De gouden tip

De gouden tip!

We krijgen vele tips in ons leven. Van bekenden, zoals onze ouders, docenten of sporttrainers, maar ook van onbekenden, zoals verkopers in een kledingzaak of influencers online. Soms komt een tip te vroeg en doen we er niets mee en soms komt het te laat en is het kwaad al geschiet Maar soms komt een tip precies op het juiste moment en blijft het je de rest van je leven bij

In de afgelopen weken hebben studenten van MBO Utrecht, opleiding Kind & Onderwijs, gesprekken gevoerd met senioren over de waardevolle lessen die zij kregen in hun jeugd. Welke gouden tips hebben deze senioren ontvangen? En wat geven ze zelf nog graag mee aan hun interviewers?

Deze gesprekken vormden het eerste deel van MDT Cultuur & Kunst. Dit programma daagt jongeren uit om meer te leren van anderen dan ze verwachten. Hiervoor gingen de studenten in gesprek met senioren, die we 'vertellers' noemen, om verborgen kennis en verhalen te ontdekken

In dit magazine vind je de verhalen die de jongeren op het spoor zijn gekomen en de beelden die ze daarbij gemaakt hebben tijdens de fotografieworkshop. De verhalen zijn geschreven door de jongeren tijdens de schrijfworkshop en soms (naderhand) nog aangevuld door de vertellers.

Er staat nog meer te gebeuren In het tweede deel van het programma maken de studenten korte films op basis van de gevonden verhalen We zijn nu al benieuwd naar het eindresultaat en zien uit naar de eindpresentatie, waar ook weer alle vertellers voor worden uitgenodigd.

Maar voordat het zover is De gouden tip!

Anke de Bok

geniet van de kleine dingen in het leven.

Anke is een vrouw van 65 jaar Ze is opgegroeid in Haarlem Ze vindt het geweldig om met haar kleinkinderen op stap te gaan, daar houdt ze van. Ze heeft een aantal hobby’s die ze leuk vindt, zoals zingen in een koor. Ook vindt ze het leuk om te wandelen en te fietsen Anke geniet van de kleine dingen in het leven ‘Wees trouw aan jezelf!’

Anke woonde bij haar ouders en haar broer in Haarlem. Toen ze op zichzelf ging wonen, is ze in Vleuten gaan wonen met haar man Ze zijn nu 44 jaar getrouwd Anke heeft 2 kinderen en 2 kleinkinderen: 1 jongen en 1 meisje. Anke is toen ze op de middelbare school zat, haar toenmalige beste vriendin verloren, die ernstig ziek was Doordat haar beste vriendin ernstig ziek was, heeft zij een belangrijke les geleerd ‘Geniet van de kleine dingen in het leven.’

Ze heeft lang als directiesecretaresse gewerkt, voordat ze een iè eswitch maakte naar de zorg n 50ste zat ik weer in de banken

Wat eigenlijk al sinds mijn 18e jaar mijn passie was’ Ze werkte in de spoelkeuken, in het ziekenhuis Na dat werk is ze gaan werken met dementerende ouderen. Anke is gestopt met werken, omdat ze wilde zorgen voor haar moeder. Ze vond het belangrijker om voor haar moeder te zorgen dan te blijven werken

Anke heeft een aantal passies Ze houdt ervan om samen met haar kleinkinderen op stap te gaan. Anke zingt vaak ook in een koor; dat vindt ze leuk om te doen Anke leest ook graag boeken en ze gaat graag naar toneelvoorstellingen Anke fietst ook graag en wandelen vindt ze ook superleuk om te doen in haar vrije tijd. Anke heeft nog steeds contact met haar oude bovenburen: de oude vriendin van haar moeder

Belangrijkste les die Anke heeft meegekregen van haar ouders is: ‘Positief blijven in het leven en nooit opgeven met wat je aan het doen bent, ook al lukt het soms niet.’

De mooiste les die Anke ons gaf was dat je trouw moest blijven aan jezelf en genieten van de kleine dingen

Door: Kaoutar, Desi & Famke

Hennie Beukers

‘Volg je passie.’

Wij hebben Hennie Beukers geïnterviewd Meneer Beukers is 76 jaar en is 20 jaar met pensioen Hij is getrouwd met Margaret Beukers en heeft 2 dochters en 2 kleinkinderen.

Hennie Beukers heeft een drukke en soms niet zo’n fijne jeugd gehad Zijn ouders hadden 2 winkels: een sigarenwinkel en een kruidenierswinkel Op een schooldag ging hij gelijk uit school helpen in de winkels, al op vroege leeftijd. Hij heeft 3 broers en 1 zus, die ook in de winkel werkten, elke dag Meneer Beukers heeft 40 jaar bij de Nederlandse Spoorwegen gewerkt. Daar heeft hij allerlei functies gehad, zoals leidinggevende.

Meneer Beukers is een actieve man en doet nog veel Hij heeft veel hobby’s Hij is al 2,5 jaar museumgids.

Ook geeft hij gratis Tai Chi lessen (dat is een vorm van bewegende Yoga), aan leeftijdgenoten Hij houdt ook heel erg van schaatsen Dat deed hij vaak op natuurijs. Hij vindt het erg jammer dat het de laatste tijd warmer wordt, want hierdoor heeft hij al 2 jaar niet meer kunnen schaatsen

Hennie Beukers is een actieve man en doet nog veel voor zijn leeftijd. Wij vonden het interview erg leuk en vonden Hennie een gezellige man. Wij vinden het leuk dat hij nog zo actief is en nog zoveel doet Hij heeft ook nog een tip/les meegegeven voor de jeugd van nu: ‘Volg je passie en doe waar je gelukkig van wordt.’

Ingrid Wendel

staat nog vol in het leven: ‘Help elkaar en leef met de dag.’

Ingrid Wendel is ontzettend sportief

Zo hardloopt ze veel, doet ze aan yoga, fietst ze en is veel buiten Ingrid heeft ons veel wijze lessen meegegeven. ‘Zorg voor je lijf, luister naar je lichaam en leef met de dag’, gaf ze ons mee.

