Nr. 2_19 september 2018

Onafhankelijk magazine van de Vrije Universiteit

jaargang 66 #2 19 september 2018

Dreamteams drijven proefpersonen tot het uiterste

Fietsen met elektrische benen P18_Pieker niet te lang: vind een buddy, maatje of mentor P22_Decaan: ‘Is de VU een cultuurarme universiteit?’ P26_Gaatje in je agenda? Doe even wat vrijwilligerswerk

advertenties

HOE VER KIJK JIJ? Bijdragen aan een betere wereld, door onderscheidend onderwijs en grensverleggend onderzoek. Dat is de ambitie van de Vrije Universiteit Amsterdam. Persoonlijke vorming en maatschappelijke betrokkenheid staan hierbij centraal. Vanuit verschillende disciplines en achtergronden werken wij samen aan innovaties en nieuwe inzichten op het hele wetenschappelijke spectrum.

Aan de VU studeren 23.000 studenten en werken 4.500 medewerkers. De uitstekend bereikbare VU-campus ligt in het hart van de Amsterdamse Zuidas.

Ben jij geĂŻnteresseerd om bij de VU te werken? Kijk dan op:

Werk jij al bij de VU? Hou dan de interne vacatures in de gaten op:

WWW.WERKENBIJDEVU.NL

WWW.VU.NL/VUNET/VACATURES

Jaargang 66 #2 cover

Dreamteams en het Human Performance Lab 10 Eva Wijgman en oma Nel

6

Superluxe studentenhuis

16

Examenfeest VU-bestuurders Marjolein Jansen (vooraan) en Vinod Subramaniam (achter haar) wijden de vernieuwde tentamenhal in. Afgelopen zomer werden daar onder andere alle computers vervangen, en is de capaciteit uitgebreid naar 584 toetsplekken.

Digitent_4 september 2018, 09.15 Foto Inez de Fluiter

Buddy’s, maatjes en mentoren 18 Vrijwilligerswerk waar je wél tijd voor hebt 26

Opinie

Stop terreur in Afghanistan 8 Literatuur & samenleving in gevaar

22

Column

Marc Schuilenburg Sanne Pieters

9 32

En verder Online nieuws

4

Onderzoeksnieuws

14

De voorzitter vraagt

23

Studentenraad

24

Mail/colofon

25

Campus: roostersysteem

27

Ondernemingsraad

28

Cabaret en restaurant

30

Uilensteders

31

Pieters & Drachman

32

Coverfoto Peter Valckx Het volgende nummer verschijnt op 3 oktober 2018. klimaatneutraal natureOffice.com | NL-001-221499

gedrukt

ADVALVAS

nr 2 — 19 september 2018

3

advalvas.vu.nl Voor al het laatste nieuws

Met soepeler bsa verdwijnt studiestress niet De norm voor het bindend studieadvies moet omlaag naar 40 punten, om zo de prestatiedruk op studenten te verminderen, stelt minister Van Engelshoven.

VU-medewerkers betwijfelen of dat voldoende uithaalt.

Een onderzoeksteam stelde vast dat wijnkenners daadwerkelijk kunnen ruiken of er een vlieg in hun wijnglas zit. Dit team kreeg de jaarlijkse IgNobelprijs voor onderzoek ‘dat je eerst laat lachen en dan laat nadenken’.

‘Niet nog meer promotiestudenten’ Het kabinet gaat universiteiten geen kans bieden om nog meer student-promovendi te werven.

Dat blijkt uit antwoorden van minister Van Engelshoven op vragen van GroenLinks.

{meer nieuws online}

‘Nú werk maken van insluiting vluchtelingen’ Kabinet blijft bezuinigen Amsterdam: 4de Europese studiestad Groningse studenten in noodtenten 4

Coen van Eijbergen

Wijnsnobs hebben gelijk

Studenten protesteren tegen ‘uitmelken’

S

tudenten hebben afgelopen week in Amsterdam gedemonstreerd tegen de geplande renteverhoging op studieleningen.

De regering moet zijn geld maar ergens anders vandaan halen, vinden ze. ‘We zijn geen melkkoeien.’

Ongeveer 250 mensen verzamelden zich op de Dam, nadat een

week eerder bekend werd dat onderwijsminister Van Engelshoven de rente op studieleningen wil vastzetten voor tien jaar, in plaats van vijf jaar. Iedereen die na 1 januari 2020 begint met studeren zal daardoor moeten lenen tegen een hogere rente.

Volgens de minister is dat nodig om het stelsel betaalbaar te houden.

De extra rente komt voor de gemiddelde student neer op

duizenden euro’s extra aflossen. Maar dat is alleen maar de aanleiding van het protest, legt Lisa de Leeuw uit. Ze is voorzitter van Rood, de jongerenorganisatie van de SP en een van de organisatoren. Het echte probleem zit volgens haar in het studievoorschot zelf, waardoor nieuwe studenten vanaf 2015 meer moeten lenen. “Als ik DUO open krijg ik buikpijn van de hoge schuld die openstaat.” (EB)

Twente toch akkoord met samenwerking VU De bachelor mechanical engineering kan volgend studiejaar toch van start aan de VU. De universiteitsraad van de Universiteit Twente heeft ingestemd met de samenwerking.

D

e instemming ging niet zonder slag of stoot. Twente was bang dat studenten niet heen en weer willen reizen en dat het voor haar personeel een verhoging van de werkdruk zou betekenen. Maar nu lijkt de weg toch vrij voor een gezamenlijke techniekopleiding.

Officieel valt de nieuwe opleiding onder regie van de Universiteit Twente. De bedoeling is dat

op den duur zo’n tweehonderd studenten de opleiding gaan volgen. Die is grotendeels in het Engels, want dat is al gewoon in Twente. De colleges zijn grotendeels aan de VU, met onder meer docenten uit Twente, maar studenten moeten om de twee weken naar Twente voor het volgen van practica: de VU heeft daar niet de geschikte laboratoria voor. Voor de studentenfractie in de Twentse universiteitsraad was dat op en neer reizen een bezwaar,

maar de bestuurders hebben toegezegd voor goede huisvesting te zorgen voor de studenten die in Twente moeten overnachten. De docenten in Twente vrezen vooral een toenemende werkdruk.

VU-rector Vinod Subramaniam is blij dat de opleiding doorgaat.

“De regio Noord-Holland mist een dergelijke universitaire opleiding zeer.” (DdH)

Meer hierover op advalvas. vu.nl>nieuws>13 september nr 2 — 19 september 2018

ADVALVAS

advalvas.vu.nl

Betere beoordelingen door ander onderwijs

D

e bachelor pedagogische wetenschappen kreeg onlangs -als enige in Nederland- de kwalificatie goed van de visitatiecommissie en eindigde ook als beste op haar vakgebied bij de Nationale Studentenenquête (NSE).

Om dat te bereiken heeft de opleiding de afgelopen jaren het hele onderwijs omgegooid: niet hoorcolleges staan centraal, maar werkgroepen waar studenten zelf een thema moeten uitwerken. Elke week is dat een ander thema, legt opleidingsdirecteur Mariëtte Huizinga uit. Aan het begin van de week bereiden de studenten het thema voor in een

werkgroep, halverwege de week krijgen ze een hoorcollege van een expert op het gebied van dat thema, en daarna werken ze het verder uit in een volgende werkgroep. Deze vorm van onderwijs vraagt meer inzet van studenten, maar het werkt: de stof beklijft beter en studenten zijn enthousiaster, zo blijkt uit de beoordelingen in de NSE. Een verschil met vroeger is dat er veel meer gebruik wordt gemaakt van juniordocenten: zij begeleiden een groot deel van de werkgroepen. Na de bachelor gaat pedagogiek nu ook het onderwijs in de master vernieuwen. (WV)

Meer hierover op advalvas.vu.nl>12 september.

Spek je portemonnee Op jezelf wonen én je studieboeken betalen én leuke dingen met je vrienden doen. Het kan gewoon! Lees de 8 tips op advalvas.vu.nl>tips&trucs

Samenwerking hét probleem in de zorg ‘Gemeenten moeten inzien dat er geen gemakkelijke oplossing is voor complexe problemen van burgers.’ Lees het hele artikel op advalvas.vu.nl>opinie

facebook.com/ advalvas Reportages, bijeenkomsten, borrels, lezingen & meer ADVALVAS

nr 2 — 19 september 2018

Flitsfietser

117 kilometer per uur fietste VU-rechtenstudent Jennifer Breet van het Human Power Team.

D

aarmee werd ze tweede bij de Human Powered Speed Challenge in Nevada afgelopen weekend. Haar teamgenoot Lieke de Cock won de vrouwenrace met een snelheid van 120 kilometer per uur. Het wereldrecord werd dit jaar niet verbroken. Dat staat op 121,8 kilometer per uur. (WV)

@advalvas_vu Een selectie uit de opvallendste (re)tweets van de afgelopen dagen @HetISO 17-9_Prinsjesdag, het regeringsbeleid en de begroting... Er is een ding zeker: er blijft voor (ex-) studenten weinig over.

Daarom roepen het ISO en 7 (politieke) jongerenorganisaties de Tweede Kamer op om de renteverhoging op studieschulden van tafel te halen! @trouw @Floor_Bal 17-9_Vandaag in de Volkskrant: literatuuronderwijs is al jaren niets meer.

In Elsevier in 1993: literatuuronderwijs etc etc. (Met op de foto op de derde rij ikzelf als zogenaamd onwillige lezer).

Niks nieuws onder de zon dus. @vinsub 16_9-Trots op @VUamsterdam en @tudelft Human Power Team @HumanPowerTeamsuper prestatie!

De rector doelt natuurlijk op het winnen van de World Human Powered Speed Challenge (zie het bericht Flitsfietser hiernaast). @WOinactie 15-9_Werk je aan de VU en wil je meedoen aan de actieweek 24-28 september door id openbare ruimte les te geven? Dat kan door je hier op te geven: https://tinyurl.com/buitencollegesvu @Woutel 10-9_Niet Aramees, niet Nahuatl.

Nederlands, in Amsterdam. Wauw.

Dit in reactie op het bericht van Advalvas dat bijna niemand meer Nederlands gaat studeren. @UBVU 10-9_Halfuurtje weg van je studieplek voor een koffiepauze? Stel de Studieplek Parkeerschijf in op je ‘vertrektijd’. Je vindt de parkeerschijven bij de UB-studiezalen.

Lees ook het achtergrondartikel Fietsen met een dwarslaesie op pagina 10, over de dreamteams aan de VU die proberen menselijke prestaties op het gebied van bewegen te optimaliseren.

5

6

nr 2 — 19 september 2018

ADVALVAS

student in actie

‘Ik wil wel bij haar sterven zijn’

Eva Wijgman bezoekt een vrouw die binnenkort waarschijnlijk euthanasie zal krijgen. ‘Ze heeft weinig meer om voor te leven en gaat door haar ziekte alleen maar achteruit.’

DOOR WELMOED VISSER FOTO PETER VALCKX

E

uthanasie lijkt me best zware kost als je 21 bent.

“Dat klopt, ik vond het ook heel heftig toen ik het hoorde. Ik bezoek deze vrouw nu ongeveer een jaar. Ze is oud en heeft MS. Ze heeft geen gemakkelijk leven gehad en geen sociaal netwerk of familie. En haar ziekte wordt alleen maar erger. Ik kan dus goed begrijpen dat ze ermee wil ophouden, maar toch deed het me veel toen ik vlak voor de zomer hoorde dat haar euthanasieverzoek goedgekeurd was.”

Ben je nu elk moment bang dat je te horen zal krijgen dat ze er niet meer is? “Dat had ik heel erg toen ik op vakantie ging. Maar nu heb ik het idee dat ze nog niet helemaal klaar is en dat ze het me wel zal vertellen als ze eraan toe is.

Eerst moet haar huis opgeruimd, want ze maakt zich zorgen dat ze de thuiszorg anders belast met haar rommel. Ik help haar af en toe bij het opruimen.”

