Papenacker 20 by henk Tuinman

redactie

De twintigste “Papenacker” Terugblik We staan even stil bij het verschijnen van de twintigste Papenacker. Met voldoening en gepaste trots kijken we terug op de in de afgelopen tien jaren verschenen wijkbladen. Hoe het allemaal begonnen is, met Paola de Bruyn en Arnold Zwakenberg (blz. 41). Zij begonnen niet helemaal uit het niets, want er waren al wat pogingen aan vooraf gegaan (zie blz. 42). Het bijzondere van ons blad is toch ook wel dat er in elke bijdrage wel een link met Spoolde te vinden is, hetzij in een vakantieverhaal of een stuk geschiedenis, hetzij in interviews of via verslaggeving rondom verenigingen en projectgroepen. We hebben het stille vermoeden dat ”de Papenacker” een goed doorgeeﬂuik is voor zaken die in de buurtschap spelen. De technische mogelijkheden zijn in de loop der jaren aanzienlijk toegenomen. Zo konden we het aantal foto’s uitbreiden en de levendigheid van het blad vergroten. Gelukkig zijn er ook meer schrijvende redactieleden gekomen, waardoor het aanbod ook gevarieerder kon worden. Van meet af was er een jeugdredactie en waren er steeds weer jongeren bereid de jeugdpagina’s een gezicht te geven.

zij de zware taak om de ingezonden teksten, soms nog handgeschreven, tot een goed ogend wijkblad te verwerken. Het wachten op de laatste bijdrage kon soms frustrerend zijn, maar met veel geduld en zorg wist ze de klus altijd weer te klaren. De bonensoep die altijd onlosmakelijk verbonden was met de laatste fase van de “making off” van ons blad zullen we zeker missen. Het is zeker niet de enige reden dat we haar heel hartelijk willen bedanken.

Vooruit zien Tevredenheid mag niet tot zelfgenoegzaamheid leiden, noch bij de redactie noch bij de lezer. De actualiteit blijft een belangrijke richtinggever. Bij het realiseren van het Hertsenbergpad schenken we in dit nummer extra aandacht aan de boerderij die eeuwenlang gezichtsbepalend was voor dit gebied, de Hertsenberg. Graag roepen we hierbij lezers nog eens op om ook schrijvend bij te dragen aan ons blad, des te meer kans hebben we dat ook de volgende twintig nummers tot stand komen. Steun van adverteerders zullen we daarbij niet kunnen missen. Tot nu toe hebben we daarover niet te klagen gehad. Velen hebben ons vanaf het begin gesteund. Hartelijk dank daarvoor. Dat vraagt van ons allen een tegenprestatie.

Redactie-adres:

colofon De Papenacker, het wijkblad van Spoolde Elfde jaargang nr. 20 / april 2007

E-mail: Website: Overige redactie:

Jeugdredactie: Distributie: Druk: Oplage: Verschijning: Verspreiding:

Afscheid van Femmie Femmie van der Zwaan gaat ons team verlaten. Haar aandeel is in de loop der jaren aanzienlijk geweest. Vanaf de eeuwwisseling had 1

De Papenacker t.a.v. Henk Tuinman Meenteweg 24 8041 AV Zwolle Telefoon: 038-4218543 papenacker@hotmail.com home.zonnet.nl/papenacker/ Pier Karenbeld Telefoon: 038-4224952 Hanneke van Vilsteren Telefoon: 038-4212107 Sabine Wevers Telefoon: 06-48964311 Suzanne Tuinman Telefoon: 038-4218543 Anton van Weeghel Telefoon: 038-4217742 Afd.repro, gem. Zwolle 450 exemplaren 2 keer per jaar Huis-aan-huis in Spoolde en via diverse punten in Spoolde en Westenholte.

inhoud

Inhoud Papenacker 03

Spoolderbelangen

Fotopagina stormschade Spoolde

Nieuwe buren

Voor de studie naar Curaรงao?

Kerstmarkt 2006

Heilig boontje in Spoolde

Zonnebloem / Film Spoolde

Van het buurthuis

Venus

Oerend hard

OV Spoolde - Sinterklaas

OV Spoolde - dropping

Kaartvereniging Spoolde / scootmobiel

Geschiedenis Hertsenberg

Papenacker@work

Geschiedenis bewoners Hertsenberg

OV Spoolde - toneelavond

Terugblik

Van Spoolderwijknieuws tot ...

Opening Hertsenbergpad

Fotopagina toneelavond OV

Papenviews

Puzzel

Activiteitenkalender

Adressen

Ouderengym

ingezonden

Spoolderbelangen

Aart Borst

doelstellingen van de vereniging zijn en hoe die gerealiseerd zouden kunnen worden. Tijdens deze bijeenkomst is een inleiding gehouden over oude boomgaarden en nieuwe aanplant in de IJsselstreek en de mogelijke subsidie die hiervoor beschikbaar is. Inmiddels heeft elke inwoner van de buurtschap een brief ontvangen, gedateerd februari 2007, waarin de beleidsvoornemens nogmaals zijn geformuleerd. Gelijktijdig wordt gevraagd om suggesties en ideeën aan te dragen om hieraan vorm te geven. U kunt zelfs lid worden van de vereniging en/of meedraaien in projectgroepen. We vinden dit een heel goed initiatief en zullen dan ook stimuleren om hieraan mee te werken. Dit voor het behoud van een leefbare woonomgeving. De gemeente Zwolle heeft de eerste stap gezet door de “Ontwikkelingsvisie” vast te stellen, een tweede stap is de oprichting van de Buurtschap IJsselzone en de derde stap komt voor een deel tot stand door onze medewerking. Geef u spontaan op als lid van deze vereniging. Spoolderbelangen is zowel in het dagelijks bestuur als in de ledenvergadering vertegenwoordigd.

De commissie Spoolderbelangen is nog steeds niet voltallig, de invulling van de vacature voor een vertegenwoordiger van de Oude Veerweg en het Katerveerpark laat nog op zich wachten. Nu zo langzamerhand het Katerveerpark vol gebouwd is, lijkt het ons toch wel tijd worden om een afvaardiging uit dat deel van Spoolde in ons midden te hebben. We blijven ons best doen. Wijkplatform (dit is een openbare vergadering voor inwoners van Spoolde met de wijkwethouder) Voor 2007 zijn deze wijkplatform-vergaderingen gepland op 13 mei en 3 oktober. Op het laatste wijkplatform van 18 oktober 2006 hebben we, naast allerlei andere zaken, naar een inleiding geluisterd over “planologische procedures” door een medewerkster van de gemeente. Op het eerstvolgende wijkplatform willen we iemand vragen die een inleiding verzorgt over de aanleg van extra rijstroken op de A-28 en alles wat hiermee samenhangt zoals geluidsoverlast, luchtkwaliteit en te volgen procedures. Het is natuurlijk ook mogelijk dat u onderwerpen inbrengt die voor ons allen belangrijk zijn. Graag horen we van u eventuele suggesties bij het secretariaat van Spoolderbelangen voor eind maart.

A-28 In het vorige nummer van de Papenacker hebben wij u uitgebreid geïnformeerd over de komende ontwikkelingen en werkzaamheden op de A-28. Het gaat om onder meer de aanleg van een derde rijbaan, geluidwerende schermen en nieuwe voegovergangen. Het wachten is op het ter visie leggen van het Ontwerptracébesluit en het Milieueffectrapport door Rijkswaterstaat. Hierin worden de maatregelen beschreven en de effecten op de omgeving. Verwacht was dat genoemde rapporten eind 2006 ter inzage zouden liggen. Informatie bij Rijkswaterstaat geeft aan dat, in verband met de studie naar de geluidseffecten en de luchtkwaliteit het geheel is vertraagd. Men verwacht dat de studies in het voorjaar 2007 zijn voltooid. Overigens heeft dit geen gevolgen voor de oplevering van het werk.

Hertsenbergpad Dit pad is op 24 januari j.l. ofﬁcieel geopend door wethouder Pot. Verderop in dit nummer wordt u hierover uitgebreid geïnformeerd. Ook wordt aandacht besteed aan de historie van het pad en de omgeving. Tijdens de opening heeft de wethouder toegezegd om ook het bestaande gedeelte van het pad op te knappen. In een brief hebben we de gemeente bedankt voor haar inzet en medewerking. Buurtschap IJsselzone Zwolle Het bestuur van de vereniging Buurtschap IJsselzone Zwolle heeft op 11 december j.l. een vergadering belegd om kennis te maken met o.a. de bewoners van Spoolde. De voorzitter heeft verteld wat de achtergronden en de 3

DRANKENGROOTHANDEL

HENGST (038)3312238 www.hengst.nl

Gelegen in een bosrijke omgeving met prachtige wandelpaden en een schitterend uitzicht op de IJssel. Tevens een ruime parkeergelegenheid. De plaats voor al uw:

BRUILOFTEN - PARTIJEN DINERS - BARBECUES FONDUES - KOFFIETAFELS KOUDE BUFFETS - GOURMETS Ook bij u thuis of aan bedrijf

Familie Bakker - Krisman

UITSPANNING 'HET ENGELSE WERK'

Het Engelse Werk 4 - Zwolle - Telefoon 038 - 4217593 (bij de oude IJsselbrug Zwolle)

ingezonden

Ruimte voor de Rivier Dit project, dat deel uitmaakt van een aantal maatregelen langs onze rivieren met als doel meer waterberging te verkrijgen in de uiterwaarden, omvat ook de dijkverlegging Westenholte-Spoolde in de Spoolderenk tussen het Zwolle-IJsselkanaal en de Zalkerdijk. Spoolderbelangen is sinds augustus 2004 betrokken bij dit project en heeft zitting in de begeleidingsgroep (Menno Post en Anton van Weeghel). De inbreng van Spoolderbelangen is meer gericht op algemene zaken en gevolgen voor de woonomgeving als geheel. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling dat wij ons bezig houden met particuliere belangen. Vanaf de start van het project tot medio / eind 2006 zijn in overleg met de begeleidingsgroep allerlei randvoorwaarden en alternatieven ontwikkeld waarvan voor ons het belangrijkste was hoever de dijk landinwaarts moest worden verlegd om te voldoen aan de taakstelling (eisen) voor het verlagen van de hoogwaterstand in de IJssel. Hierbij moest rekening gehouden worden met de taakstelling 15 cm. verlaging bij hoog water, beschermde natuurgebieden buitendijks en rivierkundige aspecten. De waterstandsverlaging wordt verkregen door de uiterwaarden te vergroten, dit geeft meer ruimte aan de IJssel. Door gelijktijdig een geul aan te leggen wordt een snelle doorstroming en waterafvoer bevorderd. Al het overleg heeft uiteindelijk geleid tot het vaststellen van een voorkeursalternatief door de projectorganisatie in oktober 2006 waarbij zoveel mogelijk rekening is gehouden met de belangen en opmerkingen van de bewoners uit het gebied. Dit voorkeursalternatief kwam neer op een brede geul evenwijdig aan de dijk. De Stuurgroep heeft destijds dit alternatief niet vrijgegeven omdat de afmetingen van de geul te groot waren en teveel afweek van de taakstelling. In de Stuurgroep hebben o.a. de provincie, de gemeente , rijkswaterstaat en het waterschap zitting. Inmiddels was door het Ministerie een “Q-team” samengesteld. Dit is een groep deskundigen die

de plannen beoordeelt op het aspect ruimtelijke kwaliteit. Hun eerste plan ter beoordeling was de dijkverlegging Westenholte-Spoolde en de Schellerwaarden in Oldeneel. Ze kwam medio november 2006 tot de conclusie dat het plan Westenholte- Spoolde niet voldeed aan de uitgangspunten; met name de landschappelijke inpassing en de ruimtelijke kwaliteit voldeden niet. Dit was eigenlijk ook al door de projectorganisatie in oktober in de begeleidingsgroep aan de orde gesteld. Inmiddels werd ook de oorzaak van de verschillen in afmetingen van de geulen bekend namelijk nauwkeuriger uitgangspunten voor rivierkundige berekeningen waarbij een aangepaste taakstelling van 12 tot 13 centimeter verlaging bij hoogwater. Op basis van deze informatie zijn vervolgens in januari/februari 2007 twee nieuwe alternatieven ontwikkeld, een “geulalternatief” en een “strangenalternatief”, die beiden min of meer wel voldoen aan de voorwaarden, maar die tot gevolg hebben dat plaatselijk de dijk nog verder landinwaarts komt te liggen. Dit is het geval bij de Spoolderenkweg en het zuidelijk gedeelte van de Zalkerveerweg. Het komt eigenlijk zo over: de overheid stelt eisen aan de ruimtelijke kwaliteit en landschappelijke inpassing van de geul in samenhang met het reeds aangelegde natuurontwikkelingsproject van de Vreugderijkerwaard en laat dit prevaleren boven de belangen van de bewoners. Voor de direct betrokkenen zit hier nu de pijn, onzekerheid. Ze weten niet waar ze aan toe zijn en wat de overheid nu eigenlijk verder wil. Voor de bestaande bedrijven is investeren een hachelijke zaak. Als de overheid ruimtelijke- en landschappelijke waarden hoger inschat en hiermee meer rekening houdt dan met de belangen van de burgers kunnen we dit begrijpen. Echter, kom dan als overheid wel met een redelijke compensatie voor burgers en bedrijven. Zij offeren wat op in het algemeen belang. Op een huis in Spoolde heeft de eigenaar een gedeelte van het gedicht van Hendrik Marsman “Herinneringen aan Holland” geschreven:

ingezonden

derbergweg wordt regelmatig op de hoogte gehouden van de voortgang van de werkzaamheden.

Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan.

30 km/uur zones Medio juni/juli 2006 zijn de borden geplaatst voor de instelling van de 30 km per uur zones in het gebied tussen het Zwolle-IJsselkanaal en het Engelse Werk, uitgezonderd de Turnhoutsweg en de Spoolderbergweg. Bij het begin en het eind van de zone worden op het wegdek nog dubbele belijning en het getal 30 km in wit op het wegdek aangebracht. Dit neemt echter niet weg dat de snelheidsbeperking reeds nu rechtsgeldig is………we gaan ervan uit dat u zich in ieder geval aan de snelheid van 30 km/ uur houdt.

Marsman woonde op het moment van schrijven in Frankrijk en dacht terug aan Holland. Spooldenaren willen graag blijven wonen in een omgeving waarin evenwicht tussen rivier en laagland in de goede verhouding kan blijven bestaan. Op 13 maart j.l. is nog een inloopavond georganiseerd zoals in de pers was aangekondigd. Inlichtingen zijn voorts te verkrijgen bij de projectleider, de heer F.Stam van de provincie Overijssel, tel. 0618303647. U kunt ook kijken op de website www.ruimtevoordeijssel.nl. Tot en met 30 maart kan schriftelijk worden gereageerd op de plannen.

Nationaal Landschap IJsseldelta Spoolderbelangen is vertegenwoordigd in de Adviesraad voor het Nationaal Landschap IJsseldelta. Hierin hebben o.a. zitting alle overheden, culturele- en maatschappelijke organisaties en wijkverenigingen uit het gebied van het Nationaal Landschap. De eerste vergadering is gehouden op 23 februari j.l. in Wilsum. Wat voor ons in dit grote geheel belangrijk is, is het uitvoeringsprogramma 2007. Hierin zijn gelden gereserveerd voor de planvorming van de Noordelijke Stadsrand van de gemeente Zwolle, Opstellen Inrichtingsplan Stadsbroek en Integrale aanpak natuurcompensatie. Vooral dit laatste project kan een rol gaan spelen bij de dijkverlegging in de Spoolderenk, door natuur die verloren dreigt te gaan in de Vreugderijkerwaard elders in het Nationaal Landschap te compenseren. Overigens stelt ook de gemeente Zwolle geld beschikbaar voor de plannen van de Noordelijke Stadsrand. Meerdere keren hebben we de gemeente en de provincie laten weten dat Spoolderbelangen zeer veel waarde hecht aan een integrale aanpak van de Noordelijke Stadsrand in combinatie met de dijkverlegging, de aanleg van het landgoed en het structuurplan 2020 van de gemeente Zwolle.