Ingrid doet aan vrijwilligerswerk, namelijk: fietsen met mensen die het zelf niet kunnen Daarnaast werkt ze als verhuizer voor de mensen die hulp nodig hebben en ze helpt met het inrichten van hun huis

Ze heeft een fijne jeugd gehad en had een harmonieus, hardwerkend gezin. Haar ouders waren geboren in de oorlog en hadden kassen met eigen gewassen erin Oo gezin veel vertrouwen in Haar leukste herinnering vroeger is dat je de deur hoefde te doen en de vri had om buiten te spelen

h ft niet veel gereis mooie plekken g n Mexico en Cuba

Ze heeft ook een zus die in New York heeft gewoond en ging daar ook vaak heen Haar zus woont nu in Boston en ze gaat daar regelmatig naartoe.

Ingrid heeft ook nog tips om mee te geven aan de jeugd van nu: ‘Niet alles gaat vanzelf, richt je dus meer op de dingen waar je moeite mee hebt’ En: ‘Je moet niet roddelen over iemand, maar diegene aanspreken.’ En als laatste: ‘Luister altijd goed naar elkaar. Je kan beter goed luisteren en vragen of iemand nog hulp nodig heeft’

Ingrid heeft een mooie indruk achtergelaten bij ons en we zijn blij dat wij met Ingrid hebben mogen spreken!

Margaret Beukers-van Rooij

Borsten geamputeerd, hartjes getatoeëerd.

Margaret Beukers-van Rooij van 73 jaar jong, heeft heel wat beleefd Als jong meisje tijdens een kussengevecht gevallen uit het raam. 2 keer borstkanker, zonder chemokuur. Bijna 55 jaar getrouwd met haar lieve man Hennie. Samen hebben ze twee dochters gekregen en 2 mooie kleinkinderen En ze belt nog iedere avond haar vriendin ‘Wees trouw aan jezelf en blijf betrokken bij anderen, dat is belangrijk.’

Margaret komt opgelucht binnen, er verschijnt een glimlach op haar gezicht als ze ons ziet Ze vindt het leuk om door ons geïnterviewd te worden. ‘Het is leuk om met mensen van andere leeftijden te praten.’ Ze is opgegroeid in Utrecht, in de binnenstad en woont nog steeds samen met haar man in Utrecht In haar vrije tijd doet ze nog van alles Elke week is ze te vinden in het bejaardentehuis; dan schenkt ze met liefde kopjes koffie in, voor de n die daar wonen

Als ze dan weer thuiskomt, pakt ze een boek uit de boekenkast en gaat lekker lezen De volgende dag is ze weer druk bezig met haar kunstwerken van bijenwas. Ze geeft ook nog graag workshops aan andere mensen. ’Het is een dure hobby’

Haar vader was kleermaker Ze hadden een kledingverhuurbedrijf Ze mocht daar ook helpen met broeken inkorten. Die moesten blind gezoomd zijn, anders moest het opnieuw Dat was een leuke herinnering aan haar jeugd Verder heeft ze veel gerolschaatst met haar vriendinnen. En ook deed ze veel stoepranden, dat is een spelletje met de bal.

Op 2 januari 1964, toen ze 13 jaar was, heeft ze een ongeluk gehad Boven op de zolder hadden ze een raam dat niet goed dicht ging. Ze hadden er al over geklaagd bij de huisbaas. Alleen die deed er niks aan.

Toen zij op een avond samen met haar broer en zus een kussengevecht aan het houden was, werd er een kussen tegen haar hoofd gegooid. Ze stond op dat moment bij het raam dat kapot was. Ze raakte uit balans en viel naar achter, uit het raam Haar broer en zus hebben nog geprobeerd haar vast te houden en naar binnen te trekken, alleen dat was niet gelukt, waardoor ze uit het raam is gevallen. Ze is toen naar het ziekenhuis gebracht. Eerst heeft ze 5 dagen in een coma gelegen En toen ze daaruit was, heeft ze nog 3 maanden in het ziekenhuis gelegen om te revalideren. Het enige wat ze er uiteindelijk aan heeft overgehouden is geheugenverlies van haar jonge jaren

Als opleiding wou ze graag naar de kweekschool (pabo), alleen haar ouders waren het daar niet mee eens. Uiteindelijk heeft ze een tijd op het kantoor bij het spoor (NS) gewerkt Op haar achtiende was ze zwanger geraakt van haar eerste kind

Ze moest toen trouwen met haar man 7,5 maanden later was ze bevallen van haar eerste kindje 2 jaar later had ze nog een kindje gekregen. Toen de kinderen ouder waren, heeft ze samen met haar man Psychosociale hulpverlening gestudeerd Ze hebben toen gewerkt als relatiebegeleiders

Toen ze 32 was, kreeg ze voor de eerste keer borstkanker. Ze kreeg geen chemokuur. Wel werd ze naar de rookkamer gebracht, om te roken Het enige wat ze konden doen aan haar borstkanker was haar borst te amputeren Ongeveer 32 jaar later kreeg ze weer borstkanker. Toen heeft ze ook geen chemokuur gehad. Wel werd ze weer naar de rookkamer gebracht, om te roken En weer het enige wat ze konden doen was haar andere borst ook amputeren ‘Ik voel me heel plat’, is wat ze ons daarover vertelde. Ook voelde ze zich kaal. Ze had daarom twee hartjes laten tatoeëren op de plek van haar tepels

Voor de toekomst gaat ze met haar man Hennie een busreis doen door Engeland Ze hebben al veel gereisd en veel landen gezien Zo zijn ze met de auto, met fietsen achterop, naar Parijs gegaan, om daar 10 dagen in Parijs rond te fietsen. Verder willen ze ook graag met hun caravan reizen Na de 2e keer kanker gaat dat wat moeilijker, maar ze willen het graag weer oppakken

Een les die ze zou meegeven aan jongeren is: ‘Voor jezelf opkomen e niet meelopen met de rest om erb te horen’ We vroegen haar wat ze van dit gesprek vond en ze gaf 2 duimpjes omhoog. Ze vond het ee erg gezellig, gesprek

Door: Noud, Sterre & Sofie

Andreas Wijnhold

‘Alles is een les waarvan je leert.’