Als haar huis opgeruimd is, en zij blijkt aan euthanasie toe te zijn, wat ga je dan doen? “Ik heb erover nagedacht en besloten dat ik er wel bij wil zijn als het zover is, als ze me dat vraagt.”

ADVALVAS

nr 2 — 19 september 2018

Kun je dat aan? “Ja, dat denk ik. Ik ben nuchter en rustig. Ik kan goed relativeren. Maar ik zal haar wel missen. Ze is het afgelopen jaar toch een soort oma voor me geworden. We noemen haar ook oma Nel in ons gezin. Mijn moeder neemt zelfs cadeautjes voor haar mee van vakantie.

“Toen ik erachter kwam dat ze met kerst alleen zou zitten, hebben we haar uitgenodigd bij ons thuis, maar dat durfde ze niet. Ze heeft zo’n laag zelfbeeld dat ze zich niet kan voorstellen dat anderen vrijwillig met haar aan tafel zouden willen zitten. Het werd te moeilijk, dus ben ik met kerst maar gewoon even alleen naar haar toe gegaan.”

Wat bindt jullie? “Oma Nel is heel nieuwsgierig. Ze volgt het nieuws, is geïnteresseerd in mensen en in lezen. Ze schrijft gedichten. Dat maakt haar een interessant mens, al ziet ze dat zelf niet zo. Ze houdt van zoetigheid, dus we gaan vaak ergens op een terras een taartje eten en dan zitten we een beetje mensen te kijken. Dat vinden we allebei leuk.”

Wat heeft oma Nel je geleerd? “Hoe ontzettend alleen mensen kunnen zijn. Ze heeft een zoon met wie ze geen contact meer heeft en verder helemaal niemand. Er komen mensen van de thuiszorg en ik; meer sociale contacten heeft ze niet.”

En ik ben me er ook meer van bewust

SeniorenStudent Eva Wijgman kwam met oma Nel in contact via SeniorenStudent, een stichting die studenten in aanraking brengt met ouderen voor sociale contacten, maar ook voor licht huishoudelijk werk als bijbaan. Als SeniorenStudent verdien je tussen de 7,75 en 10,50 euro per uur, afhankelijk van je leeftijd. seniorenstudent.nl

Eva Wijgman

geworden dat bijna iedereen in Amsterdam vooral met zichzelf bezig is. Met de buren heeft ze geen contact. Iedereen heeft haast, mensen zetten allerlei dingen op de stoep, waardoor oma Nel er vaak niet langs kan met haar scootmobiel.”

21 jaar Augustus 2018 - heden Bachelor psychologie Augustus 2017 - heden Vrijwilliger, SeniorenStudent Juni 2017 - heden Barista, Coffee Company Voorjaar 2018 Vrijwilliger op een islamitische basisschool, Project Move 2017 - 2018 Voorzitter feestcommissie, Vereniging Bewoners Uilenstede Najaar 2017 Bachelor gezondheidswetenschappen (niet afgemaakt)

Hoe ben je met haar in contact gekomen? “Ik kwam aanvankelijk bij SeniorenStudent voor mijn cv, om door de selectie van geneeskunde te komen. Dat is uiteindelijk niet gelukt en toen ben ik gezondheidswetenschappen gaan studeren. In december ben ik daarmee gestopt, die studie was niks voor mij. Nu ben ik begonnen met psychologie.

“Het afgelopen halfjaar heb ik gevuld met vrijwilligerswerk: ik zat in de feestcommissie van de Vereniging Bewoners Uilenstede en werkte mee aan een project op een islamitische basisschool via Stichting Move. En ik ging dus elke twee weken naar oma Nel. Ik heb daar zo enorm veel geleerd, dat was me met studeren nooit gelukt.”

De naam van oma Nel is vanwege haar privacy veranderd. Haar echte naam is bij de redactie bekend.

Ben of ken jij ook een student, medewerker of promovendus die zich inzet voor de maatschappij? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

7

Stop de terreur in Afghanistan

Als gevluchte Afghaan ben ik diep geschokt over de aanslag op een opleidingscentrum in Kabul. Met meer liefde voor de mensheid kunnen we een eind maken aan deze ellende.

DOOR SEYED HOSSEINI ILLUSTRATIE BAS VAN DER SCHOT

P

robeer het je eens voor te stellen: de Vrije Universiteit is doelwit geworden van een zelfmoordaanslag, waarbij 48 studenten omkomen en 67 ernstig gewond raken. Het doelwit? Rooms-katholieke studenten omdat zij geen ‘echte’ christenen zijn. Deze situatie is natuurlijk ondenkbaar!

Maar vervang de VU eens door een oplei-

8

dingscentrum in Kabul en de roomskatholieken door sjiitische moslims en je hebt de gruwelijke werkelijkheid. Als moderne Afghaans-Nederlanse geneeskundestudent, broer en zoon wil ik reageren op de crisis in Afghanistan.

“Het dak is eraf geblazen, lijken van jonge Afghaanse mannen en vrouwen liggen tussen het puin. De gewonden worden afgevoerd met auto’s en scooters,

aangezien de ambulances in Kabul niet beschikbaar zijn.” Op 15 augustus hoorde ik op de radio deze schokkende feiten van een nieuwslezer met monotone stem. Ik voelde een fysieke schok. Gevoelens van onmacht, verdriet, schuld en verantwoordelijkheid gingen door me heen. Hoe kan ik hier leven als moderne prins wanneer mensen zoals ik worden mishandeld en vermoord?

nr 2 — 19 september 2018

ADVALVAS

opinie

wisselcolumn

In een wereld van markt en strijd De Taliban is machtiger dan ooit, de internationale wereldmachten zijn niet opgewassen tegen de strategieën van de Taliban-strijders. De dood van enkelen is een tragedie, de dood van velen wordt al gauw een statistiek. Daarom wil ik hier wat statistieken met u delen: het conflict met de Taliban duurt al 16 jaar, de kosten zijn opgelopen tot ruim 753 miljard dollar. Van alle uitgezonden en Afghaanse soldaten zijn ruim 35.000 omgekomen in het gevecht tegen de Taliban. Er zijn honderdduizenden civiele slachtoffers. Ruim 1,2 miljoen Afghanen zijn verjaagd uit hun huizen, ze leven in vluchtelingenkampen, onder andere van Unicef.

Zevenentachtig procent van de vrouwen in Afghanistan wordt fysiek, seksueel of emotioneel mishandeld. Ze worden gevangen genomen, verkracht, publiekelijk gestenigd en verbrand omdat ze zijn verkracht. Denk bijvoorbeeld aan Farkhunda Malikzada.

Deze cijfers zijn heel moeilijk te bevatten en te verteren voor mij, juist omdat ik vind dat Afghanistan een land is waar de mensheid heel goed zou kunnen bloeien.

Het besef wat ik ben ontvlucht en wat het leven waard is, ondanks alle tegenslagen van mijn vluchtelingenverleden, is heel intens. Ik hoop diep in mijn hart dat veel meer studenten in Nederland deze golf van emoties mogen voelen. Het zijn uiteindelijk niet de kogels, bommen en het fysieke geweld die gaan winnen, maar de vreedzame gedachten, die als we ze massaal doorleven, ook tot daadwerkelijke vrede kunnen leiden.

Velen bidden enkel voor de toekomst.

Maar iedereen kan de wereld helpen veranderen. Die potentie zit in ons allemaal. Of je nu een arts in spe bent, of anders geaard of het ‘verkeerde geloof’ hebt, ook jij kunt de wereld verbeteren.

Het begint met de liefde voor je naasten en die breidt zich wereldwijd uit. Daarvan ben ik overtuigd.

Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

ADVALVAS

nr 2 — 19 september 2018

B foto Yvonne Compier

Seyed Hosseini is geneeskundestudent VUmc.

Marc Schuilenburg universitair docent aan de afdeling Strafrecht en Criminologie

‘testmakers’ te worden. Maar vergeet ook ij het begeleiden van scripde periode na de universiteit niet. Werk ties maak ik soms studenis voor veel mensen vooral een kwestie ten mee met psychische van het beter doen dan je collega’s. Iedere problemen als faalangst, week je targets halen en records breken. stress en onzekerheid. Ik Om dit mogelijk te maken staan op de heb geen exacte cijfers werkvloer van bedrijven in Silicon Valley hoeveel studenten hiervan fitnesstoestellen en geven ze massages. last hebben. Maar ik hoor dat studentenZelfs op televisie is er geen programma psychologen steeds vaker aan de bel trekmeer zonder een wedstrijdelement. ken over het groeiende aantal studenten Competitie is het onderliggende motief met psychische problemen. Angst voor van programma’s die op het eerste studieschuld en de invloed van sociale gezicht gaan om luchtige media worden genoemd onderwerpen als eten en als oorzaken. Ook de reizen. Programma’s als toegenomen prestatie‘Alles draait om wie het lekkerst kookt druk op de universiteit individueel succes’ (Heel Holland bakt), het zou hieraan ten grondslag langst overleeft (Expeditie liggen. Zo werkt tegenRobinson), het best kan woordig iedere universidansen (So You Think teit met criteria als selecYou Can Dance) of het tie, prestatieafspraken en fraaist kan zingen (The excellentie. Studenten die Voice of Holland) worden niet mee kunnen komen, gepresenteerd in termen moeten zich verantwoorvan een meedogenloze den. afvalrace. Wie niet aan de Deskundigen pleiten voor verwachtingen van de jury voldoet, is een het verminderen van de studiedruk. Mij verliezer en moet meteen naar huis. lijkt het dat die prestatiedruk niet begint Van basisschool tot universiteit en van op de universiteit. Voor wie ernaar zoekt, werk tot ontspanning; we leven volgens is het niet moeilijk andere voorbeelden de Franse schrijver Michel Houellebecq te vinden van de druk die ons van buiten in een wereld van markt en strijd. Omdat wordt opgelegd en die ervoor zorgt dat daarin alles draait om individueel succes, we voortdurend aangemoedigd worden zullen depressie, burn-out en stress onze om onszelf te verbeteren en in competivolksziekten blijven. tie met anderen te treden. Denkend aan basisscholen zie ik toets- en testfabrieken voor me die kleuters trainen om betere Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

9

Dream Lab

Stroomstoten door elektroden zetten de benen van Mohamed Akhloufi in beweging

WETENSCHAP

Mensen onder stroom zetten, of ze laten zweten in extreme hitte. Wetenschappers drijven hun proefpersonen tot het uiterste.

Fietsen met een dwarslaesie DOOR peter breedveld FOTO’S PETER VALCKX

D

e veertigjarige Mohamed Akhloufi heeft een lage dwarslaesie. Met zijn onderlichaam kan hij niets, zijn benen zijn bewegingsloos, maar dat weerhoudt hem er niet van fanatiek te sporten.

“Ik roeide in het nationale paralympische team en mocht als skiër aan een paar WK’tjes meedoen”, vertelt hij.

Akhloufi neemt deel aan wedstrijden in binnen- en buitenland, onder andere de VondelGames in het Vondelpark op 15 september, een spectaculair fietsevenement met onder meer het NK Handbike voor sporters met een lichamelijke beperking. Hij fietst op een fiets met trappers die hij aandrijft met zijn benen.

Dat klinkt spectaculair, en dat is het ook: Akhloufi’s benen worden namelijk op hun beurt in beweging gezet met stroomstoten door elektroden, die om beurten de beenspieren activeren die nodig zijn om een trapbeweging te maken.

Twee keer per week traint hij aan de VU, waar het Pulse-team, twaalf studenten bewegingswetenschappen, hem helpt zich voor te bereiden. Als Advalvas komt kijken, is Akhloufi bezig met Mariëlle Stam, Rico Németh en Vasilis Tomaras.

Tomaras brengt de elektroden aan op verschillende plekken op Akhloufi’s benen en bilspieren en op zijn buik “omdat we nog elektroden over hadden.”

ADVALVAS

nr 2 — 19 september 2018

Het is een experiment om te zien wat het resultaat is, zegt Németh.