Turnhoutsweg/Spoolderbergweg/30km/uurzones Turnhoutsweg Naast alle tijdelijke overlast voor met name de bewoners van de Beukenallee zijn we van mening dat de inrichting en de uitvoering van de aansluiting Turnhoutsweg/Blaloweg op een goede en degelijke manier is tot stand gekomen. Ook het feit dat het verkeer gedurende de duur van het werk, zij het met vertraging, gebruik heeft kunnen maken van de weg, verdient een pluim. Er zijn nog wel wat klachten die te maken hebben met de tijdelijke aansluiting en geluidsoverlast van de nieuwe wegen en volgens sommige bewoners ook door weerkaatsing van het geluid tegen de ABN-AMRO toren. Hier proberen we wat aan te doen in het kader van de gehele geluidsoverlast veroorzaakt door de Turnhoutsweg, de Blaloweg, Verkeersplein Spoolde en de A-28. Spoolderbergweg De werkzaamheden voor de reconstructie van het laatste gedeelte van de Spoolderbergweg zijn gestart en zullen naar verwachting eind juni 2007 zijn afgerond. De werkgroep Spool-

Stormschade in Spoolde

fotopagina

ingezonden

Nieuwe buren

Hanneke van Vilsteren

zit dezelfde hoeveelheid in enkele handzame tankjes. Ook de ontwikkeling van de naam: heette het spul vroeger gewoon gif, het werd bestrijdingsmiddel en nu gewasbeschermingsmiddel. Cees vertelt dit alles vrij laconiek. Hij heeft het werk altijd prachtig gevonden en het is goed dat er zorgvuldig wordt omgegaan met bestrijdingsmiddelen.

Dat wat meteen opvalt bij deze nieuwe bewoners aan de Zalkerveerweg in Spoolde is de achternaam. Ik kon niet nalaten om in het woordenboek te kijken en dan lijkt een “strook koren” een leuke verklaring voor een typisch Zeeuwse achternaam. De Slabbekoorns komen uit Kapelle- Biezelinge op Zuid-Beveland. En dan ook nog komt Nellie uit Kapelle en Cees uit Biezelinge en dat is weer samen één echtpaar en één gemeente geworden. Grappig detail is dat Cees in z’n jeugd directe buur was van de familie Balkenende ( onze premier ) en zijn moeder ook de achternaam Balkenende heeft. De omgeving van Kapelle is een klein fruitteeltgebied op Zuid-Beveland en wie al eens langs het “Nye Land” aan de Zalkerveerweg is geﬁetst, zal meteen begrijpen dat de fruitteelt de Slabbekoorns in het bloed zit. Opa Slabbekoorn De opa van Cees was een ondernemende fruitteler en was zijn tijd ver vooruit. Hij verkocht pruimen in Breda. En dat was in die tijd een tocht van 2 dagen heen en terug. Ook was opa Hendrik de eerste die met een spuit het fruit ging beschermen tegen allerlei ziektes en ongedierte.

Cees en Nellie Slabbekoorn

Vader Slabbekoorn Vader Anton was als jongen wat ziekelijk en moest maar wat gaan leren. Hij werd waterbouwkundig opzichter maar er was geen werk te vinden, We hebben het over de crisisjaren. Hij had de ondernemingszin van zijn vader en begon een loonbedrijf in gewasbestrijding. Zijn waterbouwkundige achtergrond kwam goed van pas. Er moest heel wat gerekend worden om de juiste samenstellingen te krijgen voor de bestrijdingsmiddelen.

Eerste ontmoeting Cees en Nellie hebben elkaar als echte Nederlanders ontmoet op de ijsbaan van Biezelinge in de strenge winter van ‘62-‘63. De vlam sloeg meteen in de pan. Nellie had net haar opleiding afgerond als verpleegster in Breda. Ze had daar enorm genoten van haar vrijheid weg uit Kapelle en weg onder moeders vleugels. Maar er werd getrouwd en Nellie kwam met Cees te wonen in een gloednieuw bungalowtje op het terrein van de familie Slabbekoorn. Zij voelde zich daar een vogeltje in een gouden kooitje. Gelukkig kwam aan dit ongeluksgevoel een eind toen na een klein jaar hun eerste kind werd geboren.

Gewasbescherming Ik hoorde hier een leuk stukje geschiedenis over de bestrijding van insecten en schimmels. In de beginjaren kwamen er vrachtwagens vol chemicaliën bij het loonbedrijf van Cees. Nu

ingezonden

het gebeuren dat deze onrust binnen 14 dagen was omgezet in de verkoop van het boerderijtje. En omdat de PZC ( Provinciaal Zeeuwse Courant) gedrukt wordt door Wegener verscheen er in de PZC een advertentie waarin het Nye Land te koop werd aangeboden. Het vervolg weten we.

Ruilverkaveling Cees had een heel ander leven. Hij was druk op het bedrijf en net als in vele andere delen van Nederland waren de bedrijven hier ook erg versnipperd. Dit kwam vooral door vererving. Ook hier werd ruilverkaveling toegepast en Cees speelde daarin een belangrijke rol omdat hij naast zijn werk als fruitteler, grondtaxateur was geworden. Zijn bedrijf kwam in de herverdeling van de ruilverkaveling en hij solliciteerde naar een fruitteeltbedrijf in Oost- Flevoland. Een dergelijke sollicitatie was geen sinecure. Je moest je vakdiploma’s hebben, je moest aan veel eisen voldoen en bovendien moest je partner een goede huisvrouw zijn. Cees en Nellie voldeden samen aan de eisen en werden in 1975 pioniers in Oost Flevoland op acht km van Dronten.

Het bord op de gevel

Polderpionier Het gezin bestond toen uit twee volwassenen en drie kinderen in de leeftijd van 5, 7 en 9 jaar. In 1981 werd nog een dochter geboren. Zij heeft nog even aan de Zalkerveerweg gewoond. De tijd in Dronten werd een goede tijd. De kunstmatig gecreëerde gemeenschap was door zijn diversiteit (allerlei gezindtes uit alle windstreken van Nederland) erg open en gemoedelijk. Er was veel werk op de boerderij en Nellie ging al snel meewerken aan een interkerkelijke kinderclub. Er moest heel veel gereden worden met de kinderen. Cees en Nellie vonden dat de kinderen niet moesten lijden onder het feit dat ze overal ten minste 8 km vanaf woonden. Het bedrijf werd groter en de kinderen werden groter. De economische omstandigheden in de fruitteelt veranderden en er was geen opvolger. Dit bij elkaar deden Cees en Nellie besluiten in 2000 het bedrijf te verkopen.

Cees Cees is een solist. Hij legt een boomgaard aan, hij gaat pioenrozen kweken en heeft 10 bijenvolken. Ze hebben een vergunning aangevraagd om een nieuw huis te bouwen. Die moet wel wat verder van de weg komen te staan maar dat moet toch lukken nu de dijk dichterbij komt. Voor het eerst in Cees zijn werkzame leven had hij dit jaar geen fruit te verzorgen en vooral daarom zijn ze een maand door Canada getrokken.

Terug naar Zeeland Min of meer toevallig konden ze een oud boerderijtje kopen in hun geboortegebied in Zeeland. Maar toen alles opgeknapt was in 2006 begon Cees weer onrustig te worden en zo kon

Aan hun bestaan aan de Zalkerveerweg kleeft een klein bezwaar: de Nijlganzen maken regelmatig zo’n kabaal dat Cees (hij is een beetje hardhorend) zijn vrouw wel eens niet hoort.

Nellie Nellie is ouderling geworden en doet veel vrijwilligerswerk. Ze voelt zich hier al helemaal thuis. Hun inburgeringsproces kwam al na drie weken in de versnelling omdat Nellie zeer ongelukkig haar been brak en tijdens het genezingsproces veel buren over de vloer kreeg met bloemen en pannetjes soep. Bovendien hebben ze kinderen en kleinkinderen in Zwolle.

ingezonden

Voor de studie naar Curaçao?

Corine Borst

Mijn onderzoek heb ik gedaan bij stichting het Wit-Gele Kruis, de thuiszorg. Ik heb voornamelijk de ulcus cruris zorg (open been) onder de loep genomen en uiteindelijk nieuwe behandelprotocollen en klinische lessen opgezet en uitgevoerd. Dit moet op zich prima te doen zijn in 3 maanden maar goed, hoe zal ik het zeggen, hmmm… de werkdruk ligt niet al te hoog en ja je wordt nogal eens afgeleid door bepaalde dingen. Ja ik wist natuurlijk ook niet van te voren dat Curaçao bekend staat als zon & feesteiland! Werkelijk waar, dit eiland slaapt nooit!

Dag allerbeste lezers, Er is aan mij gevraagd of ik een verslag over mijn tijd op Curaçao wil schrijven voor de Papenacker. Natuurlijk wil ik dit met jullie allemaal delen dus mijn antwoord was volmondig ja! Wees er wel op bedacht dat als jullie dit verslag hebben gelezen en de foto’s hebben bekeken, jullie wel eens helemaal verkocht kunnen raken en zelf een kijkje willen nemen op het altijd zonnige en altijd gezellige eiland Curaçao!

Thuiszorg Maar later meer daarover, terug naar de thuiszorg. Ik heb meegelopen met een van de hoofdverpleegkundigen en hielp de mensen thuis. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik alle kanten van het eiland heb gezien en ook de verschillende leef- en woonsituaties. Deze verschillen zijn te groot om op papier uit te leggen. Eén van de redenen hiervoor is dat er op Curaçao een regel geldt namelijk: wie een dak bovenop een huis heeft staan voordat de zon opkomt mag het huis laten staan. Families beginnen na zonsondergang met het bouwen van een huis, in de hoop dat ze er voor zonsopgang een dak op hebben staan. Dit resulteert soms in kleine wankele huizen die pal naast mooie afgewerkte huizen komen te staan. Het verschil is soms te groot om te beschrijven. Ook heb ik een dorp bezocht, tijdens mijn thuisbezoeken, wat me erg heeft aangegrepen. Toen ik dit dorp kwam inrijden zag het er anders uit dan de plekken waar ik voorheen was geweest. Dit dorp was afgeschermd door middel van een muur en had een eigen gezondheidscentrum (wat niet gewoon is op Curaçao). Toen ik om me heen keek zag ik voornamelijk vrouwen, heel jonge vrouwen, en heel veel kinderen, heel jonge kinderen. Toen ik vroeg aan mijn begeleider hoe dit kon, vertelde ze mij dat dit dorp was opgericht voor jonge, alleenstaande moeders. Op Curaçao is dit iets wat veel voorkomt en op deze manier hebben de moeders onderdak en is de gezondheidszorg om de hoek.

Wie droomt er niet van op zo’n strand een zonsondergang mee te maken

Binnen mijn opleiding huidtherapie had ik de vrijheid om een half jaar van mijn studie op te vullen met profileringpunten, dit zijn de oude vrije studiepunten. De bedoeling van deze punten is dat je je op professioneel gebied kan profileren. En ja, ik dacht waar kan ik me nou beter profileren dan in het buitenland? Zo gedacht zo gedaan. En het werd, zonder enige twijfel, Curaçao.

ingezonden

zijn. Niemand zag ze binnen behalve, ja je raad het wel, Corine! Als die beesten er waren zaten ze altijd op mijn slaapkamer, verder nergens! Gelukkig hebben ze nooit de kans gehad om mij eens lekker te bijten want als ik er eentje zag, was gelijk het hele huis wakker van mijn AAAH en HELP geluiden!

Tijdens mijn stage liep ik wisselend met twee wondgespecialiseerde verpleegkundigen mee. Omdat zij een vast schema hadden was het niet mogelijk om alleen mijn doelgroep patiënten, namelijk die met een ulcus cruris, te bezoeken. Ik heb veel verschillende ziektebeelden langs zien komen en werd me er al snel van bewust dat het gezondheidssysteem met haar behandelingen erg afweek van wat ik in Nederland gewend was. Ik denk dat ik me op het eiland pas realiseerde wat “goede gezondheidzorg” is, en dat we van geluk mogen spreken dat we in Nederland de toegang hebben op bijna alle denkbare genees- en verbandmiddelen. Genoeg over mijn stage nu over op de andere, ook heel belangrijke activiteiten. Ja daar ben ik ook wel goed in geworden op Curaçao, of was ik dat al? Nou ja ik kon ook bijna niet anders, ik woonde namelijk in een studentenhuis met ongeveer 15 studenten. Mambo beach Tja, dan raad je het al wel, geen enkele avond rust. Mambo beach lag om de hoek, en de verdere feestfestijnen waren ook niet ver rijden. Op Curaçao woont een groot aantal Nederlandse stagiaires. Elke avond is er ergens op het eiland iets te doen waar alle studenten heen gaan. Maandag en dinsdag waren voor elke student op het eiland rustdagen, terwijl alle andere avonden druk bezet waren. Gelijk de eerste avond begonnen we aan het studentenleven op Curaçao en dat is pas gestopt de avond voordat we weer vertrokken! Het is raar hoe snel je aan zo’n levensstijl went, de warmte, het werk, andere cultuur, de weinige uurtjes slaap, altijd mensen om je heen, slechte hygiëne. Je kan op de een of andere manier veel meer proppen in 1 dag dan als je je dag doorbrengt in Nederland! Ik heb geen moment moeten wennen en heb altijd heerlijk geslapen in mijn, met planken dicht getimmerde, kamertje van 2 bij 2 zonder ramen en zonder airco! Het was er soms 40°C! Ja mijn kamertje… dat werd niet alleen bewoond door mijzelf. Er leven op Curaçao hele grote duizendpoten die giftig

We gaan duiken!!