Andreas Wijnhold is een heel sociaal persoon en actief persoon De wijze les waar deze man mee leeft is: ‘Alles is een les waarvan je leert’ Daarmee kan je goed terugdenken op vroeger en zeggen: ‘Daar heb ik van geleerd.’ Deze les gebruikt hij vooral voor vroeger op zijn middelbareschooltijd, waar hij 8 jaar over heeft gedaan

Hij is gescheiden, met 2 kinderen en 2 kleinkinderen en een hele goede vriend. Hij woon nu op het moment in Utrecht en doet vrijwilligerswerk en hij organiseert ook cursussen, over verschillende onderwerpen voor een organisatie. Hij heeft ook een aantal hobby's die best wel interessant zijn en twee daarvan passen bij elkaar: dat is gitaarsp en zingen

Toen hij jong was, was zijn vade weg op een schip, dus zijn moe had hem het meest opgevoed. was in Groningen. Hij heeft veel b i gespeeld en als hij wam zette zijn moeder al pje thee

Over zijn middelbare school heeft hij wel 8 jaar gedaan, met bijles, maar dit betekende niks Hij was best wel slim, hij had er gewoon niet veel zin in. Hij bleek ook een allergie te hebben voor stofjes en daardoor is hij wel afgekeurd voor militaire dienst Hij is toen naar de hbs gegaan, om op school te werken en dat heeft hij voor een aantal jaar gedaan en hij heeft nog veel meer werk gehad.

Als zijn gezondheid goed blijft wilt hij nog op reis gaan met zijn vriendin, richting Zuid-Afrika, of arme mensen helpen die geen eten of huis hebben.

Ruud Korporaal

maakt vrolijke feestmuziek: ‘Doe waar je interesses liggen.’

De 64-jarige Ruud Korporaal is super muzikaal Zo heeft hij vroeger als dj gedraaid in verschillende discotheken Zelf maakt hij verschillende vrolijke feestmuziek en plaatst dit op YouTube. ‘Friet met mayonaise’ of ‘Gehaktbal’ zijn een paar van de liedjes die erop staan ‘Doe waar je interesses liggen, ben serieus en ga ervoor’

Ruud zijn interesse ligt niet alleen bij muziek, hij vindt het ook leuk om met computers bezig te zijn. Ruud werkt namelijk op het MBO Utrecht, achter de computer, in het kantoor Toch is zijn echte passie het maken van muziek. Hij gebruikt vaak oude liedjes en steekt die dan in een nieuw jasje. Als het liedje af is, maakt hij er een leuke clip bij en plaatst dit op YouTube Zelf heeft Ruud in een bekende videoclip gespeeld, namelijk die van René Karst met ‘Atje voor de sfeer’. Ruud kent René namelijk en hij werd gevraagd voor de videoclip.

Ruud is opgegroeid in een gezin met 6 kinderen, waarvan hij de jongste was Hij heeft fijne herinneringen aan de schoolreisjes en sinterklaas. Vroeger heeft Ruud de zin ‘zeg nooit nooit’ ergens opgepikt. Dit is een levensmotto geworden voor hem Daar heeft hij veel energie uitgehaald voor zijn muziek

Ruud is nu bezig met een nieuw liedje dat binnenkort uitkomt. Wat voor liedje dat is blijft nog even geheim

Joop Meppelink

‘Jullie doen iets vóór gehandicapten, maar niet mét gehandicapten.’

Toen Joop 10 maanden was, bleek het dat hij een oogziekte had Zijn ogen moesten verwijderd worden In die tijd, de jaren 50, vonden er al bestralingen plaats, maar doordat het apparaat nog erg onnauwkeurig was, was daarbij de kans groot op afwijkingen aan het gezicht, zoals de jukbeenderen of het gebit Doordat Joop niet bestraald hoefde te worden, is hem dat bespaard gebleven.

Vandaag de dag heeft hij 2 oogprotheses. Het vervelende van die ziekte is, dat je op latere leeftijd gevoeliger bent voor andere soorten kanker Later in zijn leven bleek het dat hij blaaskanker had. Hij werd daarvoor behandeld, maar daardoor verloor hij veel bloed en werd hij er slap van Daardoor was het erg lastig voor hem om alleen te wonen

Hij is geboren in Zwolle Hij was de 2e van het gezin. Samen waren ze met 3 jongens, 3 meisjes en de ouders. Op zijn 5e is hij naar een bli d ninstituut gegaan, waar hij nde herinneringen aan heeft ft er mavo/havo gedaan en hij daar het brailleschrift.

Met zijn vrienden uit het instituut, kwam hij erachter dat hij muziek maken heel leuk vond Vanaf groep 8 tot havo 4 hebben ze muziek gemaakt. Hij vond bassist zijn, erg leuk.

Later heeft hij gestudeerd aan de sociale academie in Amsterdam In die tijd bleek dat hij een melanoom had Door de zware operatie die daarvoor nodig was, is hij bij zijn sollicitaties achteropgeraakt. Mensen zien er tegenop om een blinde aan te nemen Hij wou graag in het ziekenhuis werken Hij had een brief geschreven, maar werd niet aangenomen.

Hij had een controle gedaan van boeken, of ze goed voorgelezen werden Toen heeft hij een tijdje in een studio boeken opgenomen, door achter een bandrecorder dingen op te nemen. Dit vond hij heel erg leuk om te doen. Via zijn toenmalige vrouw, die pianodocente was, leerde hij wat studiegenoten kennen Hij had nog wel eens een opmerking over de gemaakte opnames, waardoor ze

hem vroegen: ‘Waarom word je geen pianostemmer?’ Zo gezegd, zo gedaan Hij is daarna verhuisd naar Ede, omdat daar de pianofabriek stond.