De studenten helpen Akhloufi op de speciale Berkelbike, ze sluiten de elektroden aan op een apparaatje midden op het stuur en met zijn handen zet Akhloufi de trappers in beweging. Daardoor wordt de stroom opgewekt en dan nemen zijn benen het over.

Zuivere fietsbeweging Achter zijn laptop laat Németh zien hoe ingenieus alles in elkaar steekt.

De stroomregeling hangt samen met de bewegingen die Akhloufi met zijn benen maakt. Zo worden beurtelings de hamstrings, quadriceps en de bilspieren gestimuleerd, “om een zo zuiver mogelijke fietsbeweging na te bootsen”, zegt Németh.

Ik laat ook elektroden aanbrengen op mijn eigen benen om te ervaren hoe dat is. Zodra ik de fiets in beweging zet, word ik onder stroom gezet. Het is een vreemd gevoel van duizenden razendsnelle prikkelingen. Prettig is het niet en mijn benen bewegen zich ook niet vanzelf. “Dat komt doordat de spanning te laag is”, legt Stam uit. “Bij een hogere spanning zou je echt pijn voelen.” Mijn benen krijgen maximaal dertig milliampère, Akhloufi, wiens benen gevoelloos zijn, krijgt veel sterkere stroomstoten.

Pulse staat onder toezicht van hoogleraar inspanningsfysiologie Hein Daanen en van hoogleraar revalidatieonderzoek Thomas Janssen. In het revalidatiecentrum Reade aan de Amsterdamse Overtoom laat Janssen zien hoe hij deze

vorm van elektrostimulatie gebruikt om mensen ‘Over zo’n 20 jaar met een dwarslaesie in is dwarslaesie te beweging te houden. genezen’ Door middel van fietsen, maar er staat bijvoorbeeld ook een reusachtig soort van exoskelet (uitwendig skelet) dat het dwarslaesiepatiënten mogelijk maakt te lopen.

Janssen: “Mensen met een dwarslaesie kunnen niet lopen, maar dat is slechts het topje van de ijsberg. Ze hebben een hele waslijst aan problemen: denk aan infecties, botontkalking en doorzitplekken. Het is belangrijk om hun benen in beweging te houden, zodat ze gezond blijven.”

Met de ledematen van mensen met een dwarslaesie is op zich niets mis. “Alleen de verbinding met de hersenen is verbroken, waardoor ze hun lichaam zelf niet meer kunnen aansturen. Maar van buiten af, door elektrostimulatie, kun je benen of armen nog wel in beweging zetten”, legt Janssen uit. Overigens denkt hij dat een dwarslaesie over een jaar of twintig te genezen zal zijn door de verbinding in de rugwervel te herstellen.

Droomlaboratorium Het Pulse-team traint in een speciale ruimte in het Wis- en Natuurkundegebouw, waar ook andere zogeheten dreamteams hun innovaties uitproberen: het Dream Lab. Er staan vreemde apparaten, bijvoorbeeld een half ontmantelde ligfiets die is aangesloten op een ergometer, een

11

Dream Lab

onderzeeër waarvan je al claustrofobisch wordt als je ernaar kijkt.

Zeer veel bekendheid geniet het Human Power Team, dat bestaat uit studenten van de VU en TU Delft. Het team probeert het mensaangedreven wereldsnelheidsrecord te verbreken in een langwerpig soort van ei, ontworpen om zo min mogelijk weerstand te krijgen van wind en weg.

Masterstudent rechten Jennifer Breet (24) hoopt in september in de Amerikaanse staat Nevada het huidige record te breken. Dat is niet gelukt, blijkt na dit interview. Wel werd ze op 16 september tweede, achter teamgenoot Lieke de Cock. Gekleed in een nauwsluitend soort van superheldenoutfit en met een gasmaskerachtig geval op haar gezicht doet ze denken aan een ruimtevaarder in een sciencefictionfilm. Ze zit op een fiets die is aangesloten op een ergometer en trapt alsof haar leven ervan afhangt, haar gezicht vertrokken van pijn. “Nog even doorzetten, Jen! Je kunt het!” roepen de studenten die haar vanachter hun laptops gadeslaan.

Vette ervaring “Dit is een vette ervaring”, zegt Mirre van Duin (26), masterstudent bewegingswetenschappen. “Hier brengen we alles in de praktijk wat we hebben geleerd, het is een verrijking van je opleiding.”

De andere leden van het Human Power Team zijn haar studiegenoten: Hannah Timmermans (20), Juul Hubert (22) en Inge Huberts (22). “Het is heel breed wat je leert in onze studie. Hier komt het allemaal samen: je moet een trainingsplan schrijven, je kennis van het menselijke lichaam gebruiken om bijvoorbeeld een gebalanceerd sportvoedingsdieet samen te stellen, en je leert samen te werken in een team”, zegt Huberts.

“We benaderen ook sponsors en bereiden de reis voor”, vult Van Duin aan. Tijdens de training in het Dream Lab bootst men de omstandigheden in Nevada, hoog in de bergen, zo goed mogelijk na.

Daarom draagt Breet ook een masker. De fietscocon, waarmee ze uiteindelijk haar recordpoging zal doen, is bijna hermetisch afgesloten. Het CO2 dat ze uitademt, wordt afgevoerd door de slang aan het masker, om CO2-ophoping in de fiets te voorkomen.

12

Masterstudent rechten Jennifer Breet in training voor het mensaangedreven wereldsnelheidsrecord Met de onderzeeër, die ook in het Dream Lab staat, doen ze iets soortgelijks. Het is een onderwaterfiets, waarmee het dreamteam Wasub records probeert te breken.

De dreamteams vragen het uiterste van de deelnemende sporters. De uitputting is van Akhloufi’s gezicht af te lezen na een halfuur trainen, ook Breet bereikt de grenzen van haar kunnen.

Klimaatkamer In de medische faculteit bevindt zich een nieuw lab: het Human Performance Lab van hoogleraar inspanningsfysiologie Daanen. Daar bevindt zich ook de zogeheten klimaatkamer, waarin de impact

van extreem klimaat op presteren wordt onder‘Natuurlijk is zocht. Sporters trainen in het vestigen van extreme hitte of extreme records niet ons kou, met een hoge luchtdoel’ vochtigheid of in een atmosfeer die vergelijkbaar is met die in de bergen.

In deze klimaatkamer kunnen sporters zich voorbereiden op bijvoorbeeld de Olympische Spelen van 2020 in Tokio, waar het in de zomer ongelooflijk heet is, gecombineerd met een hoge luchtvochtigheid.

nr 2 — 19 september 2018

ADVALVAS

Klimaatkamer en kosten In de klimaatkamer van het Human Performance Lab van hoogleraar inspanningsfysiologie Hein Daanen wordt de impact van extreem klimaat op presteren onderzocht.

H De kamer is een ruimte van 3 bij 4 meter.

Het is er inderdaad heel erg warm. De machinekamer erachter is imponerend.

De klimaatkamer is net geopend en na de zomer starten de experimenten.

Natuurkunde bijspijkeren De studenten bewegingswetenschappen zijn vaak zelf verrast door de technologische kennis die er komt kijken bij het trainen van sporters en het revalideren van patiënten. Riko Németh van het Pulseteam doet na zijn bachelor een schakeljaar om zijn wiskundige en natuurkundige kennis bij te spijkeren, voordat hij aan zijn master begint. Zijn teamgenoot

ADVALVAS

nr 2 — 19 september 2018

Mariëlle Stam gaat haar master zelfs aan TU Delft doen, om zich volledig te richten op de technische kant van bewegingswetenschappen.

“Natuurlijk is het vestigen van records niet ons doel”, zegt Thomas Janssen.

“Het gaat ons erom techniek en mens optimaal te combineren, om meer inzicht te krijgen hoe het menselijk lichaam werkt, en om mensen met een beperking zo goed mogelijk te laten functioneren.

Daar is nog een lange weg te gaan. Nu zetten we er een bak stroom op, maar een van de grote uitdagingen is om het zó te verfijnen dat mensen meer controle over hun lichaam krijgen.”

et Human Performance Lab onderhoudt ook contacten met fabrikanten van sportkleding, schoenen, maar ook eindgebruikers als het ministerie van Defensie en de brandweer.

Om blessurevrije trainingen te ontwikkelen, gezond hard te kunnen lopen en gezond te kunnen zitten. Dat levert goede sportschoenen, ergonomische meubels en sportkleding op, maar ook meer inzicht en kennis in de menselijke fysiologie. Daanen is zelfs verbonden aan de Modeacademie, die gebruikmaakt van zijn kennis van het menselijk lichaam bij het ontwerpen van kleding. Voor de Olympische Spelen ontwikkelt hij samen met TU Delft sportkleding die het lichaam sneller en effectiever afkoelt in de extreme hitte.

Al die techniek kost geld, en hoogleraar Daanen, die 26 jaar onderzoek heeft gedaan voor TNO, heeft weinig moeite met de financiering van al dat moois door het bedrijfsleven. Hij ziet alleen maar voordelen: via het bedrijfsleven krijgt een onderzoeker goed zicht op de behoeften vanuit de samenleving, en het geld maakt het mogelijk de infrastructuur te bekostigen en uit te breiden. “Het is wel belangrijk van tevoren heldere afspraken te maken met de klant, zodat de wetenschapper onafhankelijk en neutraal kan opereren”, zegt Daanen.

De hoogleraar doet een beetje denken aan Q, de wetenschapper in de James Bond-films, die Bond voorziet van de nieuwste technische foefjes om zich uit penibele situaties te redden.

Voor zijn onderzoek maakt hij driedimensionale prints van zijn proefpersonen, en ook van zichzelf heeft hij zo’n poppetje van 20 centimeter hoog in zijn kamer staan.

13

VIPs

De archeologen Gert-Jan Burgers en Sjoerd Kluiving hebben ieder een subsidie van 4 miljoen euro gekregen in het kader van de jaarlijkse EU Marie SkłodowskaCurie Innovative Training Networks. Hiermee kunnen vijftien promovendi erfgoed en ruimtelijke ordening onderzoeken.

Jurist Lieneke Slingenberg ontving een Veni-subsidie (250.000 euro). Vaak bepalen Europese staten waar vluchtelingen binnen hun grenzen wel of niet mogen wonen. Slingenberg onderzoekt welke (inter) nationale en Europese regels en rechten op deze vrijheidsbeperkingen van toepassing zijn.

Majorie van Duursen is benoemd tot hoogleraar environmental health and toxicology.

De leerstoel is ingebed in de afdeling Environment & Health. Zij wil het risico van milieuverontreinigende stoffen voor de gezondheid van kinderen wereldwijd in kaart brengen en verminderen.

14

El Niño voorspellen

H

et natuurverschijnsel El Niño heeft een belangrijke invloed op het weer in grote delen van de wereld. El Niño

ontstaat door opwarming van het zeewater langs de evenaar in de oostelijke Stille Oceaan, maar wanneer het fenomeen zal plaatsvinden is moeilijk te voorspellen. Promovendus Mengheng Li ontwierp een model waarmee hij in eerste

Nasa

Halleh Ghorashi, hoogleraar diversiteit en integratie aan de faculteit Sociale Wetenschappen, en hoogleraar economie Maarten Lindeboom zijn benoemd tot kroonleden van de Sociaal-Economische Raad.

Ghorashi onderzoekt de maatschappelijke insluiting van vluchtelingen.

instantie economische voorspellingen kan doen, maar dit blijkt ook toepasbaar op het weer. Met het model kon El Niño tot twee jaar van tevoren worden voorspeld. Hij promoveerde op 13 september.

(WV)

Autonome wapens

Piekeren P

P

iekeren heeft een negatieve invloed op de werking van het lichaam. Dat blijkt uit het onderzoek waarop Caroline Schlinkert 7 september promoveerde bij de faculteit Gedrags- en Bewegingswetenschappen.

Schlinkert: “Piekeren gaat gepaard met een breed scala aan lichamelijke klachten, zoals een hoge bloeddruk, pijn en

chronische vermoeidheid. Het is daarom belangrijk om beter te begrijpen of piekeren invloed heeft op de manier waarop mensen hun lichamelijke signalen waarnemen.”