Duiken Ook heb ik op Curaçao mijn PADI gehaald. Wat was dat mooi! De onderwaterwereld heeft een grote indruk op mij achter gelaten! Als je je PADI hebt gehaald mag je samen met een ‘buddy’ duikspullen huren en zelfstandig gaan duiken. Dit was iets wat veel werd gedaan. Mijn eerste zelfstandige duik was overweldigend. Ik ging samen met een huisgenootje naar Playa Kalki, dit is één van de meest westelijke en mooiste duikplekken van het eiland en tevens van de wereld! Het koraal begint al na ongeveer 20 meter vanaf het strand en lijkt niet te stoppen. Omdat het koraal aan de oppervlakte ligt gebruik je niet veel zuurstof wat weer betekent dat je een lange tocht onder water kunt aﬂeggen. Aan het eind van onze duiktocht kwam er een rog van ongeveer 2 meter voorbij zwemmen, alsof het niks was zwom hij heel rustig langs ons heen met golvende bewegingen en weer-

ingezonden

Zo wil het nog wel

Het gaat gebeuren

Blue Room te bereiken moest je een stukje onder water zwemmen, de grot in. Eenmaal binnen was alles door weerkaatsing van het licht blauw!

kaatsing van de doorschemerende zon op zijn rug. Wat mooi was dat! Bootje varen Wat ook een bijzondere dag was, was de dag bij Captain Goodlife. Hij is een Curaçaoënaar die door het opkomende toerisme van zijn hobby zijn beroep heeft gemaakt, namelijk: bootje varen! Ik had met 6 huisgenootjes afgesproken om een tocht met hem te maken. We mochten in een boot, correctie bootje, stappen en hij zou ons naar de mooiste stranden brengen die niet te bereiken zijn met de auto of ander vervoer. Ook zijn we naar een grot, de zogenaamde Blue Room en naar een wrak geweest. Om de

Ik heb veel spannende, leerzame, leuke dingen beleefd, waarvan de bovenstaande verhalen nog maar het begin zijn. Ja, ik heb een geweldige tijd gehad, heerlijk kunnen genieten van de omgeving, het weer, de verschillende culturen, en de verschillende huisgenootjes! Mijn proﬁlering is uiteindelijk behaald en ik heb er een bijzondere ervaring bij. Wat wil je nog meer!

ingezonden

Kerstmarkt 2006

Ciska Esselink

Zaterdag 16 december was het weer zover, de al bijna traditionele Spoolder Kerstmarkt opende zijn deuren. In en rond het buurthuis “Eben-Haëzer” was weer van alles te doen. Voor het buurthuis kon jong en oud zijn of haar stuurmanskunsten testen op een heuse modelracebaan. Vele fanatieke modelracers deden een gooi naar de pole position. De hoofdprijs, de racebaan, ging naar Karlijn Zieleman. Zij bewees dat je met een beheerste rijstijl ver kunt komen. Binnengekomen in de kleine zaal waande je je in Engeland. Er werd hier namelijk een echte High Tea geserveerd. Vele typische Engelse traktaties waren hier bij een kopje thee verkrijgbaar. Een drietal Spoolder ladies (Ernie, Marja en Femmie) waren hier erg druk mee geweest.

hier lekker knippen, plakken en verven en gingen zo met een eigengemaakte kerstversiering naar huis. Naast het podium was een soort mini theatertje ingericht. Hier bracht Hanneke van Vilsteren haar verhalen voor het voetlicht, voor steeds een klein maar geboeid publiek. In de zaal draaide de kerstman weer op onnavolgbare wijze aan het rad van fortuin. Zijn assistenten, de rendieren, konden de enorme vraag naar de plankjes met de lotnummers maar nauwelijks aan. Bijna iedereen verliet het buurthuis met een kleine of wat grotere prijs. De muzikanten van Excelsior uit Westenholte zorgden weer voor een authentieke kerstsfeer met mooi gespeelde evergreens. Al met al kunnen we weer spreken van een geslaagde kerstmarkt. Een evenement dat dankzij vele vrijwilligers, gulle gevers en bezoekers georganiseerd kan worden, hiervoor namens de kerstcommissie hartelijk dank.

Verder werden in de kleine zaal ook de kerststukjes verkocht die op donderdagavond door vrijwilligers waren gemaakt. Eén en ander onder enthousiaste begeleiding van Irma de Weerd. In de grote zaal was het ook een gezellige drukte. Hier werden door een 6-tal kraamhouders o.a. brood, ijstaarten, schaatsen en kerstkaarten aan de man gebracht. Het podium was het domein van de kleine kerstmarkt bezoekers. De kinderen konden

De opbrengst van de diverse activiteiten was:

€ 1.880,54 ***********

Bovenstaand bedrag is geschonken aan stichting “De Zonnebloem” afdeling Spoolde-Westenholte.

ingezonden

Hoe een heilig boontje in Spoolde kwam

Hanneke van Vilsteren

Op het eind van de achttiende eeuw ploegde boer Renkenbarg zijn akker in de buurtschap Spoolde.

Boer Renkenbarg aan de ploeg

Opeens wilde het paard dat hij voor de ploeg had geen stap meer verder. Boer Renkenbarg snapte er helemaal niets van. Het was zijn lievelingspaard dat altijd goed werk deed. Maar wat Bats ook probeerde het paard was niet meer voor of achteruit te krijgen. Het leek wel of iets hem tegenhield en vasthield. Iets dat in de grond zat. Bats pakte de schop en begon te graven. Plotseling kwam er iets te voorschijn. Het zat vol met zwarte aarde. Bats haalde de meeste aarde eraf en het bleek een prachtig voorwerp van goud te zijn. Een versierde monstrans. En wat nog vreemder was er zat een hostie in (een monstrans is een voorwerp in de katholieke kerk waarin een gewijde hostie wordt tentoongesteld, zie afbeelding). Bats begreep meteen dat hij dit prachtige ding niet zelf mocht houden maar naar de kerk in de stad moest brengen. Thuis poetste hij samen met vrouw en kinderen de monstrans prachtig op. Hij spande het paard voor de wagen en met z’n allen brachten ze de monstrans naar de kerk in Zwolle. De pastoor was erg blij met de vondst en de hele regio kwam de zondag erop naar de kerk om dit wonder te bekijken. Wekenlang bleef de kerk volstromen met kerkgangers. Daar bleef het niet bij. Bats pootte bonen in het omgeploegde stuk land “de Papenacker “ en toen het oogsttijd was, werden de bonen bin-

De monstrans zoals de pastoor die in de kerk aan het publiek toonde

nengehaald. Met die bonen was iets bijzonders aan de hand. Op elke boon stond een klein monstransje afgebeeld. Bats kon z’n ogen niet geloven. Dat soort bonen had nog niemand ooit gezien. De bonen werden het jaar er op weer gepoot en weer hadden ze een monstransje. Normaal gesproken zou dat met het doorkweken van bonen moeten verdwijnen, maar deze afbeelding verdween niet. En wie het niet wil geloven…. Ik heb zelf zulke bonen en ze smaken fantastisch.

De heilige boontjes

ingezonden

“LAAT DE ZON MAAR SCHIJNEN”

Jan Hoorn

Dit is de eerste regel van het Zonnebloemlied. En de zon heeft geschenen tijdens de kersttijd in Spoolde. De tweede regel? Ziek en gezond bijeen. En daar doen wij het voor als Zonnebloemmedewerkers. En als wij dan zo geweldig geholpen worden geeft ons dat een bijzonder goed gevoel en een stimulans om door te gaan. De mensen in Spoolde stellen ons in staat om voor onze gasten extra activiteiten te ondernemen. De opbrengst van de kerstmarkt is een bedrag van maar liefst € 1880,54, te gebruiken voor ons werk bij de Zonnebloem. Dat is voor ons een heel kapitaal. Wat we gaan ondernemen is nog niet helemaal duidelijk, maar dat er wat moois mee gedaan wordt is zeker. Later zullen wij u laten weten wat er is gebeurd. Hierbij bedanken wij de buurtschap Spoolde voor dit voor forse bedrag en wensen u het al-

lerbeste toe. Namens de Zonnebloem afd. Westenholte/ Spoolde Jan Hoorn (penningmeester).

Film Spoolde

Spoolder ﬁlmcomité

Maar zover is het nog niet, er moet nog het nodige werk verzet worden. Nog even geduld, maar het einde van dit project is in zicht.

Het is een tijdje stil geweest rondom het filmproject. Maar dat wil niet zeggen dat er in de tussenliggende tijd niets is gebeurd. We hebben uren en nog eens uren film bekeken en uit deze berg een voorselectie gemaakt. Hiermee zijn we naar Janny Boot gegaan. Zij helpt ons met de montage van de film. Zij is met het materiaal aan de slag gegaan. Inmiddels is een eerste ruwe versie van de film gemaakt. Hier moet nog het nodige aan gesleuteld worden. Ook moet er nog muziek en tekst bij de film. Het is ons doel om de film dit najaar in première te laten gaan in ons buurthuis. De rode loper kan dan uitgerold worden, de galakleding uit de kast, de limo’s kunnen voorrijden en de champagne kan vloeien.

Cameraman in aktie

van de vereniging

Van het buurthuis

Gerrit Kuper

daarvan zijn ook tijdens de algemene ledenvergadering gepresenteerd. Zo ziet u maar dat u het nodige mist als u er op die avonden niet bent!

Als u dit leest ligt onze algemene ledenvergadering al weer behoorlijk ver achter ons. Het was een bijzondere avond. Niet alleen omdat onze secretaris, Arjan Hendriks, na 6 jaar trouwe dienst afscheid nam, maar ook vanwege het programma na de pauze. De ďŹ lm van Nico Hullen liet ons zien dat het niet altijd mooi weer is in Spoolde. Nico had de afgelopen jaren zijn camera telkens goed scherp als het voorjaar zou moeten beginnen. De oplettende lezers herinneren zich dat op die momenten de winter steeds inviel. Sommigen van ons hebben in die periode (februari-maart) zelfs ingesneeuwd gezeten. Persoonlijk weet ik daar alles van! Los van alle ongemakken leverde dat in ieder geval ook erg mooie beelden op. Spoolde ziet er ook in de winter geweldig uit! Voor de aanwezigen was het in ieder geval genieten, Nico weet dat op een geweldige manier vast te leggen.

Toch nog even terug komen op onze secretaris. We zullen met de verbouwing van de kleine zaal nog het nodige van hem horen. Vanuit zijn vak heeft hij aangegeven hierbij betrokken te willen blijven. Daar zijn wij als bestuur heel blij mee. In de afgelopen 6 jaar heb ik Arjan als een zeer betrokken secretaris leren kennen. Hij moest groeien in zijn rol, maar dat ging hem bijzonder goed af. Nadat de ledenvergadering het toestond dat we een penningmeester van buiten Spoolde aantrokken, durfde Arjan het ook aan buiten Spoolde te gaan wonen. Vanuit Wezep was en is hij echter een veel en graag geziene gast in Spoolde. Wij zullen zijn betrokkenheid in het bestuur bijzonder missen. Vanaf deze plaats dank ik Arjan nogmaals voor zijn inzet en hoop ik dat zijn (voor mij nu nog onbekende) opvolger evenveel plezier in en energie uit het buurthuis krijgt als Arjan. Daar zijn niet alleen wij als bestuur bij gebaat, maar ook u als lid van het buurthuis!!

Zoals reeds gemeld nam onze secretaris Arjan Hendriks deze avond na 6 jaar afscheid van het bestuur. Ondanks vele oproepen kunnen wij u helaas nog steeds geen opvolger van hem voorstellen. Kandidaten kunnen zich nog steeds aanmelden bij het bestuur. Gelukkig wil Arjan nog de verbouwing van de kleine zaal voor ons begeleiden. Een bijzonder proces, want in deze (kleine) ruimte moeten een aantal zaken samenvallen: 1. De historie van het buurthuis moet herkenbaar zijn in de kleine zaal (het was voorheen een kerkgebouw). 2. De motorclub Zwolle moet er goed in kunnen toeven, want die gebruikt het als clubhuis; 3. En ten slotte moet de zaal van ons voor meerdere groepen bruikbaar zijn. Dankzij de medewerking van Cor Haasjes, architect en lid van de motorclub, zal het wel lukken deze ogenschijnlijk tegengestelde belangen in de kleine zaal te verenigen. Cor is namens de motorclub nauw betrokken bij de verbouwing en heeft in samenwerking met Arjan al het een en ander bedacht. De hoofdlijnen

van de vereniging Bernadet Olde Bijvank zorgmanager De Venus

Een bericht uit De Venus

Daarnaast blijft natuurlijk de mogelijkheid om maaltijden af te halen, wat nu al door meerdere bewoners uit de wijk wordt gedaan.

Er bereikte mij een vraag van de redactie van de Papenacker of er een artikel vanuit De Venus, woonzorgcentrum aan de Spoolderbergweg geplaatst kan worden.

In januari 2007 heeft er een wijziging plaatsgevonden met betrekking tot de kerkdiensten. Voorheen waren de kerkdiensten gepland op de zondagavond één keer per 14 dagen. Inmiddels kwam steeds vaker de vraag of de kerkdiensten niet gehouden konden worden op de zondagochtend.

Wanneer die vraag gesteld wordt denk ik: wat kan ik vertellen over De Venus wat ook voor de wijk Spoolde interessant is. Even terugkijkend op het afgelopen jaar is het misschien leuk u wat te vertellen over het Front-cooking waarmee we in oktober 2006 gestart zijn. In de grote zaal worden maaltijden door een kok vervaardigd of afgerond, in het bijzijn van de bewoners en gasten. Daarvoor is een speciale mobiele keuken aangeschaft. De reacties van de bewoners zijn positief. Er is inmiddels een behoorlijke groep bewoners die voorheen individueel in het appartement de maaltijden gebruikte, die nu gezellig met elkaar in het “restaurant” eten. Ook voor gasten van buiten af is het mogelijk om tegen betaling een maaltijd te gebruiken. U bent van harte welkom op maandag-woensdag en vrijdag van 12.00-13.30 uur in de Grote Zaal in De Venus.

Na overleg met leden van de Doopsgezinde kerk, ds. J. Vonk (geestelijk verzorger Driezorg). en ds. G. de Goeien uit Westenholte is besloten de kerkdiensten te houden op de zondagmorgen één keer per 14 dagen om 10.30 in de Grote zaal in de Venus. Het is gebleken dat er nu meer bewoners zijn die de kerkdienst bezoeken op de zondagmorgen. Mocht u een keertje mee willen eten of de kerkdienst willen bezoeken, dan bent u van harte welkom.

Ouderengymnastiek Spoolde

Mieke Grünewald

een etentje in Uitspanning ‘Het Engelse Werk’.

Gymnastiek voor jonge ouderen en oude ouderen ! Maar.... wat is oud. Je bent zo oud als je je voelt en daarom wordt er elke woensdag in het buurthuis door de ouderen aan de conditie gewerkt.

Het sporten is van 10.00 uur tot 11.00 uur en de ochtend wordt altijd afgesloten met een kopje kofﬁe en koek. Heb je zin om mee te doen, of weet je het nog niet, kom eens langs om te kijken. Ik was na één keer kijken verkocht en doe nu fanatiek mee.

Onder leiding van de heer Roelof Roelofs zijn er zo’n 20 mensen fanatiek bezig om de conditie te behouden of op te vijzelen. Hoewel fanatiek... Ieder doet mee op zijn of haar niveau. Kun je mee doen dan doe je alles mee maar als je gas terug moet nemen dan is dat ook geen probleem. Het plezier om iets te doen staat n.l. voorop. En dat men er nog steeds plezier in heeft blijkt uit het feit dat we afgelopen november het 15-jarig bestaan hebben gevierd met 18

ingezonden Sabine Wevers

“Oerend hard”

de klasse Zelfbouw. Je moet er heel wat voor over hebben om mee te racen. Zo gaat de wekker veel te vroeg en moet je vaak al om 05.30 uur van huis weg.

Nu de mini-bike zijn intrede heeft gedaan in ons Spoolde, wordt het de hoogste tijd om dit gevaarte eens nader te onderzoeken. Mijn bronnen leidden mij naar Meenteweg 30, daar waar Jeroen Wildeman vele uren in de garage doorbrengt. Zoals een zoon van een garagehouder dat betaamt, is Jeroen idolaat van motoren en heeft hij een bijzondere voorkeur voor jawel, de mini-bike!

Eenmaal daar moet je je tussen 08.30-09.30 uur inschrijven en zet je de Pit (tent) op. Er volgt een training voor alle klassen en een classiﬁcatie voor de uiteindelijke opstelling. Een wedstrijd duurt 12 minuten (gemiddeld 20 rondes) en hierna wordt er een extra ronde gereden om iedereen af te klokken. Er worden 2-3 wedstrijden per klasse gereden en iedere biker ontvangt na een wedstrijd punten, die gerelateerd zijn aan zijn ﬁnishtijd. Zo krijgt nummer 1 bijvoorbeeld 25 punten en gaan er 20 punten naar nummer 2. Aan het eind van de dag worden de punten opgeteld en wordt de winnaar bekend gemaakt. Na veel bloed, zweet en tranen werd zijn inspanning eindelijk beloond, tijdens zijn laatste wedstrijd heeft Jeroen de eerste prijs gewonnen!