Daar had hij niet het gewenste contact met collega’s en dat vond hij niet fijn Ze hadden een verschillend referentiekader Zo zat hij bij een volksdansorkest, iets wat zijn collega’s maar slappe hap vonden Ze hadden ook een ander beeld van blinde mensen, Joop was wat eigenwijzer dan verwacht. Later kreeg hij alsnog goed contact, maar helaas ging de fabriek dicht

Hij is in de ICT gegaan, als helpdeskmedewerker, in Hengelo. Daarna is hij naar Zeist verhuisd. Hij woont tot op dit moment toe nog steeds in Zeist-West, in Nijenheim

In de jaren 90 was het zo, dat als je blind was, dat ze je afkeurden. Joop was toen 37, hij vond dat niet leuk. Nadat hij was ontslagen bij een bedrijf, zat hij toen in Zeist zonder netwerk

Hij werd nergens aangenomen, omdat hij niet ‘goed’ genoeg was voor de functie Hij meldde zich bij een sociaal werkbedrijf, de Biga

Groep. Uiteindelijk had hij een werkplek gevonden in Nijmegen: het muZIEum.

Op een bijeenkomst van bedrijven die zich hadden voorgenomen om iets met gehandicapten te doen, stelde hij eens de vraag: ‘Wat doen bedrijven met gehandicapten?’

‘Fietstochten, eten en leuke dingen’, kreeg hij als antwoord Daar was hij niet tevreden over ‘Jullie laten ze niet werken Jullie doen iets vóór gehandicapten, niet mét gehandicapten.’

Joop is inmiddels met pensioen, heeft een geweldige vriendin en is heel gelukkig Hij is van plan om een nieuwe hond te nemen, zodat hij hulp kan krijgen. Zijn plannen voor de toekomst zijn kort maar krachtig. Hij wil gezellig doorleven, oud worden en vaak met zijn vriendin uitgaan

Door: Britt, Noortje, Marlies & Doris

Reacties van studenten

‘Het was een fijn gesprek, onze verteller kon heel veel vertellen en vond dat ook heel leuk. Wij hoefden nauwelijks door te vragen.’

‘Ik haal uit deze ervaring dat je altijd positief moet blijven en vooruit moet kijken.’

‘Ik vond het interessant om te doen.’

‘Leuk, maar ook best spannend.’

‘Ik had niet verwacht dat onze verteller met muziek bezig was en er nog steeds passie voor heeft.’

‘Ik neem mee van het gesprek dat je moet genieten van je leven en positieve dingen blijven doen.’

Harrie Bosch

Sportieve Harrie Bosch is blij met zijn levenspad: ‘Volg je hart.’

Harrie Bosch (70) gaat nog steeds elke week naar walking voetbal, een van zijn vele hobby’s Hij heeft een liefde voor de Rolling Stones en David Bowie. Harrie komt uit een groot harmonieus gezin. In totaal waren er 9 kinderen. Zijn moeder gaf hen een wijze les mee: ‘Leven is geven’

Harrie kwam binnen als een netgeklede en vriendelijke man. Hij vertelde ons dat hij zin had in het interview en gaf aan dat hij in een groot gezin is opgevoed Harrie ging volgens de traditie naar de scouting, maar zijn liefde lag bij het voetballen. Dat was in zijn gezin ongebruikelijk. Toen hij zich op een scoutingkamp had misdragen, mocht hij voor straf pas 2 jaar later gaan voetballen Voetbal was uiteindelijk heel belangrijk voor hem en hij doet het in het dagelijks leven nog steeds.

De ouders van Harrie hadden een grote invloed op zijn leven en waren erg belangrijk voor hem Zijn ouders vertelden hem: ‘Je doet iets wat je kunt, dat hoeft niet het hoogste te zijn.’ Op school was hij altijd al bezig op hoog niveau, maar hij wist niet wat hij moest kiezen als vervolgopleiding Hij is toen sociologie gaan studeren

Uiteindelijk is hij blij met het pad dat hij bewandeld heeft.

Door:

Gerard Houterman

‘Laat het leven, leven.’

Meneer Houterman (69) is een energieke man Hij kwam binnen met een brede lach op zijn gezicht Gerard heeft een vrouw en 2 kinderen. Hij is altijd actief bezig en is erg gezond. Hij houdt erg van voetballen en doet dit ook met zijn vrienden Gerard is opgegroeid in een dorpje vlakbij Nijmegen, tot zijn 16de Toen hij in dat dorpje woonde, heeft hij geleerd om door te zetten: ‘Alles kan als je ervoor gaat!’

Belangrijke les

Gerard gaf aan vaak actief bezig te zijn Dit heeft hem heel erg geholpen bij zijn inzet- en doorzettingsvermogen. Thuis had hij geen makkelijke situatie; hij groeide op in een tuindersfamilie. Zijn vader had een eigen bedrijf, maar het bedrijf van zijn vader ging failliet Hierdoor vond er een uithuiszetting plaats Dit heeft veel impact gehad op Gerard, maar heeft hem wel gevormd tot hoe hij nu is.

Hierdoor heeft Gerard indirect een les geleerd: ‘Knok voor iets, als je het echt wilt Ga ervoor, het komt niet vanzelf!’

Als Gerard een les kon meegeven aan zijn jongere zelf zou hij zeggen: ‘Volg je hart en houd jezelf niet voor de gek’ Maar voor de jeugd van nu geeft hij mee: ‘Leef en pak je kansen, maar blijf bij jezelf’ Zelf gaf hij ook aan dat hij nu alles beter vindt. Je hoort vaak oudere mensen zeggen:

‘Vroeger was alles beter!’ maar Gerard denkt daar anders over Hij vindt de technieken van nu veel beter; communiceren gaat makkelijker en het sociale aspect is verbreed.