Zo ontdekte ze dat piekeraars met stress de signalen van hun lichaam en hun behoeftes niet goed waarnemen. Ze merken bijvoorbeeld minder snel dat ze honger hebben dan niet-piekeraars. (FB)

oliticoloog Marijn Hoijtink ontving een Veni-subsidie voor haar onderzoek naar de technologische ontwikkeling van autonome wapens. Er is veel discussie over de mogelijke inzet van autonome wapensystemen. Voorstanders betogen dat ze het aantal slachtoffers zullen verminderen, tegenstanders vinden ze onverenigbaar met het humanitair oorlogsrecht. Hoijtink richt zich in haar onderzoek op de ontwerppraktijken van die wapens omdat die op het slagveld uiteindelijk een onderscheid maken tussen leven en dood. (PB)

nr 2 — 19 september 2018

ADVALVAS

onderzoeksnieuws

MIJN SCRIPTIE Save The Rhino

‘Stropers kunnen zo worden doodgeschoten’

Aurélie van Baelen | 24 | master law and politics of international security | eindcijfer 8 (18 ects) Is je onderzoek gelopen zoals je had verwacht?

“Eigenlijk wilde ik de rol van private militaire bedrijven in de strijd tegen stropers onderzoeken.

Maar het bleek te moeilijk om daarover vanaf hier genoeg informatie te verzamelen. Toen heb ik het verbreed naar het algemene beleid tegen stropers en het spanningsveld met mensenrechten.”

Wat zou je achteraf anders aanpakken? “Deze scriptie liep soepel omdat ik veel geleerd heb van mijn vorige masterscriptie, die juist helemaal niet lekker ging. Toen bleef ik maar informatie verzamelen, waardoor het moeilijk werd om de focus te bewaren. Nu werkte ik meer vanuit mijn onderzoeksvraag en dat ging beter.”

Wat is je grootste ontdekking? “Ik verbaas me het meest over hoe weinig reactie er is van de internationale gemeenschap op de soms onmenselijke initiatieven om dieren te beschermen tegen stropers. Kenia hanteert bijvoorbeeld openlijk een shoot-to-kill-policy: stropers kunnen zo worden doodgeschoten als ze worden betrapt. Dat wordt internationaal nauwelijks veroordeeld.”

Ben je goed begeleid? “Heel goed. We kwamen eens per maand bij elkaar met een groepje en onze begeleider. We moesten elkaars werk becommentariëren. En dan waren er nog bootcampsessies, waarbij je de hele dag ging zitten schrijven met een begeleider erbij om je waar nodig te helpen.”

Hoeveel tijd kostte je scriptie? “Ik ben in april begonnen en had eind mei een eerste versie af.” (WV)

ADVALVAS

nr 2 — 19 september 2018

Cyberchondria Bij uitslag op je arm of een pijntje in je knie is vaak het eerste dat in je opkomt: even googlen ter geruststelling. Maar dat kan je juist angstiger maken, ontdekte promovendus Fam te Poel.

Chinese baptisten

1 zakenman bewerkstelligde dat baptisme kon uitgroeien tot de grootste religie in Hongkong.

D

oor de komst van veel vluchtelingen uit het communistisch China was er in de jaren vijftig grote behoefte aan geestelijke en maatschappelijke ondersteuning. Zakenman Lam Chi-fung vroeg buitenlandse zendelingenorganisaties om steun. (FB)

Alex To promoveerde 4 september op het onderzoek Lam Chi-fung’s Transformative Role in Shaping Hong Kong Baptist Life between 1950 and 1970.

“Er zijn mensen die extreme gezondheidsangst hebben: zij denken bij elk bultje meteen dat ze een erge ziekte hebben. Deze mensen worden, gek genoeg, op de lange termijn niet angstiger als ze internet gebruiken om informatie op te zoeken over hun vermeende ziekten, blijkt uit mijn onderzoek.

Maar voor de mensen die zich niet onterecht zorgen maken om hun gezondheid geldt dat ze wél angstiger worden door het opzoeken van hun klachten. Dat kan komen doordat de informatie in zoekmachines niet wordt gefilterd op kwaliteit. Je komt bijvoorbeeld al snel op een forum terecht met mensen die de vreselijkste verhalen vertellen. Daar kun je gemakkelijk ongeruster van worden.

Als je symptomen googelt, helpt het om de zoektermen feitelijk te houden. Ook is het belangrijk om naar de kwaliteit van de bron te kijken. Sites die door artsen zijn geschreven, zoals thuisarts.nl, leveren betrouwbare informatie.

In de VS heb je de Google M-health app die betrouwbare gezondheidsinformatie bovenaan in de zoekresultaten zet. Het zou goed zijn om te onderzoeken of zo’n app mensen wel of niet angstiger maakt.” (WV)

Fam te Poel promoveerde op 14 september. Zie proefschrift via tinyurl.com/Famtepoel

15

Zuidas

Leven op stand Keurig opgeruimde studentenstudio’s met een basketbalveld op het dak vind je bij de Ravel Residence, op een steenworp van de campus. Inclusief strenge huisregels.

DOOR Floor Bal FOTO Yvonne Compier

H

oe krijgen ze dat toch voor elkaar bij de Ravel Residence? In het studiocomplex voor 800 studenten vlakbij de De Boelelaan is de keuken die voor feestjes gebruikt kan worden brandschoon. In de lange, identieke gangen ligt nog geen propje op de grond.

Geen posters aan de muren, geen volle vuilniszakken of kapotte lampen. Het complex lijkt in zijn eenvormigheid eerder op een hotel dan op een studentenflat. Dronken door de gangen naar je kamer zoeken, moet hier een flinke uitdaging zijn.

Blije ouders “We hebben duidelijke huisregels”, legt locatiemanager Peter Braamzeel uit.

“Met iedere aanstaande huurder hebben we een kennismakingsgesprek waarin we dat uitleggen.” Zo is roken in het hele complex verboden. En vanwege de brandveiligheid moeten de hallen leeg blijven.

16

Een enkele keer dreigt een aankomende huurder af te haken, maar meestal wordt die door meegekomen ouders overgehaald om toch te tekenen. Zij zijn namelijk wel altijd enthousiast over de rust, regelmaat en reinheid. Dezelfde ouders zijn vaak ook blij met de camera’s die in de gemeenschappelijke ruimte hangen.

“Als je van buiten Amsterdam komt, is het soms wel wennen dat je achttienjarige naar de grote stad gaat.” De camera’s hangen trouwens niet in de gangen. “We zien niet wie welke kamer ingaat. Dat zou

Geen wachtlijsten Wachtlijsten heeft vastgoedbeheerder Student Experience niet, vertelt locatiebeheerder Peter Braamzeel. “Dat is niet te doen. We zijn er wel mee begonnen, maar daar stonden meteen 7000 mensen op. Tegen de tijd dat ze aan de beurt waren, hadden ze al een andere kamer.”

Als er een kamer vrijkomt in een van de drie gebouwen in Amsterdam krijgen gebruikers van de Student Experience Alert-app een pushbericht. Ze moeten zich dan vervolgens zo snel mogelijk voor een kamer inschrijven. Wie het eerst reageert, heeft de kamer. “Je moet het wel goed in de gaten houden, de kamer kan binnen een paar minuten weg zijn.” nr 2 — 19 september 2018

ADVALVAS

WONEN

geschilderd. Of schoongemaakt.

In de hal staan grote banken waar studenten kunnen afspreken. Verderop wordt een fanatiek potje tafeltennis gespeeld.

Er zijn twee grote mooi aangelegde tuinen. Een stiltetuin om te studeren en een Ibiza Beach-tuin waar de studenten deze zomer grote zwembadjes van Action neer mochten zetten.

Op het dak van het complex is een omheind basketbalveld met uitzicht op de Zuidas. Er is een inpandige wasserette, waar studenten voor een paar euro hun was in de machine kunnen gooien, inclusief wasmiddel. Is een machine kapot, dan wordt die snel weer gerepareerd of vervangen.

Veel oudere studenten

schending van de privacy van onze bewoners zijn.”

Mooiste rokershok van Nederland De verdreven rokers kunnen buiten terecht in wat het mooiste rokershok van Nederland moet zijn. Inclusief ramen, verlichting en picknicktafels. Het hok fungeert als alternatieve gemeenschappelijke ruimte, vertelt VU-student Canisia Jacobs (25). Dat er binnen niet gerookt mag worden, vindt ze volkomen begrijpelijk. “Als iemand dat toch stiekem doet,

ADVALVAS

nr 2 — 19 september 2018

kun je het overal in de hal ruiken.”

Hiervoor woonde ze onder meer in Casa 400. “Daar ken je al je ganggenoten en zat je samen in de keuken.” De meeste bewoners met wie ze nu een gang deelt, kent ze niet. “Hier kijk je wie er buiten is.”

De duidelijke regels van het complex worden gecompenseerd door bovengemiddelde service. Beneden in de lounge is een balie. Overdag zit daar een locatiebeheerder, ’s nachts een beveiliger. Gaat er iets in de openbare ruimte kapot, dan wordt het binnen 24 uur gemaakt. Of

Hoe duur is wonen in de Ravel Residence eigenlijk? Voor 21 vierkante meter, inclusief eigen keuken en badkamer, is de kale huurprijs 562,37 euro. Met de servicekosten erbij komt de eindstand op 682 euro.

Ter vergelijking: een soortgelijke studie van 29 vierkante meter op Uilenstede kost 660 euro inclusief. Wie boven de 23 is, kan huursubsidie aanvragen. “Daarom wonen hier zoveel oudere studenten”, zegt Jacobs.

Ze is erg blij dat ze nu hier woont.

“Casa400 was één groot feest, dat was ik wel ontgroeid. “Ik had geen zin meer om tussen de eerstejaars te zitten.

Ze vindt het hier ook gezellig, maar op een andere manier. “Je leert megaveel mensen kennen en er is veel samenhorigheid. Het verschil is dat je hier een plek hebt waar je je terug kunt trekken. Hier wonen meer volwassenen, die voelen zich wat verantwoordelijker.”

Natuurlijk maken de bewoners weleens rommel. “Het is hier geen hotel, niemand ruimt het achter je op. Als je troep laat liggen, word je aangesproken: of je niet iets vergeten bent. Maar ze zitten je niet achter de broek.”

Als studenten feestjes op hun kamer houden, heeft ze daar meestal geen last van. “Het is hier goed geïsoleerd. Ik hoor de mensen naast me bijna niet.” Mochten bewoners toch geluidsoverlast hebben, dan kunnen ze naar de balie bellen. “Dan loopt de beveiliging even langs. Je mag hier altijd een feestje houden. Tot iemand klaagt.”

Ravel Residence, Antonio Vivaldistraat 5-7-9, Amsterdam, meer info op studentexperience.nl

17

Buddyprojecten

Is de universiteit nog erg onwennig? Blijf niet te lang piekeren. Er is voor iedereen wel een buddy, maatje of mentor.

Studeren doe je niet alleen DOOR FLOOR BAL FOTO’S PETER GERRITSEN Beginnen met een universitaire studie kan pittig zijn, zeker als je een beperking hebt of eerstegeneratiestudent bent of simpelweg ’s werelds slechtste planner.

Voor deze mensen heeft de Vrije Universiteit een ruim aanbod in medestudenten en begeleiders die wel snappen hoe je een docent mailt of je studie plant. En die jou graag daarbij helpen.

Studiemaatjes: voor iedereen Voor wie het programma Studiemaatjes is? De vraag is eigenlijk: voor wie niet?

Studenten met een functiebeperking, eerstegeneratiestudenten, studenten die zich alleen voelen of moeite hebben met zich concentreren of studenten met tragisch slechte cijferlijsten; ze kunnen zich allemaal aanmelden.

Minimaal één keer per week is er een afspraak met het maatje, de rest van het contact gaat per app. Meer informatie op VUnet: Students-4-Students@VU.