Geschiedenis Jeroen Wildeman is 19 lentes jong en volgt momenteel de opleiding Verkoop Management Motorvoertuigen. Sinds 2002 is Jeroen verknocht aan de mini-bike. Op een mini-bike demonstratie in Zuidlaren werd hij besmet met het bikers virus: Jeroen ging ook mini-biken! En voor hij het wist bouwde hij op veertienjarige leeftijd, samen met zijn vriend Gerben Wevers zijn eerste echte mini-bike. Er komt heel wat kijken bij zelfbouw. Zo moet je bijvoorbeeld een ontwerp maken waarin je rekening houdt met de rij-eigenschappen en de geometrie van het frame. Je begrijpt dat kennis en ervaring hiervoor een vereiste is. De eerste mini-bike is inmiddels gesloopt en in losse onderdelen verkocht. Hierna hebben twee mini-bikes de revue gepasseerd, die gebouwd zijn volgens de reglementen van de Nederlandse Mini-bike Cup (NMC). Wedstrijden In 2005 was het dan zover, Jeroen reed zijn eerste race in Zwolle op de thuisbaan. Tijdens deze vuurdoop eindigde hij op de 11e plaats, niet slecht voor zo’n eerste race. Een kampioenschap bestaat uit negen wedstrijden per jaar, die gereden worden van eind maart tot begin oktober. Er zijn zeven klassen te onderscheiden en Jeroen is met zijn eigenbouw ingedeeld in

minibike in aanbouw

ingezonden

noem ik het de schoenmaker-zit-techniek, want daar lijkt het toch wel het meeste op. Jeroen zet namelijk de onderkant van zijn voeten, haaks op de stepjes. Natuurlijk moest ik zelf ook ervaren hoe het is om op een mini-bike te zitten. Nou, ik kan er het volgende over zeggen: het valt niet mee hoor en dan stond hij nog niet eens aan! Dat is maar goed ook, want ik denk dat ik ongelukken had veroorzaakt. Zeg nou zelf, hoe blijf je op zo’n mini-bike zitten als die rijdt? En hard rijden, dat kunnen ze, die mini-bikes. Zo heeft de mini-bike van Jeroen een maximum snelheid van 120 km/uur, waarmee hij tijdens een wedstrijd een gemiddelde haalt van 55 km/ uur en een topsnelheid heeft van zo’n 80-85 km/uur. Dit maakt het ook zo leuk om te rijden. “Het geeft een kick, de zenuwen gieren door je lijf bij de start en eenmaal in de race voel je niks dan adrenaline en de wil om te winnen”, aldus een razend enthousiaste Jeroen.

De praktijk Nu lijkt het allemaal niet zo moeilijk, dat minibiken. Het kan toch niet moeilijker zijn dan gewoon motor rijden? Nou, forget it…….enige lenig- en soepelheid zijn toch zeker wel een noodzaak. Stel je eens voor, een mini-bike is vanaf de voorkant (band) tot aan de achterkant (band) 1 meter lang. Het stuur is 50 centimeter breed, evenals de hoogte. Anders gezegd, een mini-bike is 100x50x50 cm, niet groot dus. Zet hier nu eens een Jeroen van 1.85 meter lang op, hilarisch zou je zeggen. En inderdaad, zo’n grote jongeman op een mini-bike ziet er ook wel erg geestig uit. Er is zelfs een speciale techniek om een beetje fatsoenlijk op de bike te blijven zitten. Bij deze

Sponsor Zo af en toe zie je ook wel jongens op de openbare weg rijden. Dit is verboden, zorgt voor overlast en is ook nog eens gevaarlijk. Vaak rijden zij op Chinese imitatie bikes van € 100,-. Als je hierbij bedenkt dat Jeroen voor één band al € 100,- kwijt is, ga je toch aan de kwaliteit

ingezonden

hij zich wil richten op de grote wegrace-sport. Leuk om te weten is overigens dat de wereldberoemde Valentino Rossi en Marco Melandri op zevenjarige leeftijd ook zijn begonnen als mini-biker. Inmiddels zijn zij uitgegroeid tot de top van de Motor Grand Prix. Dit belooft een gouden toekomst voor Jeroen, ik wil hem dan ook veel succes wensen en Jeroen voor nu…..………………chapeau! Tip: Jeroen heeft samen met Gerben Wevers een site over hun mini-bike carrière. Zet je computer aan en surf naar: www.jg-racing.nl

van de imitatie bike twijfelen. Eigenlijk verpesten deze jongens het voor de mini-bike sporters, zij worden namelijk vaak op de overlast aangekeken. Dat mini-biken een dure sport is, blijkt al wel uit het feit dat één band al € 100,- kost. Vandaar dat de meeste bikers een sponsor hebben. In ruil daarvoor wordt er reclame gemaakt op bijvoorbeeld de mini-bike zelf, het pak van de coureur, op vlaggen, op en in de Pit en op een internetsite. Jeroen zoekt momenteel nog een sponsor, dus mocht dit je wat lijken neem dan contact met hem op. Agenda Het nieuwe seizoen is net van start gegaan, het seizoen waarin Jeroen in een snellere klasse is ingedeeld. Met een compleet vernieuwde en snellere mini-bike is hij helemaal klaar voor NMC seizoen 2007! Op 21 april rijdt hij op de Karba baan in Zwolle en op 30 april vindt de Open Beker Wedstrijd in Staphorst plaats. Ook staat voor sommige Spooldernaren het inmiddels legendarische Texel weer voor de boeg. Op 5 & 6 mei is het zover. Op de baan van Texel worden er wedstrijden gereden, waar ook Jeroen met nummer 21 over de baan vliegt. Het eiland is in feeststemming en op en om de baan is het er erg (lees: héééééééél erg) gezellig! Toekomst Jeroen is inmiddels met zijn derde seizoen als mini-biker bezig. Om ervaring op te doen blijft hij nog ongeveer twee jaar mini-biken, waarna 21

��

van de vereniging

Oranjevereniging Spoolde, Sinterklaasfeest

Hans van Weeghel

begrip en er werd dan ook excuus aangeboden. Dit werd natuurlijk geaccepteerd, waarna werd voorgesteld, om maar eens hard te gaan roepen om de Sint, misschien zou hij dit wel horen. Na veel geschreeuw was het dan eindelijk zover. De Sint arriveerde bij het buurthuis en betrad de zaal. Dit natuurlijk onder groot gejuich van de kinderen. De Sint legde uit, dat hij van boord was gestapt bij Hattem om nog wat te regelen. Maar toen hij terug kwam, was de boot al gevlogen. Uiteindelijk was het toch nog goed gekomen en kon het feest beginnen. Er waren deze middag 54 kinderen, die een bezoek aan de Sint mochten brengen en dit stemde de Sint erg tevreden. Onder de bezielende muzikale begeleiding van Nico Hooghuis werd menig Sinterklaasliedje uit volle borst meegezongen. De Sint liet zich ook van zijn beste kant

Op zaterdag 2 december was het eindelijk zover. Menig kinderhart, vol van verwachting, sloeg die dag over, want de Sint en zijn pieten kwamen Spoolde bezoeken. Net als voorgaande jaren, zou de Sint weer aankomen met de boot in de Spooldersluis. Maar voordat het zover was, had Sint nog een verrassing in petto. Hij had namelijk al pieten vooruit gestuurd. Om 10:00 uur ‘s ochtend werden al twee pieten op een tandem in Spoolde gespot. Deze pieten hadden de opdracht om bordjes te plaatsen, die verwezen naar het buurthuis. Onderweg deden deze pieten ook nog enkele adressen aan, om alvast de stemming te peilen. Om 14:30 uur was het dan zover. De kinderen vertrokken vanuit het buurthuis naar de sluis, om de Sint met zijn pieten te verrassen op een warm onthaal. Echter, toen de boot was aangemeerd, sloeg de stemming al gauw om. Er waren wel pieten met de boot meegekomen, maar tot ieders verbazing, ontbrak de Sint. Er werd eerst even overlegd met de voorzitter wat te doen, maar al gauw werd besloten, om toch maar naar het buurthuis te gaan in afwachting van de Sint. Nadat iedereen was aangekomen, werden de kinderen en hun ouders getrakteerd op kofﬁe en limonade. Vervolgens opende de voorzitter de middag en sprak de pieten vermanend toe. Dit was nu al de tweede keer dat er iets aan de hand was in Spoolde en hij was van mening dat het zo niet verder kon. De pieten toonden

Pa Alex kende zijn klassiekers en zong uit volle borst.

zien en had voor alle kinderen een kadootje meegebracht, dat hij in de schatkamer van het buurthuis had gelegd. Nadat alle kinderen hun kadootjes hadden ontvangen, was het voor de Sint ook de hoogste tijd om op te stappen, want de hij had die dag nog meer klusjes te doen. Onder het gezang van ‘dag Sinterklaasje’ vertrok de Goedheilig man uit Spoolde en konden hij en de Oranjevereniging terugkijken op een geslaagde middag. Pam Schilder moest ook bij Sint komen.

van de vereniging

Oranjevereniging Spoolde, de dropping

Eelco Wevers

Afgelopen 9 februari werd de dropping van Oranjevereniging Spoolde (OV) gehouden. We vertrokken om zeven uur ’s avonds per bus vanaf garage Wildeman. De dubbeldekker TOUR BUS was goed gevuld, in totaal waren er 65 aanmeldingen. Deze enthousiastelingen vormden samen 11 fanatieke teams, die voor elkaar niet onder wilden doen. Doe bij deze teams nog een handjevol begeleiders van de OV en de ingrediënten voor een leuke dropping zijn aanwezig.

Het werd de organisatie ook duidelijk dat enkele teams blijkbaar een wel heel barre tocht verwacht hadden. Zij hadden rugtassen bij zich met genoeg drinken voor wel 2 weken.

De locatie van de dropping werd tot het laatste moment angstvallig geheim gehouden. Zelfs leden van het bestuur van de OV die meeliepen waren hiervan niet op de hoogte, hoewel ze op allerlei slinkse manieren er wel achter probeerden te komen. Naarmate de reis vorderde kregen sommige deelnemers, die 5 jaar geleden ook van de partij waren, al wel een idee waar het naar toe zou gaan. De dropping vond dit jaar plaats in de landerijen van het buurtschap Dalmsholte, bij Ommen. Wat de deelnemers niet wisten was dat een deel van de route twee weken ervoor nog totaal onbegaanbaar was.Tientallen bomen lagen op de paden, omgewaaid tijdens een zware storm. Maar dit was allemaal gelukkig tijdig weer opgeruimd.

Gelukkig zagen de meeste teams na een half uur al weer de eerste tekenen van beschaving….. vertrouwde gezichten…. Midden in het bos stonden Pascal en Nico op de eerste post. Hier werden de deelnemers getrakteerd op een bakje kofﬁe of thee.

De teams vertrokken enkele minuten achter elkaar. Een reis, richting een onbekende donkere wereld…. waarin niets zeker was….en wegen moeilijker uit elkaar te houden waren dan je in eerste instantie uit de satellietfoto zou opmaken…..

Bij aankomst kregen de teams afzonderlijk een korte instructie. Ze kregen uitleg over de satellietfoto waarop de route vermeld stond en de bijgevoegde vragenlijst die ze moesten beantwoorden. De teams werden beoordeeld op de snelheid waarmee ze de route wisten af te leggen en de antwoorden die op de vragen gegeven werden.

Kofﬁepauze bij Pascal en Nico

Hierna ging de reis weer verder, op zoek naar de volgende post. Zij wisten van te voren niet hoeveel posten er onderweg waren. Op de satellietfoto stonden 5 mogelijke locaties aangegeven. Deze moesten de teams allemaal af gaan om er zeker van te zijn dat ze geen post misten. Onderweg werd er door enkele teams via hun mobieltje contact gezocht met bekenden om antwoorden te kunnen geven op die moeilijke vragen op de vragenlijst.

Eén team maakte zich er niet te druk over of ze wel of niet in de prijzen ging vallen. Direct na de start maakten ze de noodenvelop al open en liepen snel de route van de dropping. Zij hadden een fabelachtig snelle tijd…………… maarja…...... de jury was onverbiddelijk ……... een geopende noodenvelop betekende diskwaliﬁcatie.

De tocht ging verder door de landerijen…en na weer een half uur lopen… mits de juiste route

van de vereniging

aangehouden werd…… stonden daar Anita en Wilma op de tweede en laatste post. Anita en Wilma trotseerden de gure elementen, wachtend tot elke groep bij hun de stempelkaart had laten aftekenen. Dit verliep voorspoedig….. de meeste groepen dienden zich in rap tempo bij de tweede post aan….. op één team na….. Anita en Wilma hadden het inmiddels wel gehad met bovengenoemde elementen. Ze stonden daar te verkleumen, wachtend op die ene groep. Deze groep had inmiddels de eerste post gevonden en gingen van hieruit direct door naar het eindpunt. Anita en Wilma kregen dit ook te horen en aarzelden niet om ook naar het eindpunt te gaan.

den op de vragen kwam de volgende uitslag naar voren. Team Totale eindtijd 1. Jonny v.d.Kolk 116 min. 2. Joop Esselink 118 min. 3. Dorien van Brussel 120 min

Het eindpunt van de dropping was eetcafé -zaal Dalmshoeve in Dalmsholte. Hier werd de aankomsttijd per team door de jury genoteerd en kregen de teams de gelegenheid de vragenlijst verder in te vullen en in te leveren.

De uitreiking van de 1e prijs.

Na bekendmaking van de uitslag kon er gezellig nagepraat worden over de dropping en wat toch de antwoorden waren op die lastige vragen. De vragenlijst voorzien van antwoorden is op de volgende pagina afgedrukt. Sommige deelnemers konden van het napraten en borrelen geen genoeg krijgen en anderen wilden nu toch liever weer richting Spoolde. Om kwart voor één stapten we weer in de dubbeldekker en gingen we terug naar het vertrouwde Spoolde. De OV kijkt terug op een geslaagde dropping en hoopt dat alle deelnemers er hetzelfde over denken. Volgend jaar zal er waarschijnlijk gewoon weer een dropping door de OV georganiseerd worden. Graag zien we alle deelnemers dan weer terug. Wij hopen dat zij nog meer personen enthousiast kunnen maken om mee te gaan. Mocht iemand nog een leuke locatie weten waar de OV een dropping kan organiseren dan hoort de OV dit graag. Dit kunt u dan doorgeven bij ons secretariaat.

De jury aan het werk

De deelnemers werden ondertussen getrakteerd op een kop soep en later enkele borrelhapjes. Het moment van de waarheid kwam ondertussen dichterbij… toen alle teams hun vragenlijsten hadden ingeleverd… kon de jury spijkers met koppen slaan. Van de 11 teams bleken er 10 een correcte tocht gelopen te hebben en na vergelijking van de aankomst- en vertrektijden en de antwoor-

van de vereniging

Vragenlijst met de bijbehorende antwoorden Raad de verborgen beroepen: 1. V.E. ELADERHAAN 2. R. GIERRAA 3. N.A. MENISITOR 4. W. NIEKLIER.

Verborgen beroepen 1. Veehandelaar 2. Agrarier 3. Inseminator 4. Winkelier

Plaatsnamen: 1. Bijna - woont in een klooster - gezicht 2. Kei - buurt 3.Grote heuvels - voorzetsel - afwerking 4. Daar draait het in Drenthe om. 5. Er is een varken te water geraakt, in denk dat dat de eigenaar naar zijn 6. Stuur - smoel 7. Kleine kinderen krijgen wij niet meer daarvoor hebben wij geen..... 8. Zoâ&#x20AC;&#x2122;n klein beetje hout voor zovel geld, ik wed datik daarvoor een heel ......