Voor de toekomst heeft Gerard geen precieze plannen Hij vindt een bucketlist te dwangmatig en wil graag doen wat er op zijn pad komt

Graag doet Gerard onbekende

dingen Hij laat het leven, leven hoe het wil leven Hij reist graag met zijn vrienden en wil graag nog een wereldreis maken: ‘Het liefst wil ik nog naar Amerika, omdat mijn vrouw daar familie heeft wonen.’

Gerard geeft aan wel graag actief te willen blijven en te willen werken als vrijwilliger Dit doet hij al, maar hiernaast verricht Gerard ook nog ander werk. Dat wil hij gaan verminderen.

Kort samengevat, blijft Gerard graag actief en doet hij wat er op zijn pad komt ‘Alles kan, als je er maar voor gaat!’

Door: Mila & Luna

Martine van Eijk

‘If you win the rat race, you’re still a rat. Wees jezelf.’

Martine van Eijk is 61 jaar en woont op dit moment in Utrecht, maar is veel verhuisd Haar thuissituatie was niet makkelijk en er is veel gebeurd Ze heeft in haar leven veel verschillende banen gehad en heeft nu nog steeds goede plannen voor de toekomst ‘In mijn jeugd heb ik veel levenslessen meegekregen van de mensen om mij heen, hier heb ik veel aan gehad’

Het leven van Martine heeft veel hoogte- en dieptepunten en bestaat uit veel mooie momenten Ze is opgegroeid in Eindhoven, samen met haar 2 broers: Jeroen en Peter Martine haar ouders zijn gescheiden toen ze jong was. Door de scheiding van haar ouders ontstond er veel gedoe en was er weinig rust te vinden thuis Samen met haar broers verbleef ze bij kennissen in de buurt, als de rust thuis niet te vinden was. ‘Het was heel fijn dat ik fijne kennissen had bij wie ik terecht kon.’ Jeroen, de broer van Martine, had rm van autisme, deze vorm Asperger genoemd

Martine is tijdens haar jeugd veel bezig geweest een diagnose te vinden voor haar broer Haar broer was agressief en vertoonde

opvallend gedrag. Martine wist dat dit niet zonder reden was. Na veel onderzoek te hebben gedaan is de diagnose vastgesteld

Peter, de andere broer van Martine, is gaan studeren in Groningen ‘Ik vond het heel jammer dat hij ging verhuizen, ik was heel gehecht aan hem.’ Later is Peter naar Utrecht verhuisd Op dit moment heeft Martine al een lange tijd goed contact met Peter Vanuit

Eindhoven is Martine verhuisd naar Amsterdam, voor haar studie. Ze voelde zich hier thuis. Hier woonde ze op 4 hoog, in de stad Toen wij verder vroegen over Amsterdam, vertelde ze enthousiast dat ze hier een fijne tijd heeft gehad Martine is vanuit Amsterdam verhuisd naar Utrecht, dit omdat ze geen kinderen op wou voeden in Amsterdam. Ook wonen haar broer Peter en haar beste vriendin in Utrecht

Wat ze ook fijn vindt aan Utrecht is dat het centraal ligt Martine heeft twee dochters, zij zijn op dit moment 28 en 25 jaar Toen wij

Martine vroegen naar haar hobby’s, vertelde ze dat ze knutselen heel leuk vindt, met name naaien.

Vroeger kwam Martine haar dochter vaak naar haar toe met de vraag of haar kleding gemaakt kon worden

Door de jaren heen heeft Martine vele levenslessen meegekregen. Wij hebben haar gevraagd welke belangrijke lessen ze van haar ouders heeft meegekregen Haar moeder gaf haar mee: ‘Ga het doen, ga het ecologisch proberen en als het mislukt, erover nadenken.’ Van haar vader heeft ze meegekregen: ‘If you win the rat race, you’re still a rat Wees jezelf’

Toen wij haar doorvroegen over de levenslessen van haar vader, vertelde ze dat er bedoeld werd dat je jezelf moet zijn en moet doen wat je zelf leuk vindt: ‘Doe wat je leuk vindt, er is altijd wel iemand tegen.’ Deze lessen heeft ze meegenomen in haar leven, ze is blijven doen wat ze leuk vond Ze heeft hier veel plezier uitgehaald, en kijkt trots terug

Door: Tess & Sabrina

Marlies Alvares

Een reis door de jeugd van Marlies Alvares.

Voor ons schoolproject hebben wij Marlies Alvares geïnterviewd Marlies is 67 jaar oud en woont in Utrecht We zijn veel te weten gekomen over haar en haar jeugd. Marlies is een erg zelfstandige vrouw en heeft ons meegegeven: ‘Kijk niet naar wat anderen doen, maar kijk naar jezelf en kijk vaak in de spiegel en praat met jezelf’

Marlies is in Suriname geboren en heeft daar tot haar 9e/10e jaar gewoond. Ze heeft daar ook op school gezeten Ze woonde daar met haar ouders, broers en zus Er zit best veel leeftijdsverschil tussen de kinderen. Zo is de oudste nu 76 en de jongste 57. Dat is dus 19 jaar verschil. Als kind is Marlies erg streng opgevoed, maar wel vrij ‘Ik deed vaak na school leuke dingen met vrienden van de school/wijk, die erna ook mochten blijven eten Maar mijn ouders vroegen altijd aan mijn vrienden: ‘Weten je ouders dat je hier bent?’ Ook moest bijvoorbeeld het huiswerk gemaakt worden rna pas leuke dingen doen

In 1966 is Marlies naar Nederland verhuisd met het hele gezin Ze kwamen toen in Utrecht, in de wijk Overvecht, wonen Daarna heeft ze ook nog in Zeist gewoond en gewerkt als secretaresse. Na Zeist heeft ze twee jaar in Amerika gewoond met een vriend Daarna is ze teruggegaan naar Nederland en heeft ze bij een bank in Utrecht gewerkt, als secretaresse, op een internationale afdeling. Dit heeft ze meer dan 30 jaar gedaan. Ze heeft 25 jaar met haar zoons gewoond in de wijk Lunetten en nu woont ze op de grens tussen Overvecht en Zuilen, in een seniorenwoning

Marlies heeft een hele fijne jeugd gehad en is erg dankbaar voor de zorg die ze heeft gehad van haar thans overleden ouders Een les die ze meegeeft is: ‘Zoveel mogelijk genieten van wat je hebt, veel mensen zijn de laatste tijd ontevreden. Ook ben je vrij om te doen en laten wat je wil.’

