tot onze vreugde, de leiding weer op zich.

Hier past ook een bedankje aan Liesbeth Visser. Mochten we zonder leidster zitten, dan neemt Liesbeth het over. Een kanjer! Ook mochten wij het afgelopen jaar drie nieuwe leden begroeten. Heel hartelijk welkom.

Intussen worden de coronaregels alleen nog geadviseerd. Het is weer leuk, maar bovenal is er geen dreiging meer om iemand aan te steken.

Kortom, we gymmen weer met plezier en de koffie is als vanouds, met een stille groet aan Frans.

In Memoriam Frans Eikenaar

Mieke Grünewald-Bastiaans

In Papenacker nr. 47 schreef ik ook een “In memoriam”. Deze schreef ik naar aanleiding van het overlijden van Dini Eikenaar.

In dat artikel gaf ik aan dat Frans ziek was geworden en was opgenomen. Hij is na een paar keer te zijn gevallen opgenomen en na, enkele overplaatsingen, uiteindelijk beland in het Zorghuis Theodora Vos de Wael. Omdat zijn geheugen hem steeds meer in de steek liet en ook zijn gehoor slecht was, was het voeren van een gesprek niet meer zo makkelijk.

Frans heeft heel zijn leven gewoond aan de Beukenallee. Hij is daar geboren op 29 juni 1932. Na zijn trouwen is Dini bij hem getrokken en samen kregen zij daar drie kinderen.

Frans was, samen met zijn vrouw Dini, jarenlang een trouw deelnemer aan de gym. Zij zorgden er voor dat met name in de winter, de verwarming in het buurthuis op tijd aanging, zodat het er comfortabel was als de gym daadwerkelijk begon. De laatste jaren was Frans de enige mannelijke deelnemer. Dat stoorde hem niet echt. Wij hadden de indruk dat hij dat eigenlijk best leuk vond. Frans was ook de trouwe koffiezetter.

Tijdens het gymmen had Dini nogal eens de neiging om Frans aanwijzingen te geven. Hij reageerde er altijd heel laconiek op. Op zijn eigen, rustige manier en tijd, stond hij op om koffie te zetten. Wij verdachten hem ervan dat hij dat deed omdat hij de oefeningen wat moeilijk vond en/of dat hij even niet wilde reageren op de aanwijzingen van Dini.

Frans is ook een aantal jaren, als vertegenwoordiger van de gym, lid geweest van het buurthuisbestuur. Ook bracht hij trouw elke keer na verschijnen de Papenacker rond in zijn eigen wijk.

Behalve trouw lid van de gym was hij samen met Dini een actief koersbalspeler, gingen naar de Seniorenbingo en deden aan jeu de boule. Ook een kaartje leggen op zijn tijd hoorde erbij.

Door corona was het moeilijk en soms onmogelijk om vaker bij Frans op bezoek te gaan. Maar de leden van de gym vergaten hem niet en met de laatste kaart, kort voor zijn overlijden, was hij toch heel blij. “Ze zijn mij niet vergeten”, reageerde hij naar zijn dochter.

Nu is hij er niet meer. Hij overleed op 22 maart j.l. We zullen hem missen en niet alleen omdat we nu zelf de koffie moeten zetten. We wensen zijn familie veel sterkte met dit verlies.