Plaatsnamen: 1. Schiermonnikoog 2. Steenwijk 3. Bergen op Zoom 4. Assen 5. Zwijndrecht

Wat is de Hollandse betekenis van de volgende woorden: 1. Aait 2. Aens 3. Huushenne 4. Daalderplaatse 5. Grammieterig 6. Hapschere

De oplossing

6. Roermond 7. Boxmeer 8. Boskoop

1. Altijd 2. (Anders) - Ergens 3. (Huismus) iemand die veel thuiszit 4. (Goede plek) Een beste plaats 5. (Niet lekker voelen) nors, mopperig 6. (Grote mond) bijdehand, bazig vrouwspersoon 7. Melkzeef 8. Stamppot 9. Aanvegen 10.Opgroeiende jongeren

7. Zieje 8. Deurkoksel 9. Ankeren 10.OpschĂśttelingen

Gezellig napraten

van de vereniging

“KAARTVERENIGING SPOOLDE”

Martin Bredewold

Kaartvrienden en andere Spooldenaren Het derde seizoen loopt alweer ten einde op het moment dat dit geschreven wordt. Er zijn nog 2 kaartavonden te gaan, 3 april het PAASKAARTEN en 24 april waarop tevens de winnaars van de competitie bekend gemaakt worden. Er is nog geen zinnig woord over te zeggen wie er dit jaar bij de klaverjassers met de hoofdprijs vandoor gaat. Er zijn nog diverse kaarters die hier aanspraak op kunnen maken. Kanshebbers zijn o.a. Roelof Roelofs, Klaas Bredewout, Dinie Eikenaar en Sieny Borgmeijer. Er moet nog één ronde gespeeld worden voor de competitie voordat deﬁnitief de eindstand opgemaakt kan worden. Bij de hartenjagers zijn Leida van Tongeren en Riek Zwiers (die het hele seizoen al bovenin meedraaien), serieuze gegadigden voor de eindoverwinning.

dere vereniging vergeven zijn. Ook een iets aangepast schema bleek niet meer mogelijk. Dit alles houdt in dat er ineens een heel wisselvallig schema voor ons op de dinsdagavonden zou overblijven, bijvoorbeeld soms om de twee of vier weken kaarten, en een keer met een tussenruimte van 5 weken.

Helaas kan de kaartagenda voor het nieuwe seizoen nog niet geplaatst worden. De reden hiervoor is dat, ondanks een vroeg ingediend kaartschema voor het nieuwe seizoen, er geen of weinig rekening met dit speelschema is gehouden en er 2 dinsdagavonden aan een an-

Hoe we verder gaan weet ik nu nog niet, een mogelijkheid is misschien om op een andere avond te gaan kaarten. U hoort hier nog van.

Scootmobielers opgelet !! Lekker er op uit met de scootmobiel. Maar hoe zeker voelt u zich? Wat is de veiligste plaats op de weg? Wie moet ik voorrang geven? Durf ik overal te rijden? Heb ik de scootmobiel onder controle? Veilig Verkeer Nederland afdeling Zwolle organiseert binnenkort weer een cursus. In drie bijeenkomsten spijkeren wij u bij: a. over de verkeersregels en borden b. rijvaardigheidsoefeningen in uw eigen scootmobiel onder deskundige leiding.

gratis. De gemeente subsidieert de cursus in het kader van het Stimuleringsplan Verkeersveiligheid. Informatie en opgave bij: Mevrouw S. Wit, telefoon 4536221.

U ontvangt een certiﬁcaat als u aan de drie onderdelen deelneemt. Deze cursus is geheel

geschiedenis

Over het “buitentje” de Hertsenberg

Pier Karenbeld

Van oudsher lag het kerspel als een ring om de stad Zwolle. De invloed van de stad was groot. Was het aanvankelijk de kerk, later waren het de adel en rijke burgers uit de stad die landerijen en huizen bezaten in het kerspel. Vaak werd er op hun bezittingen een zgn.spijker gebouwd, vaak niet veel meer dan een voorraadschuur. Meestal werd dat in de loop der tijden uitgebouwd tot een bewoonbaar iets en werd het een buitenplaats. Veel moet men zich aanvankelijk nog niet voorstellen van het woongenot. De huizen werden meestal alleen ’s zomers bewoond, ’s winters trok men naar de comfortabele binnenstad. Iets dergelijks moet zich afgespeeld hebben rondom de Hertsenberg. Benedictus van Hertenbergh In 1690 duikt de naam Hertsenberg voor het eerst in de geschriften op. Benedictus van Hertenbergh zit dan kennelijk in geldnood en leent van een zekere Arent van Brevoort 100 caroli guldens. Hij krijgt het geld niet zo maar, want hij geeft zijn huis en akkers genaamd “den Hertenberg”, gelegen in Spoolde, in onderpand.

Deel van een kaart van Zwollerkerspel

registers kunnen we opmaken wat deze Abraham zoal in bezit krijgt: • een caterstede(keuterboerderij) den Hertsenberg* met daarbij gelegen weide en plantsoen, benevens twee en een halve koeweyde op de Spoolder Weerd. • De weydekamp genaamd het Lange campjen, groot 1 morgen* mede gelegen in Spoolde. • De weydecamp genaamt den Boomgaard groot 1½ morgen mede gelegen in Spoolde • Het hooycampje genaamt het Laage campje groot ½ morgen mede in Spoolde gelegen • Een Hagentje genaamt Uilengaren groot ¼ morgen meede in Spoolde gelegen. Verder nog wat akkertjes bouwland, die zowel in Spoolde als in Westenholte liggen.

In de loop van de volgende eeuw komt het huis in handen van een zekere PD van Sonsbeek. Als die in 1789 komt te overlijden, wordt het huis geërfd door zijn neef, hopman (kapitein in het leger) Abraham van Sonsbeek. Uit de

* Een morgen is een oude landmaat waaronder verstaan werd de hoeveelheid land die men op een morgen zou kunnen ploegen. Dat kon per plaats en gebied nog al uiteen lopen. * De aanvankelijke naam Hertenberg is verschoven naar Hertsenberg.

Het huis blijft diverse jaren in handen van Abraham van Sonsbeek, hoewel ook hij weer geld leent en daarbij de buitenplaats in onderpand geeft. In die tijd moet er ook een nieuw gebouw bij-

Voorzijde van de boerderij

geschiedenis

dat in de loop der jaren een kamer bewoond wordt door ene Jacob van den Berg en in een later stadium door Gerrit Willem Zieleman.

Achterzijde van de boerderij

gezet zijn, want in het huis dat de familie Zieleman later jaren lang zal bewonen is een eerste steen gemetseld met het jaartal 1818. In verschillende handen In 1832 worden de eerste kadasterkaarten gemaakt. We krijgen dan een beeld van wat er zoal aan opstallen staat. Het gebied strekt zich dan uit vanaf de Beukenallee tot aan de IJssel. Naast de oorspronkelijke spieker die tot caterstede uitgebouwd is zien we nu het nieuwe gebouw(het toekomstige huis van Zieleman), dat in 1818 gebouwd is. Op dat moment is er al weer een andere eigenaar, Franciscus Clement Tineken . Tineken woont er zelf niet.Wel wordt er een kamer bewoond door H.van Zwolle, een timmerman uit Spoolde. Deze van Zwolle krijgt ook te maken met de verkoop van maar liefst 97 zware bomen (eiken en linden) die op dat moment op de buitenplaats Hertsenberg stonden.

De advertentie uit de krant van 1841

Nicolaas Pruimers Een aantal jaren later komt het weer in andere handen. Nu is het wijnkoper Nicolaas Pruimers die zich eigenaar mag noemen. Hij is bang dat het verblijf verloedert als het niet regelmatig bewoond wordt en doet zijn uiterst best om Zwolse families voor een gezond verblijf naar zijn buitentje te lokken. Heel kleine advertenties in de Zwolse krant laten ons dit zien. Uit de advertentie kunnen we opmaken dat er sprake is van meerdere kamers. EĂŠn ervan wordt nog steeds bewoond door Gerrrit Willem Zieleman. Op de kadasterkaart van 1880 kunnen we opmaken dat er intussen ook een boerenschuur

Eigenaar Tineken overlijdt in 1840 en een jaar later wordt de Hertsenberg opnieuw verkocht. Uit een advertentie kunnen we dan opmaken, dat er sprake is van twee gebouwen, een huis en een caterstede met lanen, tuin en plantagien, ja zelfs een duiventil. Het geheel komt nu in handen van GB Fortuin. De oorspronkelijke caterstede heeft intussen zijn beste tijd gehad en is vrijwel een bouwval. Fortuin laat het in 1849 afbreken. Het bewonen van de buitenplaats wordt ook nu weer aan anderen overgelaten want we lezen 29

��

Sierbestrating Totaal

Tel. 038-3333379 of 06-40 59 51 56 email: bart_hoekstra@solcon.nl Showtuinadres: Bij Visscher BV, Bisschopswetering 81, Mastenbroek.

geschiedenis

Tekst op de achtergevel

naast gezet is. Bovendien kunnen we dan zien dat het huidige Hertsenbergpad al een duidelijke voorganger heeft, want, zowel vanaf de Meenteweg als vanaf de Beukenallee is er een toegangsweg naar de boerderij. Klein Hertsenberg Jarenlang was er ook sprake van een Klein Hertsenberg. Het stond op de plaats waar de Nilantsweg een bocht maakt, daar waar nu het huis staat van Piet en Jolande van Dijk(Nilantsweg 89) Al in 1741 duikt de naam van dit huis op en jarenlang is het onlosmakelijk verbonden met de eigenaren van de Groot Hertsenberg. Het huis werd meestal bewoond door mensen die werkzaam waren voor de marke Spoolde. Klein Hertsenberg heeft een interessante ontwikkeling doorgemaakt en heeft verschillende bewoners gehad. Daarover in een volgende Papenacker meer.

Een krantenartikel over de sloop

Zieleman Aan het van de 19e eeuw worden veel stukken grond aan particulieren verkocht. Zo koopt Eusebius Alexander Buisman in 1875 een ﬂink deel van het grondgebied om daar zijn villa de Vijverberg te laten bouwen (zie Papenacker 19). Ook het ZAC-terrein (nu Katerveerpark) wordt op een voormalig stuk grond van de Hertsenberg aangelegd. In 1910 krijgt Gerrit Willem Zieleman de kans

om van huurder eigenaar te worden. Vanaf dat moment tot aan 1985 zal de naam Zieleman gekoppeld blijven aan de Hertsenberg. Geen wonder dat in Spoolde Zielemanpaadje gemakkelijker in de mond lag dan Hertsenbergpad. Gesloopt De gemeente heeft snode plannen met het groene gebied achter het motel en koopt de boerderij van Zieleman. De aanvankelijke plannen gaan niet door en Zieleman kan de boerderij terugkopen, maar de gemeente bedingt daarbij wel dat ze voorkeursrecht heeft als de boerderij opnieuw in de verkoop gaat. De gemeente koopt het pand terug met het oog op verdere ontwikkeling van de stad. De noodzaak om boerderij met opstallen in stand te houden wordt niet ingezien: “dat zou alleen maar geld kosten.” In 1997 wordt de boerderij gesloopt. Gelukkig is het gebied nog wel in tact gebleven.

De sloop in volle gang NB: Bij het schrijven van dit verhaal is gebruik gemaakt van een artikel van ene Wiebe Pool

het beroep van

“Papenacker@work”

Sabine Wevers

van een CCV Diploma, werd Gerwin gepromoveerd tot chauffeur en vervult hij deze functie nu al zeker drie jaar met veel plezier. De tijd van “het taboe op de vuilnisman” ligt gelukkig ver achter ons. Tegenwoordig is het een zeer specialistisch beroep en heb je er een opleiding voor nodig, aldus Gerwin.

Zo langzamerhand komen we via de Papenacker steeds meer te weten over onze mede Spooldenaren. Het is dan ook de hoogste tijd om eens in het dagelijkse leven van een buurtgenoot te koekeloeren. Wat spookt mijn buurman/vrouw nu toch de hele dag uit op zijn werk? Juist, that’s the question. Deze editie is de eer aan Gerwin van der Kolk. Samen met hem ben ik in de wereld van de vuilnisman gedoken!

Toekomst De toekomst ziet er rooskleurig uit voor Gerwin, er zijn voldoende doorgroei-mogelijkheden binnen ROVA. Zo wil hij bijvoorbeeld nog eens leren om op een auto met kraan te rijden, lijken de veegmachine en de weegbrug hem leuk om te doen en heeft hij nog ambities om de wachtdienst in te gaan. Bij de wachtdienst ben je oproepbaar voor bijvoorbeeld de brandweer en de politie, gedurende 7 dagen voor de volle 24 uur. Ik vroeg me af of de vuilnisman ooit uit ons straatbeeld zou verdwijnen nu er steeds meer ondergrondse vuilstort plaatsen bijkomen. Hier hoef ik niet bang voor te zijn volgens Gerwin, want dit gebeurt voornamelijk in de binnenstad en deze containers moeten natuurlijk ook geleegd worden. Misschien is het zelfs wel zo dat wij er in Zwolle straks een container bij krijgen, de blauwe container wel te verstaan! Deze container is bestemd voor het oud papier en momenteel loopt hiervan een pilot in de Aalanden. Dat het aanslaat blijkt al wel uit het feit dat daar op de oude manier zo’n 25 ton per maand aan oud papier werd opgehaald, terwijl dit met de nieuwe container is opgelopen tot 30 ton. Nou, mijn zegen hebben ze!

Opleiding Gerwin is een man van de tijd, zoals afgesproken pikt Gerwin mij om 12.00 uur op bij het Petuniaplein in Westenholte. Ik hijs mezelf in de vuilniswagen en denk onmiddellijk: “my god wat een grote wagen, hoe bestuur je zo’n gevaarte en hé, het stinkt hier helemaal niet!”. Ben ik dus toch verkeerd voorgelicht………. Onze 22-jarige vuilnisman is ook een gediplomeerd brood- en banketbakker, maar na een paar jaar ploeteren en veel te vroeg opstaan, hield hij het voor gezien. Zijn vader werkte al jaren bij de ROVA en zoals bekend doet goed voorbeeld goed volgen. Via zijn vader kwam Gerwin op 17-jarige leeftijd achter op de wagen te staan, waarna hij zijn B, C en E rijbewijs heeft gehaald. Nadat hij ook in het bezit was

Werkdag Gerwin is fulltimer en werkt van 07.45-16.15 uur, maar is vaak al eerder bij de ROVA te vinden. Eerst moet je natuurlijk ontwaken met behulp van liters kofﬁe en moet er geouwehoerd worden met collega’s. Als dit is gebeurd springt Gerwin in zijn wagen en gaat hij op pad. Hij heeft zo zijn vaste routes op kaart, maar inmiddels heeft hij ze allemaal foutloos in zijn hoofd geprent. Hij werkt altijd met iemand samen, met wie hij het rijden en rechtzetten van de containers afwisselt. Wanneer de vrachtwagen

Gerwin bij z’n auto

het beroep van

zo’n 10-12 ton restafval of 14-15 ton GFT afval heeft verzameld, is het maximum bereikt. De luchtvering trekt het dan niet meer en de molens stoppen met draaien. De volle bak moet dan gelost worden en vervolgens wordt er een nieuwe bak op de vuilniswagen geladen. Gelukkig hoef je hiervoor niet helemaal terug naar de ROVA, maar staat er in de wijk waar je rijdt een lege bak op je te wachten.

je “achteruit kunt kijken” en waarop je de containers en de grijparm in de gaten houdt. Op het laatste schermpje zie je precies op welke plaats je de wagen neer moet zetten (tussen de twee streepjes) om de containers te kunnen “grijpen”. Vervolgens geef je met de joystick de opdracht om de containers op te tillen en deze te legen.