Van haar ouders heeft ze de les meegekregen: ‘Zorg dat je wat wordt in de maatschappij en zorg dat je je studie afmaakt Dat je voor jezelf kan zorgen en niet afhankelijk bent van de maatschappij.’

Marlies heeft twee zoons, van 30 jaar en 32 jaar oud, maar nog geen kleinkinderen Wel heeft ze goed contact met de kinderen Ze heeft altijd aan haar kinderen meegegeven dat ze hun studie moeten afmaken en leuke dingen moeten doen, zoals reizen, zoals zij vroeger veel heeft gedaan Marlies houdt van een borrel (vooral whisky), van koken en lekker uit eten gaan. Op dit moment doet ze veel vrijwilligerswerk; dat heeft ze altijd gedaan, vanaf haar 15e Ook al werkte ze vroeger 40 uur per week, bleef ze dit met plezier erbij doen

Dingen die Marlies nog wil doen in de toekomst: ‘Heel veel reizen.’

Door: Senna & Noor

Bert Steenbeek

De jeugd van Bert Steenbeek.

Bert Steenbeek is 74 jaar Hij woonde eerst in Amersfoort en daarna in Harmelen en woont nu al 18 jaar in Utrecht

Bert komt uit een gezin van vier jongens, hij is de oudste zoon van zijn ouders Zijn moeder was altijd thuis en zorgde voor de kinderen In zijn jeugd woonde hij in Amersfoort dicht bij het bos, daardoor wandelden ze veel in het bos. Bert had ook een familie op het platteland. Hij woonde al een lange tijd in de stad, dus naar het platteland gaan was een hele verandering Alles was anders dan in de stad. Tante Jans had 12 kinderen en alsnog mochten ze allemaal blijven slapen bij hen op de boerderij ‘Zij leerde mij dat vrouwen meestal de sterksten zijn, zonder hun humeur te verliezen’

Zijn moeder liet hem al heel jong (6, 7 jaar) alleen boodschappen doen. Tot op de dag van vandaag heeft hij d lezier in: de weg op, overal ken, de boodschappen en, het contact met de

verkopers en (soms) met andere kopers ‘Ik leerde op mijzelf zijn, mijn nieuwsgierigheid naar alles botvieren en ik werd er enigszins zelfstandig van.’

Zijn vader was altijd aan het leren, vooral talen (in zijn geval voornamelijk Frans), en Bert doet eigenlijk niet veel anders Op latere leeftijd studeerde zijn vader in de avonduren voor onderwijzer op de basisschool. Toen hij eenmaal voor de klas stond, had hij zijn liefde gevonden. Bij Bert ging dat ook zo.

Bert is in 1967 Volkenkunde gaan studeren aan de universiteit van Utrecht. Zijn belangstelling ging uit naar de manier van leven van de mensen in West-Afrika en in het Zuiden van Italië Om die levenswijzen te bestuderen leven volkenkundigen met de mensen ter plaatse: ze gaan er wonen, leren de taal, lopen met van alles en nog wat mee om er met hun neus boven op te staan, kiezen een onderwerp en schrijven hun waarnemingen daarvan op en maken er soms ook filmbeelden van

In 1975 en 1976 studeerde hij

Italiaanse taal en letterkunde, ook aan de universiteit van Utrecht Met zijn kennis van de Italiaanse taal kon hij in de jaren daarna werken als freelance tolk en vertaler in Utrecht en omgeving.

Uiteindelijk heeft hij in 1981 op het hbo als docent gewerkt als docent

Volkenkunde (ook wel Culturele

Antropologie) aan de hbo-opleiding

Maatschappelijk Werk en

Dienstverlening van de hogeschool

Rotterdam ‘Ik ben les gaan geven aan de opleiding maatschappelijk werk, omdat maatschappelijk werkers goed op de hoogte moeten zijn wie de mensen zijn die in hun werkgebied wonen en omdat ik graag kennis overdraag aan jong en oud van wat ik weet’

Voetballen vindt Bert ook heel leuk

om te doen in zijn vrije tijd Dat doet hij twee keer per week, op de zondag, waarbij de jongste speler 37 jaar is. Hij vindt het team heel leuk en gezellig en vermaakt zich ermee. Op de woensdag hebben ze

loopvoetbal, je mag dan niet rennen en achteraf doen ze een lekker kopje koffie met zijn allen

Bert geeft ons als les mee dat wij niet zo snel een oordeel moeten

hebben en eerst zelf moeten kijken hoe het zit, zonder het gelijk af te wijzen of negatief te reageren

Door: Eefje & Julia

Guus Peek

Kuifje als voorbeeld in het leven van Guus.

Guus is 72, maar in zijn hoofd is hij nog steeds een Kuifje die de wereld blijft ontdekken Zijn vader speelt hierin een belangrijke rol: ‘Mijn vader vond dat ik goede boeken moest lezen, geen stripboeken! Behalve Kuifje, die nam hij mee naar huis wanneer er nieuwe uitkwamen’

Guus was jarenlang een geschiedenisdocent Zijn interesse in de geschiedenis is (ook) geïnspireerd door de exotische avonturen van Kuifje. ‘Er zijn prachtige en verschrikkelijke gebeurtenissen in de geschiedenis

Daarover lezen, daarnaar kijken, daarnaar luisteren levert soms een ‘historische ervaring’ op, zo noem ik dat. Met verhalen over de geschiedenis kom je verschillende mensen tegen Je ontmoet mensen die er niet meer zijn, die dichtbij, of heel ver weg leefden’

Literatuur is een onderwerp waar Guus ook grote belangstelling voor h f Hij leest, op woensdagen, boeken voor in de bibliotheek Neude, als vrijwilliger

Guus vindt het leuk dat kinderen actief meedoen en vertrouwen krijgen in hem tijdens het voorlezen Zelf heeft hij ook 3 kinderen, deze zijn al wel uit huis. Nu woont Guus samen met zijn vrouw in een klein oud monument, een beschermd stadsgezicht, in het centrum van Utrecht Zij eten altijd samen Dit doen ze bij het ontbijt, de lunch en het avondeten Zij vinden dit belangrijke momenten. Dit deden ze ook met hun kinderen, ze maakten hier momenten van. ‘Je moet samen beginnen en samen eindigen Er is een ritueel moment nodig voor het eten’ Guus wil dit ook meegeven aan anderen en noemde dit ‘de gouden tip’.