Better Prepared: voor eerstegeneratiestudenten

Better Prepared is een vervolg op Be Prepared: het Pre-University Collegeprogramma dat vwo5-leerlingen voorbereidt die als eerste binnen hun familie aan een Nederlandse universiteit gaan studeren. Alle nieuwe studenten kregen voor de zomervakantie een oproep om zich aan te melden als ze aan dat profiel voldoen. In de zomer kregen ze drie dagen workshops om zich voor te bereiden op een academische studie.

Daarna krijgen ze in het eerste semester in groepjes van zeven ondersteuning van twee coaches. Die helpen niet alleen bij de academische, maar ook bij de sociale integratie.

18

Buddy programme: voor buitenlandse studenten

Iemand die in Amsterdam op je wacht. Daarvoor zorgt het International Office van de VU samen met studentenvereniging Erasmus Student Network (ESN VU) Amsterdam. Alle studenten die voor een exchange naar de VU komen en zich aangemeld hebben, krijgen een week voor aankomst een mailtje van hun buddy, die drie studenten uit heel verschillende landen onder haar/zijn hoede neemt.

Elk semester doen hier 300 studenten aan mee. De buddy wijst bijvoorbeeld ook waar ze een fiets kunnen kopen, legt uit wie Albert Heijn is en organiseert desgewenst uitjes naar de Keukenhof.

Autismebegeleiding

Studenten met een officiële diagnose binnen het autismespectrum kunnen zich via de coördinator autismebegeleiding aanmelden voor één-op-éénbegeleiding. De coördinator koppelt hen aan een ouderejaars psychologie of pedagogiek. Eens per week hebben ze een afspraak van ongeveer een half uur.

De student kan, als die dat fijn vindt, verder ook vragen per app stellen. De begeleiding is studiegerelateerd en duurt minimaal een jaar.

Refugees@campus

Deze universiteit heeft een van de grootste populaties vluchteling-studenten. Die leren hier in een schakeljaar Nederlands en blijven vervolgens vaak aan de VU studeren. Om hen wegwijs te maken in het hoger onderwijs is er het project Refugees@campus van de Stichting voor vluchteling-studenten UAF die hen koppelt aan Nederlandse student-mentoren.

Twee uur per week hebben ze contact. De begeleiding is niet alleen op studiegebied.

Ze doen ook samen laagdrempelige activiteiten. Zoals de typisch Nederlandse kringverjaardag. Alles om de vluchteling-student te helpen bij de integratie. Het mentorschap duurt een half jaar, inclusief training en intervisie, daarna stopt de begeleiding. De

VU heeft trouwens ook de grootste populatie studenten die vluchteling-studenten willen begeleiden. Bij elk oproepje stroomt de mailbox van UAF vol.

Bij de faculteit

Per studierichting verschilt het aanbod.

Zo kan de faculteit Rechtsgeleerdheid zich alweer meer dan veertig jaar laten voorstaan op een speciaal mentoraat voor eerstejaars.

In het begin van het studiejaar beginnen de speciale, niet-verplichte mentorgroepjes. Hierbij helpen ouderejaars de eerstejaars met praktische studiegerelateerde zaken als roosters en studieplanning en andere vragen uit de groep. Bijvoorbeeld hoe je handig omgaat met een groot wetboek. In principe duurt de begeleiding een half jaar, maar vaak blijven de contacten langer bestaan, soms zelfs tijdens de hele opleiding.

Ook sommige studieverenigingen bieden een mentorschap.

Zo heeft Aureus, de faculteitsvereniging van School of Business and Economics, een buddyprogramma dat een beginnend Aureus-lid koppelt aan een ouderejaars en een alumnus. De buddy’s helpen de economiestudenten zowel op sociaal als carrièregebied.

Zelf buddy worden Wie zelf buddy/begeleider/mentor wil worden, kan op verschillende manieren aan een klus komen. Sommige projecten doe je als vrijwilliger, andere worden betaald.

De meeste baantjes worden aangeboden via studentjobs op VUnet of op de Facebookpagina van de VU. De voordelen zijn niet altijd financieel. Zo biedt het International Office buddy’s die zelf op uitwisseling gaan meer kans op plaatsing op populaire locaties als bijvoorbeeld New York, Singapore en Hongkong.

De stichting voor vluchteling-studenten UAF krijgt van sponsors soms een cadeautje: tien mentoren mochten onlangs met hun student naar een concert van Justin Timberlake. nr 2 — 19 september 2018

ADVALVAS

eerstejaars

Studiemaatje Kim Molag Waarom Kim Molag (21), masterstudent earth sciences, studiemaatje werd? Simpel: ze had er zelf ook eentje kunnen gebruiken toen ze drie jaar geleden van Groningen (“Niet de stad, het platteland”) naar Amsterdam verhuisde.

“

Molag: ‘De overgang van het platteland naar de stad is gigantisch’ ADVALVAS

nr 2 — 19 september 2018

Dat was een enorme overgang. De uni was gigantisch. Thuis was ik binnen vijf minuten op school, nu had ik flinke reistijd. Ik moest boodschappen doen, koken en ook nog tijd vinden om te studeren. Ik weet nog goed dat ik met de studieboeken voor mijn neus zat en geen idee had wat ik moest doen. Binnen twee weken liep ik achter met mijn studie.”

Gelukkig ging ze vrij snel op veldwerk.

“Daar maakte ik vrienden en had ik minder heimwee. Door de gezelligheid voelde ik me meer op mijn gemak. Daardoor ging de studie ook makkelijker.”

Nu is ze een studiemaatje voor eerstejaars. “We helpen ze bij het opstarten.

Af en toe spreken we een paar uur af, tussendoor appen we. Ik help vooral bij het maken van planningen. Je zorgt dat iemand in een ritme komt. Het is heel fijn als er iemand is die je kan vertellen hoe dingen werken. En als ik er niet uitkom, verwijs ik door. Bijvoorbeeld naar de Plan-en-DOE [Discipline, Overzicht en Evenwicht, red.] -groep van de studentenpsychologen.”

19

Buddyprojecten

Student Abboud Torani Derdejaars bedrijfskunde Abboud Torani (24) kreeg via Refugees@campus een mentor.

“

In Syrië had ik me ingeschreven voor de universiteit. Maar de weg naar Damascus was niet veilig genoeg om de busreis van negen uur te maken.

Dus ben ik nooit gegaan. Ik had hierdoor geen ervaring met hoe je presentaties geeft of papers voor de universiteit schrijft. Niet alleen de taal was anders dan ik gewend was, maar ook de vorm.

Mijn mentor hielp me daarbij. We spraken elke week een uur af en dan las ze mijn teksten. Dan zei ze bijvoorbeeld dat een deel van de tekst eerder een conclusie dan een inleiding was. We gingen ook samen naar andere activiteiten van het UAF. “Inmiddels is ze meer een vriendin van me geworden. In mijn tweede jaar had ik ook een studiemaatje via Students-4-students. Mijn derde jaar is nu begonnen. Ik weet nu inmiddels hoe dingen op de VU werken. Mocht ik alsnog vastlopen, dan zoek ik weer een mentor.”

20

Torani: ‘Niet alleen de taal was anders dan ik gewend was, maar ook de vorm’ nr 2 — 19 september 2018

ADVALVAS

Autismebegeleider Milou Oostervink Masterstudent klinische ontwikkelingspsychologie Milou Oostervink (24) begeleidt acht studenten met een autismespectrumstoornis of AD(H)D.

“ Oostervink: ‘Ik ben er puur om de goede vragen te stellen’ ADVALVAS

nr 2 — 19 september 2018

De studenten die ik spreek zijn heel verschillend. Ze hebben ieder weer hun eigen sterke en minder sterke kanten. Sommigen komen net van de middelbare school, anderen zijn bezig met hun master. De één heeft hulp nodig bij het communiceren met medestudenten en docenten, een ander heeft moeite om hoofd- van bijzaken te scheiden en is daardoor veel energie kwijt aan het studeren voor tentamens. Samen met de student kijk ik wat het probleem is en welke dingen er goed gaan. Studenten kunnen vaak meer dan ze denken. Ik ben er dan ook puur om de goede vragen te stellen en overzicht te creëren. Vaak komen ze tijdens het gesprek zelf al met passende oplossingen.”

21

Michel ter Hark decaan Geesteswetenschappen

opinie

‘Scholieren vinden het vak Nederlands suf’ De studie literatuur & samenleving trok dit jaar slechts zes eerstejaars en dat is niet goed. Decaan Geesteswetenschappen Michel ter Hark overweegt om weer gewoon ‘Nederlands’ aan te bieden.

e kunnen het ook positief zien: van vijf eerstejaars Nederlands vorig jaar naar zes nu, dat is wel mooi een stijging van 20 procent. “Een aanzienlijke stijging, maar je weet wat er moet gebeuren om als opleiding uit de rode cijfers te komen, en dan haalt een stijging van vijf naar zes studenten niet veel uit. Wel even eerst een nuancering: het gaat hier om Nederlandse letterkunde. De meeste universiteiten hebben Taal en Cultuur, een combinatie van taal- en letterkunde, maar ons programma bestaat alleen uit letterkunde.”

FotoVU/RvdV

W

DOOR PETER BREEDVELD

een landelijke trend. Een van de oorzaken is dat het profiel Cultuur & Maatschappij op de middelbare school nog maar zes procent van de leerlingen trekt.

Scholieren vinden het vak Nederlands suf. Er is vooral aandacht voor vaardigheden. De liefde voor taal en literatuur wordt leerlingen niet meer bijgebracht.

Een andere factor is het beroepsperspec-

22

Het aantal eerstejaars literatuur & samenleving was vanaf het begin dramatisch, met zes eerstejaars in 2013 en drie eerstejaars in 2014 en 2015. In 2016 schreven zich negen eerstejaars in om in 2017 weer te dalen naar vijf. De opleiding begon als een samenvoeging van Engels en Nederlands. Engels is sinds drie jaar geleden weer een zelfstandige opleiding geworden en trekt jaarlijks zo’n 50 studenten.

Daarmee is de landelijke daling verklaard, maar de UvA heeft toch nog 65 eerstejaars Nederlandse taal & cultuur. Dus het moet ook aan de VU liggen.

“Het heeft te maken met het soort studenten dat naar de VU komt.

Je komt hier eerder voor studies als bedrijfskunde, economie en rechten dan voor cultuur. Is de VU een cultuurarme universiteit, dat kun je je afvragen. En het lerarenberoep zit in het verdomhoekje, ook bij de bèta’s en de gamma’s, overigens.”

Maar dat zijn zaken waar de VU weinig aan kan doen. Laten we kijken naar wat de VU wél zou kunnen doen. De naam literatuur & samenleving bijvoorbeeld is niet zo hip. “Ben ik het niet mee oneens. Misschien moeten we terug naar gewoon Nederlands en moeten we meer kijken naar de combinatie van letterkunde en taalkunde, waarbij we taalkunde, taalverwerving en literatuur samenvoegen en minoren aanbieden voor studenten van andere opleidingen, want taal is ook voor bijvoorbeeld studenten economie wel degelijk van groot belang.”

Nederlands bestaat aan de VU al een tijdje niet meer. “De taalkundekant zit bij ons onder meer verweven in andere opleidingen van de afdeling Taal, Literatuur & Communicatie. Nederlands is ook qua taalkunde dus nog wel degelijk aanwezig in het aanbod van de VU, maar niet binnen de opleiding waar het nu zo slecht mee gaat: literatuur & samenleving: Nederlands.”

Waarom gaat het zo slecht?“De daling van het aantal studenten Nederlands is

Engels gaat wel goed

tief: studenten willen geen leraar worden.”

Een uitgebreidere versie staat op advalvas.vu.nl>nieuws.