Na opdracht worden containers opgetild

Je kan ook extra kloppen als de container niet in één keer leeg is. Via een camera zie je ook de inhoud van de container de revue passeren. Mocht hier nu echt iets heel vreemds tussen zitten, heb je een noodstop waarmee je het proces stil zet. Ook komt er voordat je de grijparm uitsteekt een slagboom naar beneden, die de voorbijgangers waarschuwt en ervoor zorgt dat ze niet tegen de grijparm aan lopen of ﬁetsen. Voor de veiligheid is er ook 20 liter water, zeep, airco, een brandblusser en een kaart met alarmnummers aanwezig. En natuurlijk mogen de “ouderwetse” schop en bezem niet ontbreken op de wagen.

Bak wisselen in de wijk

Ook ontfermt Gerwin zich over de prullenbakken in de stad, strooit hij zout op de wegen bij vorst en houdt hij zich bezig met de oud papier inzameling in verschillende wijken van Zwolle. Tja en we kennen hem natuurlijk allemaal van de oudpapier actie hier in Spoolde! Garbage game Echt waar, zodra je aan boord bent van de vuilniswagen is het net alsof je in een computerspelletje bent beland. Wat een technieken zeg. De wagen is uitgerust met een achteruitkijk camera en met drie camera’s aan de rechter zijkant. Een grote grijparm aan dezelfde kant wordt door middel van een joystick bestuurd en kan twee containers optillen. Binnen in de wagen heb je twee videoschermpjes waarop

Afvalroute Zodra je de container aan de weg zet, begint de grote reis voor al jouw afval. Door middel van de beschreven hi-tech snufjes wordt de

Voor al uw gewasbescherming

G.J. van Weeghel Meenteweg 7-2 8041 AT Zwolle Tel: 038-4239200 Mob: 06-25054717

WAARDEBON Tegen inlevering van deze bon kunt u een keer komen wassen in de veiligste autowasstraat van Zwolle e.o. U ontvangt dan het

Briljant polish programma samen met

super velgen van â&#x201A;Ź 13,50 voor:

â&#x201A;Ź7

Wij beloven u dat u versteld zal staan van het resultaat. Tot ziens bij Bas Autowas, Marsweg Zwolle Zuid. 038-4659254 of kijk op www.basautowas.nl

Deze bon is geldig tot 1 juli 2007

het beroep van

container geleegd in de bak van de vuilniswagen. Al draaiend wordt het vuilnis door grote vijzels (wormen) in de bak geperst, met soms wel een druk van 250 bar! Wanneer de bak vol is, wordt hij neergezet op een terrein waar hij vervolgens door de “afzetploeg” weer wordt opgehaald. Vervolgens voeren zij het vuilnis af naar Wijster bij Assen, waar het restafval wordt verbrand en waar het GFT-afval wordt omgetoverd tot compost!

een container heeft gevonden. Over het smerigste hoefde hij niet lang na te denken want een poosje geleden heeft hij namelijk een dode kat in een container ontdekt. Verbazingwekkend genoeg hadden de eigenaren de kat nog wel in de groen container gestopt………… Iets raars is Gerwin eigenlijk nog nooit tegengekomen, waarschijnlijk is het gewoon een kwestie van wennen. Respect Na een paar uurtjes in de ROVA wereld te hebben geleefd, ben ik er van overtuigd dat het hardstikke leuk en gezellig werken is. Je klaart het klusje met elkaar en voor het legen van ongeveer 1300 containers per dag heb ik niets anders dan respect!

De “wormen”.

Over het algemeen wordt in Zwolle het afval aardig goed gescheiden, maar er zitten altijd huisvuilcontainers bij die een verkeerde inhoud hebben. Wanneer dit echt te gek is, heb je grote kans dat je container mooi gevuld aan de weg blijft staan. Bij deze wil ik dan ook graag de fabel uit de wereld helpen, dat de groene en grijze container uiteindelijk op één hoop samen komen. Elk soort afval wordt op een eigen wijze verwerkt, dus lieve Spooldenaren, het afval kan weer gescheiden worden! Rariteiten Aangezien ik me kan voorstellen dat er van alles in de groene en grijze container verzameld wordt, vroeg ik Gerwin wat het smerigste, raarste en grappigste voorwerp was dat hij ooit in 35

geschiedenis

Herinneringen aan boerderij de Hertsenberg

Pier Karenbeld

De geschiedenis van een huis gaat pas echt leven als je wat meer weet over haar bewoners. In het geval van de Hertsenberg is dat een duidelijke zaak. Het is de familie Zieleman die jarenlang het huis een gezicht heeft gegeven. Van kamerbewoner tot eigenaar Het buitentje de Hertsenberg, waarmee eigenaar Pruimers aan het eind van de 19e eeuw adverteert om bewoners te lokken, heeft in die tijd al wel een paar vaste bewoners. Eén van hen is Gerrit Willem Zieleman. Hij krijgt en grijpt de kans om het huis in 1910 te kopen en wordt de nieuwe eigenaar. Zoon Jan die getrouwd is met Geertruida van de Wetering wordt in 1918 zijn opvolger.

De achterzijde van de Hertsenberg

gedeelte met een veel grotere woonkamer. Deze kamer bevindt zich voor de deel. De deel heeft nog een baanderdeur en kan bereikt worden vanaf de Beukenallee. Trouwens het adres is ook Beukenallee en alleen de toegangsweg vanaf die kant is verhard. Naar de Nilantsweg toe is het niet meer dan een paadje dat door de weilanden loopt. Opa is meestal druk in de weer met z’n koeien en doet er alles aan om het z’n beesten, ook op stal, naar de zin te maken. Zo steekt hij altijd wat extra graszoden en spreidt die uit over de vloer van de stal. Hij wil voorkomen dat de koeien met hun knieën op de harde grond moeten liggen. Buitenshuis heb je dan nog de hooiberg, de varkensschuur, de rommelschuur en niet te vergeten de platte wagen en de attributen voor het hooien. Indrukwekkend is de manier waarop opa het hooi kan opschieten(opsteken). Met een sierlijke beweging en in een hoog tempo wordt de wagen steeds hoger opgeladen. Hij doet het samen met Thijs Buit (Buut) de knecht van buurman Aalbers en die kan er ook wat van.

Herinneringen aan opa Jan Spooldenaar Jan Zieleman van de Nilantsweg heeft nog duidelijke herinneringen aan de boerderij en zijn opa. Hij kan het huis nog vrijwel uittekenen. De boerderij heeft op dat moment twee woongedeelten. In het kleine gedeelte

Opa en oma Zieleman

kom je via een klompenhokje naar binnen, waarna je in een keukentje terecht komt. Ga je van daaruit rechtsaf dan kom je in een kleine woonkamer met uitzicht op de Nilantsweg. Vanuit de keuken kun je met enkele treden ook bij een opkamertje komen. Onder dit opkamertje is een kelder. Er is ook een doorgang naar het andere woon-

Het Zielemanspaadje Het echtpaar krijgt vijf kinderen. Het weggetje naar de Nilantsweg krijgt een bijzondere betekenis want maar liefst drie kinderen halen hun geliefde uit dat stukje Spoolde. Er zijn meer mensen voor wie het Zielemanspaadje een bijzondere betekenis heeft, getuige

geschiedenis

in hetzelfde schuitje en lopen gevaar. Ze besluiten onder te duiken en buiten de greep van de bezetter te blijven. Overdag lukt dat het best door werkzaamheden te verrichten in en om de Hertsenbergboerderij. Het plukken van appels is daarbij een veelvoorkomende bezigheid. De grote boomgaard, met zijn grote hoeveelheid hoogstammige fruitbomen biedt een prachtige schuilplaats. Je hebt een hoge ladder noDe familie voor de boerderij

een ingezonden stuk van Wil van Brummen in de Zwolsche Courant van het afgelopen najaar. Ze heeft gelezen dat het pad weer in ere hersteld wordt en laat nog eens duidelijk weten welke dierbare herinneringen zij aan dit paadje en aan haar geboortegrond Spoolde heeft:

dig om helemaal bovenin te komen. Van daaruit maken ze soms spannende dingen mee. Vaak zijn ze getuige van overvliegende geallieerde jachtvliegtuigen, die het gemunt hebben op station en treinwagons. Duits afweergeschut probeert deze vliegtuigen neer te halen, dus al met al levert dat nogal wat spannende taferelen op.

”En ik denk dat ik niet de enige ben die daaraan goede herinneringen heeft. Daar hebben heel wat jongens en meisjes elkaar leren kennen!”

Spoolde is in die tijd een belangrijke verdedigingslinie voor de Duitsers; er moet heel wat gegraven worden om de IJssellinie sterk te maken. Ook dat werk wordt gedaan met te werk gestelde Nederlanders, vooral Twentenaren, die dagelijks verplicht komen opdraven. Spitters of gravers worden ze genoemd. De benodigde schoppen en bijlen halen ze elke dag op bij de Hertsenberg waar ze ook ’s avonds weer ingeleverd worden. Wolter en Gerrit proberen te midden van dit alles zo min mogelijk op te vallen.

Zoon Gerrit Willem(1922) blijft op de boerderij achter en gaat het bedrijf voortzetten. Gerrit Willem Zieleman (Gait) Oud-Spooldenaar Wolter Groeneveld groeide op in één van de afgebroken punthuisjes aan de Nilantsweg die plaats moesten maken voor de aanleg van de A-28. Hij schrijft in een terugblik op zijn leven over herinneringen aan de Hertsenberg en de familie Zieleman. In de oorlogsjaren is hij ongeveer van dezelfde leeftijd als toekomstige boer Gerrit. De oorlog is in de eindfase en de Duitsers maken jacht op jonge Nederlanders die in Duitsland te werk gesteld kunnen worden(Arbeitseinsatz). Wolter en Gerrit Zieleman zitten op dat moment

In en vlak na de oorlog woont het hele gezin van opa in het grote woongedeelte want de familie Zwakenberg vindt in de veertiger jaren een tijdlang onderdak in het kleine gedeelte. Als Gait na de oorlog trouwt met Gerrie Kattenberg uit ’s Heerenbroek gaan op termijn de

geschiedenis

opgeruimd worden als in de zestiger jaren mond en klauwzeer uitbreekt. De fruitteelt is niet meer wat het geweest is. De herinnering aan het uitventen van fruit in de Veerallee is er nog wel maar de herinnering aan het kappen van de fruitbomen staat hun sterker voor de geest. Handen uit de mouwen Jazeker, de kinderen hebben goede herinneringen aan hun vroegere woonomgeving. Ze groeien op in de vrije natuur met een hoop extraatjes: heel jong (met 8 jaar al) op de trekker, het gedoe met brommers( nog geen zestien en toch al een Puch) en op eigen terrein in een auto.

Gerrit Zieleman en Gerrie Kattenberg met de kinderen

ouders naar het kleine woongedeelte om daar hun oude dag te slijten.

Pa laat het brommer rijden oogluikend toe maar geeft niet thuis als één van de jongens een bekeuring krijgt. De politie verschijnt aan de deur maar zoonlief heeft geen geld. Pa zit daar niet mee en neemt een duidelijk standpunt in: ”hee zal zelf betalen, ik betale gien cent of ie’j nemt ‘m maar met, veur mien part hol ie’j ‘m vaste töt an de zommer, maer ik betale niet!” De politie besluit dan maar om het er bij te laten zitten.

Een volgende generatie Het echtpaar krijgt zes kinderen, drie zoons en drie dochters. Een gesprek met zoons Dik en Jan roept weer de nodige beelden op. De woonomgeving is dan nog weinig veranderd. Het grootste gedeelte van de grond om de boerderij is nog weiland, er ligt ook nog een stuk weidegrond op de plek waar nu de testbaan van Scania ligt. Toch is er ook bouwland. Op de pek waar nu het motel ligt wordt maïs verbouwd; op de plek waar nu de A-28 ligt is nog een grote strook bouwland waar graan verbouwd wordt. Het boerenbedrijf is in aanvang nog niet gemoderniseerd. Een tweetal paarden, een zwarte en een bles verrichten nog veel werk. Pas in de zestiger jaren verschijnt de eerste trekker en zijn er meer vormen van mechanisatie aan te treffen. Langzamerhand maakt het hooien plaats voor het inkuilen van gras. In die jaren verschijnt aan de horizon ook de A28, duidelijk zichtbaar vanaf de boerderij, want bomen staan er nog niet. De hoeveelheid verkeer staat in geen verhouding tot de verkeersdrukte van nu. De veestapel bestaat in hoofdzaak uit koeien. Ook in die tijd hebben boeren al met tegenslag te kampen. Vrijwel de hele koeienstapel moet

Naast de nodige lusten zijn er zeker ook wel lasten in de jeugdjaren, er moet stevig aangepakt worden want bij een gemengd bedrijf en een groot gezin is er veel werk aan de winkel. Naast de koeien zijn er ook varkens (op een gegeven moment zelfs twee honderd) en dan niet te vergeten kippen, geiten en een pony. Werkzaamheden genoeg: varkenshokken schoonmaken, koeien melken, meehelpen met hooi binnen halen, het traditionele harken op zaterdag( grind en achter ’t huis) en niet te vergeten het rikken, het zetten van de rikkepoalen in het voorjaar. En tot hun ergernis altijd op Koninginnedag, zodat ze pas laat op de dag naar de festiviteiten kunnen. Toch ook, en dat is toch al vrij uitzonderlijk voor een boerengezin in die tijd, met z’n allen op vakantie. Met de caravan, meestal een week maar soms zelfs veertien dagen, niet te

geschiedenis

Verkocht, gekocht, verkocht…. gesloopt Midden 70-er jaren wordt de boerderij verkocht aan de gemeente die denkt dat het goed past in z’n uitbreidingsplannen. Er zal een motel verschijnen en dat maakt het boerenbestaan in

ver weg want dan kon pa tussendoor ook nog even naar de boerderij. Goede herinneringen bewaren ze ook aan de jaarlijkse slacht. Op die dag komt ook oom Wolter opdraven. Bij het worst draaien komt de borrel op tafel en niet lang daarna suddert de eerste worst in de pan. Op het Spoolder feest zijn ze ook heel graag en vaak aanwezig. Op Nieuwjaarsdag weten heel wat jongelui de Hertsenberg te vinden. Soms heeft vader Gerrit dan nog iets recht te zetten. “Versleppen” In sommige streken van Nederland bestaat de gewoonte nog; rondom jaarwisseling dingen verslepen en ergens verder weer neerzetten. Vroeger was dat ook gebruikelijk in Spoolde. Vader Zieleman ziet de bui voor de komende jaarwisseling al hangen en neemt zijn voorzorgsmaatregelen. Hij heeft een kruiwagen tegen de trekker gezet en van daaruit een touwtje geleid naar een balk waar een emmer met water op staat. Het vriest die nacht dat het kraakt, maar dat schrikt de jongelui niet af. Wanneer iemand de kruiwagen probeert weg te zetten werkt alles zoals uitgedacht. Toch laten de jongelui zich niet afschrikken. Ze laten hun oog vallen op de platte wagen. Die slepen ze het pad op, het weiland door op weg naar de Nilantsweg. Halverwege hebben ze er kennelijk genoeg van en kieperen ze de wagen om. Dat zint vader Zieleman, die het van een afstand ziet gebeuren helemaal niet en hij neemt de daders goed in zich op. De volgende dag komt een grote groep jongelui, waaronder enkele van de raddraaiers van de nieuwjaarsnacht, “nieuwjaar schieten”. Na een paar ﬂesjes bier besluiten ze maar eens op te stappen en vragen ze of dochter Hettie misschien ook zin heeft om verder de buurt mee in te gaan. “ Komt niks van in”, zegt pa.” Eerst moet die platte wagen daarginds in het weiland weer rechtop staan.” En zo gebeurt het.