Zoals Guus heeft geleerd van Kuifje, wil hij aan kinderen, hoe klein ze ook zijn, laten zien dat de wereld groter is dan alleen je eigen leven en je eigen bubbel. Dit verwerkt hij ook in zijn eigen kinderboeken. Guus is nu aan het werk aan zijn tweede boek. Never a dull moment!

Door:

Johan van Luijn

Johan van Luijn deelt zijn levenservaring.

Johan van Luijn, 72 jaar, komt uit

Bunnik Op z’n 11de ging hij uit huis Hij ging naar het internaat om priester te worden Daar heeft hij zichzelf sterk ontwikkeld: ‘Ik heb op jonge leeftijd geleerd om zelfstandig te zijn en verantwoordelijkheid te nemen’

Johan is in Brabant geboren Zijn ouders zijn katholiek In het katholieke geloof is de traditie om de oudste zoon priester te laten worden. Johan heeft 2 broertjes en 1 zus Hij was dus de aangewezen zoon die priester moest worden Hij wilde zelf geen priester worden, maar vond het wel erg belangrijk om zijn studie op het internaat af te maken.

Johan is nu getrouwd en heeft een zoon (35) en een dochter (33) Hij heeft 1 kleinkind en vindt het erg leuk om in zijn vrije tijd op te passen. Ook vindt hij het leuk om maaltijden rond te brengen naar oudere n en met zijn hobby’s

(sporten, zingen, genealogie) bezig te zijn Hij is nu met pensioen, maar is altijd een apotheker geweest Johan had een belangrijke rol voor de overheid en was adviseur over de vergoeding van geneesmiddelen.

Wat Johan ons als belangrijke les wil meegeven is dat je zelfstandig moet zijn Niet alleen voor praktische zaken, maar vooral in het nemen van beslissingen. Laat je adviseren, maar neem zelf een beslissing. Dat wenst hij iedereen toe.

Door: Jaylina, Britt & Aorica

Leo Horowitz

‘Zorg goed voor de wereld.’

Leo Horowitz (86 jaar) is op de fiets naar het interview op het MBO Utrecht gekomen; hij had veel tegenwind Toch klaagt hij niet over de wind. Zijn moeder zei altijd: ‘Niet klagen, want daar schiet je niks mee op.’

Leo heeft ons verteld over de wijze lessen uit zijn jeugd en over zijn leven Hij had vroeger niet zoveel contact met leeftijdsgenoten. ‘Ik had toen andere prioriteiten,’ zegt hij.

Leo was namelijk veel bezig met het ontdekken van de wetenschap Zo vindt hij sterren en robotten heel interessant en de toekomst erg belangrijk. Hij was vanaf dat hij jong was heel erg met dingen uitdenken bezig en daardoor kwam hij niet toe aan een vrouw en daardoor heeft hij ook geen kinderen Wel is hij, toen hij heel jong was, een tijdje verliefd geweest op een meisje Hij was toen veertien jaar. Twee jaar lang is hij verliefd geweest op haar, maar dat ging voorbij: ‘Pats boem, ineens was h g’

Leo had lieve ouders Zijn moeder was erg lief, behulpzaam en zorgde voor het huishouden en zijn vader zorgde ervoor dat het geld binnenkwam. Ook had hij twee zussen en een broer. Hij vertelde dat hij zijn beste vriend, die vorig jaar overleed, erg mist Hij schreef vroeger veel in zijn boekjes en die had hij ook meegenomen om aan ons te laten zien Het leken wel dagboekfragmenten. Hij heeft er een stukje uit voorgelezen.

Leo is ook bezig met het milieu en zegt dat hij vaak de verwarming niet aanzet en dan een paar dikke truien aandoet. Hij vertelt ons hoe belangrijk het is om hiermee bezig te zijn, om goed voor de wereld te zorgen

Op de vraag wat hij het leukste van zijn leven vond, zegt hij: ‘Wandelen in de bergen.’ Leo geniet erg van de kleine dingen en van de natuur.

Door: Sabrine, Silver, Yanisa & Douaa

John Miltenburg

en zijn levenspassie: ‘Volg je eigen pad.’

John Miltenburg (72) deelde

vandaag een kostbare les uit zijn jeugd met ons Hij werd geboren in Vleuten, toen nog een boerendorp Zijn jeugd was gevuld met wonderen en bijzondere ervaringen die hem gevormd hebben. Dankzij zijn wijsheid, koesterde John een unieke kijk op de wereld: ‘Er wordt altijd onderscheid gemaakt, vroeger hoorde ik er niet zo bij,’ vertelt John, terwijl hij zijn verhaal met ons deelt. Toch slaagde hij erin zijn dromen waar te maken: ‘Wees vooral jezelf, je komt er dan vanzelf’

John, wonend aan de Oudegracht in Utrecht, heeft drie kinderen: twee dochters van 47 en 45 jaar oud, en een zoon van 34 jaar oud. In zijn vrije tijd geniet hij van het maken van muziek, zingen en dansen Vooral het samenkomen in een groep en het zingen in een koor, bracht hem vreugde, hoewel hij liever niet voor een publiek optreedt. Zijn liefde voor muziek begon al op jonge leeftijd, hij piano begon te spelen

Hij herinnert zich zijn tijd op de katholieke koorschool met zijn klasgenoten, hoewel hij zich soms buitengesloten voelde, vanwege zijn wat arme achtergrond. Ondanks deze uitdagingen groeide hij op en ontwikkelde hij zelfvertrouwen, vooral tijdens zijn latere carrière bij een vakbond

John koestert zijn

jeugdherinneringen, waarin hij werd omringd door lieve ouders. Zijn passie voor muziek en pianospelen speelde een grote rol in zijn leven Helaas heeft hij hier niet zijn beroep van weten te maken Hij haalde zijn voldoening uit zijn werk bij een vakbond. Als advies voor de jeugd zegt John: ‘Volg je eigen pad en laat jezelf niet veranderen door anderen’ Hij gelooft dat dit de sleutel is tot persoonlijke groei en succes

Hoe nu verder?