Michel ter Hark

Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl. nr 2 — 19 september 2018

ADVALVAS

Zeven jaar vooruit

Annabel Oosteweeghel

De voorzitter vraagt

W

studenten en medewerkers. Wat is onze auw, wat hadden we droom en wat zijn onze wensen? Wat een mooie opening voor universiteit willen we over zeven van het academisch jaar zijn? Welke veranderingen zien we in jaar! Met minister onze omgeving die belangrijk zijn voor Hugo de Jonge en de ontwikkeling van onze universiteit? prachtige verhalen Denk aan robotisering, internationalivan studenten en sering of misschien wel andere wensen medewerkers op het podium over hun van toekomstige studenten. Wat zijn onze bijdragen aan Creating Bright Commusterke kanten? En wat zijn onze minder nities. Zelf sprak ik op deze traditionele sterke kanten? Waarin onderscheiden we plechtigheid over de vernieuwingen die ons van andere universiteiten? Op welke we als college willen aanbrengen in ons terreinen willen we het verschil gaan onderwijs en in onze gemeenschap. Om maken en hoe? Wat is daarvoor nodig? samen nog beter te worden. Aan de slag Hoe gaan we dat bereidus! ken? Met de antwoorden Terwijl jullie je weer storop dit soort vragen en de ten op taken als werken, Ik hoop dat jullie gesprekken die daaruit studeren, onderzoeken, de moeite nemen volgen zal ons nieuw Stradoceren en vast nog veel om met mij mee tegisch Instellings Plan meer, heb ik mij voorgete denken over de bijna vanzelf tot stand nomen om voortaan vaker toekomst komen. met jullie te ‘praten’ via We gaan het stap voor stap Advalvas. Want ik ben aanpakken. De komende nieuwsgierig naar jullie tijd zal ik vanaf deze plek meningen, licht graag toe gerichte vragen aan jullie wat we doen en ik stel me stellen over onze VU. En bij voorkeur toegankelijk ik hoop van harte dat jullie de moeite op, sta open voor feedback, kritiek en nemen om met mij mee te denken over liefst nog - goede ideeën. Tegelijkertijd de toekomst. zie ik ook dat gewoon bij me binnenlopen Ik begrijp dat je, als student, misschien om een boom op te zetten over dit soort denkt: Kan mij het schelen, ik ben dan thema’s best lastig is, met mijn volle toch allang weg? Maar… ik heb jullie agenda. input nodig en als jullie later alumni zijn, Graag praat ik met jullie over strategie is het ook voor jullie beter als de universivoor de periode 2020-2025. Die gesprekteit floreert en beroemd en bejubeld is. ken wil ik op zoveel mogelijk manieren Dus… laat van je horen! met iedereen aangaan. Het liefst met álle

ADVALVAS

nr 2 — 19 september 2018

Mirjam van Praag voorzitter college van bestuur Het is 2025: waar staat de VU dan? Wat hoop je dan over de VU te kunnen zeggen?

Laat het weten! VU-voorzitter Mirjam van Praag werkt aan het strategisch toekomstplan voor de VU. Advalvas verzamelt voor haar de antwoorden, van medewerkers én studenten. Reageren kan per mail naar devoorzittervraagt.advalvas@vu.nl of online onder Van Praags column op www. advalvas.vu.nl/blog-item/zeven-jaarvooruit.

23

ingezonden mededeling

E: usr@vu.nl | FB: StudentenraadVU | HG StudentenDOk, kamer OD-12 Sarah Al-Ramadan

De universitaire studentenraad is het medezeggenschapsorgaan van en voor studenten van de VU. De raad houdt zich vooral bezig met de kwaliteit en toegankelijkheid van het onderwijs en het studentenbeleid van de VU. De raad overlegt hierover geregeld met het college van bestuur.

Wij willen dat het goed gaat met jullie daadwerkelijk gebeurt: wij zijn er namelijk voor de studenten en we willen dat het goed gaat met jullie. Omdat studentenwelzijn onder mijn portefeuille Studentgerichte Ondersteuning valt, voel ik me extra verantwoordelijk hiervoor.

Mocht jijzelf last hebben van veel stress, of voel je een burn-out aankomen en ben je vaak uitgeput, ga naar een studentenpsycholoog aan de VU. Samen met de psycholoog kun je kijken wat de beste aanpak is om weer lekker in je vel te komen.

Sarah Al-Ramadan

Hoewel ik jullie graag nog eens wil vertellen hoeveel zin we er allemaal in hebben, wordt het tijd om eens iets dieper in te gaan op waar we nu allemaal mee bezig zijn.

We zijn al enkele weken officieel in functie en zijn meteen hard aan het werk gegaan.

Allereerst met de kwaliteitsafspraken, die staan zogezegd hoog op de agenda.

Het geld dat op de lange termijn vrijkomt door de studievoorschotmiddelen moet de kwaliteit van het onderwijs bevorderen. De kwaliteitsafspraken gaan weliswaar over landelijk vastgestelde thema’s, maar de VU mag die voor een groot deel ook zelf invullen.

Zowel de facultaire studentenraden als de universitaire studentenraad praten mee over de besteding van dat geld. We kunnen hier echt een verschil maken, dus dat gaan we ook doen!

En ons volgende onderwerp kan je niet ontgaan zijn. Ook al volg je het nieuws niet op de voet, je weet dat heel veel studenten onder grote psychische druk staan. Krantenkoppen als ‘Studentenpsychologen niet aan te slepen’ en ‘Studenten bezwijken onder prestatiedruk’ komen je vast bekend voor. Misschien merk je het ook in je nabije omgeving of heb jij er zelf mee te maken. Dat de psychische druk onder studenten hoog is, mag duidelijk zijn. Dat die druk niet heel eenvoudig op te lossen is, is helaas ook een feit.

Gelukkig heeft de grootste landelijke studentenorganisatie, het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO), handvatten aan de onderwijsinstellingen aangereikt om dit probleem aan te pakken. Aan de USR de taak om in de gaten te houden of dit ook

wat er verder speelt Een selectie uit de onderwerpen waarover de USR nu nadenkt en/ of onderhandelt: • Studentenforum. Er is nu een bestuur gevormd voor dit forum.

Alle studenten zijn welkom om hun ideeën of plannen over de VU te delen.

• Studentinitiatiefprijs. Wij hopen de eerste prijs uit te reiken in januari 2019.

• Informatievoorziening. Wij denken na over hoe we jullie het best op de hoogte kunnen houden.

Denk aan de rechten en plichten van studenten, maar ook aan de kwaliteitsafspraken. advertentie

Neem ’m op voor een ander!

Hulplijn Amsterdam zoekt vrijwilligers.

Binnenkort start de training!

Voor meer info en aanmelding: www.hulplijnamsterdam.nl

Wie echt luistert, ontdekt meer.

Rosanne Molendijk, algemeen raadslid r.molendijk@studentenraadvu.nl

mail

colofon

Studie Nederlands met uitsterven bedreigd Zes eerstejaars hebben er dit jaar voor gekozen om Nederlands te gaan studeren aan de VU. Dat is één meer dan vorig jaar, maar te weinig voor een levensvatbare opleiding. De studie, ingebed in de brede bachelor literatuur & samenleving, staat onder grote druk.

studenten de richting Nederlands. Zeker genoeg om ervoor te zorgen dat Nederlands als keuzevak in de bovenbouw van het vwo genoeg eerstegraadsbevoegde docenten krijgt.

S. Weehuizen

Op bovenstaand nieuwsbericht verschenen de volgende reacties op advalvas.vu.nl:

Ik heb ooit Nederlands gestudeerd, maar niet af kunnen maken vanwege de hoge kosten van de studie. Nog steeds zou ik de opleiding Nederlands willen afmaken, maar nog steeds is het collegegeld et cetera te hoog voor iemand die geen eigen inkomen heeft. Misschien is dat iets waar ze wat mee kunnen doen bij de VU? Ik weet dat een en ander gesubsidieerd wordt, maar ik val buiten deze regeling en dat is jammer.

Mascha Weers

‘Al op de middelbare school is Nederlands een van de minst populaire vakken.’ Het heeft daar dan ook een utilitair karakter.

Ook voor een Engelstalige universitaire opleiding telt het cijfer voor Nederlands zwaar. Hoewel het dan oneigenlijk gebruikt wordt. Als je van Nederlands in de bovenbouw-vwo een keuzevak maakt, kun je het een stuk aantrekkelijker maken. En dan kiezen op de universiteit meer

Zie ook opinie VU op pag. 23

onafhankelijk magazine van de Vrije Universiteit www.advalvas.vu.nl

Redactieadres De Boelelaan 1105 BelleVue, Kamer 1H-43 1081 HV Amsterdam redactie.advalvas@vu.nl Hoofdredacteur Marieke Schilp Redactie Floor Bal, Peter Breedveld, Dirk de Hoog, Marieke Kolkman, Welmoed Visser Eindredactie Win Castermans, Welmoed Visser Secretariaat Anna Jansen (020) 5985630 secretariaat.advalvas@vu.nl Basis Ontwerp Luis Mendo - GOOD Inc.

Vormgeving Rob Bömer - rbbmr.nl Medewerkers Emmeke Bos, Yvonne Compier, Dido Drachman, Peter Gerritsen, Sanne Pieters, Dick Roodenburg (Griffioen), Bas van der Schot, Peter Valckx Copyright HOP-kopij Hoger Onderwijs Persbureau, Amsterdam VU-advertenties zie secretariaat Commerciële advertenties Bureau Van Vliet (023) 5714745 Druk Tuijtel, Hardinxveld-Giessendam

advertentie

WEAPON OF MASS DESTRUCTION

This toy gun might kill more people than a real gun. Simply because it’s made of plastic. It will end up as waste in our oceans. Where it degrades in small particles and ends up in our food chain. This way poison enters our body on a daily basis. We must reduce now or suffer later.

ADVALVAS

nr 2 — 19 september 2018

25

Vrijwilligerswerk

MAATSCHAPPIJ

Vijf studenten van We Are One VU regelen eenmalige vrijwilligerswerkacties voor studenten. ‘Gewoon even wandelen met bejaarden op vrijdagmiddag tussen drie en vier’, aldus oprichter Marta Alberca.

‘De wereld van daklozen is ook heel dichtbij’ tekst en foto MARIEKE KOLKMAN

“

Toen ik dertien was, deed ik vrijwilligerswerk voor de jeugdclub waar ik bij zat in mijn geboorteland Spanje. We brachten bijvoorbeeld voedselpakketten naar arme gezinnen in Sevilla. Een keer stond op een van de pakketten het adres Onder brug die en die. We reden erheen en onder die brug leefden allemaal zigeunergezinnen.

Dat heeft me zo geraakt!”

Marta Alberca is een van de oprichters van We Are One VU, een kleine vrijwilligersorganisatie op de VU die vrijwilligerswerk regelt voor studenten. De oprichters en andere bestuursleden zijn (of waren) zelf ook student. “Onze specialiteit zijn eenmalige acties”, vertelt Alberca, oudstudent rechten. “Wandelen met bejaarden, helpen op de transferafdeling van VUmc, eten opscheppen voor daklozen,

We Are One VU

Voor vrijwilligerswerk kun je je aanmelden op de site weareonevu.nl. De bestuursleden kun je ook vinden in het Studentendok. De organisatie zoekt behalve vrijwilligers ook nog projectcoördinatoren die de bezoeken regelen aan één organisatie, zoals het verzorgingshuis Vreugdehof.

26

dat soort dingen. Per keer zijn er een paar mensen nodig om te helpen.”

“Studenten willen zich niet langdurig vastleggen”, legt bestuurslid Laurens Evenwel uit. “Ze kijken in hun agenda en denken: ik kan deze week wel, maar volgende week niet. Veel mensen vinden het belangrijk om iets voor de maatschappij te doen, en het is leuk. Daarom doen wij acties waarbij je eenmalig kunt helpen. Als je dan zit te studeren op de VU, loop je twee straten verder, maakt even een uurtje een praatje met ouderen, en je kunt weer verder studeren.”

Iemand blij maken Het doel is om studenten op een laagdrempelige manier de mogelijkheid te geven om iets maatschappelijks te doen.

Evenwel: “Je maakt iemand blij en zelf zit je niet in je eentje op je mobiel te kijken.”