Nog even een kijkje nemen tijdens de sloop

die omgeving er niet eenvoudiger op. Er speelt echter nog iets mee dat tot de verkoop geleid heeft: geen van de kinderen wil het bedrijf voortzetten. In die periode worden de koeien verkocht en gaat Gerrit Zieleman buiten de deur werken. Stil zitten ligt niet in z’n aard, Gerrit is een doener. Dat leidt er toe dat hij het huis grondig gaat verbouwen en het aanpast aan de eisen des tijds. Ook wordt besloten om een gedeelte van het huis te verhuren. Op een gegeven moment heeft Gerrit zoveel tijd, geld en energie in het huis geïnvesteerd, dat hij spijt krijgt van de verkoop en het tegen dezelfde prijs graag wil terugkopen. De gemeente gaat er mee akkoord, maar stelt als voorwaarde dat zij bij verkoop het voorkeursrecht zal krijgen. Leeftijd, gezondheidstoestand maar ook de staat van het huis leiden uiteindelijk opnieuw tot de verkoop van het huis. Midden negentiger jaren verhuizen Gerrit Zieleman en Gerrie Kattenberg naar de Stinsweg in Westenholte, waar ze enkele jaren later overlijden. Kort na hun verhuizing wordt boerderij ”de Hertsenberg” gesloopt en is het pand met een rijke historie voorgoed verdwenen.

van de vereniging

Oranjevereniging - Toneelavond 2007

Anton van Weeghel

Alleen de Oranjevereniging heeft nog steeds dezelfde naam. Dit jaar hebben we het blijspel ”Moeke aan de rekstok” 2 keer opgevoerd en wel in Berkum voor de LTO en de Vrouwen van nu en voor de Oranjevereniging in Spoolde. Wij hebben ook wel jaren dat het toneelstuk 3 á 4 keer wordt opgevoerd. Het verhaal ging dit jaar over een weduwe die problemen met haar gezondheid heeft en volgens de huisarts naar een kuuroord moet. De beide schoondochters, die in geldnood verkeren en haast niet kunnen wachten op de erfenis, probeerden dat met alle geweld tegen te houden. De werkster kan bewerkstelligen dat ze toch naar een kuuroord gaat en de weduwe komt als herboren thuis tot grote teleurstelling van de schoondochters. Gesteund door hun mannen, die niets in te brengen hebben, nemen ze drastische maatregelen maar helaas zonder resultaat. Het mooiste optreden is altijd in Spoolde. Het toneel is erg klein maar gezellig en er is een dankbaar publiek. We zeggen altijd: je hoeft alleen maar op te komen en het publiek in Spoolde lacht al. We hopen als groep nog vele jaren te mogen spelen voor de Oranjevereniging en met hetzelfde dankbare publiek.

Even iets over de toneelgroep die al jaren optreedt voor de Oranjevereniging Spoolde. Het is van oorsprong een toneelgroep van de OLM en de Plattelands vrouwen. In de jaren 70 van de vorige eeuw speelden ze al voor de Oranjevereniging. Met een onderbreking van enige jaren heeft de toneelgroep in de jaren 80, eveneens van de vorige eeuw, de jaarlijkse toneelavond weer verzorgd voor de Oranjevereniging. De groep bestaat uit ongeveer 8 personen aan spelers en speelsters, plus de regisseur en de soufﬂeur. Eigenlijk is het niet meer een echte vereniging maar een groep personen die het leuk vindt om toneel te spelen. En veel van de personen die meespelen zijn leden van de Oranjevereniging Spoolde. De eerste avonden wanneer we nog lezen doen we dat bij iemand thuis. Daarna gaan we in de Stinskerk te Westenholte repeteren. We spelen altijd een blijspel, vaak zijn het toneelstukken die zich afspelen op het platteland. Ruim 20 avonden komen we bij elkaar en dan moeten we het stuk kennen. Het leren van de tekst vergt veel tijd. De naam is in de tussentijd ook veranderd en wel OLM is LTO geworden en de Plattelandsvrouwen zijn de “Vrouwen van nu” geworden.

Cursus digitale fotograﬁe

Jan van Assen - Henk Tuinman

De cursus digitale fotograﬁe die voor het afgelopen winterseizoen in het buurthuis gepland stond, is niet doorgegaan. Er was duidelijk geen belangstelling voor deze cursus. Kennelijk is de kennis van de (digitale) fotograﬁe, de digitale camera en alles wat daarbij komt kijken voldoende aanwezig.

ingezonden

Terugblik

Arnold Zwakenberg

meld stond. Het ging over een stuk dijk ergens tussen Voorst en Zalk als ik me goed herinner. Mijn fantasie werd meteen geprikkeld. De naam duidde op de aanwezigheid van een klooster, maar of dat er inderdaad heeft gestaan heb ik nooit kunnen ontdekken. Wel was de naam van het nieuwe wijkblad voor Spoolde geboren. De Papenacker kreeg langzaamaan een gezicht, mede door het logo dat we ontwikkeld hebben. Het symboliseert het groen in de buurtschap. De boom in het logo kun je zien als de centrale plek in Spoolde waar alle verenigingen, stichtingen, instanties, ondernemingen en bovenal buurtbewoners samenkomen om hun verhalen en ideeën met elkaar te delen.

“Spoolde kan zich ontwikkelen tot een belangrijke werken voorzieningenlocatie aan de A28. Bovendien is de locatie met een monorail goed te ontsluiten en heeft een transferium, ook voor de binnenstad dan kans op succes.” Deze visie op De Poort van Zwolle vond ik in het boekje ‘Doorkijk. Een beeld van Zwolle na 2005’. Het is geschreven in 1997, het jaar dat ik Spoolde verliet, nu al weer tien jaar geleden. Ik vond het boekje toen ik ter voorbereiding op onze verhuizing van Hazerswoude naar IJsselmuiden onze vliering aan het opruimen was. Kort daarna belde Pier Karenbeld, redacteur van de huidige Papenacker, met het verzoek een artikel te schrijven over het ontstaan van het wijkblad. Met genoegen.

Inmiddels zijn we vele edities van de Papenacker verder. Zonder monorail, maar nog steeds met een eigentijds wijkblad. Hier en daar is er wat verbeterd, maar het belangrijkst is dat het blad nog steeds in een belangrijke behoefte voorziet. Het is een blad dat staat als een huis, mede door de vele vrijwilligers die het stokje destijds van ons hebben overgenomen. Daar mag je als buurtschap trots op zijn!

Om te achterhalen hoe het ook al weer was gegaan met de uitgifte van de eerste Papenacker moest ik diep in mijn geheugen graven. Het was destijds een tweemans actie van Paola de Bruijn en ondergetekende. Wij waren toen overburen aan de Meenteweg. Zij was actief met diverse creatieve clubs en ik was actief betrokken bij het Buurthuis en de tafeltennisvereniging. We vonden allebei dat het tijd was voor een nieuwe poging. Hierbij werden we gesteund door het bestuur van het Buurthuis. Dit was belangrijk, aangezien je als redactie niet zonder de medewerking van het verenigingsleven kunt.

Hartelijke groeten, Arnold Zwakenberg

Ons voornemen was een wijkblad te maken met een blijvend karakter. Het moest anders dan voorheen. Het blad moest toegankelijk en herkenbaar zijn, met een onderscheidende naam en met vaste rubrieken en een duidelijke opmaak. Het concept moest jaren meegaan, want alleen dan zouden we in staat zijn voldoende adverteerders te vinden om te kunnen maken wat we voor ogen hadden. In het Gemeente Archief kwam ik bij toeval de naam voor het wijkblad tegen. Ik zocht naar interessante documenten uit de Spoolder historie om te kunnen publiceren. Daarbij stuitte ik op een artikel waarin de naam Papenackere ver-

geschiedenis

Van ”Het Spoolder Wijknieuws” tot ”Papenacker”

Pier Karenbeld

In elke aﬂevering doen de diverse verenigingen mededeling over hun activiteiten. Ook de Venus zorgt elke keer voor een bijdrage. Daarnaast is het blad ook een forum voor een soort voorloper van Spoolder Belangen. Bedreiging van zaken als de Bandweg en het Hanzepark vragen om actie van de bewoners. Er ontstaan werkgroepen, die de bewoners via het wijkblad zo goed op de hoogte stellen. Het Spoolder Wijknieuws krijgt veel waardering in de buurt en overleeft bijna vijf jaargangen. In 1990 verschijnt het laatste nummer. In dat jaar worden de initiatiefnemers opgeslokt door andere activiteiten en komt er een einde aan dit mooie initiatief.

Een historisch overzicht. In de tachtiger jaren werd het Buurthuis ingrijpend verbouwd, er kwam zelfs een toneelvoorziening. Voor een aantal Spooldenaren was dit aanleiding om de toneelvereniging Spoolde op te richten. De toneelgroep pakte de zaak resoluut aan en kwam in de loop der jaren met diverse producties op de proppen. Niet alleen in Spoolde, maar ook bij de Venus en andere zorginstellingen werd opgetreden. Binnen de toneelgroep ontstond het idee om een wijkkrant uit te brengen, een contactorgaan in de wijk om op de hoogte blijven van elkanders reilen en zeilen. De dames Janny Borst, Lineke Zwakenberg en Henny Oosterlaar namen het voortouw en voorjaar 1987 verscheen het eerste nummer. Er was veel werk aan de winkel, er werd veel zelfwerkzaamheid gevraagd. Zo waren er veel met de hand geschreven artikelen die allemaal op de typemachine moesten worden bewerkt. Ook toen al was de roep om kopij een bekend verschijnsel. Voor het drukwerk kwam de belangeloze medewerking van Gerrit Oosterlaar als geroepen. Meestal twee keer per jaar rolde de wijkkrant bij hem van de persen. Ook dan was de klus nog niet geklaard, want voor vouwen, nieten en niet te vergeten de bezorging kwamen weer heel wat mensen in aktie. Het blad werd huis aan huis bezorgd. Al met al, een blad vóór Spoolde, dóór Spoolde.

In 1994 komt is er even een opleving en glijdt ”Spoolder Nieuws” bij de Spooldenaren in de brievenbus. Ruud Zwakenberg doet, onder de vlag van buurthuis Spoolde, een nieuwe poging. Het blad verschijnt slechts twee keer. Daarna is het wachten op nieuwe initiatiefnemers.

De Papenacker Binnen de familie Zwakenberg heeft het verlangen naar een wijkkrant kennelijk altijd sterk geleefd, want opnieuw is het een Zwakenberg die de draad oppakt. Nu is het Arnold, die samen met Paola de Bruijn 1997 een doorstart maakt. De krant heet voortaan “de Papenacker”. Over het hoe en waarom wordt elders vermeld.

Met een zekere trots wordt het eerste nummer ingeleid: ”Voor u ligt een toch wel historisch document want voor zover bekend is er in onze buurtschap nog nooit een wijkkrantje verschenen.” De initiatiefnemers vinden het wat voorbarig om van een krant te spreken, helemaal zeker van de levensvatbaarheid zijn ze niet. Ze noemen het liever een proefnummer. Toch wordt het de start van een fraaie serie.

Een aantal exemplaren van het Spoolder wijknieuws en Spoolder Nieuws.

ingezonden

Opening Hertsenbergpad

Pier Karenbeld

Dinsdag 24 januari. Eindelijk is het zover, het Hertsenbergpad zal ofﬁcieel geopend worden. Het is één van de spaarzame winterse dagen. Vorst over de weilanden, ijs op de kikkerpoel maar ook mist boven de Spoolder polder. Plaats van samenkomst is de garage van Aart en Jannie Borst aan de Nilantsweg. De warme chocola is een passende welkomstdrank.

Wethouder Peter Pot luistert aandachtig naar Jan Knol

Wethouder Peter Pot noemt het pad een verrijking voor heel Zwolle en wat hem betreft zal de naam Spoolde niet verdwijnen. Tijd om naar buiten te gaan voor de openingshandeling, het naambordje wordt vakkundig aan de betreffende paal bevestigd. Het pad is nu ofﬁcieel geopend, de aanwezigen wandelen langs de plek waar de boerderij ooit stond, richting Beukenallee en weer terug. In de “ontvangsthal” wacht een ﬂinke, zeer smaakvolle, kop snert (merk HaJee!). De wethouder heeft het nu met eigen ogen kunnen zien en geeft toe dat het stuk weg aan de andere kant wel de nodige aandacht verdient. Aart Borst maakt nog van de gelegenheid gebruik om, namens Spoolder Belangen, te pleiten voor een zorgvuldig omgaan met dit stukje groen. Al met al een openingsplechtigheid die er mocht zijn, eenvoudig maar stijlvol.

Warme chocolade, desgewenst met slagroom

Gelukkig is er naast de gemeentelijke afvaardiging ook een ﬂink aantal Spooldenaren op de uitnodiging ingegaan. Helaas, de bewoners van de Beukenallee hebben van de gemeente geen uitnodiging gehad. Jan Knol spreekt namens de omliggende bewoners en verheugt zich over de uiteindelijke totstandkoming van het pad. Een pad dat er eigenlijk altijd al was en van weerskanten toegang gaf tot de midden in de weilanden gelegen boerderij de Hertsenberg, waar de familie Zieleman woonde. Een mooi wandelpaadje, ook voor een ﬂink aantal Zielemannen, die hun geliefde heel dicht in de buurt gevonden hadden. Terecht wijst hij op de slechte staat van het stuk pad vanaf de Beukenallee. Trouwens er is hem nog iets opgevallen. Dreigt de naam Spoolde van de kaart te verdwijnen? Wordt onder de nieuwe naam Poort van Zwolle niet een historische vergissing begaan? Punt van aandacht.

De ofﬁciële openingshandeling

Houthandel en zagerij G. van Dijk & Zn b.v.

Voorsterweg 60 8042 AD Zwolle Tel: 038-4215175 Fax: 038-4216219 E-mail: info@dijkhout.nl Internet: www.dijkhout.nl

Eiken vloerdelen uit eigen zagerij

• Uit o.a gecertiﬁceerde bossen (Kroondomein en de Staatsbossen) • Rondom veer en groef. • Ook vloerdelen in o.a. Grenen, Jatoba, Basralocus etc. • DROOG MEUBELHOUT in o.a.: Grenen, Eik, Beuk, Kers, Es en Esdoorn. • TUINHOUT in o.a.: Eik, Lariks en Douglas.