Nu, op zijn 72e, kijkt John vooruit naar zijn toekomst Hij droomt van meer dan 20 jaar muziekvakanties in Frankrijk en hoopt nu zelf een muziekvakantie te organiseren in Denemarken. Zijn websites gewoonlekkerdansennl en muziekvakantieorg, laten zijn passie voor muziek en zijn verlangen om anderen dezelfde vreugde te brengen, zien. In het interview met ons, benadrukt John zijn dankbaarheid voor de gelegenheid om zijn verhaal te delen Hij waardeert de oprechte interesse en voelt zich geïnspireerd door het gesprek.

Als afsluiting stelt hij ons de vraag: ‘Hebben jullie nog plannen voor de toekomst?’ en vraagt hij hoe wij het interview hebben ervaren Voor hem was het een genoegen om zijn leven en passies met ons te delen.

Door: Youssra, Aya & Tess

Henk Bak

Wij hebben vorige les een gesprek gevoerd met meneer Henk We stelden in het gesprek vragen over zijn jeugd Hij vertelde heel veel over zichzelf. Hij is getrouwd, maar heeft geen kinderen. De leukste tijd die Henk heeft meegemaakt was na het studeren, toen hij begon met werken, omdat hij toen vrij was en alles zelf mocht beslissen Hij heeft veel landen bezocht en wil dat nog meer doen.

Henk vond het heel leuk om op te trekken met zijn vrienden Hij ging vaak met ze op vakantie Het ergste wat hij meegemaakt heeft is het overlijden van zijn moeder. Zijn moeder was erg ziek en lag een tijd in het ziekenhuis.

Wat hij graag in zijn vrije tijd doet is leren Hij vindt het leuk om sommen op te lossen Daarnaast vindt hij muziek leuk. Hij luistert naar Taylor Swift en speelt gitaar en piano. Wij vertelden ook over onszelf en nze familie Wij hebben een amilie 5 meiden, vader en r

Hij vond het grappig dat mijn vader de enige jongen was die bij ons thuis woont Hij gaf ons tips voor de toekomst en vertelde wat niet goed in zijn leven ging. Het ging niet goed wanneer hij te snel een keuze maakte. Hij vertelde ons dat we onze tijd moesten nemen, om goed na te denken voordat we iets beslisten

Het gesprek ging heel erg goed en we hadden het gezellig. We vonden het leuk om Henk te ontmoeten. Hij vond het ook leuk om ons te ontmoeten en wilde graag verder praten Het gesprek duurde lang, ongeveer 45 minuten. We maakten aan het einde een foto met hem.

De docenten

'Interesse tonen in anderen is als het openen van een boek vol verhalen die wachten om ontdekt te worden.'

De studenten van Pedagogisch werk hebben moed verzameld door uit hun comfortzone te stappen en in gesprek te gaan met allemaal onbekende vertellers. Eerst spanning, maar na de eerste kennismaking verdwijnt de spanning en verschijnen de glimlachen op de gezichten De 1ejaars studenten werden door MDT Cultuur en Kunst meegenomen om te werken aan hun verhaal. De missie was dan ook om de wijze levensles van hun verteller te ontdekken

Wat zijn momenten uit het leven van een ander die een stempel hebben gedrukt, of juist ervoor hebben gezorgd dat bepaalde keuzes zijn gemaakt? Onder genot van een koekje zijn de studenten in gesprek gegaan met de vertellers Dit deden ze passievol, beleefd en met energie.

'Leven is geven' 'Niet te veel dingen doen, maar ook niet te weinig' 'Klaag niet te veel, want daar bereik je niets mee' 'Belangrijk om zelfstandig te zijn'. Dit zijn een handvol inspirerende boodschappen die door de vertellers zijn meegegeven De studenten waren dan ook enthousiast om met hun verhaal aan de slag te gaan Zo deden zowel de schrijvers als de fotografen enorm hun best om het verhaal mooi te tonen, door middel van een foto en een geschreven verhaal

Bedankt vertellers voor jullie komst op het MBO Utrecht, dank voor jullie mooie verhalen en verbinding met onze studenten. Dank aan het projectteam van MDT Cultuur en Kunst voor het organiseren en geven van het project Docenten Laila, Nicole en Emma.

Reacties van studenten

‘Ik neem mee uit het gesprek dat je altijd door blijft leren en dat je nooit alleen bent.’

‘Het gesprek ging erg goed, want het was erg gezellig! We konden misschien meer doorvragen.’

‘Spannend heel leuk. E en fijne e

‘Leuk en leer

De gouden tip!

is een publicatie van MDT Cultuur & Kunst Deze uitgave presenteert de gesprekken die studenten van MBO Utrecht hebben gevoerd met vertellers, als onderdeel van hun Maatschappelijke Diensttijd (MDT) programma

Ontwerp, redactie en lay-out: HUMINT Solutions

Met dank aan:

Alle vertellers voor het delen van hun verhalen en docenten Laila, Nicole en Emma voor de leuke samenwerking

Meer weten?

Ga naar www.mdtcultuurenkunst.nl

Copyright © 2024 HUMINT Solutions