Het werk is volgens Alberca eenvoudig, maar ook heel verrijkend.

“Je zit nu eens niet in die bubbel van hoogopgeleide, privileged mensen, die we hier op de VU toch bijna allemaal zijn”, zegt Evenwel. “De wereld van daklozen is ook heel dichtbij. Je spreekt dan mensen die vertellen dat er iets ergs gebeurde in hun leven en dat ze toen zijn afgegleden.

Omdat ze geen vangnet van familie of vrienden hadden.”

Alberca: “Je waardeert meer wat je hebt.

Toen ik de eerste keer bij een daklozenopvang ging helpen, stond er een dakloze man bij de deur. Ik draaide me instinctief

Marta Alberca en Laurens Evenwel van hem weg en ging met zoveel mogelijk afstand langs hem heen de deur door.

Binnen was iedereen zoals die man. Toen ik later naar buiten ging, merkte ik: nu kijk ik anders. Nu kijk ik de mensen in de ogen.”

Het idee is dat We Are One VU een vereniging wordt waar je lid van kunt worden en intekent op activiteiten. “We willen niet alleen vrijwilligerswerk aanbieden, maar ook dat geïnteresseerde studenten kunnen kennismaken met anderen die hetzelfde belangrijk vinden”, zegt Evenwel. “Als je tegenwoordig gaat solliciteren, is het ook belangrijk dat je iets maatschappelijks gedaan hebt. Voor elke student is het winst om lid te zijn.”

nr 2 — 19 september 2018

ADVALVAS

Onderwijs

campus

Het collegerooster van de VU is flink verbeterd. Het is geen onoverzichtelijke brei van gegevens meer, maar gepersonaliseerd en gebruikersvriendelijk.

Lof voor ‘fucking brilliant’ nieuw rooster

A

DOOR PETER BREEDVELD

ls roostermaker krijg je niet snel complimenten. Toch ontvingen de medewerkers van het projectteam Optimale Onderwijsplanning al verschillende laaiend enthousiaste mails over het nieuwe rooster: ‘Het is fucking brilliant, dit is alles wat een man nodig heeft in zijn leven’, mailde een blije bètastudent. ‘Ik moest een beetje huilen van geluk. Mijn leven is beter nu.’ En een docent gedrags- en bewegingswetenschappen: ‘Wat een verbetering! Eindelijk, na jarenlang aanmodderen met een gebruikersonvriendelijke site. Dit ziet er goed uit.’

Ook de internationale studenten zijn gelukkig: “The new website is pretty well done and it definitely is a lot more intuitive to use than the previous one, so thank you! I love that you can log in as well”, jubelt een student economie.

Het oude collegerooster van de VU kon echt niet meer. Het was een onoverzichtelijke brei van gegevens waar iedereen zijn eigen planning maar uit moest zien te destilleren.

Dirk Jan Durieux, leider vertelt Durieux. “Het unievan het team, de 21ste ke van de VU is dat het ‘Ik moest een eeuw ingestapt: “De VU is rooster relevante gegevens beetje huilen van de laatste universiteit die laat zien die zijn gebageluk’ haar roostersysteem heeft seerd op je eigen keuzes, gemoderniseerd, maar terwijl je die op andere daarbij is iedereen echt tot universiteiten zelf moet het gaatje gegaan. Zo van, samenstellen.” áls we het doen, dan doen De implementatie van de we het ook goed.” nieuwe roosterwebsite is Het nieuwe rooster oogt een lang proces geweest aantrekkelijk en is overzichtelijker. Daarvan een nieuwe planning ontwikkelen naast kan iedere student het personaliseen een systeem vinden om die planning ren, downloaden en koppelen aan haar of optimaal te laten functioneren. Leden zijn telefoon. van onder meer de Universitaire StudenHet systeem waarop het rooster draait, tenraad hebben het nieuwe rooster getest Timetable, is hetzelfde dat onder meer de en feedback gegeven.

UvA en Universiteit Utrecht gebruiken,

Youtube tutorials

El Shafiy is zelf student. Ze doet een master beleid, communicatie & organisatie. Dit is haar bijbaan. “We zochten iemand met inzicht in dit soort processen, maar dat El Shafiy student is, is een prettige bijkomstigheid”, aldus Durieux.

“Ik heb me sterk gemaakt voor het personaliseren van het rooster”, aldus El Shafiy.

“De reacties van studenten zijn zeer positief”, vertelt ze. Op Youtube verschijnen zelfs tutorials van studenten die demonstreren hoe je het rooster aan je telefoon koppelt.

Ontevreden gebruikers hebben zich volgens haar niet gemeld. “Mensen mailen wel dat ze bijvoorbeeld meer kleuren zouden willen.”

Wat het nieuwe rooster niet heeft, is een automatische melding wanneer het rooster wordt gewijzigd. “Je ziet nu pas dat er iets gewijzigd is wanneer je naar de website zelf gaat”, aldus Durieux. Maar ook daaraan wordt nu gewerkt.

“Studenten gingen zelf aan de slag en bouwden hun eigen websites om er iets werkbaars van te maken en het rooster bijvoorbeeld te kunnen importeren in hun mobiele telefoon”, vertelt Shadya El Shafiy van het projectteam Optimale Onderwijsplanning. “Ze klaagden erover in surveys en het had een negatieve invloed op de positie van de VU in de Nationale Studentenenquête.”

Met het nieuwe rooster is de VU volgens

ADVALVAS

nr 2 — 19 september 2018

rbbmr.nl

‘Tot het gaatje’

Reageren? Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

27

E: OR@VU.NL | WWW.VU.NL/OR | WWW.ONDERNEMINGSRAADVU.NL | 19 SEPTEMBER 2018

EEN NIEUW COLLEGEJAAR Met de feestelijke opening van het academisch jaar start niet alleen het nieuwe collegejaar, het betekent ook dat de leden van de medezeggenschap zich weer gaan inzetten om de belangen van de VU-gemeenschap zo goed mogelijk te behartigen.

Hoe ziet zo’n jaar er nu eigenlijk uit? Eric-Jan Hartstra, voorzitter van de Commissie Communicatie van de Ondernemingsraad kijkt vooruit.

Het is om te beginnen goed om even een beeld te geven van het vergaderschema van de Ondernemingsraad (OR). De raad vergadert twee keer per maand. Naast de Ondernemings­ raad bestaat er ook de Gezamenlijke Vergade­ ring (GV). Dit is een vergadering van de OR en de Universitaire Studentenraad (USR) samen.

Zowel de OR, als de GV­vergaderingen vinden altijd op de woensdag plaats. Tijdens de eerste vergadering in de maand worden onderwerpen besproken die zijn voorbereid door leden van de verschillende commissies van de OR en GV. Er komen in een jaar heel verschillende onder­ werpen aan de orde en niet ieder van de 21 OR­leden heeft overal evenveel verstand van.

Daarom heeft de OR een elftal commissies ingericht.

DE OR HEEFT EEN ELFTAL COMMISSIES INGERICHT

Het voert te ver om alle commissies hier te noemen, maar de Commissie Personeel en Organisatie, de Commissie Huisvesting, de Commissie Onderwijs en Onderzoek, de Commissie Juridische Zaken, de Commissie Internationalisering en de Commissie Financiële en Economische Zaken laten door hun naam al raden waar het zwaartepunt van de te behandelen onderwerpen liggen. De leden van de commissies bereiden de dossiers voor die ze behandelen voor een zogenaamd

preadvies. Tijdens de vergadering, die open­ baar is, wordt het preadvies besproken en bediscussieerd. Als het goed is leidt dit tot een conceptadvies aan het College van Bestuur.

Twee weken later volgt dan de overlegvergade­ ring. Dit is de bijeenkomst waarin de raad in discussie gaat met het College van Bestuur, die zich vaak laat bijstaan door specialisten zoals dienstdirecteuren of decanen. Na de overleg­ vergadering maakt de OR het advies definitief of stemt zij in wanneer dat aan de orde is.

De bevoegdheden voor de Ondernemingsraad worden voor een belangrijk deel geregeld in de Wet op de Ondernemingsraad, de WOR. Hierin is onder meer te vinden hoe een onderne­ mingsraad wordt gekozen, en worden de facili­ teiten die de werkgever aan de leden van de OR moet geven om het werk te kunnen doen vast­ gelegd. Verder staan hier de belangrijkste rechten in die de OR heeft; het adviesrecht, het instemmingsrecht, het recht op informatie en het initiatiefrecht. Ook beroepsmogelijkheden zijn wettelijk vastgelegd indien raad en werk­ gever er niet uit komen.

Het medezeggenschapsjaar begon dit jaar vroeg. Op woensdag 5 september was er een ingelaste vergadering waarin het College van Bestuur en de decaan van de Bètafaculteit de GV hebben bijgepraat over het voornemen van de VU en de Universiteit Twente om in Amsterdam een bachelor Mechanical Enginee­ ring te starten. Voor de nieuwe USR was dit het eerste openbare optreden. De regie van deze opleiding komt weliswaar in Enschede te

liggen, maar het is de bedoeling dat de studen­ ten met name uit de regio Amsterdamse komen. Het college gaf aan dat er in deze omgeving te weinig mensen een technische opleiding kiezen. Deze bachelor is mogelijk een eerste stap in een nadere samenwerking met de Universiteit Twente. Op de vraag voor wie de opleiding eigenlijk bedoeld is, gaf het college

HET MEDEZEGGENSCHAPSJAAR BEGON DIT JAAR VROEG

aan dat minimaal 65% van de instroom moet bestaan uit Nederlandse studenten, omdat de VU deze opleiding ziet als het nemen van een maatschappelijke verantwoordelijkheid om

worden of het bezoek verhelderend was en of de vragen hiermee beantwoord zijn.

Nu er een nieuwe USR is aangetreden, wordt het natuurlijk ook zaak om elkaar nader te leren kennen. Begin oktober gaan OR en USR samen een dag een training volgen onder de noemer ‘de meerwaarde van de medezeggen­ schap’. Niet alleen wordt er samengewerkt in een aantal commissies van de Gemeenschap­ pelijke Vergadering, er zijn op deze universiteit een heleboel zaken die zowel medewerkers als de studenten aangaan en dan werkt het prettig als de leden van de beide raden elkaar weten te vinden en kennen.

Naast vergaderingen waarin soms scherp wordt gediscussieerd, is er ook tijd om verder te kijken. Eens per jaar organiseert de Commissie Communicatie een fORum. Op dit moment staat het onderwerp nog niet helemaal vast maar op dinsdagmiddag 27 november gaan we in discussie met het CvB over een actueel onderwerp. Niet meteen een onder­ werp waar instemming of advies op moet worden gegeven maar wel één waar veel mensen binnen de universiteit een mening over hebben, zoals bijvoorbeeld het gebruik van het Engels op de universiteit.

meer technische mensen op te leiden. De uiteindelijke beslissing over het al dan niet doorgaan wordt overigens in Enschede genomen.

Een ander dossier waar de OR sinds het voorjaar mee bezig is, betreft het programma DigiDoc. In juli is er al een keer over gespro­ ken, toen bleek dat er heel veel vragen leven bij de medezeggenschap. Een van de onderdelen van dit programma is het digitaliseren van de postverwerking op de VU. Het is een uitgebreid programma waar door de commissies IT, Juridische Zaken en Personeel en Organisatie over gesproken en geadviseerd wordt. Om een deel van de vragen weg te nemen werd een werkbezoek georganiseerd aan justitie in Zutphen om te kijken hoe een ander organisatie omgaat met digitale verwerking van stukken.