Erik Peters Wenskaarten - Puzzels Hobby artikelen 1001 artikelen om zelf uw mooiste wens-/ kerstkaarten te maken

Wij staan in Zwolle op de markt: Dinsdagmiddag AA-landen Woensdagmorgen Zwolle Zuid

Nilantsweg 19 Tel.: 0654961268 Het juiste adres voor: * Bedrijfsﬁtness * Karate * Callastetics * Perfect Pilates * Cardio-ﬁtness * Power Pump * Club Swing * Spinning * Fitness * Step

* Tae Bo * Total Body Workout * Zonnebank *4xB

Tot 18.00 uur speciale studenten- en 55+ tarieven. Tarieven op aanvraag. 7 dagen per week geopend. Dinsdag en woensdag kinderopvang Wij ontvangen u graag met een kopje kofﬁe op de Assendorperstraat 70, 8012 CA Zwolle, tel. 038 - 4228015

Inlichtingen bij dhr. Jacobs Nilantsweg 97

Toneelavond Oranjevereniging

fotopagina

s r e k c a n e p

jeugdpagina

Papenviews

a P 0 2

Suzanne Tuinman

Ook het speciale computerprogramma leverde nog al problemen op. Ook werden de artikelen niet allemaal computerklaar afgeleverd dus dat leverde ook werk, maar toch er verscheen opnieuw een Papenacker en bij de volgende ging het al wat vlotter. Ingeborg zette er na beëindiging van haar studie ook een punt achter, dus opnieuw op zoek naar iemand die met de computer overweg kon. Zo iemand vonden we in Femmie van der Zwaan die jarenlang alle aangeleverde artikelen tot een goed geheel maakte. Eelco Wevers nam een aantal jaren het administratieve deel voor z’n rekening. Pier Hoogte punt in die jaren was de gezamenlijke zaterdagmiddag wanneer we met z’n allen het komende nummer klaar maakten voor de drukker. Achteraf gezien heel primitief, maar absoluut gezellig, dat passen en meten met foto’s en het bijbehorende knipwerk. Het was erg tijdrovend maar er stond wel iets tegenover. Natje en droogje waren bij Femmie thuis in goede handen en dan heb ik het nog niet over de Turkse bonensoep gehad waarmee de halfjaarlijks zitting altijd afgerond werd. Henk Tuinman mocht nog enkele van die middagen meemaken want hij nam de plaats van vertrekkende Eelco in. Hij kon dat gemartel niet langer aanzien en loodste ons volledig het digitale tijdperk in. Weg knip-en plakwerk. Mooie fotopagina’s zonder knip- en plakwerk. Denk nou niet dat daar geen tijd in gaat zitten want alles precies in elkaar laten vallen blijft een tijdrovende zaak

Het zal jullie niet zijn ontgaan dat dit een jubileumnummer is. En ook in de jeugdpagina kunnen we dat natuurlijk niet zomaar voor bij laten gaan. Dat is ook de reden voor het speciale interview van deze 20-ste Papenacker. Voor deze Papenacker heb ik de redactie geïnterviewd! Waar komt de naam Papenacker vandaan? Alle redactieleden verwijzen bij deze vraag unaniem naar Pier. Maar zelf hadden ze ook zo hun eigen theorieën. Sabine: Het had iets te maken met een weiland van de papen hier in Spoolde. Henk: In nummer één is er al eens kort iets over de betekenis ervan gezegd. Het heeft iets te maken met een weide in het bezit van een klooster. Maar in dat stuk werd ook verteld dat we er in een later nummer nog op terug zouden komen, dus dat volgt nog. Pier: Arnold Zwakenberg (één van de oprichters van de Papenacker) zal hier nog het een en ander over vertellen. Zelf heb ik al een artikel met de titel: Van Spoolderwijknieuws tot Papenacker. Dat is een soort van historisch overzicht. Wie waren de oprichters van de Papenacker? Henk: De oprichters van de Papenacker waren Arnold Zwakenberg en Paola de Bruijn. Zij hebben de eerste drie nummers gemaakt. Pier: Zelf raakte ik in 1998 bij de Papenacker betrokken. Ineens waren oprichters gestopt omdat ze elders werk kregen. Er kwam een totaal nieuwe redactie: Ingeborg van Weeghel, Fenetta van Weeghel en mijn persoontje. We zaten behoorlijk met de handen in het haar want de overdracht was niet zodanig geweest dat alles van een leien dakje ging. Sabine

Wat vinden jullie nu van het idee van de Papenacker? Sabine: Ik vind het erg leuk en bijzonder. Ik kan 46

jeugdpagina

Papenviews

Suzanne Tuinman

Henk: Ik doe de opmaak van de Papenacker. Simpel gezegd in een computerprogramma het hele blad samenstellen, de fotograﬁe, soms een advertentie maken en af en toe een stukje schrijven. Oh ja, de website probeer ik ook nog een beetje bij te houden. Sabine: Tja, doordat de Papenacker twee keer per jaar uitkomt heb ik natuurlijk nog niet zo veel geschreven. Ah, mijn taak is dus schrijver! Ik ben bij new-born Spooldernaren langsgeweest, heb “keet het krot” bezocht en heb voor deze editie voor Reporter gespeeld. Hanneke: Ik doe interviews en ik schrijf artikelen voor de Papenacker. Ik geniet van de interviews die ik gemaakt heb, omdat ik mensen gewoon heel erg leuk vind. Je mag omdat je het voor een interview gebruikt de gekste vragen stellen. Andere dan die Hanneke je in het gewone contact zou stellen aan vreemden Er komen ook de meest wonderlijke zaken aan de orde. Er is denk ik geen blad waarbij je zoveel vrijheid hebt.

zo geen voorbeeld geven van een ander wijkblad, waarin zoveel verschillende onderwerpen worden aangesneden. Mijn inziens is het een uniek blad wat ook nog eens lekker makkelijk wegleest. Henk: Ik vind het een leuk idee. Het is een gevarieerd blad, met voor elk wat wils. Zo is er nieuws van de verenigingen, aandacht voor een stuk geschiedenis van Spoolde, jeugdpagina’s enz. En wat vonden jullie ervan toen de Papenacker net was opgericht? Henk: Ook wel leuk. Het blad is in de loop der tijd in omvang toegenomen. De eerste Papenackers waren 28 en 32 pagina’s dik. De laatste paar waren 50 en 54 pagina’s dik. Het is dus een blad met groei. Sabine: Is het heel erg als ik zeg dat ik me dat niet meer kan herinneren? Moet ik mij nu schamen, of kan ik gewoon zeggen dat het ver voor mijn tijd was? (Zo jong ben je nu toch ook weer niet :-)) Hoe lang zitten jullie al in de redactie? Hanneke: Ik ben pas een klein jaar redactielid. Pier: In 1998 raakte ik betrokken bij de Papenacker. Sabine: Uhm, nadat ik een artikel over mijn reis naar SurinaHenk me had geschreven ben ik gevraagd om bij de redactie te komen. Dat zal nu wel zo’n 1,5 jaar geleden zijn. Henk: Ik zit er vanaf nummer 14 (april 2004) bij. Voorzichtig erbij gehaald om wat met foto’s te doen. Daar is het niet bij gebleven.

Hebben jullie nog ideeën voor de Papenacker hoe die kan veranderen zodat die verbeterd? Pier: De Papenacker is nu een goed en mooi blad maar toch blijven er wensen over. Een ander formaat misschien? Wat zou hij mooi zijn in kleur, maar ja laten we met beide benen op de grond blijven staan. Dan heb ik het over de uitvoering. Wat inhoud betreft hoop ik dat we de lijn kunnen vasthouden om met gevarieerde artikelen te komen waarmee we verschillende doelgroepen kunnen bedienen. Daarom blijft een jeugdredactie van groot belang en moeten de overige redactieleden hun

Wat is jullie taak voor de Papenacker? Pier: Ik schrijf stukjes, doe interviews en historisch onderzoek over Spoolde.

jeugdpagina

Papenviews voelhorens goed blijven uitsteken. Hanneke: Voor de toekomst moeten we misschien iets vaker uitkomen en wat minder redactioneel worden. Persoonlijk vind ik dat een verarming maar het zou de actualiteit ten goede komen. Maar dat de redactie er lol in heeft lijkt me het belangrijkste. Henk: Kleur zou mooi zijn, maar (voorlopig) nog onbetaalbaar voor ons. Wat meer ingezonden artikelen, zoals zoâ&#x20AC;&#x2122;n artikel van Rien Zwiersen over zâ&#x20AC;&#x2122;n jeugdherinneringen aan Spoolde. Iets vaker verschijnen om actueel te zijn. Of iets meer in combinatie met internet (dan kun je makkelijker actueel zijn), maar ja het moet allemaal wel gemaakt / gedaan worden. Sabine: Jaaaaaaaa, hij moet in kleur! Aan de inhoud zou ik niks willen veranderen, die is leuk en goed zo.

je mede Spooldenaren beter te leren kennen en om in de historie van Spoolde te duiken. Henk: Het is een blad voor Spooldenaren, gemaakt door Spooldenaren. Het geeft informatie over verenigingen, gebeurtenissen in Spoolde en een stukje geschiedenis. Hoe zien jullie de toekomst van de Papenacker? Pier: Inmiddels zit ik al bijna 10 jaar in de redactie en doe ik het werk nog steeds met veel plezier. Toch blijft het altijd weer een spannende zaak om elk half jaar weer een goed gevulde krant af te leveren. Gelukkig is het aantal schrijvende mensen in de redactie uitgebreid in de laatste jaren en dat maakt de druk wat minder groot. Wat al die jaren is blijven bestaan is de plezierige samenwerking met elkaar. Wat mij betreft mag dat nog een poosje zo blijven. Henk: Ik zie wel een goede toekomst voor de Papenacker. We hebben een gezellig groepje bij elkaar. En zolang dat plezier er is blijft het blad ook wel verschijnen. Sabine: Ik zie de toekomst van de Papenacker roosKLEURIG in!

Wat doet de Papenacker volgens jullie voor Spoolde? Sabine: Ik hoop dat de inwoners zo op de hoogte blijven van alle ontwikkelingen binnen de verenigingen en natuurlijk de ontwikkelingen van Spoolde. Ook is het een leuke manier om

Zoek de 10 verschillen

Buiten

de beste

rijwieloverkappingen speciale overkappingen rokerskappen en jops rijwiel-parkeervoorzieningen sportproducten tribunebouw straatmeubilair speeltuinproducten hekwerk draai-/schuifpoorten

RESPO B.V. Nederland Kloosterdijk 62 7685 PX Beerzerveld Tel.: (0523) 25 15 51 Fax: (0523) 25 20 03 E-mail: info@respo.nl home-page: www.respo.com

activiteiten

Activiteitenkalender Wekelijkse activiteiten in het buurthuis woensdagmorgen donderdagavond donderdagavond donderdagavond

10.00 uur 18.00 - 20.00 uur vanaf 20.00 uur 20.00 - 24.00 uur

Ouderengym Tafeltennisvereniging jeugdtraining Tafeltennisvereniging seniorentraining Inloopavond voor de buurtschap om de week door te nemen onder het genot van een drankje. Ook de avond om uw feest / gelegenheid te bespreken met de beheerder die de hele avond aanwezig is.

Overige activiteiten in het Buurthuis (mits anders vermeld) Dinsdag 3 april (paaskaarten) en 24 april (afsluitingsavond): Kaartvereniging Spoolde, kaartavonden. 16 mei en 3 oktober 2007: wijkplatform vergadering. 10 april 2007: 25 april 2007: 12 mei 2007: 14, 15, 16 juni 2007: september 2007:

bingomiddagen 55+. Oranjevereniging Spoolde - kindermiddag kinderen 4 t/m 7 jaar Oranjevereniging Spoolde - survival kinderen 8 t/m 15 jaar Oranjevereniging - Spoolderfeest. Oranjevereniging Spoolde - Fietsdag.

Het gaat wel heel erg goed,

14.400 kg oud papier!!!!

Op de volgende data komen wij weer langs om uw oud papier op te halen: woensdag 9 mei, woensdag 4 of 11 juli, woensdag 12 september en woensdag 28 november 2007. Het papier goed bundelen / verpakken. Maak het niet te zwaar.

adressen Buurthuis Eben Haezer: Nilantsweg 109, 8041 AR Zwolle, tel: 038-4218295 http://www.buurthuisspoolde.nl. Beheerder: Familie van Assen, Spoolderenkweg 12, 8042 PK Zwolle, tel: 038-4224193 Voorzitter: Dhr. G. Kuper, Oude Veerweg 36, 8019 BH Zwolle, tel: 038-4233101 Secretaris: vacature. Penningmeester: Karin Hutten, Meenteweg 26, 8041 AV Zwolle, tel: 038Spoolderbelangen Spoolderbergweg: Mevr. B. van der Molen, Spoolderbergweg 6, 8019 BD, tel:038-4234328 (voorzitter) Secretariaat: A. Borst, Nilantsweg 73, 8041 AR Zwolle, tel:038-4220124 Beukenallee: Dhr. W. Weggemans, Beukenallee 79, 8041 AZ Zwolle, tel: 038-4223810 en Mevr. J. Braam, Beukenallee 38, 8041 AW Zwolle, tel:038-4221420 Meenteweg: Mevr. T. Ettekoven, Meenteweg 6-1, 8041 AV Zwolle, Tel:4218165 Nilantsweg: Dhr. H. Karenbeld, Nilantsweg 81, 8041 AR Zwolle, tel: 038-4224952 Oude Veerweg: vacature. Ruiterlaan: dhr. M. Bredewold, Ruiterlaan 25, 8019 BP, tel:038-4216437 Spoolderenkweg: Dhr. J. van Assen, Spoolderenkweg 16, 8042 PK Zwolle, tel: 038 4212834 en Dhr. M. Post, Spoolderenkweg 19, 8042 PK Zwolle, tel:038-4217924 Turnhoutsweg: vacature Zalkerveerweg: Dhr. A.J. van Weeghel, Zalkerveerweg 9-1, 8042 PL Zwolle, tel: 038-4217742 Driezorg Zwolle locatie woonzorgcentrum “de Venus” Hoofd zorgzaken: Mw.B.W.J.Olde Bijvank, postadres: postbus 658, 8000AR Zwolle, Spoolderbergweg 19, 8019 BB Zwolle, tel.: 038-4218482. Kaartvereniging Spoolde Contactpersoon: Dhr. M. Bredewold, Ruiterlaan 25, 8019 BP, 038-4216437 (martinbredewold@home.nl) Motorclub Zwolle Secretaris: Dhr. G. Boot, Klooienberglaan 168, 8013 GP Zwolle, tel:038-4215772 Ouderen Gymnastiek Voorzitter: Mevr. A. Lindeboom, Zwolle, tel: Secretaris: J. Knol, Nilantsweg 105, 8041 AR Zwolle, tel: 038-4221348 Penningmeester: Mevr. D. Eikenaar, Beukenallee 63, 8041 AZ Zwolle, tel: 038-4220050 Oranjevereniging Spoolde Voorzitter: Dhr. J. van Assen, Spoolderenkweg 16, 8042 PK Zwolle, tel: 038-7850016 Secretaris: Dhr. J.R. Walgien, Nilantsweg 69, 8041 AP Zwolle, tel:038-4227729 (jrwalgien@hetnet.nl) Penningmeester: Dhr. G.J. Esselink, Meenteweg 13, 8041 AT Zwolle, tel: 038-4233807 Oud Papieractie Dhr. H. van Assen, Katerveerweg 15, 8019 BL Zwolle, tel: 038-4217906 Tafeltennisvereniging Spoolde Voorzitter: Raymond Ramaker, V/d Capellenstraat 206, 8014 VZ Zwolle, tel.: 06-42893879 Secretaris: Richard v/d Sligte, Rommestraat 163, 8015 AT Zwolle, tel.: 06-30900982 Penningmeester: Jan van Zwolle, Beerninkstraat 8, 8012 XC Zwolle, tel.: 038-4540071 Vogelvereniging ‘De Goudvink’ Secretaris: Dhr. G. Donders, Anemoonstraat 29, 8012 XV Zwolle, tel: 038-4217517 Penningmeester: Dhr. D. Beekman, De Kolonie 23, 7707 SB Balkbrug, tel: 0523-612822 Wijkopzichter: Dhr. J. Stroomberg, Wijkcoordinator: Dhr. B. Michel. Klachten of vragen: Beheer Openbare Ruimte, Servicelijn Wijkbeheer:, tel:038-4983300

Help jij ons in de vakantie? Dan helpen wij jou aan vakantiegeld! Wij zoeken vakantiewerkers voor onze interieurzorg, algemene dienst en natuurlijk voor de verzorging, maar voor dat laatste moet je minimaal basiskennis bezitten voor verzorging van ouderen. Ben je 15 jaar of ouder en lijkt het je wat? Stuur dan zo spoedig mogelijk een brief met vermelding van je naam, adres, telefoonnummer, e-mailadres en natuurlijk ook even geboortedatum, opleiding of werkervaring en niet te vergeten de weken waarin jij kunt werken naar: Driezorg t.a.v.: Yvonne Schurink, afdeling P&O. O ja, ons adres is: Postbus 658, 8000 AR Zwolle en je kan natuurlijk ook mailen: y.schurink@driezorg.nl Je kan werken in ĂŠĂŠn van onze locaties, Arcadia, Fermate, Havezate, Hof van Blom, Kievitsbloem, Rivierenhof of de Venus.