De komende weken zal duidelijk moeten

De komende periode staat de begroting op de agenda, waar de GV, sinds een aantal jaren, instemmingsrecht op heeft. Elk jaar formuleert de GV een aantal speerpunten, die in het voor­ jaar met het CvB besproken worden wanneer de zogenaamde kadernota gepresenteerd wordt. Op dit moment is het nog niet zo dat de GV heeft kunnen instemmen met de kadernota omdat de speerpunten hierin onvoldoende terug te zien waren. Speerpunten die de GV graag terugziet in de begroting zijn onder andere: duurzame inzetbaarheid van perso­ neel, aandacht voor veranderend leiderschap, 15% meer studieplekken voor studenten, een duurzame campus, beter bereikbare en beter geïntegreerde informatievoorziening en een betere zoekfunctionaliteit van VUnet. In novem­ ber bespreekt de GV de begroting voor 2019 waarin, als het goed is, de speerpunten verwerkt zijn, zodat de GV kan instemmen op de hoofdlijnen.

Het gaat te ver om alle lopende dossiers te bespreken, maar het rapport met de uitkom­ sten van het werkbelevingsonderzoek (WBO) is wel een item dat in het bijzonder onze aandacht verdient. Vooral het werken in een flexibele werkomgeving scoort nu al voor de derde opeenvolgende keer slecht, daar moet iets aan

HET GAAT TE VER OM ALLE LOPENDE DOSSIERS TE BESPREKEN

gaan gebeuren. Het is prettig om te zien dat het over de hele linie wat beter gaat, zou de opti­ mist zeggen; de pessimist brengt daar tegenin dat de VU wel een beetje aan de onderkant hangt als je het tevredenheidscijfer vergelijkt met andere universiteiten. Het leuke van de OR is dat optimisten en pessimisten samen aan het werk kunnen met de cijfers, om zo te kijken hoe een prettigere werkomgeving is te reali­ seren, want dat is één van de zaken die ons aller aandacht heeft.

IN MAART 2017 IS DE HUIDIGE ONDERNEMINGSRAAD GEKOZEN

In maart 2017 is de huidige Ondernemingsraad gekozen, voor het eerst met een zittingstermijn van twee jaar (dat was drie jaar). Dat betekent dat de zittingstermijn in maart 2019 ten einde loopt. Op dit moment zitten er drie fracties in de ondernemingsraad, de FNV, CNV Publieke Zaak en ProVu. De kandidatenlijsten worden door deze drie fracties ingediend. Denk er eens over na of medezeggenschap ook iets voor jou kan zijn. En als het niet in de OR is, waarom dan niet actief meebeslissen in een onderdeel­ commissie van faculteit of dienst. Alvast voor de agenda, de verkiezingen zijn van 4 tot en met 10 maart 2019. Als je de leden eens aan het werk wilt zien, de vergaderingen zijn open­ baar, twee keer per maand op woensdagen vanaf 12.00 uur in het Atrium in het gebouw van de Medische Faculteit. De agenda is altijd in de VUzine te vinden.

COLOFON

COMMISSIE COMMUNICATIE OR SANDRA DE MAESSCHALCK, HENK OLIJHOEK, VICTOR VAN BIJLERT, ERIC-JAN HARTSTRA TEKST ERIC-JAN HARTSTRA BEELD SANDRA DE MAESSCHALK VORMGEVING HAAGSBLAUW

WWW.FACEBOOK.COM/ONDERNEMINGSRAAD.VU @OR_VU

Cabaret

Restaurant

Loulou pizzabar SFEER De bakstenen muur en ouderwetse gloeilampen maken het industrieel, maar ook gezellig. De traditionele houtoven is goed te zien vanuit de hele zaak, die overigens niet groot is. Zelfs op maandag zit het helemaal vol met twintigers en dertigers. De tafeltjes staan relatief dicht op elkaar, waardoor de gasten bij een stilvallend gesprek altijd nog kunnen inhaken op het gesprek van de buren. Bij één tafeltje aan het raam heb je uitzicht over de Amstel, top!

ETEN Wij bestellen de Ricotta Spinaci en de Vegetariana. Alles wordt vers gemaakt in de open keuken. De pizza’s hebben een krokante korst en zijn niet te vet, zoals vaak het geval is. Ik heb nog niet eerder gerookte amandelen op een pizza gehad, maar het is een geslaagde combinatie met honing en ricotta. De Italiaanse Peronibiertjes smaken er goed bij.

BEDIENING Aardig en vlot.

TIP Scroppino, een typisch Italiaans drankje, zorgt voor een verfrissend slot van je maaltijd en geeft een echt zomers gevoel. Het is een combinatie van wodka uit de vriezer, ijskoude prosecco en citroenijs.

AANRADER Zeker, reserveren is nodig.

PRIJS Voor pizza relatief duur, maar voor een avond uit eten goed te doen. Drankje, pizza en dessert voor twee personen tegen de 50 euro.

Benefietvoorstelling Cabaretbenefiet voor Medicine4ALL Vrijdag 28 september Aanvang 20.30 uur Toegang: € 11,50 (studenten) € 17,50 (VU medewerkers) griffioen.vu.nl

V

oor de dertiende keer organiseert De Griffioen een cabaretbenefiet. De volledige opbrengst gaat traditiegetrouw naar de stichting Medicine for ALL, die medicijnen koopt voor kinderen in het Kanti-ziekenhuis in Nepal. Lachen voor het goede doel, daar wordt iedereen een beetje beter van.

Aan het benefiet doen dit jaar (in willekeurige volgorde) mee: Yora Rienstra (foto), het duo De Fransse Eijkel, Destin Sleutel, winnaar Griffioen/ Zuidplein Cabaret Festival 2018, en Rob Scheepers.

Yora Rienstra stond vorig jaar in de Griffioen met haar theatersolo PAAZ en komt in oktober terug naar Uilenstede met de landelijke première van haar nieuwe programma Eerlijk gezegd. Ook De Fransse Eijkel en Rob Scheepers zien we later dit seizoen terug met hun avondvullende voorstelling. Het benefiet is dus ook voorproefje van het Griffioenseizoen.

Dick Roodenburg publiciteitsmedewerker Griffioen

30

Loulou pizzabar Weesperzijde 42A louloupizzabar.nl Beer de Visser, bachelorstudent aarde & economie FOTO Corbino

Cultuurcentrum Griffioen

Wil je ook GRATIS UIT ETEN, in ruil voor een restaurantrecensie?

Mail naar redactie.advalvas@vu.nl. nr 2 — 19 september 2018

ADVALVAS

Uilensteders

Ik wil geen arts worden Bjørn Kos 20 Derdejaars geneeskunde Gele flat

“

Er rust een groot taboe op het stoppen met de studie geneeskunde. Al in het eerste jaar vond ik de zorgstage verschrikkelijk. Daarom zag ik er tegenop om coschappen te gaan lopen.

Die twijfel kun je moeilijk met medestudenten bespreken. Een vriend zei letterlijk: Je hebt het plekje afgepakt van iemand die dit wél wil studeren.

Tijdens mijn bestuursjaar bij studievereniging MFVU had ik wel de passie om zestig uur per week te werken.

Ik was penningmeester en vond het heerlijk om me met de boekhouding en getallen bezig te houden. Ik haalde daar meer plezier uit dan uit mijn hele studie.

Maar ik ben niet iemand die met dingen stopt. Daarom maak ik mijn bachelor geneeskunde wel af. Ik volg dit semester de VUmc-minor leadership and management aan Nyenrode. Daar heb ik veel zin in. Daarna ga ik een master zoeken waarmee ik wel in de gezondheidszorg kan werken, maar geen arts hoef te zijn.

Door Floor Bal Foto Peter Valckx

Wil je ook in Uilensteders?

Mail naar redactie.advalvas@vu.nl.

ADVALVAS

nr 2 — 19 september 2018

31

column

Online winkelen krijgen of dat ik even moet helpen.

De bezorgers kijken elkaar aan.

“Nieuwe koelkast?” vraagt een. “We komen alleen een kapotte halen.”

Hij stapt de drempel over en loopt naar de keuken. Ik duw hem opzij en klamp me vast aan mijn kapotte koelkast, het enige dat nog houvast lijkt te bieden in deze ijzeren kooi van online winkelen. “Ik geef hem niet mee”, zeg ik, “niet tot ik een nieuwe koelkast heb.”

A Sanne Pieters derdejaars sociologie

illustratie Dido Drachman Masterstudent beeldverhaal, Sint Lucas, Brussel

32

fgelopen zomer probeerde ik een koelkast te kopen bij een online winkel.

Je weet wel, die van die bussen (klopt).

Eigenlijk probeerde ik eerst de koelkast die ik weken eerder bij die webwinkel had aangeschaft te laten repareren omdat hij binnen de garantietermijn kapotging. Een reparatieverzoek was zo ingediend.

“Zo hoort het natuurlijk niet te gaan”, zei een vriendelijke jongen aan de telefoon, “ik ga voor je aan de slag.”

“Fijn hè”, hoor ik mezelf nog tegen mijn vriend zeggen toen ik ophing, “dat alles tegenwoordig zo makkelijk te regelen is van een afstand. Scheelt zo veel tijd.”

Vier afspraken zegt de reparateur van onze koelkast af. Telkens bel ik de webwinkel. Telkens krijg ik een vriendelijke jongen aan de lijn.

Telkens hoort het zo natuurlijk niet te gaan en telkens gaat hij voor me aan de slag. “Kan toch gebeuren”, zeg ik tegen mijn steeds bozer wordende vriend, “denk ook eens aan zo’n monteur, de crisis heeft het voor hem ook niet makkelijker gemaakt.” De vijfde afspraak komt de monteur na. “Goddank”, verwelkom ik hem, terwijl ik de deur voor hem openzwier en hem

de koelkast wijs. De monteur werpt één blik op de koelkast, zucht en zegt dat hij niet de goede spullen bij zich heeft voor deze reparatie omdat hij niet wist dat het om dit type koelkast zou gaan.

“Zo hoort het natuurlijk niet te gaan”, zegt de jongen aan de lijn, “ik ga voor je aan de slag.”

Later die dag krijg ik een e-mail waarin mijn reparatieverzoek wegens economische redenen wordt afgekeurd. Weer bel ik. “Zo hoort het natuurlijk niet - ” “Nee, niet te gaan nee”, onderbreek ik de jongen, “maar zou je er alsjeblieft voor kunnen zorgen dat ik zo snel mogelijk een nieuwe koelkast krijg?”

Vier dagen blijf ik thuis omdat er een nieuwe koelkast geleverd zou worden. Vier keer wordt er geen koelkast bezorgd, rijdt er zelfs geen blauwe bus langs.

Na weken bellen, een dozijn aardige jongens en evenzoveel zo-hoort-hetniet-te-gaan en ik-ga-voor-je-aande-slag later staan er twee bezorgers voor de deur. Ik vraag of ze de nieuwe koelkast zelf naar boven

Trillend toets ik het nummer van de klantenservice in. De jongen aan de telefoon zucht. “Ik vind het heel vervelend voor je –” “Weet je wat ik echt heel fijn zou vinden”, onderbreek ik hem, “als je tegen me zou praten alsof ik een mens ben. Wijk af van je protocol.”

Aan de andere kant van de lijn blijft het stil. De bezorgers zitten inmiddels met mijn vriend op de bank voetbal te kijken.

“Het enige wat ik voor je kan doen”, antwoordt de jongen twijfelend, “is de koelkast annuleren. Dan krijg je geen koelkast, maar wel je geld terug. En dan nemen wij die kapotte mee.”

“O, alsjeblieft”, smeek ik, “laten we dat doen. Alsjeblieft.”

Vanaf de bank zegt een van de bezorgers: “Hé, ik weet nog wel een goede winkel in Amsterdam. Heb ik laatst mijn wasmachine gekocht.”

Die middag nog stap ik een winkel op de Anjeliersstraat binnen. Ik word begroet door een medewerker en laat me door hem adviseren. Ik koop een koelkast die in de winkel staat, die ik aan kan raken, maak een praatje met de eigenaar en reken af. Op de dag dat we hebben afgesproken dat ze de koelkast komen leveren, wordt de koelkast geleverd. Tien minuten te vroeg, met een kaartje erbij waarop ze me in krulletters bedanken. Bedankt, staat er, dat u een echte winkel boven een online winkel verkoos.

nr 2 — 19 september 2018

ADVALVAS